Η ενανθρώπιση είναι η διδασκαλία (Philosophical Fragments)
Αν όμως κηρύττουμε ότι ο Χριστός έχει αναστηθεί, πώς μερικοί ανάμεσά σας ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών; Αν δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών, τότε ούτε ο Χριστός έχει αναστηθεί. Κι αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, τότε το κήρυγμά μας είναι χωρίς νόημα, το ίδιο και η πίστη σας. Αν η Χριστιανική ελπίδα μας περιορίζεται μόν οσ αυτή τη ζωή, τότε είμαστε οι πιο αξιοθρήνητοι από όλους τους ανθρώπους. (Α Κορ. 15:12-14, 19)
Ο ιστορικός Ιησούς Χριστός δεν μπορεί να συνοδεύεται από το υπερφυσικό στοιχείο. Ο ιστορικός Ιησούς Χριστός είναι διαφορετικός από το Χριστό της πίστης. Η ιστορική έρευνα δεν μπορεί να είναι θεολογικά διαποτισμένη. Έχουμε λόγους για να μη συμφωνούμε με τη μία ή την άλλη τοποθέτηση.
Ανεξάρτητες ιστορικές μαρτυρίες Δόγματα, πιστεύω που διαδίδονταν πριν τη σύσταση της Καινής Διαθήκης Η μεταστροφή του Παύλου (και του Ιακώβου) Ο άδειος τάφος του Ιωσήφ από την Αριμαθαία Χριστοφάνειες Η αρχή και η πορεία της εκκλησίας
Τάκιτος (55-120 μ.χ.): ο Νέρωνας κατηγόρησε και βασάνισε με τον πιο ακραίο τρόπο μία τάξη μισητή για τα βδελύγματά της, την αποκαλούμενη από το λαό Χριστιανοί. Ο Χριστός (Christus) από τον οποίο προέρχεται το όνομα, υπέστη την εσχάτη των ποινών κατά τη βασιλεία του Τιβέριου στα χέρια του Πόντιου Πιλάτου, και μία απίστευτη προκατάληψη* διαδόθηκε όχι μόνο στην Ιουδαία, την πηγή του κακού, αλλά ακόμη και στη Ρώμη πολλοί από αυτούς καταδικάστηκαν, όχι τόσο για το έγκλημα του εμπρησμού της πόλης, αλλά για το μίσος ενάντια στην ανθρωπότητα. Ο θάνατός τους συνοδευόταν από κάθε είδους προσβολή αλλά δεν ήταν για το κοινό καλό, αλλά για τον κορεσμό της κακίας ενός ανθρώπου που θανατώθηκαν, *Ανάσταση?
Σουητώνιος (117-138 μ.χ.): Επειδή οι Ιουδαίοι της Ρώμης προκαλούσαν διαρκώς ταραχές λόγω της πρόκλησης του Χριστού (Chrestus), τους απέβαλε από την πόλη. Πραξ.18:2 Eπειτα απ αυτά ο Παύλος αναχώρησε από την Αθήνα και ήρθε στην Κόρινθο. Εκεί βρήκε έναν Ιουδαίο από τον Πόντο, που τον έλεγαν Ακύλα. Αυτός είχε έρθει πρόσφατα από την Ιταλία μαζί με τη γυναικα του την Πρίσκιλλα, γιατί ο Κλαύδιος είχε διατάξει να φύγουν όλοι οι Ιουδαίοι από τη Ρώμη.
Φλάβιος Ιώσηπος (37/38-97 μ.χ.): Εκείνο τον καιρό έζησε ο Ιησούς, ένας σοφός άνθρωπος, αν επιτρέπεται να τον αποκαλέσω άνθρωπο. Γιατί ήταν κάποιος που έκανε εκπληκτικά πράγματα Και η διαγωγή του ήταν καλή και ήταν γνωστό πως επρόκειτο για κάποιον ενάρετο. Και πολλοί από τους Ιουδαίους και από άλλα έθνη έγιναν μαθητές του. Ο Πιλάτος τον καταδίκασε σε σταύρωση Κι όσοι έγιναν μαθητές του δεν άφησαν τη διδασκαλία του. Ήταν ο Χριστός εμφανίστηκε ζωντανός μπροστά τους την 3 η ημέρα, όπως είχαν προβλέψει οι προφήτες του Θεού, μαζί με 10.000 ακόμη εκπληκτικά πράγματα γύρω από αυτόν.
Α Ιωάν.4:2, Φιλιπ.2:6, Α Τιμ. 3:16, 6:13, Β Τιμ.2:8, Πράξ.2:14-39, 3:12-26 κ.α. Α Κορ.11:23-26, 15:3-8
Α Κορ.11:23-26: Εγώ αυτό παρέλαβα από τον ίδιο τον Κύριο κι αυτό σας παρέδωσα: Ο Κύριος Ιησούς, τη νύχτα που ήταν να παραδοθεί στους σταυρωτές του, πήρε ψωμί και, αφού έκανε ευχαριστήρια προσευχή, το τεμάχισε και είπε: Λάβετε και φάγετε αυτό είναι το σώμα μου, που τεμαχίζεται για χάρη σας. Αυτό να κάνετε στην ανάμνησή μου. Παρόμοια, όταν τελείωσε το δείπνο, πήρε το ποτήρι και είπε: Αυτό το ποτήριο είναι η νέα διαθήκη που επικυρώνεται με το αίμα μου. Όποτε πίνετε απ αυτό το ποτήριο, να το κάνετε στην ανάμνησή μου.
15:3-8: παρέδωκα γαρ υμίν εν πρώτοις, ο και παρέλαβον, ότι Χριστός απέθανεν υπέρ των αμαρτιών ημών κατά τας γραφάς και ότι ετάφη και ότι εγήγερται τη ημέρα τη τρίτη κατά τας γραφάς και ότι ώφθη Κηφά είτα τοις δώδεκα, έπειτα ώφθη επάνω πεντακοσίοις αδελφοίς εφάπαξ, εξ ων οι πλείονες μένουσιν έως άρτι (55-57 μ.χ.), τινές δε εκοιμήθησαν, έπειτα ώφθη Ιακώβω είτα τοις αποστόλοις πάσιν, έσχατον δε πάντων ωσπερεί τω εκτρώματι ώφθη καμοί. Η προέλευση αυτής της παράδοσης εντοπίζεται 3-8 χρόνια από το θάνατο του Χριστού!
Μαρκ.15:43: Ο Ιωσήφ, ένα αξιοσέβαστο μέλος του συνεδρίου που καταγόταν από την Αριμαθαία, και περίμενε κι αυτός τη βασιλεία του Θεού, τόλμησε να πάει στον Πιλάτο και να του ζητήσει το σώμα του Ιησού.εκείνος αγόρασε ένα σεντόνι, κατέβασε τον Ιησού, τον τύλιξε μ αυτό και τον τοποθέτησε σε ένα μνήμα που ήταν λαξεμένο σε βράχο. Μετά κύλησε ένα λιθάρι κι έκλεισε την είσοδο του μνήματος.
Στη φόρμουλα του Παύλου βλέπουμε πολλαπλές εμφανίσεις του ανεστημένου Ιησού σε ομάδες ανθρώπων ή σε μεμονωμένα άτομα. Όπως είδαμε αυτό θα μπορούσε να το έχει διασταυρώσει και να μάθει αν ήταν έτσι ή όχι. Η ανάσταση του Χριστού είχε αυτόπτες μάρτυρες, πράγμα που συνάδει με την άποψή μας ότι η Χριστιανική πίστη είναι πίστη με μαρτυρία.
Αν ο Μεσσίας σου πεθάνει, περιμένεις τον επόμενο. (Ν.T.Wright) Ιστορικά παραδείγματα βασιλέων του Ιούδα, οι ακόλουθοι των οποίων διασκορπίστηκαν με το θάνατό τους. Η εκκλησία αυξήθηκε παρά την εναντίωση και τους κινδύνους.
Ο Ιησούς ήταν θρύλος, δημιούργημα των παγανιστικών και Ιουδαϊκών επιρροών και διδασκαλιών. Μέσα σε 3-8 χρόνια από την παλιότερη μαρτυρία μετά τη σταύρωση, και μέσα σε 25-30 χρόνια μέχρι τη συγγραφή του πρώτου ευαγγελίου μπορούν να δημιουργηθούν θρύλοι;
Παγανιστικές δοξασίες: Τίποτα που να θυμίζει την ανάσταση του Χριστού, με όλα τα χαρακτηριστικά της Ιουδαϊκές δοξασίες: Ησ.26:19: Μα οι νεκροί σου κύριε θα ξαναζήσουν, τα νεκρά σώματα του λαού μου θ αναστηθούν. Η ανάσταση αφορούσε το τέλος της ιστορίας. Δεν υπήρχε σύνδεση μεταξύ ανάστασης και μεσσιανικής ιδιότητας.
Ομοφωνία μεταξύ των πρώτων Χριστιανικών κοινοτήτων και των ευαγγελιστών Η ανάσταση σαν έννοια δεν ήταν στο κέντρο της σκέψης τους Ακρίβεια όσον αφορά τι είναι αυτό που εννοούμε (σωματική ανάσταση σε ένα άφθαρτο σώμα) Οι Χριστιανοί πίστευαν ότι συνέβη στην αρχή της ιστορίας του Χριστιανισμού, όχι στο τέλος της ανθρώπινης ιστορίας Σύσχετισμός με τη μεσσιανική ιδιότητα: δεν περίμεναν ο Μεσσίας να πεθάνει, πόσο μάλλον να αναστηθεί.
Θεωρία της ψευδαίσθησης Λάθος τάφος Θεωρία της νεκροφάνειας Κάποιος άλλος πέθανε στη θέση του Ιησού κ.α. Δεν υποστηρίζονται από τα δεδομένα που διαθέτουμε.
Έχουμε καλούς λόγους για να πιστεύουμε στην ιστορικότητα της ανάστασης του Ιησού Χριστού.
Thank you! gkalantzis@phs.uoa.gr hello@imagodei.gr