Kεντρικός συντονισμός πολιτικών, μόνιμοι υφυπουργοί, μείωση ειδικών συμβούλων, κατάργηση αναπληρωτών.

Transcript

1 ΣΥΝΤΑΓΜΑ Αν η παρούσα Βουλή διαλυθεί χωρίς προηγουμένως να κινήσει την διαδικασία για την αναθεώρηση του Συντάγματος, θα έχουμε άλλη μια απόδειξη ότι το πολιτικό σύστημα δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Γιατί; Τι λέμε τόσα χρόνια; Όλοι δεν λέμε ότι πρέπει να σταματήσει η ασυλία των πολιτικών; Πως θα γίνει αυτό αν δεν αποφασίσει αυτή η Βουλή την αναθεώρηση του διαβόητου άρθρου 86 για την ποινική ευθύνη υπουργών; Πως θα γίνει αυτό αν δεν αναθεωρήσουμε το άρθρο 63 περί ασυλίας των βουλευτών; Εμείς λέμε ότι οι βουλευτές δεν χρειάζονται εκ προοιμίου καμία ασυλία, αλλά όταν θεωρούν ότι η δίωξη τους είναι πολιτική ή παράλογη μπορούν να καταφύγουν στη Βουλή και να ζητήσουν προστασία. Είναι το βρετανικό μοντέλο. Όσον αφορά τους υπουργούς, να μην αποφασίζει η Βουλή για τη δίωξή τους, αλλά να ανατεθεί σε συλλογικό όργανο ανώτατων δικαστών, όπως στη Γαλλία ή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Δύο ακόμη μεγάλες συνταγματικές αλλαγές. Ένταξη του Προέδρου της Δημοκρατίας στην επιλογή της ηγεσίας των Ανωτάτων Δικαστηρίων, βάσει καταλόγου που θα του υποβάλλει η κοινοβουλευτική πλειοψηφία (3 ονόματα) και η αντιπολίτευση (2 ονόματα). Αναθεώρηση του άρθρου 90 του Συντάγματος. Ρύθμιση για την επιλογή των Προέδρων των Ανεξάρτητων Αρχών με αναθεώρηση του άρθρου 101Α, το οποίο ελλείψει στοιχειώδους συναντίληψης έχει χρεοκοπήσει τον καινοτόμο θεσμό, γιατί δεν βρίσκεται πλειοψηφία 4/5 στη διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής. ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

2 Kεντρικός συντονισμός πολιτικών, μόνιμοι υφυπουργοί, μείωση ειδικών συμβούλων, κατάργηση αναπληρωτών. Η πρόταση είναι μεγάλη και συγκεκριμένη και μπορείτε να την αναζητήσετε στο σάιτ μας. Είναι του Παύλου Ελευθεριάδη, του Γιάννη Αλεξάκη και του Στάθη Καμπουρίδη. Είναι ντροπή που τα υπουργεία αλλάζουν, μικραίνουν, μεγαλώνουν, τεμαχίζονται ανάλογα με τις ορέξεις δελφίνων και ανταρτών. «Αν δεν πάρω υφυπουργείο θα αυτοκτονήσω», είναι γνωστή η απειλή αλλά και το αποτέλεσμα. Δεν αυτοκτόνησε. Ένας επιπλέον λόγος που δεν προχώρησε η μείωση των μελών της κυβέρνησης (ακόμα και από πρωθυπουργούς που πραγματικά το ήθελαν) είναι η δυσλειτουργία της διοίκησης. Παράδειγμα. Κάποιος πρέπει να αναλάβει τις φυλακές. Διοίκηση δεν υπάρχει και ο υπουργός δεν θέλει. Ας κάνουμε ένα υφυπουργείο φυλακών. Με δεδομένο λοιπόν ότι φτιάχνουμε την διοίκηση αυτό ήταν αστείο θέλουμε: δραστική μείωση των μελών της κυβέρνησης (από γύσρα τα 50 που είναι σήμερα στα 25). Μόνιμος σχεδιασμός της Κυβέρνησης, ώστε ούτε τα Υπουργεία να μην αλλάζουν αρμοδιότητες σε κάθε ανασχηματισμό, ούτε οι αρμοδιότητες των υφυπουργών να ορίζονται με καθυστερήσεις και αλισβερίσι. Αυτό είναι άλλη μια αποκλειστική ελληνική πατέντα.

3 Προτείνουμε την σύσταση ειδικής επιτροπής με έλληνες και ξένους ειδικούς που θα καταθέσουν ολοκληρωμένη πρόταση προς συζήτηση στους πολιτικούς αρχηγούς. Τα κόμματα πρέπει να συμφωνήσουν τουλάχιστον στο ελάχιστο, πόσα και με ποιες αρμοδιότητες υπουργεία επιθυμούν. Αντίστοιχα θα πρέπει να ερευνηθεί και μετά από διάλογο όλων των κομμάτων να συμφωνηθεί- η σύσταση Πρωθυπουργικού Γραφείου με ευρείες αρμοδιότητες και εποπτικές εξουσίες. Μόνιμους υφυπουργούς στην παιδεία την ασφάλιση την υγεία το υπουργείο εξωτερικών κάτι που το Σύνταγμα προβλέπει. Η επιλογή πρέπει να γίνεται μέσω ανοικτού διαγωνισμού με υποχρεωτική πενταετή θητεία. ΝΕΟΣ ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση ανέβασαν τις τελευταίες ημέρες νέα παράσταση: ο εκλογικός νόμος που θέλει ο λαός (και που συμφέρει σήμερα το κόμμα μας). Τo παλαιό σύστημα ως γνωστόν αλλάζει άποψη ακόμη και για τον εκλογικό νόμο, ανάλογα με τις πιθανότητες νίκης ή ήττας στις εθνικές εκλογές. Τελευταίο παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ που, ενώ παραδοσιακά ήταν υπέρ ενός συστήματος απλής αναλογικής, δεν συναινεί σήμερα στην αλλαγή του εκλογικού νόμου, για να μην χάσει το μπόνους των 50 εδρών που παίρνει το πρώτο κόμμα.

4 Ο σημερινός εκλογικός νόμος έχει πολλά προβλήματα. Με 35% κάποιος μπορεί να είναι αυτοδύναμος. Έτσι έχουμε κυβερνήσεις μειοψηφίας που δεν είναι υποχρεωμένες να αναζητήσουν συμμάχους και συναινέσεις. Το άλλο έγκλημα του εκλογικού μας νόμου είναι ότι επιβάλλει το χωρίς όρους κυνήγι του σταυρού προτίμησης ιδίως στις μεγάλες περιφέρειες των αστικών κέντρων. Το Ποτάμι λέει να σταματήσουμε το κυνήγι του σταυρού που ευνοεί τους πλούσιους, τους κληρονόμους και αυτούς που στηρίζουν οι τηλεοράσεις. Να χωρίσουμε τη χώρα σε μικρές περιφέρειες. Ο πολίτης να έχει δικαίωμα δύο ψήφων. Μια για τον τοπικό του βουλευτή και μια για το συνδυασμό της ευρύτερης περιφέρειας. Να μπορεί να ψηφίσει υποψήφιους από δύο διαφορετικά κόμματα. Μια Βουλή με λιγότερους Βουλευτές 150 από τις μονοεδρικές και 100 από τις περιφέρειες, χωρίς μπόνους για τα κόμματα εξουσίας. Πέντε έδρες της Βουλής να καταλαμβάνονται από Έλληνες της διασποράς. Το σύστημα πρέπει να γίνει αναλογικότερο, αλλά αλλά όχι απολύτως αναλογικό, καθότι σε αυτή την περίπτωση θα βγάζει έδρα στην Βουλή και κάποιος που συγκεντρώνει το 0.3 του εκλογικού σώματος, δηλαδή με ψήφους. Αντίστοιχες προτάσεις -υπέρ ενός γερμανικού συστήματος- έχουν κατατεθεί τα τελευταία χρόνια από αριστερούς μεταρρυθμιστές και προοδευτικούς φιλελεύθερους. Θυμίζουμε την μελέτη που είχε γίνει από τον Μιλτιάδη Παπαϊωάννου και τον Ηλία Νικολακόπουλο το 2008, καθώς και το σχέδιο νόμου που είχε ετοιμάσει ο Γιάννης Ραγκούσης σε συνεργασία με τον Νίκο Αλιβιζάτο, τον Θανάση Διαμαντόπουλο και άλλους ειδικούς. Η εξουσία του ΠΑΣΟΚ όμως δέσμια παλαιοκομματικών συμφερόντων

5 δεν τόλμησε να προωθήσει ούτε αυτή την αλλαγή. ΔΙΑΦΘΟΡΑ Η διαφθορά δεν είναι μόνο Ελληνικό πρόβλημα. Χρειάζονται δυο για να χορέψουν τανγκό. Τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες τεράστιας αύξησης της διαφθοράς σε όλη την Ευρώπη και σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Τα κρυφά ταμεία της Ζήμενς μπορεί να είναι διάσημα στην Ελλάδα, αλλά δεν ήταν και δεν είναι τα μόνα ταμεία μαύρου χρήματος. Το Ποτάμι προτείνει την θέσπιση Ευρωπαίου επιτρόπου με αντικείμενο την αντιμετώπιση της διαφθοράς. Πρέπει να έχει υπερεθνικές εξουσίες έρευνας, ώστε να μην επαναληφθούν φαινόμενα Τσοχατζόπουλου όπου ο πολιτικός κόσμος και βεβαίως το κόμμα του ολιγώρησαν επί χρόνια. Και βέβαια πρέπει να γίνουμε πιο αυστηροί με όλους όσοι κλέβουν το κράτος και τους πολιτικούς που πλουτίζουν με μίζες. Δεν αρκεί η φυλάκιση σε μια VIP πτέρυγα. Αυτοί που πιάνονται να κλέβουν δημόσια περιουσία ή πιάνονται με μίζες πρέπει την υπόλοιπη ζωή τους να τρώνε από τα συσσίτια. Δηλαδή να μένουν χωρίς καθόλου περιουσία. Όλα αυτά τα είπαμε, φωνάξαμε και τώρα που ήρθε κάνουμε, τα παλιά κόμματα σφυρίζουν αδιάφορα. η ώρα να τα

6