ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕ ΟΝΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ Π.Μ.Σ. ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕ ΟΝΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ Π.Μ.Σ. ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Θέµα: «ΤΟ LEASING ΩΣ ΜΕΣΟ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ» Επιβλέπων Καθηγητής: Νεγκάκης Χρήστος ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Παναγιωτίδης Αναστάσιος MAF 3109 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 2009 1

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΡΟΛΟΓΟΣ... 5 ΕΙΣΑΓΩΓΗ... 6 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1... 8 Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΟΥ LEASING... 8 1.1 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ LEASING... 8 1.2 ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ LEASING... 9 1.3 ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ... 11 1.4 ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ... 12 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2... 14 ΟΙ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ LEASING... 14 2.1 Η ΕΚΜΙΣΘΩΤΡΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ... 14 2.2 Ο ΜΙΣΘΩΤΗΣ... 16 2.3 Ο ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΗΣ... 16 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3... 17 ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ... 17 3.1 Η ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΚΜΙΣΘΩΤΗ ΚΑΙ ΜΙΣΘΩΤΗ... 17 3.2 Η ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΚΜΙΣΘΩΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΗ... 17 3.3 Η ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΜΙΣΘΩΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΗ... 18 3.4 Η ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΜΕ ΤΡΙΤΟΥΣ... 18 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4... 20 ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ... 20 4.1 Η ΝΟΜΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΚΜΙΣΘΩΤΗ... 20 4.2 Η ΝΟΜΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΙΣΘΩΤΗ... 21 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5... 23 ΙΑΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΓΝΩΣΤΕΣ ΙΚΑΙΟΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ... 23 5.1 ΙΑΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΚΟΙΝΗ ΜΙΣΘΩΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ... 23 5.2 ΙΑΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ ΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ... 24 5.3 ΙΑΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΡΠΙΑ ΑΚΙΝΗΤΟΥ... 25 5.4 ΙΑΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΥΠΟΘΗΚΗ ΣΕ ΑΚΙΝΗΤΟ... 26 2

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6... 27 ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙ ΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ... 27 6.1 ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ (OPERATING LEASING)... 27 6.2 ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ (FINANCIAL LEASING)... 28 6.2.1 ΑΜΕΣΗ ΜΙΣΘΩΣΗ (DIRECT LEASING)... 29 6.2.2 ΠΩΛΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΜΙΣΘΩΣΗ ΠΑΓΙΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ (SALE & LEASE BACK)... 29 6.2.3 ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΤΑΙΡΙΑΣ LEASING, ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΗ ΚΑΙ ΜΙΣΘΩΤΗ (VENDOR LEASING)... 30 6.2.4 ΜΙΣΘΩΣΗ ΜΕ ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ (SERVICE LEASING)... 32 6.2.5 ΕΙ ΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ (MASTER LEASE LINE)... 32 6.2.6 ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ Ή ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΤΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ (LEVERAGED LEASING)... 32 6.2.7 ΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΗ Ή ΙΕΘΝΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗ (CROSS-BORDER Ή OFF-SHORE LEASING)... 33 6.2.8 ΜΙΣΘΩΣΗ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ (CUSTOM LEASE)... 34 6.2.9 LEASING ΣΕ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑ... 34 6.2.10 ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ... 35 6.2.11 ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ ΑΚΙΝΗΤΩΝ... 35 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7... 36 Η ΙΑ ΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΓΙΑ LEASING ΚΑΙ Η ΛΗΞΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ... 36 7.1 Η ΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΓΙΑ LEASING... 36 7.2 ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ... 37 7.3 ΛΗΞΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ... 40 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8... 42 ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ... 42 8.1 ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ... 42 8.2 ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ... 46 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9... 47 ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ LEASING ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΕΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ... 47 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10... 57 ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ... 57 3

10.1 ΓΕΝΙΚΑ... 57 10.2 ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΙΣΧΥΟΥΣΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ LEASING ΑΚΙΝΗΤΩΝ... 59 10.3 ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ LEASING ΑΚΙΝΗΤΩΝ... 61 10.4 ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΕΣ LEASING ΑΚΙΝΗΤΩΝ... 62 10.5 10 ΣΗΜΕΙΑ-ΚΛΕΙ ΙΑ ΣΤΟ LEASING ΑΚΙΝΗΤΩΝ... 63 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11... 65 ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΜΙΣΘΩΣΗ ΕΙΧ... 65 11.1 ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ... 65 11.2 ΧΡΟΝΟΜΙΣΘΩΣΗ... 66 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12... 69 ΙΑΦΟΡΕΣ 2190/20 ΚΑΙ ΛΠ 17... 69 12.1 ΝΟΜΟΣ 2190/20... 69 12.2 ΛΠ 17... 70 12.3 ΑΠΟΣΒΕΣΕΙΣ... 71 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13... 73 ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΜΙΣΘΩΣΕΩΝ... 73 13.1 ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΛΠ... 73 13.2 ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΕΛΠ... 78 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14... 80 LEASING ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ... 80 14.1 ΓΕΝΙΚΑ... 80 14.2 ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΑΝΟ ΟΥ ΤΟΥ LEASING ΣΤΗΝ ΕΛΛΑ Α... 81 14.3 ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ LEASING ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ... 83 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ... 84 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ... 88 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ... 90 4

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Η διπλωµατική εργασία αυτή εκπονήθηκε στα πλαίσια του Μεταπτυχιακού Προγράµµατος «Χρηµατοοικονοµική Λογιστική» του Πανεπιστηµίου Μακεδονίας µε σκοπό την παρουσίαση και ανάλυση της λογιστικής παρακολούθησης του θεσµού του Leasing. Στην αρχή αυτής της εργασίας γίνεται µια σύντοµη παρουσίαση του θεσµού, αναφέροντας ταυτόχρονα την ιστορική του εξέλιξη και τα γενικά χαρακτηριστικά του. Στο δεύτερο και τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι συµβαλλόµενοι µιας σύµβασης leasing, καθώς και οι σχέσεις που αναπτύσσονται µεταξύ τους. Στη συνέχεια, στο τέταρτο και πέµπτο κεφάλαιο αναλύεται το νοµικό πλαίσιο µιας σύµβασης leasing και παρουσιάζονται οι διαφορές από άλλες δικαιοπρακτικές µορφές. Στο έκτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι κατηγορίες και οι ειδικές µορφές της χρηµατοδοτικής µίσθωσης. Στο έβδοµο κεφάλαιο αναλύεται η διαδικασία της λήψης απόφασης για leasing, ενώ στο όγδοο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα πλεονεκτήµατα και τα µειονεκτήµατα του leasing. Στο ένατο κεφάλαιο γίνεται µια σύγκριση του leasing µε τον δανεισµό και την αγορά. Στα επόµενα δύο κεφάλαια παρουσιάζονται η χρηµατοδοτική µίσθωση ακινήτου και η χρηµατοδοτική µίσθωση αυτοκινήτου σε αντιδιαστολή µε την χρονοµίσθωση. Στο δωδέκατο κεφάλαιο γίνεται µια αναφορά στις διαφορές µεταξύ του Ν. 2190/1920 και του.λ.π. 17 που αφορά τις µισθώσεις. Στη συνέχεια ακολουθούν δύο παραδείγµατα λειτουργικής και χρηµατοδοτικής µίσθωσης συνοδευόµενα από τις αντίστοιχες λογιστικές εγγραφές. Στο δέκατο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι προοπτικές του θεσµού στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Τέλος, αναφέρονται τα συµπεράσµατα που προέκυψαν από την παρούσα εργασία. 5

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Σε ένα καθεστώς ελεύθερης οικονοµίας και σφύζουσας οικονοµικής δραστηριότητας κρίνεται αναπότρεπτη αλλά και αναγκαία η εµφάνιση ολοένα και περισσότερων νέων µορφών οικονοµικών συναλλαγών, οι οποίες ικανοποιούν τις συνεχώς αυξανόµενες ανάγκες του σύγχρονου συναλλακτικού κόσµου. Τα τελευταία χρόνια ο ανταγωνισµός των οικονοµικών µονάδων, τα σπανίζοντα επιχειρηµατικά κεφάλαια και η προσπάθεια για την αποφυγή σπατάλης των διαθέσιµων πόρων, καθώς και η απελευθέρωση του τραπεζικού συστήµατος επέβαλαν την ανάπτυξη των σύγχρονων µορφών χρηµατοδότησης, όπως της χρηµατοδοτικής µίσθωσης (Financial Leasing), των κεφαλαίων υψηλού επιχειρηµατικού κινδύνου (Venture Capital), της προεξόφλησης των εισπρακτέων τιµολογίων και συναλλαγµατικών (Factoring Forfaiting) των δανείων υποθηκεύσεων κ.λ.π. Έτσι παρατηρείται το φαινόµενο της συνεχούς διάδοσης στην οικονοµική και στην συναλλακτική ζωή συµβατικών µορφών, οι οποίες µέχρι πριν από µερικά χρόνια ήταν εντελώς άγνωστες. Γι αυτό και ο σύγχρονος νοµοθέτης καλείται να ακολουθήσει µε ταχύτατους ρυθµούς τη νέα αυτή κατάσταση και να ρυθµίσει τις συναλλακτικές αυτές µορφές που αναφαίνονται καθηµερινά στη ζωή µας και επιζητούν άµεσης νοµοθετικής και εν γένει επιστηµονικής αντιµετώπισης. Στα πλαίσια λοιπόν µίας αέναης οικονοµικής ανάπτυξης και έξαρσης του ελεύθερου ανταγωνισµού οι επιχειρήσεις αναζητούν νέες µεθόδους ενίσχυσης της δραστηριότητάς τους και χρηµατοδότησης των επενδύσεών τους. Ιδιαίτερα οι µικρές και µεσαίες επιχειρήσεις, όπως είναι για παράδειγµα οι βιοτεχνίες αναγκάζονται εκ των πραγµάτων να προσφύγουν στη σύναψη συµβατικών σχέσεων µε επιχειρήσεις, οι οποίες διαθέτουν οικονοµική ευρωστία στην αγορά, ώστε να εξασφαλίσουν την δυνατότητα να κάνουν νέα ανοίγµατα στο χώρο δραστηριοποίησής τους, χωρίς να υποβληθούν σε εκταµίευση µεγάλων κεφαλαίων ή σε δυσβάστακτους όρους δανειακών συµβάσεων. Πιο συγκεκριµένα, την πρωτοκαθεδρία στο χώρο των νέων χρηµατοδοτικών συµβάσεων κατέχει η δηµοφιλέστατη πλέον σύµβαση χρηµατοδοτικής µίσθωσης, διεθνώς γνωστή ως σύµβαση leasing. Ο θεσµός αυτός σ άλλες αναπτυγµένες βιοµηχανικά χώρες έχει εφαρµοσθεί εδώ και πολλά χρόνια και λειτουργεί µε µεγάλη επιτυχία. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο θεσµός της χρηµατοδοτικής µίσθωσης (leasing) αποτελούσε πρωτοποριακό προϊόν για το ελληνικό τραπεζικό σύστηµα. Πρώτα η Alpha Bank, και αµέσως µετά η Citibank, η ETBA και ABN Amro Bank προσέφεραν τις υπηρεσίες τους για να ακολουθήσουν αργότερα και οι άλλοι τραπεζικοί Όµιλοι. Πρόκειται για µία σύµβαση, η οποία κλείνει στη χώρα µας νοµοθετικά είκοσι και παραπάνω χρόνια ζωής και εφαρµόζεται ευρύτατα σε όλες τις οικονοµικά ανεπτυγµένες χώρες της Αµερικής, της Ευρώπης και της Ασίας. Το αρχικό θεσµικό πλαίσιο δεν ήταν το καλύτερο δυνατό, αφήνοντας αρκετά «κενά» τόσο στο θέµα της λογιστικής διαχείρισης των αποσβέσεων, όσο και µην επιτρέποντας πολλές µορφές leasing να έρθουν και στην Ελλάδα. Η ελληνική αγορά αγκάλιασε το θεσµό που από χρόνο σε χρόνο αναπτυσσόταν µε ταχύτατους ρυθµούς, παρά το µεγάλο ύψος των επιτοκίων της εποχής εκείνης Η εκτίναξη βέβαια των χρηµατοδοτικών µισθώσεων έλαβε χώρα όταν στη «φαρέτρα» του θεσµού προστέθηκε και η δυνατότητα του sale and lease back ακινήτων. Στην Ελλάδα λεγόταν τότε ότι αυτός ο θεσµός της χρηµατοδοτικής µίσθωσης θα έχει µεγάλες δυνατότητες εφαρµογής µε θετικά αποτελέσµατα στην οικονοµική 6

ανάπτυξη γιατί θα αντιµετωπισθεί ικανοποιητικά το πρόβληµα της χρηµατοδότησης παγίου κεφαλαίου. Είκοσι χρόνια µετά, το leasing δεν αποτελεί πλέον έναν πρωτοπόρο τοµέα, αλλά έναν κλασικό τοµέα δραστηριοτήτων που προσφέρεται από το σύνολο των τραπεζικών οµίλων. Ακόµη, η εφαρµογή της χρηµατοδοτικής µίσθωσης καθώς επίσης και των άλλων θεσµών που αναφέρθηκαν πιο πάνω επιβάλλουν την προσαρµογή της Ελληνικής Οικονοµίας µέσα στα πλαίσια της ΕΟΚ και την τόνωση των παραγωγικών επενδύσεων κυρίως στις µικροµεσαίες επιχειρήσεις και στον αγροτικό τοµέα. Μέχρι την καθιέρωση της σύµβασης leasing, η επιχείρηση ή ο επαγγελµατίας, ο οποίος ενδιαφερόταν να αποκτήσει κινητά ή ακίνητα για την άσκηση και την ανάπτυξη της επιχείρησης ή του επαγγέλµατός του προσέφευγε είτε σε εκταµίευση ιδίων κεφαλαίων είτε σε δανεισµό µε επαχθείς όρους για τον δανειζόµενο είτε σε αγορά επί πιστώσει µε παρακράτηση κυριότητας από τον πωλητή µέχρι την πλήρη εξόφληση. Σήµερα η σύµβαση leasing σε καµία περίπτωση δεν παραγκώνισε εξ ολοκλήρου τους παραπάνω τρόπους ενίσχυσης µίας επιχείρησης, ωστόσο συνιστά µία εναλλακτική και ιδιαίτερα συµφέρουσα µορφή χρηµατοδότησης της επιχείρησης ή του επαγγελµατία που θα προσφύγει σ αυτή. Πιο συγκεκριµένα, µε τη χρηµατοδοτική µίσθωση ο ενδιαφερόµενος έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει τη χρήση και απόλαυση των αγαθών που έχει ανάγκη για την επιχείρησή του ή το επάγγελµά του έναντι µισθώµατος, το οποίο θα πορίζεται από τα κέρδη που θα του αποφέρει η χρησιµοποίηση του πράγµατος. Τα αγαθά αυτά συνήθως τα προµηθεύεται η εταιρία leasing από τρίτους και στη συνέχεια τα εκµισθώνει στον ενδιαφερόµενο, χωρίς βέβαια να αποκλείεται ο τελευταίος να τα εκποιεί σ αυτή και να διατηρεί τη χρήση τους έναντι ανταλλάγµατος, µε τρόπο ώστε να µη διακόπτεται η παραγωγική διαδικασία. Ενώ για αρκετά χρόνια το νοµοθετικό σύστηµα στην Ελλάδα προέβλεπε ως µόνο αντικείµενο της σύµβασης leasing τα κινητά, µε το νόµο 2367/1995 επήλθε επέκταση του θεσµού και στα ακίνητα, όπου και θα εστιασθεί η παρούσα µελέτη σε άµεση ασφαλώς συσχέτιση µε το leasing κινητών, µε το οποίο το leasing ακινήτων παρουσιάζει πολλές οµοιότητες αλλά και ουσιαστικές διαφορές. 7

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΟΥ LEASING 1.1 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ LEASING Η χρηµατοδοτική µίσθωση (leasing) είναι µια σύγχρονη µέθοδος µεσοµακροπρόθεσµης χρηµατοδότησης επιχειρήσεων και επαγγελµατιών για την απόκτηση παγίων στοιχείων, δηλαδή εξοπλισµού και ακινήτων για επαγγελµατική χρήση. Κάθε επιχείρηση βιοµηχανική, βιοτεχνική, εµπορική, κατασκευαστική, τουριστική, γεωργική, µεταφορών, υπηρεσιών κ.λπ., ανεξάρτητα από νοµική µορφή και µέγεθος, καθώς και κάθε επαγγελµατίας µπορεί να χρησιµοποιήσει αυτή τη µορφή χρηµατοδότησης. H χρηµατοδοτική µίσθωση εστιάζει στη σύµβαση µιας εταιρείας leasing (εκµισθωτής) και µιας επιχείρησης ή ενός ελεύθερου επαγγελµατία (µισθωτής) για την απόκτηση κινητού πάγιου ή επαγγελµατικού εξοπλισµού, ή ακόµη και επαγγελµατικής στέγης. Το ενδιαφέρον στην χρηµατοδοτική µίσθωση προσελκύει η δυνατότητα, η οποία παρέχει στον χρήστη, µετά την πολυετή εκµίσθωση ενός πράγµατος, να αποκτήσει και την ιδιοκτησία του. Σύµφωνα µε τη σύµβαση, ο εκµισθωτής διατηρεί το δικαίωµα στην ιδιοκτησία του εξοπλισµού ή του ακινήτου που χρησιµοποιεί ο µισθωτής. Πρόκειται δηλαδή, σε µία ελεύθερη ερµηνεία, για ενοικίαση όλων εκείνων των µέσων, που µπορούν να κινήσουν µια επιχείρηση. 1 Ο ιδιοκτήτης τής επιχείρησης αυτής, είτε επειδή δεν έχει τη δυνατότητα να αγοράσει είτε επειδή δεν θέλει να δεσµεύσει τα κεφάλαιά του σε αγορά, καταφεύγει στην ενοικίαση. O µισθωτής, για ορισµένη χρονική περίοδο, αποπληρώνει σε τακτά διαστήµατα το πάγιο όφελος προς την εταιρεία leasing µε την καταβολή ποσού, που καθορίζεται έπειτα από συµφωνία (µίσθωµα). Όταν αποπληρωθεί το πάγιο, ο µισθωτής έχει το δικαίωµα επιλογής (Option) για την τελική εξαγορά του πράγµατος από τον ενοικιαστή σε γνωστή από την έναρξη του συµβολαίου τιµή, για την παράταση της ενοικιάσεως µε νέο συµβόλαιο ή για τη µη ανανέωση και επιστροφή του πράγµατος. Στη χρηµατοδοτική µίσθωση εµφανίζονται ο πάντοτε απαραίτητος χρήστης και η ειδική εταιρεία leasing, ως χρηµατοδοτικός µεσάζων, ενώ πίσω από αυτήν ενδέχεται να υπάρχει σειρά εναλλακτικών συνεργασιών. Αυτοί οι τρίτοι συνεργάτες, εγγυώνται την καλή κατασκευή του πράγµατος και αναλαµβάνουν την παροχή σειράς υπηρεσιών προς το χρήστη υπό πρόσθετους όρους. Έναντι της παραδοσιακής µίσθωσης, η χρηµατοδοτική µίσθωση διαφέρει ως προς την ελευθερία του ενοικιαστή να επιλέξει το πράγµα, που υποδεικνύει για εξαγορά στην εταιρεία µισθώσεως, από την οποία στη συνέχεια το ενοικιάζει. Σε αυτό το σηµείο το leasing παρέχει πραγµατικές δυνατότητες σε επιχειρηµατίες που ενδιαφέρονται για άµεση ανανέωση του εξοπλισµού τους. O νόµος ορίζει ότι το αντικείµενο χρηµατοδοτικής µίσθωσης ακινήτου µπορεί να είναι είτε η ιδιοκτησία µε κτίσµα ή κτίσµατα, είτε η συνολική δοµήσιµη επιφάνεια του οικοπέδου και ο ακάλυπτος χώρος του (καταστήµατα κάθε είδους, γραφεία, αποθήκες κ.τ.λ) µαζί µε τον εξοπλισµό. Ως εξοπλισµός ορίζεται κάθε αντικείµενο το οποίο δεν είναι εµπεπηγµένο στο έδαφος (αυτοκίνητα, ηλεκτρονικοί υπολογιστές κ.α.). 1 Λαζαρίδης Ι., 2001 8

Όσον αφορά τον χρόνο σύµβασης leasing ακινήτων δεν µπορεί να διαρκεί λιγότερο από 10 έτη και κινητών λιγότερο από 3 έτη µε την επισήµανση ότι η σύναψη του ενός είδους δεν αποκλείει την άλλη. Για παράδειγµα, ένας επιχειρηµατίας µπορεί να καταφύγει σε καταβολή χρηµατοδοτικής µίσθωσης κινητών και ακινήτων ταυτόχρονα, αρκεί να πληρούνται όλες οι απαιτούµενες προϋποθέσεις. 1.2 ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ LEASING Υποστηρίζεται η άποψη ότι οι πρώτες µορφές χρηµατοδοτικής µίσθωσης βρίσκονται πολύ παλιά, ακόµη και στα αρχαία δίκαια των Σουµερίων, της Αιγύπτου, της Βαβυλώνας και της Ελλάδας. Κατά τη δυναστεία MERIAS στην Αίγυπτο, καταρτίστηκε κάποια πράξη µε την οποία ένας κτηµατίας εκµίσθωσε σε κάποιον µια έκταση γης, µαζί µε όλο τον εξοπλισµό, τους δούλους και τα κοπάδια ζώων, έναντι περιοδικών καταβολών, για διάστηµα ίσο µε επτά πληµµύρες. Οι Σουµέριοι εξάλλου, περί το 2.000 π.χ., χρησιµοποίησαν τη µέθοδο του leasing για τη µίσθωση γης και εργαλείων. Στην εποχή του Ιουστινιανού η µίσθωσε περιελάµβανε κυρίως γεωργικά εργαλεία και άλογα. Μάλιστα είχαν καταρτίσει λεπτοµερείς διατάξεις που ενσωµατώθηκαν στο Ρωµαϊκό ίκαιο, για τη ρύθµιση της µίσθωσης αυτής της µορφής Στην Αγγλία, λόγω των νοµικών περιορισµών που ίσχυαν για τη µεταβίβαση γης, η εκµίσθωση κτιρίων και γεωργικών εκτάσεων είχε πάρει σηµαντική έκταση, ενώ η βιοµηχανική επανάσταση είχε σαν αποτέλεσµα την περαιτέρω ανάπτυξη του θεσµού της εκµισθώσεως (χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή του 1844 της µίσθωσης για 999 χρόνια του σιδηροδρόµου London and Greenwich από το σιδηρόδροµο South Eastern Railway). Από το 1855 έως το 1862, ιδιώτες επιχειρηµατίες δηµιούργησαν 18 εταιρείες µισθώσεως µεταφορικών βαγονιών. Ο συνήθης χρόνος εκµίσθωσης ήταν πέντε χρόνια και συχνά δινόταν η δυνατότητα στον µισθωτή να αγοράσει τα βαγόνια στο τέλος της µίσθωσης. Την ίδια εποχή, η γνωστή εταιρεία «Bell Telephone Co» δραστηριοποιείται στον τοµέα της µίσθωσης τηλεφώνων. Στις ΗΠΑ, την πρώτη δεκαετία του 20 ου αιώνα, οµάδες κεφαλαιούχων αγόραζαν βαγόνια και τα εκµίσθωναν µακροχρόνια στους σιδηρόδροµους, ενώ στην Αγγλία στα τέλη του 19 ου αιώνα και στις αρχές του 20 ου, ποικιλίες µηχανών και ειδών εξοπλισµού διατίθονταν µόνα ή κυρίως µε τη µέθοδο της εκµίσθωσης. Η σύγχρονη φάση της χρηµατοδοτικής µίσθωσης αρχίζει το 1952, όταν ο Hendry Schoenfeld, ίδρυσε µε κεφάλαιο 20.000 δολαρίων και δάνειο 500.000 δολαρίων από την Bank of America, την United States Leasing International Inc., και είναι η µεγαλύτερη στον κόσµο ανεξάρτητη εταιρεία χρηµατοδοτικών µισθώσεων. Το παράδειγµα του Schoenfeld, το ακολούθησαν µεγάλες βιοµηχανικές επιχειρήσεις κεφαλαιουχικών αγαθών. Στις αρχές του 1960, οι αµερικανικές εµπορικές τράπεζες πήραν την άδεια χρηµατοδοτικής µίσθωσης. Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι επενδύσεις που καλύπτονταν στις ΗΠΑ µέσω χρηµατοδοτικής µίσθωσης ήταν κατά 25 φορές µεγαλύτερες από εκείνες που καλύπτονταν µε εκδόσεις µετοχών και κατά 67% µεγαλύτερες από εκείνες που καλύπτονταν µε οµολογιακές εκδόσεις, ενώ πάνω από το 15% των νέων επενδύσεων 9

σε εξοπλισµό και µηχανήµατα πραγµατοποιούνταν µε τη µέθοδο της χρηµατοδοτικής µίσθωσης. 2 Η διεθνοποίηση του θεσµού άρχισε µια δεκαετία µετά την πρώτη εµφάνισή του στις ΗΠΑ. Στην περίοδο 1960-1962, εταιρείες χρηµατοδοτικής µίσθωσης δηµιουργήθηκαν σε Μεγάλη Βρετανία, Καναδά, Σουηδία,.Γερµανία, Ελβετία και Γαλλία, ενώ το 1963 σε Ιαπωνία, Βέλγιο, Φινλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Αυστραλία, χώρες της Ασίας και της Λατινικής Αµερικής, καθώς και σε γαλλόφωνες χώρες της Αφρικής. 3 Στη Μεγάλη Βρετανία, συναντάµε το Leasing αρχικά σε ακίνητα µε τη µορφή του sale and lease back και στη συνέχεια σε κινητά, µε αλµατώδη θεαµατική από εκεί και πέρα εξάπλωση. Η ευκολία άλλωστε µε την οποία το Leasing µεταφυτεύτηκε στη Μ. Βρετανία, εξηγείται φυσικά και από την οµοιότητα του δικαίου της µε εκείνο των ΗΠΑ. Η εξέλιξη στις χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης ακολούθησε ραγδαία κι αυτό παρά τις διαφορές στα δίκαια της καθεµιάς σε σχέση µε το αγγλοσαξονικό δίκαιο. Εκείνο όµως που αξίζει να τονιστεί στο σηµείο αυτό είναι ότι στην Ευρώπη κρίθηκε πως θα έπρεπε, σε αντίθεση µε τα ισχύοντα στις ΗΠΑ και στη Μεγάλη Βρετανία όπου λειτουργούσε πάνω στα παλιά πλαίσια, να υποταχθεί σε µια ιδιαίτερη νοµοθετική ρύθµιση, αναφορικά κυρίως µε τους όρους και τις προϋποθέσεις µε τις οποίες ορισµένα νοµικά πρόσωπα θα µπορούσαν να διενεργούν τις χρηµατοδοτήσεις του είδους, τη θέση ενός σταθερού φορολογικού και λογιστικού πλαισίου για τα συµβαλλόµενα µέρη κ.α. Έτσι, πρώτα στη Γαλλία, διέκριναν τη διαφορά του ιδιόρρυθµου αυτού θεσµού από άλλους που συνηθίζονται να συνοµολογούνται για διαφύλαξη της κυριότητας του πωλητή. Ταυτόχρονα σχεδόν στο Βέλγιο, αφενός µεν περιλήφθηκε ορισµός των στοιχείων του Leasing κινητών και αφετέρου ορίστηκε ότι οι επιχειρήσεις που συνάπτουν τέτοιες συµβάσεις δεν µπορούν να ασκήσουν τη δραστηριότητα αυτή παρά µόνο ύστερα από λήψη ειδικής άδειας του Υπουργείου Οικονοµικών. Σε αντίθεση µε τις χώρες αυτές, στην Οµοσπονδιακή Γερµανία, δεν θεσπίστηκαν αντίστοιχες διατάξεις, το ίδιο και στην Ελβετία αλλά αυτό δεν σηµαίνει ότι και εκεί ο θεσµός δεν πήρε τεράστια εξάπλωση τόσο σε κινητά όσο και σε ακίνητα. Η σύµβαση της χρηµατοδοτικής µίσθωσης ή σύµβαση leasing για πρώτη φορά καθιερώθηκα στην Ελλάδα µε το Ν.1665/1986. Η καθιέρωση και εφαρµογή του νόνου αυτού, είχε σαν αποτέλεσµα να διευρυνθούν οι χρηµατοδοτικοί µηχανισµοί στους οποίους προσφεύγουν οι επιχειρήσεις και οι επαγγελµατίες, για να ανανεώσουν, εκσυγχρονίσουν ή και να επεκτείνουν τις παραγωγικές τους εγκαταστάσεις και τον εξοπλισµό τους, εξοικονοµώντας τα δικά τους κεφάλαια, τα οποία µπορούν να επενδύσουν επωφελέστερα σε άλλες οικονοµικές δραστηριότητες. 4 Με τους Ν.1995/1991, Ν.2367/1995και Ν.2682/1999, τροποποιήθηκε ο ανωτέρω νόµος και τοιουτοτρόπως επεκτάθη ο θεσµός του leasing στα φορτηγά αυτοκίνητα πάσης φύσης και στα ακίνητα για επαγγελµατική χρήση, ενώ µε το Ν.3483/2006 τροποποιούνται κάποια άρθρα που αφορούν τους πλειστηριασµούς και τις άδειες λειτουργίας εταιρειών leasing. Σύµφωνα µε το άρθρο 1 παράγραφος 1 του Ν.1665/1986 όπως τροποποιήθηκε µε το Ν.2367/1995, µε τη σύµβαση της χρηµατοδοτικής µίσθωσης η εταιρεία leasing (είτε είναι ελληνική είτε αλλοδαπή 2 Π.Χατζηπαύλου,Β.Γοντίκα, 1982 3 Ν.Χρυσοστοµίδου Κατσαρού, 1978 4 Λαζαρίδης Ι., 2001 10

εγκαταστηµένη στην Ελλάδα) υποχρεούται έναντι µισθώµατος να παραχωρεί τη χρήση κινητού πράγµατος ή ακινήτου ή και των δύο µαζί, αρκεί να προορίζονται αποκλειστικά και µόνο για επαγγελµατική χρήση. Εξαιρείται η αγορά ακινήτου από ελεύθερο επαγγελµατία. Οι συµβαλλόµενοι έχουν την ευχέρεια να ορίσουν ότι το δικαίωµα αγοράς µπορεί να ασκηθεί και πριν από τη λήξη του χρόνου της µίσθωσης. Τέλος, παρέχεται το δικαίωµα είτε να αγοράσει ο µισθωτής το πράγµα είτε να ανανεώσει τη µίσθωση για αρκετό χρονικό διάστηµα. 5 Τα πρώτα βήµατα ήταν διστακτικά, αλλά κατά τις επόµενες δεκαετίες ο ρυθµός ανάπτυξης είναι πολύ ταχύτερος, σε σύγκριση µε εκείνον των ΗΠΑ, γιατί οι επενδυτές αναγνώρισαν τα σοβαρά πλεονεκτήµατα του θεσµού. Τα ποσοστά των νέων επενδύσεων για τις οποίες επιλέγεται ως µέθοδος χρηµατοδότησης το Leasing, κυµαίνονται µεταξύ 19-27%. Οι πρώτες εταιρείες που λειτούργησαν ήταν η ΕΤΒΑ Leasing, θυγατρική της ΕΤΒΑ, η CITILEASING, θυγατρική της Citibank και η ALPHA Leasing, θυγατρική της ALPHA. 1.3 ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ Η χρηµατοδοτική µίσθωση ως µια εναλλακτική και συµπληρωµατική µορφή χρηµατοδότησης έχει αναπτυξιακό και εκσυγχρονιστικό σκοπό. Ο αναπτυξιακός της σκοπός φαίνεται από το γεγονός ότι προσφέρει στο µισθωτή ακόµη µια µορφή χρηµατοδότησης. Του προφέρει δηλαδή µια εναλλακτική ή συµπληρωµατική επιλογή χωρίς να υποκαθιστά τον παραδοσιακό δανεισµό µε αποτέλεσµα να µπορεί να καλύπτει τις επενδυτικές του ανάγκες. Ο εκσυγχρονιστικός σκοπός της χρηµατοδοτικής µίσθωσης αποδίδεται στη δυνατότητα που έχει η εταιρεία χρηµατοδοτικής µίσθωσης να προµηθεύει και να µισθώνει στον µισθωτή, διαρκώς ανανεωµένο και σε µεγάλη «γκάµα» τεχνολογικό εξοπλισµό. 6 Η ανάπτυξη του θεσµού της χρηµατοδοτικής µίσθωσης οφείλεται κυρίως σε επενδυτικές δραστηριότητες. Ολόκληρη η φιλοσοφία του βασίστηκε στην προώθηση των επενδύσεων σε συνδυασµό µε αναπτυξιακά κίνητρα για την επέκταση και τον εκσυγχρονισµό των επιχειρήσεων µε σκοπό την αύξηση της παραγωγής και παραγωγικότητας. Σε πολλές χώρες όπου ο θεσµός της χρηµατοδοτικής µίσθωσης εφαρµόστηκε, αναπτύχθηκε µε γρήγορους ρυθµούς και ξεπέρασε πολλές φορές κάθε πρόβλεψη. Αυτό οφείλεται στο ότι ο θεσµός ήρθε να συµπληρώσει και να καλύψει ορισµένα χρηµατοδοτικά κενά στη γρήγορη βιοµηχανική ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών. Η χρηµατοδοτική µίσθωση συµβάλλει στην προώθηση των παραγωγικών επενδύσεων και γενικά στην ανάπτυξη της οικονοµίας. Μέσα από το µηχανισµό της χρηµατοδοτικής µίσθωσης δίνεται η δυνατότητα στην επιχείρηση-µισθωτή να επεκτείνει, να ανανεώσει και να εκσυγχρονίσει τις παραγωγικές του εγκαταστάσεις χωρίς να είναι υποχρεωµένος να προσφύγει στο δανεισµό ή να διαθέσει ίδια κεφάλαια. 7 Οι επενδυτικές δραστηριότητες µέσω του θεσµού της χρηµατοδοτικής µίσθωσης µπορούν να επεκταθούν είτε στο δηµόσιο είτε στον ιδιωτικό τοµέα κυρίως στον βιοµηχανικό και γεωργικό τοµέα καθώς επίσης στις µικροµεσαίες και 5 ασκάλου Γ., 1999 6 Απ. Γεωργιάδης, 2000 7 Θάνος Γ., Κιόχος Π., Παπανικολάου Γ., 2002 11

µεταποιητικές επιχειρήσεις. Ιδιαίτερα εφαρµόσιµη είναι η χρηµατοδοτική µίσθωση στις γεωργικές βιοµηχανίες, στους γεωργικούς συνεταιρισµούς και στις µικροµεσαίες επιχειρήσεις γιατί δε διαθέτουν αρκετά ίδια κεφάλαια για τεχνολογικό εξοπλισµό και ακόµη γιατί δεν απαιτούν πολλές φορές εµπράγµατες ασφάλειες ή γιατί δεν έχουν προσβάσεις στους χρηµατοδοτικούς οργανισµούς και πολλές φορές δεν διαθέτουν δανειοληπτική ικανότητα. Έτσι η χρηµατοδοτική µίσθωση δίνει τη δυνατότητα στους ενδιαφερόµενους µισθωτές να ξεπερνούν το αδιέξοδο του δανεισµού και να µπορούν να αποκτούν τον απαραίτητο εξοπλισµό για να προωθούν τις παραγωγικές τους δραστηριότητες. 1.4 ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ Η χρηµατοδοτική µίσθωση είναι µια µορφή χρηµατοδότησης παραγωγικού εξοπλισµού του οποίου η εταιρία leasing, διατηρώντας την κυριότητά του, παραχωρεί τη χρήση του στον επιχειρηµατία-µισθωτή για συγκεκριµένη χρονική περίοδο έναντι προσυµφωνηµένου µισθώµατος που καταβάλλεται σε προκαθορισµένα χρονικά διαστήµατα (συνήθως µε µηνιαίες, τριµηνιαίες ή εξαµηνιαίες καταβολές). Η χρηµατοδοτική µίσθωση είναι µια µορφή χρηµατοδότησης εναλλακτική και συµπληρωµατική του παραδοσιακού δανεισµού. Συνδυάζει τα χαρακτηριστικά του τραπεζικού δανεισµού και της µίσθωσης κεφαλαιουχικών αγαθών. ιακρίνουµε δύο βασικές µορφές leasing, τη χρηµατοδοτική µίσθωση και τη παραδοσιακή µίσθωση. ιευκρινίζεται ότι κατά τη διαδικασία της παραδοσιακής µίσθωσης εµφανίζονται ο ιδιοκτήτης του πράγµατος (εκµισθωτής) και ο χρήστης του πράγµατος (µισθωτής), ο οποίος πληρώνει το µίσθωµα ή ενοίκιο του πράγµατος (µίσθιο). Στη χρηµατοδοτική µίσθωση εµφανίζονται ο πάντοτε απαραίτητος χρήστης και η ειδική εταιρεία leasing, ως χρηµατοδοτικός µεσάζων, ενώ πίσω από αυτήν ενδέχεται να υπάρχει σειρά εναλλακτικών συνεργασιών. Αυτοί οι τρίτοι συνεργάτες, εγγυώνται την καλή κατασκευή του πράγµατος και αναλαµβάνουν την παροχή σειράς υπηρεσιών προς τον χρήστη υπό πρόσθετους όρους. Σε πολλές περιπτώσεις είναι δυνατόν ο εκµισθωτής να αποτελεί και τον κατασκευαστή του µισθούµενου πάγιου στοιχείου. Έναντι της παραδοσιακής µίσθωσης, η χρηµατοδοτική µίσθωση διαφέρει ως προς την ελευθερία του ενοικιαστή να επιλέξει το πράγµα, που υποδεικνύει για εξαγορά στην εταιρεία µισθώσεως, από την οποία στη συνέχεια το ενοικιάζει. Η διάρκεια ενοικίασης καλύπτει συνήθως ολόκληρη την οικονοµική ζωή του πράγµατος, το δε ενοίκιο υπολογίζεται ως τοκοχρεολυτική δόση δανείου, που θα χρειαζόταν για την εξαρχής ιδιοκτησιακή απόκτηση του πράγµατος. Έτσι, ο µεν χρήστης εξασφαλίζει αµέσως τη δυνατότητα χρησιµοποίησης πράγµατος της επιλογής του, χωρίς να δεσµεύσει το απαραίτητο κεφάλαιο εξαγοράς, που ίσως και να µην διαθέτει ή να µην είναι δυνατή η εξεύρεσή του, η δε εταιρεία ενοικιάσεως τοποθετεί εντόκως τα κεφάλαιά της. Με τη χρηµατοδοτική µίσθωση δίδεται ακόµη η δυνατότητα στον µισθωτή να αγοράσει τον εξοπλισµό µε τη λήξη της σύµβασης ή και πριν τη λήξη αυτής συγκεκριµένα, ο µισθωτής µε τη λήξη της σύµβασης, µπορεί: Να αγοράσει τον εξοπλισµό, συνήθως στο κόστος της υπολειµµατικής αξίας του. Να ανανεώσει τη σύµβαση για µια ακόµη χρονική περίοδο µε νέους ή τους ίδιους όρους. 12

Να διακόψει τη συνεργασία µε τον εκµισθωτή επιστρέφοντας τον εξοπλισµό. 8 Οι εταιρείες leasing δεν προµηθεύουν απλώς κάποια µηχανήµατα µε περιοδική καταβολή µισθωµάτων, αλλά προσφέρουν διάφορες τεχνικές υπηρεσίες, συντήρηση και επισκευή του µισθωµένου εξοπλισµού, τα έξοδα, όµως, βαρύνουν τον µισθωτή. Οι όροι των συµβάσεων, τα µισθώµατα, η χρονική διάρκεια της µίσθωσης, οι εναλλακτικές λύσεις κτλ, είναι πάντα διαπραγµατεύσιµα και προσαρµόζονται σύµφωνα µε τις ανάγκες του µισθωτή. Η χρηµατοδοτική µίσθωση βασίζεται στο γεγονός ότι για τον επιχειρηµατία ή τον επαγγελµατία µεγαλύτερη σηµασία έχει η απρόσκοπτη χρήση του πάγιου στοιχείου παρά η κυριότητά του. Βασική προϋπόθεση για να υπάρξει µια σύµβαση χρηµατοδοτικής µίσθωσης αποτελεί το ότι η ενδιαφερόµενη επιχείρηση θα είναι βιώσιµη, δυναµική και κερδοφόρος. Ακόµη θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα οµαλής αποπληρωµής των µισθωµάτων και η απόδοση της επένδυσης να είναι ικανοποιητική. Eπισηµαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια ο θεσµός της χρηµατοδοτικής µίσθωσης έχει παύσει να είναι ένα «ακριβό» χρηµατοδοτικό εργαλείο, αφού πλέον το leasing µπορεί να προσφερθεί µε το ίδιο περιθώριο επιτοκίου µε αυτό του τραπεζικού δανεισµού. Eπιπλέον, δεν απαιτείται η ίδια συµµετοχή στην επένδυση ή η ανάγκη παροχής εµπράγµατων εξασφαλίσεων. Eπειτα από µία πορεία αρκετών χρόνων στην ελληνική αγορά, ο θεσµός της χρηµατοδοτικής µίσθωσης προτιµάται από τον επιχειρηµατικό κόσµο και σε πολλές περιπτώσεις επιλέγεται µεταξύ άλλων µορφών χρηµατοδότησης (π.χ. δάνειο, ίδια κεφάλαια κ.λπ.). Η µέθοδος της χρηµατοδοτικής µισθώσεως έχει χρησιµοποιηθεί σε όλους τους τοµείς της βιοµηχανίας, του εµπορίου και των υπηρεσιών. Είναι σκόπιµο λοιπόν, να εντοπίσει κανείς ορισµένες κατηγορίες παγίων στοιχείων όπου η εφαρµογή της είναι ιδιαίτερα εκτεταµένη. Οι περιπτώσεις αυτές είναι τα µέσα µαζικής µεταφοράς, επιβατικά αυτοκίνητα, γερανοί και οδοποιητικά µηχανήµατα, εργοστασιακά συγκροτήµατα σε ορισµένους βιοµηχανικούς κλάδους, τρακτέρ και γεωργικά µηχανήµατα, εξοπλισµός ξενοδοχείων, ηλεκτρονικοί υπολογιστές και µηχανές γραφείου. Αξίζει να αναφερθεί ότι υπάρχουν αντικείµενα τα οποία δεν χρηµατοδοτούνται µε τη µορφή της χρηµατοδοτικής µίσθωσης και αυτά είναι πλοία, οποιαδήποτε µορφή παροχής υπηρεσιών όπως µεταφορά, εγκατάσταση και συντήρηση εξοπλισµού, αναλώσιµα αγαθά, εργασίες και απόκτηση ταξί ή αγοραίων. 8 Γ.Γεωργάτος, 2001 13

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 ΟΙ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ LEASING 2.1 Η ΕΚΜΙΣΘΩΤΡΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Σύµβαση χρηµατοδοτικής µίσθωσης µπορεί να συνάψει µόνο ανώνυµη εταιρία που έχει συσταθεί µε αποκλειστικό σκοπό τη διενέργεια τέτοιων εργασιών και µετά από ειδική άδεια της Τράπεζας της Ελλάδος. Με ειδική διάταξη νόµου επιτρέπεται να συνάπτουν συµβάσεις χρηµατοδοτικής µίσθωσης και δηµόσιοι οργανισµοί, ασφαλιστικοί φορείς και ΝΠ. Άδεια από την Τράπεζα της Ελλάδος απαιτείται επίσης και για τη µετατροπή υφιστάµενης ανώνυµης εταιρίας σε ανώνυµη εταιρία µε αποκλειστικό σκοπό τη σύναψη συµβάσεων χρηµατοδοτικής µίσθωσης και για την εγκατάσταση και λειτουργία στην Ελλάδα αλλοδαπών εταιριών χρηµατοδοτικής µίσθωσης. Με το νόµο 2076/1992 για την «ανάληψη και άσκηση δραστηριότητας πιστωτικών ιδρυµάτων» εν µέρει διαφοροποιήθηκε το νοµοθετικό αυτό καθεστώς και έκτοτε δεν απαιτείται η ειδική αυτή άδεια της Τράπεζας της Ελλάδος για τις εδώ συνιστώµενες ή µετατρεπόµενες εταιρίες χρηµατοδοτικής µίσθωσης που είναι θυγατρικές πιστωτικών ιδρυµάτων αλλά και για τις εγκαθισταµένες αλλοδαπές εταιρίες χρηµατοδοτικής µίσθωσης, οι οποίες εδρεύουν και λειτουργούν σε άλλο κράτος µέλος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και αποτελούν θυγατρικές κοινοτικών πιστωτικών ιδρυµάτων. Εποµένως η διάταξη για την απαιτούµενη ειδική άδεια της Τράπεζας της Ελλάδος αφορά µόνο τις εδώ συνιστώµενες ή µετατρεπόµενες εταιρίες leasing όταν δεν είναι θυγατρικές πιστωτικών ιδρυµάτων και τις εδώ εγκαθιστάµενες αλλοδαπές εταιρίες µε έδρα σε κράτη µέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, µη θυγατρικές πιστωτικών ιδρυµάτων καθώς και τις εδώ εγκαθιστάµενες αλλοδαπές εταιρίες τρίτων χωρών. Η παροχή της ειδικής αυτής άδειας της Τράπεζας της Ελλάδος ανήκει στη διακριτική της ευχέρεια κατά παρόµοιο τρόπο που απαιτείται και για τη σύσταση ανώνυµης τραπεζικής εταιρίας, µε καθορισµό και εδώ σχετικών γενικών κανόνων και µε τήρηση των αρχών της χρηστής διοίκησης σε περίπτωση άρνησης. Επίσης, η Τράπεζα της Ελλάδος ασκεί και την εποπτεία αυτών των εταιρειών. 9 Αυτονόητο είναι επίσης ότι ως ανώνυµες εταιρίες εµπίπτουν και στις διατάξεις του νόµου ως προς τον τρόπο ίδρυσης: απαιτείται δηλαδή και η καταχώρησή τους στο µητρώο ανωνύµων εταιριών που τηρείται από την υπηρεσία της ιεύθυνσης Εµπορίου της αρµόδιας Νοµαρχίας όπου έχει την έδρα της η επιχείρηση, της απόφασης του Νοµάρχη για έγκριση της εταιρίας καθώς και χορήγηση άδειας συστάσεως της εταιρίας. Το καταβεβληµένο µετοχικό κεφάλαιο που απαιτείται για τη σύσταση των ανωνύµων εταιριών χρηµατοδοτικής µίσθωσης δεν µπορεί να είναι µικρότερο από το ήµισυ του ελάχιστου µετοχικού κεφαλαίου που απαιτείται για τη σύσταση των ανωνύµων τραπεζικών εταιριών. Εποµένως πρέπει να ανέρχεται τουλάχιστον σε 9 εκατοµµύρια ευρώ και να καταβάλλεται είτε αποκλειστικά σε µετρητά είτε αποκλειστικά σε είδος. Οι µετοχές πρέπει να είναι ονοµαστικές. Ήδη τονίστηκε ότι αποκλειστικός σκοπός της ανώνυµης εταιρίας leasing είναι η διενέργεια χρηµατοδοτικών εργασιών, η σύναψη δηλαδή χρηµατοδοτικών µισθώσεων κινητών ή ακινήτων για επαγγελµατική χρήση. εν είναι δυνατή η παράλληλη άσκηση εκ µέρους τους εργασιών οποιουδήποτε άλλου αντικειµένου 9 Π.Μάζης, 1999 14

τραπεζικής ή χρηµατοδοτικής και γενικότερα εµπορικής φύσης. εν εµποδίζονται ωστόσο να προβαίνουν στη σύναψη άλλων δικαιοπραξιών που απαιτούνται για την προώθηση του σκοπού τους, όπως στη σύναψη πιστωτικών συµβάσεων µε πιστωτικά ιδρύµατα, στην αγορά κινητών ή ακινήτων προς χρηµατοδοτική εκµίσθωση, στην πώληση ή εκµίσθωση ακινήτων ή κινητών, για τα οποία λύθηκε πρόωρα η χρηµατοδοτική µίσθωση ή δεν ασκήθηκε από τον µισθωτή το δικαίωµα προαίρεσης. εν αντίκειται στην πρόβλεψη του νόµου για αποκλειστικό σκοπό των εταιριών αυτών, η συµµετοχή τους στο κεφάλαιο άλλων εταιριών, εκτός βέβαια αν η συµµετοχή τους αυτή συνιστά αυτοτελή επιχειρηµατική τους δραστηριότητα, από την οποία προσδοκούν την αποκοµιδή κέρδους. Όσον αφορά µάλιστα τις εταιρίες leasing ακινήτων δεν βρίσκεται εκτός του νόµιµου σκοπού η ίδρυση από αυτές ή συµµετοχή τους σε κατασκευαστικές εταιρίες, από τις οποίες αγοράζουν µε ευνοϊκούς όρους τα ακίνητα, τα οποία στη συνέχεια εκµισθώνουν χρηµατοδοτικά στους πελάτες τους. Η ύπαρξη µεγάλου µετοχικού κεφαλαίου, η εποπτεία από τη Τράπεζα της Ελλάδος, η αποκλειστική δραστηριοποίηση των εταιριών αυτών µε τις χρηµατοδοτικές µισθώσεις παρέχουν σηµαντικά εχέγγυα ασφαλείας στους πελάτες τους. Ο χρηµατοδοτικός χαρακτήρας των εν λόγω εργασιών προϋποθέτει µία αυστηρή διαχείριση και προστασία της κεφαλαιακής διάρθρωσης των χρηµατοδοτικών εταιριών και µη εµπλοκή τους σε άλλες κερδοσκοπικές δραστηριότητες που µπορεί να διακινδυνεύσουν την περιουσιακή τους κατάσταση και κατ επέκταση και αυτή των χρηµατοδοτούµενων πελατών τους. Σε περίπτωση που η εκµισθώτρια εταιρία δεν έχει τη νοµική µορφή της ανώνυµης εταιρίας ειδικού σκοπού και συνάπτει κατ επάγγελµα συµβάσεις χρηµατοδοτικής µίσθωσης, τίθεται το ζήτηµα κατά πόσο επέρχεται ακυρότητα των συµβάσεων αυτών ή απλά κάποιες διοικητικές κυρώσεις στις εταιρίες αυτές. Μία πρώτη άποψη υποστηρίζει ότι, παρ όλο που ο νόµος δεν απειλεί ρητά την ακυρότητα αυτών των συµβάσεων, ωστόσο από την επιτακτική διατύπωσή του ότι τέτοιες συµβάσεις µπορούν να συνάπτουν µόνο ανώνυµες εταιρίες, αφήνει να διαφανεί ότι απαγορεύεται σε κάθε άλλο πρόσωπο να προβεί σε σύναψή τους. Εποµένως η τυχόν σύναψη από άλλο πρόσωπο θα επιφέρει την ακυρότητα της σύµβασης και θα είναι δυνατή η αναζήτηση των καταβληθέντων. Από την άλλη µεριά η ανάγκη προστασίας του συναλλακτικού κοινού που προσφεύγει σ αυτές τις εταιρίες για την χρηµατοδότηση των επιχειρήσεων και των επαγγελµάτων του αποτελεί τη βάση θεµελίωσης της αντίθετης άποψης. Σύµφωνα µε αυτήν η αποδοχή της απόλυτης ακυρότητας των συµβάσεων αυτών απειλεί την προστασία των µισθωτών από αφερέγγυους οργανισµούς, καθώς αφενός χάνουν έτσι τις φορολογικές απαλλαγές και αφετέρου ίσως είναι δυσχερής η αναζήτηση των καταβληθέντων. Στα πλαίσια της ίδιας άποψης εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του µισθωτή να συνεχίσει τη σύµβαση ή να επιδιώξει τη λύση της, εφόσον σταθµίσει τα συµφέροντά του. Αν αποδειχθεί ότι ο ίδιος ο µισθωτής γνώριζε την νοµική µορφή της εταιρίας και συνέπραξε συνειδητά στην σύναψη µιας σύµβασης ενάντια στο νόµο, τότε θα πρέπει να γίνει δεκτή η απόλυτη ακυρότητα της εν λόγω συµβάσεως ή τουλάχιστον η µη υπαγωγή της στο ευνοϊκό καθεστώς του νόµου. Η τελευταία άποψη κρίνεται ότι συνάδει περισσότερο µε την αρχή της ελευθερίας των συµβάσεων, καθώς τα µέρη είναι ελεύθερα να αποδέχονται ή µη τις συνέπειες των δικαιοπρακτικών σχέσεων στις οποίες εµπλέκονται. 10 10 Απ. Γεωργιάδης, 2000 15

2.2 Ο ΜΙΣΘΩΤΗΣ Ενώ ο νοµοθέτης θέτει ένα αυστηρό πλαίσιο προδιαγραφών τις οποίες πρέπει να πληρεί η εκµισθώτρια εταιρία, δεν κάνει το ίδιο για τον αντισυµβαλλόµενό της µισθωτή. Από τον νόµο όπου ορίζεται ότι αντικείµενο χρηµατοδοτικής µίσθωσης πρέπει να είναι κινητό ή ακίνητο που προορίζεται αποκλειστικά για επαγγελµατική χρήση του αντισυµβαλλοµένου συνάγεται ότι µισθωτής µπορεί να είναι οποιοδήποτε πρόσωπο, φυσικό ή νοµικό που ασκεί κάποια επιχείρηση (ιδιωτική ή δηµόσια) ή κάποιο επάγγελµα, οποιασδήποτε ιθαγένειας και τόπου εγκατάστασης. Αποκλείονται συνεπώς από τη σύµβαση ιδιώτες που θα ήθελαν να προµηθευτούν αγαθά για αποκλειστικά οικιακή ή προσωπική τους χρήση. 2.3 Ο ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΗΣ Αυτό που πρέπει εξ αρχής να τονιστεί εδώ (πράγµα το οποίο προκύπτει εξάλλου και από τον ίδιο το Ν.1665/1986, όπως τροποποιηθείς ισχύει), είναι ότι στη σύµβαση leasing, ο προµηθευτής µε ουδένα συµβάλλεται, γιατί αυτή συνάπτεται µόνο µεταξύ εκµισθωτή και µισθωτή. Ο προµηθευτής συµβάλλεται µε ξεχωριστή σύµβαση (σύµβαση πώλησης) µε τον εκµισθωτή, που προηγείται της σύµβασης leasing, και που αναφέρεται στη σύµβαση leasing, διαπραγµατεύεται όµως µε το µισθωτή τα σχετικά µε τα υπό πώληση πράγµατα, τα οποία θα νέµεται και θα χρησιµοποιεί ο τελευταίος, χωρίς να τους συνδέει κάποιος συµβατικός δεσµός. Ο προµηθευτής του πράγµατος µπορεί να είναι οποιοδήποτε φυσικό ή νοµικό πρόσωπο ή ακόµα µπορεί να συνδυάζεται στο πρόσωπό του και η ιδιότητα του κατασκευαστή ή του βιοµηχάνου, διάκριση η οποία διαγράφει σηµαντικό ρόλο στην περίπτωση ανώµαλης εξέλιξης της σύµβασης λόγω πραγµατικών ελαττωµάτων ή έλλειψης συµφωνηµένων ιδιοτήτων του µισθίου. 16

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ 3.1 Η ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΚΜΙΣΘΩΤΗ ΚΑΙ ΜΙΣΘΩΤΗ Το θέµα της νοµικής φύσης της σύµβασης χρηµατοδοτικής µίσθωσης βρίσκεται σήµερα διεθνώς στο επίκεντρο των θεωρητικών συζητήσεων και, όπως είναι φυσικό, έχουν διατυπωθεί ποικίλες απόψεις σχετικά µε το ζήτηµα αυτό. Η σύµβαση χρηµατοδοτικής µίσθωσης που καταρτίζεται µεταξύ εκµισθωτή και µισθωτή δεν είναι απλή σύµβαση µίσθωσης πράγµατος, όπως το όνοµά της αφήνει να νοµισθεί, αλλά σύνθετη ή µεικτή σύµβαση, η οποία έχει στοιχεία: i. Σύµβασης µίσθωσης, παραλλαγµένης όµως σε πολλά σηµεία από την απλή µίσθωση. ii. Σύµβασης εντολής, µε την οποία ο εκµισθωτής εντέλλεται τον µισθωτή να διαπραγµατευθεί µε τον προµηθευτή το αντικείµενο και τους όρους της σύµβασης πωλήσεως, την οποία θα καταρτίσει ο εκµισθωτής µε τον προµηθευτή. iii. Σύµβασης εκχωρήσεως, µε την οποία η εταιρεία εκχωρεί τις απαιτήσεις που έχει κατά του προµηθευτή από τη σύµβαση πωλήσεως στον µισθωτή, ώστε να µπορεί αυτός, ασκώντας τις σχετικές αξιώσεις ως δικαιούχος, να εξαναγκάζει τον προµηθευτή σε τήρηση των υποχρεώσεών του. iv. Συµφώνου προαιρέσεως, µε το οποίο παρέχεται στο µισθωτή το δικαίωµα, µε µονοµερή δήλωσή του, είτε να αγοράσει το πράγµα (καταβάλλοντας και το συµφωνηθέν τίµηµα) είτε να ανανεώσει τη µίσθωση για ορισµένο χρόνο. 3.2 Η ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΚΜΙΣΘΩΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΗ Ο εκµισθωτής (εταιρεία χρηµατοδοτικής µίσθωσης) και ο προµηθευτής (κατασκευαστής ή έµπορος) συνοδεύονται µεταξύ τους µε τη σύµβαση πώλησης, την οποία ο πρώτος καταρτίζει είτε αυτοπροσώπως είτε µέσω του µισθωτή που ενεργεί ως άµεσος αντιπρόσωπος. Όταν επίσης ο εκµισθωτής σκοπεύει να καταρτίσει τη σύµβαση πώλησης αυτοπροσώπως, δεν αποκλείεται να έχει αναθέσει στον µισθωτή τη διεξαγωγή των διαπραγµατεύσεων, οπότε, αν η σύµβαση τελικά δεν καταρτισθεί και γεννηθεί θέµα ευθύνης από τις διαπραγµατεύσεις, πρέπει να διακρίνουµε: Αν ζηµιώθηκε ο εκµισθωτής, µπορεί να ζητήσει αποζηµίωση από τον προµηθευτή. Αν υπέστη ζηµιά ο προµηθευτής, ο εκµισθωτής ευθύνεται για το προσυµβατικό πταίσµα του µισθωτή. Αδιάφορο είναι, αν παράλληλα ευθύνεται ή έχει αξίωση και ο ίδιος ο µισθωτής. Το γεγονός ότι η πώληση στην προκείµενη περίπτωση καταρτίζεται στο πλαίσιο µιας χρηµατοδοτικής µίσθωσης, φυσικό είναι να επηρεάζει και το περιεχόµενό της. Έτσι σ αυτή τη σύµβαση πώλησης πρέπει, εκτός των άλλων, να συµφωνείται: 17

i. Ότι η παράδοση του πράγµατος από τον προµηθευτή θα γίνει απευθείας στον µισθωτή χωρίς οποιαδήποτε µεσολάβηση ή παρέµβαση του εκµισθωτή. ii. Ότι τα δικαιώµατα του εκµισθωτή κατά του προµηθευτή από τη σύµβαση πώλησης λόγω µη εκπλήρωσης, πληµµελούς εκπλήρωσης, υπερηµερίας ως προς την παράδοση ή εγκατάσταση του πράγµατος, ελαττωµάτων αυτού κλπ. εκχωρούνται στον µισθωτή. Η ερµηνεία της εκχώρησης αυτής και στη σύµβαση της πώλησης έχει ιδιαίτερη σηµασία διότι, εφόσον ο προµηθευτής γνωρίζει ότι το πράγµα αγοράζεται για λογαριασµό του µισθωτή και ότι σ αυτόν µεταβιβάζονται τα σχετικά δικαιώµατα από την πώληση, πρέπει να δοθεί στη σύµβαση πώλησης η ερµηνεία ότι η ευθύνη του πωλητή στις περιπτώσεις µη εκπλήρωσης, υπερηµερίας, έλλειψης συµφωνηµένης ιδιότητας κλπ. θα προσδιορισθεί µε βάση τη ζηµιά του µισθωτή και όχι του φερόµενου ως αντισυµβαλλοµένου εκµισθωτή. 3.3 Η ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΜΙΣΘΩΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΗ Ο µισθωτής κατά κανόνα δεν συνδέεται µε κάποια συµβατική σχέση µε τον προµηθευτή. Ωστόσο, µε βάση τα δικαιώµατα από την πώληση που του έχουν εκχωρηθεί από τον εκµισθωτή, µπορεί να στραφεί κατά του προµηθευτή και να τον εξαναγκάσει σε τήρηση των υποχρεώσεων του ως πωλητή, σε καταβολή αποζηµιώσεως κλπ. Ο µισθωτής, ως εκδοχέας των παραπάνω δικαιωµάτων, θα τα ασκήσει στο όνοµα του και για λογαριασµό του (του µισθωτή), ζητώντας π.χ. αποκατάσταση της δικής του ζηµιάς. 3.4 Η ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΜΕ ΤΡΙΤΟΥΣ I. Εκχώρηση των µισθωµάτων: Ενδιαφέρον παρουσιάζει κατ αρχάς η περίπτωση, κατά την οποία ο εκµισθωτής εκχωρεί τις απαιτήσεις του εναντίον του µισθωτή σε τρίτον συνήθως πιστωτικό οργανισµό προκειµένου να χρηµατοδοτηθεί. Στην περίπτωση της απλής σύµβασης µίσθωσης ο εκµισθωτής µπορεί και µετά την εκχώρηση των απαιτήσεων να συµφωνήσει µε τον µισθωτή τη λύση της µίσθωσης και να στερήσει έτσι τη σύµβαση εκχώρησης από το αντικείµενο της, αφού στο εξής δεν θα οφείλονται µισθώµατα. Αυτό θα συµβαίνει επειδή η οφειλή των µισθωµάτων, τα οποία έχουν προεκχωρηθεί, τελεί υπό την προϋπόθεση της παροχής στον µισθωτή του µισθίου προς χρήση. Εάν αυτό δεν συµβαίνει, επειδή µε µεταγενέστερη συµφωνία των µερών η σύµβαση µίσθωσης λύθηκε, τότε δεν οφείλονται πλέον και τα µισθώµατα. Ο τρίτος εκδοχέας είναι υποχρεωµένος να ανεχτεί τη λύση της µίσθωσης. Αλλιώς όµως έχει η κατάσταση στην εκχώρηση των µισθωµάτων επί χρηµατοδοτικής µίσθωσης. Στην περίπτωση αυτή ο τρίτος εκδοχέας αποκτά κάτι παραπάνω από την απλή ελπίδα γένεσης της προεκχωρηθείσας απαίτησης για καταβολή του µισθώµατος, όπου ο εκµισθωτής οφείλει και ο ίδιος να εκτελέσει την παροχή του αποκτά δηλαδή ήδη γεννηµένη απαίτηση, όχι µελλοντική. 18

II. Καταδολίευση δανειστών: Η περίπτωση της δόλιας πρόκλησης αφερεγγυότητας το µισθωτή οφειλέτη µπορεί να παρουσιασθεί στην αντίστροφη χρηµατοδοτική µίσθωση. Εδώ ο οφειλέτης µπορεί να συνάπτει τη χρηµατοδοτική µίσθωση µόνο και µόνο για να µην εµφανίζεται πλέον ως κύριος των διάφορων αντικειµένων της επιχείρησης του και µε σκοπό βλάβης των δανειστών του, ενώ ταυτόχρονα παραµένει χρήστης και «οικονοµικός κύριος» των αντικειµένων αυτών, αλλά και εισπράττει επιπλέον την αξία τους από την πώλησή τους στην εταιρεία χρηµατοδοτικής µίσθωσης. III. Ευθύνη του εκµισθωτή κυρίου απέναντι σε τρίτους: Τυπική σε συµβάσεις χρηµατοδοτικής µίσθωσης είναι η ρήτρα, σύµφωνα µε την οποία ο µισθωτής επιβαρύνεται µε κάθε φόρο, δαπάνη και ευθύνη για το πράγµα. Ερωτάται λοιπόν, κατά πόσον τέτοιες ρήτρες ισχύουν και προβάλλονται ισχυρά έναντι τρίτων. Η απάντηση θα πρέπει (κατά το πρότυπο της διεθνούς σύµβασης της Οττάβα) να διακρίνει ανάµεσα στην ευθύνη από την ιδιότητά της ως ιδιοκτήτριας του µισθίου. Στην πρώτη περίπτωση ο αποκλεισµός της ευθύνης πρέπει να θεωρηθεί και απέναντι σε τρίτους ισχυρός. Στη δεύτερη περίπτωση, αντίθετα, ο αποκλεισµός της ευθύνης της εταιρείας ως ιδιοκτήτριας, όπως είναι π.χ. η αντικειµενική ευθύνη του κυρίου του αυτοκινήτου που προκάλεσε τη ρύπανση του περιβάλλοντος ή πολύ περισσότερο η ευθύνη από την εισαγωγή στην Ελλάδα κάποιου προϊόντος µε σκοπό να αποτελέσει αντικείµενο χρηµατοδοτικής µίσθωσης, δεν προβάλλεται παραδεκτά απέναντι σε τρίτους, αφού ο νοµοθέτης στις περιπτώσεις αυτές θέλησε να προστατεύσει υπέρτερα έννοµα αγαθά, όπως η ζωή και η υγεία, κατανέµοντας κινδύνους και σε µη αµέσως ευθυνόµενα πρόσωπα. Στη χρηµατοδότρια εταιρεία αποµένει βέβαια η δυνατότητα, να υποχρεώσει τον µισθωτή να ασφαλίσει µε έξοδά του και τέτοιους κινδύνους. 19

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ 4.1 Η ΝΟΜΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΚΜΙΣΘΩΤΗ Σύµφωνα µε νοµικές ρυθµίσεις προϋπόθεσης σύστασης και λειτουργίας εταιρειών χρηµατοδοτικής µίσθωσης είναι 2. Μόνο ανώνυµες εταιρείες µε ελάχιστο καταβεβληµένο κεφάλαιο ορισµένου ύψους και µε αποκλειστικό σκοπό τη σύναψη, µε την ιδιότητα του εκµισθωτή, συµβάσεων χρηµατοδοτικής µίσθωσης µπορούν να λάβουν την αναγκαία άδεια λειτουργίας. Είναι αυτονόητο ότι, αφού οι εταιρείες χρηµατοδοτικής µίσθωσης έχουν την νοµική µορφή της ανώνυµης εταιρείας, εφαρµόζονται ως προς τον τρόπο ίδρυσης τους οι διατάξεις του νόµο περί ανώνυµων εταιρειών. Εποµένως απαιτούνται α) η καταχώρηση στο µητρώο ανώνυµων εταιρειών, που τηρεί η υπηρεσία του Υπουργείου Εµπορίου της Νοµαρχίας της έδρας της επιχείρησης, της απόφασης του αρµόδιου νοµάρχη για την έγκριση του καταστατικού τους και β) η χορήγηση άδειας συστάσεως της εταιρείας. Για τη σύσταση των εταιρειών χρηµατοδοτικής µίσθωσης απαιτείται, ειδική άδεια της τράπεζας της Ελλάδος που είναι και η εποπτεύουσα αρχή των εταιρειών αυτών. Αυτό ισχύει και στις περιπτώσεις µετατροπής υφιστάµενης ανώνυµης εταιρείας σε εταιρεία χρηµατοδοτικής µίσθωσης µε τροποποίηση του καταστατικού της καθώς και εγκατάσταση αλλοδαπής εταιρείας µε τέτοιο σκοπό στην Ελλάδα. Η άδεια αυτή που συνδέεται µε τη χρηµατοδοτική λειτουργία της χρηµατοδοτικής µίσθωσης, δηµοσιεύεται στο οικείο τεύχος της Εφηµερίδας της Κυβερνήσεως και αποτελεί προϋπόθεση για την έγκριση από τον αρµόδιο νοµάρχη της άδειας σύστασης της εταιρείας. Τυχόν ρητή ή σιωπηρή άρνηση της Τράπεζας της Ελλάδος να χορηγήσει τη ζητούµενη άδεια λειτουργίας προσβάλλεται ως ατοµική διοικητική πράξη µε αίτηση ακυρώσεως στο Συµβούλιο της Επικρατείας. Με την παράδοση του κινητού από τον προµηθευτή στο µισθωτή ή µε την µεταγραφή της συµφωνίας για µεταβίβαση της κυριότητας του ακινήτου, ο εκµισθωτής (εταιρεία χρηµατοδοτικής µίσθωσης) αποκτά την κυριότητα και τη νοµή του πράγµατος. A. Στα κινητά Κατ αρχήν, όσον αφορά στα κινητά, η νοµική θέση του εκµισθωτή ως προς το πράγµα είναι παραπλήσια µε εκείνη του πωλητή κινητού, που πώλησε και παρέδωσε το πράγµα µε παρακράτηση της κυριότητας του. Ωστόσο η καθιέρωση της δηµοσιότητας της χρηµατοδοτικής µίσθωσης κατέστησε δυνατό να εξοπλίσει τη νοµική θέση του µισθωτή µε ορισµένα πλεονεκτήµατα. Συγκεκριµένα, µε την καταχώριση της σύµβασης χρηµατοδοτικής µίσθωσης στο ειδικό δηµόσιο βιβλίο δεν εφαρµόζονται οι διατάξεις α) για την καλόπιστη κτήση κυριότητας ή άλλου εµπράγµατου δικαιώµατος από µη κύριο β)για το τεκµήριο κυριότητας γ)για την τακτική χρησικτησίας δ)για την ένωση και τη συνάφεια ε)για την απόσβεση της κυριότητας µηχανηµάτων και λοιπών εγκαταστάσεων, αν επάγουν ή εντεθούν στο οικοδόµηµα ή στο έδαφος ακινήτου βεβαρηµένου µε υποθήκη. Εποµένως ο εκµισθωτής δεν διατρέχει τον κίνδυνο απώλειας της κυριότητας του. Π.χ. αν ο µισθωτής, προφασιζόµενος τον κύριο, πωλήσει και παραδώσει το πράγµα σε καλόπιστο τρίτο ή εγκαταστήσει το πράγµα σε ακίνητο κατά τέτοιο τρόπο ώστε να 20

γίνει συστατικό του ή τοποθετήσει το µίσθιο σε ακίνητο βεβαρηµένο µε υποθήκη, ο εκµισθωτής θα µπορεί να καταγγείλει τη σύµβαση χρηµατοδοτικής µίσθωσης και να αναζητήσει το πράγµα. B. Στα ακίνητα Όσον αφορά τα ακίνητα, η κυριότητα του εκµισθωτή αποδεικνύεται από τις εγγραφές στο οικείο υποθηκοφυλακείο. Ενόψει λοιπόν της δηµοσιότητας αυτής και της φύσης του πράγµατος, δεν ανακύπτουν τα παραπάνω προβλήµατα. Αν κατά τη διάρκεια της χρηµατοδοτικής µίσθωσης το πράγµα, κατασχεθεί από δανειστές του µισθωτή, οι οποίοι το θεωρούν δικό του, ο εκµισθωτής προστατεύεται µε την ανακοπή της σύµβασης. Η άσκηση όµως της ανακοπής προϋποθέτει ότι ο εκµισθωτής πληροφορήθηκε την κατάσχεση του µισθίου. Η υποχρέωση για την πληροφόρηση αυτή του εκµισθωτή βαρύνει τον µισθωτή και πηγάζει από τη σύµβαση της χρηµατοδοτικής µίσθωσης. Αλλά και αν ο εκµισθωτής δεν ασκήσει την ανακοπή, οι τρίτοι δανειστές δεν µπορούν έως την λήξη της χρηµατοδοτικής µίσθωσης να αποκτήσουν µε οποιονδήποτε τρόπο κυριότητα ή άλλο εµπράγµατο δικαίωµα πάνω στο πράγµα. Γενικά, εάν ο µισθωτής αθετήσει τις υποχρεώσεις του, η εκµισθώτρια εταιρεία µπορεί να λύσει τη σύµβαση µε καταγγελία. Η εταιρεία δικαιούται µετά τη λύση της χρηµατοδοτικής µίσθωσης να αναζητήσει το πράγµα είτε µε διεκδικητική αγωγή, είτε µε αγωγή αποβολής από τον νόµο, είτε τέλος και µε αίτηση για λήψη ασφαλιστικών µέτρων νοµής αλλά και έκδοση προσωρινής διαταγής. Σε αυτή την περίπτωση ο µισθωτής δεν µπορεί να προβάλει δίκη ασφαλιστικών µέτρων την ένσταση επίσχεσης. Το ζήτηµα πάντως έχει µικρή πρακτική σηµασία στη χρηµατοδοτική µίσθωση, όπου τα βάρη του µισθίου κατά τη διάρκεια της µίσθωσης φέρει ο µισθωτής. Ποινικά κολάσιµη είναι όµως και η µη απόδοση του µισθίου µετά την καταγγελία της σύµβασης, αφού συνιστά υπεξαίρεση, όπως η νοµολογία έχει ήδη δεχθεί στον χώρο των πωλήσεων µε παρακράτηση της κυριότητας. Όσον αφορά τις τυχόν πρόσθετες ασφάλειες που δόθηκαν στην εταιρεία υπό τη µορφή υποθήκης ή ενέχυρου από τον µισθωτή ή τρίτον προς εξασφάλιση των συµφωνηθέντων µισθωµάτων, θα µπορεί η εταιρεία, παίρνοντας σχετική άδεια να επιδιώξει αναγκαστικά την ικανοποίηση της, αφού τα µισθώµατα αποτελούν από οικονοµικής άποψης, επιστροφή χρηµατοδότησης, ώστε να αναγνωρίζεται στη χρηµατοδοτική µίσθωση και το στοιχείο της πίστωσης. 4.2 Η ΝΟΜΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΙΣΘΩΤΗ Ο µισθωτής έχει την κατοχή του πράγµατος, καθώς και το δικαίωµα να αγοράσει το πράγµα κατά τη λήξή της χρηµατοδοτικής µίσθωσης ή και νωρίτερα. ς κάτοχος προστατεύεται έναντι τρίτων µε τις αγωγές της νοµής και έναντι του εκµισθωτή ή των διαδοχών του µε ένσταση. Κατά του εκµισθωτή έχει αξιώσεις από την υπάρχουσα µεταξύ τους σχέση, µε τον περιορισµό ότι ο εκµισθωτής συνήθως αποκλείει την ευθύνη του για πραγµατικά ελαττώµατα κλπ του µισθίου και ως αντιστάθµισµα, εκχωρεί στον µισθωτή όλα τα 21

δικαιώµατα του κατά τον προµηθευτή από τη σύµβαση της πώλησης. Εκείνο όµως που χαρακτηρίζει τη νοµική θέση του µισθωτή είναι ότι, από τη καταχώρηση της χρηµατοδοτικής µίσθωσης στο ειδικό δηµόσιο βιβλίο, το ενοχικό του δικαίωµα από τη σύµβαση αυτή αντιτάσσεται και έναντι τρίτων. Η σπουδαιότητα της ρύθµισης φαίνεται κυρίως στις περιπτώσεις που οι τρίτοι δεν είναι διάδοχοι του εκµισθωτή. Π.χ αν ένας δανειστής του εκµισθωτή που γνωρίζει την κυριότητα του οφειλέτη του κατάσχει το πράγµα στα χέρια του µισθωτή ως τρίτου, ο µισθωτής, αφού το δικαίωµα του αντιτάσσεται και κατά του τρίτου που επισπεύδει την εκτέλεση, προστατεύεται µε την ανακοπή της σύµβασης. Η νοµική θέση του µισθωτή, δηλαδή το σύνολο των δικαιωµάτων και υποχρεώσεων του που πηγάζουν από τη χρηµατοδοτική µίσθωση, µπορεί να µεταβιβαστεί σε τρίτο, αν υπάρχει σχετική έγγραφη συναίνεση του εκµισθωτή. Στην περίπτωση αυτή ο αρχικός µισθωτής εξέρχεται από τη χρηµατοδοτική µίσθωση και στη θέση του υπεισέρχεται νέος. Η υπάρχουσα συµβατική σχέση διατηρείται και συνεχίζεται µεταξύ του εκµισθωτή και του νέου µισθωτή. Σκοπός της ρύθµισης αυτής είναι η διευκόλυνση του µισθωτή, ο οποίος είτε επιθυµεί να αναστείλει την επαγγελµατική του δραστηριότητα (για οποιονδήποτε λόγο, όπως ασθένεια συνταξιοδότηση κλπ) είτε αδυνατεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του από τη χρηµατοδοτική µίσθωση και για τους λόγους αυτούς θέλει να µεταβιβάσει τη χρήση του πράγµατος και τις αντίστοιχες υποχρεώσεις σε άλλον. Αν ο µισθωτής παραδώσει το πράγµα χωρίς την έγγραφη συναίνεση του εκµισθωτή, όπως απαιτεί ο νόµος για την κατοχύρωση και των συµφερόντων του τελευταίου, θα πρόκειται για απλή υποµίσθωση. Στην περίπτωση αυτή ο µισθωτής εξακολουθεί να ευθύνεται απέναντι στον εκµισθωτή για τα µισθώµατα. Αν είχε απαγορευθεί η υποµίσθωση, θα υπάρχει αθέτηση από τον µισθωτή των συµβατικών του υποχρεώσεων και ο εκµισθωτής θα δικαιούται να καταγγείλει τη χρηµατοδοτική µίσθωση πριν από τη λήξη της. 22