Τεύχος 6 ο Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

Τεύχος 6 ο Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

Οι δαιμόνιοι δημοσιογράφοι γράφουν για τη Δημοκρατία Οι δαιμόνιοι δημοσιογράφοι συστήνονται Ευχαριστούμε όλους όσους βοήθησαν για την συγγραφή και την έκδοση αυτής της εφημερίδας. Οι δημοσιογράφοι και Η αρχισυντάκτρια Αντωνίου Βιβή

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015 Ο δρόμος προς τη.δημοκρατία Πρώτος ο Ρήγας Βελεστινλής υποστήριξε ότι πρέπει να αποτινάξουμε τον Οθωμανικό ζυγό και να ιδρύσουμε μια συμπολιτεία με πολίτευμα δημοκρατικό σε όλα τα Βαλκάνια. Τα επαναστατικά σχέδια του Ρήγα δεν έφτασαν στην Ελλάδα, διότι ο πρωτεργάτης της Ελληνικής ελευθερίας εκτελέστηκε στο Βελιγράδι στις 24 Ιουνίου του 1798. Το πρώτο σύνταγμα δημιουργήθηκε το 1822 στην Επίδαυρο. Το σύνταγμα καθιέρωνε την ισότητα μεταξύ των Ελλήνων και την ανεξιθρησκία. Ένα χρόνο μετά στην Β Γενική Συνέλευση που συνήλθε στο Άστρος στις 29 Μαρτίου, κυριαρχεί ο φιλελευθερισμός και η ελευθερία του ατόμου. Τον Μάρτιο του 1827 πραγματοποιήθηκε η Γ εθνοσυνέλευση στην Τροιζήνα. Εκεί αποφασίστηκε ότι για την επόμενη εφταετία κυβερνήτης της χώρας θα ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας. Επίσης, καθορίστηκαν οι αρμοδιότητες του Κυβερνήτη, της βουλής και των 3 εξουσιών. Ο Καποδίστριας υποσχέθηκε ότι θα νομιμοποιήσει την αλλαγή του πολιτεύματος ώστε να εκλέξουν οι πολίτες αυτούς που θα τους εκπροσωπήσουν στην επόμενη γενική συνέλευση. Όμως στις 27.9.1832 ο Ιωάννης Καποδίστριας δολοφονείται στο Ναύπλιο. Οι μεγάλες δυνάμεις (Γαλλία, Αγγλία, Ρωσία) συνεχίζουν να επεμβαίνουν στα εσωτερικά της Ελλάδας. Μετά το πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830 αναγνωρίζουν την χώρα μας ως ανεξάρτητο κράτος και εγκαθιδρύουν την κληρονομική μοναρχία. Το 1839 φέρνουν στην Ελλάδα τον Οθωνα Βιτελσμπαχ ώστε να γίνει βασιλιάς το 1835 αφού θα είναι πια ενήλικας. Ο Όθωνας διοικεί την Ελλάδα για περίπου 10 χρόνια χωρίς σύνταγμα. Η διακυβέρνηση του έφερε την χώρα σε οικονομικό αδιέξοδο. Την 3 η Σεπτεμβρίου του 1843 πολιτικοί, στρατιωτικοί και εξεγερμένοι πολίτες διεκδικούν την ψήφιση συντάγματος φωνάζοντας έξω από το παλάτι του Όθωνα «Ζήτω το σύνταγμα». Το σύνταγμα του 1844 θέσπισε το πολίτευμα της συνταγματικής μοναρχίας. Ωστόσο ο Όθωνας παραβίαζε το σύνταγμα με αποτέλεσμα ο λαός και η φρουρά των Αθηνών να επαναστατήσουν. Ο Όθωνας και η δυναστεία του κρίθηκαν έκπτωτοι. Το 1863 ύστερα από την Δ Γενική Συνέλευση στην Αθήνα εκλέγετε βασιλιάς ο Δανός πρίγκιπας Γεώργιος. Στην ίδια Συνέλευση ψηφίζεται το νέο σύνταγμα το οποίο φαίνεται να έχει μια δημοκρατική πνοή. Το σύνταγμα του 1864 : διακηρύσσει τα δικαιώματα της ίδρυσης ενώσεων, καθιερώνει την καθολική ψηφοφορία (άνδρες πάνω από 21), επιτρέπει τις συγκεντρώσεις των πολιτών, καθιερώνει την αρχή της ελευθερίας του τύπου και ορίζει τα καθήκοντα του βουλευτή ως ασυμβίβαστα. Δέκα χρόνια μετά την ψήφιση του Συντάγματος του1864 ο λαός δεν είναι ευχαριστημένος λόγω της διαρκούς επέμβασης του βασιλιά στην πολιτική ζωή του τόπου. Τη δυσαρέσκεια αυτή εξέφρασε ο Χαρίλαος Τρικούπης. Έτσι ο βασιλιάς το 1875 αναγκάστηκε να δεσμευτεί ότι πρωθυπουργός θα διορίζεται ο αρχηγός του κόμματος που θα έχει την πλειοψηφία στη Βουλή. Το 1909 έφτασε στην Αθήνα ο Ελευθέριος Βενιζέλος και αμέσως πρότεινε την αναθεώρηση του συντάγματος. Ο βασιλιάς δέχτηκε και διέλυσε τη Βουλή προκηρύσσοντας εκλογές. Οι αντιπρόσωποι των κομμάτων χωρίστηκαν σε δυο παρατάξεις, τους συντηρητικούς και τους ριζοσπάστες. Ο Βενιζέλος πήρε εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης από τον βασιλιά. Στο μεταξύ το 1912 ξεκίνησαν οι Βαλκανικοί πόλεμοι. Ο βασιλιάς Γεώργιος ο Α δολοφονήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Μετά την ενθρόνιση του Κωνσταντίνου Α επικράτησε εθνικός διχασμός ο οποίος κορυφώθηκε το 1922 με τη Μικρασιατική καταστροφή.

Οι δαιμόνιοι δημοσιογράφοι γράφουν για τη Δημοκρατία Η συζήτηση για το νέο σύνταγμα άρχισε τον Δεκέμβριο του 1924 και συνεχίστηκε με αργούς ρυθμούς μέχρι τον Ιούνιο του 1925. Τον Σεπτέμβρη του ιδίου έτους επιβλήθηκε η δικτατορία του στρατηγού Πάγκαλου. Ο Πάγκαλός διέλυσε την συνέλευση και κυβέρνησε τη χώρα ως δικτάτορας, αφού εντωμεταξύ εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας χωρίς αντίπαλο. Η αναθεώρηση και ψήφιση του Συντάγματος ολοκληρώθηκε το 1927 αφού είχε ανατραπεί η δικτατορία του Πάγκαλου το 1926 Το 1935 η Ε Εθνοσυνέλευση αποφάσισε την διεξαγωγή δημοψηφίσματος με σκοπό την επιλογή πολιτεύματος. Αυτή τη φορά το δημοψήφισμα ήταν υπέρ της βασιλείας. Ο βασιλιάς Γεώργιος Β επανήλθε στην Ελλάδα και ανέλαβε τα καθήκοντα του. Αμέσως μετά διέλυσε την Ε εθνική Συνέλευση και προκήρυξε εκλογές. Με αφορμή την κήρυξη γενικής απεργίας για τις 5 Αυγούστου 1936,τα μεσάνυχτα της 4 ης Αυγούστου δημοσιεύθηκαν δυο βασιλικά διατάγματα, τα οποία αποφάσιζαν την διάλυση της Γ Αναθεωρητικής βουλής και αναστολή ισχύος βασικών διατάξεων του Συντάγματος. Μετά την αποχώρηση των Γερμανών και την απελευθέρωση της Αθήνας, τον Οκτώβριο του 1944 σχηματιστικέ κυβέρνηση εθνικής ενότητας με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Ωστόσο πραγματοποιήθηκε ξανά δημοψήφισμα για το εάν ο λαός επιθυμούσε την επάνοδο του βασιλιά. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος έφερε πίσω τον βασιλιά τον Σεπτέμβριο του 1946. Η Δ Αναθεωρητική Βουλή ανέλαβε την αναθεώρηση του Συντάγματος. Το νέο Σύνταγμα τέθηκε σε ισχύ την 1 η Ιανουαρίου το 1952. Για ένα μεγάλο διάστημα πρωθυπουργός ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Έπειτα έγινε ο Γεώργιος Παπανδρέου. Στις 21 Απριλίου 1967 η δημοκρατία ανατράπηκα από μια ομάδα αξιωματικών, οι οποίοι εγκαθίδρυσαν δικτατορικό καθεστώς, γνωστό ως η χούντα των συνταγματαρχών. Η στρατιωτική χούντα βασάνισε, εκτόπισε και σύστησε ειδικά δικαστήρια για να δικάζει όσους αντιδρούσαν στο καθεστώς ή θεωρούνταν ύποπτοι. Πολλοί κρύφτηκαν, ξεσπιτώθηκαν ή έφυγαν στο εξωτερικό. Βασικό και δυναμικό κύτταρο οι φοιτητές, που κατέλαβα τη Νομική σχολή Αθηνών(Φεβρουάριο- Μάρτιο 1973) και το Πολυτεχνείο (15-17 Νοεμβρίου 1973). Ήταν οι κορυφαίες αντιστασιακές πράξεις εναντίων της χούντας. Οι δικτάτορες διέταξαν το στρατό να τους χτυπήσει. Τα προβλήματα της χώρας ήταν κρίσιμα και αναζητούσαν λύση γρήγορα. Τότε εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου κάλεσαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, που ζούσε στην Γαλλία. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επέστρεψε στις 24 Ιουλίου 1974. Οι εκλογές για την Αναθεωρητική Βουλή ορίστηκαν για τις 17 Νοέμβριου του 1974. Πρωθυπουργός αναδείχτηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Η νέα κυβέρνηση προκηρύσσει δημοψήφισμα για τη μορφή πολιτεύματος και ο λαός επιλέγει την Αβασίλευτη Δημοκρατία με ποσοστό 69,2%.Στις 20 Ιούνιου του 1975 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος Τσάτσος. Η Ε Αναθεωρημένη Βουλή ξεκίνησε το έργο της με έναν περιορισμό. Δεν θα μπορούσε να αλλάξει τη μορφή του πολιτεύματος.

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015 Ερευνά Με αφορμή την έκδοση της παρούσας εφημερίδας αποφασίσαμε να διεξάγουμε μια έρευνα. Σκοπός μας ήταν να διαπιστώσουμε εάν οι μαθητές των Δ Ε και Στ τάξεων γνωρίζουν την έννοια «Δημοκρατία».147 μαθητές έπρεπε να εντοπίσουν τις λέξεις-φρασεις που δεν ταιριάζουν με τη Δημοκρατία. Οι λέξεις φράσεις που χρησιμοποιήσαμε ήταν 1.Ελευθερία-ισότητα 2. λήψη αποφάσεων από έναν 3.Γενικές Συνελεύσεις 4. δημοψήφισμα 5.δικτατορία 6.ελεύθερη διακίνηση ιδεών 7.έκδοση εφημερίδων. Ακολουθούν τα αποτελέσματα της έρευνας κατά τάξη. Δ τάξη Αριθμός απαντήσεων Ποσοστό 1 Ελευθερία-ισότητα 14 22,2% 2 Αποφάσεις από έναν 18 28,5% 3 Γενικές Συνελεύσεις 6 9,5% 4 Δημοψήφισμα 5 7,9% 5 Δικτατορία 12 19% 6 Έκφραση ιδεών 4 6,4% 7 Έκδοση εφημερίδων 4 6,4% Σύνολο 63 100% Ε τάξη Αριθμός απαντήσεων Ποσοστό 1 Ελευθερία-ισότητα 11 10,6% 2 Αποφάσεις από έναν 38 36,9% 3 Γενικές Συνελεύσεις 4 3,9% 4 Δημοψήφισμα 3 2,9% 5 Δικτατορία 37 35,9% 6 Έκφραση ιδεών 6 5,8% 7 Έκδοση εφημερίδων 4 3,9% Σύνολο 103 100% Στ τάξη Αριθμός απαντήσεων Ποσοστό 1 Ελευθερία-ισότητα 10 9,7% 2 Αποφάσεις από έναν 34 32,7% 3 Γενικές Συνελεύσεις 7 6,7% 4 Δημοψήφισμα 6 5,8% 5 Δικτατορία 25 24% 6 Έκφραση ιδεών 16 15,4% 7 Έκδοση εφημερίδων 6 5,8% Σύνολο 104 100%

Οι δαιμόνιοι δημοσιογράφοι γράφουν για τη Δημοκρατία Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνονται οι απαντήσεις των μαθητών και των τριών τάξεων. 40,00% 35,00% 30,00% 25,00% 20,00% 15,00% Δ' ταξη Ε' ταξη Στ' ταξη 10,00% 5,00% 0,00% 1 2 3 4 5 6 7 Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι οι μαθητές εντόπισαν τις λέξεις-φρασεις που δεν ταιριάζουν στη Δημοκρατία. Παρατηρούμε όμως ότι η λέξη ελευθερία και ισότητα (νούμερο 1) συγκεντρώνει αυξημένα ποσοστά και από τις τρεις τάξεις αλλά κυρίως από την Δ. Ταυτόχρονα παρατηρούμε αυξημένα ποσοστά όσο αφορά την ελεύθερη μετακίνηση πολιτών (νούμερο 6) στην Στ τάξη.

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015 Αποσπάσματα από την συνέντευξη του στρατιώτη που οδηγούσε το τανκ στις 17 Νοεμβρίου του 1973 Ο κ. Σκευοφύλαξ, έφεδρος στρατιώτης του τεθωρακισμένου άρματος που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο έσπασε την σιωπή του και αποκάλυψε όσα συνέβησαν την μαύρη νύχτα που σημάδεψε την σύγχρονη ελληνική ιστορία. «Ντρέπομαι γι αυτό που έκανα». «Την ημέρα εκείνη ήμουν υπηρεσία. Στο στρατό είχα 10 μήνες. Ήμουν εκπαιδευτής στο Κέντρο Τεθωρακισμένων, στο Γουδί. Μόλις άρχισαν τα επεισόδια, μπήκαμε σε επιφυλακή. «Οι κομμουνιστές καίνε την Αθήνα» μας έλεγαν και εμείς τους πιστεύαμε». Στις 1.15 το πρωί της 17 ης Νοεμβρίου φτάσαμε στη διασταύρωση των λεωφόρων Αλεξάνδρας και Κηφισίας. Ο δρόμος για τα τανκ ήταν ανοιχτός πλέον προς το Πολυτεχνείο. Όταν φτάσαμε στη διασταύρωση της λεωφόρου Αλεξάνδρας και της οδού Πατησίων μας έδωσαν εντολή να σταματήσουμε. Εκεί μείναμε περίπου μια ώρα. Ο κόσμος θυμάμαι ότι μας φώναζε «είμαστε αδέλφια, είμαστε αδέλφια». Εγώ ήθελα να τους φάω. Τους έβλεπα σαν παράσιτα». Την έξοδο των τανκ θα πληροφορηθούν οι Αθηναίοι από τον εκφωνητή του πολυτεχνείου Δημήτρη Παπαχρήστο. Παρά τις παρεμβολές ο εκφωνητής απευθύνει έκκληση στα «στρατευμένα νιάτα» να μη χτυπήσουν. «Δεν θα χτυπήσουν τα παιδιά, τα αδέλφια μας οι φαντάροι, το φρούριο της ελευθερίας, το μόνο μέρος της Ελλάδας που είναι ελεύθερο. Δεν έχουμε όπλα. Προτάσσουμε μόνο ανοιχτά τα στήθη μας. Λαέ της Αθήνας, όλοι μαζί το σύνθημα: λαός και στρατός μαζί. Δεν θα χτυπήσει ο στρατός» Μας είπαν να πάμε κοντά στο πολυτεχνείο, αλλά όχι μπροστά στην πόρτα. Αυτό κάναμε. Σταματήσαμε λίγα μέτρα πιο πέρα». Στη θέα των τανκς εκατοντάδες φοιτητές πλησιάζουν στην πύλη, ανεβαίνουν στα κάγκελα και φωνάζουν συνθήματα συναδέλφωσης. «Φτάνοντας μπροστά από την πόρτα, έστριψα το άρμα προς το Πολυτεχνείο, με γυρισμένο το πυροβόλο προς τα πίσω. Οι φοιτητές φωνάζουν με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση και αγωνία προς τους στρατιώτες «είμαστε αδέλφια, αφήστε τα άρματα». Ο εκφωνητής φωνάζει. Δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα με το στρατό. Δε θέλουμε να χυθεί ελληνικό αίμα». Ένα τέταρτο πριν τις 3 οι στρατιωτικοί δίνουν προθεσμία λίγων λεπτών στους φοιτητές για να αποχωρήσουν από το Πολυτεχνείο, να παραδοθούν. Στις 3 τα ξημερώματα ήρθε ο οδηγός του άρματος και μου λέει : «θα μπούμε μέσα, θα ρίξουμε την πύλη. Ετοιμάσου». «Πήρα θέση και ξεκίνησα. Δεν έβλεπα πολλά πράγματα, δεν είχα καλό οπτικό πεδίο, γιατί κοιτούσα πια απ τη θυρίδα του άρματος. Δέκα εκατοστά πριν από την πόρτα, σταμάτησα. Σταμάτησα σκόπιμα. Αν έμπαινα με ταχύτητα, θα σκότωνα δεκάδες άτομα που εκείνη τη στιγμή ήταν κρεμασμένα στα κάγκελα». Λίγα λεπτά αργότερα ο δυνατός προβολέας του τανκ σκοπεύει την πύλη. «Η καγκελόπορτα έπεσε αμέσως. Η αριστερή ερπύστρια έλιωσε το αυτοκίνητο που είχαν τοποθετήσει οι φοιτητές για να φράξουν την είσοδο. Με το που έπεσε η πύλη του Πολυτεχνείου εισέβαλαν οι αστυνομικοί για να συλλάβουν τους φοιτητές. Λίγο αργότερα κατέβηκα και γω από το άρμα και μπήκα στο χώρο του Πολυτεχνείου. Δεν υπήρχε νεκρός. Θα μπορούσαν όμως και να υπήρχαν νεκροί»

Οι δαιμόνιοι δημοσιογράφοι γράφουν για τη Δημοκρατία «Στο προαύλιο υπήρχαν πολλοί χτυπημένοι, θυμάμαι είδα πολλούς τραυματίες ενώ τρεις-τεσσερις ήταν σωριασμένοι κάτω ακίνητοι. Δεν ήξερα αν ήταν νεκροί αλλά ούτε κοίταξα να δω. Κάποια στιγμή ένας φοιτητής όρμησε πάνω μου και είπε «Τι κατάλαβες τώρα που μπήκες;» αφήνιασα. Έβγαλα το πιστόλι και προτάσσοντάς το γύρισα και του είπα ουρλιάζοντας: «Σκάσε, μη σε καθαρίσω». Αυτός ο φοιτητής δεν ξέρει πόσο τυχερός στάθηκε εκείνη τη στιγμή.. Αν έλεγε μια κουβέντα παραπάνω θα τον σκότωνα! Τέτοιος ήμουν. Ένας φασίστας». «Όπως περνούσαν οι φοιτητές θυμάμαι ότι έριχναν μέσα στο τανκ πακέτα τσιγάρα και ότι προμήθειες είχαν μαζί τους. Όταν γυρίσαμε στο Γουδί, το άρμα έμοιαζε με περίπτερο. Όσο σκέφτομαι ότι οι φοιτητές μας έδιναν σάντουιτς και τσιγάρα, μετά απ όσα κάναμε Δεν μπορώ να το συγχωρέσω στον εαυτό μου. Σκέφτομαι τι πήγα και έκανα!...». «Εκατοντάδες φοιτητές καταφέρνουν να βγουν έξω από το Πολυτεχνείο, ξεχύνονται στους δρόμους, τρέχουν για να γλιτώσουν τη ζωή τους, καθώς γίνονται στόχος ελεύθερων σκοπευτών. Όταν γυρίσαμε στο στρατόπεδο, έγινα ήρωας. Οι στρατιωτικοί μου έδιναν συγχαρητήρια. Τότε αισθανόμουν ότι ήμουν κάποιος, ότι έκανα κάτι μεγάλο. Ένιωθα περήφανος». Ο κ. Σκευοφυλαξ έκανε μια ήρεμη ζωή. Δεν ένοιωθε να τον ενοχλούν. Μια φορά μόνο το επώνυμο του τον έφερε σε δύσκολη θέση. «Στη δουλειά κάποιος άκουσε πώς με λένε και ρώτησε αν έχω κάποια σχέση με τον «πορτάκια», όπως είπε, του Πολυτεχνείου. «Ξάδελφος μου είναι, μακρινός. Σκοτώθηκε σε τροχαίο» απάντησα. Είμαι ένας άνθρωπος που δεν υπήρξε ποτέ 20 χρονών. Ο έφεδρος στρατιώτης Α. Σκευοφύλαξ σκοτώθηκε σε τροχαίο! Οι φίλοι μου δεν ξέρουν ποιος είμαι ούτε κανείς στη γειτονιά. Στα παιδιά μου δεν το έχω πει ακόμα». Για τους ανθρώπους που αντιστάθηκαν στη χούντα, ο κ. Σκευοφύλαξ θα μιλήσει με κολακευτικά λόγια. «Είχαν μεγάλη ψυχή. Ήταν παλικάρια. Δεν ξέρω αν έχει νόημα αλλά θα ήθελα να τους πω μια μεγάλη συγνώμη». Ο οδηγός του τανκ που μπήκε στο Πολυτεχνείο δεν θα ξεχάσει τη νεαρή φοιτήτρια που τραυματίστηκε σοβαρά κατά την εισβολή. «Πιστεύω πως αν τη δω σήμερα, δεν θα ξέρω τι να της πω. Θα ήθελα να τη δω, να της πω. Δεν τολμάω όμως. Τα λόγια δεν σβήνουν τις πράξεις».