Πρόγραμμα Σταθερότητας, Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης της χώρας. Ενημερωτικό σημείωμα

Πρόγραμμα Σταθερότητας, Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης της χώρας Ενημερωτικό σημείωμα Ένα πρόγραμμα ριζικών τομών και ανατροπών Το νέο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΠΣΑ) της Ελλάδας είναι ο οδικός χάρτης προς τη νέα πορεία ανάπτυξης και επίτευξης δημοσιονομικής σταθερότητας στη χώρα μας. Στο νέο ΠΣΑ δεν περιγράφεται μόνο το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά και ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας. Ένα σχέδιο ριζικών ανατροπών: στη φορολογία, στον προϋπολογισμό, στη λειτουργία του κράτους, στο παραγωγικό μας πρότυπο. Το σχέδιο βασίζεται στο ευρύτερο πρόγραμμα μεγάλων τομών της κυβέρνησης, που αποσκοπούν στον τερματισμό της κακοδιαχείρισης και τη σπατάλη του δημοσίου χρήματος, στην αποκατάσταση του αισθήματος δικαίου και των μηχανισμών αναδιανομής του εισοδήματος, στην απελευθέρωση των δυνατοτήτων της οικονομίας, των πολιτών και όλων των δημιουργικών και παραγωγικών δυνάμεων του τόπου, στην καθιέρωση της διαφάνειας ως βασικής αρχής στη λειτουργία του κράτους, στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας των στατιστικών και δημοσιονομικών στοιχείων, των πολιτικών και της ίδιας της χώρας και στη δημιουργία μιας νέας σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και κράτους. Η χώρα μας σήμερα αντιμετωπίζει μια μεγάλη διπλή πρόκληση. Είναι η στιγμή για να προχωρήσουμε γρήγορα σε όλες εκείνες τις πολιτικές που είναι αναγκαίες για να μειωθούν τα μεγάλα ελλείμματα και χρέη του κρατικού προϋπολογισμού, που αποτελούν πραγματικό κίνδυνο για την οικονομία, την αναπτυξιακή διαδικασία και την κοινωνική συνοχή. Είναι όμως και η στιγμή για να γίνει πράξη η πραγματική ανάταξη της οικονομίας και η μεγάλη αλλαγή στον τρόπο που παράγεται και διανέμεται το εισόδημα. Η μεγάλη αλλαγή πορείας προς μια ανάπτυξη που σέβεται και αξιοποιεί τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας μας, που στηρίζει την αύξηση των θέσεων εργασίας, την αξιοπρέπεια των εργαζόμενων, των νέων και των ηλικιωμένων και των πλέον ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, που παράγει εισόδημα και το αναδιανέμει δίκαια μεταξύ των ομάδων και μεταξύ των γενεών. Το οικονομικό πρόβλημα της χώρας είναι μεγάλο και γνωστό. Αντανακλάται στο μεγάλο έλλειμμα και στο χρέος του κρατικού προϋπολογισμού, στην πραγματική μείωση του εθνικού εισοδήματος, στην πολύ μεγάλη πραγματική ανεργία, στο εξωτερικό έλλειμμα και χρέος που υποδηλώνουν μια οικονομία που καταναλώνει περισσότερα από όσα παράγει, που καλύπτει τις ανάγκες με δανεισμό και που οι προοπτικές της είναι φθίνουσες σύμφωνα με κάθε δείκτη ανταγωνιστικότητας. 1

Η επόμενη τριετία θα είναι καθοριστική για την πορεία του τόπου μας. Μέσα στις δυσκολότερες διεθνείς οικονομικές συνθήκες η Ελλάδα πρέπει και κυρίως μπορεί να μετατρέψει τις προκλήσεις σε μια μεγάλη ευκαιρία, ακολουθώντας ένα δρόμο μεγάλων τομών και ριζικών ανατροπών όλων εκείνων των κατεστημένων καταστάσεων που κρατούν τη χώρα πίσω, που παράγουν ελλείμματα, εμποδίζουν την ανάπτυξη και περιορίζουν τις προοπτικές της χώρας και των πολιτών. Η αφετηρία: ύφεση, δημοσιονομική εκτροπή και διαρθρωτικές αδυναμίες Η αφετηρία για την εφαρμογή αυτού του προγράμματος είναι εξαιρετικά δύσκολη. Η οικονομική ύφεση το 2009 υπήρξε πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με ό,τι αρχικά είχε προβλεφθεί. Ο ρυθμός ανάπτυξης εκτιμάται σε 1,2%, αρνητικός για πρώτη φορά από το 1993. Σε σύγκριση με την υπόλοιπη ΕΕ, η ύφεση ήρθε στην Ελλάδα με δύο τρίμηνα καθυστέρηση. Καθοριστικοί παράγοντες για τον αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης στην Ελλάδα υπήρξαν η τεράστια συρρίκνωση των πραγματικών επενδύσεων κατά 18,6%, η πραγματική μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 1,5%, η μείωση των εξαγωγών που εκτιμάται σε 16%. Ενώ η σχετική βελτίωση των πραγματικών καθαρών εξαγωγών οφείλεται στην ακόμη μεγαλύτερη πραγματική μείωση των εισαγωγών κατά 24,7%. Η ανεργία εκτιμάται στο 9% έναντι 7,4%, το 2008. Στο πεδίο των δημοσιονομικών μεγεθών, το έτος 2009 χαρακτηρίζεται από τον πρωτοφανή εκτροχιασμό τόσο σε σύγκριση με τις αρχικές προβλέψεις του προϋπολογισμού και του ΠΣΑ, όσο και σε σχέση με το μέγεθος της μείωσης του πραγματικού εισοδήματος, που μόνο ως ένα βαθμό μπορεί να ερμηνεύσει την κατάρρευση των δημοσιονομικών μεγεθών. Το έλλειμμα γενικής κυβέρνησης έφτασε το 12,7% του ΑΕΠ έναντι αρχικών προβλέψεων για 2% στον Προϋπολογισμό του 2009 και 3,7% στον αναθεωρημένο στόχο του προγράμματος σταθερότητας της προηγούμενης κυβέρνησης. Αυτή η σημαντική απόκλιση του ελλείμματος γενικής κυβέρνησης από τις αρχικές και τις ενδιάμεσες προβλέψεις (5,1% του ΑΕΠ στα μέσα του έτους) μπορεί να αποδοθεί στις επιπτώσεις τριών γεγονότων: Πρώτον, στην επίπτωση του «οικονομικού κύκλου», λόγω της οικονομικής επιβράδυνσης και της μεγαλύτερης σε σχέση με την αναμενόμενη μείωση του πραγματικού ΑΕΠ. Δεύτερον, στην επίπτωση του «εκλογικού ή πολιτικού κύκλου», λόγω της μεγάλης χαλάρωσης των μηχανισμών είσπραξης εσόδων και των σημαντικών υπερβάσεων δαπανών. 2

Τρίτον, στην επίπτωση των «ατελειών ή διαρθρωτικών αδυναμιών», λόγω ενδημικών προβλημάτων και της επιλογής της προηγούμενης κυβέρνησης να μη γίνει καταγραφή όλων των δημοσιονομικών δεδομένων και μεγεθών. Η επιδείνωση του ελλείμματος γενικής κυβέρνησης κατά 10.7 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ αντανακλά κυρίως τις αρνητικές αποκλίσεις στα έσοδα κατά 3,4% του ΑΕΠ και τις υπερβάσεις δαπανών κατά 2,6% του ΑΕΠ εξαιτίας των παραπάνω επιπτώσεων. Επιπλέον επιδείνωση του ελλείμματος κατά 2,1% οφείλεται στη σημαντική αναθεώρηση του ΑΕΠ, το οποίο είχε εκτιμηθεί το 2009 στα 260.248 εκ. Ευρώ σε τρέχουσες τιμές και είχε χρησιμοποιηθεί για τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού του 2009, αλλά στη συνέχεια αναθεωρήθηκε στα 240.150 εκ. Ευρώ. Τέλος, 0,9% του ΑΕΠ οφείλεται στην καταγραφή υποχρεώσεων της γενικής κυβέρνησης προς τον ιδιωτικό τομέα (χρέη νοσοκομείων προς τους προμηθευτές). Το τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα το 2009 οδήγησε σε μια ανάλογη αύξηση του χρέους γενικής κυβέρνησης στο 113,4% του ΑΕΠ έναντι 99,2% που ήταν το 2008. Μεσοπρόθεσμες προοπτικές ανάταξης και νοικοκυρέματος της οικονομίας Το Πρόγραμμα Σταθερότητας, Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης της χώρας εκφράζει τη βούληση της Κυβέρνησης όπως διατυπώθηκε από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό να μη χαθεί άλλος χρόνος και άλλες ευκαιρίες για τη χώρα. Στο πεδίο της δημοσιονομικής προσαρμογής τίθεται ο στόχος της μείωσης του ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ σε τρία χρόνια, μέχρι το 2012, αλλά και τη μείωση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ από το έτος αυτό, με σημαντική συγκράτησή του έως τότε. Το πρόγραμμα είναι εμπροσθοβαρές, ξεκινώντας από τη μείωση του ελλείμματος κατά 4 μονάδες το 2010. Είναι όμως εμπροσθοβαρές και ως προς τις πολιτικές που θα στηρίξουν τους μεσοπρόθεσμους στόχους του προγράμματος με τη συντριπτική πλειοψηφία των μέτρων και των διαρθρωτικών αλλαγών να υλοποιούνται μέσα στον πρώτο χρόνο. Δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε λόγος να συνεχίσουν οι δημόσιες δαπάνες να αυξάνονται ανεξέλεγκτα και να διοχετεύονται σε σπατάλες, χωρίς στόχευση, χωρίς να στηρίζουν ουσιαστικά τα δημόσια αγαθά και τη δημιουργία νέων προοπτικών ανάπτυξης για τη χώρα. Δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε λόγος να αφήσουμε τη φοροδιαφυγή και τις χαριστικές πρακτικές να συνεχίσουν να αποτελούν πρόκληση στα μάτια των πολιτών που βλέπουν αδικία, άνιση μεταχείριση και ελάχιστη ανταπόδοση από το φορολογικό σύστημα. 3

Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για την αδιαφάνεια και την κακοδιαχείριση που υπονομεύουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος, εντείνουν το αίσθημα αδικίας και θίγουν την αξιοπρέπεια των Ελλήνων. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για να συνεχίσουν να περιορίζονται οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας από τη γραφειοκρατία και την αδιαφάνεια, να συνεχίσουν να αυξάνονται υπέρμετρα οι τιμές κατανάλωσης από την ανεξέλεγκτη λειτουργία πολλών αγορών και να παραμένουν αναξιοποίητες πραγματικές πηγές πλούτου και ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, αλλά και να συνεχίσει η χώρα μας να βιώνει τη διαρκή υποβάθμιση του πραγματικού της πλούτου, του περιβάλλοντος και του πολιτισμού της. Μέσα σε ένα εξαιρετικά δυσμενές διεθνές οικονομικό περιβάλλον για τη χώρα προβλέπεται συγκράτηση του ρυθμού ύφεσης μέσα στο 2010, όμως ο πραγματικός ρυθμός ανάπτυξης προβλέπεται να παραμείνει αρνητικός, 0,3% και ο ονομαστικός ρυθμός ανάπτυξης προβλέπεται να είναι 1,7%. Ανάκαμψη αναμένεται από το δεύτερο εξάμηνο του 2010, ενώ το 2011 προβλέπεται θετικός ρυθμός ανάπτυξης 1,5% που θα συνεχίσει να ανακάμπτει έως το 2013 όπου προβλέπεται 2,5%. Ως προς τα δημοσιονομικά μεγέθη, το ΠΣΑ έχει ως αφετηρία την πρωτοφανή δημοσιονομική κατάρρευση του 2009, με το έλλειμμα να κλείνει τελικά στο 12,7%. Ο φιλόδοξος στόχος που θέτουμε για το 2010 είναι μία ακόμη μεγαλύτερη, από την προβλεπόμενη στον Προϋπολογισμό του 2010, μείωση του ελλείμματος κατά 4 μονάδες του ΑΕΠ ώστε να φτάσει έως το τέλος του χρόνου στο 8,7%. Η μείωση αυτή βασίζεται ισόρροπα στη μείωση των δαπανών και στην αύξηση των εσόδων και κατά μεγάλο μέρος της στην εφαρμογή μέτρων μόνιμου και διαρθρωτικού χαρακτήρα. Η μείωση του ελλείμματος το 2011 θα είναι επιπλέον 3,1 μονάδες του ΑΕΠ, ώστε να φτάσει στο 5,6% του ΑΕΠ και για το 2012 προβλέπεται να μειωθεί κατά 2,8 μονάδες του ΑΕΠ, κάτω από το επίπεδο του 3% που ορίζει το Σύμφωνο Σταθερότητας στο 2,8% του ΑΕΠ. Το 2013 το δημοσιονομικό έλλειμμα προβλέπεται σε 2% του ΑΕΠ. Η δημοσιονομική προσαρμογή επιδιώκεται ισόρροπα από την ενίσχυση των εσόδων και την περιστολή των δαπανών. Το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ αναμένεται να σταθεροποιηθεί το 2011 και να αρχίσει να μειώνεται στη συνέχεια, σημειώνοντας οριακή μείωση το 2012. Συγκεκριμένα από 120,6% του ΑΕΠ το 2011, περαιτέρω μείωση προβλέπεται σε 117,7% και 113,4% το 2012 και το 2013. Οι παράγοντες που συντελούν σε αυτή την εξέλιξη είναι: Η διαδικασία δημοσιονομικής προσαρμογής που θα είναι γρήγορη και εμπροσθοβαρής, αρχίζοντας να παράγει πρωτογενή πλεονάσματα ήδη από το 2011. 4

Η επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης που αναμένεται από το 2011. Το πρόγραμμα μετοχοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, που αναμένεται να δημιουργήσει έσοδα ύψους περίπου 2,3% του ΑΕΠ στα επόμενα τρία χρόνια, τα οποία στο σύνολό τους θα χρησιμοποιηθούν για τη μείωση του δημόσιου χρέους. Η επιστροφή ποσού ίσου με 3,8 δις Ευρώ που χορηγήθηκε στο πλαίσιο του πακέτου στήριξης της ρευστότητας για την ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών. Οι πολιτικές των μεγάλων αλλαγών στο κράτος και την οικονομία Στο Πρόγραμμα Σταθερότητας, Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης που καταθέτει η Ελληνική κυβέρνηση για πρώτη φορά γίνεται εκτενής αναφορά όχι μόνο στις πολιτικές και τα μέτρα που συμβάλλουν στη δημοσιονομική προσαρμογή, αλλά και σε ολόκληρο το πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών και μεγάλων τομών σε τομείς πολιτικής, που συντελούν στη ριζική ανασυγκρότηση του κράτους και της οικονομίας. Στο νέο αυτό πρόγραμμα, όπως ακριβώς είχε δεσμευτεί η κυβέρνηση, για πρώτη φορά αναπτύσσονται ισόρροπα οι πυλώνες της δημοσιονομικής σταθερότητας, αλλά και της μεγέθυνσης και της ανάπτυξης με νέο περιεχόμενο της χώρας. Συνοπτικά οι πολιτικές που αποτελούν τον «οδικό χάρτη» για την επίτευξη των μεσοπρόθεσμων στόχων μας είναι οι εξής: Ενίσχυση της ποιότητας, της διαφάνειας και της αξιοπιστίας των δημοσιονομικών δεδομένων με δράσεις όπως Η ανεξαρτητοποίηση της Στατιστικής Υπηρεσίας και αναμόρφωση του Εθνικού Στατιστικού Συστήματος. Δημιουργία ειδικού σώματος στη Βουλή για τον έλεγχο του Προϋπολογισμού. Υιοθέτηση δημοσιονομικών κανόνων για την αποτελεσματική εκτέλεση του προϋπολογισμού. Νοικοκύρεμα και έλεγχος των δημοσίων οικονομικών, περιστολή της σπατάλης και αναδιάταξη των δαπανών για την επίτευξη κοινωνικών και αναπτυξιακών στόχων με δράσεις όπως Μηνιαίος έλεγχος της εκτέλεσης του προϋπολογισμού από διμερείς ομάδες εργασίας με στελέχη του Υπουργείου Οικονομικών και κάθε Υπουργείου ξεχωριστά. Αξιοποίηση πληροφοριακού συστήματος για τον έλεγχο των δαπανών σε κάθε Υπουργείο. 5

Μηνιαία δημοσιοποίηση στοιχείων του προϋπολογισμού στο διαδίκτυο. Καθιέρωση ανώτατου ορίου 90% απελευθέρωσης πιστώσεων, ώστε να προληφθεί έγκαιρα η περίπτωση υπερβάσεων δαπανών. Εκπόνηση τριετών προϋπολογισμών δαπανών για κάθε Υπουργείο, έως το τέλος Ιανουαρίου. Δημιουργία ενιαίας αρχής πληρωμών μισθών στο δημόσιο τομέα. Αναστολή προσλήψεων μέσα στο 2010 εκτός από τους τομείς της παιδείας, της υγείας και της ασφάλειας και εφαρμογής κανόνα 1:5 (μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις) από το 2011. Εισοδηματική πολιτική που προβλέπει τη χορήγηση αύξησης μόνο για αμοιβές που δεν υπερβαίνουν τα 2000 ευρώ μηνιαίως. Περικοπή του κονδυλίου για τα επιδόματα στο δημόσιο τομέα κατά 10%. Ενίσχυση των δημοσίων εσόδων με ένα δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα και ουσιαστική μείωση της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, με μηχανισμούς που περιλαμβάνουν κίνητρα και μηχανισμούς συμμόρφωσης, μέσα από Μια ενιαία και τιμαριθμοποιημένη προοδευτική φορολογική κλίμακα για τα εισοδήματα από όλες τις πηγές. Την κατάργηση της αυτόνομης φορολόγησης και των περισσότερων φοροαπαλλαγών για τα ατομικά εισοδήματα και τα εταιρικά κέρδη. Την αντιμετώπιση των διανεμόμενων κερδών ως προσωπικό εισόδημα σε συνδυασμό με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές των εταιρικών κερδών που επανεπενδύονται. Την επαναφορά του προοδευτικού φόρου επί της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, των κληρονομιών και των κληροδοσιών. Την εισαγωγή ενός φόρου υπεραξίας και την αποτελεσματική φορολόγηση των υπεράκτιων (off shore) εταιρειών. Την κωδικοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας και στην κατάργηση του Κώδικα Βιβλίου και Στοιχείων. Ένα ολοκληρωμένο σύστημα φορολογικών δηλώσεων το οποίο περιλαμβάνει το εισόδημα από όλες τις πηγές, καθώς και τα περιουσιακά στοιχεία. Την υπαγωγή στην υποχρεωτική υποβολή πλήρους φορολογικής δήλωσης σε ηλεκτρονική μορφή για όλα τα φυσικά πρόσωπα και για τις εταιρείες. Μέτρα για την αύξηση της αποτελεσματικότητας των εισπρακτικών μηχανισμών. Περιορισμό της διαφθοράς στις φορολογικές υπηρεσίες αξιοποιώντας τις τεχνολογίες πληροφορικής με στόχο και τη μείωση της ανάγκης για επαφή και διαπραγμάτευση μεταξύ φορολογούμενων και φορολογικών στελεχών. Δράσεις για τη διαχείριση των υφιστάμενων καθυστερήσεων πληρωμών προς το δημόσιο. 6

Μέτρα για τη βελτίωση της συμμόρφωσης των φορολογούμενων αξιοποιώντας κάθε πληροφορία που προέρχεται από τους φορολογούμενους στη διαμόρφωση των κριτηρίων ελέγχου, την υποχρεωτική χρήση ταμειακών μηχανών, την ηλεκτρονική παρακολούθηση της αγοράς καυσίμων, την αξιοποίηση σύγχρονων και ηλεκτρονικών μέσων σε όλους τους τομείς που είναι εφικτό, ακόμη και στο χώρο της υγείας και της αγοράς φαρμάκου. Ενίσχυση της ανάπτυξης και της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας μέσα από την παραγωγική αναδιάρθρωση της οικονομίας με κατεύθυνση την πράσινη ανάπτυξη και την αύξηση των επενδύσεων σε τομείς υψηλής προστιθέμενης αξίας. Ανάταξη της οικονομίας και ενίσχυση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας μέσα από Την αναδιάρθρωση των δαπανών και την ενίσχυση των δημοσίων επενδύσεων. Την αναθεώρηση και την αποτελεσματική υλοποίηση του ΕΣΠΑ. Την αναθεώρηση του επενδυτικού νόμου. Την αναθεώρηση του ρυθμιστικού πλαισίου για τη διευκόλυνση των επενδύσεων. Την ενίσχυση του ανταγωνισμού, μέσα από τη βελτίωση του θεσμικού πλαισίου τόσο στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, όσο και στο χρηματοοικονομικό σύστημα, τον περιορισμό της γραφειοκρατίας και των πολύπλοκων διαδικασιών, τη δημιουργία Ειδικής Υπηρεσίας Παρακολούθησης Μονοπωλίων, την ενσωμάτωση του Κοινοτικού δικαίου για τις αγορές υπηρεσιών, αλλά και μέσα από την βελτίωση του πλαισίου κρατικών προμηθειών. Την προώθηση συμπράξεων ιδιωτικού και δημοσίου τομέα. Τη δημιουργία αναπτυξιακού ταμείου. Τη συγκράτηση του πληθωρισμού μέσα από αποτελεσματική εποπτεία των αγορών, την ενίσχυση του ανταγωνισμού, τη λειτουργία του παρατηρητηρίου τιμών και κυρίως την εφαρμογή του υπάρχοντος νομικού πλαισίου. Ενίσχυση και αποτελεσματική λειτουργία των συστημάτων ασφάλισης, κοινωνικής πρόνοιας και υγείας για την απρόσκοπτη παροχή υπηρεσιών κοινωνικής προστασίας προς τους πολίτες και την εξασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας των δημοσίων οικονομικών, μέσα από Πολιτικές για τον εξορθολογισμό των δαπανών στο ασφαλιστικό σύστημα. Δράσεις για την πάταξη της εισφοροδιαφυγής, ενοποίηση μηχανισμών είσπραξης φορολογίας και ασφαλιστικών εισφορών. Τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, σε συνέχεια του διαλόγου που βρίσκεται σε εξέλιξη με τους κοινωνικούς εταίρους. 7

Την αποτελεσματική ρύθμιση των οικονομικών στο χώρο της υγείας θέτοντας όρια στις χρηματοδοτήσεις και ενισχύοντας τη διαφάνεια και την αντικειμενικότητα στη χορήγηση των χρηματοδοτήσεων. Την ενίσχυση της λογοδοσίας σε όλους τους δημόσιους φορείς γύρω από τα συστήματα υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, με προϋπολογισμούς που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες χρηματοδότησης δράσεων. Μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης με γνώμονα την αποτελεσματικότητα, τη διαφάνεια και τη λογοδοσία στον πολίτη, μειώνοντας τη γραφειοκρατία και τις δομές που ευνοούν την πελατειακή διαχείριση στο κράτος με δράσεις όπως Την πολιτική προσλήψεων στο δημόσιο τομέα με το ΑΣΕΠ να αποτελεί το μοναδικό αρμόδιο όργανο για την κάθε μορφή προσλήψεων στο δημόσιο τομέα, την εισαγωγή ποσοτικού κανόνα στις προσλήψεις από το 2011 και μείωση του αριθμού των συμβάσεων ορισμένου χρόνου κατά 1/3. Τα μέτρα για την ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας, όπως η δημοσιοποίηση όλων των υπογραφών που οδηγούν σε δαπάνη στο διαδίκτυο. Τη νέα διοικητική αρχιτεκτονική της χώρας, με τη ριζική μείωση των φορέων τοπικής αυτοδιοίκησης και τη μείωση των επιπέδων διοίκησης από 5 που είναι σήμερα σε 3 (μείωση των δήμων από 1034 σε 370, αντικατάσταση των 76 Νομαρχιών από 13 Περιφέρειες, τη δημιουργία 7 Γενικών Διοικήσεων στη θέση των 13 Περιφερειών, συνολικά τα ΝΠΔΔ μειώνονται από 6000 σε 2000). Την επέκταση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Την πολιτική για τη μετανάστευση, με νομική κατοχύρωση των μεταναστών και πολιτικές για την ένταξή τους στον κοινωνικό και πολιτειακό βίο. Αύξηση της απασχόλησης με ποιοτικές θέσεις εργασίας μέσα από ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, προστασία της εργασίας και την ενίσχυση της διαφάνειας. Η κατάρτιση του νέου Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης είναι μία ακόμη προγραμματική δέσμευση της κυβέρνησης που υλοποιείται σήμερα. Δίνει έμφαση όχι μόνο στην αναγκαία για την οικονομία δημοσιονομική προσαρμογή, αλλά και σε μία συνολική οικονομική πολιτική νοικοκυρέματος του κράτους που θα στηρίζει και θα στηρίζεται σε βαθιές τομές και ριζικές ανατροπές στο κράτος και στην οικονομία. Η εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου προγράμματος της κυβέρνησης, που περιγράφεται στο νέο οδικό χάρτη για τη δημοσιονομική προσαρμογή, την ανάπτυξη και την ανασυγκρότηση της χώρας απαιτεί σκληρή δουλειά και συνέπεια από το σύνολο της κυβέρνησης. Η επιτυχία στην πραγματοποίηση των στόχων που θέτει, αποτελεί δέσμευση και χρέος μας απέναντι στη χώρα και απέναντι σε μια κοινωνία που είναι αποφασισμένη όσο ποτέ άλλοτε να συμβάλλει σε αυτή την προσπάθεια. 8

Κόντρα στις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες και στο τεράστιο έλλειμμα αξιοπιστίας που πλήττει σήμερα τη χώρα μας, η κυβέρνηση έχει και τη βούληση και το πρόγραμμα για να γίνουν όλες οι αναγκαίες τομές. Η κυβέρνηση θέλει και η Ελλάδα μπορεί και θα μπει σε μια νέα πορεία ανάπτυξης. Δομή του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης Το κείμενο του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης που θα κατατεθεί στην ΕΕ μετά από συζήτηση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ακολουθεί τη δομή που ορίζουν οι σχετικοί κανονισμοί και οι οδηγίες που έχει δώσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την κατάρτιση των Προγραμμάτων Σταθερότητας από όλες τις χώρες της ΕΕ. Στο πρώτο κεφάλαιο περιγράφεται το ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο και οι στόχοι του προγράμματος. Στο δεύτερο κεφάλαιο περιγράφεται το μακροοικονομικό περιβάλλον στην Ελλάδα και διεθνώς και δίνονται οι βασικές υποθέσεις και προβλέψεις για την πορεία των μακροοικονομικών μεγεθών στην μεσοπρόθεσμη περίοδο που καλύπτει το πρόγραμμα. Το τρίτο κεφάλαιο περιλαμβάνει την εκτενή αναφορά στη συνολική δημοσιονομική κατάσταση, στα αποτελέσματα των δύο τελευταίων ετών και στις δημοσιονομικές προοπτικές της χώρας από το 2010 έως το 2013, με βάση τόσο το μακροοικονομικό σενάριο όσο και τα αποτελέσματα της δημοσιονομικής και ευρύτερης οικονομικής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση. Στο επόμενο κεφάλαιο εξετάζεται η επίπτωση ενός πιο απαισιόδοξου σεναρίου για το ευρύτερο οικονομικό περιβάλλον και το δημοσιονομικό αποτέλεσμα στη βάση αυτού του σεναρίου και της πολιτικής που θα ακολουθηθεί σε αυτή την περίπτωση. Στο έκτο κεφάλαιο γίνεται αναλυτική καταγραφή της δημοσιονομικής στρατηγικής την περίοδο 2010 2013, η οποία στηρίζει το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό σενάριο. Ενώ το έβδομο κεφάλαιο παρουσιάζει το σύνολο των πολιτικών, τομών και αλλαγών για την ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη της χώρας. Πέρα από τις τυπικές υποχρεώσεις παρουσίασης των μακροοικονομικών και δημοσιονομικών δεδομένων, που είναι καθοριστικής σημασίας για την ποσοτική και ποιοτική αξιολόγηση του Προγράμματος, στα παραρτήματα για πρώτη φορά παρουσιάζονται αναλυτικοί πίνακες για τα μέτρα και τις πολιτικές που συντελούν στη δημοσιονομική διόρθωση του 2010, αλλά και για το σύνολο του μεταρρυθμιστικού προγράμματος που συντελεί στο στόχο της δημοσιονομικής προσαρμογής, της ενίσχυσης της αξιοπιστίας των στοιχείων και των πολιτικών μας και στους στόχους της ανάπτυξης, της κοινωνικής συνοχής, της ανταγωνιστικότητας και της ανασυγκρότησης της χώρας μας. 9