Ο Λέξους Μανταλέξους και ο Γαϊδάρ Ανακαλύπτουν τα ονόματα των ανθρώπων Στην ίδια σειρά κυκλοφορούν ακόμα δύο ηλεκτρονικά βιβλία: α) Λέξους Μανταλέξους ανακαλύπτει τα ονόματα των ζώων (κλικ εδώ) β) Ο Λέξους Μανταλέους ανακαλύπτει τα ονόματα των ψαριών (κλικ εδώ) 3 Σωτήρης Αθηναίος athi@24grammata.com 1
Ο Λέξους Μανταλέξους ήταν ένας φαντασμένος και χαζός μάγος. Δεν ήταν έξυπνος και για αυτό γινόταν κακός, επειδή δεν ήθελε να καταλαβαίνουν τη χαζομάρα του. Δεν είχε κανένα φίλο, γιατί όλους τους φοβόταν. Νόμιζε ότι τα ήξερε όλα και συμπεριφερόταν με σκληρότητα στον Άραβα βοηθό του, τον Γαϊδάρ. Μάλιστα, έδωσε αυτό το όνομα στο βοηθό του, γιατί στα αραβικά γαϊδάρ σημαίνει σκληρότητα και καταπίεση και ο φουκαράς ο βοηθός του φαίνεται ότι άντεχε σ αυτά 2
Ο Λέξους Μανταλέξους και ο Γαϊδάρ, αφού βρήκαν τα ονόματα για τα ζώα του αγρού καθώς και για τα ψάρια έχουν να αντιμετωπίσουν ένα, ακόμα, σοβαρό πρόβλημα. Στο χωριό Ανωνυμία οι άνθρωποι δεν έχουν ονόματα. Κάλεσαν το μάγο και το βοηθό του για να τους λύσουν το πρόβλημα. - Χμμμ. Ώστε κανένας εδώ δεν έχει όνομα, είπε ο Λέξους Μανταλέξους. Χμμμ. Το πρόβλημα σας είναι πολύ δύσκολο. Όμως, αν μου υποσχεθήτε ότι θα μου προσφέρετε πλούσιο φαγοπότι, εεεγώ μπορώ να σας το λύσω. Τότε, όλοι συμφώνησαν και για να καλοπιάσουν τον Λέξους Μανταλέξους στρώθηκαν αμέσως στο φαγητό, μέχρι αργά το βράδυ. 3
Την επόμενη ημέρα ο Γαϊδάρ βγήκε να γνωρίσει το χωριό. Ο Λέξους Μανταλέξους έμεινε μέσα (αδιαφορούσε για το χωριό, αλλά περισσότερο αδιαφορούσε για τους ανθρώπους). Ο Γαϊδάρ συνάντησε μία χαμογελαστή κυρία και την καλημέρισε: - Καλήμέρα, καλή μου κυρία. Φαίνεστε ευτυχισμένη - Είμαι πραγματικά ευτυχισμένη, είπε εκείνη, γιατί ο γυιος μου και η κόρη μου δεν είναι ποτέ λυπημένοι. Κάθε μέρα προοδεύουν. Μαθαίνουν, δηλαδή, κάτι καινούριο και αυτό τους γεμίζει ικανοποίηση. Έχουν θάρρος και ελπίδα στη ζωή. Με προθυμία προσφέρουν στους άλλους τα πράγματα τους και γι αυτό τα μάτια τους λαμποκοπούν από χαρά. Μακάρι, να είχαν και ένα όνομα Νταααν.Ιδέα φωτεινή κατέβηκε στο κεφάλι του Γαϊδάρ και τρέχει στο αφεντικό του. Του διηγείται όλη την ιστορία και στο τέλος τον συμβουλεύει: 4
- Αφεντικό, Χαραλάμπο να ονομάσουμε το αγοράκι, αφού η μητέρα του λέει ότι λάμπει από χαρά. - Και το κοριτσάκι; Ρώτησε ο Λέξους Μανταλέξους - Χαρούλα, επειδή είναι τόσο χαρούμενη, είπε ο Γαϊδάρ. Τότε ο Λέξους Μανταλέξους πήρε το πολύ σοβαρό του ύφος (πάλι ψέματα ετοιμαζόταν να πει). Σκέφτηκε για λίγο και φώναξε: - Χωρικοί, χωρικοί ελάτε να ακούσετε. Εγώ σκέφτηκα για πολλές ώρες. Εγώ μελέτησα (οι εγωιστές αγαπάνε πολύ τη λέξη «εγώ»). Εγώ συμβουλεύτηκα τη γνώμη του μεγάλου σοφού Δον Μπαρούφα και στο τέλος εγώ αποφάσισα να ονομάσω εκείνα, τα δύο παιδάκια, Χαράλαμπο και Χαρούλα, γιατί λάμπουν από χαρά και είναι πάντα χαμογελαστά. 5
Τότε, πετάχτηκε μία άλλη μητέρα από το πλήθος και είπε: - Και το δικό μου κοριτσάκι μοιάζει στον Χαράλαμπο και τη Χαρούλα. Είναι πάντα χαρούμενο. Σας παρακαλώ, βρείτε και για το κορίτσι μου ένα νέο όνομα. - Ωωχ, να τα δύσκολα, ψιθύρισε ο Λέξους Μανταλέξους. Και τώρα τι κάνουμε, Γαϊδάρ; Εγώ λέω να το βάλουμε στα πόδια, καταστροφή!!πού θα βρούμε και τρίτο όνομα με το ίδιο νόημα; - Ηρέμησε, είπε ο Γαϊδάρ. Αν σε δούνε φοβισμένο, κανένας δε θα πιστεύει σε σεένα. Θυμάσαι, τότε που είχαμε πάει στο Ισραήλ, ένα χαρούμενο κοριτσάκι που σε έκανε πάντα να γελάς; - Την Αννούλα; Είπε ο Λέξους Μανταλέξους - Ναι, Άννα στα εβραϊκά σημαίνει χάρη. Άννα, λοιπόν, θα ονομάσουμε και αυτο το κορίτσι 6
Ο Λέξους Μανταλέξους το ανακοίνωσε στους χωρικούς και όλοι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα. Είχαν, επιτέλους, επινοηθεί τα πρώτα ονόματα στο χωριό τους. Ζήτησαν να ετοιμαστεί ένα μεγάλο φαγοπότι και γλέντησαν μέχρι αργά το βράδυ. 7
Την άλλη μέρα, ήρθαν μία μητέρα και ένας πατέρας να βρουν τον Λέξους Μανταλέξους. Είχαν στην αγκαλιά τους δύο δίδυμα αγόρια και είπε, η μητέρα, στον μάγο - Θα ήθελα να δώσω το ίδιο όνομα και στα δύο αγοράκια. Θεωρώ ότι ο θεός μου έκανε ένα πολύ μεγάλο δώρο, που μου τα έστειλε. Ξέρετε, εγώ και ο άνδρας μου, θέλαμε να κάνουμε παιδιά, αλλά δεν μπορούσαμε να τα αποκτήσουμε. Είναι γνωστό ότι δεν μπορείς να αποκτήσεις πάντα ό,τι θέλεις. Πέρναγαν τα χρόνια, όλοι μας οι φίλοι είχαν παιδιά και εμείς όχι. Όμως, πάντα πιστεύαμε ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε. Είχαμε, δηλαδή, επιμονή και υπομονή ώσπου στο τέλος, αποκτήσαμε αυτά τα δύο πανέμορφα αγοράκια. Βρείτε μου, σας παρακαλώ, δύο διαφορετικά ονόματα για να ευχαριστήσουμε το θεό για το δώρο που μας έκανε Νταααν.Ιδέα φωτεινή κατέβηκε στο κεφάλι του Γαϊδάρ 8
- Αφεντικό, Θεόδωρο να ονομάσουμε τον ένα, αφού λέει ότι είναι δώρο από το Θεό - Και το άλλο αγοράκι πως θα το ονομάσουμε; Πες μου, σε παρακαλώ, καλέ μου Γαϊδάρ - Ιωάννη θα το ονομάσουμε. Δε θυμάσαι τον Ιωάννη, που είχαμε γνωρίσει στο Ισραήλ. Αυτός μου έλεγε ότι ιωνά, στα εβραϊκα, σημαίνει το δώρο του θεού. Άρα, τα αγοράκια θα τα ονομάσουμε Θεόδωρο και Ιωάννη, ονόματα που σημαίνουν το ίδιο πράγμα. - Αρκετά, είπε με θυμό ο Λέξους Μανταλέξους (τώρα, ο αχάριστος, είχε μάθει ό,τι χρειαζόταν και δεν παρακαλούσε πια τον Γαϊδάρ) άσε με, τώρα, να σκεφτώ μόνος μου. - Να, γιατί δεν έχεις φίλους, είπε από μέσα του ο Γαϊδάρ. Γιατί δεν ξέρεις να πεις ευχαριστώ στους ανθρώπους που σε βοήθησαν. 9
Ο Λέξους Μανταλέξους έκανε πάλι πως σκέφτεται, κάτι είπε για τον Δον Μπαρούφα, μίλησε ώρα για τις προσωπικές του μελέτες και στο τέλος αποκαλύπτει στη μητέρα, που περίμενε με αγωνία, τα ονόματα: - Θεόδωρο και Ιωάννη, θα ονομάσεις τα παιδιά σου, γιατί και τα δύο σημαίνουν: το δώρο του θεού. Η μητέρα χάρηκε πολύ. Φίλησε τον Λέξους Μανταλέξους, ενώ αντίθετα κοίταξε με περιφρόνηση τον Γαϊδάρ και έφυγε δίχως να τον χαιρετήσει. Ο Γαϊδάρ ήταν πολυ λυπημένος, γιατί για άλλη μια φορά καταλάβαινε ότι πολλοι άνθρωποι εκτιμούν και πιστεύουν εύκολα ό,τι τους λένε οι ψεύτες σαν τον Λέξους Μανταλέξους. 10
Την άλλη μέρα ο Λέξους Μανταλέξους και ο Γαϊδάρ βγήκαν να κάνουν μία βόλτα στους αγρούς. Ο Γαϊδάρ είχε παρει τα βιβλία του μαζί, για να διαβάσει ξαπλωμένος κάτω από ένα δέντρο. Ο μάγος ήθελε να γυρίσει στο δωμάτιο του για να κάνει το μπάνιο του. Γκρίνιαζε συνέχεια: - Εεεγώ, ενας Λέξους Μανταλέξους της γνωστής οικογένειας των Μανταλεξαίων δεν μπορώ να καθήσω στο βρόμικο χώμα για να διαβάσω. - Το χώμα του αγρού δεν είναι ποτέ βρόμικο, αφεντικό, είπε ο Γαϊδάρ. Είναι αυτό που δίνει φαϊ και ζωή σε όλους μας. - Εμένα φαϊ μου δίνει το Σούπερ Μάρκετ, είπε ο Λέξους Μανταλέξους 11
- Τι να σου εξηγήσω τώρα, βρε ζώον, είπε από μέσα του ο Γαϊδάρ Εκείνη τη στιγμή πλησίασε ένας γεροδεμένος άντρας με το νεαρό γυιο του και είπε: - Είμαι αγρότης και είμαι ευτυχισμένος από τη δουλειά που κάνω. Κάθε μέρα ξυπνώ, μόλις βγαίνει ο ήλιος. Μαζί μου ξυπνάν και όλα τα ζώα. Πάω στα χωράφια μαζί με το γυιο μου, οργώνουμε τη γη, τη σπέρνουμε, την ποτίζουμε, βγάζουμε τα αγριόχορτα. Είμαι περήφανος που βοηθάμε τη γή να γεννήσει τους καρπούς, που θα φάω εγώ, η οικογένεια μου, αλλά και όλο το χωριό. Μακάρι, να είχαμε ένα όνομα που να εκφράζει την αγάπη μας προς τη γη Νταααν. Ιδέα φωτεινή κατέβηκε στο κεφάλι του Γαϊδάρ 12
- Αφεντικό, Γεώργιο να τον ονομάσουμε, αφού του αρέσει να εργάζεται τη γη - Και τον γυιό του; Ρώτησε ο Λέξους Μανταλέξους - Ας του δώσουμε το όνομα της θεας Δήμητρας, που, όπως λέει το όνομα της ήταν η μητέρα της γης (Γη - μήτηρ: Δήμητηρ). Ας τον ονομάσουμε, δηλαδή, Δημήτρη Ο Λέξους Μανταλέξους έκανε πως σκέφτεται και μετά από λίγο είπε: - Άκου, αγρότη. Εεεεγώ, μόνος μου, δίχως τη βοήθεια κανενός (ουτε καν του Δον Μπαρούφα), σκέφτηκα και αποφάσισα να σε ονομάσω Γεώργιο, επειδή εργάζεσαι τη γη. Ο γυιος σου θα ονομαστεί Δημήτρης, για να θυμίζει τη Δήμητρα, μια παλιά θεά της γεωργίας. Ο αγρότης, ο Γιώργος πλέον, ήταν πολύ χαρούμενος και έτρεξε να το πει στους συγχωριανούς του για να ετοιμάσουν το γλέντι 13
Το βράδυ, αφού πρώτα έφαγαν, σηκώθηκε ο αρχηγός των χωρικών και είπε - Λέξους Μανταλέξους, θέλω να σε ευχαριστήσω που μας βρήκες τα πρώτα ονόματα. Αλλά δε σε χρειαζόμαστε άλλο. Αύριο, σε παρακαλώ, θέλω να φύγεις. - Μα γιατί; Ρώτησε ο Λέξους Μανταλέξους. Έχω τόσα πολλά, ακόμα, ονόματα να βρώ - Το ξέρω, είπε ο αρχηγός. Αλλά, τώρα, ένα δικό μας παιδί, ο Λεξουλίνος, που σας παρακολουθούσε, έμαθε πως φτιάχνετε τα ονόματα (δηλαδή πως τα φτιάχνει ο Γαϊδάρ). Έδωσε, ήδη, πολλά ονόματα σε συγχωριανούς και στη συνέχεια θα μάθει και εμάς να σχηματίσουμε και άλλα ονόματα. - Ας γελάσω: χα, χα, χα, είπε ο Λέξους Μανταλέξους. Κανένας δεν είναι καλύτερος από εμένα. Εεεγώ είμαι ο 14
Λέξους Μανταλέξους της γνωστής οικογένειας των Μανταλεξαίων Τότε, οι χωρικοί ενθάρρυναν τον Λεξουλίνο να μιλήσει: - Λε-ξου-λί-νος, Λε-ξου-λί-νος, φώναζαν όλοι μαζί. Ο Λεξουλίνος σηκώθηκε και είπε: - Στην αρχή ξεκίνησα με τα εύκολα. Έδωσα σ αυτον τον άνδρα το όνομα Αντρέας, γιατί είναι πολύ ανδρείος. Δουλεύει, δηλαδή, από το πρωί μέχρι το βράδυ για να μεγαλώσει τα παιδιά του. Και αυτό είναι, για μένα, η πραγματική ανδρεία. 15
- Μετά έδωσα σ αυτή τη γυναίκα το όνομα Ευτυχία, δηλαδή, καλή τύχη. Και έχει καλή τύχη αυτή η γυναίκα, αφού είναι καλά στη υγεία της, την αγαπάει ο αντρας της και τα παιδιά της. Έχει, επίσης, πολλούς φίλους για να διασκεδάζει, αλλά και για να την βοηθούν, όταν έχει προβλήματα. - Μετά, ονόμασα αυτόν τον άνδρα Φίλιππο, γιατί είναι πολύ φίλος (δηλαδή, αγαπά) τους ίππους (δηλαδή, τα 16
άλογα). Επίσης, τον αδελφό του, τον ονόμασα Ιπποκράτη, γιατί είναι πολύ ικανός στο να ιππεύει. - Τελευταία, ονόμασα αυτή τη γυναίκα Ελευθερία, γιατί προσπαθεί να νικήσει όλα αυτά που τη φοβίζουν. Άλλωστε, αυτό δεν είναι η ελευθερία; - Και, βέβαια, η έρευνα δεν τελείωσε και ούτε ποτέ θα τελειώσει. Θα συνεχίσουμε, όμως, εμείς οι απλοί άνθρωποι, χωρίς τους μάγους και τον Δον Μπαρούφα να ψάχνουμε, και αν κάποτε σας χρειαστούμε σας ξαναφωνάζουμε 17
Έτσι, ο Λέξους Μανταλέξους και ο Γαϊδάρ, αφού πήραν όσο φαϊ ήθελαν, έφυγαν από το χωριό της Ανωνυμίας. Κάποιοι είπαν ότι πήγαιναν προς την πόλη, γιατί??? 18
ΓΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ...ΓΟΝΕΙΣ Ο Λεξουλίνος βρήκε ακόμα τα παρακάτω: 1. Άγγελος: αυτός που μεταφέρει ειδήσεις. Κύριο όνομα από την αρχαιότητα. 2. Αθανάσιος: προσδιορίζει, κυρίως, την αθανασία της ψυχής 3. Αικατερίνη: ίσως από το εκάτερος, δηλαδή «ο καθένας από του δύο». Σύμφωνα με άλλη εκδοχή 19
παράγεται από το «καθαρός» και απ εδώ πέρασε σε όλες τις γλώσσες ως Katherine. 4. Αλέξανδρος: από το ρήμα αλέξω (:προστατεύω)+ ανδρας. Από το ρήμα αλέξω παράγονται και τα: αλεξίπτωτο, αλεξίσφαιρο κ.α. 5. Άλκηστη: από το ουσιαστικό αλκή(: ισχύς) 6. Αλκιβιάδης: παράγεται από τα ουσιαστικά: αλκή (: ισχύς) + βίος. 7. Αναστάσιος: ο,τιδήποτε σχετίζεται με την Ανασταση του Χριστού 8. Ανδρέας: από το ουσιαστικό ανηρ, ανδρός. Ένας από τους δώδεκα αποστόλους. Αδελφός του Πέτρου. 9. Αντώνιος: Λατινική λέξη, ίσως ετρουσκικής προέλευσης 10. Αριστοτέλης: Από τις λέξεις: άριστον + τέλος(: σκοπός). Το όνομα προσδιορίζει αυτόν που πετυχαίνει άριστα το σκοπό του 11. Αφροδίτη: παράγεται από τις λέξεις αφρός + δύομαι και δηλώνει την κόρη που γεννήθηκε από του αφρούς. 12. Αχιλλέας: παράγεται, μάλλον, από τη λέξη «άχος» (: θλίψη).πιθανόν οαχιλλέας να ήταν ο άνθρωπος που 20
προκαλούσε πόνο και θλίψη, επειδή ήταν πολύ καλός πολεμιστής 13. Βασίλειος: παράγεται απο τη λέξη βασιλιάς. 14. Βεατρίκη: Λατινικό όνομα απο το beatrix (μακάριος, ευτυχής). Αντιστοιχει με το ελληνικό όνομα Ευτυχία 15. Γεράσιμος: Γέρας στα αρχαία ελληνικά σημαίνει βραβείο, έπαθλο. Άρα, το όνομα Γεράσιμος προσδιορίζει τον βραβευμένο. 16. Γεώργιος : δες σελ 17. Διονύσιος: παράγεται απο το όνομα Διόνυσος. Το πρώτο συνθετικό αυτού του ονόματος αναφέρεται στον Δία. 18. Δημήτρης: δες σελ. 19. Ερμης: ένας από τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου. Το όνομα, ίσως, παράγεται από τη λέξη έρμα, που ήταν ο σωρός από πέτρες που έβαζαν πάνω από τους τάφους (σύμβολο του ψυχοπομπου Ερμη) 20. Ελευθέριος: παράγεται από τη λέξη ελεύθερος. 21. Εμμανουήλ: εβραϊκή φράση el Immanu (: ο θεός είναι μαζί μας) 22. Ευγενία: ευ + γένος. Αυτή που έχει αρχοντική καταγωγή 21
23. Ιπποκράτης: δες σελ 24. Θεόδωρος: δες σελ 25. Θεμιστοκλης: παράγεται από τις λέξεις θέμις(: δικαιοσύνη) + κλέος(:δόξα), δηλαδή, ο δίκαιος. 26. Ηλέκτρα: Κόρη του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμήστρας. Η αρχική σημασία της λέξης «φωτεινή, λαμπρή, ξανθιά» 27. Ιωάννης: δες σελ 28. Κυριάκος: παράγεται από το Κύριος, ο Θεός. 29. Κωνσταντίνος: παράγεται απο τη Λατινική λέξη constans, που σημαίνει : βέβαιος, σταθερός 30. Λεωνίδας: η λέξη παράγεται από το ουσιαστικό λέων. 31. Λουκας και Λουκία: αυτός που κατάγεται από τη Λουκανία, Ν. Ιταλία. 32. Μαγδαληνή: Το όνομα προσδιορίζει τη γυναίκα που κατάγεται από τα Μάγδαλα (πόλη κοντά στην Καπερναούμ). Μιγδαλ, στα εβραικά, σημαίνει πύργος 33. Μάρθα: Το όνομα (Ταμάρ) προέρχεται από την Αραμαϊκή γλώσσα και σημαίνει Βάια. Κατ άλλους αντιστοιχεί με το Ελληνικό «Δέσποινα» 22
34. Μαρία: μητέρα του Ιησού Χριστού. Το όνομα Μαριάμ, στα εβραϊκά, σημαίνει, πιθανόν, «ανυπότακτη» ή κατ άλλους «Δέσποινα» 35. Μάρκος: Το όνομα προέρχεται από τα Λατινικά: Mars (: ο Άρης, ο θεός του πολέμου). 36. Ματθαιος. Η εβραϊκή φράση Ματιθχιαχ σημαίνει το δώρο του θεού 37. Νικόλαος:Σύνθετη λέξη : νίκη + λαός. 38. Όμηρος: Πιθανόν να προσδιορίσει τον άνθρωπο που κρατείται ως όμηρος. 39. Ορέστης: Αρχικά προσδιόριζε τον άνθρωπο των βουνών (όρος). 40. Παναγιώτης, Παναγιώτα: παράγεται από το επίθετο πανάγιος (ο άγιος σε υπέρτατο βαθμό). 41. Πέτρος: πάράγεται από τη λέξη «πέτρα». Ως όνομα θεωρείται μετάφραση του Αραμαϊκου ονόματος Κηφάς (: πέτρα). 42. Στέλλα: παράγεται από τη Λατινική λέξη stella (: αστέρι) 43. Στέφανος: από το ουσιαστικό «στεφάνι», και αυτό παράγεται από το ρήμα στέφω (: περικλείω) 23
44. Στυλιανός: παράγεται από τη λέξη στύλος ( κολόνα). Προέκυψε, ίσως, από την ευχή των γονέων να γίνει το παιδί τους γερό σαν στύλος (Λυγερός) 45. Σωκράτης: σύνθετη λέξη από το: σώος (:αβλαβής) + κράτης. Το όνομα είναι ομόρριζο με το Σωτήριος 46. Σωτήριος: αυτός που οδηγεί στη σωτηρία 47. Τηλέμαχος: σύνθετο όνομα από το τηλε + μάχη ( αυτός που είναι μακριά από τη μάχη) 48. Φωτιος: παράγεται από τη λέξη φως. Προσδιορίζει αυτον που εκπέμπει φως. 49. Χαρά: σελ 3 24
25