Λαθραίο πετρέλαιο από τον ΜΑΜΙ ΑΚΗ Στα "πράσα" πιάστηκε ο ευνοούµενος της ΕΠ Ριζοσπάστης, Παρασκευή 19 Ιούνη 1998 Λαθραίο πετρέλαιο εντοπίστηκε σε εφοδιαστικό - µεταφορικό δεξαµενόπλοιο JET IV της εταιρίας ΜΑΜΙ ΑΚΗΣ JET OIL,κατά τη διάρκεια ελέγχου που πραγµατοποίησαν τα συνεργεία του Σώµατος ίωξης Οικονοµικού Εγκλήµατος (Σ ΟΕ). Οπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο Οικονοµικών, τα αντιλαθρεµπορικά σκάφη του Σ ΟΕ στο λιµάνι του Πειραιά διαπίστωσαν λαθραίο πετρέλαιο 46.000 κιλά (µαζούτ) και 9.000 λίτρα diesel marine (πετρέλαιο ναυτιλίας). Ο έλεγχος αφορούσε το εφοδιαστικό - µεταφορικό δεξαµενόπλοιο JET IV της εταιρίας ΜΑΜΙ ΑΚΗΣ JET IV. Αξίζει να υπενθυµίσουµε ότι πρόσφατα η εταιρία ΜΑΜΙ ΑΚΗΣ εξαγοράστηκε από τη δηµόσια επιχείρηση Ελληνικά Πετρέλαια ΑΕ (πρώην ΕΠ), της οποίας η µετοχοποίηση βρίσκεται σε διαδικασία ολοκλήρωσης. Η συγκεκριµένη κίνηση ως γνωστόν ερµηνεύτηκε ως κίνηση εξυπηρέτησης από τα Ελληνικά Πετρέλαια ΑΕ των συµφερόντων της ΜΑΜΙ ΑΚΗΣ, η οποία βρισκόταν σε πορεία χρεοκιπίας. Τα αποτελέσµατα των ελέγχων του Σ ΟΕ είναι ενδεικτικά της τακτικής που ενδεχοµένως ακολουθούσε όλα τα προηγούµενα χρόνια η ΜΑΜΙ ΑΚΗΣ JET IV. Σύµφωνα µε την ανακοίνωση, τα καύσιµα εντοπίστηκαν στις δεξαµενές του πλοίου από συνεργείο υπαλλήλων του Σ ΟΕ που πραγµατοποίησε αιφνιδιαστικό έλεγχο των συνοδευτικών εγγράφων και µετρήσεις των δεξαµενών του. Σηµειώνεται ότι τα εφοδιαστικά σκάφη χρησιµοποιούνται µόνο για τη µεταφορά και παράδοση καυσίµων στα πλοία και πάντα µε ειδική άδεια του τελωνείου που αναφέρει την ακριβή ποσότητα και το εφοδιαζόµενο σκάφος. Από το συγκεκριµένο έλεγχο προέκυψε ότι τα 46.000 κιλά µαζούτ ήταν περισσότερα από όσα επέτρεπε η άδεια που είχε εκδώσει το τελωνείο, τα 4.000 λίτρα πετρελαίου ναυτιλίας έλειπαν από την ποσότητα της άδειας εφοδιασµού του τελωνείου και τα 5.000 λίτρα βρέθηκαν χωρίς κανένα συνοδευτικό έγγραφο. Ολες οι ποσότητες προέρχονται από τη µη πραγµατοποίηση εφοδιασµών πλοίων ή από τη µερική εκτέλεσή τους και στη συνέχεια θα διατίθονταν στην αγορά λαθραία. Το ύψος των ελάχιστων διοικητικών προστίµων που αναλογούν ανέρχεται στο ποσό των 25 εκατ. δραχµών.
Ε Α, (Ευρωπαϊκό ικαστήριο ικαιωµάτων του Ανθρώπου) Υπόθεση Μαµιδάκης κατά Ελλάδος, Απόφαση της 11.1.2007 [Επιβολή υπέρογκου προστίµου](παρατ. Σ. Τρεκλή) Η παρούσα υπόθεση αφορά στην εξαγωγή πετρελαίου προς δύο βουλγαρικές πετρελαϊκές εταιρίες, η οποία θα πραγµατοποιείτο µέσω της εταιρίας του προσφεύγοντος και µιας άλλης ελληνικής πετρελαϊκής εταιρίας. Για την αιτία αυτή το εν λόγω πετρέλαιο βρισκόταν υπό τελωνειακό καθεστώς αναστολής. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το άτοµο που ενήργησε ως µεσάζων στην ανταλλαγή, διένειµε το πετρέλαιο στην ελληνική αγορά, αντί να το εξαγάγει, πλαστογραφώντας τις διασαφήσεις εξαγωγής. Ο προσφεύγων θεωρήθηκε εις ολόκληρον υπόχρεος για την καταβολή προστίµων που επιβλήθηκαν σε άλλα άτοµα για τελωνειακές παραβάσεις, συνολικού ποσού 4.946.145 ευρώ. Η υπόθεση έφθασε µέχρι την Ολοµέλεια του ΣτΕ, απορρίπτοντας τα αιτήµατα του προσφεύγοντος. Ο προσφεύγων παραπονείται ότι τα διοικητικά δικαστήρια που τον έκριναν δεν έλαβαν υπόψη το άρθρο 6 της ΕΣ Α και το τεκµήριο αθωότητας, καθώς επίσης ότι, κατά παράβαση του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου αριθµ. 1 της ΕΣ Α, του επιβλήθηκε υπέρογκο, δυσανάλογο πρόστιµο. Το Ε Α έκρινε ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 της ΕΣ Α, αφού ο προσφεύγων έτυχε µιας κατ αντιµωλίαν διαδικασίας και προέβαλε όλα τα κατ εκείνον προσήκοντα επιχειρήµατα, το γεγονός δε ότι δεν ασκήθηκε εις βάρος του ποινική δίωξη δεν µπορεί βάσιµα να αξιολογηθεί ως παραβίαση του τεκµηρίου της αθωότητας. Το Ευρωπαϊκό ικαστήριο όµως έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου αριθµ. 1 της ΕΣ Α, εκτιµώντας ότι η επιβολή του εν λόγω προστίµου έθιξε σε τέτοιο βαθµό την οικονοµική κατάσταση του προσφεύγοντος, που αποτέλεσε δυσανάλογο µέτρο ως προς τον επιδιωκόµενο νόµιµο σκοπό. 10/4/07 Ε Α - Μαµιδάκης κατά Ελλάδος Στην απόφαση Μαµιδάκης κατά Ελλάδος (11-1-2007) το Ε Α έκρινε ότι φορολογικό πρόστιµο πολύ µεγάλου ποσού (10πλάσιο των φόρων που δεν πληρώθηκαν), παρότι σύννοµο µε βάση την Ελληνική Φορολογική Νοµοθεσία, παραβιάζει το ανθρώπινο δικαίωµα για την προστασία της περιουσίας-ιδιοκτησίας. Τα Ελληνικά ικαστήρια (συµπερ. του ΣτΕ, είχαν κρίνει το αντίθετο - ότι το προστµο δεν ήταν υπερβολικό). Ε Α, απόφαση 11.1.2007 Αρχή αναλογικότητας - Τελωνειακά πρόστιµα Μαµιδάκης κατά Ελλάδας, Προσφυγή 35533/2004 Η οικονοµική υποχρέωση που γεννάται από την καταβολή ενός προστίµου µπορεί να βλάψει την εγγύηση που καθιερώνει το εδάφιο του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣ Α, δηλ. το σεβασµό της περιουσίας, αν επιβάλλει στο επίδικο πρόσωπο ένα υπερβολικό βάρος ή θίγει σηµαντικά την οικονοµική κατάστασή του. Η επέµβαση αυτή δικαιολογείται σύµφωνα µε το εδάφιο του άρθρου αυτού το οποίο προβλέπει ρητά µια εξαίρεση σε ό,τι αφορά την καταβολή φόρων, άλλων εισφορών ή προστίµων, εφόσον όµως υφίσταται µία σχέση εύλογης αναλογικότητας µεταξύ χρησιµοποιούµενων µέσων και επιδιωκόµενου σκοπού. Ποσά υπερβολικά υψηλά τα οποία φτάνουν έως το δεκαπλάσιο των φόρων που βαρύνουν το αντικείµενο της παράβασης συνιστούν υπέρογκο βάρος και οδηγούν σε µία de facto κατάσχεση της περιουσίας, ακόµα και για πολύ µεγάλες επιχειρήσεις και ως εκ τούτου αποτελούν δυσανάλογο µέτρο ως προς τον επιδιωκόµενο σκοπό προστασίας του γενικού συµφέροντος µε αποτέλεσµα την παραβίαση του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣ Α.
20-05-2007. Εφηµερίδα Καθηµερινή Η «αµαρτωλή» δεκαετία των κυκλωµάτων Ο Eισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Σανιδάς δεν είχε πολλή δουλειά να κάνει στη Θεσσαλονίκη. Πριν από αυτόν, ο Eφέτης Ανδρεουλάκος είχε προχωρήσει σε ανακρίσεις για το ποιοι δικαστές είχαν απαλλάξει λαθρέµπορους πετρελαίου, αλλά του είχαν λείψει οι αποφασιστικές µαρτυρίες. Ο κ. Σανιδάς ήταν πιο τυχερός και πιο µεθοδικός, λένε οι δικαστές στη Θεσσαλονίκη. ύο υπάλληλοι της γραµµατείας των δικαστηρίων είπαν εν τέλει στον ανώτατο εισαγγελέα της χώρας ότι «χειραγωγούσαν» τις συνθέσεις των δικαστηρίων για να πέφτουν στα µαλακά οι περίφηµοι αδελφοί Ανθεµίδη που είχαν διακριθεί στη µεθόδευση εικονικών εξαγωγών προς τη Βουλγαρία το 1994. Τα φορτία πωλούνταν στην εσωτερική αγορά της χώρας. Ο µεταφορέας των καυσίµων Βαγγέλης Ισαακίδης είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε ισόβια και ο οργανωτής της λαθρεµπορίας Ηρακλής Ανθεµίδης σε 15 χρόνια κάθειρξη. Η απόφαση ανατράπηκε στον δεύτερο βαθµό, αλλά στο µεταξύ η δικαστική έρευνα απέδειξε ότι µία Εφέτης, η Ε.Μ., είχε κληρωθεί (;) σε τρεις διαδοχικές δίκες εξ αναβολής των ίδιων διαδίκων. Η έρευνα του κ. Σανιδά «οδηγεί» σε µια οµάδα οκτώ δικαστικών (η µία, Φ.Κ. έχει ήδη αποµακρυνθεί από το δικαστικό σώµα) που θεωρούνται µαζί µε τέσσερις υπαλλήλους των Τελωνείων και δύο ανώτατους υπάλληλους του Σ ΟΕ ότι ήταν στο pay roll του κυκλώµατος. Αν όµως οι άµεσοι αυτουργοί µοιάζουν ότι θα τιµωρηθούν έστω και µε καθυστέρηση 13 ετών, οι εταιρείες που διέθεταν τα καύσιµά τους σε αυτήν τη γιγάντια υπόθεση (600 φορτία λαθραίο καύσιµο, 4 δισ. δρχ. διαφυγόντων φόρων) ουδέποτε προσήχθησαν στα ποινικά δικαστήρια. Για την ακρίβεια, στην εταιρεία Mamidoil -Jetoil που διέθεσε ένα µεγάλο µέρος των φορτίων στις βουλγάρικες εταιρείες ΚΟΡΑΛ και ΑΘΗΝΑ ΠΑΛΛΑ Α, καταλογίστηκαν πρόστιµα και πολλαπλά τέλη για τους διαφυγόντες φόρους, οι αποφάσεις της διοίκησης επιβεβαιώθηκαν από τα διοικητικά δικαστήρια, αλλά το 2004 η Βουλή ενέκρινε ρύθµιση του πρώην υφυπουργού Οικονοµικών κ. Αδάµ Ρεγκούζα και απάλλαξε την εταιρεία από τα πολλαπλά τέλη. Ανάλογες προσπάθειες είχαν γίνει επί υπουργίας Νίκου Χριστοδουλάκη για τη «µητέρα» όλων των λαθρεµποριών, τους εικονικούς εφοδιασµούς ποντοπόρων πλοίων µε... πετρέλαιο κίνησης. Φυσικά το πετρέλαιο διετίθετο στην εσωτερική αγορά µε τη βοήθεια επίορκων τελωνειακών. Για την υπόθεση αυτή κατηγορήθηκαν οι εταιρείες BP, Total, Dracoil και Jetoil και καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης οι επιχειρηµατίες Χατζής (εκτίει) και Σπανός (διαφεύγει). Ο. Μελισσανίδης καταδικάστηκε σε πρώτο βαθµό για µια παρόµοια υπόθεση, αλλά αργότερα απαλλάχθηκε. Ο βασικός προανακριτικός υπάλληλος του Σ ΟΕ στην υπόθεση των εικονικών εφοδιασµών πλοίων, Νίκος Κοκκόσιας πυροβολήθηκε στην πιλοτή του σπιτιού του στην Αγία Παρασκευή. Μετά το 2001, µε πρωτοβουλία του κ. ρακόπουλου, ιδιοκτήτη της Dracoil, έγινε προσπάθεια να πληρώσουν οι εταιρείες, αλλά να απαλλαγούν από την ποινική δίωξη µε ρύθµιση του υπουργείου Εθνικής Οικονοµίας. Ο κ. Χριστοδουλάκης αρνήθηκε, όπως είχαν κάνει και οι κ. ρυς και Φωτιάδης. Απόφαση-κόλαφος για τον Αδάµ Ρεγκούζα Πρώτη καταχώρηση: Πέµπτη, 11 Οκτωβρίου 2012 Ρεπορτάζ: Πέτρος Κουσουλός - ηµήτρης Πανόπουλος 1
Aπόφαση-καταπέλτη εξέδωσε το Εφετείο Αθηνών εις βάρος του πρώην υφυπουργού Οικονοµικών, κ. Αδάµ Ρεγκούζα, ο οποίος κατά τη διάρκεια θητείας του στο υπουργείο ενεπλάκη -έµµεσα- στην περιβόητη υπόθεση των επτά «επίορκων» εφοριακών, οι οποίοι έκαναν τα στραβά µάτια σε ελέγχους και, σύµφωνα µε πρόσφατη δικαστική απόφαση, ζηµίωσαν το ηµόσιο µε αρκετά εκατοµµύρια ευρώ. Εναντίον του κ. Ρεγκούζα είχε καταθέσει αγωγή αποζηµίωσης η συνταξιούχος εφοριακός Αλίκη Κυριακάκη, η οποία επί υφυπουργίας του κ. Ρεγκούζα είχε µετατεθεί δυσµενώς δύο φορές: την πρώτη στις 11 Μαρτίου του 2005 και τη δεύτερη στις 4 Αυγούστου του 2005. Οι συγκεκριµένες µεταθέσεις είχαν εκληφθεί από την κυρία Κυριακάκη ως αντίποινα, επειδή είχε τολµήσει να καταγγείλει ένα «κύκλωµα» συναδέλφων της οι οποίοι «κάλυπταν» µεγάλες επιχειρήσεις. Η εφοριακός υπηρετούσε από τις 17/1/2000 ως ελέγκτρια στο Εθνικό Ελεγκτικό Κέντρο. Εκείνη την περίοδο, της είχε ανατεθεί ο έλεγχος της εταιρείας STET ΕΛΛΑΣ Α.Ε., από τον οποίο διαπιστώθηκαν τεράστιες λογιστικές διαφορές. Ο τότε επιθεωρητής του ΕΘ.Ε.Κ. Ιωάννης Λιακόπουλος ζήτησε από την κα Κυριακάκη, όπως είχε καταγγελθεί, να παραβεί τα καθήκοντά της και να περιορίσει στην έκθεση ελέγχου της εν λόγω εταιρείας το ύψος των οφειλόµενων φόρων. Η ελέγκτρια αποφάσισε να καταγγείλει όλους τους συναδέλφους της οι οποίοι -σύµφωνα µε τους ισχυρισµούς της- έκαναν τα στραβά µάτια. Την «έβγαλε» τρελή! Τότε, στην υπόθεση ενεπλάκη και ο κύριος Ρεγκούζας, ο οποίος από τη θέση του υφυπουργού Οικονοµικών διέταξε δύο φορές (στις 11/3/2005 και στις 4/8/2005) τη δυσµενή µετάθεση της καταγγέλλουσας. Το 2005, όταν ερωτήθηκε για την υπόθεση του φορολογικού ελέγχου της STET ΕΛΛΑΣ Α.Ε. και για τις καταγγελίες της εφοριακού, επιχείρησε να «καλύψει» τους εµπλεκόµενους συναδέλφους της, εναντίον των οποίων εκκρεµούσαν ποινικές και πειθαρχικές διαδικασίες, και κατακεραύνωσε την κυρία Κυριακάκη. Μεταξύ άλλων, την παρουσίασε ως πρόσωπο που µπαινοβγαίνει σε νευρολογικές κλινικές. Συγκεκριµένα, ο πρώην υφυπουργός είχε πει: «Ξέρω κοιτάξτε, είχε ένα πρόβληµα παλαιότερα, είχε παρουσιάσει τρεις διαφορετικές εκθέσεις, υπήρξε επανέλεγχος από κάποιο όργανο δεν ξέρω τι ισχυρίζεται η κυρία. Σηµασία έχει ότι η κυρία αυτή απουσιάζει από την υπηρεσία της, αλλά, επειδή δεν ήθελε να φύγει, απουσιάζει έναν χρόνο, δεν έχει παρουσιαστεί στην υπηρεσία και περιφέρεται σε νευρολογικές κλινικές». Στις 2/10/2005, οπότε µεταδόθηκε για δεύτερη φορά η δήλωση του κ. Ρεγκούζα, ο προϊστάµενος της κυρίας Κυριακάκη υπέβαλε την παραίτησή του, ενώ η καταγγέλλουσα αποφάσισε να στραφεί εναντίον του πρώην υπουργού, καταθέτοντας αγωγή αποζηµίωσης για τα όσα συκοφαντικά είπε εις βάρος της. Από την πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Αθηνών, που δηµοσιεύει σήµερα η zougla.gr, προκύπτει ότι η αλήθεια ουδεµία σχέση έχει µε τα λεγόµενα του κ. Ρεγκούζα. 2
Όπως αποδείχθηκε µε ιατρικά πιστοποιητικά, η κυρία Κυριακάκη έπασχε από κοίλη µεσοσπονδύλιου δίσκου και οι αναρρωτικές άδειες που έλαβε αφορούσαν στην ασθένεια αυτή. Το θέµα είναι, σύµφωνα µε τη δικαστική απόφαση, ότι ο κ. Ρεγκούζας γνώριζε εξαρχής ότι όσα έλεγε ο ίδιος ήταν ψευδή, αφού εκ της ιδιότητάς του είχε γνώση του υπηρεσιακού φακέλου της κας Κυριακάκη. Εντύπωση, µάλιστα, προκαλεί στο κοινό περί δικαίου αίσθηµα πώς ένας υπουργός Οικονοµικών υπεραµυνόταν της νοµιµότητας των ενεργειών υφισταµένων του, ενώ αυτές ήταν προδήλως µη σύννοµες, και µάλιστα εκκρεµούσης της δικαστικής έρευνας. Από την πλευρά του, ο πρώην υφυπουργός Οικονοµικών και στέλεχος της Νέας ηµοκρατίας ισχυρίστηκε ότι έκανε τις συγκεκριµένες δηλώσεις από αίσθηση καθήκοντος απέναντι στους τηλεθεατές της εκποµπής και ότι δεν είχε πρόθεση να βλάψει την τιµή και την υπόληψη της κυρίας Κυριακάκη. Η απόφαση Ωστόσο, το Εφετείο Αθηνών έκανε δεκτή την αγωγή της κυρίας Κυριακάκη, και σε δεύτερο βαθµό, υποχρεώνοντας τον κ. Ρεγκούζα να καταβάλει το ποσό των 30.000 ευρώ ως αποζηµίωση. Στη συνέχεια, ο πρώην υφυπουργός άσκησε αίτηση αναίρεσης, µε αποτέλεσµα αυτήν τη στιγµή η υπόθεση να εκκρεµεί στον Άρειο Πάγο. Την ίδια ώρα, ο εισαγγελέας Οικονοµικού Εγκλήµατος, κ. Γρηγόριος Πεπόνης, έχει δώσει ειδική παραγγελία στο Σώµα των «αδιάφθορων» να διεξαγάγει έρευνα για τους επτά εφοριακούς που κατηγορούνται από την κυρία Κυριακάκη ότι έβλαψαν τα συµφέροντα του ελληνικού ηµοσίου, αλλά και για άλλες συναφείς περιπτώσεις εφοριακών καθώς και άλλων δηµόσιων λειτουργών. Υπενθυµίζεται ότι ο «φάκελος» της υπόθεσης των επτά εφοριακών έφθασε για πρώτη φορά στις δικαστικές αίθουσες το 2008, οπότε και οι επτά κατηγορούµενοι αθωώθηκαν, µε δεδοµένη και την πειθαρχική αθώωσή τους το 2006. Ο Άρειος Πάγος επέστρεψε την υπόθεση στο ακροατήριο. Το 2010 αθωώθηκαν ξανά, για να ακολουθήσει δεύτερη αναίρεση της απόφασης. Τελικά, κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν σε 10 χρόνια φυλάκισης ο καθένας µε αναστολή, για κακουργηµατική απιστία στην υπηρεσία τους και ζηµία περίπου 28 εκατ. ευρώ κατά του ηµοσίου. Παράλληλα, τους έχει απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα και υποχρεούνται να παρουσιάζονται σε αστυνοµικό τµήµα δύο φορές τον µήνα. Επίσης διάβασε για τον Ρεγκούζα στο http://www.zougla.gr/greece/article/to-neo-palati-touadam-regouza 3
Οι «υπόγειες πόλεις» των καυσίµων Τάσος Τέλλογλου, Καθηµερινή 07.03.2010 Ο Μιχάλης είναι «παλιός» στη λαθρεµπορική «πιάτσα» της Θεσσαλονίκης. Ενας άνθρωπος που έβγαλε πολλά χρήµατα τη δεκαετία του '90, διακινώντας καύσιµα προς την εµπόλεµη Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία, αλλά και - ακόµη συχνότερα - στην Ελλάδα. Πρώτα φόρτωνε τα καύσιµα «τράνζιτ» για τις γειτονικές χώρες, όπου ποτέ δεν έφταναν, αφού κατέληγαν στα πρατήρια της δικής µας χώρας. Ο Μιχάλης θέλει να µας ξεναγήσει στα σηµεία πέριξ της Θεσσαλονίκης, όπου τα τελευταία δύο χρόνια έχουν αναπτυχθεί «υπόγειες πόλεις», όπως ο ίδιος τις αποκαλεί. εξαµενές, δηλαδή, για τη διοχέτευση των λαθραίων καυσίµων, που προορίζονται για εξαγωγή, αλλά κατευθύνονται οπουδήποτε αλλού εκτός από τη Βουλγαρία, η οποία αναφέρεται στα χαρτιά ως χώρα αποστολής των καυσίµων. «Οι οδηγοί φόρτωναν από δύο εγκαταστάσεις της Θεσσαλονίκης. Τον Νοέµβριο του 2009, όταν έπιασαν το βουλγαρικό βυτίο να ξεφορτώνει στο πρατήριο των Τρικάλων, οι φορτώσεις περιορίστηκαν, δεν συνέβη το ίδιο όµως και στην εγκατάσταση έξω από την Καβάλα», λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος. Η διακίνηση Τα βουλγαρικά βυτία αδειάζουν, σύµφωνα µε τον «αυτόπτη µάρτυρα», σε πρατήρια που βρίσκονται στην Ανατολική Θεσσαλονίκη, σε ένα σηµείο όχι µακριά από τις εγκαταστάσεις των εταιρειών πετρελαιοειδών, «σε υπόγειες δεξαµενές ή κάνουν «µετάγγιση» κατ' ευθείαν σε βυτιοφόρα µε ελληνικές πινακίδες, τα οποία στη συνέχεια µε νόµιµα χαρτιά από άλλα φορτία µεταφέρουν τα καύσιµα στην εσωτερική αγορά. Απλά είχαν αποθρασυνθεί τόσο, ώστε τελευταία αποφάσισαν να διακινούν το καύσιµο µε βουλγαρικά βυτία, αφού κανείς δεν τους ενοχλούσε». Γι' αυτά τα φορτία οι Βούλγαροι οδηγοί παίρνουν έως και 5.000 ευρώ τον µήνα. Πώς γίνεται, όµως, ένα πρατήριο «σταθµός» του λαθρεµπορικού κυκλώµατος να φαίνεται ότι έχει δεξαµενή 100 κυβικών και να διακινεί 1.000 και 2.000 κυβικά την ηµέρα; Ογκοµέτρηση δεν γίνεται; Ο Μιχάλης εδώ γελάει. «Οχι, έρχονται, απλώς παίρνουν τα χαρτιά και το χαρτζιλίκι τους, πατούν σφραγίδες και υπογραφές, όλα νόµιµα». Σύµφωνα µε στοιχεία της αστυνοµίας, το φορτηγό που «πιάστηκε» στα Τρίκαλα δεν ήταν το µόνο «βουλγαρικό» που µετέφερε καύσιµα και το οποίο είχε δηλωθεί «τράνζιτ». Τέτοια φορτηγά είχαν κατασχεθεί και στις άλλες πρωτεύουσες των νοµών της Θεσσαλίας και όλα φόρτωναν στις ίδιες εγκαταστάσεις. Σύµφωνα µε τον νόµο, ο εξαγωγέας είναι υπεύθυνος για το αν έχει γίνει ή όχι η εξαγωγή. Ενας από τους εξαγωγείς στην εγκατάσταση του οποίου φόρτωναν τα βουλγαρικά βυτιοφόρα υποστηρίζει ότι είχε δώσει εντολή σε ιδιωτικούς αστυνοµικούς να παρακολουθούν βυτιοφόρα µέχρι τη διέλευσή τους στη Βουλγαρία. Αλλά άνθρωποι της «πιάτσας», όπως ο Μιχάλης, δεν τον πιστεύουν. «Τους ενδιαφέρουν µόνο οι τζίροι και το λαθραίο πληρώνεται ντούκου, ούτε επιταγές ούτε τίποτα. Κανείς δεν κοιτάζει επακριβώς πού πάει το καύσιµο όταν έχει ανάγκη για ρευστό», λέει. Ασφαλιστικά µέτρα Η εκδοχή αυτή επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι οι εξαγωγείς στράφηκαν κατά των Βούλγαρων µεταφορέων µε ασφαλιστικά µέτρα και µηνύσεις, µετά το πρώτο δηµοσίευµα της «Κ» την περασµένη Κυριακή. Στις αρχές της εβδοµάδας, η ΥπΕΕ (Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων) στην Αθήνα συγκάλεσε σύσκεψη για το θέµα. Εκεί αποκαλύφθηκε ότι η εταιρεία που «ξεφόρτωσε» στα Τρίκαλα, µε έδρα το Κιουστεντίλ της Βουλγαρίας, δεν είναι η µόνη που κάνει λαθρεµπόριο. Συνολικά 15 εταιρείες, άλλες «φαντάσµατα», άλλες υπαρκτές, παίρνουν µέρος σε αυτό το ατελείωτο γαϊτανάκι των εικονικών εξαγωγών. «Τώρα που το κράτος θα αυξήσει κι άλλο τον φόρο κατανάλωσης και πρακτικά από το 1,40 ευρώ το λίτρο µόνο 0,40 θα είναι η αξία του καυσίµου και το υπόλοιπο φόρος, το κίνητρο να κλέψεις είναι πολύ δυνατό και η αντίπαλη οµάδα «παίζει ξυπόλυτη», εκτιµά ο Μιχάλης. Τα λαθραία καύσιµα, µετά την αποθήκευσή τους στα ενδιάµεσα πρατήρια, διανέµονται µε τα µικρά βυτιοφόρα της θέρµανσης. Σε ποιους; «Σε «πρατήρια όλων των χρωµάτων», λέει χαµογελώντας ο Μιχάλης. «Πολλά από τα πρατήρια που είναι «στο κόλπο» διακινούν ταυτόχρονα και νόµιµα και παράνοµα καύσιµα από διαφορετικές δεξαµενές που σε αυτή τη χώρα ελέγχει ο... κανένας», καταλήγει.
6 Σεπτεµβρίου 2010, Τάσος Τέλλογλου, Εφηµερίδα Καθηµερινή Λαθρεµπόριο καυσίµων: θα πληρώσει κανείς; Στο τέλος της περασµένης εβδοµάδας ο νοµικός εκπρόσωπος της εταιρείας Jetoil έκανε αίτηση ασφαλιστικών µέτρων, την πρώτη από 410, για να µην του καταλογισθούν διαφυγόντες δασµοί από τη γιγάντια λαθρεµπορία καυσίµων εις βάρος του ελληνικού δηµοσίου στην οποία «διέπρεπαν» 70 µεταφορικές εταιρείες εγγεγραµµένες στη Βουλγαρία µεν, Eλληνικών συµφερόντων δε. Η ιστορία είχε δει το φώς της δηµοσιότητας µε αφορµή την κατάσχεση σε πρατήριο των Τρικάλων (26/11/2009) βουλγαρικού φορτηγού της εταιρείας Sofimat LTD φορτωµένου µε 35.000 λίτρα βενζίνης, που προορίζονταν στα χαρτιά για τη Βουλγαρία, ξεφορτώνονταν όµως στη Θεσσαλία. Οι δασµοί έµεναν στις τσέπες όσων συµµετείχαν στο «κόλπο», κάπου 105 εκατοµµύρια Eυρώ υπολογίζει µε πρώτους υπολογισµούς πηγή της Εισαγγελίας Θεσσαλονίκης. Πηγές του Yπουργείου Οικονοµικών ανέφεραν, ότι οι φορτώσεις γίνονταν από τους αποθηκευτικούς χώρους της Jetoil και της Revoil «ήδη από το 2007». Σύµφωνα µε έγγραφα των Tελωνειακών αρχών της Θεσσαλονίκης, το πρόβληµα εµφανίζεται το 2007 όταν «µη εγγεγραµµένοι επιτηδευµατίες» που φέρονται να έχουν έδρα τη Βουλγαρία αγοράζουν µεγάλες ποσότητες καυσίµων από τις αποθηκευτικές εγκαταστάσεις των εταιρειών στη Βόρειο Ελλάδα µε δηλωµένο σκοπό να τις µεταφέρουν στη Βουλγαρία. Σε αυτές τις περιπτώσεις καταβάλλεται ως εγγύηση ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στις Βουλγαρικές αρχές, ενώ ο µεταφορέας παίρνει το συνοδευτικό δελτίο εξαγωγής (Σ Ε ) σε 3 αντίτυπα (ένα έχει κρατήσει το Τελωνείο της εταιρείας φόρτωσης και ένα το Τελωνείο εισαγωγής) εκ των οποίων το φύλλο αριθµός 3 πρέπει να επιστραφεί αν και όταν όλα πάνε καλά στο Τελωνείο φόρτωσης. Μετά τα πρώτα δηµοσιεύµατα (της Καθηµερινής) αποφασίσθηκε να µεταβεί αντιπροσωπεία των Ελληνικών Τελωνειακών αρχών στη Βουλγαρία. Εκεί τα πράγµατα µπερδεύτηκαν. Έτσι σύµφωνα µε ένα έγγραφο των Τελωνειακών αρχών Θεσσαλονίκης, που έχουν εικόνα της, στις 22/6/2010 αναφέρεται ότι «επιβεβαιώνεται µεν η ενδοκοινοτική συναλλαγή «αλλά δεν διαπιστώθηκε ότι το αντικείµενο (της συναλλαγής) αφίχθη στον προορισµό του». Πώς γίνεται αυτό για 9.500 φορτία καυσίµων; Η Βουλγαρία πλέον είναι χώρα της ΕΕ και δεν υπάρχει καταγραφή από το Ελληνικό Τελωνείο των φορτίων που βγάνουν από τη χώρα. Τα φορτία έχουν θεωρηθεί από το Βουλγαρικό Tελωνείο και οι σφραγίδες τους σύµφωνα και µε τις Βουλγαρικές αρχές είναι γνήσιες. Το πρόβληµα είναι ότι όταν οι Βουλγαρικές αρχές επιχείρησαν να εντοπίσουν τις εταιρείες των επιτηδευµατιών που είχαν φορτώσει τα καύσιµα στις διευθύνσεις τους κατά κανόνα δεν υπήρχε κανένα από τα εξωτικά ονόµατά τους (TRAYD KAMPANI AD, Tesco Corporation LTD) παρά το γεγονός ότι οι αποθήκες των εταιρειών στην Ελλάδα φαινόταν να έχουν λάβει το 3ο φύλλο του Σ Ε όπως απαιτεί ο νόµος σφραγισµένο από τις Βουλγαρικές αρχές (µε τρείς εξαιρέσεις για το 2007). Αυτή είναι η πραγµατικότητα των χαρτιών, το Τελωνειακό έγκληµα είναι ένα έγκληµα χαρτιών. Η πραγµατικότητα της «βενζίνης» και των «βυτιοφόρων» είναι κάπως διαφορετική. Μετά από υποδείξεις ανθρώπων της «πιάτσας» γύρω από τη Θεσσαλονίκη και το Κιλκίς, η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων εντόπισε ένα πρατήριο στην περιοχή του Κιλκίς που φαινόταν ότι είχε µεταβιβαστεί το 2007 από δύο αδέλφια σε έναν νέο ιδιοκτήτη. Το πρατήριο διαθέτει ένα µεγάλο πάρκινγκ και µεγάλες υπόγειες δεξαµενές και πηγές που έχουν εικόνα της έρευνας θεωρούν ότι µόνο «εικονικά είχε µεταβιβαστεί». Το πρατήριο αυτό, όπως και ορισµένα άλλα στην νοτιανατολική και δυτική περιφέρεια της συµπρωτεύουσας συνδέονταν µε την 1
µεταφορική εταιρεία «αίδαλος», εταιρεία που φέρεται να ανήκει σε ένα σεσηµασµένο διακινητή καυσίµων της περιοχής και έναν πρώην ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ. Από αυτούς µόνο ο πρώτος επιβεβαιώνει τη συµµετοχή του αλλά η οικονοµική του κατάσταση δεν δικαιολογεί την «ανάδειξή» του ως του ιθύνοντος νου του κυκλώµατος. Παρ όλα αυτά οι δύο πρώην πρατηριούχοι του Κιλκίς, ο ιδιοκτήτης του «αιδάλου» και ο φερόµενος ως συνέταιρός του, πρώην ποδοσφαιριστής της «Ενώσεως», απασχολούν πλέον εκτός από τις Τελωνειακές αρχές και την Εισαγγελία της Θεσσαλονίκης. Οι Τελωνειακοί Με τις εταιρείες πετρελαιοειδών τα πράγµατα είναι πιο πολύπλοκα επειδή οι εκπρόσωποί τους είναι σε θέση να παρουσιάσουν µία σχεδόν πλήρη σειρά εγγράφων που δείχνουν ότι όλα «έβαιναν καλώς»: Έτσι η Jetoil, στην οποία έχουν καταλογιστεί για ένα δίµηνο του 2007, 410 φορτώσεις, από τις οποίες 87 περιγεγραµµένες, σηµειώνει ότι τα βιβλία της αποθήκης βρέθηκαν εντάξει το 2007 από την ίδια υπάλληλο (Μαρία Μ) του Υπουργείου Οικονοµικών που πριν ένα δίµηνο προχώρησε σε καταλογισµούς για φορτώσεις εκείνου του χρόνου. Η ίδια εταιρεία σηµειώνει ότι οι αρχές δεν τηρούν ούτε τα προσχήµατα καθώς δεν δίνουν το δικαίωµα στην εταιρεία να συγκεντρώσει µέσα στο τετράµηνο, που της δίνει ο νόµος, τα απαραίτητα έγγραφα για την απολογία της. Μια σειρά εγγράφων δείχνουν ότι οι Τελωνειακές υπηρεσίες της Θεσσαλονίκης καλούν την συγκεκριµένη εταιρεία να απολογηθεί και µετά από ένα διήµερο της καταλογίζουν τον δασµό ενόψει, όπως γράφεται, της ενδεχόµενης παραγραφής της απαίτησης του δηµοσίου!! Το δηµόσιο υπολογίζει από το λαθρεµπόριο ότι από τα 105 εκατοµµύρια ευρώ που έχουν χαθεί σε δασµούς, τα 55 αφορούν το 2007. Οι εκπρόσωποι µάλιστα της Jetoil που φέρεται να έχει τη µερίδα του λέοντος στις φορτώσεις προσέφυγαν στον Γ.Γ. του υπουργείου Οικονοµικών κ Γεωργακόπουλο αλλά τα περιθώριά τους να τον πείσουν δεν αποδείχθηκαν µεγάλα. Αµέσως µετά τη συνάντηση, η αρµόδια υπάλληλος του υπουργείου απέστειλε επιστολή στην εταιρεία µε την οποία της εξηγούσε ότι τα Ελληνικά ιοικητικά ικαστήρια υπάρχουν για να ακούνε τέτοιου είδους επιχειρήµατα. Μέχρι να τα ακούσουν και να πειστούν η εταιρεία για να προσφύγει σε αυτά θα πρέπει, αν δεν φέρουν αποτέλεσµα τα ασφαλιστικά της µέτρα, πράγµα όχι απλό στις συνθήκες του συγκεκριµένου πολιτικού κλίµατος, να καταβάλλει το µισό των καταλογισθέντων µέχρι σήµερα δασµών, κάπου 3,5 εκατοµµύρια, και να περιµένει την τελεσίδικη απόφαση. «Υπάρχει ένας υπερβάλλων ζήλος καθώς δεν φταίει ο ιδιώτης αν κάποιες φορτώσεις θα παραγραφούν αλλά µπορεί να το λύσει αυτό στα δικαστήρια...» παραδέχθηκε παράγοντας του Υπουργείου µε γνώση της υπόθεσης. Για το δηµόσιο οι εταιρείες πετρελαιοειδών είναι το τελευταίο «καταφύγιο» για να πάρει τους διαφυγόντες δασµούς, καθώς οι Βουλγάρικες εταιρείες έχουν εξαφανιστεί και οι περισσότεροι από τους «πρωταγωνιστές» του κυκλώµατος της Θεσσαλονίκης φαίνονται να µην διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία. 2
Το λαθρεµπόριο καυσίµων και τα µυστηριώδη βουλγαρικά φορτία Τάσος Τέλλογλου (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 29/1/2012) ύο χρόνια µετά την έναρξη των ερευνών από τις αρµόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονοµικών για τα «µυστηριώδη βουλγαρικά βυτία» µε προϊόντα πετρελαιοειδών που είχαν κατακλύσει την Ελλάδα, ετοιµάζονται οι πρώτες µηνύσεις εναντίον των οδηγών τουλάχιστον 300 φορτηγών. Ωστόσο, από το στόχαστρο του υπουργείου λείπουν οι εταιρείες εµπορίας στη Θεσσαλονίκη και στην Καβάλα, από τις αποθήκες των οποίων είχαν ξεκινήσει τα σχετικά φορτία. Σύµφωνα µε πληροφορίες της «Κ», τα πρώτα φορτία καυσίµων προς τη Βουλγαρία εµφανίστηκαν το 2007 και ο πολλαπλασιασµός τους στις αρχές του 2009 οδήγησε τις ελληνικές φορολογικές αρχές στη διατύπωση ερωτήµατος προς τις αντίστοιχες βουλγαρικές για το αν όντως τα καύσιµα που φορτώνονταν στη Βόρειο Ελλάδα είχαν ως τελικό προορισµό τη Βουλγαρία. Στις 26 Νοεµβρίου του 2009, η αστυνοµία κατάσχεσε στο 3ο χιλιόµετρο Τρικάλων - Καρδίτσας βυτιοφόρο µε 35.000 λίτρα που είχε φορτώσει από το Καλοχώρι µε προορισµό τη Βουλγαρία. Το φορτίο µεταφερόταν σε καθεστώς αναστολής καταβολής του ΦΠΑ προς τον εγγεγραµµένο Βούλγαρο επιτηδευµατία ΣΟΦΙΜΑΤ (πρόκειται περί εταιρικής επωνυµίας). Τότε ήταν που οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονοµικών αποφάσισαν να συντάξουν µία κατάσταση, µε βάση την εγκυρότητα των ΑΦΜ, που αποτυπώθηκε στο σύστηµα VIES, όπου καταγράφεται ο ΦΠΑ στις ενδοκοινοτικές συναλλαγές, για τα φορτία που πραγµατοποιήθηκαν µετά την είσοδο της Βουλγαρίας στην Ε.Ε. το 2007. Ετσι καταγράφηκαν 8.522 φορτία, 250 εκατ. λίτρων, σε 68 εγγεγραµµένες και µη εγγεγραµµένες εταιρείες της γείτονος. Οι µεταφορές αυτές είχαν αναληφθεί από βουλγαρικά αυτοκίνητα. Οπως προέκυψε από την έρευνα, 6.600 αποστολές εξήλθαν από µία φορολογική αποθήκη της Θεσσαλονίκης και 1.900 από δύο φορολογικές αποθήκες της Καβάλας. Οι ελληνικές αρχές, µετά την υπόθεση των Τρικάλων, ζήτησαν, στο πλαίσιο της δικαστικής συνδροµής, απάντηση από τους Βούλγαρους, καθώς υπήρχαν ισχυρές «ενδείξεις» ότι τα φορτία αυτά κατευθύνθηκαν στην ελληνική αγορά. «Από τα 8.522 Σ Ε (συνοδευτικά διοικητικά έγγραφα) της εξαγωγής είχαν εξαφανισθεί 5.500», λέει ανώτερος υπάλληλος του υπουργείου Οικονοµικών που είναι εξοικειωµένος µε λεπτοµέρειες της υπόθεσης, αλλά επιθυµεί να παραµείνει ανώνυµος, καθώς δεν ήταν εξουσιοδοτηµένος να τοποθετηθεί δηµόσια. Από τις συνολικά 68 επιχειρήσεις-παραλήπτριες των φορτίων, 37 βρέθηκαν να είναι ανύπαρκτες, σύµφωνα µε σήµα των βουλγαρικών υπηρεσιών που έχει στη διάθεσή της η «Κ». Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η εταιρεία που βρέθηκε ως παραλήπτρια του φορτίου των Τρικάλων (Sofimat), αν και είναι «χρεωµένη» µε 98 φορτία από τη Θεσσαλονίκη, δεν ελέγχθηκε ούτε µία φορά. Σύµφωνα µε αξιωµατούχο του Σ ΟΕ, που επίσης θέλει να παραµείνει ανώνυµος, πληρωµές γι' αυτά τα φορτία έγιναν και από ελληνικές πόλεις προς τους αποστολείς, π.χ. Κατερίνη, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις δεν προσκοµίστηκαν τα συµφωνητικά της µεταφοράς. Της αλληλογραφίας µε τις βουλγαρικές αρχές ακολούθησε «έφοδος» των Σ ΟΕ/ΕΛΙΤ σε 4 πρατήρια γύρω από τη συµπρωτεύουσα που, εκτός από εγκαταστάσεις «µεταγγίσεων», οδήγησαν σε µία περίπτωση -σε πρατήριο του Κιλκίς- στην αποκάλυψη δεξαµενής µε 1 τόνο βιοντίζελ που δεν είχε δηλωθεί. Το καλοκαίρι του 2010, οι ελληνικές αρχές άρχισαν συνοµιλίες κατ' αρχάς µε τα βουλγαρικά τελωνεία και στη συνέχεια µε τις βουλγαρικές φορολογικές αρχές. Στη σύσκεψη που έγινε στις 16 και 17 Ιουνίου του 2010 στην Αθήνα οι βουλγαρικές αρχές παραδέχθηκαν ότι ένας αριθµός ελέγχων έχει πραγµατοποιηθεί σε βουλγαρικές επιχειρήσεις, οι οποίες, σύµφωνα µε τα τιµολόγια που έχουν εκδοθεί, φέρονται ότι έχουν παραλάβει προϊόντα,
ενώ κάποια άλλα τιµολόγια έχουν εκδοθεί για να αποκρυβεί» ο πραγµατικός προορισµός των προϊόντων». «Οι πληρωµές των προϊόντων έχουν γίνει µε τρόπο ώστε να είναι αδύνατον να βρεθεί από ποιον και µε ποιο τρόπο έγιναν οι πληρωµές των προϊόντων κατά την αγορά τους από τις ελληνικές εταιρείες...». Σε πολλές άλλες περιπτώσεις, οι βουλγαρικές επιχειρήσεις που φέρονται ως παραλήπτριες των προϊόντων δεν µπορούν να βρεθούν από τις βουλγαρικές αρχές και µε αυτόν τον τρόπο δεν είναι διαθέσιµα τα λογιστικά και άλλα στοιχεία των επιχειρήσεων (φορτωτικές, τιµολόγια κ.ά.). Τα κίνητρα των Βουλγάρων και οι έλεγχοι µε ακτίνες Χ Το κίνητρο των βουλγαρικών αρχών να εξιχνιάσουν ώς ένα σηµείο το λαθρεµπόριο καυσίµων ήταν ότι εάν προχωρούσαν σε εξιχνίαση για όσα φορτία είχαν αποδεδειγµένα εισαχθεί αλλά δεν είχε πληρωθεί ΦΠΑ, θα έπρεπε να πληρώσει η Βουλγαρία. Είναι χαρακτηριστικό ότι µία τουλάχιστον ελληνική αποθήκη της Καβάλας πλήρωσε πρόσφατα φόρους στη Βουλγαρία για παλαιότερο φορτίο προκειµένου να αποφύγει τη διαδικασία καταλογισµού στη χώρα µας. Για να µην παραγραφούν κάποια φορτία τα τελωνεία των αποθηκών καταλόγισαν χωρίς να έχουν επαρκείς αποδείξεις τα ποσά των διαφυγόντων φόρων. Το λάθος αυτό έγινε και στη Θεσσαλονίκη και στην Καβάλα, όπου ωστόσο η υπάλληλος του υπουργείου Οικονοµικών είχε την παρρησία να ανακαλέσει την απόφασή της. Μία τουλάχιστον φορολογική αποθήκη έστελνε αυτά τα φορτία χωρίς να έχει παρουσιάσει χρηµατική εγγύηση για το φορτίο. Υπό αυτές τις συνθήκες, η µόνη λύση είναι η καταγραφή των φορτίων στην είσοδο και την έξοδο της χώρας µε µηχανήµατα X-Ray (σ.σ.: αναφέρθηκε σε αυτά ο πρωθυπουργός κ. Λουκάς Παπαδήµος στην πρόσφατη παρέµβασή του στη Βουλή). Υπηρεσίες εισηγούνται και τον έλεγχο των φορτηγών πριν από την έξοδό τους στη Βουλγαρία από κλιµάκια που θα κάνουν πριν από τα σύνορα ελέγχους τροχαίας. Ως γνωστόν, οι συνοριακοί έλεγχοι δεν επιτρέπονται στην Ευρωπαϊκή Ενωση.