ΠΣΠΑ Β ΛΥΚΕΙΟΥ Α Τετράμηνο

ΠΣΠΑ Β ΛΥΚΕΙΟΥ Α Τετράμηνο 2015-16 Project : «Κατοχύρωση Πνευματικής Ιδιοκτησίας Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας και Εμπορικά Σήματα. Ποια είναι η χρησιμότητα και ποιες οι διαφορές τους;» ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: κος ΜΑΝΩΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 1

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1. ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΕΛ.3 2. ΕΝΝΟΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΣΕΛ.4 3. ΟΡΙΣΜΟΣ &ΔΙΑΦΟΡΕΣ,, ; ΣΕΛ.5 4. ΣΥΓΚΡΙΣΗ COPYRIGHT, ΠΑΤΕΝΤΑΣ & ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ ΣΕΛ.5 5. ΑΛΛΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΕΛ.6 6. ΣΥΓΓΕΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕΛ.7 7. ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΕΛ.8 8. ΗΘΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΕΛ.8 9. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΕΛ.9 10. ΠΗΓΕΣ ΣΕΛ.9 ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: κος ΜΑΝΩΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 2

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Για την υλοποίηση αυτής της εργασίας θα θέλαμε ευχαριστήσουμε τον καθηγητή μας, κο Μανωλά Δημήτρη για την καθοδήγηση καθώς μπορέσαμε να αναζητήσουμε τα απαραίτητα στοιχεία για την έρευνά μας σε αξιόπιστες διαδικτυακές πηγές. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: κος ΜΑΝΩΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 3

2. ΕΝΝΟΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ Η πνευματική ιδιοκτησία αποτελεί είδος δικαιώματος επί αΰλων αγαθών, εδώ έργων της διανοίας, και ανήκει στην ευρύτερη κατηγορία των δικαιωμάτων που προστατεύουν τα έργα της ανθρωπίνης διάνοιας και είναι γενικότερα γνωστά με τον τίτλο Δικαιώματα Διανοητικής Ιδιοκτησίας. Η πνευματική ιδιοκτησία, που πλέον ουσιαστικά ταυτίζεται με αυτό που στο Αγγλοαμερικανικό δίκαιο ονομάζεται Copyright, δίδει ένα περιορισμένο στο χρόνο, αλλά απόλυτο και αποκλειστικό δικαίωμα στο δημιουργό έργων του πνεύματος, όπως αυτά ορίζονται στο νόμο, να ασκεί μία σειρά από εξουσίες, οικονομικής και ηθικής φύσεως. Η κεντρική ιδέα της πνευματικής ιδιοκτησίας είναι ότι πρόκειται για ένα περιορισμένο στο χρόνο μονοπώλιο το οποίο παρέχεται στο δημιουργό προκειμένου να του δίδεται κίνητρο να παράγει την πνευματική δημιουργία. Το κίνητρο μπορεί να έγκειται τόσο στην παροχή οικονομικών απολαβών όσο και στην ηθική αναγνώριση του ιδιαίτερου δεσμού του δημιουργού με το έργο. Η πρώτη αιτιολογία αποτελεί τη βάση για την παροχή των οικονομικών δικαιωμάτων, ενώ η δεύτερη, τη βάση για την παροχή των ηθικών δικαιωμάτων στο δημιουργό. Για να αποτελεί ένα προϊόν της ανθρώπινης διάνοιας αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας θα πρέπει να είναι έργο, δηλαδή ένα πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης και το οποίο θα πρέπει να εκφράζεται με κάποια μορφή. Κατά συνέπεια θα πρέπει να συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις: (α) να υπάρχει ένα προϊόν της ανθρώπινης διάνοιας, αυτό σημαίνει ότι έργα τα οποία είναι απλώς έκφραση νόμων της φύσεως ή δεν έχουν δημιουργηθεί από κάποιο φυσικό πρόσωπο δεν είναι δεκτικά προστασίας. (β) να είναι πρωτότυπο: η πρωτοτυπία δεν πρέπει να ταυτίζεται με την καινοτομία. Η Ελληνική νομοθεσία και θεωρία δίνει στην πρωτοτυπία τα εξής χαρακτηριστικά: - θα πρέπει να μην είναι αντίγραφο άλλου έργου - θα πρέπει να έχει στοιχεία στατιστικής μοναδικότητας, δηλαδή, εάν ήταν να δημιουργηθεί κάτω από τις ίδιες συνθήκες από ένα άλλο πρόσωπο δε θα οδηγούσε στο ίδιο αποτέλεσμα - θα πρέπει να υπάρχει ένα ελάχιστο δημιουργικό ύψος (γ) να έχει εκφραστεί με κάποια μορφή: αυτό θα πει ότι δεν προστατεύεται η ιδέα, αλλά η έκφραση αυτής. Η έκφραση έχει ως επί το πλείστον να κάνει με την αποτύπωση με συγκεκριμένο τρόπο μιας γενικότερης ιδέας. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: κος ΜΑΝΩΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 4

3. ΟΡΙΣΜΟΣ &ΔΙΑΦΟΡΕΣ,, ; Το διακριτικό, γνωστό και ως registered trademark, είναι και το πιο διαδεδομένο καθώς διακρίνει τα γενικά εμπορικά σήματα πλήρως ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών, σε αντίθεση με το διακριτικό, γνωστό και ως trademark, το οποίο διακρίνει επωνυμίες περισσότερο ολιγοπωλιακού χαρακτήρα και εφευρέσεις λέξεων, επωνυμιών και απεικονίσεων (σχέδιο). Το διακριτικό, γνωστό και ως copyright, το συναντάμε σε φράσεις, βιβλία και συναφή πνευματικά δικαιώματα. Κοινώς, τα και αναφέρονται σε εμπορική και βιομηχανική ιδιοκτησία ενώ το διακριτικό αναφέρεται σε δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. 4. ΣΥΓΚΡΙΣΗ COPYRIGHT, ΠΑΤΕΝΤΑΣ & ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ Η πνευματική ιδιοκτησία ανήκει στην ευρύτερη κατηγορία των δικαιωμάτων που προστατεύουν τα έργα της ανθρωπίνης διάνοιας και είναι γενικότερα γνωστά με τον τίτλο Δικαιώματα Διανοητικής Ιδιοκτησίας. Η πνευματική ιδιοκτησία, (Copyright), δίδει ένα περιορισμένο στο χρόνο, αλλά απόλυτο και αποκλειστικό δικαίωμα στο δημιουργό έργων του πνεύματος, όπως αυτά ορίζονται στο νόμο, να ασκεί μία σειρά από εξουσίες, οικονομικής και ηθικής φύσεως. - Με το δικαίωμα Πνευματικής Ιδιοκτησίας προστατεύεται η πρωτότυπη συνεισφορά του δημιουργού που οδηγεί στη δημιουργία ενός συγκεκριμένου έργου του πνεύματος. Η προστασία έγκειται στην απαγόρευση των περισσοτέρων χρήσεων του έργου (ιδίως αναπαραγωγή, διάθεση και διασκευή αυτού). Ιστορικά, το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας προσφέρει προστασία για έργα που ενέχουν στοιχεία δημιουργικότητας και πρωτοτυπίας και όχι για έργα που έχουν βιομηχανικό χαρακτήρα, μολονότι με την εισαγωγή έργων όπως τα προγράμματα Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και οι Βάσεις Δεδομένων έχουμε μία λειτουργική μετατόπιση του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας και προς πιο χρηστικά αντικείμενα. - Με το δικαίωμα ευρεσιτεχνίας προστατεύεται μία καινοτομική εφεύρεση ή διαδικασία παραγωγής. Αυτό που προστατεύεται εδώ είναι η καινοτομικότητα και όχι η πρωτοτυπία. Επίσης, όπως προκύπτει από τις υποχρεώσεις περιγραφής της εφεύρεσης και δημοσιότητας που αποτελούν την καρδιά του συστήματος προστασίας της ευρεσιτεχνίας, σκοπός της αδειοδότησης είναι όχι ο περιορισμός της χρήσης μιας συγκεκριμένης εφεύρεσης όσο ο περιορισμός της κατασκευής αυτής. Για παράδειγμα, με το δικαίωμα ευρεσιτεχνίας επί μιας μηχανής δεν ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: κος ΜΑΝΩΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 5

περιορίζεται η δυνατότητα χρήσης αυτής αλλά η δυνατότητα αντιγραφής της κατασκευής της. 5. ΑΛΛΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ Μια εξίσου σημαντική διαφοροποίηση είναι αυτή ανάμεσα σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες δικαιωμάτων, δηλαδή το δικαίωμα του δημιουργού, τα συγγενικά δικαιώματα και το ιδιόρρυθμο δικαίωμα του δημιουργού βάσεων δεδομένων. (α) Δικαίωμα του Δημιουργού: Αποτελεί τον πυρήνα του δικαιώματος Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Ανήκει στο δημιουργού του πρωτοτύπου έργου του πνεύματος και απαρτίζεται από τη δέσμη των οικονομικών και ηθικών εξουσιών που αναφέρονται στα οικεία κεφάλαια το παρόντος. (β) Συγγενικό Δικαίωμα Πρόκειται για το δικαιώματα τα οποία ενώ σχετίζονται με τα έργα της πνευματικής ιδιοκτησίας και μάλιστα είναι κρίσιμα για τη διάδοση και αναπαραγωγή των προστατευόμενων με το δικαίωμα της πνευματικής ιδιοκτησίας έργα, κατά το νομοθέτη στερούνται τα κρίσιμα στοιχεία της πνευματικής ιδιοκτησίας. Για το λόγο αυτό τους παρέχεται προστασία, αλλά αυτ είναι περιορισμένη σε σχέση με την προστασία που παίρνουν οι δημιουργοί των έργων του πνεύματος που προστατεύοναι από το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας. (γ) Ιδιόρρυθμο δικαίωμα του κατασκευαστή βάσεων δεδομένων Πρόκειται για ιδιόρρυθμο (sui generis) δικαίωμα που προσιδιάζει περισσότερο στα συγγενικά δικαιώματα παρά στο δικαίωμα του δημιουργού, υπό την έννοια ότι αποτελεί δικαίωμα που αποδίδεται στον κατασκευαστή της βάσης δεδομένων, δηλαδή, στο πρόσωπο που λαμβάνει την πρωτοβουλία και επωμίζεται τον κίνδυνο των επενδύσεων για την κατασκευή μιας βάσης δεδομένων. Τα στοιχεία που διαφοροποιούν το ιδιόρρυθμο δικαίωμα του κατασκευαστή σε σχέση με το κατεξοχήν δικαίωμα του δημιουργού σε μια πρωτότυπη βάση δεδομένων αφορούν τόσο τη φύση των ενεργειών που πραγματοποιεί ο κατασκευαστής όσο και το ύψος της πρωτοτυπίας που απαιτείται για την προστασία των σχετικών βάσεων. Στην περίπτωση του ιδιόρρυθμου δικαιώματος η έμφαση βρίσκεται στον επιχειρηματικό κίνδυνο και την επένδυση που κάνει ο κατασκευαστής και όχι στην πρωτοτυπία της βάσης που είναι τελικά αδιάφορη. Αντίστοιχα, μιλάμε για κατασκευαστή και όχι για δημιουργό. Ο κατασκευαστής θα πρέπει να διαφοροποιείται από τον απλό εργολάβο, ο οποίος δεν αναλαμβάνει κάποιον επιχειρηματικό κίνδυνο ούτε πρωτοβουλία, αλλά λειτουργεί για λογαριασμό του κατασκευαστή. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: κος ΜΑΝΩΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 6

6. ΣΥΓΓΕΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Μπορούμε συνολικά να δούμε τρεις κατηγορίες συγγενικών δικαιωμάτων: Α. Συγγενικά δικαιώματα που αποκτούν οι ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες που ερμηνεύουν ή με οποιονδήποτε τρόπο εκτελούν τα έργα του πνεύματος. Ο νόμος αναφέρει ενδεικτικά αλλά όχι αποκλειστικά τις ακόλουθες κατηγορίες: - Ηθοποιοί - Μουσικοί - Τραγουδιστές - Χορωδοί - Χορευτές - Καλλιτέχνες του Κουκλοθεάτρου - Καλλιτέχνες του θεάτρου σκιών - Καλλιτέχνες θεάματος ποικιλιών (βαριετέ) - Καλλιτέχνες ιπποδρόμου (τσίρκου) Β. Συγγενικά Δικαιώματα που αποκτούν οι παραγωγοί. Έχουμε δύο κατηγορίες εδώ: Β1: Παραγωγοί φωνογραφημάτων ή παραγωγοί υλικών φορέων ήχου. Β2: Παραγωγοί οπτικοακουστικών έργων ή παραγωγοί υλικών φορέων ήχου και Εικόνας Γ. Συγγενικά Δικαιώματα που αποκτούν Ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί Δ. Συγγενικά Δικαιώματα που αποκτούν οι Εκδότες εντύπων (για τη στοιχειοθεσία και σελιδοποίηση των έργων που έχουν εκδόσει) Όλοι οι τύποι συγγενικών δικαιωμάτων είναι ανεξάρτητοι και δεν επηρεάζουν την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας. Πρόκειται δηλαδή για δικαιώματα που υπάρχουν παράλληλα και κάποιες φορές σωρευτικά σε ένα δημιούργημα. 7. ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας περιλαμβάνει δύο κατηγορίες δικαιωμάτων: το περιουσιακό και το ηθικό δικαίωμα. Το περιουσιακό δικαίωμα δίνει τη δυνατότητα στον δημιουργό να επωφεληθεί οικονομικά από την εκμετάλλευση του έργου του. Τί εξουσίες όμως περιλαμβάνει το περιουσιακό δικαίωμα; 1. Την εξουσία εγγραφής, το δικαίωμα δηλαδή για την πρώτη ενσωμάτωση του έργου πάνω σε υλικό Φορέα, που αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση και βάση για την περαιτέρω αναπαραγωγή του (π.χ. το δικαίωμα να εγγραφεί μια μουσική σύνθεση σε ένα cd). ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: κος ΜΑΝΩΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 7

2. Την εξουσία αναπαραγωγής, δηλαδή την παραγωγή ενός ή περισσότερων αντιτύπων του (π.χ. Φωτοτυπίες, εκτύπωση, αντιγραφή cd, αντιγραφή ζωγραφικών έργων, η Φόρτωση (uploading) και το κατέβασμα (downloading) έργων στο διαδίκτυο, η αποθήκευση του έργου στον υπολογιστή του χρήστη). 3. Την εξουσία δημιουργίας παράγωγου έργου, δηλαδή τη μετάφραση, τη διασκευή, την προσαρμογή ή άλλη μετατροπή του έργου σε σχέση με τη δημόσια χρήση του. Συνεπώς, αν κάποιος μεταφράσει για ιδιωτική του χρήση ένα έργο, δεν χρειάζεται την άδεια του δημιουργού. 4. Την εξουσία διανομής που αφορά στη θέση σε κυκλοφορία αντιτύπων του έργου. 5. Την εξουσία εισαγωγής αντιτύπων του έργου που παρήχθησαν στο εξωτερικό. 6. Την εξουσία εκμίσθωσης και δημόσιου δανεισμού. Η αγορά ενός αντιτύπου δεν δίνει το δικαίωμα στον κάτοχο να το εκμισθώνει ή και να το δανείζει δημόσια χωρίς την άδεια του δημιουργού. Έτσι, Π.χ. τα καταστήματα που μισθώνουν ταινίες (video clubs) για να προβούν στην εκμίσθωση μιας ταινίας πρέπει να έχουν λάβει άδεια από τον δημιουργό. 7. Τη δημόσια εκτέλεση, δηλαδή κάθε εκτέλεση του έργου που το κάνει προσιτό σε έναν κύκλο ανθρώπων ευρύτερο από τον στενό κύκλο της οικογένειας του χρήστη και το άμεσο κοινωνικό του περιβάλλον, όπως για παράδειγμα η μουσική στα καταστήματα, στα εστιατόρια και σε άλλους δημόσιους χώρους. 8. Την εξουσία ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης. 9. Την εξουσία παρουσίασης στο κοινό ενσυρμάτως, ασυρμάτως ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο (μετάδοση του έργου μέσω διαδικτύου). 8. ΗΘΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Ο δημιουργός εκτός από το περιουσιακό δικαίωμα έχει και το ηθικό δικαίωμα, το οποίο αποδίδει την ιδιαίτερη Φύση του δικαίου της πνευματικής ιδιοκτησίας, καθώς αποτυπώνει την προσωπική σχέση που συνδέει τον δημιουργό με το έργο του. Το ηθικό δικαίωμα περιλαμβάνει: 1. Την εξουσία δημοσίευσης, δηλαδή τη δυνατότητα του δημιουργού να αποφασίζει αν, πως, πότε και που το έργο θα γίνει προσιτό στο κοινό. 2. Την εξουσία αναγνώρισης της πατρότητας. ΣύμΦωνα με αυτήν ο δημιουργός μπορεί να απαιτεί να αναφέρεται το όνομά του στα αντίτυπα του έργου του με εμφανή τρόπο, καθώς και σε κάθε δημόσια χρήση του, όποτε αυτό είναι εφικτό από τις περιστάσεις. Περιλαμβάνει ακόμη το δικαίωμά του να κρατάει την ανωνυμία του ή να χρησιμοποιεί Ψευδώνυμο. 3. Την εξουσία διατήρησης της ακεραιότητας του έργου, δηλαδή μπορεί ο δημιουργός να απαγορεύει οποιαδήποτε παραμόρφωση, περικοπή ή ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: κος ΜΑΝΩΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 8

άλλη τροποποίηση του έργου του. 4. Την εξουσία προσπέλασης, δηλαδή το δικαίωμα να έχει ο δημιουργός πρόσβαση στο έργο του, ακόμη και αν το περιουσιακό δικαίωμα ή η κυριότητα του υλικού Φορέα που το ενσωματώνει (π.χ. ο ζωγραφικός πίνακας) ανήκει σε τρίτον. Στην περίπτωση αυτή η προσπέλαση πρέπει να πραγματοποιείται κατά τρόπο που προκαλεί τη μικρότερη δυνατή όχληση στον δικαιούχο. Για παράδειγμα, όταν ένας ζωγράφος μεταβιβάσει έναν πίνακά του, μπορεί σε ένα μεταγενέστερο χρονικό σημείο να ζητήσει από τον ιδιοκτήτη του πίνακα να τον αφήσει να τον δει για να μπορέσει να θυμηθεί κάποια λεπτομέρεια που ίσως του είναι χρήσιμη για κάποιο άλλο έργο που θέλει να δημιουργήσει. 5. Την εξουσία υπαναχώρησης, η οποία δίνει τη δυνατότητα στον δημιουργό να υπαναχωρήσει από συμβάσεις μεταβίβασης ή εκμετάλλευσης έργων λόγου ή επιστήμης, εφόσον είναι αναγκαίο για την προστασία της προσωπικότητάς του εξαιτίας μεταβολής στις πεποιθήσεις του ή στις περιστάσεις. Η εξουσία αυτή προϋποθέτει την προηγούμενη καταβολή αποζημίωσης στον αντισυμβαλλόμενο για τη θετική του ζημία. Η ιδιαιτερότητα του ηθικού δικαιώματος έγκειται όχι μόνο στο ότι είναι ανεξάρτητο από το περιουσιακό αλλά και στο ότι δεν μεταβιβάζεται. Το δικαίωμα αυτό δεν πρέπει να ασκείται καταχρηστικά και ενάντια στον σκοπό της σύμβασης. 9. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Άμεση σύνδεση της ανθρώπινης δραστηρότητας με την πνευματική ιδιοκτησία Τρόποι επηρεασμού της κοινωνίας μας από την πνευματικής ιδιοκτησίας (,, ) Σχέση πνευματικής ιδιοκτησίας με το περιουσιακό δικαίωμα Κοινή διασφάλιση της ευρεσιτεχνίας για κάθε είδους προιόν ( καλλιτεχνικό έργο, τυποποιημένα προιόντα). Ορισμός και σημασία πνευματικής ιδιοκτησίας 10. ΠΗΓΕΣ Eργασία με θέμα: είναι το Copyright το ίδιο με την Πατέντα Θέματα ΔΠΙ - Συχνές ερωτήσεις- απαντήσεις Οδηγός για τους Μαθητές Γυμνασίου Λυκείουgymn_lykeio_2015 Google Images Κατοχύρωση Πνευματικής Ιδιοκτησίας μαθητες 3-11-2015 ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: κος ΜΑΝΩΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 9

ΠΣΠΑ Β ΛΥΚΕΙΟΥ Α Τετράμηνο 2015-16 Project : «Κατοχύρωση Πνευματικής Ιδιοκτησίας Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας και Εμπορικά Σήματα. Ποια είναι η χρησιμότητα και ποιες οι διαφορές τους;» 2η ομάδα ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΠΛΑΤΩΝ ΠΑΠΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ,ΝΙΚΟΛΑΣ ΠΥΛΙΩΤΗΣ,ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΦΟΓΙΑΝΝΗΣ,ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΙΩΖΟΣ,ΚΩΣΤΑΣ ΜΗΧΑΗΛ 19/1/2016 Σχετικά με το βιομηχανικό σχέδιο,τις γεωγραφικές ονομασίες προέλευσης,τις τοπογραφίες ημιαγωγών και γενικά για τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας.

Περιεχόμενα 1. Δίπλωμα ευρεσιτεχνίας 2. Υπόδειγμα χρησιμότητας 3. Σχέδιο και υπόδειγμα βιομηχανικό και μη 4. Εμπορικό σήμα, διάρκεια προστασίας,ανανέωση εμπορικού σήματος 5. Τοπογραφία προϊόντων ημιαγωγών και ολοκληρωμένου κυκλώματος 6. Δικαίωμα φυτοπαραγωγού και επί φυτικών ποικιλιών 7. Συμπληρωματικό πιστοποιητικό προστασίας για φάρμακα και φυτοφάρμακα 8. Γεωγραφική ένδειξη και γεωγραφική ονομασία προέλευσης 9. Άλλες πληροφορίες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ Πρόκειται για προϊόντα, έργα ή διαδικασίες που έχετε επινοήσει εσείς και που σας παρέχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Υπάρχουν 3 υποκατηγορίες: Βιομηχανική ιδιοκτησία: εφευρέσεις (ευρεσιτεχνίες), εμπορικά σήματα, βιομηχανικά σχέδια, νέες ποικιλίες φυτών και γεωγραφικές ενδείξεις προέλευσης Καλλιτεχνικά έργα που προστατεύονται με δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας: πρωτότυπα λογοτεχνικά και καλλιτεχνικά έργα, μουσική, τηλεοπτικές εκπομπές, λογισμικό, βάσεις δεδομένων, αρχιτεκτονικά σχέδια, διαφημίσεις και πολυμέσα Εμπορικές στρατηγικές: εμπορικά μυστικά, τεχνογνωσία, συμφωνίες περί απορρήτου, ή ταχεία παραγωγή. Πώς μπορώ να προστατέψω τη Διανοητική Ιδιοκτησία μου; Μπορείτε να την προστατέψετε μέσω των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (ΔΔΙ) που ορίζονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Διανοητικής Ιδιοκτησίας (WIPO). Η μορφή προστασίας εξαρτάται από το είδος της ΔΙ: διπλώματα ευρεσιτεχνίας: σας δίνουν τη δυνατότητα να εμποδίζετε την παραγωγή, χρήση ή πώληση της εφεύρεσής σας από τρίτους για συγκεκριμένο διάστημα, ανάλογα με το είδος της εφεύρεσης εμπορικά σήματα: προστατεύουν την ονομασία του προϊόντος σας, απαγορεύοντας σε άλλες επιχειρήσεις να πωλούν προϊόν με την ίδια ονομασία πνευματικά δικαιώματα: γίνεται σε όλους γνωστό ότι εσείς (ως δημιουργός) έχετε τον έλεγχο της παραγωγής, της διανομής, της επίδειξης ή της εκτέλεσης των έργων σας. Τα πνευματικά δικαιώματα κατοχυρώνονται αυτομάτως, χωρίς να απαιτείται επίσημη καταχώριση. Μπορείτε να αρχίσετε να χρησιμοποιείτε το σύμβολο πνευματικών δικαιωμάτων αμέσως. Μπορείτε επίσης να απευθυνθείτε στο Γραφείο εναρμόνισης στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς(ΓΕΕΑ) για την καταχώριση των κοινοτικών εμπορικών σημάτων και σχεδίων, και στο Ευρωπαϊκό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας(EPO). Τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας εξακολουθούν να προστατεύονται κυρίως από την εθνική νομοθεσία και όχι από τη νομοθεσία της ΕΕ. Η προστασία τους σε κάθε χώρα της ΕΕ χωριστά μπορεί να αποβεί περίπλοκη και δαπανηρή. Μπορείτε να εξοικονομήσετε χρόνο και χρήμα, αν επιδιώξετε την προστασία της διανοητικής σας ιδιοκτησίας σε επίπεδο ΕΕ. Έτσι θα διασφαλίσετε ότι οι καινοτομίες και οι δημιουργίες σας προστατεύονται σε όλη την ΕΕ, και ότι ανταμείβεστε γι' αυτές.

Η υποβολή αίτησης για κοινοτικό εμπορικό σήμα και η καταχώρισή του κοστίζουν 1.050 ευρώ. Η υποβολή της αίτησής σας μέσω του διαδικτύου κοστίζει ακόμη λιγότερο: 900 ευρώ. Μπορείτε να κάνετε αίτηση για εθνικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε γραφείο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας σε χώρα της ΕΕ ή για ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στο Ευρωπαϊκό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας. Ωστόσο, το ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας πρέπει να επικυρωθεί από το εθνικό γραφείο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας κάθε χώρας στην οποία απαιτείται προστασία. Ανάλογα με το ισχύον εθνικό δίκαιο μπορεί να σας ζητηθεί να προσκομίσετε μεταφράσεις ή να καταβάλετε τέλη σε συγκεκριμένη ημερομηνία. Η παραποίηση/απομίμηση (μη επιτρεπόμενη αναπαραγωγή επώνυμου αγαθού) και η πειρατεία (μη επιτρεπόμενη αντιγραφή είδους που καλύπτεται από δικαίωμα διανοητικής ιδιοκτησίας) έχουν λάβει ανησυχητικές διαστάσεις με σοβαρές επιπτώσεις στην καινοτομία, την ανάπτυξη, την απασχόληση και την υγεία και ασφάλεια των καταναλωτών. Ανάλογα με το δίκαιο της σχετικής χώρας μέλους και τον δράστη της παραποίησης/απομίμησης, αρμόδιες αρχές είναι: τα τελωνεία, οι αρχές εποπτείας της αγοράς (Επιθεώρηση Εμπορίου), η αστυνομία ή τα γραφεία διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και σημάτων. Προστασία από την παραποίηση/απομίμηση Οι τελωνειακές αρχές βρίσκονται στην πρώτη γραμμή προστασίας των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας στα σύνορα της ΕΕ. Μπορείτε να τους ζητήσετε να πραγματοποιήσουν κατάσχεση εμπορευμάτων για τα οποία υπάρχουν υπόνοιες ότι παραβιάζουν δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας, υποβάλλοντας αίτηση παρέμβασης στις αρμόδιες εθνικές τελωνειακές αρχές. Αν και η αίτηση συνδρομής έχει εθνικό χαρακτήρα, οι αιτήσεις που υποβάλλονται σε μια χώρα της ΕΕ μπορεί να έχουν το ίδιο νομικό καθεστώς σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας (ΔΕ) είναι τίτλος προστασίας με ισχύ 20 χρόνων που χορηγείται στο δικαιούχο για επινοήματα νέα, με εφευρετική δραστηριότητα και επιδεκτικά βιομηχανικής εφαρμογής. Μία εφεύρεση κρίνεται νέα αν δεν ανήκει στη στάθμη της τεχνικής και εμπεριέχει εφευρετική δραστηριότητα -αν δηλαδή, κατά την κρίση ειδικού, δεν προκύπτει με προφανή τρόπο από την υπάρχουσα στάθμη της τεχνικής. Επιδεκτική βιομηχανικής εφαρμογής είναι εφόσον μπορεί να παραχθεί και να χρησιμοποιηθεί σε οποιοδήποτε τομέα παραγωγικής δραστηριότητας. Η διαδικασία χορήγησης περιλαμβάνει: Την κατάθεση της αίτησης Προθεσμία 4 μηνών για τυχόν διορθώσεις ή συμπλήρωση ελλείψεων

Έλεγχος για το "νέο" και την εφευρετική δραστηριότητα, σύνταξη έκθεσης έρευνας ή έκθεσης έρευνας με αιτιολημένη γνώμη Προθεσμία 3 μηνών για παρατηρήσεις του καταθέτη στην έκθεση έρευνας Σύνταξη τελικής έκθεσης έρευνας ή τελικής έκθεσης έρευνας με αιτιολογημένη γνώμη Έκδοση ΔΕ Τα δικαιώματα που παρέχονται με το Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας αποκτώνται και διατηρούνται σε ισχύ με την καταβολή αντίστοιχων τελών στον ΟΒΙ (από τη σχετική νομοθεσία προβλέπονται περιπτώσεις εκπτώσεων επί των οφειλομένων τελών).

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ Βιομηχανικό σχέδιο είναι η εξωτερικά ορατή εικόνα του συνόλου ή μέρους ενός βιομηχανικού ή βιοτεχνικού προϊόντος, η οποία προκύπτει από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει (πχ. η γραμμή, το σχήμα, το χρώμα κλπ). Προστατεύεται ύστερα από καταχώρηση του στην ΟΒΙ(Ο Οργανισμός Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας είναι ο αποκλειστικά αρμόδιος φορέας στην Ελλάδα για την κατοχύρωση ευρεσιτεχνιών και βιομηχανικών σχεδίων. Επίσης, παρέχει τεχνολογική πληροφόρηση από δημοσιευμένα διπλώματα ευρεσιτεχνίας μέσα από διεθνείς βάσεις δεδομένων. Επιπρόσθετα ο ΟΒΙ, έχει δημιουργήσει περιφερειακές ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες ΔΕ (στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και το Ηράκλειο Κρήτης) με στόχο τη διάχυση της τεχνολογικής πληροφόρησης και στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο.) με μια κατάθεση σχετικής αίτησης. Προϋποθέσεις Βασικές προϋποθέσεις είναι να είναι καινούριο και ατομικό προϊόν δηλαδή δεν θα πρέπει να μοιάζει με κανένα άλλο προϊόν και να δημιουργεί μοναδική εντύπωση στο χρηστή έναντι άλλου σχεδίου. Πότε δεν προστατεύεται ένα βιομηχανικό σχέδιο 1) Είναι αντίθετο στη δημόσια τάξη και τα χρηστά είδη 2) τα χαρακτηρίστηκα της μορφής να υπαγορεύονται μόνο από την τεχνική λειτουργία του 3) Τα χαρακτηρίστηκα να αναπαράγονται με την ακριβή μορφή και τις διαστάσεις για να είναι δυνατή η συναρμολόγηση η ταύτιση με άλλο προϊόν Το πιστοποιητικό καταχώρησης σχεδίου είναι ο τίτλος προστασίας που καταχωρείται στον δικαιούχο για ένα νέο και ατομικό προϊόν Τέτοιο πιστοποιητικό κάνει το δημιουργό αποκλειστικό δικαιούχο χρήσης κατασκευής και πώλησης ενός προϊόντος αποκλείοντας άλλο πρόσωπο από τη χρήση του χωρίς συγκατάθεση του δημιουργού.

Παράληψη τέτοιου είδους προστασίας δεν καθίστα δικαίωμα μονοπωλιακής χρήσης ενός αντικείμενου και κάθε τρίτος μπορεί να το χρησιμοποιήσει χωρίς τη συγκατάθεση του δημιουργού. Αν κάποιος κάνει χρήση και εκμεταλλευτικά καταχωρημένο προϊόν μπορεί ο νόμιμος ιδιόκτητης να καταφύγει σε αρμόδιο δικαστήριο ζητώντας άρση της προσβολής και παράληψης της στο μέλλον. Σε περιπτώσει πρόκλησης ζημιάς μπορεί να ζητήσει την αποκατάσταση ή της απόδοση της ωφέλειας από κάποιον τρίτο που χρησιμοποίησε αθέμιτα το προϊόν καθώς μπορεί να ζητήσει της καταβολή ανάλογου πόσου η την καταστροφή προϊόντων η την απόδοση τους στον ίδιο. Προϊόντα ζήτησης προστασίας Κοσμήματα,ένδυση, υπόδηση και προϊόντα διατροφής,υφαντουργίας,επίπλωσης, διακόσμησης, συσκευές, συσκευασίες, παιχνίδια και για πολλά αλλά όπως χαρακτήρες και τυπογραφικά σύμβολα. Η διαδικασία καταχώρησης βιομηχανικού σχεδίου στην Ελλάδα είναι η εξής :μετά από 4 μήνες από την υποβολή της αίτησης και αφού το προϊόν πλήρη τις προϋποθέσεις η ΟΒΙ εκδίδει τίτλο προστασίας του οποίου η ισχύς είναι 25 χρόνια αλλά ο κάτοχος μπορεί να ανανεώνει κάθε 5 χρόνια τον τίτλο του. Στην ίδια αίτηση μπορούν να συμπεριλήφθην περισσότερα του ενός σχεδίου υπό την προϋπόθεση να ανήκουν στης ίδια κατηγορία και σύνολο όλα. Ο αριθμός δεν γίνεται να υπερβαίνει τα 50. Η προστασία σχεδίων υπάγεται στη πληρωμή τελών: τέλη κατάθεσης και καταχώρησης και τέλη προστασίας και δήμευσης η αναβολή της. Η υποβολή τελών δεν πρέπει να είναι αποτρεπτικός παράγοντας. Για την προστασία προϊόντος εκτός Ελλάδας ο ΟΒΙ λειτούργει και ως γραφείο παραλαβής διεθνών αιτήσεων. η ολοκληρωτική διαδικασία γίνεται στο διεθνές συνέδριο της Γενεύης.

ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΣΗΜΑ Εμπορικό σήμα θεωρείται κάθε σημείο επιδεκτικό γραφικής πρότασης ικανό να διακρίνει τα προϊόντα η τις υπηρεσίες μιας επιχείρησης από εκείνα άλλων επιχειρήσεων. Εμπορικό σήμα αποτελούν : ονόματα φυσικών ή νομικών προσώπων, λέξεις, ψευδώνυμα, επωνυμία επιχείρησης, λογότυπο, απεικονίσεις, σχέδια, γράμματα, αριθμοί, το σχήμα ενός προϊόντος, το σχήμα μίας συσκευασίας, τίτλος εφημερίδας ή περιοδικού. Κάθε επιχείρηση έχει ορισμένα προϊόντα και προσφέρει υπηρεσίες διαφορετικές από άλλες επιχειρήσεις. επιθυμεί τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που παράγει/παρέχει ή εμπορεύεται να παραπέμπουν σ αυτήν και να ξεχωρίζουν από τα αντίστοιχα ανταγωνιστικών επιχειρήσεων και όχι μόνο. Η κατοχύρωση σήματος ή κατοχύρωση ονόματος είναι η διαδικασία εκείνη που βοηθά να διαχωρίζονται προϊόντα ή υπηρεσίες δύο διαφορετικών επιχειρήσεων με διαφορετικά εμπορικά σήματα. Αυτή η σύνδεση των προϊόντων/υπηρεσιών μιας επιχείρησης επέρχεται στα μάτια του καταναλωτικού κοινού μόνο με το εμπορικό σήμα, είτε αυτό συνίσταται σε μία λέξη μόνο, είτε σε συνδυασμό χαρακτηριστικών στοιχείων. Ο δικηγόρος για την κατοχύρωση σήματος (κατοχύρωση ονόματος) συμβουλεύει τα εξής: κατ αρχήν θα πρέπει να είναι ένα εμπορικό σήμα που να έχει διακριτική δύναμη, να μην αποτελεί αντιγραφή ενός ενδεχομένως ανταγωνιστικού εμπορικού σήματος που αφορά τον ίδιο τομέα δραστηριότητας, να είναι πρωτότυπο, να συγκρατείται εύκολα στη μνήμη και να μην είναι περιγραφικό. Υπάρχουν τρία επίπεδα προστασίας εμπορικού σήματος ένα εθνικό σήμα, για ένα κοινοτικό ή για ένα διεθνές. Εάν μία επιχείρηση δραστηριοποιείται στην εγχώρια αγορά της Ελλάδος, η ημεδαπή κατοχύρωση ενός εθνικού σήματος τον καλύπτει. Αν ένα πρόσωπο ή εταιρεία πραγματοποιεί σχέσεις με την Ευρώπη, πρέπει να γίνεται κατοχύρωση ενός κοινοτικού σήματος. Αν οι εξαγωγές γίνονται σε χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η διεθνής κατοχύρωση ενός διεθνούς σήματος είναι ιδιαίτερα σημαντική, προϋποθέτει ωστόσο ότι θα έχει προηγηθεί μία ή και οι δύο από τις προηγούμενες διαδικασίες κατοχύρωσης. Αναμφίβολα, όταν υπάρχει διαδικτυακή παρουσία ενός

εμπορικού σήματος έχει σημασία η κατοχύρωση ενός εμπορικού ονόματος λόγω της εκτεταμένης έκθεσης και δεν αρκεί μόνο η κατοχύρωση ονόματος ισοτόπου (domain name). Εμπορικό σήμα αποτελούν Λέξεις : καταχώρηση λέξεων ως εμπορικό σήμα με διακριτή δύναμη και ικανότητα Ονόματα φυσικών και διακριτών πρόσωπων : Τα ονόματα φυσικών προσώπων είναι πάντα μεταθέσιμα ως σήματα, εφόσον αποτελούν εκδήλωση της προσωπικότητάς του. Η επωνυμία νομικού προσώπου είναι μεταθέσιμη πάντα εφόσον είναι ονοματική.σε περίπτωση πραγματικής επωνυμίας ή μικτής επωνυμίας επωνυμία είναι μεταθέσιμη εφόσον όμως δεν είναι παραπλανητική, προκειμένου να προστατεύεται ο καταναλωτής. Απεικονίσεις: συγκεκριμένες ή αφηρημένες εικαστικές παραστάσεις είναι πάντα καταθέσιμες ως σήμα, αρκεί βέβαια να μην είναι περιγραφικές. Διαφημιστικά Συνθήματα (slogans): διαφημιστικά συνθήματα είναι καταθέσιμα ως σήματα, εφόσον φυσικά έχουν πράγματι διακριτική δύναμη και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διακρίνουν ένα προϊόν ή μία υπηρεσία. Τοπωνύμια: τα τοπωνύμια είναι κατ αρχήν μη καταθέσιμα ως σήμα. Υπάρχουν ωστόσο και συγκεκριμένες εξαιρέσεις, λ.χ. όταν είναι απίθανο να εκληφθούν από τον καταναλωτή ως ο πραγματικός τόπος παραγωγής ή εμπορίας των διακρινόμενων προϊόντων (λ.χ. «MONTBLANC» για στυλό ή το σήμα «EVEREST» για τρόφιμα). Ή ακόμη όταν έχουν καθιερωθεί ως διακριτικό γνώρισμα στις συναλλαγές και και έχουν αποκτήσει δευτερεύουσα μη περιγραφική έννοια. Σημασία Αξιοποίηση εμπορικού σήματος σημαίνει διατήρηση ή απόκτηση μεριδίων της αγοράς, καθώς και η εμπορική εκμετάλλευση αυτού με τη μορφή χορήγησης αδειών χρήσης ή σύναψης συμβάσεων franchising η ακόμη μεταβίβασης αυτού έναντι υψηλού πιθανόν τιμήματος. Κίνδυνος σύγχυσης υπάρχει όταν ένα νέο σήμα υπάρχει ήδη ολόιδιο η μοιάζει ηχητικά με κάποιο άλλο καθώς και οι υπηρεσίες και τα προϊόντα να μοιάζουν. οι άνθρωποι καταλήγουν σε λάθος αντιλήψεις λόγο ομοιότητας Αποτίμηση σήματος Όποιος προσβάλλει κατοχυρωμένο σήμα που ανήκει σε άλλον, μπορεί να καταγγελθεί για άρση της προσβολής και την παράλειψη της στο μέλλον, καθώς και να υποχρεωθεί σε αποζημίωση. Εκτός όμως από την επιβολή αποζημιώσεων από τα πολιτικά δικαστήρια, επιβάλλονται και ποινικές κυρώσεις στον παραβάτη με την προσφυγή στα ποινικά δικαστήρια από τον θιγόμενο επιχειρηματία. Επιπτώσεις παράληψης σήματος στις αγορές Όταν μια ένδειξη χρησιμοποιείται στις συναλλαγές χωρίς να έχει κατοχυρωθεί ως εμπορικό σήμα, τότε προστατεύεται ως διακριτικό γνώρισμα με βάση τις διατάξεις του αθεμίτου ανταγωνισμού. Ωστόσο όταν ένα εμπορικό σήμα καταχωρηθεί στο μητρώο σημάτων, τότε προστατεύεται δυνάμει του

ειδικότερου και ισχυρότερου ως προς την αδικοπρακτική ευθύνη νόμου περί σημάτων και επακόλουθα ο νόμος περί αθεμίτου ανταγωνισμού έχει επικουρικό και συμπληρωματικό χαρακτήρα. Συλλογικό σήμα Ιδιαίτερη κατηγορία σήματος είναι το συλλογικό σήμα. Ως συλλογικό σήμα είναι εκείνο που κατατίθεται από ένα νομικό πρόσωπο, είτε αυτό είναι συνεταιρισμός, είτε ένωση ή σύλλογος ή επαγγελματικό σωματείο, επιδιώκει επαγγελματικούς σκοπούς και έχει νομική προσωπικότητα, χωρίς να απαιτείται απαραιτήτως να έχει καποιος δική του επιχείρηση. Μέλη του μάλιστα μπορεί να είναι είτε φυσικά είτε νομικά πρόσωπα. Στόχος του νομικού προσώπου είναι η προώθηση των επαγγελματικών συμφερόντων των μελών του. Το συλλογικό σήμα διακρίνει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες όχι μίας μόνο επιχείρησης, αλλά μίας ομάδας επιχειρήσεων, που ανήκουν στα μέλη του. Δηλαδή άλλος είναι ο δικαιούχος του συλλογικού σήματος (εν προκειμένω το ίδιο το νομικό πρόσωπο), ο οποίος ωστόσο δεν μπορεί να κάνει χρήση του σήματος ούτε μεταβίβαση σήματος και άλλος είναι ο φορέας του (εν προκειμένω τα μέλη του). Αναφορικά με τη διαδικασία κτήσης ενός συλλογικού σήματος, είναι ακριβώς η ίδια μ αυτή του ατομικού σήματος. Το μόνο διαφορετικό είναι ότι απαιτείται μία υπεύθυνη δήλωση, η οποία πρέπει να περιέχει τον τίτλο, την έδρα, το σκοπό του νομικού προσώπου, το ονοματεπώνυμο των νομίμων εκπροσώπων του, ονομαστικό κατάλογο των μελών του καθώς και τους όρους και τους κανονισμούς που αφορούν στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μελών του. Διάρκεια εμπορικού σήματος ανανέωση του Η διάρκεια προστασίας ενός εμπορικού σήματος που έχει κατοχυρωθεί είναι μία δεκαετία (10 έτη) και αρχίζει από την επομένη της ημερομηνίας κατάθεσης του σχετικού φακέλου στην Υπηρεσία Σημάτων. Η διάρκεια ισχύος ενός εμπορικού σήματος μπορεί να παρατείνεται με εμπρόθεσμη κατάθεση σχετικής αίτησης ανανέωσης και εμπρόθεσμη καταβολή του τέλους ανανέωσης. Με τον όρο «εμπρόθεσμη» ανανέωση εννοούμε να γίνει η διαδικασία ανανέωσης το τελευταίο έτος προστασίας του εμπορικού σήματος. Μπορεί ακόμη να γίνει το εξάμηνο που ακολουθεί την δεκαετία της προστασίας (πρόσθετη προθεσμία). Σ αυτήν την περίπτωση βέβαια καταβάλλεται ένα τέλος ανανέωσης αυξημένο κατά το ήμισυ. Εάν ωστόσο αργήσει παραπάνω η διαδικασία κατοχύρωσης ενός εμπορικού σήματος, τότε το σήμα διαγράφεται και παύει να ισχύει.

Ολοκληρωμένο κύκλωμα Ολοκληρωμένο κύκλωμα Ολοκληρωμένο κύκλωμα (γνωστό ως IC<(Αγγλικά) integrated circuit) ή απλά ολοκληρωμένο ονομάζεται ένα κύκλωμα συνδεδεμένωνλογικών πυλών, δημιουργημένο πάνω σε ένα φύλλο.[2] Η συντριπτική πλειονότητα των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων δημιουργούνται πάνω σε φύλλα ημιαγωγών, κατά κύριο λόγο πυριτίου. Το φύλλο (ημιαγωγού) ονομάζεται στα αγγλικά τσιπ (chip), από το οποίο προκύπτει μια εναλλακτική ονομασία του ολοκληρωμένου κυκλώματος. Όταν αυτό το φύλλο είναι της κλίμακας των μικρομέτρων ονομάζεται και μικροτσίπ. Στη φάση κατασκευής τους τα ολοκληρωμένα κυκλώματα (τα οποία ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί ώστε να λειτουργήσουν) ονομάζονται κύβοικαι φτιάχνονται κατά εκατοντάδες πάνω σε πλακίδια.[2] Οι λογικές πύλες με την παρούσα τεχνολογία υλοποιούνται με παθητικά στοιχεία, οπότε τα ολοκληρωμένα κυκλώματα είναι παθητικά. Ολοκληρωμένα κυκλώματα χρησιμοποιούνται σχεδόν σε κάθε στοιχείο ηλεκτρονικού εξοπλισμού που χρησιμοποιείται σήμερα και θεωρούνται επανάσταση στον τομέα της ηλεκτρονικής. Ιστορία Το 1950 είχε εμφανιστεί η κρυσταλλοτρίοδος, ενώ είχαν κατασκευαστεί ηλεκτρονικοί υπολογιστές με λυχνίες κενού και κρυσταλλοτριόδους.[1] Το πρόβλημα των μηχανικών εκείνης της εποχής ήταν ότι δεν υπήρχε αξιόπιστος τρόπος να κατασκευάζονται περίπλοκα και μεγάλα λογικά κυκλώματα, γνωστό και ως τυραννία των αριθμών.[1] Το 1958 ο Τζακ Κίλμπυ, ερευνητής της εταιρίας Texas Instrument, ερευνώντας πυρετωδώς τρόπους για τη σμίκρυνση των ηλεκτρικών κυκλωμάτων εφηύρε το ολοκληρωμένο κύκλωμα, εφεύρεση για την οποία βραβεύθηκε με βραβείο Νόμπελ φυσικής το 2000. Η ιδέα του ήταν να δημιουργούνται τα στοιχεία του κυκλώματος πάνω σε ένα φύλλο ημιαγωγού με μηχανοποιημένο και συστηματικό τρόπο, αντί να συνδέονται και να τοποθετούνται τα διάφορα στοιχεία του κυκλώματος με το χέρι. Η δημιουργία των στοιχείων γίνεται με νοθεύσεις άλλων στοιχείων και επιστρώσεις. Η τεχνογνωσία για τη μαζική παραγωγή ολοκληρωμένων κυκλωμάτων ήταν ακόμη ελλιπής, υπήρχαν διάφορα πρακτικά προβλήματα, όπως η σύνδεση των στοιχείων του ολοκληρωμένου.[1] Ο Ρόμπερτ Νόις έλυσε αυτά τα προβλήματα,[1] όπως την εφεύρεση μιας μεθόδου για τη μηχανοποιημένη προσθήκη μικρών μεταλλικών καλωδίων πάνω στους κύβους. Έτσι, ξεκίνησε η μαζική παραγωγή των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων. Ο Νόις συνίδρυσε την Intel, μια από τις πιο σημαντικές κατασκευάστριες ολοκληρωμένων κυκλωμάτων στον κόσμο.[1] Το ολοκληρωμένο κύκλωμα ήταν μια τομή στην ιστορία των υπολογιστών διαχωρίζοντάς την στα δύο. Υπάρχουν τέσσερις γενιές υπολογιστών, οι δύο πρώτες γενιά λυχνίας κενούκαι γενιά κρυσταλλοτριόδου δεν κατασκευάζονται από ολοκληρωμένα κυκλώματα, ενώ οι επόμενες δύο γενιά ολοκληρωμένου κυκλώματος και γενιά μικροεπεξεργαστήχρησιμοποιούν ολοκληρωμένα κυκλώματα και η τέταρτη χρησιμοποιεί το ολοκληρωμένο κύκλωμα μικροεπεξεργαστής.

Η εξέλιξη των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων ακολουθεί τον νόμο του Μουρ, το πλήθος των κρυσταλλοτριόδων ανά τετραγωνική ίντσα ενός ολοκληρωμένου κυκλώματος διπλασιάζεται κάθε 18 μήνες. Διάκριση ολοκληρωμένων κυκλωμάτων] Τα ολοκληρωμένα κυκλώματα διακρίνονται σε τέσσερις κατηγορίες SSI, MSI, LSI και VLSI, ανάλογα με τον αριθμό των λογικών πυλών από τα οποία αποτελούνται. SSI: Μικρής κλίμακας ολοκλήρωσης ((ολοκληρωμένα) κυκλώματα) είναι τα ολοκληρωμένα κυκλώματα τα οποία περιλαμβάνουν μία με είκοσι λογικές πύλες. Περιέχουν τις μεμονωμένες λογικές πύλες που μπορεί να χρειάζεται ένα απλό κύκλωμα. MSI: Μεσαίας κλίμακας ολοκλήρωσης είναι τα ολοκληρωμένα κυκλώματα τα οποία περιλαμβάνουν είκοσι με 200 λογικές πύλες. Περιέχουν λειτουργικές δομικές μονάδες ολοκληρωμένων κυκλωμάτων. LSI: Μεγάλης κλίμακας ολοκλήρωσης είναι τα ολοκληρωμένα κυκλώματα τα οποία περιλαμβάνουν 200 με περίπου 200000 λογικές πύλες. VLSI: Πολύ μεγάλης κλίμακας ολοκλήρωσης είναι τα ολοκληρωμένα κυκλώματα τα οποία περιλαμβάνουν πολλές λογικές πύλες. Κατασκευή Η περιγραφόμενη μέθοδος περιγράφει τη συνήθη μηχανοποιημένη μέθοδο κατασκευής ολοκληρωμένου κυκλώματος πάνω σε φύλλο πυριτίου. Η μέθοδος αυτή ονομάζεται φωτολιθογραφία, μία μέθοδος που στηρίζεται στις επιστρώσεις, τις μάσκες την ακτινοβόληση. Αρχικά, υπάρχει ένα πλακίδιο μονοκρυσταλλικού πυριτίου, δηλαδή ένα πολύ λεπτό επίπεδο φύλλο. Πάνω στο φύλλο θεωρούνται εκατοντάδες κύβοι. Κάθε κύβος δέχεται διαδοχικά την ίδια διαδικασία, ώστε να χρησιμοποιείται η ίδια μάσκα για εκατοντάδες κύβους, αν και μερικές εταιρίες προσφέρονται να δημιουργήσουν πλακίδια διαφορετικών ολοκληρωμένων κυκλωμάτων για να εξυπηρετήσουν ανάγκες μικρής ζήτησης. Το φύλλο επιστρώνεται με φωτοευαίσθητο φιλμ.[1] Πάνω από το φύλλο τοποθετείται μια μάσκα και ύστερα ακτινοβολείται με υπεριώδη ακτινοβολία.[1] Η μάσκα προστατεύει τις περιοχές του φύλλου που δεν πρέπει να αλλάξουν, ενώ δεν προστατεύει τις περιοχές που χρειάζονται διαμόρφωση.[1] Μετά από αυτή τη διαδικασία το φιλμ εμφανίζεται και απομακρύνεται από τις ακτινοβολημένες περιοχές.[1] Οι απροστάτευτες περιοχές δέχονται κάποια επεξεργασία, όπως νόθευση. Η παραπάνω διαδικασία επαναλαμβάνεται μέχρι να δημιουργηθούν όλα τα στοιχεία του κυκλώματος.[1] Στο τέλος το φύλλο επιμεταλλώνεται, επαναλαμβάνεται η παραπάνω διαδικασία και το απροστάτευτο τμήμα του μετάλλου απομακρύνεται με οξύ. Το τελικό αποτέλεσμα είναι πάνω στο πλακίδιο να έχει δημιουργηθεί ένα μοτίβο από ολοκληρωμένα κυκλώματα. Οι κύβοι ελέγχονται αν λειτουργούν πάνω στο πλακίδιο.[2] Ύστερα το πλακίδιο διαμελίζεται στα ολοκληρωμένα, αφαιρούνται αυτά που δε λειτουργούν. Το κάθε ολοκληρωμένο συνδέεται με τους ακροδέκτες του κουτιού, συσκευάζεται, ελέγχεται για τελευταία φορά και αν λειτουργεί σωστά είναι έτοιμο.

Ονομασία προέλευσης Πώς γεννιέται η γεωγραφική προέλευση Όταν ένα προϊόν μιας συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής παρουσιάζει ορισμένα ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά που εκτιμούνται σαν ανώτερα από τους καταναλωτές και περνώντας τα χρόνια ανακαλύπτουν ότι τα χαρακτηριστικά αυτά παρουσιάζονται, με υψηλό βαθμό σταθερότητας, μόνο σ αυτό τότε η ονομασία του συγκεκριμένου προϊόντος καταλήγει να συνοδεύεται με ένα επώνυμο, την γεωγραφική του προέλευσή. Η γεωγραφική περιοχή προέλευσης μπορεί να έχει μεγάλες διαστάσεις αλλά πιο συνήθως περιορισμένες. Οι ποιοτικές ιδιαιτερότητες όσον αφορά τα προϊόντα που έρχονται από καλλιέργειες και έχουν υποστεί περαιτέρω επεξεργασίες έχουν λοιπόν τις ρίζες τους στις περιβαλλοντικές συνθήκες και στην παράδοση μέσω της οποίας ο άνθρωπος με βάση την πείρα του και την κουλτούρα του ανέπλασε τις ποιοτικές ιδιομορφίες του εκάστοτε προϊόντος. Με αυτό τον τρόπο γεννιόνται τα λεγόμενα παραδοσιακά προϊόντα που οδηγούν στην διαφοροποίηση της γεωργικής παραγωγής, διαφοροποίηση που υπάρχει και μέσα στο ίδιο το προϊόν. Η παρτίδα του κάθε γεωργού μπορεί να διαφέρει από εκείνη του γείτονά του παρόλο που παραμένουν και οι δύο στα πλαίσια της ποιοτικής ομοιότητας του. Κι αυτό δεν είναι αρνητικό είναι πλούτος. Η βιομηχανία τουναντίον τείνει προς την ομογεννοποίηση. Ένα βιομηχανικό προϊόν πρέπει ποιοτικά να είναι όμοιο από το πρώτο μέχρι το τελευταίο κομμάτι. Αν η πρώτη ύλη είναι ποικιλότροπη επεμβαίνει να την ομοιοποιήσει. Ποιοτικά όμως ο μέσος όρος τείνει προς τα κάτω. Κι όχι μόνο, η βιομηχανία προσαρμόζει την ποιότητα στην αρέσκεια της πλειοψηφίας των καταναλωτών Έτσι γίνεται και η μεταβολή η αποδοχή νέων γεύσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι στις ανεπτυγμένες κοινωνίες οι γεύσεις και τα αρώματα των τροφίμων τείνουν προς το απαλό προς το ουδέτερο. Ως προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ), ή εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν (ΕΠΙΠ) νοείται το όνομα μιας περιοχής, που χρησιμοποιείται στην περιγραφή ενός αγροτικού ή κτηνοτροφικού προϊόντος που παράγεται σε αυτήν και η ποιότητα του ή τα χαρακτηριστικά οφείλονται κυρίως ή αποκλειστικά στο γεωγραφικό περιβάλλον. Το καθεστώς για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων θεσπίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 1992 με τον κανονισμό 2081/92. Ως προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη (ΠΓΕ) «γεωγραφική ένδειξη»: το όνομα μιας περιοχής, ενός συγκεκριμένου τόπου ή, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μιας χώρας, το οποίο χρησιμοποιείται για την περιγραφή ενός γεωργικού προϊόντος ή ενός τροφίμου: που κατάγεται από την εν λόγω περιοχή, τον συγκεκριμένο τόπο ή την εν λόγω χώρα, του οποίου η συγκεκριμένη ποιότητα, η φήμη ή άλλα χαρακτηριστικά μπορούν να αποδοθούν στην εν λόγω γεωγραφική καταγωγή, του οποίου η παραγωγή ή /και η μεταποίηση ή/και η επεξεργασία πραγματοποιούνται στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή.

Επισημαίνεται ότι για κάθε προϊόν, εκτός της Κοινοτικής και Εθνικής νομοθεσίας για το σύνολο των ΠΟΠ/ΠΓΕ, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και οι συγκεκριμένες προδιαγραφές, που περιγράφονται στην Εθνική ή Κοινοτική νομοθεσία καταχώρισης του προϊόντος ως ΠΟΠ ή ΠΓΕ. ΔΙΠΛΩΜΑΤΑ ΕΥΡΑΣΙΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΝΤΕΣ Έχει γίνει του συρμού να συναθροίζουν τα πνευματικά δικαιώματα, μαζί με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, τα εμπορικά σήματα και 3 ξεχωριστές και διαφορετικές οντότητες, που περιλαμβάνουν 3 ξεχωριστά και διαφορετικά σύνολα νόμων, συν μια ντουζίνα άλλους νόμους, σε ένα κοινό δοχείο και να ονομάζουν αυτό το συνοθύλευμα «πνευματική ιδιοκτησία». Ο διαστρεβλωτικός αυτός όρος που προκαλεί σύγχυση, δεν κατέστη κοινός κατά λάθος. Οι εταιρείες που κερδίζουν από την σύγχυση, είναι ακριβώς εκείνες που τον προώθησαν. Ο πιο ξεκάθαρος τρόπος για να ξεφύγουμε από αυτή τη σύγχυση, είναι να απορρίψουμε εντελώς τον όρο αυτό Σύμφωνα με τον καθηγητή Mark Lemley, που τώρα βρίσκεται στη Νομική Σχολή του Στάνφορντ, η διαδεδομένη χρήση του όρου "πνευματική ιδιοκτησία" είναι μια μόδα που ακολούθησε την ίδρυση του Παγκόσμιου Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας (WIPO), το 1967, ενώ έγινε πραγματικά κοινή μόλις τα τελευταία χρόνια. (Η WIPO είναι επίσημα μια οργάνωση του ΟΗΕ, αλλά στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα των κατόχων πνευματικών δικαιωμάτων, των ευρεσιτεχνιών και των εμπορικών σημάτων.) Ο όρος κουβαλάει μαζί του μια προκατάληψη που δεν είναι δύσκολο να φανεί: προτείνει να σκεφτόμαστε για τα πνευματικά δικαιώματα, τις πατέντες πνευματικής ιδιοκτησίας και τα εμπορικά σήματα, με τρόπο ανάλογο όπως και για τα δικαιώματα ιδιοκτησίας για φυσικά αντικείμενα. (Αυτή η αναλογία έρχεται, βέβαια, σε σύγκρουση με τη βασική φιλοσοφία του Νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, του Δικαίου ευρεσιτεχνίας και του Δικαίου των εμπορικών σημάτων, αλλά μόνον οι ειδικοί το γνωρίζουν αυτό. Αυτοί οι νόμοι στην πραγματικότητα δεν μοιάζουν με τους νόμους περί φυσικής ιδιοκτησίας, αλλά η χρήση αυτού του όρου, οδηγεί τους νομοθέτες να διαμορφώνουν νόμους που να μοιάζουν όλο και περισσότερο με εκείνους. Αφού αυτή είναι η επιθυμητή αλλαγή από τις εταιρείες που ασκούν την ισχύ των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και των εμπορικών σημάτων, η προκατάληψη που εισάγει ο όρος "πνευματική ιδιοκτησία", τους ταιριάζει απόλυτα. Η προκατάληψη είναι επαρκής λόγος για να απορρίψει κανείς τον όρο αυτό, και ο κόσμος με ρωτά πολλές φορές αν μπορώ να προτείνω κάποιο άλλο όνομα για τη συνολική αυτή κατηγορία - είτε έχουν προτείνει τις δικές τους εναλλακτικές και συχνά χιουμοριστικές ονομασίες. Οι διάφορες προτάσεις περιλαμβάνουν Ε.Π.Μ., που σημαίνει Επιβεβλημένα Προνόμια Μονοπωλίου και Ν.Ε.Μ.Π.α.τ.Κ., που σημαίνει Νομίμως Επιβαλλόμενα Μονοπώλια Προερχόμενα από τη Κυβέρνηση. Ορισμένοι μιλούν για "Καθεστώτα Αποκλειστικών Δικαιωμάτων", αλλά το αναφέρεσαι στους περιορισμούς, μιλώντας για "Δικαιώματα", αποτελεί επίσης αντίφαση. Μερικά από αυτά τα εναλλακτικά ονόματα θα ήταν μια βελτίωση, αλλά είναι λάθος να αντικατασταθεί η "πνευματική ιδιοκτησία" από οποιονδήποτε άλλον όρο. Ένα άλλο όνομα δεν θα

αντιμετώπιζε το βαθύτερο πρόβλημα του όρου: την υπερβολική γενίκευση. Η "πνευματική ιδιοκτησία" δεν συνιστά καθόλου ένα ενιαίο πράγμα - αυτό είναι μια οφθαλμαπάτη. Ο μόνος λόγος που οι άνθρωποι πιστεύουν ότι έχει νόημα να θεωρείται ως ενιαία κατηγορία, είναι ότι η διαδεδομένη χρήση του όρου τους έχει παραπλανήσει. Ο όρος "πνευματική ιδιοκτησία" είναι στην καλύτερη περίπτωση ένα πολυσυλλεκτικό δοχείο, για να συναθροισθούν μαζί ετερόκλητοι νόμοι. Οι μη έχοντες νομική παιδεία που ακούν έναν όρο να εφαρμόζεται σε αυτούς τους διάφορους νόμους, τείνουν να υποθέτουν ότι θα βασίζονται σε μία κοινή αρχή, και ότι θα λειτουργούν παρόμοια. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα. Αυτοί οι νόμοι δημιουργήθηκαν χωριστά, εξελίχθησαν διαφορετικά, και καλύπτουν εντελώς διαφορετικές δραστηριότητες, έχουν διαφορετικούς κανόνες και εγείρουν διαφορετικά ζητήματα δημόσιας πολιτικής. Ο Νόμος περί Πνευματικών Δικαιωμάτων (Copyright Law) σχεδιάστηκε για να προωθήσει τη συγγραφή διαφόρων γραπτών έργων καθώς και την τέχνη, και καλύπτει τις λεπτομέρειες έκφρασης ενός έργου. Ο Νόμος περί Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (Patent Law) είχε ως στόχο την προώθηση της δημοσίευσης χρήσιμων ιδεών, με τίμημα την παραχώρηση, σε εκείνον που δημοσιεύει μία ιδέα, ενός προσωρινού μονοπωλίου πάνω της- ένα τίμημα που ενώ μπορεί να αξίζει να καταβληθεί σε κάποιους τομείς δραστηριότητας, ενδέχεται να μην συμφέρει να καταβληθεί σε άλλες περιπτώσεις. Ο Νόμος περί Εμπορικών Σημάτων (Trademark Law), αντίθετα, δεν είχε σκοπό να προωθήσει κάποιο συγκεκριμένο τρόπο δράσης, αλλά στόχευε απλώς να επιτρέψει στους αγοραστές να γνωρίζουν τι αγοράζουν. Οι νομοθέτες, όμως, κάτω από την επίδραση του όρου "πνευματική ιδιοκτησία", το μετέτρεψαν σε ένα σύστημα που παρέχει κίνητρα για τη διαφήμιση. Επειδή αυτοί οι νόμοι αναπτύχθηκαν ανεξάρτητα, είναι διαφορετικοί σε κάθε τους λεπτομέρεια, καθώς και στους βασικούς τους σκοπούς και τις μεθόδους τους. Έτσι, εάν μάθετε κάποια πράγματα σχετικά με το Νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων, θα ήτανε σοφό να υποθέσετε ότι ο Νόμος περί Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας θα είναι διαφορετικός. Σπανίως θα κάνετε λάθος! Οι άνθρωποι συχνά αναφέρονται στον όρο "πνευματική ιδιοκτησία", όταν στην πραγματικότητα εννοούν κάποια μεγαλύτερη ή μικρότερη υποκατηγορία. Για παράδειγμα, οι πλούσιες χώρες συχνά επιβάλλουν άδικους νόμους στις φτωχές χώρες, για να αρμέξουν χρήματα από αυτές. Μερικοί από αυτούς τους νόμους είναι Νόμοι περί «πνευματικής ιδιοκτησίας», ενώ κάποιοι άλλοι δεν είναι. Παρ' όλα ταύτα, οι επικριτές της πρακτικής συχνά πιάνονται από τον εν λόγω όρο, επειδή τους είναι γνωστό και οικείο. Μέσω της χρήσης του, αλλοιώνουν την ίδια τη φύση του ζητήματος. Θα ήταν καλύτερο να χρησιμοποιήσει κανείς τον ακριβή όρο, όπως ας πούμε «Νομοθετικός Αποικισμός», που πάει κατ' ευθείαν στην καρδιά του θέματος. Οι κοινοί άνθρωποι δεν είναι οι μόνοι που έχουν μπερδευτεί από αυτόν τον όρο. Ακόμη και οι καθηγητές Νομικής, που διδάσκουν αυτούς τους Νόμους, δελεάζονται και αποσπάται η προσοχή τους από την γοητεία του όρου «Πνευματική Ιδιοκτησία», και προβαίνουν σε γενικές δηλώσεις που έρχονται όμως σε αντίθεση με πράγματα που γνωρίζουν. Για παράδειγμα, ένας καθηγητής έγραψε το 2006: Σε αντίθεση με τους απογόνους τους, που τώρα καθαρίζουν τα πατώματα του WIPO, οι συντάκτες του Συντάγματος των ΗΠΑ είχαν μια ηθική, μία στάση που ευνοούσε τον ανταγωνισμό σε θέματα

πνευματικής ιδιοκτησίας. Ήξεραν ότι κάποια δικαιώματα μπορεί να είναι αναγκαία, αλλά... έδεσαν τα χέρια της Γερουσίας, περιορίζοντας την εξουσία της με πολλούς τρόπους. Η δήλωση αυτή αναφέρεται στο άρθρο 1, παράγραφος 8, εδάφιο 8 του Συντάγματος των ΗΠΑ, που επιτρέπει την ύπαρξη ενός Νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων και του Δικαίου Ευρεσιτεχνίας. Η ρήτρα αυτή, όμως, δεν έχει καμία σχέση με τα εμπορικά σήματα ή τα διάφορα άλλα. Ο όρος "πνευματική ιδιοκτησία" οδήγησε εκείνον τον καθηγητή να κάνει μία εσφαλμένη γενίκευση. Ο όρος "πνευματική ιδιοκτησία" οδηγεί, επίσης, σε απλοϊκή σκέψη. Οδηγεί τους ανθρώπους να επικεντρώνονται στην επιφανειακή ομοιότητα μορφής που αυτοί οι ανόμοιοι νόμοι έχουν - ότι δημιουργούν τεχνητά πλεονεκτήματα για συγκεκριμένες ομάδες- και να μη λαμβάνουν υπ' όψη τα στοιχεία που αποτελούν την ουσία τους: τους συγκεκριμένους περιορισμούς που θέτει ο κάθε νόμος για τους πολίτες, και τις συνέπειες που έπονται. Αυτή η απλοϊκή εστίαση στη μορφή και μόνον, ενθαρρύνει μία "οικονομικίστικη" προσέγγιση σε όλα αυτά τα θέματα. Οι αρχές της οικονομίας λειτουργούν και εδώ, όπως συμβαίνει συχνά, ως όχημα για ανεξέταστες υποθέσεις. Αυτές περιλαμβάνουν υποθέσεις σχετικά με διάφορες αξίες, όπως πχ. ότι η ποσότητα παραγωγής είναι σημαντικός παράγοντας, ενώ η ελευθερία και ο τρόπος ζωής δεν είναι, και πραγματικά παραδοχές οι οποίες είναι ως επί το πλείστον ψευδείς, όπως ότι τα πνευματικά δικαιώματα για τη μουσική υποστηρίζουν τους μουσικούς, ή ότι οι πατέντες στα φάρμακα υποστηρίζουν έρευνα που σώζει ζωές. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι, μέσα στην ευρεία κλίμακα που ο όρος «πνευματική ιδιοκτησία» υπονοεί, τα ειδικά ζητήματα που εγείρονται από τους διάφορους νόμους καθίστανται σχεδόν αόρατα. Τα θέματα αυτά εγείρονται από τις ιδιαιτερότητες του κάθε νόμου- ακριβώς εκείνα που ο όρος "πνευματική ιδιοκτησία" ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αγνοούν. Για παράδειγμα, ένα θέμα σχετικά με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας είναι εάν ο διαμοιρασμός μουσικής θα πρέπει να επιτρέπεται. Ο νόμος περί ευρεσιτεχνίας δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Ο νόμος περί ευρεσιτεχνίας εγείρει ζητήματα όπως το αν οι φτωχές χώρες θα πρέπει να μπορούν να παράγουν φάρμακα που σώζουν ζωές και να τα πωλούν φτηνά για να σώζουν ζωές. Ο νόμος περί πνευματικών δικαιωμάτων δεν έχει καμία σχέση με αυτά τα θέματα. Κανένα από αυτά τα θέματα δεν είναι αποκλειστικά οικονομικής φύσεως, και οι όποιες μηοικονομικές τους πτυχές είναι πολύ διαφορετικές. Χρησιμοποιώντας τη ρηχή οικονομική υπερβολική γενίκευση ως βάση για την εξέταση τους, σημαίνει ότι θα αγνοούμε τις διαφορές. Μπερδεύοντας τους δύο νόμους μέσα στην κατσαρόλα της "πνευματικής ιδιοκτησίας", εμποδίζουμε την καθαρή σκέψη για τον καθένα χωριστά. Έτσι, οποιεσδήποτε απόψεις για "το θέμα της πνευματικής ιδιοκτησίας" και οποιεσδήποτε γενικεύσεις σχετικά με αυτήν την υποτιθέμενη κατηγορία, είναι σχεδόν σίγουρα ανόητες. Εάν νομίζετε ότι όλοι αυτοί οι νόμοι αποτελούν ένα ενιαίο θέμα, τότε θα τείνετε να διαλέξετε τις απόψεις σας από μία επιλογή εκτεταμένων υπερβολικών γενικεύσεων, καμία από τις οποίες δεν είναι καλή. Αν θέλετε να σκεφτείτε καθαρά σχετικά με τα ζητήματα που εγείρονται από τις πατέντες, ή τα πνευματικά δικαιώματα ή τα εμπορικά σήματα, ή τους διάφορους άλλους νόμους, τότε το πρώτο βήμα είναι να ξεχάσετε την ιδέα της ανάμειξης όλων αυτών και να τα αντιμετωπίζετε σαν ξεχωριστά ζητήματα. Το δεύτερο βήμα είναι να απορρίψετε τις στενές προοπτικές και την απλοϊκή εικόνα που ο όρος "πνευματική ιδιοκτησία" υπονοεί. Εξετάστε κάθε ένα από αυτά τα θέματα χωριστά, στην πληρότητά του, και μόνο τότε θα έχετε μια ευκαιρία να τα εξετάσετε πραγματικά καλά.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. http://www.europarl.europa.eu/atyourservice/el/displayftu.html?ftuid=ftu_3.2.4.html 2. http://www.eliesladikalamatiano.gr/olive/popkaipgetouladioukaiteselias/ieinaitaproiontapopepge.html 3. http://www.euretirio.com/sima-trademark/ 4. https://el.wikipedia.org/wiki/%ce%a0%ce%bd%ce%b5%cf%85%ce%bc%ce%b1%cf%84% CE%B9%CE%BA%CE%AE

ΠΣΠΑ Β ΛΥΚΕΙΟΥ Α Τετράμηνο 2015-16 Project : «Κατοχύρωση Πνευματικής Ιδιοκτησίας Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας και» Εμπορικά Σήματα. Ποια είναι η χρησιμότητα και ποιες οι διαφορές τους; ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΔΙΠΛΩΜΑ ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ,ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Α ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ Ομάδα: Ευρεσιτέχνες Υπεύθυνος καθηγητής: κ.μανωλάς Δ.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΧΕΙΑ ΔΙΠΛΩΜΑ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΑ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΤΑΧΥΡΩΣΗ ΛΟΓΟΤΥΠΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΟΣ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ (ΠΥΧ) ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΗΜΑΣΙΑ:

ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ: Σύμφωνα με τον Νόμο 1733/1987 υπάρχουν τρεις κατηγορίες εφευρέσεων: Η Υπηρεσιακή Εφεύρεση, είναι το προϊόν συμβατικής σχέσης εργαζομένου με εργοδότη για την ανάπτυξη εφευρετικής δράσης. Στην περίπτωση πραγματοποίησης υπηρεσιακής εφεύρεσης ο δημιουργός δικαιούται πρόσθετη εύλογη αμοιβή, αν η εφεύρεση είναι ιδιαίτερα επωφελής για τον εργοδότη και τα δικαιώματα της εφεύρεσης ανήκουν εξολοκλήρου στον εργοδότη. Η Εξαρτημένη Εφεύρεση, είναι η εφεύρεση που πραγματοποιείται από τον δημιουργό με τη χρήση υλικών, μέσων ή πληροφοριών της επιχείρησης στην οποία εργάζεται. Η εξαρτημένη εφεύρεση ανήκει κατά 40% στον εργοδότη και κατά 60% στο δημιουργό. Ο εργοδότης δικαιούται να εκμεταλλευτεί την εξαρτημένη εφεύρεση κατά προτεραιότητα έναντι αμοιβής προς το δημιουργό. Ο δημιουργός εξαρτημένης εφεύρεσης γνωστοποιεί εγγράφως στον εργοδότη την πραγματοποίηση της εφεύρεσης και παρέχει τα αναγκαία στοιχεία για την από κοινού υποβολή αίτησης χορήγησης Δ.Ε. Αν ο εργοδότης δεν δηλώσει εγγράφως στον εργαζόμενο, μέσα σε ένα εύλογο διάστημα από την γνωστοποίηση ότι ενδιαφέρεται να συνυποβάλλει αίτηση Δ.Ε., ο εργαζόμενος μπορεί να υποβάλλει αίτηση Δ.Ε. για λογαριασμό του, στην περίπτωση αυτή η εφεύρεση ανήκει εξ ολοκλήρου στον εργαζόμενο. Η Ελεύθερη Εφεύρεση, η οποία είναι εφεύρεση που δεν εμπίπτει στα 1 ή 2 πιο πάνω και η οποία πραγματοποιείται από ιδιώτη ανεξάρτητο εφευρέτη και ανήκει εξ ολοκλήρου σ' αυτόν.