ΕΙΣΗΓΗΣΗ Μανούσου Ξενάκη του Αλεξάνδρου, Προέδρου του Λ. Ε. Α. Δ. Ηρακλείου.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ Μανούσου Ξενάκη του Αλεξάνδρου, Προέδρου του Λ. Ε. Α. Δ. Ηρακλείου. Θ Ε Μ Α : H σχέση των ΛΕΑΔ µε τους άλλους φορείς ασφάλισης και Αλληλοβοηθείας Δικηγόρων Επαρχιών στις σηµερινές συνθήκες. Αγαπητοί συνάδελφοι, Μέχρι πρότινος, στην κοινωνική ασφάλιση των δικηγόρων ίσχυαν τα εξής: Βασική σύνταξη : από τον Τοµέα Νοµικών του ΕΤΑΑ για όλους τους δικηγόρους της Ελλάδος. Επικουρική σύνταξη : από τον ΤΕΑΔ (πρώην ΚΕΑΔ) του ΕΤΑΑ για όλους τους δικηγόρους της Ελλάδος. Υγεία : όλοι πλέον είµαστε στον ενιαίο φορέα όλων των ασφαλισµένων. Πρόνοια, Αλληλεγγύη και εφάπαξ : κύριοι φορείς κατά νόµο (άρθρο 61 παρ1ββ του ν.4194/ 2013 κώδικα Δικηγόρων) των παροχών πρόνοιας και αλληλεγγύης είναι : Α. Για τους Δικηγόρους Αθηνών το ΤΑΜΕΙΟ ΠΡΟΝΟΙΑΣ (ΝΠΔΔ) που αποτελεί κλάδο υποχρεωτικής ασφάλισης του ΕΤΑΑ, Β. Για τους δικηγόρους της Θεσσαλονίκης και του Πειραιά, τα Ταµεία Αλληλοβοήθειας (ΝΠΙΔ), τα οποία συστάθηκαν σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 138 παρ.8 του Ν. 3655/2008 και Γ. Για τους δικηγόρους των Επαρχιακών Δικηγορικών Συλλόγων οι µόνοι κατά τον κώδικα Δικηγόρων εκφραστές, είναι οι Λογαριασµοί Ενίσχυσης και Αλληλοβοηθείας Δικηγόρων (Λ.Ε.Α.Δ.) (ΝΠΙΔ σωµατειακής µορφής), οι οποίοι ιδρύθηκαν σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 31 του Ν. 2676/1999, οι οποίοι είναι και οι µόνοι νόµιµοι διάδοχοι των πρώην ΝΠΔΔ Ταµείων Προνοίας των δικηγορικών Συλλόγων των Επαρχιών, η περιουσία των οποίων µεταβιβάστηκε σε αυτούς, αλλά ανέλαβαν και τα 1

γεννηµένα δικαιώµατα των µελών τους. Σύµφωνα µε τη διάταξη του άρθρου 74 του Ν. 3994/2011, έχουν την δυνατότητα να ιδρύσουν ΛΕΑΔ και οι Δικηγορικοί Σύλλογοι που δεν έχουν ΛΕΑΔ, ακόµη και αν δεν έχουν 20 µέλη. Οι ΛΕΑΔ έχουν οργανώσει και υπογράψει τη γνωστή σε όλους σας σύµβαση Οµαδικής Ασφάλισης για Νοσοκοµιακή Περίθαλψη µε την ασφαλιστική εταιρεία GENERALI LIFE Α.Ε.Α.Ζ.. Επίσης για τους δικηγόρους των δικηγορικών Συλλόγων των Επαρχιών υπάρχει και ο Λογαριασµός Ενίσχυσης Δικηγόρων Επαρχιών (ΛΕΔΕ), ο οποίος είναι και αυτός ΝΠΙΔ. Με τον νέο ασφαλιστικό νόµο (4387/2016) όλοι οι φορείς ασφάλισης που λειτουργούσαν ως ΝΠΔΔ εντάχθηκαν στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ) και καθορίστηκαν οι ασφαλιστικές εισφορές σε ποσοστό του καθαρού εισοδήµατος, 20 % για την κύρια σύνταξη, 7 % για την Επικουρική, 7 % για την Υγεία και 4 % για το εφάπαξ. Για την κύρια σύνταξη θα συνεχίσει να υπάρχει η εγγύηση του Δηµοσίου ως προς το ελάχιστο ποσό της σύνταξης. Ο ΤΕΑΔ εντάσσεται στον ενιαίο Κλάδο της Επικουρικής Ασφάλισης του ΕΦΚΑ που όµως στη συνέχεια δεν θα υπάρχει συµµετοχή του Δηµοσίου. Το ύψος δε της καταβαλλόµενης Επικουρικής Σύνταξης θα καθοριστεί µε βάση αναλογιστική µελέτη και στα πλαίσια της αρχής του µηδενικού ελλείµατος και αναµένεται να µειωθεί σε µεγάλο ποσοστό εν σχέση µε τα όσα ισχύουν µέχρι σήµερα. Για το ΤΕΑΔ, στα πλαίσια του άρθρου 36 του Ν.4052/2012 που δινόταν η δυνατότητα σύστασης Ταµείου Επαγγελµατικής Ασφάλισης (ΤΕΑ) του Ν. 3029/2002, εκπονήθηκε αναλογιστική µελέτη το 2015, η οποία έδειξε ότι χωρίς συµµετοχή του Δηµοσίου για να είναι βιώσιµο ως ΤΕΑ, θα έπρεπε είτε να µειωθούν οι παροχές κατά 38 % ή να αυξηθούν οι εισφορές κατά 69 %. Με βάση και τον νέο Νόµο που καθορίζεται ως εισφορά το 7 % του εισοδήµατος και εν όψει και της αναµενόµενης µεγάλης µείωσης του εφάπαξ από τον Ενιαίο Τοµέα διεκδικείται η ψήφιση τροπολογίας που να επιτρέπει την σύσταση ΤΕΑ, µε αντίστοιχη απαλλαγή σε όσους µετέχουν της υποχρέωσης των εισφορών του 7 %. 2

Στον κλάδο της Πρόνοιας και του Εφάπαξ οι δικηγόροι των Επαρχιακών Δικηγορικών Συλλόγων, αλλά της Θεσσαλονίκης και του Πειραιά δεν έχουν την υποχρέωση της εισφοράς του 4 % του νέου Νόµου. Την υποχρέωση αυτή την έχουν µόνο οι δικηγόροι των Αθηνών. Κατά την διάρκεια ψήφισης του πρόσφατου συνταξιοδοτικούφορολογικού νόµου, που αποτελεί και την αφορµή της πολύµηνης αγωνιστικής απεργίας των Δικηγόρων, πληροφορηθήκαµε, ότι µε πρωτοβουλία και παρότρυνση της συντονιστικής Επιτροπής της ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ των Δικηγορικών Συλλόγων της Ελλάδος, κατατέθηκαν τροπολογίες από βουλευτές των πολιτικών κοµµάτων «ΣΥΡΙΖΑ» και «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ», οι οποίες δεν έγιναν δεκτές, ως εκπρόθεσµες πουι µεταξύ άλλων αφορούσαν την δηµιουργία ΤΕΑ µε δυο κλάδους : 1) Επικουρικής Σύνταξης και 2) Καταβολής εφάπαξ. Εξ όσων έχουν ανακοινωθεί, οι τροπολογίες αυτές είναι ένας από τους βασικούς στόχους και διεκδικήσεις των συνεχιζόµενων κινητοποιήσεων. Στη συνέχεια ήλθε στην κατοχή µας το µε αριθµό πρωτ.1220/18-5-2016 έγγραφο της Ολοµέλειας των Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Κατρούγκαλο, όπου πέραν από την αναφορά για ΤΕΑ στην Επικουρική Σύνταξη αναφέρει : «Πρόθεση του σώµατος ήταν να ρυθµιστεί και το ζήτηµα του εφάπαξ, ώστε να ενοποιηθούν όλα τα επιµέρους καθεστώτα (ΛΕΔΕ, ΛΕΑΔ, εφάπαξ Πειραιώς και Θεσσαλονίκης).» Όπως δε φαίνεται και από την τοποθέτηση του Προέδρου του ΛΕΔΕ κ. Δ. Κατσαρού στην Ολοµέλεια της 3-6-2016, η πρωτοβουλία για την ενοποίηση ξεκίνησε από τον ΛΕΔΕ από τον Σεπτέµβριο του 2015!!!!! (Βλ. τοποθέτηση στην ιστοσελίδα του Δ.Σ.Λάρισας). Ο διάλογος αυτός έχει ξεκινήσει χωρίς την ενηµέρωση και σε πλήρη άγνοια των βασικών φορέων παροχών πρόνοιας και εφάπαξ στους δικηγόρους των επαρχιών, δηλαδή τα ΛΕΑΔ. Πρέπει να σηµειωθεί εδώ ότι από τον ΛΕΔΕ ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν όλους τους Δικηγορικούς Συλλόγους των Επαρχιών, δηλαδή και αυτούς που δεν έχουν ΛΕΑΔ. Όµως από τα 12.200 µέλη όλων των Επαρχιακών Δικηγορικών 3

Συλλόγων, οι δέκα πέντε (15) Σύλλογοι που δεν έχουν ΛΕΑΔ έχουν µόλις 994 µέλη. Από τα 12.200 µέλη των Δικηγορικών Συλλόγων παρέµεναν ως µέλη του ΛΕΔΕ στις 31-12-2015 7.648 και η διαγραφή συνεχίζεται. Τα µέλη των ΛΕΑΔ υπερβαίνουν τα 9.900. Για τους λόγους αυτούς αναγκαστήκαµε και αποστείλαµε έγγραφο προς τον κ. Αλεξανδρή, Πρόεδρο της Ολοµέλειας Δ.Σ. Ελλάδος, µε το οποίο ζητούσαµε να ενηµερωθούµε επίσηµα για τις συζητήσεις που έχουν ήδη γίνει για τα θέµατα που άπτονται της αρµοδιότητάς µας και να µετέχουµε στο εξής στις συζητήσεις που θα γίνουν. Μέχρι σήµερα δεν έχοµε λάβει καµιά απάντηση. Η δηµιουργία ενός ΤΕΑ για το εφάπαξ εξυπηρετεί σίγουρα τους δικηγόρους του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας, ο οποίος έχει Ταµείο Πρόνοιας ΝΠΔΔ εντεταγµένο στο ΕΤΑΑ, όχι όµως και τους άλλους Δικηγορικούς Συλλόγους που έχουν ιδιωτικούς φορείς Πρόνοιας και Αλληλεγγύης. Η δηµιουργία ενός ενιαίου Πανελλαδικού φορέα, Ταµείου Επαγγελµατικής Ασφάλισης (ΤΕΑ) και ιδιαίτερα αν είναι υποχρεωτικής συµµετοχής, που θα έχει κλάδο παροχής το εφάπαξ, θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την υπόσταση, το µέλλον και ενδεχόµενα την περιουσία των ΛΕΑΔ, αλλά ακόµη και την ύπαρξη Πρόνοιας βασισµένης στις αρχές της Αλληλοβοήθειας και της Αλληλεγγύης, που αποτελούν και κυρίαρχες αρχές στη λειτουργία των ΛΕΑΔ. Είναι γνωστές στους παλαιότερους και οι υπόλοιποι µπορείτε να πληροφορηθείτε από τα πρακτικά των παλαιότερων Ολοµελειών µας, οι τοποθετήσεις µου για την αναγκαιότητα της συνεργασίας των ΛΕΑΔ µε τον ΛΕΔΕ. Μου ήταν αδιανόητο να λειτουργούν δύο φορείς, µε µέλη τα ίδια άτοµα, τα οποία έχουν ταυτόσηµους σε πολλά σηµεία και συµπληρωµατικούς σε άλλα σκοπούς και να µην έχει γίνει επί τόσα χρόνια µία σοβαρή προσπάθεια συνεργασίας. Από την πλευρά της Ολοµέλειας έχοµε κάνει αρκετές προσπάθειες για να προσεγγίσοµε τη διοίκηση του Λ.Ε.Δ.Ε. Είχε πραγµατοποιηθεί µία συνάντηση του προεδρείου µε το Δ.Σ. πριν από 10-12 χρόνια, τους είχαµε 4

εκθέσει τις απόψεις µας για τη συνεργασία και τους καλούσαµε στις Ολοµέλειες µας. Όµως η διοίκηση του Λ.Ε.Δ.Ε. δεν προχώρησε σε καµία κίνηση προσέγγισης ή συνεργασίας. Προφασιζόµενη κάποιες φορές την ανυπαρξία ενός νοµικά προβλεπόµενου φορέα, που γι αυτούς δεν ήταν η Ολοµέλεια. Η πρόφαση αυτή, γιατί πιστεύω ότι περί προφάσεως επρόκειτο, εξανεµίστηκε από τότε που η «Ένωση Λογαριασµών Ενίσχυσης και Αλληλοβοήθειας Δικηγόρων Ελλάδος» (Ε.Λ.Ε.Α.Δ.Ε.) έλαβε και νοµική προσωπικότητα. Το 2013 έγινε και πάλι µια προσπάθεια µε συνάντηση των δύο Διοικητικών Συµβουλίων και συνεστήθη µία επιτροπή. Η συνεργασία όµως δεν προχώρησε περαιτέρω, αφού διαπιστώθηκε ότι µία από τις επιδιώξεις τους ήταν και ο έλεγχος εκ µέρους τους της σύµβασης Νοσοκοµειακής Περίθαλψης. Όµως σήµερα τα πράγµατα έχουν ανατραπεί ολοκληρωτικά και πιστεύω αµετάκλητα. Η οικονοµική πορεία του ΛΕΔΕ είχε τα τελευταία χρόνια µεγαλύτερες ανατροπές και από αυτές που έχει υποστεί η Ελληνική Οικονοµία. Η απόφαση που έλαβαν το 2006, χωρίς προγραµµατισµό και σχετική αναλογιστική µελέτη, αλλά µόνο µε το πιστεύω της διοίκησής του ότι «λεφτά υπάρχουν», για αύξηση κάθε χρόνο του εφάπαξ κατά 2.000 ευρώ (!!!!!!!!!) και η θέσπιση συµπληρωµατικής µηνιαίας ενίσχυσης (σύνταξης) των συνταξιούχων, χωρίς αύξηση των εισφορών, που δεν προβλεπόταν από την αναλογιστική µελέτη που είχε γίνει κατά την ίδρυσή του, οδήγησε στην οικονοµική του καταστροφή. Τώρα καλείται ο νέος συνάδελφος να καταβάλει στα 40 περίπου χρόνια της δικηγορίας του εισφορές άνω των 16.000 ευρώ για να λάβει εφάπαξ 10-12.000 ευρώ, συν ηµερήσιο βοήθηµα 40 ευρώ, το οποίο οι νέοι συνάδελφοι δεν το υπολογίζουν ως παροχή. Αποτέλεσµα αυτού είναι η µη εγγραφή σχεδόν κανενός νέου δικηγόρου και η αθρόα διαγραφή των παλαιών µελών. Μόνο το 2015 διαγράφησαν οικειοθελώς 581 µέλη. Επίσης έχει και ένα άλλο σηµαντικό πρόβληµα. Την είσπραξη των εισφορών των µελών. Μόνο το 2015 δεν εισπράχθηκε περίπου το 1/3 των εισφορών, υπάρχουν δε ανείσπρακτα από τα προηγούµενα έτη και το συνολικό οφειλόµενο ποσό στις 31-12-2015 ανερχόταν στα 4.800.000 ευρώ. 5

Στην προσπάθεια που κάνει η τωρινή διοίκηση του ΛΕΔΕ για να βρει τρόπους να ενισχύσει τις εγγραφές και την είσπραξη των εισφορών, πέτυχαν την είσπραξη ποσού µέσω των γραµµατίων προκαταβολής εισφορών αντίστοιχου του ποσού που είχαν κατοχυρώσει τα ΛΕΑΔ. Οι κρατήσεις όµως αυτές στα γραµµάτια προκαταβολής των δικηγόρων των επαρχιών, είναι διπλάσιες από τις αντίστοιχες κρατήσεις των γραµµατίων της Αθήνας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης και υπάρχει κίνδυνος από χώρους που ερευνούν για τα έξοδα αυτά να προσπαθήσουν να µειωθούν. Αν οι κρατήσεις αυτές περιοριστούν στα ποσά που υπάρχουν και στους 3 µεγάλους δικηγορικούς συλλόγους τίθεται το ερώτηµα : Σε βάρος των εσόδων τίνος θα είναι ;; Των ΛΕΑΔ ή του ΛΕΔΕ ή και σε βάρος και των δύο ;; Και στην περίπτωση διανοµής του πόρου αυτού µεταξύ των ΛΕΑΔ και του ΛΕΔΕ και βεβαίως αν είναι σε βάρος των εσόδων των ΛΕΑΔ, θα υπάρξει άµεσο και ανυπέρβλητο, µε τα σηµερινά οικονοµικά δεδοµένα, πρόβληµα στα οικονοµικά των ΛΕΑΔ, µε άµεση συνέπεια να καταστούν και οι ΛΕΑΔ µη βιώσιµοι. Πέραν, όµως, αυτού και άγνωστο (;) για ποιο λόγο, η διοίκηση του ΛΕΔΕ, δρώντας µονοµερώς και αγνοώντας τα ΛΕΑΔ, έχει ξεκινήσει, όπως αναφέρω και παραπάνω, ένα διάλογο µε την Αθήνα (δεν υπάρχουν στοιχεία για αντίστοιχο διάλογο µε τον Πειραιά και της Θεσσαλονίκη) για την δηµιουργία Ταµείου Επαγγελµατικής Ασφάλισης (ΤΕΑ), υποχρεωτικής (;) συµµετοχής για τις παροχές πρόνοιας και κυρίως του εφάπαξ, µε συγχώνευση του ΛΕΔΕ, των ΛΕΑΔ, του ΤΠΔΑ και των Ταµείων Αλληλοβοηθείας Πειραιά και Θεσσαλονίκης. Όµως, κατά την άποψή µου, το «δέον γενέσθαι» είναι ξεκάθαρο. Δεν πρέπει επ ουδενί τρόπω να αλλάξει σήµερα το υφιστάµενο καθεστώς για τα ΛΕΑΔ και πρέπει να είναι σε πρώτη προτεραιότητα και των Δικηγορικών Συλλόγων η διάσωση της ύπαρξης και της αυτοτέλειας των ΛΕΑΔ. Οι λόγοι που συνηγορούν σε αυτό, κατά την άποψή µου, είναι κυρίως : 1. Στις σηµερινές συνθήκες που συντελούνται τόσες αλλαγές, όπου κυριαρχεί η λογική της «άκρατης αγοράς» σε όλους τους τοµείς, µειώνεται η 6

συµµετοχή του κράτους στις παροχές υγείας και πρόνοιας, µεγιστοποιούνται τα προβλήµατα των δικηγόρων µε την «απελευθέρωση» του δικηγορικού επαγγέλµατος, αυξάνεται το κόστος απονοµής της δικαιοσύνης που έχουν επιφέρει εξαθλίωση µεγάλου τµήµατος των δικηγόρων µε άµεση προοπτική την «έξοδο» από την αγορά εργασίας του µεγαλύτερου τµήµατος αυτών. Σήµερα που επικρατούν στις επαγγελµατικές και κοινωνικές µας σχέσεις συνθήκες άκρατου ανταγωνισµού και ατοµικισµού, είναι ακόµη πιο επιτακτική ανάγκη η διατήρηση και ενίσχυση των θεσµών αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Σήµερα οι µόνοι φορείς που απέµειναν µε καθαρά αλληλοβοηθητικό χαρακτήρα στο χώρο των δικηγόρων είναι οι Λογαριασµοί Ενίσχυσης και Αλληλοβοηθείας Δικηγόρων (Λ.Ε.Α.Δ.). Σε ένα Ταµείο Επαγγελµατικής Ασφάλισης κυριαρχεί ο κανόνας : Ίσες εισφορές - ίσες παροχές. 2. Η γνώση των ιδιαιτεροτήτων που υπάρχουν σε κάθε ένα τοπικό Δικηγορικό Σύλλογο, της ιδιαιτερότητας των προβληµάτων καθενός εκ των συναδέλφων, αλλά και της διαφοροποίησης αυτών σε διάφορες χρονικές περιόδους, δίνει την δυνατότητα στα ΛΕΑΔ να προσαρµόζουν τις παροχές τους στις τοπικές και προσωπικές ανάγκες των δικηγόρων άµεσα, όπως αυτές προκύπτουν διαχρονικά κατά τη λειτουργία των. Τέτοια δυνατότητα δεν θα υπάρχει σε ένα Ταµείο Επαγγελµατικής Ασφάλισης, όπου οι εισφορές και οι παροχές θα είναι δεδοµένες και η τροποποίηση αυτών απαιτεί πολύχρονη διαδικασία λόγω της εµπλοκής του Υπουργείου και της Αναλογιστικής Αρχής σε κάθε τέτοια προσπάθεια. 3. Η διαφορετικότητα που υπάρχει στους διάφορους φορείς για τους οποίους γίνεται συζήτηση για ενοποίηση. Υπάρχουν τεράστιες διαφορές τόσο στις εισφορές των µελών, αλλά κυρίως στις παροχές των ΛΕΑΔ. Κάποια ΛΕΑΔ εξακολουθούν να έχουν ως παροχή µόνο το εφάπαξ, πολλά έχουν επεκτείνει τη δράση τους και σε άλλες παροχές. Και είναι πολλά αυτά τα ΛΕΑΔ και πολλές οι διαφορετικές παροχές. Επίσης υπάρχουν διαφορετικά αποθεµατικά σε κάθε ΛΕΑΔ κατ αναλογίαν των µελών τους. Τα παραπάνω καθιστούν αδύνατη την ενοποίηση όλων αυτών των φορέων σε ένα πανελλήνιο φορέα. Πολύ δε περισσότερο µε τη συµµετοχή της Αθήνας, στο 7

Ταµείο Προνοίας της οποίας δεν πρέπει να ξεχνούµε ότι υπάγεται και ο Τοµέας της Υγείας. Θα ενθυµείστε όσοι έχετε την εµπειρία του 1999 και της προσπάθειες που έκανε το Υπουργείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων για την ενοποίηση όλων των Ταµείων Προνοίας σε ένα Πανελλήνιο φορέα, ότι το βασικότερο επιχείρηµα στο οποίο στηριχτήκαµε, ώστε να πετύχουµε την δηµιουργία των ΛΕΑΔ, ήταν η διαφορετικότητα των εισφορών, του ύψους του εφάπαξ και των αποθεµατικών των διάφορων Ταµείων Προνοίας. Πολύ περισσότερο ισχύει λοιπόν σήµερα που έχοµε και πολύ µεγάλες διαφορές και στο είδος των παροχών. Όπου έχει χρειαστεί η κοινή αντιµετώπιση προβληµάτων η ΕΝΩΣΗ ΛΕΑΔ έχει επιδείξει άµεσα αντανακλαστικά. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις του προβλήµατος των καταθέσεων στην Τράπεζας της Ελλάδος και το πιο σηµαντικό από όλα η οργάνωση της οµαδικής ασφάλισης για Νοσοκοµειακή Περίθαλψη. 4. Ο βασικότερος λόγος για τον οποίο δηµιουργήθηκε ο ΛΕΔΕ ήταν ο αναλογιστικός έλεγχος των Ταµείων Προνοίας. Τα περισσότερα Ταµεία ήταν οικονοµικά εύρωστα και παρά το ότι είχαν τη δυνατότητα να αυξήσουν κυρίως το εφάπαξ που παρείχαν, υπήρχε µακρόχρονη καθυστέρηση, αλλά και άρνηση του Υπουργείου σε οποιαδήποτε αύξηση. Είναι δυνατόν τώρα να θέλοµε ξανά να υπαχθούµε στον έλεγχο του Υπουργείου ;;;;;;; 5. Δεν υπάρχει δυνατότητα του άµεσου ελέγχου της Διοίκησης του Σωµατείου από τους άµεσα ενδιαφερόµενους, δηλαδή τους δικηγόρους µέλη ενός Πανελλήνιου Σωµατείου. Αντίθετα στα ΛΕΑΔ τα µέλη τους έχουν άµεση γνώση του τρόπου διαχείρισης αυτών, ελέγχουν την οικονοµική διαχείριση ευκολότερα και έχουν την δυνατότητα να συµβάλλουν άµεσα στην λήψη αποφάσεων για την προσαρµογή των στις υφιστάµενες τοπικές ανάγκες. 6. Δυστυχώς η εµπειρία που έχοµε αποκτήσει από τη λειτουργία των διάφορων Πανελλήνιων φορέων, Δηµοσίου, αλλά και Ιδιωτικού Δικαίου (βλ. Ταµείο Υγείας Δικηγόρων Επαρχιών, Λ.Ε.Δ.Ε. κ.λ.π), δεν µας αφήνουν 8

κανένα περιθώριο αισιοδοξίας για την προς το συµφέρον µας εξέλιξη ενός εγχειρήµατος ενοποίησης των υφιστάµενων φορέων. Είχαµε λήψη αποφάσεων χωρίς τη συµµετοχή των άµεσα ενδιαφεροµένων και επηρεαζόµενων από αυτές και πάρα πολλές φορές χωρίς καν τη γνώση των προωθούµενων τροποποιήσεων ούτε από τα µέλη των Διοικητικών Συµβουλίων των Δικηγορικών Συλλόγων. 7. Για τους δικηγόρους των Δικηγορικών Συλλόγων της «Επαρχίας» (αλλά και για τη Θεσσαλονίκη και τον Πειραιά) δεν επέρχεται καµία διαφοροποίηση στις επιβαρύνσεις για τον τοµέα της πρόνοιας και του Εφάπαξ. Αυτό δε που ενδιαφέρει το Υπουργείο είναι η µη επιβάρυνση του Δηµοσίου για τις παροχές πρόνοιας. Οι µόνοι που επηρεάζονται µε την επιβάρυνση µε εισφορές στο τέσσερα τοις εκατό (4 %) του εισοδήµατός τους, όπως ανέφερα και στην αρχή, είναι οι δικηγόροι της Αθήνας, των οποίων το Ταµείο Προνοίας εντάχθηκε στον ΕΦΚΑ ως προϋπάρχων Τοµέας του ΕΤΑΑ ως Ν.Π.Δ.Δ.. 8. Άµεσος κίνδυνος για τη διακοπή της σύµβασης Οµαδικής Ασφάλισης Νοσοκοµειακής Περίθαλψης, η οποία πιστεύω ότι η µεγαλύτερη κατάκτηση των τελευταίων ετών για τους δικηγόρους των «επαρχιακών» Δικηγορικών Συλλόγων. Όπως γνωρίζετε τη σύµβαση αυτή την έχουν υπογράψει τα ΛΕΑΔ, τα οποία έχουν και την ευθύνη για την πληρωµή των ασφαλίστρων και αναλαµβάνουν µέχρι σήµερα και τον κίνδυνο από την µη είσπραξη από τα µέλη τους. Κάτι τέτοιο δεν θα µπορεί να το αναλάβει ένα ΤΕΑ. Και βέβαια στην περίπτωση κατά την οποία σε ένα Πανελλήνιο φορέα θα µετέχουν και η Αθήνα, ο Πειραιάς και η Θεσσαλονίκη, δεν είναι δυνατόν να διατηρηθούν οι όροι του ισχύοντος συµβολαίου και ιδιαίτερα το ποσό των καταβαλλόµενων ασφαλίστρων, αφού είναι δεδοµένο ότι οι δικηγόροι των τριών αυτών πόλεων θα επιλέγουν τα µεγάλα ιδιωτικά Θεραπευτήρια µε άµεση και σηµαντική αύξηση των Νοσηλίων που θα καταβάλει η ασφαλιστική εταιρεία, τα οποία θα µετακινηθούν στο ύψος των ασφαλίστρων. Γνωρίζοµε πολύ καλά πόσο αυξήθηκαν τα νοσήλεια και τα ασφάλιστρα 9

από τότε που λάβαµε την απόφαση να είναι συµβεβληµένα τα µεγάλα ιδιωτικά Νοσοκοµεία. Για τους λόγους αυτούς θα πρέπει να είµαστε συνεχώς σε εγρήγορση. Επιβάλλεται η άµεση ενηµέρωση των µελών των ΛΕΑΔ για όλα τα τεκταινόµενα. Επίσης επιβάλλεται η πρόκληση κοινής συνεδρίασης των Διοικητικών Συµβουλίων του ΛΕΑΔ και του αντίστοιχου Διοικητικού Συµβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου µε σκοπό : α) την ενηµέρωση αυτού και 2) τη λήψη θέσης εκ µέρους και του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου για τα παραπάνω αναφερόµενα διλλήµατα, στην περίπτωση που έλθουν προς συζήτηση, δηλαδή της αυτοτέλειας ή όχι του ΛΕΑΔ και του : ΛΕΑΔ ή ΛΕΔΕ ; Πρέπει παράλληλα να επιδιώξοµε ένα ειλικρινή διάλογο κυρίως µε τον ΛΕΔΕ, ώστε να αποφευχθούν κινήσεις που θέτουν σε κίνδυνο την ύπαρξη των ΛΕΑΔ. Να συνεχιστεί δε ο διάλογος που διατηρεί σε ένα σηµαντικό βαθµό η διοίκηση της ΕΛΕΑΔΕ µε τα Ταµεία Αλληλοβοηθείας Πειραιά και Θεσσαλονίκης. Να συνεχιστεί η επιδίωξη του διαλόγου και µε τον Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας. Η ανταλλαγή απόψεων ποτέ δε έχει βλάψει κανένα. Όποιος αποφεύγει το διάλογο έχει κάτι να κρύψει και δεν είναι προς όφελος των συµφερόντων των δικηγόρων - µελών των σωµατείων µας. Παραγοντισµοί και προσωπικές επιδιώξεις δεν πρέπει να έχουν θέση σ αυτό το διάλογο. Ας µη γίνουν άλλα λάθη στο χώρο της Υγείας και της Πρόνοιας των δικηγόρων των Δικηγορικών Συλλόγων της «Επαρχίας». Πρέπει λοιπόν να διαφυλάξοµε τους Λ.Ε.Α.Δ. «ως κόρη οφθαλµού», τους µοναδικούς σχεδόν φορείς αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Με γνώση των αναγκών των συναδέλφων και των ιδιαιτεροτήτων που υπάρχουν σε κάθε Λ.Ε.Α.Δ., µπορούµε να συνεχίσοµε να υπηρετούµε τους σκοπούς, τους οποίους υπηρετούµε τόσα χρόνια, αντιµετωπίζοντας τις όποιες δυσκολίες παρουσιάζονται. Σήµερα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ. Με αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια θα 10

αντιµετωπίσοµε πολύ πιο εύκολα τις δύσκολες οικονοµικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν τόσο στην χώρα µας, όσο και στον χώρο των δικηγόρων. Παράλληλα δε επιβάλλεται να καταβληθεί προσπάθεια από όλους τους εµπλεκόµενους φορείς των δικηγόρων σε όλη την Ελλάδα, για τη διερεύνηση των δυνατοτήτων που υπάρχουν για την κατά το δυνατόν καλύτερη κάλυψη των αναγκών Υγείας και Πρόνοιας, µε βάση πάντα τις αρχές της Αλληλεγγύης και της Αλληλοβοήθειας. Ηράκλειο Ιούλιος 2016 Με συναδελφικούς και αγωνιστικούς χαιρετισµούς Μ Α Ν Ο Υ Σ Ο Σ Ξ Ε Ν Α Κ Η Σ 11