ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΑΝΑΦΗ

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΑΝΑΦΗ Το νησι παιρνει αργα-αργα τη θεση του στο τουριστικο «στερεωµα». Σηµερα, ειναι σε θεση να παρεχει ολες τις απαραιτητες υπηρεσιες στον ταξιδιωτη, που δεν ερχεται στην Αναφη σαν καποιος οποιοσδηποτε τουριστας, αλλα συνηθως φερει ολα τα χαρακτηριστικα του παλαιου περιηγηγη. Περιηγητη ενος παρθενου κι αποκοσµου τοπου, που τον ανακαλυπτει συνεχως ανιχνευοντας τον απο στερια και θαλασσα. Με πλησιεστερο της νησι τη Σαντορινη (Θηρα), η Αναφη βρισκεται στο νοτιοανατολικο ακρο του κυκλαδικου συµπλεγµατος. Ανηκει διοικητικα στην επαρχια Θηρας. Εχει εκταση 38,4 τετραγωνικα χιλιοµετρα, µηκος ακτων 32,4 χιλιοµετρα και µεγιστο υψος 579 µετρα (βουνο Βιγλα). Η αποσταση του νησιου απο τονπειραια ειναι 155 ν. µιλια. Το λιµανακι του Αη Νικολα υποδεχεται τους νεοφερµενους, δειχνοντας το δροµο για την οµορφη Χωρα, το µοναδικο χωριο στο νησι ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΗ Η Ανάφη είναι ένα παρθένο, πολύ ήσυχο νησί όπου οι περισσότεροι επισκέπτες θέλουν να χαλαρώσουν στις όµορφεες παραλίες στην Ανάφη, να κολυµπήσουν στα καθαρά, γαλανά νερά, να κάνουν καταδύσεις και περίπατους γύρω από το νησί. Υπάρχουν ηµερήσιες εκδροµές από την Ανάφη πρός την Σαντορίνη. ίκτυο επιλεγµένων µονοπατιών, διατρέχει µεγάλο µέρος του νησιού και συγκροτεί... Η Ανάφη είναι ο προορισµός που κατ εξοχήν προσελκύει τον οδοιπόρο περιηγητή, δίνοντάς του τη δυνατότητα ν ανακαλύψει άγνωστες πτυχές της αναφιώτικης υπαίθρου, µέσα από εκτεταµένο δίκτυο επιλεγµένων µονοπατιών. Το δίκτυο αυτό, συνολικού µήκους 18 χιλιοµέτρων, διατρέχει µεγάλο µέρος του νησιού και συγκροτεί τις ιαδροµές Πολιτιστικού Ενδιαφέροντος, οι οποίες διασχίζουν σηµεία ή καταλήγουν σε προορισµούς ξεχωριστής ιστορικής - πολιτιστικής ή περιβαλλοντικής σηµασίας. Οι ιαδροµές αυτές είναι οι εξής: α. Χώρα Ρούκουνας Μέγας Ποταµός - Μονή Ζωοδόχου Πηγής

(Καλαµιώτισσας). Η πορεία έχει την αφετηρία της έξω από τη Χώρα, στο σηµείο διασταύρωσης του επαρχιακού δρόµου προς το Μοναστήρι µε το δρόµο που οδηγεί στο λιµάνι. Εκεί υπάρχει και σήµανση που οδηγεί στο µονοπάτι. Η διαδροµή, κατά το µεγαλύτερο µέρος της παράκτια, διασχίζει το νότιο τµήµα του νησιού, µε άµεση πρόσβαση στις παραλίες Μικρός και Μεγάλος Ρούκουνας, Καταλυµάτσα, Μέγας Ποταµός, Άγιοι Ανάργυροι και Πρασιές. Αρκετά τµήµατα του µονοπατιού είναι λιθόστρωτα. Το Μοναστήρι είναι ο σηµαντικότερος προορισµός και κατάληξη της διαδροµής. Το µονοπάτι στο τµήµα από Χώρα µέχρι Ρούκουνα διακόπτεται σε αρκετά σηµεία από τον αυτοκινητόδροµο και άλλες παρεµβάσεις, αλλά γενικά βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Η πορεία είναι οµαλή, διασχίζοντας περιοχές χωρίς άξιες λόγου εδαφικές κλίσεις. Η διαδροµή λειτουργεί αµφίδροµα: Μονή Ζωοδόχου Πηγής Μέγας Ποταµός Ρούκουνας Χώρα. ιάρκεια διαδροµής: 2 ώρες 15-2 ώρες 30. β. Καστέλλι Ιερά Οδός [Άγιος Μάµας Μονή Ζωοδόχου Πηγής]. Η διαδροµή ξεκινά από το σηµείο σήµανσης προς Καστέλλι, πάνω στον αυτοκινητόδροµο Χώρας Μοναστηριού. Το µονοπάτι που διασχίζει τον αρχαιολογικό χώρο είναι σε πολύ καλή κατάσταση και η διέλευση παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Με κατεύθυνση βόρεια, η διαδροµή προσεγγίζει εύκολα το ξωκκλήσι του Άη Μάµα, θέση αρχαίου ιερού όπου υπάρχουν και κατάλοιπα αρχαίων τάφων. Από εκεί, γίνεται χωρίς προβλήµατα η διέλευση από την Ιερά Οδό τον αρχαίο δρόµο επικοινωνίας του άστεως µε τον επιφανή ναό του Απόλλωνα όπου κατά διαστήµατα συναντώνται λιθόστρωτα τµήµατά της. Η πορεία κινείται πάνω στο βουνό Χαλέπα και πλησιάζοντας στον ισθµό όπου βρίσκεται το Μοναστήρι, ευρύτατο είναι το θαλάσσιο οπτικό πεδίο κι από τις δύο πλευρές της διαδροµής. Η διαδροµή λειτουργεί αµφίδροµα: Μ. Ζωοδόχου Πηγής Άγ. Μάµας -Καστέλλι. ιάρκεια διαδροµής: 1 ώρα 30 γ. Άγιος Μάµας Άγιος ηµήτριος Άγιος Αντώνιος. Από τον Άγιο Μάµα, µε βορειοδυτική κατεύθυνση, η πορεία ακολουθεί χωµατόδροµο που καταλήγει στη περιοχή του Αγίου ηµητρίου, µε συστάδα παραδοσιακών κατοικιών. Από εκεί, το µονοπάτι, καλά συντηρηµένο και µε κατηφορική κλίση, διασχίζει περιοχή µε ευρύ οπτικό πεδίο βόρεια προς το πέλαγος, συναντώντας σειρά από κατοικιές και κατάλοιπα αρχαίων κτισµάτων. Η άφιξη στο Καστράκι, κρηµνώδη τοποθεσία µε το µονύδριο του Αγίου Αντωνίου, επιφυλάσσει στον οδοιπόρο µοναδική εµπειρία. Για να επισκεφθεί κανείς τον ίδιο το ναό µε την ιδιότυπη αρχιτεκτονική και τις βυζαντινές τοιχογραφίες του 14ου αιώνα θα πρέπει να έχει γίνει προσυνεννόηση µε τον επιστάτη του.

ιάρκεια διαδροµής: 1 ώρα 15. δ. Μονή Ζωοδόχου Πηγής Κάλαµος (παλαιά Μονή Καλαµιώτισσας). Η διαδροµή παρουσιάζει ορειβατικά χαρακτηριστικά. Ξεκινά από το Μοναστήρι, περνώντας πάνω από τον ανοιχτό στο βοριά όρµο Χάλαρα. Ανηφορικό, σε πολλά σηµεία µε ιδιαίτερα απότοµες κλίσεις, το µονοπάτι αναρριχάται σε απότοµα και συχνά επικίνδυνα σηµεία, τα οποία όµως προφυλάσσονται µε κιγκλιδώµατα. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται όταν φυσά ισχυρός άνεµος. Η θέα προς κάθε κατεύθυνση, τόσο κατά τη διάρκεια της ανάβασης όσο και στο σηµείο κατάληξής της (παλαιά Μονή Καλαµιώτισσας), αποζηµιώνει τον περιηγητή. Η είσοδος στο ναό της Παναγίας δεν είναι δυνατή χωρίς προσυνεννόηση. ιάρκεια διαδροµής: 1 ώρα 15-1 ώρα 30 ε. Χώρα Σταυρός Ραχίδι Λάκκους. Ξεκινώντας από το κέντρο του χωριού, η διαδροµή ακολουθεί κατεύθυνση βόρεια προς την καρδιά της αναφιώτικης ενδοχώρας. Το µονοπάτι είναι ανηφορικό και καλά διατηρηµένο, µέχρι το βυζαντινό ξωκκλήσι του Σταυρού, βασικό σταθµό της διαδροµής. Από εκεί και για 500 περίπου µέτρα, η πορεία ακολουθεί αγροτικό δρόµο και φτάνει στη θέση Ραχίδι, περνώντας δυτικά από τον ορεινό όγκο της Βίγλας. Το τοπίο χαρακτηρίζεται από τη παρουσία πλήθους από αγροτικές κατοικιές. Στη συνέχεια, η διαδροµή συνεχίζεται ξανά σε µονοπάτι, που καταλήγει µε κατηφορική κλίση στην άλλοτε σφύζουσα από ζωή αγροτική περιφέρεια Λάκκους. Η διαδροµή λειτουργεί αµφίδροµα: Λάκκους Ραχίδι Σταυρός Χώρα. ιάρκεια διαδροµής: 1 ώρα 30-1 ώρα 45. ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΦΗΣ Ξεκινώντας από το λιµάνι για περιήγηση κατά µήκος της νότιας ακτογραµµής... Οι παραλίες της Ανάφης συνιστούν ένα συγκριτικό πλεονέκτηµα για το νησί από τη σκοπιά του παρθένου εξωτικού χαρακτήρα τους, που προσελκύει τους λάτρεις του ερηµικού τοπίου. Παράλληλα, οι βραχώδεις ακτές παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον για ποικίλες κατηγορίες επισκεπτών. Ξεκινώντας από το λιµάνι για περιήγηση κατά µήκος της νότιας ακτογραµµής,το Κλεισίδι, µικρή όαση, προσφέρει εκτός από την εξαιρετική αµµουδιά του δυνατότητες διαµονής σε ενοικιαζόµενα δωµάτια και ντόπιων γεύσεων στις γραφικές ψαροταβέρνες του. Οι επόµενοι σταθµοί, το Κατσούνι, η Φλαµουρού και ο Μικρός Ρούκουνας, είναι απόκοσµα µικρά ησυχαστήρια µε ψιλή ξανθή άµµο και διάφανα νερά.

Ο Μεγάλος Ρούκουνας είναι η δηµοφιλέστερη αµµώδης παραλία του νησιού, από τα πρώτα κέντρα συνεύρεσης φυσιολατρών του καλοκαιριού. Είναι αρκετά εκτεταµένη (µήκος 400 περίπου µ.) και αποτελεί την κατάληξη ενός ρέµατος που σχηµατίζει µικρό κάµπο µε ελιές και φραγκοσυκιές. Στην περιοχή υπάρχει ταβέρνα και ενοικιαζόµενα δωµάτια. Στα Καταλυµάτσα είναι η επόµενη µικρή ακτή, γνωστή από τα κατάλοιπα του αρχαίου λιµανιού, που βρίσκονται σπαρµένα στην περιοχή. Ο Μέγας Ποταµός έιναι βοτσαλωτή ακρογιαλιά, δηµιούργηµα του οµώνυµου ρέµατος που σχηµατίζει βαθειά χαράδρα ανάµεσα στο λόφο του Καστελλιού και στον βουνώδη όγκο της Χαλέπας. Συνεχίζοντας, οι Άγιοι Ανάργυροι είναι µικρή αµµουδιά περιβαλλόµενη από απότοµα βράχια, πλαισιωµένη από το οµώνυµο ξωκκλήσι. Με τον µικρό όρµο Πρασιές, παλιό επίνειο του Μοναστηριού και τόπο αποβίβασης των προσκυνητών, κλείνει ο περιηγητικός κύκλος της οµαλής ακτογραµµής, για να τον διαδεχτεί αµέσως µετά ο µεγαλειώδης όγκος του Καλάµου. καθώς οι ασβεστολιθικές ορθοπλαγιές, ύψους πάνω από 350-400 µ., υψώνονται γιγαντιαίες πάνω από το πλεούµενο. Ο περίπλους της χερσονήσου του Καλάµου, είναι για τον περιηγητή ανεπανάληπτη εµπειρία, καθώς οι ασβεστολιθικές ορθοπλαγιές, ύψους πάνω από 350-400 µ., υψώνονται γιγαντιαίες πάνω από το πλεούµενο. Για τους ορειβάτες και τους αναρριχητές, το τοπίο αποτελεί µια ξεχωριστή πρόκληση, αφού αποτελεί µιαν ιδανική θέση ορεινού και θαλάσσιου πεδίου δραστηριοτήτων. Συνεχίζοντας την παράκτια περιήγηση προς τα βορειοδυτικά, µοναχική είναι η παρουσία του βυζαντινού µονυδρίου του Αγίου Αντωνίου, πάνω από γκρεµό, σε πολύ κοντινή απόσταση από τη θάλασσα. Ακολουθούν οι ορµίσκοι του Αγίου Γεωργίου µε το οµώνυµο ξωκκλήσι και του Συµιακού, στο βορειότερο άκρο του νησιού. Κλείνοντας τον κύκλο της περιήγησης µε κατεύθυνση δυτικά και νότια, σχηµατίζονται διαδοχικά οι βοτσαλωτές ερηµικές ακρογιαλιές Καλαγκάθι (χωρίς οδική πρόσβαση), Πράσσα, Βαγιά και Κυπαρίσσι.

ΤΑ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΗ Χώρα Πυκνοδοµηµένος ο οικισµός, έλκει την καταγωγή του από τα µεσαιωνικά χρόνια. Απλώνεται αµφιθεατρικά πάνω από το λιµάνι, σε υψόµετρο 260 µέτρων. Με 270 κατοίκους σήµερα, η Χώρα διαφοροποιείται ανάµεσα σ εκείνες των άλλων Κυκλάδων από τα πολυάριθµα θολωτά µονόχωρα σπίτια της, που καταλαµβάνουν σηµαντικό χώρο στον οικισµό. Στενά σοκάκια διαπερνούν κάθε γωνιά του, ώσπου οδηγούν στο ενετικό Κάστρο, τον αρχικό πυρήνα και καρδιά του χωριού. Κεντρική θέση στη Χώρα κατέχουν οι ναοί του Αγίου Νικολάου, της Κοίµησης, του Αγίου Χαραλάµπους, του Χριστού του Σταυρού, των Αγίων Αναργύρων και του Αγίου Γεωργίου στην κορυφή του Κάστρου, µε βυζαντινές ή µεταβυζαντινές εικόνες. Ευρήµατα από την αρχαία Ανάφη φιλοξενούνται στην Αρχαιολογική Συλλογή. Οι πεζοί και τα ζώα κυκλοφορούν ελεύθερα, αφού σαν παραδοσιακός οικισµός η Χώρα δεν είναι προσπελάσιµη από τροχοφόρα. Ταβέρνες, ψησταριές, φούρνος, παντοπωλείο και µπάρ, καλύπτουν τις ανάγκες του ντόπιου πληθυσµού και των επισκεπτών. Η διαµονή των τελευταίων εξυπηρετείται από αρκετά ενοικιαζόµενα δωµάτια Καστέλλι Ο λόφος της αρχαίας πόλης έχει ύψος 327 µέτρα. Εδώ διακρίνονται τα ερείπια του άστεως της πόλης-κράτους των Αναφαίων, που ιδρύθηκε πιθανώτατα τον 8ο π.χ. αιώνα από ωριείς αποίκους και κυριάρχησε στη ζωή του νησιού ώς το τέλος του αρχαίου κόσµου. Στο Καστέλλι, είναι ορατή η οχύρωση της πόλης και εκτεταµένα κατάλοιπα του νεκροταφείου της. Τα ευρήµατα από τη ρωµαϊκή περίοδο, εποχή ακµής για το νησί είναι πλούσια και διεσπαρµένα στην περιοχή, µε ιδιαίτερα εντυπωσιακή τη σαρκοφάγο που βρίσκεται δίπλα στο ιστορικό ξωκκλήσι Παναγιά στο οκάρι. Το µοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής Το Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής ή Παναγίας Καλαµιώτισσας βρίσκεται πάνω στο στενό ισθµό που χωρίζει τον κύριο όγκο του νησιού από τη χερσόνησο του Καλάµου. Είναι χτισµένο στη θέση του επιφανούς αρχαίου ναού του Απόλλωνα Αιγλήτη, ο

οποίος συνδεόταν µε το άστυ µε τη λιθόστρωτη Ιερά Οδό (τµήµατα της σώζονται µέχρι σήµερα). Σώζονται σε αρκετό ύψος τµήµατα της τοιχοποιίας τόσο του ίδιου του ναού όσο και του περιβόλου του, που αποτελούν τµήµατα και του σηµερινού περιβόλου της Μονής. Από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας ώς τις µέρες µας, η Μονή λειτουργεί ως προσκύνηµα µε εξαιρετική απήχηση µέσα κι έξω από τα όρια της Ανάφης. Εκεί γίνεται στις 7-8 Σεπτεµβρίου το µεγάλο πανηγύρι του νησιού. Καλαµος Ο πανύψηλος µονολιθικός βράχος, απρόσιτος από τη θάλασσα και δυσπρόσιτος από την ξηρά, αποτελεί στο σύνολό του µοναδικό µνηµείο της φύσης για το νησί. Φιλοξενεί σπάνια είδη χλωρίδας και παρουσιάζει εντυπωσιακά γεωµορφολογικά στοιχεία. Ο βράχος κατοικήθηκε - περιστασιακά τουλάχιστον - στα µεσαιωνικά χρόνια σαν θέση καταφυγίου από τους ποικιλώνυµους επιδροµείς. Στο ψηλότερο άκρο του φιλοξενεί την έρηµη σήµερα παλαιά Μονή της Καλαµιώτισσας. Πρόκειται για µονόχωρο τρουλλαίο ναό µε ιδιότυπα αρχιτεκτονικά στοιχεία, που περιβάλλεται από λιγοστά κελλιά και µικρή δεξαµενή. Η θέση και το θέαµα προκαλεί απερίγραπτο δέος στον επισκέπτη. Οι παραλίες στην Αναφη Οι παραλίες της Ανάφης συνιστούν ένα συγκριτικό πλεονέκτηµα για το νησί από τη σκοπιά του παρθένου εξωτικού χαρακτήρα τους, που προσελκύει τους λάτρεις του ερηµικού τοπίου. Παράλληλα, οι βραχώδεις ακτές παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον για ποικίλες κατηγορίες επισκεπτών. Ξεκινώντας από το λιµάνι για περιήγηση κατά µήκος της νότιας ακτογραµµής,το Κλεισίδι, µικρή όαση, προσφέρει εκτός από την εξαιρετική αµµουδιά του δυνατότητες διαµονής σε ενοικιαζόµενα δωµάτια και ντόπιων γεύσεων στις γραφικές ψαροταβέρνες του. Οι επόµενοι σταθµοί, το Κατσούνι, η Φλαµουρού και ο Μικρός Ρούκουνας, είναι απόκοσµα µικρά ησυχαστήρια µε ψιλή ξανθή άµµο και διάφανα νερά. Ο Μεγάλος Ρούκουνας είναι η δηµοφιλέστερη αµµώδης παραλία του νησιού, από τα πρώτα κέντρα συνεύρεσης φυσιολατρών του καλοκαιριού. Είναι αρκετά εκτεταµένη (µήκος 400 περίπου µ.) και αποτελεί την κατάληξη ενός ρέµατος που σχηµατίζει µικρό κάµπο µε ελιές και φραγκοσυκιές. Στην περιοχή υπάρχει ταβέρνα και ενοικιαζόµενα δωµάτια.

Στα Καταλυµάτσα είναι η επόµενη µικρή ακτή, γνωστή από τα κατάλοιπα του αρχαίου λιµανιού, που βρίσκονται σπαρµένα στην περιοχή. Ο Μέγας Ποταµός έιναι βοτσαλωτή ακρογιαλιά, δηµιούργηµα του οµώνυµου ρέµατος που σχηµατίζει βαθειά χαράδρα ανάµεσα στο λόφο του Καστελλιού και στον βουνώδη όγκο της Χαλέπας. Συνεχίζοντας, οι Άγιοι Ανάργυροι είναι µικρή αµµουδιά περιβαλλόµενη από απότοµα βράχια, πλαισιωµένη από το οµώνυµο ξωκκλήσι. Με τον µικρό όρµο Πρασιές, παλιό επίνειο του Μοναστηριού και τόπο αποβίβασης των προσκυνητών, κλείνει ο περιηγητικός κύκλος της οµαλής ακτογραµµής, για να τον διαδεχτεί αµέσως µετά ο µεγαλειώδης όγκος του Καλάµου. καθώς οι ασβεστολιθικές ορθοπλαγιές, ύψους πάνω από 350-400 µ., υψώνονται γιγαντιαίες πάνω από το πλεούµενο. Ο περίπλους της χερσονήσου του Καλάµου, είναι για τον περιηγητή ανεπανάληπτη εµπειρία, καθώς οι ασβεστολιθικές ορθοπλαγιές, ύψους πάνω από 350-400 µ., υψώνονται γιγαντιαίες πάνω από το πλεούµενο. Για τους ορειβάτες και τους αναρριχητές, το τοπίο αποτελεί µια ξεχωριστή πρόκληση, αφού αποτελεί µιαν ιδανική θέση ορεινού και θαλάσσιου πεδίου δραστηριοτήτων. Συνεχίζοντας την παράκτια περιήγηση προς τα βορειοδυτικά, µοναχική είναι η παρουσία του βυζαντινού µονυδρίου του Αγίου Αντωνίου, πάνω από γκρεµό, σε πολύ κοντινή απόσταση από τη θάλασσα. Ακολουθούν οι ορµίσκοι του Αγίου Γεωργίου µε το οµώνυµο ξωκκλήσι και του Συµιακού, στο βορειότερο άκρο του νησιού. Κλείνοντας τον κύκλο της περιήγησης µε κατεύθυνση δυτικά και νότια, σχηµατίζονται διαδοχικά οι βοτσαλωτές ερηµικές ακρογιαλιές Καλαγκάθι (χωρίς οδική πρόσβαση), Πράσσα, Βαγιά και Κυπαρίσσι.

ΠΩΣ ΝΑ ΦΤΑΣΕΤΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΗ Από και προς Πειραιά Η Ανάφη συνδέεται µε τον Πειραιά, µε συµβατικά πλοία, 3 φορές την εβδοµάδα. Τα πλοία προσεγγίζουν επίσης τα νησιά: Πάρος, Νάξος, Ίος, Σίκινος, Φολέγανδρος, Θήρα, (Σαντορίνη), Κύθνος, Σέριφος, Σίφνος και Μήλος, ανάλογα µε το δροµολόγιο. Από και προς Θήρα (Σαντορίνη) και άλλα νησιά των Κυκλάδων. Η Ανάφη συνδέεται µε τη Σαντορίνη, σχεδόν καθηµερινά µε τοπικά δροµολόγια. Το ταξίδι διαρκεί 2 ώρες περίπου. Με τοπικά δροµολόγια, συνδέεται άλλες 2-4 φορές κάθε εβδοµάδα µε τα νησιά: Ίος, Σίκινος, Φολέγανδρος, Νάξος, Πάρος, Μύκονος, Σύρος, Κύθνος και Κέα. Η Σαντορίνη έχει πυκνή αεροπορική σύνδεση µε την Αθήνα, αλλά και αρκετές πόλεις της Ευρώπης. Πληροφορίες για τα ακτοπλοικα δροµολόγια Ταξιδιωτικό πρακτορείο Ανάφης : Τηλ. +30 22860 61220 Ολυµπιακές Αερογραµµές : Τηλ. +30 210 9269111 Aegean Airlines: Τηλ. +30 210 6261700 NEL LINES: Τηλ. +30 210 4115015 ΑΝΕΚ LINES: Τηλ. +30 210 4197420 ΛΑΝΕ SEA LINES: Τηλ. +30 210 4274011 ΑΙΓΑΙΟΝ ΠΕΛΑΓΟΣ Τηλ. +30 210 4197420 Μετακινήσεις πάνω στο νησί Λεωφορεία στην Αναφη Κάθε φορά που φτάνει πλοίο στην Ανάφη υπάρχει λεωφορείο για να σας µεταφέρει απ τη Χώρα προς το λιµάνι και από το λιµάνι προς τη Χώρα. Στη διάρκεια του καλοκαιριού υπάρχουν 7-8 δροµολόγια απ τη Χώρα προς το λιµάνι και αντίστροφα, ως αργά το βράδυ. Αλλά 3-4 καθηµερινά δροµολόγια εκτελεί το λεωφορείο απ τη

Χώρα προς το Μοναστήρι, προσεγγίζοντας πολλές από τις παραλίες. Με τα πόδια από τα µονοπάτια στην Ανάφη: Ξεκινώντας από τη Χώρα ακολουθείστε το µονοπάτι που οδηγεί στο λιµάνι σε λιγότερο από 20. Μπορείτε επίσης να πάτε για µπάνιο στις παραλίες ακολουθώντας αρχικά το µονοπάτι για το Μοναστήρι και µετά την παράκαµψη προς τα δεξιά που σας οδηγεί στο Κλεισίδι ή το Κατσούνι. Ενοικιαζόµενα αυτοκίνητα και µοτοποδήλατα στην Ανάφη : ΜΑΝOS Τηλ: 22860-61380, 22860-61280 MARGARITA Τηλ: 22860 61292 Στην Ανάφη υπάρχει επίσης πρατήριο υγρών καυσίµων - αναψυκτήριο. Η Ιστορια της Αµοργου και του Ανάφι Τα δυο νηοιά είναι τα «προκεχωρηµένα ανατολικά φυλάκια» των Κυκλάδων. Με την Αµοργό πιο ανατολικά, µια στενή λωρίδα γης µε µήκος 32 χλµ. και πλάτος 1 ως 3,5 χλµ. στα νοτιοανατολικά της Νάξου (148 µίλια από τον Πειραιά). Και την Ανάφη νοτιότερη, ανατολικά της Θήρας (145 µίλια από τον Πειραιά). Ακτοπλοϊκά, η Αµοργός συνδέεται µε τον Πειραιά, τις Μικρές Ανατολικές Κυκλάδες καθώς και µε τις Μύκονο, Νάξο, Πάρο και Σύρο. Το καλοκαίρι και µε το λιµάνι της Ραφήνας και την δωδεκανησιακή Αστυπάλαια. Με ταχύπλοο, το καλοκαίρι, και µε την Ιο και την Ανδρο. Η Ανάφη συνδέεται µε τον Πειραιά και τα νησιά'ιος, Νάξος, Πάρος, Σαντορίνη, Σίκινος, Σύρος και Φολέγανδρος. Πρωτεύουσα της ορεινής Αµοργού (Κρίκελλος, 780 µ.) είναι οµώνυµη µεσόγεια πόλη ή Χώρα, στους πρόποδες βράχου πάνω στον οποίο ο Βενετσιάνος κυρίαρχος του νησιού Ιερεµίας Γκίζι έκτισε κάστρο, επισκέψιµο σήµερα. Τα Κατάπολα, κοντά στα ερείπια της αρχαίας Μινώας, είναι το κεντρικό λιµάνι του νησιού, επίνειο της Χώρας (απέχει 6 χλµ.), στη δυτική ακτή, ενώ η Αιγιάλη, δεύτερο λιµάνι στη θέση της οµώνυµης αρχαίας πόλης, εξυπηρετεί τη συστάδα των βόρειων οικισµών. Στα νότια του νησιού, η Αρκεσίνη διατηρεί το αρχαίο όνοµα της. Πλήθος µικρά νησάκια, τα Αµοργιανά, περιβάλλουν το νησί, ενώ στα νότια προβάλλει η νησίδα Αµοργοπούλα, η Ιππουρίς των αρχαίων. Οι κάτοικοι ζουν από τη λιγοστή καλλιέργεια της γης (σιτηρά, όσπρια, καπνός, κηπευτικά και εκλεκτής ποιότητας φάβα), την αλιεία, τη ναυτιλία και, τελευταία, τον τουρισµό. Ξενοδοχεία και ενοικιαζόµενα διαµερίσµατα υπάρχουν στην Αιγιάλη και στα Κατάπολα (λιγότερα), ενώ σε όλους τους οικισµούς ενοικιάζονται δωµάτια. Το νησί προσφέρει στον επισκέπτη την ηρεµία µιας ήσυχης διαµονής και αξιοθέατα όπως τον Πύργο Γαβρά (16ου αιώνα) στη Χώρα και τη Βυζαντινή Μονή της Παναγίας Χοζοβιώτισσας (9ου αιώνα), πιο βορειοανατολικά.

Λεωφορείο συνδέει τη Χώρα µε την παραλία (ψιλό βότσαλο και άµµος) της Αγίας Άννας, κάτω από το µοναστήρι της Χοζοβιώτισσας. Προσιτές παραλίες υπάρχουν στην Αιγιάλη και τα Κατάπολα, ενώ µε καΐκι (από την Αιγιάλη) ο επισκέπτης µπορεί να φτάσει στις Ψιλή Άµµο, Χάλαρα και Χόχλακα ή στην όµορφη παραλία στο νησάκι Νικουριά. Ανυδρη, άδεντρη και ορεινή (Προφήτης Ηλίας, 350 µ.), η Ανάφη διαθέτει τον οµώνυµο οικιοµό ή Χώρα, σε ύψωµα στα νότια του νησιού, που συνδέεται οδικά (σε απόσταση 2 χλµ.) µε το λιµάνι του Αγίου Νικολάου. Αυτός είναι και ο µοναδικός βατός για τροχοφόρα δρόµος του νησιού, όπου οι µετακινήσεις γίνονται µε τα πόδια, µε βάρκα (ως τον Μικρό και τον Μεγάλο Ρούκουνα) και µε καΐκι (ως το Μοναστήρι και τις λοιπές παραλίες). Οι βόρειες ακτές είναι βραχώδεις και απότοµες. Αµµουδερές είναι οι νότιες (στον Μικρό και Μεγάλο Ρούκουνα, η αµµουδιά απλώνεται σε µήκος ενός χλµ.). Καλές παραλίες είναι και οι Καταλιµάτσα, Κατσουνι, Κλεισίδι, Μέγας Ποταµός και Μοναστήρι. Εξαρτηµένα από την Ανάφη νησάκια είναι το Αναφόπουλο (ή Παχειά), η Μακριά και τα Φτενά. Η ιστορία των νησιών Στο µακρύ ταξίδι της επιστροφής τους από την Κολχίδα, οι Αργοναύτες πέρασαν από την Κρήτη, όπου ο χάλκινος Τάλως τους πετροβολούσε ώσπου τον εξόντωσε η Μήδεια, κι έπειτα ανοίχτηκαν στο Αιγαίο. Πρέπει να ήταν η πυκνή στάχτη από το ηφαίστειο της Σαντορίνης που κάλυψε τα πάντα µε βαθυ σκοτάδι, µέρα µεσηµέρι. Ο θεός Απόλλωνας έκανε να φανεί φως, ώστε ν' αντικρίσουν µπροστά τους στεριά. Ηταν ένα νησί. Το άναµµα του φωτός τούς έκανε να το ονοµάσουν Ανάφη. Βγήκαν στην ακτή, θυσίασαν στον θεό κι έκτισαν ναό προς τιµή του. Ανάφη και Αµοργός ήταν µεγάλα ναυτιλιακά κέντρα στην Πρωτοκυκλαδική εποχή, µε οικισµούς παράλιους, χωρίς οχυρώσεις, καθώς η ίδια η δυναµή τους απέτρεπε κάθε ξένη επιβουλή. Στη µινωική εποχή, η Ανάφη, αποικίστηκε από Μινωίτες που πήγαν και στη γειτονική Θήρα µε αρχηγό τον Μεβλίαρο. Γι' αυτό, για λίγο, η Ανάφη ονοµαζόταν Μεβλίαρος. Γύρω στον 8ο αιώνα π.χ., η Ανάφη εποικίστηκε από ωριείς. Ερείπια του ναού προς τιµή του Απόλλωνα επιβιώνουν σήµερα, πλάι στο µοναστήρι της Παναγιάς της Καλαµιώτιοσας. Βόρεια, το άλλο νησί άλλαξε πολλά ονόµατα στο διάβα των αιώνων. Το είπαν Πατάγη, Πάγκαλη, Ψυχία, Καρκησία και, τέλος, τον 5ο αιώνα µ.χ., Αµοργό. Στην αρχαιότητα, άκµασαν στο νησί οι πόλεις Μινώα, Αιγιάλη, Αρκεσίνη. Η Αµοργός ήταν φηµισµένη για τους αραχνοΰφαντους κόκκινους χιτώνες που κατασκευάζονταν εκεί. Είναι η γενέτειρα του ποιητή Σιµωνίδη (του Αµοργίνου) που

έζησε τον 7ο π.χ. αιώνα κι έγραψε ελεγείες και ιάµβους (σώζονται µερικά αποσπάσµατα από το «Περί των κακών εν τω βίω των ανθρώπων» κ.ά.). Στα κλασικά χρόνια ήταν υποτελής των Αθηναίων, ενώ επί Ρωµαίων είχε µεταβληθεί σε τόπο εξορίας. Ηταν τον 9ο µ.χ. αιώνα, όταν κτίστηκε το µοναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας. Την ανακαίνισε το 1088 ο αυτοκράτορας Αλέξιος Κοµνηνός, όταν πλάστηκε ο θρύλος για την εικόνα από το Χόζοβο της Μ. Ασίας (βρισκόταν µέσα σε µια βάρκα που φωτιζόταν από ένα φως κι έπλεε ακυβέρνητη προς το νησί). Εκεί, κάθε χρόνο, 21 Νοεµβρίου στη γιορτή της Παναγίας, γίνεται πανηγύρι και προσφέρονται ψάρια και κυρίως µπακαλιάρος τηγανητός. Μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Φράγκους της 4ης Σταυροφορίας, η Αµοργός πρώτα κατακτήθηκε από την βενετσιάνικη οικογένεια των Γκουερίνι (Ριιεπηϊ) που είχαν έδρα τους την Αστυπάλαια κι έπειτα από τους Γκίζι (Οηϊδί). Η Ανάφη πέρασε διαδοχικά στους Φόσκολους, Γοζαδίνους, Κρίσπους και Πισάνους. Στα 1537, τα νησιά λεηλάτησε και κυρίευσε για λογαριασµό της Οθωµανικής αυτοκρατορίας ο Αλγερινός πειρατής - ναύαρχος Χαϊρεντίν Μπαρµπαρόσα. Και πριν κι αργότερα, πολλοί κάτοικοι της Ανάφης µετακόµισαν στην Κρήτη για να γλιτώσουν από τους πειρατές. Πολλοί άλλοι, επί βασιλείας του Οθωνα, έφυγαν από το νησί και εγκαταστάθηκαν στους βορειοανατολικούς πρόποδες του βράχου της Ακρόπολης της Αθήνας, δηµιουργώντας τη συνοικία που ονοµάζεται Αναφιώτικα. Η Αµοργός ήταν το νησί, όπου, µε δαπάνες του µοναστηριού, ιδρύθηκε το 1829 («21 Ιουνίου» λέει η πινακίδα που σώζεται εκεί) το πρώτο γυµνάσιο της ελεύθερης Ελλάδας.