ΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

ΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ 1. Σε περίπτωση κατά την οποία η τιμή ενός αγαθού μειωθεί κατά 2% και η ζητούμενη ποσότητά του αυξηθεί κατά 4%, τότε η ζήτησή του είναι: α) ανελαστική. β) ελαστική. γ) πλήρως ανελαστική. δ) όλα τα προηγούμενα 2. Η ελαστικότητα της ζήτησης ως προς το εισόδημα μετράει το βαθμό αντίδρασης των καταναλωτών στη μεταβολή: α) της τιμής του αγαθού. β) της προσφερόμενης ποσότητας του αγαθού. γ) του εισοδήματος των καταναλωτών. δ) όλων των προηγουμένων. 3. Κατώτερο αγαθό είναι αυτό το οποίο: α) δεν παράγεται σωστά. β) δε συνδέεται µε κανενός είδους συναρτησιακή σχέση µε την τιμή. γ) έχει πολλά υποκατάστατα αγαθά. δ) όταν αυξάνεται το εισόδημα του καταναλωτή μειώνεται η ζήτησή 4. Κανονικά είναι τα αγαθά των οποίων η ζήτηση αυξάνεται όταν: α) το εισόδημα αυξάνεται β) το εισόδημα μειώνεται. γ) ισχύουν τα προηγούμενα. δ) δεν ισχύουν τα προηγούμενα 5. Η ζήτηση ενός αγαθού μειώνεται όταν αυξάνεται η τιμή ενός άλλου διότι τα αγαθά αυτά είναι: α) συμπληρωματικά. β) κανονικά. γ) υποκατάστατα. δ) κατώτερα 6. Αν μειώνεται η ζήτηση για το προϊόν Α όταν αυξάνεται η τιμή του προϊόντος Β θα πρέπει: α) τα αγαθά Α και Β να είναι πολυτελή, β) το αγαθό Α να είναι πολυτελές και το αγαθό Β συνηθισμένο, γ) τα αγαθά Α και Β να είναι υποκατάστατα, δ) τα αγαθά Α και Β να είναι συμπληρωματικά, 7. Τα συνολικά έσοδα μιας επιχείρησης αυξάνονται όταν: α) η ζήτηση του προϊόντος είναι ανελαστική και η επιχείρηση αυξήσει την τιμή του προϊόντος της. β) η επιχείρηση αυξήσει την τιμή του προϊόντος της. γ) η ζήτηση του προϊόντος είναι ελαστική και η επιχείρηση αυξήσει την τιμή του προϊόντος της. δ) ισχύουν όλα τα παραπάνω.

8. Η ζήτηση για ένα αγαθό είναι ανελαστική όταν: α) Καθώς αυξάνεται η τιμή, η συνολική δαπάνη για το αγαθό παραμένει σταθερή. β) Καθώς μειώνεται η τιμή, η συνολική δαπάνη για το αγαθό μειώνεται. γ) Καθώς αυξάνεται η τιμή, η συνολική δαπάνη για το αγαθό μειώνεται. δ) Καθώς μειώνεται η τιμή, η συνολική δαπάνη για το αγαθό αυξάνεται. ε) Κανένα από τα παραπάνω. 9. Αν η ποσοστιαία μεταβολή της ζητούμενης ποσότητας ενός αγαθού είναι μικρότερη από την ποσοστιαία μεταβολή της τιμής του, η ελαστικότητα ζήτησης σε απόλυτη τιμή είναι: α) μεγαλύτερη από 1, β) ίση με 1, γ) μικρότερη από 1, δ) μηδέν, 10. Μια αύξηση στα ημερομίσθια των εργατών προκαλεί: α) Αύξηση της προσφερόμενης ποσότητας, β) Μείωση της προσφερόμενης ποσότητας, γ) Μείωση της προσφοράς, δ) Κανένα από τα παραπάνω. 11. Εάν η καμπύλη προσφοράς ενός αγαθού έχει θετική κλίση, μια αύξηση της τιμής του αγαθού έχει σαν αποτέλεσμα: α) Μια αύξηση στην προσφορά. β) Μια αύξηση στην ποσότητα που προσφέρεται. γ) Μια μείωση στη προσφορά. δ) Μια μείωση στην ποσότητα που προσφέρεται, 12. Ποιοι από τους παρακάτω παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν αύξηση της προσφοράς ενός αγαθού; α) Η αύξηση στις τιμές των παραγωγικών συντελεστών που συνδυάζονται για την παραγωγή του. β) Η μείωση του αριθμού των επιχειρήσεων που παράγουν το αγαθό, γ) Η βελτίωση γενικά της τεχνολογίας παραγωγής του. δ) Όλοι οι παραπάνω παράγοντες. 13. Όταν η τιμή ενός προϊόντος είναι τέτοια ώστε η ποσότητα που επιθυμούν να αγοράσουν οι καταναλωτές είναι μεγαλύτερη από την ποσότητα που επιθυμούν να προσφέρουν οι πωλητές, τότε: α) Η τιμή είναι χαμηλότερη από την τιμή ισορροπίας. β) Η τιμή αυτή είναι υψηλότερη από τη μακροχρόνια τιμή ισορροπίας. γ) Μακροχρόνια θα προκληθεί μετατόπιση της καμπύλης προσφοράς. δ) Είναι αδύνατον να υπάρξει τέτοια τιμή βραχυχρόνια ή μακροχρόνια. ε) Αυτό οφείλεται στην επιβολή από το κράτος τιμών ασφαλείας. 14. Μια αύξηση στην προσφορά προκαλεί: α) αύξηση της ζήτησης β) αύξηση της ζητούμενης ποσότητας γ) αύξηση της τιμής ισορροπίας δ) μείωση της προσφερόμενης ποσότητας 15. Αύξηση της τιμής και της ποσότητας ισορροπίας οφείλεται στην: α) αύξηση της ζήτησης και σταθερότητα της προσφοράς β) αύξηση της ζήτησης και μείωση της προσφοράς γ) μείωση της ζήτησης και της προσφοράς 2

δ) κανένα από τα παραπάνω. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΛΛΙΝΤΖΑ 16 Η συνάρτηση παραγωγής δείχνει: α) τη σχέση τιμής και προσφερόμενης ποσότητας β) τη σχέση τιμής και προσφοράς γ)το ελάχιστο προϊόν που μπορεί να παραχθεί από τις δεδομένες ποσότητες παραγωγικών συντελεστών σε δεδομένο χρονικό διάστηκα δ)το μέγιστο προϊόν που μπορεί να παραχθεί από τις δεδομένες ποσότητες παραγωγικών συντελεστών σε δεδομένο χρονικό διάστημα 17. Η συνάρτηση παραγωγής ονομάζεται η σχέση που υπάρχει μεταξύ: α) Των τιμών των παραγωγικών συντελεστών και των ποσοτήτων τους που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή ενός αγαθού. β) Των ποσοτήτων των παραγωγικών συντελεστών και της αξίας του αγαθού που παράγεται με αυτές. γ) Των τιμών των παραγωγικών συντελεστών και των εσόδων από τη διάθεση. δ) Των ποσοτήτων των παραγωγικών συντελεστών και της ποσότητας του αγαθού που παράγεται με αυτές. 18. Η αύξηση η οποία προκύπτει στη συνολική παραγωγή από την προσθήκη μίας μονάδας ενός συντελεστή της παραγωγής αποκαλείται: α) εναλλακτικό κόστος. β) οριακό προϊόν. γ) μέσο προϊόν. δ) αναλογικό προϊόν 19. Εάν διαιρέσουμε τη συνολική παραγωγή µε την ποσότητα της εργασίας αυτό που προκύπτει είναι: α) το μέσο προϊόν της εργασίας β) το συνολικό προϊόν της εργασίας γ) το οριακό προϊόν της εργασίας δ) το μέσο κόστος της εργασίας 20. Ποιο από τα παρακάτω αποτελεί σταθερό κόστος για μια βιοτεχνία παπουτσιών: α) Το δέρμα. β) Το ενοίκιο των κτιριακών εγκαταστάσεων. γ) Το ρεύμα. δ) Τα «μπόνους» παραγωγικότητας των εργαζομένων. 21. Το συνολικό κόστος είναι ίσο με: α) Σταθερό και, μέσο μεταβλητό κόστος. β) Οριακό κόστος επί την ποσότητα παραγωγής. γ) Μέσο κόστος επί την ποσότητα παραγωγής. δ) Μεταβλητό κόστος επί την ποσότητα παραγωγής. 22: Το οριακό κόστος είναι: α) Η μεταβολή του συνολικού κόστους σαν αποτέλεσμα της αγοράς μίας επιπλέον μονάδας του μεταβλητού παραγωγικού συντελεστή. β) Η μεταβολή του συνολικού κόστους σαν αποτέλεσμα της παραγωγής μιας επιπλέον μονάδας προϊόντος. γ) Η διαφορά μεταξύ του σταθερού κόστους και του μεταβλητού κόστους. δ) Η διαφορά μεταξύ του συνολικού κόστους και συνολικών δαπανών. 23. Το συνολικό σταθερό κόστος: α) μεταβάλλεται σε σχέση με τη ποσότητα του παραγόμενου προϊόντος β) έχει αρνητική κλίση 3

γ) είναι ευθεία γραμμή παράλληλη προς τον άξονα του προϊόντος δ) κανένα από τα παραπάνω. 24. Ποια από τις παρακάτω μεταβολές ισχύουν, όταν αυξάνεται η ποσότητα του προϊόντος που παράγει η επιχείρηση στη βραχυχρόνια περίοδο: α) Το μέσο σταθερό συνεχώς αυξάνεται. β) Το μέσο μεταβλητό αρχικά μειώνεται και εν συνεχεία αυξάνεται. γ) Το μεταβλητό κόστος συνεχώς μειώνεται. δ) Το μέσο κόστος αυξάνεται, όπως ακριβώς αυξάνεται το μεταβλητό. 25. Το μέσο σταθερό κόστος α) διαρκώς μειώνεται καθώς αυξάνεται η παραγόμενη ποσότητα προϊόντος β) έχει σχήμα U γ) είναι οριζόντια γραμμή δ) κανένα από τα παραπάνω. 26. Ποια από τις παρακάτω δαπάνες είναι μεταβλητή στη βραχυχρόνια περίοδο: α) Μισθοί και ημερομίσθια προσωπικού. β) Τόκοι δανείων για αγορά εξοπλισμού. γ) Ενοίκια κτιρίων. δ) Όλα τα παραπάνω. 27. Ποιο από τα πιο κάτω ισχύει για το μεταβλητό κόστος στο βραχυχρόνιο διάστημα, όταν αυξάνεται η ποσότητα του παραγόμενου προϊόντος; α) Το συνολικό μένει αμετάβλητο αλλά το μέσο αυξάνεται. β) Το μέσο αρχικά μειώνεται και μετά αυξάνεται, ενώ το συνολικό συνεχώς αυξάνεται, γ) Το μέσο αρχικά αυξάνεται και μετά μειώνεται, ενώ το συνολικό συνεχώς αυξάνεται, δ) Τόσο το συνολικό όσο και το μέσο συνεχώς αυξάνονται. ε) Το μέσο αυξάνεται με φθίνοντα ρυθμό, ενώ το συνολικό αρχικά αυξάνεται αλλά μετά μειώνεται. 28. Ποιο από τα πιο κάτω δεν αποτελεί χαρακτηριστικό του πλήρους ανταγωνισμού; α) Το προϊόν είναι πάντοτε τυποποιημένο. β) Οι πωλητές και οι αγοραστές έχουν πλήρη γνώση των συνθηκών της αγοράς. γ) Στον κλάδο υπάρχουν πάρα πολλοί μικροί πωλητές και αγοραστές. δ) Δεν υπάρχει ανάγκη διαφήμισης ή άλλων μέσων προώθησης των πωλήσεων. Η τιμή του προϊόντος προσδιορίζεται από τη συνολική ζήτηση και τη συνολική προσφορά. ε) Είναι ελεύθερη και εύκολη η είσοδος νέων επιχειρήσεων στον κλάδο και η έξοδος από αυτόν. 29. Ποιο από τα πιο κάτω δεν αποτελεί χαρακτηριστικό του καθαρού μονοπωλίου; α) Το προϊόν είναι πάντοτε διαφοροποιημένο. β) Υπάρχει μία μόνον επιχείρηση στον κλάδο. γ) Η είσοδος νέων επιχειρήσεων στον κλάδο είναι πολύ δύσκολη ή αδύνατη. δ) Συχνά χρησιμοποιείται διαφήμιση για να δημιουργηθεί καλή εικόνα για τη μονοπωλιακή επιχείρηση. ε) Η επιχείρηση ελέγχει την τιμή του προϊόντος της. 30. Ποιο από τα πιο κάτω δεν αποτελεί χαρακτηριστικό του μονοπωλιακού ανταγωνισμού; α) Η ύπαρξη πολλών επιχειρήσεων. β) Η σχετικά εύκολη είσοδος επιχειρήσεων στον κλάδο και η έξοδος από αυτόν. γ) Το προϊόν είναι τυποποιημένο, δ) Η επιχείρηση ελέγχει σε ορισμένο βαθμό την τιμή του προϊόντος της. ε) Γίνεται μεγάλη χρήση διαφήμισης ή άλλων μέσων προώθησης των πωλήσεων. 31. Ποιο από τα πιο κάτω δεν αποτελεί χαρακτηριστικό του ολιγοπωλίου: 4

α) Η αλληλεξάρτηση των αποφάσεων των επιχειρήσεων οι οποίες είναι λίγες. β) Η είσοδος νέων επιχειρήσεων στον κλάδο είναι κατά κανόνα πολύ δύσκολη. γ) Το προϊόν είναι τυποποιημένο ή διαφοροποιημένο. δ) Γίνεται μεγάλη χρήση διαφήμισης ή άλλων μέσων προώθησης των πωλήσεων. ε) Η επιχείρηση δεν έχει κανέναν έλεγχο της τιμής του προϊόντος της. 32. Οι κύριοι σκοποί που επιδιώκονται με τις συγχωνεύσεις και εξαγορές είναι: α) Η μείωση του ανταγωνισμού και της αβεβαιότητας, καθώς και η αύξηση της δύναμης και της κερδοφορίας. β) Η αύξηση του μεγέθους της επιχείρησης, η δημιουργία οικονομικού μεγέθους, η δημιουργία επιχειρηματικής αυτοκρατορίας κ.ά. γ) Η αύξηση της χρηματιστηριακής αξίας των μετοχών των εμπλεκόμενων επιχειρήσεων, η οικονομική αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων της εξαγοραζόμενης επιχείρησης, η διείσδυση της μιας επιχείρησης σε γεωγραφικές περιοχές και σε κατηγορίες προϊόντων της άλλης κ.ά. δ) Η αποφυγή ανεπιθύμητης εξαγοράς από τρίτη επιχείρηση ή η προστασία άλλης επιχείρησης από ανεπιθύμητη εξαγορά της από τρίτους ή απλώς η εμφάνιση μιας ευκαιρίας για την απόκτηση μιας άλλης επιχείρησης. ε) Όλα τα πιο πάνω μπορεί να ισχύουν κατά περίπτωση. 33. Η Μακροοικονομική ασχολείται με τη λειτουργία και τα προβλήματα: α) των δημοσίων επιχειρήσεων και των οργανισμών. β) των ιδιωτικών επιχειρήσεων γ) του στενού δημόσιου τομέα. δ) της συμπεριφοράς ολόκληρης της οικονομίας. ε) των αποταμιευτών και των επενδυτών. 34. Η γνώση της Μακροοικονομικής είναι χρήσιμη για: α) Τους επιχειρηματίες και τα στελέχη των επιχειρήσεων. β) Τους επιστήμονες και τους φοιτητές. γ) Τα κυβερνητικά στελέχη που ασχολούνται με την οικονομία. δ) Το μέσο πολίτη. ε) Όλους τους παραπάνω. 35. Ένα από τα παρακάτω δεν αποτελεί βασικό στόχο της μακροοικονομικής πολιτικής; α) Η εξισορρόπηση του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών (πληρωμών). β) Η κατανάλωση μεγαλύτερου τμήματος του συνολικού προϊόντος της οικονομίας. γ) Η επίτευξη πλήρους απασχόλησης των παραγωγικών πόρων, δ) Η μεγιστοποίηση του πραγματικού παραγόμενου προϊόντος και η μείωση των διακυμάνσεων της οικονομικής δραστηριότητας. 36. Αντικείμενο της μακροοικονομικής είναι: α) Ο δημόσιος τομέας της οικονομίας β) Ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας γ) Η συνολική οικονομία δ) Τίποτα από τα προηγούμενα 37. Η μακροοικονομική ανάλυση ασχολείται µε: α) Τη συμπεριφορά των καταναλωτών. β) Τον προσδιορισμό των τιμών των αγαθών. γ) Τα προβλήματα μιας επιχείρησης. δ) Τη συμπεριφορά της συνολικής οικονομίας. 5

38. Όταν συγκρίνονται τα ετήσια μεγέθη του εγχώριου εισοδήματος μπορεί να διαπιστωθούν διαφορές μεταξύ του «ονομαστικού-χρηματικού εγχώριου εισοδήματος» και του «πραγματικού εγχώριου εισοδήματος» επειδή: α) Η συνολική ποσότητα των παραγόμενων προϊόντων μπορεί να μεταβάλλεται διαχρονικά. β) Η συνολική προσφορά συντελεστών μπορεί να μεταβάλλεται. γ) Το δεύτερο δεν περιλαμβάνει την αξία του ελεύθερου χρόνου, ενώ το πρώτο την περιλαμβάνει. δ) Το πρώτο περιλαμβάνει τα αποθέματα της χώρα σε χρυσό και συνάλλαγμα, ενώ το δεύτερο δεν τα περιλαμβάνει. ε) Το μέσο επίπεδο των τιμών μπορεί να μεταβάλλεται διαχρονικά. 39. Ένα από τα παρακάτω δεν αποτελεί δείκτη μεταβολής των τιμών των προϊόντων: α) Ο χρηματιστηριακός δείκτης των τιμών των μετοχών, β) Ο δείκτης τιμών των εισαγόμενων προϊόντων. γ) Ο δείκτης τιμών καταναλωτή. δ) Ο αποπληθωριστής του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. ε) Ο δείκτης τιμών χονδρικών πωλήσεων. 40. Στη χώρα μας η παραοικονομία: α) Δεν αποτελεί πρόβλημα γιατί είναι πολύ περιορισμένη, β) Αποτελούσε πρόβλημα στο παρελθόν αλλά τώρα έχει ελαχιστοποιηθεί, γ) Αποτελεί πρόβλημα του οποίου η σοβαρότητα εντάθηκε στις προηγούμενες δεκαετίες, δ) Οφείλεται στην άρνηση του κράτους να επιβαρύνει οικονομικά ορισμένες δραστηριότητες και επομένως μπορεί να θεωρηθεί ως ηθελημένη. 41. Για να υπολογιστεί το εγχώριο προϊόν σε αγοραίες τιμές με τη μέθοδο της προστιθέμενης αξίας: α) Αθροίζονται οι αμοιβές όλων των συντελεστών που χρησιμοποιήθηκαν στην παραγωγή του. β) Αθροίζονται όλες οι πωλήσεις προϊόντων που έγιναν σε οποιονδήποτε. γ) Αθροίζονται οι αμοιβές των συντελεστών και οι πωλήσεις των προϊόντων. δ) Αθροίζονται οι αξίες που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της παραγωγικής διαδικασίας από τους διάφορους κλάδους και τις δραστηριότητες. ε) Το σύνολο των αμοιβών των συντελεστών αφαιρείται από το σύνολο των πωλήσεων προϊόντων. 42. Το εθνικό προϊόν διαφέρει από το εγχώριο κατά το ότι: α) Το πρώτο δαπανάται ολόκληρο στη χώρα, ενώ το δεύτερο παράγεται ολόκληρο στη χώρα. β) Το πρώτο είναι πάντοτε μεγαλύτερο από το δεύτερο. γ) Το δεύτερο είναι πάντοτε μεγαλύτερο από το πρώτο. δ) Το πρώτο παράγεται μέσα ή έξω από τη χώρα από συντελεστές παραγωγής που ανήκουν σε κατοίκους της, ενώ το δεύτερο παράγεται στη χώρα από συντελεστές που ανήκουν σε ντόπιους ή σε ξένους. 43. Η δημοσιονομική πολιτική είναι κυβερνητική οικονομική πολιτική για τη σταθεροποίηση του συνολικού προϊόντος σε επιθυμητό επίπεδο μέσω: α) Της προώθησης των ιδιωτικών επενδύσεων, β) Της ρύθμισης των όρων του εξωτερικού εμπορίου, γ) Της αύξησης ή της μείωσης της προσφοράς χρήματος. δ) Της μεταβολής των φόρων και των δαπανών του κράτους για τον επηρεασμό της συνολικής δαπάνης στην οικονομία. 44. Η αύξηση των κρατικών δαπανών για την αγορά αγαθών και. υπηρεσιών και των μεταβιβαστικών πληρωμών είναι ενδεδειγμένη όταν: α) Υπάρχει πληθωριστικό κενό. β) Η επένδυση είναι μικρότερη από την κατανάλωση. γ) Η επιθυμητή αποταμίευση είναι μικρότερη από την επιθυμητή επένδυση. 6

δ) Υπάρχει κενό υποαπασχόλησης. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΛΛΙΝΤΖΑ 45. Το πρόβλημα του πληθωρισμού θα χειροτερέψει σε μια οικονομία όταν η κυβέρνηση: α) Αυξήσει την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας του δημόσιου τομέα. β) Αυξήσει τα φορολογικά της έσοδα. γ) Ασκήσει περιοριστική νομισματική πολιτική. δ) Περιορίσει τις δαπάνες του δημόσιου τομέα. ε) Αυξήσει το δανεισμό της χώρας από το εξωτερικό για να χρηματοδοτήσει διάφορες δημόσιες δαπάνες. 46. Όταν αυξάνεται η δημόσια δαπάνη; α) Αυξάνεται πάντοτε και η ιδιωτική επένδυση, β) Μειώνεται πάντοτε η ιδιωτική επένδυση. γ) Όταν η επέκταση της κρατικής δαπάνης χρηματοδοτείται με δανεισμό του Δημοσίου, αυξάνεται το επιτόκιο και αποθαρρύνεται η ιδιωτική επένδυση, δ) Το κράτος μπορεί να μειώνει το χρέος του. 47. Το εργατικό δυναμικό μιας χώρας περιλαμβάνει: α) Ολόκληρο τον πληθυσμό της. β) Μόνον τα άτομα που είναι απασχολούμενα, γ) Μόνον τα άτομα που είναι άνεργα. δ) Τα άτομα 14 ετών και πάνω που είναι είτε άνεργα είτε απασχολούμενα. ε) Μόνον τους εργάτες και όχι τους υπαλλήλους. 48. Ανεργία υπάρχει σε μια οικονομία όταν: α) Ορισμένα άτομα είναι προσωρινά άνεργα για λόγους εποχικούς. β) Ορισμένα άτομα είναι προσωρινά άνεργα γιατί αλλάζουν απασχόληση. γ) Ορισμένα άτομα έχασαν τη δουλειά τους γιατί μέρος του προϊόντος της οικονομίας δεν μπορεί να πουληθεί. δ) Ορισμένα άτομα που απασχολούνταν σε προβληματικούς κλάδους απολύθηκαν. ε) Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις. 49. Ένα άτομο θεωρείται άνεργο αν: α) ενεργά ψάχνει για εργασία β) δεν απασχολείται την τρέχουσα περίοδο γ) είναι διαθέσιμο για εργασία δ) όλα τα παραπάνω. 50. Αν το εργατικό δυναμικό αποτελείται από 1000 άτομα, οι εργαζόμενοι είναι 700 και 100 δεν επιθυμούν να εργαστούν πόση είναι η ανεργία α) 10% β) 40% γ) 30% δ) 20% 51. Στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών δεν περιλαμβάνεται ένα από τα πιο κάτω: α) Το ισοζύγιο κίνησης κεφαλαίων β) Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, γ) Το εμπορικό ισοζύγιο. δ) Το λογιστικό ισοζύγιο. ε) Το ισοζύγιο των άδηλων συναλλαγών, 52. Το ισοζύγιο κίνησης κεφαλαίων δεν περιλαμβάνει ένα από τα πιο κάτω: α) Τις επενδύσεις που γίνονται από τους κατοίκους της χώρας στην αλλοδαπή, 7

β) Τις επενδύσεις που γίνονται από αλλοδαπούς στην ημεδαπή, γ) Τις μεταβιβάσεις πόρων από την Ευρωπαϊκή Ένωση με τη μορφή επιδοτήσεων, δ) Τις κυβερνητικές συναλλαγές που έχουν ως στόχο την αυξομείωση των συναλλαγματικών διαθεσίμων. ε) Κανένα από τα πιο πάνω δεν αποτελεί σωστή απάντηση. 53. Ένα από τα επόμενα δεν περιλαμβάνεται στο ισοζύγιο άδηλων συναλλαγών: α) Οι εισπράξεις και οι πληρωμές που αφορούν στη ναυτιλία και στον τουρισμό. β) Τα μεταναστευτικά εμβάσματα και οι μεταβιβάσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση με τη μορφή επιδοτήσεων. γ) Οι εισαγωγές στρατιωτικού υλικού που θεωρούνται απόρρητες. δ) Εισπράξεις και πληρωμές που αφορούν σε μερίσματα και τόκους. ε) Πληρωμές για σπουδές και νοσηλείες στο εξωτερικό. 54. Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών περιλαμβάνει: α) το εμπορικό ισοζύγιο. β) το ισοζύγιο υπηρεσιών. γ) το ισοζύγιο δωρεών. δ) όλα τα παραπάνω. 55. Στο ισοζύγιο διεθνών πληρωμών δεν περιλαμβάνεται: α) Το εμπορικό ισοζύγιο β) Το ισοζύγιο υπηρεσιών γ) Ο τακτικός προϋπολογισμός δ) Το ισοζύγιο κίνησης κεφαλαίων 56. Οι περισσότεροι άνθρωποι μισούν τον πληθωρισμό γιατί: α) μειώνει τα επιτόκια β) μειώνει την αγοραστική ικανότητα του χρήματος γ) το α και το β δ) τίποτα από τα παραπάνω 57. Ένας πλήρως αναμενόμενος ρυθμός πληθωρισμού: α) θα ευνοήσει τους δανειζόμενους β) δεν θα προκαλέσει αναδιανομή του εισοδήματος από δανειστές σε δανειζόμενους. γ) θα αντανακλάται στο επιτόκιο δ) το β και το γ 58. Ο πληθωρισμός μπορεί: α) να αναδιανέμει εισόδημα μεταξύ των ατόμων της οικονομίας β) να μειώσει την οικονομικά αποτελεσματικότητα γ) να προκαλέσει μεταβολές σε προϊόν και απασχόληση δ) όλα τα παραπάνω. 59. Ο ρυθμός πληθωρισμού μετράται με: α) το επίπεδο του αποπληθωριστή του ΑΕΠ β) την ποσοστιαία μεταβολή του δείκτη τιμών καταναλωτή γ) την ποσοστιαία μεταβολή του αποπληθωριστή ΑΕΠ μεταξύ δύο περιόδων. δ) το β και το γ 60. Ο πληθωρισμός χαρακτηρίζεται από: α) την τάση για συνεχή άνοδο του γενικού επιπέδου των τιμών. β) την τάση για άνοδο των τιμών των αγαθών πολυτελείας. γ) την αύξηση της απασχόλησης των συντελεστών της παραγωγής. 8

δ) την τάση για άνοδο των τιμών των βασικών αγαθών Α Π Α Ν Τ Η Σ Ε Ι Σ 1. β 2. γ 3. δ 4. α 5. α 6. δ 7. α 8. β 9. γ 10. γ 11. β 12. γ 13. α 14. β 15. α 16. δ 17. δ 18. β 19. α 20. β 21. γ 22. β 23. γ 24. β 25. α 26. α 27. β 28. α 29. α 30. γ 31. ε 32. ε 33. δ 34. ε 35. β 36. γ 37. δ 38. ε 39. α 40. γ 41. δ 42. δ 43. δ 44. δ 45. ε 46. γ 47. δ 48. ε 49. δ 50. δ 51. δ 52. γ 53. γ 54. δ 55. γ 56. β 57. β 58. δ 59. δ 60. α 9