Προβολή της ταινίας στα Χανιά: Ταξίδι στην Ιταλία, του Ρομπέρτο Ροσελίνι

Προβολή της ταινίας στα Χανιά: Ταξίδι στην Ιταλία, του Ρομπέρτο Ροσελίνι Ο πολιτιστικός σύλλογος «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ» συνεχίζοντας αυτόν τον χειμώνα το «ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ» θα προβάλει την Κυριακή, 19 Φεβρουαρίου 2017 στις 20.00μ.μ. σε συνεργασία με τη NEW STAR στην αίθουσα ορόφου του Τ.Ε.Ε. Δυτικής Κρήτης (Νεάρχου 23, είσοδος από Γιαμπουδάκη) την σπουδαία ταινία ενός από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες στην ιστορία του ιταλικού, αλλά και του παγκόσμιου κινηματογράφου, του Ρομπέρτο Ροσελίνι με τίτλο: «Ταξίδι στην Ιταλία/Viaggio in Italia (1950)». Πρωταγωνιστούν ο Τζόρτζ Σάντερς, η αξεπέραστη Ίνγκριντ Μπέρκμαν κ.α. Έτος παραγωγής: 1954 Xώρα παραγωγής: Ιταλία Διάρκεια: 97 λεπτά Σκηνοθεσία: Roberto Rossellini Σενάριο: Roberto Rossellini, Vitaliano Brancati, Antonio Pietrangeli Παίζουν: Ingrid Bergman, George Sanders, Anna Proclemer. Λίγα λόγια για την ταινία: H υπόθεση της ταινίας αυτής διαδραματίζεται στη Νάπολη, την οποία ο πλούσιος Βρετανός δικηγόρος Αλεξάντερ (Τζορτζ Σάντερς) και η σύζυγός του Κάθριν (Ίνγκριντ Μπέργκμαν) επισκέπτονται προκειμένου να διευθετήσουν

τα της περιουσίας ενός θείου που απεβίωσε. Το ταξίδι αυτό θα είναι η τελευταία ελπίδα αναβίωσης του γάμου τους, που αντιμετωπίζει πλήθος προβλημάτων. Αναδημοσίευση από το ekriti.gr Tαξίδι στην Ιταλία με Ρομπέρτο Ροσελίνι και Ίνγκριντ Μπέργκμαν Γιώργος Ρούσσος Ο Ρομπέρτο Ροσελίνι, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες στην ιστορία του ιταλικού, αλλά και του παγκόσμιου κινηματογράφου. Επηρέασε καθοριστικά την εξέλιξη της Έβδομης Τέχνης, ενώ παράλληλα διέδωσε με τον καλύτερο τρόπο το Ιταλικό Σινεμά σε όλο τον κόσμο, μέσα από τα μοναδικά του έργα. Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε σε επανέκδοση το φιλμ «Στρόμπολι Γη του Θεού»/Stromboli (1950), που αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα γραφής του δημιουργού. Αυτή τη φορά έχουμε την ευκαιρία με το «Ταξίδι στην Ιταλία» (Viaggio in Italia/Journey to Italy 1950), να απολαύσουμε ακόμη μία ταινία του Ροσελίνι έχοντας και πάλι ως πρωταγωνίστρια του, την αγαπημένη Ίνγκριντ Μπέργκμαν. H υπόθεση της ταινίας «Ταξίδι στην Ιταλία»/Viaggio in Italia/Journey to Italy (1950) διαδραματίζεται στη Νάπολη. Εκεί ο πλούσιος Βρετανός δικηγόρος Αλεξάντερ (Τζορτζ Σάντερς) και η σύζυγός του Κάθριν (Ίνγκριντ Μπέργκμαν) προσπαθούν να διευθετήσουν τα παρελκόμενα της περιουσίας ενός θείου που απεβίωσε. Όμως παράλληλα το ταξίδι αυτό θα είναι και η τελευταία ελπίδα αναβίωσης του γάμου τους, που αντιμετωπίζει πλήθος προβλημάτων. Ο Ρομπέρτο Ροσελίνι κατορθώνει να συλλάβει μοναδικά στιγμιότυπα από τη μεταξύ τους επικοινωνία και τα βλέμματα που ανταλλάσσει το ζευγάρι, καθιστώντας την ταινία μία από τις

κορυφαίες ερωτικές ιστορίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Το «Ταξίδι στην Ιταλία» θα αποτελέσει διαχρονική πηγή έμπνευσης και θα επηρεάσει για κινηματογραφιστές, όπως ο Αντονιόνι και ο Γκοντάρ. Η Μπέργκμαν και ο Ροσελίνι μετρούν ήδη τέσσερα χρόνια κοινού βίου η πρώτη τους συνεργασία ήταν το 1950 στο φιλμ, «Στρόμπολι Γη του Θεού» (Stromboli) και σύμφωνα με μέλη του συνεργείου που συμμετέχει στα γυρίσματα, υπάρχουν ήδη σημάδια έντασης στη μεταξύ τους σχέση. Θα μείνουν βέβαια μαζί ως το 1957, αλλά είναι πιθανόν η ταινία αυτή να περιέχει και στοιχεία «αυτοβιογραφικά». Η Μπέργκμαν θα κερδίσει με αυτή την ερμηνεία της το Διεθνές Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού (1954- Βραβεία Bambi). Η υποδοχή της ταινίας από το κοινό και τους κριτικούς της εποχής είναι μέτρια. Κάτι που δεν εμποδίζει ωστόσο το (μετέπειτα θρυλικό) γαλλικό περιοδικό Cahiers du Cinèma να καθιερώσει τον Ροσελίνι ως τον «εφευρέτη του σύγχρονου κινηματογράφου». Σύμφωνα με τον Φρανσουά Τρυφώ, πρόκειται για την πρώτη ταινία που έχει «ως θέμα της ένα συναίσθημα και τις παραλλαγές του». Ο Ζακ Ριβέτ δημοσίευσε επίσης στο περιοδικό μια ανοιχτή «Επιστολή προς τον Ροσελίνι» στην οποία υπερασπίζεται την ταινία. Αυτή θα είναι η απαρχή μιας τακτικής επικοινωνίας μεταξύ των νεαρών κριτικών κινηματογράφου και του σκηνοθέτη. Ο Ρομπέρτο Ροσελίνι, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες στην ιστορία του ιταλικού, αλλά και του παγκόσμιου κινηματογράφου. Επηρέασε καθοριστικά την εξέλιξη της Έβδομης Τέχνης, ενώ παράλληλα διέδωσε με τον καλύτερο τρόπο το Ιταλικό Σινεμά σε όλο τον κόσμο, μέσα από τα μοναδικά του έργα.

Χαρισματικός στην παραγωγή εκπληκτικών ταινιών, ξεκινώντας συχνά από σχεδόν ανύπαρκτα σενάρια, ο Ροσελίνι δεν είχε πάντα σύμμαχο την κριτική και τον Τύπο που δεν τον δικαίωσαν ποτέ απόλυτα περιορίζοντας τον συχνά στο περιθώριο του λεγόμενου κατεστημένου κινηματογράφου. Ο Φρανσουά Τρυφώ αναφέρει χαρακτηριστικά για τον Ιταλό καλλιτέχνη: «Ο Ρομπέρτο μου δίδαξε πως η υπόθεση ενός έργου είναι σημαντικότερη από την πρωτοτυπία του τίτλου, ότι ένα καλό σενάριο πρέπει να μην ξεπερνάει τις δώδεκα σελίδες, πως πρέπει να κινηματογραφούμε τα μικρά παιδιά με μεγαλύτερο σεβασμό από οτιδήποτε άλλο, ότι η κάμερα δεν είναι πιο σημαντική από ένα πιρούνι και ότι θα πρέπει να μπορούμε να πούμε στον εαυτό μας πριν από κάθε γύρισμα: «ή κάνω αυτή την ταινία ή πεθαίνω»». Από τη συνεργασία της με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ, μέχρι την γνωριμία της με τον Ρομπέρτο Ροσελίνι και τις ταινίες της στην Ιταλία, αλλά και την «Φθινοπωρινή Σονάτα» (1978) του συμπατριώτη της και σπουδαίου δημιουργού, Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, η Σουηδή καλλιτέχνης Ίνγκριντ Μπέργκμαν, αποτελεί αναμφισβήτητα μία από τις κορυφαίες και πιο πλήρης ηθοποιούς, στην ιστορία της Έβδομης Τέχνης. Το αστέρι της εξαπλώθηκε στα πέρατα του κόσμου με αξιοσημείωτες ενσαρκώσεις θρυλικών πλέον ρόλων. Από τη μοναδική «Καζαμπλάνκα» του 1942, μέχρι τα εξίσου συναρπαστικά και χιτσκοκικά «Spellbound» και «Notorious», του 1945 και 1946 αντίστοιχα, μέχρι τη «Φθινοπωρινή Σονάτα» (Autumn Sonata 1978), του μεγάλου Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Ενώ αξίζει να σημειώσουμε ότι η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου την έχει ανακηρύξει ως την τέταρτη σημαντικότερη σταρ του αμερικανικού σινεμά, όλων των εποχών.

Η Ίνγκριντ Μπέργκμαν γεννήθηκε στη Στοκχόλμη της Σουηδία, στις 29 Αυγούστου του 1915. Στα 19 της ξεκίνησε να παίζει στον κινηματογράφο και πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες στην Ευρώπη. Στην Αμερική συστήθηκε στο κινηματογραφικό κοινό μ ένα ρομαντικό ρόλο, στο «Ιντερμέτζο», ριμέικ της σουηδικής ταινίας στην οποία πρωταγωνιστούσε η ίδια. Μερικούς από τους κυριότερους πρωταγωνιστικούς της ρόλους εκείνη την περίοδο, ήταν στις ταινίες: «Για ποιον χτυπά η καμπάνα», «Εφιάλτης» (για το οποίο τιμήθηκε με Όσκαρ), «Οι καμπάνες της Αγίας Μαρίας», «Ιωάννα της Λωραίνης» αλλά και στις ταινίες του Χίτσκοκ «Υπόθεση Νοτόριους», «Νύχτα αγωνίας» και «Στον αστερισμό του Αιγόκερου». Στη δεκαετία του 50, έχοντας απολαύσει μία περίοδο εκπληκτικής δραστηριότητας στο Χόλιγουντ, η Μπέργκμαν τους εκπλήσσει όλους πρωταγωνιστώντας στο Ιταλικό δράμα «Στρόμπολι» του Ρομπέρτο Ροσελίνι, με τον οποίο ξεκίνησε μια θυελλώδη σχέση (καρπός του έρωτα τους η επίσης πανέμορφη ηθοποιός, Ιζαμπέλα Ροσελίνι). Παρέμεινε στην Ευρώπη και γύρισε μια σειρά ταινιών με τον Ροσελίνι, από τις οποίες ξεχώριζαν το «Ταξίδι στην Ιταλία», και «Ο φόβος» ενώ πρωταγωνίστησε και στο αριστούργημα του Ζαν Ρενουάρ, «Η Έλενα και οι άντρες της». Επιστρέφει στο Χόλιγουντ με την ταινία «Αναστασία», όπου υποδύεται τη χαμένη κόρη των Ρομανόφ. Ερμηνεία για την οποία τιμήθηκε με το δεύτερο Όσκαρ της καριέρας της. Τη Μπέργκμαν τη θυμόμαστε επίσης από την κομψή κομεντί «Αδιακρισίες», δίπλα στον Κάρι Γκραντ, τη δεκαετία του 50, «Το Αγκάθι», «Αντίο για Πάντα» και «Η Κίτρινη Ρολς-Ρόις» τη δεκαετία του 60. Ακολουθούν δύο επίσης σημαντικοί ρόλοι τη δεκαετία του 70, το «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές», που της χάρισε το τρίτο της Όσκαρ και βέβαια η συγκλονιστική ερμηνεία της στην ταινία του

συμπατριώτη της, Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, «Φθινοπωρινή Σονάτα». Το 1980 η Μπέργκμαν εξέδωσε την αυτοβιογραφία της, που έγινε μπεστ σέλερ και πέθανε δύο χρόνια μετά, στα 67α γενέθλιά της, στο Λονδίνο, στις 29 Αυγούστου του 1982. ανάρτηση στην ιστοσελίδα tvxs 02 Νοεμβρίου 2015 Ρομπέρτο Ροσελίνι (08/05/1906 03/06/1977) Ο Ρομπέρτο Ροσελίνι, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες στηνιστορία του ιταλικού, αλλά και το του παγκόσμιου κινηματογράφου. Επηρέασε καθοριστικά την εξέλιξη της Έβδομης Τέχνης, ενώ παράλληλα διέδωσε με τον καλύτερο τρόπο το Ιταλικό Σινεμά σε όλο τον κόσμο, μέσα από τα μοναδικά του έργα. Χαρισματικός στην παραγωγή εκπληκτικών ταινιών, ξεκινώντας συχνά από σχεδόν ανύπαρκτα σενάρια, ο Ροσελίνι δεν είχε πάντα σύμμαχο την κριτική και τον Τύπο που δεν τον δικαίωσαν ποτέ απόλυτα κατατάσσοντάς τον συχνά στο περιθώριο του λεγόμενου κατεστημένου κινηματογράφου. Ο Ρομπέρτο Ροσελίνι (RobertoGastone Zeffiro Rossellini, γεννήθηκε στις 08 Μαΐου 1906 στη Ρώμη. Η μητέρα του, Ηλέκτρα, γαλλικής καταγωγής, ήταν νοικοκυρά και ανήκε στους μετανάστες που έφτασαν στην Ιταλία κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων πολέμων. Ο πατέρας του, Αντζιόλο Τζουζέπε «Μπεπίνο» Ροσελίνι, είχε κατασκευαστική εταιρεία και αργότερα κατασκεύασε το πρώτο κινηματογράφο στη Ρώμη, χορηγώντας στον γιο του εντελώς δωρεάν, μία κάρτα απεριόριστης διαρκείας. Ο νεαρός Ροσελίνι πηγαίνει συχνά στον κινηματογράφο. Όταν πέθανε ο πατέρας του, εργάστηκε ως ηχολήπτης για ταινίες και σταδιακά πέρασε από όλες τις θέσεις που σχετίζονται με την δημιουργία ενός κινηματογραφικού έργου, αποκτώντας πολύτιμη εμπειρία για τη μετέπειτα καριέρα του. Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1936 (30 ετών), παντρεύτηκε την

Μαρτσέλα Ντε Μάρκις, σχεδιάστρια κοστουμιών και απέκτησαν δυο γιους. Οι δυο τους χώρισαν το 1950. Το 1937, ο Ροσελίνι έκανε το πρώτο του ντοκιμαντέρ, Prélude à l après-midi d un faune. Η La nave Bianca (1942), η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, χρηματοδοτήθηκε από το οπτικοακουστικό κέντρο προπαγάνδας του Τμήματος Ναυτικού και είναι η πρώτη ταινία της «Φασιστικής Τριλογίας» του Ροσελίνι, μαζί με την Un pilota ritorna (1942) και την Uomo dalla Croce (1943). Στην περίοδο αυτή ανήκει η φιλία και συνεργασία του με τους Φεντερίκο Φελίνι και Αλντό Φαμπρίτσι. Το φασιστικό καθεστώς κατέρρευσε το 1943 και μόλις δύο μήνες μετά την απελευθέρωση της Ρώμης (4 Ιουνίου, 1944), ο Ροσελίνι ετοίμαζε ήδη την αντιφασιστική ταινία Roma Città aperta (Ρώμη, Ανοχύρωτη Πόλη, 1945). Ο Φελίνι βοήθησε στο σενάριο και ο Φαμπρίτσι έπαιξε το ρόλο του ιερέα, ενώ παραγωγός ήταν ο ίδιος ο Ροσελίνι. Η δραματική ταινία έγινε απευθείας επιτυχία. Ο Ροσελίνι είχε αρχίσει τώρα τη λεγόμενη «Νεορεαλιστική τριλογία» του, ο δεύτερος τίτλος της οποίας ήταν Paisà (1946), με μη επαγγελματίες ηθοποιούς, και η τρίτη, Germany, Year Zero (1948), χρηματοδοτούμενη από έναν Γάλλο παραγωγό, γυρίστηκε στο γαλλικό τομέα του Βερολίνου. Μετά την «Νεορεαλιστική Τριλογία» του, ο Ροσελίνι έγινε παραγωγός δύο ταινιών οι οποίες τώρα κατατάσσονται ως «Μεταβατικές ταινίες»: L Amore (1948), με την Άννα Μανιάνι και La macchina ammazzacattivi (1952), πάνω στην ικανότητα του κινηματογράφου να απεικονίζει την πραγματικότητα και την αλήθεια (ανακαλώντας την Commedia dell Arte). Το 1948 λαμβάνει μια επιστολή από την ηθοποιό Ίνγκριντ Μπέργκμαν για προτεινόμενη συνεργασία. Με την επιστολή αυτή

άρχισε μια από τις πιο γνωστές ιστορίες αγάπης στην ιστορία του κινηματογράφου, με την Μπέργκμαν και τον Ροσελίνι στο απόγειο της καριέρας τους. Η πρώτη συνεργασία τους ήταν η ταινία Στρόμπολι (1950) (στο ομώνυμο νησί, του οποίου το ηφαίστειο εξερράγη και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων). Η σχέση μεταξύ τους προκάλεσε μεγάλο σκάνδαλο (η Μπέργκμαν και ο Ροσελίνι ήταν και οι δύο παντρεμένοι). Το σκάνδαλο εντάθηκε όταν η Μπέργκμαν έμεινε έγκυος με το παιδί του. Οι δυό τους απέκτησαν άλλα δύο παιδιά, την Ιζαμπέλα Ροσελίνι (ηθοποιός και μοντέλο) και τη δίδυμή της, Ίνγκριντ Ιζότα. Ευρώπη 51 (1952), Εμείς οι γυναίκες (1953), Ταξίδι στην Ιταλία (1953), Ο φόβος (1954) και Ιωάννα της Λωρραίνης (1954) ήταν οι υπόλοιπες ταινίες που γύρισαν μαζί. Το 1957, ο Τζαβαχάρλαλ Νέρου, ο Ινδός πρωθυπουργός εκείνης της εποχής, τον προσκάλεσε στην Ινδία για να κάνει το ντοκιμαντέρ Ινδία και να προσδώσει κάποια πνοή στο παραδαρμένο Ινδικό Τμήμα Ταινιών. Αν και παντρεμένος με την Μπέργκμαν, προχώρησε σε σχέση με την Σονάλι Ντας Γκούπτα, σεναριογράφο, η οποία συμμετείχε στη δημιουργία της ταινίας. Δεδομένου του κλίματος της δεκαετίας του 1950, το γεγονός αυτό οδήγησε σε τεράστιο σκάνδαλο τόσο στην Ινδία όσο και το Χόλυγουντ. Ο Νέρου αναγκάστηκε να ζητήσει στον Ροσελίνι να φύγει. Μετά απ αυτό, Μπέργκμαν και Ροσελίνι χωρίζουν. Ο Ροσελίνι παντρεύτηκε με τη Σονάλι το 1957 και απέκτησαν μαζί μια κόρη, τη Ραφαέλα Ροσελίνι (γεν. 1958).

Το 1961 ο Ροσελίνι επισκέφθηκε την Αθήνα για να προλογίσει την ταινία του Ινδία στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Εθνογραφικού και Κοινωνιολογικού Κινηματογράφου. Το 1971, το Πανεπιστήμιο Ράις στο Χιούστον, Τέξας, τον καλεί να συμβάλει στη δημιουργία ενός Κέντρου πολυμέσων. Το 1973, προσκαλείται να διδάξει στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ στο Νιου Χέιβεν, Κονέκτικατ, όπου δίδαξε για ένα εξάμηνο το μάθημα με τίτλο «Η θεμελιώδης εικόνα». Απεβίωσε σε ηλικία 71 ετών (1977). Οι ταινίες του Ροσελίνι μετά τις νεορεαλιστικές δημιουργίες του- ιδιαίτερα αυτές με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν ήταν εμπορικά ανεπιτυχείς. Για τους κριτικούς των Cahiers du Cinema γενικότερα και του Αντρέ Μπαζέν, τον Φρανσουά Τριφό και του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, ειδικότερα, η επιρροή του Ροσελίνι στη Γαλλία ήταν καθοριστική για τη δημιουργία της Νουβέλ Βαγκ (Nouvelle Vague) ώστε να θεωρείται «ο πατέρας του γαλλικού Νέου Κύματος». Φιλμογραφία Prélude à l aprés-midi d un faune (1937) La Fossa degli angeli Luciano Serra pilota (1938) La Vispa Teresa (1939) Il Tacchino prepotente (1939) Fantasia sottomarina (1940) Il Ruscello di Ripasottile Un Pilota ritorna (1942) La nave bianca (1942) L Uomo dalla Croce (1943) Rome, Open City (1945)- Ρώμη, ανοχύρωτη πόλη Desiderio (1946) Paisà (1946) Αυτοί που μείναν ζωντανοί L Amore (segments: «Il Miracolo» and «Una voce umana») (1948) Germany, Year Zero (1948) Γερμανία Ώρα Μηδέν

L Invasore (1949) Stromboli terra di Dio (1950) -Στρόμπολι Francesco, giullare di Dio (1950)- Φραγκίσκος, ο γελωτοποιός του Θεού Medico condotto (1952) Les Sept péchés capitaux (segment: «Envie, L Envy») (1952) La macchina ammazzacattivi (1952) Europa 51 (1952) Ευρώπη 51 Siamo donne (segment: «Ingrid Bergman») (1953)- Εμείς οι Γυναίκες Amori di mezzo secolo (segment: «Napoli 1943») (1954) Dov è la libertà? (1954) Viaggio in Italia (1954) Ταξίδι στην Ιταλία La Paura (1954) Ο φόβος Giovanna d Arco al rogo (1954) Ζαν Ντ Αρκ India: Matri Bhumi (1959) Il generale Della Rovere (1959) Era Notte a Roma (1960) Viva l Italia! (1961) Vanina Vanini (1961) Uno sguardo dal ponte (1961) Anima nera (1962) Benito Mussolini (1962) Go.Pa.G. (segment: «Illibatezza») (1963) Les Carabiniers (1963) The Taking of Power by Louis XIV (1966) Save