Συγγραφέας: Φωτεινή Καραελευθερίου Επιμέλεια έκδοσης / Σελιδοποίηση: mystory.gr Δες την ιστορία σου να γίνεται βιβλίο Ιδιωτική Έκδοση Ά έκδοση: Οκτώβριος 2014 ISBN 978-960-93-6556-7 Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται από τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (Ν 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται απολύτως, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη, η κατά οποιονδήποτε τρόπο ή οποιοδήποτε μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση, και εν γένει αναπαραγωγή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου.
ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑΡΑΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΠΡΟΛΟΓΟΣ Πώς ξεκίνησε η πορεία της θεραπείας; Τo βιβλίο αυτό δεν είναι ένα κοινό συνηθισμένο βιβλίο και δεν το λέω αυτό με το αυτάρεσκο ύφος της συγγραφέως του, αλλά με την αλήθεια που η καρδιά μου κρύβει και που θα αποκαλυφθεί σε όσους κάνουν τον κόπο να το διαβάσουν Δεν είναι συνηθισμένο γιατί δεν υπήρχε ως ιδέα πριν γίνει κείμενο, δεν υπήρχε πριν χρόνια ούτε καν η εικόνα μου ως συγγραφέας, ακόμα και τώρα δεν ενστερνίζομαι πλήρως τον όρο «συγγραφέας», λάθος μου ίσως διότι οι ορισμοί που δίνουμε μου έχει καταδειχθεί πάμπολλες φορές και κυρίως μέσα από την ιστορία που θα σας διηγηθώ, του πώς ξεκίνησε δηλαδή το βιβλίο αυτό, πως είναι στερεότυπα και στην ουσία περιορίζουν τους ορίζοντες μας. Κάτι που εγώ τουλάχιστον είχα μεγάλη ανάγκη να δω και να συνειδητοποιήσω προκειμένου να απελευθερωθώ από αυτά. 7
ΠΟΡΕΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ Πριν χρόνια η συσσωρευμένη απογοήτευσή μου στην επίτευξη αυτών που βαθύτερα ήθελα και η αδυναμία μου να καταλάβω την εξέλιξη της ζωής μου με οδήγησε στο να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο αυτογνωσίας στη Λήμνο περί δομήσεως σκεπτομορφών υπό την εποπτεία του μετέπειτα Δασκάλου μου Ιωάννη Ψάρρα (γνωρίζω ότι ίσως δεν του αρέσει αυτός ο βαρύγδουπος τίτλος αλλά ελλείψει άλλου, τον χρησιμοποιώ). Το τι επακολούθησε σε γενικές γραμμές έχω περιγράψει στο σύντομο βιογραφικό μου που θα βρείτε μέσα στο βιβλίο αλλά και αλλού, οι λεπτομέρειες αυτού του δωδεκαετούς ταξιδιού ούτε κατά διάνοια δεν έχουν ακόμα εκδηλωθεί, το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι ένας ποταμός, ή μια κρήνη θα έλεγα, η πιο επιφανειακή, που ξεπήδησε αυθόρμητα πριν περίπου έναν χρόνο ως ανάγκη να καταγράψω κάποιες διάχυτες λέξεις, νοήματα, όνειρα που κουβαλούσα μέσα μου και που πια φαίνεται πως με βάραιναν αισθητά ώστε άρχισαν να ξεπηδούν άναρχα στην αρχή. Πώς ξεκίνησα όμως να γράφω ή να έχω την ανάγκη να το κάνω ως την κυρίαρχη για μένα μέθοδο (course of healing) θεραπείας έως αυτή τη στιγμή; Eνα απόγευμα Πέμπτης που είχα το καθιερωμένο δίωρο μάθημα του τρίχρονου προγράμματος της Ψυχοενεργειακής Προσέγγισης (Η μέθοδος των 7 Ακτίνων) που παρακολουθούσα στη Σύνθεση (ο χώρος όπου ο Δάσκαλος μου εισηγούνταν την ανωτέρω Ψυχολογική Προσέγγιση ), ο Ιωάννης μου έδωσε ένα μικρό φύλλο χαρτί με μια σημείωση που 8
ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑΡΑΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ περιλάμβανε μια διεύθυνση, ημερομηνία και ώρα. Η ημερομηνία ήταν η επόμενη μέρα που ήταν Παρασκευή, απόγευμα σε μια αίθουσα στην οδό Σόλωνος όπου επρόκειτο να παρακολουθήσω όπως «με διέταξε» ένα σεμινάριο συγγραφής. Περιττό να πω εδώ ότι ακολούθησα τις «εντολές του» τυφλά. Έχει πλάκα ότι τότε τις έβλεπα έτσι, αλλά ταυτόχρονα τις εμπιστευόμουν και τις ακολουθούσα, χωρίς πολλές ερωτήσεις, μολονότι ήταν σχεδόν όλες εντελώς ξένες με εμένα (το γιατί και το πώς ίσως το συμπεριλάβω στο πιο εξατομικευμένο και περιεκτικό βιβλίο μου που θα είναι η ίδια μου Ζωή και όχι μόνο το κομμάτι της θεραπείας). Έτσι έφτασα σε εκείνο το σεμινάριο μην έχοντας γράψει έως τότε παρά μόνο τις εκθέσεις του σχολείου, μία εργασία στο Πανεπιστήμιο και ερωτικά γράμματα στον σύζυγό μου. Δεν ήξερα τι ζητούσα εκεί και δεν θα το μάθαινα πριν να πέρναγαν ακόμα μερικά χρόνια, οπότε και συνειδητοποίησα ότι από τότε είχε αρχίσει να ρέει ένα ποτάμι από μέσα μου που καταγραφόταν σε όποιο χαρτί έβρισκα μπροστά μου, εμπειριών, εντυπώσεων, αποφθεγμάτων, συμβουλών από τον εσωτερικό εαυτό μου, συμπερασμάτων, και τόσων άλλων που έως τώρα έχω συγκεντρώσει περίπου σε 10 τετράδια που και αυτά θα πάρουν τον δρόμο της έκθεσηςπαρουσίασης στο κοινό, με τον τίτλο Τετράδια Σοφίας εξυπηρετώντας μόνο την ανάγκη μου του μοιράσματος με τους άλλους και της εγωιστικής ίσως πουν κάποιοι, αλλά αληθινής θα έλεγα εγώ ανάγκης 9
ΠΟΡΕΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ μου να τα «αφήσω», απλά γιατί δεν μπορώ να τα κουβαλάω άλλο. Δεν είχαν περάσει παρά μόνο 5 λεπτά εκεί μέσα όταν τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα τα οποία δεν μπορούσα με τίποτα να συγκρατήσω με συνέπεια να ζητήσω να πάω αμέσως στην τουαλέτα, αδυνατώντας να καταλάβω τι μου συνέβαινε. Δεν ξαναείχα ποτέ αυτήν την έντονη αντίδραση χωρίς εξωτερικό ερέθισμα. Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς ανάβλυζε από μέσα μου όλη αυτή η συγκίνηση την οποία αδυνατούσα να συγκρατήσω νιώθοντας εντελώς αβοήθητη και λίγο ως πολύ ρεζίλι διότι δεν μπορούσα να βγω έξω και να με δουν όλοι σε αυτήν την κατάσταση. Για άλλη μια φορά δεν θα έπαιρνα απαντήσεις αμέσως, κάτι παρεμπιπτόντως πολύ ενοχλητικό σε αυτήν την πορεία θα έλεγα, το να μην έχω απαντήσεις αμέσως όταν τις χρειαζόμουν, αναγκαίο όμως για μένα που ήθελα απεγνωσμένα να τα «ξέρω» όλα αμέσως έτσι ώστε να ελέγχω τις εκβάσεις τους, ή να νιώθω (αυτό κυρίως) ασφαλής. Οπότε αντιλαμβάνεστε και αυτό θα γίνει εμφανέστερο όταν θα διαβάζετε και το ίδιο το βιβλίο ότι αυτό ακριβώς ήταν το δικό μου αρχικό, γιατί επακολούθησαν πλείστα άλλα, μάθημα που είχα να διδαχτώ περνώντας και αυτήν την πύλη. Η Ψυχή μου είχε για πρώτη φορά εκφραστεί είχε βρει τον φυσικό της χώρο εκεί που θα ήταν ευτυχισμένη, γεμάτη και ολοκληρωμένη, όταν απλά θα πληκτρολογούσε κείμενα, θα έγραφε σελίδες, όχι για να τις δουν οι άλλοι αλλά ως εσωτερική ανάγκη. 10
ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑΡΑΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ Ίσως αυτό να εμπίπτει μεταξύ άλλων στον ορισμό των συγγραφέων ίσως και όχι δεν έχει καμιά σημασία, σημασία έχει πως από εκείνη τη στιγμή η ζωή μου άλλαξε οριστικά και αμετάκλητα. Μερικά χρόνια αργότερα όταν είχε τελειώσει η συνήθεια του καταγράφω το οτιδήποτε είχε σχεδόν παγιωθεί και όλο και πιο πολύ άκουγα από τους γύρω μου, άντε πότε θα γράψεις βιβλίο, εσύ πρέπει να γράψεις βιβλίο κ.α, ένα βράδυ άκουσα λίγο πριν κοιμηθώ σε ένα διαλογισμό το... Α COURSE IN HEALING. Στην αρχή και πάλι δεν κατάλαβα τίποτα, αργότερα είπα στον εαυτό μου ότι αυτό που άκουσα και μάλιστα σε μια ξένη από την μητρική μου γλώσσα, θα ήταν ο τίτλος του βιβλίου που θα έγραφα, όμως και πάλι αυτό το βιβλίο, αυτή η ιδέα όποια και να ήταν αυτή που θα αποτελούσε την κεντρική ιδέα του δεν υπήρχε σχηματισμένη μέσα μου, ούτε έδινε οποιοδήποτε σημάδι. Έως το καλοκαίρι του 2013 οπότε και ένα μεσημέρι μετά από ένα πολύ ωραίο μπάνιο στη Σέριφο, κάθισα και έγραψα εν είδει αυτόματου δυο σελίδες (έτσι ακριβώς όπως ξεκινάει το βιβλίο) και τις έδειξα στην φίλη μου τη Φανή που ήμασταν μαζί για να τις σχολιάσει. Τα σχόλια της ήταν πολύ θετικά, έχει αρκετή πείρα στο να αναγνωρίζει, μεταξύ δε όσων μου είπε και είναι το ίδιο που θα άκουγα και από όσους διάβαζαν δείγματα του κειμένου ήταν πως αυτό άγγιζε τα όρια του ποιητικού λόγου και όχι απλά της συγγραφής. 11
ΠΟΡΕΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ Εννοείται πως αυτό εναπόκειται σε εσάς να το διαπιστώσετε και βέβαια δεν είναι κάτι που επιδίωξα, γνώριζα ή είχα σχεδιάσει, διότι όπως αυτές οι δύο πρώτες σελίδες αλλά και αυτές που επακολούθησαν δεν είχαν ρυθμό συγκεκριμένο, τις περισσότερες φορές ερχόταν ακατάσχετα στο «λαιμό μου» και όχι στο μυαλό μου και ανάβλυζαν σαν να με έπνιγαν, μόλις δε τις κατέγραφα ανακουφιζόμουνα κατά έναν περίεργο τρόπο. Όλο αυτό κράτησε περίπου 9 μήνες και λίγο πριν το τέλος, εκεί γύρω στις αρχές Απριλίου του 2014 ήξερα πως έφτανε το τέλος όταν δε ρωτήθηκα ήξερα και το δήλωσα πως όλο αυτό τελειώνει, διότι δεν είχα κάτι άλλο να πω πάνω στο θέμα. Πολλές φορές διάβασα και ξαναδιάβασα το βιβλίο και ένα μου κομμάτι δεν σας κρύβω πως δεν αναγνώριζε το άτομο που έγραφε όλα αυτά, ένα άλλο όμως ήξερε πολύ βαθιά πως ότι διάβαζα λες και ερχόταν από το βάθος της κουίντας όπου κάποιος άλλος ή ακριβέστερα κάποια άλλη μικρή και ντροπαλή κρυβόταν και έβγαινε στα κρυφά για λίγο ίσα μόνο να πει τα «λόγια της» και να ξανακρυφτεί και πως όταν τέλειωσε όλα όσα είχε να πει πέρασαν άλλοι περίπου τέσσερις μήνες έως ότου ισχυροποιηθεί, βγει στη σκηνή και παρουσιάσει αυτό που σήμερα κρατάτε στα χέρια σας. Τώρα μπορείτε να μιλήσετε εσείς να διαβάσετε εσείς, η ΨΥΧΗ έχει ήδη βγει στο Φως και αντιλαμβάνεται ότι πιότερο απ όλα αυτό μόνο ήθελε και πως αυτό που κρατάτε ήταν η δική της ΠΟΡΕΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ (just A COURSE IN HEALING) 12
ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑΡΑΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ Θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά τον Ιωάννη Ψάρρα για κείνο το χαρτάκι, δεν ξέρω τι όνειρο και ποια έμπνευση είχε να μου το δώσει ούτε τι ακριβώς είδε. Θέλω επίσης να τον ευχαριστήσω προσωπικά για όλη την βοήθεια που μου πρόσφερε όλα αυτά τα χρόνια, πιότερο απ όλα υπήρξε συνεπής, μεθοδικός και όσο μπορούσε ταπεινός. Θέλω να ευχαριστήσω επίσης όλους όσους τήρησαν την υπόσχεση που είχαμε δώσει ως ΨΥΧΕΣ να συναντηθούμε και να βοηθηθούμε ώστε να φτάσουμε ως εδώ διότι δεν υπάρχει ΕΡΓΟ που να μην είναι συλλογικό σε ένα επίπεδο. Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου όλους όσους με βοήθησαν να φτάσω έως αυτή τη στιγμή εδώ στο τώρα και αυτοί που αξίζουν αυτό το ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, το γνωρίζουν βαθιά στην καρδιά τους ότι τους το απευθύνω διότι σε αυτό το πεδίο συναντιόμαστε και συνηχούμε. Μα πιότερο θέλω να ευχαριστήσω αυτή τη γλυκιά ύπαρξη πίσω από τις κουρτίνες που η ΠΑΡΟΥΣΙΑ της στη ζωή μου την ΕΜ-ΨΥΧΩΝΕΙ και την γεμίζει ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΖΩΗ, την ίδια μου την ΨΥΧΗ, ΤΗΝ ΕΓΩ ΕΙΜΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ 13
ΠΟΡΕΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ 14