2010. ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ ΤΗΝ ΓΟΡΓΟΫΠΗ- ΚΟΟ. Ἔκδοση ὑπό : ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙ- ΟΥ ΝΕΟΥ ΜΥΛΟΤΟΠΟΥ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ

ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΝΕΟΥ ΜΥΛΟΤΟΠΟΥ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ 2010 1

2010. ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ ΤΗΝ ΓΟΡΓΟΫΠΗ- ΚΟΟ. Ἔκδοση ὑπό : ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙ- ΟΥ ΝΕΟΥ ΜΥΛΟΤΟΠΟΥ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ Τηλ.: 23820-51233 Εἰκὼν ἐξωφύλλου: Ἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γοργοϋπηκόου χωρὶς τὴν χρυσὴ ἐπένδυση (φόρεμα). 2

3

4

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΕΔΕΣΣΗΣ, ΠΕΛΛΗΣ & ΑΛΜΩΠΙΑΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΝΕΟΣ ΜΥΛΟΤΟΠΟΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ Τηλ.: 23820-51233 Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και ευλογία για την ενορία του Αγίου Γεωργίου Νέου Μυλοτόπου, διότι η Χάρις της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας μας καταξιώνει να υποδεχτούμε και να κατέχομε πλέον με κάθε ευλάβεια, σεβασμό και τιμή μονίμως το αντίγραφο της ιεράς και θαυματουργού εικόνος της Παναγίας Γοργοϋπηκόου, το πρωτότυπο της οποίας βρίσκεται τεθησαυρισμένο στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου στο Άγιο Όρος. Με την έκδοση αυτή αποσκοπούμε να γνωρίσουμε στον ευσεβή λαό της Ελληνικής Μακεδονίας τα μεγαλεία της Θεομήτορος, η Οποία ως στοργική Μητέρα συνδράμει πάντοτε, παντού και σε κάθε δύσκολη στιγμή όλους 5

εκείνους που με πίστη και πόθο προστρέχουν στη σκέπη και αναζητούν την προστασία Της. Eυχαριστούμε όλους τους ευσεβείς ορθοδόξους χριστιανούς, που συνέβαλλαν στην παρούσα έκδοση. Ιδιαίτερες ευχαριστίες απευθύνομε στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αντινόης κ.κ. Παντελεήμονα για τη συμβολή του στην έκδοση αυτή. Ευχόμαστε, ότι η ταπεινή αυτή έκδοση να ανταποκριθεί στις πνευματικές ανάγκες των Ορθοδόξων πιστών και όλοι να δοξολογήσουν την Αγνή Κόρη των θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, την Υπεραγία Δέσποινα του κόσμου, την Θεοτόκο Μαρία, της Οποίας ταις πρεσβείαις επικαλούμεθα για όλους. Ο ΙΕΡΕΥΣ π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΤΙΔΗΣ Ιερατικός Προϊστάμενος Νέος Μυλότοπος Γιαννιτσών, 7 Μαϊου, 2010 6

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α. Τῆς ἐρήμου πολίτης Ὡς Θεόβρυτον κρήνην τῶν αΰλων χαρίτων σου, τὴν θαυματουργόν σου Εἰκόνα Θεοτόκε πλουτήσαντες, ἐκ ταύτης τῶν θαυμάτων τὰς ροάς, ἀντλοῦμεν δαψιλῶς ὡς ἐξ Ἐδέμ, σὺ γὰρ Γοργοϋπήκοε βοηθὸς πέλεις τῶν ἐκβοώντων σοι Δόξα τοῖς σοῖς χαρίσμασιν Ἁγνή, δόξα τῇ παρθενίᾳ σου, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς σου ἀνεκφράστου, προνοίᾳ Ἄχραντε. Μεγαλυνάριον Γοργοϋπηκόου τὴν θαυμαστήν, καὶ σεπτὴν Εἰκόνα προσκυνήσωμεν ἀδελφοί θαύματα τελοῦσαν καὶ βρύουσαν ἰάσεις καὶ ταύτην μετὰ πόθου κατασπασώμεθα. 7

Ἱστορικὸ τῆς Εἰκόνος Στὴν Ἱερὰ Μονὴ Δοχειαρίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους εὑρίσκεται ἡ ἱερὰ καὶ πάνσεπτος εἰκὼν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς ἐπιλεγομένης Γοργοϋπηκόου. Διὰ τῆς ἱερᾶς αὐτῆς εἰκόνος ἡ Χάρις τῆς Μητέρας τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ προστρέχει, εἰσακούει καὶ ἐλεεῖ ὅλους ὅσους μὲ εὐλάβεια καὶ βαθιὰ πίστη καταφεύγουν σ Αὐτήν. Ἀλλά, ἄς δοῦμε μὲ συντομία τὸ ἱστορικὸ τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Θεότοκου. Ἔξω καὶ μπροστὰ ἀπὸ τὴν κοινὴ τράπεζα τῆς Μονῆς ἦταν ζωγραφισμένη ἐπάνω στὸν τοῖχο μία εἰκὼν τῆς Θεοτόκου. Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς παλαιοτέρους Πατέρες τῆς Μονῆς ἔλεγαν ὅτι ἱστορήθηκε στὶς μέρες τοῦ ἁγίου Νεοφύτου, τοῦ κτίτορος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς. Μπροστά ἀπ αὐτὴν τὴν εἰκόνα ἦταν πέρασμα διὰ τοῦ ὁποίου οἱ Πατέρες τῆς Μονῆς πήγαιναν στὴν τράπεζα. Ὁ τραπεζάρης 8

Μοναχός περνοῦσε πιὸ συχνὰ ἀπ ἐκεῖνο τὸ σημεῖο, νύχτα καὶ ἡμέρα, γιὰ νὰ ἐκτελέσει τὴ διακονία του. Τὴ νύχτα κρατοῦσε δάδα ἀναμμένη γιὰ νὰ τοῦ φωτίζει. Τὸ 1664, καθῶς περνοῦσε ὁ τραπεζάρης Νεῖλος μπροστὰ ἀπὸ τὴν ἱερὰ εἰκόνα, ἄκουσε μιὰ φωνὴ νὰ τοῦ λέγει: «Ξανά, μὴν περάσεις ἀπ ἐδῶ μὲ δάδα, γιατὶ καπνίζεις τὴν εἰκόνα μου». Ὁ Νεῖλος δὲν κατάλαβε, ὅτι ἡ φωνὴ προήρχετο ἀπὸ τὴν εἰκόνα, ἀλλὰ νόμισε ὅτι κάποιος ἀπὸ τοὺς Πατέρες τὸν πείραζε. Δὲν νοιάστηκε καθόλου καὶ συνέχισε νὰ ἐκτελεῖ τὸ διακόνημά του. Μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες, τὴν ὥρα ποὺ ἀκούστηκε γιὰ πρώτη φορὰ ἡ φωνή, ἀκούστηκε καὶ πάλιν νὰ τοῦ λέγει : «Ὦ Μοναχὲ ἀμόναχε, ἕως πότε ἀνευλαβῶς καὶ ἀτίμως καπνίζεις τὴν μορφή μου»; 9

Καὶ μαζὶ μὲ τὴ φωνὴ ἀόρατη δύναμη τύφλωσε τὸν δυστυχὴ μοναχό. Τότε θυμήθηκε τὸ ἄκουσμα τῆς πρώτης φωνῆς, ἀναγνώρισε ὅτι δικαίως ἔπαθε, γιατὶ δὲν ἔδωσε τὴν πρέπουσα προσοχὴ στὴν ἐντολὴ τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ἀλλὰ ἀπὸ ἀπροσεξία τὴν παράβλεψε. Τὸ πρωῒ οἱ Πατέρες τὸν βρῆκαν πεσμένο στὸ ἔδαφος τοῦ διαδρόμου μπροστὰ στὴν ἁγία εἰκόνα, ἀνήμπορο νὰ δεῖ, γιατὶ εἶχε τυφλωθεῖ. Ὁ Νεῖλος διηγήθηκε στοὺς Πατέρες τὰ ὅσα συνέβησαν. Φόβος καὶ τρόμος κατέλαβε ὅλους καὶ μὲ πολὺ εὐλάβεια περνοῦσαν ἀπ ἐκεῖ. Μπροστὰ ἀπὸ τὴν εἰκόνα κρέμασαν μία ἀκοίμητο κανδήλα καὶ πρόσταξαν τὸν νέο τραπεζάρη νὰ τὴν θυμιάζει κάθε ἀπόγευμα. Ὁ τυφλωμένος μοναχὸς Νεῖλος δὲν ἤθελε νὰ πάει στὸ κελλί του, οὔτε νὰ ξεκουραστεῖ, ἀλλὰ παρέμεινε σ ἕνα στασίδι μπροστὰ στὴν ἁγία εἰκόνα, νύκτα καὶ ἡμέρα, παρακαλῶντας τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο Μαρία νὰ τὸν συγχωρέσει καὶ νὰ τοῦ χαρίσει ξανὰ τὸ φῶς τῶν ματιῶν του. Ἡ 10

Μητέρα τοῦ Θεοῦ, ὡς φιλόστοργος Μητέρα καὶ μεσίτρια τοῦ κόσμου, ἡ πηγὴ τῆς εὐσπλαχνίας καὶ τοῦ ἐλέους, ἡ γρήγορη ἀντίληψη καὶ παραμυθία ὅλων τῶν θλιβομένων, ἄκουσε τὶς θερμὲς προσευχὲς ποὺ ἐκπήγαζαν ἀπὸ τὴ συντετριμμένη καρδιὰ τοῦ δούλου Της. Μία μέρα, λοιπόν, ἡ Θεοτόκος Μαρία μίλησε ἀπὸ τὴν εἰκόνα Της γιὰ τρίτη φορά, λέγουσα τὰ ἑξῆς : «Ὦ Μοναχέ, ἡ παράκλησή σου εἰσακούστηκε ἀπ ἐμένα καὶ ἂς εἶσαι συγχωρημένος, καὶ νὰ βλέπεις ὅπως καὶ πρῶτα νὰ ἀναγγείλεις καὶ στοὺς ὑπόλοιπους Πατέρες καὶ συναδελφούς σου ποὺ ἀσκοῦνται, ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ Λόγου, καὶ μαζὶ μὲ τὸν Θεὸ εἶμαι ἡ σκέπη καὶ ἡ βοήθεια καὶ ἡ κραταιὰ προστασία τῆς ἱερᾶς αὐτῆς μονῆς, ποὺ προνοῶ γι αὐτὴν ὡς ὑπέρμαχος Κυβερνήτις. Ἀπὸ ἐδὼ καὶ πέρα οἱ Μοναχοὶ ἂς καταφεύγουν σὲ μένα γιὰ κάθε τοὺς ἀνάγκη, καὶ γρήγορα θέλω νὰ τοὺς ἀκούσω καὶ ὅλους ἐκείνους τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστια- 11

νοὺς ποὺ μὲ εὐλάβεια καταφεύγουν σὲ μένα, διότι ὀνομάζομαι Γοργοϋπήκοος». Ἀμέσως, λοιπόν, μὲ τὴν χαρμόσυνο φωνή, ἀνοίχθηκαν τὰ μάτια τοῦ Μοναχοῦ, μὲ τρόπο ὑπερφυσικό καὶ θαυμάσιο. Πολλοὶ Μοναχοί, γιὰ νὰ γίνουν αὐτόπτες μάρτυρες τοῦ θαύματος, ἐπισκέφθηκαν τὴν Μονή, καὶ ἀφοῦ προσκυνοῦσαν τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο τὴν Γοργοϋπήκοο, ἔβλεπαν καὶ τὸν πρώην τυφλωθέντα Μοναχὸ καὶ θαύμαζαν γιὰ τὰ ὅσα ἡ Θεοτόκος Μαρία ἀποκάλυψε σ αὐτὸν γιὰ νὰ τοὺς πεῖ. Ὅλοι μαζὶ οἱ Πατέρες προσῆλθαν μπροστὰ στὴ θαυματουργὸ εἰκόνα τῆς Γοργοϋπηκόου καὶ ἔψελναν παρακλήσεις, προσευχὲς καὶ δοξολογίες. Τὴν διάβαση ἐκείνη ἀσφάλισαν, ὥστε νὰ ἐμποδίζεται πλέον ἡ διέλευση. Στὰ δεξιὰ τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος ἀνήγειραν ἱερὸ Ναὸ ἐπ ὀνόματι τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γοργοϋπηκόου. Ἐκεῖ διορίζεται ἕνας Μοναχός, ὁ πιὸ εὐλαβής, ποὺ ὀνομάζεται «Προσμονάριος» (= ἀπὸ τὸ ῥῆμα προσμένω ), 12

καὶ στέκεται τὸν περισσότερο χρόνο στὸ προσκυνητάριο τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος, καὶ ψέλνει κάθε μέρα, πρωῒ καὶ βράδυ παρακλήσεις μπροστὰ στὴν ἁγία εἰκόνα. Δύο φορὲς τὴν ἑβδομάδα τελεῖται ἡ Θεία καὶ Ἱερὰ Λειτουργία στὸ ἱερὸ παρεκκλήσιο τῆς Γοργοϋπηκόου. Ἀναρίθμητα εἶναι τὰ θαύματα ποὺ ἐπιτέλεσε καὶ ἐπιτελεῖ ἡ Θεοτόκος Μαρία, ποὺ ἀναδείχθηκε ὡς ἄλλη κολυμβήθρα τοῦ Σιλωὰμ θαυμάσια, γιατὶ στοὺς τυφλοὺς χαρίζει τὸ φῶς, τοὺς χωλοὺς ἀνορθώνει, τοὺς παράλυτους συσφίγγει, τὶς στεῖρες ἀναδεικνύει μητέρες, σώζει ὅσους κινδυνεύουν στὴ θάλασσα, τοὺς αἰχμαλώτους ἐλευθερώνει, τὶς ἀκρίδες ἀποδιώκει, καὶ κάθε εἴδους θαύματος ἐπιτελεῖ πρὸς ὅλους ποὺ μὲ εὐλάβεια καταφεύγουν σ αὐτήν. 13

Ἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γοργοϋπηκόου. 14

Ποίημα Νικοδήμου Μοναχοῦ Ἁγιορείτου. Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως, λέγομεν τὸν 142 Ψαλμόν : ΚΥΡΙΕ, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου 2 καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. 3 ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου, ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος 4 καὶ ἠκηδίασεν ἐπ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου. 5 ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. 6 διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. (διάψαλμα). 7 ταχὺ 15

εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. 8 ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωΐ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου 9 ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρὸς σὲ κατέφυγον. 10 δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου τ ὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ. 11 ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου 1 2κα ὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι. Πληρωθέντος αὐτοῦ ψάλλομεν εὐθὺς τό : Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. 16

Στίχ, α'. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὂνομα τὸ ἃγιον αὐτοῦ. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Στίχ, β'. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς, Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Στίχ, γ'. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Ἦχος δ' Τῆς Θεοτόκου τῇ εἰκόνι προσδράμωμεν, οἱ ἐν κινδύνοις καὶ Αὐτῆ νῦν προσπέσωμεν, ἀπὸ βαθέων κράζοντες καὶ πόνου ψυχῆς τάχος ἡμῶν ἄκουσον, τῆς δεήσεως Κόρη, ὡς Γοργο- 17

ϋπήκοος, φερωνύμως κληθεῖσα Σὺ γὰρ ὑπάρχεις προμάχος ἡμῶν, καὶ ἐν ἀνάγκαις ἑτοίμη βοήθεια. Δόξα Πατρί Ἦχος δ' Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ. Τῇ Θεοτόκῳ ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν, ἀμαρτωλοὶ καὶ ταπεινοί, καὶ προσπέσωμεν ἐν μετανοίᾳ, κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς, Δέσποινα, βοήθησον ἐφ ἡμῖν σπλαγχνισθεῖσα σπεῦσον, ἀπολλύμεθα ὑπὸ πλήθους πταισμάτων μὴ ἀποστρέψῃς σοὺς δούλους κενούς, σὲ γὰρ καὶ μόνην ἐλπίδα κεκτήμεθα. Καὶ νῦν... Οὐ σιωπήσωμέν ποτε, Θεοτόκε, τὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι εἰ μὴ γὰρ σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα, τὶς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τὶς δὲ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σοῦ, σοὺς γὰρ δούλους σῴζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν. 18

ΨΑΛΜΟΣ Ν (50) 3 ΕΛΕΗΣΟΝ με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου 4 ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. 5 ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. 6 σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. 7 ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. 8 ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. 9 ραντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. 10 ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. 11 ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. 12 καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις 19

μου. 13 μὴ ἀπορρίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου καὶ τὸ πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. 14 ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. 15 διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. 16 ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεὸς ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. 17 Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. 18 ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. 19 θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενωςει. 20 ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ 21 τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους. Ἦχος πλ. δ'. ᾩδὴ α'. Ὁ Εἱρμός 20

Ὑγρὰν διοδεύσας ὡσεὶ ξηράν, καὶ τὴν αἰγυπτίαν μοχθηρίαν διαφυγών, ὁ Ἰσραηλίτης ἀνεβόα Τῷ Λυτρωτῇ καὶ Θεῷ ἡμῶν ᾄσωμεν. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θαυμάτων τῶν θείων Σου τὴν πληθύν, καὶ τῶν τεραστίων, εὐφημῆσαι ἐπιχειρῶν, Σοῦ δέομαι Κόρη ἐκ καρδίας, Γοργοϋπήκοε χάριν παράσχου μοι. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Τίς οὐκ ἐκπλαγείη τῆς Σῆς Μορφῆς, τά θαύματα Κόρη, ἐκ γὰρ ταύτης τῷ λειτουργῷ, Τραπέζης, ἐφώνησας τρισσάκις, Γοργοϋπήοος ὅθεν ὠνόμασαι. Δόξα Πατρὶ Πῶς Σοῦ τὸ τεράστιον ἐξειπεῖν, δυνήσομαι Κόρη; Σὺ γὰρ πρώην τὸν ἀπειθῆ, Μοναχὸν 21

ἀόμματον εἰργάσω, καὶ πάλιν τοῦτον κατέστησας βλέποντα. Καὶ νῦν... Χαῖρε καὶ εὐφραίνου θεία Μονή, τοῦ Δοχειαρίου. Σὺ γὰρ ἔσχες τὴν τοῦ παντός Κυρίαν καὶ προστάτιδα καὶ σκέπην καθάπερ Αὕτη σαφῶς ἐπηγγείλατο. ᾩδὴ γ' Ο Ειρμός Οὐρανίας ἁψίδος, ὀροφουργέ Κύριε, καὶ τῆς Ἐκκλησίας δομῆτορ, σύ με στερέωσον, ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ σῇ, τῶν ἐφετῶν ἡ ἀκρότης, τῶν πιστῶν τὸ στήριγμα, μόνε φιλάνθρωπε. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Τοὺς ἀτέκνους εὐτέκνους, Σὺ Μαριὰμ ἔδειξας καὶ τὰς στειρευούσας μητέρας, Κόρη ἐποίησας, Γοργοϋπήκοε, εὐφραινομένας ἐν τέκνοις τὶς οὐκ ἐξίσταται τὰ μεγαλεῖα Σου; 22

Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Βουλγαρία κηρύττει, τῆς Σῆς Μορφῆς θαύματα, ὦ Γοργοϋπήκοε Κόρη. Δύσις Ἐώα τε κρήνη γὰρ γέγονας, βλύζουσα χάριτας πᾶσι, τοῖς προσκαλουμένοις Σου, τὸ Θεῖον Ὄνομα. Δόξα Πατρὶ Τοῦ καρκίνου τὸ πάθος, ἐκ τῆς χειρὸς οἴχεται τοῦ σεμνοῦ γυναίου Παρθένε, τῇ ἐπισκέψει Σου ὅθεν ἡ πάσχουσα, ἐκ τῆς ὀδύνης λυθεῖσα, χαίρουσα ἐκήρυττε τὰ χαριστήρια. Καὶ νῦν... Θαυμαστῶς ὡραιώθη, ἡ Σὴ Εἰκὼν Πάναγνε, καὶ ὑπὲρ ἀκτῖνας ἡλίου, φωτίζει ἅπαντας Γοργοϋπήκοε, τὶς οὖν αὐτὴν ἐπενέσει, ἥν περ καὶ οἱ Ἄγγελοι, φόβῳ καλύπτουσιν; Ἐπάκουσον, Γοργοϋπήκοε Κόρη Θεογεννῆτορ, τὰς ἱκεσίας Παρθένε τῶν δούλων Σου, καὶ λύτρωσαι ἐκ παντοίων κινδύνων. 23

Ἀπέλασον, τῆς ἀθυμίας τὰ νέφη ἐκ τῆς ψυχῆς μου, καὶ χάριν ἁγνή τῷ Σῷ ἱκέτῃ παράσχου μοι, ὡς τῆς χαρᾶς τὸ δοχεῖον. ΕΚΤΕΝΗ. Ὁ Ἱερεύς : Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον (3) Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεινὸς) καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε, ἐλέησον (3) Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἀμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ πόλῃ ταύτῃ, τῶν ἐνοριτῶν, 24

ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καὶ ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε, ἐλέησον (3) Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υιῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Κάθισμα Ἦχος β' Πρεσβεία θερμὴ Πολέμοις Ἁγνή, πολλοῖς περικυκλούμενοι, ἐχθρῶν ὁρατῶν καὶ ἀοράτων Δέσποινα Σο ὶ θερμῶς κραυγάζομεν, θραῦσον τὰ τούτων ὅπλα τῷ κράτει Σου καὶ εἰρηναίαν δὸς ἡμῖν ζωήν, τοῖς Σοῖς οἰκέταις, Γοργοϋπήκοε. ᾩδὴ δ' Εἰσακήκοα, Κύριε, τῆς οἰκονομίας σου τὸ μυστήριον κατενόησα τὰ ἔργα σου, καὶ ἐδόξασά σου τὴν θεόητα. 25

Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Εἰς τὰ πέρατα ἅπαντα, ἡ Θαυματουργός Σου Εἰκών τεθρύληται καὶ νῦν πάντες ἐν τῷ στόματι, τὴν Γοργοϋπήκοον προσφέρουσι. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Καὶ κατ ὄναρ Παντάνασσα, ἀλλὰ καὶ καθ ὕπαρ Γοργοϋπήκοε φαινομένη τὰ θαύματα ἐκτελεῖς ἐν κόσμῳ τὰ παράδοξα. Δόξα Πατρὶ Τίς Σου, Κόρη τὸ ὄνομα, ἐν ἀνάγκῃ πάσῃ ἐπεκαλέσατο, καὶ γοργῶς αὐτοῦ οὐκ ἤκουσας, ὡς Γοργοϋπήκοος ὑπάρχουσα. Καὶ νῦν... Μακαρία γεγένησαι, ὦ Δοχειαρίου Μονή ἐπίσημε τὴν εἰκόνα γὰρ ἐπλούτησας Γοργοϋπηκόου τὴν πανσέβαστον. 26

ᾩδὴ ε' Φώτισον ἡμᾶς, τοῖς προστάγμασί σου, Κύριε, καὶ τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ, τὴν σὴν εἰρήνην, παράσχου ἡμῖν, φιλάνθρωπε. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Πῶς Σου τὴν μορφήν, ὁ ἀνάξιος θεάσωμαι, Γοργοϋπήκοε Παντάνασσα, μεμολυσμένοις ὀφθαλμοῖς μου τὴν πανάσπιλον. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θάλασσα καὶ γῆ, τῆς εἰκόνος Σου τὰ θαύματα Γοργοϋπήκοε, κηρύττουσι τ ῶν Σῶν χαρίτων γὰρ ταῦτα ἄμφω ἀπήλαυσαν. Δόξα Πατρὶ Κλέπτην φανεροῖς, τὸν τὰ χρήματα συλήσαντα, τὰ τοῦ πλησίον Μητροπαρθένε, καὶ ἀποδίδως δικαίως ταῦτα τῷ ἔχοντι. Καὶ νῦν... 27

Εἶδος τὸ σεπτόν, ἐμφερείας Σου Πανύμνητε, ὡς φῶς λαμπρύνει πάντας βλέποντας καὶ προσκυνεῖν αὐτό, πείθει καὶ κατασπάζεσθαι. ᾩδὴ ς' Τὴν δέησιν ἐκχεῶ πρὸς Κύριον, καὶ αὐτῷ ἀπαγγελῶ μου τὰς θλίψεις, ὅτι κακῶν ἡ ψυχή μου ἐπλήσθη, καὶ ἡ ζωή μου τῷ ᾍδῃ προσήγγισε, καὶ δέομαι ὡς Ἰωνᾶς ἐκ φθορᾶς, ὁ Θεός με ἀνάγαγε. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Φιλόστοργος ὥσπερ Μήτηρ Δέσποινα, ὁραθεῖσα προσεκάλεις τὸν παῖδα, πρὸς ἑαυτήν, ἔως οὖ ἐλυτρώσω, ἐκ τῆς χειρὸς τῶν ληστῶν Μητροπάρθενε ἀλλ εὕροιμέν Σε καὶ ἡμεῖς οἱ Σοὶ δούλοι Μητέρα φιλόστοργον. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Οὐκ ἔχομεν οἱ οἰκτροὶ οἰκέται Σου, ἄλλην πλήν Σου προστασίαν καὶ σκέπην διὸ Ἁγνὴ 28

ἐκ καρδίας βοῶμεν, ἀπὸ κινδύνου παντὸς ἐλευθέρωσον, τὴν Μάνδραν σου τὴν Ἱερὰν καὶ πιστοὺς τοὺς πρὸς Σὲ καταφεύγοντας. Δόξα Πατρὶ Ὡς ἔσωσας θαλαττίου κλύδωνος, τοὺς φωνήσαντας τὴν θείαν Σου κλῆσιν, οὕτως ἡμᾶς, αἰσθητοῦ ναυαγίου, καὶ νοητοῦ Θεοτόκε, διάσωσον καὶ ὅρμισον εἰς γαληνούς, σωτηρίας λιμένας τοὺς δούλους Σου. Καὶ νῦν... Ὁ κόσμος Σὲ σωτηρίαν κέκτηται, καὶ θερμὴν ἐν πειρασμοῖς προστασίαν, ὅθεν Ἀγνή, τῇ σεπτῇ σου εἰκόνι, ἁπανταχόθεν προστρέχουσιν ἄνθρωποι, καὶ πάντες Σὲ καταφυγήν, καὶ παράκλησιν Κόρη εὑρίσκουσι. Ἐπάκουσον, Γοργοϋπήκοε Κόρη Θεογεννῆτορ, τὰς ἱκεσίας Παρθένε τῶν δούλων Σου, καὶ λύτρωσαι ἐκ παντοίων κινδύνων. 29

Ἀπέλασον, τῆς ἀθυμίας τὰ νέφη ἐκ τῆς ψυχῆς μου, καὶ χάριν ἁγνή τῷ Σῷ ἱκέτῃ παράσχου μοι, ὡς τῆς χαρᾶς τὸ δοχεῖον. ΕΚΤΕΝΗ. Ὁ Ἱερεύς : Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον (3) Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεινὸς) καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε, ἐλέησον (3) Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἀμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ πόλῃ ταύτῃ, τῶν ἐνοριτῶν, 30

ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καὶ ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε, ἐλέησον (3) Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υιῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Κοντάκιον Ἦχος β' Πελάγει δεινῷ, τοῦ βίου χειμαζόμενοι, καὶ παντοίων παθῶν, τρικυμίαις ποντούμενοι, καὶ σάλῳ περιπίπτοντας Παρθένε πειρασμῶν, εἰς μορφήν Σου τὴν σεπτὴν καταφεύγομεν Θερμῶς, ὡς εἰς λιμένα εὔδιον, ἔκτεινον ἡμῖν χεῖρα ὡς Πέτρῳ ὁ Υἱός σου, καὶ κλυδωνίου ἐκ παντὸς ἡμᾶς Κόρη λύτρωσαι. Α' Ἀντίφωνον. Ἦχος δ' 31

Ἐκ νεότητός μου, πολλὰ πολεμεῖ με πάθη, ἀλλ' αὐτὸς ἀντιλαβοῦ, καὶ σῶσον, Σωτήρ μου. (δίς) Οἱ μισοῦντες Σιών, αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου, ὡς χόρτος γάρ, πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι. (δίς) Δόξα... Ἁγίῳ Πνεύματι, πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται, καὶ καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται τῇ Τριαδικῇ μονάδι, ἱεροκρυφίως. Καὶ νῦν... Ἁγίῳ Πνεύματι, ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν τὴν κτίσιν, πρὸς ζωογονίαν. Προκείμενον Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ και γενεᾷ. 32

Στίχ. Ἄκουσον, θύγατερ, καὶ ἴδε, καὶ κλῖνον τὸ οὖς σου, καὶ ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου, καὶ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου, καὶ ἐπιθυμήσει ὁ Βασιλεὺς τοῦ κάλλους σου. Τοῦ ὀνόματός σου μνησθήσομαι ἐν πάσῃ γενεᾷ και γενεᾷ. Ὁ Ἱερεὺς : Καὶ ὑπέρ τοῦ καταξιωθῆναι ἡμᾶς τῆς ἀκροάσεως τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου, Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν ἱκετεύσωμεν. Σοφία. Ὀρθοί. Ἀκούσωμεν τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου. Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ Λαός : Καὶ τῷ πνεύματί σου. Ὁ Ἱερεὺς : Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν ἁγίου Εὐαγγελίου τῷ ἀνάγνωσμα. Πρόσχωμεν. Ὁ Λαός: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (1:39-56) 33

1:39 Εν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἀναστᾶσα δὲ Μαριὰμ, ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς εἰς πόλιν Ἰούδα, 40 καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου καὶ ἠσπάσατο τὴν Ἐλισάβετ. 41 καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ 42 καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ μεγάλῃ καὶ εἶπεν εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶ καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου. 43 καὶ πόθεν μοι τοῦτο ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με; 44 ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μου. 45 καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ Κυρίου. 46 Καὶ εἶπε Μαριάμ. Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον 47 καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου, 48 ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί. 49 ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατὸς καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ, 50 καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ 34

εἰς γενεὰς γενεῶν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν. 51 Ἐποίησε κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν 52 καθεῖλε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε ταπεινούς, 53 πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλε κενούς. 54 ἀντελάβετο Ἰσραὴλ παιδὸς αὐτοῦ μνησθῆναι ἐλέους, 55 καθὼς ἐλάλησε πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα. Ἔμεινε δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡσεὶ μῆνας τρεῖς καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. Χορός : Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Δόξα... Ἦχος β' Πάτερ, Λόγε, Πνεῦμα, Τριὰς ἡ ἐν Μονάδι, ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἡμῶν ἐγκλημάτων. Καὶ νῦν... Γοργοϋπηκόου ταῖς θείαις Ἱκεσίαις ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἡμῶν ἐγκλημάτων. 35

Στίχ. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἦχος πλ. β'. Ὄλην ἀποθέμενοι Τὴν Γοργοϋπήκοον, τῆς Θεοτόκου εἰκόνα, πάντες εὐφημήσωμεν, Σελήνην τὴν ἔνδοξον καὶ ὁλόφωτον, τὴν λαμπρὰν ἅλωνα, σφαῖραν τὴν οὐράνιον, καὶ πολύαστρον, ὑπάρχουσαν ἄρκτον ἑπτάστερον, δι ἧς πρὸς Θεὸν ὁδηγούμεθα Παρθένον ἀγλαόμορφον, ἄστροις τε πολλοῖς διαυγάζουσαν, Πλειάδα ὡραῖαν καὶ ἶριν ποικιλόχροον, δι ἧς, κατακλυσμοῦ ἡμᾶς ῥύεται πάντοτε ὁ Κύριος. Ὅμοιον. Πάντων τὰ αἰτήματα, Γοργοϋπήκοε Κόρη, πλήρωσον τῶν δούλων σου, τῶν εἰς Σὲ ἐκ πίστεως, προσιόντων Σοι, καὶ τὴν Σὴν Ἄχραντε ἐπικαλουμένων, ἀρωγήν τε καὶ ἀντίληψιν ἐκ πάσης θλίψεως, καὶ ἀσθενειῶν καὶ κακώσεων, ψυχῆς ὁμοῦ καὶ σώματος, 36

ἅπαντας ἡμᾶς ἐλευθέρωσον ἵνα Σὲ ὑμνῶμεν δοξάζοντες Χριστὸν τὸν Σὸν Υἱόν, ὅν ἐκδυσώπει Πανύμνητε, σῶσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ὁ Ἱερεύς : Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου ἐπίσκεψαι τὸν κόσμον σου ἐν ἐλέει καὶ οἰτιρμοῖς ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων, καὶ κατάπεμψον ἐφ ἡμᾶς τὰ ἐλέη σου τὰ πλούσια πρεσβείαις τῆς παναχράντου, Δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου προδρόμου και βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων τῶν ἐν ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν, μεγάλων Ἱεραρχῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καὶ Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις τῆς Λυκίας, Σπυρί- 37

δωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, καὶ Νεκταρίου Πενταπόλεως, τῶν θαυματουργῶν τῶν ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου, Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος και Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου, Μηνᾶ τοῦ θαυμαρτουργοῦ, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καὶ Ἐλευθερίου τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, μεγάλων μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, Ἀναστασίας, Κυριακῆς, Φωτεινῆς, Μαρίνης, Παρασκευῆς καὶ Εἰρήνης τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου, Χριστοδούλου τοῦ ἐν Πάτμῳ, Σάββα τοῦ ἐν Καλύμνῳ ἀσκήσαντος, Ἀνθίμου τοῦ ἐν Ἁστυπαλαία (τοῦ ἁγίου τοῦ ναοῦ) τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, (τοῦ ἁγίου τῆς ἡμέρας), καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων. Ἱκετεύομέν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Ὁ Χορός : Κύριε, ἐλέησον (ιβ') 38

Ὁ Ἱερεύς : Ἐλέει, καὶ οἰκτιρμοῖς, καὶ φιλανθρωπία τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰῶνων. Χορός : Ἀμήν. ᾩδὴ ζ'. Εἱρμός. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας, καταντήσαντες Παῖδες ἐν Βαβυλῶνι ποτέ, τῇ πίστει τῆς Τριάδος, τὴν φλόγα τῆς καμίνου, κατεπάτησαν ψάλλοντες Ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν Θεός, εὐλογητός εἶ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Τοῖς τυφλοῖς, ἐχαρίσω ὀφθαλμῶν τὴν τοῦ βλέπειν, Κόρη ἐνέργειαν, ἀλλὰ καὶ ψυχῆς τὰς κόρας, ἡμῶν καταφωτίσας καὶ τοῦ σώματος Ἄχραντε ὅπως ὑμνῶμεν ἀεὶ σεπτά σου μεγαλεία. 39

Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Τοῖς κωφοῖς τὸ ἀκούειν ἐδωρήσω, Μαρία Γοργοϋπήκοε ἀλλὰ καὶ ἡμῶν πάντων, διάνοιξον, τὰ ὧτα τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, ὅπως ὑμνῶμεν ἀεὶ σεπτά Σου μεγαλεῖα. Δόξα Πατρὶ Τῆς πληγῆς τῆς ἀκρίδος, ὅσπερ πάλαι ἐῤῥύσω τοὺς προσφυγόντας Σοι, οὕτως, ἡμᾶς ἐκ ταύτης καὶ πάσης ἄλλης βλάβης ἀπολύτρωσαι, Δέσποινα, ὅπως ὑμνῶμεν ἀεὶ σεπτά Σου μεγαλεῖα. Καὶ νῦν... Ὡς ἠνώρθωσας πρώην τὸν παράλυτον, Κόρη Γοργοϋπήκοε, οὕτως ἡμᾶς κατ ἄμφω, θερμῆ σου προστασία παρειμένους ἀνόρθωσον, ὅπως ὑμνῶμεν ἀεὶ Σεπτά σου μεγαλεῖα. ᾩδὴ η'. Εἱρμός. 40

Τὸν Βασιλέα τῶν οὐρανῶν, ὅν ὑμνοῦσι στρατιαί τῶν Ἀγγέλων, ὑμνεῖτε, καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αιῶνας. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἀπὸ παντοίων ἀρρωστημάτων, Παρθένε, ἡμᾶς ῥῦσαι θερμῇ Σου προστασία, ὥσπερ τούτων Κόρη, πολλοὺς ἐῤῥύσω πάλαι. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Πηγή θαυμάτων, Γοργοϋπήκοε Κόρη, ἡ Εἰκών σου δέδεικται τῷ κόσμῳ, ἐξ ἧς οἱ διψῶντες ἀρύονται εἰς κόρον. Δόξα Πατρὶ Ἀπολωλότα Σὺ φανεροῖς, Θεοτόκε, καὶ παρέχεις χαρὰν τοῖς εὑροῦσιν ὡς πολλὴ ὑπάρχει Εἰκόνος Σου ἡ χάρις. Καὶ νῦν... 41

Τῇ προσταγῇ Σου, Γοργοϋπήκοε Κόρη, πειθαρχοῦσι πάντα τὰ στοιχεῖα ἐξ ὧν πάντας ῥύη τοὺς Σὲ προσκαλουμένους. ᾩδὴ θ'. Εἱρμός. Κυρίως Θεοτόκον, σὲ ὀμολογοῦμεν, οἱ διά σοῦ σεσωσμένοι, Παρθένε Ἁγνή, σὺν Ἀσωμάτων χορείαις, σὲ μεγαλύνοντες. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Συνάχθητε προθύμως, πρὸ τῆς σεπτῆς Εἰκόνος, Δοχειαριτίσσης νοσούντων τὰ συστήματα, ὁ Ἱατρὸς γὰρ ἐν ταύτῃ μένει ὁ ἄμισθος. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Εἰκὼν ἡ Ἱερά Σου, ἄλλη ἀνεδείχθη, τοῦ Σιλωὰμ κολυμβήθρα, Πανύμνητε, ἀποκαθαίρουσα νόσους ψυχῆς καὶ σώματος. Δόξα Πατρὶ 42

Μονῆς Δοχειαρίου, ὡς λαμπάς ἐξῆλθε, τῆς Θεοτόκου Εἰκὼν ἡ πανσέβαστος, καὶ καταλαμπάνει τοὺς Ταύτην πιστῶς γεραίροντας. Καὶ νῦν... Εἰκόνι τῇ ἁγίᾳ, Γοργοϋπηκόου οἱ ἐν κινδύνοις προσπεύσατε ἅπαντες, καὶ τῶν θαυμάτων τὴν χάριν ἄφθονον λήψεσθε. Καὶ εὐθύς, τὸ Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον, καὶ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. Μεγαλυνάρια Γοργοϋπηκόου τὴν θαυμαστήν, καὶ σεπτὴν Εἰκόνα προσκυνήσωμεν ἀδελφοί θαύματα 43

τελοῦσαν καὶ βρύουσαν ἰάσεις καὶ ταύτην μετὰ πόθου κατασπασώμεθα. Ἔχοντες Εἰκόνα Σου τὴν σεπτήν, ἀνύμφετε Κόρη, ὡς προπύργιον ὀχυρὸν προσφεύγομεν ταύτῃ, καιρῷ τῷ των κινδύνων καὶ ἐπηρείας πάσης ἀπολυτρούμεθα. Νῦν καιρὸς ἀνάγκης ἦλθεν ἡμῖν, νῦν παρέστη χρεία, βοηθείας Κόρη τῆς Σῆς, λύτρωσαι οὖν πάσης, ἀνάγκης καὶ κινδύνου, καὶ χεῖρα βοηθείας τάχιστα ὄρεξον. Ἔχει μὲν Παρθένε ὁ Οὐρανός, Σῶμα καὶ ψυχήν Σου, ἐξαστράπτοντα φαεινῶς, ἔχει δὲ μορφήν Σου Μονὴν Δοχειαρίου, τὴν ἐπικαλουμένην Γοργοϋπήκοον. Ἄρον σου τὰ ὄμματα Μαριὰμ καὶ ἴδε εὐσπλάχνως, τοὺς Εἰκόνι Σου τῇ σεπτῇ παρεστῶτας Κόρη, καὶ Σὲ παρακαλοῦντας καὶ πλήρωσον αἰτήσεις τούτων Πανύμνητε. Ἴδοιμι Παρθένε ψυχορραγῶν, ἐν καιρῷ θανά- 44

του, τὴν Εἰκόνα Σου τὴν σεπτήν, παραμυθουμένην καὶ ἰλαρῶς ὁρῶσαν, καὶ ὄψεις τῶν δαιμόνων ἀποδιώκουσαν. Τέτρωμαι τῷ πόθῳ Σου Μαριάμ, φλέγει με ὁ ἔρως, καθορᾶν Σου τῆς ἱερᾶς, Εἰκόνος Παρθένε, τὸ κάλλος καὶ τὴν δόξαν, καὶ κόρον οὐ λαμβάνω τοῦ μεγαλύνειν Σε. Τὶ ἀνταποδώσομεν οἱ οἰκτροὶ δούλοι Σου, Παρθένε ἀντὶ χάριτος τῆς πολλῆς, ἥνπερ ἀνεδείξω, ἡμῖν χαρισαμένη εἰκόνα Σου τὴν Θείαν πλοῦτον οὐράνιο; Τοῦ ἁγίου Ιωάννου του Θεολόγου Χαίροις Ἰωάννη Ἀπόστολε, φίλε τοῦ Δεσπότου καὶ Τριάδος τὸ ἥδυσμα χαίροις τῆς Ἐφέσου τὸ κλέος και τῆς Πάτμου, καὶ πάντων Ὀρθοδόξων τὸ ἐγκαλλώπισμα. Τοῦ ἁγίου Γεωργίου 45

Ἀνάκτων ὑπέρμαχον καὶ πτωχῶν, πλεόντων σωτῆρα, ἀσθενούντων τε ἰατρόν, αἰχμαλώτων ῥύστην, καὶ ὀρφανῶν προστάτην, κεκτήμεθά σε πάντες, Μάρτυς Γεώργιε. Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες, μετὰ τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἰς τὸ σωθῆναι ἡμᾶς. Τρισάγιον Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (γ') Δόξα Πατρὶ Καὶ νῦν... Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον. (3) 46

Δόξα Πατρὶ... Καὶ νῦν... Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ὁ Ἱερεύς : Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία... Ἀμήν. Ἀπολυτίκιον Ἦχος α. Τῆς ἐρήμου πολίτης Ὡς Θεόβρυτον κρήνην τῶν αΰλων χαρίτων σου, τὴν θαυματουργόν σου Εἰκόνα Θεοτόκε πλουτήσαντες, ἐκ ταύτης τῶν θαυμάτων τὰς ροάς, ἀντλοῦμεν δαψιλῶς ὡς ἐξ Ἐδέμ, σὺ γὰρ Γοργοϋπήκοε βοηθὸς πέλεις τῶν ἐκβοώντων σοι Δόξα τοῖς σοῖς χαρίσμασιν Ἁγνή, δόξα τῇ 47

παρθενίᾳ σου, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς σου ἀνεκφράστου, προνοίᾳ Ἄχραντε. Ἦχος β' Ἀπόστολε Χριστῷ τῷ Θεῷ ἠγαπηπημένε, ἐπιτάχυνον, ρῦσαι λαὸν ἀναπολόγητον, δεχεταί σε προσπίπτοντα, ὁ ἐπιπεσόντα τῷ στήθει καταδεξάμενος, Ὅν ἱκέτευε, Θεολόγε, καὶ ἐπίμονον νέφος ἐθνῶν διασκεδάσαι, αἰτούμενος ἡμῖν εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος. Ἦχος δ' Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής, καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής, ἀσθενούντων ἱατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. ΕΚΤΕΝΗ. Ὁ Ἱερεύς : Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. 48

Κύριε, ἐλέησον (3) Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεινὸς) καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε, ἐλέησον (3) Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἀμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ πόλῃ ταύτῃ, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καὶ ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε, ἐλέησον (3) Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τὴν ἁγίαν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν πόλιν ταύτην, καὶ πᾶσαν πόλιν καὶ χώραν ἀπὸ ὀργῆς, λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου 49

πολέμου, καὶ αἰφνιδίου θανάτου, ὑπὲρ τοῦ ἵλεων, εὐμενῆ καὶ εὐδιάλακτον, γενέσθαι τὸν ἀγαθὸν καὶ φιλάνθρωπον Θεὸν ἡμῶν, τοῦ ἀποστρέψαι καὶ, διασκεδάσαι πᾶσαν ὀργὴν καὶ νόσον, τὴν καθ ἡμῶν κινουμένην, καὶ ῥύσασθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπικειμένης δικαίας αὐτοῦ ἀπειλῆς, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3) Ἔτι δεόμεθα καὶ ὑπέρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τὸν Θεὸν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3) Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, ἡ ἐλπὶς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καὶ τῶν ἐν θαλάσσῃ μακράν καὶ ἵλεως, ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3) 50