Στον Υμηττό φωτογραφίες, επιμέλεια: Γιώργος Πρίμπας
O Υμηττός (παρατσούκλι: Τρελός) χωρίζει το λεκανοπέδιο της Αττικής (δυτικά του) από την πεδιάδα των Μεσογείων (ανατολικά του). Το βόρειο όριό του είναι ο Σταυρός Αγίας Παρασκευής ενώ το αντίστοιχο νότιό του η περιοχή Βλάχικα της Βάρης (σύμφωνα με τo αρχείο εδώ και τη wikimapia) αλλά θα ήταν ορθότερο να συμπεριλάβουμε στον ευρύτερο όγκο του και το ύψωμα μεταξύ των Βλάχικων της Βάρης και της νότιας ακτογραμμής της Βουλιαγμένης (τα λιμανάκια Βουλιαγμένης). Έχει ύψος σήμερα (ήτοι μετά τα έργα οδοποιίας και διευθέτησης της κορυφής του στα μέσα του προηγούμενου αιώνα) 1020 μέτρα. Η ονομασία του προέρχεται από την αρχαιότερη Υμησσός και το παρατσούκλι Τρελός σε παραφθορά του γαλλικού tres long (πολύ μακρύς) κάτι που αμφισβητείται (περισσότερα: εδώ). Το παρόν είναι το τρίτο φωτογραφικό αφιέρωμα του 24Γράμματα για τον Υμηττό (τα προηγούμενα: εδώ κι εδώ). Ένα βουνό με πλήθος θρησκευτικών χριστιανικών μνημείων (τα οποία δυστυχώς χτιστήκανε πάνω σε θρησκευτικούς χώρους της αρχαίας ελληνικής θρησκείας), όμορφα (παρά τις καταστροφές λόγω πυρκαγιών) δάση, έναν τεράστιο αριθμό σπηλαίων (ενδεικτικά: εδώ), πολλά από τα οποία συνδέονται με την επιφάνεια είτε μέσω του κενού που σχηματίστηκε από την πτώση της οροφής τους (όπως του Σπηλαίου "Συκιά" και της κορωνίδας των φυσικών του μνημείων: της "Λίμνης της Βουλιαγμένης" στο νότιο άκρο του, φωτογραφίες από τα οποία περιλαμβάνονται στο παρόν) είτε μέσω κάθετων ρηγμάτων μη εύκολα προσπελάσιμων (όπως του σπηλαίου "Νυμφολήπτου ή Πανός ή Αρχεδήμου" του παρόντος) και μία θέα απλά μοναδική! Γιώργος Πρίμπας Δεκέμβρης 2015
Ο ναός του Αγίου Μάρκου Φραγκομονάστηρου, χτίστηκε επί φραγκοκρατίας στο "λόφο των Ταξιαρχών" στη θέση του "Κοιμητηρίου των Πατέρων" λίγες εκατοντάδες μέτρα από τη Μονή Καισαριανής (η Μονή Καισαριανής είναι του 11ου αιώνα) στον Υμηττό. Στην περιοχή του "λόφου των Ταξιαρχών" προϋπήρχε παλαιοχριστιανική βασιλική του 5-6ου αιώνα, της οποίας σώζονται ερείπια (και γλυπτά τα οποία έχουν μεταφερθεί και βρίσκονται μες στο χώρο της Μονής Καισαριανής) και ήταν το πρώτο χριστιανικό κτίσμα στον Υμηττό. Ακριβώς δίπλα στο ναό του Αγίου Μάρκου διακρίνονται ερείπια του ναού των Ταξιαρχών που χτίστηκε τον 10ο αιώνα "πάνω" στο χώρο που βρισκόταν η παλαιοχριστιανική βασιλική. Μάλιστα ο βόρειος τείχος του ναού του Αγίου Μάρκου ήταν ο νότιος τείχος του ναού των Ταξιαρχών. Ο ναΐσκος, επίσης των Ταξιαρχών, που διακρίνεται ακέραιος, είναι νεότερος (16ος - 17ος αιώνας). (Αναλυτικά: εδώ)
Ο Πύργος της Ανθούσας ή "Κούλα" (τουρκ.) χτίστηκε επί βυζαντίου και πιθανόν χρησιμοποιήθηκε ως φρυκτωρία. Έχει εγκαταλειφτεί εδώ και τουλάχιστον τρεις αιώνες. Βρίσκεται κοντά στο δρόμο που οδηγεί από τη Μονή Καισαριανής προς την κορυφή του Υμηττού, στην πρώτη μετά την Καλοπούλα διασταύρωση αριστερά και δίπλα στο δρόμο που κατεβαίνει προς Παπάγου.
Το αρχαίο λατομείο στον Υμηττό, σήμερα αναρριχητικό πεδίο με όνομα "Καράβι" (όνομα που δικαιολογείται από ένα βράχο που θυμίζει πλώρη πλοίου), βρίσκεται 1,5 περίπου χιλιόμετρο δασικό δρόμο και μονοπάτια μετά τη Μονή Αγίου Γεωργίου Κουταλά.
Το σπήλαιο "Συκιά" (ή "Θρακιά Συκιάς" "Θρακιά" είναι το πρόθεμα που χρησιμοποιούνταν μπροστά από το όνομα για τα βάραθρα του Υμηττού και της Λαυρεωτικής) ανακαλύφτηκε από βρετανό πιλότο την 5η Φλεβάρη 1946 και πήρε το όνομά του από τη μεγάλη άγρια συκιά που βρίσκεται στον πυθμένα της. Βρίσκεται λίγες εκατοντάδες μέτρα μετά το κοιμητήριο Βούλας στο σημείο που υπάρχει το μνημείο προς τιμήν των δυο νεκρών πυροσβεστών, που σκοτώθηκαν την 15 Ιούλη 1999 όταν έπεσε, μες στη σπηλιά, το πυροσβεστικό τους όχημα με το οποίο επιχειρούσανε σε φωτιά στην περιοχή. Την 14η Απρίλη 2013, στα πλαίσια της παγκόσμια ημέρας καθαρισμού, έλαβε χώρα μια από τις μεγαλύτερες στον κόσμο επιχειρήσεις καθαρισμού βαράθρων και σπηλαίων καθόσον ο νεοέλληνας το είχε μετατρέψει σε έναν τεράστιο κάδο σκουπιδιών! (Περισσότερα: εδώ)
Σπήλαιο Νυμφολήπτου ή Πανός ή Αρχεδήμου
Πληροφορίες: wikipedia.org filotis.itia.ntua.gr/biotopes tovima.gr greekscapes.gr vimaonline.gr/20/article/7334 vimaonline.gr/20/article/7252 limnivouliagmenis.gr Λίμνη Βουλιαγμένης
Αθήνα, 2015