ΜΑΘΗΤΕΣ: Αποστόλης Καλίτσης, Κωνσταντίνος Νάσιος, Αλέξης Μποντίνης, Χρήστος Τσολάκης, Γεροντάκη Ευθυμία, Γεωργακοπούλου Άννα, Κατσιμάρδου Ιωάννα, Γκορίτσα Βικτώρια, Γκουδεμένη Γεωργία, Λυκιαρδοπούλου Ελεάνα, Νταράκη Ευαγγελία, Ακριδάς Γιώργος, Αναγνωστάκης Ιωσήφ, Γραφανάκης Μιχάλης, Κακαβάς Χαράλαμπος, Τσακάλη Μαργαρίτα ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ: Βασιλική Σκυλάκη (ΠΕ02)
H Κηφισιά είναι δήμος της Αττικής στο βόρειο τμήμα του λεκανοπεδίου των Αθηνών με 43.929 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Αποτελεί σημαντικό εμπορικό και οικιστικό κέντρο των βορείων προαστίων της πρωτευούσης της περιφέρειας Αττικής και οι κάτοικοί της ονομάζονται Κηφισιώτες. Η ονομασία της προέρχεται από τον Κηφισό ποταμό, είναι αρχαιότατη, ήταν μια από τις αρχαίες 12 πόλεις της Αττικής. Από την εποχή του Kλεισθένη αποτελούσε το δήμο της Ερεχθηίδας φυλής. Λαογραφικό λογοπαίγνιο της νεοελληνικής, θεωρεί πως το όνομα Κηφισιά προέρχεται από την έκφραση "Εκεί φυσά" - "Κεί Φυσά" - "Κηφισά" - "Κηφισιά"!
Στην οικονομική αξιοποίηση έχει συμβάλει το ατμοκίνητο τρένο Θηρίο, το οποίο διέρχεται από το άλσος της Κηφισιάς, όπου διοργανώνονται στα χρόνια που ακολουθούν οι διάσημες ανθοκομικές εκθέσεις από τους κατοίκους.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα η Κηφισιά παρέμενε αραιοκατοικημένη στερούμενη ρυμοτομίας αλλά και άλλων μέσων προκειμένου να εξελιχθεί σε σύγχρονο προάστιο. Από το 1882 όμως, όταν συνδέθηκε με την πρωτεύουσα, με το θρυλικό ατμοκίνητο σιδηρόδρομο "Θηρίο", τέθηκαν και οι βάσεις για τη διαμόρφωσή της σε κηπούπολη με πλατείες, δενδροστοιχίες και πάρκα. Μεταξύ της κεντρικής πλατείας (Πλάτανος) και του άλλοτε σταθμού του Θηρίου υπάρχει το Άλσος της Κηφισιάς, όπου κάθε χρόνο πραγματοποιείται έκθεση λουλουδιών. Βορειοανατολικά της κεντρικής πλατείας βρίσκεται η συνοικία Κεφαλάρι με άφθονα νερά, κατά το παρελθόν. Σήμερα, στην Κηφισιά υπάρχουν μεγάλα και πολυτελή ξενοδοχεία,εστιατόρια, κέντρα διασκέδασης.
Γεννήθηκε το 432 π.χ. Πατέρας του ήταν ο Διοπείθης, πλούσιος κτηματίας από την Κηφισιά. Φέρεται πως αγαπούσε την Κηφισιά στην οποία έζησε μαζί με την γυναίκα του. Μετά την ανεύρεση της προτομής του στην Ιταλία οι σύγχρονοι κάτοικοι της πόλης τοποθέτησαν αντίγραφο στην είσοδο του σημερινού Άλσους. Ο Δήμος Κηφισιάς τίμησε τον Μένανδρο έναν από τους αρχαιότερους κατοίκους της καθιερώνοντάς τον ως έμβλημα την προτομή του.
ΟΜΑΔΑ ΔΙΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΚΑΛΙΤΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΝΤΙΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΟΛΑΚΗΣ ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ: ΤΟ ΑΛΣΟΣ ΤΗΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ Ο ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΥΡΑΣ
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ Με την επάνοδό του στην Ελλάδα ο Αντώνης Μπενάκης γίνεται υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Ταυτόχρονα φουντώνει το όνειρό του για τη δημιουργία ενός Μουσείου που θα φέρει το όνομα της οικογένειας. Το πάθος του να συλλέγει υπήρχε πάντοτε μέσα του. Η αδελφή του Πηνελόπη Δέλτα γράφει στον Τρελλαντώνη, "Είχε πάντοτε γεμάτες τις τσέπες του με τόσους θησαυρούς. Τι δεν έβρισκες μέσα! Καρφιά, βώλους, βότσαλα, σπάγκους, κάποτε και κανένα κομμάτι μαστίχα, και πάνω απ' όλα, το τρίγωνο γυαλί που είχε πέσει απ' τον πολυέλαιο της εκκλησίας και που έκανε τόσο ωραία χρώματα σαν το έβαζες στον ήλιο. Ολόκληρο πλούτο είχαν αυτές οι τσέπες του Αντώνη".
Το 1930 κάνει δωρεά τις συλλογές του στο κράτος και εργάζεται με πάθος για να μετατρέψει σε μουσείο την πατρική οικία της οδού Κουμπάρη, η οποία επίσης παραχωρήθηκε με πρωτοβουλία του στην ελληνική πολιτεία. Προσφέρει το απαραίτητο οικονομικό κεφάλαιο και στις 22 Απριλίου του 1931 το Μουσείο Μπενάκη ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό.
ΤΟ ΑΛΣΟς ΚΗΦΙΣΙΑς Το Άλσος Κηφισιάς αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους και ιστορικότερους χώρους πρασίνου του Δήμου Κηφισιάς. Έχει έκταση 25 στρέμματα. Βρίσκεται στο κέντρο του Δήμου και περιβάλλεται από τις οδούς: Δραγούμη, Λεωφ. Κηφισίας, Ηρώδου Αττικού και Αδριανού. Το Άλσος περιλαμβάνει πλήθος δέντρων και θάμνων. Στο εσωτερικό του θα συναντήσει κανείς μία λιμνούλα αλλά και δύο σιντριβάνια το ένα εκ των οποίων βρίσκεται στο κέντρο του.
ΤΟ ΑΛΣΟς ΚΗΦΙΣΙΑς Όταν τον Φεβρουάριο του 1885 οι σιδηρόδρομοι Αττικής επέκτειναν την σιδηροδρομική γραμμή έως την Κηφισιά και έφθανε συχνά εκεί το ατμοκίνητο «Θηρίο», η ίδια εταιρεία αποφάσισε να εξωραΐσει την περιοχή. Ανάμεσα, λοιπόν, στον Πλάτανο και τον σιδηροδρομικό σταθμό, στην θέση που βρισκόταν ένα από τα πολλά κτήματα του Κωνσταντινουπολίτη εμπόρου Στέφανου Γεωργαντά, με αμπέλια και χοιροστάσια, δημιουργήθηκε το Άλσος. Έτσι, η περιοχή έγινε αγνώριστη. Φυτεύτηκαν φοίνικες, δημιουργήθηκαν ολόκληρα λουλουδένια χαλιά, φυτεύτηκαν πάρα πολλά λουλούδια, σε σχέδιο γαλλικού ρυθμού. Το Άλσος, έκτασης 25 στρεμμάτων ήταν πάντα εξαιρετικά περιποιημένο, μεράκι του γενικού διευθυντού των σιδηροδρόμων Αττικής.
Το Άλσος αποτελεί χαρακτηριστικό και μοναδικό παράδειγμα κήπου στην Αθήνα που έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με την τεχνοτροπία της Γαλλικής Σχολής όπου επικρατεί η συμμετρία στον σχεδιασμό και την φύτευση και οι ευθείες γραμμές. Είναι από τα πρώτα ευρωπαϊκά πάρκα και διατηρεί το σχεδιασμό του από το 1930.
ΤΟ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ ΤΟΥ ΑΛΣΟΥς Πάνου Μπασιάκου Στο ζαχαροπλαστείο του Άλσους, οι Αθηναίοι-ες συνήθιζαν να πηγαίνουν το απόγευμα με το τρένο για «παγωτό». Ο ποιητής Γ. Δροσίνης, ο Θ. Δηλιγιάννης, ο Ε. Βενιζέλος, ο Ε. Μπενάκης έπαιρναν τον καφέ τους εκεί. Έτσι, το ατμοκίνητο «Θηρίο» και το Άλσος της Κηφισιάς υπήρξαν βασικοί συντελεστές της άνθησης της Κηφισιάς στις αρχές του 20ου αιώνα. Από το 1937 έως σήμερα, με μια διακοπή από το 1940-1955 λόγω πολέμου, η ιστορία του Άλσους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις Ανθοκομικές εκθέσεις του Δήμου Κηφισιάς που γίνονται εκεί. Κάθε Μάιο λοιπόν το όμορφο Άλσος πλημμυρίζει με τα χρώματα και τα αρώματα των λουλουδιών των Ανθοκομικών εκθέσεων.
ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ Ο σιδηροδρομικός σταθμός Κηφισιάς ήταν σταθμός των σιδηροδρόμων Αττικής επί της γραμμής πλατεία Λαυρίου- Στροφυλίου στη χιλιομετρική θέση 15.500,από την πλατεία Λαυρίου. Πήρε το όνομά του από την Κοινότητα Κηφισιάς, την οποία εξυπηρετούσε και η οποία αργότερα προήχθη σε Δήμο. Εγκαινιάστηκε στις 4 Φεβρουαρίου 1885 και έκλεισε στις 8 Αυγούστου 1938. Διέθετε περιστροφική πλάκα. Ο σταθμός Κηφισιάς υπήρξε από τα εγκαίνιά του το 1885 μέχρι την επέκτασή του δικτύου προς το Στροφίλι μετά το 1900 τερματικός σταθμός της γραμμής, προς το βορρά. Στη θέση του κατασκευάστηκε το 1957 σταθμός του μετρό της Αθήνας με το ίδιο όνομα.
ΣΤΑΘΜΟΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ Ο σταθμός Κηφισιάς είναι σταθμός του μετρό της Αθήνας, επί της γραμμής 1 του H.Σ.Α.Π στη χιλιομετρική θέση 26,665 από τον Πειραιά. Πήρε το όνομα του από το Δήμο της Κηφισιάς τον οποίο εξυπηρετεί. Εγκαινιάστηκε στις 10 Αυγούστου 1957 και η σημερινή του μορφή ανάγεται στο 2004. Διαθέτει μια πλευρική αποβάθρα και μια αποβάθρα μορφής νησίδας, αμαξοστάσιο και γραμμές εναπόθεσης αμαξοστοιχιών σταθμός Κηφισιάς είναι από τα εγκαίνιά του ο, προς βορρά, τερματικός σταθμός της γραμμής. Ο σταθμός κατασκευάστηκε στη θέση παλιότερου επίγειου σταθμού των σιδηροδρόμων Αττικής με το ίδιο όνομα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΥΡΑΣ Ο Γεώργιος Λύρας γεννήθηκε στις Οινούσσες το 1903. Ήταν ο μόνος γιος του Νικολάου Λύρα και της Μαριγώς το γένος Φράγκου, είχε τρεις αδερφές. Μέχρι τα 14 του ζούσε στις Οινούσες και το 1917 εγκαταστάθηκε μόνιμα στον Πειραιά σε ένα σπίτι στην Καστέλα. Ο πατέρας του ήταν καπετάνιος και έτσι ασχολήθηκε και αυτός με τα πλοία από την εφηβική του ηλικία και αργότερα έφτασε στο αξίωμα του Πλοίαρχου. Στα 21 χρόνια και μετά τον θάνατο του πατέρα του γίνεται διαχειριστής της επιχείρησής του.
Λόγω της καταγωγής αλλά και του επαγγέλματος του έγινε ιδιαίτερα κοσμοπολίτης, μιλούσε πολλές ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά) και ήταν πολύ κομψός. Έκανε πολλές δωρεές στον καλλιτεχνικό χώρο και ενίσχυσε μεγάλες καλλιτεχνικές προσωπικότητες. Ανάλογα και ο κοινωνικός του κύκλος απαρτιζόταν από προσωπικότητες του θεάματος όπως η Μαρία Κάλλας αλλά και του ευρύτερου καταξιωμένου οικονομικού αλλά και πολιτικού συστήματος.
Ως επιχειρηματίας ήταν πολύ επιτυχής, πολύ τίμιος, ειλικρινής στις συναλλαγές του και πολύ σεβαστός στους ναυτιλιακούς κύκλους του Λονδίνου, του Πειραιά, της Ευρώπης και της Αμερικής. Ήταν άνθρωπος πράος πολύ ευγενής και γενναιόδωρος, με πολύ καλό γούστο και ήταν πάντα πολύ κομψά ντυμένος. Το 1931 παντρεύτηκε την Αγγέλα Λύρα.. Ως ζευγάρι όταν έρχονταν στην Ελλάδα ζούσαν στο σπίτι που είχαν αποκτήσει στην Κηφισιά επί της Τατοϊου 58. Το 1934 ιδρύει την Lyras Ltd με τους αδερφούς της συζύγου του Μάρκο και Κώστα Λύρα, με έδρα το Λονδίνο. Από το 1938 βρίσκεται στην Νέα Υόρκη Αμερικής όπου διαμένει καθ όλη τη διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου. Όπως όλοι οι Έλληνες εφοπλιστές παραχωρεί τα πλοία της εταιρίας του στο Αγγλικό Πολεμικό Ναυτικό.
Με το σχολείο μας συνδέονται ως δωρητές. Τη δωρεά στο σχολείο μας την έκανε η σύζυγος του Γεωργίου Λύρα, Αγγέλα Λύρα, διότι υπήρχε ανάγκη από σχολείο στην περιοχή της Κηφισιάς και έτσι η ίδια παραχώρησε το απαραίτητο χρηματικό ποσό, και χτίστηκε το σχολείο μας. Τα εγκαίνια έγιναν το 1977-1978 όπου ξεκίνησε ως Σχολείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και ειδικότερα ως Λύκειο Θηλέων. Πριν αγοράσει το σπίτι στην Τατοϊου έμενε στο πατρικό του στην Καστέλλα, ή στο πατρικό της συζύγου του στο Μαρούσι. Δεν πρόλαβε να κατοικήσει στο σπίτι της οδού Τατοϊου γιατί το 1974 ο Γεώργιος Λύρας πέθανε από εγκεφαλικό και το κατοίκησε η σύζυγός του μέχρι τον θάνατο της το Ιούνιο του 1997.
ΔΗΜΟΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ Τότε & Τώρα
ΑΜΑΞΑ ΣΤΟ ΔΑΣΑΚΙ
ΠΑΛΙΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ
ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ
ΑΛΣΟΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΠΛΑΤΑΝΟΥ
ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ
ΤΟ ΑΛΣΟΣ
ΒΙΛΛΑ ΚΑΖΟΥΛΗ
ΜΟΥΣΕΙΟ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ
ΑΜΑΞΑΣ