ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΤHΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚH ΜΕΘΟΔO ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΩΝ (BIN METHOD) ΣΕ 38 ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ Κ. Παπακώστας, Ν. Κυριάκης, Χ. Καραδαγλής και Π. Φελέκης Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνική Σχολή, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών, Ενεργειακός Τομέας, 54124 Θεσσαλονίκη, e-ail: dinpap@eng.auth.gr ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η μέθοδος συχνοτήτων θερμοκρασιών (bin ethod) χρησιμοποιείται κυρίως για την εκτίμηση της κατανάλωσης ενέργειας σε συστήματα θέρμανσης και κλιματισμού, στα οποία η απόδοση των ψυκτικών μονάδων και των αντλιών θερμότητας εξαρτάται άμεσα από τη διακύμανση της θερμοκρασίας του εξωτερικού αέρα. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται ένα αξιόπιστο μοντέλο για την εκτίμηση των θερμοκρασιακών δεδομένων που απαιτούνται για την εφαρμογή της μεθόδου. Το μοντέλο αυτό βασίζεται στη μέση θερμοκρασία ξηρού θερμομέτρου του εξωτερικού αέρα για μακρές χρονικές περιόδους και στο δείκτη αιθριότητας της περιοχής, για την οποία γίνονται οι υπολογισμοί. Με την εφαρμογή του μοντέλου υπολογίστηκαν τα θερμοκρασιακά δεδομένα για 38 ελληνικές πόλεις σε μηνιαία βάση, αλλά λόγω της μεγάλης έκτασής τους στην εργασία παρουσιάζονται μόνο τα ετήσια, υπό μορφή πίνακα. Τα δεδομένα αυτά είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στους μηχανικούς για την εκτέλεση ενεργειακών υπολογισμών σε κτίρια σύμφωνα με τη μέθοδο των συχνοτήτων θερμοκρασιών. 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η μέθοδος συχνοτήτων θερμοκρασιών [1], [2], [3], [4] χρησιμοποιείται για την ενεργειακή ανάλυση συστημάτων θέρμανσης ή κλιματισμού. Η μέθοδος συνίσταται στον υπολογισμό της ενεργειακής κατανάλωσης του συστήματος σε διάφορες θερμοκρασίες του εξωτερικού αέρα, και στον πολλαπλασιασμό των ποσοτήτων ενέργειας που προκύπτουν, με τον αριθμό των ωρών στις οποίες εμφανίζεται το θερμοκρασιακό διάστημα που περιέχει τις θερμοκρασίες αυτές. Η θερμοκρασία δηλαδή του εξωτερικού αέρα χωρίζεται κατ αρχήν σε διαστήματα (bins) ανάμεσα στη μέγιστη και την ελάχιστη. Σε κάθε θερμοκρασιακό διάστημα υπολογίζονται οι στιγμιαίες θερμικές ή ψυκτικές απαιτήσεις του κτιρίου (φορτία), ως μία γραμμική συνάρτηση της διαφοράς μεταξύ της εσωτερικής και εξωτερικής θερμοκρασίας, και η στιγμιαία κατανάλωση των συσκευών κλιματισμού. Στη συνέχεια οι απαιτήσεις ισχύος πολλαπλασιάζονται με τον αριθμό των ωρών, στις οποίες εμφανίζεται το θερμοκρασιακό διάστημα, και προκύπτει η κατανάλωση ενέργειας όλων των συσκευών του συστήματος. Με τον τρόπο αυτό λαμβάνεται υπόψη η μεταβολή του βαθμού απόδοσης των συσκευών κλιματισμού σε διάφορες θερμοκρασίες του εξωτερικού περιβάλλοντος. Για την εφαρμογή της μεθόδου απαιτούνται ιδιαίτερα θερμοκρασιακά δεδομένα, τα οποία προκύπτουν από την επεξεργασία ωριαίων μετρήσεων της θερμοκρασίας του εξωτερικού αέρα μεγάλων χρονικών περιόδων. Τα δεδομένα αυτά είναι η συχνότητα εμφάνισης των διαφόρων διαστημάτων θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου (Dry Bulb Teperature) στην διάρκεια ενός έτους ή κάθε μήνα ξεχωριστά. Τα διαστήματα θερμοκρασίας ονομάζονται bins. Τέτοια στοιχεία για την Ελλάδα έχουν υπολογισθεί μόνο για τις πόλεις των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης [5], [6], [7]. Ο υπολογισμός τους βασίστηκε στη στατιστική επεξεργασία ωριαίων μετρήσεων της εξωτερικής θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου για την περίοδο 1983 έως 1992 [8], [9]. Για τις υπόλοιπες όμως ελληνικές πόλεις δεν υπάρχουν άλλα διαθέσιμα δεδομένα.
Κατάλληλα δεδομένα για άλλες ελληνικές πόλεις μπορούν να υπολογισθούν από στατιστική επεξεργασία ωριαίων καταγραφών θερμοκρασίας από σειρά ετών. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα οι μετεωρολογικοί σταθμοί που μετρούν συστηματικά σε ωριαία βάση είναι ελάχιστοι και τα στοιχεία τους είναι δυσεύρετα. Ακόμη και σε μετεωρολογικούς σταθμούς στους οποίους γίνονται συστηματικές μετρήσεις κατά τα τελευταία έτη, απαιτείται ένας χρονικός ορίζονται τουλάχιστον δέκα ετών για την αξιόπιστη παραγωγή πακέτων μετεωρολογικών δεδομένων. Επομένως τα απαραίτητα δεδομένα για ενεργειακούς υπολογισμούς σε κτίρια είναι ελλιπή και είναι αναγκαία η χρήση αξιόπιστων μοντέλων για την εκτίμησή τους. Ένα από τα μοντέλα για την εκτίμηση της συχνότητας εμφάνισης της εξωτερικής θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου σε διάφορα θερμοκρασιακά διαστήματα είναι αυτό των Erbs et al. [10]. 2. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ Σύμφωνα με το μοντέλο των Erbs and al. [10] η μέση θερμοκρασία ξηρού θερμομέτρου (Ξ.Θ.) του εξωτερικού αέρα για την ώρα (h) στον μήνα () μπορεί να υπολογισθεί από την σχέση (1): T,h = T + A 0.4632 cos + 0.0168 cos ( t 3.805) + 0.0984 cos( 2 t 0.360) + ( 3 t 0.822) + 0.0138 cos( 4 t 3.513) όπου T η μέση θερμοκρασία Ξ.Θ. του εξωτερικού αέρα για τον μήνα (), o C (μέση τιμή μακρών χρονικών περιόδων) t μία αδιάστατη έκφραση της ώρας της ημέρας A το εύρος της ημερήσιας διακύμανσης της θερμοκρασίας Ξ.Θ. (μέγιστη-ελάχιστη) στο μήνα (), o C Τα μεγέθη t και A υπολογίζονται αντίστοιχα από τις σχέσεις. (2) και (3). t = 2 π A ( h 1) / 24 = 25.8 K 5.21 (3) T, όπου h = 1 αντιστοιχεί στην ώρα 01:00 a.. και h = 24 αντιστοιχεί στα μεσάνυχτα. Όπως φαίνεται από την σχέση (3), το εύρος της ημερήσιας διακύμανσης A σχετίζεται με τον μέσο δείκτη αιθριότητας του μήνα ( K T, ). Ο μέσος δείκτης αιθριότητας είναι ο λόγος της μέσης ημερήσιας ακτινοβολίας σε οριζόντιο επίπεδο προς τη μέση ημερήσια ακτινοβολία σε οριζόντιο επίπεδο εκτός ατμόσφαιρας (για τον μήνα ). Η κατανομή της θερμοκρασίας Ξ.Θ. του εξωτερικού αέρα δίνεται από τη σχέση (4): 1 Q ( Tb ) = 1+ exp 3.396 θ (4) ( ) (1) (2) όπου Tb είναι η θερμοκρασία βάσης σε o C και το μέγεθος θ ορίζεται ως Tb T,h θ = (5) σ N, όπου: N ο αριθμός των ημερών του μήνα
σ, η τυπική απόκλιση της μέσης θερμοκρασίας Ξ.Θ. του μήνα, o C Για κάθε μήνα, η τυπική απόκλιση σ, δεδομένα τα οποία έχουν προκύψει από μετρήσεις ως: ( T T ) μπορεί να υπολογισθεί από θερμοκρασιακά 1 i= n 2 σ, = σ,c =,i (6) n i= 1 όπου n ο αριθμός των ετών για τα οποία υπάρχουν μετρήσεις T,i η μέση θερμοκρασία Ξ.Θ. του εξωτερικού αέρα για τον μήνα στο έτος i, o C T η μέση θερμοκρασία Ξ.Θ. του εξωτερικού αέρα για τον μήνα στο σύνολο των n ετών, o C Η τυπική απόκλιση σχέση: σ, για κάθε μήνα μπορεί επίσης να εκτιμηθεί από την ακόλουθη σ, = σ = 1.45 0.029 T + 0.0064 σ (7),e, h όπου σ είναι η τυπική απόκλιση των ωριαίων μέσων θερμοκρασιών μηνιαία θερμοκρασία T και υπολογίζεται ως T, h από τη μέση ( T T ) 1 24 2 σ =,h (8) 24 n= 1 Η σχέση (4) είναι μία συνάρτηση που δείχνει το ποσοστό της κάθε ώρας, για το οποίο η εξωτερική θερμοκρασία βρίσκεται κάτω από την τιμή T b. Για κάθε μήνα υπολογισμού προκύπτουν 24 τιμές της συνάρτησης Q ( T b ). Οι τιμές αυτές πολλαπλασιαζόμενες με τις N συνολικές ημέρες του αντίστοιχου μήνα, δίνουν το σύνολο των ωρών του μήνα στις οποίες η εξωτερική θερμοκρασία βρίσκεται κάτω από την τιμή Tb, ανά ώρα t υπολογισμού. Η διαδικασία υπολογισμού είναι η εξής: Οι ωριαίες τιμές της T, h στο μήνα υπολογισμού, εκτιμώνται από την σχέση (1). Με τις σχέσεις (7) και (8), υπολογίζεται η τυπική απόκλιση σ, για κάθε ώρα της ημέρας του αντίστοιχου μήνα. Η εκτίμηση της με τη σχέση (7) έχει το πλεονέκτημα της χρήσης σ, μέσων μηνιαίων θερμοκρασιών Ξ.Θ. του εξωτερικού αέρα T από μετρήσεις μακρών χρονικών περιόδων, οι οποίες είναι συνήθως διαθέσιμες στη βιβλιογραφία. Αντίθετα η εφαρμογή της σχέσης (6) απαιτεί τη γνώση μέσων μηνιαίων θερμοκρασιών Ξ.Θ. του εξωτερικού αέρα από διαφορετικά έτη, οι οποίες είτε δεν είναι διαθέσιμες είτε είναι δυσεύρετες. Με τις παραπάνω σχέσεις και για κάθε μήνα υπολογίζονται 24 τιμές της συνάρτησης Q (Tb ). Στη συνέχεια ο αριθμός των ωρών H ( Tb ) στο μήνα, για τις οποίες η θερμοκρασία Ξ.Θ. του εξωτερικού αέρα T,h είναι μικρότερη από τη θερμοκρασία βάσης Tb, μπορεί να εκτιμηθεί εάν οι 24 τιμές της Q ( Tb ) πολλαπλασιασθούν με τον αριθμό των ημερών N του αντίστοιχου μήνα.
H (T ) = N Q (T ) (9) b b Ο αριθμός των ωρών H (Tb )υπολογίζεται με την εφαρμογή της σχέσης (9) για διάφορες θερμοκρασίες βάσης Tb. Οι υπολογισμοί συνήθως αρχίζουν με μία τιμή θερμοκρασίας T b χαμηλότερη από την απόλυτη ελάχιστη ( T in ) του αντίστοιχου μήνα και τελειώνουν με μία τιμή Tb μεγαλύτερη από την απόλυτη μέγιστη ( Tax ). Το θερμοκρασιακό διάστημα (bin) ανάμεσα σε δύο θερμοκρασίες βάσης T b μπορεί να είναι οποιοδήποτε, αν και συνήθως στην αγγλοσαξονική βιβλιογραφία χρησιμοποιείται το εύρος των 2.8ºC, που ισούται με 5ºF. Στην παρούσα εργασία το θερμοκρασιακό εύρος των διαστημάτων θερμοκρασίας επιλέχθηκε ίσο με 2ºC. Προφανώς Q (Tb ) = 0 όταν T b < T in, εφόσον δεν υπάρχουν θερμοκρασίες Ξ.Θ. κάτω από αυτή την τιμή. Επίσης Q (Tb ) = 1 όταν T b > T ax. Τελικά ο αριθμός των ωρών κατά τις οποίες η εξωτερική θερμοκρασία είναι μέσα στο θερμοκρασιακό διάστημα Tb(i+ 1) Tb(i), υπολογίζεται από τη σχέση: H b(i 1) b(i) = H (T + ) H (T ) (10) Η παραπάνω μεθοδολογία επιτρέπει τον υπολογισμό της συχνότητας εμφάνισης της εξωτερικής θερμοκρασίας Ξ.Θ. σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας σε κάθε μήνα. Συνήθως οι υπολογισμοί γίνονται για χρονικά διαστήματα των 4 ωρών. 3. ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ Το παραπάνω μοντέλο εκτίμησης της συχνότητας εμφάνισης της εξωτερικής θερμοκρασίας Ξ.Θ. για διάφορα θερμοκρασιακά διαστήματα, εφαρμόστηκε για τις πόλεις της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης [11], [12]. Για τους υπολογισμούς χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα μέσων θερμοκρασιών T για 10 έτη (1983 1992) [9], [10]. Οι υπολογισμοί έγιναν για κάθε μήνα με: α) χρήση στατιστικά υπολογισμένης τυπικής απόκλισης σ, c β) χρήση εκτιμώμενης τυπικής απόκλισης σ, e Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με τις τιμές που προέκυψαν από την επεξεργασία ωριαίων μετρήσεων θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου για το ίδιο χρονικό διάστημα [6], [7], [8]. Από την σύγκριση των αποτελεσμάτων προέκυψε το συμπέρασμα ότι το μοντέλο εκτιμά με ικανοποιητική ακρίβεια τη συχνότητα εμφάνισης της εξωτερικής θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου σε διάφορα θερμοκρασιακά διαστήματα. Επίσης για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων, έγινε ο υπολογισμός των ενεργειακών απαιτήσεων για θέρμανση και ψύξη ενός κτιρίου γραφείων με χρήση των θερμοκρασιακών δεδομένων που προέκυψαν από μετρήσεις και αυτών που υπολογίστηκαν με τη χρήση του μοντέλου. Η απόκλιση των ενεργειακών απαιτήσεων δείχνει ως ένα βαθμό, κατά πόσο η εφαρμογή του μοντέλου για διάφορες ελληνικές πόλεις οδηγεί σε αξιόπιστα αποτελέσματα σχετικά με τη συχνότητα εμφάνισης της εξωτερικής θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου. Όπως έδειξαν τα αποτελέσματα της έρευνας [11], [12], οι αποκλίσεις μεταξύ των ενεργειακών απαιτήσεων για θέρμανση και ψύξη του κτιρίου που προκύπτουν με χρήση θερμοκρασιακών δεδομένων από το μοντέλο εκτίμησης και των ενεργειακών απαιτήσεων που προκύπτουν με χρήση δεδομένων από μετρήσεις είναι πολύ μικρές, τόσο για την περιοχή της Θεσσαλονίκης όσο και για την περιοχή της Αθήνας. Οι αποκλίσεις αυτές για το σύνολο
του 24ώρου δεν ξεπερνούν το 1,8% για την περιοχή της Θεσσαλονίκης και το 5,4% για την περιοχή της Αθήνας. Εύκολα εξάγεται λοιπόν το συμπέρασμα πως το συγκεκριμένο μοντέλο εκτίμησης μπορεί να οδηγήσει σε αξιόπιστα αποτελέσματα κατά την εφαρμογή του και σε άλλες ελληνικές πόλεις. 4. ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΩΝ Για τον υπολογισμό της συχνότητας εμφάνισης εξωτερικής θερμοκρασίας Ξ.Θ., σε θερμοκρασιακά διαστήματα εύρους 2 C, χρησιμοποιήθηκαν ως δεδομένα η μέση μηνιαία θερμοκρασία μακρών χρονικών περιόδων κάθε πόλης, που προέκυψε από την επεξεργασία μετεωρολογικών δεδομένων, και ο μέσος μηνιαίος δείκτης αιθριότητας. Οι μέσες μηνιαίες θερμοκρασίες μακρών χρονικών περιόδων υπολογίστηκαν [13] από καταγραφές της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας, οι οποίες δημοσιεύονται στα Μηνιαία Στατιστικά δελτία και στις Στατιστικές Επετηρίδες της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας [14], [15]. Οι μέσοι μηνιαίοι δείκτες αιθριότητας ελήφθησαν από την αναφορά [16]. Για τις πόλεις, για τις οποίες δεν ήταν γνωστός ο μέσος μηνιαίος δείκτης αιθριότητας, χρησιμοποιήθηκαν αντίστοιχοι δείκτες πλησιέστερων περιοχών. Έτσι, για την πόλη του Αγρινίου χρησιμοποιήθηκε ο μέσος δείκτης αιθριότητας της Πάτρας, για την Αλεξανδρούπολη, την Ορεστιάδα και το Σουφλί της Κομοτηνής, για το Βόλο και τα Τρίκαλα της Λάρισας, για τη Ζάκυνθο του Αργοστολίου, για τη Θήρα της Μήλου, για την Καβάλα της Θεσσαλονίκης, για την Κοζάνη και τη Φλώρινα της Κόνιτσας, για την Κύμη και τη Χαλκίδα της Αλιάρτου και για την Τρίπολη της Καλαμάτας. Η διαδικασία υπολογισμών που εφαρμόστηκε είναι αυτή που περιγράφεται στην 2 της παρούσας εργασίας. Τα ελάχιστα και μέγιστα ακραία θερμοκρασιακά διαστήματα, που προέκυψαν από την εφαρμογή του μοντέλου, συγκρίθηκαν αντίστοιχα με τις απολύτως ελάχιστες και μέγιστες μηνιαίες θερμοκρασίες των ετών, για τα οποία υπάρχουν διαθέσιμα θερμοκρασιακά δεδομένα [14], [15]. Στην περίπτωση που η απολύτως ελάχιστη κι η απολύτως μέγιστη παρατηρούμενη θερμοκρασία στη διάρκεια της χρονικής περιόδου, για την οποία υπάρχουν θερμοκρασιακά δεδομένα, ανήκε αντίστοιχα στο ακραίο ελάχιστο ή μέγιστο θερμοκρασιακό διάστημα, το διάστημα αυτό διατηρούνταν. Στην αντίθετη περίπτωση τα ελάχιστα ακραία διαστήματα συγχωνεύονταν στα αμέσως επόμενα και τα μέγιστα ακραία στα αμέσως προηγούμενα θερμοκρασιακά διαστήματα, για τα οποία υπήρχαν μετρούμενες τιμές. Τελικά, ως απολύτως μέγιστη κι ελάχιστη θερμοκρασία χρησιμοποιήθηκαν οι τιμές που ανήκουν αντίστοιχα στο μέσο των νέων ακραίων μέγιστων κι ελάχιστων θερμοκρασιακών διαστημάτων, που προέκυψαν σύμφωνα με την προηγούμενη διαδικασία. Η διαδικασία αυτή εξασφαλίζει ώστε τα αποτελέσματα του μοντέλου να συμφωνούν με τις ακραίες θερμοκρασίες που έχουν παρατηρηθεί σε κάθε πόλη. Τα θερμοκρασιακά δεδομένα, η χρονική περίοδος, που χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό της μέσης μηνιαίας θερμοκρασίας στις 38 Ελληνικές πόλεις και ο μέσος μηνιαίος δείκτης αιθριότητας δίνονται αναλυτικά στην αναφορά [17]. 5. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Η συχνότητα εμφάνισης εξωτερικής θερμοκρασίας Ξ.Θ. σε θερμοκρασιακά διαστήματα εύρους 2 C υπολογίστηκε σύμφωνα με το μοντέλο υπολογισμού που περιγράφηκε στην παρούσα εργασία. Οι υπολογισμοί έγιναν για κάθε μήνα του έτους και σε 6 ημερήσια τετράωρα, για 38 ελληνικές πόλεις. Λόγω της μεγάλης έκτασής των αποτελεσμάτων, στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται μόνο τα συνολικά ετήσια δεδομένα για κάθε πόλη, στον πίνακα 1. Η αναλυτική παρουσίαση των αποτελεσμάτων δίνεται στην αναφορά [17]. Επίσης στην εικόνα 1 δίδεται ο χάρτης με τις ελληνικές πόλεις για τις οποίες έγιναν οι υπολογισμοί (μαζί με τις πόλεις των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης για τις οποίες τα
αποτελέσματα δίνονται στις [5], [6] και [7]). Δεδομένα για την εφαρμογή της μεθόδου συχνοτήτων θερμοκρασιών (bin ethod) σε τόσες ελληνικές πόλεις υπολογίζονται για πρώτη φορά, και είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στους μηχανικούς για την εκτέλεση ενεργειακών υπολογισμών σε κτίρια. Εικόνα 1. Χάρτης των ελληνικών πόλεων για τις οποίες έχουν υπολογισθεί δεδομένα για την εφαρμογή της μεθόδου συχνοτήτων θερμοκρασιών.
Πίνακας 1: Συχνότητα εμφάνισης (hours) εξωτερικής θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου σε θερμοκρασιακά διαστήματα εύρους 2 C, για 38 ελληνικές πόλεις (ετήσιες τιμές) ΠΟΛΗ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ o C -18/-16-16/-14-14/-12-12/-10-10/-8-8/-6-6/-4-4/-2-2/0 0/2 2/4 4/6 6/8 8/10 10/12 12/14 14/16 16/18 18/20 20/22 22/24 24/26 26/28 28/30 30/32 32/34 34/36 36/38 38/40 40/42 ΑΓΡΙΝΙΟ 1 6 12 32 74 164 320 521 689 770 765 724 682 665 678 667 596 494 395 291 154 48 11 2 ΑΛΕΞ/ΠΟΛΗ 1 5 11 26 58 125 243 407 577 691 718 682 634 604 608 629 643 611 518 410 302 175 62 16 4 ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ 2 9 21 55 126 273 486 718 878 943 910 867 818 743 605 482 382 262 129 39 10 2 ΑΡΤΑ 7 13 31 71 154 296 484 659 770 796 763 723 706 716 687 593 480 370 260 131 40 10 1 ΒΟΛΟΣ 17 29 74 167 328 544 723 794 768 715 661 646 667 664 585 493 398 283 147 46 11 1 ΖΑΚΥΝΘΟΣ 3 15 28 77 171 338 561 770 886 888 825 765 749 684 591 474 384 290 178 65 17 3 ΗΡΑΚΛΕΙΟ 12 41 96 211 432 677 880 949 949 904 856 756 619 486 395 287 149 47 12 2 ΘΗΡΑ 9 19 45 129 278 547 810 951 976 929 888 805 664 519 413 345 249 128 43 12 1 ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ 22 34 93 197 379 581 760 865 885 858 836 772 687 546 442 357 259 135 41 8 2 ΙΩΑΝΝΙΝΑ 1 4 10 25 57 127 253 437 625 742 757 715 660 629 634 661 649 577 458 342 234 113 36 9 2 ΚΑΒΑΛΑ 1 2 6 13 35 72 150 277 438 588 677 693 669 635 625 651 679 666 597 489 374 252 120 38 10 3 ΚΑΛΑΜΑΤΑ 2 6 21 46 103 223 406 618 785 865 850 804 768 740 684 568 462 367 258 130 40 9 2 ΚΕΡΚΥΡΑ 3 6 18 42 99 219 410 635 806 868 835 784 752 745 683 577 461 356 259 142 48 10 3 ΚΟΖΑΝΗ 1 2 8 17 38 78 156 279 432 573 650 657 636 610 588 584 603 630 617 540 430 320 197 82 25 6 2 ΚΟΡΙΝΘΟΣ 4 14 37 81 189 363 577 752 827 803 763 721 715 709 635 525 426 321 200 76 18 3 ΚΥΘΗΡΑ 17 30 71 172 323 553 753 885 937 899 852 799 702 555 453 356 243 115 31 9 1 ΚΥΜΗ 6 16 33 86 186 369 590 776 850 840 796 772 753 701 599 487 382 277 159 61 17 5 ΛΑΜΙΑ 34 51 118 244 434 635 758 763 693 623 585 576 584 616 589 480 381 319 192 66 16 3 ΛΑΡΙΣΑ 1 4 8 19 44 100 206 368 549 672 699 661 615 580 569 577 604 616 564 460 371 275 141 43 10 2 ΛΗΜΝΟΣ 8 15 36 89 197 378 597 768 826 797 744 711 710 692 622 518 421 323 200 79 21 5 ΜΕΘΩΝΗ 3 8 19 55 127 281 501 741 898 964 929 890 839 736 601 475 360 216 85 24 6 1 ΜΗΛΟΣ 8 29 71 160 351 605 839 931 912 883 854 778 646 505 411 344 251 126 41 11 2 ΜΥΤΙΛΗΝΗ 2 6 21 46 108 235 429 646 789 818 783 760 737 735 685 579 472 386 290 161 54 14 3 ΝΑΞΟΣ 2 17 31 94 218 436 709 932 1000 1011 956 885 763 595 474 355 192 66 20 2 ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ 1 1 5 10 24 51 102 190 315 450 560 620 629 616 595 590 610 640 661 624 522 411 299 161 53 14 3 ΠΑΤΡΑ 1 3 14 32 77 178 358 584 773 851 834 781 740 731 717 628 516 415 300 160 51 12 2 ΡΟΔΟΣ 10 40 83 199 377 624 797 896 896 894 879 763 656 534 431 345 220 102 11 ΣΑΜΟΣ 2 17 32 78 172 342 550 740 840 846 801 768 753 705 607 490 404 315 198 76 20 4 ΣΕΡΡΕΣ 1 1 7 14 33 71 146 270 426 569 647 650 620 591 575 586 602 625 616 543 443 352 234 100 27 7 1 ΣΗΤΕΙΑ 18 37 94 224 433 680 877 969 951 923 867 763 608 481 388 269 127 38 10 1 ΣΚΥΡΟΣ 1 6 14 34 89 204 413 665 853 904 871 827 805 766 667 537 435 341 213 85 23 6 1 ΣΟΥΦΛΙ 1 3 7 17 38 82 168 304 470 613 679 662 609 564 554 574 605 632 617 527 420 320 194 72 19 5 ΤΡΙΚΑΛΑ 1 3 7 18 40 91 191 349 527 653 680 642 600 566 562 586 615 631 595 492 392 294 159 50 11 2 ΤΡΙΠΟΛΗ 2 7 14 30 68 141 267 437 609 727 767 740 688 647 633 631 598 517 428 346 256 139 49 13 4 ΦΛΩΡΙΝΑ 3 2 7 14 33 66 128 227 353 477 565 598 595 593 590 594 611 637 653 611 508 391 276 149 55 15 4 1 ΧΑΛΚΙΔΑ 8 21 46 109 237 432 634 756 769 726 689 680 700 704 635 521 423 325 217 94 26 5 1 ΧΑΝΙΑ 4 17 45 109 238 467 709 887 932 936 875 823 726 592 469 382 292 174 63 16 3 ΧΙΟΣ 2 8 18 46 109 239 442 669 825 863 810 734 676 627 595 543 464 369 278 221 146 55 17
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. ASHRAE, Fundaentals, Aerican Society of Heating Refrigerating and Air- Conditioning Engineers, Inc., Atlanta, USA, 1985. 2. Kreider J.F. and Rabl A., Heating and Cooling of Buildings. Design for efficiency, McGraw Hill Int. Editions, 1994. 3. McQuiston F.C. and Parker J.D., Heating, Ventilating and Air Conditioning, Analysis and Design, John Wiley and Sons, Inc., 1999. 4. Knebel D., Siplified energy analysis using the odified bin ethod. ASHRAE, Atlanta, USA, 1983. 5. Papakostas K.T. and Sotiropoulos B.A., Bin Weather data of Thessaloniki, Greece, Renewable Energy, 11, pp. 69-76, 1997. 6. Papakostas K.T., Bin Weather data of Athens, Greece, Renewable Energy, Vol. 17, No 2, pp. 265-275, 1998. 7. Παπακώστας Κ.Τ., Θερμοκρασιακά δεδομένα Αθηνών και Θεσσαλονίκης κατάλληλα για την ενεργειακή αξιολόγηση συστημάτων θέρμανσης και κλιματισμού, ΚΤΙΡΙΟ, Επιστημονική έκδοση, τεύχος Γ, σελ. 39-45, 1998. 8. National Observatory of Athens, Institute of Meteorology and Physics of the Atospheric Environent, Cliatological Bulletin, 1983-1992. 9. Σχολή Θετικών Επιστημών, Τμήμα Γεωλογίας, Τομέας Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας, Ωριαίες μετρήσεις της θερμοκρασίας ξηρού θερμομέτρου του εξωτερικού αέρα στη Θεσσαλονίκη, έτη 1983 έως 1992. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. 10. Erbs D., Klein S. and Beckan W., Estiation of Degree-Days and Abient Teperature Bin Data fro Monthly-Average Teperatures, ASHRAE Journal 25(6):60, 1983. 11. Κυριάκης Ν., Παπακώστας Κ., Μοντέλο προσδιορισμού συχνότητας εμφάνισης εξωτερικής θερμοκρασίας σε διάφορα θερμοκρασιακά διαστήματα. Έλεγχος αξιοπιστίας μοντέλου, 1 η ετήσια ενδιάμεση έκθεση, τεύχος 2. Έργο: ένταξη θερμικών ηλιακών σε κτίρια Νέοι ηλιακοί συλλέκτες υψηλής απόδοσης, ηλιακός κλιματισμός, εποχιακή αποθήκευση θερμότητας, βέλτιστος ενεργειακός σχεδιασμός και ολοκληρωμένη ενεργειακή διαχείριση, 2004. 12. Papakostas K., Bentoulis A., Bakas V. and Kyriakis N., Estiation of abient teperature bin data fro onthly-average teperatures and solar clearness index. Validation of the ethodology in two Greek cities, (έγινε δεκτό για δημοσίευση στο περιοδικό Renewable Energy). 13. Κάτσιος Π., Επιφανίδης Κ., Συγκρότηση βάσης κλιματικών στοιχείων σταθμών μέτρησης Ελλάδας, Διπλωματική Εργασία, Εργαστήριο Κατασκευής Συσκευών Διεργασιών, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών Α.Π.Θ., 2004. 14. Ε.Σ.Υ.Ε., Μηνιαία Στατιστικά Δελτία, Κλιματολoγικά στοιχεία, 1966-1998. 15. Ε.Σ.Υ.Ε., Στατιστικές Επετηρίδες της Ελλάδας, Θερμοκρασίες αέρα, ºC, 1966-1998.. 16. Πελεκάνος Α. και Παπαχριστόπουλος Κ., Σύνταξη πινάκων μετεωρολογικών στοιχείων για ηλιακές εφαρμογές των κυριοτέρων πόλεων της Ελλάδος. Πρακ. 1ου Εθνικού Συνεδρίου για τις Ήπιες Μορφές Ενέργειας, Τόμος Α, Ινστιτούτο Ηλιακής Τεχνικής, Θεσσαλονίκη, 1982. 17. Κυριάκης Ν., Παπακώστας Κ., Δεδομένα εφαρμογής τροποποιημένης μεθόδου συχνοτήτων θερμοκρασιών για 40 ελληνικές πόλεις, 2 η ετήσια ενδιάμεση έκθεση, τεύχος 6. Έργο: ένταξη θερμικών ηλιακών σε κτίρια Νέοι ηλιακοί συλλέκτες υψηλής απόδοσης, ηλιακός κλιματισμός, εποχιακή αποθήκευση θερμότητας, βέλτιστος ενεργειακός σχεδιασμός και ολοκληρωμένη ενεργειακή διαχείριση, 2005.