Παρουσια ζει η ε κδοση για ibooks της Σχολη ς Σαββα του

Παρουσια ζει η ε κδοση για ibooks της Σχολη ς Σαββα του Επι σης και σε PDF εντελω ς δωρεα ν! www.believechannel.org

2 Αυγούστου 8 Αυγούστου Σάββατο απόγευμα ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟΙ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτόν, Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή άνωθεν, δεν δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού.» Ιωάννη 3/γ 3. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ιωάν. 3/γ 1-15, Ματθ. 13/ιγ 33, Β Κορ. 5/ε 17, Ιωάν. 15/ιε 4-10, Ματθ. 6/ς 9-13, Λουκά 9/θ 23, 24. Ο Νικόδημος ελκύστηκε από τον Χριστό αλλά δεν τόλμησε να Τον επισκεφτεί φανερά. Τον χαιρέτισε ευγενικά αναγνωρίζοντάς Τον ως Διδάσκαλο από τον Θεό. Ο Κύριος ήξερε ότι πίσω από τον ευγενικό του χαιρετισμό βρισκόταν ένας αναζητητής της αλήθειας, και έτσι, του είπε πως σημαντικότερη από την θεωρητική γνώση ήταν η πνευματική αναγέννηση. Αυτό ήταν κάτι που ο Νικόδημος δεν μπορούσε εύκολα να το καταλάβει. Επειδή ήταν απόγονος του Αβραάμ πίστευε ότι η θέση του στην βασιλεία του Θεού ήταν σίγουρη, και ως αυστηρός Φαρισαίος ήταν βέβαιος πως απολάμβανε την εύνοια του Θεού. Γιατί λοιπόν να του ήταν απαραίτητη αυτή η ριζική αλλαγή; Υπομονετικά, ο Ιησούς εξήγησε πως η πνευματική αναγέννηση είναι ένα υπερφυσικό έργο που γίνεται από το Άγιο Πνεύμα. Αν και δεν μπορούμε να δούμε ή να καταλάβουμε το πώς γίνεται, μπορούμε να δούμε τα αποτελέσματα. Αυτή είναι η πνευματική αφύπνιση, η νέα ζωή με τον Χριστό. Αν και θα πρέπει να θυμόμαστε πάντοτε το πώς ο Κύριος μας κάλεσε και μας αφύπνισε πνευματικά, η πρόκλησή μας είναι να παραμείνουμε σταθερά κοντά Του ώστε να μας μεταμορφώσει όλο και περισσότερο στην εικόνα Του. 6

Κυριακή 3 Αυγούστου ΑΝΑΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ Ένας ζηλωτής Χριστιανός ρώτησε μία πολιτικό, «Έχετε αναγεννηθεί;» Θυμωμένη με το προσωπικό ύφος της ερώτησης, του απάντησε, «Η πρώτη φορά ήταν αρκετή, σας ευχαριστώ.» Μπορεί και να ήταν, αλλά δεδομένου της αμαρτωλής μας φύσης η πρώτη φορά δεν αρκεί για την αιώνια ζωή. Γι αυτό, πρέπει να «γεννηθούμε ξανά». Διαβάστε τη συζήτηση του Ιησού με τον Νικόδημο στο Ιωάν. 3/γ 1-15. Πώς εξήγησε ο Ιησούς το θέμα της αναγέννησης; Ο Νικόδημος ήταν νομοδιδάσκαλος του Ισραήλ και γνώριζε πολύ καλά τα γραπτά της Παλαιάς Διαθήκης στα οποία αναφέρεται η ανάγκη για «καρδίαν νέαν» και η προθυμία του Θεού να μας την δώσει (Ψαλμ. 51/να 10, Ιεζ. 36/λς 26). Ο Ιησούς εξήγησε στο Νικόδημο αυτήν την αλήθεια και το πώς αυτή πραγματοποιείται. Ο διάλογος όπως καταγράφτηκε από τον Ιωάννη, τελείωσε με τα λόγια του Ιησού. Δεν έχουμε καμία απάντηση από τον Νικόδημο. Πιθανότατα επέστρεψε σπίτι του και σκέφτηκε προσεκτικά τα όσα άκουσε. Αθόρυβα, το Άγιο Πνεύμα εργαζόταν μέσα του, και τρία χρόνια αργότερα ήταν έτοιμος να γίνει ένας φανερός μαθητής του Ιησού. Το γεγονός ότι η αναγέννησή μας είναι απαραίτητη, δείχνει ότι η γέννησή μας δεν επαρκεί όσον αφορά τα πνευματικά ζητήματα. Η αναγέννηση πρέπει να γίνει με νερό και με Πνεύμα. Λόγω της διακονίας του Ιωάννη του Βαπτιστή, ο Νικόδημος μπορούσε εύκολα να καταλάβει ότι η αναγέννηση με νερό αφορούσε την βάπτιση. Εκείνο το οποίο χρειαζόταν να μάθει ήταν η αναγέννηση με το Πνεύμα που έχει να κάνει με την νέα καρδιά από το Άγιο Πνεύμα. Υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ της φυσικής και της πνευματικής γέννησης. Και στις δύο σηματοδοτείται η αρχή μιας νέας ζωής. Επίσης, δεν προξενούμε εμείς την γέννησή μας. αλλά εκείνη γίνεται για εμάς. Υπάρχει όμως και μία σημαντική διαφορά: Δεν μπορούμε να επιλέξουμε τη φυσική μας γέννηση, μπορούμε όμως να επιλέξουμε το να γεννηθούμε πνευματικά. Μόνο εκείνοι που επιλέγουν να αφήσουν το Άγιο Πνεύμα να εργαστεί μέσα τους, θα αναγεννηθούν. Ο Θεός σέβεται την ελευθερία μας και με χαρά μάς μεταμορφώνει, δεν μας αλλάζει με το ζόρι. ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε τον τρόπο µε τον οποίο ο Κύριος εργάστηκε τη δική σας πνευµατική αφύπνιση. Δεν έχει σηµασία εάν ήταν µία δραστική εξέλιξη ή µία ανεπαίσθητη αργή διαδικασία. Πώς βιώσατε την αναγέννηση; 7

Δευτέρα 4 Αυγούστου ΝΕΑ ΖΩΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ Η αναγέννηση πραγµατοποιείται µόνο µέσα από το έργο του Αγίου Πνεύµατος. Ο Ιησούς χρησιµοποίησε το ουσιαστικό «άνεµος» και το ρήµα «πνέει» για να απεικονίσει τη διαδικασία της πνευµατικής αφύπνισης (Ιωάν. 3/γ 8). Τον άνεµο κανείς δεν µπορεί να τον κινήσει, να τον κατευθύνει ή να τον σταµατήσει. Η δύναµη του υπερβαίνει τον ανθρώπινο έλεγχο. Μπορούµε µόνο να αντισταθούµε σ αυτόν ή να τον χρησιµοποιήσουµε προς όφελός µας. Παροµοίως, το Άγιο Πνεύµα εργάζεται συνεχώς στην καρδιά των ανθρώπων έλκοντάς τους στον Χριστό. Κανείς δεν µπορεί να ελέγξει την σωτήρια και µεταµορφωτική αυτή δύναµη. Μπορούµε να αντισταθούµε ή να υποκύψουµε σ αυτήν. Όταν παραδοθούµε στην επιρροή Του, το Άγιο Πνεύµα θα ξεκινήσει µέσα µας µία νέα ζωή. Μπορούµε να ξέρουµε εάν έχουµε αναγεννηθεί; Ναι. Το Άγιο Πνεύµα εργάζεται αόρατα, αλλά τα αποτελέσµατα της δραστηριότητάς Του είναι ορατά. Όσοι µας γνωρίζουν θα δουν πως ο Ιησούς δηµιούργησε µέσα µας µία νέα καρδιά. Το Άγιο Πνεύµα εκδηλώνει πάντοτε την εσωτερική µεταµόρφωση που κάνει σε εµάς. Όπως είπε ο Ιησούς, «από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς» (Ματθ. 7/ζ 20). Η νέα ζωή µε τον Χριστό δεν είναι µία τροποποιηµένη εξωτερικά µόνο ζωή, αλλά µία ζωή ολοκληρωτικά µεταµορφωµένη. Τι λένε τα παρακάτω εδάφια για το τι θα κάνει η αναγέννηση σε µας; Τίτο 3/γ 5-7, Β Κορ. 5/ε 17, Γαλ. 6/ς 15. Μέσω του Αγίου Πνεύµατος, ο Χριστός εµφυτεύει σε µας νέες σκέψεις, συναισθήµατα, και κίνητρα. Αφυπνίζει τη συνείδησή µας, αλλάζει το νου µας, καθυποτάζει τις ανόσιες επιθυµίες µας, και µας γεµίζει µε τη γλυκιά ειρήνη του ουρανού. Παρότι η αλλαγή δεν γίνεται άµεσα, µε τον καιρό γινόµαστε νέα κτίσµατα στον Χριστό. Και αυτό επιβάλλεται, επειδή η πρώτη φύση που έχουµε µε τη γέννησή µας δεν εναρµονίζεται µε τον Θεό. ΣΚΕΨΗ: Δείτε τη ζωή σας το τελευταίο εικοσιτετράωρο. Μέχρι ποιο σηµείο οι άνθρωποι γύρω σας είδαν τον Χριστό στα λόγια, στη συµπεριφορά και στις πράξεις σας; Προσευχηθείτε ώστε το Άγιο Πνεύµα να αλλάξει τα στοιχεία του χαρακτήρα σας που χρειάζεται. 8

Τρίτη 5 Αυγούστου ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ Μόνο εάν βασιζόµαστε διαρκώς στο Χριστό, η πνευµατική µας ζωή µπορεί να παρουσιάσει αύξηση. Ο Ιησούς το εξήγησε αυτό χρησιµοποιώντας το παράδειγµα του αµπελώνα: «Εγώ είµαι η άµπελος, σεις τα κλήµατα» (Ιωάν. 15/ιε 5). Στην Παλαιά Διαθήκη, ο λαός Ισραήλ παρουσιάζεται ως ο αµπελώνας που ο Κύριος φύτεψε (Ησ. 5/ε 1-7, Ψαλµ. 80/π 8,9, Ιερ. 2/β 21), αλλά ο Ιησούς δηλώνει ότι Αυτός είναι «η άµπελος η αληθινή» (Ιωάν. 15/ιε 1) και προτρέπει τους ακολούθους Του να ενωθούν µαζί Του όπως τα κλήµατα ενώνονται µε τον αµπελώνα. Τι δηλώνουν τα εδάφια Ιωάν. 15/ιε 4-10 για τη συνεχή επαφή µας µε τον Χριστό;.. Το κλήµα που κόπηκε πρόσφατα από το αµπέλι µπορεί για ένα διάστηµα να δείχνει ζωντανό, σύντοµα όµως θα ξεραθεί, επειδή ακριβώς κόπηκε από την πηγή της ζωής. Κατά τον ίδιο τρόπο, και εµείς µπορούµε να λάβουµε ζωή µόνο µέσα από τη σχέση µας µε τον Χριστό. Για να γίνει αυτό, πρέπει να διατηρούµε αυτήν την ενότητα. Η πρωινή µελέτη είναι απαραίτητη, ωστόσο η επικοινωνία µας µε τον Κύριο πρέπει να συνεχιστεί και κατά τη διάρκεια της ηµέρας. Το να µένουµε στον Χριστό, σηµαίνει πως πρέπει συνεχώς να Τον αναζητάµε, να ζητάµε την καθοδήγησή Του, να προσευχόµαστε για δύναµη, να κάνουµε το θέληµά Του και να εκλιπαρούµε να µας πληρώσει µε την αγάπη Του. Μία από τις πιο ύπουλες παγίδες είναι το να προσπαθούµε να ζήσουµε ανεξάρτητα από τον Κύριο. «Χωρίς εµού δεν δύνασθε να κάµητε ουδέν» (Ιωάν. 15/ιε 5). Χωρίς Αυτόν δεν µπορούµε να αντισταθούµε στον πειρασµό, να νικήσουµε την αµαρτία και να αποκτήσουµε τον χαρακτήρα Του. Η νέα µας πνευµατική ζωή αυξάνεται µόνο µέσω της αδιάκοπης ένωσής µας µε τον Χριστό. Μέσα από τη µελέτη του Λόγου, τρεφόµαστε και ενδυναµωνόµαστε. «Οι λόγοι τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς, πνεύµα είναι και ζωή είναι», λέει ο Ιησούς (Ιωάν. 6/ς 63). Φυλαγµένα στην καρδιά και στη σκέψη µας, αυτά τα λόγια θα εµπνεύσουν τις προσευχές µας και θα µας κρατήσουν σε επαφή µε τον Κύριο. Αν και αποσπάται εύκολα η προσοχή µας µε τις µέριµνες αυτού του κόσµου (Μάρκο 4/δ 19), πρέπει να προσπαθούµε να µένουµε ενωµένοι µε τον Ιησού. ΣΚΕΨΗ: Τι σας εµποδίζει από το να είστε συνεχώς µε τον Χριστό; Πώς µπορείτε να απαλλαγείτε από αυτά τα εµπόδια; 9

Τετάρτη 6 Αυγούστου ΠΡΟΣΕΥΧΗ Μαζί µε τη µελέτη της Αγίας Γραφής, η προσευχή θα µας βοηθήσει να µείνουµε στο Χριστό και να αυξηθούµε πνευµατικά. Ακόµη και ο Ιησούς χρειαζόταν την προσευχή για να µένει ενωµένος µε τον Πατέρα. Το παράδειγµα που µας άφησε, ήταν µία ζωή προσευχής. Η προσευχή σηµατοδότησε τις πιο σηµαντικές στιγµές της ζωής Του, όπως την βάπτισή Του. Συχνά προσευχόταν σε αποµονωµένα µέρη πριν το ξηµέρωµα ή στο βουνό µετά τη δύση. Ορισµένες φορές περνούσε όλη τη νύχτα προσευχόµενος, όπως το βράδυ πριν εκλέξει τους Δώδεκα Αποστόλους. Προσευχήθηκε για την ανάσταση του Λαζάρου. Και η σταύρωση ακόµη, δεν Τον απέτρεψε από το να προσευχηθεί. Εφόσον, «εξεύρει ο Πατήρ σας, τίνων έχετε χρείαν, πριν σεις ζητήσητε παρ αυτού» (Ματθ. 6/ς 8), γιατί πρέπει να Του παρουσιάζουµε τις ανάγκες µας µέσω της προσευχής; Επειδή µε την προσευχή αδειάζουµε από το εγώ και εξαρτώµαστε από Αυτόν. «Αιτείτε, και θέλει σας δοθή, ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή» είναι η υπόσχεση του Ιησού (Ματθ. 7/ζ 7). Αν και δεν χρειάζεται να Τον εντυπωσιάσουµε µε µακροσκελής προσευχές µάταιων αιτηµάτων (Ματθ. 6/ς 5-9), πρέπει να προσευχόµαστε και να επικαλούµαστε τις υποσχέσεις Του (Ιωάν. 15/ιε 7, 16/ις 24). Πώς τα διάφορα σηµεία της προσευχής του Κυρίου, µας βοηθάνε να αυξηθούµε στον Χριστό; Δείτε Ματθ. 6/ς 9-13. Ο Ιησούς είναι ο Μεσίτης µας στον ουρανό. Για το λόγο αυτό ζήτησε τις προσευχές µας στον Πατέρα Του να τις κάνουµε στο όνοµά Του. «Αληθώς, αληθώς σας λέγω, ότι όσα αν αιτήσητε παρά του Πατρός εν τω ονόµατί µου, θέλει σας δώσει» (Ιωάν. 16/ις 23). Ο Χριστός µας δίδαξε ότι υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις για να εκπληρωθεί αυτή η υπέροχη υπόσχεση. Πρέπει να πιστέψουµε ότι ο Θεός µπορεί να µας απαντήσει (Ματθ. 21/κα 22). Επίσης, πρέπει να είµαστε πρόθυµοι να συγχωρήσουµε τον πλησίον µας (Μάρκο 11/ια 25). Και το πιο σηµαντικό, το θέληµά µας πρέπει να είναι υποταγµένο στο θέληµα του Πατέρα (Ματθ. 6/ς 10, Λουκά 22/κβ 42). Οποιαδήποτε «καθυστέρηση» στην απάντηση δεν πρέπει να µας αποθαρρύνει, αντιθέτως, πρέπει να επιµένουµε στην προσευχή και να επιµένουµε (Λουκά 18/ιη 1). ΣΚΕΨΗ: «Κύριε, δίδαξον ηµάς να προσευχώµεθα» (Λουκά 11/ια 1) είναι κάτι που το χρειαζόµαστε ανεξαρτήτου του πότε αποδεχτήκαµε τον Χριστό ως Σωτήρα µας. Ποιο σηµείο στις προσευχές σας πρέπει να αυξήσετε µε τη χάρη του Θεού; 10

Πέµπτη 7 Αυγούστου ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΓΩ Παραδόξως, µόνο µέσω του θανάτου µπορούµε να ζήσουµε πραγµατικά. Όταν βαπτιζόµαστε, η παλιά µας φύση πεθαίνει κατά τη βύθιση και µε την ανάδυσή µας µία νέα ζωή ξεκινά. Θα ήταν υπέροχα εάν ο παλαιός άνθρωπος της αµαρτίας παρέµενε νεκρός στον υγρό τάφο της βάπτισης. Αργά ή γρήγορα ωστόσο, όλοι µας ανακαλύπτουµε τις παλιές µας συνήθειες και τάσεις που προσπαθούν να ανακτήσουν τον έλεγχο στην ζωή µας. Μετά τη βάπτισή µας, η παλιά φύση πρέπει να θανατώνεται καθηµερινά. Γι αυτό και ο Ιησούς συσχέτισε τη Χριστιανική ζωή µε έναν σταυρό. Ποια η σηµασία των εδαφίων Λουκά 9/θ 23,24; Πολλοί πιστεύουν ότι ο σταυρός που πρέπει να κουβαλήσουν είναι µία ασθένεια, µία δυσάρεστη κατάσταση, µία µόνιµη ανικανότητα. Αν και όλα τα παραπάνω είναι δύσκολα, το νόηµα στα λόγια του Ιησού είναι βαθύτερο. Το να σηκώνεις το σταυρό σου, σηµαίνει να απαρνείσαι καθηµερινά τον εαυτό σου. Όχι µία φορά στις τόσες, αλλά καθηµερινά. Όχι µόνο ένα µέρος µας, αλλά όλη µας την ύπαρξη. Η Χριστιανική ζωή είναι µία σταυρωµένη ζωή. «Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην, ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ ο Χριστός ζη εν εµοί» (Γαλ. 2/β 20). Εκείνοι που σταυρώνονταν δεν πέθαιναν αµέσως. Συνήθως, βασανίζονταν για ώρες, ακόµη και για µέρες. Η παλιά µας φύση, αν και σταυρωµένη, προσπαθεί να επιβιώσει και να απαλλαγεί από τη σταύρωση. Δεν είναι εύκολο να απαρνηθούµε τον εαυτό µας. Η παλιά µας φύση παραµένει, ο παλαιός άνθρωπος δεν θέλει να θανατωθεί. Επιπλέον, δεν µπορούµε να καρφώσουµε τον εαυτό µας στον σταυρό. «Αλλά και κανένας άνθρωπος δεν µπορεί µόνος του να κενωθεί από το εγώ. Μπορούµε απλώς να δεχτούµε ο Θεός να επιτελέσει αυτό το έργο. Τότε το λεκτικό της ψυχής θα είναι: Σώσε µε, παρά την αδυναµία µου και το εγώ µου που δεν είναι καθόλου χριστόµορφο. Κύριε, πάρε την καρδιά µου γιατί δεν µπορώ να την δώσω. Αυτή είναι κτήµα Σου. Διατήρησέ την αγνή γιατί εγώ δεν µπορώ να την διατηρήσω. Να µε διαπλάσεις, να µε διαµορφώσεις, να µε τοποθετήσεις σε µία άγια ατµόσφαιρα, όπου τα πλούσια ρεύµατα της αγάπης Σου µπορούν να κατακλύσουν την ψυχή µου. Αυτή η αυταπάρνηση δεν πρέπει να γίνει µόνο στην αρχή της χριστιανικής ζωής, αλλά ν ανανεώνεται σε κάθε βήµα µας προς τον ουρανό Μόνο µε συνεχή αυταπάρνηση κι εξάρτηση από το Χριστό µπορούµε να βαδίσουµε µε ασφάλεια.» Ε. Χουάιτ, Λ.Ζ. σ. 119. 11

ΣΚΕΨΗ: Πότε ήταν η τελευταία φορά που θανατώσατε το εγώ; Τι καταλαβαίνετε για την κατάστασή σας ιδιαίτερα υπό το φως των παραπάνω εδαφίων; Παρασκευή 8 Αυγούστου Δύση ηλίου: 20:27 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Β.Χ. σ. 43-48, Ζ.Χ. σ. 138-147. «Η πάλη κατά του εαυτού µας αποτελεί τη σκληρότερη µάχη που δόθηκε ποτέ. Η παραχώρηση του εγώ µας, η τέλεια υποταγή µας στο θέληµα του Θεού απαιτεί αγώνα. Όµως η καρδιά πρέπει πρώτα να υποταχθεί στο Θεό πριν ανακαινισθεί µε αγιοσύνη.» Ε. Χουάιτ, Β.Χ. σ. 43. «Δεν µπορούµε να έχουµε τον παλαιό µας εαυτό και να είµαστε πλήρεις µε τον Θεό. Πρέπει να αδειάσουµε από το εγώ. Για να κερδίσουµε τον ουρανό, πρέπει να απαρνηθούµε τον εαυτό µας και να δεχτούµε το νου, το πνεύµα και το θέληµα+ του Ιησού Χριστού.» Ε. Χουάιτ, In Heavenly Places, σ. 155. «Όταν το Πνεύµα του Θεού κατακτά την καρδιά, µεταβάλλει τη ζωή. Οι πονηρές σκέψεις απωθούνται, οι αµαρτωλές πράξεις αποκρούονται. Αγάπη, ταπεινοφροσύνη και ειρήνη παίρνουν τη θέση του θυµού, του µίσους και της έριδας. Η χαρά διαδέχεται την λύπη και στη φυσιογνωµία αντανακλάται το φως του ουρανού Η ευλογία έρχεται όταν µε πίστη παραχωρούµε την καρδιά µας στο Θεό. Τότε η αόρατη εκείνη από τον άνθρωπο δύναµη δηµιουργεί µία νέα ύπαρξη κατά την εικόνα του Θεού.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ. 142. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Ποια είναι η εµπειρία σας µε το τι σηµαίνει να µένεις στον Χριστό; Τι συµβαίνει όταν συνδέεσαι µε τον Ιησού, και τι όταν δεν είσαι µαζί Του; 2. Και ποιος δεν έχει προβληµατιστεί όταν οι προσευχές του µένουν αναπάντητες; Πώς διατηρείτε την πίστη σας στο Θεό και στις υποσχέσεις Του όταν δεν λαµβάνετε εκείνα τα οποία ζητάτε; Τι πρέπει να θυµάστε πάντα σε αυτές τις καταστάσεις; 3. Γιατί πρέπει να απαρνιόµαστε καθηµερινά τον εαυτό µας; Εάν δεν απαρνιόµασταν τον εαυτό µας και αφήναµε το εγώ να ελέγχει τις σκέψεις µας, πώς θα ήταν η ζωή µας; Θα ήταν όµοια µε εκείνη του Κυρίου µας; Τι δείχνει η απάντησή µας για το πώς θα ήµασταν µακριά από τον Χριστό; 12