Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι, Χαιρετίζω κι εγώ με την σειρά μου την πρωτοβουλία αυτή που πήραν ο Σύλλογος ΕΤΕΠ του ΕΜΠ και το Σωματείο Καθαριστών Καθαριστριών της Αττικής, με αφορμή την Εργατική Πρωτομαγιά. Τη Δευτέρα που μας πέρασε χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, μαζί με μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες, μικρομεσαίους αγρότες, ανέργους, πρόσφυγες και μετανάστες, γιόρτασαν την Πρωτομαγιά με τον τρόπο που της αρμόζει, δηλαδή αγωνιστικά, ταξικά. Αυτή τη χρονιά στο στόχαστρο της πάλης των σωματείων ήταν και η νέα αντιλαϊκή συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση, αλλά και ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος: δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Οι πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις απάντησαν με τον πιο αποφασιστικό, τον πιο δυναμικό τρόπο στις προκλητικές δηλώσεις του πρωθυπουργού ότι η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική «νομιμοποιείται» από τον λαό, «αφού δε βρίσκεται στο δρόμο». Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος για εμάς τους εργαζόμενους και το λαό για να τιμήσουμε την 1η Μάη, τη μέρα των εργατών όλου του κόσμου. Δίνοντας, δηλαδή, συνέχεια, στον αγώνα για να ζήσουμε τη ζωή που μας αξίζει, που ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας, για να απαλλαγούμε από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, για να καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτός είναι ο τρόπος για να τιμάμε τους αγώνες της εργατικής τάξης, των εργαζομένων, των χιλιάδων πρωτοπόρων αγωνιστών που δε λύγισαν, μπροστά στις δυσκολίες και τις διώξεις που επέβαλε η εξουσία του κεφαλαίου, όποιο προσωπείο και να φορούσε κάθε φορά. Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση, βέβαια, επέλεξε να «τιμήσει» την Εργατική Πρωτομαγιά κλείνοντας μια νέα αντιλαϊκή συμφωνία και ετοιμάζοντας τα σχετικά νομοσχέδια που θα φέρει στη Βουλή. Ετοιμάζονται, δηλαδή, νέα δεινά για τις ζωές μας: Με την περαιτέρω μείωση του αφορολόγητου που θα ψαλιδίσει ακόμα περισσότερο το εισόδημα των εργαζομένων, με τη νέα μείωση σε συντάξεις και κοινωνικές παροχές, με την παραπέρα προώθηση της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας, που έχει μπει εδώ και καιρό στο στόχαστρο. Τα μέτρα αυτά αποτελούν απαίτηση των επιχειρηματικών ομίλων και των μεγαλοεργοδοτών και τα περιβόητα "αντίμετρα" δεν μπορούν ούτε στο ελάχιστο ν ανακουφίσουν την ακραία φτώχεια, για την οποία είναι οι ίδιοι υπαίτιοι. Ενώ και αυτά θα έχουν ως προϋπόθεση τα αυξημένα πρωτογενή πλεονάσματα, τα οποία εμείς έχουμε πάλι πληρώσει. 1

Με περίσσιο θράσος, την ίδια στιγμή, πανηγυρίζει ότι «το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης μας φέρνει πιο κοντά από ποτέ στην έξοδο από τα μνημόνια» και ότι έτσι θα «ξαναδώσουμε ελπίδα και προοπτική στην ελληνική κοινωνία και ειδικότερα στη νέα γενιά». Θέλουν να τους χειροκροτούμε κιόλας!!! Από την άλλη, δε λείπουν και οι κάθε είδους εκβιασμοί. Η κυβέρνηση μας θέλει στη γωνία, αφοπλισμένους, για να μην υπάρξουν «αναταράξεις» στην οικονομία, αλλά και για να μην στραπατσαριστεί η εικόνα της χώρας ως «πόλος σταθερότητας» σε μια περιοχή που βράζει. Οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που εντείνονται, στους οποίους η ελληνική κυβέρνηση εμπλέκεται ενεργά, αυξάνουν τους κινδύνους για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς. Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι, Η καπιταλιστική ανάπτυξη που επιδιώκουν θα στηθεί, όπως άλλωστε πάντα γίνεται σε αυτό το σύστημα, πάνω στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων. Το νέο αντιλαϊκό πακέτο που συμφωνήθηκε την Πρωτομαγιά θα προστεθεί πάνω στα προηγούμενα αντεργατικά μέτρα και θα είναι ένας κρίκος για τα επόμενα. Πραγματικά το «πιστοποιητικό θανάτου» των λαϊκών δικαιωμάτων θ αποτελέσει «εξιτήριο» απ την κρίση για το κεφάλαιο. Η επίθεσή τους δεν έχει τέλος, είναι μόνιμη, γιατί έτσι επιβάλλουν τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Απαιτούν πιο φθηνή εργατική, μόνιμη περικοπή συντάξεων, μισθών, παροχών υγείας, πρόνοιας, άγρια φορολογία, επιδότηση του εργοδότη αντί του ανέργου, δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο που μαζί με αυτά τα μέτρα σχεδιάζουν τον περιορισμό των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, της συνδικαλιστικής δράσης, της λειτουργίας των σωματείων, του δικαιώματος της απεργίας. Αυτές είναι οι «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές», τις οποίες με ζήλο προωθεί και αυτή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις και που βέβαια δεν είναι ευρωπαϊκό προνόμιο, αλλά προωθούνται σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες. Πιο ξεκάθαρα δε θα μπορούσε να το παραδεχτεί και ο ΣΕΒ: ότι η ανάπτυξη και οι ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας δεν "σηκώνουν" σταθερές εργασιακές σχέσεις και ΣΣΕ, όπως τις γνωρίζαμε! Γι αυτό η απαίτησή τους είναι να μειωθούν οι συντάξεις, να επεκταθούν οι εργασιακές σχέσεις-λάστιχο και οι μισθοί πείνας. Και αυτά αφορούν και στους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα που ο ΣΕΒ θεωρεί ότι δεν είναι εξίσου ανταγωνιστικοί με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού. Ένα είναι σίγουρο και αυτό επιβεβαιώνει η πείρα των εργαζομένων και η ιστορική και η πιο πρόσφατη: Δεν πρόκειται να σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε! 2

Γι αυτό δεν πρέπει να δείξουμε καμιά εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις για καλύτερες μέρες όταν έρθει η «ανάπτυξη» Καλύτερες μέρες για εμάς μπορούν να έρθουν μόνο αν οργανώσουμε τον αγώνα μας ενάντια σε όλους αυτούς. Πρώτος σταθμός πρέπει να είναι η απεργία στις 17 Μάη. Την επιτυχία αυτής της απεργίας πρέπει να την κάνει ο καθένας από εμάς προσωπική του υπόθεση, να δουλέψουμε αποφασιστικά, χωρίς να λυπηθούμε θυσίες. Κανένας να μην πάει στη δουλειά! Να δώσουμε όλοι τη μάχη για να ακολουθήσουν στον αγώνα και συνάδελφοι μας που μπορεί να είναι πιο διστακτικοί. Να είμαστε σε ετοιμότητα ν απαντήσουμε άμεσα και νωρίτερα. Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι, Δεν επιλέχθηκε τυχαία τίτλος της εκδήλωσης «ο πόλεμος τους γεννιέται απ την ειρήνη τους καθώς ο γιος από τη μάνα». Οι ίδιοι που αποφασίζουν για τις ζωές μας, που κάνουν κουμάντο, που κανονίζουν τις εργασιακές σχέσεις, τους μισθούς, τα δικαιώματα, την ασφάλιση σε καιρό «ειρήνης», όταν δεν μπορούν με άλλο τρόπο να μεγαλώσουν την κερδοφορία τους, εξαπολύουν και πολέμους. Αυτό είναι σημαντικό να κατανοήσουν οι εργαζόμενοι, ο λαός. Όπως, δηλαδή, τα αντεργατικά μέτρα υλοποιούνται για να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα των λίγων, έτσι και οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι διεξάγονται με τον ίδιο ακριβώς παρανομαστή, για να βάλουν στο χέρι τον πλούτο κάθε χώρας, τις ενεργειακές πηγές. Οι καπιταλιστικές δυνάμεις και τα μονοπώλια που εκπροσωπούν, τρώγονται μεταξύ τους συνεχώς και στην περίοδο της ειρήνης. Αν δεν καταφέρουν να τα βρουν με τις διάφορες εύθραυστες συμφωνίες, που είναι πάντα σε βάρος μας, τότε επιλέγουν τον πόλεμο για να ξεπεράσουν την κρίση, να συμβιβάσουν ως ένα βαθμό τις αντιθέσεις τους, να ξαναμοιράσουν πεδία κερδοφορίας. Άρα όταν συζητάς για την οργάνωση της πάλης ενάντια στα νέα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΔΝΤ και των άλλων μηχανισμών των μονοπωλίων, δεν μπορεί να αφήνεις έξω απ την συζήτηση τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, τις αιτίες του, από ποιους γίνεται, ποιων τα συμφέροντα οδηγούν σε τέτοια εξέλιξη, ποιες αιτίες γεννούν πολέμους και προσφυγιά τις συνέπειες του για το λαό και βέβαια τα καθήκοντα που προκύπτουν για τους εργαζόμενους. Γι αυτό το λόγο, πρωτοβουλίες σαν την σημερινή, παίρνουν μια σειρά από χώρους δουλειάς. Πολύ περισσότερο, δε, αφού διανύουμε μια περίοδο που οι διεθνείς εξελίξεις είναι πυκνές και γρήγορες, που αυξάνουν τους κινδύνους στην περιοχή μας και γενικότερα. Ολόκληρες περιοχές βρίσκονται μες στη φωτιά. Από την Ουκρανία, τη Μαύρη θάλασσα, τα Βαλκάνια και το Αιγαίο ως την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, τη Συρία και Βόρεια Αφρική. 3

Χιλιάδες πρόσφυγες που εγκαταλείπουν τη χώρα τους για να γλιτώσουν τους βομβαρδισμούς πνίγονται στο Αιγαίο. Είναι πρόσφατο το πολύνεκρο ναυάγιο με τους 16 νεκρούς πρόσφυγες και μετανάστες, που σημειώθηκε ανοιχτά της Μυτιλήνης. Τα στοιχεία που δίνουν διάφοροι οργανισμοί είναι δραματικά:. Τους πρώτους τέσσερις μήνες του 2017, έχουν χάσει τη ζωή τους 37 άνθρωποι στο Αιγαίο, ενώ από την αρχή του χρόνου περίπου 4.900 πρόσφυγες και μετανάστες έχουν περάσει στα ελληνικά νησιά. Από την 1η Γενάρη 2017 μέχρι τα τέλη Απρίλη, πάνω από συνολικά 40.000 μετανάστες και πρόσφυγες έχουν έρθει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πάνω από 1.000 από αυτούς έχουν πνιγεί σε ναυάγια στη Μεσόγειο. Πάνω από 150 παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους σε ναυάγια με σκάφη που μεταφέρουν πρόσφυγες στη Μεσόγειο. Αλλά και γι αυτούς που καταφέρνουν να επιζήσουν, η καθημερινότητα είναι εξίσου τραγική. Χιλιάδες ξεριζωμένοι εγκλωβίζονται στα hot spots, έρχονται αντιμέτωποι με τις εγκληματικές δολοφονικές επιθέσεις φασιστοειδών. Στους χώρους φιλοξενίας, χιλιάδες πρόσφυγες ζουν κάτω από απαράδεκτες και μη ασφαλείς συνθήκες, σε συνθήκες πολύ κακής υγιεινής, με ανεπαρκή αριθμό τουαλετών και ντους. Οι φορείς που δραστηριοποιούνται στους καταυλισμούς αναφέρουν σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως κατάθλιψη, άγχος και απόπειρες αυτοκτονίας, τα οποία επιδεινώνονται από τις συνθήκες στον καταυλισμό. Όλα τα παραπάνω διαψεύδουν τα πανηγύρια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ για την Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας που υπογράφηκε για το Προσφυγικό. Καμία λύση δε δόθηκε για τα δουλεμπορικά κυκλώματα που πνίγουν πρόσφυγες και μετανάστες. Με πρόσχημα τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει τεράστια κονδύλια για την ενίσχυση του Frontex, σπρώχνοντάς τελικά πρόσφυγες και μετανάστες στους διακινητές. Σχεδιάζουν μέχρι και κέντρα υποδοχής σε εμπόλεμες ζώνες της Λιβύης! Με το ίδιο πρόσχημα, αυτό της αντιμετώπισης των προσφυγικών ροών, η κυβέρνηση βάζει φαρδιά πλατιά την υπογραφή της για να συγκεντρώνονται ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα στο Αιγαίο. Στην πραγματικότητα, ουδεμία σχέση έχει με την ασφάλεια του λαού, την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Αυτό που επιδιώκει και αυτή η κυβέρνηση είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων των ντόπιων εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των μεγαλοκατασκευαστών, και των μονοπωλίων. Αυτό σημαίνει η λεγόμενη γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας: Πώς οι ντόπιοι επιχειρηματικοί όμιλοι θ αποσπάσουν μεγαλύτερο μερίδιο απ την πίτα των κερδών. Αλλά οι λαοί ξέρουν καλά ότι όπου κι αν έχει πατήσει το πόδι του το ΝΑΤΟ, όπου κι αν πήγε έχει σπείρει φωτιά και θάνατο. Βάζει τους λαούς τον ένα ενάντια στον άλλο. Δεν είναι παράγοντας σταθερότητας και ασφάλειας. Είναι μια δολοφονική μηχανή και η ιστορία του είναι γεμάτη πολέμους, χούντες και τρομοκρατία των λαών. 4

Δείτε, με το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο έχουν πολλαπλασιαστεί οι αεροπορικές παραβιάσεις εκ μέρους της Τουρκίας, που υποτίθεται ότι είναι "σύμμαχοι" στα πλαίσια του ΝΑΤΟ. Δεν είναι τυχαία τα εύσημα που δίνει στην κυβέρνηση ο νατοϊκός διοικητής του στόλου. Αυτή η ναυτική δύναμη εξασφαλίζει υποστήριξη και έχει άμεση εμπλοκή στις πολεμικές επιθέσεις που γίνονται. Αυτή τη δουλειά κάνει και η βάση της Σούδας. Από τη Σούδα φεύγουν οι πύραυλοι που βομβαρδίζουν τις άλλες χώρες. Η Σούδα ήταν το ορμητήριο για τους 56 πυραύλους «Τόμαχοκ» που σφυροκόπησαν τη Συρία. Δείτε τις εξελίξεις στην ΠΓΔΜ. Βαθιά μπλεγμένα με το ΝΑΤΟ και τις στρατιωτικές υπηρεσίες της ΕΕ είναι και τα πανεπιστημιακά και ερευνητικά ιδρύματα της χώρας. Συνεργάζονται με πολυποίκιλους τρόπους: μέσω ερευνητικών προγραμμάτων, μέσω εκδηλώσεων, μέσω της αξιοποίησης επιστημονικού δυναμικού για της ερευνητικές ανάγκες τους, μέσω θέσεων πρακτικής άσκησης που προσφέρουν. Για παράδειγμα,... Είναι ή δεν είναι τρανταχτή απόδειξη ότι και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα δεν είναι ουδέτεροι χώροι, ότι η εκπαίδευση και η έρευνα έχουν ταξικό πρόσημο. Και σε αυτό το σύστημα, να ποιους εξυπηρετούν: Είτε σε καιρό ειρήνης είτε σε καιρό πολέμου, αντί να υποτάσσονται στον στόχο ν απαλύνεται ο ανθρώπινος μόχθος, παρέχουν τα εφόδια για να μπορεί να αυξάνονται συνεχώς τα κέρδη για τους λίγους, να δίνουν ανάσα ζωής σε αυτό το σύστημα που πνέει τα λοίσθια και ταυτόχρονα, να διαμορφώνουν τη νέα βάρδια εργατικής τάξης με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να θεωρεί την εκμετάλλευση φυσικό νόμο. Σκεφτείτε και κάτι άλλο: τις στρατιωτικές αποστολές, στις οποίες συμμετέχει η χώρα μας. Τι σημαίνει "συμμετέχουμε στις στρατιωτικές αποστολές για να επιβληθεί η ομαλότητα, η δημοκρατία"; Πώς ωφελείται ο λαός στη χώρα μας και οι λαοί που τάχα πάνε να υπερασπιστούν οι φαντάροι μας; Ποιων συμφέροντα υπερασπίζονται; Τι δουλειά έχουν οι Έλληνες στρατιώτες και στρατιωτικοί στο Κόσσοβο, το Αφγανιστάν, τη Σερβία, στο Ιράκ και σε άλλες χώρες; Είναι ή δεν είναι μεγάλη πρόκληση, την στιγμή που οι ζωές μας τσακίζονται καθημερινά με τα μέτρα της σημερινής κυβέρνησης και των προηγούμενων, να δαπανώνται 4 δις ευρώ ετησίως, δηλαδή όσα περίπου είναι το νέο αντιλαϊκό πακέτο, για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και των στρατιωτικών αποστολών. Να είναι μάλιστα η Ελλάδα η δεύτερη χώρα του ΝΑΤΟ σε στρατιωτικές δαπάνες, σε ποσοστό του ΑΕΠ, μετά τις ΗΠΑ. 5

Πώς είναι δυνατόν άλλωστε η ίδια κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες και τα κόμματα του κεφαλαίου, που από κοινού ψηφίζουν τα μνημόνια, τα αντεργατικά μέτρα, στέλνουν συνδικαλιστές στα δικαστήρια, βγάζουν τις απεργίες παράνομες, ενισχύουν τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και νόμους απέναντι στο εργατικό κίνημα να ενδιαφέρονται για την ασφάλεια μας; Πίσω απ όλ αυτά, κρύβονται τα συμφέροντα αυτών που είτε σε καιρό πολέμου είτε σε καιρό ειρήνης τσακίζουν τους λαούς. Γι αυτό φέρουν ευθύνη και τα κόμματα που υλοποιούν την πολιτική που εξυπηρετεί αυτά ακριβώς τα συμφέροντα, την πολιτική του κεφαλαίου, που παρά τις επιμέρους διαφορές που έχουν μεταξύ τους, στο κύριο συμφωνούν, γι αυτό ψηφίζουν όλοι μαζί τα μνημόνια, το τσάκισμα δηλαδή του λαού, διευκολύνουν τις στρατιωτικές επεμβάσεις, με όλους τους πρόσφορους τρόπους. Και ταυτόχρονα, επιδιώκουν να στοιχίσουν τους εργαζόμενους κάτω από τη σημαία συμφερόντων ξένων προς τα δικά τους. Με διάφορα προσχήματα και επιχειρήματα, με επεξεργασμένα σχέδια και επιτελεία, παρουσιάζουν τους πολέμους ως "δίκαιους". Καλλιεργούν το ρατσισμό μέσα στους λαούς, με εργαλεία το χρώμα, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, εξοπλίζουν δικές τους οργανώσεις, τις χρηματοδοτούν για να δημιουργήσουν κατάσταση χάους και μετά τις βαφτίζουν "τρομοκρατικές" για να επιτεθούν. Για όλ αυτά υπάρχει πείρα: Και στη γειτονιά μας, π.χ. στη Γιουγκοσλαβία έβαλαν τους Κοσσοβάρους να πολεμούν τους Σέρβους, τους Χριστιανούς, τους Μουσουλμάνους. Το ίδιο και σε άλλες χώρες, που μέχρι πριν μερικά χρόνια μπορούσαν όλες οι εθνότητες να ζουν αρμονικά και ανθρώπινα, χωρίς κανένα πρόβλημα, όπως στη Σοβιετική Ένωση. Και να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα είχε ενεργό συμμετοχή και στην ουκρανική εκστρατεία κατά του νεοσύστατου σοβιετικού εργατικού κράτους, και στον πόλεμο της Κορέας και στη Γιουγκοσλαβία και σε άλλες «θερμές» περιοχές, με βάσεις, με υποδομές, λιμάνια, με στρατό. Η ελληνική αστική τάξη είχε πάντα ιμπεριαλιστικές βλέψεις, αν και δεν ήταν πάντα ενιαία σ αυτές. Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι, Οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, το κεφάλαιο συνολικά για να ξεπεράσει την κρίση του, δεν έχει κανέναν ενδοιασμό. Κλείνει εργοστάσια, σταματάει την παραγωγή, δημιουργεί στρατιές ανέργων, αλλά και επιλέγει τον πόλεμο, όταν όλες οι άλλες επιλογές αποτυγχάνουν. Εμείς απέναντι στο κεφάλαιο τι θα αντιτάξουμε; Δε θ αντιτάξουμε τη δική μας επιλογή, τον αγώνα για τα δικά μας συμφέροντα και ανάγκες; 6

Εμείς οι εργάτες πρέπει να κάνουμε τις δικές μας επιλογές που θα μας απαλλάξουν από την ανέχεια, τους πολέμους, την εκμετάλλευση. Μέσα στις συμμαχίες των καπιταλιστών, μέσα στο εκμεταλλευτικό σύστημα, δεν μπορούμε να έχουμε ό,τι αξίζουμε με τη δουλειά μας. Για να καλύψουμε τις ανάγκες μας πρέπει να διαφεντέψουμε για λογαριασμό μας τον πλούτο που παράγουμε. Τα συμφέροντα μας, οι ανάγκες μας πρέπει να είναι το μόνο κριτήριο που θα καθορίσει την στάση μας και απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από καταγωγή και χρώμα βρισκόμαστε μπροστά στους ίδιους κινδύνους, έχουμε απέναντι τον ίδιο αντίπαλο. Για τους εργαζόμενους οι στόχοι δεν είναι «εθνικοί». Οι αστικές τάξεις, προτάσσοντας τους «εθνικούς» στόχους, για να κρύψουν ότι είτε όταν αμύνονται είτε όταν επιτίθενται ουσιαστικά θέλουν να διατηρήσουν ή ν αυξήσουν τα οφέλη τους σε βάρος του λαού, των άλλων λαών. Και το κρύβουν γιατί μας θέλουν συνένοχους και συμμέτοχους στο έγκλημα που διαπράττουν απέναντι σε άλλους λαούς. Δεν αποδεχόμαστε αυτό το ρόλο! Ουδέποτε τα συμφέροντά μας δεν ήταν κοινά με τα συμφέροντα των εργοδοτών, ούτε πρόκειται να είναι. Το σύστημά τους, που βασίζεται στη δική μας εκμετάλλευση και λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο τα δικά τους κέρδη, πάντα θα αποτελεί εμπόδιο στην ικανοποίηση των αναγκών μας, όπως διαμορφώνονται και εξελίσσονται. Γιατί υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να δουλεύουμε λιγότερες ώρες, να απολαμβάνουμε περισσότερα, να υπάρχει ελεύθερος χρόνος με δυνατότητα για Πολιτισμό, μόρφωση, συμμετοχή στην κοινωνική οργάνωση, ανέβασμα του βιοτικού και πνευματικού επιπέδου των ανθρώπων. Με δωρεάν Υγεία υψηλού επιπέδου και Παιδεία για όλους, με στέγη για όλους, δουλειά με δικαιώματα για όλους. Εμείς παράγουμε όλο τον πλούτο, σε μας ανήκει και τον διεκδικούμε. Δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο! Και πάμε κόντρα σε όλες εκείνες τις δυνάμεις που μας καλούν ακριβώς να συμβιβαστούμε, που υπερασπίζονται αυτό το σάπιο σύστημα, που βάζουν το κίνημα να παλεύει για ν αλλάζουν κυβερνήσεις, διατηρώντας στο ακέραιο την εξουσία των μονοπωλίων ή, για τον «καινούριο» στόχο της αλλαγής του νομίσματος χωρίς ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία (που στην ουσία εξυπηρετεί τμήματα του κεφαλαίου). Δε φταίνε για την για τη σημερινή κατάσταση του συνδικαλιστικού - εργατικού κινήματος, τη δυσκολία στην οργάνωσή του οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ; Φταίνε που οι εργαζόμενοι έχουν απογοητευτεί, που θεωρούν ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει. Έχουν ευθύνη που οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να πατήσουν στα πόδια τους, να πιστέψουν στη δύναμή τους. 7

Γι αυτό καλούμε τους εργαζόμενους να τους βάλουν στη γωνία σε κάθε χώρο δουλειάς. Και μπροστά στην καινούρια απεργιακή μάχη, να ακυρωθεί κάθε προσπάθεια υπονόμευσης της. Με μαζικές συλλογικές διαδικασίες σε κλάδους και χώρους δουλειάς, με απεργιακές αποφάσεις και πρωτοβουλίες από τα κάτω. Γι αυτό το λόγο στεκόμαστε δίπλα στον κάθε εργαζόμενο που παλεύει, που αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο. Είμαστε δίπλα σε λαούς που βρίσκονται με το πιστόλι στον κρόταφο. Παλεύουμε για το δικαίωμά τους να αποφασίζουν οι ίδιοι ποιο δρόμο θα διαλέξουν. Είμαστε δίπλα στους πρόσφυγες στη χώρα μας. Με όλες μας τις δυνάμεις τους στηρίζουμε για να σταθούν στα πόδια τους, να παλέψουμε από κοινού ενάντια στον κοινό αντίπαλο, την εξουσία του κεφαλαίου. Έχουμε τα ίδια όνειρα, τις ίδιες προσδοκίες για ένα νέο, ανώτερο, πραγματικά καλύτερο κόσμο. Είναι χρέος μας να αντιμετωπιστεί το δηλητήριο που χύνουν οι φασίστες, οι εθνικιστές, οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής. Να απομονωθούν παντού γιατί είναι εχθροί της εργατικής τάξης. Όχι μόνο τον ξένο εργάτη, τον πρόσφυγα, αλλά και τον Έλληνα εργάτη έχουν στο στόχαστρό τους. Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι, Έχουμε καθήκον να συμβάλλουμε ώστε οι εργαζόμενοι, ο λαός να πατήσουν γερά στα πόδια τους και να πολεμήσουν για τα δικά τους συμφέροντα. Στο δρόμο της 1ης Μάη, στην ιστορική πείρα της ταξικής πάλης, στην αποστολή που πρέπει να ολοκληρώσουμε ας δώσουμε όλοι τον καλύτερο εαυτό μας. Οι συνθήκες που δρούμε είναι δύσκολες, όμως μπορούμε να τις κάνουμε με την πάλη μας συναρπαστικές. Δεν είναι παντοδύναμοι, δεν είναι ανίκητοι μπροστά στην οργανωμένη δύναμη του λαού. Γι αυτό με κανέναν τρόπο δεν πρέπει ν ανεχτούμε και να νομιμοποιήσουμε τη βάρβαρη πολιτική τους. Οι εργαζόμενοι όλων των χωρών πρέπει ενιαία να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν, να παλέψουμε για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά. 8