Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΕΙΣ ΤΟ QATAR.

Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΕΙΣ ΤΟ QATAR. Τήν ἑορτήν τῶν Χριστουγέννων εἰς τήν νεοσύστατον Κοινότητα καί τό νεο-ανεγειρόμενον ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰσαάκ τοῦ Σύρου εἰς Qatar γλαφυρῶς περιέγραψε ὁ ἐκεῖ δραστήριος Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Ἀρχιμανδρίτης Μακάριος εἰς τήν κάτωθι ἔκθεσιν αὐτοῦ: Τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων ἑώρτασαν μέ μεγάλη κατάνυξη καί ἀθρόα προσέλευση οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι διαμένουν καί ἐργάζονται στό Ἐμιρᾶτο τοῦ Qatar καί ἀποτελοῦν τό ποίμνιο τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. Στόν Ἑσπερινό τῆς Παραμονῆς, ἀλλά καί στήν Θεία Λειτουργία τῆς ἑορτῆς συμμετεῖχαν ἡ χορωδία, ἡ ὁποία ἔψαλλε στήν Ἀραβική γλώσσα καί ἡ χορωδία, ἡ ὁποία ἔψαλλε στήν Σλαβονική γλώσσα καί ἱεροψάλτης, ὁ ὁποῖος ἔψαλλε στήν Ἑλληνική. Ἐπίσης τό μήνυμα τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἰεροσολύμων ἀνεγνώσθη στήν Ἑλληνική, Ἀραβική, Σερβική καί Ρωσική γλῶσσα. Στίς λατρευτικές ἀκολουθίες τῶν Χριστουγέννων προσῆλθαν καί κάποιοι ἀπό τό ποίμνιο, οἱ ὁποίοι ζοῦν καί ἐργάζονται στήν Σαουδική Ἀραβία. Στό τέλος τῆς ἀκολουθίας τῆς Παραμονῆς, σύμφωνα μέ τά Σερβικά ἔθιμα, στόν προαύλιο χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἄναψαν φωτιά καί προσφέρθηκαν νηστήσιμα ἐδέσματα. Τήν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων διοργάνωσε ἡ Ἐπιτροπή τῆς Ἐκκλησίας γεῦμα γιά τά μέλη τοῦ ποιμνίου μέ ἑορταστικό πρόγραμμα γιά τά παιδιά. Κατά τήν περίοδο τῶν ἑορτῶν καί κυρίως μέ τό Ἰουλιανό ἡμερολόγιο τά μέτρα ἀσφαλείας καί ἐλέγχου κατά τήν εἴσοδο στούς λατρευτικούς χώρους κάθε δόγματος ἦταν ἐνδελεχῆ, γεγονός πού ἐνεθάρρυνε τήν προσέλευση τῶν πιστῶν στίς ἑορταστικές ἀκολουθίες».

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας. ngg_shortcode_0_placeholder Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ (2010-2011). Παραμονή, 24-12-2010 /6-1-2011: Ὄρθρος, Μεγάλαι Ὧραι & θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Ἔθος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων μετά τήν ἀνέγερσιν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ ὑπό τῆς Ἁγίας Ἑλένης (326-336 μ.χ.), ἦτο ὁ ἑορτασμός τῆς ἑορτῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ. Τοῦτο ὡρίσθη οὕτως, ἵνα ἡ κατά σάρκα Γέννησις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Χριστοῦ ἑορτάζηται εἰς τόν τόπον, ἔνθα ἐν χρόνῳ ἐπί Καίσαρος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου ἔλαβε χώραν. Ἐκ τῶν περί τούτου μαρτυριῶν πλέον ἀξιομνημόνευτος τυγχάνει ἡ τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Ἁγίου Σωφρονίου, ὁ ὁποῖος εἰς τήν Ὁμιλίαν Αὐτοῦ, εἰς τήν τοῦ Χριστοῦ Γέννησιν τό 638 μ.χ. θρηνεῖ, διότι ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων, εἰς πολιορκίαν τελοῦσα ὑπό τοῦ Χαλίφου Ὁμάρ Χατάμπ, δέν δύναται νά μεταβῇ εἰς Βηθλεέμ, διά νά ἑορτάσῃ τήν τοῦ Χριστοῦ Γέννησιν. Τῷ ἔθει τοῦτῳ ἑπομένη ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων καί ἐφέτος ἑώρτασε συμφώνως πρός τό Τυπικόν αὐτῆς καί τό Προσκυνηματικόν Καθεστώς τήν ἑορτήν τῶν Χριστουγέννων εἰς Βηθλεέμ. Ὁ ἑορτασμός ἤρξατο ἀπό τῆς παραμονῆς τῆς ἑορτῆς, τήν Πέμπτην, 24 ην Δεκεμβρίου 2010 /6 ην Ἰανουαρίου 2011. Τήν πρωΐαν τῆς ἡμέρας αὐτῆς., 9.15 π.μ. ὥραν, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ὑπό τήν Α.Θ.Μ. τόν Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον ἐξεκίνησεν, προπορευομένων τῶν Προσκόπων, ἀπό τοῦ Πατριαρχείου διά τήν Πύλην τοῦ Δαβίδ. Ἀπό ταύτης δι ὀχημάτων ἐγένετο ἡ μετάβασις

εἰς τήν μεταξύ Ἱεροσολύμων καί Βηθλεέμ κειμένην Ἱεράν Μονήν τοῦ Προφήτου Ἠλιού. Ἐνταῦθα ἔλαβε χώραν ἡ ὑποδοχή τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου κ.κ. Θεοφίλου ὑπό τοῦ ἡγουμένου τῆς ἐν λόγῳ Μονῆς Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀνδρέου, ὑπό τῶν Ἰσραηλινῶν Στρατιωτικῶν Ἀρχῶν τῆς περιοχῆς Βηθλεέμ καί ὑπό τῶν Δημάρχων καί προυχόντων τῶν πόλεων Βηθλεέμ, Χωρίου τῶν Ποιμένων καί Μπετζάλλας, ἡ προσκύνησις εἰς τόν ἱερόν Ναόν καί ἀκολούθως ἡ σύντομος δεξίωσις εἰς τό ἡγουμενεῖον. Μετά ταῦτα, ἡ Πατριαρχική πομπή ἐξεκίνησε, προπορευομένων πέντε Ἰσραηλινῶν ἱππέων ἄχρι τοῦ τάφου τῆς Ραχήλ, ἔνθα καί ὁ συνοριακός ἔλεγχος ἀσφαλείας μεταξύ Ἰσραήλ καί Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας. Διαβᾶσα τόν ἔλεγχον τοῦτον ἡ Πατριαρχική Συνοδεία, ἐγένετο εὐθύς δεκτή ὑπό πέντε Παλαιστινίων ἱππέων, οἵτινες προπορευόμενοι ἔφεραν αὐτήν ἀργῷ τῷ βήματι εἰς τήν πλατεῖαν πρό τῆς αὐλῆς τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως. Ἐνταῦθα ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Συνοδείας Αὐτοῦ ἐγένετο δεκτός μετά χαρᾶς πολλῆς ἐκ λαοῦ πολλοῦ πανδήμου, κατακλύζοντος τήν πλατεῖαν καί περιστοιχίζοντος τούς ἐνδεδυμένους ἤδη ἱερεῖς Ἁγιοταφίτας, Ἱερομονάχους καί ἐγγάμους Ἀραβοφώνους, Πρεσβυτέρους καί παρεπιδημοῦντας ἱερεῖς ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Τῶν ἱερέων καί τοῦ πλήθους προηγεῖτο ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος ἐν Βηθλεέμ, Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰορδάνου κ. Θεοφύλακτος, ὅστις καί προσεφώνησε καλωσωρίζων τήν Α.Θ.Μακαριότητα. Ἐνδυθέντος τοῦ Μακαριωτάτου τόν μανδύαν καί εὐλογήσαντος, ἐξεκίνησεν ἡ πομπή πρός τήν Βασιλικήν, ἐν ᾧ ἔψαλλον οἱ ψάλται τό ἀπολυτίκιον «Ἡ γέννησίς Σου, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν» ἑλληνιστί καί ἀραβιστί. Εἰσελθούσα εἰς τήν Βασιλικήν ἡ συνοδεία, διῆλθε διά μέσου

αὐτῆς ἄχρι τοῦ χώρου πρό τοῦ εἰκονοστασίου, ἐξ οὗ κατῆλθε διά προσκύνησιν πρός τό Θεοδέγμον Σπήλαιον ἀπό τῆς Νοτίου Πύλης αὐτοῦ. Ἅμα τῇ ἀνόδῳ ἐκ τῆς Βορείου Πύλης τοῦ Σπηλαίου, ἤρξατο εἰς τό Καθολικόν ἡ ἀνάγνωσις τῶν Μεγάλων Ὡρῶν καί ἐτελέσθη ἡ θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, λήξασα τήν 3.30 ὧραν. Ἐν συνεχείᾳ ἐξελθοῦσα ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἀπό τῆς πύλης τοῦ Βαπτιστηρίου, ἦλθεν εἰς τό Κεντρικόν Μοναστήριον, ἀνακαινισθέν ὑπό τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου καί παρεκάθισεν εἰς τράπεζαν μετά πολλῶν ἐκ τοῦ λαοῦ. Μετά μικράν ἀνάπαυσιν, τήν 7.00 μ.μ. ὥραν εἰς τήν αὐτήν ἀνακαινισμένην αἴθουσαν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος παρέθεσε τράπεζαν πρός τιμήν τοῦ Προέδρου τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Μαχμούδ Ἀμπᾶς Ἀμποῦ-Μάζεν παρόντος τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, κ. Σαλάμ Φαγιάντε καί τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῆς Ἰορδανίας κ. Νάσσερ Τζοῦντε καί πολλῶν ἄλλων ἀνωτάτων παραγόντων τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας. Τόν Πρόεδρον τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Μαχμούδ Ἀμπᾶς Ἀμποῦ-Μάζεν προσεφώνησεν ὁ Μακαριώτατος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως: «Ἐξοχώτατε κ. Πρόεδρε, Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων εἶναι ἑορτή τῆς ἀγάπης, τῆς συγκαταβάσεως καί τῆς εἰρήνης τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον. Τό γεγονός τοῦτο ἐχαιρετίσθη ὑπό τῶν οὐρανίων δυνάμεων, ὡς λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς, «αἰνούντων τόν Θεόν καί λεγόντων, δόξα ἐν Ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Τοῦ παγκοσμίου τούτου γεγονότος, τό ὁποῖον ἔλαβε χώραν ἐν τῷ σπηλαίῳ τῆς Παλαιστινιακῆς γῆς, δηλονότι τῆς Βηθλεέμ, μάρτυς

ἀψευδής καί διαχρονικός παραμένει τό Ρούμ Ὀρθοντόξ Πατριαρχεῖον τῶν Ἱεροσολύμων. Τό Πατριαρχεῖον, τοῦ ὁποίου ἡ μακραίων ἱστορία συνεδέθη μετά τῆς ἱστορικῆς παρουσίας τοῦ Ἀραβικοῦ κόσμου γενικώτερον καί τοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ εἰδικώτερον ἐπί τῆς ἁγίας Γῆς, ἀπό τῆς ἐποχῆς τοῦ Χαλίφου Ὀμάρ Ἴμπν Χατάμπ καί τοῦ Πατριάρχου τῶν Ρωμαίων Ὀρθοδόξων Σωφρονίου. Ἡ μεγάλη κληρονομιά τῶν δύο τούτων Ἀνδρῶν, τῆς ἁρμονικῆς δηλονότι συνυπάρξεως καί συμβιώσεως Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων ἐπιβεβαιώνεται καί ἐπί τῶν ἡμερῶν Ὑμῶν τέ καί Ἡμῶν. Τρανή ἀπόδειξις τούτου ἀποτελεῖ ἡ ἑόρτιος καί χαρμόσυνος ἀτμόσφαιρα, ἡ ὁποία ἐπικρατεῖ μεταξύ ὅλων τῶν κατοίκων Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων τῆς Βηθλεέμ καί τῶν περιχώρων αὐτῆς. Ἡ τιμητική μεθ Ἡμῶν συναναστροφή Σας, Κύριε Πρόεδρε, μᾶς παροτρύνει νά ἀπευθύνωμεν ἀπό κοινοῦ καί ἀπό τοῦ ἱεροῦ τούτου τόπου τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου (τῆς Βηθλεέμ) τό μήνυμα τῆς εἰρήνης, τῆς δικαιοσύνης, τῆς συνδιαλλαγῆς πρός πάντα ἄνθρωπον, ἰδιαιτέρως πρός τούς ἰσχυρούς καί κραταιούς τῆς γῆς. Κύριε Πρόεδρε, Σᾶς ὑποδεχόμεθα μέ τήν ἑόρτιον χαράν τῶν Χριστουγέννων, εὐχόμενοι καί δεόμενοι τοῦ ἐν Σπηλαίῳ τῆς Βηθλεέμ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ Λόγου, ὅπως χαρίζηται Ὑμῖν ὑγιείαν κατ ἄμφω, μακροημέρευσιν καί κυβερνητικήν δύναμιν ἐπ ἀγαθῷ συνόλου τοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ, ἀλλά καί ἐπ ἀγαθῷ τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Προσέτι δέ εὐχόμεθα, ὅπως ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης, ὁ Ὁποῖος ἀνέτειλεν ἐκ τοῦ Σπηλαίου τῆς Βηθλεέμ περιλάμψῃ τόν ἀκατάβλητον λαόν τῆς Παλαιστίνης μέ τό φῶς τῆς ἐλευθερίας καί τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας. Ἔτη πολλά καί εὐλογημένον τό νέον ἔτος 2011». Ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ ταύτῃ, μετά τήν προσφώνησιν ταύτην, ὁ παρών Πρωθυπουργός τῆς Ἰορδανίας κ. Νάσσερ Τζοῦντε μετέφερεν εἰς τόν Μακαριώτατον τάς εὐχάς τοῦ Βασιλέως τῆς Ἰορδανίας διά τήν

ἑορτήν τῶν Ἑλληνορθοδόξων ἐν εἰρήνῃ, χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει. Ὄρθρος καί θεία Λειτουργία τῆς ἑορτῆς: 25-12-2010 /7-1-2011. Μετ ἐνδιάμεσον μικράν ἀνάπαυσιν, ἤρξατο ἡ ἀκολουθία του Ὄρθρου τήν 10.30 μ.μ. ὥραν, δι ἐπισήμου εἰσόδου ἀπό τῆς Πύλης τοῦ Βαπτιστηρίου τῆς Βασιλικῆς, προεξάρχοντος τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου. Τελουμένου τοῦ Ὄρθρου, προσῆλθεν ὁ Μακαριώτατος εἰς τό ἱερόν Βῆμα, ἔνθα προσῆλθον οἱ ἱερεῖς καί ἔλαβον εὐλογίαν διά τήν Λειτουργίαν καί ἤρξαντο νά ἐνδύωνται. Οἱ ἱεροδιάκονοι ἐν τῷ μεταξύ ἐνέδυσαν τόν Μακαριώτατον τήν Πατριαρχικήν καί τούς Ἀρχιερεῖς τάς ἀρχιερατικάς αὐτῶν στολάς. Ἀρχομένου τοῦ Καθίσματος τοῦ Ὄρθρου «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός» ἤρξατο ἡ κάθοδος πρός τό Θεοδέγμον Σπήλαιον ἀπό τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦ Καθολικοῦ, προεξάρχοντος ἐνδεδυμένου τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός καί Πατριάρχου ἡμῶν κ.κ. Θεοφίλου, ἔχοντος δεξιά Αὐτοῦ τόν Πρόεδρον τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Μαχμούδ Ἀμπάς Ἀμποῦ-Μάζεν, τόν Πρωθυπουργόν τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, κ. Σαλάμ Φαγιάντε καί τόν Ὑπουργόν Ἐξωτερικῶν τῆς Ἰορδανίας κ. Νάσσερ Τζοῦντε καί ἄλλους ἐπισήμους παράγοντας τῆς Παλαιστινιακῆς καί Ἰορδανικῆς Κυβερνήσεως καί ἀριστερά δέ Αὐτοῦ, τόν Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριον Ἀθανασίου καί τούς συνεργάτας αὐτοῦ, τῶν Ἱερέων καί τῶν Ἀρχιερέων ἐνδεδυμένων καί προπορευομένων. Τῆς καθόδου εἰς τό Σπήλαιον συμπληρωθείσης, ἀνεγνώσθη εἰς αὐτό ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Γεννήσεως ἐκ τοῦ κατά Λουκάν Εὐαγγελίου ἑλληνιστί καί ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου ἀραβιστί. Μετά τό εὐαγγέλιον ἀνεγνώσθη τό ἐπί τῆς Χριστουγέννοις Μήνυμα τῆς Α.Θ.Μ. ὑπό τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου ἑλληνιστί: (βλ. ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: http://jerusalem-patriarchate.info/2010/12/20/2514/),ἐν

συνεχείᾳ δέ ὑπό τοῦ αἰδεσιμωτάτου π. Ἀΐσσα Μοῦσλεχ, ἔχον ὡς ἕπεται ἀραβιστί: (βλ. ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον http://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2011/01/07/357/ ) Τούτων τελειωθέντων, ἡ ἱερά πομπή ἐξῆλθεν ἀπό τῆς Βορείου Πύλης τοῦ Σπηλαίου καί διά τοῦ παρεκκλησίου τοῦ χρησιμοποιουμένου ὑπό τῶν Ἀρμενίων καί ἤρξατο ἡ πέριξ τῆς πεντακλίτου Βασιλικῆς ἐσωτερικῶς λιτανεία τρίς, ἐν ᾧ οἱ ψάλται ἔψαλλον τάς Καταβασίας τῶν Χριστουγέννων καί τά τροπάρια τῆς λιτανείας καί ἐν ᾧ περί τούς 48 κίονας τῆς Βασιλικῆς ἵσταντο ἐν κατανύξει καί ἱλαροῖς τοῖς προσώποις συνωστιζόμενοι οἱ ἐντόπιοι ἀραβόφωνοι πιστοί τῆς Βηθλεέμ καί τῶν περιχώρων αὐτῆς, Χωρίου τῶν Ποιμένων καί τῆς Μπετζάλλας, ἀπόγονοι τῶν ἀγραυλούντων ποιμένων καί εὐλαβεῖς προσκυνηταί ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσίας, Οὐκρανίας, Ρουμανίας, μετέχοντες δι ἁγιασμόν καί σωτηρίαν τῆς ἑορτῆς τοῦ μυστηρίου τῶν μυστηρίων, τῆς Ἐνανθρωπήσεως δηλονότι τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν. Τῆς λιτανείας συμπληρωθείσης, ἐγένετο δέησις εἰς τό μέσον τῆς Βασιλικῆς, ὁπότε καί ἀπεχώρησαν οἱ ἐπίσημοι Ἀντιπρόσωποι τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας καί οἱ Ἕλληνες Διπλωμᾶται καί οἱ Διπλωμᾶται τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Κρατῶν καί ἐσυνεχίσθη ὁ Ὄρθρος καί ἡ θ. Λειτουργία εἰς τήν Βασιλικήν, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἀρχιερέων τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου, Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Ἀβήλων κ. Δωροθέου, Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου καί Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου πλειάδος δέ Ἁγιοταφιτῶν ἱερομονάχων καί ἱερέων ἐξ ἄλλων Ὀρθοδόξων χωρῶν, τῶν Προχαλκηδονίων, Συριάνων καί Κοπτῶν προσευχομένων εἰς τό ἔναντι τῆς Βορείου Πύλης τοῦ Σπηλαίου παρεκκλήσιον εἰς τήν ἰδίαν αὐτῶν διάλεκτον, μουσικήν καί τό ἴδιον αὐτῶν δόγμα καί ἀφαιρούντων ἐκ τῆς ἡσυχίας τῆς ἡμετέρας ἑορτῆς. Τοῦτο ὅμως οἱ Ὀρθόδοξοι ἀνέχονται ἐν ὑπομονῇ διά λόγους προσκυνηματικῆς ἀναγκαιότητος καί ἀναλλοιώτου καθεστωτικῆς τάξεως. Ἡ θεία

Λειτουργία ἐτελέσθη ταυτοχρόνως καί εἰς τό ἱερόν Προσκύνημα τοῦ Θεοδέγμονος Σπηλαίου. Ταύτης προεξῆρξεν ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος. Ἐπί τῷ τέλει τῆς θ. Λειτουργίας μετεδόθη ἡ θ. Κοινωνία δι ὀκτώ ἱερέων καί ἀπό διαφόρων σημείων τῆς Βασιλικῆς διά τήν παραμυθίαν τῶν πιστῶν, διά τῆς ταχυτέρας ταύτης ἐξυπηρετήσεως μετά τήν μακράν ἀκολουθίαν τῆς Παραμονῆς τῆς ἑορτῆς καί τήν μακράν ἀγρυπνίαν τῆς νυκτός. Μετά τήν ἀπόλυσιν, κατά τήν 3.30 π.μ. ὥραν, συμφώνως τῷ καθεστῶτι, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἐξῆλθε διά μέσου τῆς Βασιλικῆς, ὅπερ δικαίωμα τῶν Ἑλληνορθοδόξων μόνον καί ἀπό τῆς νοτίου πύλης τοῦ Βαπτιστηρίου καί ἦλθεν εἰς τό Κεντρικόν Μοναστήριον, τῶν κωδώνων χαρμοσύνως κρουομένων, ἔνθα ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος, Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰορδάνου κ. Θεοφύλακτος παρέθεσε διά στήριξιν καί εὐφροσύνην σωματικήν, μετά τήν πνευματικήν τοιαύτην ἐν τῷ Ναῷ, πλουσίαν ἑόρτιον τράπεζαν πολλοῖς. Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας. ngg_shortcode_1_placeholder ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΕΥΧΕΛΑΙΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΟΝ ΝΑΟΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ & ΕΛΕΝΗΣ. Τό ἑσπέρας τῆς Τετάρτης, 23 ης Δεκεμβρίου 2010 /5 ης Ἰανουαρίου 2011, προπαραμονῆς τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, ἐτελέσθη εἰς τόν μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου & Ἑλένης τοῦ Κεντρικοῦ Μοναστηρίου τῶν Ἁγιοταφιτῶν ἡ ἀκολουθία τοῦ

μυστηρίου τοῦ ἱεροῦ εὐχελαίου, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συνιερουργούντων Αὐτῷ ἕξ Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί εὐχελιαζομένων καί ἁγιαζομένων ὑπ αὐτῶν, Ἱερομονάχων, Διακόνων, Μοναχῶν καί Μοναζουσῶν καί μελῶν τῆς Ἑλληνικῆς παροικίας, τοῦ ἀραβοφώνου ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου καί εὐλαβῶν προσκυνητῶν, πάντων προετοιμαζομένων οὕτω διά τόν ἐν Βηθλεέμ ἑορτασμόν τῆς μητροπόλεως τῶν ἑορτῶν. Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας. ngg_shortcode_2_placeholder ΤΟ ΕΤΗΣΙΟΝ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΤΩΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ ΑΓΙΟΤΑΦΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ. Συμφώνως πρός τήν τάξιν καί τήν συνήθειαν τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας, ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης ἐπετέλεσε τό ἐτήσιον μνημόσυνον τῶν κεκοιμημένων μελῶν αὐτῆς, τήν Κυριακήν πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως, 20 ήν Δεκεμβρίου 2010, 2 αν Ἰανουαρίου 2011, κατά τήν ὁποίαν ὁ ὑμνῳδός καλεῖ «Σιών Θεοῦ τήν θείαν πόλιν νά ἄρῃ τήν φωνήν αὐτῆς ἀληθῶς καί νά κηρύξῃ Πατέρων τήν θείαν μνήμην, σύν Ἀβραάμ, Ἰσαάκ καί Ἰακώβ τιμῶσαν τήν ἀοίδιμον». (α στιχ. ἀναστάσιμον τῶν Αἴνων Κυριακῆς τῶν Προπατόρων). Τό μνημόσυνον τοῦτο ὑπέρ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν καί ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν πάντων τῶν ἀπ αἰῶνος κεκοιμημένων Ἁγιοταφιτῶν Πατριαρχῶν Ἱεροσολύμων, Ἀρχιερέων, Ἱερέων., Ἱερομονάχων, Ἱεροδιακόνων, Μοναχῶν καί Μοναζουσῶν, ἐτελέσθη εἰς τό Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως μετά τήν ἐν αὐτῷ Θείαν Λειτουργίαν τῆς Κυριακῆς, (εἰς τήν ὁποίαν προεξῆρξεν ὡς

λειτουργός ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Θαβωρίου κ. Μεθόδιος0, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου κ.κ. Θεοφίλου, συνιερουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἀρχιερέων, Ἱερομονάχων καί Ἱεροδιακόνων Ἁγιοταφιτῶν καί συμπροσευχομένων μελῶν τῆς Ἑλληνικῆς παροικίας καί εὐλαβῶν προσκυνητῶν. Μετά τό μνημόσυνον ἠκολούθησεν ἡ ἄνοδος εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Θρόνου ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, ἡ βρῶσις τῶν κολλύβων καί ἡ πόσις τοῦ οἴνου μετά παξιμαδίου καί ἡ εὐχή τοῦ Μακαριωτάτου ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν, ὧν Ἁγιοταφιτῶν ἐτελέσθη τό μνημόσυνον, καί στερεώσεως τῶν σημερινῶν διαδόχων αὐτῶν, ἵνα πορεύωνται ἐπί τά ἴχνη αὐτῶν εἰς τήν διαφύλαξιν τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων καί τήν ἐν Χριστῷ Ὀρθόδοξον μαρτυρίαν ἐπ αὐτῶν. Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας. ngg_shortcode_3_placeholder Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ. Tήν Παρασκευήν, 18 ην /31 ην Δεκεμβρίου 2010 ἑωρτάσθη εἰς τό Πατριαρχεῖον ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου Μοδέστου, Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων. Ὁ Ἅγιος Μόδεστος, Ἀρχιεπίσκοπος Ἱεροσολύμων (632-634) εἶναι ὁ ὅσιος καί θεῖος ἐκεῖνος Ἱεράρχης, ὁ ὁποῖος μετά τήν καταστροφήν ἐκ τῆς εἰσβολῆς τῶν Περσῶν, τό 614 μ.χ., ἀνέλαβε τήν ἀνακαίνισιν Ναῶν καί Ἱερῶν Μονῶν, τήν ἠθικήν ἐμψύχωσιν καί ὑλικήν συμπαράστασιν τῶν ποικιλοτρόπως πληγέντων καί ὡς ἄλλος Ζοροβάβελ ὡδήγησε τόν λαόν τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων εἰς

εὔδιον λιμένα καί νομάς σωτηρίας. Ἡ παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας διατηρεῖ ὅτι ὁ Ἅγιος Μόδεστος εἶναι ἐνταφιασμένος εἰς περιοχήν νοτίως τῶν Ἱεροσολύμων, ἀπέναντι τοῦ λόφου τῆς Ἁγίας Σιών, ἔνθα ὑπάρχει καί παρεκκλήσιον ἐπ ὀνόματι αὐτοῦ, γνωστόν καί μέ τήν ἐπωνυμίαν «Ἀμποῦ Τόρ», σημαίνουσαν τόν «πατέρα τοῦ ταύρου», προφανῶς ἐπειδή ὁ Ἅγιος εἶναι καί προστάτης τῶν βοσκημάτων, τῶν ζῴων. Εἰς ἕν τῶν τροπαρίων τοῦ Μηναίου ὑμνεῖται ὡς «ἔχων εὐσπλαχνίας ἱλαρότητα παρεχομένην ἀνθρώποις καί βοσκήμασι καί ὡς παραμυθία τῶν τεθλιμμένων. Πέριξ τοῦ παρεκκλησίου τούτου καί τοῦ μετ αὐτοῦ τοῦ Ἁγίου μάρτυρος Προκοπίου, ἔχει τό Πατριαρχεῖον ἀξιόλογον περιουσίαν ἐννέα (9) περίπου στρεμμάτων, ἐμπλακέντων δυστυχῶς εἰς ἀστόχους καί ἐπιζημίους ἐνοικιάσεις εἰς τό παρελθόν ὑπό τοῦ Πατριαρχείου, ἀπεμπλακέντων δέ κατά τά ἔτη 2006 καί 2007 δι ἀποπληρωμῆς ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς τάς ἐνοικιασάσης ἑταιρείας τοῦ ποσοῦ τῶν 9 ἑκατομμυρίων δολλαρίων (USD$). Εἰς τό παρεκκλήσιον τοῦτο ἐτελέσθη θεία Λειτουργία τήν Παρασκευήν, 18 ην /31 ην Δεκεμβρίου 2010, ὑπό τοῦ ἐπιστάτου τῆς Μονῆς Ἀρχιδιακόνου π. Ἀθανασίου. Εἰς τοῦτο προσῆλθον ἔνιοι Ἁγιοταφῖται καί μοναχαί καί λαϊκοί ἐξ Ἱεροσολύμων. Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας. ngg_shortcode_4_placeholder ΤΟ ΕΤΗΣΙΟΝ ΣΑΡΩΜΑ ΤΗΣ

ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΕΙΣ ΒΗΘΛΕΕΜ. Τήν Πέμπτην, 17 ην /30 ήν Δεκεμβρίου 2010, ἡμερομηνίαν καθορισθεῖσαν ὑπό τῶν Ἑλληνορθοδόξων καί κοινοποιηθεῖσαν εἰς τούς Φραγκισκανούς καί τούς Ἀρμενίους, ἔλαβε χώραν τό σάρωμα (καθάρισμα) τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ. Τοῦτο διεξήχθη ἀπό τάς τρεῖς θρησκευτικάς Κοινότητας, τῶν Ἑλληνορθοδόξων, Φραγκισκανῶν καί Ἀρμενίων, συμφώνως πρός τό ἀνέκαθεν ἰσχῦον προσκυνηματικόν καθεστώς διά τήν Βασιλικήν τῆς Γεννήσεως, τό ὁποῖον ὁρίζει τούς τόπους, εἰς τούς ὁποίους ἔχει δικαίωμα καθαρίσματος ἑκάστη. Εἰδικῶς κατά τό ἔτος τοῦτο ἴσχυσεν ἄνευ ἀντιρρήσεων καί ἐνστάσεων ἐκ μέρους τῶν Ἀρμενίων ἡ διαταγή τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας τοῦ ἔτους 2008, ὡς αὕτη ἐτροποποιήθη ὑπό διατάξεως τῆς αὐτῆς Ἀρχῆς, ἐκδοθείσης τό τρέχον ἔτος τοῦτο, καί καθοριζούσης τόν ἀριθμόν τῶν Ὀρθοδόξων καί Ἀρμενίων κληρικῶν εἰς ἑπτά κατά τό καθάρισμα εἰς τό παρεκκλήσιον ἔναντι τῆς βορείου πύλης τοῦ Σπηλαίου τό χρησιμοποιούμενον ὑπό τῶν Ἀρμενίων. Διά τό καθάρισμα τῆς Βασιλικῆς προσέτρεξαν πάντες σχεδόν οἱ δυνηθέντες Ἁγιοταφῖται, οἱ ἐγγύς καί οἱ μακράν ἀπό βορρᾶν καί νότον, ἀπό πόλεις καί Ἱεράς Μονάς τῆς ἐρήμου, παρουσίᾳ τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί τῆς κ. Ἀσπασίας Μίτση, Ἐκπροσώπου τοῦ Ἑλληνικοῦ Γενικοῦ Προξενείου εἰς τά Ἱεροσόλυμα καί τῶν ἐκπροσώπων τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, τοῦ πρῴην Ὑπουργοῦ κ. Ζιγιάντ Μπάντακ, Ὑπευθύνου τῶν Χριστιανικῶν Σχέσεων καί τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Ἀστυνομίας Βηθλεέμ κ. Χαλέδ Ταμίμη. Τό σάρωμα (καθάρισμα) τοῦτο διεξήχθη ἐν συνεργασίᾳ, εἰρηνικῷ τῷ τρόπῳ, τόσον εἰς τήν Βασιλικήν, εἰς τήν ὁποίαν ἔχουν ἀποκλειστικόν δικαίωμα λατρείας καί καθαρισμοῦ μόνον οἱ Ὀρθόδοξοι, ὅσον καί εἰς τό παρεκκλήσιον, τό χρησιμοποιούμενον

ὑπό τῶν Ἀρμενίων καί εἰς τό θεοδέγμον Σπήλαιον, εἰς τό ὁποῖον ὁ καθαρισμός γίνεται βάσει τῶν δικαιωμάτων ἑκάστης Κοινότητος, τῶν ἀπορρεόντων ἐκ τοῦ κρατοῦντος καθεστῶτος. Μετά τήν καθιερωμένην ἐπίσκεψιν εἰς τούς Φραγκισκανούς καί τούς Ἀρμενίους, παρετέθη ὑπό τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου ἐν Βηθλεέμ κ. Θεοφυλάκτου τράπεζα, εἰς τήν ὁποίαν παρεκάθισαν οἱ ὡς ἄνω Ἐκπρόσωποι τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, κ. Ζιγιάντ Μπάντακ, ὁ Ἀρχηγός τῆς Ἀστυνομίας, οἱ Φραγκισκανοί πλήν τῶν Ἀρμενίων, προσκληθέντων καί μή προσελθόντων, καί βεβαίως πάντες οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες, οἱ μετασχόντες τοῦ σαρώματος. Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας. ngg_shortcode_5_placeholder Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ. Συμφώνως πρός τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τοῦ μηνός Δεκεμβρίου τυπικήν διάταξιν ἡ μνήμη τῶν Προπατόρων τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζεται εἰς τήν τυχοῦσαν Κυριακήν ἀπό τις ΙΑ ἕως τῆς ΙΖ τοῦ μηνός Δεκεμβρίου.Κατά τό ἔτος τοῦτο ἡ Κυριακή αὕτη συνέπεσε τήν 13 ην τοῦ μηνός Δεκεμβρίου. Κατά τήν ὡς ἄνω Κυριακήν, 13 ην /26 ην Δεκεμβρίου 2010, ἑωρτάσθη ἡ μνήμη τῶν Προπατόρων ἐν ὅλῃ αὐτῆς τῇ λαμπρότητι εἰς τόν ἐπ ὀνόματι τῶν Προπατόρων ἱερόν Ναόν τῆς Ἀραβοφώνου Ὀρθοδόξου Κοινότητος τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν πόλιν Μπετσαχούρ, ἀραβιστί σημαίνουσαν ἑλληνιστί «Χωρίον τῶν Ποιμένων». Ἡ πόλις αὕτη εἶναι γνωστή εἰς ἡμᾶς ἐκ τῶν Εὐαγγελικῶν διηγήσεων τῆς κατά σάρκα γεννήσεως τοῦ

Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἐκείνη, τῆς ὁποίας οἱ ἀγραυλοῦντες ποιμένες ἤκουσαν τόν ἀγγελικόν ὕμνον εἰς τούς οὐρανούς καί ὑπήκουσαν εἰς τήν προτροπήν τῶν ἀγγέλων καί μετέβησαν εἰς Βηθλεέμ καί εἶδον τό ρῆμα τό γεγονός, ὅ ὁ Κύριος ἐγνώρισεν αὐτοῖς, ἤτοι «βρέφος ἐσπαργανωμένον κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ», (Λουκ. 2,12). Λόγῳ τῆς θέσεως αὐτῆς εἰς τήν ἐν Χριστῷ ἀποκάλυψιν καί φανέρωσιν, εὐθύς ἐξ ἀρχῆς τῶν Βυζαντινῶν χρόνων, ἐπί τοῦ 326 μ.χ. καί ἑξῆς, ἱεροί Ναοί καί ἱεραί Μοναί ἐκτίσθησαν εἰς αὐτήν καί τά περίχωρα αὐτῆς, ὡς ἡ ἱστορία καί ἡ ἀρχαιολογική σκαπάνη μαρτυρεῖ. Μία τῶν Μονῶν τούτων τοῦ Πατριαρχείου εἶναι ἡ ἐν τῷ κέντρῳ τῆς πόλεως τοῦ Χωρίου τῶν Ποιμένων Μονή, ἀρχαιόθεν γνωστή ὡς Ποιμενεῖον, θεμελιωθεῖσα ἀρχικῶς ἐπί τῆς ἐποχῆς τῆς Ἁγίας Ἑλένης, ὡς ἐμφαίνει ὁ ἐν αὐτῇ ὑπόγειος ναός τῶν Ποιμένων, ἄνωθεν τοῦ ὁποίου ὑπάρχει μεταγενέστερος τοῦ 5 ου μ.χ. αἰῶνος, ἀνασκαφείς κατά τήν δεκαετίαν τοῦ 1970 ὑπό τοῦ Ἕλληνος ἀρχαιολόγου κ. Βασιλείου Τζαφέρη. Πλησίον τούτων ὑπάρχει ὁ νεώτερος ναός τῆς Συνάξεως τῆς Θεοτόκου μετά τοῦ παρεκκλησίου τῶν Ἀρχαγγέλων καί τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος, ἀνεγερθείς καί τελειωθείς κατά τήν δεκαετίαν τοῦ 1980 ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἁγιοταφίτου Σεραφείμ τοῦ ἐκ Κυθήρων, διατελέσαντος πνευματικοῦ τῆς Λαύρας τοῦ Ἁγίου Σάββα ἐπί τεσσαρακονταετίαν. Τῆς Μονῆς ταύτης προΐσταται ὁ Ἁγιοσαββίτης Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰγνάτιος, ἀναπτύξας ἐν αὐτῇ ἀξιόλογον ἔργον συντηρήσεως καί ἀνακαινίσεως τῆς Μονῆς καί περιφράξας τό πέριξ αὐτῆς ἐλαιο-ἀγρόκτημα, εἰς μέρος τοῦ ὁποίου τό Πατριαρχεῖον διατηρεῖ πλῆρες σχολεῖον μέ Δημοτικόν Γυμνάσιον καί Λύκειον. Εἶναι Ἀραβόφωνον καί ὡς ξέναι γλῶσσαι διδάσκονται τά Ἑλληνικά καί τά Ἀγγλικά. Φοιτοῦν εἰς αὐτό 600 περίπου μαθηταί, Χριστιανοί καί Μουσουλμάνοι. Πλησίον τῆς Μονῆς ταύτης εὑρίσκεται ὁ παμμεγέθης καί περικαλλής ναός τῶν Προπατόρων τῆς Ἀραβοφώνου Ὀρθοδόξου Κοινότητος τοῦ Πατριαρχείου, ἀριθμούσης περί τάς 8.000 μέλη.

Εἰς τόν ναόν τοῦτον κατέφθσαν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος τήν πρωΐαν τῆς ὡς ἄνω Κυριακῆς τῶν Προπατόρων μετά συνοδείας. Πρό τοῦ ναοῦ τούτου ἐγένετο ἐνθέρμως δεκτός ὑπό τοῦ Ἱερατείου καί τῶν Ἐπιτρόπων αυτοῦ. Εἰς τόν ναόν τοῦτον προεξῆρξε τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου καί τῆς θείας Λειτουργίας, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, τῶν Ἱερομονάχων Ἀρχιμανδρίτου π. Εὐδοκίμου, πνευματικοῦ τῆς Λαύρας τοῦ ὁσίου Σάββα, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰγνατίου, ἡγουμένου τῆς Μονῆς τῶν Ποιμένων καί τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου, ἡγουμένου ἐν τῷ Φχές τῆς Ἰορδανίας. τῶν ἱερέων π. Ἀΐσσα Μοῦσλεχ, π. Σάββα Χέρ, ψαλλούσης τῆς χορῳδίας τοῦ ναοῦ καί συμμετέχοντος ἐν κατανυκτικῇ προσευχῇ πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος τῆς Ἑλληνορθοδόξου Κοινότητος τῆς πόλεως ταύτης. Εἰς τούς πιστούς τούτους ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί: «Τῶν Προπατόρων σήμερον, πιστοί, τελοῦντες μνημόσυνα, ἀνυμνήσωμεν Χριστόν τόν Λυτρωτήν. Τόν μεγαλύναντα αὐτούς ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι, καί θαυμάτων τά παράδοξα πιστῶς ἐπιτελέσαντα Κύριον, ὡς κραταιόν καί δυνατόν καί ἐξ αὐτῶν ἀναδείξαντα, ράβδον δυνάμεως ἡμῖν, τήν μόνην ἀπείρανδρον καί Θεόπαιδα Μαρίαν τήν ἁγνήν ἐξ ἧς τό ἄνθος προῆλθε, Χριστός βλαστήσας πᾶσι τήν ζωήν καί ἀδάπανον τρυφήν καί σωτηρίαν τήν αἰώνιον». Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί. Εὐλαβεῖς Χρισταινοί. Ἡ ἁγία τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ σήμερον, διά στόματος τοῦ ὑμνῳδοῦ αὐτῆς, νά τελέσωμεν τήν μνήμην τῶν ἁγίων Προπατόρων καί νά ἀνυμνήσωμεν Χριστόν τόν Θεόν καί λυτρωτήν ἡμῶν. Καί τοῦτο, διότι ἡ ἑόρτιος μνήμη τῶν ἁγίων Προπατόρων, εἰς αὐτόν τοῦτον τόν ἱερόν τόπον τῶν ἀγραυλούντων ποιμένων, ἔνθα

«ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη αὐτοῖς καί δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αὐτούς.καί ἐξαίφνης ἐγένετο σύν τῷ ἄγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου αἰνούντων τόν Θεόν καί λεγόντων: «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία», (Λουκ. 2,9,15). ἀποτελεῖ γεγονός μαρτυροῦν τήν συμμετοχήν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους εἰς τό μέγα μυστήριον τῆς θείας Οἰκονομίας. Δηλαδή εἰς τό μυστήριον τῆς ἐνσαρκώσεως καί ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου τοῦ Χριστοῦ ἐν τῷ σπηλαίῳ τῆς παρακειμένης πόλεως Βηθλεέμ. Οἱ Προπάτορες ἔχουν ὡς κορυφαῖον τόν Ἀβραάμ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἐκ τῆς χώρας τῶν Χαλδαίων καί ἦτο ἐθνικός, διότι εἶχε πατέρα εἰδωλολάτρην, καί «οὐδέν ἔσχε κώλυμα πρός θεογνωσίαν. Κατανοήσας γάρ, λέγει ὁ Συναξαριστής αὐτοῦ, ὡς οὐδέν τῶν κτισμάτων Θεός καί τήν εὐταξίαν τῶν ὄντων συνιδών ἐκ τῶν ὁρωμένων τόν ἀόρατον ἔγνω καί Θεόν τοῦτον προσεκύνησε. Διά τοῦτο καί ἀναδεικνύεται πατήρ πολλῶν ἐθνῶν, ἐξ αὐτοῦ ἐγεννήθησαν οἱ Πατριάρχαι Ἰσαάκ καί Ἰακώβ. Ἀπό δέ τοῦ Ἰακώβ ἐγεννήθη /προῆλθεν ὁ Ἰούδας (ἀφ οὗ καί ὁ Χριστός) καί οἱ λοιποί αὐτοῦ ἀπόγονοι. Ὁ Ἀβραάμ μέ ἄλλα λόγια ἀναδεικνύυεται ὁ Προπάτωρ τοῦ Χριστοῦ, διότι ἐξ αὐτοῦ, δηλονότι τοῦ γένους τοῦ Ἀβραάμ «ἀνεδείχθη ἡμῖν ράβδος δυνάμεως, ἡ μόνη ἀπείρανδρος παρθένος καί Θεόπαις Μαρία ἡ ἁγνή ἐξ ἧς τό ἄνθος προῆλθε Χριστός ὁ Θεός καί Σωτήρ ἡμῶν». Αὐτό ἐξ ἄλλου τό γεγονός προεῖπε καί ὁ προφήτης Ἡσαΐας «Δώσει Κύριος Αὐτός ὑμῖν σημεῖον ἰδού ἡ παρθένος ἐν γαστρί ἕξει, καί τέξεται υἱόν, καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ», (Ἠσ. 7, 14). «Σοφώτατοι θεῖοι, προφῆται γεγένηνται, Ἀβραάμ ἀπόγονοι, τόν ἐκ τοῦ Ἀβραάμ καί Ἰούδαν τικτόμενον Λόγον, θερμῶς προαναγγείλαντες ἐν Πνεύματι θείῳ», ψάλλει ὁ ὑμνῳδός. Ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἐκκλησία καί ἐν προκειμένῳ ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, ἔχουσα τήν διαδοχήν αὐτῆς ἀμέσως ἐκ τῶν ἀπογόνων τῶν προπατόρων ὡς τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί πρώτου Ἱεράρχου αὐτῆς, ἐξακολουθεῖ ἀδιακόπως καί ἀκαταπαύστως νά δίδῃ τήν ἐν Χριστῷ αὐτῆς μαρτυρίαν οὐχί

μόνον κηρυγματικῶς καί εὐχαριστιακῶς /λειτουργικῶς, ἀλλά καί φυσικῶς ἤ καλλίτερον εἰπεῖν ἱστορικῶς διά τῆς διαφυλάξεως καί διακονίας τῶν ἱερῶν φυσικῶν τόπων καί χώρων, δηλονότι τῶν παναγίων προσκυνημάτων ὡς τοῦ προσκυνήματος τῶν Ποιμένων τοῦ χωρίου ὑμῶν, τοῦ τῆς γεννήσεως ἐν Βηθλεέμ, ἀλλά καί τοῦ τῆς σταυρώσεως καί ἀναστάσεως εἰς Ἱερουσαλήμ. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου, οὖσα τό σῶμα τοῦ Θεανθρώπου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀφ ἑνός καί ὡς ὑπερβαίνουσα τά βιολογικά, ἐθνικά καί φυλετικά ὅρια ἀφ ἑτέρου, ἀποτελεῖ τήν κιβωτόν τοῦ μυστηρίου τῆς θείας οἰκονομίας. Δηλαδή τήν κιβωτόν ἐντός τῆς ὁποίας καί διά τῆς ὁποίας τελεσιουργεῖται τό μυστήριον τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. «Ἐν πίστει τούς Προπάτορας ἐδικαίωσας, τήν ἐξ ἐθνῶν δι αὐτῶν, προμνηστευσάμενος Ἐκκλησίαν, ψάλλει ἱκετευτικῶς ὁ ὑμνῳδός. Καυχῶνται ἐν δόξῃ οἱ Ἅγιοι, ὅτι ἐκ σπέρματος αὐτῶν ὑπάρχει καρπός εὐκλεής, ἡ ἀσπόρως τεκοῦσά Σε. Ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τάς ψυχάς ἡμῶν». Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μᾶς καλεῖ σήμερον διά στόματος τῶν ἁγίων Θεοφόρων αὐτῆς Πατέρων νά προετοιμάσωμεν ἑαυτούς, διά νά ἑορτάσωμεν τήν γέννησιν τοῦ Χριστοῦ θεϊκῶς καί οὐχί κοσμικῶς, θεοπρεπῶς καί οὐχί ἐθνικῶς, ὡς μᾶς παραγγέλλει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Τοῦτο οὖν λέγω καί μαρτύρομαι ἐν Κυρίῳ, μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν καθώς καί τά λοιπά ἔθνη περιπατεῖ ἐν ματαιότητι τοῦ νοός αὐτῶν, ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ, ὄντες ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ Θεοῦ διά τήν ἄγνοιαν τήν οὖσαν ἐν αὐτοῖς διά τήν πώρωσιν τῆς καρδίας αὐτῶν», (Ἐφ. 4, 17, 18). Δεῦτε λοιπόν ἅπαντες, ἀγαπητοί μου, πιστῶς πανηγυρίσωμεν τῶν πρό νόμου Πατέρων Ἀβραάμ καί τῶν σύν αὐτῷ τήν ἐτήσιον μνήμην. Τοῦ Ἰούδα τήν φυλήν ἀξίως τιμήσωμεν. Τῶν προφητῶν τάς προρρήσεις, ἀσφαλῶς κατέχοντες μετά τοῦ Ἡσαΐου μεγαλοφώνως βοήσωμεν «Ἰδού ἡ Παρθένος ἐν γαστρί λήψεται καί τέξεται Υἱόν τόν Ἐμμανουήλ ὅ ἐστι μεθ ἡμῶν ὁ Θεός». Αὐτόν ἀκριβῶς τόν Υἱόν τῆς Παρθένου Μαρίας, τόν Ἐμμανουήλ

δοξάσωμεν. Αὐτόν τοῦτον τόν Ἐμμανουήλ, τόν ἐξ οὐρανῶν ἐπί γῆς κατελθόντα ἀπαντήσωμεν. Καί τοῦτο, διότι ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας: «Νῦν ἡ προσδοκία τῶν Ἐθνῶν ἐκ Παρθένου προέρχεται καί Βηθλεέμ τήν κεκλεισμένην, ὑπανοίγει προσφόρως, Ἐδέμ. Λόγον σωματούμενον, εἰσδεδεγμένον καί φάτνῃ σαρκί ἐπανακλινόμενον». Ἀμήν Πρό τῆς ἀπολύσεως ὁ Μακαριώτατος ἀπένειμε τό μετάλλιον τῆς δισχιλιετίας τοῦ Πατριαρχείου εἰς τόν Δήμαρχον τῆς πόλεως κ. Χάννη Χάϊκ, εἰς τόν Πρόεδρον τῶν Ἐπιτρόπων κ. Ἰμβραήμ Τζάμπερ καί εἰς τά μέλη τῆς χορῳδίας. Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ὁ Μακαριώτατος μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ ἐγένετο δεκτός ἐν θερμῇ ὑποδοχῇ εἰς τήν παρακειμένην τῷ Ναῷ μεγάλην αἴθουσαν ἐνοριακῶν ἐκδηλώσεων τῆς Κοινότητος. Εἰς ταύτην προσεφώνησαν τόν Μακαριώτατον ὁ Πρόεδρος τῶν Ἐπιτρόπων κ. Ἰμβραήμ Τζάμπερ καί ὁ Δήμαρχος τῆς πόλεως κ. Χάννη Χάϊκ, εὐχαριστοῦντες διά τό ποιμαντικόν ἐνδιαφέρον καί τήν τιμήν ἐκ τῆς παρουσίας Αὐτοῦ εἰς τήν ἑορτῆν τῆς Κοινότητος αὐτῶν. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος καί ἡ συνοδεία Αὐτοῦ καί πολλοί ἄλλοι προσκεκλημένοι παρεκάθισαν εἰς τράπεζαν παρατεθεῖσαν πρός τιμήν Αὐτοῦ ὑπό τῆς Κοινότητος εἰς τήν αἴθουσαν Royal. Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας. ngg_shortcode_6_placeholder Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ

ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ. Μία ἐκ τῶν εἴκοσι Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Πατριαρχείου ἐντός τῶν τειχῶν τῆς Παλαιᾶς Πόλεως Ἱεροσολύμων εἶναι ἡ τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Σπυρίδωνος Ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ, προσκειμένη ἐσωτερικῶς εἰς τό βόρειον τμῆμα τοῦ τείχους, τοῦ μεταξύ τῆς Νέας Πύλης καί τῆς Πύλης τῆς Δαμασκοῦ. Ὁ ἱερός ναός αὐτός πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος εἶναι σχετικῶς μικρός καί ἀπέριττος, ηὐπρεπισμένος ὅμως καί κεκαλλωπισμένος κυρίως ὑπό τοῦ ὑπέρ τήν εἰκοσαετίαν διατελέσαντος ἡγουμένου ἐν αὐτῷ, μακαριστοῦ Κυπρίου Ἁγιοταφίτου Ἀρχιμανδρίτου Σωφρονίου. Τά ὀλίγα πέριξ τοῦ ἱεροῦ ναοῦ οἰκήματα ἐνοικιάζονται ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς Ἕλληνας καί Ἄραβας Χριστιανούς εἰς λίαν χαμηλόν ἐνοίκιον, προκειμένου νά βοηθῶνται οὗτοι εἰς τό ὑπάρχον στεγαστικόν πρόβλημα. Ἕν τῶν οἰκημάτων τούτων εἶναι τό ἡγουμενεῖον, εἰς τό ὁποῖον κατοικεῖ σήμερον ὁ νῦν ἡγούμενος τῆς Μονῆς, Ἀρχιμανδρίτης Ματθαῖος. Εἰς τήν ἐν λόγῳ Ἱεράν Μονήν ἔλαβε χώραν ἡ ἑορτή τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Σπυρίδωνος Ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ, τό Σάββατον 12 ην /25 ην Δεκεμβρίου 2010. Ἡ ἑορτή περιελάμβανε πανηγυρικόν Ἑσπερινόν ἀφ ἑσπέρας καί πανηγυρικήν Θ. Λειτουργίαν ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, προεξάρχοντος τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, συλλειτουργοῦντων αὐτῷ Ἱερομονάχων, Πρεσβυτέρων καί Διακόνων μετά πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος ἐκ μοναζουσῶν καί Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, Ἑλλήνων, Ἀράβων, Ρώσων καί Ρουμάνων, ἁσπαζομένων τήν μίαν, ἁγίαν καί Ὀρθόδοξον ἡμῶν πίστιν. Προϊούσης τῆς θ. Λειτουργίας, μετά τήν ἀκολουθίαν ἐν τῷ Κεντρικῷ Μοναστηρίῳ, προσῆλθε πρός προσκύνησιν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν & Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά συνοδείας Ἁγιοταφιτῶν.

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ὁ ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης Ματθαῖος ἐδεξιώθη φιλοξένως εἰς τό ἡγουμενεῖον τόν προεξάρξαντα τῆς πανηγύρεως Μητροπολίτην Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιον, τό ἱερατεῖον καί τόν λαόν. Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας. ngg_shortcode_7_placeholder Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΤΗΣ ΜΠΕΤΖΑΛΛΑΣ. Ἡ ἑορτή τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νικολάου Ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ Θαυματουργοῦ ἑωρτάσθη μέ ὅλην αὐτῆς τήν μεγαλοπρέπειαν εἰς τόν ἱερόν Ναόν αὐτοῦ εἰς τήν πόλιν τῆς Μπετζάλλας, τήν Κυριακήν, 6 ην /19 ην Δεκεμβρίου 2010. Ἡ πόλις Μπετζάλλα, παρά τήν Βηθλεέμ, δεξιά τῷ διερχομένῳ τόν συνοριακόν ἔλεγχον τοῦ τάφου τῆς Ραχήλ, εἶναι μία τῶν «οὐχί ἐλαχίστων» πόλεων τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, ἀριθμοῦσα 15.000 χιλιάδας περίπου κατοίκων, ἐκ τῶν ὁποίων 7.000 χιλιάδες περίπου εἶναι Ἀραβόφωνοι Ὀρθόδοξοι, ποίμνιον τοῦ Πατριαρχείου. Ἡ Κοινότης αὐτή εἶναι καλῶς ὠργανωμένη μέ πολλά ἐκκλησιαστικά καί φιλανθρωπικά ἱδρύματα, ὑπαγόμενα ποιμαντικῶς εἰς τό Πατριαρχεῖον, τό ὁποῖον διατηρεῖ εἰς τήν πόλιν ἡγουμενεῖον μέ ἡγούμενον σήμερον τόν Ἁγιοταφίτην Ἀρχιμανδρίτην Νάρκισσον καί τρεῖς ἐγγάμους ἱερεῖς, τούς αἰδιεσιμωτάτους π. Νικόλαον, π. Γεώργιον καί π. Παῦλον. Ἡ Ἑλληνορθόδοξος αὐτή Κοινότης κοσμεῖται ὑπό δύο μεγάλων καί περικαλλεστάτων ναῶν τοῦ 19 ου αἰῶνος, αὐτοῦ τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου καί αὐτοῦ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἑορτάζοντος τήν 6 ην

Δεκεμβρίου ἑκάστου ἔτους. Ὑπό τόν ναόν τοῦτον ὑπάρχει κρύπτη εἰς σχῆμα φυσικοῦ σπηλαίου ὡς ἐπί τό πλεῖστον, δι οὗ ἡ παράδοσις διατηρεῖ ὅτι διῆλθε ὁ Ἅγιος Νικόλαος. Ἄν καί ἀναπόδεικτον ἐξ ἱστορικῶν πηγῶν, δέν δύναται κανείς νά τό ἀπορρίψῃ, ἐάν σκεφθῇ ὅτι ὁ Ἅγιος Νικόλαος, διαπιστωμένως ἐπισκεφθείς ὡς προσκυνητής τούς Ἁγίους Τόπους, ὁπωσδήποτε ἐπεσκέφθη τήν Βηθλεέμ καί τό Θεοδέγμον Σπήλαιον τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἐκ τοῦ ὁποίου ὁλίγον μόνον ἀπέχει ἡ πόλις τῆς Μπετζάλλας, ἡ γνωστή καί βιβλικῶς, Παλαιοδιαθηκικῶς ὡς Γκηλώ. Πρός τόν ναόν τοῦτον τοῦ Ἁγίου Νικολάου κατηυθύνθη ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος τήν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς, 6 ης /19 ης Δεκεμβρίου 2010 ἐξ Ἱεροσολύμων μετά συνοδείας. Φθάσαντος εἰς τήν πόλιν, ὑπεδέχθη Αὐτόν εἰς τό ἡγουμενεῖον ὁ Ἀρχιμανδρίτης Νάρκισσος. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος τῇ τιμητικῇ συνοδείᾳ τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀστυνομίας προσῆλθεν ἐκ τοῦ ἡγουμενείου εἰς τόν ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἔνθα γενόμενος δεκτός ὑπό τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου Ναρκίσσου καί τῶν ἱερέων, ἐνεδύθη μανδύαν, ηὐλόγησε τόν λαόν καί ἤρξατο τῶν Καταβασιῶν, ἀκολούθως δέ προεξῆρξε τοῦ Ὄρθρου μετ ἀρτοκλασίας καί ἐν συνεχείᾳ τῆς θ. Λειτουργίας. Συλλειτουργοί Αὐτοῦ Ἀρχιερεῖς ἦσαν οἱ Σεβασμιώτατοι Γέρων Ἀρχιγραμματεύς, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Θαβωρίου κ. Μεθόδιος καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σεβαστείας κ. Θεοδόσιος, οἱ ἔγγαμοι ἱερεῖς τοῦ Ναοῦ καί ὁ ἡγούμενος τοῦ Προσκυνήματος τοῦ Χωρίου τῶν Ποιμένων π. Ἰγνάτιος καί τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Μπετζαλλᾶ, Ἀρχιμανδρίτης π. Ἀνανίας καί ἱεροδιάκονοι. Ὁ Ὀρθόδοξος, ἀλλά καί μή Ὀρθόδοξος λαός προσήρχετο εἰς τόν Ναόν σταδιακῶς ἀπό τῆς πρωΐας, ἄχρις οὗ ἀσφυκτικῶς ἐπλήρωσεν τοῦτον. Ἐν εὐσεβείᾳ μετέσχεν οὗτος τῆς θείας Λειτουργίας εἰς τήν μυσταγωγίαν της ὁποίας ἐπαγωγικῶς προσείλκυε ἡ βυζαντινῶς ψάλλουσα μεικτή χορῳδία τῆς Μπετζάλλας.

Εἰς τήν θ. Λειτουργίαν παρέστη ὁ Δήμαρχος τῆς Πόλεως κ. Ράζη Ζεντάν καί ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριος Ἀθανασίου μετά συνοδείας. Εἰς τό Κοινωνικόν ἡ Α.Θ.Μ. ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον εἰς τούς πιστούς περί τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἔχοντα οὕτως ἑλληνιστί: Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, καί πιστέ θεράπον, λειτουργέ Κυρίου, ἄνερ ἐπιθυμιῶν, σκεῦος ἐκλογῆς, στῦλε καί ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας, Βασιλείας κληρονόμε, Ἱεράρχα Νικόλαε, μή παρασιωπήσῃς τοῦ βοᾶν ὑπέρ ἡμῶν πρός Κύριον», ἀναφωνεῖ εὐχετικῶς ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας. Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, Εὐλαβεῖς Χριστιανοί, Μέ αὐτούς τούς λόγους περιγράφει ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας τήν προσωπικότητα τοῦ σήμερον ἑορτίως καί πανηγυρικῶς τιμωμένου Ἁγίου Νικολάου Ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας του Θαυματουργοῦ. Οὗτος ἤκμασεν ἐπί τῆς βασιλείας τοῦ μεγάλου καί εὐσεβοῦς αὐτοκράτορος τῶν Ρωμαίων Κωνσταντίνου. Ὑπῆρξεν εἷς ἐκ τῶν 318 Ἁγίων Πατέρων τῆς ἐν Νικαίᾳ Α Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἐν ἔτει 325 καί ἀπεβίωσε περί τά 330. Τόσον πολύ ἠγάπησεν ὁ Ἅγιος Νικόλαος τόν Χριστόν, ὥστε νά καλῆται ὡς ἄλλος προφήτης Δανιήλ, «ἀνήρ ἐπιθυμιῶν» δηλονότι, ἀγαπητός τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος. Καί ὡς ἄλλος Παῦλος, «σκεῦος ἐκλογῆς», ἀλλά καί ὡς ἄλλος Τιμόθεος μαθητής τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, «ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ». Μέ ἄλλα λόγια, ἡ εἰς Χριστόν τελεία πίστις τοῦ Ἁγίου Νικολάου τόν κατέστησε μιμητήν τοῦ Χριστοῦ ἀφ ἑνός καί δοχεῖον τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀφ ἑτέρου. Τοῦτο ἐξ ἄλλου ἀποδεικνύεται ἐκ τοῦ γεγονότος ὅτι τό λείψανον τοῦ Ἁγίου Πατρός ἡμῶν σῴζεται ἄφθορον εἰς τήν πόλιν Μπάρι τῆς Ἰταλίας. Προσέτι δέ καί ἐκ τῆς θείας δυνάμεως τῆς θαυματουργίας, τήν ὁποίαν ἔλαβε παρά τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος, ἀγαπητοί μου, μεθ ὅλων τῶν Ἁγίων ἀνδρῶν καί γυναικῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί μεθ ἡμῶν τῶν φερόντων τήν σφραγῖδα τῆς δωρεᾶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διά τοῦ ἱεροῦ βαπτίσματος συναποτελοῦμεν τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τήν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία κατά τόν Ἱερόν Χρυσόστομον διακρίνεται εἰς στρατευομένην καί θριαμβεύουσαν. Ἤ, καλλίτερον εἰπεῖν, εἰς ἐπίγειον καί οὐράνιον. Τό μυστήριον τοῦτο τῆς Ἐκκλησίας παραμένει ἀκατάληπτον εἰς πολλούς ἀνθρώπους καί ἄν ἀκόμη οὗτοι ὀνομάζονται Χριστιανοί. Ὅπως ἐξ ἴσου ἀκατανόητον παραμένει τοῖς πολλοῖς τό μυστήριον τῆς μητροπόλεως τῶν ἑορτῶν, δηλονότι τῶν Χριστουγέννων. Τοῦτο δέ συμβαίνει, διότι ἡ εἰς Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν πίστις εἶναι χλιαρή, ὅπως ὁ χλιαρός ἄνθρωπος τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Ἀποστόλου Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου: «Οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου». (Ἀπ. Ἰω 3, 16). Κατά δέ τόν Ἅγιον Ἀπόστολον Ἰάκωβον τόν ἀδελφόθεον καί πρῶτον Ἱεράρχην τῶν Ἱεροσολύμων ἡ πίστις ἄνευ ἔργων νεκρά ἐστι. «Ὥσπερ γάρ τό σῶμα χωρίς πνεύματος νεκρόν ἐστι, οὕτω καί ἡ πίστις χωρίς τῶν ἔργων νεκρά ἐστι», (Ἰακ. 2,26). Ὁ Ἅγιος Νικόλαος, ἀγαπητοί μου, ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀναγνωρίζεται ὡς στῦλος καί ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας καί συνεπῶς κληρονόμος τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Καί τοῦτο διότι ὁ Ἐπισκοπος τῆς πόλεως τῶν Μύρων τῆς Λυκίας ὑπῆρξεν πιστός θεράπων καί λειτουργός τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου, τῆς Ἐκκλησίας λόγῳ τε καί ἔργῳ. Νά λοιπόν, διά τί ὀ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέγει ὅτι πρέπει νά ἑορτάζωμεν ὄχι μέ δημοσίας πανηγύρεις, ἀλλά κατά τρόπον θεϊκόν. Ὄχι κατά τρόπον κοσμικόν, άλλά κατά τρόπον ὑπερκόσμιον, ὄχι τά ἰδικά μας, ἀλλά περισσότερον τά τοῦ Κυρίου. Ὄχι τά σχετικά μέ τήν ἀσθένειαν, ἀλλά τά σχετικά μέ τήν θεραπείαν. Ἐκτρεπόμενοι, οὕτως, ὡς παραγγέλλει ὁ σοφώτατος Παῦλος, «τάς βεβήλους κενοφωνίας καί άντιθέσεις τῆς ψεωδωνύμου γνώσεως, ἥν τινες ἐπαγγελλόμενοι περί τήν πίστιν ἠστόχησαν», (Α Τιμ. 6, 20-21).

Καί ὄντως, ἀδελφοί μου, πολλοί Χριστιανοί ἠστόχησαν περί τήν πίστιν εἰς Χριστόν, διότι ἔθεσαν ἑαυτούς ὑπεράνω καί συνεπῶς ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας, γενόμενοι οὕτως ὑπέρμαχοι τῆς ἀσεβείας καί ἀντίπαλοι τῆς εὐσεβείας. Συνετάχθησαν, μέ ἄλλα λόγια, μέ τό φρόνημα τοῦ κόσμου τούτου, ὅστις «κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται», κατά τόν Ἀπόστολον καί Εὐαγγελιστήν Ἰωάννην, (Α Ἰω. 5,19). Διά τῆς σημερινῆς διπλῆς ἑορτῆς καί λέγομεν διπλῆς ἑορτῆς διότι ἑορτάζομεν ἀφ ἑνός τήν μνήμην τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ θαυματουργοῦ, ἀφ ἑτέρου τήν χαρμόσυνον κλῆσιν, τό κάλεσμα τῶν Χριστουγέννων-, ἀποδεικνύεται, ἐπαναλαμβάνομεν, διά τῆς διπλῆς αὐτῆς ἑορτῆς ὅτι ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία καί μάλιστα ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων δέν εἶναι ἐκ τοῦ κόσμου τούτου καί συνεπῶς δέν φρονεῖ τά τοῦ κόσμου τούτου, δηλονότι τά τοῦ μαμωνᾶ, ἀλλά τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου. Δέν φρονεῖ τά τοῦ Ἡρώδου, ἀλλά τά τοῦ Χριστοῦ. Ὁ δέ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὁ ἀνήρ ἐπιθυμιῶν, τό σκεῦος τῆς ἐκλογῆς καί τέλος ὁ κανών τῆς πίστεως, δηλονότι ὁ Ἅγιος Νικόλαος, δέν εἶναι ὁ Santa Claus τοῦ ἐμπορίου καί τῆς παγκοσμιοποιήσεως, ἀλλά ὁ ζῶν καί ἀψευδής μάρτυς τῆς σεσαρκωμένης ἐλπίδος καί τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης, δηλαδή τοῦ ἐν σπηλαίῳ τῆς Βηθλεέμ γεννηθέντος ἐκ Παρθένου Μαρίας ἐπί Καίσαρος Αὐγούστου τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί Πατρός Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. «Ἡμῶν γάρ διακηρύσσει ὁ σωφώτατος Παῦλος, τό πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καί Σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν», (Φιλιπ. 3,20). Οὐχί λοιπόν κοσμικῶς, ἀλλά θεϊκῶς καλούμεθα, ἀδελφοί μου νά ἑορτάσωμεν καί ἡμεῖς τήν ἱεράν μνήμην τοῦ Ἁγίου Πατρός ἡμῶν Νικολάου, λέγοντες αὐτῷ μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ: «Τῶν ἀθεάτων τά κάλλη περιερχόμενος, τήν φοβεράν ἐκείνην κατενόησας δόξαν, Ἅγιε Ἁγίων. Ὅθεν ἡμῖν τά οὐράνια λόγια, τῶν ἀειζώων ἐκείνων θεωριῶν, ἀναγγέλλεις, Ἱερώτατε». Οὐχί κοσμικῶς ἀλλά ἐκκλησιαστικῶς καλούμεθα, ἀδελφοί μου, νά ἑτοιμάσωμεν ἑαυτούς, διά νά ὑποδεχθῶμεν τῆς μεγάλης τοῦ Θεοῦ

Πατρός Βουλῆς τόν Ἄγγελον τῆς εἰρήνης καί Σωτῆρα τοῦ κόσμου, Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν. Μετά τοῦτο ἐπί ὥραν πολλήν ὁ Μακαριώτατος καί οἱ ἱερεῖς μετέδιδον τήν θ. Κοινωνίαν εἰς τούς ἀθρόως προσερχομένους πιστούς. Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ἠκολούθησε λιτανεία πέριξ τοῦ Ναοῦ καί εἰς τό ὑπό κάτω αὐτοῦ σπήλαιον, τό συνδεδεμένον ἐν τῇ παραδόσει μετά τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἐν μέσῳ πανδήμου πλήθους ἐντός καί ἐκτός τοῦ ναοῦ, ἐκδηλοῦντος ἐν πλήρει χαρᾷ καί αὐθορμητισμῷ, ὀρθοδόξῳ τῷ τρόπῳ, τήν εὐλάβειαν αὐτοῦ πρός τόν Ἅγιον Νικόλαον καί τόν σεβασμόν αὐτοῦ πρός τό Παλαίφατον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων. Μετά τήν διανομήν τοῦ ἀντιδώρου ὁ Μακαριώτατος μετά τῆς Ἀρχιερατικῆς καί Ἱερατικῆς συνοδείας καί τῇ τιμητικῇ προσκοπικῇ παρελάσει μετέβη εἰς τό ἡγουμενεῖον, ἔνθα ἐδέχθη μικράν ἀναψυχήν. Ἐν τῷ μεταξύ, συμφώνως πρός τό διοργανωθέν πρόγραμμα τῶν τριημέρων ἑορτασμῶν τῆς πόλεως προσῆλθεν ὁ Πρωθυπουργός τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Σαλάμε Φαγιάντ. Προσελθών ὁ Πρωθυπουργός, ἐγένετο δεκτός εἰς θερμοτάτην λαϊκήν ὑποδοχήν πρό τοῦ Ὀρθοδόξου ἡγουμενείου εἰς τήν πλατεῖαν τῆς πόλεως. Ἐνταῦθα προσεφώνησεν αὐτόν ὁ Δήμαρχος τῆς πόλεως κ. Ράζη Ζεντάν, ἀκολούθως δέ ὡμίλησεν ὁ ἴδιος, ἐκφράζων τήν χαράν αὐτοῦ διά τήν ἐπίσκεψιν αὐτοῦ εἰς τήν ἑορτήν τῆς πόλεως καί ηὐχήθη τήν εἰρήνην καί δικαιοσύνην ἐπί τῆς γῆς ὅλης καί ἐπί τῆς γῆς τῆς Παλαιστίνης, συμφώνως πρός τό ἀγγελικόν μήνυμα: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Ἐκ τῆς ἐξέδρας εἰς τήν πλατεῖαν ὁ Πρωθυπουργός προσῆλθεν εἰς τήν αὐλήν τοῦ Ὀρθοδόξου ἡγουμενείου, ἔνθα ἤναψε συμβολικῶς τό δένδρον τῶν Χριστουγέννων. Ἐκ τοῦ τόπου τούτου συνοδευόμενος ὁ Πρωθυπουργός ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου Ναρκίσσου καί τοῦ λοιποῦ ἱερατείου,

εἰσῆλθεν εἰς τό ἡγουμενεῖον. Ἐνταῦθα προσεφώνησεν αὐτόν ὁ Μακαριώτατος. Εὐχαριστῶν τόν Μακαριώτατον ὁ Πρωθυπουργός, ηὐχήθη τήν συνεργασίαν τοῦ Πατριαρχείου μετά τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀρχῆς διά τήν καλλιτέρευσιν τῶν ὅρων τῆς ζωῆς τοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ καί τήν ἐκπλήρωσιν τῶν ἐθνικῶν πόθων αὐτοῦ. Ἐκ τοῦ ἡγουμενείου ὁ Μακαριώτατος, ὁ Πρωθυπουργός, μέλη τῆς Κυβερνήσεως, Ἱερατεῖον, Ἐπίτροποι καί πολλοί ἐκ τοῦ λαοῦ παρεκάθισαν εἰς τράπεζαν ἐν τῷ ξενοδοχείῳ Nativity, παρατεθεῖσαν ὑπό τοῦ Δημάρχου τῆς πόλεως κ. Ράζη Ζεντάν. Ἡ μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός Νικολάου τοῦ θαυματουργοῦ ἑωρτάσθη καί εἰς τήν ἐν Ἱεροσολύμοις παρά τό Πατριαρχεῖον Ἱεράν αὐτοῦ Μονήν δι ἑσπερινοῦ καί ἱεροῦ εὐχελαίου ἀφ ἑσπέρας καί διά θ. Λειτουργίας ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, προεξάρχοντος τοῦ ἡγουμένου αὐτῆς Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου. Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας. ngg_shortcode_8_placeholder ΟΙ ΤΡΙΗΜΕΡΟΙ ΕΟΡΤΑΣΜΟΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΤΟΥ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΥ. Συμφώνως πρός τήν τάξιν τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων ἡ Ἱερά Μονή Σάββα τοῦ ἡγιασμένου ἑορτάζει πανηγυρικῶς τήν μνήμην τοῦ ἱδρυτοῦ αὐτῆς τήν 5 ην Δεκεμβρίου ἑκάστου ἔτους. Ἡ ἑορτή αὕτη λαμβάνει χώραν εἰς τόν κεντρικόν ναόν τῆς Μονῆς, τό Καθολικόν

αὐτῆς, ἀφιερωμενον ὑπό τοῦ κτίτορος αὐτῆς ὁσίου Σάββα, εἰς τόν Εὐαγγελισμόν τῆς Θεοτόκου. Εἰς τόν ναόν τοῦτον φυλάσσεται καί τό λείψανον τοῦ ὁσίου, τό μετενεχθέν ἐκ Βενετίας εἰς τήν Ἱερουσαλήμ καί τήν Μονήν τήν 13 ην Ὀκτωβρίου τοῦ ἔτους 1965. Ἡ μνήμη τῆς μετακομιδῆς ἑορτάζεται τήν 13 ην Ὀκτωβρίου ἑκάστου ἔτους. Ἡ κυρία ἑορτή τοῦ ὁσίου Σάββα, τήν 5 ην Δεκεμβρίου, ἔχει συνδεθῇ μέ δύο ἄλλας ἑορτάς, γείτονας χρονικῶς, πρῶτον μέ τήν ἑορτήν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ τήν 4 ην Δεκεμβρίου, λαμβάνουσαν χώραν εἰς τό παρεκκλήσιον τοῦ ὁσίου, ἐν ᾧ καί τό ἀσκητήριον καί ὁ τάφος αὐτοῦ, χωρίς νά παραλείπεται καί ἡ ἑορτή τῆς Ἁγίας Βαρβάρας δεύτερον μέ τήν ἑορτήν τοῦ Ἁγίου Νικολάου, Ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας, λαμβάνουσαν χώραν εἰς τόν ἐπ ὀνόματι αὐτοῦ Ναόν, τόν πρῶτον τῆς Μονῆς, τόν ὁποῖον καί «θεόκτιστον» ὁ ὅσιος Σάββας ὠνόμασε, ὡς ὄντα κατά τό πλεῖστον αὐτοῦ ἐντός φυσικοῦ λελαξευμένου βράχου, φυλάσσοντα δέ τά τίμια λείψανα τῶν ἀπό τῶν Περσῶν ἀναιρεθέντων Ἁγιοσαββαϊτῶν Ἀββάδων τό ἔτος 614μ.Χ. Διά τάς τρεῖς ἑορτάς ταύτας μεταβαίνει εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Ὁσίου Σάββα Ἀρχιερεύς ἐκ τοῦ Πατριαρχείου μετά συνοδείας. Τό αὐτό συνέβη καί κατά τό ἔτος, τό ὁποῖον διανύομεν. Τήν Πέμπτην, 3 ην /16 ην Δεκεμβρίου 2010, ἀνεχώρησεν ἐκ τοῦ Πατριαρχείου διά τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ ὁσίου Σάββα ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀβήλων κ. Δωρόθεος μετά συνοδείας ἱερέων καί διακόνων. Φθάσας εἰς τήν Μονήν ἐγένετο δεκτός ἐν προϋπαντήσει πρό τῆς Μονῆς καί παρέμεινεν ἐν αὐτῇ ἐπί τριήμερον, προεξῆρξεν τῶν ὡς ἄνω ἑορτῶν τοῦ ὁσίου Δαμασκηνοῦ καί τοῦ Ἁγίου Νικολάου, συνελειτούργησε δέ μετά τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου προσελθόντος ἐπί τούτῳ καί προεξάρξαντος τῆς ἑορτῆς τοῦ ὁσίου Σάββα, περί ἧς λεπτομερέστερον προσεχῶς ἀνακοινωθήσεται.

Αἱ ἐν λόγῳ ἑορταί ἐτελέσθησαν συμφώνως πρός τό Ἁγιοσαββιτικόν τυπικόν μετά πολλῆς τάξεως καί σεμνῆς λαμπρότητος, τῇ συμμετοχῇ μοναχῶν ἐξ Ἱεροσολύμων, προσελθόντων ἀραβοφώνων Ὀρθοδόξων πιστῶν ἐκ Βηθλεέμ, Χωρίου τῶν Ποιμένων καί Μπετζάλλας. Μετά τήν θ. Λειτουργίαν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἐτελέσθη συμφώνως πρός τήν καθιερωμένην τάξιν εἰς το προαύλιον, ἔμπροσθεν τοῦ Τάφου τοῦ Ἁγίου Σάββα, τό μνημόσυνον τῶν ἀπ αἰῶνος κακοιμημένων Ἁγιοσαββιτῶν Πατέρων. Εὐχαριστῶν τόν Θεόν διά τήν ἑόρτιον ταύτην πνευματικήν ἐμπειρίαν καί κατευοδούμενος ὑπό τῶν Ἁγιοσαββιτῶν Πατέρων, ὁ Σεβασμιώτατος, ἀνεχώρησε διά τήν Ἱερουσαλήμ ἀφοῦ προηγουμένως διῆλθε κατά τό ἔθος διά σύντομον ἐπίσκεψιν ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ ὁσίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου. Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας. ngg_shortcode_9_placeholder