Διατμηματικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Πληροφορική Επιστημών Ζωής» Ιατρική Πληροφορική

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ Ε.Μ.Π. ΣΧΟΛΗ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ & ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΤΜΗΜΑ ΒΙΟΪΑΤΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ Διατμηματικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Πληροφορική Επιστημών Ζωής» Ιατρική Πληροφορική Σαββοπούλου Ευφροσύνη Α.Μ. 530 Πάτρα, Μάιος 2006

Πανεπιστήμιο Πατρών Σχολή Επιστημών Υγείας Τμήμα Ιατρικής Ε.Μ.Π. Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών Τμήμα Βιοϊατρικής Τεχνολογίας Διατμηματικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Πληροφορική Επιστημών Ζωής» Ιατρική Πληροφορική ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΘΕΜΑ: Αναλυτική καταγραφή των διαδικασιών νοσηλείας ασθενών ασφαλισμένων σε διαφορετικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς και αναφορά στις μεθόδους ανίχνευσης απάτης στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Σαββοπούλου Ευφροσύνη Α.Μ. 530 Επιβλέπων Καθηγητής: Κουτσούρης Δημήτριος Τριμελής Εξεταστική Επιτροπή: Δ.Κουτσούρης, καθηγητής, Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών Ε.Μ.Π. Κ.Νικήτα, καθηγήτρια, Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών Ε.Μ.Π. Π.Τσανάκας, καθηγητής Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών Ε.Μ.Π. Πάτρα, Μάιος 2006 1

Ευχαριστίες Θα ήθελα να ευχαριστήσω κατ αρχήν ιδιαίτερα τον κ. Δημήτριο Κουτσούρη καθηγητή της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και επιβλέποντα της διπλωματικής μου εργασίας, για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε με την ανάθεση του συγκεκριμένου θέματος, καθώς επίσης και τα υπόλοιπα μέλη της τριμελούς επιτροπής: την κ. Νικήτα και τον κ. Τσανάκα, καθηγητών της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Στη διάρκεια της διπλωματικής εργασίας συνεργάστηκα στενά με την υποψήφια διδάκτορα της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου κ. Ξανθή Μπενέτου. Την ευχαριστώ θερμά για τη βοήθειά της και τη συνεργασία της. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους εργαζόμενους στα Γραφεία Κινήσεως και στα Τακτικά Εξωτερικά Ιατρεία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών και στο Γενικό Νοσοκομείο Πατρών «Άγιος Ανδρέας», οι οποίοι συνέβαλαν, αν και ανωνύμως, στη συλλογή των πληροφοριών που αφορούν ένα μεγάλο τμήμα της διπλωματικής μου εργασίας. Τέλος, ευχαριστώ θερμά τον σύζυγό μου Κωνσταντίνο και τα παιδιά μου Δημήτρη- Μάριο και Αλκιβιάδη για την αμέριστη συμπαράσταση και υπομονή που έδειξαν, κατά την εκπόνηση της διπλωματικής μου εργασίας και καθ όλη τη διάρκεια του μεταπτυχιακού προγράμματος. Σαββοπούλου Ευφροσύνη Πάτρα, Μάιος 2006 2

Περιεχόμενα ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Η κοινωνική ασφάλιση στην Ελλάδα σήμερα... 6 1.1. Η έννοια της κοινωνικής ασφάλειας στην Ελλάδα... 6 1.2. Η διοικητική οργάνωση της κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα... 8 1.3. Οι φορείς ασφάλισης των μισθωτών... 12 1.4. Οι φορείς ασφάλισης των αγροτών... 14 1.5 Οι φορείς ασφάλισης των ελεύθερων και ανεξάρτητων επαγγελματιών... 15 1.6. Οι φορείς ασφάλισης των δημοσίων υπαλλήλων... 17 1.7 Ανακεφαλαίωση... 17 1.7.1. Φορείς Επικουρικής Ασφάλισης... 18 1.7.1.1 Οργανισμοί Ν.Π.Δ.Δ.... 18 1.7.1.2 Οργανισμοί Ν.Π.Ι.Δ... 19 1.7.2. Κλάδοι Επικουρικής Ασφάλισης σε Φορείς Κύριας Ασφάλισης... 19 1.7.3. Κλάδοι Επικουρικής Ασφάλισης σε Φορείς Ασθένειας... 20 1.7.4. Κλάδοι Επικουρικής Ασφάλισης σε Φορείς Πρόνοιας... 20 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: Μέθοδοι ανίχνευσης απάτης και εφαρμογές τους στην ανίχνευση της απάτης στα Ασφαλιστικά Ταμεία... 30 2.1. Η απάτη ως κοινωνικό πρόβλημα γενικότερα... 30 2.2.Το πρόβλημα της απάτης στον τομέα της Υγείας... 31 2.3.Τεχνολογικές εφαρμογές... 35 Γενικές προσεγγίσεις... 35 2.3.1.Λογισμικό Αυτοματοποιημένης Κωδικοποίησης... 35 2.3.1.1. Λογισμικό anti-fraud και αυτόματη κωδικοποίηση στον Ηλεκτρονικό Φάκελο Υγείας του ασθενούς (ΕΗR).... 36 2.3.1.2.Εφαρμογή χρήσης αναλυτικού κειμένου και ταξονομίας στην ανίχνευση της απάτης σε αιτήματα αποζημιώσεων σε ασφαλιστικούς φορείς.... 42 2.4.Το θεωρητικό υπόβαθρο των μεθόδων ανίχνευσης απάτης... 48 2.4.1.Γενικά στοιχεία... 48 2.4.2.Εξόρυξη δεδομένων... 51 2.4.3.Δέντρα Αποφάσεων και Κανόνες... 56 2.4.4.Τεχνητά Νευρωνικά Δίκτυα (ΑΝΝ)... 57 2.4.5.Προβλεπτική Μοντελοποίηση... 58 2.4.6. Νευρωνικά Προβλεπτικά Αναλυτικά Μοντέλα... 59 2.4.6.1.Νευρωνική Συμπεριφορική Μοντελοποίηση... 59 2.4.6.2.Ασαφής Λογική... 59 2.4.6.3.Γενετικοί αλγόριθμοι... 59 2.4.7.Συνδυαστικές Μέθοδοι... 60 2.5.Τρέχουσες εφαρμογές... 61 2.6.Μαθηματικές προσεγγίσεις που αφορούν τα δεδομένα... 63 2.6.1.Μεθοδολογία ανίχνευσης της απάτης βασισμένη στην κατωφλίωση.. 63 2.6.2.Μεθοδολογία ανίχνευσης της απάτης βασισμένη στην ανίχνευση συμπεριφοράς... 64 3

2.6.2.1.Επιλογή Μαζικού Μοντέλου (Massive Model Selection)- Αρχικοποίηση των Υπογραφών(Initialization of Signatures)... 64 2.6.2.2.Αλγόριθμοι Επαυξητικής Ενημέρωσης (Incremental Updating Algorithms )... 68 2.6.2.3.Μέθοδος βασιζόμενη σε quantiles... 69 2.6.2.4.Ενημέρωση Κβαντοποιημένων Πιθανοτήτων(Updating Quantized Probabilities)... 69 2.7.Γενικά προβλήματα-περιορισμοί Μεθόδων Εξόρυξης δεδομένων... 70 2.8.Ανάλυση επικινδυνότητας... 72 2.9.Ευρωπαϊκές δράσεις... 74 2.9.1.Περίληψη των αποτελεσμάτων ενός πιλοτικού προγράμματος μέτρησης επικινδυνότητας που διενεργήθηκε από τον ασφαλιστικό οργανισμό υγείας ΑCHMEA... 74 2.10.Συμπεράσματα... 76 2.10.1. Συμβουλές προς Χρήστες Λογισμικού... 76 2.10.2. Συμβουλές προς Ασθενείς-Πελάτες... 76 2.10.3. Συμβουλές προς Ασφαλιστικούς Φορείς... 76 2.10.4. Κυβερνητικοί χειρισμοί... 77 2.10.5. Επόμενα βήματα... 77 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: Αναλυτική Καταγραφή των Διαδικασιών Νοσηλείας Ασθενών σε Δημόσια Νοσηλευτικά Ιδρύματα... 78 3.1.Διαδικασίες για ασθενείς που χρήζουν νοσηλείας... 78 3.1.1.Ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ... 80 3.1.2.Ασφαλισμένοι στον ΟΓΑ... 93 3.1.3. Ασφαλισμένοι Δημοσίου... 93 3.1.4. Ασφαλισμένοι ΤΥΔΚΥ... 93 3.1.5. Ασφαλισμένοι ΑΕΙ & ΤΕΙ... 93 3.1.6.Εκπαιδευτικοί... 93 3.1.7.Φοιτητές & Σπουδαστές... 93 3.1.8. Ασφαλισμένοι ΤΑΠΟΤΕ,ΤΕΒΕ,ΤΣΑΥ,ΤΑΧΥ,ΤΣΜΕΔΕ,ΝΑΤ,ΔΕΗ Ταμείο Εμπόρων... 94 3.1.9. Ασφαλισμένοι ΤΥΠΕΤ Ελλάδας... 94 3.1.10. Ασφαλισμένοι ΑΤΕ... 94 3.1.11. Ασφαλισμένοι σε άλλες Τράπεζες... 94 3.1.12. Στρατιωτικοί,Λιμενικοί,Αεροπορία... 95 3.1.13. Ασφαλισμένοι σε Λοιπά Ταμεία... 95 3.1.14.Άποροι... 95 3.2.Πληρωμή Νοσοκομείων από τους ασφαλιστικούς φορείς... 95 3.3.Διαδικασίες για ασθενείς που επισκέπτονται τα εξωτερικά ιατρεία, χωρίς να χρήζουν ανάγκη νοσηλείας... 96 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4... 99 4.1 ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ... 99 4.2 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΟΡΩΝ...103 4

4.3. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ...113 5

Γενικά ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Η κοινωνική ασφάλιση στην Ελλάδα σήμερα Με τον όρο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα μιας χώρας, εννοούμε το σύνολο δράσεων των ασφαλιστικών φορέων, που είναι οι βασικοί συντελεστές παροχής υπηρεσιών στους τομείς συντάξεων, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, πρόνοιας κ.ά. Οι ασφαλιστικοί φορείς θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως η παραγωγική εκμετάλλευση της Κοινωνικής Ασφάλισης οι οποίοι μέσω είσπραξης εισφορών από τους υπαγόμενους ασφαλιστικά σε αυτούς τους φορείς πολίτες, μεριμνούν για την οργάνωση, παρακολούθηση, τον έλεγχο του συστήματος παροχής υπηρεσιών στους ανωτέρω τομείς και την καλύτερη κατανομή των πόρων του συστήματος στους ασφαλισμένους. Σε ένα υγιές ασφαλιστικό σύστημα οφείλεται να ακολουθείται μία ολοκληρωμένη πολιτική με παρεμβάσεις που έχουν αρχές, στόχους, κριτήρια, σχέδιο και αλληλουχία, με βασικούς άξονες πολιτικής την ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας όπου υπάρχει ανάγκη, την αντιμετώπιση διαρθρωτικών προβλημάτων του συστήματος, την βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών και έναν ειλικρινή κοινωνικό διάλογο. 1.1. Η έννοια της κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα Η έννοια της κοινωνικής ασφάλειας στην Ελλάδα αντιστοιχεί στον κύριο στόχο του εθνικού μοντέλου κοινωνικής προστασίας, ο οποίος εξυπηρετείται μέσω τριών συστημάτων: του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης για την προστασία των εργαζομένων, του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας για την φροντίδα των ατόμων που βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης και του εθνικού συστήματος υγείας για την κάλυψη όλων των ατόμων που διαμένουν στην Ελληνική επικράτεια. Από διοικητική άποψη, το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης συντονίζεται και εποπτεύεται κατά κύριο λόγο από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ενώ τα συστήματα υγείας και πρόνοιας συντονίζονται από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας. 6

Το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης αποτελεί τον κύριο άξονα του Ελληνικού μοντέλου κοινωνικής προστασίας. Η λειτουργία του, όπως έχει διαμορφωθεί ιστορικά από τη δεκαετία του 1950 μέχρι σήμερα, επιδιώκει την κάλυψη των κινδύνων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, χορηγώντας παροχές και υπηρεσίες που αναπληρώνουν τη μείωση ή την απώλεια εισοδήματος από απασχόληση. Πρόκειται για ένα σύστημα κύριας και επικουρικής δημόσιας ασφάλισης, το οποίο λειτουργεί με βάση αυτόνομους ασφαλιστικούς φορείς. Οι φορείς αυτοί συγκροτούν τον πρώτο πυλώνα ασφάλισης στην Ελλάδα. Ο δεύτερος και ο τρίτος πυλώνας ασφάλισης δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένοι σε σχέση με την εφαρμογή τους σε άλλα Κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόσφατα η Ελληνική Κυβέρνηση προχώρησε στη θεσμική κατοχύρωση των επαγγελματικών ταμείων, τα οποία αναμένεται να συμβάλουν στη διεύρυνση του επιπέδου προστασίας του ασφαλιστικού συστήματος και στη βελτίωση των ασφαλιστικών παροχών. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας θεσμοθετήθηκε μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 1980, αποβλέποντας στην ιατροφαρμακευτική και νοσηλευτική κάλυψη των αναγκών του ελληνικού πληθυσμού μέσω της παροχής δωρεάν υπηρεσιών. Η λειτουργία του εξυπηρετεί όλα τα άτομα που διαμένουν στην Ελληνική επικράτεια. Ειδικά όμως για τους ασφαλισμένους σε φορείς δημόσιας ασφάλισης προβλέπεται η παροχή υπηρεσιών υγείας και από τους κλάδους υγείας των ταμείων τους. Παρεμβάσεις στον τομέα της υγείας αποτελούν οι ακόλουθοι Νόμοι: Ν. 2519/1997 για την «Ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό του Εθνικού Συστήματος Υγείας, οργάνωση των υγειονομικών υπηρεσιών, ρυθμίσεις για το φάρμακο και άλλες διατάξεις» Ν. 2889/2001 «Βελτίωση και εκσυγχρονισμός του Εθνικού Συστήματος Υγείας και άλλες διατάξεις» Ν. 2955/2001 «Προμήθειες Νοσοκομείων και λοιπών μονάδων υγείας των ΠεΣΥΠ και άλλες διατάξεις» Ν. 3329/2005 «Περιφερειακή Συγκρότηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Νοσοκομεία Ε.Σ.Υ.Κ.Α.» 7

με σημαντικές τροποποιήσεις στην οργανωτική διάρθρωση του συστήματος υγείας. Το Σύστημα Κοινωνικής Πρόνοιας συνθέτει το τελικό δίκτυο ασφάλειας για τα άτομα εκτός αγοράς εργασίας που βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης. Λειτουργεί με βάση κατηγορικά προγράμματα προστασίας για συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού, τα οποία εγκαινιάστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και επεκτάθηκαν ουσιαστικά καθ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 και το 1998 με την ψήφιση του Ν.2646/98 προωθήθηκε το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Κοινωνική Ενσωμάτωση 2001-2003,θέτοντας τις βάσεις για ένα σύγχρονο μοντέλο προνοιακής παρέμβασης από πλευράς διοικητικής και οργανωτικής λειτουργίας. Το σύστημα χορηγεί χρηματικά επιδόματα, παροχές σε είδος και κοινωνικές υπηρεσίες φροντίδας μέσω αποκεντρωμένων νομικών προσώπων που εποπτεύονται από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας. Κοινωνικές υπηρεσίες σε μικρότερη έκταση παρέχονται επίσης από τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και από ένα πλέγμα εθελοντικών οργανισμών και μη κυβερνητικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται έντονα ιδίως στο πεδίο προστασίας των παιδιών, των προσφύγων και των ατόμων με ειδικές ανάγκες. 1.2. Η διοικητική οργάνωση της κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα Η ανάπτυξη του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε κατά έναν τρόπο αποσπασματικό, μέσω της σύστασης αυτοτελών φορέων ασφάλισης που κάλυπταν συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού με βάση επαγγελματικά κριτήρια και χαρακτηριστικά. Δεν υιοθετήθηκε ένα ενιαίο ασφαλιστικό καθεστώς για όλους τους εργαζόμενους αλλά πληθώρα συστημάτων κύριας, επικουρικής και συμπληρωματικής ασφάλισης. Ο σχεδιασμός των δημόσιων πολιτικών ασφάλισης γίνεται από τους φορείς της κεντρικής διοίκησης και συγκεκριμένα από: το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, το Υπουργείο Οικονομικών, το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας, το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, 8

το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και το Υπουργείο Γεωργίας. Το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ασκεί αυτοτελείς αρμοδιότητες στο πεδίο της κοινωνικής ασφάλισης, ενώ τα άλλα Υπουργεία ασκούν συμπληρωματικές αρμοδιότητες σε σχέση με τον κύριο άξονα των δραστηριοτήτων τους. Μέχρι το 1995, οι αυτοτελείς αρμοδιότητες ασκούνταν από ένα ενιαίο φορέα, το Υπουργείο Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Το 1995 όμως αποφασίστηκε ο διαχωρισμός του τομέα της κοινωνικής ασφάλισης από τους τομείς της υγείας και πρόνοιας ώστε να εξυπηρετηθεί η ορθολογική διασύνδεση μεταξύ ασφάλισης και απασχόλησης. Έτσι ο τομέας της ασφάλισης μεταφέρθηκε στις αρμοδιότητες του Υπουργείου Εργασίας, το οποίο μετονομάστηκε σε Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στο πλαίσιο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, οι πολιτικές κοινωνικής ασφάλισης σχεδιάζονται και εποπτεύονται από τη Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων, η λειτουργία της οποίας διέπεται από το Προεδρικό Διάταγμα 213/92, με μεταγενέστερες τροποποιήσεις. Το βασικό χαρακτηριστικό της οργανωτικής δομής του συστήματος είναι ο πολυκερματισμός του που εκφράζεται από το μεγάλο αριθμό των δημόσιων φορέων ασφάλισης. Η ύπαρξη 172 φορέων το 2002, που εποπτεύονται από πέντε τουλάχιστον διαφορετικά Υπουργεία δημιουργεί αυξημένες υποχρεώσεις και προβλήματα σε θέματα διοίκησης και εξυπηρέτησης των ασφαλισμένων, σε θέματα διασύνδεσης και ελέγχου δράσεων ανάμεσα στους φορείς ασφάλισης με τους φορείς υγείας και πρόνοιας. Η κάλυψη των μισθωτών περιλαμβάνει το σύνολο των ασφαλιστικών κινδύνων που προβλέπονται στην υπ αρ. 102 Διεθνή Σύμβαση Εργασίας περί των ελαχίστων ορίων κοινωνικής ασφάλειας. Η κάλυψη των σχέσεων εξαρτημένης εργασίας στο ελληνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης δεν περιορίζεται μόνο στις παραδοσιακές μορφές πλήρους απασχόλησης. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 προβλέπεται νομοθετικά η ασφαλιστική προστασία και των νέων ή ευέλικτων μορφών εργασίας. Το υφιστάμενο 9

θεσμικό πλαίσιο εξασφαλίζει πλήρως την ασφάλιση των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα, καθώς επιβάλλει την υποχρεωτική και αυτοδίκαιη ασφάλιση στο επίπεδο του πρώτου πυλώνα. Για την ολοκληρωμένη μάλιστα προστασία των εργαζομένων, λειτουργούν ειδικά όργανα ελέγχου για τη διαπίστωση τυχόν παραλείψεων των εργοδοτών να δηλώνουν τους εργαζόμενους που απασχολούνται σε αυτούς. Η υποχρεωτική ασφάλιση για τους ασφαλισμένους από 1.1.1993 επιτρέπεται σε : έναν φορέα κύριας ασφάλισης, έναν φορέα επικουρικής ασφάλισης, έναν φορέα ασφάλισης ασθένειας και έναν φορέα ασφάλισης πρόνοιας. Τα πρόσωπα για τα οποία προβλέπεται υποχρεωτική ασφάλιση σε περισσότερους του ενός φορείς κύριας ασφάλισης, ασφαλίζονται υποχρεωτικά μόνο σε ένα φορέα, τον οποίο επιλέγουν με δήλωσή τους που υποβάλλεται κάθε φορά σε όλους τους αρμόδιους φορείς και τους οικείους εργοδότες. Η ίδρυση και λειτουργία ενός μεγάλου αριθμού ασφαλιστικών φορέων δικαιολογείται κυρίως από τον προσανατολισμό του συστήματος στην κάλυψη διαφορετικών επαγγελματικών κατηγοριών, όπως παρουσιάζεται στον παρακάτω πίνακα: 10

Πίνακας 1:Φορείς κοινωνικής ασφάλισης κατά επαγγελματική κατηγορία κάλυψης Αριθμός Φορέων Ασφάλισης αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων Επαγγελματικές κατηγορίες 22 Εργαζόμενοι ιδιωτικού τομέα 10 Προσωπικό τραπεζών 12 Προσωπικό δημόσιων επιχειρήσεων 6 Ανεξάρτητοι επαγγελματίες 11 Ελεύθεροι επαγγελματίες 6 Προσωπικό τύπου 1 Αγρότες 17 Δημόσιοι υπάλληλοι Όσον αφορά τη διάρθρωση του συστήματος, το ελληνικό μοντέλο διαρθρώνεται σε τρεις κύριους πυλώνες: ο πρώτος πυλώνας επικεντρώνεται στα υποσυστήματα της κύριας και της επικουρικής υποχρεωτικής ασφάλισης. Καλύπτει το σύνολο των εργαζομένων στην ελληνική περιφέρεια, προβλέποντας κάλυψη ακόμα και για εκείνους που απασχολούνται με τις νέες ή ευέλικτες μορφές εργασίας (μερική απασχόληση, κατ οίκον απασχόληση κ.α.). Η κύρια κάλυψη εξασφαλίζεται μέσω νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, τα οποία σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία αποτελούν τους αποκλειστικούς φορείς κύριας ασφάλισης στην Ελλάδα. Η επικουρική κάλυψη όμως δεν είναι ενιαία, καθώς ιδρύονται και λειτουργούν εκ του νόμου συστήματα υποχρεωτικής επικουρικής ασφάλισης μόνο για τους μισθωτούς και όχι για άλλες κατηγορίες πληθυσμού. 11

ο δεύτερος πυλώνας περιλαμβάνει τα υποσυστήματα της συμπληρωματικής ασφάλισης και των επαγγελματικών ταμείων που πρόσφατα (Ν. 3029/2002) θεσμοθετήθηκαν στη χώρα μας, που λειτουργούν ως νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου αποβλέποντας στην παροχή στους ασφαλισμένους και δικαιούχους των παροχών, επαγγελματικής προστασίας πέραν της παρεχόμενης από την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση για τους ασφαλιστικούς κινδύνους γήρατος, θανάτου, αναπηρίας, επαγγελματικού ατυχήματος, ασθένειας και διακοπής της εργασίας. Η απουσία ωστόσο γνήσιων επαγγελματικών ταμείων αναπληρώνεται από την ίδρυση καθεστώτων συμπληρωματικής ασφάλισης, που λειτουργούν με τη μορφή αλληλοβοηθητικών ταμείων και ταμείων προνοίας. Η οργάνωση των ταμείων αυτών στη χώρα μας δεν διέπεται από ένα ενιαίο θεσμικό και κανονιστικό πλαίσιο. Προβλέπονται διαφορετικές οργανωτικές και λειτουργικές ρυθμίσεις, που αναμένονται να αποτελέσουν αντικείμενο εκτεταμένης επεξεργασίας κατά τη διάρκεια της γενικότερης διαδικασίας μεταρρύθμισης του ελληνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. ο τρίτος πυλώνας αφορά τα προγράμματα ιδιωτικής ασφαλιστικής κάλυψης, για τους εργαζόμενους και τα μέλη των οικογενειών τους (μέσω ομαδικών ασφαλιστικών συμβολαίων που συνάπτονται μεταξύ επιχειρήσεων και ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών), καθώς και τα προγράμματα ατομικής κάλυψης και είναι λιγότερο αναπτυγμένος στην χώρα μας σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. 1.3. Οι φορείς ασφάλισης των μισθωτών Η ασφαλιστική κάλυψη των μισθωτών και εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα επιτυγχάνεται μέσω φορέων: κύριας και επικουρικής ασφάλισης, ταμείων αλληλοβοήθειας για τον κίνδυνο της ασθένειας και φορέων που χορηγούν εφάπαξ παροχές. Ο γενικός φορέας κύριας ασφάλισης των μισθωτών είναι το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΙΚΑ), το οποίο ιδρύθηκε το 1934 και άρχισε να λειτουργεί ουσιαστικά τη δεκαετία του 1950. Το 1983 επεκτάθηκε η ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα από το ΙΚΑ στο σύνολο του πληθυσμού, διευρύνοντας έτσι την 12

προστασία που εξασφαλιζόταν πριν από την ίδρυσή του για συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων μέσω των ειδικών ταμείων κύριας ασφάλισης μισθωτών, αλλά και καλύπτοντας τους εργαζόμενους χωρίς ασφαλιστικό καθεστώς. Αρκετά ειδικά ταμεία εξακολουθούν να λειτουργούν και σήμερα αυτοτελώς υπό την εποπτεία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ενώ ορισμένα συγχωνεύτηκαν στο ΙΚΑ. Το ΙΚΑ ασφαλίζει τα πρόσωπα που έχουν ως κύριο επάγγελμα την παροχή έμμεσης εξαρτημένης εργασίας, καθώς και ειδικές κατηγορίες προσώπων (ορκωτοί λογιστές, εφημεριδοπώλες, συγγραφείς, μαθητευόμενοι). Οι κίνδυνοι που καλύπτονται περιλαμβάνουν τη μητρότητα, τα οικογενειακά βάρη, την ασθένεια, το γήρας, την αναπηρία, το θάνατο, το εργατικό ατύχημα και την επαγγελματική ασθένεια, καθώς και την ανεργία. Η ρύθμιση των ασφαλιστικών κινδύνων και των αντίστοιχων παροχών για τα άτομα που καλύπτονται από το ΙΚΑ διέπεται από ένα ιδιαίτερο σύνθετο πλαίσιο, που εισάγει διαφορετικές προβλέψεις ανάλογα με το χρονικό σημείο ένταξης στην ασφάλιση του ΙΚΑ. Τα ειδικά ταμεία κύριας ασφάλισης καλύπτουν συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων που δεν υπάγονται στην ασφάλιση του ΙΚΑ. Βασική προϋπόθεση υπαγωγής στην ασφάλιση των ταμείων αυτών είναι η παροχή έμμεσης εξαρτημένης εργασίας ή η άσκηση συγκεκριμένης επαγγελματικής ειδικότητας. Η επικουρική κάλυψη των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα εξασφαλίζεται από τον γενικό φορέα επικουρικής κάλυψης των μισθωτών, που λειτουργεί με τη μορφή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου και την επωνυμία Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Μισθωτών (Ε.Τ.Ε.Α.Μ.), το οποίο τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Οι παροχές σε είδος περιλαμβάνουν ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη και χορηγούνται άμεσα με την εμφάνιση της ασθένειας. Οι υπηρεσίες ιατρικής περίθαλψης παρέχονται από τους ιατρούς του ΙΚΑ ή συμβεβλημένους ιδιώτες ιατρούς, ενώ οι υπηρεσίες νοσηλευτικής περίθαλψης παρέχονται από τα νοσηλευτικά ιδρύματα του Εθνικού Συστήματος Υγείας ή ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές που συμβάλλονται σχετικά με το ΙΚΑ. Από το 1999 έχει καθιερωθεί μάλιστα η υποχρεωτική προληπτική ιατρική των άμεσα και έμμεσα ασφαλισμένων του ΙΚΑ με σκοπό την έγκαιρη διάγνωση και τη λήψη μέτρων για την πρόληψη της εκδήλωσης ή την 13

αποτροπή της εμφάνισης νοσηρών καταστάσεων. Το ΙΚΑ μέσω του Τομέα Υγείας στις δικές του 364 Μονάδες Υγείας (νομαρχιακές, τοπικές, κ.ά μονάδες) παρέχει πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη σε 5.550.000 άμεσα και έμμεσα ασφαλισμένους του. Τα «Ταμεία επαγγελματικής ασφάλισης Ν.Π.Ι.Δ.» μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, λειτουργούν υπό την εποπτεία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων κι έχουν ως σκοπό την παροχή στους ασφαλισμένους και δικαιούχους των παροχών, επαγγελματικής ασφαλιστικής προστασίας πέραν της παρεχόμενης από την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση για τους ασφαλιστικούς κινδύνους και ενδεικτικά τους κινδύνους γήρατος, θανάτου, αναπηρίας, επαγγελματικού ατυχήματος, ασθένειας, διακοπής της εργασίας. Χορηγούν παροχές σε είδος ή σε χρήμα που καταβάλλονται περιοδικώς ή εφάπαξ. 1.4. Οι φορείς ασφάλισης των αγροτών Η ασφαλιστική προστασία των αγροτών αποτελεί έναν από τους κύριους άξονες του ελληνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης λόγω της ιδιαίτερης ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα στη χώρα μας και της αυξημένης συμβολής των αγροτών στην οικονομία της Ελλάδας. Οι αγρότες καλύπτονται από έναν αυτοτελή ασφαλιστικό φορέα, τον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ), που λειτουργεί με τη μορφή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου. Ο ΟΓΑ ιδρύθηκε το 1961 με το Ν. 4169/61, επιδιώκοντας την κάλυψη συγκεκριμένων ασφαλιστικών κινδύνων για τα άτομα που απασχολούνται προσωπικά και κατά κύριο επάγγελμα με την αγροτική οικονομία. Ο Οργανισμός καλύπτει επίσης ειδικές κατηγορίες αγροτών καθώς και πρόσωπα που εξομοιώνονται με αγρότες ως προς την ασφαλιστική τους προστασία. Στον τομέα της υγείας ο ΟΓΑ παρέχει στους ασφαλισμένους του, άνευ συμμετοχής τους, εξωνοσοκομειακή περίθαλψη μέσω των Αγροτικών Ιατρείων, των Κέντρων Υγείας και των Εξωτερικών Ιατρείων των Κρατικών Νοσοκομείων ή των Συμβεβλημένων με τον ΟΓΑ θεραπευτηρίων. Η εξωνοσοκομειακή περίθαλψη περιλαμβάνει τις απαραίτητες ιατρικές φροντίδες, μικροβιολογικές, παρακλινικές και 14

λοιπές εξετάσεις και θεραπείες, χορήγηση συνταγών φαρμάκων, χορήγηση φαρμάκων για αντιμετώπιση ορισμένων χρόνιων παθήσεων. Ορισμένες ειδικές εξετάσεις πραγματοποιούνται, χωρίς οικονομική επιβάρυνση των ασφαλισμένων, στα συμβεβλημένα με τον ΟΓΑ ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα-εργαστήρια. Εάν τις εξετάσεις αυτές τις πραγματοποιήσουν σε μη συμβεβλημένα με τον ΟΓΑ, ιδιωτικά εργαστήρια η δαπάνη καταβάλλεται από τους ίδιους και στη συνέχεια ο ΟΓΑ τους αποδίδει τη δαπάνη που προβλέπεται από το κρατικό τιμολόγιο. Οι εξετάσεις που πραγματοποιούνται σε ιδιωτικά εργαστήρια γίνονται κατόπιν γνωμάτευσης Κρατικού Γιατρού σχετικής με την πάθηση ειδικότητας, βεβαίωσης Κρατικού Νοσοκομείου της περιοχής, όπου διενεργείται η εξέταση, ότι δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν σ αυτά και σχετικής έγκρισης του αρμόδιου ελεγκτή γιατρού ΟΓΑ της Διεύθυνσης Υγείας ή του Υποκαταστήματος ΟΓΑ. Επίσης μπορούν να διενεργούνται σε ιδιωτικά εργαστήρια, κατόπιν γνωμάτευσης Κρατικού Γιατρού σχετικής με την πάθηση ειδικότητας ή βεβαίωσης Κρατικού Νοσοκομείου ότι δεν διαθέτουν τα αναγκαία για τη διενέργειά τους μέσα ή ότι αδυνατούν να τις πραγματοποιήσουν μέσα στον ιατρικώς αναγκαίο χρόνο και σχετικής έγκρισης του αρμόδιου ελεγκτή γιατρού ΟΓΑ της Διεύθυνσης Υγείας ή του Υποκαταστήματος ΟΓΑ. Παρέχεται εντελώς ΔΩΡΕΑΝ πλήρης νοσοκομειακή και μαιευτική περίθαλψη στην Γ θέση των Κρατικών Νοσοκομείων, των Θεραπευτηρίων Κοινωφελών Ιδρυμάτων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, των Θεραπευτηρίων του ΙΚΑ και συμβεβλημένων με τον ΟΓΑ Ιδιωτικών Κλινικών. Επίσης παρέχεται εκπαίδευση σε συμβεβλημένα με τον ΟΓΑ Ιδρύματα Τυφλών, Κωφών, Αναπήρων και απροσάρμοστων παιδιών, περίθαλψη σε Κρατικά και συμβεβλημένα με τον ΟΓΑ θεραπευτήρια χρόνιων παθήσεων καθώς και νοσηλεία σε μη συμβεβλημένες Ιδιωτικές Κλινικές, σε έκτακτες και επείγουσες περιπτώσεις που κινδυνεύει η ζωή του ασθενή και δεν είναι δυνατή η άμεση εισαγωγή του σε Κρατικό ή συμβεβλημένο με τον ΟΓΑ Θεραπευτήριο. 1.5 Οι φορείς ασφάλισης των ελεύθερων και ανεξάρτητων επαγγελματιών Οι ελεύθεροι και ανεξάρτητοι επαγγελματίες καλύπτονται από αυτοτελείς φορείς κοινωνικής ασφάλισης που λειτουργούν με τη μορφή νομικών προσώπων δημοσίου 15

δικαίου. Το 2002 λειτουργούσαν πέντε (5) φορείς κύριας ασφάλισης ελεύθερων επαγγελματιών και τρεις (3) φορείς κύριας ασφάλισης ανεξάρτητων επαγγελματιών. Ο κύριος φορέας ασφάλισης των ελεύθερων επαγγελματιών είναι ο Οργανισμός Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) που συστήθηκε το 1999, καλύπτοντας υποχρεωτικά τα πρόσωπα που ασκούν το επάγγελμα του εμπόρου, του επαγγελματοβιοτέχνη, του αυτοκινητιστή και του ξενοδόχου. Ο ΟΑΕΕ λειτουργεί ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και σε αυτόν έχουν συγχωνευθεί τρία νομικά πρόσωπα που κάλυπταν πριν από την ίδρυσή του συγκεκριμένες κατηγορίες ελεύθερων επαγγελματιών: το Ταμείο Ασφάλισης Εμπόρων (ΤΑΕ), το Ταμείο Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Ελλάδος (ΤΕΒΕ) και το Ταμείο Συντάξεων Αυτοκινητιστών (ΤΣΑ). Από οργανωτική άποψη, περιλαμβάνει δύο κλάδους, τον Κλάδο Σύνταξης και τον Κλάδο Υγείας, οι οποίοι διαθέτουν πλήρη οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια. Ο ΟΑΕΕ εξασφαλίζει την ασφαλιστική κάλυψη των ελεύθερων επαγγελματιών σε περίπτωση γήρατος, αναπηρίας, θανάτου, ατυχήματος, ασθένειας και μητρότητας. Επίσης εξασφαλίζει την κάλυψη των μελών των οικογενειών των ασφαλισμένων του σε περίπτωση ασθένειας ή θανάτου τους. Οι αντιπροσωπευτικότεροι φορείς κύριας ασφάλισης των ανεξάρτητων επαγγελματιών είναι: το Ταμείο Νομικών(Ν.Π.Δ.Δ) που καλύπτει τους δικηγόρους, τους συμβολαιογράφους, τους δικαστικούς επιμελητές και ορισμένες κατηγορίες δικαστών το Ταμείο Σύνταξης και Αυτασφάλισης Υγειονομικών (ΤΣΑΥ) που καλύπτει όσους ασκούν τα επαγγέλματα του ιατρού, οδοντιάτρου, κτηνιάτρου και φαρμακοποιού και στα μέλη των οικογενειών τους. Είναι ΝΠΔΔ, εποπτεύεται από την Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Ασφάλισης και είναι Ταμείο Κύριας Ασφάλισης. Σκοπός του είναι η παροχή στους ασφαλισμένους και συνταξιούχους του κύριας σύνταξης λόγω γήρατος, θανάτου ή ανικανότητας, εφάπαξ βοηθήματος πρόνοιας, και νοσοκομειακής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, καθώς και άλλες παροχές σε είδος και χρήμα, όπως διάφορα επιδόματα, φιλοξενία συνταξιούχων του στη Στέγη Υγειονομικών, κατασκηνώσεις, εξωνοσοκομειακή περίθαλψη κ.α. 16

το Ταμείο Συντάξεων Μηχανικών και Εργοληπτών Δημόσιων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ) που καλύπτει τους διπλωματούχους πολιτικούς μηχανικούς, μηχανολόγους, ηλεκτρολόγους καθώς και εκείνους που ασκούν το επάγγελμα του εργολάβου δημοσίων έργων. 1.6. Οι φορείς ασφάλισης των δημοσίων υπαλλήλων Η ασφάλιση των δημοσίων υπαλλήλων καλύπτεται από φορείς κύριας και επικουρικής ασφάλισης που εποπτεύονται από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το Υπουργείο Οικονομικών. Φορέας κύριας ασφάλισης είναι το Δημόσιο, που καλύπτει τους ασφαλισμένους δημοσίους υπαλλήλους μέσω του κρατικού προϋπολογισμού. Οι φορείς επικουρικής και συμπληρωματικής ασφάλισης διαφοροποιούνται ανάλογα με τις κατηγορίες των ασφαλισμένων. Οι φορείς αυτοί χορηγούν επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ βοηθήματα στα άτομα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής τους. Στις 1.4.1999 ιδρύεται ένας νέος φορέας με την επωνυμία «Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΕΑΔΥ)» που εποπτεύεται από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, λειτουργεί με τη μορφή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου και σκοπός του είναι η παροχή επικουρικής σύνταξης σε διάφορες κατηγορίες προσώπων και στα μέλη των οικογενειών τους. 1.7 Ανακεφαλαίωση Από τους 172 ασφαλιστικούς φορείς, 24 είναι οι φορείς Κύριας Ασφάλισης. Οι μεγαλύτεροι Ασφαλιστικοί Φορείς Κύριας Ασφάλισης είναι: ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ(ΤΕΒΕ,ΤΑΕ,ΤΣΑ),ΤΣΜΕΔΕ, ΤΣΑΥ, Ταμείο Νομικών,ΤΑΠ-ΟΤΕ και καλύπτουν το 97,19% του ασφαλιστικού πληθυσμού της χώρας. Άλλοι φορείς Κύριας Ασφάλισης είναι οι ακόλουθοι: ΤΣΜΕΔΕ Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ. ΤΑΙΣΥΤ ΤΑΤΤΑ ΤΣΕΥΠ 17

ΤΑΠ-ΟΤΕ Ταμείο Ασφαλίσεως Προσωπικού της Ασφ. Εταιρείας "Η Εθνική" Ταμείο Συντάξεων του Προσ. της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος Ταμείο Ασφαλίσεως Προσωπικού ΕΤΒΑ Ταμείο Ασφαλίσεως Προσωπικού Ιονικής και Λαϊκής Τράπεζας Ταμείο Συντάξεων Πρόνοιας Προσωπικού Α.Τ.Ε. Οργανισμός Ασφάλισης Προσωπικού Δ.Ε.Η. Ταμ. Συντ. & Επικ. Ασφαλ. Προσ. Γεωργ. Συνετ/κών Οργαν/σεων Ταμείο Προνοίας Ξενοδόχων Ταμείο Ασφάλισης Ναυτ. Πρακτόρων και Υπαλλήλων Ταμείο Συντάξεων Προσωπικού ΗΣΑΠ Ταμείο Συντάξεων Προσωπικού της Τραπέζης της Ελλάδος και Κτηματικής Ταμείο Συντάξεων Εφημεριδοπωλών και Υπαλλήλων Πρακτορείων Θεσσαλονίκης 1.7.1. Φορείς Επικουρικής Ασφάλισης 1.7.1.1 Οργανισμοί Ν.Π.Δ.Δ. Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Προσωπικού Αεροπορικών Επιχειρήσεων Τ.Ε.Α.Δ.Υ. Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Υπαλλήλων Εμπορικών Καταστημάτων Ταμείο Επικουρικής Ασφ. Ασφαλιστών & Προσωπικού Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων Ταμείο Πρόνοιας & Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Ιπποδρομιών Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Ηλεκτροτεχνιτών Ελλάδος Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Προσωπικού Εταιριών Πετρελαιοειδών Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Υπαλλήλων Εμπορίου Τροφίμων Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Προσωπικού Εταιριών Τσιμέντων Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Προσωπικού Ε.Υ.Δ.Α.Π. Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Χημικών Ταμείο Αρωγής Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Ταμείο Αρωγής Υπαλλήλων Αστυνομίας Πόλεων 18

Τ.Ε.Α.Π.Ο.Κ.Α. Ταμείο Ασφαλίσεως Συμβολαιογράφων Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Προσωπικού Ταμείου Νομικών Ταμείο Επικουρικής Ασφ. Και Πρόνοιας Προσωπικού ΕΡΤ και Τουρισμού Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Αρτοποιών Ταμείο Ασφαλίσεως Δημοτικών & Κοινοτικών Υπαλλήλων Επικουρικό Ταμείο Ελληνικής Χωροφυλακής Κλάδος Επικουρικής Ασφαλίσεως Δικηγόρων Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Εκπαιδευτικών Ιδιωτικής Γενικής Εκπ/σης Κλάδος Επικουρικής Ασφαλίσεως Προσωπικού Ταμείου Πρόνοιας Δικηγόρων Αθηνών Ταμείο Αρωγής Προσωπικού Ο.Τ.Ε. Ταμείο Επικουρικής ασφαλίσεως Προσωπικού Οινοποιίας, Ζυθοποιίας, κ.ά 1.7.1.2 Οργανισμοί Ν.Π.Ι.Δ. Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Προσωπικού Εμπορικής Τραπέζης Ταμείο Αλληλοβοήθειας Προσωπικού Τραπέζης Πίστεως Ειδ. Λογ/μός Επικουρήσεως Μελών Ταμείου Υγείας Προσωπικού Α.Τ.Ε Μετοχικό Ταμείο Υπαλλήλων Τραπέζης Ελλάδος και Κτηματικής Ταμείο Αλληλοβοήθειας Προσωπικού Ιονικής-Λαϊκής Τράπεζας Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Ένωσης Συντακτών Θεσσαλίας, Στερεάς Ελλάδας & Εύβοιας Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Ένωσης Συντακτών Πελοποννήσου, Ηπείρου & Νήσων Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. Ταμείο Αλληλοβοήθειας Προσωπικού Γενικής Τράπεζας της Ελλάδας Λογαριασμός Επικουρήσεως Προσωπικού Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας 1.7.2. Κλάδοι Επικουρικής Ασφάλισης σε Φορείς Κύριας Ασφάλισης Ι.Κ.Α. - Τ.Ε.Α.Μ. Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Ε.Α.Μ. Ταμείο Συντάξεως και Επικουρικής Ασφαλίσεως Προσωπικού Γ.Σ.Ο. 19