Η ετήσια Γεν. Συνέλευση των Φανοβαφέων Αθήνας Β' ΜΕΡΟΣ

κλαδικά Η ετήσια Γεν. Συνέλευση των Φανοβαφέων Αθήνας Β' ΜΕΡΟΣ Παρέστησαν λιγότερα από 50 μέλη (!) τα οποία συζήτησαν για τη μαζικότητα του κλάδου, τον ανελέητο ανταγωνισμό, τις ασφαλιστικές, τη διαχείριση αποβλήτων, την κακή οικονομική κατάσταση κ.ά. Συνεχίζουμε και σε αυτό το τεύχος το Β μέρος της εκλογοαπολογιστικής συνέλευσης των Φανοβαφέων Αττικής, με την παρότρυνση προς όλους τους φανοβαφείς να το διαβάσουν, γιατί θα βρουν απαντήσεις σε εξαιρετικού ενδιαφέροντος θέματα που τους απασχολούν. Διαχείριση Ανακύκλωση αποβλήτων ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όπως ξέρετε όλοι, είμαστε υποχρεωμένοι από τον Νόμο για τη διαχείριση αποβλήτων. Κάποιοι από εμάς έχουμε, κάποιοι δεν έχουμε. Τουλάχιστον για εμάς που είμαστε εδώ, να το γνωρίζουμε, πρέπει να συμμορφωθούμε με τον Νόμο, γιατί το καμπανάκι από ό,τι ακούγεται, θα βγουν για ελέγχους. Κάποιος συνάδελφος (δεν ξέρω αν είναι εδώ τώρα), με ρώτησε αν τα ανυψωτικά θέλουν πιστοποίηση. Ο συνάδελφος κ. Γρηγόρης Μόφορης θα το ξέρει, ότι: ναι, είναι απαραίτητο, πρέπει να κάνεις πιστοποίηση. Κάθε χρόνο Γρηγόρη, δεν είναι; ΓΡ. ΜΟΦΟΡΗΣ: Όλα τα μηχανήματα θέλουν πιστοποίηση. Και τα κομπρεσέρ και όλα. Και αυτά τα πράγματα είναι και ένα μέσον, κατά τη γνώμη τη δικιά μας, πίεσης. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πίεσης. Απλά, εμείς το λέμε, για να το γνωρίζουμε και ο κάθε συνάδελφος από εκεί και πέρα μπορεί να δει πώς θα το κάνει. Ό,τι έχει σχέση με τη διαχείριση αποβλήτων, πρέπει να δούμε το θέμα, γιατί είναι και φλέγον και είναι και τα χρήματα πολλά, από ό,τι η αγορά ζητάει. Εμείς θα θέλαμε από τη Συνέλευση, να εξουσιοδοτηθούμε, να δούμε το κομμάτι γενικότερα της διαχείρισης αποβλήτων και σε τι εμείς περισσότερο μπορούμε να βοηθήσουμε τα Μέλη μας. Να φωνάξουμε τις εταιρείες (μία, δύο, τρεις, πέντε, πόσες ενδιαφέρονται) και μέσα από τη μαζικότητα να δούμε τί καλύτερο μπορούμε να βγάλουμε από εκεί, γιατί μεμονωμένα, πιστεύω ότι δεν θα έχουμε το αποτέλεσμα που θα πρέπει να είχαμε. Η Γ.Σ. ομόφωνα εξουσιοδοτεί το Προεδρείο για έρευνα αγοράς για σύναψη σύμβασης με εταιρεία ανάληψης της Διαχείρισης Ανακύκλωσης αποβλήτων Η κρίση και οι δουλειές στα μαγαζιά μας ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όποιος συνάδελφος θέλει να έρθει στο βήμα τώρα δεν χρειάζεται να κρατάμε χρόνο κ.λπ. να μας πει κάτι, να μας πει πώς αυτός βλέπει τα πράγματα. Εγώ έκανα μία γενική τοποθέτηση των θεμάτων, άλλα τα εξειδίκευσα πιο πολύ, άλλα πιο λίγο, τα έχετε μέσα στον φάκελό σας, να μην μπω πάλι στη διαδικασία αυτή. Γι αυτό θα ήθελα να ακούσω εσάς και να δούμε από κοινού προς τα πού πηγαίνει το πράγμα. Ποιος συνάδελφος θέλει να έρθει στο βήμα; Χ. ΜΕΘΕΝΙΤΗΣ: Καλησπέρα. Μεθενίτης ονομάζομαι, είμαι φανοποιός βαφέας στην περιοχή των Μεσογείων. Αντιπροσωπεύω σχεδόν όλο το κομμάτι από εκεί. Δυστυχώς, δεν έχουμε κόσμο να ενδιαφέρεται για τα προβλήματά του. Υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα με τις ασφαλιστικές το έχω ξανασυζητήσει εδώ και με τα μαγαζιά τα οποία κάνουν μικροεπισκευές. Δίνει το δικαίωμα η ασφαλιστική να πάει να κάνει εκτίμηση, να κοστολογήσει τη ζημιά, να την τιμολογήσει και να την επισκευάσει, πράγμα για το οποίο δεν είναι αρμόδιοι. Αυτά τα μαγαζιά δεν έχουν άδειες, δεν έχουν χαρτιά, είναι περιορισμένες οι δραστηριότητές τους, με αποτέλεσμα, εμάς να μας κάνουν ζημιά στο θέμα της κοστολόγησης. Να φανταστείτε ότι η προσφορά για μία επισκευή προφυλακτήρα, για εξαγωγή, τοποθέτηση, βαφή και επισκευή, δόθηκε με 90. Έχω και αποδεικτικό στοιχείο γι αυτό. Έχω φωτογραφικό υλικό από Συνεργεία μικροεπισκευών, που αλλάζουν ολόκληρες μούρες. Και το έχω συζητήσει με 18

συναδέλφους. Έχω αποδεικτικά σε δύο μαγαζιά, ξηλωμένες οι μούρες ολόκληρες. Όχι αντικατάσταση απλά, ενός προφυλακτήρα. Έχω φωτογραφία γενικής βαφής. Δεν ξέρω αν και κατά πόσο Πιστεύω ότι είναι ένα κομμάτι που θα μπορούσαμε να το κοιτάξουμε αυτό, δηλαδή με ποια αρμοδιότητα οι ασφαλιστικές στέλνουν πραγματογνώμονες σε μαγαζιά. Γιατί εμείς μιλάμε για απόβλητα, μιλάμε για χρήματα, έχουμε κάνει επενδύσεις, τα παιδιά μας μέσα αντιδρούν, είναι ένα κομμάτι το οποίο πρέπει να συζητηθεί. Και είναι και άλλο ένα κομμάτι το οποίο θα μπορούσε να κάνει ο Σύλλογος, μία Επιτροπή η οποία να περάσει στα Συνεργεία. Τα Συνεργεία της περιοχής μου τουλάχιστον, η απουσία τους είναι οικονομική. Έχω πείσει κάποιους να έρθουν σε επαφή, έχουν έρθει κάποιοι σε επαφή και έχουν ζητηθεί από την ημέρα που έχουν εγγραφεί, μέχρι σήμερα, κάποια αναδρομικά χρήματα. Όχι με τη σημερινή κατάσταση, αλλά και πριν αυτή την κατάσταση, ήταν δύσκολο να δώσεις κάποιο ποσό. Εν πάση περιπτώσει, καλό είναι να είναι παρόντες εδώ και ας ξεκινήσουν από έστω με μία συνδρομή, με μία εγγραφή. Θα είναι καλό για τον Σύλλογο να μαζέψουμε κόσμο για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της περιοχής αυτής. Είναι η Αττική, είναι το κομμάτι με κάποιο μεγάλο ποσοστό. Σκεφθείτε τα, αυτά έχω να πω. Ευχαριστώ πολύ. ΑΝ. ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ: Να δούμε αν νομικά μπορούμε να το κοινοποιήσουμε. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε στείλει επιστολή, Γραμματέα, για το συγκεκριμένο θέμα. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε κάνει διάβημα, να μην στέλνουν πραγματο-γνώμονες. Και η Ένωση, αν θυμάμαι καλά την επιστολή την έχουμε μας είχε απαντήσει ότι δεν θα στέλνουν εκτιμητές σε αυτά τα Συνεργεία. Χ. ΜΕΘΕΝΙΤΗΣ: Εμένα προσωπικά μου έχουν πάρει αυτοκίνητο από το μαγαζί, γιατί ο πελάτης, όπως συνήθως γίνεται, με τη ζημιά τη συγκεκριμένη την πισινή, ήθελε να βάψει και ένα φτερό και μία πόρτα. Και του είπα ότι εγώ το μικρότερο της αξίας της ζημιάς, έστω το κόστος. Και μου πήρε ολόκληρη τη ζημιά (φανοποιία, εξαγωγές, τοποθετήσεις, τα πάντα) και έκανε και αυτά δώρο. Πώς τα έκανε δώρο, δεν ξέρω, για να μου πάρει τη ζημιά, δεν υπάρχει άλλος ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να ευχαριστήσουμε τον συνάδελφο. Να πω ότι για παλιά χρέη και πέρυσι στη Συνέλευσή μας, κάναμε διαγραφές. Είχαμε κάνει διαγραφές παλιών χρεών. Πριν το 2010, είναι διαγραμμένα όλα τα χρέη. Δεν υπάρχουν χρέη πιο παλιά, κάναμε διαγραφή χρεών. Και μειώσαμε και τη συνδρομή. Γ. ΑΦΡΑΤΟΓΛΟΥ: Συνάδελφοι, καλησπέρα. Χαιρετίζω τη Συνέλευση, είμαι ο Γιώργος Αφράτογλου, στη Διοίκηση περίπου είκοσι πέντε (25) χρόνια και Μέλος από το 1982. Συνάδελφοι, δεν πρέπει να σκύβουμε το κεφάλι, ήμασταν όλοι επαγγελματίες και είμαστε, ξεκινήσαμε από το μηδέν, ξεκινήσαμε χωρίς τίποτα, ξεκινήσαμε με ένα δυο εργαλεία. Φτιάξαμε μαγαζιά, μεγαλώσαμε παιδιά, βγάλαμε μαστόρους που έχουν μαγαζιά, επιτυχημένοι είμαστε και με τον εαυτό μας αισθανόμαστε μια χαρά. Στη ζωή όμως, όλα είναι πολιτική. Εμάς εδώ, η πολιτική που μας απασχολεί, είναι πώς θα καταφέρουμε αυτή την περίοδο, όπως είπε και ο συνάδελφος πρώην Πρόεδρος κ.τσάμης. Είναι να παίξουμε άμυνα, να κάνουμε υπομονή, να κρατήσουμε τα κεκτημένα μας, να κάνουμε συντήρηση. Ούτε καιρός για επενδύσεις είναι, ούτε καιρός για ανοίγματα. Κατάφεραν δυστυχώς, σε έναν πόλεμο που είχε ξεκινήσει, για εμάς που είμαστε στη Διοίκηση, από πολύ καιρό, τον είχαμε αντιληφθεί, σε έναν πόλεμο που έχει ξεκινήσει εδώ και δέκα χρόνια τουλάχιστον, κατάφεραν τις κολώνες της Ελληνικής οικονομίας (και όχι μόνο, αλλά και σε άλλες χώρες), σιγά σιγά να τις πριονίσουν. Κατάφεραν, μία κολώνα της οικονομίας, που είναι ο Κλάδος του αυτοκινήτου, να την εξαφανίσουν. Κατάφεραν, τον Κλάδο της οικοδομής να τον σταματήσουν. Τώρα χτυπάνε τον τουρισμό. Κάθε ημέρα βλέπετε ειδήσεις, ακούτε ραδιόφωνο, είμαστε σε έναν πόλεμο διαρκείας. Σε αυτό τον πόλεμο, εμάς τα όπλα μας ποια είναι; Να είμαστε, όπως είπε και ο συνάδελφος κ.λιαμέτης, όσο μπορούμε, με πιο χαμηλά και οικονομικά κοστολόγια, να είμαστε όσο μπορούμε με τους πελάτες, πιο ευγενικοί, πιο εξυπηρετικοί και να κάνουμε και το δωράκι. Είπε ο συνάδελφος πριν ότι του πήρε τη δουλειά ο άλλος και ήταν πιο οικονομικός. Ναι. Και εγώ έχω απέναντί μου Πλυντήριο Αυτοκινήτων και κάνει βαφές. Και εγώ έχω συνάδελφο που έκλεισε το μαγαζί του και τώρα τον φωνάζει αυτός που έχει το Πλυντήριο και το βράδυ που εγώ κλείνω, κάθονται και τα βάφουν μέσα στο Πλυντήριο. Εγώ δίνω για βαφή 1.000, 1.200 και αυτοί βάφουν με 400 και 500. Έτσι είναι. Δεν μπορούμε να τους συναγωνιστούμε, γιατί είναι ένας πόλεμος ο οποίος είναι άνισος. Αυτοί δεν επένδυσαν να βάλουν αθόρυβα κομπρεσέρ, δεν επένδυσαν να βάλουν φούρνο, δεν επένδυσαν να βάλουν αντιρρυπαντικές, να βάλουν καλύμπρες, δεν επένδυσαν όλα αυτά τα λεφτά που εμείς τότε πληρώναμε γραμμάτια για να βάλουμε τα εργαλεία. Αν τα είχαμε και εμείς τώρα, θα μπορούσαμε να αντέξουμε και δύο και τρία και πέντε χρόνια. Εμείς όμως τα επενδύσαμε στη δουλειά μας, γιατί ήμασταν άνθρωποι που μας έλεγε ο Νόμος ότι πρέπει να γίνει αυτό ή εκείνο και ακολουθήσαμε τον Νόμο. Και τώρα, η Πολιτεία μας άφησε τελείως μόνους, απροστάτευτους να παλεύουμε ο καθένας. Οι συνάδελφοι που δεν είναι σήμερα εδώ, δεν είναι γιατί δεν ήθελαν. Πολλοί είναι τόσο πικραμένοι και απογοητευμένοι, που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι αν δεν έχεις ενημέρωση και δεν την έχεις από πρώτο χέρι Και ποια είναι η ενημέρωση: το Σωματείο σου, να πάρεις ένα τηλέφωνο, να ρωτήσεις, να έρθεις εδώ, να 19

κλαδικά δεις άλλους συναδέλφους, να ανταλλάξεις απόψεις. Εμένα στο μαγαζί μου, ακόμα και τους πραγματογνώμονες τους ρωτάω. Λέω: «Να σε κεράσω έναν καφέ, να πούμε δυο κουβέντες; Τι γίνεται, τι βλέπεις στα άλλα μαγαζιά, πώς δουλεύουν, τι κάνουν;». Να έχεις πληροφόρηση, να μαθαίνεις. Πού καλύτερα από το Σωματείο σου, για να έχεις πληροφόρηση! Και δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει, τουλάχιστον αυτό το Σωματείο ότι απέκλεισε κανέναν από το να πάρει τον λόγο, ότι απέκλεισε κανέναν από το να λάβει μέρος σε εκλογές, ότι απέκλεισε κανέναν από το να καταθέσει τις ιδέες του. Εγώ δεν θυμάμαι, στα 25 χρόνια αυτά, κάποιος συνάδελφος να ανέβηκε εδώ, να είπε μια ιδέα και να γέλασαν, ή να τον κορόιδεψαν. Θα πούμε και πράγματα που δεν είναι σωστά, που έτσι τα νομίσαμε εμείς. Θα πούμε και πράγματα που θα είναι σωστά. Θα το συζητήσουμε. Συνάδελφοι, η δύναμή μας είναι το Σωματείο μας. Το να μειωθεί λίγο η συνδρομή, είναι μία κουβέντα. Υπάρχει μεγάλο οικονομικό πρόβλημα στο να πληρωθεί το Προσωπικό, στο να καλυφθούν τα έξοδα. Γιατί όμως αυτή τη στιγμή τα 10 και τα 20 και τα 50 για τον συνάδελφο, είναι δύσκολο. Και μην το πάρετε ότι είμαστε αποτυχημένοι και είναι δύσκολα τα 20, όταν εμείς είχαμε 1.000.000 δρχ. επάνω μας και ήμασταν από τους ανθρώπους που πάντα οι τσέπες μας είχαν λεφτά. Κατάφεραν λοιπόν, όλοι αυτοί που διοίκησαν, να καταστρέψουν έναν έναν τους πυλώνες της οικονομίας, την οικοδομή, το αυτοκίνητο, τον τουρισμό και να μας φέρουν εδώ που μας έφεραν. Και αυτή τη στιγμή, εγώ επειδή μιλάω με πολύ κόσμο και γυρίζω και μαγαζιά και βλέπω συναδέλφους πολλούς, στην περιοχή του Ιλίου και προς τα πάνω, όλοι οι συνάδελφοί μου έχουν απολύσει το Προσωπικό και έχουν μείνει μόνοι τους. Μερικοί έκλεισαν, μερικοί πουλάνε τα μαγαζιά τους αυτή τη στιγμή και μου λένε αν ξέρω κανέναν. Χαρίζουν τα εργαλεία τους και δεν τα παίρνει κανείς, γιατί αυτός που θέλει να τα πάρει, δεν έχει να πληρώσει ούτε τη μεταφορά. Του χαρίζουν του άλλου καλίμπρα και δεν έχει να πληρώσει τη μεταφορά, να το πάρει να το πάει στο μαγαζί του! Καταλαβαίνετε πού έχουμε φτάσει; Γιατί; Γιατί τα 400.000 περίπου αυτοκίνητα που κατέθεσαν τις πινακίδες τους, ήταν τα αυτοκίνητα τα 8ετίας, 9ετίας, 10ετίας, 12ετίας, που με αυτά δουλεύαμε εμείς. Αυτά ήταν τα αυτοκίνητα που εμείς δουλεύαμε. Δεν είναι το αυτοκίνητο το τριετίας, που του έχει ρίξει και το παραμύθι γιατί δεν το ξέρει ο κόσμος ότι: αν δεν το πάει στην Αντιπροσωπεία, θα χάσει την εγγύηση. Δεν του είπε κανείς ότι αν το αυτοκίνητο φτιαχτεί σε μαγαζί που έχει άδεια και αυτό θα ήθελα να καταγραφεί στα Πρακτικά, γιατί υπάρχουν και πολλοί συνάδελφοι που δεν το ξέρουν δεν του είπε κανείς ότι εάν το αυτοκίνητό του φτιαχτεί σε μαγαζί που έχει άδεια, με ανταλλακτικά γνήσια, ή εφάμιλλα των γνήσιων, η εγγύηση δεν χάνεται. Ούτε όταν αλλάξεις ένα φτερό, χάνεται η εγγύηση για όλο το αυτοκίνητο. Δεν μπορείς να μου πεις ότι ο πίσω άξονας είναι ελαττωματικός γιατί άλλαξε ο φανοποιός το μπροστινό φτερό. Ο κόσμος δεν τα ξέρει όμως αυτά. Γίνεται και το είπατε στον κύκλο των εργασιών έξω στην αγορά, πολλές παρανομίες. Η ασφαλιστική εταιρεία συνάδελφοι, είναι ένα μαγαζί που κοιτάει να είναι κερδοφόρο. Έχει έναν Οικονομικό Διευθυντή, ο οποίος έχει ένα επιτελείο και κάθονται και σκέφτονται πώς να μας αρπάξουν το μεροκάματό μας και τη δουλειά μας. Αυτούς λοιπόν, δεν τους νοιάζει αν θα το φτιάξει ένα μαγαζί σαν το δικό μας, με όλο τον εξοπλισμό που λέει ο Νόμος, ή θα το φτιάξει ένας που κάνει μικροεπισκευές. Ξέρετε τι τον νοιάζει; Ότι εμείς του είπαμε: εξαγωγή, επισκευή, βαφή και τοποθέτηση του προφυλακτήρα 150, που είναι μία λογική τιμή. Και συνάδελφοι, αυτές είναι οι τιμές που δουλεύαμε και πριν δέκα (10) χρόνια. Και ας έρθει κάποιος να μου πει ότι έχει ανεβάσει τις τιμές του. Όμως, ανέβηκαν τα χρώματα, ανέβηκαν όλα τα αναλώσιμα, ανέβηκαν όλα μας τα έξοδα και οι τιμές μας είναι αυτές που ήταν πριν δέκα χρόνια. Εγώ τουλάχιστον, δεν έχω αλλάξει τιμές. Όταν λοιπόν εμείς δίνουμε 150 και ο άλλος, το μαγαζάκι με τις μικροεπισκευές, ο οποίος δεν έχει επενδύσει τίποτα Καθόταν αυτός. Κάποιος μου έλεγε τώρα, πριν, ότι ταξιτζής και αστυνομικός έχουν κάνει μαγαζί και κάνουν επισκευές και βάφουν. Τώρα, τι βαφές και τι επισκευές; Ένας Θεός ξέρει! Αλλά ξέρετε κάτι; Ο άλλος που δεν έχει αυτή τη στιγμή να πληρώσει τη σωστή επισκευή, το βρίσκει σαν λύση. Μην τα βάλουμε με αυτόν. Το βρίσκει σαν λύση. Η ασφαλιστική εταιρεία λοιπόν, λέει: «Έχω τον Αφράτογλου που μου ζητάει 150 και έχω και το μαγαζάκι που μου ζητάει 90. Και αφού ο πελάτης το δέχεται, τι με νοιάζει εμένα ο Αφράτογλου; Εγώ θα πάω στο μαγαζί που μου ζητάει 90, θα το πληρώσω και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι». Εμείς όμως δεν είμαστε ευχαριστημένοι, γιατί όταν η Πολιτεία μας ζήτησε το 1999 να φτιάξουμε μία σειρά από εξοπλισμούς και πράγματα μέσα στα μαγαζιά μας, άλλος χρεώθηκε 10 εκατομμύρια, άλλος 20, άλλος 30, που τα στέρησε από τα παιδιά του, από την οικογένειά του, από τον εαυτό του. Τα στερήσαμε, για να μπορέσουμε να φτιάξουμε τα μαγαζιά, όπως μας τα ζήτησε η Πολιτεία. Εμείς ήμασταν νόμιμοι, κάναμε αυτό που έπρεπε. Κάναμε αυτό που μας ζήτησαν. Κάναμε αυτό που εκείνοι αποφάσισαν και πολλές φορές ερήμην μας. Δεν μας δεχόντουσαν. Πηγαίναμε σε Υπουργούς Μεταφορών και απαξιούσε και ο Γραμματέας τους (ο Πρόεδρος είναι εδώ), μαζί με τον πρώην Πρόεδρο, τον κ.λιαμέτη. Απαξιούσε και ο Γραμματέας τους. Και ο πρώην Πρόεδρος ο κ.τσιάμης. Και οι Γραμματείς των Υπουργών απαξιούσαν να μας δεχθούν. Δεν θα πω ονόματα, για ποιους Υπουργούς, γιατί μπορεί να πικράνω μερικούς εδώ. Απαξιούσαν. Εμείς όμως, αυτά που μας ζητούσαν, τα κάναμε. Και τώρα αυτοί έρχονται και μας αφήνουν στο πουθενά! Η ασφαλιστική εταιρεία λοιπόν, κάνει τη δουλειά της. Η ασφαλι- 20

στική εταιρεία σου λέει: «Έρχεται ένα μικρό μαγαζί και μου ζητάει 40% πιο φθηνά από εσένα. Εγώ πήγα, το είδα». Λοιπόν συνάδελφοι, δεν είμαστε αποτυχημένοι επιχειρηματίες. Δεν είμαστε αποτυχημένοι. Γιατί όταν ξεκινήσαμε με ένα κατσαβίδι και φτιάξαμε μαγαζιά και μεγαλώσαμε παιδιά και βγάλαμε μαστόρους και προσφέραμε σε αυτό το κράτος Εγώ άνοιξα 28 Απριλίου του 1981. Έχω πληρώσει τριάντα τόσα χρόνια σε αυτό το κράτος. Το 1982 έγινα Μέλος του Σωματείου και έχω την πρώτη μου απόδειξη το 1982. Λοιπόν, έχουμε πληρώσει πάρα πολλά. Μερικοί φίλοι στη γειτονιά μου, μου κάνουν πλάκα, λένε: «Καλά, πιστεύεις ακόμα ότι θα πάρεις σύνταξη;». Και αυτό είναι που σου κόβει τα πόδια! Δηλαδή, τι κατάφεραν όλοι αυτοί (θα χρησιμοποιήσω μία λέξη και όποιου αρέσει) οι αλήτες; Όλοι αυτοί κατάφεραν να μας πάρουν το χαμόγελο, την αισιοδοξία. Πάω και βλέπω συναδέλφους και είναι όλοι σε μαύρα πανιά. Όταν βλέπεις και ο άλλος αυτοκτονεί, όταν βλέπεις και του έρχονται οι λογαριασμοί και δεν μπορεί να τους πληρώσει και το μαγαζί του είναι άδειο! Μου λένε οι πραγματογνώμονες: «Έβλεπα 20 πραγματογνωμοσύνες και βλέπω 3 4». Εχθές είχε έρθει ένας πραγματογνώμονας, του λέω: «Τι έγινε, φίλε; Τι κάνεις; Τι βλέπεις;». Μου λέει: «Τι να σου πω! Έβλεπα 20 και 25 πραγματογνωμοσύνες και έχω 3. Να πληρώσω τη βενζίνα μου; Το ΤΕΒΕ μου; Το μηχανάκι, τις επισκευές, τη συντήρησή του;». Καταλαβαίνετε δηλαδή τι έχει συμβεί έξω; Εμείς λοιπόν θέλω να σας πω αυτό και κλείνω ότι δεν είμαστε αποτυχημένοι. Είμαστε μάγκες, είμαστε καλοί μάστορες, είμαστε καλοί επιχειρηματίες, είμαστε εντάξει. Αυτοί δεν είναι εντάξει. Και αυτό σκεφθείτε το επειδή στη ζωή όλα είναι πολιτική αυτό σκεφθείτε το μεθαύριο, αυτοί όλοι δεν ήταν εντάξει απέναντί μας. Εμείς ήμασταν. Και πληρώσαμε και ματώσαμε και κουραστήκαμε και τρέξαμε και στηρίξαμε και ό,τι μας ζήτησαν. Αυτοί όμως δεν ήταν εντάξει μαζί μας. Αυτοί λοιπόν είναι αποτυχημένοι. Όχι εμείς. Μεθαύριο έχουμε μία ευκαιρία, όπως νομίζει ο καθένας, να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι τα αρνιά βγήκαν από το μαντρί. Σας ευχαριστώ. Β. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΤΟΣ: Συνάδελφοι, καλησπέρα. Πριν από λίγο καιρό, σε ένα φίλο οικονομολόγο έκανα μία ερώτηση και του λέω: «Πώς έφτασε, Γιάννη, αυτή η κατάσταση; Πού θα τερματίσουμε;». Και μου έδωσε, συνάδελφοι, την εξής απάντηση: «Όταν θα βγούμε έξω και δούμε το 70% των μαγαζιών κλειστό, εκεί θα τερματίσουμε». Και μου λέει το εξής πράγμα: «Και για να στο κάνω πιο λιανά, εσύ ασχολείσαι με την επισκευή του αυτοκινήτου και η επισκευή του αυτοκινήτου έχει πολλά λεφτά για να την εκμεταλλεύεστε εσείς, εσύ, ο άλλος και ο α και ο β. Πρέπει λοιπόν να τελειώσει. Πρέπει να περιέλθει εκεί που πρέπει να πάει, για να τελειώσει. Τότε θα τελειώσει και αυτή η πτώση, αυτό το χάος». Συνάδελφοι, αυτή η αναιμική Συνέλευση η σημερινή, δεν οδηγεί πουθενά αυτή η κατάσταση. Πρέπει να καταλάβουν οι συνάδελφοι ότι πρέπει να συσπειρωθούν. Και αν νομίζουν ορισμένοι ότι εμείς γιατί μου το είπαν και αυτό είμαστε βιτσιόζοι εδώ και δεν έχουμε δουλειά να κάνουμε, είναι γελασμένοι. Και δουλειές έχουμε να κάνουμε και ούτε βιτσιόζοι είμαστε. Απλά, βλέπουμε τα πράγματα τελείως διαφορετικά. Επειδή όλα μαθαίνονται και η σημερινή Συνέλευση μας θα μαθευτεί, ότι είμαστε 30 άτομα, 40, 50 (πόσοι είμαστε). Γιατί διαφορετικά να ήταν 300 και 400 και 500 και άλλο να είναι 40 και 50. Έχει άλλη βαρύτητα. Συνάδελφοι, δεν θα μας πάρουν ούτε το γέλιο, αλλά ούτε και την αισιοδοξία που είπε ο συνάδελφος ο Γιώργος. Αυτά δεν μπορούν να μας τα πάρουν, γιατί αυτά δεν αφαιρούνται ούτε με τη βία, ούτε με τα μέτρα. Και πρέπει να τους δώσουμε το μήνυμα ότι εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραδώσουμε τα όπλα έτσι αμαχητί. Απλά, θα πολεμήσουμε. Και πρέπει να συσπειρώσουμε και όλους τους συναδέλφους εδώ σε αυτό τον αγώνα, σε αυτή την άνιση μάχη, σε αυτό τον πόλεμο. Αλλά ούτε το χαμόγελο, ούτε την αισιοδοξία θα μας αφαιρέσουν. Δεν μπορούν. Δεν τους τα δίνουμε αυτά τα πράγματα. Και είναι γελασμένοι, αν νομίζουν ότι θα μας τα αφαιρέσουν. Και από αυτή την αναιμική Συνέλευση προτείνω να βγει ένα Ψήφισμα και να δημοσιευτεί στον Κλαδικό Τύπο, ότι: «Δεν είμαστε διατεθειμένοι να δεχθούμε τα μέτρα σας, γιατί αδυνατούμε να τα πληρώσουμε. Αδυνατούμε. Γιατί αν τα πληρώσουμε αυτά, θα κόψουμε το ψωμί, ορισμένοι, από τα παιδιά μας. Θα τους κόψουμε τις σπουδές, θα τους κόψουμε πράγματα τα οποία είναι πρωταρχικά. Δεν συμφωνούμε, επ ουδενί τρόπω θα συμφωνήσουμε με τα μέτρα, γιατί υπάρχουν και άλλοι δρόμοι ανάπτυξης. Με την υποβάθμιση της ζωής μας, δεν υπάρχει ανάπτυξη. Δυστυχώς, υπάρχει κατηφόρα». Προτείνω λοιπόν ένα Ψήφισμα τέτοιο, από αυτή τη Συνέλευση, για να τους δώσουμε να καταλάβουν ορισμένα πράγματα. Πρέπει να τους τιμωρήσουμε. Αυτοί οι οποίοι μας διοίκησαν, με τον τρόπο που μας διοίκησαν και βγαίνει σήμερα η κάθε πατσαβούρα Λαγκάρντ ή όπως λέγεται και λέει ότι: «Δεν έχουν τη συμπάθειά μας». Και ποιος της ζήτησε τη συμπάθεια της κυρίας πατσαβούρας; Ποιος της ζήτησε τη συμπάθεια; Μας χρωστάνε. Δεν τους χρωστάμε. Μας χρωστάνε. Αυτά, συνάδελφοι, έχω να πω. Και μην χάνετε την αισιοδοξία σας, ούτε το κουράγιο σας, ούτε το χαμόγελό σας. Μην απογοητεύεστε. Απλά, να θυμώνετε. Στις 17, είναι κοντή γιορτή, όλοι μας με ψηλά το κεφάλι, να τους τιμωρήσουμε. Ευχαριστώ. Θέματα ενημέρωσης - ανταλλαγή απόψεων Ι. ΒΕΝΤΟΥΡΗΣ: Συνάδελφοι, εγώ δεν θα μιλήσω ούτε για τις δουλειές μας, ούτε για τα μαγαζιά μας. Εγώ θα ήθελα να σας μιλήσω μόνο και μόνο για το Ταμείο. Άκουσα από τον μαστρο-νίκο Καρυστινό, να μειώσουμε τη συνδρομή. Εγώ θα προτείνω να μην πληρώνουμε καθόλου συνδρομή. Πώς θα πληρωθεί η Γραμματέας που έχουμε, ο Φόρος που μας ήρθε, το ΕΤΗΔΕ, οι εισπράκτο- 21

κλαδικά ρες, τα τηλέφωνα και χίλια δυο άλλα πράγματα; Σήμερα, με αυτό το πράγμα το οποίο βλέπω, απελπίζομαι, σας μιλάω ειλικρινά. Έχουμε δουλέψει όλο το Διοικητικό Συμβούλιο για πολλά πράγματα, να προσπαθήσουμε να μειώσουμε λειτουργικές δαπάνες. Μέχρι με τον κ.χρήστο Γεωργακόπουλο, ένα Σαββατοκύριακο, συν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, μετακομίζαμε την Ομοσπονδία. Έχασα το Σαββατοκύ-ριακό μου, δεν ήμουν με την οικογένειά μου, για να μετακομίζουμε, να μπορέσουμε να μαζευτούμε λιγάκι. Έκανα τον χαμάλη με τον Χρήστο. Και σήμερα είμαστε μόνο 34 άτομα! Μ. ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Αυτό δεν έχει να κάνει με το Σωματείο. Ι. ΒΕΝΤΟΥΡΗΣ: Εγώ λέω, προσπαθούμε όλο το Διοικητικό Συμβούλιο να μειώσουμε λιγάκι τα έξοδα. Δεν βγαίνουν. Εγώ θέλω να πω γι αυτό που είπε ο μαστρο-νίκος, να μειώσουμε τη συνδρομή, αλλά και οι περισσότεροι συνάδελφοι θα πρέπει να πληρώνουν για να μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα. Θα σας πω ότι ο κ. Γιάννης Σκορίνης και ο κ. Κεφάλας δεν πληρώνονται τους τελευταίους μήνες και πάλι είναι δίπλα μας. Προσπαθήστε, συνάδελφοι, όλοι μαζί να είμαστε μια γροθιά. Ευχαριστώ. ΣΤ. ΘΩΜΑΪΔΗΣ: Εγώ θα σας καλησπερίσω. Δεν θα πω για τα θέματα τα τρέχοντα, όλα είναι γνωστά. Εγώ θα πω ορισμένα πράγματα περισσότερο από την εμπειρία μου. Σας λέω ότι πρέπει να μαζευτούν οι νέοι βασικά, να πλαισιώσουν το Διοικητικό Συμβούλιο. Μην κοιτάτε τα ψηφοδέλτια που είχαν 30 και 80 άτομα. Με το ζόρι δεν συγκέντρωναν να βάλουν στη Διοίκηση. Όταν δεν έχεις άτομα να βοηθήσουν, ούτε Τομεάρχες μπορείς να κάνεις ούτε Διοικητικό Συμβούλιο να συγκροτήσεις. Δεν υπάρχουν άτομα για να βοηθήσουν το Διοικητικό Συμβούλιο για να τρέξουν θέματα. Ένα αυτό. Δεύτερον, για κάτι που πάντοτε ανακατευόμουν, την αιμοδοσία. Ήθελα να πάρει πίσω ο Πρόεδρος αυτό που είπε. Θα συμμετέχει και με περισσότερα άτομα. Και ένα τρίτο, αν θα δούμε στον Ισολογισμό εδώ του Ταμείου μας, είναι 54.000 τα έσοδα και 64.000 τα έξοδα. Υπάρχει μία διαφορά 10.000. αυτές είναι από τον Χορό που κάναμε, είναι 9.850 ο Χορός που κάναμε. Δυστυχώς, δούλεψαν τρία άτομα τέσσερα και δεν μπορέσαμε να μαζέψουμε. Εάν δεν υπήρχε ο Χορός και να μαζευτούν οι συνάδελφοι οι 300 που ήταν, το Ταμείο θα ήταν μέσα, ο Σύλλογος δεν θα λειτουργούσε αυτή τη στιγμή. Αυτά, ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να ευχαριστήσουμε τον συνάδελφο κ.θωμαΐδη. Ο συνάδελφος Χατζηκωνσταντινίδης έχει το λόγο. Μ. ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Συνάδελφοι, καλησπέρα σας. Θα συμφωνήσω με τον κ.σταύρο Θωμαΐδη σε ό,τι έχει να κάνει για τους νέους, το έχω πει και εγώ. Είναι σίγουρο ότι κάποιοι από το Διοικητικό Συμβούλιο Θα έπρεπε να καταλάβουν ότι αυτά τα χρόνια που έχουν περάσει μέσα από το Διοικητικό Συμβούλιο και έχουν καταλάβει και έχουν δει τι γίνεται, από μόνοι τους ή θα έπρεπε να έχουν αποχωρήσει, το καταλαβαίνουν αυτό, ενώ δεν μπορούν να αποδώσουν, θα έπρεπε από μόνοι τους να το καταλάβουν και να έχουν αποχωρήσει και να δώσουν τη θέση τους στους πιο νέους ανθρώπους. Σημασία έχει ότι εμείς δεν χαρίζουμε τις θέσεις. Θα βοηθήσουμε αυτούς τους νέους ανθρώπους να κάτσουν δίπλα στο Διοικητικό Συμβούλιο. Σε μία αποστολή που είχε το Επιμελητήριο στην Κύπρο και μετά από απόφαση της ΟΒΕΑΜΜ είχε σταλεί μία επιστολή, ώστε να κάνουμε μία συνάντηση με την εκεί Ομοσπονδία της Κύπρου. Έγινε η συνάντηση, ήταν εκεί και ο συνάδελφος κ. Κυρλάκης και ο συνάδελφος κ.γυφτόπουλος, ήταν νομίζω, σύσσωμο όλο το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας. Γιατί εκεί τα Σωματεία ανήκουν σε μία Ομοσπονδία που λέγεται ΠΟΒΕΚ, δεν έχουν καμία σχέση με το Επιμελητήριο. Αυτοί μεταξύς, δηλαδή Επιμελητήριο και Ομοσπονδία είναι σε κόντρα, γιατί το Επιμελητήριο είναι καθαρά βιομηχανικό και αυτοί εξυπηρετούν μόνο τους επαγγελματίες και τους βιοτέχνες. Τέλος πάντων, η συνάντηση έγινε. Τα προβλήματα σχεδόν είναι τα ίδια, ό,τι είχαμε εμείς εδώ, τα έχουν και αυτοί. Μόνο, ότι αυτοί είναι λίγο πίσω, ακολουθούν εμάς. Δηλαδή, όταν εμείς είχαμε κάνει μία συζήτηση με την AUDATEX τότε και είχαμε βρει μία φόρμουλα, όσο έχει να κάνει με την εργατοώρα, αυτοί έχουν κάνει κάποιες συμφωνίες με την DAT και την INFORMEX. Η INFORMEX έχει τη ΛΑΪΚΗ ασφαλιστική η οποία έχει τον μεγαλύτερο όγκο αυτοκινήτων στην Κύπρο, η DAT έχει κάποιες άλλες, την DEMKO νομίζω και κάποιες άλλες ασφαλιστικές. Μέσο όρο η εργατοώρα (μην το δέσετε όμως και αυτό) είναι μεταξύ 36 και 45. Δεν είναι υποχρεωμένοι να είναι αναρτημένη στον τοίχο, ούτε να υπάρχει τιμοκατάλογος εκεί. Εφόσον έχουν συμφωνήσει με την ασφαλιστική, αυτά είναι, τελείωσε. Εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα μεταξύ του πραγματογνώμονα και του συνεργείου, υπάρχει μία επιτροπή, η οποία αυτή μεσολαβεί, ώστε να έρθει να συμφωνήσει η ασφαλιστική με το Συνεργείο και όχι με τον διακανονιστή. Καμία επαφή με τον διακανονιστή. Τα Συνεργεία εκεί δεν λειτουργούν με άδεια λειτουργίας, π.χ. αορίστου ή ορισμένου χρόνου, αλλά λειτουργούν με βάση την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος που έχουν. Και αυτό γιατί τα συνεργεία, δεν ανήκουν πολεοδομικά, χωροταξικά κάπου, γιατί ήταν διάφορα (αποθήκες) και δεν έχουν μπει σε πολεοδομικό σχέδιο. Τώρα προσπαθούν να μπουν σε ένα σχέδιο... Ό,τι έχει να κάνει με απόβλητα, που η νομοθεσία διέπει και εμάς και αυτοί μέσω του Συνδικάτου τους, έχουν κάνει μία συμφωνία, με μία εταιρεία την οποία πληρώνει 39 τον μήνα το Συνεργείο και μαζεύει τα πάντα: διαλυτικά, στερεά, απόβλητα, πλαστικά κ.λπ. Για τις ασφαλιστικές εταιρείες, υπάρχει ένας επόπτης, έφορος λέγεται, ο οποίος έχει διοριστεί από το Υπουργείο Οικονομικών και τις ελέγχει. Εάν υπάρχει κάποια διαφορά, κάποιο πρόβλημα, 22

αυτός μεσολαβεί, ώστε να διεκπεραιωθούν οι ζημιές, δηλαδή κάτι αντίστοιχο εδώ, της ΕΠΥΕΑ, όταν ήταν. Ο χρόνος ήταν πολύ πιεστικός, έπεσαν να μας φάνε κάποια στιγμή, γιατί άκουσαν ότι είμαστε από το Επιμελητήριο και λόγω του ότι αυτοί δεν ανήκουν στο Επιμελητήριο. Προσπαθήσαμε με χίλιους τρόπους, ευτυχώς που είχαμε μία κατάσταση με τα ονόματα, της Ομοσπονδίας, που ανήκαν όλα τα επαγγέλματα και τους βγάλαμε μία φωτοτυπία και το πήραν, γιατί κράτησαν πρακτικά! Ήταν πολύ σοβαροί, πολύ μετρημένοι και ό,τι έλεγαν, γραφότανε στα πρακτικά, τα οποία και θα μας τα στείλουν κάποια στιγμή. Όσο για κρίση, ναι υπάρχει και εκεί. Μην νομίζετε ότι αυτοί πάνε πίσω. Ρωτάγανε εμάς τι θα γίνει, αν θα πάμε στη δραχμή. Έχουν πρόβλημα, που τους έχουν φορτωθεί τα ομόλογα τα Ελληνικά. Ο Βγενόπουλος τους έχει φορτώσει 3,2 δις με τη ΛΑΪΚΗ Τράπεζα εκεί που έχει. Επίσης υπάρχει ανακύκλωση αυτοκινήτων, τρεις (3) εταιρείες. Είπαμε πολλά και αυτοί βρίσκονται όπως ήμασταν εμείς, πίσω και εκεί που τα πηγαίναμε καλά με την AUDATEX, η Επιτροπή. τότε, που πήγαν στην Επιτροπή Ανταγωνισμού και γύρισαν τούμπα όλα και γυρίσαμε ξανά πίσω. Με τις Ασφαλιστικές είναι σε συμφωνία, βρίσκουν αμέσως τη λύση, δεν υπάρχει περίπτωση! Σας λέω, μεσολαβεί ΜΕΛΟΣ: Σε τι διάστημα πληρώνονται εκεί κάτω; Μ. ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Έχουν κάνει αυτοί διαμεσολάβηση στις δέκα πέντε (15) ημέρες. Και το άλλο: οι επιταγές είναι κατευθείαν στο όνομα του Συνεργείου. Δεν μεσολαβεί τίποτα άλλο, δεν υπάρχει. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό που έχει σημασία, που βγαίνει από όλη την κουβέντα και που κάναμε μαζί, αλλά και που είπατε και τώρα, που προσθέσατε κάποια πράγματα, αυτό που είναι: έχουν κατορθώσει τη Διαιτησία. Αυτό που εμείς τόσα χρόνια προσπαθούμε, όχι Διαιτησία δεν υπάρχει, αλλά δεν υπάρχει Χριστός! Δεν έχεις κάποιον να μιλήσεις. Εδώ οι πόρτες είναι κλειστές και αφήνουμε στον σεκιουριτά. ΜΕΛΟΣ: Το καλό είναι ότι εκεί πέρα Πρόεδρε, είναι μαντρωμένοι, είναι μαζεμένοι. Μ. ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Να σας πω, το σύνολο που ανήκουν στο Σωματείο, το σύνολο των Φανοποιείων στην Κύπρο, (μην νομίζετε, 850.000 πληθυσμό έχει όλη η Κύπρος), το σύνολο των Φανοποιείων είναι από 450 μέχρι 470. Εγώ μίλαγα και σήμερα και εχθές με τον Πρόεδρο. Το 98% είναι εγγεγραμμένοι στο Συνδικάτο τους, δηλαδή 460 είναι στο Σωματείο. Με ένα κάλεσμα είναι απίκο όλοι! Ναι. Και προωθούν τα θέματα τα δικά σου. Αυτό είναι. Δηλαδή εσείς από κάτω εδώ πιέζετε το Σωματείο να τρέξει. Αυτό κάνουν αυτοί. Και όταν ζητήσει το Σωματείο να μαζευτεί, μαζεύονται. Δηλαδή τι άλλο καταλαβαίνετε εσείς; Εγώ αυτό κατάλαβα. Η συνδρομή είναι 50 το χρόνο και πληρώνουν στην Ομοσπονδία. Ο Σύλλογος από τα δικά του έξοδα, δηλαδή εάν θα κάνει ένα Χορό, ή όποια άλλη εκδήλωση, τα παίρνει ο Σύλλογος. Τα 50 τα παίρνει η Ομοσπονδία, που έχει τους υπαλλήλους που γυρνάνε και μαζεύουν την εισφορά. Έχουν δικό τους κτίριο, ΥΠΟΒΕΚ λέγεται εκεί και έχουν σε τέσσερις πόλεις, στη Λευκωσία, στη Λάρνακα και σε άλλες Όλα τα συνεργεία είναι γραμμένα. Ακούστε, δηλαδή εμείς που είμαστε εδώ, πρέπει να περάσουν από το Σωματείο για την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Η άδεια είναι σαν να ανανεώνεται το δίπλωμα. Κάνουν Σεμινάρια και ανανεώνεται η άδειά τους και αυτό είναι σαν να έχεις την άδεια λειτουργίας του μαγαζιού, έτσι ακριβώς. Καταλάβατε; Έχουν πιο έξυπνο τρόπο στο να είναι η επαφή του Σωματείου και των συναδέλφων, ένα. Να σας πω και το άλλο. Αυτοί δικηγόρους, τεχνοκράτες δεν παίρνουν μαζί να μεσολαβούν σε ό,τι έχει να κάνει. Αυτοί πάνε καρφί. Δεν καταλαβαίνουν ούτε Υπουργό, ούτε τίποτα! Πάνε εκεί: «Θέλουμε αυτό. Τελείωσε! Αυτό θα μας κάνεις». ΜΕΛΟΣ: Ακούστε όμως κάτι. Όταν ένας Υπουργός δεν σε δέχεται, ούτε ο Γραμματέας του, ούτε ο σεκιουριτάς του, τι να συζητήσεις; Γι αυτό είπα πριν και αυτό θα το θυμούνται οι συνάδελφοι ότι ήρθε η ώρα, αυτά όλα που τραβήξαμε και τραβάμε, κάποιοι να τα πληρώσουν. Δεν μπορεί να μην σε δέχεται ο Υπουργός, που εκπροσωπείς όλους αυτούς τους ανθρώπους, που τα ακουμπάνε στο κράτος. Μ. ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Γιώργο μου και προχθές δέχθηκαν να, εδώ ο Πρόεδρος είχε πάει και στον Βορίδη και δέχθηκε ότι θα περάσει μαζί με τα taxi, τη νομοθεσία, ό,τι είχε κάνει με την υγραεριοκίνηση. Και τελικά την πήρε πίσω. Έτσι δεν είναι Πρόεδρε; Και το άλλο, ό,τι έχει να κάνει με τα ανταλλακτικά. Γιατί σας λέω, ήταν τόσα πολλά! Καταλαβαίνετε τώρα. Τα θυμάμαι. Τι να κάνω; Ήταν είκοσι άτομα εκεί και είχαν πέσει επάνω. Λοιπόν, ό,τι έχει να κάνει με παλαιότητα και τέτοια, δεν ισχύει εκεί. Ακούστε λίγο. Ξέρουν αυτοί ότι εμείς παίρνουμε εκπτώσεις. Και τι κάνουν τα Συνεργεία: τους δίνουν το 10% κατευθείαν, από την έκπτωση και τη διαφορά της έκπτωσης (ακούστε, Πρόεδρε), την παίρνουν από τον dealer, μέσω ενός χαρτιού. Δηλαδή δεν φαίνεται στο τιμολόγιο και τη διαφορά την κόβει ο ανταλλακτικατζής στο Συνεργείο. ΜΕΛΟΣ: Κάτι επ ευκαιρία που είπατε τώρα αυτό, για να μην ξεφύγουμε. Εδώ, έτυχε για ένα περιστατικό το πληρεξούσιο να έχει γίνει σήμερα. Η ασφαλιστική εταιρεία συγκεκριμένα η ΕΘΝΙΚΗ, άργησε δυόμιση (2,5) μήνες να βγάλει την επιταγή. Πάω να την εισπράξω και τι μου λέει: «Αυτό το πληρεξούσιο δεν ισχύει». Λέω: «Είναι ο άνθρωπος όμως από τη Λυγαριά Λαμίας και είναι εκεί. Πού να πάω να τον βρω εγώ τώρα, για να μου φτιάξει καινούργιο πληρεξούσιο; Συγνώμη, το ότι δεν βγήκαν τα λεφτά σε ένα μήνα και βγήκαν σε δυόμιση μήνες, φταίω εγώ; Αν φταίω εγώ να πληρώσω και την ταλαιπωρία που έχει ο πελάτης μου. Γιατί τον πελάτη αυτό, αν τον ξανακατεβάσω στη Λαμία για άλλο πληρεξούσιο, ή τον βάλω να φύγει από το χωριό, να πάει». 23

κλαδικά Μ.ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Ποιος θα τον πληρώσει; Τα ξέρουμε, έχεις δίκιο. Εμείς πρέπει να κάνουμε κάτι. Ο δικός τους φορέας είναι. Δηλαδή όπως εδώ υπάρχει ο Νόμος, η νομοθεσία σε ό,τι έχει να κάνει με το περιβάλλον, το ίδιο ισχύει και εκεί. Αλλά εκεί απλώς το Συνδικάτο πήγε, τον έπιασε αυτόν και του λέει: «Θα τα παίρνεις όλα, ό,τι έχει, πλαστικά, στερεά, υγρά, επικίνδυνα», 39 τους έκανε. Εν τω μεταξύ, είναι μόνο μία εταιρεία. Αυτός έχει επενδύσει 5.000.000 εκεί, δεν τον συμφέρει να μπει στο παιχνίδι άλλος. Μέσο όρο τώρα, το ίδιο εδώ θα κυμανθεί και σε εμάς. ΜΕΛΟΣ: Για το θέμα των επιταγών, Πρόεδρε, δεν μπορείτε να εισηγηθείτε στις ασφαλιστικές εταιρείες να. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και πέρυσι στη Συνέλευσή μας είχαμε μέσα, είχαμε στείλει και στην Τράπεζα της Ελλάδος και στις Ασφαλιστικές εταιρείες και παντού, είχαμε πει για το πρόβλημα των μικροεπισκευών και ότι υπάρχουν ακούσματα από τον χώρο μας ότι εκτιμητές πάνε σε αυτά τα μαγαζιά παρατύπως και κάνουν εκτίμηση. Είχε απαντήσει η Ένωση τότε ότι: «Δεν πρέπει να γίνεται αυτό και αν γίνεται, εμείς θα το δούμε». Τώρα ήρθαν τα στοιχεία πάλι, ότι του πήραν του ανθρώπου δουλειά από το μαγαζί του. Αυτό θα το δούμε. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Συνάδελφοι, να μιλάμε με ντοκουμέντα όμως. Εμάς στον Σύλλογο, δεν ήρθε από κανέναν συνάδελφο ότι πήγε στον τάδε με τις μικροεπισκευές και τιμολόγησε. Φέρτε το τιμολόγιο, που τιμολόγησε μία ζημιά 2.000 και έφτιαξε, να τον κλείσουμε αύριο. Καλό είναι να μιλάμε απέξω, αλλά πώς θα πας να το στήσεις αυτό; Θεωρητικά; Εκεί είναι το πρόβλημα. Αν εσύ νομίζεις ότι στη γειτονιά σου έχεις δει κάτι, έξυπνος είσαι, μπορείς να το κάνεις. Αν ξέρεις ότι το κάνει Κλείστε σας παρακαλώ το μικρόφωνο. Π. ΓΙΑΡΑΜΑΖΙΔΗΣ: Συνάδελφοι, συνάδελφε Αφράτογλου, με ευλαβική προσοχή σε παρακολούθησα. Θέλω να πω το εξής, πριν πω αυτά που θέλω να πω, ότι: μην σκύβετε το κεφάλι. Αυτοί οι οποίοι, κατά την ομολογία των προλαλησάντων συναδέλφων, μας έφεραν σε αυτό το χάλι, αυτό θέλουν: να σκύψουμε το κεφάλι, για να μας το κόψουν καλύτερα. Με μεγάλη χαρά σήμερα παρακολούθησα ότι πλέον αρχίζει και κάτι γίνεται. Δηλαδή τι: τοποθετούμε τα πράγματα στη βάση τους. Και ποια είναι η βάση τους; Η βάση τους είναι η σημερινή πολιτική που έχει φέρει εδώ αυτά τα πράγματα. Όσο και να κυνηγήσουμε τον έναν ή τον άλλον που μας παίρνουν τις δουλειές, ξεχνάμε να κυνηγήσουμε αυτούς που προσπαθούν, τους σημερινούς πελάτες μας, να τους κάνουν να δουλεύουν με 400. Για πείτε μου, όσοι από εσάς θέλετε να λέγεστε επιχειρηματίες. Εγώ τουλάχιστον δεν λέγομαι και δεν λεγόμουν ποτέ επιχειρηματίας. Με 400 ποιος θα μπει στο μαγαζί σας; Αυτό πρέπει να δούμε. Γι αυτό, λοιπόν, θα συμφωνήσω σε αυτό που είπε ο συνάδελφος ο κ. Βασίλης Αλεξανδράτος και σε αυτό που είπε ο Πρόεδρος, ότι πρέπει το πρόβλημα ταξικά να το δούμε. Διότι, εάν δεν το δούμε ταξικά, φωτιά στα μπατζάκια μας! Φωτιά! Αγαπητοί συνάδελφοι, υπάρχει το εξής φαινόμενο, το οποίο ανέκαθεν υπήρχε και δεν υπάρχει τώρα που με μεγάλη έμφαση ο συνάδελφος ο Μιχάλης το βάζει: η συμμετοχή των συναδέλφων. Θέλετε να σας πω εγώ, στην Ομοσπονδία - την ΟΜ- ΜΕΑ- που με έχετε εκλέξει και είμαι, τι γίνεται; Έάν δεν τους πάρω εγώ τηλέφωνο, δεν κάνουν Διοικητικό Συμβούλιο και αν αυτό γίνει μαζευόμαστε με το ζόρι τέσσερα - πέντε άτομα! Το πιο σημαντικό είναι ότι από όταν έγιναν οι αρχαιρεσίες, είπαμε και εδώ είναι ο Ταμίας ότι να γίνει μία καταγραφή από όλους τους Κλάδους, τα προβλήματά τους και να υπάρχει μία ιεράρχηση και να προωθηθούν. Όχι γιατί είμαι εγώ, αλλά το μόνο Σωματείο το οποίοι έδωσε πέντε δέκα προβλήματα, ήταν μόνο το δικό μας. Τώρα βρισκόμαστε στο στάδιο της ιεράρχησης και αν δεν σκουντήξουμε, αν δεν πάρουμε το μαστίγιο, δεν γίνεται δουλειά. Έτσι ήταν. Για τον α ή β λόγο, υπάρχουν προβλήματα. Εγώ είμαι καλόπιστος. Θέλω να πιστεύω ότι οι συνάδελφοι οι οποίοι δεν υπάρχουν σήμερα εδώ, αντικειμενικά. Υπάρχει όμως και ο υποκειμενικός λόγος. Και ο υποκειμενικός λόγος έχει να κάνει με τις Διοικήσεις του Σωματείου που έχουν περάσει μέχρι σήμερα. Και αυτό έχει να κάνει ότι δεν ενημερώνεται κάτω ο συνάδελφος. Την εφημερίδα, συνάδελφοι, εάν δεν την έπαιρνα εγώ μέσα από τα σκουπίδια, ο αδελφός μου την είχε πετάξει, γιατί είναι το κεφάλι του τόσο γεμάτο με όλα αυτά που συμβαίνουν και που θα συμβούν, που δεν έχει κουράγιο. Ένα χαρτί όμως από το Σωματείο, που να του αγγίζει το πρόβλημά του, θα το διάβαζε. Αυτό, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν γίνεται. Και δεν γίνεται, όχι μόνο από το Σωματείο, δεν γίνεται και από τα Δευτεροβάθμια. Να μην πάμε στα Τριτοβάθμια. Εκεί είναι το ξεπούλημα της αρκούδας! Εκεί είναι προσκυνητές των πάντων. Τι λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση; Yes, man. Να το πω και διαφορετικά: Da. Σε όλα μέσα. Σε όλα μέσα είναι, συνάδελφοι. Λοιπόν, συνάδελφοι, εγώ να πω δυο πραγματάκια που θα έπρεπε, εάν τελικά καταφέρουμε και κάνουμε αυτό που είπε ο συνάδελφος κ.βασίλης Αλεξανδράτος, ένα Ψήφισμα δηλαδή για τη Συνέλευση, να βάλουμε πέντε δέκα πραγματάκια τα οποία σαν Σωματείο πρέπει να πολεμήσουμε και εμείς από κάτω, οι συνάδελφοι, να τα διεκδικήσουμε. Αυτά είναι: - Την κατάργηση όλων των χαρατσιών. Έρχονται και άλλα. Εγώ, συνάδελφοι, από τα χαράτσια τα οποία έχουν έρθει, δεν έχω πληρώσει κανένα, μα κανένα! - Τη φορολόγηση των μεγάλων Ανωνύμων Εταιρειών στο 45%. - Την κατάργηση των Δημοτικών Τελών. - Tο αφορολόγητο όριο στα 20.000, οικογενειακό στα 40.000 και 5.000 για κάθε παιδί. - Κάθε μικρή επιχείρηση να φορολογείται ανάλογα με τα έσοδά 24

της και τα έξοδά της, που προκύπτουν από τα λογιστικά βιβλία. - Κλείσιμο των χρήσεων λίγους μήνες μετά την κατάθεση των δηλώσεων στην Εφορία. Κατάργηση του απαράδεκτου καθεστώτος των ανέλεγκτων χρήσεων. - Άμεση θεώρηση βιβλίων υγείας σε όλους τους επαγγελματίες, βιοτέχνες, εμπόρους, αυτοκινητιστές, ανεξάρτητα αν χρωστάνε στο Ταμείο ή όχι. Εδώ θα ήθελα να σας πω ότι έχουν δημιουργηθεί Επιτροπές, στις οποίες κάνουμε παράσταση στους κατά τόπους ΟΑΕΕ και έχουμε καταφέρει και έχουμε σφραγίσει συναδέλφων ανεξαρτήτου Κλάδου, βιβλιάρια ασθενείας, οι οποίοι χρωστούν. Να το δούμε και αυτό. Δεν είναι κακό. Υπάρχουν συνάδελφοι οι οποίοι χρωστούν. - Κατάργηση της Ασφαλιστικής Ενημερότητας όσο διαρκεί η κρίση. - Μακροχρόνια ρύθμιση, χωρίς προσαυξήσεις και πρόστιμα, με αγνόηση των διατάξεων του Μνημονίου. - Να σταματήσει από τη Διοίκηση του ΟΑΕΕ κάθε δίωξη και κάθε απειλή δίωξης σε όσους χρωστάνε στο Ταμείο. - Πάγωμα των χρεών και των προσαυξήσεων των ασφαλισμένων στο Ταμείο, όσο διαρκεί η κρίση. - Δραστική μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλουν οι ασφαλισμένοι προς το Ταμείο, χωρίς μείωση της σύνταξης. - Θέσπιση επιδόματος ανεργίας για τους επαγγελματίες που κλείνουν τα μαγαζιά τους. - Χρηματοδότηση του Ταμείου κατά τα 2/3 από το κράτος και κατά το 1/3 από τον ασφαλισμένο. - Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για τον Κλάδο Υγείας. Απαιτούμε η υγεία να είναι δημόσια, δωρεάν, με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στον συγκεκριμένο τομέα. - Κατώτερη σύνταξη για όλους στα 1.150. - Σύνταξη στους άνδρες στα 60, στις γυναίκες στα 55. Συνάδελφοι, αυτά πιστεύω, εφόσον συμφωνήσουμε να βγει ένα Ψήφισμα, ότι θα ήταν καλό να μπουν μέσα, για να φανεί ότι η δουλειά μας είχε νόημα, ότι οι συνάδελφοι έχουν δύναμη. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να ευχαριστήσουμε τον συνάδελφο Παναγιώτη. Άλλος συνάδελφος, θέλει τον λόγο; Σε ό,τι έχει σχέση με την πρόταση του συναδέλφου Παναγιώτη και εγώ είμαι υπέρ των Ψηφισμάτων, στο μέτρο και στην εποχή που ζούμε. Όλα αυτά που λέει καλό θα ήταν να γίνουν ξέρετε ότι είναι απραγματοποίητα, για να μπορέσουν να γίνουν. Μπορούμε να φτιάξουμε, όπως πάλι έχουμε κάνει, ένα Ψήφισμα και να καταγγείλουμε, είτε να στηρίξουμε αυτό που εμείς πιστεύουμε. Μπορούμε να δούμε, να διαμορφώσουμε ένα Ψήφισμα αύριο και να το δώσουμε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ή όπου αλλού πρέπει να αποσταλεί. Κλείνοντας δεν ξέρω αν συμφωνείτε για το Ψήφισμα όπως εγώ το σκέπτομαι όμως κλείνοντας, να πούμε δυο λόγια συνοψίζοντας. Δεν θυμάμαι αν έχω ξεχάσει κάτι από όσα είχα κρατήσει και είπα. Λήγει η προθεσμία για τα αυθαίρετα, όσοι δεν έχετε τακτοποιήσει, στις 30-06-2012. Εκεί που θα μπουν και τα δικά μας μαγαζιά, με της πενταετίας τις άδειες. Μπορούμε δηλαδή στην πορεία, να μπορέσουν να πάρουν αορίστου, αυτοί που έχουν πάρει έστω και μία άδεια παραμονής. Όσοι ενδιαφέρονται να κάνουν μαθήματα υπολογιστών κ.λπ., το ΒΕΑ μας έχει στείλει ένα συνημμένο, ήρθε σήμερα, μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή εκεί. Πρέπει, όπως είπαμε όλοι, να μην σκύψουμε. Είμαστε επαγγελματίες χρόνια. Πρέπει να δούμε μέσα σε αυτή την κρίση, πώς εμείς μπορούμε να είμαστε κοντά στον κόσμο, κοντά στους καταναλωτές μας. Αυτοί θα μας στηρίξουν στις προσπάθειές μας και εμείς να στηρίξουμε αυτούς. Επιτελούμε έργο μεγάλο στην κοινωνία. Σίγουρα, δεν βγήκε αυτό πολύ προς τα έξω όλα αυτά τα χρόνια, γιατί ήμασταν καλά και όταν είμαστε καλά, κάποια πράγματα μας διαφεύγουν. Γι αυτό, ο καθένας από τη μεριά του πρέπει να συμβάλλει στον άνεργο, στον μισθωτό, σε οποιονδήποτε έχει σχέση και ακουμπάει και έρχεται στα μαγαζιά μας, να διευκολύνουμε τον κόσμο όσο μπορούμε, να συμβάλλουμε έτσι και εμείς σε αυτή την κοινωνική κρίση που υπάρχει σήμερα, μέχρι αυτό να δούμε σε πόσο χρονικό διάστημα θα μπορέσει να ορθοποδήσει, να δείξει, να δούμε προς τα πού πάει, πού θα κάτσει η μπίλια, που λέμε. Κοντός ψαλμός, αλληλούια, έχουμε και εκλογές, πιστεύω σε αυτές τις εκλογές να έχουμε κυβέρνηση. Όλοι να προσέξουμε τι θα ψηφίσουμε, όλοι έχουμε κρίση και κρίση διαρκείας. Αυτά ήθελα να πω εγώ, θέλω να σας ευχαριστήσω. ΜΕΛΟΣ: Για το θέμα της ανακύκλωσης, λίγο να πούμε. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για την ανακύκλωση είπαμε ότι θα έχει εξουσιοδοτηθεί το Προεδρείο να κάνει μία έρευνα αγοράς που έχει σχέση με τα απόβλητα και στερεά, να δούμε μέσα από αυτή τη διαδικασία, τα 500 που ζητάνε κατά καιρούς που ακούμε, είτε και παραπάνω, είτε λιγότερο, αν εμείς μπορέσουμε συλλογικά, να δώσουμε μία πρόταση για καλύτερα, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε. Στηρίξτε τους εμπόρους έχετε και τον φάκελο μέσα τις προσπάθειές μας κάθε χρόνο, που στηρίζουν το Σωματείο μας οικονομικά. Στηρίξτε τον Συνεταιρισμό της ΔΑΦΝΗΣ, που έχει και αυτός ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε, δώστε ένα μικρό κομμάτι, 100, 200, 300. Βοηθήστε λίγο τις συλλογικές διαδικασίες που κάνουμε, έστω και αυτοί που είμαστε εδώ, γιατί μέσα από τη συλλογικότητα θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε πολλά πράγματα. Να σας ευχαριστήσω για άλλη μία φορά για τη συμμετοχή σας. Δύναμη, κουράγιο, σκέψη και για ό,τι είπαμε στην αρχή, ισχύει. Στο σημείο αυτό τέλειωσε και αυτή η Γ.Σ. 25