ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ 1/2014. (Άρθρο 77 παρ. 3 Ν.3852/2010) Προς

Διαμεσολάβηση 1/2014 Σελίδα 1 ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ 1/2014 (Άρθρο 77 παρ. 3 Ν.3852/2010) Προς Ι. Η καταγγελία 1)Κύριο *** *** *** *** 2) Διεύθυνση Oικονομικών d.oikonomikwn@cityofathens.gr 3) Τμήμα Eσόδων esoda@cityofathens.gr Κοινοποίηση 1) Γραφείο Δημάρχου sec.gkaminis@gmail.com 2) Γραφείο Γενικού Γραμματέα Δήμου secrgeneral@cityofathens.gr 3) Νομική Διεύθυνση Δήμου Αθηναίων nomiki@cityofathens.gr 4) Γραφείο Συμπαραστάτη του Δημότη katsaiti@cityofathens.gr 5) Συνήγορο του Πολίτη Γραφείο Βοηθού Συνηγόρου κ. M.Κοτρωνιά fax: 210-7292129 1. Ο Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης δέχθηκε την υπ'αρ. πρωτ. ***/30.12.2013 καταγγελία, η οποία έλαβε αριθμό *** στο Μητρώο Καταγγελιών. 2. Στον καταγγέλλοντα εστάλη η υπ' αρ. ***/2013 απόδειξη παραλαβής της καταγγελίας της, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 5 του Ν.2690/1999. 3. O καταγγέλλων αναφέρεται σε άρνηση εφαρμογής τελεσίδικης απόφασης (***/2007 Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών), με την οποία έγινε δεκτή έφεσή του καθώς και ανακοπή του κατά κατασχετήριας έκθεσης του Δήμου Αθηναίων σε βάρος ακινήτου του, καθώς και σε ισχυρισμό του Δήμου Αθηναίων περί ισχύος προγενέστερης απόφασης (***/2004 Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών). Ο καταγγέλλων αναφέρει ότι η νεότερη απόφαση εν τοις πράγμασι ακύρωσε την απόφαση υπ' αρ. ***/2004, κρίνοντας εκπρόθεσμη την προσφυγή του, ενώ αναφέρει ότι, εάν εξακολουθούσε να ισχύει η απόφαση ***/2004, δεν θα είχε ευδοκιμήσει η ανακοπή του. Ο καταγγέλλων αναφέρει ότι οι αποφάσεις, το υπ'

Διαμεσολάβηση 1/2014 Σελίδα 2 αρ. πρωτ. ***/4.11.2013 αίτημά του καταγγελία, καθώς και η απάντηση του Δήμου μπορούν να βρεθούν στο Τμήμα Εσόδων της Δ/νσης Οικονομικών. Ο καταγγέλλων υπογραμμίζει την νομολογιακή σημασία της απόφασης ΣτΕ 1357/1993, την οποία ισχυρίζεται ότι η νομική υπηρεσία του Δήμου αγνοεί και αρνείται να εφαρμόσει. 4. O καταγγέλλων αναφέρει ότι έχει συζητήσει το θέμα με τον προϊστάμενο της Δ/νσης Οικονομικών και επί του αιτήματός του δόθηκε η υπ' αρ. πρωτ. ***/4.11.2013 απάντηση της υπηρεσίας, την οποία δεν κρίνει ικανοποιητική και γι' αυτό ζητά την διαμεσολάβηση του Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης προκειμένου να δικαιωθεί, ενώ έχει ήδη προσφύγει και στον Συνήγορο του Πολίτη. ΙΙ. Αρμοδιότητα του Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης 5. Σύμφωνα με το άρθρο 77 παρ. 3 του Ν.3852/2010 (Πρόγραμμα Καλλικράτης), ο Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης δέχεται καταγγελίες άμεσα θιγόμενων πολιτών και επιχειρήσεων για κακοδιοίκηση από τις υπηρεσίες, τα νομικά πρόσωπα και τις επιχειρήσεις του Δήμου και διαμεσολαβεί για την επίλυση των σχετικών προβλημάτων. Είναι υποχρεωμένος να απαντά εγγράφως ή ηλεκτρονικά στον ενδιαφερόμενο εντός 30 ημερών. Με το παρόν έγγραφο εκπληρώνει εμπρόθεσμα την εν λόγω υποχρέωσή του. 6. Ο καταγγέλλων αναφέρεται σε άρνηση εφαρμογής δικαστικής απόφασης και νομολογίας εκ μέρους υπηρεσίας του Δήμου Αθηναίων και για τον λόγο αυτόν, η καταγγελία πρέπει να εξεταστεί ως προς την βασιμότητά της από τον Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης, ο οποίος είναι αρμόδιος να ασκήσει διαμεσολαβητική παρέμβαση. ΙΙΙ. Εξέταση της καταγγελίας 7. Στις 30.12.2013 στέλεχος του Γραφείου Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης επισκέφθηκε το Τμήμα Εσόδων της Δ/νσης Οικονομικών του Δήμου Αθηναίων και έλαβε σχετικά αντίγραφα από τον φάκελο του καταγγέλλοντος. Την ίδια ημέρα, ο Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον καταγγέλλοντα, προκειμένου να διευκρινιστούν στοιχεία της καταγγελίας του και της εν γένει υπόθεσης. Στο σημείο αυτό παρατίθενται τα ευρήματα του Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης και, στην συνέχεια, ακολουθεί ιδιαίτερο κεφάλαιο συμπερασμάτων. (α) Οι δικαστικές αποφάσεις i. Η πρώτη απόφαση 8. Η απόφαση υπ' αρ. ***/2001 του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 25ο Μονομελές) εκδόθηκε επί της από 23.10.2000 ανακοπής του καταγγέλλοντος κατά του Δήμου Αθηναίων. Από το κείμενο της απόφασης προκύπτει ότι με την κριθείσα ανακοπή ζητήθηκε παραδεκτώς η ακύρωση της υπ' αρ. ***/2000 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης

Διαμεσολάβηση 1/2014 Σελίδα 3 με την οποία κατασχέθηκε ακίνητο του καταγγέλλοντος, σε εκτέλεση της υπ' αρ. ***/2000 έγγραφης παραγγελίας του δημοτικού ταμία του Δήμου Αθηναίων, για την είσπραξη ποσού 626.863 δρχ. που αφορούσε χρέος του καταγγέλλοντος προς τον Δήμο Αθηναίων από τέλη χρήσης κοινόχρηστου χώρου και πρόστιμο για αυθαίρετη χρήση κοινόχρηστου χώρου, έτους 1994 (βάσει της εγγραφής ***/94/95 στον χρηματικό κατάλογο). Με την απόφασή του, το Δικαστήριο έκρινε ότι η εγγραφή αυτή είχε γνωστοποιηθεί στον καταγγέλλοντα με την ***/1.2.96 ταμιακή πρόσκληση της Ταμιακής Υπηρεσίας του Δήμου Αθηναίων, η οποία, κατά την απόφαση, επιδόθηκε σ' αυτόν στις 9.2.1996 με θυροκόλληση, λόγω απουσίας του. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η εγγραφή οριστικοποιήθηκε μέσα στο έτος 1996, αφού από τα στοιχεία της δικογραφίας δεν προέκυψε ότι ο ανακόπτων άσκησε προσφυγή κατ αυτής, μετά την επίδοσή της σε αυτόν. Κατά την απόφαση, οι λόγοι ανακοπής περί μη ενημέρωσης του καταγγέλλοντος από τα αρμόδια όργανα και περί μη κατάληψης κοινόχρηστου χώρου, διότι στην οδό *** αρ. *** λειτουργεί επιχείρηση εμπορίας ανταλλακτικών και είναι αδύνατο να γίνει κατάληψη του χώρου με άμμο, σκαλωσιές κλπ, κρίθηκαν απαράδεκτοι, ως αναγόμενοι σε αμφισβήτηση της νομιμότητας της εγγραφής στον χρηματικό κατάλογο, ενώ το Δικαστήριο αναφέρει ότι ο έλεγχος αυτός μπορεί να ασκηθεί μετά την ανακοπή του άρθρου 217 παρ. 1 του Κώδικά Διοικητικής Δικονομίας. Ο λόγος ανακοπής, κατά τον οποίο η προσβαλλόμενη κατασχετήρια έκθεση είναι άκυρη, απορρίφθηκε από το Δικαστήριο, το οποίο έκρινε ότι ο καταγγέλλων δεν πρότεινε ότι η παραπάνω παράλειψη επέφερε σ' αυτόν αδυναμία ουσιαστικής ή δικονομικής προστασίας δικαιωμάτων του, η οποία δεν μπορεί να επανορθωθεί διαφορετικά παρά μόνο με την κήρυξη της προσβαλλόμενης πράξης ως άκυρης. Το Δικαστήριο απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό ότι η κατασχετήρια έκθεση είναι άκυρη λόγω παρέλευσης του χρόνου παραγραφής, κρίνοντας ότι η εγγραφη οριστικοποιήθηκε το έτος 1996. Τέλος, το Δικαστήριο απέρριψε και τον λόγο ανακοπής περί παράνομης και καταχρηστικής επιβολής κατάσχεσης λόγω γνώσεως του Δήμου περί ελλείψεως δικαιώματος, κρίνοντας ότι ο Δημοτικός Ταμίας άσκησε την εξουσία του εντός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας που επιβάλλει η αρχή της χρηστής διοίκησης. Η απόφαση απέρριψε την ανακοπή του καταγγέλλοντος, ο οποίος στη συνέχεια προσέβαλε την απόφαση με έφεση, επί της οποίας εκδόθηκε η τρίτη, εδώ αναφερόμενη, δικαστική απόφαση, με την οποία έγινε δεκτή η έφεση και εξαφανίσθηκε η πρώτη απόφαση. ii. H δεύτερη απόφαση 9. Η απόφαση ***/2004 του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 1ο Μονομελές) εκδόθηκε επί της από 24.10.2000 προσφυγής του καταγγέλλοντος για την ακύρωση της υπ' αρ. ***/94/95 εγγραφής στο βεβαιωτικό κατάλογο τελών χρήσης κοινοχρήστων χώρων έτους 1994 του Δήμου Αθηναίων. Σύμφωνα με το αιτιολογικό της απόφασης, η προσφυγή κρίθηκε ότι έχει ασκηθεί παραδεκτώς πριν από την επίδοση της προσβαλλόμενης πράξης, καθώς από τα στοιχεία του φακέλου δεν προέκυψε ότι έλαβε χώρα επίδοσης αυτής στον προσφεύγοντα. Κατά την απόφαση, ο λόγος προσφυγής κατά τον οποίο η έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης είναι άκυρη επειδή ουδέποτε ο καταγγέλλων έλαβε γνώση της οικείας εγγραφής στους χρηματικούς καταλόγους είναι απαράδεκτος, καθώς αποτελεί λόγο ανακοπής. Επίσης, κατά την απόφαση, ο λόγος προσφυγής κατά τον οποίο η

Διαμεσολάβηση 1/2014 Σελίδα 4 απαίτηση του Δήμου έχει παραγραφεί είναι αβάσιμος, καθώς το Δικαστήριο έκρινε ότι η βεβαίωση του ένδικου τέλους που αφορά το οικ. έτος 1994 έγινε από τον Δήμο το 1995, ήτοι εντός αποσβεστικής προθεσμίας πέντε ετών από το έτος στο οποίο ανάγεται (άρθρο 2 παρ. 1 του Α.Ν. 344/1968). Τέλος, κατά την απόφαση, ο λόγος προσφυγής κατά τον οποίο ο καταγγέλλων δεν προέβη σε αυθαίρετη χρήση συνολικής έκτασης 78 τ.μ. όπως βεβαιώνεται σε εκθέσεις ελέγχου των δημοτικών υπαλλήλων είναι αβάσιμος, καθώς το Δικαστήριο έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν ανταπέδειξε το περιεχόμενο των εκθέσεων. Η απόφαση απέρριψε την προσφυγή του καταγγέλλοντος, ο οποίος δεν φαίνεται να έχει ασκήσει ένδικο μέσο κατ' αυτής. iii. H τρίτη απόφαση 10. Η απόφαση ***/2007 του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 19ο Τριμελές) εκδόθηκε επί της από 25.2.2002 έφεσης του καταγγέλλοντος κατά της εδώ αναφερόμενης πρώτης απόφασης (***/2001 του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών), με την οποία απορρίφθηκε η ανακοπή του κατά της κατασχετήριας έκθεσης. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η ταμειακή πρόσκληση του Δήμου Αθηναίων προς τον εκκαλούντα θυροκολλήθηκε επί της οδού *** *** στον ***, όπως προκύπτει από σχετική σημείωση επί του σώματος της ιδίας ταμειακής πρόσκλησης, ενώ ο εκκαλών ήδη από το έτος 1988 είχε μεταφέρει την έδρα της επιχείρησής του επί της οδού *** ***, όπως προέκυψε από την προσαγωγή ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου σχετική βεβαίωση της Δ.Ο.Υ. ***. Σύμφωνα με την απόφαση αυτή, η θυροκόλληση της ταμειακής πρόσκλησης κρίθηκε μη νόμιμη και, για τον λόγο αυτόν, το Δικαστήριο έκρινε ότι η αναγκαστική κατάσχεση που εχώρησε σε βάρος της ακίνητης περιουσίας του καταγγέλλοντος πριν ο τελευταίος λάβει γνώση της ταμειακής βεβαίωσης των χρεών του είναι μη νόμιμη. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε το Δικαστήριο, καθώς, σύμφωνα με την απόφαση, η μη περιέλευση της ταμειακής πρόσκλησης στον καταγγέλλοντα είχε ως αποτέλεσμα, κατά βάσιμα προβαλλόμενο ισχυρισμό του, να απωλέσει προς βλάβη του στάδιο δικονομικής προστασίας, ήτοι την δυνατότητα να ασκήσει ανακοπή κατ' άρθρο 217 παρ. 1α του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. Με την απόφαση αυτή έγινε δεκτή η έφεση και εξαφανίσθηκε η εκκαλούμενη απόφαση (η πρώτη απόφαση ) και ακυρώθηκε η υπ' αρ. ***/2000 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης, γενομένης δεκτής της ανακοπής του καταγγέλλοντος. (β) Η επιστολή του Συνηγόρου του Πολίτη 11. Με την υπ' αρ. πρωτ. ***/43471/2013 επιστολή της Βοηθού Συνηγόρου του Πολίτη προς τον Δήμο Αθηναίων, Δ/νση Οικονομικών/Τμήμα εσόδων, η ανεξάρτητη αρχή αναφέρεται στην τρίτη ως άνω δικαστική απόφαση. Σύμφωνα με την επιστολή, η υπηρεσία του Δήμου ήρθε σε επικοινωνία με την νομική υπηρεσία στις 22.7.2013, χωρίς ωστόσο να έχει υπάρξει εξέλιξη. Ο Συνήγορος του Πολίτη, επικαλούμενος την εκ του νόμου και του Συντάγματος απορρέουσα υποχρέωση της διοίκησης για εφαρμογή των δικαστικων αποφάσεων και παρακαλεί για ενημέρωση σχετικά με τις απόψεις της υπηρεσίας επί του θέματος και τις ενέργειες.

Διαμεσολάβηση 1/2014 Σελίδα 5 12. Ο καταγγέλλων ανέφερε ότι δεν έχει περιέλθει σε γνώση του απάντηση της δημοτικής υπηρεσίας προς τον Συνήγορο του Πολίτη επί της ανωτέρω επιστολής. (γ) Η απάντηση της υπηρεσίας στην αίτηση καταγγελία του αιτούντος 13. Με το υπ' αρ. πρωτ. ***/4.11.2013 έγγραφο της Δ/νσης Οικονομικών προς τον καταγγέλλοντα, δίνονται απαντήσεις στην υπ' αρ. ***/30.9.2013 αίτηση καταγγελία του. Σε αυτήν αναφέρεται ότι η ως άνω δεύτερη δικαστική απόφαση 14041/2004 Δ.Πρ.Αθ. κατέστη αμετάκλητη, εφόσον δεν ασκήθηκε κατ αυτής ένδικο μέσο και συνεπώς έχει κριθεί αμετάκλητα πλέον ότι στην ουσία της η εγγραφή είναι νόμιμη. Η υπηρεσία αναφέρει ότι έστειλε την υπ' αρ. ***/4.10.2010 ταμιακή πρόσκληση στην νέα διεύθυνση *** *** Αθήνα, για το σύνολο της οφειλής. Η υπηρεσία καταλήγει ότι η εγγραφή είναι νόμιμη και ότι μόνο η συγκεκριμένη έκθεση κατάσχεσης είχε ακυρωθεί και συνεπώς νόμιμα προέβη στην υπ' αρ. ***/2012 νέα εντολή κατάσχεσης. Τέλος, η υπηρεσία επισημαίνει ότι η προσφυγή ασκήθηκε στις 24.10.2000 και συνεπώς ο καταγγέλλων γνώριζε την οφειλή πριν από την ημερομηνία αυτή. IV. Νομικό μέρος 14. Κατά το άρθρο 2 παρ. 1 του Α.Ν. 344/1968, η βεβαίωση των φόρων, τελών δικαιωμάτων, εισφορών και αντιτίμου προσωπικής εργασίας ενεργείται από τους δήμους και τις κοινότητες εντός αποσβεστικής προθεσμίας πέντε εντών από της λήξεως του οικονομικού έτους στο οποίο ανάγονται. Κατά το άρθρο 6 του Α.Ν. 344/1968, με το οποίο αντικαταστάθηκε το άρθρο 76 του Β.Δ. Της 24.9./20.10.1958, ο χρόνος της παραγραφής των αξιώσεων των δήμων και κοινοτήτων είναι είκοσι ετών, αρχόμενος από της λήξεως του οικονομικού έτους εντός του οποίου βεβαιώθηκαν αυτές οριστικώς. Κατ' εξαίρεση, οι προερχόμενες από φόρους εν γένει, τέλη, δικαιώματα, εισφορές και αντίτιμα προσωπικής εργασίας παραγράφονται μετά πενταετία, όπως παραπάνω. 15. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι αφενός η βεβαίωση υπόκειται σε αποσβεστική προθεσμία, ενώ η ίδια η αξίωση σε παραγραφή. Η αποσβεστική προθεσμία για την βεβαίωση τελών είναι πέντε ετών από τη λήξη του οικονομικού έτους στο οποίο ανάγονται τα τέλη κλπ, γεγονός που σημαίνει ότι δεν επιτρέπεται βεβαίωση εγγραφής χρηματικού καταλόγου μετά από αυτή την προθεσμία, ακόμη κι αν υπάρχουν εκθέσεις κατάληψης κοινόχρηστου χώρου. Από την άλλη, ο χρόνος παραγραφής των αξιώσεων εκκινεί από τη λήξη του οικονομικού έτους στο οποίο βεβαιώθηκαν οριστικώς. Ο νομοθέτης εισάγει λοιπόν διάκριση ανάμεσα στον υποχρεωτικό χρόνο για την βεβαίωση της εγγραφής που αρχίζει από την φορολογική αιτία και στον υποχρεωτικό χρόνο για την είσπραξη της οφειλής που αρχίζει από την οριστικοποίηση της βεβαίωσης. Η οριστικοποίηση αυτή επέρχεται από την στιγμή που η βεβαίωση καταστεί δικαστικά απρόσβλητη, δηλαδή είτε όταν έχει περατωθεί το στάδιο του δικαστικού ελέγχου είτε όταν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία για την κίνηση του δικαστικού ελέγχου της εγγραφής.

Διαμεσολάβηση 1/2014 Σελίδα 6 V. Συμπεράσματα 16. Η δεύτερη απόφαση (***/2004) που κατέστη αμετάκλητη, λόγω μη άσκησης ενδίκων μέσων εναντίον της εκ μέρους του καταγγέλλοντος, έχει κρίνει ότι η προσφυγή ασκήθηκε πριν την επίδοση της προσβαλλόμενης πράξης. Κήρυξε απαράδεκτο τον λόγο προσφυγής περί μη ειδοποίησης προσφεύγοντος, καθώς έκρινε ότι το θέμα αυτό αποτελεί αντικείμενο εξέτασης από το δικαστήριο της ανακοπής. Έκρινε αβάσιμο τον λόγο περί παραγραφής, καθώς η βεβαίωση του ένδικου τέλους που αφορά το οικ. έτος 1994 έγινε από το διάδικο Δήμο το 1995. Έκρινε αβάσιμο τον λόγο της μη κατάληψης κοινόχρηστου χώρου, επειδή ο καταγγέλλων δεν ανταπέδειξε το περιεχόμενο των εκθέσεων ελέγχου. Επομένως, το αμετάκλητο δεδικασμένο της απόφασης αυτής αφορά: α) τον χρόνο της βεβαίωσης της εγγραφής και β) και την τέλεση της παράβασης. Ως εκ τούτου, το δεδικασμένο δεν αφορά την οριστικοποίηση της εγγραφής του χρηματικού καταλόγου, θέμα το οποίο εξαρτάται από την νομιμότητα της επίδοσης και για το οποίο το Δικαστήριο έκρινε ότι αποτελεί ύλη του δικαστηρίου της ανακοπής. Όπως προεκτέθηκε, η οριστικοποίηση της εγγραφής αποτελεί ζήτημα διακριτό από την βεβαίωση, υποκείμενο σε χρόνο παραγραφής που εκκινεί από διαφορετική χρονική αφετηρία σε σχέση με την την αποσβεστική προθεσμία της βεβαίωσης της οφειλής, όπως προκύπτει από την ίδια την διατύπωση του νόμου (βλ. άρθρο 76 β.δ. της 24.9./20.10.1958 σε σχέση με άρθρο 2 παρ. 1 του Ν.344/1968). Επίσης, η ίδια η τέλεση της παράβασης αποτελεί μία μόνο προϋπόθεση για την νόμιμη επιβολή τέλους και προστίμου και για την κίνηση της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης για την είσπραξή του. 17. Η τρίτη απόφαση (***/2007) έκρινε ότι η επίδοση με θυροκόλληση της υπ' αρ. 9554/1.2.1996 ταμιακής πρόσκλησης δεν ήταν νόμιμη, καθώς έγινε σε διεύθυνση που αποδεδειγμένα δεν είχε έδρα ο καταγγέλλων κατά τον κρίσιμο χρόνο. Για αυτό τον λόγο και η υπηρεσία προέβη σε επίδοση νέας ταμιακής πρόσκλησης το 2010, στην ισχύουσα διεύθυνσή του. Επομένως, μολονότι η βεβαίωση του τέλους είχε πραγματοποιηθεί το 1995, όπως έκρινε η δεύτερη απόφαση (14941/2004), η εγγραφή στον χρηματικό κατάλογο δεν είχε οριστικοποιηθεί, αφού με την τρίτη απόφαση κρίθηκε ότι η αρχική ταμειακή βεβαίωση και η αρχική κατασχετήρια έκθεση δεν επιδόθηκαν νόμιμα στον καταγγέλλοντα, με αποτέλεσμα να στερηθεί στάδιο δικονομικής προστασίας, ήτοι να προσβάλλει την εγγραφή χρηματικού καταλόγου. 18. Η δεύτερη και τρίτη απόφαση δεν είναι μεταξύ τους αντιφατικές, καθώς κρίνουν επί διαφορετικού πλαισίου θέματων: η τρίτη επί των λόγων ανακοπής και η δεύτερη επί των λόγων προσφυγής, όπως εκτέθηκαν στα αντίστοιχα δικόγραφα του καταγγέλλοντος. Η διαφορά στην έκταση του δικαστικού ελέγχου έγκειται στο ότι η κρίση περί των λόγων ανακοπής μπορεί να υπεισέλθει και στον έλεγχο της νομιμότητας της συμπροσβαλλόμενης ταμιακής βεβαιώσεως (ΣτΕ 1357/1993), ενώ η κρίση περί των λόγων της προσφυγής δεν μπορεί να περιλάβει και τον έλεγχο των λόγων ανακοπής. Η τρίτη απόφαση, προβαίνουσα σε έλεγχο νομιμότητας της επίδοσης, κατέληξε στο ότι αυτή δεν πραγματοποιήθηκε νομίμως, καθώς η θυροκόλληση έγινε σε διεύθυνση που αποδεδειγμένα δεν αφορούσε τον

Διαμεσολάβηση 1/2014 Σελίδα 7 καταγγέλλοντα. Κατά το μέρος αυτό, η τρίτη απόφαση συμπληρώνει το εύρος των νομικών γεγονότων που έγιναν δεκτά με την δεύτερη απόφαση, η οποία είχε κηρύξει απαράδεκτο τον έλεγχο αυτού ακριβώς του θέματος, το οποίο όμως συναρτάται με τον χρόνο οριστικοποίησης της εγγραφής του χρηματικού καταλόγου. 19. Επομένως, θα πρέπει να εξεταστεί εάν και πότε επήλθε η οριστικοποίηση της εγγραφής του χρηματικού καταλόγου, δηλαδή εάν και πότε κατέστη η εγγραφή αυτή δικαστικά απρόσβλητη. Δεδικασμένο αποτελεί το γεγονός ότι οριστικοποίηση δεν μπορούσε να επέλθει με την παρέλευση της προθεσμίας προσφυγής από την θυροκόλληση, αφού αυτή κηρύχθηκε μη νόμιμη από το Δικαστήριο. Προσφυγή κατά της χρηματικής εγγραφής ασκήθηκε από τον καταγγέλλοντα στις 24.10.2000 και η επ' αυτής απόφαση εκδόθηκε στις 30.11.2004. Κατά της απόφασης αυτής χωρούσε έφεση εντός προθεσμίας εξήντα (60) ημερών από την επίδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (άρθρο 94 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας), επίδοση η οποία φαίνεται να έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 2005. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η εγγραφή οριστικοποιήθηκε το έτος 2005 κι άρα ο χρόνος της πενταετούς παραγραφής εκκινεί από τις 31.12.2005 και έληξε την 31.12.2010. 20. Το γεγονός ότι η υπηρεσία κοινοποίησε στις 6.10.2010 νέα ταμιακή βεβαίωση στον καταγγέλλοντα δεν φαίνεται να έχει επίπτωση στα ανωτέρω, αφού η υπηρεσία εδύνατο να εισπράξει το ποσό έως την 31.12.2010. Διαφορετικά, θα αρκούσε η εντός της πενταετίας κοινοποίηση νέας ταμιακής βεβαίωσης για την έναρξη νέας πενταετίας, γεγονός που θα καθιστούσε εν τοις πράγμασι απαράγραπτες τις αξιώσεις του Δήμου, προσέγγιση η οποία είναι αντίθετη στον νόμο, ο οποίος προβλέπει άπαξ οριστικοποίηση της βεβαίωσης. Αλλά ακόμη κι αν η επίδοση της νέας ταμειακής βεβαίωσης είχε αναστείλει την παραγραφή, αυτή θα συνέχιζε από την παρέλευση άπρακτης της 60ήμερης προθεσμίας για την προσβολή της με προσφυγή. Καθώς δεν προκύπτει ότι ασκήθηκε προσφυγή εντός της 60ήμερης προθεσμίας, ο χρόνος της παραγραφής της αξίωσης θα συνεχιζόταν μετά την την παρέλευση των 60 ημερών και πάλι θα ειχε συμπληρωθεί η πενταετία. VΙ. Διαμεσολάβηση για την επίλυση του προβλήματος 21. Κατόπιν των ανωτέρω, ο Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης καλεί την Διεύθυνση Οικονομικών να επανεξετάσει την υπόθεση του καταγγέλλοντος, λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, προς την κατεύθυνση της πληρέστερης ανταπόκρισης στο αίτημα του καταγγέλλοντος για την διαγραφή της εγγραφής του χρηματικού καταλόγου. Στο ίδιο πλαίσιο, θα πρέπει να απαντηθεί το ανωτέρω έγγραφο του Συνηγόρου του Πολίτη, εάν δεν έχει ακόμη εκπληρωθεί η εν λόγω υποχρέωση. Αθήνα, 2 Ιανουαρίου 2013 Ο ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ Βασίλης Σωτηρόπουλος