ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΚΡΙΜΑΙΑΣ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΤΟΥ

Σχετικά έγγραφα
Αρχιερατικός εσπερινός για την εορτή του Αγίου Λουκά στο Ναύπλιο

Ο φύλακας- άγγελος των καρκινοπαθών του Αρεταιείου νοσοκομείου

Θαύματα Αγίας Ζώνης (μέρος 4ο)

Την περασμένη Κυριακή αρχίσαμε τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή με το Γάμο της Κανά, όπου το νερό μετατράπηκε σε κρασί.

Μητρ.Λεμεσού: Όταν δεν υπάρχει η ειρήνη του Θεού, τότε ζηλεύουμε και φοβόμαστε ο ένας τον άλλο

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΣΟΥ ΣΤΙΣ ΗΠΑ

Ο άλλος, ο αδελφός μου

Ομιλία στην Σχολική Εορτή των Τριών Ιεραρχών Γυμνάσιο Ξυλοφάγου

Ο Τριαδικός Θεός: οι γιορτές της Πεντηκοστής και του Αγίου Πνεύματος. Διδ. Εν. 14

Το κήρυγμα και τα θαύματα του Χριστού μέσα από τη λατρεία. Διδ. Εν. 9

Θρησκευτικά Α Λυκείου GI_A_THI_0_8712 Απαντήσεις των θεμάτων ΘΕΜΑ Α1

ΛΕΟΝΤΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ

ΜΑΘΗΜΑ 11 Ο Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΤΟ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΑΣ

Εἰς τήν Κυριακήν τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. (Β Κυριακή τῶν Νηστειῶν).

Μαρτυρίες για τη προσωπικότητα του Γέροντα Αιμιλιανού

Πανήγυρη Αγίου Γεωργίου 2016

1. Η «Λειτουργία των πιστών» αφορά μόνο τους βαπτισμένους χριστιανούς. 4. Στη Θεία Λειτουργία οι πιστοί παρακαλούν τον Θεό να έχουν ειρηνικό θάνατο.

11. Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ 36. ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ E34ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

α. αποτελούνταν από τους Αποστόλους και όσους βαπτίστηκαν την ημέρα της Πεντηκοστής.

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Η χαρά της αγάπης

Η αγάπη του λαού την ονόμασε Γιάτρισσα

Ποιος φταίει; (Κυριακή του Τυφλού)

Κατωτέρου Κατηχητικού Ιεραποστολικού Έτους Συνάντηση 1: Σαββατοκύριακο 13 και : Η αποστολή των δώδεκα μαθητών

Το Ναύπλιο υποδέχτηκε τον Μακαριώτατο (φώτο)

Μητρ. Δημητριάδος: Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική

Κέρκυρα: Δισαρχιερατικό Συλλείτουργο στο Προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος (φώτο)

Η νηστεία των Χριστουγέννων

Δημητριάδος Ιγνάτιος: «Διδάξτε στα παιδιά σας την πίστη στον Χριστό»

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Να λες στη γυναίκα. σου ότι την αγαπάς και να της το δείχνεις.

Ρώσοι Νεομάρτυρες και ομολογητές:το μαρτύριο του Μητροπολίτη Βενιαμίν

Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος (Κυριακή της Πεντηκοστής)

Στοιχεία συνάντησης της εξομολόγησης με την προσωποκεντρική θεωρία

Μεγάλη η επιτυχία της παράστασης «Τα Κορίτσια με τα Σπίρτα» στα Τρίκαλα

Η Ουράνια Γλώσσα. (The heavenly language)

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ (Ιω. 9, 1-38)

5 Μαρτίου Το μυστήριο της ζωής. Θρησκεία / Θεολογία. Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς ( 1979)

ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΚΟΙΝΟ 1 Η αποκατάσταση των πάντων διά του Ιησού Χριστού

«Έχουμε χρέος να συγχωρούμε τους συνανθρώπους μας»

Ευχαριστώ Ολόψυχα για την Δύναμη, την Γνώση, την Αφθονία, την Έμπνευση και την Αγάπη...

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ (Μαρκ. 2, 1-12)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Το Άγιο Πνεύμα και Πνευματικότητα

OMIΛΙΑ ΠΑΝΙΕΡΟΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΙΤΙΟΥ Κ.Κ.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΤΟ Ρ.Ι.Κ

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Η χαρά της αγάπης

Μόνο ένα παράδειγμα από το μάθ. 21 (παράλυτος):

Στη συνέχεια έκανε αναφορά στην επίσκεψη που είχε την προηγούμενη μέρα στο Κέντρο, όπου ο κ. Μαρτίνοβιτς εξήγησε στον ίδιο και στους συνεργάτες του,

Ιστορικές στιγμές στο μακρινό Σύνδεϊ Δείτε το βίντεο με την ενθρόνιση του νέου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας- Όλες οι ομιλίες

(Σταυροπροσκυνήσεως, Απόκρεω, Αγίου Ιωάννη Κλίμακος, Τελώνη & Φαρισαίου, Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, Τυρινής, Ασώτου, Οσίας Μαρίας Αιγυπτίας, Ορθοδοξίας)

1. Ποιος μαθητής πήγε στους Αρχιερείς; Τι του έδωσαν; (Μτ 26,14-16) Βαθ. 1,0 2. Πόσες μέρες έμεινε στην έρημο; (Μκ 1,12)

Εκκλησία Ιεροσολύμων: πρότυπο χριστιανικών κοινοτήτων

ISSP 1998 Religion II. - Questionnaire - Cyprus

ΑΓΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

1) Μες τους κάμπους τ αγγελούδια ύμνους ουράνιους σκορπούν κι από τα γλυκά τραγούδια όλα τριγύρω αχολογούν. Gloria in excelsis Deo!

Η ΚΟΙΝΗ ΓΙΟΡΤΗ. Σκηνή 1 η

To Ιερό Προσκύνημα Οσίου Ιωάννη του Ρώσου στο Προκόπι Ευβοίας

1. Στα αποστολικά χρόνια, η Θεία Ευχαριστία γινόταν διαφορετικά από τον τρόπο που έγινε τη βραδιά του Μυστικού Δείπνου.

Να ξαναγράψετε το κείμενο που ακολουθεί συμπληρώνοντας τα κενά με τις

Μητρ. Φθιώτιδος: «Η Χριστιανική ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας»

«Όταν τα μικρά δεν φυλάττωμεν, πως ημπορούμεν να φυλάξωμεν τα μεγάλα;»

Αντιστοιχήστε ένα γράμμα της πρώτης στήλης με έναν αριθμό της δεύτερης στήλης (στη δεύτερη στήλη δύο επιλογές περισσεύουν).

3 ο Δημοτικό Σχολείο Βροντάδου Χίου Οι Τρεις Ιεράρχες, η ζωή και το έργο τους. Χίος, 29 Ιανουαρίου 2016 Εκπαιδευτικός: Κωσταρή Αντωνία

Οι Μητροπολίτες «Σωφέρ»- Ποιοί χρησιμοποιούν παλαιά αυτοκίνητα;

Να χαρακτηρίσετε τις παρακάτω προτάσεις ως σωστές ή λανθασμένες, σύμφωνα. με τη διδασκαλία της Εκκλησίας, γράφοντας δίπλα στον αριθμό κάθε πρότασης τη

Μικρό Νηστειοδρόμιο - Οι νηστείες της Εκκλησίας μας

Κοίμησις και Εξόδιος Ακολουθία π. Διογένους Ρουπίνα

Φανερωμένη Η εορτή της Παναγίας Φανερωμένης μας συγκεντρώνει και μας φέρνει σήμερα εδώ. Σήμερα εορτάζει η Παναγία, η μητέρα μας, η Ελπίδα

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ:

Χριστιανικές Πρακτικές

Ζούσε στην άκρη ενός χωριού που το έλεγαν Κεφαλοχώρι. Το Κεφαλοχώρι βρισκόταν στην κορυφή ενός βουνού και είχε λογής λογής κατοίκους.

Μητρ. Ναυπάκτου: «Ο Ευρίπου Βασίλειος ήταν το καύχημα αυτής της πόλεως».

Χαρακτηριστικές εικόνες από την Ιλιάδα του Ομήρου

β. έχει κατοχυρωμένο το απόρρητο και από την Εκκλησία και από την Πολιτεία

Προσμονή Θεού: Βασικά στοιχεία της διδασκαλίας του Γέροντος Αιμιλιανού περί ασθενείας και πόνου

Να ιεραρχήσετε τα παρακάτω στάδια από τις φάσεις της θείας οικονομίας

Θαύματα Αγίας Ζώνης (μέρος 6ο)

Ο Γέρων Ιάκωβος Τσαλίκης

ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΦΟΡΑ. Γι αυτό και εμείς, ενωμένοι με τους Αγγέλους και τους αγίους, διακηρύττουμε τη δόξα σου αναφωνώντας και λέγοντας (ψάλλοντας):

ΜΑΘΗΜΑTA ΓΙΑ ΜΕΡΟΣ Δ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ V ΜΑΘΗΜΑ 171. Ο Θεός είναι µόνο και µόνο Αγάπη και εποµένως το ίδιο είµαι κι Εγώ.

πανέτοιμος για να έλθει είναι πολύ πρόθυμος και έτοιμος κάθε στιγμή με ευχαρίστηση, με χαρά, με καλή διάθεση, να έλθει να επισκιάσει και να βοηθήσει

Πνευματική Δύναμη και το Υπερφυσικό

(άγιο μύρο / τριήμερη / ολόλευκα / κολυμβήθρας / κατάδυση) «Στο χρίσμα, ο ιερέας χρίει τον.. σ όλα τα μέρη του σώματός του με

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Αδέλφια στο σχολείο

Να συμπληρώσετε κάθε μια από τις προτάσεις 1, 2, 3, 4 και 5, επιλέγοντας τη. 1. Ο χώρος τέλεσης της χριστιανικής λατρείας ονομάστηκε ναός

«Λέγοντας ναι στο Θεό και στην Ορθόδοξη Οικογένεια» Ομιλία του π. Χαραλάμπου Τζιντή. 7 Iουλιου St. Catharine s, Ontario

H Βασιλόπιτα της Ι. Μ. Ιεραπύτνης και Σητείας

«Αν είσαι συ ο βασιλιάς των Ιουδαίων, σώσε τον εαυτό σου». Υπήρχε και μια επιγραφή από επάνω του: «Αυτός είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων».

Θαύματα του Αγίου Λουκά του Ιατρού

Ευλογημένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ημοτικού

Αυτός είναι ο αγιοταφίτης που περιθάλπει τους ασθενείς αδελφούς του. Έκλεισε τα μάτια του Μακαριστού ηγουμένου του Σαραντάριου.

ΠΑΡΟΣ: Μοναδικές στιγμές στην Εκατονταπυλιανή

ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ. Α. Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ.

«ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΣΩΜΑΤΟΣ: ΔΩΡΕΑ ΖΩΗΣ»

«Στη ζωή μας πρέπει να έχουμε ομολογία Χριστού και όχι δειλία»

Λίγα λόγια για την προσευχή με το κομποσχοίνι.

Με αγιορειτική λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Ελαιοβρύτισσας.

Μητρ. Λαγκαδά: Θα πρέπει να κάνουμε βήματα «ασκήσεως» για να αλλάξει η ζωή μας

Επιμέλεια: Μαρία Στεφανίδη Σχεδιασμός εξωφύλλου: Νάσος Βάγιας Εκτύπωση: Βιβλιοτεχνία Σελιδοποίηση: Κωνσταντίνος Στίνης

Η Ιερά θαυματουργός Εικόνα του Οσίου Λαυρεντίου στη Νέα Ιωνία

Κατευόδιο στο Γέροντα Σπυρίδωνα Μικραγιαννανίτη

«Κάποιο θαύµα έγινε!»

Transcript:

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΚΡΙΜΑΙΑΣ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΤΟΥ Του Αρχιμανδρίτου π. Αχιλλίου Τσούτσουρα Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου Στον κόσμο αυτό που καθημερινά πάσχει και υποφέρει από πολλά και ποικίλα προβλήματα, ανεκτίμητο δώρο παραμένει η υγεία. Όταν έχουμε υγεία, χαιρόμαστε, εργαζόμαστε, κινούμεθα, προσφέρουμε. Κι έχουμε υποχρέωση να φροντίζουμε την

υγεία μας. Γιατί το ευάλωτο πραγματικά στις αρρώστειες και την φθορά σώμα μας είναι Βαπτισμένο και μυρωμένο. Είναι υπηρέτης της αθάνατης και άφθορης ψυχής μας. Είναι «ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος» (Α Κορ. στ 19). Ο γιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει χαρακτηριστικά: «Θεέ μου δος μου την υγεία για να μπορώ να κάμω την νηστεία και να Σε υπηρετώ». Και στο Σοφό Σειράχ διαβάζουμε: «Τίμα ιατρόν και γαρ αυτόν έκτισε Κύριος» (Τίμα τον γιατρό, γιατί ο Κύριος τον δημιούργησε και κείνον) (Σ. Σειράχ 38). κου τις συμβουλές Του, τήρησε τις οδηγίες Του και παράλληλα έχε εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού. Γι' αυτό ο σοφός Σειράχ που μας παραπέμπει στην ιατρική τέχνη, παράλληλα μας συνιστά: «Τέκνον, εν αρρωστήμασί σου μη παράβλεπε, αλλ' εύξαι Κυρίω και Αυτός ιάσεταί σε», διότι «παρά Υψίστου εστίν ίασις» (από Κείνον προέρχεται η ίασις) (Σ. Σειρ. 38,9,2). Δηλαδή στην βαρειά, την οποιαδήποτε ασθένεια μην μένεις αδρανής, αλλά προσευχήσου στον Κύριο, τον Ιατρό των ψυχών και των σωμάτων μας! Ο Κύριος είναι Αυτός που στην επί γης παρουσία Του ανακούφισε τον ανθρώπινο πόνο, θεράπευσε λεπρούς, τυφλούς, παραλύτους, δαιμονισμένους. Το ίδιο και οι γιοί μας ιατρεύουν με την Χάρη του Θεού τις πληγές μας και μας χαρίζουν την υγεία και την θεραπεία των τραυμάτων μας. Ένας τέτοιος μεγάλος ιατρός, επιστήμονας και νεοφανής γιος της Εκκλησίας μας με ορθή ζωντανή και πολύ δυνατή πίστη στο Θεό και ανυπόκριτη αγάπη προς τον κάθε ασθενή συνάνθρωπό του ανεδείχθη και ο γιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας και Συμφερουπόλεως ο θαυματουργός. Διαπρεπής καθηγητής, άριστος χειρουργός, Χριστιανός ζηλωτής, Επίσκοπος της Εκκλησίας, ομολογητής της πίστεως και μάρτυρας, στοργικός πνευματικός πατέρας και ταπεινός ασκητής, είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της προσωπικότητος του Αγίου Λουκά. Επιτυχημένος ιατρός, έγγαμος, νυμφευμένος με την ννα Βασιλίγιεβνα. Σε ηλικία όμως 38 ετών χάνει τη σύζυγό του από φυματίωση και αναλαμβάνει την ανατροφή των τεσσάρων μικρών παιδιών του.

Καλείται εν συνεχεία από την Εκκλησία, την περίοδο εκείνη των διωγμών, να γίνει Κληρικός. Χειροτονείται Διάκονος, Πρεσβύτερος και κατόπιν Επίσκοπος. Από τότε και μέχρι την τελευταία του πνοή, γνωρίζει το διωγμό, τις συλλήψεις, τα βασανιστήρια, τις εξορίες, τις κακουχίες, βαστάζοντας κατά τον Απόστολο Παύλο, τα στίγματα του Ιησού Χριστού εν τω σώματι αυτού. Εκοιμήθη το 1961. Κατά την ανακομιδή των Λειψάνων του στις 17 Μαρτίου 1996, βρέθηκαν η καρδιά του και τμήματα του εγκεφάλου του αδιάφθορα και άρρητος ευωδία να εξέρχεται από τα Λείψανά του. Ας δούμε για λίγο τον γιό μας ως χειρουργό ιατρό, πνευματικό πατέρα, άνθρωπο της προσφοράς,δυνατό επιστήμονα αλλά και πρότυπο ικανού ιατρού και θεραπευτού. Οντως μεγάλος ιατρός, άριστος επιστήμονας, άνθρωπος του Πνεύματος, προσπαθούσε να σώζει κάθε φορά τον ασθενή του, να του προσφέρει άδολα και αγόγγυστα την θεραπεία, παρότι βρέθηκε πολλές φορές κάτω από πολύ δύσκολες συνήθως συνθήκες εργασίας, σε δύσβατες περιοχές, εργαζόμενος πότε σε άθλιους χώρους και πότε σε περιφερειακά ή στρατιωτικά νοσοκομεία και κλινικές, χωρίς θέρμανση, εξόριστος και με μηδαμηνά μέσα, πριν από την εποχή των αντιβιοτικών, με δύσκολους έως εχθρικούς συνεργάτες και προϊσταμένους και παρά ταύτα διέπρεψε όσο κανείς άλλος. Γράφουν γι' αυτόν χαρακτηριστικά: «Η δεξιοτεχνία του ως χειρουργού είχε γίνει θρύλος. Τον έχω δει στο χειρουργικό τραπέζι. Χειρουργούσε χωρίς καμμία νευρικότητα. Ένοιωθες το χαλαρό ρυθμό της δουλειάς του, τα δάκτυλά του κατηύθυναν με απαλότητα και με σιγουριά ταυτόχρονα την κίνηση του νυστεριού πάνω στο σώμα. Νόμιζε κανείς πως και τη δυσκολότερη από τις εγχειρήσεις θα την έκανε χωρίς καμμία ένταση». Ο ίδιος τόνιζε στους φοιτητές του: «Για να γίνει κανείς χειρουργός θα πρέπει να είναι γεννημένος για χειρουργός. Και θα πρέπει να τον διακρίνουν τρία βασικά χαρακτηριστικά: να έχει μάτια αετού, καρδιά λιονταριού και χέρια γυναίκας». Τα λόγια αυτά τα βίωνε ο ίδιος στον υπέρτατο βαθμό. Οι συνάδελφοί του και οι φοιτητές του τα έβλεπαν στην πράξη. Και ο Γ.Ν. Τέρεχωβ, καθηγητής ανατομίας, από την Τασκένδη, συμπληρώνει: «...Μας έκαναν μεγάλη εντύπωση η ευρύτατη μόρφωσή του και η λαμπρή τεχνική του στη χειρουργική. Στις εγχειρήσεις του στο νοσοκομείο, παρουσία πολλών γιατρών, πάντα έβρισκε την ευκαιρία να διδάξει τους χειρουργούς όλες τις μεθόδους χειρουργικής αλλά και διαγνωστικής. Στη συμπεριφορά του ήταν πολύ απλός, αλλά και σοβαρός. Γι' αυτόν έλεγαν όλοι ότι ήταν επιστήμονας με την ευλογία του Θεού». Κατά γενική ομολογία, όπου εργαζόταν ενέπνεε το σεβασμό και την εκτίμηση. Γι' αυτό και έστελναν σε αυτόν τις πιο δύσκολες και σοβαρές περιπτώσεις ασθενών και βαρειά τραυματισμένων και «καταδικασμένων» σε θάνατο. Και όμως, ο Επίσκοπος Λουκάς ο γιατρός της προσφοράς, με την τεχνική του, την προσευχή του, την αντίληψή του και τις ικανότητές του, και κυρίως, όπως έλεγε πάντα ο ίδιος, «με το σημείο του Σταυρού και την βοήθεια της Υπεραγίας Θεοτόκου», έκανε θαύματα: πραγματοποίησε με επιτυχία χιλιάδες εγχειρήσεις, τόλμησε πολλά στις θανατηφόρες λοιμώξεις, επεχείρησε πρώτος εκείνος χωρίς τα απαιτούμενα μέσα αλλά και όργανα, τις δύσκολες μεταμοσχεύσεις και έσωσε εκ θανάτου εκατοντάδες

«καταδικασμένους» ασθενείς, χωρίς ποτέ να ζητήσει τίποτε για τον εαυτό του. Οι συνεργάτες του, οι ασθενείς του και όσοι βρίσκονταν γύρω του, τον θυμούνται ως άνθρωπο, κυρίως όμως ως ιατρό της αγάπης. Στο χειρουργείο εργαζόταν ήρεμα, μιλούσε με το προσωπικό σε ήπιους τόμους, ήταν εξ ίσου ψύχραιμος με όλους, μιλούσε πάντα επί του θέματος. Οι αδελφές και οι βοηθοί δεν ήταν ποτέ νευρικοί στις εγχειρίσεις τους. Όπως και η ποιμαντική του δραστηριότητα, έτσι και η ιατρική ήταν μία πορεία έμπονη. Η άσχημη εξέλιξη της υγείας κάποιου ασθενούς γινόταν πηγή πόνου και οδύνης. Και αυτό, γιατί έβλεπε τον κάθε άνθρωπο όχι σαν νούμερο, μία «περίπτωση», αλλά ως εικόνα Θεού, ως πρόσωπο μοναδικό και ανεπανάληπτο. Τα λόγια του Επισκόπου Λουκά «για τον χειρουργό δεν πρέπει να υπάρχουν «περιπτώσεις», αλλά μόνον ένας ζωντανός άνθρωπος που πάσχει», έχουν γίνει πασίγνωστα. Η αδιαφορία στην εκπλήρωση του χρέους και του καθήκοντος στο επάγγελμα του γιατρού εξαγρίωναν τον Επίσκοπο-Γιατρό. Πολλές φορές ερχόταν αντιμέτωπος με την αδιαφορία και την αμέλεια των συναδέλφων του, κυρίως σε περιστατικά, όπου ήταν αναπόφευκτος ο θάνατος, και έλεγε, όπως διασώζει χαρακτηριστικά ο βιογράφος του και σύμφωνα με μαρτυρίες: «Εσείς δεν έχετε κανένα δικαίωμα να σταματάτε τον αγώνα για την ζωή του ασθενή σας! Δεν έχετε δικαίωμα ούτε την αποτυχία να σκέπτεσθε. Να κάνετε μόνο όλα όσα πρέπει. Να κάνετε τα πάντα! Το ακούτε;». Σε όλη του την καριέρα είχε μόνον τρεις θανάτους στο χειρουργείο, που ήταν αναπόφευκτοι. Με πολύ πόνο ψυχής τους αντιμετώπισε. Θλιβόταν βαθειά και προσευχόταν στο Θεό για την ψυχή τους. Μπροστά στον επικείμενο θάνατο ενός ασθενή, σκεπτόταν με φιλάνθρωπη και χριστιανική στάση, ακολουθώντας το παράδειγμα όλων των ιατρών Αγίων της Εκκλησίας μας. O γιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει μια εκπληκτική στάση των γιατρών της εποχής του, που δείχνει πόσο αγαπούσαν, πονούσαν και συνέπασχαν με τον άρρωστο. Όταν ο γιατρός εξέταζε τον ασθενή και διεπίστωνε ότι δεν υπήρχε πια ελπίδα σωτηρίας για τον άρρωστο, εδάκρυζε και έτσι πληροφορούσε τους συγγενείς του αρρώστου για τον επερχόμενο θάνατο». «Όταν γαρ ίδη ο ιατρός τον νοσούντα ουκ έχοντα σωτηρίας ελπίδα, δακρύει». Σ' αυτή τη γραμμή εκινείτο και ο Επίσκοπος Λουκάς. Θεωρούσε απαραίτητο να γνωστοποιεί στους ασθενείς το επικείμενο του θανάτου τους (όχι με τον ψυχρό και απάνθρωπο πολλές φορές τρόπο των Αγγλοσαξώνων), προκειμένου να προετοιμασθούν να φύγουν, αν βέβαια ήθελαν, χριστιανικά. Και ήταν πολλοί οι ασθενείς του, που έφυγαν για το μεγάλο ταξίδι, προετοιμασμένοι και συμφιλιωμένοι με το Θεό και τον πλησίον. Δεν ήταν μόνον ο γιατρός της αγάπης, αλλά και ο Επίσκοπος της προσφοράς. Στα πρόσωπα των αδελφών του έβλεπε πάντοτε το πρόσωπο του Χριστού. Ο άλλος δεν ήταν γι' αυτόν η κόλασή του, αλλά ο ίδιος του ο εαυτός. Γι' αυτό και εφήρμοσε στην ζωή του: «Είδες τον αδελφό σου; Είδες Κύριον τον Θεόν σου». Τον συνείχε πάντοτε ο λόγος του Χριστού: «Εφ' όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε».

Αυτό ήταν το έργο του μεγάλου Ιατρού και Επισκόπου της Ρωσικής Εκκλησίας. Σύνθημά του ήταν: Ξεκινούμε την επέμβαση του ασθενούς με συμπροσευχή, επίκληση του ονόματος του Αγίου Θεού, εν συνεχεία έχριε σταυροειδώς τον ασθενή, χαράζοντας το σημείο του σταυρού με το ιώδιο της εποχής επάνω στο μέρος του σώματος που έπασχε και στο οποίο θα επιχειρούσε την επέμβαση, και ακόμη προσευχές και δεήσεις κατά τη διάρκεια της επεμβάσεως προκειμένου να βοηθήσει ο Κύριος αφ' ενός μεν το Χειρουργό Ιατρό στο τολμηρό έργο του, αφ' ετέρου δε τον ασθενή στη δοκιμασία του. Και όλα αυτά, κάτω από την ανηρτημένη εικόνα του Δεσπότου Χριστού και της Παναγίας που με πολύ σθένος απαιτούσε να είναι στο χώρο εργασίας του, είτε αυτός ήταν σε Δημόσια και επίσημα κτίρια (παρ' ότι αυτό αυστηρά απαγορευόταν), είτε σε άλλους χώρους, ιδιωτικούς ή πρόχειρους. Παράλληλα επιτελούσε και το μεγάλο ποιμαντικό, φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο του μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, που τόσο αγάπησε και για την οποία τόσα υπέμεινε, χάριν του ονόματος του Αγίου Θεού. Αυτή ήταν εν συντομία η προσφορά ενός Ιατρού, το έργο και η αγάπη ενός Επισκόπου και Αγίου Πατρός της Εκκλησίας μας, που έμελλε να γίνει στις μέρες μας παράδειγμα φωτεινού Ιεράρχου, διαπρεπούς Χειρουργού και Επιστήμονος της Ιατρικής Τέχνης αλλά και πνευματική παρηγοριά και ενίσχυση για όλους μας. Εξάλλου, όπως λένε οι Πατέρες μας, αυτά τα δύο πάνε μαζί: Γι' αυτό η Εκκλησία δεν είναι απλώς το Μυστικό Σώμα του Χριστού, αλλά το νοσοκομείο-θεραπευτήριο, που θεραπεύει τους αρρώστους. «Θεραπευτήριό εστιν η Εκκλησία», θα υπογραμμίσει ο γιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Αυτό είναι λοιπόν και το έργο της Αγίας μας Εκκλησίας και σε όλους όσοι και σήμερα ακόμη διερωτώνται τι προσφέρει η Εκκλησία στην κοινωνία, ποιο είναι το έργο της, ποια η αποστολή της. Την απάντηση την δίνει ο γιος Λουκάς, ο νέος Ιατρός: «Η Εκκλησία θεραπεύει τον ασθενή συνάνθρωπό μας που είναι η εικόνα του Θεού, τον κάνει υγιές μέλος της κοινωνίας στην οποία ζει, γιατί μοναδικός σκοπός της Εκκλησίας είναι τελικά: «αρπάσαι κόσμον και δούναι Θεόν». http://www.imlarisis.gr/main.php?p=755&more=1#more755