Σταμούλης Στούρνας Ο Καθηγητής Σταμούλης Στούρνας, Στάμος για όλους εμάς τους φίλους και συνεργάτες του, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Αμέσως μετά τις γυμνασιακές του σπουδές στο Κολλέγιο Αθηνών, ενεγράφη στο Πανεπιστήμιο του Harvard, ΗΠΑ, απ όπου απεφοίτησε το 1965, B.A. (cum laude) in Chemistry. To 1966 πήρε το μεταπτυχιακό δίπλωμα MA στη Χημεία από το ίδιο Πανεπιστήμιο. To 1970 του απενεμήθη το διδακτορικό του στην Οργανική Σύνθεση (PhD) από το Πανεπιστήμιο Columbia. Ξεκίνησε τη καριέρα του το 1970, ως Research Chemist (1970-1972) στην εταιρία Mobil, Central Research Division, Mobil Research and Development Corporation, Princeton, NJ, στην οποία συνέχισε να εργάζεται μέχρι το 1978 ως Senior Research Chemist. Η κύρια ασχολία του ήταν η έρευνα σε θέματα νέων προσθέτων στα λιπαντικά και τα πετρέλαια. Ως ερευνητής της Mobil, παρακολούθησε προχωρημένα μαθήματα στα Ερευνητικά Κέντρα της Mobil Oil Corp. (New Jersey και Texas, ΗΠΑ) σε Lubricant Science and Technology Course (1973), Reservoir Engineering Course (1974), Economic 1
Analysis and Decision Making in Oil Exploration and Production (1975) και Modern Refinery Technology (1976). Κατά τη διάρκεια των σπουδών του τιμήθηκε με μια σειρά από βραβεία, όπως, The John Vakis Award for excellence in the natural sciences, Athens College, 1962, Harvard College Scholarship Recipient, 1962-1965, Columbia University Faculty Fellow, 1965-67, Elected member of Sigma Xi, 1969, κλπ. Όταν ο Στάμος ήρθε στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Ε.Μ. Πολυτεχνείου το 1978 ως Επιμελητής, ήταν ήδη ένας ώριμος επιστήμων και ερευνητής στο πεδίο των καυσίμων και λιπαντικών. Στη συνέχεια εξελέγη Λέκτορας, Επίκουρος Καθηγητής, Αναπληρωτής Καθηγητής και Καθηγητής το 1994. Όπως ήταν αναμενόμενο μετά από λαμπρές διεθνείς σπουδές και βιομηχανική εμπειρία στον κλάδο των πετρελαίων και λιπαντικών, ο Στάμος έφερε μια νέα πνοή και αντίληψη για τη σύγχρονη έρευνα και διδασκαλία στη γνωστική περιοχή της Τεχνολογίας Καυσίμων και Λιπαντικών της Σχολής. Αμέσως με τον ερχομό του στη Σχολή, ξεκίνησε σε συνεργασία με τον τότε Διευθυντή του Εργαστηρίου αείμνηστο Καθηγητή Γ. Κυριακόπουλο και τους άλλους συναδέλφους του Εργαστηρίου, ένα εκτεταμένο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της υποδομής του Εργαστηρίου σε αναλυτικές συσκευές και μηχανικό εξοπλισμό. Αυτό έγινε εφικτό μέσω ανταγωνιστικών Ευρωπαϊκών ερευνητικών προγραμμάτων, αλλά και σε συνεργασία με Ελληνικές κυρίως εταιρίες πετρελαίου και διυλιστήρια. Σύντομα το Εργαστήριο Τεχνολογίας Καυσίμων και Λιπαντικών, ήταν σε θέση να προσφέρει τη πλέον σύγχρονη εκπαίδευση στους προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές του. Υπό την επίβλεψη του Στάμου υπήρχε πλειάδα προπτυχιακών φοιτητών και υποψηφίων διδακτόρων στην ευρύτερη 2
περιοχή των υγρών καυσίμων και λιπαντικών. Οι επιστημονικές περιοχές τις οποίες δίδασκε και εργαζόταν ερευνητικά, ήταν η μείωση της περιβαλλοντικής ρύπανσης από τα καύσιμα και την καύση τους, η καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής επιβάρυνσης από βιομηχανικές δραστηριότητες και μεταφορές, η αναβάθμιση υγρών καυσίμων, τα υγρά καύσιμα από μη πετρελαϊκές πρώτες ύλες, η συσχέτιση της δομής των καυσίμων με τη συμπεριφορά τους κατά την καύση, η χρήση προσθέτων για βελτίωση της απόδοσης των καυσίμων και των λιπαντικών, η αναβάθμιση στερεών καυσίμων υπό ήπιες συνθήκες και η καταπολέμηση της θαλάσσιας ρύπανσης από τα πετρελαιοειδή. Άρχισε νέες και πρωτότυπες για την εποχή του συνεργασίες με διάφορες εταιρίες, όπως η Elinoil (σήμερα Elin), ΕΚΟ, ΕΛΠΕ, Shell, κλπ., στην πιστοποίηση της ποιότητας και ποσότητας των καυσίμων τα οποία διέθεταν οι εταιρίες στους καταναλωτές. Οι μεγάλοι ωφελημένοι αυτών των συνεργασιών ήταν οι φοιτητές της Σχολής, οι οποίοι συμμετείχαν σε όλα τα ερευνητικά προγράμματα, εκπαιδευόμενοι σε νέες συσκευές, μεθόδους, ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, κλπ. Συγχρόνως παρείχε υπηρεσίες ως τεχνικός σύμβουλος σε πλειάδα θεσμών και εταιριών, όπως το Εθνικό Συμβούλιο Ενεργείας (1979 89), Ελινόιλ Α.Ε. και Δρακόιλ Α.Ε., 1980, Mobil Oil (Hellas), 1981, Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων Α.Ε., 1985, ΔΕΗ, 1985, ΥΠΕΧΩΔΕ, 1985, ΕΚΕΤ, 1986, Ενιαίος Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής, (1987-88), Ελληνικά Διυλιστήρια Ασπροπύργου, 1988, Πυροσβεστικό Σώμα, (1991 98), Υπουργείο Οικονομικών, (1997 99), κλπ. Συμμετείχε στη Δημοτική Επιχείρηση Φωταερίου Αθηνών, ως μέλος του Συμβουλίου Εκμεταλλεύσεως (1990 1998) και στο Διαπανεπιστημιακό 3
Κέντρο Αναγνωρίσεως Τίτλων Σπουδών της Αλλοδαπής ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου (1994-1997). Ανήσυχο πνεύμα και ερευνητής, συμμετείχε σε διάφορες τεχνικές κυρίως θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως μέλος της Ομάδας Εργασίας του Υπουργείου Ενέργειας και Φυσικών Πόρων που οργάνωσε την Ελληνική Προεδρία της ΕΟΗ στον τομέα της Ενέργειας (1983). Συμμετείχε σε συναντήσεις του Energy Group, μέλος του High Level Energy Group, μέλος της Επιτροπής για την υιοθέτηση της Οδηγίας 85/536/EEC για την εξοικονόμηση πετρελαίου μέσω της χρήσης υποκατάστατων συστατικών στη βενζίνη (DG XVII, 1985-88), μέλος της Τεχνικής Επιτροπής 3639/85 της ΕΟΚ για την ανάπτυξη προγραμμάτων για τους υδρογονάνθρακες (πετρέλαιο και φυσικό αέριο), DG XVII [1985-88], μέλος σε συναντήσεις της Advisory Committee on the Management of Demonstration Projects στον τομέα της ενέργειας (DG XVII, 1983-1989), μέλος του Working Group III για τη διαμόρφωση Πρωτοκόλλου Ενεργειακής Απόδοσης στα πλαίσια του European Energy Charter [1991-94], μέλος του Environmental Fuel Experts Group (EFEG) της Direcorate General XI (Environment) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [1995-97], Εθνικός Εμπειρογνώμονας της Ελλάδας σε θέματα καυσίμων στα πλαίσια του Environment Group του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (1996), μέλος του WG III (Fuel Technology) του Auto-Oil II Programme της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1997), μέλος των Working Groups 21 (Gasoline) και 24 (Diesel Fuel) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Τυποποίησης (CEN) [1998-1999], μέλος του Working Group 30 (Fuel Quality Monitoring) του CEN 1999, κλπ. Ο Στάμος διετέλεσε Διευθυντής του Τομέα Σύνθεσης και Ανάπτυξης Βιομηχανικών Διαδικασιών ( 1990-1993 και 1995-1997) και ήταν μέλος σε διάφορες επιστημονικές εταιρίες όπως η American Chemical Society, 4
(Divisions of Petroleum Chemistry and Fuel Chemistry), Society of Automotive Engineers (USA), Society of Petroleum Engineers (USA), The Combustion Institute (USA), Association of Harvard Chemist, στην Ένωση Ελλήνων Χημικών, κλπ. Μαζί με τους φοιτητές και συναδέλφους του δημοσίευσε πάνω από 150 εργασίες σε διεθνή περιοδικά, συνέδρια, πατέντες και έγραψε πολλά βιβλία και σημειώσεις στην ευρύτερη περιοχή των καυσίμων και λιπαντικών, κυρίως για τους φοιτητές του, με τους οποίους διατηρούσε πάντα άριστες σχέσεις. Ο Στάμος ήταν παντρεμένος και είχε 4 παιδιά. Απεβίωσε ξαφνικά τον Οκτώβριο του 2009, το οποίο θα ήταν και το τελευταίο Ακαδημαϊκό έτος της υπηρεσίας του στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο. Θα τον θυμόμαστε πάντα. 5