ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ 23.2.2017 Ευχαριστούμε το σωματείο των εργαζομένων του ξενοδοχείου ΛΥΔΡΑ, για τη φιλοξενία. Δίνουν ένα πολύ σημαντικό αγώνα και καλούμε για άλλη μια φορά συνδικάτα και λαϊκές επιτροπές να δυναμώσουν την αλληλεγγύη τους στους συναδέλφους. Η οργάνωση της σύσκεψης σε τούτο το χώρο που για εννιά μήνες σηματοδοτεί τον αγώνα για τους εργαζόμενους του ξενοδοχείου, συμβολίζει για το ΠΑΜΕ την ανυποχώρητη στάση που πρέπει να δείξουν συνολικά οι εργαζόμενοι απέναντι στην νέα επίθεση που δεχόμαστε από την κυβέρνηση, την Ε.Ε. και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Σηματοδοτεί την αποφασιστικότητα μας να μην συμβιβαστούμε, να μην υποταχτούμε στα τρομοκρατικά και εκβιαστικά διλλήματα. Ο αγώνας των εργαζομένων του ΛΥΔΡΑ, των καθαριστριών του ΕΜΠ και άλλων κλάδων, των εργολαβικών εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ, στα νοσοκομεία και αλλού, των συμβασιούχων των ΟΤΑ, των εργαζόμενων του Καρυπίδη, των εκτάκτων εργαζομένων του Υπ. Πολιτισμού, των εργαζόμενων στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη και στο Φάρμακο που παλεύουν για νέες ΣΣΕ, όσων εργαζομένων αντιστέκονται στις απολύσεις και στην τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, στις μεταφορές, στη βιομηχανία, στην ιδιωτική υγεία. Όλοι οι αγώνες που ξεδιπλώνονται σε χώρους δουλειάς και κλάδους είναι απόδειξη ότι οι εργαζόμενοι οργανωμένοι στα σωματεία τους μπορούν να αναμετρηθούν με την αντεργατική πολιτική και με την επιθετικότητα της εργοδοσίας. Να διεκδικήσουν δουλειά με δικαιώματα, ζωή με αξιοπρέπεια. Όσα έχουν πραγματικά ανάγκη οι ίδιοι και οι οικογένειες τους. Χαιρετίζουμε τους δεκάδες χιλιάδες εργαζομένους, ανέργους, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους, νέους και γυναίκες, που πήραν μέρος στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ σε όλη την Ελλάδα. Χαιρετίζουμε ιδιαίτερα τη συμμετοχή των αγροτών σε πολλές συγκεντρώσεις της επαρχίας, όπου συνεχίζουν τους αγώνες ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ με νέες μορφές μετά τον πολυήμερο αγώνα των μπλόκων. Τα μαζικά συλλαλητήρια που οργάνωσαν την Τρίτη σε όλη τη χώρα Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, τσαλακώνει την εικόνα που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση, ότι τα μέτρα έχουν τη συναίνεση του λαού για να μην κινδυνέψει η αξιολόγηση. Έδωσαν μια πρώτη, άμεση και μαχητική απάντηση στη συμφωνία κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ για τα επόμενα σκληρά μέτρα σε Φορολογικό, Ασφαλιστικό και Εργασιακά. Μέτρα που έρχονται να προστεθούν σε αυτά που ήδη υλοποιούνται και έχουν επιβαρύνει τι ζωές μας, έχουν οδηγήσει στη φτώχεια και σε απόγνωση χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους. Το μήνυμα που έστειλαν Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα είναι ότι θα οργανώσουμε την αντίσταση των 1

εργαζομένων, με ένταση της προσπάθειας για την οργάνωση των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους, για τη συσπείρωση περισσότερων εργατικών - λαϊκών δυνάμεων στην πάλη για ανάκτηση των απωλειών και κατάργηση των αντεργατικών νόμων, για δικαιώματα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Κυβέρνηση και ΕΕ στο Γιούρογκρουπ της Δευτέρας επιβεβαίωσαν όλο το αντεργατικό και αντιλαϊκό πλαίσιο των νέων μέτρων που απαιτείται να υλοποιηθεί άμεσα για να κλείσει η 2 η αξιολόγηση. Μέτρα που δεν έχουν ορίζοντα μόνο την επόμενη διετία αλλά και μια μεγάλη περίοδο μετά το 2019. Σκληρά και επώδυνα μέτρα στο Φορολογικό με τη μείωση του αφορολόγητου έως και τις 5.000 ευρώ και την αύξηση των έμμεσων φόρων. Στα Εργασιακά με την παραπέρα υπονόμευση των ΣΣΕ, το χτύπημα ακόμα παραπέρα των κλαδικών μισθών και τη νέα μείωση του κατώτερου μισθού. Στο Ασφαλιστικό με νέα μείωση συντάξεων και παροχών, με αύξηση των βαρών του ασφαλιστικού συστήματος στις πλάτες των εργαζομένων αφού προωθείται η μείωση των εργοδοτικών εισφορών, με την διατήρηση του περιβόητου κόφτη και την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς μετά το 2018. Μέτρα που υπηρετούν τη διασφάλιση των ματωμένων πλεονασμάτων στο διηνεκές με μόνιμα υποζύγια τους ανθρώπους της δουλειάς και του μόχθου που θα συνεχίσουν να πληρώνουν βαρύ λογαριασμό. Τέλος στο στόχαστρο παραμένει η διαμόρφωση ενός νέου και πιο αντιδραστικού συνδικαλιστικού νόμου που θα βάζει πρόσθετα εμπόδια στην οργάνωση και στην ανάπτυξη των εργατικών αγώνων. Απευθύνουμε κάλεσμα οργάνωσης και ανόδου των αγώνων, κλιμάκωσης της πάλης με επίκεντρο τους εργασιακούς χώρους σε κάθε κλάδο, με συντονισμό και αλληλεγγύη. Απευθύνουμε κάλεσμα αγώνα, ενημέρωσης και προετοιμασίας των εργαζομένων μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες με γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις, συζητήσεις, για να δοθεί μαζική μαχητική απεργιακή απάντηση στη νέα ολομέτωπη επίθεση που εξαπολύουν στη ζωή μας. Καμιά αναμονή. Να μην υπάρξει μέρα χαμένη στην προετοιμασία της εργατικής τάξης για πιο σκληρούς και απαιτητικούς αγώνες. Ανεξάρτητα από το πότε θα αποφασίσει η κυβέρνηση να νομοθετήσει τα αντιλαϊκά μέτρα που συμφώνησε στο Γιούρογκρουπ, χρειάζεται τις επόμενες μέρες σχεδιασμένα και μεθοδικά να ανοίξει η συζήτηση στους τόπους δουλειάς για την ανάγκη αγωνιστικής κλιμάκωσης με όλες τις μορφές και με απεργία. Να οργανωθούν εκατοντάδες περιοδείες και εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς και επιχειρήσεις. 2

Δυναμώνουμε το μέτωπο μας στην κυβέρνηση, στην εργοδοσία και στην Ε.Ε. επιδιώκοντας να οργανωθεί η εργατική και λαϊκή πάλη ενάντια στα νέα μέτρα που σχεδιάζουν αλλά και να προβάλει τα αιτήματα των σύγχρονων αναγκών μας. Δε θα καθίσουμε με τα χέρια σταυρωμένα να παρακολουθούμε τις διαπραγματεύσεις να εξελίσσονται και να προετοιμάζουν το νέο αντιλαϊκό λογαριασμό. Να οργανωθούν αγωνιστικές κινητοποιήσεις, από απλές διαμαρτυρίες μέχρι κινητοποιήσεις στην κυβέρνηση και στην εργοδοσία, ανάλογα με τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις που γεννά η δουλειά μας στους κλάδους, στις επιχειρήσεις, στους χώρους δουλειάς. Σε κάθε περίπτωση θα επιδιώξουμε να αντιπαλέψουμε ένα κλίμα εφησυχασμού και αναμονής που προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση. Σε ποιους άξονες πρέπει να οργανωθεί η συζήτηση στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς: Να αποκαλύψουμε τα επιχειρήματα της κυβέρνησης και της εργοδοσίας περί «δίκαιης ανάπτυξης», «δίκαιης αναδιανομής» που θα φέρουν νέες θέσεις εργασίας, αυξήσεις σε μισθούς και περισσότερα κρατικά κονδύλια για κοινωνική πολιτική. Πρόκειται για ψέματα με σκοπό να καλλιεργήσουν αυταπάτες και κλίμα ανοχής μέσα στο λαό για την κυβερνητική πολιτική. Οι εργαζόμενοι που παράγουν όλο τον πλούτο στη χώρα μας τελικά παίρνουν όλο και λιγότερα. Γι αυτό άλλωστε η κυβέρνηση σχετίζει τα πλεονάσματα και την καπιταλιστική κερδοφορία με το νέο τσάκισμα στους μισθούς και στις συντάξεις, με την παραπέρα υπονόμευση των ΣΣΕ. Με νέα μέτρα στο ασφαλιστικό και στη φορολογία των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Οι θέσεις εργασίας θα είναι κακοπληρωμένες, με συνθήκες που θα εξοντώνουν όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι εκατοντάδες χιλιάδες συνάδελφοί μας συμβασιούχοι, ενοικιαζόμενοι, εργολαβικοί. Αναδιανομή θα γίνει μόνο προς όφελος του κεφαλαίου, με νέα μείωση των φορολογικών συντελεστών, με νέες επιδοτήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό και τα ταμεία της Ε.Ε., με νέα διαρθρωτικά μέτρα υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων. Οι πάγιες απαιτήσεις του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων γίνονται πράξη ώστε να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και η κερδοφορία τους. Να αποκαλύψουμε την προπαγάνδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ περί ισοδύναμων, επιδιώκοντας να συγκαλύψει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των μέτρων. Προκαλεί πραγματικά το θράσος της κυβέρνησης να παρουσιάσει τα μέτρα ως ανώδυνα και τα οποία επικαλείται για να δικαιολογήσει τη νέα σφαγή. Αυτή είναι απάτη ακόμα μεγαλύτερη και απ' αυτήν του «παράλληλου προγράμματος». Γιατί τα όποια μέτρα θα θεσπιστούν μόνο και όταν εξασφαλιστούν τα ματωμένα από το λαό πλεονάσματα. Γιατί θα είναι και σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σ' αυτά που έχασαν και θα χάσουν μισθωτοί και συνταξιούχοι. Γιατί θα αφορούν κυρίως τη στήριξη του κεφαλαίου, μέσω 3

φοροαπαλλαγών και άλλων τέτοιων παρεμβάσεων, στο όνομα της ανάπτυξης. Να συζητήσουμε πλατιά μέσα στους εργαζόμενους ότι δεν πρέπει να φοβηθεί από τις απειλές και τα εκβιαστικά διλλήματα της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων της πλουτοκρατίας. Η πολιτική σταθερότητα που επικαλούνται και οι απειλές που τη συνοδεύουν αν η εργατική τάξη της χώρας μας αντιπαλέψει το δικό τους μονόδρομο της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης, γίνονται για να τρομοκρατήσουν την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Όμως έχει διαμορφωθεί μια σημαντική πείρα μέσα στο λαό τα τελευταία χρόνια για το που οδήγησε η υποταγή και ο φόβος, αφού έγινε το έδαφος στο οποίο υλοποιήθηκε η αντεργατική πολιτική. Οι εργαζόμενοι οργανωμένοι και ενωμένοι στην πάλη για τα πραγματικά ταξικά τους συμφέροντα δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν. Μπορούν όχι μόνο να βάλουν εμπόδια σ αυτή την πολιτική, να κερδίσουν χρόνο αλλά να ανασυντάξουν το κίνημα τους και να περάσουν και στην αντεπίθεση. Να ξεσκεπαστούν η προπαγάνδα και οι θέσεις της αντιπολίτευσης και των άλλων αστικών κομμάτων. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και όλα τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου ασκούν κριτική από την ίδια αντιλαϊκή σκοπιά που πολιτεύεται και η κυβέρνηση. Πιέζουν για την επιτάχυνση των αντιλαϊκών μέτρων και το κλείσιμο της 2 ης αξιολόγησης. Αφού ψήφισαν το 3 ο μνημόνιο που υπαγορεύει το πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής τώρα επιδιώκουν να εμφανίσουν ότι τα μέτρα είναι αποτέλεσμα της ανικανότητας της κυβέρνησης. Δε χωρά καμία αυταπάτη και δε μπορεί να υπάρχει καμιά προσδοκία για την πολιτική όλων των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και της πλουτοκρατίας. Δοκιμάστηκαν την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης στην αποφασιστική υλοποίηση των αντεργατικών μέτρων και στην προσπάθεια τους να τα στηρίξουν μέσα στο λαό. Είναι στην αντίπερα όχθη από τα λαϊκά συμφέροντα και δε μπορεί η εργατική τάξη να περιμένει κάτι θετικό από καμιά κυβερνητική εναλλαγή ή από οποιαδήποτε νέα κυβερνητική συμμαχία. Να απαντηθεί ακόμα πιο ολοκληρωμένα ότι δεν μπορεί να υπάρξει παραγωγική ανασυγκρότηση και φιλολαϊκή ανάπτυξη με κανέναν μείγμα αστικής διαχείρισης, ακόμα και με έξοδο από το ευρώ ή και με επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Επί της ουσίας μιλάμε για παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη που θα στηριχθεί στην εκμετάλλευση και στην ανάπτυξη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Ακόμα και αν δυναμώσουν ορισμένα μέτρα προστατευτισμού στην οικονομία αυτά θα είναι για τα μονοπώλια και όχι για τους εργαζόμενους αφού θα στηριχθεί σε νέο τσάκισμα μισθών και δικαιωμάτων ώστε να διαφυλαχτεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Οι επιχειρήσεις και το καπιταλιστικό κράτος θα συνεχίσουν να επενδύουν σε τομείς και κλάδους που εξασφαλίζουν κέρδη και την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Νέες φοροαπαλλαγές και κρατικές χρηματοδοτήσεις θα πνίξουν 4

τα θησαυροφυλάκια των καπιταλιστών που θα στηρίζονται σε τεράστια ποσά που θα προέρχονται πάλι από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Επιδιώκουμε να βαθαίνει η δυσαρέσκεια εργατικών και λαϊκών τμημάτων που αποστρέφονται την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και να παίρνει πιο συνεπή και ταξικά χαρακτηριστικά. Να μην εγκλωβίζονται στις αυταπάτες που καλλιεργούν στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες δυνάμεις, αλλά να δυναμώνει η αντίληψη ότι η προοπτική της αποδέσμευσης από την ΕΕ μόνο δεμένη με την προοπτική της ρήξης με του επιχειρηματικούς ομίλους και την εξουσία τους μπορεί να χειραφετήσει την εργατική τάξη. Να δυναμώσει το μέτωπο μας τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Έφτασε η 4 η ημέρα από την ανακοίνωση του πλαισίου της συμφωνίας και ακόμα η τελευταία ανακοίνωση της ΓΣΕΕ αφορά το διάλογο της με το ΔΝΤ. ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ αλλά και μια σειρά Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα που στηρίζουν τη στρατηγική του κεφαλαίου και τον ευρωμονόδρομο, με τη λογική του κοινωνικού εταιρισμού οδηγούν την εργατική τάξη στο συμβιβασμό και στη μοιρολατρία. Επιδιώκουν να στριμώξουν τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων στα όρια του εφικτού και του ρεαλιστικού της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Στηρίζουν ολόπλευρα την κατεύθυνση της αστικής τάξης για «εθνική συναίνεση», για να περάσουν τα μέτρα, για την «αξιολόγηση» και την ένταξη στο πρόγραμμα ρευστότητας, τη ρύθμιση του κρατικού χρέους με στόχο να μη χαθεί χρόνος για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Υπονομεύουν τους αγώνες και την οργάνωση των εργαζομένων, δίνουν συνεχώς διαπιστευτήρια στα αφεντικά. Μια ακόμη απόδειξη είναι η ενιαία στάση τους στο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, όπου νομιμοποιούν εκφυλιστικά φαινόμενα, επιχειρούν εκτεταμένη νοθεία, αποδέχονται την ωμή δικαστική επέμβαση στο συνδικαλιστικό κίνημα καθ' υπόδειξη κυβέρνησης και εργοδοσίας. Οι εργαζόμενοι πρέπει να τους γυρίσουν αποφασιστικά την πλάτη. Ακόμα και αν σε ορισμένους κλάδους, οι Ομοσπονδίες παίρνουν αγωνιστικές αποφάσεις αυτές δεν οδηγούν σε κλιμάκωση των κινητοποιήσεων αφού δεν αμφισβητούν την στρατηγική του κεφαλαίου στο συγκεκριμένο κλάδο και γενικά, ούτε έχουν στο επίκεντρο την μαζικοποίησή των κινητοποιήσεων. Στις αστικές συγκοινωνίες, την ώρα που γεμίζουν οι σταθμοί μπάρες κυνηγώντας τους ανέργους και τη φτωχολογιά, οργανώνουν απεργίες όχι με αιτήματα τις φτηνές και τακτικές συγκοινωνίες αλλά σε πιο χώρο του σταθμού θα μπουν οι διαφημιστικές πινακίδες. Στο χώρο της δημόσιας υγείας με τα πολύ οξυμένα προβλήματα που υπάρχουν τόσο για τους εργαζόμενους όσο και με τις ελλείψεις στα νοσοκομεία και στις άλλες δομές η απάντηση δε μπορεί να είναι τα αντικυβερνητικά σόου και οι αποφάσεις για κινητοποιήσεις χωρίς καμιά 5

προετοιμασία, την ίδια στιγμή που μένουν στο απυρόβλητο οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι στο χώρο της υγείας και η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών που γίνεται όλο και πιο ακριβή για το λαό. Στον αντίποδα είναι οι πρωτοβουλίες δεκάδων εργατικών σωματείων, μαζικών φορέων και λαϊκών επιτροπών στην Αττική, που κινητοποιούνται μαζικά, με δεκάδες συγκεντρώσεις και συνελεύσεις σε χώρους δουλειάς, νοσοκομεία και γειτονιές, διεκδικώντας ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, που να ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες των εργατικών και λαϊκών νοικοκυριών. Αυτή είναι μια θετική πείρα που συμβάλει στον ταξικό προσανατολισμό του εργατικού κινήματος, δυναμώνει την ανάγκη για κοινή δράση και συμμαχία με αυτοαπασχολούμενους και άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Στην εργατική τάξη υπάρχει κλίμα αγανάκτησης, αμφισβήτησης. Χρειάζεται να βρεθούμε γρήγορα κοντά στις αγωνίες και τα προβλήματα, για να οργανώσουμε την αγανάκτηση σε αγώνα αλλά και για να μην περνάει ο εφησυχασμός. Γιατί ακόμα κι αν σε κάποιους κλάδους υπάρχουν καλύτεροι μισθοί, αν παραμένουν τα δικαιώματα που είχαν όταν είχαν ΣΣΕ, τίποτα δεν είναι σίγουρο. Η δράση μας μπορεί να κλονίσει την εμπιστοσύνη των εργαζομένων στην εργοδοσία, στην κυβέρνηση, στην ΕΕ. Κριτήριο τα συμφέροντά μας, όχι τα κέρδη των αφεντικών. Ανοίγουμε με στόχους πάλης και αιτήματα το θέμα των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης, πώς αξίζει σήμερα να ζούμε και να δουλεύουμε με βάση την ανάπτυξη της επιστήμης και των παραγωγικών μέσων. Μπορούμε να συμβιβαστούμε με την εκτεταμένη ανεργία, τους μισθούς πείνας και τη δουλειά - λάστιχο, το μοίρασμα μιας κακοπληρωμένης θέσης εργασίας σε δύο και τρεις εργαζόμενους; Δεν θα ζήσουμε σαν σκλάβοι! Η μόνη ελπιδοφόρα επιλογή βρίσκεται στους ταξικούς αγώνες για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, για την ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων και όχι των κερδών των μονοπωλίων, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Αγωνιζόμαστε για: Μόνιμη σταθερή εργασία για όλους, με συλλογική σύμβαση, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, κοινωνική ασφάλιση, προστασία στη δουλειά. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κάλυψη των απωλειών τώρα. Κατάργηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας και των ενώσεων προσώπων. Κανένας εργαζόμενος να μην πληρώνεται με μισθό κάτω από 751 ευρώ. Κανένας άνεργος χωρίς κάλυψη. Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλο το διάστημα της ανεργίας. 6

Κατώτερη κύρια σύνταξη στα 600 ευρώ και κάλυψη των απωλειών σε συντάξεις, κύριες και επικουρικές. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των τριών μνημονίων. Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική - λαϊκή οικογένεια. Αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στην παράδοση του δημόσιου πλούτου στους επιχειρηματικούς ομίλους, στις επιπτώσεις στους εργαζόμενους με ένταση της εκμετάλλευσης και των απολύσεων, την αύξηση τιμών για τη λαϊκή οικογένεια σε ηλεκτρικό, νερό, εισιτήρια, τηλέφωνο, βασικά αγαθά. Αναδεικνύουμε τις αιτίες που εμποδίζουν την κοινωνική πρόοδο, που αποτελούν βαρίδι στην κοινωνική εξέλιξη. Η ΕΕ γίνεται όλο και πιο αντιδραστική και οι εργαζόμενοι θα ζήσουν συνθήκες μεγάλης φτώχειας κι εξαθλίωσης αν δεν ξεσηκωθούν. Ολοένα και περισσότερο γίνεται αντιληπτό ο αγώνας για την κάλυψη των απωλειών, για μια αξιοπρεπή ζωή, ο αγώνας για την αποδέσμευση από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ συνδυάζεται αντικειμενικά με την προοπτική της ρήξης με την εξουσία των μονοπωλίων και την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Εκεί που θα κριθούμε όλοι μας, πρώτα και κύρια οι διοικήσεις των Ομοσπονδιών, των Εργατικών Κέντρων και των Συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είναι στα πιο αποφασιστικά βήματα που πρέπει να μετρήσουμε στην οργάνωση της πάλης, με ισχυροποίηση δεσμών στους χώρους δουλειάς και αποφασιστική ισχυροποίηση των ίδιων των συνδικάτων. Πρέπει να μπούμε πιο αποφασιστικά μπροστά στην οργάνωση της πάλης, με αυτοπεποίθηση, ζωντάνια, μαχητικότητα, επιδιώκοντας να ξεπερνιούνται αδυναμίες και δυσκολίες που υπάρχουν. Εδώ θα κριθούμε. Για να μην περνάει ο φόβος, η συναίνεση, η υποταγή, η εργοδοτική τρομοκρατία. Για να μπουν και άλλες δυνάμεις στη μάχη της οργάνωσης, ιδιαίτερα νεότερων ηλικιών. Να δυναμώσου οι δεσμοί των σωματείων με τους εργαζόμενους δεκάδων χώρων δουλειάς. Έχουμε κατακτήσει μια σημαντική πείρα. Η προετοιμασία των αγώνων για το ασφαλιστικό αλλά και η προετοιμασία για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ μας δείχνουν τον τρόπο δουλειάς που πρέπει να εδραιώσει κάθε σωματείο, κάθε συνδικαλιστική οργάνωση. Κρίσιμο ζήτημα είναι η ολοκληρωμένη συζήτηση στους χώρους δουλειάς και τους κλάδους για το περιεχόμενο της πάλης, το διεκδικητικό πλαίσιο κάθε σωματείου, δεμένο με το σχεδιασμό πάλης σε κάθε χώρο και κλάδο. Έτσι μαζικοποιείται το σωματείο, συγκεντρώνει δυνάμεις στην πάλη ενάντια στην εργοδοσία και την κυβέρνηση, όταν υπερασπίζεται καθημερινά και δραστήρια τα συμφέροντα των μελών του και όλων των εργαζομένων του χώρου δουλειάς ή του κλάδου. Έτσι διαπαιδαγωγεί και ατσαλώνει τα μέλη για ακόμα μεγαλύτερες μάχες. 7

Χρειάζεται να εξασφαλιστεί η συλλογικότητα στο σχεδιασμό και στην οργάνωση της δουλειάς. Γιατί μόνο μέσα στη συλλογική λειτουργία μπορεί να βρει ο εργαζόμενος τη θέση του, να συμβάλει στη λήψη και στην υλοποίηση των αποφάσεων. Μπορεί να κρίνει και να αξιολογήσει τον προδοτικό ρόλο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Μέσα στις συλλογικές διαδικασίες θα προωθείται η συσπείρωση δυνάμεων στην ταξική γραμμή, θα αναπτύσσεται η διαπάλη με τη γραμμή του συμβιβασμού. Ποια πρακτικά μέτρα χρειάζεται αποφασιστικά να σχεδιάσουν όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις: Άμεσα και χωρίς καμιά καθυστέρηση να συνεδριάσουν όλα τα ΔΣ των Ομοσπονδιών, των Εργατικών Κέντρων, των Συνδικάτων. Να οργανωθεί μια ουσιαστική συζήτηση γύρω από τις εξελίξεις, το πλαίσιο πάλης κάθε συνδικάτου, τις μαζικές διαδικασίες που θα επιδιώξει να γίνουν και το αγωνιστικό τους πρόγραμμα. Ο μήνας Μάρτης να είναι μήνας πλατιάς συζήτησης στους χώρους δουλειάς, στις επιχειρήσεις και στους κλάδους. Να οργανωθούν εκατοντάδες γενικές συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, συσκέψεις, να αξιοποιηθεί κάθε κατάλληλη μορφή συλλογικών και μαζικών διαδικασιών. Κάθε συνδικάτο και επιτροπή αγώνα, να εξασφαλίσει έγκαιρα την αξιοποίηση καλά δουλεμένων ανακοινώσεων. Να οργανωθεί η προπαγάνδα με αφίσες, πανό, «εφημερίδες τοίχου», σποτάκια στις ιστοσελίδες των συνδικάτων και κάθε άλλη κατάλληλη μορφή που μπορεί να αξιοποιηθεί. Οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ πρέπει να δουλέψουν με έναν τέτοιο προσανατολισμό σε όλα τα σωματεία, σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις ακόμα και αν στα ΔΣ είναι μειοψηφία. Είναι δεκάδες τα σωματεία και οι συνδικαλιστές που δε συμβιβάζονται με την αδράνεια και την μοιρολατρία, που δεν συμβιβάζονται με την πολιτική του κεφαλαίου. Χρέος μας είναι να δώσουμε το χέρι σε όποιον θέλει να αντιπαλέψει αυτή τη βάρβαρη πολιτική. Μαζικοποιούμε τα σωματεία, δυναμώνουμε τη λειτουργία τους. Επιδιώκουμε να συσπειρώσουμε εκατοντάδες νέους εργάτες, ειδικά νέους σε ηλικία, γυναίκες, μετανάστες. Τα γραφεία των συνδικάτων και τα στέκια των λαϊκών επιτροπών στις γειτονιές να αποκτήσουν ζωή, να γίνουν χώροι συνάντησης και προετοιμασίας των αγώνων. Η πάλη ενάντια στα νέα μέτρα απαιτείται να συνδυαστεί με το σύνολο των διεκδικήσεων της εργατικής τάξης. Δυναμώνουμε την πάλη για μια σειρά κρίσιμα μέτωπα που συμβάλλουν στην ενίσχυση της οργάνωσης και του αγώνα των εργαζομένων. Στηρίζουμε τους αγώνες που αναπτύσσονται λόγω των οξυμένων προβλημάτων, ενάντια στις απολύσεις, στην απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία, σε κάθε πρόβλημα. Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη και επιδιώκουμε κάθε αγώνας να «συναντηθεί» σε ένα αγωνιστικό ρεύμα αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική. Τέτοια μέτωπα είναι: 8

Το μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Ανοίγουμε την προοπτική που βάζει το ταξικό κίνημα, για να αναδείχνονται οι βασικές προϋποθέσεις για την ικανοποίησή τους. Η πάλη ενάντια στην απλήρωτη ανασφάλιστη δουλειά, για τις συνθήκες δουλειάς στους εργασιακούς χώρους, για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, που επιδεινώνονται σε όλους τους κλάδους, ως μέρος της πάλης για τις αυξήσεις και τις ΣΣΕ. Να στηριχθούν οι αγώνες πολλών κλάδων απέναντι στα «δουλεμπορικά» γραφεία, τα οποία πυκνώνουν ύστερα και από τη βοήθεια που τους έδωσε η κυβέρνηση. Χρειάζεται να συνεχίσουμε τις δράσεις και το συντονισμό σωματείων, Λαϊκών Επιτροπών για το μεγάλο μέτωπο της Υγείας. Να γίνει το συγκεκριμένο ζήτημα αντικείμενο πάλης των Συνδικάτων, των Ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων, να γνωρίζουν καλά τις ανάγκες των εργαζομένων του κλάδου τους. Να μετρήσουμε νέα βήματα στο συντονισμό των εργαζομένων με τους φτωχούς αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους στην πάλη για τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Να δυναμώσει η αλληλεγγύη των σωματείων για όσους αγωνίζονται αλλά και για όσους υποφέρουν. Τους πρόσφυγες που μένουν εγκλωβισμένοι κάτω από άθλιες συνθήκες, τους ανέργους, τους απλήρωτους, τους φτωχούς στις γειτονιές. Σημαντικός σταθμός της δράσης μας είναι ο απεργιακός εορτασμός της πρωτομαγιάς. Η πρωτομαγιά είναι ένας σταθμός επιθεώρησης του ΠΑΜΕ και των συνδικάτων που συσπειρώνονται σε αυτό για το πώς δίνουν τη μάχη με το κεφάλαιο, την ΕΕ και τα πολιτικά τους κόμματα. Πόσο κερδίζει έδαφος ο στόχος της χειραφέτησης της εργατικής τάξης από τη βαρβαρότητα του ιμπεριαλιστικού πολέμου και τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Έχουμε συνείδηση των δυσκολιών και των εμποδίων, όμως δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε. Οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα Συνδικάτα και οι επιτροπές αγώνα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για την ισχυροποίηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και της εργοδοσίας. Επιδιώκουμε μέσα απ όλη αυτή την προσπάθεια το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να δυναμώσει. Νέες δυνάμεις να ενταχθούν στα σωματεία. Να μετρήσουμε βήματα στη συσπείρωση και νέων σωματείων στο ΠΑΜΕ. Αυτή είναι η εγγύηση για τους νέους νικηφόρους αγώνες της τάξης μας. Δίνουμε μάχη, οργανώνουμε πάλη σε κάθε κλάδο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, για δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή με βάση την εποχή μας, τον 21ο αιώνα. 9