Od.16.177 Ἡ μὲν ἄρ ὣς ἕ άλιν κίεν αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς Od.16.178 ἤϊεν ἐς κλισίην. Θάμβησε δέ μιν φίλος υἱός, Od.16.179 ταρβή ἑτέρωσε βάλ ὄμματα, μὴ θεὸς εἴη, Od.16.180 καί μιν φωνή ἔπεα πτερόεντα προσηύ Od.16.181 Od.16.182 Od.16.183 «ἀλλοῖός μοι, ξεῖνε, φάνης νέον ἠὲ πάροιθεν, ἄλλα δὲ εἵματ ἔχεις καί τοι χρὼς οὐκέθ ὁμοῖος. Ἦ μάλα τις θεός ἐσσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν Od.16.184 ἀλλ, ἵνα τοι κεχαρισμένα δώ ὰ Od.16.185 ἠδὲ ῶρα, τετυγμένα φείδεο δ ἡμέ» Od.16.186 Τὸν δ ἠμείβετ ἔπειτα πολύ ῖος Ὀδυσσεύς Od.16.187 «οὔ τίς τοι θεός εἰμι τί μ ἀ θανάτοισιν ἐ Od.16.188 Ἀλλὰ πατὴρ τεός εἰμι, τοῦ εἵνεκα σὺ στεναχίζων Od.16.189 πάσχεις ἄλγεα πολλά, βί ὑποδέγμενος ἀνδρῶν.» Od.16.190 Ὣς ἄρα φωνή ἱὸν κύσε, κὰδ δὲ παρειῶν Od.16.191 δάκρυον ἧκε χαμᾶζε πάρος δ ἔχε νωλεμὲς αἰεί. Od.16.192 Τηλέμαχος δ, οὐ γάρ πω ἐπείθετο ὃν πατέρ εἶναι, Od.16.193 Od.16.194 ἐξαῦτίς μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν «οὐ σύ γ Ὀδυσσεύς ἐσσι πατὴρ ἐμός, ἀλλά με δαίμων Od.16.195 θέλγει, ὄφρ ἔτι μᾶλλον ὀ όμενος στεναχίζω. Od.16.196 Od.16.197 Od.16.198 Od.16.199 Οὐ γάρ πως ἂν θνητὸς ἀνὴρ τάδε μηχανόῳτο ᾧ αὐτοῦ γε νόῳ, ὅτε μὴ θεὸς αὐτὸς ἐπελθὼν ῥηϊδίως ἐθέλων θείη νέον ἠδὲ γέροντα. Ἦ γάρ τοι νέον ἦσθα γέρων καὶ ἀεικέα ἕσσο Od.16.200 νῦν δὲ θεοῖσιν ἔοικας, οἳ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι.» Od.16.201 Od.16.202 Od.16.203 Od.16.204 Od.16.205 Τὸν δ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς «Τηλέμαχ, οὔ σε ἔοικε φίλον πατέρ ἔνδον ἐόντα οὔτε τι θαυμάζειν περιώσιον οὔτ ἀγάασθαι οὐ μὲν γάρ τοι ἔτ ἄλλος ἐλεύσεται ἐνθάδ Ὀδυσσεύς, ἀλλ ὅδ ἐγὼ τοιόσδε, παθὼν κακά, πολλὰ δ ἀληθείς, Od.16.206 ἤλυθον εἰκοστῷ ἔ ἐς πατρίδα γαῖαν.
Od.16.207 Od.16.208 Od.16.209 Αὐτάρ τοι τόδε ἔργον Ἀθηναίης ἀγελείης, ἥ τέ με τοῖον ἔθηκεν ὅπως ἐθέλει, δύναται γάρ, ἄλλοτε μὲν πτωχῷ ἐναλίγκιον, ἄλλοτε δ αὖτε Od.16.210 ἀνδρὶ νέῳ καὶ ὰ περὶ χροῒ εἵματ ἔχοντι. Od.16.211 Ῥηΐδιον δὲ θεοῖσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν, Od.16.212 ἠμὲ ῆναι θνητὸν βροτὸν ἠδὲ κακῶσαι.» Od.16.213 Ὣς ἄρα φωνή ἄρ ἕζετο, Τηλέμαχος δὲ Od.16.214 ἀμφιχυθεὶς πατέρ ἐσθλὸν ὀ άκρυα λείβων. Od.16.215 Ἀμφοτέροισι δὲ τοῖσιν ὑφ ὦρτο γόοιο Od.16.216 Od.16.217 Od.16.218 Od.16.219 Od.19.467 Od.19.468 Od.19.469 Od.19.470 Od.19.471 Od.19.472 Od.19.473 Od.19.474 κλαῖον δὲ λιγέως, ἁδινώτερον ἤ τ οἰωνοί, φῆναι ἢ αἰγυπιοὶ γαμψώνυχες, οἷσί τε τέκνα ἀγρόται ἐξείλοντο πάρος πετεηνὰ γενέσθαι ὣς ἄρα τοί γ ἐλεεινὸν ὑπ ὀφρύσι δάκρυον εἶβον. Τὴν γρηῢς χείρεσσι καταπρηνέσσι λαβοῦσα γνῶ ῥ ἐπιμασσαμένη, πόδα δὲ προέηκε φέρεσθαι ἐν δὲ λέβητι πέσε κνήμη, κανάχησε δὲ χαλκός, ἂψ δ ἑτέρωσ ἐκλίθη τὸ δ ἐπὶ χθονὸς ἐξέχυθ δωρ. Τὴν δ ἅμα χάρμα καὶ ἄλγος ἕλε φρένα, τὼ δέ οἱ ὄσσε δακρυόφιν πλῆσθεν, θαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο φωνή. Ἁψαμένη δὲ γενείου Ὀδυσσῆα προσέειπεν «ἦ μάλ Ὀδυσσεύς ἐσσι, φίλον τέκος οὐδέ σ ἐγώ γε Od.19.475 πρὶν ἔγνων, πρὶν πάντα ἄνακτ ἐμὸν ἀμφαφάασθαι.» Od.21.188 Od.21.189 Od.21.190 Od.21.191 Τὼ δ ἐξ οἴκου βῆσαν ὁμαρτήσαντες ἅμ ἄμφω βουκόλος ἠδὲ συφορβὸς Ὀδυσσῆος θείοιο ἐκ δ αὐτὸς μετὰ τοὺς δόμου ἤλυθε δῖος Ὀδυσσεύς. Ἀλλ ὅτε δή ῥ ἐκτὸς θυρέων ἔσαν ἠδὲ καὶ αὐλῆς, Od.21.192 φθεγξάμενός σφ ἐπέεσσι προσηύ ίοισι Od.21.193 «βουκόλε καὶ σύ, συφορβέ, ἔπος τί ίμην, Od.21.194 ἦ αὐτὸς κεύθω; Φάσθαι δέ ὸς ἀνώγει. Od.21.195 Ποῖοί κ εἶτ Ὀδυσῆϊ ἀ έμεν, εἴ ποθεν ἔ
Od.21.196 ὧδε μάλ ἐξαπίνης καί τις θεὸς αὐτὸν ἐνείκαι; Od.21.197 Ἤ κε μνηστήρεσσιν ἀ ἦ Ὀδυσῆϊ; Od.21.198 Εἴπαθ ὅ έ ί ός τε κελεύει.» Od.21.199 Od.21.200 Τὸν δ αὖτε προσέειπε βοῶν ἐπιβουκόλος ἀνήρ «Ζεῦ πάτερ, αἲ γὰρ τοῦτο τελευτήσειας ἐέλδωρ, Od.21.201 ὡς ἔ ὲν κεῖνος ἀνήρ, ἀγάγοι δέ ἑ δαίμων Od.21.202 γνοίης χ, οἵη ἐμὴ δύναμις καὶ χεῖρες ἕπονται.» Od.21.203 Od.21.204 Od.21.205 Od.21.206 Ὣς δ αὔτως Εὔμαιος ἐπεύξατο πᾶσι θεοῖσι νοστῆσαι Ὀδυσῆα πολύφρονα ὅνδε δόμονδε. Αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τῶν γε νόον νημερτέ ἀνέγνω, ἐξαῦτίς σφ ἐπέεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν Od.21.207 «ἔνδον μὲν δὴ ὅδ αὐτὸς ἐγώ, κακὰ πολλὰ μογή Od.21.208 ἤλυθον εἰκοστῷ ἔ ἐς πατρίδα γαῖαν. Od.21.209 ώσκω δ ὡς σφῶϊν ἐελδομένοισιν ἱ Od.21.210 Od.21.211 Od.21.212 Od.21.213 Od.21.214 Od.21.215 Od.21.216 Od.21.217 οἴοισι δμώων τῶν δ ἄλλων οὔ τευ ἄκουσα εὐξαμένου ἐμὲ αὖτις ὑπότροπον οἴκαδ ἱκέσθαι. Σφῶϊν δ, ὡς ἔσεταί περ, ἀληθείην καταλέξω εἴ χ ὑπ ἐμοί γε θεὸς δαμάσῃ μνηστῆρας ἀγαυούς, ἄξομαι ἀμφοτέροισ ἀλόχους καὶ κτήματ ὀπάσσω οἰκία τ ἐγγὺς ἐμεῖο τετυγμένα καί μοι ἔπειτα Τηλεμάχου ἑτάρω τε κασιγνήτω τε ἔσεσθον. Εἰ δ ἄγε δὴ καὶ σῆμα ἀριφραδὲς ἄλλό τι δείξω, Od.21.218 ὄφρα μ ἐῢ γνῶτον πιστωθῆτόν τ ἐνὶ ῷ, Od.21.219 [οὐλήν, τήν ποτέ με σῦς ἤλασε λευκῷ ὀδόντι Od.21.220 Παρνησόνδ ἐλθόντα σὺν υἱάσιν Αὐτολύκοιο.»] Od.21.221 Od.21.222 Od.21.223 Od.21.224 Ὣς εἰπὼν ῥάκεα μεγάλης ἀποέργαθεν οὐλῆς. Τὼ δ ἐπεὶ εἰσιδέτην εὖ τ ἐφράσσαντο ἕκαστα, κλαῖον ἄρ ἀμφ Ὀδυσῆϊ δαΐφρονι χεῖρε βαλόντε καὶ κύνεον ἀγαπαζόμενοι κεφαλήν τε καὶ ὤμους Od.21.225 ὣς δ αὔτως Ὀδυσεὺ ὶ χεῖρας ἔκυσσε.
Od.17.291 Od.17.292 ἂν δὲ κύων κεφαλήν τε καὶ οὔατα κείμενος ἔσχεν, Ἄργος, Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος, ὅν ῥά ποτ αὐτὸς Od.17.293 θρέψε μέν, οὐδ ἀπόνητο, πάρος δ εἰς ὴν Od.17.294 ᾤχετο. Τὸν δὲ πάροιθεν ἀγ νέοι ἄνδρες Od.17.295 αἶγας ἐπ ἀγροτέρ ἠδὲ πρόκας ἠδὲ λαγωούς Od.17.296 δὴ τότε κεῖτ ἀπόθεστος ἀποιχομένοιο ἄνακτος Od.17.297 ἐν πολλῇ κόπρῳ, ἥ οἱ προπάροιθε θυρ Od.17.298 Od.17.299 ἡμιόνων τε βοῶν τε ἅλις κέχυτ, ὄφρ ἂν ἄγοιεν δμῶες Ὀδυσσῆος τέμενος μέγα κοπρίσσοντες Od.17.300 ἔνθα κύων κεῖτ Ἄργος ἐνίπλειος κυνοραιστέ. Od.17.301 Od.17.302 Od.17.303 Od.17.304 Δὴ τότε γ, ὡς ἐνόησεν Ὀδυσσέα ἐγγὺς ἐόντα, οὐρῇ μέν ῥ ὅ γ ἔσηνε καὶ οὔατα κάββαλεν ἄμφω, ἆσσον δ οὐκέτ ἔπειτα δυνήσατο οἷο ἄνακτος ἐλθέμεν αὐτὰρ ὁ νόσφιν ἰδὼν ἀπομόρξατο δάκρυ, Od.17.305 ῥεῖα λαθὼν Εὔμαιον, ἄφαρ δ ἐρεείνετο μ ῳ Od.17.306 «Εὔμαι, ἦ μάλα θαῦμα κύων ὅδε κεῖτ ἐνὶ κόπρῳ. Od.17.307 Κ ὸς μὲν δέμας ἐστίν, ἀτὰρ τόδε γ οὐ σάφα οἶδα, Od.17.308 Od.17.309 ἢ δὴ καὶ ταχὺς ἔσκε θέειν ἐπὶ εἴδεϊ τῷδε, ἦ αὔτως οἷοί τε τραπεζῆες κύνες ἀνδρῶν Od.17.310 γ νοντ, ἀγλαΐης δ ἕνεκεν κομέουσιν ἄνακτες.» Od.17.311 Τὸν δ ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα Od.17.312 «καὶ λ ἀνδρός γε κύων ὅδε τῆλε θανόντος Od.17.313 Od.17.314 Od.17.315 Od.17.316 Od.17.317 Od.17.318 Od.17.319 Od.17.320 εἰ τοιόσδ εἴη ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ ἔργα, οἷόν μιν Τροίηνδε κιὼν κατέλειπεν Ὀδυσσεύς, αἶψά κε θηήσαιο ἰδὼν ταχυτῆτα καὶ ἀλκήν. Οὐ μὲν γάρ τι φύγεσκε βαθείης βένθεσιν κνώδαλον, ὅττι δίοιτο καὶ ἴχνεσι γὰρ περιῄδη. Νῦν δ ἔχεται κακότητι, ἄναξ δέ οἱ ἄλλοθι πάτρης ὤλετο, τὸν δὲ γυναῖκες ἀκηδέες οὐ κομέουσι. Δμῶες δ, εὖτ ἂν μηκέτ ἐπικρατέωσιν ἄνακτες,
Od.17.321 Od.17.322 οὐκέτ ἔπειτ ἐθέλουσιν ἐναίσιμα ἐργάζεσθαι ἥμισυ γάρ τ ἀρετῆς ἀποαίνυται εὐρύοπα Ζεὺς Od.17.323 ἀνέρος, εὖτ ἄν μιν κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσιν.» Od.17.324 Ὣς εἰπὼν εἰσῆλθε δόμους ἐῢ ναιετάοντας, Od.17.325 βῆ δ ὺς μεγάροιο μετὰ μνηστῆρας ἀγαυούς. Od.17.326 Od.17.327 Ἄργον δ αὖ κατὰ μοῖρ ἔλαβεν μέλανος θανάτοιο, αὐτίκ ἰδόντ Ὀδυσῆα ἐεικοστῷ ἐνιαυτῷ.