Η οµιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα «Φίλες και Φίλοι, Συντρόφισσες και Σύντροφοι, Συµπατριώτες και Συµπατριώτισσες Χαίροµαι που βρίσκοµαι πάλι εδώ µαζί σας. Στα Γιάννενα της ιστορίας και της προόδου. Στην Ήπειρο που στην καρδιά και στο µυαλό κάθε Έλληνα ταυτίζεται µε την περηφάνια και το ανυπότακτο του αντάρτικου. Χαιρετίζω τη συγκέντρωσή σας. Και θέλω να σας διαβεβαιώσω, πως είµαστε όρθιοι. Και θα µείνουµε όρθιοι και πιο δυνατοί από χτες, όχι µόνο στις εκλογές που έρχονται. Αλλά και στις µάχες που είµαστε έτοιµοι να δώσουµε µετά τις εκλογές. Πιο έµπειροι, πιο προσγειωµένοι, αλλά πάντα το ίδιο αποφασισµένοι. Για να κυβερνήσει επιτέλους τη χώρα η Αριστερά, µε την ισχυρή εντολή και στήριξη του λαού. Για να δείξουµε και να αποδείξουµε σε όλους τους πολίτες ότι εννοούµε όσα λέµε χρόνια τώρα. Γιατί τόσα χρόνια τώρα, όταν η Ν και οι εταίροι της στη µοιρασιά της εξουσίας, έχτιζαν το καθεστώς της φθοράς, της διαπλοκής, της κοινωνικής αδικίας, εµείς αντιστεκόµασταν µε πείσµα ηπειρώτικο και επιµονή αριστερή. Όταν όλα τα 'σκιαζε ο δικοµµατισµός και τα θόλωνε το ρουσφέτι, εµείς κρατούσαµε αναµµένη τη σπίθα του αγώνα για τις αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος µας. Του αγώνα για αλλαγές στην κοινωνία, στην οικονοµία, στο πολιτικό σύστηµα, στις συνειδήσεις. Κι ας ήµασταν λίγοι, ας ήµασταν χωρίς τα µέσα των άλλων, ας ήµασταν τότε µια δύναµη διαµαρτυρίας, όπως τους άρεσε να µας λένε. Εκείνοι, βλέπετε, είχαν το χρίσµα τη διακυβέρνησης. Εµείς το στίγµα της διαµαρτυρίας. Και τώρα οι µισοί από αυτούς µας λένε ότι παραµένουµε κόµµα διαµαρτυρίας. Και οι άλλοι µισοί ότι µέσα σε µερικούς µήνες µας κατάπιαν οι καρέκλες της εξουσίας. Ας τους στείλουµε λοιπόν ένα µήνυµα από δω, από τα Γιάννενα. Οι ίδιες αξίες, τα ίδια ιδανικά, οι ίδιες ιδέες, που κινούσαν τα βήµατά µας τα δίσεκτα χρόνια της παντοδυναµίας τους, τα κινούν και σήµερα. Για µας η διακυβέρνηση σηµαίνει όχι σύνταξη εγκυκλίων, εξυπηρέτηση µεγάλων συµφερόντων, λαφυραγώγηση του κράτους, ρουσφέτι και κοµµατισµός. ιακυβέρνηση για µας σηµαίνει αγώνας από καλύτερες θέσεις. Αλλά πάντα µε τους ίδιους στόχους: Να αλλάξουµε όσα στοιχειώνουν την κοινωνία και την πατρίδα. Να ανοίξουµε τις πόρτες στο λαό, στους πολίτες, στα κινήµατα. εν είναι αυτοσκοπός για την Αριστερά η κυβέρνηση. Το είδατε στους λίγους µήνες που µπορέσαµε να κυβερνήσουµε. Είναι όµως ένα σηµαντικό εργαλείο, ένα όπλο, µια κρίσιµη θέση µάχης, για τις αλλαγές που θα κάνουν καλύτερη τη ζωή του εργαζόµενου, του αγρότη, του µικροµεσαίου. Του νέου ανθρώπου, που αναζητά διέξοδο και ορίζοντες. Συντρόφισσες και σύντροφοι, Με την εντολή του λαού η Αριστερά βρέθηκε τον περασµένο Γενάρη στην κυβέρνηση, για πρώτη φορά στο τόπο, σε συνεργασία µε τους ΑΝΕΛ. Όλη η Ελλάδα, όλη η Ευρώπη, είδε, άκουσε, ξέρει, τη µεγάλη προσπάθεια που καταβάλαµε. Τη µάχη που δώσαµε. Όχι µόνο η κυβέρνηση, αλλά και ο λαός µας.
ώσαµε µάχες µε δυνάµεις υπέρτερες και δε το βάλαµε κάτω. ώσαµε ανάσα αξιοπρέπειας και ανάτασης στο λαό µας. Τον βάλαµε ξανά στο προσκήνιο, πρωταγωνιστή και στην ίδια τη διαπραγµάτευση, µε το ιστορικό δηµοψήφισµα του Ιούλη. Η µεγάλη λαϊκή συµµµαχία του ΌΧΙ κατάφερε µια µεγάλη νίκη κόντρα στο πολιτικό και οικονοµικό κατεστηµένο, κόντρα στη συµµαχία του Ναι σε Όλα, και των δανειστών. Κόντρα σε όσους πίστευαν ότι µπορούν να βάλουν στο χέρι την Ελλάδα άπαξ και διά παντός, µε την αµέριστη συνδροµή εκείνων, µε πρώτη και χειρότερη τη Νέα ηµοκρατία, που ανέλαβαν να τους εκπροσωπούν στο εσωτερικό µε κηρύγµατα φόβου και υποταγής. Στη θέση της προσπάθειας έβαλαν τη βολική οκνηρία του "τίποτε δεν γίνεται". Ε λοιπόν η ζωή απέδειξε ότι γίνεται και παραγίνεται. Το απέδειξαν οι λίγοι µήνες της αριστερής διακυβέρνησης ότι δεν είναι µονόδροµος η φθαρµένη από τη συχνή χρήση και κατάχρηση εξουσία τους. Ότι υπάρχει άλλο µοντέλο εξουσίας, µε άλλο ήθος, άλλες πρακτικές, άλλους στόχους. Ότι δεν είναι ιστορική ανάγκη η διακυβέρνηση να αναπαράγει τον εαυτό της και όλες τις παθογένειες της χώρας. Μπορεί να παράγει δηµοκρατία, διαφάνεια, δικαιοσύνη, στηριγµένη στο λαό. Και στηρίζοντας το λαό. Κι αυτό είναι που ακόµα τους καίει. Οι έξι µήνες της αριστερής διακυβέρνησης τους καίνε. Η "κατάληψη" του Μαξίµου από ανθρώπους που δεν κρατάνε από τζάκια, δεν έχουν σχέση µε τη διαπλοκή, στάθηκαν πάντα απέναντι στη διαφθορά, δεν βλέπουν την πολιτική ως επάγγελµα και την εξουσία ως αυτοσκοπό. Αυτά είναι που θέλουν να σβήσουν, να εξαφανίσουν, να εξαερώσουν. Γι' αυτό µας επιτίθενται από όλες τις µεριές συκοφαντώντας, απειλώντας, βρίζοντας αλλά και χαϊδεύοντας. Θέλουν να ξεµπερδέψουν µε τη σπίθα της αντίστασης στην ψυχή του ελληνικού λαού. Θέλουν να ξεµπερδέψουν µε την ελπίδα Θέλουν να ξεµπερδέψουν µε το νέο, το ριζοσπαστικό, το καινοτόµο, το ανήσυχο που εκπροσωπούµε. Αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο. Γιατί θα πρέπει πρώτα να ξεµπερδέψουν µε την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι στους λίγους µήνες της διακυβέρνησής µας δώσαµε µια µάχη µε τους δανειστές, που η Ν και οι εταίροι περιορισµένης ευθύνης που στοιχίζονται πίσω της, ούτε στον ύπνο τους δεν έχουν δει. Ίσως να τη βλέπουν τώρα στους εφιάλτες τους. Παλέψαµε, µατώσαµε, δείξαµε µαζί µε τη µεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας υποµονή και επιµονή. Αντέξαµε σε πρωτοφανείς πιέσεις, εκβιασµούς, µέτρα πιστωτικής ασφυξίας. Ανοίξαµε διάπλατα µε το δηµοψήφισµα την πόρτα στη συµµετοχή του λαού στη δύσκολη µάχη. Και όταν χρειάστηκε να πάρουµε τις πιο κρίσιµες αποφάσεις, κυριολεκτικά αποφάσεις ζωής και θανάτου, βάλαµε τη ζωή των απλών ανθρώπων πάνω από προσωπικές, κοµµατικές, πολιτικές σκοπιµότητες. Τη χώρα πάνω από το κόµµα. Με θάρρος και αίσθηση της ευθύνης µας καταλήξαµε σε µια συµφωνία που όλοι ξέρουµε ότι έχει δύσκολες πλευρές. Αλλά και που δίνει επιτέλους κάποια διέξοδο στο αδιέξοδο. Απέτρεψε την καταστροφή. Ανέτρεψε τα σχέδια του Grexit. Και επιτρέπει, µε τη χρηµατοδότηση, τα αναπτυξιακά κονδύλια, τη δέσµευση για τη µείωση του χρέους, την υπαγωγή στο ευρωπαϊκό δίκαιο, να πάρει ανάσα η χώρα. Να πατήσουµε σε µια νησίδα σταθερότητας. Και να οργανώσουµε από καλύτερες θέσεις τη µεγάλη µάχη των αλλαγών, χωρίς τις οποίες είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται να βγούµε από το βάλτο.
Φίλες κι φίλοι Οι αλλαγές, οι τοµές και οι µεταρρυθµίσεις µε προοδευτικό πρόσηµο είναι το µεγάλο ζητούµενο στο ερχόµενο χρονικό διάστηµα. Η στάση απέναντι στις αλλαγές ορίζει και τα στρατόπεδα σε αυτές τις εκλογές. Από τη µια είναι οι δυνάµεις του χτες, µε επικεφαλής τη Ν του κυρίου Μεϊµαράκη. Οι δυνάµεις που έχτισαν όλες τις παράγκες που σήµερα πρέπει να γκρεµιστούν. Που βρίσκονται πίσω από όλες τις πληγές που πρέπει να κλείσουν. Που ταυτίζονται µε όλες τις παθογένειες που πρέπει να εξαλειφθούν. Ο κύριος Μεϊµαράκης και το κόµµα του δεν είναι µόνο εκπρόσωποι του πιο σκληρού ευρωπαϊκού συντηρητικού λόµπι. Είναι εκπρόσωποι της καθυστέρησης, του παλιού, της φθοράς, της διαπλοκής, των σκανδάλων. Τα κόµµατα εκπροσωπούν κοινωνικές δυνάµεις. Αυτό είναι γνωστό. Η Ν όµως, στη σηµερινή συγκυρία, πρωτοτυπεί. Γιατί εκπροσωπεί αντικοινωνικές δυνάµεις. Τις πιο αντικοινωνικές δυνάµεις, που βυσσοδοµούν κατά του ΣΥΡΙΖΑ όχι µόνο για λόγους ιδεολογίας και ταξικών συµφερόντων. Αλλά και γιατί απειλούµε, όπως αποδείχτηκε από τα έργα µας, το αθέµιτο πάρτι τους. Απειλούµε το µέτωπο της φθοράς. Ένα µέτωπο στο οποίο συνυπάρχουν οι σύγχρονοι Μέτερνιχ της Ευρώπης, η γερασµένη πολιτική αριστοκρατία, µια καλοµαθηµένη νοµενκλατούρα του δηµοσίου, οι εθνικοί εργολάβοι, οι βαρόνοι των ΜΜΕ, οι δεξιοτέχνες της µίζας, οι επιχειρηµατίες που πλουτίζουν αποµυζώντας το κράτος, οι κοµµατάρχες που βασιλεύουν µε το ρουσφέτι και τον κοµµατισµό. Έτσι λοιπόν το ερώτηµα είναι ξεκάθαρο. Τι µπορεί να εµπιστευτεί σ' αυτούς ακόµα και ο συντηρητικός πολίτης; Τη διαπραγµάτευση για τη µείωση του χρέους που χρόνια τώρα διακηρύσσουν ότι είναι βιώσιµο; Τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, που οι ίδιοι µετέτρεψαν σε ζούγκλα; Τη χρηστή διαχείριση των οικονοµικών του δηµόσιου τοµέα που τον µετέτρεψαν σε φέουδο τους; Την αποτροπή των κατασχέσεων πρώτης κατοικίας, που είχαν ετοιµάσει µε τους δανειστές; Την αποτροπή της περικοπής των συντάξεων, που µε την κατάργηση του ΕΚΑΣ και τη ρήτρα µηδενικού ελλείµµατος, ήταν έτοιµοι να επιβάλουν; Γιατί αυτά έχουµε µπροστά µας να τα παλέψουµε. Θα χρειαστούν µάχες δύσκολες για να κερδίσουµε το καλύτερο για τους εργαζόµενους και τους συνταξιούχους. Θα εµπιστευτούµε για όλα αυτά τον κο Μεϊµαράκη, τον Άδωνι, τον Βορίδη, τον Βενιζέλο, τον Πάγκαλο; Γιατί αυτοί είναι από πίσω του. Και να θυµίσω, επειδή οι κύριοι της Ν τείνουν να το ξεχνούν, ότι είµαστε εµείς που επιβάλαµε στους δανειστές τη διαπραγµάτευση όχι για το αν θα µειωθεί το χρέος, αλλά για το πόσο και πώς θα µειωθεί. Είµαστε εµείς που ανοίξαµε το µεγάλο θέµα της επαναφοράς των συλλογικών συµβάσεων και αποτρέψαµε οµαδικές απολύσεις. Που βάλαµε βέτο στους πλειστηριασµούς για κατασχέσεις πρώτης κατοικίας. Αφήσαµε ανοιχτή τη δυνατότητα στήριξης των αγροτών µε αντισταθµιστικά µέτρα. Και κρατάµε επίσης ανοιχτό το ζήτηµα του ΦΠΑ, κυρίως στα φροντιστήρια, µε στόχο να προστατέψουµε τη λαϊκή οικογένεια. Μπορεί λοιπόν κανείς σοβαρά έστω και να το σκεφτεί ότι θα εµπιστευτεί τη
διαπραγµάτευση για όλα αυτά, και άλλα που αφορούν στη συµφωνία, στην υπαλληλία των δανειστών; Πότε τους είδατε τελευταία φορά να δίνουν µάχη µε τους δανειστές. Πότε τους είδατε να διαπραγµατεύονται, να επικρίνουν τη λογική των µνηµονίων και της λιτότητας; Ξεχάσαµε το "ουδείς αναµάρτητος" της Ν ; Ξεχάσαµε το ότι τα µνηµόνια είναι ευλογία; Εκείνους που φώναζαν ότι η δόξα για τις απολύσεις ανήκει στους ίδιους και όχι στην τρόικα; Ξεχάσαµε τη στάση τους στο δηµοψήφισµα και πριν από αυτό, όταν απαιτούσαν, πίεζαν, απειλούσαν, να κλείσουµε µια συµφωνία όπως-όπως; Αυτή ήταν και η µόνη µάχη τους, εδώ που τα λέµε. Η µάχη να διακινήσουν τους εκβιασµούς των δανειστών, να εγκαταστήσουν το φόβο του Grexit σε κάθε σπίτι, να πιέσουν µε κάθε µέσο και κάθε µέσο ενηµέρωσης την κυβέρνησή µας να υποταχτεί και να υπογράψει ότι της έβαζαν µπροστά της. Μπορεί λοιπόν ο πολίτης, οποιαδήποτε κι αν είναι η ιδεολογία και η κοµµατική του συµπάθεια, να εµπιστευτεί σοβαρά στον κύριο Μεϊµαράκη και στους εταίρους του τη διαπραγµάτευση που αφορά στη ζωή εκατοµµυρίων ανθρώπων; Και ακόµη περισσότερο. Μπορεί να εµπιστευτεί τις αλλαγές που χρειάζεται επειγόντως η χώρα σε κείνους που µας φόρτωσαν µε όσα πρέπει να αλλάξουν; Τον είδατε τον κύριο Μεϊµαράκη στο ντιµπέιτ. Και τον ακούσατε. Κανένα πρόγραµµα, καµιά αυτοκριτική για το σάπιο παρελθόν, το άρρωστο κράτος,τις κουµπαριές της Ν και των άλλων µε τη διαπλοκή, την υπερχρέωση της χώρας, την ανοχή και την υπόθαλψη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής. Κρύβει λόγια η Ν για το σκοπό της, που είναι ένας: Η αντιδραστική παλινόρθωση. Και µη τους βλέπετε τώρα που παρουσιάζονται γλυκείς και θέλουνε λένε να τα βρούµε και να πιούµε και κάνα καφέ στη Κουµουνδούρου. Αυτή είναι η µάσκα που φοράνε πριν τις εκλογές. Η επιστροφή τους θα συνοδεύεται αυτή τη φορά όχι µόνο από την επιστροφή στα παλιά και ολέθρια, αλλά και από την εκδικητικότητα απέναντι στο λαό γιατί στάθηκε όρθιος. Και µάλιστα χθες του ξέφυγε του κου Μειµαράκη και είπε ότι τη προηγούµενη φορά δε τα κατάφερνε γιατί δεν είχαν αυτοδυναµία. Γιατί πόσο να τη φορέσει τη προβιά ο λύκος, κάποια στιγµή θα του ξεφύγει αυτό που κρύβει µέσα του. Κι ας µιλάει για συνεργασίες, δε τις πιστεύει. Τα λέει µόνο και µόνο για να θολώσει τα νερά ότι δήθεν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αλαζονικός. Αλλά υπήρξε µεγαλύτερη αλαζονεία από την αλαζονεία της εξουσίας αυτών των ίδιων ανθρώπων τόσες δεκαετίες τώρα; Και θέλουν να µας πείσουν ότι ξαφνικά άλλαξαν. Οι ίδιοι είναι, τα ίδια πιστεύουν, τα ίδια και χειρότερα θα κάνουν αν επιστρέψουν. Ας είµαστε λοιπόν καθαροί, συντρόφισσες και σύντροφοι Στη σηµερινή συγκυρία ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η µόνη δύναµη που µπορεί να εγγυηθεί: Πρώτον πολιτική σταθερότητα. εύτερον την εφαρµογή της συµφωνίας, µε όρους µάχης και όχι άνευ όρων παράδοσης. Και τρίτον, και το πιο σηµαντικό απ' όλα, τις αλλαγές που χρειάζεται εδώ και τώρα η κοινωνική πλειοψηφία. Κι αυτή δεν είναι µια διαπίστωση που πηγάζει από τον κοµµατικό µας εγωισµό. Ή από κοµµατικές επιδιώξεις. Είναι µια διαπίστωση που πηγάζει από την
πραγµατικότητα. Από την πολιτική βιογραφία και τη στάση του καθενός στο προηγούµενο διάστηµα. Από την ποιότητα, τις αρχές, τις ιδέες, την πολιτική του. Από το πρόγραµµα πάνω στο οποίο δεσµεύεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το µόνο κόµµα που µπορεί αυτή τη στιγµή όχι µόνο να κρατήσει όρθια την κοινωνία και τη χώρα. Αλλά και να οργανώσει την πορεία προς την απελευθέρωση από τα µνηµόνια και τις παθογένειες που µας οδήγησαν σ' αυτά. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει την αποφασιστικότητα, την πολιτική βούληση, τα στελέχη, για τις δύσκολες µάχες που βρίσκονται µπροστά. Η Αριστερά έχει στην ταυτότητά της το ριζοσπαστισµό, την αφοσίωση στο λαό και στην πατρίδα, τη διαρκή ανανέωση. Η Αριστερά πιστεύει βαθιά σε µια ανάπτυξη βασισµένη όχι στα υπερκέρδη των λίγων, αλλά στη δηµιουργικότητα εκατοµµυρίων παραγωγών, εργαζοµένων, µικροµεσαίων, αγροτών, που µόνο σε συνθήκες ελευθερίας και ασφάλειας µπορεί να ανθίσει. Και σήµερα η Αριστερά, όλοι εµείς, εµφανιζόµαστε µπροστά στο λαό όχι µόνο µε τις ιδέες και την ιστορία µας. Αλλά και µε την ωριµότητα, την ευθύνη, τη γνώση, που αποκοµίσαµε τους δύσκολους µήνες της διακυβέρνησης. Πείρα είναι το άλλο όνοµα για τα λάθη µας, έλεγε κάποτε ένας πολιτικός και ιδεολογικός µας αντίπαλος, ο Κωνσταντίνος Καραµανλής. Και εν µέρει συµφωνούµε. Γιατί είναι πολύ σηµαντικό όχι να µη κάνεις λάθη, λάθη δε κάνει µόνο όποιος δεν επιχειρεί, αλλά να τα βλέπεις, να τα αναγνωρίζεις. Και να µαθαίνεις από αυτά. Το µεγαλύτερο λάθος, όµως, που ισοδυναµεί µε πολιτικό έγκληµα είναι να µη δίνεις τη µάχη. Να παραδίδεσαι άνευ όρων και χωρίς αγώνα. Αυτό δηλαδή που έκαναν οι προηγούµενες κυβερνήσεις και το πληρώνουµε σήµερα όλοι µας. Συµπατριώτες και Συµπατριώτισσες εν µπορούµε να σας υποσχεθούµε ότι όλα θα αλλάξουν µε µιας. εν είµαστε ταχυδακτυλουργοί. Έχουµε, όµως, πλήρη συνείδηση ότι χρωστάµε πολύ περισσότερα στους Έλληνες πολίτες αλλά και στα Γιάννενα! Αλλά η κυβέρνησή µας έδωσε δείγµα γραφής. Περίπου 2000 άνθρωποι στα Γιάννενα ωφελούνται από τις παρεµβάσεις µας για την ανθρωπιστική κρίση. Πολλοί περισσότεροι επωφελούνται ήδη του νόµου για τις 100 δόσεις. Και είναι βέβαιο ότι εκατοντάδες ίσως υπάλληλοι που αδίκως εκδιώχθηκαν από τις δουλειές τους, εκπαιδευτικοί, σχολικοί φύλακες, καθαρίστριες ή πανεπιστηµιακοί υπάλληλοι, επέστρεψαν πίσω. Για την Μεταλλουργική Βιοµηχανία Ηπείρου, για ένα εξαιρετικά σύνθετο ζήτηµα κάνουµε προσεκτικά βήµατα για να εξασφαλίσουµε τη βιωσιµότητά της, διότι πέρα από τον παραµεθόριο χαρακτήρα της και τα µοναδικά στο επίπεδο της χώρας προϊόντα που παράγει, έχει επίσης αξιοσηµείωτες προοπτικές άµεσης αύξησης του κύκλου εργασιών της. Αποτρέψαµε την παράβαση της περιβαλλοντικής νοµοθεσίας, που οδηγούσε στην ίδρυση εργοστασίου βιοµάζας για την παραγωγή συνθετικού αερίου στα Μάρµαρα. Ενώ ξεκινήσαµε µε τη συνεργασία πολλών φορέων και την αποφασιστική παρέµβαση
του Υπουργείου Πολιτισµού, τις εργασίες για την αναστήλωση του ιστορικού γεφυριού της Πλάκας και ανοίξαµε έστω συµβολικά για δύο παραστάσεις το αρχαίο θέατρο της ωδώνης, για το οποίο συνεχίζουµε την µακρόχρονη και εξαιρετικά σύνθετη προσπάθεια αποκατάστασης και αναστήλωσης. Παρά τα συγκριτικά πλεονεκτήµατα που έχει η Ήπειρος στο τοµέα ειδικά της ζωϊκής παραγωγής τα τελευταία χρόνια από τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν, όπως για παράδειγµα η διάλυση της ΑΤΕ και το ξεπούληµα της γαλακτοβιοµηχανίας ωδώνη, έχουµε σοβαρή συρρίκνωσή της. εν ξεχνάµε λοιπόν την δέσµευσή µας να το διερευνήσουµε και να αποδώσουµε ευθύνες. Όµως η ανάταξη του πρωτογενούς τοµέα στην Ήπειρο, που αποτελεί πυλώνα της προσπάθειας για τη παραγωγική ανασυγκρότηση της τοπικής οικονοµίας, απαιτεί ολοκληρωµένο σχέδιο και στοχευµένες παρεµβάσεις: επαρκές δίκτυο για την εύκολη πρόσβαση, θεσµικές παρεµβάσεις για συγκεντροποίηση της γής που θα διευκολύνουν την είσοδο νέων στη πρωτογενή παραγωγή, αξιοποίηση ενεργειακών πηγών. Όλα τα παραπάνω αποτελούν για µας προτεραιότητες. Όπως προτεραιότητες είναι και η επίλυση του χρόνιου προβλήµατος των επιλέξιµων εκτάσεων για βοσκοτόπους, που είναι κρίσιµης σηµασίας για την Ήπειρο Η στήριξη των υγιών συνεργατικών προσπαθειών, µε το νέο θεσµικό πλαίσιο που βρίσκεται στη φάση της ολοκλήρωσης Γνωρίζουµε ότι τα ασφυκτικά χρηµατοδοτικά πλαίσια, που επέβαλαν οι δανειστές δηµιούργησαν προβλήµατα στις δηµόσιες δοµές υγείας και παιδείας. Είµαστε όµως αποφασισµένοι και αποτελεί προτεραιότητά µας, να στηρίξουµε µε κάθε τρόπο την αναβάθµιση αυτών των δοµών, τα Νοσοκοµεία, το Πανεπιστήµιο το ΤΕΙ, καθώς αποτελούν ουσιαστικά κρίσιµους αναπτυξιακούς πυλώνες της περιοχής. Κάναµε τέλος σηµαντικές προσπάθειες για τις υποδοµές ξεµπλοκάροντας και αλλάζοντας τις συµβάσεις όπως για παράδειγµα στην Ιονία οδό όπου τα έργα παρά τις αντιξοότητες δεν σταµάτησαν καθόλου και προχωρούν µε γρήγορους ρυθµούς. Συµπατριώτες, συµπατριώτισσες µένουν πολλά και κρίσιµα να κάνουµε και για τις υποδοµές και για το περιβάλλον. Ιδιαίτερα για τον µοναδικό υδάτινο πλούτο, για την παραγωγή αλλά και για τη δηµόσια Υγεία και Παιδεία. Και Είµαστε πιο αισιόδοξοι από χτες ότι θα τα καταφέρουµε. Πολλά από τα εµπόδια έχουν ξεπεραστεί. Και η µεγάλη πρόκληση είναι µπροστά µας. Ζητάµε την ισχυρή εντολή του λαού για να αρχίσουµε µαζί, εσείς κι εµείς, να αλλάζουµε τη χώρα. Κι αυτή θα είναι µια διαδικασία επίµονη και µακρά που απαιτεί
σταθερότητα στους στόχους και έξυπνη τακτική. Μια διαδικασία που απαιτεί να πατάµε στην πραγµατικότητα για να την αλλάξουµε. Να υπολογίζουµε σε κάθε βήµα τους συσχετισµούς, για να τους αλλάξουµε. Μια µάχη στην οποία έχουν θέση όλοι όσοι κατανοούν την ανάγκη των αλλαγών. Όσοι κατανοούν επίσης ότι η διακυβέρνηση από µόνη της δεν µπορεί να λύσει τα προβλήµατα, αν το πιο ζωντανό κοµµάτι της κοινωνίας, δεν πάρει την υπόθεση στα χέρι του. Αν οι νέοι άνθρωποι δεν πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Ας ξεκαθαρίσουµε και κάτι σηµαντικό εδώ. Τον τελευταίο καιρό διακινείται µια προπαγάνδας εθνικής ενότητας, οικουµενικότητας, µεγάλου συνασπισµού, µικρότερου συνασπισµού, και λοιπά. Ο στόχος είναι φανερός. Να δείξουν ότι όλοι είµαστε ίδιοι. Και να αναδείξουν ως εθνικό πρόγραµµα την επιβολή και τη στερέωση του καθεστώτος της διακυβέρνησης των δυνάµεων του χθες. Το οποίο είναι δήθεν µονόδροµος. Μια απάτη και πολλά ψέµατα. Γιατί απάτη είναι η δήθεν εθνική ενότητα που επικαλούνται. Και πίσω της κρύβει την εθνική υποτέλεια που επιδιώκουν. Με τη δική µας µάλιστα συµµετοχή! Και είναι ψέµα ότι ενδιαφέρονται δήθεν για το καλό της κοινωνικής πλειοψηφίας. Και φυσικά ψέµα όταν ψελλίζουν, όσο τολµούν να το κάνουν, για µεταρρυθµίσεις. Γιατί µεταρρυθµίσεις για όλους αυτούς, παλιούς και νεόκοπους, είναι οι περικοπές, οι απολύσεις η κατάργηση του κοινωνικού κράτους, το εργασιακό καθεστώς ζούγκλας. Εµάς και το ξέρουν, µας χωρίζει χάος µε τέτοιες απόψεις. Γι' αυτό µας υπονόµευσαν και µας πολέµησαν µε κάθε τρόπο τους µήνες της δύσκολης διακυβέρνησης και διαπραγµάτευσης. Γι' αυτό έκαναν σηµαία την αριστερή παρένθεση. Κι αν σήµερα φορούν εθνική προβιά, είναι για να πετύχουν την αριστερή παρένθεση µε άλλο τρόπο. Στερώντας την ισχυρή εντολή από τον ΣΥΡΙΖΑ, υπολογίζουν ότι θα τον µετατρέψουν σε όµηρο της δικής τους πολιτικής. Και θα εξασφαλίσουν το καθεστώς τους. Αλλά ας µιλήσουµε για τη πραγµατική εθνική ενότητα που έχει ανάγκη ο τόπος. Είναι η ενότητα των πιο δηµιουργικών δυνάµεων του λαού, της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, της προοδευτικής διανόησης, των µικροµεσαίων, της νεολαίας. Αυτή η εθνική ενότητα είναι για µας απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσει η χώρα στις
αλλαγές που ζητά η εποχή µας. Αλλά δεν χωρούν αυταπάτες. Απέναντι στο κοινωνικό και πολιτικό µέτωπο των αλλαγών βρίσκονται όλοι εκείνοι που έχουν συµφέρον και επιδιώκουν να αποκατασταθεί και να συνεχιστεί το καθεστώς του παλιού. Το µέλλον δεν θα 'ρθεί από µόνο του έτσι νέτο σκέτο, αν δεν πάρουµε µέτρα κι εµείς. Θα 'ρθει µε µάχες, συγκρούσεις, αναµέτρηση, µε το παλιό στην κοινωνία, στην οικονοµία, στην πολιτική. Κι αν το παλιό φοράει σήµερα το µανδύα της συναίνεσης, δεν παύει να είναι παλιό και επικίνδυνο. Γι' αυτό σας καλώ, όλες και όλους, να δώσουµε ενωµένοι τη µάχη για να τελειώσουµε µε το βάλτο. Στις 20 του Σεπτέµβρη, ζητάµε ισχυρή εντολή. Ισχυρή εντολή και στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ είναι το ισχυρό όπλο στη µάχη για να βγει η πατρίδα από το βάλτο και να προχωρήσει στο δρόµο των αλλαγών. Για να ξεµπερδέψουµε µε το παλιό. Και να κερδίσουµε το αύριο»