Την περασμένη Παρασκευή είχαμε τις

02-SPOT-NEA 31/05/2014 4:57 ΜΜ Page 2 2 ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΣΚΕΥΩΡΙΕΣ Ευημερία και ανάπτυξη ΤΗΣ ΣΚΕΥΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥ stavrousk@simerini.com Την περασμένη Παρασκευή είχαμε τις ανακοινώσεις από τρεις τράπεζες (Τράπεζα Κύπρου, Ελληνική και Eurobank Κύπρου), των αποτελεσμάτων τους για το πρώτο τρίμηνου του χρόνου. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την Τράπεζα Κύπρου και την Ελληνική, η μεν πρώτη κατέγραψε κέρδη έπειτα από επτά συνεχόμενα τρίμηνα ζημιών, η δε δεύτερη ανακοίνωσε μείωση των ζημιών της. Οι ανακοινώσεις αυτές, χωρίς να προσφέρονται για εφησυχασμό και μεγάλες κουβέντες, δεν μπορούν παρά να στέλνουν ελπιδοφόρα μηνύματα και να δημιουργούν αέρα αισιοδοξίας-έστω και χαμηλής εντάσεως μποφόρ- σε ό,τι αφορά την πορεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας μας. Ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ουσιαστικά διαλύθηκε, και τώρα, με πολύ κόπο και μόχθο, προσπαθεί να ορθοποδήσει και πάλι, προσπαθεί να σταθεί ξανά στα πόδια του και ν αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο επί του οποίου να στηριχθεί το δύσκολο, πλην όμως όχι ακατόρθωτο, εγχείρημα ανάκαμψης της κυπριακής οικονομίας. Στις ανακοινώσεις των ενθαρρυντικών αποτελεσμάτων των τραπεζών, προσθέστε και την εξέλιξη, επίσης της περασμένης Παρασκευής, άρσης όλων των περιοριστικών μέτρων στις εσωτερικές συναλλαγές. Συμπληρώνεται έτσι ένα παζλ, ο σχηματισμός του οποίου καταδεικνύει πως κάτι φαίνεται ν αλλάζει προς το καλύτερο, ότι ο χρηματοπιστωτικός τομέας της χώρας μας βαδίζει στο σωστό δρόμο και σε αυτόν είναι που πρέπει με κάθε τρόπο να συνεχίσει, προκειμένου να βγούμε σε κάποια φάση οριστικά από την κρίση. Είναι γι αυτόν ακριβώς τον λόγο που απαιτείται η συνέχιση εφαρμογής υπεύθυνων πολιτικών σε σχέση με την οικονομία, μακριά από λαϊκισμούς, τυμπανοκρουσίες και φανφάρες που χαϊδεύουν απλώς τα αυτιά των πολιτών. Με όλα τα προβλήματα, υπό το πρίσμα των ομολογουμένως εξαιρετικά επίπονων συνθηκών εντός των οποίων είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε, η στήριξη στο χρηματοπιστωτικό μας σύστημα, έχοντας πάντοτε υπόψη τα λάθη του παρελθόντος και την αποφυγή επαναλήψεως τους, είναι η μοναδική συνταγή που θα επιτρέψει στην Κύπρο ν αποκτήσει ξανά το ρόλο που της αξίζει, ως διεθνές, δηλαδή, χρηματοπιστωτικό κέντρο. Και μαζί θα δώσει στους κατοίκους της, το δικαίωμα στο όνειρο για επιστροφή στην ευημερία και στην ανάπτυξη. Στο «Χαμόγελο του Παιδιού» η επιμέλεια της μικρής Μαρίας Κρίθηκε η τύχη της μικρής Μαρίας, που με την ιστορία της είχε συγκλονίσει το παγκόσμιο, τον Οκτώβριο του 2013, καθώς άνοιξαν τότε εκατοντάδες φάκελοι εξαφανισμένων παιδιών, με την ελπίδα να βρεθούν σε κάποιο καταυλισμό τσιγγάνων. Η Εκούσια Δικαιοδοσία του Πρωτοδικείου Λάρισας, αποφάσισε χθες να δώσει την επιμέλειά της στο «Χαμόγελο του Παιδιού», από το οποίο ήδη φιλοξενείται από τότε που είχε εντοπιστεί σε οικισμό Ρομά στα Φάρσαλα. αρθρογραφουν ςημερα ςτη «ςημερινη» Περί σύστασης Συμβ. Εθνικής Ασφαλείας Σάββας Ιακωβίδης, ΣΕΛΙΔΑ 12 Προκαλούμε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη... Κωστάκης Αντωνίου, ΣΕΛΙΔΑ 12 Τα σύνδρομα της Βαβυλωνίας Γιάννος Χαραλαμπίδης, ΣΕΛΙΔΕΣ 16-17 Η Κωνσταντινούπολη δεν έγινε τουρκική! Λάζαρος Μαύρος, ΣΕΛΙΔΑ 12 Η Ευρώπη της κρίσης Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης, ΣΕΛΙΔΑ 18 Από την αποτυχία στην απαξίωση Ανδρέας Θεοφάνους, ΣΕΛΙΔΑ 51 Η βία δεν είναι απάντηση στη βία Μάριος Δημητρίου, ΣΕΛΙΔΑ 49 Θα μείνουμε στο χτες ή θα τολμήσουμε; Κίκος Λανίτης, ΣΕΛΙΔΑ 49 Από τα μηνύματα στα μαθήματα των εκλογών Κώστας Μαυρίδης, ΣΕΛΙΔΑ 49 HΜΕΡΗΣΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Έτος 38ο Αριθμός Φύλλου 13819 1η Έκδοση 3 Φεβρουαρίου 1976 Εκδότης και Συνιδρυτής: Κώστας Ν. Χατζηκωστής Διατελέσας Διευθύνων Σύμβουλος: Άντης Χατζηκωστής (2002-2010) Οικονομικός Διευθυντής: Ανδρέας Χατζημάρκου Group Advertising Director: Μαρία Κυριάκου Αρχισυντάκτης: Γιώργος Πλουτάρχου Αρχισυντάκτρια Κυριακάτικης «Σ»: Σκεύη Σταύρου Βοηθός Αρχισυντάκτης: Κωστάκης Αντωνίου Αρχισυντάκτης Business Weekly: Άγγελος Αγγελοδήμου Φωτογράφος: Γιώργος Μιχαήλ Ιδιοκτησία: Εκδοτικός Οίκος Δίας Δημοσία Λτδ Brand Manager: Ερωτόκριτος Ερωτοκρίτου Εμπορική Διευθύντρια Εφημερίδων: Γεωργία Τουτουνζιάν Υπεύθυνη Διεκπεραίωσης: Ιφιγένεια Λιασή Κεντρικό Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 22580580 / Φαξ: 22580570 Εμπορικό Τμήμα: 22580810 / Φαξ: 22580455 ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ: www.simerini.com ΗΛΕΚ. ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ: mail@simerini.com Εκτύπωση: PROTEAS PRESS LTD Διανομή: Kronos Public Ltd Copyright Εκδοτικός Οίκος Δίας Δημόσια Λτδ Απαγορεύεται αυστηρώς η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά προτίμηση ή κατά διασκευή απόδοση του περιεχομένου (κειμένου ή φωτογραφίας) με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφηση ή άλλο, χωρίς τη γραπτή έγκριση ή άδεια του εκδότη «Εκδοτικός Οίκος Δίας Δημόσια Λτδ». O καιρoς 26 0 C 18 0 C 26 0 C 28 0 C 25 0 C ΣΗΜΕΡΑ: Ο καιρός θα είναι σε πολλές περιοχές κυρίως αίθριος, αλλά τοπικά θα υπάρχουν αυξημένες νεφώσεις, ενώ το μεσημέρι και το απόγευμα αναμένεται να σημειωθούν τοπικά βροχές ή και μεμονωμένη καταιγίδα, στα ορεινά, το εσωτερικό και τα ανατολικά. Η θερμοκρασία θα ανέλθει στους 28 βαθμούς στο εσωτερικό, στους 25 στα δυτικά, γύρω στους 26 στα υπόλοιπα παράλια και στους 18 βαθμούς στα ψηλότερα ορεινά. [ΘΕρΜΟκραςιΕς ΕΞΩΤΕρικΟΥ ] Αθήνα 24, Αλγέρι 24, Βαρκελώνη 21, Βαρσοβία 10, Βελιγράδι 22, Βιένη 14, Βουδαπέστη 19, Βουκουρέστι 23, Βρυξέλλες 17, Γενεύη 20, Δαμασκός 33, Δουβλίνο 12, Ηράκλειο 27, Θεσσαλονίκη 26, Κάιρο 35, Κάλιαρι 23, Κίεβο 25, Κοπεγχάγη 15, Κουβέιτ 41, Κωνσταντινούπολη 28, Λισαβόνα 19, Λονδίνο 20, Μαδρίτη 23, Μάντσεστερ 13, Μινσκ 10, Μόσχα 13, Μπαχρέιν 38, Μπορντό 17, Όσλο 19, Παρίσι 17, Πράγα 8, Ρώμη 18, Σαράγιεβο 14, Σόφια 23, Στοκχόλμη 15, Ταγγέρη 21, Τάλιν 8, Τελ Αβίβ 26, Τζέντα 35, Τρίπολη 26, Τύνιδα 26, Φρανκφούρτη 17. ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ Αύριο Δευτέρα αναμένονται διαστήματα με κυρίως αίθριο καιρό, αλλά και περίοδοι με αυξημένες νεφώσεις, ενώ τοπικά αναμένεται να σημειωθούν βροχές, χωρίς να αποκλείεται το απόγευμα και μεμονωμένη καταιγίδα. Η θερμοκρασία δεν θα σημειώσει αξιόλογη μεταβολή. Την Τρίτη ο καιρός θα είναι κυρίως αίθριος, ενώ από αργά το απόγευμα θα παρατηρούνται αυξημένες ψηλές νεφώσεις. ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΟΥΝΙΟΥ Ανατολή ηλίου: 05.04 Δύση ηλίου: 19.42 ΣΕΛΗΝΗ 4 ημερών + ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 318 ΠΑΤΕΡΩΝ Ιουστίνου μάρτυρος, Πύρρου οσίου

03-CMYK 31/05/2014 4:31 ΜΜ Page 3 3

04-05-SPOT 31/05/2014 4:37 ΜΜ Page 4 4 ΤΟ ΘΕΜΑ Ο Οργανισμός καλείται να καλύψει, αν προκύψουν, ζημιές του Ταμείου Συντάξεων Οι πρώτες εκτιμήσεις φέρουν την αξία του Οργανισμού στα 800 εκατ. Γ ερό ΤΗΣ ΧΡΥΣΩΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ chryso.an@ cytanet.com.cy Η αξία της κάθε επένδυσης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 10% της συνολικής αξίας του χαρτοφυλακίου του Ταμείου «ξεσκόνισμα» επιχειρείται για την περιουσία της Cyta, στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσής της, ώστε να γίνει μια συνολική αποτίμηση των περιουσιακών της στοιχείων, που εκτιμάται στα 800 εκατ., προτού προχωρήσει η διαδικασία της αποκρατικοποίησης. Προς το σκοπό αυτό, όχι μόνο καταγράφεται η περιουσία και εκτιμάται η αξία της αλλά και διενεργείται αναλογιστική μελέτη για την οικονομική κατάσταση του Ταμείου Συντάξεων, καθώς και προσπάθειες για υλοποίηση των συμφωνιών στις περιπτώσεις που αγοράστηκαν ακίνητα αλλά δεν ολοκληρώθηκαν ή παραχωρήθηκαν χρηματοδοτήσεις χωρίς να ανακτηθούν τα ποσά που δόθηκαν. Δεν αποκλείεται να ληφθούν σημαντικές αποφάσεις για ξεκαθάρισμα αυτών των περιπτώσεων και προσπάθειες να μην χαθούν χρήματα του Ταμείου Συντάξεων του προσωπικού. Πληροφορίες μας αναφέρουν ότι μια από τις κύριες προτεραιότητες που έχει θέσει το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού, και η μεγαλύτερη πρόκληση για τον Πρόεδρο του Χρίστο Πατσαλίδη, είναι να καταγραφεί η περιουσία της Cyta και η κατάσταση του Ταμείου Συντάξεων και να ληφθούν τέτοιες αποφάσεις ώστε η αξία του Οργανισμού να είναι όσο το δυνατόν ψηλότερη. Ο Πρόεδρος της Cyta έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι ο οργανισμός δεν θα πωληθεί όσα - όσα γιατί είναι περιουσία του κύπριου φορολογούμενου. Οι όποιες ζημιές ή τα ελλείμματα του Ταμείου επηρεάζουν αρνητικά την οικονομική κατάσταση του Οργανισμού καθώς σύμφωνα με τη νομοθεσία, η Cyta είναι υποχρεωμένη να καλύψει τα ελλείμματα που δημιουργούνται με εγγυήσεις από το Υπουργείο Οικονομικών. Στο μικροσκόπιο οι υπερεπενδύσεις σε ακίνητα Ξεσκονίζουν τις συμφωνίες για τα ακίνητα που αποκτήθηκαν ή τις χρηματοδοτήσεις έργων Η νέα αναλογιστική μελέτη θα αποδείξει κατά πόσον οι επενδύσεις που έγιναν σε ακίνητα ήταν προς το συμφέρον των μελών του Ταμείου Ο Δημοκρατικός Συναγερμός είναι το μόνο ουσιαστικά κόμμα που στηρίζει την κυβέρνηση. Άρα στοιχειώδης λογική και πολιτική πρακτική επιβάλλει στον πρόεδρο Αναστασιάδη να διαβουλεύεται και να συμβουλεύεται το κόμμα από το οποίο προέρχεται. Φαίνεται, όμως, ξανά από μόλις πρόσφατα γεγονότα πως το προεδρικό και η Πινδάρου έχουν διαφορετικές ατζέντες. Πρόβλημά τους, βέβαια, αλλ επειδή κυβερνούν, όσα συμβαίνουν μεταξύ τους αφορούν και τους πολίτες. Ανέκαθεν, οι κατοικούντες στο λόφο του προεδρικού καταλαμβάνοναι από το σύνδρομο της ύβρεως. Θεωρούν ότι από τη στιγμή που εισήλθαν στο προεδρικό, δεν έχουν να δώσουν λόγο σε κανέναν. Δεν ισχυριζόμαστε ότι ο Ν. Αναστασιάδης δεν διαβουλεύεται με τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Όμως, ο δεύτερος έχει επιβεβαιώσει εκτιμήσεις και παρατηρήσεις μας ότι δεν φαίνεται να δέχεται να προσφέρει την υποστήριξη του ΔΗΣΥ στον Πρόεδρο χωρίς εκ των προτέρων διαβούλευση ή συζητήσεις ή και ενημέρωση. Έτσι, τα τελευταία 24ωρα σε 3-4 περιπτώσεις ο ΔΗΣΥ τήρησε εμφανώς αποστάσεις από τον Πρόεδρο. Την περ. Κυριακή, σε δήλωσή του ευθύς μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, που έφερε τον ΔΗΣΥ πρώτο κόμμα, παρά την πρωτοφανή αποχή, ο Αβ. Νεοφύτου έριξε την πρώτη, ισχυρή μπηχτή κατά του Ν. Αναστασιάδη. Είπε: «Στις ευρωεκλογές σημειώθηκε το μεγαλύτερο μέχρι τώρα ποσοστό αποχής. Η αποχή στέλνει το δικό της ηχηρό μήνυμα προς όλους μας. Και στην Κύπρο και στην Ευρώπη. Επιβεβαιώνει την απώλεια αξιοπιστίας της πολιτικής, όπως γινόταν μέχρι σήμερα, σε σημαντικό μέρος της κοινωνίας μας. Αυτή την πραγματικότητα τονίζω συνεχώς, παρά τις επικρίσεις που δέχομαι γι αυτό. Υποσχέσεις που δεν υλοποιούνται, ξύλινος πολιτικός λόγος, αδυναμία ανάληψης πολιτικού κόστους, έσπρωξαν μακριά τους πολίτες από την εκλογική διαδικασία». Ποιος δεν υλοποιεί υποσχέσεις; Μα, ο πρόεδρος Αναστασιάδης που εξετράπη σε τόσες πολλές δεσμεύσεις προεκλογικά, που έχασε το λογαριασμό. [ ΘΕΣΗ ] Η Πινδάρου και το Προεδρικό Μετεκλογικά, απλώς τις λησμόνησε! Είναι και άλλες περιπτώσεις διαφωνίας του ΔΗΣΥ με το Προεδρικό. Είναι η κραυγαλέα περίπτωση της Ειρένας Γεωργιάδου, που παρουσιάζει μιαν εκπληκτική μεταπήδηση από αξίωμα σε αξίωμα σε διάστημα μηνών. Από συνεργάτης του Χάρη Γεωργιάδη στο κόμμα, μεταπήδησε σε στενότατη συνεργάτιδά του στο υπουργείο Οικονομικών, μετά μεταπήδησε στην πολύ σημαντική θέση της Επιτρόπου για τη Μεταρρύθμιση της Δημόσιας Υπηρεσίας και, πριν καταλάβει πού βρίσκεται, προτίμησε να επιδιώξει τη θέση του προέδρου της Ελληνικής Τράπεζας. Δεν πιστεύουμε ότι το έκανε για λόγους οικονομικούς αλλ αυτή η συμπεριφορά της δημιουργεί σοβαρότατο πρόβλημα στους μέντορές της, κομματικούς και προεδρικούς. Εξάλλου ο ΔΗΣΥ σαφέστατα διατυπώνει την απορία του για τον προωθούμενο διορισμό του πρώην υπουργού Άμυνας, Φ. Φωτίου, επικεφαλής του αναγκαιότατου, υπό τις σημερινές ιδίως περιστάσεις, Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας. Και σαφώς φαίνεται να διαφωνεί για την ρουσφετολογική επιβράβευση ενός αποστάτη του ΔΗΚΟ και για έναν άλλο λόγο: Αν διοριστεί ο Φωτίου, το ΔΗΚΟ σίγουρα θα αντιδράσει αρνητικά. Είναι εμφανές πως μεταξύ προεδρικού και Πινδάρου η επιβαλλόμενη αμφίδρομη διαβούλευση δεν λειτουργεί όπως περισσότερο ο ΔΗΣΥ θα επιθυμούσε να λειτουργεί αφού, ως υποστηρικτής και στυλοβάτης της κυβέρνησης, καθημερινά σχεδόν εισπράττει τις αρνητικές επιπτώσεις της όποιας κριτικής ασκείται από την αντιπολίτευση για τις στραβοτιμονιές και τις ανευθυνότητες της κυβέρνησης ή και του Προέδρου. Ξαναλέμε: Πρόβλημα του προεδρικού και της Πινδάρου πώς συνεργάζονται. Επειδή, όμως, κυβερνούν τον τόπο, οι ατζέντες, οι ασυναρτησίες, οι αντιπαραθέσεις, οι κρυψιβουλίες τους ή ακόμα και οι όποιες φιλοδοξίες τους, αφορούν όλους επειδή στο τέλος, οι πολίτες πληρώνουν τα επίχειρα της ασυνεννοησίας και της μικροπολιτικής και ρουσφετολογικής συμπεριφοράς τους.

04-05-SPOT 31/05/2014 4:37 ΜΜ Page 5 Συνετή διαχείριση ΤΟ ΘΕΜΑ 5 ΣΥΜΦΩΝΑ με τη νομοθεσία, οι επενδύσεις του Σχεδίου Συντάξεων θα πρέπει να γίνονται στη βάση της συνετής διαχείρισης, για να εξυπηρετούνται με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα των μελών και των δικαιούχων. Τα στοιχεία του ενεργητικού επενδύονται κατά τρόπο που να διασφαλίζεται η ασφάλεια, η ποιότητα, η ρευστότητα και η κερδοφορία του χαρτοφυλακίου. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζονται και τα συμφέροντα της Αρχής καθώς εάν στο Σχέδιο Συντάξεων διαπιστωθούν ελλείμματα θα πρέπει να καλύπτονται από την Αρχή και οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη έχει άμεσες επιπτώσεις στον Οργανισμό. Η διαχείριση του χαρτοφυλακίου του Ταμείου θα πρέπει να γίνεται με χρηστή διοίκηση διαφάνεια μετά από διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Μια από τις σημαντικότερες «τρύπες» του Ταμείου, που εντοπίζεται και καταγράφεται και στην Έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας για το 2012, είναι ότι «παραχωρήθηκαν δάνεια σε διάφορες εταιρείες από τα οποία ενδεχομένως να προκύψουν ζημιές, καθώς οι εν λόγω εταιρείες έχουν υποστεί ζημιές από την αναδιάρθρωση του χρηματοπιστωτικού τομέα μετά τη σχετική απόφαση του Eurogroup». Ο Οργανισμός εκτός από τα δίκτυα τηλεπικοινωνιών κατέχει και Ταμείο Συντάξεων των εργαζομένων. Επιπλέον, σαν ημικρατικός οργανισμός, η CYTA είχε δανείσει στο κράτος 340 εκατ. και αυτά τα χρήματα θα πρέπει να επιστραφούν όπως ζητούν οι εργαζόμενοι της επιχείρησης. Να σημειωθεί ότι στο πλαίσιο της επενδυτικής πολιτικής, ένα ποσοστό των αποθεμάτων του Σχεδίου επενδύθηκαν σε ακίνητα, οι αξίες των οποίων, λόγω της οικονομικής κρίσης, μειώθηκαν. Σε πολλές περιπτώσεις εκτός από τις «παραφουσκωμένες» τιμές στις οποίες αγοράστηκαν, υπάρχουν σοβαρές καταγγελίες για κακοδιαχείριση. Οι επενδύσεις του Ταμείου Συντάξεων αφορούν επενδύσεις σε ακίνητη περιουσία ή επενδύσεις σε χρηματοδότηση έργων. επενδύσεις και χρηματοδότηση Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας σχετικά με καταγγελίες που αφορούν απαλλοτριώσεις και αγοραπωλησίες τουρκοκυπριακών περιουσιών στις ελεγχόμενες από την Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ εκτός από τα δίκτυα τηλεπικοινωνιών κατέχει και Ταμείο Συντάξεων των εργαζομένων. Επιπλέον, σαν ημικρατικός οργανισμός, η CYTA είχε δανείσει στο κράτος 340 εκατ. και αυτά τα χρήματα θα πρέπει να επιστραφούν όπως ζητούν οι εργαζόμενοι. Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές, οι επενδύσεις του Ταμείου Συντάξεων που σχετίζονται με ακίνητη περιουσία αφορούν απευθείας επενδύσεις σε ακίνητα και σε χρηματοδότηση έργων. Όπως επισημαίνεται, εκτός από την αγορά οικοπέδων στη Λεωφόρο Λεμεσού (Λευκωσία) που έγινε το 2004, οι επενδύσεις σε κτηριακά έργα έγιναν σε 5 άλλες περιπτώσεις κατά την περίοδο 2009-2011: 1. Κτήριο CyView στα Λατσιά 2. Κτήριο Εσπερίδες 3. Kτήριο Zavos Makarios Avenue 4. Ακίνητο Αθηαινίτη 5. AERO Centre Το σύνολο των συμβατικών υποχρεώσεων του Ταμείου για τα 6 ακίνητα παρουσιάζεται ως 93.491.417 και σύμφωνα με την έκθεση της Διερευνητικής Επιτροπής για τη Cyta, το συνολικό ποσό που πληρώθηκε μέχρι τις 13.8.2013 ανέρχεται στα 79.534.298. Η σημερινή αξία τους με βάση τις οικονομικές καταστάσεις ημερομηνίας 30.6.2013, σύμφωνα με εκτιμήσεις από εκτιμητές ακινήτων, είναι 66,914.850. Το σύνολο της αξίας των επενδύσεων του Ταμείου στα ακίνητα έχει υποστεί μείωση, και η μεγαλύτερη μείωση, παρουσιάζεται στο έργο AERO Centre στη Δρομολαξιά. οι επενδύσεις σε χρηματοδότηση έργων Οι επενδύσεις σε χρηματοδότηση έργων έγιναν σε 5 περιπτώσεις κατά την περίοδο 2011-2012: 1. Chaps Property Developers 2. Marina Residences - Ergomakers Ltd/Πανδώρα Επενδύσεις (Δημόσια) Λτδ 3. Ακίνητο Ομίλου Παρασκευαΐδη - NEMIKA 4. Athienitis Mall 5. UCLAN University Cyprus Σύμφωνα με την έκθεση, το σύνολο των συμβατικών υποχρεώσεων του Ταμείου για τις περιπτώσεις χρηματοδότησης παρουσιάζεται ως 132.700.000, το συνολικό ποσό που πληρώθηκε μέχρι τις 13.8.2013 είναι 96.028.525. Η σημερινή οικονομική τους αξία με βάση τις οικονομικές καταστάσεις ημερομηνίας Αξιολόγηση και απομείωση ΣΤΗΝ έκθεση αξιολογείται το κάθε έργο ξεχωριστά και η απομείωση την οποία υπέστη. Όπως αναφέρεται επίσης στην έκθεση, οι σύμβουλοι επισύρουν την προσοχή των Διαχειριστών ότι οι αξίες των έργων, όταν ολοκληρωθούν, δυνατόν να είναι σημαντικά διαφοροποιημένες από αυτές που είχαν αρχικά προβλεφθεί, λόγω των οικονομικών συνθηκών και των αλλαγών στις προδιαγραφές από αυτές που είχαν συμφωνηθεί. Προτρέπουν τους Διαχειριστές να επιβάλλουν σε κάθε στάδιο επαρκείς εξασφαλίσεις για τα ποσά που χρηματοδοτούν. 30.6.2013, είναι 87,762.359. Σε έκθεση των συμβούλων του Ταμείου PCM Advisers Ltd, ημερομηνίας 31.5.2013, αξιολογείται η οικονομική κατάσταση των έργων χρηματοδότησης κατά την 31.12.2012, στη βάση εκτιμήσεων από ανεξάρτητους εκτιμητές όσον αφορά τις εμπράγματες εξασφαλίσεις που είχε το Ταμείο. Αγορά ακινήτων Κτήριο Εσπερίδες: Η αρχική συμφωνία αγοράς ήταν 23,5 εκ., στη συνέχεια αποφασίστηκαν από το Ταμείο να γίνουν σημαντικές κατασκευαστικές αλλαγές (προσθήκη 3ου υπογείου και 5ου ορόφου) έτσι που η αύξηση της δαπάνης στα 28.200.000 πλέον 800.000 για τα μεταβιβαστικά. Ακυρώθηκε η αρχική συμφωνία που είχε συναφθεί και υπογράφτηκαν δύο νέες συμφωνίες, η μία για την αγορά της γης για 10.000.000 και η δεύτερη για την κατασκευή του κτηρίου έναντι του ποσού των 18.200.000 πλέον Φ.Π.Α. Οι εισηγήσεις των Νομικών Υπηρεσιών για περίληψη συγκεκριμένων όρων στο κείμενο της νέας συμφωνίας που αφορούσαν τις αλλαγές στο έργο δεν λήφθηκαν υπόψη από τους Διαχειριστές. Έργο Zavos Makarios Avenue: Το Έργο Zavos Makarios Avenue αποκτήθηκε μέσω της εξαγοράς από το Ταμείο της ιδιοκτήτριας εταιρείας του οικοπέδου, εταιρείας Ravico Development Ltd, έναντι ποσού 3 εκ. και της ανάθεσης της κατασκευής του κτηρίου σε άλλη εταιρεία του ιδίου ομίλου εταιρειών που ανήκε η Ravico, του Ομίλου Εταιρειών Δ. Ζαβός, έναντι του ποσού των 5 εκ. πλέον 750.000 Φ.Π.Α., αποβλέποντας σε εξοικονόμηση ποσού 240.000 σε μεταβιβαστικά. Περί τον Δεκέμβριο του 2011, διαπιστώθηκε εκ των υστέρων, κατά την ετοιμασία, από τον ελεγκτικό οίκο του Ταμείου KPMG, των οικονομικών καταστάσεων της εταιρείας Ravico, ότι υπήρχαν υποχρεώσεις της εταιρείας που ανέρχονταν σε περίπου 1.500.000 προς τους παλιούς μετόχους, οι οποίες υπόκεινται μεταξύ άλλων σε αμυντική εισφορά. Χρηματοδοτήσεις Chaps Property Developers Το ΤαμεΙο υπέγραψε τον Φεβρουάριο 2011 συμφωνία για χρηματοδότηση με ποσό 15.000.000 ενός κτιριακού συγκροτήματος της εταιρείας Chaps Property Developers, υπολογιζόμενης αξίας 25.000.000. μέχρι τώρα έχει καταβληθεί προς την εταιρεία το ποσό των 9.500.000. Σύμφωνα με τα στοιχεία που κατατέθηκαν στην επιτροπή, μέχρι σήμερα το έργο δεν φαίνεται να έχει προχωρήσει αλλά βρίσκεται στα αρχικά στάδια. οι κατασκευαστικές εργασίες σταμάτησαν από το τέλος απριλίου 2013. Κατά τη μελέτη της αρχικής πρότασης της εταιρείας για χρηματοδότηση, διενεργήθηκε έλεγχος εκ μέρους του Ταμείου για τη φερεγγυότητα της εταιρείας. Παρά τις δεσμεύσεις που φαίνονταν ότι είχε η εταιρεία σε πάγιες και κυμαινόμενες επιβαρύνσεις, εντούτοις αυτό δεν λήφθηκε υπόψη ή προκάλεσε ανησυχία. επιστολές της εταιρείας προς το Ταμείο αναφέρουν ότι η εταιρεία αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. απόδοση στα κεφάλαια 5% - 10% Σύμφωνα με τον οίκο Aon Hewitt, η διαστρωμάτωση των επενδύσεων σε Ταμεία, θα πρέπει να είναι 10% σε εγχώριες μετοχές, 15% σε μετοχές διεθνών εταιρειών, 10% σε ακίνητη περιουσία, 55% σε ομόλογα, 5% σε καταθέσεις και 5% σε εναλλακτικές επενδύσεις. Η βιωσιμότητα του Ταμείου Συντάξεων της Cyta καθορίζεται από την απόδοση πάνω στα κεφάλαιά του, που υπολογίζεται ότι θα έπρεπε να είναι μεταξύ 5%-10%. Η νέα αναλογιστική μελέτη θα λάβει υπόψη τις τρέχουσες τιμές των ακινήτων και τις δυνατότητες να υπάρξουν έσοδα στο Ταμείο αλλά και να αποδείξει κατά πόσον οι επενδύσεις που έγιναν σε ακίνητα ήταν προς το συμφέρον των μελών του Ταμείου ή όχι. Σύμφωνα με σχετική οδηγία που αφορά ευρύτερα τα Ταμεία επαγγελματικών Συνταξιοδοτικών Παροχών, η αξία της κάθε επένδυσης, για παράδειγμα των ακινήτων, δεν μπορεί να υπερβαίνει το 10% της συνολικής αξίας του χαρτοφυλακίου του Ταμείου. οι συνολικές επενδύσεις σε μη ρυθμιζόμενες αγορές, όπως είναι τα ακίνητα, δεν μπορεί να υπερβαίνουν το 40% της συνολικής αξίας του χαρτοφυλακίου. Στην περίπτωση του Ταμείου Συντάξεων της Cyta, επειδή δεν εφαρμόστηκε η επενδυτική πολιτική που προτεινόταν από τους συμβούλους και δεν υπήρχε δέσμευση και υποχρέωση από εγγραφή του στο Mητρώο του εφόρου Ταμείων επαγγελματικών Συνταξιοδοτικών Παροχών, οι υπερεπενδύσεις σε ακίνητα φθάνουν σε ένα ποσοστό που κυμαίνεται γύρω στο 35%.

06-CMYK-07-SPOT 31/05/2014 3:51 ΜΜ Page 6 6 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ακόμα μια φορά, οι πολιτικές δυνάμεις έλαβαν το μήνυμα Στο ίδιο ρεφρέν ακροατές Το εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής οδηγεί στη διαμόρφωση ενός ιδιότυπου τριπολισμού, με την αποχή να αναδεικνύεται σ έναν ισχυρό, πλην απροσδιόριστο τρίτο πόλο Σ το ίδιο ρεφρέν ακροατές «Θα λάβουμε» ή, κάποιοι, προκαταβολικά εγρήγοροι και περισσότερο ευαίσθητοι από τους άλλους, σπεύδουν να ανακοινώσουν «έχουμε ήδη λάβει το μήνυμα από τους πολίτες». Αυτή η αθυροστόμως μόνιμη επωδός, βγαίνει από τα χείλη των πολιτικών εδώ και δεκαετίες, έπειτα από κάθε εκλογική αναμέτρηση. Και δηλοί πως, προφανώς, ουδέποτε έλαβαν οιοδήποτε μήνυμα, ή, αν το έλαβαν, δεν το κατανόησαν, ή δεν θέλησαν να το λάβουν ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ σοβαρά υπ όψιν. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Χωρίς, ασφαλώς, papadopoulosm να αποκλείεται το ενδεχόμενο, ακόμη και @simerini.com αν όντως δεν ομιλούν παραπλανητικά, η κρίση της πολιτικής και των θεσμισμένων εκπροσωπήσεων, όπως αποτυπώνεται στην ολοένα αυξανόμενη αποστροφή των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα και τους εκφραστές του, να διαλαμβάνει εφεξής χαρακτηριστικά ανίατης δομικής παθογένειας.με αποτέλεσμα, στον καθρέφτη της λαϊκής απαξίωσης και αδιαφορίας, όπως εκφράστηκε με τη γιγαντιαία άμπωτη της αποχής, να διαθλάται πάντοτε ο αντικατοπτρισμός της αμηχανίας των πολιτικών, που σπεύδουν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο, σαν μια παροδική διατάραξη της πολιτικής κανονικότητας, η οποία υποτίθεται θα επανέλθει, με τις προσήκουσες διορθωτικές αναπροσαρμογές. Νέα πολιτική γεωγραφία Οι εκλογές της περασμένης Κυριακής, διαμόρφωσαν μια νέα πολιτική γεωγραφία, η οποία δεν μπορεί παρά να κατανοηθεί ως αποτύπωση μιας προϊούσας κρίσης νομιμοποίησης του πολιτικού-κομματικού συστήματος, με την αμφισβήτηση είτε να διαχέεται προς το υπεράριθμο ποσοστό της αποχής είτε να εκφράζεται με την ελαφρά στήριξη νεοπαγών πολιτικών σχηματισμών, που ο χρόνος, βεβαίως, θα αναδείξει τον βαθμό της πολιτικής αντοχής τους, αλλά και την ικανότητά τους να κυοφορήσουν μια πραγματικά διαφορετική πολιτική πρόταση. Η πρώτη εμφανίζεται, για την ώρα, ως ένας μάλλον «αδρανής» πολιτικός τελεστής, ως ένας απροσδιόριστος πολιτικός πόλος, που προσδίδει στη διάχυτη και πολύμορφη αντίδραση εναντίον του πολιτικού συστήματος και των θεσμικών εκπροσώπων του, τα χαρακτηριστικά πολιτικής διαμαρτυρίας, που δεν φαίνεται ικανή να ριζοσπαστικοποιηθεί πολιτικά, προσανατολιζόμενη προς ενεργητικές μορφές παραγωγής μιας άλλης πολιτικής σχέσης, έξω από τα παγιωμένα πολιτικά σχήματα. Διπολισμός και τριπολισμός της αποχής Τα δεύτερα, εισέπραξαν μέρος της κοινωνικής δυσαρέσκειας, η οποία, πέραν της μαζικής αποχής, διακινήθηκε κυρίως στις «παρυφές» του πολιτικού τόξου, πλήττοντας περισσότερο τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου, πάρα τους δύο ηγεμονεύοντες συστημικούς πυλώνες, οι οποίοι, παρά τις αναταράξεις, φαίνεται πως διατηρούν ισχυρά, ακόμη, αποθέματα αντοχής. Πέρα, λοιπόν, από τον ενισχυμένο διπολισμό των δύο μεγάλων κομμάτων - διπολισμό με διακριτή πολιτική ταυτότητα - τείνει, στα διάκενα του πολιτικού σκηνικού, να διαμορφωθεί, και ένας ιδιότυπος τριπολισμός, με την προσθήκη της αποχής, η οποία αναδεικνύεται σε εδραίο, πλέον, στοιχείο πολιτικής αναφοράς. Αποχή που, στο συγκεκριμένο πολιτικό συγκείμενο, μπορεί να ερμηνευθεί, διττώς: ως έκφραση, αφενός, έλλειψης εμπιστοσύνης των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα και τα κόμματα, αλλά και κρίσης ικανότητας να ανταποκριθεί στην ικανοποίηση του αιτήματος πολιτικής εκπροσώπησης, καθώς και να αντιμετωπίσει, επαρκώς, τα κρίσιμα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος. Αφετέρου, ως έκφραση δυσπιστίας προς τους θεσμούς και τις πολιτικές της ίδιας της ΕΕ, με επίκεντρο, κυρίως, τις αφορούσες την Κύπρο αποφάσεις του Γιούρογκρουπ, αλλά και αμφισβήτησης της τελεστικότητας της συμμετοχής της Κύπρου στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Μήνυμα μετασχηματισμού ων κομμάτων Στο πλαίσιο αυτό, σαφώς διαγιγνώσκεται το μήνυμα για την αναγκαιότητα μετασχηματισμού των πολιτικών σχηματισμών, στην προοπτική διεύρυνσης της δημοκρατίας και της συμμετοχής των πολιτών, επαναφέροντας το πρόταγμα του εκδημοκρατισμού και της λαϊκής συμμετοχής στις διαδικασίας διαμόρφωσης και λήψης των αποφάσεων. Παραμένει αμφίβολο, ωστόσο, εάν τα κόμματα αντιλαμβάνονται την ανάγκη να προχωρήσουν στην αναγκαία αυτο-μεταρρύθμιση, προκειμένου να ανοιχθούν ουσιαστικά προς την κοινωνία και τα αιτήματά της, επιτρέποντας διόδους στη δύναμη των κοινωνικών συλλογικοτήτων, αλλά και διαμορφώνοντας, στο δικό τους πεδίο, δομές δημοκρατικής αυτοέκφρασης. Ίσως, οι ευρωεκλογές της περασμένης Κυριακής, να δίνουν ακόμη μια ευκαιρία στο ασθμαίνον πολιτικό σύστημα, να επιχειρήσει ένα βηματισμό υπέρβασης των στενωπών του φθαρμένου και αναξιόπιστου καθεστώτος της ισχύουσας αντιπροσώπευσης, το οποίο καταπίπτει στο έλλειμμα αντιπροσωπευτικότητας μιας «δημοκρατίας», που δεν είναι απλώς ένα ελλειμματικό σύμπτωμα μέσα στις δυσλειτουργίες του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά μια παντελής απουσία στη σκηνή της πιο παροξυσμικής λογικής του. Εντεινόμενη αποπολιτικοποίηση Στο σκηνικό της γενικότερης απαξίωσης εγγράφεται, ασφαλώς, και ένα στοιχείο προϊούσας αποπολιτικοποίησης, απότοκο της έκπτωσης των οργανικών πολιτικών θεσμών και της ασκούμενης πολιτικής, αλλά και αδιαφορίας για τα πολιτικά δρώμενα, που, διαχρονικά, στις ευρωεκλογές, εμφανίζεται σε ιδιαίτερα υψηλά ποσά, αν και το εύρος του είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια.

06-CMYK-07-SPOT 31/05/2014 3:51 ΜΜ Page 7 ΠΟΛΙΤΙΚΗ 7 Αναδιαμόρφωση σκηνικού ΟΣΟΝ αφορά στο καθ εαυτό πολιτικό και κομματικό σκηνικό και τους γενικότερους συσχετισμούς δυνάμεων, το εκλογικό αποτέλεσμα φαίνεται να αποδεσμεύει τάσεις αναδιαμόρφωσης του πολιτικού πεδίου, με κυρίαρχα στοιχεία τον πολυκερματισμό και την πολυδιάσπαση του ενδιάμεσου χώρου, αλλά και την εδραίωση, όπως προσημειώθηκε, παρά τις απώλειες σε αριθμούς ψήφων, του ηγεμονεύοντος διπολισμού, με κυρίαρχο πόλο πολιτικής ισχύος τον ΔΗΣΥ, ο οποίος, καταγράφοντας ποσοστό ρεκόρ στις ευρωεκλογές, καθίσταται ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος του πολιτικού παιγνιδιού. Καταγράφεται, επίσης, η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος, η οποία για πρώτη φορά στην ιστορία των κυπριακών εκλογών ανέρχεται σε διψήφιο αριθμό (11%). Θα αποτελούσε, ωστόσο, ασύγγνωστη αστοχία, εάν το κυβερνητικό στρατόπεδο έσπευδε να μεθερμηνεύσει το υψηλό ποσοστό του ΔΗΣΥ ως «ψήφον εμπιστοσύνης» προς τις πολιτικές της Κυβέρνησης, οι οποίες δοκιμάζονται καθημερινώς μέσα σ ένα εξαιρετικά δύσθυμο περιβάλλον επιτεινόμενης κοινωνικής απογοήτευσης, που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη προοπτικής και την αυξανόμενη φτωχοποίηση των μικρομεσαίων και κατώτερων στρωμάτων της κοινωνίας. Την ίδια ώρα, το ΑΚΕΛ, παρά την απώλεια περίπου 8% στο συνολικό αριθμό ψήφων που έλαβε, σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2009, φαίνεται να αντέχει την «πίεση» και τους κλυδωνισμούς, διατηρώντας σε ικανό βαθμό τη δύναμή του στα επίπεδα περίπου των προεδρικών εκλογών, ενώ καταφέρνει να διατηρήσει και τη δεύτερη έδρα, που ήταν και ο πρώτιστος στόχος του σ αυτές τις ευρωεκλογές. Ούτε εδώ, ωστόσο, χωρούν πανηγυρισμοί ή εφησυχασμός, γιατί το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης δεν κατάφερε να δρέψει, έστω κατ ελάχιστον, καρπούς από την εντεινόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια, λόγω της εφαρμογής πληθώρας αντιλαϊκών μνημονιακών μέτρων, ενώ η τάση αποστροφής μεγάλης μερίδας των ψηφοφόρων προς το ΑΚΕΛ, εξαιτίας των «καταστροφικών αποτελεσμάτων της πενταετίας Χριστόφια», δείχνει να παγιώνεται, περιοριοθετώντας, πλέον, στο δεδομένο εκτόπισμα, το εκλογικό ποσοστό του κόμματος. Πολυκερματισμός στον ενδιάμεσο χώρο ΣημαντικΟτερΟΣ, ίσως, πολιτικά εμφανίζεται ο σημειούμενος κατακερματισμός του ενδιάμεσου χώρου, που τείνει να αφαιρέσει την αδιαμφισβήτητα ηγεμονεύουσα προοπτική στον χώρο του κέντρου απ όλους τους πολιτικούς παίκτες, αν και, το Δημοκρατικό κόμμα, παρά τη μείωση των ποσοστών του, που για πρώτη φορά δεν ξεπερνά το 11 τοις εκατόν, παραμένει η πρώτη δύναμη. Ωστόσο, τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, διαμορφώνουν μία ρευστή όσο και αμφίρροπη γεωγραφία στον κεντρώο χώρο, που και αθροιστικά (τα τέσσερα κόμματα του κέντρου συγκεντρώνουν μαζί γύρω στο 25 τοις εκατόν του συνόλου των ψήφων), δεν δείχνει ότι μπορεί να αναμοχλεύσει μια δυναμική ουσιαστικής αμφισβήτησης του ενδυναμωμένου διπολισμού. Ως σημαίνουσα πολιτική εξέλιξη καταγράφεται, επίσης, η εδραίωση της Συμμαχίας Πολιτών ως ισχυρής πολιτικής δύναμης στο κέντρο, η οποία παρουσιάζει ταυτόχρονα μιαν αξιοσημείωτη πολυσυλλεκτικότητα, απ όλο σχεδόν το πολιτικό φάσμα, μ ένα αρκετά ικανοποιητικό ποσοστό, που μπορεί να μην της εξασφάλισε εκλογή έδρας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, της διασφάλισε ωστόσο, τη συμμετοχή στο εθνικό Συμβούλιο. την ίδια ώρα, η Συνεργασία εδεκ-οικολόγων, αν και αθροιστικά παρουσιάζεται μειωμένη, εν σχέσει προς τη δύναμη των δύο κομμάτων, κατάφερε να αντέξει στις αμφίπλευρες πιέσεις από τους όμορους πολιτικούς χώρους, εξασφαλίζοντας τη διαμφισβητούμενη, τις τελευταίες ημέρες, έδρα στο ευρωκοινοβούλιο και με ένα ποσοστό που μπορεί να αποτελέσει τη βάση για την εδραίωση και ενδυνάμωση της μεταξύ τους συνεργασίας την επομένη των εκλογών, αν και το χαμηλό ποσοστό που κατέγραψαν οι δύο συνεργαζόμενοι χώροι προκαλεί έντονους προβληματισμούς. Άλλο στοιχείο αναδιαμόρφωσης της πολιτικής γεωγραφίας είναι η ικανή παρουσία νεοπαγών, κατά το μάλλον ή ήττον, πολιτικών σχηματισμών, όπως το μήνυμα ελπίδας και το ελαμ, που μαζί συγκεντρώνουν περίπου το 6.5 τοις εκατόν, με ποσοστά που θα τους εξασφάλιζαν την είσοδο στη Βουλή, αν γίνονταν χθες βουλευτικές εκλογές. μένει, ωστόσο, να επαληθευθεί, κατά πόσον, στο επόμενο διάστημα, και εν όψει, ακριβώς, των βουλευτικών του 2016, η πολιτική τους παρουσία συνδέεται με μακροχρόνιες ανάγκες και απαιτήσεις του κοινωνικού σώματος και όχι με περιστασιακές μετατοπίσεις του πολιτικού πεδίου. ιδία το ελαμ, φαίνεται, εκ δεξιών της δεξιάς, παρενδύοντας τον ακροδεξιό του χαρακτήρα, να καρπώνεται οφέλη από την κρίση αντιπροσώπευσης του πολιτικού συστήματος, παρεισάγοντας μια λαϊκίστικη ρητορική, που φαίνεται, προσώρας, αποδεκτή σε ουκ ευάριθμα ώτα.

08-09-CMYK 31/05/2014 3:54 ΜΜ Page 8 8 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Το ΔΗΚΟ περιφερόταν σαν επαίτης πότε στην αυλή του Χριστόφια και πότε του Αναστασιάδη. Η απουσία χαρισματικού ηγέτη και τα λάθη τακτικής των ηγεσιών του Ναυάγησε ο κεντρώος χώρος οι αρχηγικές τάσεις, οι προσωπικές φιλοδοξίες, οι διαφορετικές πολιτικές, η αδιαφορία προσέγγισης των πολιτών και οι ενδοκομματικές ρήξεις οδηγούν τον ενδιάμεσο χώρο σε απορρόφηση από τους δύο πόλους Α ν το αντελήφθησαν οι ηγέτες του ενδιάμεσου χώρου, οι λεγόμενες κεντρώες δυνάμεις έχουν ναυαγήσει. Και σε ποσοστά και σε πειστικό λόγο. Δεν έχουν προτάσεις, δεν πείθει ο λόγος τους στους πολίτες, οι οποίοι αναζητούν εναλλακτικές λύσεις και προτάσεις έναντι των δύο πόλων, και δεν τις εντοπίζουν στον κεντρώο χώρο. Οι αρχηγικές τάσεις, οι προσωπικές φιλοδοξίες, τα κατεστημένα, η απουσία ηγέτη με ισχυρή προσωπικότητα, οι εσωτερικές έριδες έχουν δημιουργήσει τοίχο μεταξύ τους, αλλά και τοίχο μεταξύ του λαού. Η καταβύθιση των ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ ποσοστών τους, στις ΑΝΤΩΝΙΟΥ τελευταίες Ευρωεκλογές, καταδεικνύει antoniouc @simerini.com πόσο μεγάλο είναι το έλλειμα, στις πολιτικές δυνάμεις του κεντρώου χώρου. Οι ίδιοι οι ηγέτες των κεντρώων δυνάμεων είχαν δώσει το στίγμα της ανικανότητάς τους και της απουσίας βούλησης να ενωθούν σε ένα ισχυρό μέτωπο, στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές. Η προσπάθεια των Καρογιάν, ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ για συνένωση, χωρίς προϋποθέσεις, θα αποτύχουν Ομήρου, Συλλούρη, Οικολόγων, προσέκρουσε στις προσωπικές ατζέντες, στις φιλοδοξίες, στις υστεροβουλίες και στα κομματικά παιγνίδια. Είναι γνωστό το φιάσκο που διαδραματίστηκε τότε, ώστε δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε τι μεσολάβησε, ώστε ο καθένας να πάρει τον δρόμο του. Κανένας δεν εμπιστευόταν τον άλλο, ώστε να του δώσει το χρίσμα του υποψηφίου. Ο Καρογιάν ήθελε Μαυρέλλη-Κεραυνό, ο Ομήρου Λιλλήκα, ο Συλλούρης αλλοιθώριζε προς τον ΔΗΣΥ. Τελικά, μέσα σε όλο εκείνο το παιγνίδι, προταθέντες υποψήφιοι φαγώθηκαν, είτε από τους ίδιους τους προτείνοντες είτε από τις διάφορες ίντριγκες και τα κυκλώματα που είχαν σχηματισθεί μέσα στα κόμματα. Οι Καρογιάν και Συλλούρης βολεύτηκαν ως μικρομάγαζα μέσα στον Δημοκρατικό Συναγερμό, και έμεινε μόνο ο Λιλλήκας, ως υποψήφιος ενός ακρωτηριασμένου κέντρου, να διεκδικεί νίκη μέσα στους υποψηφίους των δύο πόλων. Στη μετέπειτα φάση, ακολούθησε η νίκη του Νικόλα Παπαδόπουλου και η ανάληψη της προεδρίας του ΔΗΚΟ, αλλά και η νέα διαίρεση του κόμματος σε καρογιανικούς και παπαδοπουλικούς. Οι οριακές ισορροπίες και η εκλογή αξιωματούχων με την ίδια φιλοσοφία με τον Καρογιάν, στην ιεραρχία της νέας ηγεσίας, η αποχώρηση του κόμματος από τον κυβερνητικό συνασπισμό και οι διαφορετικές αντιλήψεις που επικράτησαν υπέρ και εναντίον της αποχώρησης, διχοτόμησαν περισσότερο το κόμμα. Οι τάσεις ρεβανσισμού και στις δύο πλευρές, η προσπάθεια των μεν να πάρουν τη ρεβάνς από τον Νικόλα και η υπόγεια σύγκρουση που αναπτυσσόταν, έφεραν τον κύριο πυλώνα των κεντρώων δυνάμεων μπροστά σε νέα διάσπαση. Χάριν των προσχημάτων, όλοι εργάζονταν δήθεν υπέρ της ενίσχυσης του ΔΗΚΟ, αλλά στην ουσία, τη ναρκοθετούσαν. Ο ίδιος ο Νικόλας Παπαδόπουλος παρέπαιε μεταξύ μίας σκληρής πολιτικής στο Κυπριακό, αλλά και μία συγκαταβατικής συμπεριφοράς έναντι των τροϊκανών μεθοδεύσεων της Κυβέρνησης. Η ανακόλουθη τακτική του, οι διμέτωπες επιθέσεις του, εναντίον και του ΑΚΕΛ και της Κυβέρνησης, είχαν ως αποτέλεσμα να ανατιναχθούν οι σχέσεις με τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά και να δώσουν ερείσματα στους εσωκομματικούς του αντιπάλους. Μοιραία, οδηγήθηκε στην πρώτη εκλογική ήττα του, με μείωση των ποσοστών του. Πρόσφερε ευκαιρία στον Μάριο Καρογιάν, για μία άνετη ρεβάνς. Ο άλλος παραδοσιακός κεντρώος χώρος, η ΕΔΕΚ, διασώθηκε χάρη στη συνδρομή των Οικολόγων. Υπάρχει, εδώ, ξύλινη γλώσσα και ξύλινη πολιτική. Δεν πείθουν οι θέσεις της στο Κυπριακό, μοιάζουν θέσεις εμβολιασμένες από άλλες εποχές. Δεν υπάρχει Βάσος Λυσσαρίδης για να εμπνεύσει τον κόσμο και κυρίως τους νέους, άλλωστε οι εποχές εκείνες έχουν ξεπεραστεί. Φιλότιμες προσπάθειες καταβάλλει ο Γιαννάκης Ομήρου, αλλά δεν είναι αρκετές. Σήμερα, ούτε καν την ερωτεύονται οι ψηφοφόροι. Και σιγά-σιγά αρχίζει να μαραζώνει ως κόμμα και να μη δείχνει ότι μπορεί να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις των πολιτών. Ξέσπασαν και εδώ ενδοκομματικές συγκρούσεις. Η Συμμαχία των Πολιτών εδραιώνεται στον πολιτικό χάρτη, δείχνει πολυσυλλεκτικότητα, μαζεύοντας δυσαρεστημένους από το ΑΚΕΛ και τους άλλους κεντρώους χώρους. Αλλά κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα μπορέσει να προελάσει πέραν των ποσοστών μιας μικρής κεντρώας δύναμης. Η προσπάθεια του Τάσσου το 2006-07 ΠΑΡΑΓοΝΤΑΣ κεντρώου κόμματος παραδέχεται ότι είναι εμφανής η αποδυνάμωση των πολιτικών δυνάμεων του ενδιάμεσου χώρου. Κάθε φορά, τόνισε, που ο κεντρώος χώρος αντιμετωπίζει πρόβλημα και περίπτωση συρρίκνωσης, προστρέχει σε ανάληψη πρωτοβουλιών για συνένωση. Κάτι τέτοιο εξήγγειλε τη νύκτα των εκλογών ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ, Γιαννάκης Ομήρου. Αλλά οι προσπάθειες συνένωσης πρέπει να αναλαμβάνονται όταν ο κεντρώος χώρος παρουσιάζεται ισχυρός και με αυξημένα ποσοστά. Και όχι όταν βρίσκεται σε κατάσταση αποδυνάμωσης. Τέτοια προσπάθεια ανέλαβε το 2006-07 ο Τάσσος Παπαδόπουλος, μετά τις βουλευτικές εκλογές, κατά τις οποίες τα δύο κόμματα εξήλθαν ενισχυμένα, με το ΔΗΚΟ να λαμβάνει ποσοστά 18%, την ΕΔΕΚ 8% και μαζί με το ΕΥΡΩΚΟ και τους Οικολόγους, ο κεντρώος χώρος να αθροίζει περίπου το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος. Το ΔΗΚΟ ήταν σύμφωνο με την πρωτοβουλία, το ίδιο και ο Γιαννάκης Ομήρου. Έγιναν και συσκέψεις και ετέθησαν κάτω και ενέργειες που αφορούσαν την καλλιέργεια ενωτικού κλίματος μέσα στις κεντρώες μάζες. Όπως συνεργασία στους τοπικούς δήμους, κοινές πολιτικές στο Κυπριακό και σε άλλα θέματα, κ.ά. Η κίνηση προχωρούσε κανονικά, αλλά εν τω μεταξύ επήλθε η ήττα του Τάσσου στις προεδρικές εκλογές. Παρά ταύτα, ο Τάσσος Παπαδόπουλος ζήτησε να προχωρήσει η προσπάθεια, αλλά και πάλιν η αρρώστια που τον κτύπησε, έβαλε τέλος στις προσπάθειες. Στη συνέχεια, οι ηγεσίες των άλλων κεντρώων σχηματισμών πήραν τον δικό τους δρόμο...

08-09-CMYK 31/05/2014 3:54 ΜΜ Page 9 ΠΟΛΙΤΙΚΗ 9 Ανύπαρκτη η προσέγγιση των πολιτών ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ του ενδιάμεσου χώρου φαίνεται να χάνουν τη μάχη της προσέγγισης του κόσμου. Δεν υπάρχει, πάνω απ όλα, ο στιβαρός ηγέτης, που μπορεί να εμπνεύσει τον κόσμο και να προσφέρει οράματα και νέο δυναμισμό. Ο κεντρώος χώρος είναι βυθισμένος στον συντηρητισμό και στα καλούπια ενός κόσμου που χάνεται. Όχι πολύ μακριά μας, στην Ελλάδα, νέα κόμματα αναδεικνύονται και νέοι ηγέτες προβάλλουν. Κρατούν τον σφυγμό του μέσου Έλληνα, μέσα στις δοσμένες δύσκολες συνθήκες της οικονομικής κρίσης και αντλούν δυνάμεις μέσα από τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας. Ακόμη και το ΠΑΣΟΚ ενδύεται άλλο κοστούμι και παρουσιάζεται ως Ελιά, γιατί γνωρίζει ότι ο πολίτης διαγράφει τα κόμματα που αμάρτησαν και θέλει κάτι το νέο. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ευρώπη. Είτε ως ακροδεξιά είτε ως κεντροαριστερά κόμματα, εμφανίζονται σαν νέοι παίκτες στην κομματική αγορά. Δεν κατάφεραν να σαρώσουν πλήρως το παλιό. Αλλά ο άνεμος άρχισε να φυσά. Οι Ευρωπαίοι πολίτες εγκαταλείπουν τον συντηρητισμό και τη μονολιθική προσήλωση στο κόμμα που ψήφισαν οι παππούδες τους και αναζητούν άλλα πολιτικά καταφύγια. Εδώ, καλά κρατεί και υπερισχύει ακόμη η μάντρα των δύο πόλων. Αλλά, ποιος νέος ηγέτης παρουσιάστηκε που θα ωθήσει τους πολίτες σε άλλες κατευθύνσεις; Ποιος κινητοποίησε τους 78 χιλιάδες ανέργους και τους 45 χιλιάδες πεινασμένους; Ποιος έπεισε τους 340 χιλιάδες ψηφοφόρους που απαξίωσαν όλους τους άλλους, ότι αυτός είναι ο ικανός, ο οραματιστής, ο ηγέτης που δεν είναι ο ίδιος με τους άλλους, για να τους φέρει ξανά στις κάλπες; Ούτε ένας ηγέτης από τους υπάρχοντες σε όλους τους κομματικούς χώρους, δεν απέδειξε το χαρισματικό των ηγετικών του ικανοτήτων. Αλλά αυτόν τον ηγέτη τον χρειάζεται περισσότερο παντός άλλου, ο κεντρώος χώρος, αν πρόκειται να ελπίζει στο σπάσιμο του διπολισμού. Λείπουν η αποφασιστικότητα, οι ιδέες, τα οράματα. Κάποτε ο μ. Κωνσταντίνος Τσάτσος, εκφωνώντας τον επικήδειο στην κηδεία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, είχε πει: Το κενό του Εθνάρχη θα αναπληρώσει το ενωμένο Έθνος. Ίσως, σήμερα, αυτό να μεταφέρεται στην περίπτωση των κεντρώων δυνάμεων. Το κενό ενός ηγέτη οραματιστή, καλείται να καλύψει η συλλογική ηγεσία αυτού του χώρου. Εφόσον εκλείψουν οι αρχηγικές τάσεις και οι προσωπικές φιλοδοξίες. Με ένα πρόγραμμα προσαρμοσμένο στη σημερινή πραγματικότητα και στις κρίσιμες στιγμές που διέρχεται το εθνικό θέμα και στις τραγικές στιγμές που βιώνει ο κόσμος. Με παραμερισμό των πολιτικών ενός εκάστου, με ένωση δυνάμεων, με ρωμαλέα εκστρατεία μέρα νύχτα μέσα στον λαό, με προσέγγιση των προβλημάτων του και με ρεαλιστικές προτάσεις επίλυσης τους. Τα κάστρα των πολιτικών αρχηγών, δεν είναι πια τα γραφεία τους. Βρίσκονται μέσα στον κόσμο, στον απλό άνθρωπο, δίπλα στα προβλήματά του. Αν δεν γίνει αυτό κατανοητό, τότε δεν είναι μακριά η μέρα που ο ενδιάμεσος χώρος θα καταστεί εύθρεπτη τροφή στους δύο πόλους.

10-SPOT 31/05/2014 3:55 ΜΜ Page 10 10 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Το ΔΗΚΟ γίνεται κόμμα ρεβανσισμού και ακροτήτων Καταστροφικό το φλερτ Νικόλα με Λιλλήκα Η νέα ηγεσία, με τις μέχρι σήμερα αποφάσεις και συμπεριφορές της, τείνει να καταστήσει το ΔΗ.ΚΟ., από κόμμα ρυθμιστικό, σε κόμμα διαμαρτυρίας, που τελικά οδηγείται σε πολιτική απομόνωση καταγγέλλει ο Α. Τρυφωνίδης Λ ανθασμένες πολιτικές επιλογές, όπως η αποχώρηση από την Κυβέρνηση, «που ήταν, κατά κύριο λόγο, προσχηματική», η ταύτιση με τον Αβ. Νεοφύτου στα θέματα της οικονομίας, η στήριξη από τον κ. Ν. Παπαδόπουλο της υποψηφιότητας του Γ. Λιλλήκα στις προεδρικές εκλογές του 2013, καθώς και συμπεριφορές και ενέργειες της νυν ηγεσίας αποτελούν τους κύριους παράγοντες για την εκλογική αποτυχία του ΔΗΚΟ στις ευρωεκλογές της περασμένης Κυριακής, επισημαίνει ο Πρόεδρος της Επαρχιακής Επιτροπής Λευκωσίας του κόμματος, Αλέκος Τρυφωνίδης. Τονίζει, επιπρόσθετα, ότι το ΔΗ.ΚΟ. βρίσκεται σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο κομβικό σημείο, υποδεικνύοντας πως μόνον εάν παραμείνει πιστό στις αρχές και παρακαταθήκες του, ως κόμμα μετριοπάθειας και ευθύνης, μπορεί να μπει σε πορεία ανάκαμψης και να προσφέρει αυτά που χρειάζεται σήμερα ο τόπος. ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Ποιοι λόγοι, κατά ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ τη γνώμη σας, οδήγησαν το ΔΗΚΟ στο papadopoulosm @simerini.com εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής; Κατ αρχάς επιτρέψτε μου να πω πως το αποτέλεσμα των εκλογών της περασμένης Κυριακής δεν με αφήνει ικανοποιημένο όχι μόνον ως στέλεχος του ΔΗ.ΚΟ, αλλά και ως πολίτη αυτού του Κράτους. Δυστυχώς, για πρώτη φορά στα χρονικά της κυπριακής πολιτικής πραγματικότητας, τα κόμματα και οι εκλεγμένοι ευρωβουλευτές τους έχουν χάσει την πολιτική νομιμοποίησή τους, αφού έχουν ψηφιστεί από τη μειοψηφία των πολιτών. Όσον αφορά τους λόγους για τους οποίους το ΔΗ.ΚΟ. οδηγήθηκε στο 10.8%, το οποίο σημειωτέον είναι το χαμηλότερο ποσοστό από της ιδρύσεως του Κόμματος, θεωρώ πως οι λόγοι είναι εξόχως πολιτικοί. Πέραν, όμως, των πολιτικών λόγων, υπήρξαν όλο αυτό το διάστημα και άλλες αιτίες που μας οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα, όπως, για παράδειγμα, συμπεριφορές και ενέργειες που δεν έχουν καμία σχέση με την πολιτική φυσιογνωμία, ιστορία και αρχές του ΔΗ.ΚΟ. Προσχηματική η αποχώρηση από την Κυβέρνηση Μπορείτε να γίνετε πιο συγκεκριμένος; Πρώτα και πάνω από όλα αναφέρομαι στην απόφαση του Κόμματος να αποχωρήσει Τραγική η εκλογική εικόνα μας άρον-άρον από την κυβέρνηση, με πρόσχημα το κοινό ανακοινωθέν στο Κυπριακό. Για το ΔΗ.ΚΟ. η πολιτική σταθερότητα αποτελούσε ανέκαθεν στρατηγικό του στόχο. Το Κόμμα μας υπηρέτησε με ευλάβεια τη στρατηγική της πολιτικής σταθερότητας στον τόπο μας τα προηγούμενα χρόνια, καταβάλλοντος σημαντικό πολιτικό κόστος. Το κοινό ανακοινωθέν περιέχει στοιχεία προβληματικά τα οποία δεν μας ικανοποιούν και που προκαλούν ανησυχίες, αλλά, από την άλλην, οι ακραίες και αυθαίρετες απόψεις, όπως αυτές υιοθετήθηκαν και εκφράστηκαν από διάφορα στελέχη της ηγεσίας του ΔΗΚΟ, αποδείχτηκε ότι δεν εισακούστηκαν από την εκλογική μας βάση. Θεωρώ πως η απόφαση για αποχώρηση από την κυβέρνηση δεν έπεισε τον κόσμο του ΔΗ.ΚΟ ότι στηριζόταν σε λόγους αρχής, αλλά ήταν προσχηματική και πως οι πραγματικοί λόγοι ήταν καθαρά μικροκομματικής τακτικής, προσωπικών φιλοδοξιών, εκδικητικών συνδρόμων και ανώφελης αλαζονείας.να υπενθυμίσω ότι υπέβαλα πρόταση τότε, αντί της βεβιασμένης ενέργειας να αποχωρήσουμε από την κυβέρνηση, να ηγηθούμε μιας μεγάλης πορείας προς τη βάση του κόμματος, με απώτερο στόχο την ελαχιστοποίηση των παρενεργειών και άλλων προβλημάτων που συσσωρεύτηκαν μετά την παρατεταμένη ενδοκομματική προεκλογική εκστρατεία. Στη συνέχεια, με ένα κόμμα ενωμένο και στρογγυλό στη βάση θα μπορούσαμε να αποφασίζαμε οτιδήποτε θα ήταν αναγκαίο για το καλό του τόπου και το κόμματός μας. Επιπρόσθετα, η ταύτισή μας με το ΔΗΣΥ και τον Αβέρωφ Νεοφύτου σε αρκετά θέματα της οικονομίας, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, η φορολόγηση των ακινήτων και η διαφύλαξη της πρώτης κατοικίας εξόργισαν τα στελέχη και τον απλό ψηφοφόρο του ΔΗΚΟ, ο οποίος ένιωθε αποξενωμένος από τις αρχές του Κόμματός του.τα πιο πάνω δηλώνουν ξεκάθαρα πως η μονοθεματική επικοινωνιακή στρατηγική που επιλέγηκε από την ηγεσία του κόμματος δεν ήταν σωστή. Ο κόσμος ανέμενε να δώσουμε λύσεις στα προβλήματά του και όχι συνθήματα. Η προσπάθεια για αλλαγή πλεύσης της τελευταίες μέρες φάνηκε ανεπαρκής για να πείσει τους ψηφοφόρους μας και την ευρύτερη κοινωνία. Το ίδιο ισχύει και όσον αφορά στην πρόσφατη επίσκεψη του Αντιπροέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στην Κύπρο. Αντί να αξιώσουμε και να διεκδικήσουμε από τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ να ασκήσει την επιρροή του στην Τουρκία, ώστε να καταφέρουμε να βρούμε μια βιώσιμη και λειτουργική λύση στο Κυπριακό, μας κυρίευσαν ξενοφοβικά σύνδρομα Η ηγεσία του ΔΗΚΟ υποστηρίζει ότι το κόμμα σας σημείωσε τις μικρότερες απώλειες σε ποσοστά, απ όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Μπορεί, κατ εσάς, να χαρακτηριστεί αυτό επιτυχία; Έχω την ταπεινή άποψη πως, αν η πρώτη αντίδραση του Προέδρου του ΔΗ.ΚΟ. για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών το βράδυ της Κυριακής ήταν διαφορετική, η κατάσταση θα ήταν εντελώς διαφορετική. Και το λέω αυτό, γιατί, αν δούμε το αποτέλεσμα είτε ποσοστιαία είτε σε απόλυτους αριθμούς, η κατάσταση παραμένει το ίδιο τραγική. Είναι γι αυτό που τονίζω πως πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να αναλύσουμε τα αποτελέσματα στην πραγματική τους διάσταση. Αν επιχειρήσουμε να επικαλύψουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί, ή αν προσπαθήσουμε να επιρρίψουμε ευθύνες ο ένας στον άλλον, η επόμενη εκλογική αναμέτρηση στις βουλευτικές εκλογές θα είναι ίσως ακόμα πιο αρνητική, κάτι που θα σημαίνει πως το ΔΗ.ΚΟ. έπαψε να είναι πλέον το κυρίαρχο κόμμα του κέντρου. ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΗ ήταν η αποχώρηση από την Κυβέρνηση, και οφείλεται σε λόγους μικροκομματικής τακτικής, προσωπικών φιλοδοξιών, εκδικητικών συνδρόμων και ανώφελης αλαζονείας και κινήσεις εντυπωσιασμού, που εκ του αποτελέσματος της επίσκεψης, απεδείχθησαν ότι ήταν τελικά αβάσιμα και υπερβολικά. Εκ του αποτελέσματος των ευρωεκλογών, φαίνεται πως αυτές οι συμπεριφορές και αποφάσεις, είχαν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν φυγόκεντρες δυνάμεις ανάμεσα στις μετριοπαθείς ομάδες των ψηφοφόρων του ΔΗΚΟ προς τον ΔΗ.ΣΥ. Το ΔΗΚΟ υιοθετεί ρεβανσιστικές συμπεριφορές Έχετε, όμως, αναφερθεί και σε συμπεριφορές και ενέργειες. Ναι, έχω αναφερθεί σε συμπεριφορές και ενέργειες που δεν είναι συμβατές με τη φυσιογνωμία του ΔΗ.ΚΟ. Το ΔΗ.ΚΟ., όταν ιδρύθηκε από τον αείμνηστο ηγέτη μας Σπύρο Κυπριανού ήταν το κόμμα της μετριοπάθειας, της σύνεσης και της συναίνεσης. Σήμερα, ο κόσμος μας είναι δέκτης συμπεριφορών ρεβανσισμού. Συμπεριφορές ακραίες, οι οποίες μετατοπίζουν το ΔΗ.ΚΟ. από το χώρο του Κέντρου. Δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγα πως το ΔΗ.ΚΟ. στην προσπάθειά του να συγκρατήσει τις δυνάμεις του προς άλλα κόμματα και κυρίως προς το Κόμμα του κ. Λιλλήκα, μετατρέπεται αρκετές φορές σε ακραίο κόμμα. Επιπρόσθετα, ο αποκλεισμός και η μη αξιοποίηση όλων των ηγετικών στελεχών, αλλά και άλλων στελεχών του κόμματος κατά την προεκλογική περίοδο έφερε τη χαμηλή συσπείρωση Είναι βαρύς ο χαρακτηρισμός Το γνωρίζω και με πληγώνει. Πληγώνει όχι μόνον εμένα. Πληγώνει πολλούς συναγωνιστές και πολλούς παραδοσιακούς ψηφοφόρους μας. Δυστυχώς, για τον Πρόεδρο του ΔΗ.ΚΟ. αλλά και για το ΔΗΚΟ, οι στενοί συνεργάτες του Προέδρου είναι ακόμα μεθυσμένοι από τη νίκη του Δεκεμβρίου. Είναι ένα πράγμα να ηγείσαι ενός επιτελείου και είναι άλλο πράγμα να ηγείσαι ενός κόμματος, το οποίο είχε πρόσφατα εξέλθει από μια σκληρή και μακρά προεκλογική εκστρατεία. Εάν δεν ξεπεραστούν τα σύνδρομα της αλαζονείας, της υπεροψίας, των διαχωρισμών και αποκλεισμών, Αρκετά στελέχη ζητούν τη σύγκληση έκτακτου πολιτικού συνεδρίου, το οποίο να επαναπροσδιορίσει τον πολιτικό προσανατολισμό του ΔΗΚΟ. Συμφωνείτε με αυτή την εισήγηση; Προσωπικά διαφωνώ με την πιο πάνω εισήγηση. Και διαφωνώ, γιατί το ΔΗΚΟ πραγματοποίησε πρόσφατα πολιτικόιδεολογικό συνέδριο, στο οποίο καθορίστηκε και υιοθετήθηκε ομόφωνα από τους συνέδρους η πολιτική φιλοσοφία του Κοινωνικού Κέντρου. Η σύγκληση, τότε πολύ φοβάμαι πως χειρότερες μέρες μάς αναμένουν. Γιατί πιστεύετε πως μια αρκετά μεγάλη μερίδα των οπαδών σας μετακινήθηκαν προς το κόμμα του Γιώργου Λιλλήκα; Είναι, νομίζω, καλά γνωστό πως, παρά το γεγονός πως το κόμμα είχε αποφασίσει να στηρίξει την υποψηφιότητα του Νίκου Αναστασιάδη, ο σημερινός Πρόεδρος του ΔΗ.ΚΟ. Νικόλας Παπαδόπουλος στήριξε την υποψηφιότητα του Γιώργου Λιλλήκα. Μάλιστα, στενοί συνεργάτες του κ. Παπαδόπουλου ήταν σε καθημερινά τηλεοπτικά πάνελ, και σε οργανωτικές συσκέψεις καλώντας τους ΔΗΚΟϊκούς να ψηφίσουν τον Γιώργο Λιλλήκα. Θεωρώ πως, εξαιτίας της ενέργειας αυτής του Νικόλα Παπαδόπουλου, αλλά και της ΕΔΕΚ να στηρίξουν τον κ. Λιλλήκα, σήμερα και τα δύο αυτά κόμματα θερίζουν τους καρπούς των σπόρων που έσπειραν, δίνοντας έτσι το δικαίωμα στο κόμμα του κ. Λίλλήκα να εδραιωθεί στον χώρο του κέντρου, γεγονός που υπονομεύει σοβαρά τον ρυθμιστικό ρόλο του ΔΗΚΟ. Ούτε καν συσπειρώσαμε τους ψηφοφόρους μας Είναι δικαιολογημένες οι επικρίσεις που εκφράζονται εναντίον του Προέδρου του ΔΗΚΟ, τόσο από τον τέως Πρόεδρο του κόμματος όσο και από αριθμό στελεχών; Έχω δει προσεκτικά τη δήλωση του τέως Προέδρου του Κόμματος. Ο κ. Καρογιάν αναφέρεται σε πραγματικότητες, με αρκετές από τις οποίες συμφωνώ. Δεν είναι θέμα επικρίσεων. Είναι θέμα παραδοχών. Μπορεί, δηλαδή, να αμφισβητήσει κανείς πως τα ποσοστά του ΔΗΚΟ στις Ευρωεκλογές είναι τα μικρότερα που καταγράφτηκαν ποτέ στην ιστορία του; Έχω την άποψη πως οι συγκυρίες και οι πολιτικές συνθήκες είναι τέτοιες, που θα μπορούσε το ΔΗ.ΚΟ. να τις αξιοποιήσει προς όφελος του. Ο ΔΗ.ΣΥ, για παράδειγμα, είναι το μόνο κυβερνών κόμμα στην Ευρώπη, που παρά τις σκληρές αποφάσεις που επέβαλε, σημείωσε άνοδο. Από την άλλη, το ΑΚΕΛ, μετά από τόσο έντονες κριτικές για τον τρόπο που κυβέρνησε, κατάφερε να συσπειρώσει σε ένα αρκετά ικανοποιητικό βαθμό τους ψηφοφόρους του. Αντίθετα, το ΔΗ.ΚΟ., παρά το γεγονός πως είχαμε αλλαγή της ηγεσίας μας, η οποία, είτε για πολιτικούς λόγους είτε ακόμα και για ψυχολογικούς λόγους, θα ανέμενε κανείς πως θα λειτουργούσαν θετικά, όχι μόνον απέτυχε να αντλήσει ψήφους από άλλους κομματικούς χώρους, αλλά ούτε καν κατάφερε να συσπειρώσει τους δικούς του ψηφοφόρους. Σύγκληση έκτακτου συνεδρίου όμως, έκτακτου πολιτικού συνεδρίου στο οποίο θα συζητηθούν τα εκλογικά αποτελέσματα με ειλικρίνεια και νηφαλιότητα, δεν με βρίσκει αντίθετο Δυστυχώς, η νέα ηγεσία, με τις μέχρι σήμερα αποφάσεις και συμπεριφορές της έχει αποπροσανατολιστεί από αυτή την κατεύθυνση με κίνδυνο να καταστήσει το ΔΗ.ΚΟ. από ένα κόμμα ρυθμιστικό σε ένα κόμμα διαμαρτυρίας, που τελικά οδηγείται σε πολιτική απομόνωση.

11-CMYK 31/05/2014 4:32 ΜΜ Page 11 11

12-SPOT 31/05/2014 3:56 ΜΜ Page 12 12 ΓΝΩΜΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ Γιατί πρέπει να συσταθεί Συμβ. Εθνικής Ασφαλείας ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ Ηλ.διεύθυνση: s.iacovides@simerini.com Είναι τραγικό και αυτόχρημα καταστροφικό: Σε αυτό τον τόπο τίποτε πια δεν μπορεί να γίνει σωστά; Οι πολίτες έχουν απελπιστεί άχρι θανάτου με την εγκληματική αχαμπαροσύνη, την ολέθρια ανευθυνότητα και την βροντώδη επιπολαιότητα, με τις οποίες εκείνοι που ηγούνται θεσμών και κρατικών δομών ενεργούν ή απλώς παίζουν! Να μιλήσουμε για το Κυπριακό; Να αναφερθούμε στην οικονομία; Προσέξτε τι πάει να γίνει τώρα με μιαν ορθή, κατά τα άλλα, προεκλογική δέσμευση Αναστασιάδη, για τη δημιουργία ενός επιβαλλόμενου και υπό τις σημερινές περιστάσεις Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ). Για την ιστορία να αναφέρουμε πως πρώτος εισηγήθηκε τη σύσταση ΣΕΑ, από τον Οκτώβρη του 1987, ο Σταύρος Σταύρου-Σύρος, με άρθρο του στον ημερήσιο Τύπο. Στις 22/10/1987, ο τότε πρόεδρος του ΔΗΣΥ, και υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γλ. Κληρίδης, σε ομιλία του στο Μιτσερό, υποστήριξε τη σύσταση Συμβουλίου Εθνικής Άμυνας. «Η άμυνα του τόπου μας επί διακυβέρνησης Κυπριανού έγινε, με τον διορισμό κομματικού υπουργού, κομματική υπόθεση ενώ θα έπρεπε να ήταν υπόθεση διακομματική». Επί προεδρίας Μακαρίου λειτουργούσε (1964-1967) Συμβούλιο Εθνικής Άμυνας. Τα τελευταία χρόνια, ο αντιστράτηγος ε.α. και πρώην υπουργός Άμυνας, Φ. Κλόκκαρης, με πυκνή αρθρογραφία στον Τύπο όπως και με το βραβευθέν βιβλίο του: «Τουρκική απειλή κατά του Ελληνισμού της Κύπρου», κατέγραψε και ανέλυσε την στρατηγική που το κυπριακό κράτος οφείλει να χαράξει, μέσω ενός ΣΕΑ, για να αντιμετωπίζει κρίσεις, ασύμμετρες απειλές και, κυρίως την τουρκική επιθετικότητα. ΣΤΙΓΜΑ Προκαλούμε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη... ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Ηλ.διεύθυνση: antoniouc@simerini.com ΗΚυβέρνηση, ο Πρόεδρος, ο Υπουργός του επί των Οικονομικών, οι αξιωματούχοι του ΔΗΣΥ, οι τροϊκανοί οικονομολόγοι μάς έχουν πνίξει στις θριαμβολογίες, στα οικονομικά θαύματα, στα εύσημα της Τρόικας. Επανειλημμένα, από τη στήλη αυτή, τους καλέσαμε να μας υποδείξουν τι θα μπει στην τσέπη του πολίτη, του άνεργου, του σιτιζόμενου στα κοινωνικά συσσίτια, του νοικοκύρη που κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του, απ όλα αυτά τα εύσημα, τις θριαμβολογίες και τις εξόδους στις αγορές. Λούφαξαν όλοι τους. Επειδή γνωρίζουν ότι άνθρακες ο θησαυρός. Τίποτε δεν θα επωφεληθεί ο άνθρωπος και οι χειμαζόμενες ομάδες του πληθυσμού από τις αναβαθμίσεις των Οίκων, τα εύσημα της Τρόικας και τα θριαμβολογικά ξεσπάσματα των κυβερνώντων υπέρ της βάρβαρης οικονομικής πολιτικής που ασκούν. Η απάντηση, όμως, στο ερώτημά μας δεν ήλθε από τη φιλολαϊκή κυβέρνησή μας, αλλά από ένα σκληρό υποστηρικτή και εφαρμογέα της αδίστακτης νεοφιλελεύθερης πολιτικής της Ευρώπης. Από τον Πρόεδρο του Γιούρογκρουπ, Ολλανδό Υπουργό Οικονομικών, Γερούν Ντάισελμπλουμ. Δήλωσε συγκεκριμένα σε συνέδριο στο Βερολίνο: Δοκιμάστε να πείτε σε έναν Ελληνα που αγωνίζεται να επιβιώσει, ότι η Ελλάδα έχει πρωτογενές πλεόνασμα. Τι λέει αυτό σε ένα πολίτη; Δοκιμάστε να πείτε σε έναν Ισπανό που έχασε τη δουλειά του, ότι υπάρχει μικρή μείωση της ανεργίας στην πατρίδα του, ή σε έναν Ιρλανδό, του οποίου το σπίτι έχασε το ένα τέταρτο της αξίας του, ότι σημειώνεται μικρή άνοδος των Αντί, λοιπόν, ένα τέτοιο Σώμα να αντιμετωπιστεί με την ύψιστη σοβαρότητα, ο Ν. Αναστασιάδης επιχειρεί να το εξευτελίσει και να το γελοιοποιήσει διά του ρουσφετολογικού και ευνοιοκρατικού βολέματος ενός αποστάτη του ΔΗΚΟ. Ας εξηγήσει ο Πρόεδρος τι γυρεύει ο Φ. Φωτίου, ο πρώην υπασπιστής του και αξιωματικοί της Εθνικής Φρουράς στο Συνεδριακό; Η λειτουργία του ΣΕΑ είναι πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση και απόδειξη τούτου είναι η ύπαρξή του σε σοβαρά κράτη, όχι σε μπανανίες. Έχουμε στα χέρια μας μια μελέτη που τρεις λαμπροί νέοι συνέγραψαν πριν από δύο χρόνια. Πρόκειται για τους Νικόλα Στυλιανού, ειδικό σε θέματα στρατηγικής, Νικόλα Α. Ιωαννίδη, Ασχολείται ενδελεχώς με θέματα εξωτερικής πολιτικής, ασφάλειας, άμυνας και διαχείρισης κρίσεων υποψήφιο διδάκτορα Διεθνούς Δικαίου και Λάμπρο Γ. Καούλλα, υποψήφιο διδάκτορα Εγκληματολογίας. Στη μελέτη τους υπογραμμίζουν πως «κάθε κυρίαρχο κράτος που επιθυμεί να στέκεται με αξιοπρέπεια στη σκακιέρα των διεθνών εξελίξεων, οφείλει να διατηρεί ένα όργανο που να ασχολείται ενδελεχώς με θέματα εξωτερικής πολιτικής, ασφάλειας, άμυνας και διαχείρισης κρίσεων. Ένα τέτοιο σώμα θα είναι εντεταλμένο να συλλέγει, να αξιολογεί και να ερμηνεύει πληροφορίες ζωτικής σημασίας για την ύπαρξη του κράτους. Χρειάζεται ένα ενισχυμένο όργανο που να συντονίζει τους κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων (Στρατός Αεροπορία, Ναυτικό) με τις υπηρεσίες πληροφοριών και την πολιτική ηγεσία. Επίσης, αποτελεί το κατ εξοχήν συμβουλευτικό όργανο των επικεφαλής των κρατών σχετικά με τα Ο Ντάισελμπλουμ καταρρίπτει τις θριαμβολογίες της Κυβέρνησης τιμών ακινήτων. Τα μακροικονομικά στοιχεία βελτιώνονται, αλλά οι πολίτες ακόμα δεν το νιώθουν, τόνισε. Αυτή η ομολογία, από έναν σκληρό του ευρωπαϊκού οικονομικού συστήματος, αποκαλύπτει όλη την αλήθεια και κατακρημνίζει τους μύθους και τις θριαμβολογίες των κυβερνώντων εδώ. Τίποτε από τις θριαμβολογίες τους δεν σημαίνουν κάτι για τον πολίτη. Τίποτα δεν ανακουφίζει τον πολίτη. Και τίποτε δεν συντομεύει τον οικονομικό Γολγοθά του. Θα χρειαστούμε δεκαετίες για να βγούμε από την ύφεση, τη μιζέρια, την ανεργία και την πείνα. Αν καταφέρουμε να βγούμε ποτέ. Οδυνηρότατα και μακροχρόνια τραύματα θα υποστεί η κοινωνία, ο νέος, τα νοικοκυριά, από τις τροϊκανές πολιτικές της κυβέρνησης Αναστασιάδη. Ακόμη και να βγούμε από το μνημόνιο, οι στερήσεις θα συνεχιστούν. Παραθέτουμε, εδώ, μία δήλωση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: Οι χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα πρέπει να γνωρίζουν ότι η ολοκλήρωση του προγράμματος δεν σημαίνει το τέλος των μεταρρυθμίσεων. Το είπε... εξευγενισμένα. Στην κυνική μετάφραση, αυτό σημαίνει πως «και να βγείτε από τα μνημόνια, οι στερήσεις και η πείνα σας θα συνεχιστούν». Προκαλούμε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τον Υπουργό Οικονομικών: Γιατί λέτε ψέματα στους πολίτες; Γιατί δεν τολμάτε να τους πείτε πως και να βγούμε από το μνημόνιο, η δυστυχία, η ανεργία, τα κοινωνικά συσσίτια θα συνεχιστούν; ανωτέρω ζητήματα. Με αυτά τα καθήκοντα εντέλλεται να ασχοληθεί ένα Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ)». Αφού αναφέρονται στο ΣΕΑ των ΗΠΑ, καταγράφουν ποιες άλλες χώρες λειτουργούν ΣΕΑ και επιμένουν ιδιαίτερα στα ΣΕΑ Τουρκίας και Ισραήλ. Στο ΣΕΑ του Ισραήλ «επικεφαλής είναι ο εκάστοτε Πρωθυπουργός της χώρας. Σε αυτό, βαρύνοντα λόγο έχουν οι στρατιωτικοί και οι ακαδημαϊκοί. Αυτό καταδεικνύεται από το ότι ο συντονιστής του Συμβουλίου προέρχεται πάντοτε από τις δύο τελευταίες κατηγορίες. Το ΣΕΑ του Ισραήλ είναι χωρισμένο σε τομείς (εξωτερικής πολιτικής, ασφάλειας, στρατηγικών θεμάτων, αντιτρομοκρατίας) και διαθέτει οικονομικό και νομικό σύμβουλο. Σκοπός του είναι να αξιοποιεί τα καλύτερα μυαλά της χώρας, τα οποία θα παρέχουν με επαγγελματισμό όσο το δυνατόν καλύτερες συμβουλές στον Πρωθυπουργό σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας». Οι τρεις επιστήμονες προτείνουν την εξής σύνθεση του κυπριακού ΣΕΑ: «Πρόεδρος της Δημοκρατίας (ως επικεφαλής). Υπουργοί Εξωτερικών, Άμυνας, Εσωτερικών και Δικαιοσύνης-Δημοσίας Τάξεως. Αρχηγός ΓΕΕΦ. Διοικητές Ναυτικού, Αεροπορίας (χωρίς δικαίωμα ψήφου). Διοικητής ΚΣΕΔ (Κέντρο Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης). Διοικητής ΚΥΠ. Διοικητής Πολιτικής Άμυνας. Διευθυντής ΡΑΕΚ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας Κύπρου). Καθηγητές Διεθνών Σχέσεων, Γεωπολιτικής, Διεθνούς Δικαίου και άλλων συναφών κλάδων (κατόπιν πρόσκλησης ή με διορισμό για ορισμένο χρονικό διάστημα) με σκοπούς: Εκπαίδευση/ενημέρωση ανώτατων κρατικών αξιωματούχων στο θεωρητικό υπόβαθρο της ασφάλειας, επεξεργασία σεναρίων με απώτερο σκοπό τη διευρυμένη βάση δεδομένων με εναλλασόμενα σενάρια». Επιτέλους, ας γίνει κάτι σε αυτό τον δύσμοιρο τόπο πέραν και μακριά από τα σαγόνια της αδίστακτης κομματοκρατίας και της αφόρητης πια ρουσφετοκρατίας. Ειδικά στον τομέα της ασφάλειας του κράτους. Γιατί δεν λέτε στους πολίτες, σε πόσα χρόνια θα καταφέρετε να εργοδοτήσετε τις 78 χιλιάδες ανέργων που έχει δημιουργήσει η οικονομική σας πολιτική; Πόσα σπίτια και πόσες περιουσίες θα βγουν στον πλειστηριασμό και πόσοι άνθρωποι θα βρεθούν στον δρόμο άστεγοι; Πότε θα εξαφανίσετε, όπως υποσχεθήκατε, τα κοινωνικά παντοπωλεία, και πότε οι 40 χιλιάδες πεινασμένοι, θα μπορούν να εξασφαλίζουν τροφή με δικά τους μέσα; Πότε θα διαλύσετε τα μαθητικά συσσίτια και δεν θα υπάρχουν μαθητές που θα έρχονται πεινασμένοι στα σχολεία; Γιατί περιπαίζετε τον κόσμο ότι έρχονται κολοσσοί να επενδύσουν στην Κύπρο, όταν γνωρίζετε ότι η γραφειοκρατία και πολλά άλλα κακά του συστήματος δεν επιτρέπουν την έλευση επενδυτών; Ας απαντήσουν στους πολίτες. Και ας τους πουν τι μπήκε στην τσέπη τους, από τις ανατιμήσεις των Οίκων και από τα εύσημα της Τρόικας... ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ Ημιθανής Πορτογαλία Δύο μέρες προτού η Πορτογαλία εξέλθει του μνημονίου, η οικονομία της συρρικνώθηκε κατά 0.7% το πρώτο τρίμηνο του 2014, σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο, για πρώτη φορά σε ένα χρόνο. Αυτό αποτελεί μία ηχηρή απόδειξη ότι κανένας δεν βγαίνει κερδισμένος, αφότου περιέλθει υπό τροϊκανό ζυγό. Βγαίνει από το μνημόνιο και εισέρχεται σε νέα παρατεταμένη δυστυχία. ΕΙΡΗΣΘΩ Η Κωνσταντινούπολη δεν έγινε τουρκική! ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΥΡΟΥ Π Ε Ρ Α Σ Α Ν ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ εξήντα ένα χρόνια από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης και επί 561 χρόνια πασκίζουν ματαίως να την κάνουν τουρκική! Να την αισθανθούν τουρκική! Ματαίως! Τόσο ματαίως, ώστε: Ακόμα κι αν όλοι οι άλλοι δεν προβάλλουν λόγους να την νομίζουν κάτι άλλο, οι ίδιοι οι Τούρκοι ουδόλως πείθονται. Ουδέποτε πείσθηκαν. Αγκομαχούν κι αγχώνονται γι αυτό επί 561 χρόνια. Από εκείνη την Αποφράδα για τον Ελληνισμό Τρίτη, 29η Μαΐου 1453, ως χθες που γραφόταν αυτή η στήλη, Σάββατο 31 Μαΐου 2014: Δ Ε Κ Α Δ Ε Σ ΧΙΛΙΑΔΕΣ φανατικοί μουσουλμάνοι του κραταιώς κρατούντος πολιτικού Ισλάμ, επί γονάτων με το κούτελο κατά γης, πέριξ της Αγια-Σοφιάς απαιτούσαν ΧΘΕΣ την εκ νέου εκπόρθηση της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, η οποία στενάζει απ το 1934 υπό το καθεστώς μουσείου, για να την μετατρέπουν σε ισλαμικό τζαμί! Επί 561 χρόνια διοργανώνουν αιμοχαρείς τελετές, κάθε 29η Μαΐου και δοξάζουν με παρελαύνουσες χαντζάρες τον σουλτάνο Μωάμεθ Φατίχ τον Πορθητή και τις τριών 24ωρων σφαγές των γκιαούρηδων κατοίκων της Πόλης που ακολούθησαν την Άλωση. Μα δεν πείστηκαν ακόμη ότι έχουν κάνει την Εις Την Πόλιν - Ισταμπούλ, τουρκική Ε Π Ι 561 χρόνια είναι Μαρμαρωμένο στο συλλογικό τους υποσυνείδητο το ψυχολογικό άγχος του Κατακτητή. Του Άρπαγα. Του Λεηλάτη. Του Βίαιου Σφετεριστή μιας Πόλης Βασιλεύουσας κι ενός Κόσμου - Κοσμήματος, υπερχιλιετούς συμβόλου ενός πολιτισμού ξένου, ασύμβατου κι εχθρικού προς τους ίδιους. Τον οποίο, όσο κι αν προσπάθησαν είτε να εξαλείψουν είτε να οικειοποιηθούν, απέτυχαν οικτρώς. Διότι στο συλλογικό τους υποσυνείδητο είναι Μαρμαρωμένη η γνώση και συναίσθηση ότι ΔΕΝ είναι δικά τους. ΔΕΝ είναι εκείνων οι πρόγονοι που τα δημιούργησαν. ΔΕΝ είναι εκείνοι που τα άνθισαν. Παρά μόνο τα έκλεψαν. Με τη βία. Τα κατάκτησαν με τη βία. Σφάζοντας, εξοντώνοντας, υποδουλώνοντας, εξισλαμίζοντας, σκλαβώνοντας κι εκτοπίζοντας ακόμα και τα μακρινά απομεινάρια των δημιουργών της. Ε Π Ι 561 χρόνια μία προεξέχει ιδιότητα, επί της οποίας αδημονούν να οικοδομήσουν τη συλλογική ταυτότητα, την αίσθηση και τη βεβαιότητα του ανήκειν: Η ιδιότητα και η περηφάνια του Κατακτητή: Ακριβές συνώνυμο του NE MUTLU TURKUM DI- YENE, που μαζί με τις βδελυρές σημαίες του Κατακτητή ρυπαίνει σαδιστικά και τις νότιες πλαγιές του σκλαβωμένου Πενταδάκτυλου στην Κύπρο: «Τι ευτυχία να λες ότι είσαι Τούρκος», με ιστορικά αποδεδειγμένη συνέπεια και τις γενοκτονίες όσων δεν ήθελαν τέτοια ευτυχία. Ε Π Ι 561 χρόνια δεν κατάφεραν να οικοδομήσουν πιο υπέρλαμπρη απ την Αγιά Σοφιά δική τους δημιουργία. Δεν τους συνέχει η περηφάνια του δημιουργού. Αλλά του Κατακτητή: Να την ξανακάνουν τζαμί. Να της καρφώσουν τα μισοφέγγαρα της υποταγής της. Επειδή μονίμως τους σφαδάζει το συλλογικό υποσυνείδητο ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς. Και είναι του λόγου τους οι περισσότεροι επί γης που ουδέποτε τον λησμόνησαν. Επί πεντακόσια εξήντα ένα χρόνια, πάνω στην ασπροποδαράτην με τον δικέφαλό του, μόνος κατάμονος, τους κατατρώει τα σωθικά

13-SPOT 31/05/2014 3:50 ΜΜ Page 13 ΑΝΑΦΑΝΔΟΝ 13 Ψηφίστε... τσιμπήστε, τελειώσατε! Δύσκολα θα μπορέσουν τα κόμματα να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι αξίζει τον κόπο να προσέρχονται στην κάλπη, μετά την τραυματική εμπειρία των Ευρωεκλογών. Γι αυτό πρέπει να βρεθούν πρακτικοί τρόποι αντιμετώπισης της αποχής, που να συνάδουν και με τη γενικότερη νοοτροπία μας. Ρίχνουμε μερικές ιδέες για να βοηθήσουμε τα κόμματα στην απέλπιδα προσπάθειά τους να φέρουν πίσω τους ψηφοφόρους. 1. Όσοι πολίτες θα προσέρχονται στις κάλπες, θα παίρνουν και τα ανάλογα δωροκουπόνια, είτε για αγορές από καταστήματα, είτε για εκπτώσεις. Για να μη φανεί ότι αυτό αποτελεί προσπάθεια επηρεασμού των ψηφοφόρων, τα δωροκουπόνια θα προσφέρονται μετά την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος. Από εκεί και πέρα, ο ψηφοφόρος θα μπορεί να επιλέγει δωροκουπόνι όχι με βάση τις πολιτικές του πεποιθήσεις, αλλά με βάση τις ανάγκες του. Για παράδειγμα μπορεί να ψηφίσει ένα συγκεκριμένο κόμμα επειδή έχει τους καλύτερους υποψήφιους, αλλά να πάρει δωροκουπόνι από άλλο κόμμα, επειδή προσφέρει τις καλύτερες φρυγανιέρες. 2. Να επανέλθουν τα τραπεζάκια έξω από τα εκλογικά κέντρα. Όχι φυσικά για να κάθονται πάλι τα εκλογικά επιτελεία των κομμάτων, αλλά πάνω στα τραπεζάκια θα τοποθετούνται ποικιλία εκλεκτών μεζέδων, από όπου θα περνούν οι ψηφοφόροι (και πάλι μετά την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος) για να τσιμπήσουν κανένα σουβλάκι, καμιά κούπα ή καμιά πίτα με χαλούμι. Ιδέες υπάρχουν πολλές. Εκεί όπου δεν μπορεί να λειτουργήσει η πειθώ των πολιτικών, ίσως μπορέσει να λειτουργήσει το... σουβλάκι. ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ Υπάρχει και παντεσπάνι για τους πεινασμένους Φαίνεται ότι σε αυτή τη μακαρία γη, η ανισότητα, η αδικία, η κυβερνητική αστοργία και η εύνοια των χορτασμένων εις βάρος των πεινασμένων, ευδοκιμούν στον υπέρτατο βαθμό. Σε σημείο που η πρόκληση να είναι ανυπόφορη για τον κοινό άνθρωπο. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Γιώργο Περδίκη, σε περίοδο οικονομικής κρίσης, με 78 χιλιάδες ανέργους, 40 χιλιάδες πεινασμένους, τριάντα χιλιάδες παιδιά να μην έχουν φαγητό, με τις πρώτες εκποιήσεις σπιτιών να είναι καθοδόν, υπάρχουν στελέχη τραπεζών τα οποία αμείβονται με 200 και 300 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο. Όταν οι πολύτεκνοι φωτίζονται από λάμπες πετρελαίου και ζητούν επιστροφή κάποιων αποκοπέντων επιδομάτων, όταν τα παιδιά των ανέργων δεν έχουν λεφτά για να πληρώσουν το λεωφορείο που θα τους πάρει στο σχολείο και ζητούν δωρεάν μεταφορά, η κυβέρνηση τους απαντά κοφτά: Τα ταμεία δεν έχουν ρευστό. Για τους τραπεζίτες, για τους ημετέρους που κουβαλούν οι υπουργοί στα γραφεία τους, για τους συμβούλους της Κεντρικής Τράπεζας, όμως, υπάρχουν λεφτά να φάνε και οι κότες. Και γιατί οι κυβερνώντες να μην κάνουν όσα κάνουν και γιατί να μη χρυσώνουν και να μη χρυσώνονται; Υπάρχει λαός; Δεν υπάρχει. Και αφού επικρατεί ραγιαδισμός και επιβράβευση στην κάλπη όσων ευθύνονται για αυτά τα εξωφρενικά φαινόμενα, καλά να μας κάνουν. Κ.Α. Ο Φωτίου τι κάνει στο Συνεδριακό; Οι κυβερνώντες δεν δικαιούνται να υποτιμούν τη νοημοσύνη των πολιτών. Εδώ ο κόσμος το έχει τούμπανο ότι ο πρώην υπουργός Άμυνας και αποστάτης του ΔΗ- ΚΟ, Φωτίου, ανταμείφθηκε από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη με την άτυπη ηγεσία του υπό σύσταση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας. Ήδη από καιρό, με τον υπασπιστή που είχε ως υπουργός και άλλους αξιωματικούς που ήσαν στον περίγυρό του, βρίσκεται σε γραφεία στο Συνεδριακό. Προχθές, ο Αναπληρωτής Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, είπε για το ΣΕΑ: «Μέχρι στιγμής ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει αποφασίσει το παραμικρό, ούτε για το πλαίσιο, αφού γίνονται μελέτες ακόμα για να τεθούν ενώπιον του, ούτε για το ποιος θα είναι επικεφαλής ή ποιοι θα στελεχώνουν αυτό το Συμβούλιο. Άρα, να αναμένουμε όλοι να Υπουργοί, business class και... Άντζελα Σάλος ξέσπασε από την αποκάλυψη ότι με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου τερματίζονται οι περικοπές στο δικαίωμα χρήσης θέσης business class από υπουργούς και άλλους κρατικούς αξιωματούχους. Ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος Βίκτωρας Παπαδόπουλος ανέφερε ότι η απόφαση θα ισχύει όταν το ταξίδι θα είναι «υπερατλαντικό», δηλαδή θα ξεπερνά τις πέντε ώρες, και εξήγησε ότι κατά τη διάρκεια των ταξιδιών οι κρατικοί αξιωματούχοι μελετούν έγγραφα και γι αυτό είναι αναγκαίο το ταξίδι στην πρώτη θέση «για περισσότερη άνεση». Μα αλίμονο αν περιμένει να μπει στο αεροπλάνο ο υπουργός για να μελετήσει έγγραφα. Αυτά είναι προχειροδουλειές. Τα έγγραφα τα μελετάς από προηγουμένως κι αν δεν προλαβαίνεις ΝΑΪΤΖΕΛ ΦΑΡΑΤΖ Ηγέτης του Κόμματος Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου(UKIP) «Η αλεπού του UKIP έχει μπει στο κοτέτσι του Γουέστμινστερ». *Δεν θα αφήσει, κότα για κότα. ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ Πρόεδρος ΣΥΡΙΖΑ «Σας το είπα, τα καλύτερα γκολ μπαίνουν στο β ημίχρονο». *Αλέξη, μην προτρέχεις, τα καλύτερα γκολ μπαίνουν στην παράταση. δούμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα, ποιος θα είναι ο ρόλος και το πλαίσιο, στο οποίο θα λειτουργεί αυτό το Συμβούλιο, ποιοι θα το στελεχώνουν και ποια αντιμισθία θα έχουν. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία απόφαση, άρα όλη αυτή αναστάτωση που δημιουργείται νομίζω ότι είναι αχρείαστη». Απορούμε και ρωτάμε: Ο Φωτίου τι γυρεύει στο Συνεδριακό με τον πρώην υπασπιστή του και άλλους αποσπασμένους αξιωματικούς; Φροντίζουν τον κήπο; Ποιος κάνει τις μελέτες για το ΣΕΑ; Δικαιούμαστε να ξέρουμε. Εδώ και καιρό γράφτηκε και δεν διαψεύστηκε πως ο Πρόεδρος θα αναθέσει στον Φωτίου την ευθύνη για το ΣΕΑ. Γιατί τότε δεν διαψεύστηκαν τα δημοσιεύματα και το κάνουν σήμερα; Ο δυστυχής Υπουργός Άμυνας, τι λέγει περί αυτών; Σ.Ι. στο γραφείο, τα παίρνεις και στο σπίτι και τα διαβάζεις στο κρεβάτι. Μέσα στο αεροπλάνο ο αξιωματούχος πρέπει μόνο να χαλαρώνει, να ρίχνει κανέναν υπνάκο αν χρειαστεί, να διαβάζει καμιά εφημερίδα, να πίνει το ουισκούδι του (από την τσέπη του, εννοείται) και γενικά να κάνει ό,τι χρειάζεται, ώστε όταν βγει από το αεροπλάνο για να πάει στην αποστολή του να είναι φρέσκος και αποδοτικός. Οπότε αρκεί και η οικονομική θέση. Όσο για το ότι και τα ταξίδια σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο θα θεωρούνται «υπερατλαντικά», θυμήθηκα την... Άντζελα Δημητρίου και μια από τις περίφημες ατάκες της: «Η νέα μου βίλα στην Κρήτη, είναι παραθαλάσσια με θέα στον Ατλαντικό»... ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ [ Aπ την καλή... και την ανάποδη ] ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΑΝΤΡΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Γ.Γ. ΑΚΕΛ «Ως ΑΚΕΛ, λαμβάνουμε τα μηνύματα...». *Λαμβάνετε τα μηνύματα, αλλά αγνοείτε τον μαντατοφόρο... ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΩΡΓΑΛΛΑΣ Αναπληρωτής Πρόεδρος ΕΥΡΩΚΟ «Το πιο ηχηρό μήνυμα, το έδωσαν οι πολίτες». *Βρε, καλώς το ΕΥΡΩΚΟ. Πού χαθήκατε τόσον καιρό; Εσωκυβερνητική αντιπολίτευση Τις τελευταίες μέρες ο Δημοκρατικός Συναγερμός, σε διάφορα θέματα, τήρησε αποστάσεις από την κυβέρνηση και μάλιστα σε κάποια από τα θέματα αυτά υπήρξε ιδιαίτερα δηκτικός. Πρόβαλε βέτο στον πιθανό ρουσφετολογικό διορισμό του Φώτη Φωτίου στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας. Επίσης έθεσε θέμα δεοντολογίας για τον διορισμό ως προέδρου της Ελληνικής Τράπεζας της Ειρένας Γεωργιάδου, στενής συνεργάτιδας μέχρι πρότινος του Υπουργού Οικονομικών και παραιτηθείσας Επιτρόπου Μεταρρύθμισης της Δημόσιας Υπηρεσίας, ενώ χαρακτήρισε και την αντιμισθία της ως «ομολογουμένως προκλητική». Μα τι γίνεται κύριε Φούλη μου; Αποφασίσατε να γίνετε... εσωκυβερνητική αντιπολίτευση και να χωριστείτε σε «επίσημη κυβέρνηση» και... «ανεπίσημη κυβέρνηση»; Του Νικόλα, πάντως, δεν του άρεσε αυτή η κατάσταση. Δηλαδή, να του αρπάζει ο Αβέρωφ από το στόμα... την μπουκιά της αντιπολιτευτικής κριτικής, για να μην έχει κόστος ο ΔΗΣΥ από λανθασμένες αποφάσεις της κυβέρνησης. Είναι όντως έντονα τα μηνύματα που έφυγαν από την Πινδάρου προς τον λόφο του Προεδρικού το τελευταίο διάστημα. Για να δούμε κατά πόσο ο Πρόεδρος θα τα λάβει υπόψη. Ο Αβέρωφ, πάντως, δεν φαίνεται διατεθειμένος να πληρώσει το κόστος λανθασμένων κυβερνητικών αποφάσεων. Το ερώτημα είναι: Και τότε ποιος θα μείνει να υποστηρίζει απόλυτα την κυβέρνηση; Ο... Καρογιάν και η Αθηνά; ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ «Ok» οι παραλίες. Τα άλλα μας; Το 2013 η Κύπρος ήταν η μόνη χώρα της Ε.Ε. που πληρούσε σε ποσοστό 100% τα αυστηρότερα κριτήρια ποιότητας των θαλάσσιων υδάτων σε όλες τις περιοχές κολύμβησης, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος που επιτηρεί την ποιότητα των υδάτων σε 22.000 περιοχές κολύμβησης σε όλη την ΕΕ. Στην Κύπρο έγινε έλεγχος της ποιότητας σε 112 περιοχές, από τον οποίο προέκυψε ότι το 100% των δειγμάτων θαλάσσιων υδάτων πληρούσαν όχι μόνο τις ελάχιστες απαιτήσεις, αλλά και στο αυστηρότερο επίπεδο, το λεγόμενο «εξαιρετικής ποιότητας».είναι αλήθεια, κυρίες και κύριοι! Έχουμε τις πιο καθαρές παραλίες στην Ευρώπη. Από εκεί και πέρα, ωστόσο, η κατάσταση είναι απογοητευτική. Ναι μεν έχουμε τις πιο καθαρές παραλίες, αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε ότι έχουμε και την πιο καθαρή οικονομία στην Ευρώπη. Ούτε και την πιο καθαρή πολιτική ζωή. Ούτε και τον πιο καθαρό δημόσιο βίο. Ούτε και το πιο καθαρό ποδόσφαιρο. Η βρομιά σ αυτούς τους τομείς είναι εμφανέστατη. Εκεί δεν παίρνουμε καμιά γαλάζια σημαία. Μόνο μαύρες. Κατάμαυρες! ΜΠΟΞΕΡ ΑΘΗΝΑ ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ Βουλευτής ΔΗΚΟ «Ο Πρόεδρος του κόμματος, μαζί με την κλίκα του...» *Η άλλη κλίκα ποια είναι; Kρίνει ο K. ANTΩNIOY ΝΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ Κυβερνητικός Εκπρόσωπος «Η Κύπρος αγνόησε τις προειδοποιήσεις να μην πετά κοντά στον ήλιο». *Και έπαθε ό,τι ο Ίκαρος...

16-SPOΤ-17-CMYK 31/05/2014 3:57 ΜΜ Page 16 16 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Προτού εξευρεθεί ο Πρόεδρος της Επιτροπής, θα πρέπει να αποφασίσουμε τι Ευρώπη θέλουμε Τα σύνδρομα της Βαβυλωνίας και της Σοβιετικής Ένωσης Η σημασία του ραγισμένου γαλλογερμανικού άξονα, η συμμαχία Λεπέν - Κάμερον, το μοντέλο της «κλειστής αιθούσης» και γιατί η «περισσότερη Ευρώπη» σημαίνει υπερίσχυση της Γερμανίας Ο ι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγκαινιάζουν μια νέα περίοδο για την Ε.Ε., υπό την έννοια ότι αποτελούν γεγονός συναφές με τις διαδικασίες εκλογής του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά και του Κολεγίου των Επιτροπών. Σημαντικότερο δε, είναι ότι η Ε.Ε. καλείται να δώσει λύσεις στον Ευρωπαίο πολίτη, που της γυρίζει την πλάτη και δίδει λαβές για την αύξηση ακραίων φαινομένων. Και το συναφές επί τούτων ερώτημα είναι το εξής: Τι Ευρώπη θέλουμε; ΤΟΥ ΔΡΟΣ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΓΙΑΝΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ Πρόεδρο ή αχυράνθρωπο Ήδη, την περασμένη Τρίτη στο άτυπο Συμβούλιο των Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων δεν κατέστη δυνατό να αποφασιστεί ποιος θα είναι ο διάδοχος του Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόζο. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να μην πάρουν τη θέση ούτε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, που υποστηρίζεται από τη Δεξιά, ούτε ο Μάρτιν Σουλτς, που στηρίζεται από τη Σοσιαλδημοκρατική πτέρυγα. Έχει ήδη δοθεί εντολή στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπάι να εξεύρει φόρμουλα επίλυσης του αδιεξόδου, συμπεριλαμβανομένης ακόμη και μιας προσωπικότητας εκτός των υποψηφίων των πολιτικών ομάδων. Άρα, όλος αυτός ο διάλογος, που είχε γίνει προεκλογικά μεταξύ των υποψηφίων των πολιτικών ομάδων, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι έπεσε στο κενό. Από την άλλη, όμως, θα ήταν δυνατό να ισχυριστεί κάποιος ότι, εφόσον ο όποιος νέος Πρόεδρος της Επιτροπής θα εγκριθεί από τις πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, εκ των πραγμάτων θα υιοθετήσει πολιτικές, οι οποίες θα είναι εμβολιασμένες από τις πολιτικές ομάδες, συν βεβαίως τις δικές του θέσεις. Αλλιώς θα έχουμε έναν αχυράνθρωπο. Ο καθένας το βιολί του Είναι πρόδηλο ότι η Ε.Ε. δεν έχει συγκροτημένο όραμα προς υλοποίηση, αλλά προβλήματα. Και αυτό εντοπίζεται στο γεγονός ότι τείνει να εξελιχθεί σε ένα βαβυλωνιακό καθεστώς, καθότι κάθε κράτος μέλος έχει τα δικά του προβλήματα και καθένα από τα ισχυρά κράτη μέλη επιδιώκει να επιβάλει τις δικές του πολιτικές ως ορθές και κοινές επιλογές διαχείρισης της Ε.Ε. Κλασικά επί τούτου παραδείγματα αποτυπώνονται επί των όσων συνέβησαν στο άτυπο Συμβούλιο Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της περασμένης Τρίτης. Ενώ ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ ζητά αλλαγές για μια Ε.Ε. που θα έχει μεγαλύτερη ανάπτυξη, η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέργκελ επιμένει στη δική της φόρμουλα, που στηρίζεται στην εξυγίανση, για να υπάρξει ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη. Η απογοητευτική προσωπικότητα του Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος πέραν της ρητορικής δεν διαθέτει συγκροτημένες προτάσεις, ράγισε τον γαλλογερμανικό άξονα και τις ισορροπίες εντός ΕΙΝΑΙ ή όχι μια συμφέρουσα και ρεαλιστική επιλογή η θεσμοθέτηση της Ευρώπης των πολλαπλών κύκλων και ταχυτήτων της Ε.Ε. Ταυτοχρόνως, έδωσε την ευκαιρία στο Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν να καταγάγει νίκη, να είναι το πρώτο κόμμα της Γαλλίας με 25 αυτήν τη φορά από 3 που διέθετε την προηγούμενη πενταετία ευρωβουλευτές. Και δεν είναι μόνο αυτό, η κ. Λεπέν θέλει στροφή προς την Ευρώπη των Πατρίδων στην εξής βάση: Εφόσον η Ε.Ε. δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα του Ευρωπαίου πολίτη, θα πρέπει να δοθεί στις εθνικές κυβερνήσεις μεγαλύτερος ρόλος. Ανάλογη είναι και η θέση του Βρετανού Πρωθυπουργού, Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος, υπό την πίεση της νίκης του αντιευρωπαϊστή Νάιτζελ Φάρατζ, που συγκέντρωσε 27,5% και αναδείχθηκε πρώτο κόμμα, τείνει να είναι στην ίδια γραμμή με την κ. Λεπέν. Δηλαδή να μην αποδέχεται στην Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον κ. Γιούνκερ, ο οποίος είναι γνωστός για τις αντιλήψεις του για μια περισσότερη Ευρώπη, αλλά και για έναν ακόμη λόγο: Ο κ. Κάμερον θέλει όπως οι αποφάσεις λαμβάνονται περισσότερο από τα κράτη αντί από τις Βρυξέλλες. Πάντως, θέμα συζήτησης στη Βρετανία είναι κατά πόσον θα δεσμευθεί ο Πρωθυπουργός της Γηραιάς Αλβιόνας να προκηρύξει το 2017 δημοψήφισμα, για να αποφασίσουν οι πολίτες της χώρας του εάν θέλουν να μείνουν ή όχι στην Ε.Ε. Ολοκλήρωση και Γερμανία ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ, λοιπόν, είναι προς ποια Ε.Ε. θα κινηθεί η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Προς μια Ε.Ε. που θα αφήσει περισσότερο χώρο στα κράτη μέλη της να επιλύσουν προβλήματα, τα οποία η ίδια αδυνατεί να επιλύσει, ή προς μια Ευρώπη που θα στρέφεται προς τα κράτη μέλη; Ερώτημα: Εάν η Ε.Ε. κινηθεί προς τη δεύτερη επιλογή, μια τέτοια εξέλιξη θα σημαίνει πισωγύρισμα ή θα συνιστά μια ρεαλιστική υπό τις υφιστάμενες συνθήκες πρόταση; Από την άλλη, τι σημαίνει η αντίληψη για περισσότερη Ευρώπη; Σημαίνει περισσότερη λιτότητα; Σημαίνει τη συνέχιση των λογιστικών μετρήσεων της Τρόικας ή την ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμών; Όμως, στην παρούσα φάση, η έννοια της εμβάθυνσης και της περισσότερης Ευρώπης έχει δυο όψεις. Η μια είναι η ιδεαλιστική. Ότι, δηλαδή, όταν αναφερόμαστε σε περισσότερη Ευρώπη εννοούμε περισσότερες εξουσίες στις Βρυξέλλες απ ό,τι στα έθνη κράτη. Αυτή όμως η φόρμουλα οδηγεί τελικά σε περισσότερη Ευρώπη ή σε μια γερμανική Ευρώπη; Και γιατί σημειώνεται η παρατήρηση αυτή; Διότι, η αδυναμία της Γαλλίας του Ολάντ επί της οποίας πολλά επένδυσε η Αριστερά, τελικώς λόγω έλλειψης επαρκούς πολιτικής ικανότητας και δη ηγετικής, ράγισε τον γαλλογερμανικό άξονα, αφαίρεσε από το Παρίσι τον ισοζυγιστικό ρόλο που διέθετε έναντι της Γερμανίας και της έδωσε τη δυνατότητα να γίνει μόνη κυρίαρχη δύναμη. Στην παρούσα φάση, όταν γίνεται λόγος για περισσότερη Ευρώπη, δικαίως θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος το εξής: Ότι δεν πρόκειται για βήματα προς την ισόρροπη περιφερειακή ολοκλήρωση και την ενίσχυση των Βρυξελλών ως ενός κοινού χώρου λήψης ισοζυγισμένων αποφάσεων επί τη βάσει ισοτιμίας, αλλά κάτι άλλο: Ότι, δηλαδή, η Γερμανία θα χρησιμοποιήσει τη λογική της περισσότερης Ευρώπης για να εφαρμόσει στην πράξη τη γερμανική Ευρώπη αντί την ευρωπαϊκή Γερμανία, εφόσον αυτή θα έχει τον πρώτο και κυρίαρχο ρόλο επιβάλλοντας σε μεγαλύτερο βαθμό απ ό,τι στο παρελθόν τις δικές της πολιτικές επί των υπολοίπων, κυρίως των χωρών του νότου, που ακόμη δεν μπορούν να βρουν τα πόδια τους. Είναι, δε, πρόδηλο ότι οι Γερμανοί έχουν ως εξαπτέρυγα της πολιτικής τους την Ολλανδία, την Αυστρία, τη Φινλανδία και γενικότερα τον βορρά. Συνεπώς, η παραχώρηση περισσότερων εξουσιών στις Βρυξέλλες, μπορεί να σημαίνει τελικώς περισσότερες εξουσίες προς αυτόν που κάνει κουμάντο, δηλαδή τη Γερμανία. Γεγονός που είναι αντίθετο με την πολιτική της ενοποίησης και της περιφερειακής ολοκλήρωσης.

16-SPOΤ-17-CMYK 31/05/2014 3:57 ΜΜ Page 17 ΠΟΛΙΤΙΚΗ 17 Κύκλοι, ταχύτητες και τεχνοκράτες ΥΠΑΡΧΟΥΝ και εκείνοι που υποστηρίζουν ότι μια από τις πλέον ρεαλιστικές προτάσεις είναι η θεσμοθέτηση των ήδη υπαρχόντων κύκλων και ταχυτήτων. Δηλαδή, αναλόγως των οικονομικών δυνατοτήτων κάθε χώρας μέλους, αυτή θα πρέπει να κατατάσσεται σε διάφορους κύκλους και, αναλόγως της πορείας της, να προβιβάζεται ή να υποβιβάζεται. Ήδη η Ευρώπη των πολλαπλών κύκλων και ταχυτήτων υπάρχει, μεταξύ των χωρών εντός και εκτός ευρώ, του πλούσιου βορρά και του φτωχού νότου, των χωρών που τελούν σε μνημόνιο και εκείνων που είναι εκτός μνημονίου, των ισχυρών κρατών και των αδυνάτων και ούτω καθεξής. Πολλοί, μάλιστα, διερωτώνται εάν αυτή είναι μια ρεαλιστική πρόταση που θα ξεμπλέξει την υφιστάμενη κατάσταση. Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος: Μήπως μια τέτοια εξέλιξη θα είναι τελικά το τέλος των προσπαθειών της περιφερειακής ολοκλήρωσης, η οποία, ούτως ή άλλως, είναι ναρκοθετημένη από τις θεσμικές ελλείψεις και την αδυναμία των ηγετών της Ε.Ε. και των θεσμών και ειδικότερα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να δώσει λύσεις; Και προφανώς υπάρχει εξήγηση, την οποία έχουμε γράψει ουκ ολίγες φορές από αυτές τις στήλες: Σε αρκετές περιπτώσεις οι ακριβοπληρωμένοι τεχνοκράτες της Επιτροπής αφενός δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα στις περιφέρειες και, αφετέρου, πάσχουν από το σύνδρομο της κλειστής αιθούσης. Θεωρούν, δηλαδή, ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται μέσα στις κλειστές αίθουσες των Βρυξελλών, χωρίς επί τόπου επαφή με την πραγματικότητα που επικρατεί στα κράτη μέλη και στις περιφέρειες, είναι οι ορθές. Όταν, όμως, εφαρμοστούν στην πράξη, δεν φέρνουν αποτελέσματα, διότι είναι εκτός τόπου και χρόνου. Όσο, δε, για τους τεχνοκράτες της Επιτροπής, όπως και αυτούς της Τρόικας, γιατί να αγχώνονται εάν οι επιλογές τους δεν αποδίδουν, εφόσον απολαμβάνουν την ισοβιότητα της εργασίας τους και καλύπτουν πίσω από νομοτεχνικούς κανονισμούς τις όποιες ευθύνες τους. Και είναι μάλιστα τόσο ευθυνόφοβοι και τόσο δαιδαλώδεις οι διαδικασίες, που θυμίζουν γραφειοκρατικές μηχανές ανάλογες με εκείνες της Σοβιετικής Ένωσης. Πώς οι ηγέτες της Ε.Ε. αναφέρονται σε ανάπτυξη πρωτοβουλιών όταν στην ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η έννοια της πρωτοβουλίας και της ανάληψης ευθύνης είναι περιορισμένη και παγιδευμένη στη λογική μιας δημοσιονομικής καριέρας, την οποία η Ε.Ε. θέλει να καταπολεμήσει στα κράτη μέλη για να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα και την πρωτοβουλία, αλλά την καλλιεργεί εντός των δικών της θεσμών. Λαθροβίωση και ακταία ρεύματα Προτού λοιπόν εξευρεθεί ποιος θα είναι ο νέος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και οι Επίτροποί του, η ίδιοι οι αρχηγοί των Κρατών και Κυβερνήσεων, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα πρέπει να αποφασίσουν τι Ευρώπη θέλουν και πώς θα την οικοδομήσουν την πενταετία που έρχεται. Διότι, στην παρούσα φάση, η Ε.Ε. λαθροβιοί και όσο δεν βρίσκει συγκεκριμένη ταυτότητα με οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό θεσμικό μοντέλο δράσης με σκοπό τη λύση των υφιστάμενων προβλημάτων, θα αυξάνεται ο ευρωσκεπτικισμός και τα ακραία ρεύματα, ενώ ταυτοχρόνως θα απειλείται η συνοχή της Ε.Ε. Η οποία ζει ήδη καθεστώς Βαβυλωνίας και κινδυνεύει να καταληφθεί, πράγμα που απευχόμαστε, από το σύνδρομο της Σοβιετικής Ένωσης με ό,τι αυτό σημαίνει. Ένα σύνδρομο, το οποίο είναι συναφές με την προβληματική λειτουργία των Βρυξελλών, όπως έχει ήδη αναλυθεί και οδηγεί στην αύξηση αντί στη μείωση του δημοκρατικού ελλείμματος. Και για να μειωθεί το δημοκρατικό έλλειμμα οι Βρυξέλλες πρέπει να είναι κοντά στον πολίτη και όχι να συνεχίσουν να τηρούν την υφιστάμενη υπεροπτική και αφ υψηλού σχέση που φέρνει την αμφισβήτηση και δυναμιτίζει το όραμα της ενωμένης Ευρώπης και της περιφερειακής ολοκλήρωσης.

18-19-SPOT 31/05/2014 3:58 ΜΜ Page 18 18 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Δεν είναι κρίση ανεργίας, αλλά κρίση πολιτισμού Η Ευρώπη της κρίσης Αυτή τη στιγμή η Ευρώπη είναι ένα ψηφιδωτό κρατών, το οποίο καθοδηγείται δια της ισχύος και της πολιτικής δύναμης της Γερμανίας πρωτίστως, που είναι μια χώρα που εκδηλώνει την ηγεμονική της τάση σε ολόκληρο τον κόσμο Ο Πωλ Κρούγκμαν σε πρόσφατο άρθρο του στους New York Times σημειώνει ότι «η αλήθεια που αναφέρεται στα ευρωπαϊκού τύπου κράτη ευημερίας είναι πως αποδεικνύονται πολύ περισσότερο ανθεκτικά, αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση ανεργίας, από ότι η αμερικανική οικονομία και η φιλοσοφία της». Αυτό, όμως, δεν σημαίνει τίποτα που να άπτεται της ίδιας της κρίσης της Ευρώπης και της συγκρισιμότητας της με την αμερικανική κρίση οικονομίας και κοινωνίας. Η κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ΤΟΥ μια πραγματικότητα ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ της ίδιας της Ευρώπης, στο βαθμό που Κ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΙΔΗ* η φιλοσοφία και το μοντέλο ζωής της Ευρώπης ως μακράς παράδοσης πολιτισμού αλληλεγγύης, κυρίως όμως δημοκρατίας και κοινωνικού κράτους είναι πολύ πιο βαθιά ριζωμένη σε θεμέλια μιας ιστορικής διαδρομής τους τελευταίους πέντε αιώνες. Η Ευρώπη είναι διαφορετική από τις ΗΠΑ, τόσο στην διαδικασία γένεσης των ευρωπαϊκών κρατών, όσο και στη μακρά ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού, από την Κλασσική Ελλάδα, το ρωμαϊκό πνεύμα, την Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό, μέχρι και τις μέρες μας. Η Αμερική γεννήθηκε ως terra libera, δηλαδή ελεύθερη και ανοικτή χώρα, από μετανάστες, τα τελευταία διακόσια χρόνια που έκτισαν την Αμερική χωρίς παρελθόν. Εκείνο που διέρχεται σήμερα κρίση είναι ο ίδιος ο ευρωπαϊκός πολιτισμός. Γνωρίζουμε πως η διαφορά ΗΠΑ και Ευρώπης είναι πολύπλευρη και εντοπίζεται σε νοοτροπίες, φιλοσοφία οργάνωσης του κράτους και της κοινωνίας. Στις ΗΠΑ η οργάνωση της κοινωνίας και της πολιτικής είναι πολύ πιο ατομοκεντρική, ανταγωνιστικά ολοκληρωτική και απόλυτα ελεύθερη και δεν προσομοιάζει καθόλου με τις συνθήκες που επικράτησαν στη παράδοση του δυτικού ευρωπαϊκού πολιτισμού. Για την Ευρώπη η ανεργία είναι πολύ πιο κρίσιμο μέγεθος από ότι στις ΗΠΑ, όπου το σύστημα αξιών δεν βασίζεται στην κρατική παρέμβαση της προστασίας του ατόμου, αλλά στον μεγαλύτερο δυνατό περιορισμό παρεμβατικότητας του κράτους παντού και σε όλα τα επίπεδα υπέρ της ανταγωνιστικής διάστασης της ελευθερίας του ατόμου στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή. Η ευρωπαϊκή κρίση δεν Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ μπορεί να σταθεί όρθια και να αποκτήσει εσωτερική συνοχή μόνο εάν υπάρξει αλληλεγγύη των ισχυρότερων προς τους αδύναμους είναι κρίση ανεργίας, αλλά κρίση πολιτισμού. Επομένως ο Κρούγκμαν θεωρώντας ότι η Ευρώπη έχει καταφέρει να έχει λιγότερη καταγεγραμμένη ανεργία από τις ΗΠΑ, δεν μας λέει τίποτα για το πολιτικό μέλλον της Ευρώπης και την επιβίωσή της. Αυτό λοιπόν δεν σημαίνει σχεδόν τίποτα για τη δυνατότητα της να ξεπεράσει τη σημερινή κρίση, δημιουργώντας συνθήκες επιβίωσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος σε όρους ενός παγκόσμιου εμφύλιου πολέμου. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η ΕΕ σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, είναι πως οι ΗΠΑ έχουν ξεπεράσει τον κίνδυνο εσωτερικής πολιτικής συνοχής, αφού αντιμετωπίστηκε ο εμφύλιος και ενώθηκε η χώρα, αναπτύσσοντας την ικανότητά τους να επιτύχουν την απαραίτητη για την επιβίωσή τους κρατική οργάνωση. Αυτή τη στιγμή η Ευρώπη είναι ένα ψηφιδωτό κρατών, το οποίο καθοδηγείται δια της ισχύος και της πολιτικής δύναμης της Γερμανίας πρωτίστως, που είναι μια χώρα που εκδηλώνει την ηγεμονική της τάση, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό δημιουργεί μια απόλυτη συγκρουσιακή αντίθεση με τον κοινωνικοοικονομικά καταρρέοντα Νότο, ο οποίος εμφανίζεται στην κατάρρευση του να απειλεί ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Μπορεί να σταθεί όρθια Η ΕΥΡΩΠΗ που οραματίστηκαν οι πρωτεργάτες της ευρωπαϊκής ιδέας μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, Τσώρτσιλ και Σιούμαν, ήταν η ιδέα της πολιτικής ένωσης της Ευρώπης, εκκινώντας από το οικονομικό επίπεδο, δηλαδή από το αναγκαίο εκείνο υπόβαθρο που θα στήριζε την πολιτική ενοποίηση που θα ακολουθούσε. Αυτό συνιστά την αναγκαία συνθήκη για τη δημιουργία ασφαλούς πλαισίου ολοκληρωμένης ενσωμάτωσης των ευρωπαϊκών λαών, πληθυσμών και κρατικών οντοτήτων σε ένα ενιαίο πολιτικό σύνολο. Η ενιαία οικονομική αγορά από τη δεκαετία του 1950 μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1980 απετέλεσε την αιχμή του δόρατος για την ενσωμάτωση των δυτικοευρωπαϊκών κοινωνιών σε μία ενιαία οικονομία με πολιτική προοπτική ενοποίησης. Αυτό ανετράπη άρδην κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1990 με την κατάρρευση του Σοβιετικού συστήματος, την πτώση του διπολισμού και την ανατολή της Αμερικανικής πλανητικής ηγεμονίας, σηματοδοτώντας νέες προοπτικές στην ευρωπαϊκή οικονομική κοινότητα με την μεγάλη πρόκληση του ανοίγματος προς Ανατολάς ως προς την πορεία της Ευρώπης και την αναγκαία πολιτική ενοποίησής της. Το Μάαστριχτ του 1992 αποτέλεσε την αφετηρία της συζήτησης για την πολιτική ένωση της Ευρώπης, όπου η αρχιτεκτονική της νέας Ευρώπης περιελάμβανε και την Ανατολική της γεωγραφική ζώνη και τα Βαλκάνια σε μια μεγάλη πολιτική Ευρωπαϊκή Ένωση. Το νόμισμα, δηλαδή το ευρώ, φιλοδόξησε να αποτελέσει τον αρραβώνα που θα πάντρευε τους ευρωπαϊκούς λαούς στο υπόβαθρο της ενιαίας οικονομίας, με την πολιτική και κοινωνική ενοποίηση και ενσωμάτωση της Ευρώπης, διότι ακριβώς δεν μπορεί να υπάρξει νόμισμα χωρίς πολιτικούς θεσμούς που θα το υποστηρίζουν, τόσο προς τα μέσα, όσο και προς τα έξω. Η ολοκλήρωσή της Ευρωπαϊκής Ένωσης όμως που θα συνίστατο στη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης δεν μπορεί να είναι απλά μια λογιστική υπόθεση, όπως εκδηλώνεται όλα τα τελευταία χρόνια από τις ηγεσίες των μεγάλων ευρωπαϊκών κρατών, κυρίως της Γερμανίας, γιατί η ενοποίηση της Ευρώπης είναι πρωτίστως υπόθεση πολιτισμού, δηλαδή συστήματος αξιών, αλληλεγγύης και ταυτότητας, που οδηγεί στην δημιουργία του πολιτικού πλαισίου οργανωμένης κρατικής οντότητας. Για αυτούς που ηγούνται σήμερα, την περίοδο της κρίσης, αυτό που έχει σημασία είναι ο λογιστικός υπολογισμός των οικονομικών μεγεθών με βάση την φιλοσοφία της προτεσταντικής ηθικής, που σημαίνει την τιμωρία εκείνων που δεν τηρούν τα υπεσχημένα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να σταθεί όρθια και να αποκτήσει εσωτερική συνοχή μόνο εάν η αλληλεγγύη των ισχυρότερων προς τους αδύναμους, των πλουσιότερων προς τους φτωχότερους, του Βορρά προς τον Νότο, συνομολογηθεί σε ένα κοινωνικό συμβόλαιο ευρωπαϊκών προδιαγραφών, δηλαδή δημοκρατικών, που σημαίνει όχι μόνο την συμμετοχή στην πολιτική, αλλά στην αλληλεγγύη των κοινωνικών ομάδων, των γεωγραφικών περιοχών, αλλά και των χωρών μεταξύ τους. Η αέναη ποινικοποίηση του Νότου από τον Βορρά, όχι μόνο δεν συμβάλει στην συνοχή της Ευρώπης και την αποκατάσταση ενός πολιτικού συστήματος με προοπτική επιβίωσης, αλλά οδηγεί την Ευρώπη σε διάσπαση, στην καλύτερη περίπτωση, μεταξύ Βορρά και Νότου. *Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Κοσμήτορας Σχολής Διεθνών Σπουδών, Επικοινωνίας και Πολιτισμού Παντείου Πανεπιστημίου

18-19-SPOT 31/05/2014 4:23 ΜΜ Page 19 ΕΙΔΗΣΕΙΣ 19 «Δεν θα επιβληθούν νέοι φόροι σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις» ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΧΑΡΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΟΥ ΑΝΤΡΕΑ ΚΗΜΗΤΡΗ ΔΕΝ θα επιβληθούν νέοι φόροι σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις ξεκαθάρισε χθες ο Υπουργός Οικονομικών, μιλώντας στο Ράδιο Πρώτο. Ο Χάρης Γεωργιάδης τόνισε, επίσης, ότι δεν επίκεινται νέα μέτρα, διευκρινίζοντας ότι ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2015 θα κινείται στα ίδια επίπεδα με αυτόν του 2014. Επισήμανε ότι οι προσπάθειες της κυβέρνησης εστιάζονται στην εξοικονόμηση δαπανών και όχι στην εύκολη λύση, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, που είναι η επιβολή πρόσθετων φορολογιών. Υπάρχουν, είπε, περαιτέρω περιθώρια εξορθολογισμού κρατικών δαπανών και έφερε ως παράδειγμα την κοινωνική πολιτική του κράτους. Ως θετικά μηνύματα και σημαντικές εξελίξεις για την πορεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος χαρακτήρισε ο Υπουργός Οικονομικών την άρση όλων των περιοριστικών μέτρων στις εσωτερικές συναλλαγές και τις χθεσινές ανακοινώσεις τραπεζών για το πρώτο τρίμηνο του 2014. Ο Χάρης Γεωργιάδης επισήμανε ότι οι εν λόγω εξελίξεις σχετίζονται μεταξύ τους και καταδεικνύουν την σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος. Για τον Συνεργατισμό, ο Υπουργός εξέφρασε σιγουριά ότι θα τα καταφέρει, παρά τα προβλήματα που κληρονόμησε και ξεκαθάρισε ότι η Διοίκηση της Συνεργατικής Κεντρικής Τράπεζας απολάβει της πλήρους εμπιστοσύνης της κυβέρνησης. Ικανοποίηση Αναστασιάδη από τα κέρδη της Τρ. Κύπρου ΩΣ ένα σημαντικότατο γεγονός χαρακτήρισε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης την ανακοίνωση της Τράπεζας Κύπρου για κέρδη 30 εκατομμύριων, για πρώτη φορά μετά από 16 μήνες. Σε εκτός κειμένου αναφορές του, σε ομιλία του στα εγκαίνια του παραρτήματος του Διεθνούς Ινστιτούτου Διοίκησης Κύπρου (CΙIM), στη Λεμεσό, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εξέφρασε την ικανοποίηση του «διότι σήμερα η Τράπεζα Κύπρου, για πρώτη φορά ύστερα από πολλά τρίμηνα, ανήγγειλε 30 εκατομμύρια ευρώ κέρδη, για το πρώτο τρίμηνο του 2014. Είναι κάτι σημαντικότατο ύστερα από συνεχείς ζημιές». Αναφερόμενος, εξάλλου, στην ανάγκη για ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εξέφρασε την αποφασιστικότητα, τόσο της Κυβέρνησης, όσο και των άλλων πολιτικών κομμάτων, να στηρίξουν εκπαιδευτικά Ιδρύματα, που προάγουν την καινοτομία και την έρευνα. «Δεν είναι τυχαία η παρουσία μου. Εδώ εκφράζεται και η εκπροσώπηση και των πολιτικών δυνάμεων, εκφράζω και την αποφασιστικότητα μου, να στηρίξουμε ανάλογα εκπαιδευτικά Ιδρύματα που δημιουργούν προοπτικές, δημιουργούν τις βάσεις έτσι ώστε να ενθαρρυνθεί και η καινοτομία και η έρευνα και να δημιουργηθούν βασικές προοπτικές, ώστε οι νέοι μας να εξειδικεύονται εκεί και όπου η οικονομία έχει ανάγκη», συμπλήρωσε. Πηγή: ΚΥΠΕ

20-CMYK-21-SPOT 31/05/2014 4:16 ΜΜ Page 20 20 ΡΕΠΟΡΤΑΖ Μάθημα σε πρωτοποριακό νηπιαγωγείο για τους παιδεραστές «Λέμε ΟΧΙ στους αγνώστους» Ο ΣΑΛΟΣ με την παιδεραστία προκαλεί έντονη ανησυχία στους γονείς «Υ πάρχουν άνθρωποι που δεν είναι καλοί όπως οι φίλοι μας και η δασκάλα μας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι κακοί και μπορεί να μας πουν ψέματα, για να μας πάρουν μακριά από τους γονείς μας και να μας κάνουν κακό. Μπορεί να μας κτυπήσουν ή να μας ζητήσουν να κάνουμε κάτι που δεν μας αρέσει και δεν είναι σωστό, και να μας ζητήσουν να μην το πούμε σε κανέναν», ανέφερε η παιδοψυχολόγος Σταύρια Αργυρίδου, σε συνολικά ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΕΝΗΝΤΑΕΞ k.penintaex @simerini.com 140 παιδιά ηλικίας από τριών μέχρι έξι ετών, κατά τη διάρκεια ενημέρωσης για τη δράση των παιδεραστών, η οποία πραγματοποιήθηκε στο νηπιαγωγείο «Privilege Kindergarten», στην Αγλαντζιά, το πρωί της περασμένης Παρασκευής. Λόγω του σάλου για την παιδεραστία Η ενημέρωση των παιδιών από ειδικό Ενημέρωσης από παιδοψυχολόγο, για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται με αγνώστους, έτυχαν 140 παιδάκια νηπιαγωγείου στη Λευκωσία ήταν μια πρωτοβουλία της διεύθυνσης του σχολείου, με αφορμή τον σάλο που δημιουργήθηκε το τελευταίο διάστημα γύρω από το πρόβλημα της παιδεραστίας. Υπενθυμίζεται ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ποινική υπόθεση στο Κακουργιοδικείο Λάρνακας, σε σχέση με κατηγορίες για βιασμό και σεξουαλική εκμετάλλευση δυο ανήλικων κοριτσιών, 14 και 15 ετών, από δυο άνδρες 35 και 57 ετών. Επίσης, στη Βουλή συζητείται νομοσχέδιο για ρύθμιση των μηχανισμών πάταξης της παιδεραστίας. «Η παιδεραστία είναι κάτι που μας απασχολεί έντονα εδώ και καιρό λόγω των διαφόρων γεγονότων. Υπάρχει έντονη ανησυχία, οπόταν πήραμε την πρωτοβουλία να καλέσουμε παιδοψυχολόγο, με στόχο την καλύτερη ενημέρωση τόσο των παιδιών όσο και των γονιών», δήλωσε στη «Σ» ο διευθυντής του νηπιαγωγείου Βάσος Κερκίδης, για να προσθέσει: «Η ειδικός εξήγησε με απλά λόγια στα παιδιά πώς πρέπει να συμπεριφέρονται όταν έρχονται αντιμέτωπα με αγνώστους, οι οποίοι ενδεχομένως να θέλουν να τους κάνουν κακό». Σύμφωνα με τον κ. Κερκίδη, όλοι οι γονείς, πλην δυο γονιών, είδαν πολύ θετικά τη διεξαγωγή μιας τέτοιας ενημέρωσης.