25/03/2019 «Η Παναγία μας θα μεσιτεύει πάντα για κάθε πιστό» Μητροπολιτικό Έργο / Ι.Μ. Βεροίας και Ναούσης Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Ναούσης και μεταξύ άλλων είπε : «ἡ Παναγία μας θά στέκεται δίπλα στόν θρόνο τοῦ Υἱοῦ της πάντοτε γιά νά μεσιτεύει γιά κάθε πιστό, γιά κάθε ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἐπικα λεῖται τή βοήθειά της, ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται καί προσπαθεῖ νά ξε φύ γει ἀπό τά γήινα καί τά ἐγκό σμια καί νά ἑνωθεῖ μέ τόν Θεό. Στέκεται δίπλα στόν Υἱό της καί τόν παρακαλεῖ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Στέκεται δίπλα στόν Υἱό της καί συγχρόνως ἁ πλώ νει τό χέρι της γιά νά τρα βή ξει κάθε ἕνα ἀπό ἐμᾶς πού ἀγω νίζεται νά ἀνεβεῖ τήν οὐράνια κλί μακα καί νά προσεγγίσει τόν Θεό. Γι αὐτό καί δικαιολογημένα ὁ ἱε ρός ποιητής τοῦ Ἀκαθίστου Ὕ μνου τῆς ψάλλει: «χαῖρε, κλῖμαξ ἐπουράνιε, δι ἧς
κατέβη ὁ Θεός χαῖρε, γέφυρα μετάγουσα τούς ἐκ γῆς πρός οὐρανόν».
Η εσπερινή, πανηγυρική ομιλία του Σεβασμιωτάτου είχε ως εξής: «Χαῖρε κλῖμαξ ἡ μετάρσιος, ἥν ὁ Ἰακώβ ἐθεάσατο». Παραμονή τῆς ἑορτῆς τοῦ Εὐαγ γελι σμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτό κου καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς ὑπενθυμίζει μέσα ἀπό τά ἱερά ἀναγνώσματα τοῦ Μεγάλου Ἑσπε ρινοῦ τῆς ἑορ τῆς τίς προτυπώσεις τῆς Παναγίας Παρθένου. Μᾶς ὑπεν θυμίζει ὅλα ἐκεῖνα τά θαυ μα στά συμβάντα τά ὁποῖα προδη λώ νουν τόν ρόλο τῆς Ὑπεραγίας Θεο τόκου στό μέγα θαῦ μα τῆς θεί ας οἰκονο μίας, στό μέγα θαῦμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά τή σω τη ρία τοῦ ἀν θρώπου. Καί ἕνα ἀπό αὐτά εἶναι τό ὄνειρο τοῦ πατριάρχου Ἰακώβ, ὁ ὁποῖος κατάκοπος ἀπό τήν πορεία του, ξάπλωσε στόν τόπο ὅπου βρέθηκε, ὅταν ἔδυσε ὁ ἥλιος, καί
κοιμή θη κε. Καί τότε εἶδε μία σκάλα, μία κλίμακα νά ξεκινᾶ ἀπό τό προσκέ φαλό του καί νά ἀνεβαίνει στόν οὐ ρανό. Καί εἶδε ἀγγέλους νά ἀνε βαίνουν καί νά κατεβαίνουν τήν κλίμακα, καί τόν Θεό νά στέκεται στήν κεφαλή της καί νά τοῦ ὑπό σχεται ὅτι θά τοῦ χαρίσει τή γῆ αὐτή καί δέν θά τόν ἐγκαταλείψει μέ χρις ὅτου ἐκπληρωθεῖ ἡ ὑπό σχε σή του. Αὐτή ἡ κλίμακα, αὐτή ἡ σκάλα πού ξεκινοῦσε ἀπό τό προσκέφαλο τοῦ Ἰακώβ καί ἔφθανε μέχρι τόν οὐρανό ἀποτελεῖ προτύπωση τῆς Πα ναγίας Παρθένου. Ἀποτελεῖ προ αναγγελία γιά τήν ταπεινή Κό ρη τῆς Ναζαρέτ καί μακρινή ἀπό γονο τοῦ πατριάρχου Ἰακώβ. Ἀπο τελεῖ προαναγγελία τοῦ ὑψηλοῦ ρόλου τόν ὁποῖο ἐπρόκειτο νά δια δραματίσει στό ἔργο τῆς σωτηρίας τῶν ἀν θρώπων. Ἐπρόκειτο νά γί νει ἡ Παρθένος Μαρία κλί μαξ. Ἐπρό κειτο νά γίνει ἡ σκάλα ἡ ὁποία θά συνέδεε τή γῆ μέ τόν οὐρα νό. Ἄνθρωπος αὐτή, θά δά νει ζε τήν ἀνθρώπινη σάρκα στόν Θεό, γιά νά κατέλθει ἀπό τόν οὐ ρα νό στή γῆ, γιά νά γίνει ἄν θρω πος γιά χάρη τῶν ἀνθρώπων, πού ἀπομα κρύνθηκαν ἀπό τήν ἀγά πη του μέ τήν παρακοή τῆς ἐντολῆς του καί τήν ἁμαρτία. Καί ὄντως αὐτό συνέβη αἰῶνες ἀργότερα μέ τήν τα πεινή Κόρη τῆς Ναζαρέτ. Τό μή νυμα τοῦ ἀρχαγ γέλου Γαβριήλ, τό ὁποῖο δέχεται κατά τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ της, καί ἡ ὑπα κοή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ μέ τήν ἀπάντησή της «ἰδού ἡ δούλη Κυ ρίου γένοιτό μου κατά τό ρῆμα σου», τήν μετα ποί ησε σέ κλίμακα, μέσω τῆς ὁποίας ἀπεκατεστάθη ἡ ἐπικοινωνία γῆς καί οὐρανοῦ, ἀπεκατεστάθη ἡ ἐπι κοινωνία με τα ξύ Θεοῦ καί ἀνθρώ πων. Γιατί ὁ ρόλος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου δέν περιορίσθηκε μόνο στό νά φέρει τόν Θεό στή γῆ, γενό μενο ἄνθρωπο μέσα στά σπλάγ χνα τῆς Παναγίας Μητέρας του, ἀλλά συνεχίσθηκε καί συνεχί ζεται μέχρι σήμερα καί θά συνεχίζεται μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων, διότι ἡ Παναγία μας ἀποτελεῖ κλί μακα καί γιά κάθε ἄνθρωπο πού θέλει νά ἀνέλθει στόν οὐ ρα νό. Γί νεται κλίμακα γιά νά μπορεῖ κάθε ἄνθρωπος νά φθάσει τόν Θεό. Καί γίνεται μέ δύο τρόπους. Ὁ πρῶτος εἶναι διά τοῦ Υἱοῦ της. Ὁ Χριστός εἶναι Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος διά τῆς ἐνανθρωπήσεώς του, διά τῆς σταυρικῆς θυσίας καί τῆς ἀνα στάσεώς του, διέγραψε τό χρέος τῆς παρακοῆς τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Θεό ἀπέπλυνε τόν ρύπο τῆς ἁμαρτίας ἄνοιξε τήν πύλη τοῦ πα ραδείσου, ἡ ὁποία εἶχε κλεισθεῖ με τά τήν ἔξωση τῶν πρωτοπλά στων, γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους, στούς ὁποίους χάρισε τήν ἐξουσία «τέκνα Θεοῦ γενέσθαι».
Μέ τήν ἐνανθρώπηση καί τή θυ σία του κατέστησε καί πάλι τόν ἄνθρωπο κληρονόμο τῆς βασιλεί ας του καί τοῦ ἔδωσε τά μέσα γιά νά μπο ρέ σει νά φθάσει ἀπό τό «κατ εἰκό να», τό ὁποῖο εἶχε ἀμαυ ρώσει μέ τήν πτώση καί τήν ἁμαρ τία, στό «καθ ὁμοίωσιν», καί νά γίνει θεός κατά χάριν. Ὁ δεύτερος τρόπος μέ τόν ὁποῖο γίνεται ἡ Παναγία μας κλίμαξ εἶ ναι οἱ πρεσβεῖες της. Ὁ ρόλος πού ἀνέλαβε ἀποδεχόμενη τό μήνυμα τοῦ ἀρχαγγέλου συνεχίζεται, γιατί ἡ Παναγία μας θά στέκεται δίπλα στόν θρόνο τοῦ Υἱοῦ της πάντοτε γιά νά μεσιτεύει γιά κάθε πιστό, γιά κάθε ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἐπικα λεῖται τή βοήθειά της, ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται καί προσπαθεῖ νά ξε φύ γει ἀπό τά γήινα καί τά ἐγκό σμια καί νά ἑνωθεῖ μέ τόν Θεό. Στέκεται δίπλα στόν Υἱό της καί τόν παρακαλεῖ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Στέκεται δίπλα στόν Υἱό της καί συγχρόνως ἁ πλώ νει τό χέρι της γιά νά τρα βή ξει κάθε ἕνα ἀπό ἐμᾶς πού ἀγω νίζεται νά ἀνεβεῖ τήν οὐράνια κλί μακα καί νά προσεγγίσει τόν Θεό. Γι αὐτό καί δικαιολογημένα ὁ ἱε ρός ποιητής τοῦ Ἀκαθίστου Ὕ μνου τῆς ψάλλει: «χαῖρε, κλῖμαξ ἐπουράνιε, δι ἧς κατέβη ὁ Θεός χαῖρε, γέφυρα μετάγουσα τούς ἐκ γῆς πρός οὐρανόν». Τιμώντας, λοιπόν, καί ἐμεῖς, ἀ δελ φοί μου, σήμερα τόν Εὐαγ γε λι σμό τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἄς ἀξιοποιήσουμε τόν ρόλο της καί τήν προσφορά της, καί ἄς τήν ἀκο λουθήσουμε, μιμούμενοι τό παρά δειγ μα τῆς ἁγίας ζωῆς της, μιμού μενοι τήν ταπείνωση καί τήν ὑπακοή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, γιά νά ἀνέλθουμε καί ἐμεῖς δι αὐ τῆς καί διά τῶν πρεσβειῶν καί τῆς βοηθείας της καί νά ἀξιω θοῦμε νά συναντήσουμε τόν Θεό καί νά ἑνω θοῦμε μαζί του στή χαρά τῆς βασιλείας του, ὅπου μᾶς ἀναμένει ὡς στοργική μητέρα καί ἡ Πανα γία μας.