ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΜΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΜΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ & ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ 18 η Ὀκτωβρίου 1

ΕΝ ΤΩ ΜΕΓΑΛΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ Εἰς τό Κύριε ἐκέκραξα, στιχηρά προσόμοια, ἧχος πλ.δ (Τί ὐμᾳς καλέσωμεν) Τί σε ὁνομάσω Ἀπόστολε; ὃτι τήν δόξαν διηγήσω τοῦ Θεοῦ ἀστραπήν, ὃτι τόν κόσμον καταυγάζεις φωτεισμῷ νεφέλην, ἐπομβροῦσαν θεῖα νάματα κρατῆρα, τῆς σοφίας ἐνθεώτατον, οἶνον ἡμῖν ἀναβρύοντα, τόν τάς καρδίας εὐφραίνοντα. Ἱκέτευε, τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν. Τί σε νῦν προσείπω Θεόληπτε; Ποταμόν ἐκ Παραδείσου προερχόμενον ἡμῖν κιβωτόν τῆς διαθήκης, ἧν διέθετο Χριστός Φωστῆρα, νοητόν φῶς ἀπαστράπτοντα λυχνίαν, Ἐκκλησίαν καταυγάζουσαν ἂρτον ζωῆς, θείαν τράπεζαν, ποτήριον θείου πόματος. Ἱκέτευε, τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν. Πώς νά σέ ὁνομάσω Ἀπόστολε; Οὐρανόν, γιατί μᾶς περιγράφεις τήν δόξα Τοῦ Θεοῦ; Ἀστραπή, γιατί καταυγάζεις τόν κόσμο μέ οὐράνιο φῶς; Σύννεφο, πού μᾶς περιβρέχεις μέ θεῖα δώρα; Βασιλικό ποτήρι, γιατί πηγάζεις γιά μᾶς τό θεῖο κρασί τῆς σοφίας Τοῦ Θεοῦ πού εὐφραίνει τίς καρδιές μας; Σέ παρακαλοῦμε, ἱκέτευε τόν Θεό μας νά μᾶς ἐλεεῖ καί νά σώσει τίς ψυχές μας. Μέ τί νά σέ παρομοιάσω Θεόληπτε; Μέ τό ποτάμι πού φθάνει σέ μάς ἀπό τό Παράδεισο; Μέ τήν κιβωτό τῆς διαθήκης τήν ὁποῖα συνῆψε μαζί μας ὁ Χριστός; Μέ λαμπρό ἀστέρι πού ἂστραψε τό νοητόν φῶς; Μέ λυχνία πού φωτίζει τήν Ἐκκλησία; Μέ ἂρτον ζωῆς; Μέ θεῖο τραπέζι στρωμένο μέ τροφή ἀθανασίας; Μέ ποτήρι γεμάτο θεῖο ποτό; Σέ παρακαλοῦμε, ἱκέτευε τόν Θεό μας νά μᾶς ἐλεεῖ καί νά σώσει τίς ψυχές μας. Τί σε νῦν Θεόπτα καλέσωμεν; Πώς νά σέ ὁνομάσουμε ἐσέρίων, λειτουργόν τῶν μυστηνα πού ἒχεις δεῖ τήν δόξαν τοῦ δραστικώτατον Χριστοῦ τῆς σκηνῆς τῆς νοου- τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ; Σοφό Θεοῦ; Δραστικότατο λειτουργό ἀρχιτέκτονα τῆς νοητῆς Σκηνῆς μένης, ἀρχιτέκτονα σοφόν τοῦ Μαρτυρίου, ὁ ὁποῖος λαξεύει Τάς πλάκας λατομοῦντα τάς τίς πλάκες τῆς χάριτος καί γράφει τῆς χάριτος, τόν νόμον γεγρα- τό νέον νόμον πού προέρχεται φότα τόν καινότατον, τόν ἐκ ἀπό τή Σιών καί κηρύσσεται ἀπό 2 Σελ 2

Σιών προερχόμενον, καί διά σοῦ κηρυττόμενον. Ἱκέτευε, τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν Τί σε νῦν καλέσωμεν Ἒνδοξε; Θησαυρόν, τῶν οὐρανίων χαρισμάτων ἀσφαλή. ἰατρόν και τῶν ψυχῶν, καί τῶν σωμάτων, ἀκριβή. τοῦ Παύλου συνεργάτην καί συνέκδημον. τάς Πράξεις Ἀποστόλων ἐκτιθέμενον. Πολλά Λουκᾶ τά ὀνόματα, ἡ ἀρετή σοι πεποίηκεν. Ἱκέτευε, τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν. Τί σε θεορρῆμον προσφθέγξομαι; μαθητήν, ὅτι τά πάθη θεραπεύεις τῶν ψυχῶν. λυχνίαν, νοητόν φῶς ἀπαστράψασαν. κρηπίδα καί θεμέλιον τῆς πίστεως. σύ γάρ ἡμῖν διεχάραξας, τό πάνσεπτον Εὐαγγέλιον. Ἱκέτευε, τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν. σένα; Σέ παρακαλοῦμε ἱκέτευε τόν Θεό μας νά μᾶς ἐλεεῖ καί νά σώσει τίς ψυχές μας. Καί τώρα πώς νά σέ ὁνομάσουμε ἒνδοξε; Σίγουρο θησαυρό τῶν οὐρανίων χαρισμάτων; Προσεκτικό γιατρό τῶν σωμάτων; Συνεργάτη καί συνοδοιπόρο τοῦ Παύλου πού μάς παρέδωσες τίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων; Εἶναι πολλά τά ὁνόματα πού σοῦ χάρισε ἡ ἀρετή. Σέ παρακαλοῦμε, ἱκέτευε τόν Θεό μας νά μᾶς ἐλεεῖ καί νά σώσει τίς ψυχές μας. Πώς νά σέ ἀποκαλέσομε θεοφώτιστε; Μαθητήν τοῦ Χριστοῦ γιατί μᾶς Τόν εὐαγγελίστηκες; Ἰατρό πού θεραπεύεις τήν ψυχή μας ἀπό τά πάθη; Λυχνία πού ἀκτινοβολεῖς τό νοητόν φῶς; Ἰσχυρό ὑπόβαθρο καί θεμέλιον τῆς πίστεως, διότι μας ἒγραψες τό πάνσεπτον Εὐαγγέλιο; Σέ παρακαλοῦμε, ἱκέτευε τόν Θεό μας νά μᾶς ἐλεεῖ καί νά σώσει τίς ψυχές μας. Τί σε νῦν προσείπω Καί τώρα πώς νά σέ θαυμάσιε; Θεωρόν τῶν τῆς παρομοιάσω θαυμάσιε Θεωρόν σοφίας, διδαγμάτων ἀψευδῆ; ἀληθινό τῶν διδαγμάτων τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ Συγγραφέα, ὁ συγγραφέα πρακτικόν, τῆς ὁποῖος μάς παραδίδει μέ πρακτικό Ἀποστόλων διδαχῆς, καί τρόπο τίς διδασκαλίες τῶν Ἀποστόλων; Σταθερό καί ἀσάλευτο στῦλον εὐσεβείας ἀκατάσειστον, ἤ πύργον Ἐκκλησίας ἀκατάλυτον; Πολλά σου τά στύλο της ευσεβείας, ἤ απόρθητο πύργο τῆς Ἐκκλησίας. Εἴναι πολλά τά χαρίσματα. Σέ παρακα- προτερήματα, καί μείζονα τά Σελ 3 -

χαρίσματα. Ἱκέτευε τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν. οῦμε, ἱκέτευε τον Θεόν μας να μᾶς ἐλεεῖ καί να σώσει τίς ψυχές μας. Δόξα Ἦχος πλ. β. Ἀνατολίου. Ἀπόστολε Χριστοῦ, καί τῶν Θείων δογμάτων συγγραφεῦ, καί τῆς Ἐκκλησίας ἑδραίωμα. σύ ὡς ἀληθῶς, τάς ἐν ζόφῳ τῆς ἀ- γνωσίας καρδίας, εἰσδυσάσας ἐν τῷ βυθῷ τῆς ἀπωλείας, ἑλκύσας θεηγορίαις, διέσωσας ὡς ἐκ σάλου τρικυμίας, ὁπαδός γενόμενος τοῦ σκεύους τῆς ἐκλογῆς Παυλου, ἀλλά καί μιμητής. Ὃθεν αἰτοῦμεν σε, Λουκᾶ ἀξιάγαστε, τῶν Ἀντιοχέων τό ἐγκαλλώπισμα. Πρέσβευε τῷ Σωτήρι καί Θεῷ, ὑπέρ τῶν πίστει ἐκτελούντων τήν ἀεισέβαστον μνήμην σου. Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ συγγραφέα τῶν θείων διδαγμάτων καί σταθερή βάση τῆς Ἐκκλησίας, ἐσύ τις σκοτισμένες ἀπό τήν ἄγνοια καρδιές μας πού ἔφτασαν στό βυθό τῆς ἀπωλείας, πραγματικά τίς τράβηξες μέ τά θεία σου λόγια καί τις διέσωσες ὃπως τόν ναυαγό ἀπό τήν ταραχή τῆς τρικυμίας μέ τό νά γίνεις ὀπαδός καί μιμητής τοῦ σκεύους τῆς ἐκλογῆς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Γι αὐτό σε παρακαλοῦμε ἀξιοθαύμαστε Λουκᾶ στόλισμα τῶν Ἀντιοχέων πρέσβευε στόν Σωτῆρα και Θεό μας γιά μᾶς πού μέ πίστη τιμοῦμε τήν πάντοτε σεβαστή μνήμη σου. Καί νῦν. Ὁ αὐτός. Τίς μή μακαρίσει σε, Παναγία Παρθένε; τίς μή ἀνυμνήσει σου τόν ἀλόχευτον τόκον; ὁ γάρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱός μονογενής, ὁ αὐτός ἐκ σοῦ τῆς Ἁγνῆς προῆλθεν, ἀφράστως σαρκωθείς, φύσει Θεός ὑπά- Σελ 4 Ποιός δέ θά σέ μακαρίσει Παναγία Παρθένε καί ποιός δέν θά ὑμνήσει τόν ἀνώδυνο καί ἄσπιλο τοκετό σου; Διότι ὁ Μονογενής Υἱός ὁ ὁποῖος ἀχρόνως ἔλαμψε προερχόμενος ἀπό τόν Πατέρα, Αὐτός ὁ ἵδιος προῆλθε ἀπό τήν ἀγνότητά σου, ἀφοῦ σαρκώθηκε στά σπλάχνα σου μέ τρόπο ἀνέκφραστο καί ἀπερίγραπτο. Ὅντας Θεός στή 4 φύση

ρχων καί φύσει γενόμενος ἂνθρωπος δι ἡμᾶς, οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος, ἀλλ ἐν δυάδι φύσεων ἀσυγχύτως γνωριζόμενος. Αὐτόν ἱκέτευε, σεμνή παμμακάριστε, ἐ-λεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν. ἔγινε καί ἄνθρωπος κατά φύσιν γιά χάρη μας, χωρίς νά εἶναι χωρισμένος σέ δύο διαφορετικά πρόσωπα ἀλλά φανερώνεται καί γίνεται σέ μάς γνωστός μέ δύο ἀσύγχυτες μεταξύ τους φύσεις. Αὐτόν ἰκέτευε Σεμνή καί Παμμακάριστε νέ ἐλεηθούν οἱ ψυχές μας. Εἲσοδος, τό φῶς ἱλαρόν, Προκείμενον τῆς ἡμέρας, καί τά Ἀναγνώματα. ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΙΤΗΝ ΙΔΙΟΜΕΛΑ Ἦχος α Χριστοῦ τόν Μαθητήν, τόν τοῦ Εὐαγγελίου, συγγραφέαν σοφώτατον, τοῦ σκεύους τῆς ἐκλογῆς, τόν ὡραῖον χαρακτῆρα ἒμψυχον πιστοί, οὗ ἐν ταῖς Ἐκκλησίαις ἁπάσας ὁ ἒπαινος, Λουκᾶν τόν Ἀπόστολον ἐν ὓμνοις τιμῃσωμεν. αὐτός γάρ ἐκήρυξε τοῦ Θεοῦ τά παράδοξα θαύματα, φωτίσας τούς ἐπί γῆς, θεολογίας ἀκτίσι διά τῆς χάριτος. Τόν μαθητήν τοῦ Χριστοῦ, τόν σοφώτατον συγγραφέα τοῦ Εὐαγγελίου, τόν ἰδιαίτερα ἐπιλεγμένο τόν ζωντανόν, τοῦ ὁ- ποίου ὁ ἔπαινος ἀκούγεται σ ὅλες ἀνεξαιρέτως τίς τοπικές ἐκκλησίες, τόν Ἅγιο Λουκᾶν τόν Ἀπόστολον, ἄς τιμήσωμε πιστοί μέ ὕμνους. Διότι αὐτός διακήρυξε σ ὅλο τό κόσμο τά παράδοξα θαύματα φωτίζοντας τούς ἀνθρώπους μέ τό ἄκτιστο φώς τῆς Θεολογίας μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Ψυχῶν ἰατρικῆν, ὑπέρ τήν τῶν σωμάτων ἐκμαθῶν ἐπιστήμην Σοφέ, κατ ἂμφω παγκαλής ἀνεδείχθης, τήν τοῦ Θεοῦ Σοφίαν ἐμπνευσθείς, ἐν ἦ καί θεραπεύων Σελ 5 Ἔχοντας σοφέ ἰδιαιτέρως ἐντρυφήσει καί σπουδάσει τήν ἰατρική καί τήν θεραπεία πρωτίστως τῶν ψυχῶν παρά τῶν σωμάτων, καί ἀναδείχθηκες σπουδαῖος καί στά δύο, ἐμπνευσμένος ἀπό τήν σοφίαν τοῦ Θεοῦ ἀ- ξιομακάριστε Λουκᾶ. Μέ τήν χά-

ψυχάς καί τά σώματα, Λουκᾶ Παμμακάριστε, καλεῖς πρός ἐπίγνωσιν, πτερεῖς πρός τόν ἐρωτα, τοῦ Θεοῦ τούς ἀνθρώπους ἑκάστοτε, ἀνάγεις εἰς οὐρανόν, καί ὑπέρ πάντων πρεσβέβεις, τῶν εὐφημούντων σε. ρη τῆς Θείας σοφίας, θεραπεύοντας τίς ψυχές καί τά σώματα, προτρέπεις κάθε φορά τούς ἀνθρώπους σέ αὐτογνωσία καί τούς ἀναπτερώνεις πρός τήν ἀγάπη καί τόν ἔρωτα τοῦ Θεοῦ, τούς ἀνεβάζεις στόν οὐρανό καί πρεσβεύεις γιά ὅλους ὅσους σέ εὐφημούν. ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΙΧΟΝ ΣΤΙΧΗΡΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΑ Ἦχος πλ.α. Χαίροις ἀσκητικῶν. Χάρις τοῖς χείλεσί σου Λουκᾶ, πυρίνῃ γλώσσῃ ἐξεχύθη Ἀπόστολε, καί γλῶσσα πυρός ἐδείχθης, λόγους ἐκπέμπων φωτός, τοῖς φωτός ἀ- ξίοις τῷ κηρύγματι, βολίδας φλεγούσας δέ, τοῖς τό σκότος ποθήσασι, γράφων διδάσκων, τό σεπτόν Εὐαγγέλιον, καί ὀσμή ζωῆς, τοῖς ζωήν ὂντως θέλουσιν, ὢφθης ὡς Παῦλος ἒφησεν, ὃν ἒσχες διδάσκαλον ὀσμή θανάτου δέ πάλιν, τοῖς μή ζωήν ἀγαπήσασιν ἀλλ'ἡμῖν εἰρήνην, καί ζωήν καί φῶς παράσχου, καί μέγα ἒλεος. Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἀπόστολε Λουκᾶ ἐξεχύθει σάν πύρινη γλώσσα ἀπό τά χείλη σου καί γράφοντας καί διδάσκοντας τό σεπτό Εὐαγγέλιο, σέ ἀνέδειξε γλώσσα πυρός πού ἐκπέμπει λόγια φωτοφόρα γιά ὅσους εἶναι ἄξιοι νά δεχθούν τό φώς τοῦ κυρήγματος, βολίδες δέ πύρη-νες γιά ὅσους ἐπόθησαν τό σκοτάδι. Φάνηκες, ὅπως εἶπε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τόν ὁποῖο εἶχες διδάσκαλο, εὐωδία ζωῆς γιά ὅσους δέν ἀγάπησαν τήν Ζωή. Ἀλλά σέ παρακαλοῦμε χάρισέ μας εἰρήνη καί ζωή καί φώς κατά τό μέγα σου ἔλεος. Στιχ. Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ καί εἰς τά πέρατα τῆς Οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ. Ἒγνωμεν ἐκ τῶν λόγων τῶν σῶν, καθάπερ ἒφης Σελ 6 Γνωρίσαμεν ὅπως εἶπες, τήν βεβαιότητα καί τήν ἀλήθεια τῶν διαδόσεων ἀπό τά λόγια τά δικά σου 5

τήν τῶν λόγων ἀσφάλειαν, ὦν ἒθου, ἐνθέως μύστα, ἐπείπερ γράψαι ἡμῖν, περί τῶν πραγμάτων ἐπεχείρησας, ὦν πεπληροφόρησαι, καί καθώς σοι παρέδωκαν, οἱ πρίν αὐτόπται, ὧν καί σύ ἲσος γέγονας, ὑπηρέτης τε τῆς τοῦ λόγου σαρκώσεως, ὃν μετά τήν Ἀνάστασιν, εἰς Ἐμμαούς ἒβλεψας, καί καιομένῃ καρδίᾳ, μετά Κλεόπα συνέφαγες Αὐτοῦ θείας θέρμης, καί ἡμῶν τῶν σέ τιμώντων, τάς ψυχάς πλήρωσον. λόγια τά δικά σου τά ὁποῖα μας κατέθεσες μέ θεῖο φωτισμό, ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ. Διότι ἐπιχείρησες νά μάς περιγράψεις ὅσα συνέβησαν, καί τά ὁποία πληροφορήθηκες καθώς σου τά μετέφεραν ὅσοι ἦταν αὐτόπται αὐτῶν τῶν γεγονότων. Ἴσως ἀνάμεσα τους ἀναδείχθηκες καί σύ γενόμενος ὑπηρέτης τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, Τόν ὁποῖο εἶδες μετά τήν ἀνάσταση εἰς Ἐμμαούς καί μέ φλεγομένη καρδιά συνέφαγες μαζί μέ τόν Κλεόπα. Σέ παρακαλοῦμε λοιπόν γέμισε μέ τήν θεία του θέρμη καί τίς δικές μας καρδιές πού σέ τιμοῦμε. Στιχ. Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν Αὐτοῦ ἀναγγέλει τό στερέωμα Χαῖρε ὁ μόνος γράψας ἡμῖν, τό Χαῖρε χαίρων τῆς Ἁγνῆς εὐαγγέλιον, καί ταύτην Κυριοτόκον εἰπόντα τόν Βαπτιστήν, ἐκ γαστρός οὗ γράφεις καί τήν σύλληψιν, καί Λόγου τήν σάρκωσιν, πειρασμούς καί τά θαύματα, λόγους καί Πάθη τόν Σταυρόν καί τόν θάνατον καί τήν ἒγερσιν, ἣνπερ εἶδες καί ἂνοδον, Πνεύματός τε τήν κάθοδον κηρύκων τάς πράξεις τε, καί ἐξαιρέτως τοῦ Παῦλου, οὖπερ ἐδείχθης συνέκδημος, κέστωρ καί μύστα καί φωστήρ τῆς Ἐκκλησίας, ἣν φρούρει πάντοτε. Σελ 7 Χαῖρε σύ ἀπόστολε πού εἶσαι ὁ μόνος πού μάς διέσωσες τόν εὐαγ-γελικό χαιρετισμό τοῦ Ἀγγέλου πρός τήν Παναγίαν μας τήν ὁποία καί ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής, τοῦ ὁποίου περιγράφεις καί τήν σύλληψιν, τήν ὁνομάζει Μητέρα Τοῦ Κυρίου του. Καί Τοῦ Θεοῦ Λόγου τήν ἐνανθρώπησιν, τούς πειρασμούς καί τά θαύματα, τά λόγια Του καί τό Πάθος, τόν Σταυρόν καί τόν θάνατον καί τήν ἀνάστασιν καί τήν εἰς τούς οὐρανούς ἀνάληψίν Του τήν ὁποία καί σύ εἴδες. Τήν Κάθοδον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί τίς Πράξεις τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων τῶν κηρύκων του Λόγου καί ἰδιαιτέρως τοῦ Παύλου, τοῦ ὁποίου ἀνεδείχθης συνοδοιπόρος. Θεραπευτή, μύστη καί φω-

Δόξα. Ἢχος πλ. β'. στήρα τῆς ἐκκλησίας, σέ παρακαλοῦμε πάντοτε νά τήν διαφυλάττεις. Πάνσοφε ἁλιεῦ Ἃγιε Μαθητά, ἐργάτα τοῦ Σωτῆρος, καί θρίαμβε τῶν αὐτοῦ παθημάτων ὁ κτίσιν τῇ πίστει διαδραμών, καί τῆς πλάνης τά ἒθνη συναγαγῶν, καί Θεῷ προσενέγκας, ὡς θυμιάμα καλόν, εἰς οὐρανούς εὐωδώθης. Διό παριστάμενος τῷ Κριτῇ, πρέσβευε ρυσθῆναι ἡμᾶς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν, καί ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως λυτρωθῆναι τῆς κολάσεως. Πάνσοφε ψαρά, ἃγιε μαθητᾶ ἐργάτη τοῦ Σωτήρα, Θαυμαστό λάφυρο καί ἀποτέλεσμα τῶν Παθῶν Του. Ἐσύ, μέ τήν πίστη σου πού γύρισες τόν κόσμο ὃλο και ἒφερες στο Θεό τους πλανεμένους, καί ἀνέβηκες στον οὐρανό σαν καλό θυμίαμα και πνευματική εὐωδία. Γι αὐτό, συμπαριστάμενος μέ τόν Κριτή και Θεό μας, πρέσβευε νά γλυτώσουμε καί ἐμεῖς ἀπό τίς ἀμαρτίες μας καί νά ἀποφύγουμε τήν κόλασι. Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου Πάνανγε, Χριστός ὁ Κύριος, ἐκ τῆς σῆς νηδύος προελθών, ἐμέ ἐνδυσάμενος, τῆς πρώην κατάρας τόν Ἀδάμ ἠλευθέρωσε διό σοι Πάναγνε, ὡς τοῦ Θεοῦ Μητρί τε, καί Παρθένῳ ἀληθῶς, βοῶμεν ἀσιγήτως, τό χαῖρε τοῦ Ἀγγέλου. Δέσποινα, προστασία καί σκέπη, καί σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Καί νῦν. Ὁ αὐτός. Παναγία μου, ὁ Δημιουργός μου καί Σωτήρας μου προερχόμενος ἀπό τά σπλάχνα σου ντύθηκε τήν ἀμαρτωλή μου φύση καί ἐλευθέρωσε τον Ἀδάμ ἀπό τήν κατάρα τῆς ἀμααρτίας. Γι αὐτό Πάναγνε σαν πραγματικά Μητέρα τοῦ Θεοῦ και ἀληθινή Παρθένο σού φωνάζουμε ἀσταμάτητα το «Χαῖρε» τοῦ ἀγγέλου Χαίρε Δέσποινα πού εἶσαι προστασία καί σκέπη καί σωτηρία τῶν ψυχῶν μας. Σελ 8 3

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α'. Λουκᾶν τόν θεηγόρου καί τοῦ Παύλου συνέκδημον, καί Εἀγγελίου τοῦ τρίτου, συγγραφέα θεόπνευστον ἐν ὓμνοις τιμήσωμεν πιστοί, ὡς ἂξιον ἐργάτην τοῦ Χριστοῦ. Τῶ φωτί γάρ τοῦ Κυρίου καταυγασθείς, μετέδωκε φῶς τῷ κόσμῶ. Γράψας τάς θαυμαστάς παραβολάς, σύστασιν Ἐκκλησίας τε, τῇ πελεύσει τοῦ Πνεύματος ἱστορισάμενος. Τόν ἃγιον Λουκᾶ τον θεοφώτιστο καί συνταξιδιώτη τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τόν θεόπνευστο συγγραφέα τοῦ τρίτου Εὐαγγελίου, ἀς τιμήσωμε οἱ πιστοί με ὑμνους ὡς ἂξιο ἐργάτη τοῦ Χριστοῦ. Γιατί ἀφοῦ φωτίστηκε ὁ ἲδιος ἀπό τη χάρη τοῦ Θεοῦ, μετέδωσε το φώς αὐτό στο κόσμο, γράφοντας τις θαυμάσιες παραβολές καί διηγούμενος σ ἐμᾶς την συγκρότηση τῆς ἐκκλησίας μέ την ἒλευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Ἓτερον. Ἦχος δ'. Ἁκέστωρ σοφώτατος, Ἱερομύσται Λουκᾶ, ζωγράφος πανάριστος, τῆς Θεοτόκου μητρός, ἐδείχθης Ἀπόστολε ἒγραψας μάκαρ λόγους, διά Πνεύματος θείου, ἒδωκας ἐννοῆσαι συγκατάβασιν ἂκραν, Χριστοῦ τήν παρουσίαν ἡμῖν, διό πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς. Ἱερομύστα Λουκᾶ, ἀνεδείχθηκες καί σοφός θεραπευτής και θαυμάσιος ζωγράφος τῆς Παναγίας μας. Διότι γράφοντας με τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος φωτισμένα κείμενα, μας βοήθησες να κατανοήσουμε ὃσο μποροῦμε τη μεγάλη συγκατάβαση τοῦ Θεοῦ και τήν παρουσία τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ ἀνάμεσά μας. Γι αὐτό σε παρακαλοῦμε, μεσίτευσε γιά τήν σωτηρία μας. Σελ 9

.. Ἒκδοσις Ἱεροῦ Ναοῦ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ Παρεκκλησίου τοῦ ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟΥ Γεν. Νοσ. Ἀθηνῶν ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2003