Είχα ένα ποδήλατο πριν από δύο χρόνια και ήμουν η καλύτερη σ ολόκληρη τη χώρα Μια μέρα πήγα εκδρομή τρέχοντας όπως το πουλί δε φορούσα, όμως κράνος μη χαλάσει το μαλλί Τι όμορφη που ήτανε αλήθεια όλη η φύση πουλιά κελαηδούσανε, τα ζώα τραγουδούσανε Έφτασε, όμως η στιγμή που πάτησα τα φρένα και έσπασα το κεφάλι μου πάνω σε μία πέτρα Καλά να πάθω τι να πω; Ας πρόσεχα, ας έλεγχα λιγάκι και τα φρένα! Στυλιάνα Πέτρου Δ 1
Μια μέρα ξεκινήσαμε εγώ και ο αδελφός μου Όμως πολύ μαλώναμε και τη μαμά θυμώναμε Μας έλεγε «προσέχετε» ξανά μην τσακωθείτε Μα όταν μου φώναξε «τρελλή» του δωσα μια στην κεφαλή Τότε τα φρένα πάτησε η μάνα με μανία και ευθύς και οι δυο βρεθήκαμε στο πάτωμα με βία! Μαργαρίτα Πιερίδου Δ 1
Έπιασα το ποδήλατο μια βόλτα για να πάω Ξέχασα, όμως, το κράνος μου και τώρα τι θα κάνω; Πήγα αμέσως σπίτι μου το κράνος μου να πάρω, γιατί ασφαλώς κυκλοφορώ και κράνος πάντοτε φορώ! Στυλιανός Μερκούρης Δ 1
Περπατώ, περπατώ τις διαβάσεις περνώ δεξιά και αριστερά πάντοτε κοιτώ Τους κανόνες του Κ.Ο.Κ θέλω να τηρώ και όλες τις ταμπέλες προσεκτικά κοιτώ Τα αυτοκίνητα τρέχουν και ποτέ δε σταματούν τις ταμπέλες δεν κοιτούν και τους πεζούς πατούν Όταν τρέχουν σαν τρελά ο τροχονόμος τα σταματά μην πατήσουν τα παιδιά που περπατούν όλο χαρά! Χρυσοβαλάντω Τούμπα Δ 1
Τα φώτα της τροχαίας δεν είναι καθόλου τυχαία Κόκκινο και σταματώ πράσινο και προχωρώ Στο πορτοκαλί ετοιμάζομαι μα ποτέ δε βιάζομαι Έτσι τηρώντας τα πιστά ασφαλώς κυκλοφοράς! Γιώτα Νικολάου Δ 1
Μια μέρα πήγαμε εκδρομή ήταν μια πολύ καλή στιγμή έδειρα κάποιον που με ενοχλεί του δειξα τι θα πει «τιμή» Μου πε τη ζώνη να φορέσω και γω του είπα: «θα στις βρέξω» Μου είπε φρόνιμα να κάτσω του πα: «τώρα θα σε θάψω» Τότε πάτησε ο οδηγός τα φρένα και τρανταχτήκαμε κι δυο πέρα ως πέρα άνοιξαν τα κεφάλια μας έτρεχε το αίμα καλά να πάθουμε και οι δυο αφού δεν είχαμε μυαλό! Ανδρέας Χρίστου Δ 1
Μια μέρα εγώ ξεκίνησα με το ποδήλατο να πάω μια βόλτα εδώ στη γειτονιά περίπατο να κάνω «Το κράνος σου το φόρεσες;», ρώτησε η μητέρα «Όχι, δεν το χρειάζομαι είμαι πολύ σπουδαία» Όμως αφού ξεκίνησα χωρίς κράνος να βάλω έπεσα στα γρήγορα στο χώμα εγώ επάνω. Τι το θέλα η άτυχη δε φόρεσα το κράνος έσπασα και το πόδι μου αχ, πόσο το πονάω! Πάντα θα ακούω τη μαμά και θα φοράω κράνος και το τιμόνι θα κρατώ μην πάθω κάτι άλλο! Κατερίνα Παστού Δ 1
Μια μέρα ξεκινήσαμε να πάμε εκδρομή κ όλα έδειχναν όμορφα εκείνη την στιγμή Μα μες το λεωφορείο Ακούμε μια φωνή: «Προσέξετε παιδάκια μου θα χτυπήσετε πολύ» Όλοι σηκωθήκαμε χορεύαμε λαμπάτα όλοι μες την τρελή χαρά και σπάσαμε και πλάκα Το λεωφορείο πήγαινε ανέμελη εκδρομή μα όταν οδηγάμε εμείς πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί! Χρυσοβαλάντω Παπαγεωργίου Δ 1
Μια μέρα ξεκινήσαμε να πάμε εκδρομή όμως καθώς πηγαίναμε ξεκίνησε βροχή Η δασκάλα μας είχε πει τη ζώνη να φορέσουμε αμέσως στην στιγμή Εμείς δεν την ακούσαμε και αρχίσαμε χορό και τότε σωριαστήκαμε στο πάτωμα σωρό. Τι άταχτοι που είμαστε αυτό έχω να πω μακάρι να βάλουμε επιτέλους λίγο μυαλό! Γιώργος Zεβλάρης Δ 1
Μια μέρα ξεκινήσαμε να πάμε εκδρομή και μας άρεσε πολύ Πήραμε τα ποδήλατα πήγαμε μια βόλτα, κάναμε ακροβατικά γελούσαμε και δυνατά Δεν ξέραμε πως γρήγορα θα το φερνε η μοίρα, να πέσουμε μες στον γκρεμό, γιατί πολύ τρέχαμε κι οι δυο. Πέσαμε, τσακιστήκαμε, σπάσαμε τα κεφάλια, καλά να πάθουμε λοιπόν αφού δεν είχαμε μυαλό! Αρσένιος Παρασκευαϊδης Δ 1
Μια μέρα που ξεκίνησα πήρα το λεωφορείο και έφτασα στα γρήγορα σ ένα παλιό μουσείο Εκεί περνούσε η ώρα μου, τρώγοντας τα μπισκότα μου Ο φύλακας με κοίταξε με άγρια γκριμάτσα, του λέω: «φίλε τι κοιτάς με άγρια τη φάτσα;» Τον είδα που μου θύμωνε και έφυγα πετώντας, πήρα και το ποδήλατο και έτρεχα γελώντας. Σαν ποδηλατούσα, έφυγα σαν σφαίρα και διέσχιζα το δρόμο πέρα ως πέρα. Ένας οδηγός μου πάτησε την κόρνα, αλλά είχα κουκούτσι νου κι ακούστηκε ένα ΜΠΟΥΜ!!! Γιώργος Παπαγιώργης Δ 1
Το μεσημέρι τελείωσα νωρίς το μάθημά μου και μια ιδέα πέρασε ξάφνου απ το μυαλό μου Βόλτα να πάω σκέφτηκα με το ποδήλατο μου Φώναξα της ξαδέρφης μου παρέα να μου κάνει, «Δεν έρχομαι», μου απαντά, «γιατί εσύ όλο τρέχεις» Φωνάζω και της αδερφής και μ ένα στόμα λέει: «Mπουμπούνα κάτσε φρόνιμα χωρίς κράνος δεν πάω Bάλτο και σύ και φύγαμε αμέσως για το πάρκο!» Εγώ βέβαια αρνήθηκα το κράνος μου να βάλω, που να ξερα ο άτυχος τι μου μελλε να πάθω! Έπεσα χάμω και έγινα σχεδόν χαλκομανία κι ατύχημα προκάλεσα που έτρεχα με μανία! Γι αυτό καλά το έβαλα πια μέσα στο μυαλό μου: Να κάνω πάντα το σωστό και όχι πια να αμελώ το κράνος μου να το φορώ! Παναγιώτης Τέγγερης Δ 1
Είχα ένα ποδήλατο πριν από δύο χρόνια και ήμουν ο καλύτερος σ ολόκληρη τη χώρα Ξεκίνησα, λοιπόν, και εγώ μια βόλτα για να πάω και τότε ακούω μια φωνή: «βάλε παιδί μου κράνος» Της λέω: «μάνα, άσε με μια βόλτα πάω να κάνω» Μου λέει: «εσύ θα σκοτωθείς έτσι όπως κυκλοφορείς!» Αντρέας Γεωργίου Δ 1
Μια μέρα ξεκινήσαμε να πάμε εκδρομή και όλοι μας γελούσαμε σε μια ατμόσφαιρα εκπληκτική Στο λεωφορείο μπήκαμε γελούσαμε και τραγουδούσαμε και ο οδηγός ησυχία ζητούσε συνεχώς παρακαλούσε Ξέχασα τη ζώνη μου να βάλω απ τη χαρά μου την πολλή Ωχ, και τώρα τι να κάνω η δασκάλα με παρακολουθεί Ο οδηγός κάποια στιγμή πάτησε τα φρένα Στο πάτωμα βρέθηκα ξαπλωτή μέχρι να πεις «αντένα» Έτσι την πάτησα και εγώ γιατί δεν είχα ζώνη Μα ένα έχω να σας πω αβάσταχτοι οι πόνοι Για όσους έκαναν λοιπόν το ίδιο με μένα μια συμβουλή θα έδινα τώρα στον καθένα «Ζώνη όλοι να φοράτε και ποτέ μην το ξεχνάτε!» Χριστιάνα Φάκλαρη Δ 1
Αφού αποφασίσαμε να πάμε εκδρομή μου είπε ο πατέρας μου: «πάρε και το φαΐ» Του είπα: «Άσε με πατέρα εκεί όπου θα πάω θα έχει ωραία θέα και μια όμορφη κοπέλα» «Εντάξει, πήγαινε εκδρομή, αλλά βάλε τη ζώνη σου για να σαι ασφαλής» «Βέβαια, πατέρα, δε θα βγάζω ούτε χέρια και θα κάτσω στην καρέκλα κόσμο δε θα χαιρετάω και τη ζώνη μου θα βάλω!» Αντώνης Πολυκάρπου Δ 1
Μια μέρα αποφασίσαμε εγώ και η αδελφή μου μια βόλτα με ποδήλατο χωρίς να βάλω κράνος Στο δρόμο τότε βρήκαμε ένα μικρό σκυλάκι τα φρένα τα πατήσαμε μα βρέθηκα στ αυλάκι Κι εκεί όπου βρισκόμουνα στου πόνου το κρεβάτι μου λέει η μαμά μου: «Αυτά παθαίνει όποιος από λόγια δεν παίρνει το ξερό του το κεφάλι» Αχιλλέας Αχιλλέως Δ 1
Τη μέρα που κινήσαμε να πάμε εκδρομή μας λέει η δασκάλα μας: «προσέχετε πολύ!» Aρχίσαμε χωρίς ντροπή να κάνουμε αταξίες χορεύαμε και παίζαμε και χίλιες τρέλες κάναμε Ο οδηγός τρελάθηκε και η δασκάλα ντράπηκε και εμείς τιμωρηθήκαμε πέσαμε και χτυπήσαμε! Ράνια Αουάτ Δ 1
«Εκδρομή θα πάμε» φωνάζει ο μπαμπάς «που θα είναι πάνω στα βουνά» «Ετοιμάστε τσάντες παιδιά» φωνάζει η μαμά «Γιατί θα είναι μακριά και δροσερά» «Γιαγιά», φωνάζει ο αδελφός «θα έλθεις και εσύ;» «Άσε με αγόρι μου και φύγε στη στιγμή» Μπήκαμε στ αυτοκίνητο με δύναμη και φόρα και ο καθένας κράταγε σφιχτά από μία τσάντα Φτάσαμε και ριχτήκαμε από την πλευρά του δρόμου όμως, παντού ακουγότανε η κόρνα των ανθρώπων Λίγο έλειψε, λοιπόν, όλους να μας πατήσουν γι αυτό και αποφάσισαν για να τους φυλακίσουν! Μιχάλης Βαρνάβα Δ 1