ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΤΡΙMHNIAIA EKΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΦΙΛΙΩΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡ/ΝΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ» ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΦΙΛΙΩΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ» ΓΡΑΦΕΙΑ: ΕΜΜ. ΜΠΕΝΑΚΗ 25 Τ.Κ. 10678-ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ. 210 3806090 - FAX: 210 3815772 Site: www.adelfotis-filioton.gr E-mail: papagonis@otenet.gr Αρ. βιβλίου αναγνωρισμ. σωματείων Πρωτοδικ. 1711 Αριθμ. φακέλου Νομαρχίας Αθηνών 218 Α.Φ.Μ. 090045259 ΔΟΥ: Α ΑΘΗΝΩΝ Κωδικός Γεν. Γραμματείας Ενημέρωσης: 5283 ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡ. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΦΙΛΙΩΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ» ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ 3 Τ.Κ. 10677 ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ: 210 3835572 - FAX: 210 3835083 E-mail: mitropoulos.g@dsa.gr ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Ι. Π. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Γεν. Γραμματ. Δ.Σ. ΣΤΥΛ. Ν. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Ταμίας ΑΛΕΞ. ΣΤ. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ Ειδ. Γραμματ. Δ.Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤ. Ρ. ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ Μέλος Εξελ. Επιτροπής DTP - ΕΚΤΥΠΩΣΗ Τηλ.: 210 34.76.090 e-mail: info@saiti.gr ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ Εσωτερικού, ετήσια Ευρώ 20 Εξωτερικού, ετήσια Δολ. ΗΠΑ 50 Κατάθεση συνδρομών: ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ Aριθμός Λογαριασμού: 33627963 ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΦΙΛΙΩΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ» Τιμή τεύχους Ευρώ 5 ΦΙΛΙΩΤΕΣ Περιεχόμενα Ανακοίνωση - Πρόσκληση... σελ. 2 ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ ΤΟΥ 12χρονο είναι πλέον το Περιοδικό μας!...σελ. 4 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ: 1. Εις Οιωνός, αλλά Τις Οιωνός; 2. 28 Οκτωβρίου 1940 28 Οκτωβρίου 2010.Τότε και τώρα! 3. Απονομή τιμητικού επαίνου στους αγωνισθέντες στην Κύπρο το 1974. 4. 28 Οκτωβρίου 2010 στο Χωριό μας. 5. Το Μνημόσυνο των πεσόντων στα Καλάβρυτα. 6. Οι κεραίες στην κορυφή του Προφήτη Ηλία ταλαιπωρούν τους κτηνοτρόφους μας. 7. Η Πλατεία μας. 27-12-2010. 8. Αφιέρωμα στα 150 χρόνια από την ομολογιακή κοίμηση του σύγχρονου απόστολου της Ρωμιοσύνης ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ.... σελ. 6 ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ: Πρακτικά και αποφάσεις της Ετήσιας Τακτικής Γενικής Συνέλευσης της 19ης Δεκεμβρίου 2010... σελ. 17 ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΑΣ: Πίνακας προσφορών..σελ. 23 ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ: 1.Το αντίδωρο και η διανομή του. 2. Η έννοια της Βασιλόπιτας...σελ. 24 ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΜΑΣ: 1. Το Χωριό μας Φίλια. Μύθοι, θρύλοι και παραδόσεις που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας. 2. Όμιλος φίλων της Ιστορικής Μονής Αγίου Αθανασίου Φιλίων Αχαΐας... σελ. 26 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ: 1. 15 βήματα για την Αρτηριακή Πίεση. 2. Σημασία νεογιλών δοντιών, αίτια και συνέπειες της πρόωρης απώλειάς τους. 3. Χριστουγεννιάτικες παιδικές αναμνήσεις. Κάλαντα στο Χωριό. 4. Φιλολογικά σημειώματα. 5. Ιστορικές ρήσεις και η σημασία τους...σελ. 30 ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΓΩΝΙΑ: Μουσικοφιλία...σελ. 48 ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΑΣ: 1. Συγχαρητήρια. 2. Γεννήσεις. 3. Μνημόσυνα. 4. Έφυγαν από τη ζωή...σελ. 50 AΝΕΚΔΟΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ: ΦΙΛΕΪΚΕΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ. Δημήτριος Βασιλόπουλος (Ο Γυμνασιάρχης από τα Μουζακέικα των Φιλίων)...σελ. 54 ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ - ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΠΟΥ ΑΠΟ ΣΤΑ- ΖΕΙ Η ΖΩΗ: 1. Οι δάσκαλοί μας, εμείς και τα παιδιά μας! 2. Οι περιούσιοι λαοί και η αντιπαλότητά τους...σελ. 58
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΦΙΛΙΩΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ» ΕΜΜ. ΜΠΕΝΑΚΗ 25 - Τ.Κ. 10678 ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ. 210 3835572 FAX. 210 3835083 Αθήνα 10 Ιανουαρίου 2011 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Αγαπητοί συμπατριώτες, με την ευκαιρία του νέου έτους 2011, ευχόμαστε σε όλους ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ - ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ! Όπως γνωρίζετε, στις 19 Δεκεμβρίου 2010 έγινε η ετήσια Γενική Συνέλευση των μελών της Αδελφότητας, η οποία ενέκρινε τα πεπραγμένα του Δ.Σ. για το 2010 και ομόφωνα, δια βοής, ανέδειξε στο Διοικητικό Συμβούλιο κατ αλφαβητική σειρά τους: 1. Αναστασόπουλο Θεμιστοκλή του Αθανασίου 2. Δρακόπουλο Βασίλειο του Παναγιώτη 3. Ζωγράφο Χαράλαμπο του Νικολάου 4. Καραθανάση Μαρία του Βλασίου 5. Λυμπέρη Γλυκερία του Ιωάννη 6. Μητρόπουλο Γεώργιο του Γρηγορίου 7. Παπαρρηγοπούλου Τσούμου Βασιλική 8. Σιδέρη Βλάσιο του Ιωάννη 9. Τερζή Κωνσταντίνο του Σωτηρίου και στην Εξελεγκτική Επιτροπή τους: 1. Δημητρακόπουλο Αθανάσιο του Βλασίου 2. Παναγόπουλο Γεώργιο του Βασιλείου 3. Καραμάνο Κωνσταντίνο του Ρήγα Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο συνεδρίασε στις 3 Ιανουαρίου 2011 και συγκροτήθηκε σε σώμα ως ακολούθως: 2 Πρόεδρος: Μητρόπουλος Γεώργιος του Γρηγορίου Αντιπρόεδρος: Σιδέρης Βλάσιος του Ιωάννη Γενικός Γραμματέας: Ζωγράφος Χαράλαμπος του Νικολάου Ταμίας: Τερζής Κωνσταντίνος του Σωτηρίου Κοσμήτωρ: Παπαρρηγοπούλου Τσούμου Βασιλική Ειδικός Γραμματέας: Καραθανάση Μαρία του Βλασίου (Αρμόδια για τα θέματα της Ιεράς Μονής Αγίου Αθανασίου) Ειδικός Γραμματέας: Λυμπέρη Γλυκερία του Ιωάννη (Αρμόδια για την νεολαία και την επικοινωνία μέσω διαδικτύου) Μέλη: Αναστασόπουλος Θεμιστοκλής του Αθανασίου Δρακόπουλος Βασίλειος του Παναγιώτη
Ακολούθως το Διοικητικό Συμβούλιο ασχολήθηκε με τον προγραμματισμό των εκδηλώσεων του πρώτου τριμήνου του νέου έτους 2011 και αποφάσισε: Να συμμετάσχει και φέτος στις εορταστικές εκδηλώσεις τόσο στο Μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου την ημέρα της μνήμης του 18 Ιανουαρίου, όσο και στο χωριό μας στη μνήμη του πολιούχου μας Αγίου Βλασίου στις 11 Φεβρουαρίου, εφόσον το επιτρέψουν οι καιρικές συνθήκες. Να εορτάσει την μνήμη του προστάτη μας Αγίου Βλασίου στην Αθήνα την Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011. Σας προσκαλούμε να τιμήσετε με την παρουσία σας τις παραπάνω εκδηλώσεις. Αναλυτικά το πρόγραμμα των εκδηλώσεών μας για το πρώτο τρίμηνο του έτους 2011 έχει ως εξής: Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011: Εκκλησιασμός, όσων μπορέσουν να επισκεφτούν το χωριό μας, στην Ι. Μονή Αγίου Αθανασίου Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011: Εκκλησιασμός, όσων μπορέσουν, στην εκκλησία του χωριού μας την ημέρα της εορτής του πολιούχου του χωριού μας Αγίου Βλασίου. Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011, ώρα 18:00 μ.μ: Εσπερινός και Αρτοκλασία υπέρ υγείας των απανταχού τη γης Φιλιωτών στον Ι. Ναό Αγίας Ειρήνης Αιόλου 36 (πλησίον σταθμού Μοναστηρακίου). Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011, ώρα 07:00 10:15 π.μ.: Εορτασμός του προστάτη μας Αγίου Βλασίου στην Αθήνα με εκκλησιασμό στον Ι. Ναό Αγίας Ειρήνης Αιόλου 36. Στη συνέχεια θα ακολουθήσει συνεστίαση και κοπή της πίττας για το 2011 στο κέντρο «Σταθμός Μπαϊρακτάρη» στην οδό Μητροπόλεως 63. Θα προσφερθούν καφές, γλυκίσματα και βασιλόπιτα και θα επακολουθήσει φαγητό και ποτό για όλους, προσφορά της Αδελφότητας. Για τις επόμενες εκδηλώσεις μας για το έτος 2011 θα σας ενημερώσουμε με επόμενη ανακοίνωσή μας. Για το Διοικητικό Συμβούλιο Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας Γ. ΓΡ. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡ. Ν. ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΠΗΡΑΜΕ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ Με την ευκαιρία που μου δίνετε μέσα από τις σελίδες του φιλόξενου Περιοδικού που κρατάτε στα χέρια σας, θα ήθελα και εγγράφως να εκφράσω τις πιο θερμές μου ευχαριστίες σε όλους όσους με τίμησαν με την ψήφο τους αλλά και την εμπιστοσύνη τους στις τελευταίες Δημοτικές Εκλογές, που ήμουν υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος της Δημοτικής Ενότητας Κλειτορίας του Δήμου Καλαβρύτων. Ανεξάρτητα από το αν έχω εκλεγεί ή όχι, θα είμαι πάντα έτοιμη να μεταφέρω τα αιτήματά σας στην δημοτική παράταξη που ανήκω. Πάντα στην διάθεσή σας. Με εκτίμηση Μάντω Σταματοπούλου - Πασχάλη 3
το Περιοδικό μας και οι παραλήπτες του 12χρονο είναι πλέον το Περιοδικό μας! Αγαπητοί μας συμπατριώτες, φίλοι αναγνώστες του Περιοδικού μας, με τούτο το τεύχος, το τεύχος «48», που κρατάτε στα χέρια σας, το Περιοδικό μας «Τα Φίλια και οι απανταχού Φιλιώτες», συμπλήρωσε το δωδέκατο έτος της ζωής του, έγινε 12 χρονών! Όταν τους πρώτους μήνες του 1999 πήραμε την απόφαση για την έκδοσή του, και κάναμε τα πρώτα βήματα σ αυτή τη δραστηριότητα, κανένας μας δεν πίστευε πως θα κατόρθωνε να συμπληρώσει την παιδική του ηλικία, τα δώδεκά του χρόνια και να βρίσκεται ήδη στο κατώφλι της εφηβικής του ηλικίας! Ο ανάδοχος κάθε νεοφώτιστου παιδιού, ο νουνός, όταν μετά το μυστήριο του βαπτίσματος παραδίδει το νεοφώτιστο, αγόρι ή κορίτσι, στη μητέρα του, λέγει: Σου παραδίδω κουμπάρα το παιδί βαφτισμένο, μυρωμένο, του Θεού παραδομένο, να το φυλάς από φωτιά και από γκρεμό, ώσπου να γίνει δώδεκα χρονών! Φαίνεται ότι τα 12 πρώτα χρόνια της ζωής είναι τα κρισιμότερα, όχι ότι τα επόμενα είναι άνευ σημασίας, κάθε άλλο, αλλά στα δώδεκα πρώτα χρόνια μπαίνουν τα θεμέλια της ζωής κάθε ανθρώπου. Και το Περιοδικό μας, δημιούργημα ανθρώπων, θεωρούμε πως είναι σπουδαίο το γεγονός ότι κατόρθωσε να συμπληρώσει τα 12 πρώτα χρόνια της ζωής του και θα είναι ακόμη σπουδαιότερο αν κατορθώσει να ζήσει και στο μέλλον όχι μόνον την εφηβική του ηλικία, αλλά να μακροημερεύσει διανύοντας την ώριμη πλέον ηλικία, ευχόμενοι να τα εκατοστήσει! Το γεγονός ότι το Περιοδικό μας δεν είναι δημιούργημα ενός μόνο ή έστω μερικών ατόμων, αλλά όλων μας και ότι δεν ανήκει σε κάποιον ή έστω σε κάποιους, αλλά είναι κτήμα όλων μας, έχει τα εχέγγυα να διαιωνιστεί αντλώντας δύναμη από τον δυναμισμό των Φιλιωτών και μάλιστα των νέων, οι οποίοι ωριμάζοντας διαδέχονται η μία γενιά την προηγούμενή της κι εκείνη θα την διαδεχτεί η επόμενή της κ.ο.κ. Πιστεύουμε πως οι νέοι μας ενστερνίζονται το των Σπαρτιατών: «άμες δε γ εσόμεθα πολλώ κάρονες!» και ευελπιστούμε πως όχι μόνο θα συνεχίσουν να το φροντίζουν προκειμένου να συνεχίσει να εκδίδεται, αλλά θα θελήσουν διαρκώς να το βελτιώνουν, και έχου- με πολλά δείγματα που καθιστούν την πίστη μας αυτή εδραία, φτάνει το εκάστοτε Διοικητικό Συμβούλιο της Αδελφότητας να ενδιαφέρεται για την έκδοσή του και να ενθαρρύνει κάθε προσπάθεια βελτίωσής του, ιδιαίτερα από τους νέους μας. Ο συμπατριώτης μας Δικηγόρος και εκ των βασικών συνεργατών του Περιοδικού μας, κ. Παπαρρηγόπουλος Γιάννης, στο τεύχος 46, επισημαίνει τη συμβολή και παρουσία νέων ανθρώπων, ανδρών και γυναικών, στο Περιοδικό μας, τονίζει την αναβάθμισή του ακριβώς με τη συμβολή και παρουσία αυτών των νέων ανθρώπων και απευθύνει προσκλητήριο σάλπισμα προς όλους τους νέους και τις νέες μας να αγκαλιάσουν το Περιοδικό μας, να συμβάλλουν διαρκώς στην αναβάθμισή του και να το καταστήσουν αντικείμενο της φροντίδας τους, διαδεχόμενοι όλους εμάς που θα πρέπει σιγά-σιγά να δίνουμε τη θέση μας αποσυρόμενοι. Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 12 χρόνων της ζωής του Περιοδικού μας, συγχωρήστε μας μια σύντομη αναδρομή στη 12ετή πορεία του, για να θυμηθούμε οι παλιότεροι και να μάθουν οι νεότεροι: Πρόδρομος του Περιοδικού μας υπήρξε, αν και διαφέρει τόσον το περιεχόμενό του, όσον και το κοινό που απευθύνεται, το Παγκαλαβρυτινό Βήμα, το οποίον εξέδωσε, το πρώτον, ο αείμνηστος συμπατριώτης μας, Στρατηγός εν αποστρατεία και Πρόεδρος της Παγκαλαβρυτινής Ενώσεως αείμνηστος Δημήτριος Παναγόπουλος και συνεχίζει να εκδίδεται από την Παγκαλαβρυτινή Ένωση, η οποία βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών με την έκδοση του 100ου τεύχους του. Πρόδρομος υπήρξε επίσης το περιοδικό που εκδίδει ο Σύλλογος των Σκοταναίων. Ενθυμούμαι συγκεκριμένα το συμπατριώτη μας και εξάδελφό μου κ. Αντωνόπουλο Βλάσιο, πόσο κολακευτικά μιλούσε για τους Σκοταναίους και το Περιοδικό τους, κάθε φορά που η κουβέντα μας περιεστρέφετο στα κοινά και τη δραστηριότητα της Αδελφότητας Φιλιωτών. Αλλά και η θέση που είχε εκφράσει ο συμπατριώτης μας και ταμίας στο Διοικητικό Συμβούλιο της Αδελφότητος που εξελέγη με τις 4 ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ ΤΟΥ
αρχαιρεσίες που έγιναν στις 13 Δεκεμβρίου 1998 κ. Καραμάνος Κων/νος για την έκδοση εφημεριδούλας που θα πήγαινε από σπίτι σε σπίτι, συνετέλεσε αποφασιστικά στην έκδοση του Περιοδικού μας. Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αδελφότητας Φιλωτών που αποφάσισε και υλοποίησε την έκδοση του Περιοδικού μας, αποτελούσαν οι: 1. Γιαννακόπουλος Κων/νος του Θεμ., Πρόεδρος, 2. Παναγόπουλος Γεώργιος του Βασ., Αντιπρόεδρος, 3. Καρακωνσταντής Ιωάννης του Βλασ., Γεν. Γραμματέας, 4. Καραμάνος Κων/νος του Ρήγα, Ταμίας, και 5. Αναστασόπουλος Θεόδωρος του Βλασ., 6. Αντωνόπουλος Αλέξιος του Κων., 7. Καραμάνος Αγησίλαος του Θεοδ., 8. Μητρόπουλος Γεώργιος του Γρηγ. και 9. Τρυφωνοπούλου Χρύσα του Παναγιώτου, μέλη. Συνεργάτες του 1ου τεύχους, πέρα από τις δημοσιεύσεις του Διοικητικού Συμβουλίου της Αδελφότητας, με τη σειρά που είναι καταχωρημένες οι δημοσιεύσεις του, ήσαν οι: 1. Ανδρέας Θεοδ. Παπαρρηγόπουλος, 2. Γεώργιος Γρηγ. Μητρόπουλος, 3. Κων/νος Θεμ. Γιαννακόπουλος, 4. Αγγελική Παναγιωτοπούλου - Κοζακοπούλου, 5. Κων/νος Ρήγα Καραμάνος, 6. Γεώργιος Βασ. Παναγόπουλος, 7. Ηλίας Θεοδ. Κόλντηρης, 8. Χρύσα Τρυφωνοπούλου Θεωνά και δημοσιεύτηκαν έργα της συμπατριώτισσάς μας Αρετής Ρούσσου Γιαννοπούλου με την ευκαιρία Έκθεσής της στην Εστία Νέας Σμύρνης που έγινε τον Μάρτιο του 1999. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύονται τόσο στο εξώφυλλο του περιοδικού μας, πρώτη και τελευταία σελίδα, όσο και στις εσωτερικές σελίδες, ανήκουν στον αείμνηστο συμπατριώτη μας Κων/νο Ιωάν. Μάμαλη. Αξίζει να μνημονεύσουμε το πρώτο δημοσίευμα του Δ.Σ. της Αδελφότητας με τίτλο: «Το Περιοδικό μας κι εμείς» στο οποίο καθορίζεται ως δεύτερος στόχος δράσης για το 1999, μετά τη σύνταξη Μητρώου Φιλιωτών, η έκδοση έντυπου προς ενημέρωση, ανάδειξη και προβολή των προβλημάτων, των πολιτιστικών παραδόσεων και της ιστορίας μας, προκειμένου να ικανοποιήσει τον πρώτο σκοπό του Σωματείου, την ηθική και πνευματική προαγωγή των μελών αυτών, σύμφωνα με το Καταστατικό του, και καθόρισε σε γενικές γραμμές το περιεχόμενό του κατανεμόμενο σε δέκα ενότητες. Θεωρούμε δε αξιόλογο, αν και πρωτόλιο, και αναδημοσιεύουμε το ποιηματάκι με τίτλο: «Στους αναγνώστες μου!» που πρωτοδημοσιεύτηκε στο 2ο τεύχος του Περιοδικού μας Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 1999: «Δεν είμαι εγώ μιας χρήσης εγώ είμαι της πίστης πως πρέπει να με έχεις και σε με πάντα να τρέχεις. Δεν ζητώ πολλά ετούτο μόνο μονάχα ένα διχίλιαρο για οοοόλο το χρόνο! Και μην ξεχάσεις να μου στείλεις τα δικά μου τα γραπτά: Θέλεις για τη φαμελιά σου, θέλεις την κληρονομιά σου; Θέλεις για την συντροφιά σου, και τους κόπους της δουλειάς σου; Θέλεις να μας διαφωτίσεις ή να μας ψυχαγωγήσεις; Εγώ εδώ είμαι και σε περιμένω!» Το Περιοδικό Το Περιοδικό μας ευτύχησε να έχει μόνιμο συνεργάτη από το 2ο τεύχος του, τον αείμνηστο συμπατριώτη μας Βασίλειο Παν. Σακελλαρόπουλο και σε επόμενα τεύχη του τον Καθηγητή Φυσικής και Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών, αείμνηστο συμπατριώτη μας Αλέξανδρο Γεωργ. Θεοδοσίου, πέραν όλων των άλλων αξιό λογων συνεργατών του. Όλους τους ευγνωμονούμε. Για να φτάνει το Περιοδικό μας στα χέρια σας και στα χέρια όλων των υπολοίπων συμπατριωτών μας, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, είναι αναγκαία και η οικονομική σας ενίσχυση! Μην αμελείται τη συνδρομή σας για το Περιοδικό, αλλά και για όλες τις υπόλοιπες δραστηριότητες της Αδελφότητας, που πάντα στοχεύουν στο κοινό καλό! Ο λογαριασμός μας είναι: ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: Αριθ. Λογαριασμού: 33627963. Αδελφότητα Φιλιωτών Καλαβρυτινών «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ» Οι εργασίες στο Μοναστήρι μας συνεχίζονται με αμείωτη ένταση! Για οποιαδήποτε προσφορά, ο νέος ενιαίος λογαριασμός για την Ι.Μ. ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ είναι: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: Αρ. Λογ. 5037-037048-401 Για τις προσφορές από παραλήπτες του εξωτερικού το swift code του λογαριασμού είναι: Αρ. Λογ. 33627963. ΙΒΑΝ: GR87 0120 0160 0000 0003 3627 963. BIC: EMPOGRAA ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ ΤΟΥ 5
Επικαιρότητες Επικαιρότητες Επικαιρότητες Εις Οιωνός, αλλά Τις Οιωνός; Διάβασα στο τεύχος 47 το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του συμπατριώτη μας Κ. Σπυρόπουλου, «Οι περιούσιοι λαοί και η αντιπαλότητά τους» και ενώ περιμένω με ανυπομονησία την συνέχεια που θ ακολουθήσει στο επόμενο τεύχος, μου έρχονται συνειρμοί. Πρόσφατα προβλήθηκε τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ με θέμα την επιχείρηση των ισραηλινών στο αεροδρόμιο Έντεμπε της Ουγκάντας, το 1976. Το ντοκιμαντέρ διατρέχει την ταραχώδη εκείνη εποχή όπου η χρόνια αντιπαράθεση ισραηλινών και παλαιστινίων είχε φέρει τους δεύτερους στο πεδίο της τρομοκρατίας με αεροπειρατείες. Η ιστορία είναι γνωστή, έχουν γυριστεί και κινηματογραφικές ταινίες. Παλαιστίνιοι λοιπόν και Γερμανοί αεροπειρατές, είχαν απαγάγει εν πτήσει ένα αεροσκάφος των γαλλικών αερογραμμών με 260 επιβάτες και πλήρωμα και ανάγκασαν τον πιλότο να το οδηγήσει στο αεροδρόμιο Έντεμπε της Καμπάλας, πρωτεύουσας της Ουγκάντας, θεωρώντας εαυτούς ασφαλείς στην αγκαλιά του κράτους αυτού της Αφρικής, που ήταν φιλικό προς τους παλαιστίνιους. Το ισραηλινό καθεστώς αποφάσισε να τολμήσει μυστική στρατιωτική επιχείρηση, σ ένα τόπο μακρινό πολύ, που με τα τότε πολεμικά μέσα θα ήταν ίσως αδιανόητο για άλλες πολεμικές μηχανές. Ετοίμασαν μεταγωγικά αεροπλάνα, ετοίμασαν πολεμοφόδια, ετοίμασαν σχέδια, ετοίμασαν κομάντος και ξεκίνησαν. Παρέκαμψαν όλα τα ενδιάμεσα πεδία ευθύνης άλλων κρατών. Έφτασαν νύχτα. Ξεγέλασαν τους ουγκαντέζους στρατιώτες, έγινε μάχη, έγινε σκοτωμός, μπήκαν όμως στο κτίριο του αεροδρομίου που στο μεταξύ είχαν μεταφερθεί οι όμηροι, σκότωσαν όλους τους αεροπειρατές, πήραν τους δικούς τους κι επέστρεψαν στην πατρίδα τους. Έγραψαν ιστορία, αυτήν την ιστορία που αφηγείται το ντοκιμαντέρ. Στο τέλος του ντοκιμαντέρ, ο δημοσιογράφος ρωτάει τον Σιμόν Πέρες, που ήταν τότε υπουργός άμυνας του Ισραήλ, τι θα γινόταν αν η παράλογη αυτή επιχείρηση είχε αποτύχει, δεν σκέφτηκε ότι θα εισέπραττε την κατακραυγή του εβραϊκού λαού και του κόσμου όλου, ότι όλοι θα ζήταγαν «την κεφαλή του επί πίνακι», ότι θα έχανε τη θέση του και θα σβηνόταν μια για πάντα από το χάρτη της πολιτικής ιστορίας; Εκείνος, απάντησε περίπου αυτά : «αγαπητέ μου, εκεί υπήρχαν άντρες που διακινδύνευαν τη ζωή τους, ήταν δυνατόν ο ηγέτης να σκέφτεται μήπως διακινδυνεύει να χάσει τη θέση του;». Δεν πιστεύω σε περιούσιους λαούς, το μόνο που θέλω να παρουσιάσω, είναι μια αντιδιαστολή με τη δική μας οικτρή πραγματικότητα. Όχι μόνο εκείνη που αφορά τους ηγέτες μας, που δεν θα σχολιάσω εδώ, αλλά εκείνη που αφορά εμάς τους ίδιους τους «έλληνες» πολίτες. Ο Όμηρος, που χωρίς να το γνωρίζει πίστευε σε ανύπαρκτους θεούς, όταν οι οιωνοί δεν ήταν ευνοϊκοί, επινόησε την παγκόσμια ιστορική υπέρβαση με το «εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης» στη ραψωδία Μ της Ιλιάδας. Σήμερα ποιος είναι ο δικός μας «εις οιωνός»; Ούτε τα παιδιά μας φαντάροι δεν θέλουμε να πάνε! Οι Εβραίοι, έχοντας κατασκευάσει το στέρεο γι αυτούς μέχρι σήμερα δόγμα του περιούσιου λαού (λες και τους άλλους λαούς ο Θεός τους έφτιαξε για να τους κλωτσάει) και αντιλαμβανόμενοι στην πορεία ότι μόνο με το δόγμα άσπρη μέρα δεν θα έβλεπαν, ενεργοποιήθηκαν και σήμερα κυριαρχούν. Εμείς από την άλλη, αφού βάλαμε στο σεντούκι το χρυσό αιώνα του Περικλή, κλειστήκαμε στην Αγιά Σοφιά και περιμένουμε εφησυχασμένοι ότι ο Θεός έχει την υποχρέωση να μας σώσει, θεωρώντας δεδομένο ότι εμείς είμαστε ο περιούσιος λαός και πως «πάλι με χρόνια 6 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ με καιρούς πάλι δικά μας θά ναι». Καλοί οιωνοί όμως δεν φαίνονται πουθενά. Στο μεταξύ, οι φρεγάτες των γειτόνων φτάσανε στο Σούνιο...(τι παιδεύομαι και στέλνω το μυαλό μου στο μακρινό Έντεμπε;), η χρεοκοπία είναι προ των πυλών και αναρωτιέμαι μήπως είμαστε ακόμα εκεί απ όπου κάποτε ξεκίνησαν οι Εβραίοι. Μήπως εκτός από την όποια κριτική μας απέναντί τους, πρέπει να διδαχθούμε και κάτι; (παύση). Ή μάλλον, τι λέω; Στα δικά μας να τρέξουμε να διδαχθούμε, στα δικά μας που τ αφήσαμε, κι έχουμε πολλά, που τα πήραν άλλοι και αφού τα λάξεψαν και τα σκάλισαν και τα τρόχισαν, τα καμαν άρματα κι έτρεξαν πάνω τους, αφήνοντάς μας θεατές. Διάβασα στα ψιλά, τη διαδρομή του αυστραλού Τζούλιαν Ασάντζ, του δημιουργού του wikileaks, που διέρρευσε στο διαδίκτυο διαβαθμισμένα διπλωματικά έγγραφα των ΗΠΑ. Ήταν λέει από τα νιάτα του ανήσυχος και επαναστατικός, αυτό όμως που μου προκάλεσε τρομερή εντύπωση ήταν ότι, όταν, λέει, τα τρία του παιδιά ήταν μικρά, εκείνος τους διάβαζε Ευριπίδη και Σοφοκλή! Ντράπηκα προς στιγμήν που εγώ δεν το έχω κάνει για τα δικά μου παιδιά, αλλά αμέσως μετά αυτοπαρηγορήθηκα με τη σκέψη ότι τα έχουν διδαχθεί στο σχολείο. (παύση). Γιατί όμως το γράφω αυτό με τόση ανασφάλεια; Γιατί δεν νοιώθω μέσα μου τη σιγουριά ότι τους τα δίδαξαν; Φταίω εγώ; Φταίει το «σύστημα»; Τι φταίει; Κάποιος φίλος, που του τα λεγα, μου χτύπησε με συμπάθεια την πλάτη και μου είπε : «Τι εκπλήσσεσαι; Ο Τζωρτζ Ουάσιγκτον, ο πρώτος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, αυτός που το 1881 κέρδισε τον απελευθερωτικό πόλεμο της Αμερικής κατά των Άγγλων, είχε δηλώσει ότι πολλά απ αυτά που του χρησίμευσαν στον πόλεμο, τα έμαθε διαβάζοντας την ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου από τον Θουκυδίδη!». Οι σύγχρονοι Έλληνες, θέλοντας να είμαστε νεωτεριστές, έχουμε επιλέξει να ζούμε με σκηνικά από τον αρχαίο κόσμο και κουστούμια από τον δυτικότροπο πολιτισμό, βαδίζοντας πάνω στη σκηνή της ιστορίας πλάι-πλάι με τους εκπροσώπους της ιερής πίστης, χωρίς να γυρίζουμε να κοιταχτούμε μαζί τους στα μάτια ούτε μια στιγμή, καθένας στην τροχιά του, διαγράφοντας κύκλο και κάθε φορά που κλείνουμε μια στροφή, χαμογελάμε αυτάρεσκα, χωρίς να έχουμε καταλάβει ότι ο κύκλος σιγά-σιγά απλώνει και κοντεύουμε να φτάσουμε στην άκρη της σκηνής Θεός φυλάξει αν πέσουμε! Οι καιροί ου μενετοί λοιπόν. Τα έγραψαν οι ιστορικοί μας, τα είπαν οι ποιητές μας, οι οιωνοί είναι φανεροί. Τι πιο φανερός οιωνός από την χαλάρωση της εθνικής και κοινωνικής συνείδησης; Τι πιο περιπαικτικός εφησυχασμός από το ότι οι άλλοι, οι σύμμαχοι, θα μεριμνήσουν για μας; Ο άνθρωπος, το έλλογο ον, πολλές φορές δυστυχώς υποβιβάζεται σε ιδεοληπτικό ον. Εξυφαίνει δηλαδή την δική του εικόνα των πραγμάτων, ενώ αδυνατεί να δει την πραγματικότητα, ή επιλέγει να μην τη δει επειδή είναι πιο απαιτητική και έτσι βλέπει μόνο αυτό που θα θελε να υπάρχει ή αυτό που νομίζει πως υπάρχει ή ακόμα αυτό που φοβάται ότι μπορεί να υπάρχει. Επιλέξαμε συνειδητά σαν έθνος να αποστούμε από τις ιδιότητες του έλλογου όντος και προσχωρήσαμε στην πάθηση της ιδεοληψίας, εκλαμβάνοντας ως πραγματικότητα ανύπαρκτες και μεταλλαγμένες αρχές ξένες προς την ιστορική μας καταγωγή. Ακούω και διαβάζω αυτές τις μέρες, ενόψει Χριστουγέννων αλλά και της γενικότερης κρίσιμης κατάστασης της χώρας, δηλώσεις πολιτικών, θρησκευτικών ηγετών, οικονομικών παραγόντων, να καλούν τις μεν ή τις δε κοινωνικές τάξεις να δείξουν πατριωτισμό. Ο πατριωτισμός όμως έχει υπόσταση όταν είναι καταγεγραμμένος στη συνείδηση των πολιτών ως υπέρτατη αξία στο οικοδόμημα του αξιακού τους συστήματος. Δεν είναι προϊόν επαιτείας, οβολός προς επαίτες. Πόσο έχει καλλιεργηθεί τις τελευταίες δεκαετίες το εθνικό μας αξιακό σύστημα; Μας κούρασε η οικειοποίηση των ιστορικών αρχών μας από εκείνους που ήθελαν να τις χρησιμοποιήσουν ως μέσο εξουσίας και όταν αγανακτισμένοι ανατρέψαμε την άμαξα, σκόρπισε το γέννημα, το πήρε ο βοριάς της ιστορίας. Τώρα πρέπει πάλι απ την αρχή, όργωμα, σπορά κι αν ο Θεός ευλογήσει κι είναι σύμμαχος ο καιρός, θα θερίσουμε. Αν όμως είμαστε ένας λαός κουρασμένος, μπολιασμένος με ξενόφερτες ιδεοληψίες και πάμε πάλι στα εύκολα και στρέψουμε τ αυτιά μας με νεωτεριστική αφέλεια ν ακούσουμε σάλπιγγες μεταλλαγμένης ιστορίας, τότε μοιραία θα γίνουμε κάποιοι άλλοι. Τι περιμένουμε λοιπόν; Οι οιωνοί είναι εκεί και μας καλούν. Λάμπης Ζωγράφος 7
28 Οκτωβρίου 1940 28 Οκτωβρίου 2010 Τότε και τώρα! Κων/νος Θεμ. Γιαννακόπουλος Στις 28 Οκτωβρίου 1940 Η εξέλιξη των γεγονότων έχει καταγραφεί από την η μικρή Ελλάδα έκαμε το θαύμα! Στην απρόκλητη και ιταμή απαίτηση της φασιστικής όλους μας από τις εγκύκλιες Ιστορία και είναι γνωστή σε τότε Ιταλίας να της παραδώσει νευραλγικές θέσεις εντός ολόκληρα χρόνια από τότε σπουδές μας. Πέρασαν 70 της ελληνικής επικράτειας, και σ όλο αυτό το διάστημα απάντησε, χωρίς δισταγμό, οι ηττημένοι λαοί ποτέ δεν ΟΧΙ! Όρθωσε το ανάστημά ξέχασαν ότι η Ελλάδα και οι της, φώναξε τα παιδιά της και Έλληνες ήσαν η αιτία να ματαιωθούν τα σχέδιά τους, να έφραξε με τα στήθη τους τα βόρεια σύνορά της. Οι λαοί γίνουν κοσμοκράτορες και της Ευρώπης που δοκιμάζονταν από τη λαίλαπα του Β φυλή, τον υπεράνθρωπο του να δημιουργήσουν την αρία Παγκοσμίου Πολέμου και συμπατριώτη τους φιλοσόφου Νίτσε οι Γερμανοί, και ο ένας μετά τον άλλον λύγιζε Ο αποχαιρετισμός και η ευχή της Μάνας! κάτω από την πίεση της πολεμικής μηχανής του Άξονα (Γερμανίας Ιταλίας ϊκή Αυτοκρατορία οι Ιταλοί. Αλλά και οι νικη- να ανασυστήσουν την Ρωμα- Ιαπωνίας), στο άκουσμα της αποκοτιάς των τές, φίλοι και σύμμαχοί μας υποτίθεται, ποτέ Ελλήνων να αντισταθούν, δεν πίστευαν στα αυτιά τους και περίμεναν ώρα με την ώρα, ημέρα με Ελλάδος. Ποτέ δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν δεν εχώνεψαν το μεγάλο κατόρθωμα της μικρής την ημέρα, να παραδοθούν άνευ όρων. Και όταν το μεγαλείο της Ελληνικής ψυχής και ποτέ δεν οι ημέρες περνούσαν και οι Έλληνες όχι μόνο μας συγχώρησαν την υπεροχή μας όχι στην ύλη, δεν λύγιζαν αλλά σημείωναν τη μία νίκη μετά αλλά στη δύναμη του νου και το ψυχικό σθένος. την άλλη, τότε οι λαοί της Ευρώπης ξύπνησαν Και όταν ήρθε η ώρα να καθίσουν οι νικητές από τον λήθαργο του τρόπου και πίστεψαν πως στο ίδιο τραπέζι και να μοιραστούν δίκαια τους ο αγώνας δεν ήταν μάταιος, ο Άξονας δεν ήταν καρπούς της νίκης τους, οι τρανοί και δυνατοί αήττητος και η νίκη των ελεύθερων λαών στις φέρθηκαν μικρόψυχα στην μικρή Ελλάδα! Ξέχασαν όσα έλεγαν την ώρα του πολέμου γι αυ- δυνάμεις του σκότους, δεν ήταν άπιαστο όνειρο αλλά αποτέλεσμα θέλησης και απόφασης να τήν, φοβήθηκαν το μεγάλωμά της και δεν της υπερασπιστούν τα δίκαιά τους, την ελευθερία έδωσαν όσα της ανήκουν, όσα δίκαια θα έπρεπε τους. να πάρει ευνόησαν τους άσπονδους εχθρούς και Από εκείνην τη στιγμή η μικρή Ελλάδα είχε γείτονές μας και ας είχαν συνταχτεί με τις δυνάμεις του άξονα και το χειρότερο ενώ ολόκληρη η αλλάξει τον ρουν της Ιστορίας. Ο θαυμασμός όλων για την Ελλάδα και τους Έλληνες είναι Ευρώπη απολάμβανε την ειρήνη και έμπαινε στο απροσμέτρητος. «Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο είναι η Ελλάδα για την χώρα μας έμπαινε, εξ αιτίας τους, με δική τους δρόμο της ανασυγκρότησης και της προόδου, η ανθρωπότητα» και «Στο εξής δεν θα λέμε ότι υπαιτιότητα και δική μας αφροσύνη, σε ένα νέο, οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» είναι δύο μόνον από ραγμό που κράτησε τρία ολόκληρα χρόνια και πιο καταστρεπτικό πόλεμο, σε έναν αλληλοσπα- τα πολλά που ειπώθηκαν τότε από τους ηγέτες δεν μας άφησε να χαρούμε την ειρήνη. όλου του κόσμου για την Ελλάδα και τους Έλληνες. τη λαίλαπα του συμμοριτοπολέμου, ή αν Πριν ακόμα κατορθώσουμε να βγούμε από προ- 8 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ
τιμάτε εμφυλίου πολέμου 1946-1949, στον οποίο οι σύμμαχοί μας μας ενέπλεξαν, πέσαμε από τα δόντια της Σκύλλας στο στόμα της Χάρυβδης, η γηραιά Αλβιών μας βαρέθηκε και δήλωσε αδύναμη να συνεχίσει να μας βοηθάει για να βγούμε από τη συμφορά που η ίδια μας δημιούργησε και μας ανέλαβαν οι απόγονοι των εγκλείστων των φυλακών της που αιώνες πριν τους έβγαλε από τα κάτεργά της και τους έστειλε στον νέο κόσμο, στην ήπειρο που ανακάλυψε ο Κολόμβος και πρώτος χαρτογράφησε ο Αμέρικος Βεσπούτη. Κι εκείνοι πράγματι μας εβοήθησαν όχι μόνο να βγούμε από τη συμφορά του πολέμου, αλλά να σταθούμε και στα πόδια μας, υποθηκεύοντας έτσι το μέλλον μας, χωρίς βέβαια να το γνωρίζουμε. Το «Σχέδιο Μάρσαλ» στόχευε να βάλει τη χώρα μας στο δρόμο της ανάπτυξης, όμως τα αποτελέσματα ήσαν πενιχρά αφού οι κρατούντες εκείνης της περιόδου, προτίμησαν να ιδιοποιηθούν το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων του και εθίζοντάς μας να ζητούμε διαρκώς τη βοήθεια των μακρινών «φίλων» μας, οι οποίοι εν τω μεταξύ εδραιώθηκαν για καλά στη χώρα μας και μας έκαμαν όργανά τους, αποικία τους, αποφασίζοντας εκείνοι για το μέλλον του τόπου μας. Και όταν κάποιοι από τους ηγέτες μας έδειξαν σημεία ανυπακοής και ανεξάρτητης πορείας, προκειμένου να υπηρετηθούν οι εθνικοί μας στόχοι, τότε ήρθε η συμφορά και πληρώσαμε ακριβά την αποκοτιά μας σε αίμα και σε χρήμα και το χειρότερο με την απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας! Τότε γεννιέται το «δόγμα Κίσιγκερ» κατά τον οποίο οι Έλληνες είναι λαός δυσμεταχείριστος και για να τιθασευτεί, πρέπει να χτυπηθεί στη γλώσσα, τη θρησκεία, τις παραδόσεις! Καταστρώνεται το σχέδιο και αργά μα σταθερά μπαίνει σε εφαρμογή. Έλληνες επιστήμονες μετεκπαιδεύονται στην μακρινή ήπειρο, με δικά της κεφάλαια, και επανερχόμενοι στην Ελλάδα, αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν το «Σχέδιο Κίσιγκερ» κατεδαφίζοντας την Ελληνική γλώσσα, θέτοντας υπό διωγμόν την Ορθόδοξη Πίστη και γελοιοποιώντας τις παραδόσεις μας, την Ιστορία μας. Υποβαθμίζονται ακόμη και οι εθνικές μας γιορτές. Καταργήθηκε, υποτίθεται για λόγους οικονομίας, η παρέλαση μηχανοκίνητων στρατιωτικών τμημάτων και τόσον την 25η Μαρτίου, όσον και την 28η Οκτωβρίου, ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ συνέρχονται τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι ηγέτες μας απουσιάζουν, προκειμένου να πάρουν μέρος στις συνόδους τόσον των οργάνων της, όσον και των Ευρωπαϊκών κομμάτων. Μάλιστα, στην Εθνική μας Εορτή της 28ης Οκτωβρίου, λόγω ασθενείας, απουσίασε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, απουσίασε ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης, απουσίασε και ο αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης και η παρέλαση των πεζοπόρων πλέον τμημάτων έγινε ενώπιον του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, ευτυχώς! Και δεν ήταν μόνο η υποβάθμιση του εορτασμού της Εθνικής μας Εορτής της 28ης Οκτωβρίου, στη σύνοδο των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η χώρα μας δέχθηκε αφόρητες πιέσεις, ιδιαίτερα από τη Γερμανίδα καγκελάριο η οποία υποχρέωσε τον Έλληνα Πρωθυπουργό, επί τέλους, να ορθώσει το ανάστημά του υψώνοντας τον τόνο της φωνής του, προκειμένου να μετριαστεί η σκληρότητα των μέτρων που αποφάσιζαν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας εις βάρος της μικρής Ελλάδας, της Ελλάδας που ακριβώς την ίδια ημέρα πριν από 70 χρόνια, στις 28 Οκτωβρίου 1940, με το «ΟΧΙ» που είπε στην ιταμή και απρόκλητη απαίτηση της φασιστικής Ιταλίας να της παραδώσει τμήματα της Ελληνικής Επικράτειας, άλλαξε τον ρουν της Ιστορίας και έκανε τους σημερινούς εταίρους μας και τότε συμμάχους μας να ξυπνούν από το λήθαργο του τρόμου που προκαλούσε η ραγδαία προέλαση των δυνάμεων του Άξονα. Ο ατυχής πόλεμος του 1897 οδήγησε τους τότε συμμάχους μας να μας επιβάλλουν τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, Δ.Ο.Ε., στα είδη μονοπωλίου, πετρέλαιο φωτιστικό, σπίρτα, αλάτι, παιγνιόχαρτα, για περισσότερα από 50 χρόνια, προκειμένου να εισπράξουν την πολεμική αποζημίωση που πλήρωσαν για λογαριασμό μας, στην Τουρκία. Η Γερμανία, αν και πέρασαν 70 χρόνια, δεν κατέβαλε σε μας πολεμική αποζημίωση και από τους κρατούντες μας, μόλις προχθές έκανε λόγο ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Καστανίδης για την διεκδίκηση του Διστόμου πολεμικής αποζημιώσεως για τα αθώα θύματά του, εξ αιτίας της ναζιστικής θηριωδίας, και συγκατένευσε και ο πρωθυπουργός μας. Για τα αθώα θύματα των Καλαβρύτων, που ήταν και πολλαπλάσια εκείνων του Διστόμου, ακόμη δεν είδαμε τίποτα! 9
Απονομή τιμητικού επαίνου στους αγωνισθέντες* στην Κύπρο το 1974 Την Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010 πραγματοποιήθηκε στο Συνεδριακό κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών εκδήλωση, η οποία οργανώθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Πατρών, για να απονείμει την τιμή και τον έπαινο στους Αχαιούς, που συμμετείχαν στις πολεμικές επιχειρήσεις της Κύπρου το έτος 1974. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν και απεύθυναν χαιρετισμό: Ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ελλάδα κ. Ιωσήφ Ιωσήφ. Η πρόεδρος της Ενώσεως Κυπρίων Ν. Αχαΐας κυρία Μαρία Χατζηιωάννου. Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αχαΐας-Κύπρου «ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ» κ. Αναστάσιος Κρασής. Ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Πολεμιστών Ν. Αχαΐας 1974 κ Γεώργιος Βουρλιόγκας. Κατά τη διάρκεια της τελετής παρουσιάστηκε ταινία με σκηνές από τις επιχειρήσεις που έγιναν στην Κύπρο το 1974, Χορευτικό της Ενώσεως Κυπρίων Ν. Αχαΐας χόρεψε παραδοσιακούς χορούς της Κύπρου. Και ο Βυζαντινός χορός Πολυφωνικής Χορωδίας Πατρών έψαλε εκκλησιαστικούς ύμνους. Κύριος ομιλητής ήταν ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος, ο οποίος με τη συγκινητική ομιλία του καθήλωσε το πολυπληθές ακροατήριο, που πλημμύρησε την αίθουσα του συνεδριακού κέντρου και επανέφερε στη μνήμη όλων ημών των τιμωμένων, όσα συγκλονιστικά ζήσαμε εκείνη την περίοδο. Η ομιλία του μας ταξίδεψε τριάντα έξι χρόνια πίσω, τότε που νεαροί όλοι στην ηλικία επιτελέσαμε το χρέος μας κάτω από τις πλέον αντίξοες συνθήκες. Πόσο μάλλον, όταν το χρέος αυτό άγγιζε το νου και την καρδιά νέων ανθρώπων, που στα αυτιά τους από τη βρεφική τους ακόμα ηλικία αντηχούν τα σήμαντρα της Αγίας Λαύρας και οι θρύλοι του Γέρου του Μοριά. Όλοι εμείς, που ορμήσαμε στη θύελλα του πολέμου, είδαμε μαχητές να εγκλωβίζονται, φίλους να σκοτώνονται και ανθρώπινο αίμα να ρέει ως σφάγιο στο βωμό του ψυχρού συμφέροντος των ισχυρών, είδαμε στιγμές ασύλληπτης αυταπάρνησης και ηρωισμού για δικαιοσύνη, ελευθερία και Εθνική Ακεραιότητα. Η περιοχή των Καλαβρύτων πάντα πρωτοπόρος σε όλους τους αγώνες του Έθνους, από τότε που ο Σεβάσμιος εκείνος Ιεράρχης, ο Π.Π. Γερμανός, εκεί στην ιερή κιβωτό του Έθνους μας την Αγία Λαύρα άναψε τη φλόγα της ελευθερίας. Με τη φλόγα εκείνη μέσα στη στήθη τους τα παιδιά της περιοχής των Καλαβρύτων έδωσαν το δικό τους δυναμικό παρών και σε αυτόν τον αγώνα. Η συμμετοχή τους ήταν μεγάλη, αλλά και οι θυσίες πολλές. Ο τότε λοχαγός Βασίλης Καποτάς από τα Καλάβρυτα, ο εφ. Λοχίας Αντωνόπουλος Κωνσταντίνος από τα Τριπόταμα, ο εφ. Δεκανέας Τζουράς Σωτήριος από τις Κορυφές, ήταν οι ήρωες που έμειναν για πάντα στο μαρτυρικό νησί, για να δηλώνουν με την εκεί θυσία τους την Ελληνικότητα της Κύπρου. Από τους επιβιώσαντες εκείνης της τραγικής περιπέτειας για τον Ελληνισμό, τιμήθηκαν με τον έπαινο της Ιεράς Αποστολικής Μητροπόλεως Πατρών: Ο τότε Υπολοχαγός Κούκουρας Δημήτριος από την Κλειτορία και τώρα Ταξίαρχος ε.α. Ο έφ. Λοχίας Αναστασόπουλος Θεόδωρος από του Φίλια. Ο έφ. Λοχίας Λυμπέρης Νικόλαος από τη Λυκούρια. Ο έφ. Λοχίας Κόντης Παναγιώτης από την Κέρτεζη (έχει αποβιώσει). Ο έφ. Λοχίας Μαυραγάνης Κωνσταντίνος από τη Δάφνη. Ο έφ. Στρατ. Μηλιτσόπουλος Παναγιώτης από το Πλανητέρο. Ο έφ. Στρατ. Παπαγιαννακόπουλος Γεώργιος από το Πλανητέρο. Ο έφ. Στρατ. Τσεκούρας Παναγιώτης από τη Βλασία (έχει αποβιώσει). Ο έφ. Στρατ. Νικολακόπουλος Γεώργιος από την Κέρτεζη. Ο έφ. Στρατ. Μπατάλης Αλέξιος από τα Λουσικά. Θα ήθελα προσωπικά να ευχαριστήσω τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών κ.κ. Χρυσόστομο, που με την από κάθε άποψη αρίστη οργάνωση της εκδηλώσεως απένειμε το οφειλόμενο ηθικό χρέος προς τους ήρωες Σημείωση σύνταξης: Μεταξύ των αγωνισθέντων ήταν και ο συμπατριώτης μας Αναστασόπουλος Θεόδωρος του Κων/νου, πρώτος ξάδερφος του αναφερόμενου Αναστασόπουλου Θεοδώρου του Βλασίου, του οποίου η πατρική οικογένεια ήταν εγκατεστημένη στο Αίγιο και γι αυτό, ίσως, δεν συμπεριελήφθη στο δημοσίευμα. 10 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ
28 Οκτωβρίου 2010 στο Χωριό μας Ο φετεινός εορτασμός της εθνικής μας επετείου της 28ης Οκτωβρίου στο χωριό μας, θύμιζε τον περσινό εορτασμό τουλάχιστον στον αριθμό των συμμετεχόντων ατόμων, ανδρών και γυναικών, δεν ξεπεράσαμε τα σαράντα (40) άτομα. Την διαφορά έκαμε η παρουσία του Προέδρου του Τοπικού μας Συμβουλίου κ. Μητρόπουλου Ανδρέα, ο οποίος κατέθεσε στεφάνι στο Ηρώον της πλατείας μας και μετά το πέρας της εκδήλωσης, μας δεξιώθηκε στο καφενείο του χωριού μας, προσφέροντάς μας καφέ, ποτά, αναψυκτικά, ό,τι ήθελε καθένας. Η όλη εκδήλωση, πέρα από την καθιερωμένη Δοξολογία στην Εκκλησία του χωριού μας, περιελάμβανε το καθιερωμένο επίσης τρισάγιο στο Το Μνημόσυνο των πεσόντων στα Καλάβρυτα Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δημόσια και ιδιωτικά, αν δεν κάνουμε λάθος, αγνόησαν την τέλεση του ετήσιου μνημοσύνου για την ανάπαυση των ψυχών των ανδρών της πόλεως των Καλαβρύτων, που έπεσαν στις 13 Δεκεμβρίου 1943, από τα βόλια των γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής. Ίσως δεν βολεύει η προβολή τέτοιων επετείων σήμερα που βρισκόμαστε πάλι υπό Κατοχήν, οικονομική κατοχή σήμερα, από τους ίδιους που τότε αφάνισαν τον ανδρικό πληθυσμό της πόλεως των Καλαβρύτων. Το χωριό μας και σ αυτή τη θυσία είχε το δικό του μερίδιο. Ο τότε Γυμνασιάρχης Καλαβρύτων, αείμνηστος Αντώνιος Οικονόμου, ένα από τα εξέχοντα θύματα, ήταν από το χωριό μας, καθώς επίσης και ο Βασίλειος Δουφεξής, έμπορος, πατέρας του συμπατριώτη μας Δασκάλου Αθανασίου Δουφεξή, που ζει στο Αίγιο, πιθανόν και άλλοι που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή. Η συμπατριώτισσά μας κα Μαρία Ιωάν. Γλογοβίτη, διατηρεί στο αρχείο της οικογενείας της τη φωτογραφία που δημοσιεύουμε, αφού μας την εμπιστεύτηκε γι αυτό το σκοπό. Ας είναι της πίστεως και της πατρίδος, που θυσιάστηκαν σ αυτόν τον αγώνα, και την τιμή και τον έπαινο στους επιβιώσαντες από αυτή τη δοκιμασία. Από την πανηγυρική αυτή εκδήλωση διαπιστώθηκε ότι οι νεώτεροι πρέπει να διδάσκονται και να θυμούνται ότι είναι κλαδιά ενός δέντρου με βαθιές ρίζες. Τόσο βαθιές και τόσο ζωντανές που μπορούν να αντέξουν στις κρίσιμες σύγχρονες περιστάσεις. Πρέπει επίσης να βρίσκουν τη δύναμη να προχωρούν, να υπερβαίνουν το κακό και την συμφορά και να αγωνίζονται για την ειρήνη, την συμφιλίωση και την καταλλαγή. Αυτοί είναι οι ωραιότεροι καρποί που ανέβλυσαν από την σταυρική θυσία του Ιησού Χριστού και βλαστάνουν από το αίμα των ηρώων της πίστεως και της πατρίδας. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΚΟΥΡΑΣ ΤΑΞΙΑΡΧΟΣ Ε.Α. Ηρώον των Πεσόντων της πλατείας μας, την τήρηση ενός λεπτού σιγής, την κατάθεση στεφάνου από τον Πρόεδρο του Τοπικού μας Συμβουλίου προς τιμήν των πεσόντων και τον Εθνικό μας Ύμνο, που ψάλαμε όλοι οι παρευρεθέντες, άνδρες και γυναίκες. Θέλουμε να πιστεύουμε πως έστω και έτσι, τόσο φτωχά, τιμήσαμε την μνήμη των πεσόντων συμπατριωτών μας όλων των πολέμων, τα ονόματα των οποίων αναγράφονται στο Ηρώον του χωριού μας και ιδιαίτερα των δύο πεσόντων του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου στα Ελληνο-Αλβανικά σύνορα Γεωργίου Γιαννακόπουλου και Αναστάσιου Ρούσσου. Ας είναι αιωνία η μνήμη τους. εις μνημόσυνον όλων των αδικοχαμένων συμπατριωτών μας. Είχα την ευκαιρία, μόλις προχθές, την Κυριακή 9 Ιανουαρίου, να επισκεφτώ, για μία ακόμη φορά, προσκυνητής την Αγία Λαύρα, το Μέγα Σπήλαιον και τον τόπο της Θυσίας. Στο Μέγα Σπήλαιον, στον προαύλιο χώρο της Μονής και στην μαρμάρινη στήλη των πεσόντων, διάβασα τρία ονόματα συμπατριωτών μας: Βουρλής Γεννά διος, Διαφαλιάς Κων/νος, Μπά - Αντώνιος Οικονόμου, Γυμνασιάρχης. τσιος Νικόλαος, ενώ στον τόπο της θυσίας διάβασα τα ονόματα των προαναφερθέντων Οικονόμου Αντωνίου, Γυμνασιάρχη, και Δουφεξή Βασιλείου, εμπόρου. Αιωνία τους η μνήμη! ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ 11
Οι κεραίες στην κορυφή του Προφήτη Ηλία ταλαιπωρούν τους κτηνοτρόφους μας Ο συμπατριώτης μας Λυμπέρης Ιωάννης του Ανδρέα είναι ένας από τους ελάχιστους εναπομείναντες κτηνοτρόφους του χωριού μας και ίσως ο νεώτερος. Τα κοπάδια του, πολυπληθή καθώς είναι, διατρέχουν το μεγαλύτερο μέρος της έκτασης του χωριού μας και είναι επόμενο να ανεβαίνουν στην κορυφογραμμή από του «Κοτσίνι» ως τον Προφήτη-Ηλία, ιδιαίτερα τις νύχτες του Καλοκαιριού, για να δροσίζονται. Ο φράχτης που έχει φτιάξει ο αείμνηστος συμπατριώτης μας Αθανάσιος Βουρλής, ως πρόεδρος της Κοινότητας Φιλίων, με πίστωση 500.000 δραχμών περίπου, που χορηγήθηκε από το Υπουργείο Γεωργίας, χάρη στη μεσολάβηση του αείμνηστου συμπατριώτη μας Αθανασίου Θεοδοσίου, Δασάρχη, γι αυτό το σκοπό, και το δάσος προστάτευσε και τους κτηνοτρόφους μας απάλλαξε από την επιτήρηση των κοπαδιών τους να μην πηγαίνουν στο δάσος. Με την εγκατάσταση των κεραιών όμως στην κορυφή του Προφήτη-Ηλία, άνοιξαν δύο (2) μεγάλες πόρτες, που βέβαια κλείνουν, αν οι επισκέπτες των κεραιών που ανεβαίνουν για την συντήρησή τους, φροντίζουν να τις κλείνουν. Οι κύριοι αυτοί όμως, ως επί το πλείστον αδιαφορούν και παρατούν τις πόρτες ανοιχτές, με αποτέλεσμα τα κοπάδια να κατακλύζουν το δάσος και το μεν δάσος, τώρα βέβαια δεν κινδυνεύει από τα κοπάδια, αφού έχει στοιχειώσει, ταλαιπωρούνται όμως οι ιδιοκτήτες τους να τα βγάλουν από το δάσος. Αποτάθηκε στο Δασαρχείο και του δήλωσε ότι είναι αναρμόδιο για την προστασία του δάσους. Κι όμως προ ετών που είχε ξεφτίσει η περίφραξη πλησίον της Αγίας Τριάδος, το Δασαρχείον αποκατέστησε τη ζημιά, πώς σήμερα είναι αναρμόδιο; Αποτάθηκε στο Δήμο και σαν αποτέλεσμα των ενεργειών του Δήμου Κλειτορίας πήρε την παραπάνω κοινοποίηση. Ας ελπίσουμε πως στο μέλλον θα διορθωθεί η συγκεκριμένη ατασθαλία, που μπορεί να φαίνεται επουσιώδης, όμως ταλαιπωρεί τα μέγιστα τους εναπομείναντες ελάχιστους κτηνοτρόφους μας. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με το προαύλιο του Πνευματικού μας κέντρου όπου μέσα στο χώρο του βρίσκονται εγκατεστημένα τα μηχανήματα του Ο.Τ.Ε. Οι τεχνικοί του Ο.Τ.Ε. που κατά καιρούς επισκέπτονται τα μηχανήματα για να τα συντηρήσουν, παρατούν τις πόρτες του προαυλίου ανοιχτές με αποτέλεσμα να μετατρέπεται σε στάβλο. Παρά τις αλλεπάλληλες διαμαρτυρίες μας, ως Αδελφότητα, και παρά το γεγονός ότι βάλαμε λουκέτα και δώσαμε κλειδιά στο Τοπικό Συμβούλιο και το Δήμο, ανταπόκριση δεν βρήκαμε! Όλοι αυτοί οι κύριοι έρχονται στο χωριό μας ως επικυρίαρχοι, αδιαφορώντας τελείως για την αταξία που δημιουργεί η συμπεριφορά τους, αφού κανένας δεν βρέθηκε, από τους Τοπικούς μας Άρχοντες, να τους επαναφέρουν στην τάξη. 12 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ
Ακήδευτοι παραμένουν εισέτι οι πεσόντες φανοί της Πλατείας μας! Η Πλατεία μας 27-12-2010 Με ιώβειο υπομονή η Εκκλησία μας υπομένει στο σώμα της τους ηλεκτρικούς φανούς! Επικαλούμεθα το κήδος των, εκ μέρους των δημοτικών και τοπικών αρχών που άρτι εξελέγησαν, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων τους! ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ 13
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΑ 150 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ Ἑκατόν πενήντα χρόνια συμπληρώνονται ἀπό τήν ὁμολογιακή κοίμηση τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Χριστοφόρου τοῦ Παπουλάκου ( 18-1-1861). Ὡστόσο ἡ βιωτή καὶ ἡ τιμή του, ἂν καί παρῆλθε ἐνάμιση αἰώνας, μένει πολύ ζωντανή στό σύγχρονο ρωμιό. Οἱ διῶκτες του νόμιζαν ὅτι μέ τό νά τόν φιμώσουν θά τόν «σκότωναν». Μπορεῖ νά τόν σκότωσαν σωματικά, ὅμως τό πνεῦμα καί ἡ Διδαχές του πῆραν σάρκα, ἔμειναν ζωντανές καί δυναμώνουν. Στή συνέχεια παρατίθεται ἕνα σύντομο βιογραφικό τῆς θρυλικῆς αὐτῆς μορφῆς. Ὁ Μοναχός Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος ἤ Παπουλᾶκος εἶναι ἕνας σύγχρονος ἀπόστολος τῶν Ρωμιῶν καί τῆς Ὀρθοδοξίας. Παρά ταῦτα ἡ μορφή καί ἡ δράση του ἐπί ἑκατόν πενήντα καί πλέον χρόνια τελοῦσε ὑπό ἀμφισβήτηση καί παρεξήγηση μέσα στήν τεχνητή ὁμίχλη, τήν ὁποία εἶχαν δημιουργήσει ἡ κακία καί ἡ ἀντινομίες τῆς ἐποχῆς του, καί μόλις στίς μέρες μας ἀποκαθίσταται μέ ὅλη της τή λαμπρότητα. Ὁ Παπουλᾶκος/κης γεννήθηκε μετά τό 1770 στόν Ἄρμπουνα τῶν Καλαβρύτων. Μετέρχονταν τό οἰκογενειακό ἐπάγγελμα τοῦ κρεοπώλη. Ἦταν ἄνθρωπος φιλήσυχος καί δίκαιος. Σέ ὥριμη ἡλικία βλέπει ἕνα οὐράνιο σημεῖο στήν οἰκία του, πού τόν προστάζει νά ἀφιερωθεῖ ἐξ ὁλοκλήρου στόν Χριστό ὡς κήρυκας μοναχός. Πιό ψηλά ἀπό τό χωριό του χτίζει τήν ἰδιόκτητη Σκήτη τῆς «Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου». Ἦταν ἁπλός καί κατεῖχε στοιχειώδεις γραμματικές γνώσεις ὡς ἐκ τούτου δέν θά μποροῦσε νά κατακτήσει κάποια ὑπεύθυνη θέση στόν ἀνώτερο κλῆρο. Εἶχε ὅμως τήν τύχη νά ζήσει στήν πιό ἔντονη περίοδο τοῦ Ἔθνους μας. Συμμετεῖχε στή μεγάλη προετοιμασία καί στόν ἀγώνα γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Ἑλλάδος ἀπό τό μακρόχρονο ὀθωμανικό ζυγό. Ἔτσι ζυμώθηκε μέ τά ἐθνικά νάματα καί τήν πνευματικότητα, πού ἀπορρέουν ἀπό τή μακραίωνη παράδοσή μας καί τήν ἄνευ ὅρων καί ὁρίων προσήλωση τῆς ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας στήν Μεγάλη Μητέρα Ἐκκλησία. Καί ὅταν οἱ Βαυαροί καί τά ὄργανά τους θέλησαν νά ἀλλοιώσουν τό ἑλληνορθόδοξο πνεῦμα μέ ἀπαράδεκτες καί ὕποπτες καινοτομίες, ὁ Χριστοφόρος τέθηκε ἐπικεφαλῆς στόν ἀγώνα γιά Ἀρχιμ. Νεκταρίου Ν. Πέττα Δρ. Φ., Προέδρου τοῦ μή κερδοσκοπικοῦ Ἰνστιτούτου: «ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ» τήν ἀλήθεια καί τήν ἐλευθερία. Μαζί του λόγιοι καί ὁσιώτατοι ρασοφόροι τῆς εποχής του, ὅπως ὁ ἐκ Κεφαλληνίας Κοσμᾶς Φλαμιάτος, ὁ Μεγαλοσπηλιώτης Ἰγνάτιος Λαμπρόπουλος, ὁ Κωνσταντῖνος ὁ ἐξ Οἰκονόμων, ὁ Διονύσιος Ἐπιφανιάδης, καί ἄλλοι Κολλυβάδες καί πνευματικοί ἄνθρωποι ἀπό ὅλα τά κοινωνικά καί μορφωτικά στρώματα. Ὁ Παπουλᾶκος περιοδεύει σέ ὅλη τήν Πελοπόννησο, στήν Ἀττική καί σέ πολλά νησιά, ὅπως στίς Σπέτσες, στήν Ὕδρα, στόν Πόρο καί στήν Ἐλαφόνησο, διδάσκοντας τό Λόγο τοῦ Θεοῦ. Οἱ Διδαχές του εἶναι βάλσαμο καί ἐλπίδα γιά τούς ταλαίπωρους ἀνθρώπους τῶν περιοχῶν αὐτῶν. Παντοῦ στηλιτεύει τίς προσπάθειες τῆς ξενόφερτης ἐξουσίας καί τῶν προστατῶν αὐτῆς, πού προσπαθοῦν νά ἀλλοιώσουν τήν παράδοσή μας. Μέ τό λόγο του μεταμορφώνει τό λαό, ὥστε νά ἐπικρατεῖ ἀγάπη, δικαιοσύνη καί συγχώρηση. Ὁ Τύπος τῆς ἐποχῆς γράφει πώς: «ὅ,τι δέν κατάφεραν οἱ νόμοι, τό κατόρθωσε μέ τό κήρυγμά του ὁ Χριστοφόρος». Ἡ φιλανθρωπία καί ἡ καλοσύνη ἐξαπλώνονται παντοῦ, ἀπ ὅπου περνᾷ. Ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀρχικά προτείνει νά τόν ἀφήσουν ἐλεύθερο, διαπιστώνοντας: «ὅτι ὅπου ἂν ἀπῆλθε, κηρύξας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, οὔτε ἀγυρτίαν, οὔτε ἰδιοτέλειάν τινα ἐφάνη μετελθών, ἀλλ ἀφιλοκερδής ὤν, καὶ ἀκτήμων, καὶ ὡς ὁ ὑπὸ ἁπλοῦς ἁπλούστατος τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ κηρύξας, συνέστειλε καὶ παντελῶς ἔπαυσε διὰ τῆς διδασκαλίας του τὴν ζωοκλοπήν, τήν δενδροκοπίαν, τὴν ψευδορκίαν κ.τ.λ. καί θεωρεῖ αὐτὸν τῆς κατ αὐτοῦ γενομένης κατηγορίας Ἀθῶον». Ὡστόσο οἱ ἰσχυροί φοβοῦνται καί πιέζουν τήν Ἱ. Σύνοδο νά ἐκδώσει ἀργότερα ἀπαγορευτική ἐγκύκλιο γιά τά κηρύγματά του. Ὁ Παπουλᾶκος ἐπιστρέφει στόν Ἄρμπουνα γιά περισυλλογή ἀλλ ὅμως ὄχι γιά πολύ. Ὁ ἀγώνας ἔχει γίνει γι αὐτόν σκοπός τῆς ὑπάρξεώς του. Ὅταν σέ λίγο ξαναβγαίνει στά χωριά καί στήν ὕπαιθρο, ἡ Πελοπόννησος ὁλόκληρη καί πολλά νησιά δονοῦνται ἀπό ἐνθουσιασμό. Τοῦ ἐπιφυλάσσουν πρωτοφανῆ γιά τά χρονικά ὑποδοχή. Μιά μεγάλη πνευματική λιτανεία διασχίζει ἀπ ἄκρου εἰς ἄκρον τό Μοριά μέ ἐπικεφαλῆς τόν Παπουλᾶκο. Παντοῦ τό πλῆθος μαζί μέ τόν κλῆρο τόν ἀποθεώνει καί τόν ἀκολουθεῖ ψάλλοντας τό «Τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ». 14 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ
Ἡ μεγάλη πορεία τῆς πίστεως φθάνει μέχρι τήν Καλαμάτα. Τότε ἡ Κυβέρνηση καί ἡ Ἱ. Σύνοδος ἀνησυχοῦν καί ἀποφασίζουν νά ἀντιδράσουν. Στρατός καί στόλος ἀποστέλλονται ἐναντίον τοῦ ἄοπλου Γέροντος, γιά νά καταστείλουν τό «κίνημα». Ὁ Παπουλᾶκος καταφεύγει στά ἀπρόσιτα βουνά τῆς Μάνης, ὅπου τόν προστατεύει μὲν ἡ ἀγάπη τῶν κατοίκων, θά τόν καταδώσει ὅμως τό πάθος τῆς φιλαργυρίας. Ἡ ἀμοιβή τῆς συλλήψεώς του εἶχε ὁριστεῖ σέ ἕξι χιλιάδες δραχμές καί ὁ προδότης, δυστυχῶς, βρέθηκε ἀνάμεσα στόν κλῆρο. Ὁ ἀγωνιστής γιά ἕνα χρόνο ἐγκλείεται στίς ὑγρές καί ἀνήλιες φυλακές τοῦ Ρίου. Ὅταν μεταφέρεται στήν Ἀθήνα, γιά νά δικασθεῖ, κλῆρος καί λαός, μέ κλάματα καί δεήσεις, ὑποκλίνονται σέ ἐκεῖνον, ἀπ ὅπου περνᾶ. Τό Κράτος δέν τολμᾶ νά τόν δικάσει, γιατί ὁ λαός εἶναι μέ τό μέρος του καί ἕτοιμος νά ἀναιρέσει τίς συκοφαντίες. Μέ πιέσεις τῆς πολιτείας στήν Ἱ. Συνόδο περιορίζεται σωματικῶς διά βίου, περιφρουρούμενος στή Μονή Προφήτου Ἠλιού Θήρας καί ἀργότερα στή Μονή Παναχράντου Ἄνδρου. Οἱ ἐντολές τῆς ἐξουσίας σέ ὅλη τή διάρκεια τῶν ἐξοριῶν τοῦ Παπουλάκου εἶναι ἰδιαίτερα αὐστηρές. Οἱ διαταγές θυμίζουν δικτατορικά καθεστῶτα. Ἀκόμα οἱ ἀρθρογράφοι ἀναφέρονται σέ ἕνα δυσάρεστο γεγονός, ὅπου ὁ ἐπίσκοπος Ἄνδρου Μητροφάνης, σάπισε στό ξύλο τόν ὁμολογητή Χριστοφόρο: «Προσεκλήθη εἰς τήν Μονήν Παναχράντου Άνδρο ὁ λειτουργός Μητροφάνης... ἐξέρχεται καί προσκαλεῖ τόν γέροντα Παπουλᾶκον, ἵνα τόν νουθετήσῃ ὁ χρείαν ἔχων νουθεσίας καί ἀκούει παρ αὐτοῦ τό «ἰατρέ, θεράπευσον πρῶτον σεαυτόν». Ἀλλ, ἀντί ἑνός λόγου τοῦ θείου Εὐαγγελίου, ραπίζει τόν δυστυχῆ αὐτόν γέροντα καί κατασυντρίβει ἐπί τῆς κεφαλῆς του παχεῖαν ράβδον. Εἴτα καταδεσμεύει αὐτόν εἰς κάθυγρόν τι καί σκοτεινόν δωμάτιον τῆς Μονῆς, ὅπως ἐκεῖ ἀποδώσῃ τάς τελευταίας πνοάς του. Ὁ παράτολμος Μητροφάνης κατεβαίνει εἰς τήν πόλιν καί διαδίδει ψευδῶς ὅτι ὁ πνέων τά λοίσθια γέρων ὕβρισε τό ἱερόν τοῦ Βασιλέως πρόσωπον. Μεσολαβήσει τοῦ δικηγόρου Ν. Σαριπόλου πρός τόν ἀπηνῆ Μητροφάνην, μεταφέρεται ὁ δυστυχής γέρων εἰς ἄλλο δωμάτιον, ἄλλως ὁ Χριστοφόρος Παπουλᾶκος ἤθελε κατακλείεσθαι σήμερον εἰς ἕνα ψυχρόν τάφον καί ὁ λεγόμενος Ἱεράρχης ἤθελεν εἶσθαι ὁ προφανής του ἀνθρώπου φονεύς». Μετά ἀπό αὐτό τό γεγονός ὁ δικηγόρος Ν. Σαρίπολος ζητᾶ νά δεῖ τόν τραυματισμένο γέροντα καί σημειώνει μεταξύ ἄλλων στήν ἀναφορά του: «Περιεργείας χάριν ἐζήτησα νά ἴδω τόν Παπουλᾶκον, καί τοῦτο μοί ἐπετράπη. Εἰς τήν θέαν λοιπόν ἀνδρός γέροντος ἐν καθύγρῳ κεκλεισμένου δωματίῳ, καί ἐπί τῆς ὑγρᾶς γῆς κειμένου, τό ράσον αὐτοῦ μόνον ὡς κλίνην ἔχοντος, πικρῶς συνεκινήθην, ἡ δέ λύπη μου ηὔξησε ὅτ ἔμαθον ὅτι ἦν καί ἀσθενής, καί ὅτι τῷ ἐγένετο καί ἀφαίμαξις ἐκείνην τήν ἡμέραν. Καίτοι ἐγίνωσκον τήν ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ αἰτίαν, δι ἥν ὁ Παπουλᾶκος ἐτιμωρεῖτο οὕτως, ἠρώτησα ὅμως αὐτόν, οὗτος δέ μοί εἶπεν ὅτι τόν ἐκτύπησεν ὁ ἀρχιερεύς καί τόν ἐφυλάκισε, διότι ἐλάλησε πρός αὐτόν τήν ἀλήθειαν. Τίς δέ ἦτο ἡ κατά Παπουλᾶκον ἀλήθεια αὕτη; Ὅτι ὁ ἀρχιερεύς ἠγόρασε χρήμασι τήν ἐπισκοπήν, ὅτι τά δαπανηθέντα, ὡς εἰκός, ἔμελλε νά εἰσπράξῃ παρά τοῦ ποιμνίου του, ἵνα μή ζημιωθῇ, καί πρός τοῦτο μάλιστα ἔφερε τῷ ἀρχιερεῖ καί αὐτός ὁ Παπουλᾶκος τήν εἰσφοράν του δραχμήν μίαν». Ἀλλά ὁ λαός δέν τόν λησμονεῖ. Ἀπ ὅλα τά Βαλκάνια ἔρχονται προσκυνητές στά σιδερόφρακτα κελλιά, ὅπου φυλάσσεται, γιά νά πάρουν τήν εὐχή του ἤ κομμάτι ἀπό τό ράσο του γιά ἁγιασμό. Κοιμήθηκε στήν Ἄνδρο στίς 18 Ἰανουαρίου 1861. Λίγο νωρίτερα ὁ φρουρός του ζήτησε συγγνώμη ἀπό τό Γέροντα καί τήν εὐλογία του, γιά νά γίνει Μοναχός. Εἶχε τήν πεποίθηση ὅτι κάτω ἀπό τήν κατάλευκη γενειάδα του ἐκπορεύονταν φῶς καί ἀλήθεια. Ὁ Παπουλᾶκος κοιμήθηκε ἀγνοημένος ἀπό τούς ἰσχυρούς, πού προσπάθησαν καί μετά τό θάνατό του νά κηλιδώσουν τή μνήμη του. Ἀλλά ὁ κλῆρος καί ὁ λαός τόν ἤθελε πάντα κοντά του. Πολλοί Ναοί χτίζονταν στό ὄνομά του, ὅσο ἀκόμα ζοῦσε, προσωπικά του ἀντικείμενα τοποθετοῦνταν, μαζί μέ τή μορφή του σε δαγκεροτυπία, στά εἰκονοστάσια ὡς λείψανα. Ἀπό πατέρα σέ παιδί μέ εὐλάβεια μεταφέρεται ὁ σπόρος, πού ἔρριξε ὁ φωτισμένος αὐτός, ἀλλά καί θαρραλέος, ἀγωνιστής μοναχός. Μέ σεβασμό ἀναφέρονται ὅλοι στήν πορεία τῆς ζωῆς του, ἀπό τό σπίτι του στόν Ἄρμπουνα Κλειτορίας μέχρι τή Μονή Παναχράντου, «ἐδῶ γεννήθηκε ὁ Παπουλάκος», ἤ «ἀπό ἐδῶ πέρασε», ἤ «σέ αὐτή τήν πέτρα ἀνεβασμένος κήρυξε». Στήν ἐποχή του ὁρισμένοι ἀπό σύγχυση ἤ ἐμπάθεια τόν ἀποκάλεσαν ἀγύρτη, τό ἐπίσημο κράτος τόν συνέλαβε καί ἡ Ἱερά Σύνοδος, ὑπό τήν πίεση τῆς ἐξουσίας, τόν περιόρισε διά βίου σέ Μονές τῆς Θήρας καί τῆς Ἄνδρου. Ἀλλά ὁ λαός ἀπό γενιά σέ γενιά, σάν μέσα σέ θρύλο, μᾶς μεταλαμπαδεύει μέ εὐλάβεια καί σεβασμό τή μνήμη, τή φήμη καί τά σημεῖα του. Ἔτσι, τώρα πού ὁ χρόνος τόν ἀπομάκρυνε ἀπό τίς σύγχρονες περιστάσεις, μποροῦμε νά τόν δοῦμε καί νά τόν κρίνουμε καλύτερα. Μετά πολλά χρόνια ἔρχεται ἡ ἀναγνώριση. Εἶναι καί αὐτό ἕνα ἀπό τά χαρακτηριστικά τῆς φυλῆς μας. Ἐδῶ οἱ ἥρωες, οἱ Ἅγιοι καί οἱ μεγάλες προσωπικότητες δέν ἀνακηρύσσονται οὔτε ἐπιβάλλονται μέ δόγματα μέ διατάγματα. Ἐδῶ τούς μεγάλους τούς ἀναδεικνύει ὁ λαός, ἀφοῦ ὁ χρόνος ξεκαθαρίσει τίς ὕποπτες ἀλληλεπιδράσεις τῆς ἐποχῆς καί τῶν συνανθρώπων τους. Ἔτσι, ὁ Παπουλᾶκος, ὁ φτωχός Μοναχός, περνᾶ 15
ἤδη στή χορεία τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας καί τιμᾶται τήν ἡμέρα τῆς κοίμησής του, τή 18η Ἰανουαρίου, καθώς καί τή 18η Αὐγούστου σέ ἀνάμνηση τῆς λιτάνευσης τῆς εἰκόνος καί τῆς τιμίας κάρας του, κατά τό θέρος τοῦ 1973, στήν Ἀχαΐα. Ὅλοι ἐμεῖς ἀναγνωρίζουμε τήν προσφορά καί τήν τιμή τοῦ Παπουλάκου, στοιχώντας ἄλλωστε μέ τή σοφή καί θεόπνευστη κρίση τῆς σεπτῆς κορυφῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος ἐπευλογώντας σχετικό πόνημα τῆς ταπεινότητός μου (29.12.09) γράφει: «Τῷ Ὁσιολογιωτάτω Ἀρχιμανδρίτῃ κυρίῳ Νεκταρίω Ν. Πέττα, τέκνῳ τῆς ἡμῶν Μετριότητος ἐν Κυρίω ἀγαπητῷ, χάριν, ἔλεος καὶ εὐλογίαν παρὰ τοῦ ἐν Τριάδι προσκυνουμένου Θεοῦ ἡμῶν. Μετὰ χαρᾶς ἐδεξάμεθα τὴν ἀπὸ ε Αὐγούστου λήγοντος ἔτους ἐπιστολὴν τῆς ὑμετέρας ἀγαπητῆς Ὁσιολογιότητος, ὑποβαλλούσης τὸ ὑπὸ ἔκδοσιν πόνημα αὐτῆς, τιτλοφορούμενον «Ὁ Ὁσιώτατος Μοναχὸς Χριστοφόρος ὁ Παπουλᾶκος στὴ Θήρα (1854) καὶ στὴν Ἄνδρο (1854-1861)», ἐν ᾧ ἐμπεριέχονται τὰ ἀφορῶντα εἰς τὸν βίον καὶ τὴν δράσιν τοῦ θερμουργοῦ τούτου κήρυκος τοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου, καὶ δὴ τὰ περὶ τοῦ ἀναγκαστικοῦ ἐγκλεισμοῦ αὐτοῦ εἰς τὰς Ἱερᾶς Μονὰς Προφήτου Ἠλιοῦ Θήρας καὶ Παναχράντου Ἄνδρου. Ὁ Ὁσιώτατος Μοναχὸς Χριστοφόρος, ὁ ἐπικληθεὶς «Παπουλᾶκος», ἀπεστάλη ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ἐν ζήλῳ Ἠλιοῦ, διὰ νὰ κηρύξῃ τὰ θεῖα δικαιώματα, νὰ διδάξῃ τὴν πατρῴαν πίστιν καὶ νὰ ἐλέγξῃ ὀθνείας ἐπιδράσεις εἰς τὴν λειτουργίαν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ καὶ κοινωνικοῦ σώματος. Ἠγαπήθη μὲν σφόδρα ὑπὸ τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ὅστις ἀνεγνώρισεν ἐν τῷ προσώπῳ αὐτοῦ τὸν ἐκφραστὴν τὴν γνησίας ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως καὶ εὐσεβείας, ἐδιώχθη δὲ ὑπὸ τῶν κρατούντων, δι οὓς ἐγένετο κατὰ τὸ ψαλμικὸν «βαρὺς καὶ βλεπόμενος» ὡς δῆθεν ὑποκινητὴς στάσεως κατὰ τοῦ πολιτεύματος, καὶ ἐκοιμήθη ὁσιακῶς ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Παναχράντου τῆς Ἀνδρου, διανύων ἐν αὐτῇ τὴν ἐπιβληθεῖσαν αὐτῷ ἐκκλησιαστικὴν ποινὴν ἐγκλεισμοῦ. Ἡ μνήμη του ἐπεβίωσε μέχρι σήμερον ἀγαθὴ ἐν τῷ ἐκκλησιαστικῶ πληρώματι, ἣν προβάλλει καὶ ἡ ὑμετέρα Ὁσιολογιότης διὰ τοῦ ἀξιολόγου αὐτοῦ πονήματος, τὸ ὁποῖον εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θὰ ὠφελήσῃ ποικιλοτρόπως τοὺς ἀναγνώστας καὶ θὰ ἐπιδράσῃ εἰς τὰς καρδίας αὐτῶν πρὸς πνευματικὴν οἰκοδομήν, ἐμμονὴν εἰς τὴν πίστιν καὶ καλλιέργειαν ὑγιοῦς ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως. Ἐπὶ δὲ τούτοις, συγχαίροντες πατρικῶς τῇ ὑμετέρᾳ Ὁσιολογιότητι διὰ τὸν κόπον αὐτῆς, παρέχομεν ἐκθύμως τὴν Πατριαρχικὴν ἡμῶν εὐλογίαν πρὸς εὐόδωσιν καὶ καρποφορίαν τῆς ἀξιολόγου ταύτης ἐκδόσεως, καὶ ἐπικαλούμεθα ἐπ αὐτὴν τὴν χάριν καὶ τὸ ἄπειρον ἔλεος τοῦ Θεοῦ. βθ Δεκεμβρίου κδ διάπυρος πρὸς Θεὸν εὐχέτης Ὁ Κωνσταντινουπόλως Βαρθολομαῖος». Πρός τόν σκοπόν τῆς προβολῆς καί ἀναδείξεως τοῦ βίου καί τοῦ ἔργου τοῦ ὁσίου Χριστοφόρου, προβήκαμε στήν ἵδρυση τοῦ φερωνύμου Ἰνστιτούτου, στήν ὀργάνωση ἐπιστημονικῶν συνεδρίων καί στήν ἔκδοση βιβλίων σχετικῶν μέ τόν Ἁγιοπατέρα καί μέ ἄλλες, ἄγνωστες ὡς τώρα, μορφές τοῦ Γένους καί τῆς Ἐκκλησίας. Ἕνα ἱστορικό ἔργο, πού εἶναι ἀφιερωμένο στά ἑκατὸν πενήντα ἔτη ἀπό τήν κοίμησή του καί προβάλει τόν πραγματικό Παπουλᾶκο μέσα ἀπό ἱστορικά ντοκουμέντα εἶναι τά: Πρακτικά τῆς Α Ἐπιστημονικῆς Ἡμερίδας ἐν Καμάρι τῆς Θήρας τῇ 23ῃ τοῦ μηνός Ἰουλίου 2009 μέ θέμα: «Ὁ Ὁσιώτατος Μοναχός Χριστοφόρος Παπουλᾶκος στή Θήρα καί στήν Ἄνδρο» & Πρακτικά τοῦ A Πανελλήνιου Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου ἐν Κλειτορίᾳ τῶν Καλαβρύτων τῆ 26ῃ καί 27ῃ Σεπτεμβρίου 2009 μέ θέμα: «Ὁ Ὅσιος Χριστοφόρος Παπουλάκος». Κεντρική διάθεση βιβλίων γιά τόν Παπουλᾶκο: κ. Μαρία, τηλ. 2610-312151, 2610-323243, τηλεομοιότυπο: 2610-344629 & Βιβλιοπωλείο: Ἅγιον Ὄρος, Γερανίου 20, 105 52 Ἀθῆναι, τηλ. 210-5243275. Γιά τόν Παπουλᾶκο βλέπε περισσότερα στήν ἱστοσελίδα: www.papoulakos.gr Επιλεκτική Βιβλιογραφία Ἡμερολόγιο τοῦ ἔτους 2011 μέ δώδεκα ἄγνωστες ἅγιες μορφές, πού εἶναι ἀφιερωμένο στά 150 χρόνια ἀπό τήν κοίμηση τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Χριστοφόρου τοῦ Παπουλάκου ( 18-1-1861), τοῦ ὁποίου τό ὄνομα φέρει τό μή κερδοσκοπικό Ἰνστιτοῦτο «ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ», καθώς καί στά 300 χρόνια ἀπό τήν κοίμηση τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Σοφιανοῦ, ἐπισκόπου Δρυϊνουπόλεως καί Ἀργυροκάστρου (+ 26-11-1711). Μπούσια Χ., Ἱερά Ἀκολουθία, Κανών Παρακλητικός καί Χαιρετιστήριοι Οἶκοι εἰς τόν ὅσιον καί Θεοφόρον πατέρα ἡμῶν Χριστοφόρον τόν Παπουλᾶκον, ἔκδ. Ἰνστιτοῦτον Χριστοφόρου Παπουλᾶκου, Ἀθήνα 2009. Πέττα Ν. Ν. ἀρχιμ., Ὁ Ὁσιώτατος Μοναχός Χριστοφόρος ὁ Παπουλᾶκος στή Θήρα (1854) καί στήν Ἄνδρο (1854-1861), Ἀθήνα 2009, ὅπου συγκεντρωμένη παλαιότερη βιβλιογραφία. Πέττα Ν. Ν. ἀρχιμ., Χριστοφόρος Παπουλᾶκος, ὁ σύγχρονος ἀπόστολος τῆς Πίστεως καὶ τοῦ Γένους, Θεσσαλονίκη 2009. Πέττα, Ν. Ν. ἀρχιμ., Ἱστορικό Ἀρχεῖο τοῦ Ἰνστιτούτου Χριστοφόρου Παπουλάκου, φάκελλοι μέ ἔγγραφα τοπικῶν ἀρχῶν, ὑπουργῶν, Ὄθωνος καί Ἱερᾶς Συνόδου, καί μέ τόν τύπο τῆς ἐποχῆς. Πρακτικά τῆς Α Ἐπιστημονικῆς Ἡμερίδας ἐν Καμάρι τῆς Θήρας τῇ 23ῃ τοῦ μηνός Ἰουλίου 2009 μέ θέμα: «Ὁ Ὁσιώτατος Μοναχός Χριστοφόρος Παπουλᾶκος στή Θήρα καί στήν Ἄνδρο» & Πρακτικά τοῦ A Πανελλήνιου Ἐπιστημονικού Συνέδριου ἐν Κλειτορίᾳ τῶν Καλαβρύτων τῇ 26ῃ καί 27ῃ Σεπτεμβρίου 2009 μέ θέμα: «Ὁ Ὅσιος Χριστοφόρος Παπουλάκος» (ἐπιμελείᾳ ἀρχιμ. Νεκταρίου Ν. Πέττα). 16 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ
Δραστηριότητες Δραστηριότητες Δραστηριότητες ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΤΗΣΙΑΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΓΕΝ. ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ 19ης ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010 Στην Αθήνα σήμερα 19 Δεκεμβρίου 2010, ημέρα Κυριακή και ώρα 10.00, στα γραφεία της ΠΑΓΓΟΡΤΥΝΙΑΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ στην οδό Πειραιώς αρ. 1 (7ος όροφος) συνήλθαν σε ετήσια επαναληπτική Γενική Συνέλευση τα μέλη της Αδελφότητας Φιλιωτών Καλαβρυτινών «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ», μετά την ματαίωση της Γενικής Συνέλευσης της 12-12-2010 ελλείψει απαρτίας, για να συζητήσουν και λάβουν αποφάσεις για τα θέματα της ημερησίας διατάξεως που περιλαμβάνονται στην από 16-10-2010 ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ, η οποία απεστάλη στα μέλη της Αδελφότητας ταχυδρομικώς και δημοσιεύθηκε στο τεύχος 47 του Περιοδικού μας. Κατά τη Γενική Συνέλευση παρέστησαν οι: 1. Γεώργιος Μητρόπουλος 2. Θεμιστοκλής Αναστασόπουλος 3. Κων/νος Γιαννακόπουλος 4. Κων/νος Ρ. Καραμάνος 5. Πάνος Μητρόπουλος 6. Αθανάσιος Μητρόπουλος 7. Αθανάσιος Δημητρακόπουλος 8. Χαράλαμπος Ζωγράφος 9. Πάνος Δρακόπουλος 10. Βασίλειος Δρακόπουλος 11. Βλάσιος Χαραλαμπόπουλος 12. Βλάσιος Χρ.Καραθανάσης 13. Μαρία Καραθανάση 14. Γεώργιος Παναγόπουλος 15. Χρήστος Παναγόπουλος 16. Λέττα Παναγοπούλου 17. Ευτυχία Παναγοπούλου 18. Μιχάλης Παπαρρηγόπουλος 19. Βασιλική Παπαρρηγοπούλου 20. Ιωάννης Παπαγιαννακόπουλος 21. Ηλίας Κόλντηρης 22. Νίκη Κόλντηρη 23. Ελευθέριος Αμπράζης 24. Ελένη Σοϊλέ - Αμπράζη 25. Αθανασία Γιαννακοπούλου 26. Στέργιος Λαμπρόπουλος 27. Αλεξάνδρα Λαμπροπούλου 28. Βλάσιος Χάντζιος ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ 29. Αθανασία Χάντζιου 30. Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος 31. Νικόλαος Παναγόπουλος 32. Στυλιανός Παναγόπουλος 33. Βλάσιος Σιδέρης 34. Ιωάννης Καρακωνσταντής 35. Γεώργιος Νικολακόπουλος 36. Αναστάσιος Νικολακόπουλος 37. Αθανάσιος Ρ. Καραμάνος 38. Ανδρέας Καραμάνος 39. Αλέξιος Αντωνόπουλος 40. Παναγιώτης Β. Χριστοδούλου 41. Νικόλαος Καραμάνος 42. Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος 43. Βλάσιος Θ. Σταθούλιας Σύμφωνα με το Καταστατικό δεν απαιτείται ειδική απαρτία, άλλωστε υπάρχουν 43 μέλη της Αδελφότητας, και ως εκ τούτου εγκύρως συνήλθαν και αρχίζουν οι εργασίες της. Ο Πρόεδρος, αφού έλαβε το λόγο, είπε: Αγαπητοί Συμπατριώτες, Σας καλωσορίζω στη Γενική μας Συνέλευση και εύχομαι υγεία σε όλους. Σήμερα είναι επαναληπτική Γενική Συνέλευση, καθόσον την προηγούμενη Κυριακή (12-12-2010) δεν υπήρξε προσέλευση μελών, όπως εξ ιδίας αντιλήψεως σας καταθέτω και ανεβλήθη για σήμερα. Είθισται στην ετήσια Γ.Σ. να μνημονεύουμε όλους εκείνους τους συμπατριώτες μας που έφυγαν από τη ζωή κατά το χρονικό διάστημα που διέρρευσε από την προηγούμενη Γενική Συνέλευση και που δυστυχώς δεν είναι λίγοι και είναι κατά σειρά που έφυγαν, οι εξής: 17
1. Βαρβάρα Κων/νου Αντωνοπούλου 2. Βλάσιος Οικονόμου του Γεωργίου 3. Παναγιώτα Στάθη Καραμουσουλή 4. Κων/νος Διαμαντόπουλος 5. Παναγιώτα Λεωνίδα Αντωνοπούλου 6. Ευγενία συζ. Ιωαν. Παπαγιαννακοπούλου 7. Βλάσιος Καραθανάσης του Βασιλείου (Καναδάς) 8. Ιωάννης Καραμάνος του Βλασίου 9. Ρήγας Κανέλλος του Αλεξίου (Αγροφύλακας) 10. Κων/νος Κίτσος του Δημ. (Δάσκαλος) 11. Θεόδωρος Παπαρρηγόπουλος του Ανδρέα 12. Αναστασία Τερεντέ του Παναγιώτη 13. Αθανάσιος Μακρής συζ. Ειρήνης Βασ. Παναγοπούλου 14. Βλάσιος Δαφαλιάς του Αλεξ. (Διακοπτό) 15. Άννα Αθαν. Τζέμου 16. Αμαλία συζ. Αντωνίου Καραμάνου 17. Βασίλειος Τρυφωνόπουλος συζ. Γεωργίας Ανδρ. Λυμπέρη 18. Αγγελική (Κική) Παπαγιαννακοπούλου (Αργεντινή) 19. Γεώργιος Κανέλλος του Αλεξίου 20. Βλάσιος Καραμάνος του Ρήγα 21. Γεώργιος Βουρλής του Αθανασίου 22. Θεόδωρος Αναστόπουλος 23. Αθανάσιος Μπελέσης του Γεωργίου, γιος της συμπατριώτισσάς μας Ευφροσύνης Καταρνιά - Μπελέση 24. Χαράλαμπος Καπόρης Στη μνήμη τους Σας ΚΑΛΩ να τηρήσουμε ενός (1) λεπτού σιγή. (Τηρείται ενός λεπτού σιγή). Αιωνία τους η μνήμη! Σ αυτό το σημείο επιθυμώ να απευθύνω, από το βήμα αυτό, όπως πιστεύω και όλοι μας, θερμά συγχαρητήρια στην ελπίδα της ζωής μας, τις νέες και τους νέους που προέρχονται από το Χωριό μας, που πέτυχαν σε ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας ή του εξωτερικού, με τις θερμότερες ευχές μας να πετύχουν στη ζωή τους. Επίσης απευθύνω ευχές για μια καλή και ευτυχισμένη ζωή, σε όσους νέους και νέες του Χωριού μας άρχισαν νέα ζωή με τον εκλεκτό ή εκλεκτή της καρδιάς τους το έτος 2010. Σύμφωνα με το Καταστατικό της Αδελφότητας θα πρέπει να εκλεγεί Προεδρείο προκειμένου να προχωρήσουμε στις εργασίες της Γενικής Συνελεύσεως. Ως Πρόεδρο προτείνω τον κ. Χαράλαμπο Νικ. Ζωγράφο, ως Αντιπρόεδρο τον κ. Βλάσιο Θ. Χαραλαμπόπουλο και για τη θέση του Γραμματέα τον κ. Βασίλειο Δρακόπουλο. (Γίνονται αποδε κτοί και το προεδρείο λαμβάνει τη θέση του) Ο Πρόεδρος της Γεν. Συνέλευσης κ. Χαρ. Ζωγράφος ευχαριστεί τα μέλη της για την τιμή που του έκαναν και καλεί τον πρόεδρο κ. Μητρόπουλο Γεώργιο να αναγνώσει τον Απολογισμό των πεπραγμένων για το έτος 2010. Ακολούθως, ο πρόεδρος λαμβάνει πάλι το λόγο και διαβάζει τον Απολογισμό των πεπραγμένων για το 2010, είπε δε τα εξής: Θέλω να σας ευχαριστήσω για την συμμετοχή σας στη Γ.Σ.. Ιδιαιτέρως ευχαριστώ το μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής της Αδελφότητας, πρώην Ταμία και από τους πρωτεργάτες της έκδοσης του περιοδικού μας τον κ. Κώστα Καραμάνο, που ήλθε από τα Χανιά ειδικά για την Γεν. Συνέλευση. Ευχαριστώ επίσης τον πρόεδρο του Εξωραϊστικού Συλλόγου Καλυβίων κ. Αθανάσιο Μητρόπουλο, που ανταποκρίθηκε στην πρόσκλησή μας και παρίσταται στη Γεν. Συνέλευση. Θα θέλαμε βέβαια να είμαστε περισσότεροι, αλλά εκτός των «δι ευλόγους αιτίας απολιπομένων» είναι γεγονός ότι υπάρχουν πατριώτες που αδιαφορούν ή θεωρούν ότι δεν αξίζει τον κόπο να θυσιάσουν ένα πρωινό της Κυριακής για την Αδελφότητα. Ίσως πιστεύουν ότι η Αδελφότητα είναι περιττή, ότι δήθεν ο Σύλλογος των απανταχού Φιλιωτών δεν εξυπηρετεί κανέναν ουσιαστικό σκοπό. Και όμως, η απλή και μόνο συμμετοχή, η απλή συνάντηση και αναθέρμανση των σχέσεων με τους πατριώτες, είναι σημαντική από μόνη της. Τούτο γιατί, όπως έχω πεί και άλλες φορές, η Αδελφότητα, εκτός των άλλων χρήσιμων υπηρεσιών που προσφέρει στο Χωριό και τους πατριώτες, είναι ο φορέας που προσπαθεί να καλλιεργήσει και να ενδυναμώσει τις μεταξύ μας σχέσεις τονίζοντας τον ακατάλυτο δεσμό της κοινής ιδιαίτερης πατρίδας μας, που προσπαθεί να διασώσει τις τοπικές μας παραδόσεις, τα ήθη και έθιμά μας, την πολιτιστική και εθνική μας κληρονομιά και, στο μέτρο βέβαια των δυνατοτήτων της, να διατηρήσει την εθνική μας ταυτότητα. Και είναι αυτό σημαντικό; Ακούστε τι λέει ο σημερινός Υπουργός 18 ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου στο έργο του Το στρατηγικό βάθος, η Διεθνής θέση της Τουρκίας (Εκδ. 2010), όπως αναφέρεται από τον Βασίλη Μαρκεζίνη στο τελευταίο βιβλίο του: «Κοινωνίες με ριζικά αποδυναμωμένη και φθαρμένη εθνική συνείδηση, δεν έχουν πεδίο στρατηγικής λογικής, θέτουν σε κίνδυνο την ιστορική τους ύπαρξη, περιθωριοποιούνται στη διεθνή σκακιέρα». Δεν μπορούμε να απαντήσουμε με απόλυτη βεβαιότητα, εάν αυτό είναι σωστό ή λάθος. Όταν όμως δίπλα μας, ως κράτος και ως έθνος, έχουμε ένα λαό που πάλλεται από εθνικισμό, δηλαδή τους Τούρκους, είναι δυνατόν εμείς να αδιαφορούμε και να παραδίδουμε στη λήθη και τη φθορά, όσα συνιστούν την εθνική μας αυτοσυνειδησία; Εάν αυτό κάνουμε, τότε οι συνέπειες είναι μαθηματικώς βέβαιες. Εθνικός αφανισμός επ ωφελεία των εθνικιστών - μουσουλμάνων γειτόνων μας, οι οποίοι θα επεκτείνουν και πάλι την κυριαρχία τους στην Ελληνική χερσόνησο. Εάν δεν θέλουμε να συμβεί αυτό και να «τρίζουν τα κόκαλα» των ηρώων προγόνων μας, που το 1821 ελευθέρωσαν την Ελλάδα, τότε έχουμε χρέος να αντισταθούμε. Ν αντισταθούμε ως άτομα, ως συλλογικοί φορείς, ως Έθνος. Αυτού του είδους την αντίσταση, μεταξύ των άλλων πολύτιμων υπηρεσιών της, προσπαθεί να οργανώσει και να υπηρετήσει η Αδελφότητα, διασώζοντας και καλλιεργώντας τις Εθνικές και τοπικές πολιτιστικές μας παραδόσεις και το λαϊκό μας πολιτισμό, αντίθετα με όσους μεθοδικά επιδιώκουν την εξαφάνισή τους. Αγαπητοί πατριώτες, Η Αδελφότητα και κατά την χρονιά που τελειώνει, με την συμπαράσταση και την οικονομική και ηθική στήριξή σας κατάφερε να προσθέσει, νομίζω επιτυχώς, άλλη μια σελίδα στην ήδη μακρά ιστορία της. Παρά τις αντιξοότητες, την προϊούσα ερήμωση του Χωριού μας και την δυσμενή οικονομική συγκυρία, καταφέραμε να ανταποκριθούμε στις βασικές λειτουργίες μας ως Αδελφότητα δηλ. μπορέσαμε να εκδώσουμε και φέτος τα τέσσερα (4) τεύχη του Περιοδικού μας, που εκδίδονται κάθε χρόνο, να παραστούμε στις εορτές των Αγίων Προστατών του Χωριού μας και στις λατρευτικές εκδηλώσεις που συνήθως συμμετέχουμε, να οργανώσουμε την εκδήλωση της κοπής της πίτας μας και τον εορτασμό του Αγίου Βλασίου στην Αθήνα, να οργανώσουμε δεξίωση κατά την εορτή του Αγίου Αθανασίου στο Μοναστήρι στις 2 Μαΐου σε συνεργασία με τον Όμιλο Φίλων του Μοναστηριού, εκδήλωση την 20 η Ιουνίου για την επέτειο του Ολοκαυτώματος του Χωριού μας και επίσης να οργανώσουμε τις εκδηλώσεις του Δεκαπενταύγουστου στο Χωριό. Για όλα τα παραπάνω νομίζω ότι έχετε ενημερωθεί αναλυτικά από τις στήλες του Περιοδικού μας, γι αυτό δεν χρειάζεται να επαναλάβω λεπτομέρειες για τις εκδηλώσεις αυτές. Ιδιαιτέρως θέλω να αναφερθώ μόνο στην εκδήλωση για τη νεολαία την 16-8-2010 στο Σχολείο του Χωριού, η οποία όπως ζητούν και τα ίδια τα παιδιά πρέπει να γίνει θεσμός και να πραγματοποιείται κάθε χρόνο. Ήταν μια εκδήλωση που άρεσε, στην οποία πραγματικά νομίζω ότι λειτουργήσαμε ως Σύλλογος, αφού συμμετείχαν και προσέφεραν την προσωπική τους εργασία και όχι μόνο, πολλοί πατριώτες για την πραγματοποίησή της. Βοήθησε βέβαια η παρουσία και η ομιλία του κ. Δημήτρη Σταθακόπουλου, αλλά πιο πολύ βοήθησε η συμμετοχή και η διάθεση των νέων του χωριού μας, που με τέτοιες εκδηλώσεις, γνωρίζονται καλύτερα, αποκτούν ενδιαφέρον και αγαπάνε περισσότερο το Χωριό μας. Στο σημείο αυτό παρεμβαίνει ο κ. Γιαννακόπουλος Κων/νος και ζητεί να του επιτραπεί να διαβάσει από το τεύχος «47», σελ. 6 του περιοδικού, το άρθρο της Δέσποινας Βασ. Στασινοπούλου, Φιλολόγου: «Το Χωριό μας και η νεώτερη ιστορία του». Δίδεται ο λόγος και ακολουθεί η ανάγνωση του άρθρου, που συγκινεί ιδιαίτερα τους παρευρισκομένους. Ο κ. Γιαννακόπουλος παρακαλεί το νέο Δ.Σ. που θα προκύψει στη συνέχεια από τις αρχαιρεσίες, να θυμηθούν το αίτημα της νεαρής συμπατριώτισσάς μας και το Πανηγύρι του 15Αύγουστου τη νέα χρονιά, να ξεκινήσει με το τραγούδι που παραθέτει στο τέλος του άρθρου, αφού ζητάει να ακουστεί πρώτο! Το λόγο παίρνει και πάλι ο Πρόεδρος, ο οποίος συνεχίζοντας λέει: Οι εισπράξεις της Αδελφότητας για την χρονιά που κλείνουμε, όσο και οι δαπάνες της ανήλθαν περίπου στα περσινά επίπεδα: Συγκεκριμένα τα ΕΣΟΔΑ του έτους 2010 ανήλθαν σε 26.611,03 ευρώ, εκ των οποίων οι εισπράξεις ήσαν 23.517,30 και το υπόλοιπο της προηγουμένης χρήσης 3.093,73 ευρώ. Τα ΕΞΟΔΑ ανήλθαν στο ποσό των 23.714,37 ευρώ. Ποσό κατατεθειμένο στην Τράπεζα 2.593,35 ευρώ Εις χείρας του Ταμία 303,11 ευρώ Αναλυτικά και κατά κατηγορία οι κατ ιδίαν δαπάνες θα αναφερθούν στη Γ.Σ. από την Εξελεγκτική Επιτροπή. 19
ΔΑΠΑΝΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑ Οι κυριότερες δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν, εκτός από τα ποσά που διατέθηκαν για το Μοναστήρι, αφορούν στην έκδοση του Περιοδικού μας, στις εκδηλώσεις μας κατά την κοπή της πίττας και τον εορτασμό του Αγ. Βλασίου στην Αθήνα, στις εκδηλώσεις μας τον 15Αύγουστο στο Χωριό μας καθώς και στη συνεχιζόμενη προσπάθεια να αναβαθμίσουμε και να καταστήσουμε λειτουργικό το Πνευματικό μας Κέντρο στο Δημοτικό Σχολείο. Έτσι φέτος διαθέσαμε το ποσό των 800 ευρώ για την αγορά τσουλήθρας για τον εμπλουτισμό της παιδικής χαράς στο προαύλιο του Σχολείου, την οποία μετέφερε στο Χωριό με αυτοκίνητο του Παναγιώτη Καραμάνου ο Βασίλης ο Ξύδης μαζί με τον Παναγιώτη Μητρόπουλο και την εγκατέστησε στο προαύλιο ο Αναστάσιος Θεοδώρου. Με την επίβλεψη της Κοσμήτορος και Προέδρου του Ομίλου Φίλων του Μοναστηριού κας Μαρίας Καραθανάση έγιναν διάφορες εργασίες συντήρησης, βελτίωση της πρόσβασης, αποκατάσταση της λειτουργίας, επισκευή της στέγης και βάψιμο της τουαλέτας του Σχολείου με δαπάνη ύψους 1.100 ευρώ. Θέλω να μνημονεύσω και να ευχαριστήσω εκτός από την κα. Καραθανάση, τον κ. Βλάση Καραθανάση και τον κ. Λευτέρη Αμπράζη, οι οποίοι βοήθησαν και προσέφεραν προσωπική εργασία για την βελτίωση των χώρων του Σχολείου. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Γεώργιο Δουφεξή, γιατί με προσωπική εργασία και φυσικά χωρίς αμοιβή, έβαψε τις δύο εξωτερικές ξύλινες πόρτες του Σχολείου. Ήδη αναθέσαμε στον Αλέκο Θεοδώρου Καρκαλέτση να εγκαταστήσει την σιδερένια συρόμενη πόρτα που χάρισε στο Σχολείο η κα Ισμήνη Παπασωτηρίου, την οποία και από τη θέση αυτή ευχαριστούμε, στο σημείο πάνω από τις τουαλέτες του Σχολείου, με σκοπό να μπαίνει αυτοκίνητο στο χώρο του Σχολείου. Από ό,τι πληροφορήθηκα μάλιστα η συρόμενη πόρτα εγκαταστάθηκε ήδη. Το κόστος ανέρχεται στο ποσό των 800 ευρώ. Περαιτέρω, λόγω έλλειψης οικονομικών μέσων, δεν καταφέραμε να εξοπλίσουμε το Πνευματικό μας Κέντρο με τραπεζοκαθίσματα, σερβίτσια κ.λπ. ούτε να επισκευάσουμε τις δύο σιδερένιες πόρτες εισόδου στο προαύλιο από την πλευρά του κεντρικού δρόμου, οι οποίες θέλουν συντήρηση προκειμένου να ασφαλίσουν το προαύλιο του Σχολείου. Επίσης δεν καταφέραμε να αξιοποιήσουμε την Βιβλιοθήκη του Σχολείου, να αναπλάσσουμε το προαύλιο κλπ. Δεν παραιτούμαστε από την προσπάθεια αυτή, αλλά θεωρώ ότι το Δ.Σ. της Αδελφότητας, που θα προκύψει από τις σημερινές αρχαιρεσίες, θα πρέπει να συνεχίσει στην κατεύθυνση της αξιοποίησης του Σχολείου. - Όσον αφορά στις εργασίες που πραγματοποιήθηκαν στο Μοναστήρι θα σας ενημερώσει η κα Μαρία Καραθανάση. - Για την πορεία της υπόθεσης της χρηματοδότησης της συντήρησης του Καθολικού του Μοναστηριού, ως σεισμοπλήκτου, θα σας ενημερώσει ο Βλάσης ο Σταθούλιας. - Για το Περιοδικό θέλω να σας ενημερώσω ότι, μετά τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε στην έκδοσή του από το τυπογραφείο «Δ. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΙΑ Ο.Ε.», ήδη το τελευταίο τεύχος (Νο 47) εκδόθηκε από το τυπογραφείο «ΣΑΪΤΗΣ», από το οποίο θα εκδοθεί και το επόμενο τεύχος, ελπίζω δε να μην υπάρξουν προβλήματα και να συνεχίσουμε να το εκδίδουμε εκεί. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟ 2011 Αν και η θητεία του παρόντος Δ.Σ. λήγει σήμερα και ο προγραμματισμός εκδηλώσεων και η κατάρτιση προγράμματος για το έτος 2011 είναι έργο του Δ.Σ. που θα προκύψει μετά τις αρχαιρεσίες, εντούτοις σε γενικές γραμμές θα ήθελα να πώ ότι για το νέο έτος θα πρέπει να πραγματοποιηθούν οι εκδηλώσεις που γίνονταν μέχρι σήμερα δηλ. να επιδιωχθεί η δρομολόγηση πούλμαν για την εορτή του Αγ. Αθανασίου την 18-1-2011 και για την εορτή του Αγ. Βλασίου στο Χωριό, να εορτασθεί η εορτή του Αγ. Βλασίου στην Αθήνα μαζί με την κοπή της πίττας της Αδελφότητας για το έτος 2011, να εορτασθεί η εορτή του Αγίου Αθανασίου στο Μοναστήρι με την παράθεση δεξίωσης στους προσκυνητές, όπως κάναμε τα τελευταία χρόνια, να γίνει προσπάθεια για την πραγματοποίηση κάποιας εκδρομής από την Αδελφότητα, να οργανωθούν οι εκδηλώσεις της 15 ης Αυγούστου και να γίνει μια γιορτή της νεολαίας και στην Αθήνα, να συμμετάσχει η Αδελφότητα στις τοπικές εορτές στα εξωκλήσια μας κλπ. Περαιτέρω θα πρέπει να επιδιωχθεί η έκδοση ημερολογίων για το 2011 και η επανέκδοση ανανεωμένης της Ατζέντας με τα τηλέφωνα των πατριωτών, εργασία δύσκολη και επίπονη. Θα πρέπει να αξιοποιήσουμε όσο καλύτερα γίνεται το Πνευματικό 20 ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ