ΠΡΑΚΤΙΚΟ 5/2014 ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 18

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΙΓΑΙΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΡΘΡΟΥ 152 Ν. 3463/2006 ΝΟΜΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΟ 5/2014 ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 18 Στην Ερμούπολη και στο κατάστημα τoυ Δικαστικού Γραφείου Σύρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σήμερα 20.6.2014, ημέρα Παρασκευή και ώρα 11:00 π.μ., συνήλθε σε συνεδρίαση η Ειδική Επιτροπή του άρθρου 152 του Ν. 3463/2006 Νομού Κυκλάδων, η οποία συγκροτήθηκε με την Α.Π. 2060/716/16.2.2010 Απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, όπως τροποποιήθηκε με τις αριθ. 12912/13.1.2012 και 40179/8464/17.9.2012 αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, ύστερα από την υπ αριθ. 67/17.6.2014 πρόσκληση της Προέδρου της. Στη συνεδρίαση παρέστησαν τα μέλη της ως άνω Επιτροπής, η οποία συνεχίζει τη λειτουργία της βάσει των διατάξεων του άρθρου 238 παρ. 1 του Ν. 3852/2010 «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πρόγραμμα Καλλικράτης» (ΦΕΚ Α 87): 1. Θωμαϊς Κουρτέση του Ιωάννη, Πάρεδρος Ν.Σ.Κ., ως Πρόεδρος. 2. Νικόλαος Παγίδας, του Ιωάννου, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Σύρου, ως τακτικό μέλος. 3. Το τακτικό μέλος Νικόλαος Αλμπανόπουλος, Αντιδήμαρχος του Δήμου Σύρου Ερμούπολης, δεν παρέστη λόγω κωλύματος, εφόσον η απόφαση επί της οποίας ασκήθηκε η προσφυγή ενώπιον του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, εκδόθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Σύρου Ερμούπολης. Το αναπληρωματικό μέλος Παναγιώτης Κροντηράς του Βασιλείου, Δήμαρχος Τήνου, παρά το γεγονός ότι εκλήθη δεν κατέστη δυνατόν να παραστεί λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων.

2 Στη συνεδρίαση παρέστησαν οι προσφεύγοντες Μαρία Καζαντζάκη και Μιχαήλ Αλτουβάς - Μανώλο και ο πληρεξούσιος δικηγόρος τους Ελευθέριος Κίκιλης, οι οποίοι ανέπτυξαν προσφορικά τις απόψεις τους. Εκ μέρους του Δήμου Σύρου - Ερμούπολης παραστάθηκε η Σοφία Τσικαλάκη, Διευθύντρια των Οικονομικών Υπηρεσιών του Δήμου και ο Δημήτριος Ρούσσος Αντιδήμαρχος, οι οποίοι ανέπτυξαν προφορικά τις απόψεις τους. ΘΕΜΑ: Προσφυγή των Μαρία Καζαντζάκη του Δημητρίου και Μιχαήλ Αλτουβά Μανώλου του Εμμανουήλ, κατά της υπ αριθ. πρωτ.: 3709/359 & 1391/136/11.3.2014 αποφάσεως της Γενικής Γραμματέως Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, με την οποία απορρίφθηκε σιωπηρά η από 8.1.2014 προσφυγή τους κατά της υπ αριθμόν 390/2013 αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου Σύρου - Ερμούπολης. Με την από 1.4.2014 προσφυγή τους, η οποία έλαβε από τη Γραμματεία της παρούσας Επιτροπής τον αριθ. πρωτ.: 44/4.4.2014, οι Μαρία Καζαντζάκη και Μιχαήλ Αλτουβάς - Μανώλου ζητούν την ακύρωση της υπ αριθ. πρωτ.: 3709/359 & 1391/136/11.3.2014 αποφάσεως της Γενικής Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, με την οποία απορρίφθηκε σιωπηρά η από 8.1.2014 προσφυγή τους κατά της υπ αριθμόν 390/2013 αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου Σύρου - Ερμούπολης. Στη συνέχεια, η Εισηγήτρια ανέπτυξε την υπόθεση και επακολούθησε διάσκεψη των μελών της Επιτροπής, η οποία εξέδωσε την αριθμόν 18/2014 απόφασή της, που έχει ως ακολούθως: Ι. Επειδή στο άρθρο 227 του Ν. 3852/2010 «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πρόγραμμα Καλλικράτης» (Φ.Ε.Κ. 87, Τεύχος: Α ), υπό τον τίτλο «Ειδική διοικητική προσφυγή Αιτήσεις θεραπείας» ορίζεται ότι: «1.α. Οποιοσδήποτε έχει έννομο συμφέρον μπορεί να προσβάλλει τις αποφάσεις των συλλογικών ή μονομελών οργάνων των δήμων, των περιφερειών, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου αυτών και των συνδέσμων για λόγους νομιμότητας, μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών από τη δημοσίευση της απόφασης ή την ανάρτησή της στο διαδίκτυο ή από την κοινοποίησή της ή αφότου έλαβε γνώση αυτής. β. Προσφυγή επιτρέπεται και κατά παράλειψης οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας των οργάνων της προηγούμενης παραγράφου. Στην περίπτωση αυτή η προσφυγή ασκείται εντός δεκαημέρου από την άπρακτη παρέλευση της ειδικής προθεσμίας που, τυχόν, τάσσει ο νόμος για την έκδοση της οικείας πράξης, διαφορετικά μετά την παρέλευση τριμήνου από την υποβολή της σχετικής αίτησης του ενδιαφερομένου. 2. Ο Ελεγκτής Νομιμότητας αποφαίνεται επί της προσφυγής μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο (2) μηνών από την υποβολή της. Αν παρέλθει η ανωτέρω προθεσμία χωρίς να εκδοθεί απόφαση θεωρείται ότι η προσφυγή έχει σιωπηρώς απορριφθεί».

3 Περαιτέρω, στο άρθρο 238 παρ. 1 και 4 του ως άνω νόμου, ορίζονται ότι: «1. Μέχρι την έναρξη λειτουργίας της Αυτοτελούς Υπηρεσίας Εποπτείας Ο.Τ.Α. ο έλεγχος νομιμότητας των πράξεων κατά τα άρθρα 225, 226 και 227 του παρόντος ασκείται από τον Γενικό Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης και τις Ειδικές Επιτροπές του άρθρου 152 του Κ.Δ.Κ., οι οποίες βρίσκονται στις έδρες των περιφερειών που ανήκουν στην ανωτέρω Αποκεντρωμένη Διοίκηση 4. Μέχρι την έναρξη λειτουργίας της Αυτοτελούς Υπηρεσίας Εποπτείας Ο.Τ.Α. δεν εφαρμόζεται η παράγραφος 3 του άρθρου 227 του παρόντος». Εξάλλου, σύμφωνα με την υπ αριθμόν 60/2010 (αριθ. πρωτ.: 74895/30-12-2010) ερμηνευτική εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, υπό τον τίτλο «Έλεγχος νομιμότητας πράξεων Ο.Τ.Α., Αστική και Πειθαρχική ευθύνη αιρετών μέχρι την έναρξη λειτουργίας της Αυτοτελούς Υπηρεσίας Εποπτείας Ο.Τ.Α. (άρθρο 238 του Ν. 3852/2010 «Πρόγραμμα Καλλικράτης»)» και στο κεφάλαιο Α παρ. 6 περ. α αυτής, που αφορά στη συνέχιση της λειτουργίας της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 ΚΔΚ, ορίζεται ότι: «Οι διατάξεις των άρθρων 151 και 152 του Κ.Δ.Κ., κατά το μεταβατικό αυτό χρονικό διάστημα, εξακολουθούν να ισχύουν σε ό,τι αφορά τις αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, που εκδίδονται κατά τα άρθρα 225, 226 και 227 του Καλλικράτη». Τέλος, στη διάταξη του άρθρου 151 του Ν. 3463/2006 «Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων» (Φ.Ε.Κ. 114, Τεύχος: Α ), το οποίο, ως προαναφέρεται, εξακολουθεί να ισχύει, ορίζεται ότι «Οποιοσδήποτε έχει έννομο συμφέρον μπορεί να προσβάλει τις αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα που εκδίδονται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 149 και 150, ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής του επόμενου άρθρου, εντός προθεσμίας ενός (1) μηνός από την έκδοση της απόφασης ή την κοινοποίησή της ή αφότου έλαβε γνώση αυτής». Στη δε διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 152 του ως άνω νόμου ορίζεται ότι: «Η Ειδική Επιτροπή ασκεί έλεγχο νομιμότητας και εκδίδει απόφαση επί της προσφυγής μέσα σε αποκλειστική προθεσμία τριάντα (30) ημερών από την υποβολή της». Mε τις προαναφερόμενες διατάξεις θεσπίζεται ειδική διοικητική διαδικασία για τον εκ μέρους του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας, αρχικώς, και της ως άνω Ειδικής Διοικητικής Επιτροπής, στη συνέχεια, έλεγχο των αποφάσεων των δημοτικών και κοινοτικών συμβουλίων, της δημαρχιακής επιτροπής, των Συνδέσμων κ.λπ., από άποψη νομιμότητας και μόνον, κατόπιν ασκήσεως των αντιστοίχων προσφυγών των άρθρων 150 και 151 του ως άνω νόμου από τον ενδιαφερόμενο (διοικούμενο). Ο ασκούμενος από την Ειδική Διοικητική Επιτροπή έλεγχος νομιμότητας, στα πλαίσια της προβλεπόμενης στο άρθρο 151 ειδικής διοικητικής προσφυγής, οριοθετείται από τα σφάλματα που αποδίδει ο προσφεύγων στην απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης και προϋποθέτει την παραδεκτή άσκηση εκ μέρους του προσφεύγοντος (εμπρόθεσμο, έννομο συμφέρον, εκτελεστότητα της πράξης), αλλά και

4 την επίκληση εκ μέρους του προσφεύγοντος: α) των διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας που θεωρεί ότι παραβιάσθηκαν, εν σχέσει με την έκδοση συγκεκριμένης εκτελεστής διοικητικής πράξης, δεδομένου ότι η απόφαση της εν λόγω Επιτροπής, σε περίπτωση αμφισβήτησής της, δημιουργεί διοικητική διαφορά ελεγχόμενη από τα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια και β) των ενεργειών στις οποίες προέβη η Διοίκηση, και οι οποίες, βάσει των εν λόγω διατάξεων, στοιχειοθετούν την επικαλούμενη από τον προσφεύγοντα παρανομία. ΙΙ. Επειδή τα τελευταία στοιχεία για την ολοκλήρωση του φακέλου περιήλθαν στην παρούσα Ειδική Eπιτροπή στις 27.5.2014 (αριθ. πρωτ.: 61/27.5.2014) με το υπ αριθ. πρωτ.: 16024/26.5.2014 έγγραφο του Δήμου Σύρου - Ερμούπολης, η Επιτροπή επιλαμβάνεται αρμοδίως της υπόθεσης εντός της ως άνω αποκλειστικής προθεσμίας των 30 ημερών (βλ. ΣτΕ 2115/2009, 2242/2008). ΙΙΙ. Εν προκειμένω, από τον διοικητικό φάκελο της υποθέσεως προκύπτει ότι το Δημοτικό Συμβούλιο Σύρου - Ερμούπολης με την υπ αριθμόν 390/2013 απόφασή του ενέκρινε, κατά πλειοψηφία, την αναπροσαρμογή των δημοτικών τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού για το έτος 2014. Η εν λόγω απόφαση δημοσιεύθηκε στο δημοτικό κατάστημα του Δήμου Σύρου - Ερμούπολης την 31.12.2013 και αναρτήθηκε στο διαδικτυακό τόπο ΔΙΑΓΕΙΑ την 3.1.2014. Κατά της εν λόγω αποφάσεως οι Μαρία Καζαντζάκη και Μιχαήλ Αλτουβάς υπέβαλαν την από 8.1.2014 προσφυγή τους, ενώπιον της Γενικής Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, η οποία έλαβε τον αριθ. πρωτ.: 970/272/8.1.2014. Η Γενική Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου απέρριψε σιωπηρά την εν λόγω προσφυγή με την υπ αριθ. πρωτ.: 3709/359 & 1391/136/11.3.2014 απόφαση. Η εν λόγω απόφαση αναρτήθηκε στο διαδικτυακό τόπο ΔΙΑΥΓΕΙΑ την 11.3.2014. Κατά της εν λόγω αποφάσεως της Γενικής Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου οι ως άνω αναφερόμενοι κατέθεσαν την από 1.4.2014, υπό κρίση, προσφυγή τους, η οποία έλαβε τον αριθ. πρωτ.: 44/4.4.2014. Α. Η εν λόγω προσφυγή έχει ασκηθεί εμπροθέσμως, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 151 και 152 του Ν. 3463/2006, δεδομένου ότι η δημοσίευση, δια αναρτήσεως στο διαδικτυακό τόπο ΔΙΑΥΓΕΙΑ, της προσβαλλομένης απόφασης έλαβε χώρα την 11.3.2014 και η προσφυγή υποβλήθηκε, ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής την 4.4.2014 (έλαβε τον αριθ. Πρωτ.: 44/4.4.2014) και, επομένως, είναι παραδεκτή. Σημειώνεται ότι από τον φάκελο που εστάλη στην Επιτροπή δεν προκύπτει ο χρόνος κοινοποιήσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως προς τους προσφεύγοντες.

5 Β. Όπως έχει γίνει νομολογιακά δεκτό (ΣτΕ 1002/2007), το έννοµο συμφέρον πρέπει να είναι άµεσο, προσωπικό και ενεστώς, να υπάρχει δε στο πρόσωπο του προσφεύγοντα κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης, κατά την άσκηση του ένδικου µέσου και κατά τη συζήτηση της υπόθεσης. Για την ύπαρξη του εννόµου συμφέροντος, κατά τα ανωτέρω, δεν αρκεί το γενικό ενδιαφέρον κάθε πολίτη, αλλά απαιτείται ιδιαίτερο και άµεσο έννομο συμφέρον η ύπαρξη του οποίου κρίνεται, όταν η πράξη ή η απόφαση δεν απευθύνεται ευθέως προς τον προσφεύγοντα, µόνο εφόσον δημιουργεί γι' αυτόν συγκεκριμένες έννοµες συνέπειες από το σύνδεσµο που υπάρχει µεταξύ των εννόµων αποτελεσμάτων, τα οποία επέρχονται από την προσβαλλόμενη διοικητική πράξη και το περιεχόμενο µιας συγκεκριμένης νοµικής κατάστασης ή ιδιότητας στην οποία βρίσκεται ή την οποία έχει και επικαλείται ο αιτών-προσφεύγων (ΣτΕ 2712/2007, Ολ.971/1998, Ολ. ΣτΕ2856/1985, Ολ.ΣτΕ 2855/1985). Επειδή εν προκειμένω η πρώτη προσφεύγουσα, Μαρία Καζαντζάκη, δημοτική σύμβουλος του οικείου Δήμου, που μειοψήφησε κατά τη λήψη της προσβαλλομένης της υπ αριθμόν 390/2013 αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ερμούπολης Σύρου, έχει έννομο συμφέρον για την άσκηση της υπό κρίση προσφυγής, εφ ενός, ως εκπρόσωπος της τοπικής κοινωνίας που μεριμνά στο πλαίσιο της ασκήσεως των καθηκόντων της για την τήρηση της νομιμότητας (ΣτΕ2081/2009, 350/2006, και Conseil d Etat Γαλλίας, απόφαση 24.5.1995, Ville de Meudon, Rec. Leb. Σελ. 208) και, αφ' ετέρου, ως δημότης - κάτοικος του Δήμου Σύρου Ερμούπολης, που η εφαρμογή της προσβαλλομένης δημιουργεί σε αυτή συγκεκριμένες έννομες συνέπειες, διότι την καθιστά υπόχρεη σε καταβολή των οριζομένων δια της προσβαλλομένης αποφάσεως τελών, τα οποία, ορίστηκαν με διαφοροποιήσεις κατά τα αναφερόμενα στην προσφυγή για τα δημοτική ενότητα Άνω Σύρου και Ποσειδωνίας σε αντίθεση με τη δημοτική κοινότητα Ερμουπόλεως (484/2008 Γνωμοδότηση Ν.Σ.Κ.). Επειδή και ο δεύτερος προσφεύγων, Εμμανουήλ Αλτουβάς Μανώλος, θεμελιώνει το έννομο συμφέρον προς άσκηση της υπό κρίση προσφυγής, αφού επικαλείται και τεκμηριώνει προσκομίσθηκαν σχετικοί λογαριασμοί- ότι είναι υπόχρεος σε καταβολή του διαφοροποιουμένου τέλους, ως κάτοικος Ερμουπόλεως, κατά τα προαναφερθέντα. Γ. 1. α) Επειδή, στην παράγραφο 1 του άρθρου 21 του β.δ. της 24.9/20.10.1958 (Φ.Ε.Κ. 171, Τεύχος: Α ), όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 του ν. 1080/1980 (Φ.Ε.Κ. 246, Τεύχος: Α ), ορίζεται ότι: «Δια τας υπό του δήμου ή κοινότητος παρεχομένας υπηρεσίας καθαριότητος των οδών, πλατειών και κοινοχρήστων εν γένει χώρων, της περισυλλογής, αποκομιδής και διαθέσεως απορριμμάτων, ως και της κατασκευής και λειτουργίας κοινοχρήστων αφοδευτηρίων, επιβάλλεται τέλος οριζόμενον δι αποφάσεως του συμβουλίου, υποκειμένης εις την έγκρισιν του νομάρχου».

Περαιτέρω, στο άρθρο 22 του αυτού β.δ. (άρθρο 7 του ν.δ. 3033/1954 περί των εσόδων των δήμων και κοινοτήτων) ορίζεται ότι «Δια τας δαπάνας εγκαταστάσεων, συντηρήσεως και ηλεκτρικής ενεργείας προς φωτισμόν των κοινοχρήστων χώρων επιτρέπεται δι αποφάσεως του συμβουλίου, υποκειμένης εις την έγκρισιν του νομάρχου, η επιβολή υπέρ του δήμου ή κοινότητος τέλους μη δυναμένου να υπερβή τα τριάκοντα τοις εκατόν του εκάστοτε επιβαλλομένου τέλους καθαριότητος». Στο άρθρο 1 του Ν. 25/1975 (Φ.Ε.Κ. 74, Τεύχος: Α ), όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 1 του Ν. 429/1976 (Φ.Ε.Κ. 235, Τεύχος: Α ), το άρθρο 5 του ν. 1080/1980 (Α 246) και το άρθρο 7 του ν. 2307/1995 (Φ.Ε.Κ. 113, Τεύχος: Α ), ορίζεται ότι «1. Τα κατά την κειμένην νομοθεσίαν οφειλόμενα τέλη καθαριότητος και αποκομιδής απορριμμάτων και φωτισμού υπέρ των δήμων και κοινοτήτων καθορίζονται δι έκαστον εστεγασμένον ή μη χώρον ανά μετρητήν παροχής ηλεκτρικού ρεύματος προς φωτισμόν παρά της ΔΕΗ και εξευρίσκονται δια πολλαπλασιασμού των τετραγωνικών μέτρων της επιφανείας του χώρου τούτου επί συντελεστήν οριζόμενον εις ακεραίας μονάδας δραχμών δι αποφάσεως του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου εγκρινομένης υπό του νομάρχου. [Με το άρθρο μόνο του π.δ. 22/4-8 Ιαν. 1982, Α 3, καταργήθηκε ο ουσιαστικός έλεγχος από το νομάρχη]. 2. Η ως άνω απόφασις του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, λαμβανομένη κατά μήνα Οκτώβριον, κοινοποιείται εις την ΔΕΗ μέχρι της 30ής Νοεμβρίου εκάστου έτους, ο δε εν αυτή οριζόμενος συντελεστής ισχύει από 1ης του μηνός Ιανουαρίου του επομένου έτους δι εν ή πλείονα ημερολογιακά έτη οριζόμενα εν τη αυτή αποφάσει, επιφυλασσομένης της ισχύος της επομένης παραγράφου. 3. Η επί τη βάσει του συντελεστού τούτου πραγματοποιουμένη υπό της ΔΕΗ χρέωσις εκάστου καταναλωτού ισχύει δι ολόκληρον την χρονικήν περίοδον, καθ ην εκτείνεται ο υπό ταύτης εφαρμοζόμενος κύκλος καταμετρήσεως, ανεξαρτήτως αν ο κύκλος ούτος συμπίπτη προς το ημερολογιακόν έτος. 4. Δια της κατά την παράγραφον 1 αποφάσεως του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου δύναται να ορίζηται διάφορος συντελεστής κατά κατηγορίαν υποχρέων αναλόγως των παρεχομένων υπηρεσιών καθαριότητας και μέχρις επτά (7) κατηγοριών, εξ ων δύο δι εστεγασμένους χώρους χρησιμοποιουμένους δια κατοικίαν ή εγκατάστασιν φιλανθρωπικών ή νοσηλευτικών ιδρυμάτων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, εις ας δεν περιλαμβάνονται αι ιδιωτικαί κλινικαί και πέντε (5) δι εστεγασμένους χώρους άλλης χρήσεως. Η διαφορά του συντελεστή μεταξύ της πρώτης και της τελευταίας κατηγορίας ανεξαρτήτως αριθμού κατηγοριών κατά τα ανωτέρω δεν μπορεί να ορισθεί πέραν του πενταπλασίου. [ ]». Ακολούθως, σύμφωνα με την παράγραφο 12 του άρθρου 25 του Ν. 1828/1989 (Φ.Ε.Κ. 2, Τεύχος: Α ), «Τα τέλη καθαριότητος και φωτισμού, που προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 21 και 22 του β.δ. 24.9/20.10.1958 (Φ.Ε.Κ. 171, Τεύχος: Α ) και του άρθρου 4 του Ν. 1080/1980 (Φ.Ε.Κ. 246, Τεύχος: Α ), ενοποιούνται σε ενιαίο ανταποδοτικό τέλος. Το τέλος αυτό επιβάλλεται με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου για την αντιμετώπιση των δαπανών παροχής υπηρεσιών καθαριότητας και φωτισμού, καθώς και κάθε άλλης 6

7 δαπάνης από παγίως παρεχόμενες στους πολίτες δημοτικές ή κοινοτικές υπηρεσίες ανταποδοτικού χαρακτήρα. Για τον καθορισμό του συντελεστή του τέλους και τη διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης του τέλους αυτού εφαρμόζονται οι διατάξεις του Ν. 25/1975 (Φ.Ε.Κ. 74, Τεύχος: Α ), όπως τροποποιήθηκαν με το Ν. 429/1976 (Φ.Ε.Κ. 235, Τεύχος: Α ) και του άρθρου 5 του Ν. 1080/1980». Τέλος, στη διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 25 του Ν. 2539/1997 (Φ.Ε.Κ. 244, Τεύχος: Α ) ορίζεται ότι «1 2 3. Οι συνιστώμενοι με το άρθρο 1 νέοι δήμοι και οι κοινότητες δύνανται να επιβάλλουν με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου ανταποδοτικά τέλη διαφοροποιούμενα ανά δημοτικό ή κοινοτικό διαμέρισμα ανάλογα με το λειτουργικό κόστος παροχής των αντίστοιχων εξυπηρετήσεων στους κατοίκους αυτών». β) Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι τόσο τα τέλη καθαριότητας, όσο και τα τέλη φωτισμού έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα, εν όψει δε του ανταποδοτικού χαρακτήρα των τελών αυτών, η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για τον καθορισμό, ή τον ανακαθορισμό κατά κατηγορίες υπόχρεων, των συντελεστών των τελών καθαριότητας, οι οποίοι (συντελεστές) αποτελούν τη βάση για τον καθορισμό τους, ελέγχεται από της απόψεως της αναλογικής σχέσεως μεταξύ των προβλεπομένων εσόδων και εξόδων των σχετικών δημοτικών ή κοινοτικών υπηρεσιών. Εξάλλου, από τη γραμματική διατύπωση της τελευταίας ως άνω διατάξεως προκύπτει σαφώς ότι παρέχεται η δυνατότητα στο Δημοτικό Συμβούλιο με απόφασή του να επιβάλλει διαφοροποιημένα, ανά δημοτικό διαμέρισμα, ανταποδοτικά τέλη. Η δυνατότητα αυτή, όμως, συναρτάται μόνον με το λειτουργικό κόστος παροχής των αντίστοιχων εξυπηρετήσεων στους κατοίκους των δημοτικών διαμερισμάτων. Βάσει των προαναφερομένων συνάγεται ότι για να καταστεί εφικτός ο έλεγχος της αναλογικής σχέσεως και των κριτηρίων της διαφοροποιήσεως ανά δημοτικό διαμέρισμα απαιτείται όπως η προβλέπουσα τους συντελεστές του τέλους κανονιστική απόφαση αιτιολογείται επαρκώς, είτε στο κείμενό της, είτε με αναφορά στα συνοδεύοντα αυτήν στοιχεία (ΣτΕ 3625/2006, 2542/2005, 609/2004, 981/1992). γ) Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπ αριθμόν 390/2013 προσβαλλομένη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σύρου Ερμούπολης καθορίσθηκε ειδική (μειωμένη) κατηγορία τελών για κατοίκους και επιχειρήσεις εντός του παραδοσιακού οικισμού της Άνω Σύρου. Ο καθορισμός έγινε, σύμφωνα με την εν λόγω απόφαση, «ως κίνητρο ώστε αυτός να μην ερημώνει, λαμβάνοντας υπόψη και τις ιδιαίτερα ειδικές συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων». Με την παραπάνω αιτιολογία, η υπ αριθμόν 390/2013 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σύρου Ερμούπολης, δεν βρίσκει έρεισμα στο νόμο, αφού η αιτιολογία αυτή δεν συναρτάται με το λειτουργικό κόστος παροχής που απαιτεί ο νόμος, αλλά με θέματα άσχετα προς αυτό.

8 Εξάλλου, ούτε η αναφορά σε ιδιαίτερα ειδικές συνθήκες διαβίωσης καλύπτει τις προϋποθέσεις, που τίθενται με τη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 25 του Ν. 2539/1997, διότι οι ιδιαίτερα ειδικές συνθήκες θα έπρεπε να αναφέρονται αποκλειστικά στην έκταση, τον τρόπο και το κόστος παροχής των αντίστοιχων εξυπηρετήσεων, στοιχεία τα οποία δεν θίγονται στην προσβαλλόμενη απόφαση. Περαιτέρω, με την προσβαλλομένη απόφαση αυξήθηκε, κατά ποσοστό 7%, ο συντελεστής τέλους για τα επαγγελματικά καταστήματα της Δημοτικής Ενότητας Ποσειδωνίας, χωρίς να προσδιορίζεται, βάσει των προαναφερομένων, στην προσβαλλομένη απόφαση ο λόγος, για τον οποίο κρίθηκε αναγκαία η εν λόγω διαφοροποίηση και ειδικότερα η επιβάρυνση των επαγγελματικών καταστημάτων της ενότητας αυτής. Συνεπώς, βάσει των προαναφερομένων, ο σχετικός δεύτερος λόγος της υπό κρίση προσφυγής είναι βάσιμος και η προσβαλλομένη απόφαση ακυρώνεται, κατά το μέρος που με αυτή καθορίσθηκε μειωμένος συντελεστής του ενιαίου τέλους καθαριότητας και φωτισμού στη Δημοτική Ενότητας Άνω Σύρου και αυξημένος συντελεστής του ενιαίου τέλους καθαριότητας και φωτισμού στα επαγγελματικά καταστήματα στη Δημοτική Ενότητα Ποσειδωνίας. 2. Επειδή, όπως προαναφέρθηκε, ενόψει του ανταποδοτικού χαρακτήρα του ως άνω τέλους, η απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου για τον καθορισμό, κατά κατηγορίες υπόχρεων, των συντελεστών υπολογισμού του τέλους ελέγχεται από της απόψεως της υπάρξεως μίας, κατά προσέγγιση, αναλογικής σχέσεως μεταξύ των προβλεπομένων εσόδων και εξόδων των σχετικών δημοτικών ή κοινοτικών υπηρεσιών (βλ. ΣτΕ 609/2004 επταμ.). Η αναλογία ωστόσο αυτή εκφράζεται όχι με την απόλυτη ισοσκέλιση των δύο κονδυλίων (εσόδων - εξόδων), αλλά με μία κατά προσέγγιση αναλογική μεταξύ τους σχέση, η οποία, αναγκαίως, υπόκειται και στις, εκ των υστέρων, διαφοροποιήσεις από την επαλήθευση ή μη των προβλέψεων. Εκ της φύσεως της εν λόγω αποφάσεως καθίσταται σαφές ότι αυτή στηρίζεται σε μία προϋπολογιστική διαδικασία και εξ αυτού του λόγου δικαιολογείται η κατά προσέγγιση αναλογική σχέση. Για να είναι, όμως, εφικτός ο έλεγχος της αναλογικής αυτής σχέσεως, η οποία προσδιορίζει και την αποδοτικότητα του τέλους καθαριότητας, απαιτείται, κατά την έννοια των παραπάνω διατάξεων, όπως η προβλέπουσα τους συντελεστές του τέλους κανονιστική απόφαση του οικείου συμβουλίου αιτιολογείται επαρκώς, είτε στο κείμενό της, είτε με αναφορά στα συνοδεύοντα αυτήν στοιχεία, με την παράθεση, ενόψει επικαίρων διαπιστώσεων και συγκεκριμένων στοιχείων, των συγκροτούντων τα κονδύλια των προβλεπομένων εσόδων και εξόδων της δημοτικής υπηρεσίας καθαριότητος ποσών, για το έτος για το οποίο πρόκειται (βλ. ΣτΕ 981/1992, 609/2004 επταμ., 3626/2006, 3850/1985). Ειδικότερα, για τον προσδιορισμό των εξόδων των ανταποδοτικών υπηρεσιών υπολογίζονται οι δαπάνες που αφορούν στη συγκεκριμένη παροχή, δηλαδή υπολογίζονται οι δαπάνες οργάνωσης και λειτουργίας της υπηρεσίας, της οποίας αρμοδιότητα είναι η συγκεκριμένη αντιπαροχή, αλλά και το μέρος των δαπανών άλλων υπηρεσιών του

9 δήμου που αντιστοιχεί στην αντιπαροχή. Για την ισοσκέλιση των ανταποδοτικών τελών στο σκέλος των εσόδων πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, μεταξύ άλλων, η προσδοκία εισπράξεων από οφειλές ανταποδοτικών τελών παρελθόντων οικονομικών ετών και τα έσοδα από παλαιότερες απαιτήσεις. Αντίστοιχα, στο σκέλος των δαπανών, για την ισοσκέλιση, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, μεταξύ άλλων, και οι δαπάνες παρελθόντων οικονομικών ετών, που δεν εξοφλήθηκαν. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η προσβαλλομένη απόφαση διαμόρφωσε, κατά τα ανωτέρω, τους συντελεστές των ανταποδοτικών τελών στη βάση μίας, κατά προσέγγιση, αναλογικής σχέσεως μεταξύ των προβλεπομένων εσόδων και εξόδων των σχετικών δημοτικών και κοινοτικών υπηρεσιών, εκτιμώντας το συνολικό ύψος εξόδων του έτους 2014 και λαμβάνοντας υπόψη την πορεία εκτέλεσης των εξόδων και την εξέλιξη των εισπράξεων κατά το προηγούμενο έτος, δηλαδή με τήρηση της προϋπολογιστικής διαδικασίας, και, ως εκ τούτου, οι σχετικοί, πρώτος και τέταρτος λόγοι, της υπό κρίση προσφυγής, με τους οποίους αποδίδεται στην προσβαλλομένη παραβίαση της αρχής της ανταποδοτικότητας (αναλογία των εισφορών προς τις καταβαλλόμενες παροχές), απορρίπτονται ως αβάσιμοι. Περαιτέρω, με τον πρώτο και τέταρτο λόγο της υπό κρίση προσφυγής, προβάλλονται αιτιάσεις σχετικές με τον έλεγχο επιμέρους κονδυλίων των Κ.Α. τα οποία, κατά τους προβαλλόμενους ισχυρισμούς, όπως εκτιμώνται, έχουν υπολογισθεί εσφαλμένα. Οι αιτιάσεις αυτές, ανάγονται σε ουσιαστικό έλεγχο της προσβαλλομένης για τον τρόπο προσδιορισμού των συντελεστών, επί του οποίου η παρούσα Επιτροπή στερείται αρμοδιότητας, και, ως εκ τούτου, απορρίπτονται, κατά το σκέλος αυτό, ως απαράδεκτοι. 3. Επειδή, στο άρθρο 67 του Ν. 3852/2010 (Φ.Ε.Κ. 87, Τεύχος: Α ) ορίζεται ότι: «1. Το δημοτικό συμβούλιο συνεδριάζει ύστερα από πρόσκληση του προέδρου τουλάχιστον μία φορά το μήνα. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου προσκαλούνται οι πρόεδροι των τοπικών και δημοτικών κοινοτήτων, καθώς και ο εκπρόσωπος της τοπικής κοινότητας, όταν στην ημερήσια διάταξη περιλαμβάνονται ειδικά θέματα, που αφορούν τις αντίστοιχες κοινότητες. Για τα θέματα αυτά, τα ανωτέρω πρόσωπα μετέχουν στη συζήτηση με δικαίωμα ψήφου. Σε περίπτωση μη πρόσκλησης, η σχετική απόφαση του δημοτικού συμβουλίου είναι άκυρη. 9. 10.», ενώ στο άρθρο 81 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι: «1. Ο πρόεδρος του συμβουλίου της δημοτικής κοινότητας πέρα από τις αρμοδιότητες εκείνες που προβλέπονται από άλλες διατάξεις, ασκεί και τις εξής αρμοδιότητες: α) Εκπροσωπεί το συμβούλιο της δημοτικής κοινότητας, β) Ασκεί κάθε αρμοδιότητα που του ανατίθεται από τον δήμαρχο. Μεταφέρει και παρουσιάζει στον δήμαρχο και στα άλλα αρμόδια όργανα του δήμου τα προβλήματα της κοινότητας, συνεργάζεται με τον δήμαρχο, τους αντιδημάρχους και τις αρμόδιες δημοτικές υπηρεσίες προκειμένου να

10 προετοιμάσει κάθε θέμα που θα συζητηθεί στο συμβούλιο της δημοτικής κοινότητας, παρακολουθεί την προώθηση από το δήμο των θεμάτων που αναφέρονται στις αποφάσεις του συμβουλίου που έχουν σταλεί σε αυτόν. Συμμετέχει στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, στις οποίες καλείται υποχρεωτικά με δικαίωμα ψήφου, όταν στην ημερήσια διάταξη περιλαμβάνεται θέμα που αφορά ειδικά την αντίστοιχη δημοτική κοινότητα., γ), δ) 2... 3.». Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, εφόσον ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου τίθενται ειδικά ζητήματα, τα οποία, ως εκ της φύσεώς τους, αφορούν σε μία ή περισσότερες δημοτικές κοινότητες, στις συνεδριάσεις του καλούνται, επί ποινή ακυρότητας των σχετικών αποφάσεων, οι πρόεδροι των οικείων συμβουλίων, προκειμένου να εκπροσωπήσουν με δικαίωμα ψήφου τα συμφέροντα των δημοτών τους (βλ. 2185/2012). Λαμβανομένου δε υπόψη ότι το Δημοτικό Συμβούλιο οφείλει, όπως προαναφέρθηκε, να διαμορφώνει του συντελεστές του ενιαίου τέλους καθαριότητας και φωτισμού στη βάση, μιας, κατά προσέγγιση, αναλογικής σχέσεως μεταξύ των προβλεπομένων εσόδων και εξόδων των σχετικών δημοτικών ή κοινοτικών υπηρεσιών, καθώς και ότι η ποιότητα και η συχνότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών διαφέρει, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, ανά δημοτική κοινότητα, αναλόγως με τις πληθυσμιακές και γεωγραφικές ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει κάθε μία από αυτές, κατά την κρίσιμη συνεδρίαση, κατά την οποία ελήφθη η προσβαλλομένη απόφαση, έπρεπε να κληθούν οι πρόεδροι των τοπικών και δημοτικών κοινοτήτων. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το υπ αριθ. πρωτ.: 16024/26.5.2014 έγγραφο του Δήμου Σύρου Ερμούπολης και τα συνημμένα αντίγραφα των αποδεικτικών επιδόσεως, κοινοποιήθηκε η υπ αριθ. πρωτ.: 31750/23.12.2013 ημερήσια διάταξη και εκλήθησαν όλοι οι πρόεδροι των τοπικών και δημοτικών κοινοτήτων και, ειδικότερα, ο πρόεδρος της δημοτικής κοινότητας Άνω Σύρου και ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Ποσειδωνίας στη συνεδρίαση της 30.12.2013, κατά την οποία εξεδόθη η προσβαλλομένη απόφαση. Συνεπώς, βάσει των προαναφερομένων, ο τρίτος λόγος της υπό κρίση προσφυγής, αναγόμενος στη μη κλήτευση των προέδρων των δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων κατά την ανωτέρω συνεδρίαση, απορρίπτεται ως αβάσιμος. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Η Ειδική Επιτροπή αποφαίνεται, ομοφώνως, υπέρ της εν μέρει αποδοχής της από 1.4.2014 (αριθ. πρωτ.: 44/4.4.2014) προσφυγής των Μαρίας Καζαντζάκη του Δημητρίου και Μιχαήλ Αλτουβά Μανώλου του Εμμανουήλ και της ακυρώσεως της υπ αριθμόν 390/2013 αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου Σύρου Ερμούπολης, κατά το μέρος που με αυτή καθορίσθηκε μειωμένος συντελεστής του ενιαίου τέλους

11 καθαριότητας και φωτισμού στη Δημοτική Ενότητας Άνω Σύρου και αυξημένος συντελεστής του ενιαίου τέλους καθαριότητας και φωτισμού για τα επαγγελματικά καταστήματα στη Δημοτική Ενότητα Ποσειδωνίας. Ερμούπολη, 20/6/2014 Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΘΩΜΑΪΣ Ι. ΚΟΥΡΤΕΣΗ ΑNΔΡΙΑΝΑ Ι. ΖΕΡΒΑΚΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΙΓΑΙΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΡΘΡΟΥ 152 Ν. 3463/2006 ΝΟΜΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΟ 5/2014 ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 18 Στην Ερμούπολη και στο κατάστημα τoυ Δικαστικού Γραφείου Σύρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σήμερα 20.6.2014, ημέρα Παρασκευή και ώρα 11:00 π.μ., συνήλθε σε συνεδρίαση η Ειδική Επιτροπή του άρθρου 152 του Ν. 3463/2006 Νομού Κυκλάδων, η οποία συγκροτήθηκε με την Α.Π. 2060/716/16.2.2010 Απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, όπως τροποποιήθηκε με τις αριθ. 12912/13.1.2012 και 40179/8464/17.9.2012 αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, ύστερα από την υπ αριθ. 67/17.6.2014 πρόσκληση της Προέδρου της. Στη συνεδρίαση παρέστησαν τα μέλη της ως άνω Επιτροπής, η οποία συνεχίζει τη λειτουργία της βάσει των διατάξεων του άρθρου 238 παρ. 1 του Ν. 3852/2010 «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πρόγραμμα Καλλικράτης» (ΦΕΚ Α 87): 1. Θωμαϊς Κουρτέση του Ιωάννη, Πάρεδρος Ν.Σ.Κ., ως Πρόεδρος. 2. Νικόλαος Παγίδας, του Ιωάννου, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Σύρου, ως τακτικό μέλος. 3. Το τακτικό μέλος Νικόλαος Αλμπανόπουλος, Αντιδήμαρχος του Δήμου Σύρου Ερμούπολης, δεν παρέστη λόγω κωλύματος, εφόσον η απόφαση επί της οποίας ασκήθηκε η προσφυγή ενώπιον του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, εκδόθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Σύρου Ερμούπολης. Το αναπληρωματικό μέλος Παναγιώτης Κροντηράς του Βασιλείου, Δήμαρχος Τήνου, παρά το γεγονός ότι εκλήθη δεν κατέστη δυνατόν να παραστεί λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων.

2 Στη συνεδρίαση παρέστησαν οι προσφεύγοντες Μαρία Καζαντζάκη και Μιχαήλ Αλτουβάς - Μανώλο και ο πληρεξούσιος δικηγόρος τους Ελευθέριος Κίκιλης, οι οποίοι ανέπτυξαν προσφορικά τις απόψεις τους. Εκ μέρους του Δήμου Σύρου - Ερμούπολης παραστάθηκε η Σοφία Τσικαλάκη, Διευθύντρια των Οικονομικών Υπηρεσιών του Δήμου και ο Δημήτριος Ρούσσος Αντιδήμαρχος, οι οποίοι ανέπτυξαν προφορικά τις απόψεις τους. ΘΕΜΑ: Προσφυγή των Μαρία Καζαντζάκη του Δημητρίου και Μιχαήλ Αλτουβά Μανώλου του Εμμανουήλ, κατά της υπ αριθ. πρωτ.: 3709/359 & 1391/136/11.3.2014 αποφάσεως της Γενικής Γραμματέως Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, με την οποία απορρίφθηκε σιωπηρά η από 8.1.2014 προσφυγή τους κατά της υπ αριθμόν 390/2013 αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου Σύρου - Ερμούπολης. Με την από 1.4.2014 προσφυγή τους, η οποία έλαβε από τη Γραμματεία της παρούσας Επιτροπής τον αριθ. πρωτ.: 44/4.4.2014, οι Μαρία Καζαντζάκη και Μιχαήλ Αλτουβάς - Μανώλου ζητούν την ακύρωση της υπ αριθ. πρωτ.: 3709/359 & 1391/136/11.3.2014 αποφάσεως της Γενικής Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, με την οποία απορρίφθηκε σιωπηρά η από 8.1.2014 προσφυγή τους κατά της υπ αριθμόν 390/2013 αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου Σύρου - Ερμούπολης. Στη συνέχεια, η Εισηγήτρια ανέπτυξε την υπόθεση και επακολούθησε διάσκεψη των μελών της Επιτροπής, η οποία εξέδωσε την αριθμόν 18/2014 απόφασή της, που έχει ως ακολούθως: Ι. Επειδή στο άρθρο 227 του Ν. 3852/2010 «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πρόγραμμα Καλλικράτης» (Φ.Ε.Κ. 87, Τεύχος: Α ), υπό τον τίτλο «Ειδική διοικητική προσφυγή Αιτήσεις θεραπείας» ορίζεται ότι: «1.α. Οποιοσδήποτε έχει έννομο συμφέρον μπορεί να προσβάλλει τις αποφάσεις των συλλογικών ή μονομελών οργάνων των δήμων, των περιφερειών, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου αυτών και των συνδέσμων για λόγους νομιμότητας, μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών από τη δημοσίευση της απόφασης ή την ανάρτησή της στο διαδίκτυο ή από την κοινοποίησή της ή αφότου έλαβε γνώση αυτής. β. Προσφυγή επιτρέπεται και κατά παράλειψης οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας των οργάνων της προηγούμενης παραγράφου. Στην περίπτωση αυτή η προσφυγή ασκείται εντός δεκαημέρου από την άπρακτη παρέλευση της ειδικής προθεσμίας που, τυχόν, τάσσει ο νόμος για την έκδοση της οικείας πράξης, διαφορετικά μετά την παρέλευση τριμήνου από την υποβολή της σχετικής αίτησης του ενδιαφερομένου. 2. Ο Ελεγκτής Νομιμότητας αποφαίνεται επί της προσφυγής μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο (2) μηνών από την υποβολή της. Αν παρέλθει η ανωτέρω προθεσμία χωρίς να εκδοθεί απόφαση θεωρείται ότι η προσφυγή έχει σιωπηρώς απορριφθεί».

3 Περαιτέρω, στο άρθρο 238 παρ. 1 και 4 του ως άνω νόμου, ορίζονται ότι: «1. Μέχρι την έναρξη λειτουργίας της Αυτοτελούς Υπηρεσίας Εποπτείας Ο.Τ.Α. ο έλεγχος νομιμότητας των πράξεων κατά τα άρθρα 225, 226 και 227 του παρόντος ασκείται από τον Γενικό Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης και τις Ειδικές Επιτροπές του άρθρου 152 του Κ.Δ.Κ., οι οποίες βρίσκονται στις έδρες των περιφερειών που ανήκουν στην ανωτέρω Αποκεντρωμένη Διοίκηση 4. Μέχρι την έναρξη λειτουργίας της Αυτοτελούς Υπηρεσίας Εποπτείας Ο.Τ.Α. δεν εφαρμόζεται η παράγραφος 3 του άρθρου 227 του παρόντος». Εξάλλου, σύμφωνα με την υπ αριθμόν 60/2010 (αριθ. πρωτ.: 74895/30-12-2010) ερμηνευτική εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, υπό τον τίτλο «Έλεγχος νομιμότητας πράξεων Ο.Τ.Α., Αστική και Πειθαρχική ευθύνη αιρετών μέχρι την έναρξη λειτουργίας της Αυτοτελούς Υπηρεσίας Εποπτείας Ο.Τ.Α. (άρθρο 238 του Ν. 3852/2010 «Πρόγραμμα Καλλικράτης»)» και στο κεφάλαιο Α παρ. 6 περ. α αυτής, που αφορά στη συνέχιση της λειτουργίας της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 ΚΔΚ, ορίζεται ότι: «Οι διατάξεις των άρθρων 151 και 152 του Κ.Δ.Κ., κατά το μεταβατικό αυτό χρονικό διάστημα, εξακολουθούν να ισχύουν σε ό,τι αφορά τις αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, που εκδίδονται κατά τα άρθρα 225, 226 και 227 του Καλλικράτη». Τέλος, στη διάταξη του άρθρου 151 του Ν. 3463/2006 «Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων» (Φ.Ε.Κ. 114, Τεύχος: Α ), το οποίο, ως προαναφέρεται, εξακολουθεί να ισχύει, ορίζεται ότι «Οποιοσδήποτε έχει έννομο συμφέρον μπορεί να προσβάλει τις αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα που εκδίδονται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 149 και 150, ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής του επόμενου άρθρου, εντός προθεσμίας ενός (1) μηνός από την έκδοση της απόφασης ή την κοινοποίησή της ή αφότου έλαβε γνώση αυτής». Στη δε διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 152 του ως άνω νόμου ορίζεται ότι: «Η Ειδική Επιτροπή ασκεί έλεγχο νομιμότητας και εκδίδει απόφαση επί της προσφυγής μέσα σε αποκλειστική προθεσμία τριάντα (30) ημερών από την υποβολή της». Mε τις προαναφερόμενες διατάξεις θεσπίζεται ειδική διοικητική διαδικασία για τον εκ μέρους του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας, αρχικώς, και της ως άνω Ειδικής Διοικητικής Επιτροπής, στη συνέχεια, έλεγχο των αποφάσεων των δημοτικών και κοινοτικών συμβουλίων, της δημαρχιακής επιτροπής, των Συνδέσμων κ.λπ., από άποψη νομιμότητας και μόνον, κατόπιν ασκήσεως των αντιστοίχων προσφυγών των άρθρων 150 και 151 του ως άνω νόμου από τον ενδιαφερόμενο (διοικούμενο). Ο ασκούμενος από την Ειδική Διοικητική Επιτροπή έλεγχος νομιμότητας, στα πλαίσια της προβλεπόμενης στο άρθρο 151 ειδικής διοικητικής προσφυγής, οριοθετείται από τα σφάλματα που αποδίδει ο προσφεύγων στην απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης και προϋποθέτει την παραδεκτή άσκηση εκ μέρους του προσφεύγοντος (εμπρόθεσμο, έννομο συμφέρον, εκτελεστότητα της πράξης), αλλά και

4 την επίκληση εκ μέρους του προσφεύγοντος: α) των διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας που θεωρεί ότι παραβιάσθηκαν, εν σχέσει με την έκδοση συγκεκριμένης εκτελεστής διοικητικής πράξης, δεδομένου ότι η απόφαση της εν λόγω Επιτροπής, σε περίπτωση αμφισβήτησής της, δημιουργεί διοικητική διαφορά ελεγχόμενη από τα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια και β) των ενεργειών στις οποίες προέβη η Διοίκηση, και οι οποίες, βάσει των εν λόγω διατάξεων, στοιχειοθετούν την επικαλούμενη από τον προσφεύγοντα παρανομία. ΙΙ. Επειδή τα τελευταία στοιχεία για την ολοκλήρωση του φακέλου περιήλθαν στην παρούσα Ειδική Eπιτροπή στις 27.5.2014 (αριθ. πρωτ.: 61/27.5.2014) με το υπ αριθ. πρωτ.: 16024/26.5.2014 έγγραφο του Δήμου Σύρου - Ερμούπολης, η Επιτροπή επιλαμβάνεται αρμοδίως της υπόθεσης εντός της ως άνω αποκλειστικής προθεσμίας των 30 ημερών (βλ. ΣτΕ 2115/2009, 2242/2008). ΙΙΙ. Εν προκειμένω, από τον διοικητικό φάκελο της υποθέσεως προκύπτει ότι το Δημοτικό Συμβούλιο Σύρου - Ερμούπολης με την υπ αριθμόν 390/2013 απόφασή του ενέκρινε, κατά πλειοψηφία, την αναπροσαρμογή των δημοτικών τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού για το έτος 2014. Η εν λόγω απόφαση δημοσιεύθηκε στο δημοτικό κατάστημα του Δήμου Σύρου - Ερμούπολης την 31.12.2013 και αναρτήθηκε στο διαδικτυακό τόπο ΔΙΑΓΕΙΑ την 3.1.2014. Κατά της εν λόγω αποφάσεως οι Μαρία Καζαντζάκη και Μιχαήλ Αλτουβάς υπέβαλαν την από 8.1.2014 προσφυγή τους, ενώπιον της Γενικής Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, η οποία έλαβε τον αριθ. πρωτ.: 970/272/8.1.2014. Η Γενική Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου απέρριψε σιωπηρά την εν λόγω προσφυγή με την υπ αριθ. πρωτ.: 3709/359 & 1391/136/11.3.2014 απόφαση. Η εν λόγω απόφαση αναρτήθηκε στο διαδικτυακό τόπο ΔΙΑΥΓΕΙΑ την 11.3.2014. Κατά της εν λόγω αποφάσεως της Γενικής Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου οι ως άνω αναφερόμενοι κατέθεσαν την από 1.4.2014, υπό κρίση, προσφυγή τους, η οποία έλαβε τον αριθ. πρωτ.: 44/4.4.2014. Α. Η εν λόγω προσφυγή έχει ασκηθεί εμπροθέσμως, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 151 και 152 του Ν. 3463/2006, δεδομένου ότι η δημοσίευση, δια αναρτήσεως στο διαδικτυακό τόπο ΔΙΑΥΓΕΙΑ, της προσβαλλομένης απόφασης έλαβε χώρα την 11.3.2014 και η προσφυγή υποβλήθηκε, ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής την 4.4.2014 (έλαβε τον αριθ. Πρωτ.: 44/4.4.2014) και, επομένως, είναι παραδεκτή. Σημειώνεται ότι από τον φάκελο που εστάλη στην Επιτροπή δεν προκύπτει ο χρόνος κοινοποιήσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως προς τους προσφεύγοντες.

5 Β. Όπως έχει γίνει νομολογιακά δεκτό (ΣτΕ 1002/2007), το έννοµο συμφέρον πρέπει να είναι άµεσο, προσωπικό και ενεστώς, να υπάρχει δε στο πρόσωπο του προσφεύγοντα κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης, κατά την άσκηση του ένδικου µέσου και κατά τη συζήτηση της υπόθεσης. Για την ύπαρξη του εννόµου συμφέροντος, κατά τα ανωτέρω, δεν αρκεί το γενικό ενδιαφέρον κάθε πολίτη, αλλά απαιτείται ιδιαίτερο και άµεσο έννομο συμφέρον η ύπαρξη του οποίου κρίνεται, όταν η πράξη ή η απόφαση δεν απευθύνεται ευθέως προς τον προσφεύγοντα, µόνο εφόσον δημιουργεί γι' αυτόν συγκεκριμένες έννοµες συνέπειες από το σύνδεσµο που υπάρχει µεταξύ των εννόµων αποτελεσμάτων, τα οποία επέρχονται από την προσβαλλόμενη διοικητική πράξη και το περιεχόμενο µιας συγκεκριμένης νοµικής κατάστασης ή ιδιότητας στην οποία βρίσκεται ή την οποία έχει και επικαλείται ο αιτών-προσφεύγων (ΣτΕ 2712/2007, Ολ.971/1998, Ολ. ΣτΕ2856/1985, Ολ.ΣτΕ 2855/1985). Επειδή εν προκειμένω η πρώτη προσφεύγουσα, Μαρία Καζαντζάκη, δημοτική σύμβουλος του οικείου Δήμου, που μειοψήφησε κατά τη λήψη της προσβαλλομένης της υπ αριθμόν 390/2013 αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ερμούπολης Σύρου, έχει έννομο συμφέρον για την άσκηση της υπό κρίση προσφυγής, εφ ενός, ως εκπρόσωπος της τοπικής κοινωνίας που μεριμνά στο πλαίσιο της ασκήσεως των καθηκόντων της για την τήρηση της νομιμότητας (ΣτΕ2081/2009, 350/2006, και Conseil d Etat Γαλλίας, απόφαση 24.5.1995, Ville de Meudon, Rec. Leb. Σελ. 208) και, αφ' ετέρου, ως δημότης - κάτοικος του Δήμου Σύρου Ερμούπολης, που η εφαρμογή της προσβαλλομένης δημιουργεί σε αυτή συγκεκριμένες έννομες συνέπειες, διότι την καθιστά υπόχρεη σε καταβολή των οριζομένων δια της προσβαλλομένης αποφάσεως τελών, τα οποία, ορίστηκαν με διαφοροποιήσεις κατά τα αναφερόμενα στην προσφυγή για τα δημοτική ενότητα Άνω Σύρου και Ποσειδωνίας σε αντίθεση με τη δημοτική κοινότητα Ερμουπόλεως (484/2008 Γνωμοδότηση Ν.Σ.Κ.). Επειδή και ο δεύτερος προσφεύγων, Εμμανουήλ Αλτουβάς Μανώλος, θεμελιώνει το έννομο συμφέρον προς άσκηση της υπό κρίση προσφυγής, αφού επικαλείται και τεκμηριώνει προσκομίσθηκαν σχετικοί λογαριασμοί- ότι είναι υπόχρεος σε καταβολή του διαφοροποιουμένου τέλους, ως κάτοικος Ερμουπόλεως, κατά τα προαναφερθέντα. Γ. 1. α) Επειδή, στην παράγραφο 1 του άρθρου 21 του β.δ. της 24.9/20.10.1958 (Φ.Ε.Κ. 171, Τεύχος: Α ), όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 του ν. 1080/1980 (Φ.Ε.Κ. 246, Τεύχος: Α ), ορίζεται ότι: «Δια τας υπό του δήμου ή κοινότητος παρεχομένας υπηρεσίας καθαριότητος των οδών, πλατειών και κοινοχρήστων εν γένει χώρων, της περισυλλογής, αποκομιδής και διαθέσεως απορριμμάτων, ως και της κατασκευής και λειτουργίας κοινοχρήστων αφοδευτηρίων, επιβάλλεται τέλος οριζόμενον δι αποφάσεως του συμβουλίου, υποκειμένης εις την έγκρισιν του νομάρχου».

Περαιτέρω, στο άρθρο 22 του αυτού β.δ. (άρθρο 7 του ν.δ. 3033/1954 περί των εσόδων των δήμων και κοινοτήτων) ορίζεται ότι «Δια τας δαπάνας εγκαταστάσεων, συντηρήσεως και ηλεκτρικής ενεργείας προς φωτισμόν των κοινοχρήστων χώρων επιτρέπεται δι αποφάσεως του συμβουλίου, υποκειμένης εις την έγκρισιν του νομάρχου, η επιβολή υπέρ του δήμου ή κοινότητος τέλους μη δυναμένου να υπερβή τα τριάκοντα τοις εκατόν του εκάστοτε επιβαλλομένου τέλους καθαριότητος». Στο άρθρο 1 του Ν. 25/1975 (Φ.Ε.Κ. 74, Τεύχος: Α ), όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 1 του Ν. 429/1976 (Φ.Ε.Κ. 235, Τεύχος: Α ), το άρθρο 5 του ν. 1080/1980 (Α 246) και το άρθρο 7 του ν. 2307/1995 (Φ.Ε.Κ. 113, Τεύχος: Α ), ορίζεται ότι «1. Τα κατά την κειμένην νομοθεσίαν οφειλόμενα τέλη καθαριότητος και αποκομιδής απορριμμάτων και φωτισμού υπέρ των δήμων και κοινοτήτων καθορίζονται δι έκαστον εστεγασμένον ή μη χώρον ανά μετρητήν παροχής ηλεκτρικού ρεύματος προς φωτισμόν παρά της ΔΕΗ και εξευρίσκονται δια πολλαπλασιασμού των τετραγωνικών μέτρων της επιφανείας του χώρου τούτου επί συντελεστήν οριζόμενον εις ακεραίας μονάδας δραχμών δι αποφάσεως του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου εγκρινομένης υπό του νομάρχου. [Με το άρθρο μόνο του π.δ. 22/4-8 Ιαν. 1982, Α 3, καταργήθηκε ο ουσιαστικός έλεγχος από το νομάρχη]. 2. Η ως άνω απόφασις του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, λαμβανομένη κατά μήνα Οκτώβριον, κοινοποιείται εις την ΔΕΗ μέχρι της 30ής Νοεμβρίου εκάστου έτους, ο δε εν αυτή οριζόμενος συντελεστής ισχύει από 1ης του μηνός Ιανουαρίου του επομένου έτους δι εν ή πλείονα ημερολογιακά έτη οριζόμενα εν τη αυτή αποφάσει, επιφυλασσομένης της ισχύος της επομένης παραγράφου. 3. Η επί τη βάσει του συντελεστού τούτου πραγματοποιουμένη υπό της ΔΕΗ χρέωσις εκάστου καταναλωτού ισχύει δι ολόκληρον την χρονικήν περίοδον, καθ ην εκτείνεται ο υπό ταύτης εφαρμοζόμενος κύκλος καταμετρήσεως, ανεξαρτήτως αν ο κύκλος ούτος συμπίπτη προς το ημερολογιακόν έτος. 4. Δια της κατά την παράγραφον 1 αποφάσεως του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου δύναται να ορίζηται διάφορος συντελεστής κατά κατηγορίαν υποχρέων αναλόγως των παρεχομένων υπηρεσιών καθαριότητας και μέχρις επτά (7) κατηγοριών, εξ ων δύο δι εστεγασμένους χώρους χρησιμοποιουμένους δια κατοικίαν ή εγκατάστασιν φιλανθρωπικών ή νοσηλευτικών ιδρυμάτων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, εις ας δεν περιλαμβάνονται αι ιδιωτικαί κλινικαί και πέντε (5) δι εστεγασμένους χώρους άλλης χρήσεως. Η διαφορά του συντελεστή μεταξύ της πρώτης και της τελευταίας κατηγορίας ανεξαρτήτως αριθμού κατηγοριών κατά τα ανωτέρω δεν μπορεί να ορισθεί πέραν του πενταπλασίου. [ ]». Ακολούθως, σύμφωνα με την παράγραφο 12 του άρθρου 25 του Ν. 1828/1989 (Φ.Ε.Κ. 2, Τεύχος: Α ), «Τα τέλη καθαριότητος και φωτισμού, που προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 21 και 22 του β.δ. 24.9/20.10.1958 (Φ.Ε.Κ. 171, Τεύχος: Α ) και του άρθρου 4 του Ν. 1080/1980 (Φ.Ε.Κ. 246, Τεύχος: Α ), ενοποιούνται σε ενιαίο ανταποδοτικό τέλος. Το τέλος αυτό επιβάλλεται με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου για την αντιμετώπιση των δαπανών παροχής υπηρεσιών καθαριότητας και φωτισμού, καθώς και κάθε άλλης 6

7 δαπάνης από παγίως παρεχόμενες στους πολίτες δημοτικές ή κοινοτικές υπηρεσίες ανταποδοτικού χαρακτήρα. Για τον καθορισμό του συντελεστή του τέλους και τη διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης του τέλους αυτού εφαρμόζονται οι διατάξεις του Ν. 25/1975 (Φ.Ε.Κ. 74, Τεύχος: Α ), όπως τροποποιήθηκαν με το Ν. 429/1976 (Φ.Ε.Κ. 235, Τεύχος: Α ) και του άρθρου 5 του Ν. 1080/1980». Τέλος, στη διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 25 του Ν. 2539/1997 (Φ.Ε.Κ. 244, Τεύχος: Α ) ορίζεται ότι «1 2 3. Οι συνιστώμενοι με το άρθρο 1 νέοι δήμοι και οι κοινότητες δύνανται να επιβάλλουν με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου ανταποδοτικά τέλη διαφοροποιούμενα ανά δημοτικό ή κοινοτικό διαμέρισμα ανάλογα με το λειτουργικό κόστος παροχής των αντίστοιχων εξυπηρετήσεων στους κατοίκους αυτών». β) Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι τόσο τα τέλη καθαριότητας, όσο και τα τέλη φωτισμού έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα, εν όψει δε του ανταποδοτικού χαρακτήρα των τελών αυτών, η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για τον καθορισμό, ή τον ανακαθορισμό κατά κατηγορίες υπόχρεων, των συντελεστών των τελών καθαριότητας, οι οποίοι (συντελεστές) αποτελούν τη βάση για τον καθορισμό τους, ελέγχεται από της απόψεως της αναλογικής σχέσεως μεταξύ των προβλεπομένων εσόδων και εξόδων των σχετικών δημοτικών ή κοινοτικών υπηρεσιών. Εξάλλου, από τη γραμματική διατύπωση της τελευταίας ως άνω διατάξεως προκύπτει σαφώς ότι παρέχεται η δυνατότητα στο Δημοτικό Συμβούλιο με απόφασή του να επιβάλλει διαφοροποιημένα, ανά δημοτικό διαμέρισμα, ανταποδοτικά τέλη. Η δυνατότητα αυτή, όμως, συναρτάται μόνον με το λειτουργικό κόστος παροχής των αντίστοιχων εξυπηρετήσεων στους κατοίκους των δημοτικών διαμερισμάτων. Βάσει των προαναφερομένων συνάγεται ότι για να καταστεί εφικτός ο έλεγχος της αναλογικής σχέσεως και των κριτηρίων της διαφοροποιήσεως ανά δημοτικό διαμέρισμα απαιτείται όπως η προβλέπουσα τους συντελεστές του τέλους κανονιστική απόφαση αιτιολογείται επαρκώς, είτε στο κείμενό της, είτε με αναφορά στα συνοδεύοντα αυτήν στοιχεία (ΣτΕ 3625/2006, 2542/2005, 609/2004, 981/1992). γ) Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπ αριθμόν 390/2013 προσβαλλομένη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σύρου Ερμούπολης καθορίσθηκε ειδική (μειωμένη) κατηγορία τελών για κατοίκους και επιχειρήσεις εντός του παραδοσιακού οικισμού της Άνω Σύρου. Ο καθορισμός έγινε, σύμφωνα με την εν λόγω απόφαση, «ως κίνητρο ώστε αυτός να μην ερημώνει, λαμβάνοντας υπόψη και τις ιδιαίτερα ειδικές συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων». Με την παραπάνω αιτιολογία, η υπ αριθμόν 390/2013 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σύρου Ερμούπολης, δεν βρίσκει έρεισμα στο νόμο, αφού η αιτιολογία αυτή δεν συναρτάται με το λειτουργικό κόστος παροχής που απαιτεί ο νόμος, αλλά με θέματα άσχετα προς αυτό.

8 Εξάλλου, ούτε η αναφορά σε ιδιαίτερα ειδικές συνθήκες διαβίωσης καλύπτει τις προϋποθέσεις, που τίθενται με τη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 25 του Ν. 2539/1997, διότι οι ιδιαίτερα ειδικές συνθήκες θα έπρεπε να αναφέρονται αποκλειστικά στην έκταση, τον τρόπο και το κόστος παροχής των αντίστοιχων εξυπηρετήσεων, στοιχεία τα οποία δεν θίγονται στην προσβαλλόμενη απόφαση. Περαιτέρω, με την προσβαλλομένη απόφαση αυξήθηκε, κατά ποσοστό 7%, ο συντελεστής τέλους για τα επαγγελματικά καταστήματα της Δημοτικής Ενότητας Ποσειδωνίας, χωρίς να προσδιορίζεται, βάσει των προαναφερομένων, στην προσβαλλομένη απόφαση ο λόγος, για τον οποίο κρίθηκε αναγκαία η εν λόγω διαφοροποίηση και ειδικότερα η επιβάρυνση των επαγγελματικών καταστημάτων της ενότητας αυτής. Συνεπώς, βάσει των προαναφερομένων, ο σχετικός δεύτερος λόγος της υπό κρίση προσφυγής είναι βάσιμος και η προσβαλλομένη απόφαση ακυρώνεται, κατά το μέρος που με αυτή καθορίσθηκε μειωμένος συντελεστής του ενιαίου τέλους καθαριότητας και φωτισμού στη Δημοτική Ενότητας Άνω Σύρου και αυξημένος συντελεστής του ενιαίου τέλους καθαριότητας και φωτισμού στα επαγγελματικά καταστήματα στη Δημοτική Ενότητα Ποσειδωνίας. 2. Επειδή, όπως προαναφέρθηκε, ενόψει του ανταποδοτικού χαρακτήρα του ως άνω τέλους, η απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου για τον καθορισμό, κατά κατηγορίες υπόχρεων, των συντελεστών υπολογισμού του τέλους ελέγχεται από της απόψεως της υπάρξεως μίας, κατά προσέγγιση, αναλογικής σχέσεως μεταξύ των προβλεπομένων εσόδων και εξόδων των σχετικών δημοτικών ή κοινοτικών υπηρεσιών (βλ. ΣτΕ 609/2004 επταμ.). Η αναλογία ωστόσο αυτή εκφράζεται όχι με την απόλυτη ισοσκέλιση των δύο κονδυλίων (εσόδων - εξόδων), αλλά με μία κατά προσέγγιση αναλογική μεταξύ τους σχέση, η οποία, αναγκαίως, υπόκειται και στις, εκ των υστέρων, διαφοροποιήσεις από την επαλήθευση ή μη των προβλέψεων. Εκ της φύσεως της εν λόγω αποφάσεως καθίσταται σαφές ότι αυτή στηρίζεται σε μία προϋπολογιστική διαδικασία και εξ αυτού του λόγου δικαιολογείται η κατά προσέγγιση αναλογική σχέση. Για να είναι, όμως, εφικτός ο έλεγχος της αναλογικής αυτής σχέσεως, η οποία προσδιορίζει και την αποδοτικότητα του τέλους καθαριότητας, απαιτείται, κατά την έννοια των παραπάνω διατάξεων, όπως η προβλέπουσα τους συντελεστές του τέλους κανονιστική απόφαση του οικείου συμβουλίου αιτιολογείται επαρκώς, είτε στο κείμενό της, είτε με αναφορά στα συνοδεύοντα αυτήν στοιχεία, με την παράθεση, ενόψει επικαίρων διαπιστώσεων και συγκεκριμένων στοιχείων, των συγκροτούντων τα κονδύλια των προβλεπομένων εσόδων και εξόδων της δημοτικής υπηρεσίας καθαριότητος ποσών, για το έτος για το οποίο πρόκειται (βλ. ΣτΕ 981/1992, 609/2004 επταμ., 3626/2006, 3850/1985). Ειδικότερα, για τον προσδιορισμό των εξόδων των ανταποδοτικών υπηρεσιών υπολογίζονται οι δαπάνες που αφορούν στη συγκεκριμένη παροχή, δηλαδή υπολογίζονται οι δαπάνες οργάνωσης και λειτουργίας της υπηρεσίας, της οποίας αρμοδιότητα είναι η συγκεκριμένη αντιπαροχή, αλλά και το μέρος των δαπανών άλλων υπηρεσιών του

9 δήμου που αντιστοιχεί στην αντιπαροχή. Για την ισοσκέλιση των ανταποδοτικών τελών στο σκέλος των εσόδων πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, μεταξύ άλλων, η προσδοκία εισπράξεων από οφειλές ανταποδοτικών τελών παρελθόντων οικονομικών ετών και τα έσοδα από παλαιότερες απαιτήσεις. Αντίστοιχα, στο σκέλος των δαπανών, για την ισοσκέλιση, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, μεταξύ άλλων, και οι δαπάνες παρελθόντων οικονομικών ετών, που δεν εξοφλήθηκαν. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η προσβαλλομένη απόφαση διαμόρφωσε, κατά τα ανωτέρω, τους συντελεστές των ανταποδοτικών τελών στη βάση μίας, κατά προσέγγιση, αναλογικής σχέσεως μεταξύ των προβλεπομένων εσόδων και εξόδων των σχετικών δημοτικών και κοινοτικών υπηρεσιών, εκτιμώντας το συνολικό ύψος εξόδων του έτους 2014 και λαμβάνοντας υπόψη την πορεία εκτέλεσης των εξόδων και την εξέλιξη των εισπράξεων κατά το προηγούμενο έτος, δηλαδή με τήρηση της προϋπολογιστικής διαδικασίας, και, ως εκ τούτου, οι σχετικοί, πρώτος και τέταρτος λόγοι, της υπό κρίση προσφυγής, με τους οποίους αποδίδεται στην προσβαλλομένη παραβίαση της αρχής της ανταποδοτικότητας (αναλογία των εισφορών προς τις καταβαλλόμενες παροχές), απορρίπτονται ως αβάσιμοι. Περαιτέρω, με τον πρώτο και τέταρτο λόγο της υπό κρίση προσφυγής, προβάλλονται αιτιάσεις σχετικές με τον έλεγχο επιμέρους κονδυλίων των Κ.Α. τα οποία, κατά τους προβαλλόμενους ισχυρισμούς, όπως εκτιμώνται, έχουν υπολογισθεί εσφαλμένα. Οι αιτιάσεις αυτές, ανάγονται σε ουσιαστικό έλεγχο της προσβαλλομένης για τον τρόπο προσδιορισμού των συντελεστών, επί του οποίου η παρούσα Επιτροπή στερείται αρμοδιότητας, και, ως εκ τούτου, απορρίπτονται, κατά το σκέλος αυτό, ως απαράδεκτοι. 3. Επειδή, στο άρθρο 67 του Ν. 3852/2010 (Φ.Ε.Κ. 87, Τεύχος: Α ) ορίζεται ότι: «1. Το δημοτικό συμβούλιο συνεδριάζει ύστερα από πρόσκληση του προέδρου τουλάχιστον μία φορά το μήνα. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου προσκαλούνται οι πρόεδροι των τοπικών και δημοτικών κοινοτήτων, καθώς και ο εκπρόσωπος της τοπικής κοινότητας, όταν στην ημερήσια διάταξη περιλαμβάνονται ειδικά θέματα, που αφορούν τις αντίστοιχες κοινότητες. Για τα θέματα αυτά, τα ανωτέρω πρόσωπα μετέχουν στη συζήτηση με δικαίωμα ψήφου. Σε περίπτωση μη πρόσκλησης, η σχετική απόφαση του δημοτικού συμβουλίου είναι άκυρη. 9. 10.», ενώ στο άρθρο 81 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι: «1. Ο πρόεδρος του συμβουλίου της δημοτικής κοινότητας πέρα από τις αρμοδιότητες εκείνες που προβλέπονται από άλλες διατάξεις, ασκεί και τις εξής αρμοδιότητες: α) Εκπροσωπεί το συμβούλιο της δημοτικής κοινότητας, β) Ασκεί κάθε αρμοδιότητα που του ανατίθεται από τον δήμαρχο. Μεταφέρει και παρουσιάζει στον δήμαρχο και στα άλλα αρμόδια όργανα του δήμου τα προβλήματα της κοινότητας, συνεργάζεται με τον δήμαρχο, τους αντιδημάρχους και τις αρμόδιες δημοτικές υπηρεσίες προκειμένου να