ΘΥΜΑΣΑΙ εκείνο το αγόρι που μένει λίγο πιο κάτω από το σπίτι

Αψε γ α δ ι α σ τ η ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ ΘΥΜΑΣΑΙ εκείνο το αγόρι που μένει λίγο πιο κάτω από το σπίτι σου και είναι το πιο ανατριχιαστικό άτομο που υπάρχει; Όταν είσαι έξω από την πόρτα σου, λίγο πριν φιλήσεις το αγόρι σου για καληνύχτα, μπορεί να τον πάρει το μάτι σου στην απέναντι πλευρά του δρόμου, απλά να στέκεται εκεί. Κουτσομπολεύεις με τις κολλητές σου και εντελώς τυχαία σκάει μύτη. Μόνο που μπορεί να μην είναι και τόσο τυχαία τελικά. Είναι η μαύρη γάτα που σε ακολουθεί παντού. Αν περάσει έξω από το σπίτι σου, θα σκεφτείς «Πάει, θα πατώσω στο διαγώνισμα της Bιολογίας». Αν, πάλι, σε κοιτάξει περίεργα, απλά έχε το νου σου. Κάθε πόλη έχει κι από ένα αγόρι-μαύρη γάτα. Στο Ρόουζγουντ, το όνομα αυτού του αγοριού ήταν Τόμπι Κάβανο. «Νομίζω πως θέλει κι άλλο ρουζ», είπε η Σπένσερ Χάστινγκς και έκανε πίσω για να κοιτάξει καλύτερα μία από τις κολλητές της, την Έμιλι Φιλντς. «Φαίνονται ακόμα οι φακίδες της». «Έχω λίγο κονσίλερ της Clinique». Η Άλισον ΝτιΛορέντις πετάχτηκε πάνω κι έτρεξε να πάρει το μπλε κοτλέ νεσεσέρ της. 9

Σαρ α Σε π α ρ ν τ Η Έμιλι κοιτάχτηκε στον καθρέφτη πάνω από το τραπεζάκι του σαλονιού της Άλισον. Γύρισε το πρόσωπό της μια απ τη μία και μια απ την άλλη και σούφρωσε τα ροζ χείλη της. «Η μαμά μου θα με σκότωνε αν με έβλεπε με όλα αυτά πάνω μου». «Ναι, αν τα βγάλεις, όμως, θα σε σκοτώσουμε εμείς», την προειδοποίησε η Άρια Μοντγκόμερι, η οποία, για τους εντελώς δικούς της, ανεξήγητους λόγους, πηγαινοερχόταν σεινάμενη κουνάμενη στο δωμάτιο με το ροζ μοχέρ σουτιέν που είχε πλέξει πρόσφατα. «Ναι, Εμ, είσαι κούκλα», συμφώνησε η Χάνα Μάριν. Η Χάνα καθόταν σταυροπόδι στο πάτωμα και γύριζε συνεχώς πίσω για να δει μήπως είχε βγει ο ποπός της έξω από το χαμηλοκάβαλο Blue Cult τζιν που της πήγαινε λιγάκι μικρό. Ήταν ένα απριλιάτικο βράδυ Παρασκευής και για την Άλι, την Άρια, την Έμιλι, τη Σπένσερ και τη Χάνα ήταν άλλη μία από εκείνες τις καθιερωμένες βραδιές της έκτης δημοτικού όπου μαζεύονταν για να κοιμηθούν όλες μαζί, μακιγιάριζαν υπερβολικά η μία την άλλη, έτρωγαν πατατάκια με γεύση αλάτι-ξίδι και μισοέβλεπαν το «Cribs» στο MTV στη φλατ τηλεόραση της Άλι. Απόψε, το πρόγραμμα περιελάμβανε κι έναν απίστευτο χαμό από ρούχα που είχαν απλώσει πάνω στο χαλί, αφού τα κορίτσια είχαν αποφασίσει να ανταλλάξουν ρούχα για όλη την υπόλοιπη σχολική χρονιά της έκτης δημοτικού. Η Σπένσερ έπιασε μια λεμονί κασμιρένια ζακέτα και την κράτησε μπροστά στη λεπτή σιλουέτα της. «Πάρ τη», της είπε η Άλι. «Θα σου πηγαίνει». Η Χάνα έβαλε μια λαδί κοτλέ φούστα της Άλι πάνω στους γοφούς της, γύρισε στην Άλι και πήρε πόζα. 10

Αψε γ α δ ι α σ τ η «Τι λες; Θα αρέσει στον Σον;» Η Άλι βαριαναστέναξε και χτύπησε τη Χάνα με ένα μαξιλάρι. Από την ημέρα που είχαν γίνει φίλες τον Σεπτέμβρη, η Χάνα το μόνο που ήξερε να λέει ήταν πόσο πολύ αγαπούσε τον Σον Άκαρντ, ένα αγόρι από την τάξη τους στη Σχολή Ρόουζγουντ, το σχολείο που πήγαιναν όλες τους από το νηπιαγωγείο. Στην πέμπτη δημοτικού, ο Σον δεν ήταν παρά άλλος ένας κοντός τύπος με φακίδες, αλλά μέσα στο καλοκαίρι είχε πάρει όλο του το πάχος σε μπόι και είχε ψηλώσει πέντε έξι πόντους. Τώρα, σχεδόν όλα τα κορίτσια ήθελαν να τον φιλήσουν. Ήταν απίστευτο πόσα πολλά μπορούσαν να αλλάξουν μέσα σε ένα χρόνο. Τα κορίτσια όλα εκτός από την Άλι το ήξεραν πολύ καλά αυτό. Μέχρι πέρυσι, απλά... υπήρχαν. Η Σπένσερ ήταν η κλασική φυτούκλα που καθόταν πάντα στο πρώτο θρανίο και σήκωνε χέρι σε κάθε ερώτηση. Η Άρια ήταν η κάπως «φευγάτη» κοπέλα που έβγαζε χορευτικά την ώρα που όλοι οι άλλοι έπαιζαν ποδόσφαιρο. Η Έμιλι ήταν η ντροπαλή πρωταθλήτρια κολύμβησης, η οποία, όμως, αν τη γνώριζες καλύτερα, έκρυβε πολλά μέσα της. Και η Χάνα, μπορεί να ήταν αδέξια και στρουμπουλούλα, αλλά είχε κάνει διατριβή πάνω στη Vogue και την Teen Vogue και πού και πού πετούσε και κάτι ψαγμένο περί μόδας που δεν το ήξερε καμιά άλλη. Δε λέω, είχαν όλες τους κάτι το ξεχωριστό, αλλά ζούσαν στο Ρόουζγουντ της Πενσιλβάνια, ένα προάστιο τριάντα χιλιόμετρα έξω από τη Φιλαδέλφεια, και στο Ρόουζγουντ τα πάντα ήταν ξεχωριστά. Τα λουλούδια είχαν πιο γλυκιά μυρωδιά, το νερό καλύτερη γεύση και τα σπίτια ήταν πολύ μεγαλύτερα. 11

Σαρ α Σε π α ρ ν τ Ο κόσμος, να φανταστείτε, καλαμπούριζε λέγοντας ότι οι σκίουροι όλο το βράδυ μάζευαν τα σκουπίδια και ξεχορτάριαζαν τα πλακόστρωτα πεζοδρόμια, έτσι ώστε το Ρόουζγουντ να παραμένει τέλειο για τους απαιτητικούς κατοίκους του. Σε έναν τόπο όπου τα πάντα ήταν τόσο αψεγάδιαστα, ήταν δύσκολο να ξεχωρίσεις. Αλλά η Άλι με κάποιον τρόπο τα κατάφερνε. Με τα μακριά ξανθά μαλλιά της, το πρόσωπο σε σχήμα καρδιάς και τα τεράστια μπλε μάτια της, ήταν το πιο εντυπωσιακό κορίτσι εκεί γύρω. Αφότου η Άλι τις ένωσε σε μια παρέα (μερικές φορές ήταν σαν να τις είχε ανακαλύψει), τα κορίτσια ήταν κάτι παραπάνω από παρούσες. Ήταν σαν να τους είχε δοθεί, εντελώς ξαφνικά, απεριόριστη πρόσβαση σε όλα όσα δεν τολμούσαν να κάνουν ποτέ πριν. Όπως να αλλάξουν ρούχα και να φορέσουν κοντές φούστες μέσα στις γυναικείες τουαλέτες του σχολείου όταν κατέβαιναν το πρωί από το λεωφορείο. Ή να δίνουν στα αγόρια ραβασάκια με φιλάκια από λιποζάν. Ή να διασχίζουν τους διαδρόμους της Σχολής Ρόουζγουντ απτόητες η μία δίπλα στην άλλη, αγνοώντας όλους τους κοινούς θνητούς γύρω τους. Η Άλι άρπαξε ένα γυαλιστερό μοβ κραγιόν και πασάλειψε τα χείλη της. «Ποια είμαι;» Οι υπόλοιπες έσκασαν στα γέλια. Η Άλι μιμούταν την Ίμογκεν Σμιθ, ένα κορίτσι από την τάξη τους που είχε ερωτευτεί λίγο παραπάνω απ όσο θα πρεπε το Nars κραγιόν της. «Όχι, περίμενε», είπε η Σπένσερ κι έδωσε στην Άλι ένα μαξιλάρι. «Βάλ το μέσα απ την μπλούζα σου». «Καλό!» Η Άλι το έχωσε κάτω από τη ροζ πόλο μπλούζα της και τα κορίτσια ξανάβαλαν τα γέλια. Κυκλοφορούσαν φή- 12

Αψε γ α δ ι α σ τ η μες ότι η Ίμογκεν είχε «ολοκληρώσει» με τον Τζέφρι Κλάιν, έναν τύπο της πρώτης λυκείου, και περίμενε παιδί. «Είστε απαίσιες», είπε η Έμιλι και κοκκίνισε. Ήταν η πιο συνεσταλμένη της παρέας, ίσως λόγω της υπερβολικά αυστηρής ανατροφής της οι γονείς της θεωρούσαν σατανικό οτιδήποτε διασκεδαστικό. «Τι, Εμ;» ρώτησε η Άλι και την έπιασε αγκαζέ. «Η Ίμογκεν έχει παχύνει πάρα πολύ. Κανονικά, θα έπρεπε να ελπίζει να είναι έγκυος». Τα κορίτσια ξαναγέλασαν, αλλά αυτή τη φορά κάπως αμήχανα. Η Άλι είχε ταλέντο στο να βρίσκει τα αδύνατα σημεία των άλλων και παρόλο που μπορεί να είχε δίκιο για την Ίμογκεν, υπήρχαν φορές που όλες τους αναρωτιόντουσαν αν η Άλι έθαβε κι εκείνες πίσω από την πλάτη τους. Συνέχισαν να διαλέγουν ρούχα. Η Άρια ερωτεύτηκε ένα πολύ καθώς πρέπει φόρεμα της Σπένσερ. Η Έμιλι φόρεσε μια μίνι τζιν φούστα και ρώτησε μήπως ήταν πολύ κοντή. Η Άλι ανακήρυξε ένα Joe s τζιν της Χάνα «πολύ καμπάνα» και το έβγαλε, μένοντας με το ροζ βελουτέ σλιπάκι της. Έτσι όπως περνούσε μπροστά από το παράθυρο για να πάει στο στερεοφωνικό, κοκάλωσε. «Θεέ μου!» ούρλιαξε κι έτρεξε να κρυφτεί πίσω από το μοβ βελούδινο καναπέ. Τα κορίτσια γύρισαν να δουν. Στο παράθυρο ήταν ο Τόμπι Κάβανο. Απλά... στεκόταν εκεί. Και τις κοιτούσε. «Αηδία!» φώναξε η Άρια και κάλυψε το στήθος της είχε βγάλει το φόρεμα της Σπένσερ και ήταν πάλι με το πλεκτό της σουτιέν. Η Σπένσερ, που ήταν ντυμένη, έτρεξε στο παράθυρο. 13

Σαρ α Σε π α ρ ν τ «Δίνε του, ανώμαλε!» φώναξε. Ο Τόμπι έσκασε ένα πονηρό χαμόγελο και μετά γύρισε κι έφυγε τρέχοντας. Ο περισσότερος κόσμος, με το που έβλεπε τον Τόμπι, περνούσε στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερος απ τα κορίτσια, χλομός, ψηλός και κοκαλιάρης και τριγυρνούσε μια ζωή μόνος στη γειτονιά, κατασκοπεύοντας προφανώς τους πάντες. Κυκλοφορούσαν διάφορες φήμες γι αυτόν: πως τον είχαν πιάσει να δίνει γαλλικό φιλί στο σκύλο του πως ήταν τόσο καλός κολυμβητής επειδή αντί για πνευμόνια είχε βράγχια πως τα βράδια κοιμόταν μέσα σε ένα φέρετρο που είχε στο δεντρόσπιτο στην πίσω αυλή του σπιτιού τους. Μόνο σε ένα άτομο μιλούσε ο Τόμπι: στην ετεροθαλή αδερφή του, την Τζένα, που πήγαινε στην ίδια τάξη με τα κορίτσια. Η Τζένα ήταν κι εκείνη απίστευτο σπασικλάκι, αν και λιγότερο αλλόκοτη τουλάχιστον μιλούσε με ολοκληρωμένες προτάσεις. Και ήταν όμορφη με έναν πολύ ενοχλητικό τρόπο, με πυκνά μαύρα μαλλιά, τεράστια διαπεραστικά πράσινα μάτια και σαρκώδη κόκκινα χείλη. «Νιώθω σαν να με βίασαν», είπε η Άρια και τίναξε το λεπτό κορμί της σαν να ήταν καλυμμένο με E.coli*. Μόλις το είχαν μάθει στη φυσική. «Πώς τολμάει να μας τρομάζει έτσι;» Η Άλι είχε γίνει κατακόκκινη από θυμό. «Πρέπει να τον εκδικηθούμε». «Πώς;» ρώτησε η Χάνα γουρλώνοντας τα καστανά της μάτια. Η Άλι το σκέφτηκε για λίγο. * E.coli: συντομογραφία του κολοβακτηριδίου Escherichia Coli (Σ.τ.Μ.). 14

Αψε γ α δ ι α σ τ η «Να τον κάνουμε να το πληρώσει με το ίδιο νόμισμα». Αυτό που έπρεπε να κάνουν, τους εξήγησε, ήταν να τρομάξουν τον Τόμπι. Όταν ο Τόμπι δεν παραμόνευε στη γειτονιά κατασκοπεύοντας τον κόσμο, ήταν πάντα στο δεντρόσπιτό του. Περνούσε κάθε λεπτό της μέρας εκεί, παίζοντας με το Game Boy του ή, ποιος ξέρει, κατασκευάζοντας κανένα γιγάντιο ρομπότ για να αφανίσει τη Σχολή Ρόουζγουντ. Αλλά απ τη στιγμή που το δεντρόσπιτο ήταν, προφανώς, πάνω στο δέντρο και επειδή ο Τόμπι τραβούσε πάνω τη σχοινένια σκάλα για να μην μπορεί να τον ακολουθήσει κανείς, δε γινόταν να μπουν έτσι απλά μέσα και να του κάνουν «μπου». «Οπότε χρειαζόμαστε πυροτεχνήματα. Ευτυχώς, ξέρουμε πού ακριβώς μπορούμε να τα βρούμε», είπε η Άλι με ένα πονηρό χαμόγελο. Ο Τόμπι είχε ψύχωση με τα πυροτεχνήματα στη βάση του δέντρου είχε μια κρύπτη με ρουκετάκια και συνήθως τα εκτόξευε μέσα από το φεγγίτη του δεντρόσπιτού του. «Θα πλησιάσουμε στα κρυφά, θα κλέψουμε ένα και θα το πετάξουμε μπροστά απ το παράθυρό του», τους εξήγησε τη Άλι. «Θα φρικάρει τελείως». Τα κορίτσια κοίταξαν το σπίτι των Κάβανο απέναντι. Παρόλο που δεν ήταν και τόσο αργά, μόνο δέκα και μισή, τα περισσότερα φώτα ήταν ήδη σβηστά,. «Δεν ξέρω», είπε η Σπένσερ. «Ναι, ούτε εγώ», συμφώνησε η Άρια. «Κι αν κάτι πάει στραβά;» Η Άλι βαριαναστέναξε. «Ελάτε, μωρέ!» 15

Σαρ α Σε π α ρ ν τ Καμιά τους δε μιλούσε. Και τότε η Χάνα ξερόβηξε. «Εμένα μου φαίνεται καλή ιδέα». «Καλά», ενέδωσε εντέλει η Σπένσερ. Η Έμιλι και η Άρια ανασήκωσαν σύμφωνες τους ώμους. Η Άλι χτύπησε παλαμάκια κι έδειξε τον καναπέ δίπλα στο παράθυρο. «Πάω να το κάνω. Εσείς μπορείτε να βλέπετε από δω». Τα κορίτσια έτρεξαν στο μεγάλο παράθυρο του δωματίου και είδαν την Άλι να περνά το δρόμο. Το σπίτι του Τόμπι ήταν σχεδόν απέναντι από εκείνο των ΝτιΛορέντις και είχε το ίδιο εντυπωσιακό βικτωριανό στιλ κατασκευής, αλλά κανένα από τα δύο σπίτια δεν ήταν τόσο μεγάλο όσο η φάρμα της οικογένειας της Σπένσερ, η οποία συνόρευε με την πίσω αυλή της Άλι. Το σπίτι των Χάστινγκς είχε το δικό του ανεμόμυλο, οχτώ υπνοδωμάτια, γκαράζ για πέντε αυτοκίνητα, πισίνα περιτριγυρισμένη με βράχια κι ένα ανεξάρτητο διαμέρισμα που κάποτε ήταν αχυρώνας. Η Άλι έτρεξε στην πλαϊνή αυλή των Κάβανο και πλησίασε το δεντρόσπιτο του Τόμπι. Ήταν μισοχωμένο μέσα στις ψηλές φτελιές και τα πεύκα, αλλά το φως του δρόμου το φώτιζε όσο χρειαζόταν για να παρακολουθούν τι γινόταν. Έπειτα από ένα λεπτό, τα κορίτσια είδαν την Άλι με ένα κωνοειδές πυροτέχνημα στα χέρια να απομακρύνεται από το δεντρόσπιτο για να βλέπει καθαρά το παράθυρό του. «Λέτε να το κάνει στ αλήθεια;» ψιθύρισε η Έμιλι. Ένα αμάξι πέρασε στο δρόμο και φώτισε το σπίτι του Τόμπι. «Μπα», είπε η Σπένσερ, στριφογυρίζοντας νευρικά ένα από τα διαμαντένια σκουλαρίκια που της είχαν πάρει οι γονείς της 16

Αψε γ α δ ι α σ τ η επειδή στον τελευταίο της έλεγχο είχε σε όλα άριστα. «Μπλοφάρει». Η Άρια άρχισε να πιπιλάει την άκρη ενός τσουλουφιού της. «Στάνταρ». «Και πώς είμαστε τόσο σίγουρες ότι ο Τόμπι είναι εκεί μέσα;» ρώτησε η Χάνα. Μια βαριά σιωπή απλώθηκε στο δωμάτιο. Τα κορίτσια συμμετείχαν πάντα στις φάρσες της Άλι όπως το να τρυπώνουν στα κρυφά στο τζακούζι με αλατόνερο του σπα Fermata όταν δεν είχε κόσμο, να ρίχνουν σταγόνες μαύρης βαφής μέσα στο σαμπουάν της αδερφής της Σπένσερ, να στέλνουν ψεύτικα ραβασάκια στη Μόνα Βάντερβαλ υποτίθεται από το διευθυντή Άπλετον, εκείνες, όμως, ήταν αθώες. Αυτή τη φορά, ωστόσο, κάτι τις έκανε να νιώθουν λιγάκι... άβολα. Μπουμ! Η Έμιλι και η Άρια τινάχτηκαν πίσω. Η Σπένσερ και η Χάνα κόλλησαν τη μούρη τους στο παράθυρο. Απέναντι ήταν ακόμα θεοσκότεινα. Ένα πιο έντονο φως τρεμόπαιζε τώρα από το παράθυρο του δεντρόσπιτου, αλλά αυτό ήταν όλο. Η Χάνα προσπάθησε να δει καλύτερα. «Μπορεί να μην ήταν το πυροτέχνημα». «Και τι άλλο θα μπορούσε να είναι, δηλαδή;» είπε σαρκαστικά η Σπένσερ. «Όπλο;» Και τότε ο γερμανικός ποιμενικός των Κάβανο άρχισε να γαβγίζει. Τα κορίτσια έπιασαν η μία το μπράτσο της άλλης. Το φως της πλαϊνής αυλής άναψε. Ακούστηκαν δυνατές φωνές και ο κύριος Κάβανο βγήκε τρέχοντας από την πλαϊνή μπαλκονόπορτα. Φλόγες ξεπήδησαν ξαφνικά μέσα απ το παράθυρο του δεντρόσπιτου. Η φωτιά άρχισε να εξαπλώνεται. Ήταν 17

Σαρ α Σε π α ρ ν τ σαν εκείνο το βιντεάκι που οι γονείς της Έμιλι την έβαζαν να δει κάθε Χριστούγεννα. Και τότε ακούστηκαν σειρήνες. Η Άρια κοίταξε τις υπόλοιπες. «Τι έγινε;» «Λέτε να...;» ψιθύρισε η Σπένσερ. «Κι αν η Άλι...» άρχισε να λέει η Χάνα. «Παιδιά», είπε μια φωνή πίσω τους. Η Άλι στεκόταν στην πόρτα του σαλονιού. Είχε τα χέρια κολλημένα στο πλάι και το πρόσωπό της ήταν κατάχλομο. «Τι έγινε;» τη ρώτησαν όλες μαζί. Η Άλι φαινόταν ανήσυχη. «Δεν ξέρω. Αλλά δε φταίω εγώ». Ο ήχος της σειρήνας πλησίαζε όλο και πιο πολύ... Ώσπου ένα ασθενοφόρο σταμάτησε μπροστά από το σπίτι των Κάβανο. Οι τραυματιοφορείς βγήκαν γρήγορα από μέσα κι έτρεξαν στο δεντρόσπιτο. Η σχοινένια σκάλα ήταν κατεβασμένη. «Τι έγινε, Άλι;» ρώτησε η Σπένσερ και έτρεξε έξω απ το δωμάτιο. «Πρέπει να μας πεις τι έγινε». Η Άλι την ακολούθησε. «Σπένσερ, μη». Η Χάνα και η Άρια κοιτάχτηκαν φοβόντουσαν πολύ να ακολουθήσουν. Μπορεί να τις έπαιρνε κανένα μάτι. Η Σπένσερ κρύφτηκε πίσω από ένα θάμνο και κοίταξε απέναντι στο δρόμο. Και τότε είδε το σπασμένο παράθυρο στο δεντρόσπιτο του Τόμπι. Ένιωσε κάποιον να την πλησιάζει από πίσω. «Εγώ είμαι», της είπε η Άλι. «Τι...» άρχισε να λέει η Σπένσερ, αλλά πριν προλάβει να ολοκληρώσει την πρότασή της, είδε έναν άντρα να κατεβαίνει από το δεντρόσπιτο. Κάποιον κρατούσε στα χέρια του. Είχε τραυματιστεί ο Τόμπι; Ήταν... νεκρός; 18