Σύμβουλος Επικρατείας Γ. ΖΙΑΜΟΣ Εισηγητής του Συμβουλίου της Επικρατείας

Ρ.Κ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ Δ Ε Λ Τ Ι Ο Ν Ο Μ Ο Λ Ο Γ Ι Α Σ Επιμέλεια: ΕΥΘ. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ Σύμβουλος Επικρατείας Γ. ΖΙΑΜΟΣ Εισηγητής του Συμβουλίου της Επικρατείας Αριθμός 300 Έτος 2002-2004 ------------------------------------------------------------------------------------------------------- ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Ι. ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΣΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ Εκπαίδευση ιδιωτική 1 Σύνταγμα 2 Φορολογία 3 Φορολογίες διάφορες 4 Να προστεθεί και η υπ αριθμ. 3560/2003 απόφαση του ΣΤ Τμήματος που εκ παραδρομής περιελήφθη στις λοιπές αποφάσεις (αριθμ. 32, 33, 43). ΙΙ. ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ Επαγγέλματα 5 Ευρωπαϊκή Ένωση 6-7 ΙΙΙ. ΛΟΙΠΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ Αγροτική αποκατάσταση 8 Αίτηση ακυρώσεως 9-17

- 2 - Αλλοδαποί 19-21 Απαλλοτρίωση αναγκαστική 11 Βιομηχανία 22-23 Δάση 24 Δήμοι Κοινότητες 25-27 Διαγωνισμοί 28-30 Δικαστικοί λειτουργοί 31 Δικηγόροι 32-33 Διοίκηση 34-37 Διοικητικά δικαστήρια 38-46 Διοικητική πράξη 47-54 Εκπαίδευση 55-56 Εταιρείες 57-58 Έφεση 59 Θρησκεία 60 Ιδρύματα 61 Καταστήματα - κέντρα διασκεδάσεως 62 Κοινωνική ασφάλιση 63 Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας 64 Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας 65-70 Νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου 71-72 Νόμος - νομοθετική εξουσία 73 Οδοί 74 Πειθαρχικό δίκαιο 75 Περιβάλλον 76-79 Ραδιοφωνία - τηλεόραση 80-83 Στρατολογία 84 Συμβάσεις διοικητικές 85 Συμβούλιο Επικρατείας 86-87 Σύνταγμα 88-104 Σχέδια πόλεων - Οικοδομές 105 Τελωνειακή νομοθεσία 106-107 Τράπεζες 108 Υπάλληλοι δήμων - κοινοτήτων 109

- 3 - Υπάλληλοι διοικητικοί 110-113 Υπάλληλοι ΝΠΔΔ 114-115 Υπάλληλοι στρατιωτικοί 116 Υπάλληλοι σωμάτων ασφαλείας 117 Φάρμακα 118-119 Φαρμακοποιοί 120 Φορολογία 121 Φορολογία κληρονομιών 122 Χάρη 123 IV. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ Δ 1720/2002 82, 51, 52 Β 305/2003 46, 58 Δ 355/2003 26 ΣΤ 415/2003 110 Δ 553/2003 81 Γ 737/2003 56 Δ 1022/2003 61 Γ 1149/2003 114 Γ 1295/2003 109 Δ 1410/2003 84, 60, 89 Γ 1461/2003 12, 116 Γ 1464/2003 115 Β 1560/2003 106 ΣΤ 1622/2003 39, 102, 85, 40 Δ 1650/2003 108 Α 1672/2003 63 Δ 1793/2003 23 Δ 1906/2003 18 Β 2188/2003 122 Ολομ. 2527/2003 21, 19, 49, 95 ΣΤ 2556/2003 24 Γ 2669/2003 112 Β 2690/2003 121, 50, 53, 73

- 4 - Δ 2768/2003 10 Δ 2774/2003 119 Δ 2792/2003 28, 96 Β 2828/2003 44 Β 2829/2003 107 Γ 2837/2003 25, 67 Γ 2938/2003 123 Δ 2990/2003 87, 62 Β 3047/2003 4, 2, 3 Δ 3141/2003 29 Δ 3142/2003 74, 91 Δ 3152/2003 80, 47 Δ 3212/2003 16, 34 Δ 3230/2003 30, 48 Γ 3323/2003 27 Γ 3325/2003 111, 9 Γ 3347/2003 120 Γ 3403/2003 68 Γ 3530/2003 59 Ολομ. 3543/2003 17, 14, 57, 38 ΣΤ 3560/2003 43, 33, 32 Δ 3718/2003 90, 13, 101, 70 Ε 3749/2003 69 Δ 3977/2003 6, 5, 7 Ε 88/2004 41, 105 ΣΤ 100/2004 86, 8 Γ 116/2004 55, 37, 64, 97, 75, 113 Δ 149/2004 1 Δ 152/2004 83, 99, 98, 100 Δ 161/2004 1, 54, 118 Γ 192/2004 66 Γ 201/2004 72, 104, 71 Ολομ. 258/2004 15, 79, 76, 35, 36, 77, 78 Ε 336/2004 22

- 5 - Γ 379/2004 65 Γ 422/2004 117 ΣΤ 530/2004 42, 20 Γ 614/2004 94 Ολομ. 643/2004 103, 31 Ολομ. 647/2004 45, 92, 93, 88 1. Εκπαίδευση ιδιωτική φροντιστήρια παραπέμπεται λόγω σπουδαιότητος στην επταμελή σύνθεση το ζήτημα αν υπό το καθεστώς του Ν. 2837/2000 επιτρέπεται η παροχή φροντιστηριακών μαθημάτων από τα ιδιωτικά σχολεία... Δ 149/2004 πενταμ. (παρ. Εισηγητής: Ε. Δανδουλάκη εις επταμ.) Σύμβουλος 2. ΣΥΝΤΑΓΜΑ Σύνταγμα - δημοσιονομική διαχείριση βλ. κατωτ. 4 3. ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ Φορολογία γενικά διάκριση φόρου - ανταποδοτικού τέλους βλ. κατωτ. 4 4. Φορολογίες διάφορες τέλος ν. 2773/1999 παραπέμπεται λόγω σπουδαιότητος στην επταμελή σύνθεση το ζήτημα αν το οικονομικό βάρος του άρθρου 38 παρ. 7 του Ν. 2773/1999 που επιβάλλεται στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας έχει χαρακτήρα ανταποδοτικού τέλους ή φόρου και συνεπώς ο καθορισμός του συντελεστή του με κοινή υπουργική απόφαση αντίκειται στο άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος... Β 3047/2003 πενταμ. (παρ. Εισηγητής: Σ. Μαρκάτης

- 6 - εις επταμ.) 5. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ Επαγγέλματα άδεια ασκήσεως Βλ. κατωτ. 6 6. Ευρωπαϊκή Ένωση κοινοτικές ελευθερίες ελευθερία κυκλοφορίας προσώπων διατυπούνται δύο προδικαστικά ερωτήματα προς το ΔΕΚ α) αν οι διατάξεις της οδηγίας 89/48 ΕΟΚ του Συμβουλίου σχετικά με ένα γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι ανεπιφύλακτες και επαρκώς σαφείς, ώστε κατά το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ λήξης της προθεσμίας μεταφοράς της οδηγίας και της καθυστερημένης μεταφοράς της στην εσωτερική έννομη τάξη του κράτους - μέλους υποδοχής, να είναι δεκτικές επικλήσεως ενώπιον διοικητικού οργάνου του κράτους αυτού, αρμοδίου για τη χορήγηση αδείας ασκήσεως ορισμένου νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος β) σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, αν μπορούσε το αρμόδιο διοικητικό όργανο λαμβανομένων υπόψει των οριζομένων στα άρθρα 39 και 43 της Συνθήκης Ε.Κ. να εξαρτήσει την αποδοχή του αιτήματος αδείας από ιδιώτη κάτοχο τίτλου κτηθέντα σε άλλο κράτος - μέλος, από την προηγούμενη αναγνώριση της ακαδημαϊκής ισοτιμίας του τίτλου του και από επιτυχή συμμετοχή σε εθνικές εξετάσεις ή αν ώφειλε το ίδιο να προχωρήσει σε συγκριτική εξέταση των Ικανοτήτων που πιστοποιεί ο τίτλος και αναλόγως να απαλλάξει εν όλω ή εν μέρει τον ενδιαφερόμενο από την υποχρέωση συμμετοχής σε εξετάσεις... Α 3977/2003 επταμ. (παρ. στο Εισηγητής: Δ. Γρατσίας Δ.Ε.Κ.) 7. ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ Ευρωπαϊκή ένωση παράγωγο δίκαιο οδηγίες ισχύς Βλ. ανωτ. 6

- 7-8. ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Βλ. κατωτ. 86 9. ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ Αίτηση ακυρώσεως γενικές αρχές ακυρωτικού ελέγχου ανέλεγκτο επιλογών κανονιστικού νομοθέτη Βλ. κατωτ. 111 10. Αίτηση ακυρώσεως διαδικασία δικόγραφο πρόσθετοι λόγοι η ακυρωτική δίκη προσδιορίζεται από το αρχικό δικόγραφο και δεν δύναται παραδεκτώς να διευρυνθεί ως προς το υποκείμενο με προσθέτους λόγους... Δ 2768/2003 επταμ. Εισηγητής: Κ. Ευστρατίου 11. Αίτηση ακυρώσεως έννομο συμφέρον ειδικώς σωματεία η προσβαλλόμενη κοινή υπουργική απόφαση αποτελεί κατ ουσίαν δέσμη ατομικών πράξεων, ισάριθμων προς τα συγκεκριμένα ιδιοσκευάσματα, τα οποία μνημονεύονται στον εγκρινόμενο κατάλογο και των οποίων η δαπάνη καλύπτεται από τους ασφαλιστικούς φορείς/υπό τα δεδομένα αυτά, και λαμβανομένου επίσης, υπόψη, αφ ενός μεν ότι η προσβαλλόμενη κοινή υπουργική απόφαση δεν απευθύνεται στο αιτούν σωματείο, ούτε το αφορά ευθέως, αφ ετέρου δε ότι με την κρινόμενη αίτηση ζητείται η ακύρωση της προσβαλλομένης κοινής υπουργικής αποφάσεως στο σύνολό της, το αιτούν σωματείο θα έπρεπε, προκειμένου να θεμελιώσει το έννομο συμφέρον του προς άσκηση της αιτήσεως, να επικαλεσθεί και να αποδείξει ότι όλες, ανεξαιρέτως, οι επί μέρους ατομικές πράξεις, σώρευση των οποίων αποτελεί, η προσβαλλόμενη κοινή υπουργική απόφαση, θίγουν τα έννομα συμφέροντα όλων, ανεξαιρέτως, των μελών του, ή τουλάχιστον, ότι όλες, ανεξαιρέτως, οι ανωτέρω

- 8 - ατομικές πράξεις θίγουν τα έννομα συμφέροντα ορισμένων μελών του, χωρίς ή εν συνόλω ακύρωση τους να βλάπτει άλλο μέλος... Δ 161/2004 επταμ. Εισηγητής: Δ. Γρατσίας 12. Αίτηση ακυρώσεως έννομο συμφέρον ειδικώς υπάλληλοι στρατιωτικοί εφόσον ο αιτών είχε ήδη αποστρατευθεί κατά το χρόνο συζητήσεως της αιτήσεως ακυρώσεως, δεν είχε πλέον έννομο συμφέρον για την ακύρωση απόφασης, με την οποία απορρίφθηκε η αναφορά παραπόνων αυτού κατά της πράξης επιβολής της ποινής της φυλάκισης, αφού η πράξη αυτή ουδεμία πλέον έννομη συνέπεια μπορούσε να έχει στην υπηρεσιακή του κατάσταση... Γ 1641/2003 Εισηγητής: Μ. Πικραμένος 13. ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ Αίτηση ακυρώσεως λόγοι λόγοι αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενοι Βλ. κατωτ. 90 14. ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ Αίτηση ακυρώσεως παραδεκτό παράλληλη προσφυγή Βλ. κατωτ. 17 15. Αίτηση ακυρώσεως προσβαλλόμενη πράξη εκτελεστότητα σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 1650/86 και της Κ.Υ.Α. 69269/5387/1990, η θέση για την πραγματοποίηση έργου ή την εγκατάσταση μονάδας που έχει καταταγεί στην πρώτη κατηγορία εγκρίνεται με ιδιαίτερη πράξη της Διοικήσεως εκ των προτέρων, και συγκεκριμένα, πριν από την επιβολή περιβαλλοντικών όρων και την χορήγηση των σχετικών αδειών, που προβλέπονται από την οικεία νομοθεσία, όπως εκείνες, που απαιτούνται για την ίδρυση, την εκμετάλλευση ή τη λειτουργία της μονάδας και την

- 9 - εκτέλεση των σχετικών εργασιών/τέτοια πράξη χωροθετήσεως, που αποτελεί υποκατάστατο του ευρύτερου πολεοδομικού σχεδιασμού, απαιτείται να εκδίδεται για κάθε δραστηριότητα περιλαμβανόμενη στην πρώτη κατηγορία, εκτός εάν η θέση του έργου ή της μονάδας έχει ήδη προσδιορισθεί, με τον καθορισμό βιομηχανικής περιοχής, ζώνης αναπτύξεως παραγωγικών δραστηριοτήτων, μεταλλευτικής ή λατομικής περιοχής ή με την έγκριση χωροταξικού ή ρυθμιστικού ή πολεοδομικού σχεδίου/με την πράξη προεγκρίσεως χωροθετήσεως καθορίζεται οριστικώς η θέση, στην οποία θα πραγματοποιηθεί το έργο ή θα εγκατασταθεί η οικεία μονάδα, τα δε όργανα της Διοίκησης που επιλαμβάνονται σε μεταγενέστερα στάδια προκειμένου να εγκρίνουν περιβαλλοντικούς όρους κατά τα προβλεπόμενα από τα ίδια νομοθετήματα ή να χορηγήσουν τις άδειες, που απαιτούνται σε κάθε περίπτωση από την οικεία νομοθεσία για την πραγματοποίηση του έργου ή τη λειτουργία της μονάδας, ασκούν την αρμοδιότητά τους με βάση τη χωροθέτηση που έχει προηγουμένως εγκριθεί με την κατά τα προαναφερόμενα πράξη, από την οποία και δεσμεύονται ως προς τη θέση του σχεδιαζόμενου έργου ή δραστηριότητας/ενόψει, λοιπόν, των εννόμων αυτών συνεπειών τους, οι πράξεις χωροθετήσεως, που εκδίδονται κατ εφαρμογή των παραπάνω νομοθετημάτων, αποτελούν διοικητικές πράξεις εκτελεστές... Ολομ. 258/2004 Εισηγητής: Α. Θεοφιλοπούλου Σύμβουλος 16. Αίτηση ακυρώσεως προσβαλλόμενη πράξη εκτελεστότητα γνώμη απλή απόφασις της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρος στερείται εκτελεστότητος, δεδομένου ότι δι αυτής η Αρχή διατυπώνει απλώς γνώμην επί του τεθέντος ερωτήματος, η οποία πάντως δεν αποτελεί σύστασιν ή υπόδειξιν ούτε εξέτασιν παραπόνων κατ άρθρ. 19 παρ. 1 περ. γ και ιγ του Ν. 2472/1997 / (μειοψ.)...

- 10 - Δ 3212/2003 επταμ. Εισηγητής: Ο. Ζύγουρα 17. Αίτηση ακυρώσεως προσβαλλόμενη πράξη πράξεις διοικητικών οργάνων η χορήγηση εγγυητικής επιστολής από Τράπεζα προς αλλοδαπή εταιρεία που εγκαθίσταται, μετά από έγκριση σχετικής αιτήσεώς της κατ εφαρμογήν των Α.Ν. 89/1967 και 378/1968 στην Ελλάδα, σκοπεί στη συμμόρφωση των οργάνων και του προσωπικού της εταιρείας στην κειμένη νομοθεσία και στους όρους της εγκριτικής αποφάσεως της εγκαταστάσεως, στην εξασφάλιση, δηλαδή, της πλήρους εκπληρώσεως υποχρεώσεων απορρεουσών από έννομη σχέση δημοσίου δικαίου, όπως είναι η εγκατάσταση και λειτουργία αλλοδαπής εταιρείας στη χώρα επί τη βάσει ειδικού νομοθετικού καθεστώτος που παρέχει φορολογικά και λοιπά ευεργετήματα/πρόκειται, επομένως, για παρεπόμενη σχέση, η οποία ως εκ της υποκειμένης σχέσεως, την οποία εξυπηρετεί, είναι και αυτή έννομη σχέση δημοσίου δικαίου/συνεπώς, η δήλωση του οικείου διοικητικού οργάνου, που διαπιστώνει παράβαση του ειδικού καθεστώτος λειτουργίας της αλλοδαπής εταιρείας και διατάσσει την κατάπτωση της εγγυητικής επιστολής με αποτέλεσμα τη σύσταση χρηματικής οφειλής της εταιρείας έναντι του Δημοσίου, δημιουργεί διοικητική ακυρωτική διαφορά/περαιτέρω, η αγωγή αποζημιώσεως, που θα μπορούσε ενδεχομένως να ασκήσει η εταιρεία αυτή κατά του Ελληνικού Δημοσίου, μετά την εκ μέρους της καταβολή του ποσού της εγγυητικής επιστολής, με την οποία θα αμφισβητούσε τη συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων καταπτώσεως της εγγυητικής επιστολής και θα ζητούσε αναγωγικώς την καταβολή σ αυτήν του εν λόγω ποσού, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ένδικο βοήθημα επαγόμενο ισοδύναμο με την αίτηση ακυρώσεως αποτέλεσμα που θα συνιστούσε παράλληλη προσφυγή/και τούτο διότι η εν λόγω αγωγή αποζημιώσεως δεν στρέφεται ευθέως κατά της επίμαχης πράξεως, αλλά είναι εξ ορισμού απλώς μέσο αποκαταστάσεως των χρηματικών συνεπειών που απορρέουν από τυχόν

- 11 - παρανομίες της Διοικήσεως, που εμφιλοχώρησαν κατά την έκδοση της εν λόγω πράξεως... Ολομ. 3543/2003 (κατ. παρ. Εισηγητής: Χ. Ράμμος 3851/2002 Δ Τμ.) Σύμβουλος 18. Αλλοδαποί δεν είναι νόμιμη η αιτιολογία απορρίψεως αιτήματος άρσεως του μέτρου απαγορεύσεως εισόδου στη χώρα και διαγραφής από τον κατάλογο ανεπιθυμήτων αλλοδαπών, αλλοδαπής νυμφευθείσης με Έλληνα διότι μόνο το γεγονός της υπάρξεως διαφοράς ηλικίας μεταξύ των συζύγων και της τελέσεως προηγουμένων γάμων του Έλληνος δεν αρκούσε για την τεκμηρίωση της εκδοχής ότι δεν υπήρχε εν προκειμένω σοβαρή πρόθεση γάμου και κοινής συμβιώσεως, εφ όσον μάλιστα οι αιτούντες εξ αιτίας των συνθηκών της υποθέσεως (απέλαση και απαγόρευση εισόδου της αιτούσης στη χώρα και τέλεση του γάμου στην αλλοδαπή) δεν είχαν εκ των πραγμάτων δυνατότητα συμβιώσεως στην Ελλάδα... Δ 1906/2003 Εισηγητής: Η. Τσακόπουλος 19. ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ Απαλλοτρίωση αναγκαστική άρση Βλ. κατωτ. 21 20. ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ Απαλλοτρίωση αναγκαστική άρση αυτοδίκαιη Βλ. κατωτ. 42 21. Απαλλοτρίωση αναγκαστική συντέλεση κατά την έννοια του άρθρου 17 του Συντάγματος και των άρθρων 7 και 8 του Ν.Δ. 797/71, η συντέλεση της απαλλοτριώσεως επέρχεται είτε με την καταβολή της

- 12 - αποζημιώσεως στο δικαιούχο είτε με τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως γνωστοποιήσεως για την παρακατάθεση της οφειλομένης αποζημιώσεως, εφ όσον όμως η δημοσίευση αυτή διενεργηθεί μέσα στην τασσόμενη από το Σύνταγμα προθεσμία του ενός και ημίσεος έτους από τη δημοσίευση της οικείας δικαστικής αποφάσεως /άλλως, σε περίπτωση δηλαδή, δημοσιεύσεως της γνωστοποιήσεως αύτης μετά την παρέλευση του κρισίμου χρόνου, αυτή δεν επάγεται την έγκαιρη συντέλεση της απαλλοτριώσεως, η οποία, ως εκ τούτου, θεωρείται αυτοδικαίως αρθείσα/ως χρόνος δημοσιεύσεως της γνωστοποιήσεως αυτής θεωρείται, είτε η ημερομηνία την οποία φέρει το φύλλο της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, σε περίπτωση κατά την οποία αυτή συμπίπτει με την πραγματική κυκλοφορία του φύλλου, δηλαδή με την ημέρα κατά την οποία έγινε δυνατή η ελεύθερη διάθεση αντιτύπων του φύλλου σε κάθε ενδιαφερόμενο είτε, σε περίπτωση κατά την οποία δεν συμπίπτει η ημερομηνία την οποία φέρει το φύλλο με την ημέρα πραγματικής κυκλοφορίας του, η τελευταία αυτή ημέρα/τούτο δε διότι μόνο με την ερμηνεία αυτή εξασφαλίζεται η αξίωση του συντακτικού νομοθέτη για την έγκαιρη συντέλεση της απαλλοτριώσεως, η οποία στην περίπτωση αυτή, εκδηλώνεται με τον καθορισμό της τελευταίας ημέρας του δεκαοκταμήνου που ακολουθεί την ημέρα δημοσιεύσεως της αποφάσεως του δικαστηρίου για τον καθορισμό της αποζημιώσεως ως απωτάτου χρονικού σημείου έγκυρης συντελέσεως της απαλλοτριώσεως/δεν αρκεί δε, για τους λόγους αυτούς, η νομική τυχόν ευχέρεια γνώσεως του περιεχομένου του οικείου φύλλου της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, δια της αναζητήσεως αυτού ή του δοκιμίου, σε τηρούμενο φάκελο, εφ όσον η πραγματική κυκλοφορία του φύλλου και η συνακόλουθη δυνατότητα ελεύθερης διαθέσεώς του σε κάθε ενδιαφερόμενο γίνεται, πάντως, σε μεταγενέστερο χρόνο, με συνέπεια να επέρχεται έμμεση υπέρβαση του αποκλειστικού, κατά το Σύνταγμα, ανωτέρω χρονικού ορίου/και ναι μεν κατ άρθρ. 7 παρ. 2, 3 και 4 του Ν. 301/1976, εφ όσον κεκυρωμένο αντίγραφο του ηλεγμένου και θεωρημένου δοκιμίου έχει καταχωρηθεί σε υπηρεσιακό φάκελο προσιτό στο κοινό, του αντίστοιχου φύλλο της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως τεκμαίρεται αμαχήτως ότι κυκλοφόρησε την ημερομηνία που φέρει τα φύλλα, έστω και αν δεν έχει πραγματικά κυκλοφορήσει κατά την ημέρα

- 13 - αυτή, οι διατάξεις όμως αυτές δεν εφαρμόζονται, για τους ήδη εκτεθέντες λόγους, στην περίπτωση της δημοσιεύσεως της γνωστοποιήσεως για την παρακατάθεση της οφειλομένης για την απαλλοτρίωση αποζημιώσεως, στην οποία κρίσιμη είναι μόνον η ημερομηνία πραγματικής κυκλοφορίας του φύλλου/(μειοψ.)... Ολομ. 2527/2003 (κατ. παρ. Εισηγητής: Α. Ράντος 478/2003 Ε Τμημ.) Σύμβουλος 22. Βιομηχανία εγκαταστάσεις δεν είναι νόμιμη η έκδοση μετά την ισχύ της Κ.Υ.Α. 3329/1989, αδείας λειτουργίας, ανανεώσεως, επεκτάσεως η εκσυγχρονισμού μονάδος παραγωγής και αποθηκεύσεως εκρηκτικών υλών η και τμήματος μόνον της μονάδος αυτής, αν δεν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις του νεότερου νομοθετικού καθεστώτος, ασχέτως του γεγονότος ότι η μονάδα αυτή πληρούσε ενδεχομένως κατά τον χρόνο λήψεως της αρχικής αδείας τις προϋποθέσεις του προϊσχύσαντος νομοθετικού καθεστώτος/αντίθετη άποψη συνεπάγεται τη δυνατότητα παράτασης για αόριστο χρονικό διάστημα της λειτουργίας εργοστασίων που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις, ως προς τις ελάχιστες αποστάσεις μεταξύ των εγκαταστάσεων εκρηκτικών υλών και των κατοικημένων περιοχών, οδών κλπ, οι οποίες για λόγους μείζονος ασφαλείας θεσπίζονται με την παραπάνω κ.υ.α., από τις διατάξεις της οποίας συνάγεται ότι δεν είναι πλέον ανεκτή η εφαρμογή των αντιστοίχων προγενέστερων διατάξεων πέραν του χρόνου λήξεως ισχύος των σχετικών αδειών που έχουν εκδοθεί υπό το καθεστώς των διατάξεων αυτών... Ε' 336/2004 Εισηγητής: Μ. Τριπολιτσιώτη

- 14-23. Βιομηχανία επενδύσεις νομίμως απορρίπτεται αίτηση υπαγωγής επενδύσεως στις διατάξεις του Ν. 2601/1998 εφόσον διαπιστώνεται αιτιολογημένως η έλλειψη αξιοπιστίας και φερεγγυότητας του επιχειρηματικού φορέως της επενδυτικής δραστηριότητας... Δ 1793/2003 επταμ. Εισηγητής: Η. Μάζος 24. Δάση κατασκευές εντός δασών κυρώσεις η κατά την παρ. 5 του άρθρου 114 του Ν. 1892/1990 ειδική αποζημίωση αποτελεί διοικητική κύρωση επιβαλλομένη για την ανέγερση και διατήρηση αυθαίρετης κατασκευής εντός δάσους ή δασικής εκτάσεως/και ναι μεν παρέχεται η δυνατότητα απαλλαγής από την καταβολή της ειδικής αποζημιώσεως εάν χωρήσει καθαίρεση της αυθαίρετης κατασκευής και αποκατάσταση του δάσους ή εάν αύτη παραδοθεί οικειοθελώς προς κατεδάφιση, κατά την έννοια, όμως, της διατάξεως αυτής, η συνδρομή των ως άνω λόγων απαλλαγής μπορεί να προβληθεί μέχρι τη λήξη της προθεσμίας ασκήσεως προσφυγής κατά του συνταχθέντος πρωτοκόλλου ειδικής αποζημιώσεως ή με την προβλεπόμενη κατ αυτού προσφυγή... ΣΤ 2556/2003 Εισηγητής: Ε. Νίκα 25. Δήμοι - κοινότητες απαλλαγές η απαλλαγή από την καταβολή παραβόλου που καθιερώνεται από το άρθρο 304 του Π.Δ. 410/1995 υπέρ των Δήμων και κοινοτήτων και των λοιπών νομικών προσώπων που αναφέρονται σ αυτό, δεν αφορά ένδικα βοηθήματα και μέσα τα οποία ασκούνται από τους εκλογείς και αυτούς που διετέλεσαν υποψήφιοι κατά τις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές... Γ 2837/2003 Εισηγητής: Π. Καρλή

- 15-26. Δήμοι - κοινότητες έργα διαδικασία απευθείας ανάθεση αι αυξημέναι ανάγκαι στεγάσεως των υπηρεσιών Δήμου δεν στοιχειοθετούν την ύπαρξιν κατεπειγούσης αιφνιδίας και απροβλέπτου ανάγκης προκυψάσης εκ θεομηνίας ή ανωτέρας βίας και χρηζούσης αμέσου αντιμετωπίσεως, δικαιολογούσης την κατά παρέκκλισιν του κανόνος περί αναθέσεως κατόπιν διαγωνισμού της εκτελέσεως των δημοτικών έργων - απ ευθείας ανάθεσιν τούτων, κατ άρθρ. 9 παρ. 2β του Π.Δ. 171/87... Δ 355/2003 Εισηγητής: Ο. Ζύγουρα 27. Δήμοι - κοινότητες εκλογές κωλύματα μεταξύ των κωλυμάτων εκλογιμότητας που θεσπίζονται με το άρθρο 47 Δ.Κ.Κ. δεν περιλαμβάνεται η κατοχή από τον υποψήφιο θέσεως μονίμου (πολιτικού) υπαλλήλου του Κράτους... Γ 3323/2003 Εισηγητής: Α. Γκότσης Σύμβουλος 28. Διαγωνισμοί δημοσίων έργων διαδικασία έγκριση η προϊσταμένη αρχή διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια να μην εγκρίνει το αποτέλεσμα δημοπρασίας για την ανάδειξη αναδόχου εκτελέσεως δημοσίου έργου και να προκηρύξει νέο διαγωνισμό, βάσει των αυτών ή τροποποιημένων όρων, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι η σχετική απόφαση αιτιολογείται νομίμως και επαρκώς /δεν δύναται όμως, να τροποποιήσει το αντικείμενο αυτής και να προβεί σε μερική κατακύρωση του υπό δημοπράτηση έργου, διότι ακριβώς η κατακύρωση έργου με αντικείμενο διαφορετικό από αυτό, για το οποίο προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός και κατέθεσαν προσφορές οι συμμετασχόντες, θα αντέβαινε στην αρχή της ισότητος, μεταξύ των διαγωνιζομένων... Δ 2792/2003 Εισηγητής: Α. Μ. Παπαδημητρίου

- 16-29. Διαγωνισμοί δημόσια έργα διαδικασία κυρώσεις κατά την έννοια του δέκατου τρίτου άρθρου παρ. 4 του Ν. 2338/1995, η κύρωση της καταπτώσεως ποσοστού επί του ποσού της εγγυητικής επιστολής συμμετοχής στο διαγωνισμό επιβάλλεται στην περίπτωση που υπερβολικά χαμηλή προσφορά δεν καταστεί δυνατόν να αιτιολογηθεί, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η υποκειμενική συμπεριφορά του διαγωνιζομένου... Δ 3141/2003 Εισηγητής: Κ. Ευστρατίου 30. Διαγωνισμοί προμήθειες διαδικασία προσφορές εάν η Διοίκηση διαπιστώσει απόκλιση της τεχνικής προσφοράς από όρο της Διακηρύξεως ή από όρο ενός από τα αποτελούντα αναπόσπαστο τμήμα αυτής παραρτήματα, η προσφορά είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη /εφόσον δε η απόρριψη της προσφοράς στην ανωτέρω περίπτωση αποτελεί τον κανόνα, αρκεί η διαπίστωση της αποκλίσεως αυτής από συγκεκριμένο όρο, χωρίς να απαιτείται ειδικώτερα αιτιολογία ως προς το ουσιώδες της αποκλίσεως, εκτός αν είχαν προβληθεί ενώπιον της Διοικήσεως συγκεκριμένοι ουσιώδεις ισχυρισμοί χρήζοντες ειδικής απαντήσεως/αντιθέτως, για την αποδοχή προσφοράς αποκλινούσης από όρο της διακηρύξεως ή των παραρτημάτων της, η οποία αποτελεί εξαίρεση από τον κατά τα ανωτέρω κανόνα, απαιτείται ειδική αιτιολογία ότι η απόκλιση αυτή δεν είναι ουσιώδης... Δ 3230/2003 Εισηγητής: Κ. Ευστρατίου 31. ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ Δικαστικοί λειτουργοί σύμβουλοι επικρατείας προαγωγή Βλ. κατωτ. 103

- 17-32. ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ Δικηγόροι νομικοί σύμβουλοι ΝΠΔΔ αποδοχές Βλ. κατωτ. 43 33. ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ Δικηγόροι πρόσληψη ν. 1868/89 Βλ. κατωτ. 43 34. ΔΙΟΙΚΗΣΗ Διοίκηση ανεξάρτητες διοικητικές αρχές Αρχή προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Βλ. ανωτ. 16 35. ΔΙΟΙΚΗΣΗ Διοίκηση - αρμοδιότητες Βλ. κατωτ. 76 36. ΔΙΟΙΚΗΣΗ Διοίκηση αρμοδιότητες μεταβίβαση δικαιώματος υπογραφής Βλ. κατωτ. 76 37. ΔΙΟΙΚΗΣΗ Διοίκηση συλλογικά όργανα σύνθεση Βλ. κατωτ. 55 38. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ - ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ Διοικητικά δικαστήρια - διοικητική δικονομία αγωγή αποζημιώσεως Βλ. ανωτ. 17

- 18-39. Διοικητικά δικαστήρια - διοικητική δικονομία διαφορές ν. 1406/93 διοικητικές συμβάσεις δικαιοδοσία μέχρι τη θέσπιση του Συντάγματος του 1975, οι διαφορές εκ διοικητικών συμβάσεων, είτε ανέκυπταν με εναγόμενο το Δημόσιο, ΝΠΔΔ ή ΟΤΑ λόγω των πράξεων ή παραλείψεων τους, είτε ανέκυπταν με εναγόμενο τον αντισυμβαλλόμενό τους ιδιώτη λόγω των πράξεων ή παραλείψεων τούτου, δικαζόντουσαν ενιαία, από τα πολιτικά δικαστήρια κατά τις διατάξεις της Πολιτικής Δικονομίας, υπηρετώντας έτσι τον αυτονόητο σκοπό να είναι ένας ο δικαστής που ασχολείται με την όλη συμβατική σχέση το κύρος και την ερμηνεία της συμβάσεως/εν όψει του δεδομένου αυτού, ο συντακτικός νομοθέτης του 1975 δεν θέλησε την για θεωρητικούς ενδεχομένως λόγους εφεξής διάσπαση του ενιαίου της εκδικάσεως των διαφορών αυτών ανάλογα με τον εκάστοτε εναγόμενο, αλλά απέβλεψε στη συνέχιση της εν συνόλω ενιαίας υπαγωγής των διαφόρων αυτών, εφεξής, όμως, στα διοικητικά δικαστήρια/συνεπεία αυτού, ο Ν. 1406/1983, ο οποίος σε εκτέλεση της συνταγματικής επιταγής υπήγαγε στη δικαιοδοσία των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων όλες τις διοικητικές διαφορές ουσίας που δεν είχαν μέχρι τότε υπαχθεί στα δικαστήρια αυτά, με το άρθρο 1 παρ. 2 παρ. 1 περιέλαβε σ αυτές αδιάστικτα τις διαφορές που αναφύονται κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας που αφορά τις διοικητικές συμβάσεις, ανεξάρτητα, συνεπώς, από το πρόσωπο του εναγομένου/και ναι μεν ο αυτός ν. όμως στο άρθρο 2 αναφέρεται στα της ασκήσεως προσφυγής και αγωγών μόνον κατά του Δημοσίου των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ, όχι δε και κατά ιδιωτών, η αναφορά όμως, αυτή, ρυθμίζοντας το συνήθως συμβαίνον δεν αποκλείει, την εκ μέρους των διοικητικών δικαστηρίων επίλυση διαφορών εκ διοικητικών συμβάσεων κατόπιν αγωγής του Δημοσίου, ΝΠΔΔ ή ΟΤΑ κατά του αντισυμβαλλομένου ιδιώτη, η οποία, ελλείψει ειδικοτέρας ρυθμίσεως, δικάζεται κατ ανάλογο εφαρμογή του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας...... εξ άλλου, από καμμία διάταξη νόμου ή γενική αρχή του δικαίου προκύπτει απαράδεκτο προσφυγής στη δικαιοσύνη του Δημοσίου, ΝΠΔΔ ή ΟΤΑ κατά του αντισυμβαλλομένου του σε διοικητική σύμβαση εκ του ότι

- 19 - έχει τη δυνατότητα να τον εξαναγκάσει σε συμμόρφωση, κηρύσσοντας τον έκπτωτο... ΣΤ 1622/2003 Εισηγητής: Φ. Αρναούτογλου Σύμβουλος 40. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ - ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ Διοικητικά δικαστήρια - διοικητική δικονομία διαφορές ν. 1406/83 διοικητικές συμβάσεις αγωγή Βλ. ανωτ 39 41. Διοικητικά δικαστήρια - διοικητική δικονομία διαφορές ν. 2944/01 κατά την έννοια του άρθρου 1 του Ν. 2944/2001, στην αρμοδιότητα του τριμελούς διοικητικού εφετείου υπήχθησαν και οι αιτήσεις, με τις οποίες ζητείται η ακύρωση των πράξεων περί χαρακτηρισμού κτισμάτων ή κατασκευών ως αυθαιρέτων, κατά το μέρος που με αυτές επιβάλλεται πρόστιμο ανεγέρσεως και διατηρήσεως αυθαιρέτου, λόγω του αμιγώς παρακολουθηματικού χαρακτήρος του εν σχέση προς την πράξη χαρακτηρισμού κατασκευής ως αυθαιρέτου... Ε 88/2004 Εισηγητής: Π. Πικραμμένος Σύμβουλος 42. Διοικητικά δικαστήρια διοικητική δικονομία διαφορές ν. 2882/2001 αρμοδιότητα κατά την έννοια του άρθρου 29 παρ. 2 του Ν. 2882/2001, εφόσον η πράξη της Διοίκησης με την οποία απορρίφθηκε αίτημα για βεβαίωση της επελθούσης αυτοδικαίως άρσης αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, που είχε κηρυχθεί υπό την ισχύ του Ν.Δ. 797/1971, λόγω μη καταβολής της αποζημίωσης μέσα σε ενάμισι έτος από τη δημοσίευση

- 20 - της σχετικής δικαστικής απόφασης περί του καθορισμού της, εκδόθηκε μετά την έναρξη ισχύος του Ν. 2882/2001 (7-5-2001), αρμόδιο δικαστήριο για την εκδίκαση της προσφυγής κατά της πράξης αυτής και τη βεβαίωση της αυτοδίκαιης άρσης της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης είναι το τριμελές διοικητικό πρωτοδικείο στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται το απαλλοτριωμένο ακίνητο... ΣΤ 530/2004 Εισηγητής: Β. Πλαπούτα 43. Διοικητικά δικαστήρια διοικητική δικονομία δικαιοδοσία παραπέμπεται στην επταμελή σύνθεση το ζήτημα αν υφίσταται δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων επιθεμάτων προσλήψεως δικηγόρων κατ άρθρ. 24 παρ. 3 Ν. 1868/89 και αν συνιστά διαφορά δημοσίου δικαίου η αφορώσα τις αποδοχές δικηγόρου - νομικού συμβούλου ΝΠΔΔ... ΣΤ 3560/2003 πενταμ. (παρ. Εισηγητής: Ε. Αντωνόπουλος εις επταμ.) 44. Διοικητικά δικαστήρια διοικητική δικονομία ΚΦΔ απόφαση συνέπειες στην περίπτωση ακυρώσεως ή μεταρρυθμίσεως καταλογιστικής πράξεως με απόφαση των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, δεν αναστέλλεται η απορρέουσα από την απόφαση αυτή υποχρέωση νέας εκκαθαρίσεως, σε συμμόρφωση με τη δικαστική απόφαση, και επιστροφής των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών... Β 2828/2003 Εισηγητής: Ι. Σύμπλης

- 21-45. Διοικητικά δικαστήρια διοικητική δικονομία Κ.Φ.Δ. έφεση παράβολο η κατ άρθρ. 171 του ΚΦΔ υποχρέωση καταβολής παραβόλου, ως προϋπόθεση του παραδεκτού της εφέσεως ιδιώτη διαδίκου, αποβλέπει στην αποτροπή της άσκησης απερίσκεπτων και αστήρικτων των εφέσεων, χάριν της εύρυθμης λειτουργίας των δικαστηρίων και της ανάγκης αποτελεσματικής απονομής της δικαιοσύνης, γι αυτό και το παράβολο περιέχεται στο Δημόσιο ή επιστρέφεται σε αυτόν που ο κατέβαλε, ανάλογα με την έκβαση της δίκης/(μειοψ.)...... η προβλεπόμενη υποχρέωση καταβολής αναλογικού ποσού παραβόλου, ανερχόμενου σε πέντε εκατοστά του ποσού του προστίμου που όρισε η εκκαλούμενη απόφαση σε δίκες με αντικείμενο την επιβολή χρηματικής κυρώσεως για παράβαση του φορολογικού νόμου δεν μπορεί να θεωρηθεί, κατ αρχή, ως αντικειμένη στο ατομικό δικαίωμα παροχής έννομης προστασίας, που καθιερώνει το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος, δεδομένου ότι η σχετική ρύθμιση είναι πρόσφορη για την επίτευξη του πιο πάνω σκοπού που συνάπτεται με την εύρυθμη λειτουργία της δικαιοσύνης, την αποτροπή δηλαδή της ασκήσεως προπετών ενδίκων μέσων/η επίτευξη του σκοπού αυτού προϋποθέτει τον καθορισμό του παραβόλου σε τέτοιο ύψος, ώστε η σχετικά οικονομική επιβάρυνση να είναι ανάλογη με το οικονομικό αντικείμενο της υποθέσεως, προκειμένου να λειτουργεί πράγματι αποτρεπτικά ως προς την άσκηση της εφέσεως, η οποία δεν θα έχει πιθανότητα ευδοκιμήσεως/ωστόσο, δεδομένου ότι στο νόμο δεν καθορίζεται ένα ανώτατο όριο (οροφή) παραβόλου, σε υποθέσεις με μεγάλο χρηματικό αντικείμενο, η σχετική οικονομική επιβάρυνση μπορεί να ανέλθει σε ιδιαιτέρως υψηλό ποσό/στην περίπτωση αυτή, όταν δηλ. το ύψος του παραβόλου υπερβαίνει ένα ανώτατο όριο, το οποίο θα έπρεπε να καθορίζεται από το νομοθέτη, βάσει των εκάστοτε κρατουσών οικονομικών συνθηκών, ο περιορισμός του δικαιώματος παροχής δικαστικής προστασίας, τον οποίο συνεπάγεται η θέσπιση υποχρεώσεως καταβολής παραβόλου για την άσκηση εφέσεως, καθίσταται δυσανάλογος σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό, δεδομένου, μάλιστα ότι

- 22 - προβλέπεται η απόδοση του παραβόλου μόνο σε περίπτωση αποδοχής της εφέσεως, και όχι σε κάθε περίπτωση κατά την οποία, σύμφωνα με τη σχετική δικαστική κρίση, η ασκηθείσα έφεση δεν υπήρξε προδήλως απερίσκεπτη ή αστήρικτη/ εξάλλου, η δυνατότητα απαλλαγής του διαδίκου από τη σχετική υποχρέωση, σε περίπτωση αδυναμίας καταβολής του παραβόλου, λόγω ενδείας, δεν αρκεί προκειμένου να θεωρηθεί ότι πληρούνται οι εγγυήσεις για την παροχή αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, δεδομένου ότι με την επίμαχη ρύθμιση θίγονται τα δικαιώματα του μη ενδεούς διαδίκου, ο οποίος υφίσταται μία δυσανάλογη οικονομική επιβάρυνση, προκειμένου η έφεσή του να κριθεί παραδεκτή/η ως άνω ρύθμιση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι σύμφωνη με το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος, δεδομένου ότι η δυνατότητα ασκήσεως εφέσεως συναρτάται με την οικονομική κατάσταση του εκκαλούντος/και ναι μεν ο δεύτερος βαθμός δικαιοδοσίας δεν κατοχυρώνεται συνταγματικά, σε περίπτωση όμως που προβλέπεται νομοθετικά η δυνατότητα άσκησης εφέσεως, οι προϋποθέσεις του παραδεκτού για την άσκησή της, δεν πρέπει να είναι δυσαναλόγως αυστηρές σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό... (μειοψ.)...... εξάλλου, δεν τίθεται θέμα άνισης μεταχείρισης του ιδιώτη διαδίκου έναντι του Δημοσίου, ως εκ της υποχρεώσεως του πρώτου μόνο σε καταβολή παραβόλου κατά παράβαση του άρθρου 4 παρ. 1 του Συντάγματος, που κατοχυρώνει και τη δικονομική ισότητα του διαδίκου, διότι η ιδιομορφία της διοικητικής δίκης συνίσταται εις τούτο ακριβώς ότι δηλαδή κινείται μεν με πρωτοβουλία του ιδιώτη, στρέφεται όμως κατά διοικητικής πράξεως η οποία είναι εξοπλισμένη με το τεκμήριο νομιμότητος / εφόσον, λοιπόν, οι διάδικοι δεν βρίσκονται στην ίδια ακριβώς δικονομική θέση, είναι δικαιολογημένη, η επιβάρυνση του διαδίκου εκείνου, ο οποίος θέτει υπό αμφισβήτηση την κατ αρχήν υφιστάμενη νομιμότητα /(μειοψ.)... Ολομ. 647/2004 (κατ. παρ. Σύμβουλος 2586/2002 Β Τμ.) Εισηγητής: Ν. Σκλίας

- 23-46. Δικαστικά δικαστήρια - διοικητική δικονομία ΚΦΔ προσφυγή η μετατροπή ομόρρυθμης εταιρείας σε ανώνυμη, σύμφωνα με το ν.δ. 1297/1972 έχει τις φορολογικής φύσεως συνέπειες που ορίζονται στο νομοθέτημα αυτό, πριν όμως από τον Ν. 2339/1995 ο οποίος ρύθμισε θετικά το θέμα, δεν υπήρχε διάταξη νόμου που να προέβλεπε τη συνέχιση της νομικής προσωπικότητας της ομόρρυθμης στο πρόσωπο της ανώνυμης, γιατί η μετατροπή αυτή πραγματοποιείται με τη λύση της ομόρρυθμης και την ίδρυση της ανώνυμης εταιρείας/από αυτό παρέπεται ότι η ανώνυμη εταιρεία, που προήλθε από τη μετατροπή αυτή, δεν μπορεί για μόνο το λόγο ότι προέρχεται από την εν λόγω μετατροπή, να ασκεί τα δικαιώματα της λυθείσης ομόρρυθμης εταιρείας όπως το δικαίωμα άσκησης προσφυγής κατά φύλλου ελέγχου που έχει εκδοθεί στο όνομα της λυθείσης ομόρρυθμης εταιρείας, τέτοιο δε δικαίωμα δεν έχει ούτε από το άρθρο 74 του Κ.Φ.Δ., εφόσον δεν είναι άμεσα βαρυνόμενη υπό την πράξη, αλλά ούτε και διάταξη του ουσιαστικού νόμου της παρέχει ειδικά τέτοιο δικαίωμα... Β 305/2003 Εισηγητής: Κ. Βιολάρης 47. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ Διοικητική πράξη ανάκληση Βλ. κατωτ. 80 48. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ Διοικητική πράξη διαδικασία αιτιολογία Βλ. ανωτ. 30 49. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ Διοικητική πράξη διαδικασία δημοσίευση στην εφημερίδα κυβερνήσεως Βλ. ανωτ. 21