Επιμορφωτικό πρόγραμμα: «Αρχαία Ελληνικά και Μέση Εκπαίδευση: Γνωστικό αντικείμενο και Διδακτικές Προσεγγίσεις» Υπεύθυνος καθηγητής: Ευάγγελος Αλεξίου Φρύνη και Υπερείδης: Ρητορική και Τέχνη Θεοδώρα Βλάχου Χριστίνα Αδαλόγλου Κατερίνα Ρότσια Μελίνα Τσολάκη
Μνησαρέτη Γέννηση: 371 ή 365 π.χ. Γενέτειρα: Θεσπιές. Πατέρας: Επικλής. Καταγωγή: Από φτωχή οικογένεια. Αιχμαλωτίστηκε κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης των Θηβαίων στους Θεσπιείς. Κατευθύνεται στην Αθήνα, όπου εργάζεται ως αυλητρίδα.
Φρύνη, η εταίρα Γνωριμία με Παμφίλα και Γλυκέρα. Το όνομά της προήλθε από: Μικρό βάτραχο: χλωμό και λευκό. Χαρακτηρίστηκε «Επιφανεστάτη όλων των εταίρων» εξαιτίας: Άφθαστης ομορφιάς. Ασύγκριτης ευθυγραμμίας σώματος. Απαράμιλλης ευφυΐας.
Οικονομική Επιφάνεια και Εραστές Παρόλο που ήταν υψηλά αμειβόμενη, οι εραστές της ήταν πολυάριθμοι. Κάποιοι από αυτούς ήταν: Πραξιτέλης Υπερείδης Διογένης Σινωπέας Μοίριχος Η οικονομική της κατάσταση βελτιώθηκε τόσο ώστε να προσφερθεί να ανοικοδομήσει τα τείχη της Θήβας (Καλλίστρατος).
Εραστής Φρύνης. Ο Ρήτορας Υπερείδης (390-322 π.χ.) Ο πιο πνευματώδης αττικός ρήτορας. Μαθητής Ισοκράτη, Πλάτωνα. 77 λόγοι διασώθηκαν οι 6 αποσπασματικά. «Επιτάφιος»: Υπέρ των νεκρών του Λαμιακού πολέμου Οι αρχαίοι κριτικοί τον χαρακτηρίζουν ως: Αποτελεσματικό πολιτικό κατήγορο. Κορυφαίο ομιλητή στην εκκλησία του δήμου για το αντιμακεδονικό κόμμα. Εύστροφο λογογράφο. Αναλάμβανε εντυπωσιακές υποθέσεις χειρισμός με ευφάνταστους τρόπους.
Κατήγορος: Ευθίας. Κατηγορία: Η δίκη της Φρύνης προφανής ασέβεια ή εισαγωγή νέας θεότητας. λανθάνουσα απόρριψη του Ευθία από τη Φρύνη. Την υπεράσπισή της ανέλαβε ο Υπερείδης. Ο Ευθίας συνέταξε το κατηγορητήριο με τη βοήθεια του Αναξιμένη.
Το τέλος της δίκης Υπερείδης: Φόβος για την εξέλιξη της δίκης. Αποκαλύπτει το γυμνό στήθος της ενώπιον των δικαστών. Το τέχνασμα του Υπερείδη αποδίδει και η Φρύνη αθωώνεται.
«Ποιος από εσάς θα καταδικάσει τη δύναμη και το κάλλος της θεάς;», Υπερείδης «Η φρύνη ενώπιον του Αρείου Πάγου, Jean-Leon Gerome»
Άλλη εκδοχή Σύμφωνα με τον Αθήναιο («Εφεσία», Ποσείδιππου Κασσανδρέως) η Φρύνη ικετεύει για τη ζωή της τους δικαστές κι εκείνοι όντες μεγαλόψυχοι τη λυπούνται και την αθωώνουν.
Ρητορική Έντεχνες πίστεις: η δύναμη του λόγου. Άτεχνες πίστεις: η δύναμη της εικόνας. Συμπέρασμα: καθώς η ρητορική και η δύναμη του λόγου βασισμένη σε έντεχνες πίστεις αποδεικνύονταν ανεπαρκείς, ο Υπερείδης κατέφυγε στις άτεχνες και μάλιστα σε μία τελείως πρωτοποριακή απόδειξη. Η κίνηση αυτή του Υπερείδη, σύμφωνα με πηγές, οδήγησε τους δικαστές να εκδώσουν ψήφισμα ότι κανένας ρήτορας δεν πρέπει να προσπαθεί να προκαλέσει τον οίκτο για κάποιον και ότι κανένας άνδρας ή γυναίκα δεν πρέπει να καταδικάζεται ενώ είναι παρών.
Τέχνη Η Φρύνη αποτέλεσε πηγή έμπνευσης πολλών ζωγράφων, γλυπτών και ποιητών. Πιο συγκεκριμένα εμπνευσμένοι από τη δίκη της Φρύνης: Jean Léon Gérôme: Γάλλος ζωγράφος, το 1861 φιλοτέχνησε τον πίνακα «Phryne before the Areopagus». (βλ. εικόνα διαφάνεια 8 )
Τέχνη José Frappa: Γάλλος ζωγράφος, εμπνευσμένος από τη δίκη της Φρύνης, το 1904 σχεδιάζει έναν πίνακα που φέρει τον τίτλο «Φρύνη».
Εμπνευσμένοι από τα λουτρά Απελλής: Έλληνας ζωγράφος του οποίου κανένα έργο δεν διασώζεται. Από πηγές γνωρίζουμε έναν πίνακα με τον τίτλο «Αναδυομένη Αφροδίτη». Sandro Botticelli: Ιταλός αναγεννησιακός ζωγράφος, εμπνευσμένος από τον Απελλή φιλοτέχνησε τη δική του «Αναδυομένη Αφροδίτη».
Αναδυομένη Αφροδίτη, Sandro Botticcelli (1485 μ.χ.)
Henryk Siemiradski: Πολωνός ζωγράφος ζωγράφισε τον πίνακα «Η Φρύνη στα Ποσειδώνια στην Ελευσίνα». Joseph Turner : Άγγλος ζωγράφος του 18ου αιώνα, ζωγράφισε τον πίνακα «Η Φρύνη πηγαίνει στα δημόσια λουτρά ως Αφροδίτη».
Πραξιτέλης: διάσημος γλύπτης 4ου αιώνα. Από την έκθεση του στήθους της Φρύνης στα δημόσια λουτρά ο γλύπτης εμπνεύστηκε και δώρισε στους κατοίκους της Κνίδου το άγαλμα «Αφροδίτη της Κνίδου». Γλυπτική
Στον Πραξιτέλη αποδίδονται 2 ακόμα αγάλματα με Μούσα τη Φρύνη ( Δειπνοσοφισταί, Αθήναιος): -Ένα άγαλμα του θεού Έρωτα, ναός Θεσπιών. -Ένα άγαλμα ολόχρυσο της ίδιας της Φρύνης, Δελφούς. Δεν έχει διασωθεί κανένα από τα δύο.
Ποιητική και πεζογραφία Charles Baudelaire: Γάλλος ποιητής 19ου αιώνα συνέθεσε 2 ποιήματα εμπνευσμένος από τη Φρύνη «Lesbos» και «La Beauté». Λέσβος, που η κάθε Φρύνη σου ποθεί η μια την άλλη, και βρίσκει πάντα αντίλαλο εκεί ο στεναγμός, όσο την Πάφο εσένα σε θαυμάζουνε τ' αστέρια, κι η Αφροδίτη δίκαια ζηλεύει τη Σαπφώ! Λέσβος, που η κάθε Φρύνη σου ποθεί η μια την άλλη Ωραία σαν πέτρινο όνειρο είμαι, θνητοί μου φίλοι! Τα στήθια μου, που τις καρδιές πληγώνουν και τις καίουν, πανέμορφα πλαστήκανε, στον ποιητή να εμπνέουν κάποιαν αγάπη σιωπηλή κι αιώνια σαν την ύλη.
Rainer Maria Rilke: λυρικός ποιητής και πεζογράφος του 20ου αιώνα έγραψε το ποίημα «Die Flamingos». Δημήτρης Βάρος: Έλληνας ποιητής και συγγραφέας έχει συγγράψει ένα βιβλίο με τίτλο «Φρύνη». Riccardo di Castelvècchio: Ιταλός θεατρικός συγγραφέας του 19ου αιώνα συνέγραψε ομότιτλη κωμωδία, εκδόθηκε στην Αθήνα στα ελληνικά το 1881.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Πηγές από επιστημονικά εγχειρίδια και εγκυκλοπαίδειες: -Easterling P.E, Knox B.M.W, The cambridge history of classical literature I:Greek literature cambridge 1985, εκδόσεις Παπαδήμα - Εγκυκλοπαίδεια Δομή, εκδόσεις «Δομή» Α.Ε. - Εγκυκλοπαίδεια Papyrus Larousse Britannica greek, 59 - Αθήναιος, Δειπνοσοφισται, Book13, παραγρ. 59&60
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Πηγές από το διαδίκτυο: -http://www.mixanitouxronou.gr/frini-i-etera-pou-latrepse-o-praxitelis-keprosferthike-na-chtisi-me-dika-tis-exoda-ta-tichi-tis-thivas/ -https://el.wikipedia.org/wiki/%ce%a6%cf%81%cf%8d%ce%bd%ce%b7 -http://eineken.pblogs.gr/2010/11/frynh-h-kallisth-etaira-toy-arhaioy-kosmoy.html -http://eineken.pblogs.gr/2010/11/frynh-h-kallisth-etaira-toy-arhaioy-kosmoy.html -http://enneaetifotos.blogspot.gr/2010/08/blog-post_4086.html
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ -http://athenakanenas.blogspot.gr/2012/10/blog-post_6419.html -http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=296281 -http://www.aixmi.gr/index.php/frynhgymnhalithia/ -httpf:// en.wikipedia.org/wiki/phryne#cite_note-athenaus-3 -https://el.wikipesia.org/wiki/υπερείδης -flursdumal.org/poem/116 https://en.wikisource.org/wiki/translations_from_charles_baudelaire,_wit h_a_few_original_poems/lesbos