ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΕΚΣ Καρλόβασι,

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΕΚΣ Καρλόβασι, 28-4-2017 Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, Σας καλωσορίζουμε στην εκδήλωση του ΕΚΣ και μαζί με σας καλωσορίζουμε και ευχαριστούμε για την συμμετοχή του τον συναγωνιστή Burhan Aksakal Πρόεδρο της Επιτροπής Ειρήνης της Σμύρνης, καθώς και την Επιτροπή Ειρήνης της Σάμου που μας βοήθησε για την επαφή ώστε να πραγματοποιήσουμε την σημερινή μας εκδήλωση. Με αυτή την εκδήλωση θέλουμε να εκφράσουμε τη φιλία και την διεθνιστική αλληλεγγύη των εργατών και των λαών των χωρών μας. Συνάδελφοι, το βίντεο του ΠΑΜΕ που πριν λίγο είδαμε αποτυπώνει με τον πιο γλαφυρό και ρεαλιστικό τρόπο την πραγματικότητα της φετινής Πρωτομαγιάς: πόλεμος, προσφυγιά, θάνατος και καταστροφή απ όπου περνάει το ΝΑΤΟ, απ όπου ο καπιταλισμός δείχνει και το άλλο του πρόσωπο: όπου δηλαδή οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι, δεν μπορούν να βγάλουν κέρδη με την καταλήστευση της εργατικής δύναμης σε καιρό καπιταλιστικής ειρήνη, δεν διστάζουν να επιστρατεύσουν τον πόλεμο. Ο Μπρεχτ το έχει πει πολύ απλά και περιεκτικά: Ο πόλεμος τους σκοτώνει ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους. Σήμερα το πρωί συνάδελφοι βγήκαμε περιοδείες με τον συναγωνιστή απ την Τουρκία στους εργαζόμενους από στην Περιφέρεια και όλη την εβδομάδα συνάδελφοι από το ΕΚΣ, τα σωματεία, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ περιοδεύουμε σε εργασιακούς χώρους (ΔΕΗ, Αεροδρόμιο, ξενοδοχεία, Δήμο, Πυροσβεστική, σ/μ, οινοποιητικό συνεταιρισμό κλπ), γειτονιές και χωριά έτσι ώστε το φετινό μήνυμα της Πρωτομαγιάς «Με τους εργαζόμενους όλων των χωρών, για έναν κόσμο 1

χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά», να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων και όλου του λαού. Γιατί συνάδελφοι σήμερα τιμάμε την Εργατική Πρωτομαγιά. Τιμάμε όλους αυτούς που πάλεψαν και έδωσαν και τη ζωή τους για να ζήσουν καλύτερα οι εργαζόμενοι και οι λαοί όλου του κόσμου. Που πάλεψαν για το 8ωρο, για ανάπαυση την Κυριακή, για ασφαλιστικά δικαιώματα, για αυξήσεις στους μισθούς. Όλους αυτούς που πάλεψαν για αυτό που είναι το κύριο μήνυμα της Εργατικής Πρωτομαγιάς παγκόσμια: αγώνας ταξικός για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οι καπιταλιστές δεν έχουν όρια και σύνορα για να επιβάλουν την κυριαρχία τους. Το απέδειξαν με το χειρότερο τρόπο με όλους όσους έσφαξαν εδώ και δεκαετίες. Αυτούς τιμάμε σήμερα: Όλους αυτούς που έχυσαν το αίμα τους: τους εργάτες στο Σικάγο το 1886, τους καπνεργάτες στη Θεσσαλονίκη το 1936, τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές (μέσα σε αυτούς 7 Σαμιώτες και Ικαριώτες) στη πιο αιματοβαμμένη Πρωτομαγιά της ιστορίας, στην Καισαριανή του 1944. Τιμάμε όλους τους εργάτες και τις εργάτριες σε κάθε γωνιά του κόσμου. Ταυτόχρονα συνάδελφοι συζητάμε και θέτουμε στην εργατική τάξη και το λαό του νησιού μας την ανάγκη για πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες μας, για πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου και των πολεμικών εξοπλισμών, ενάντια σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. και της συμμετοχή των χωρών μας στις σφαγές που αυτές κάνουν. Οι εξελίξεις στην περιοχή μας δεν είναι ανεξάρτητες από την κατάσταση που βιώνει η εργατική τάξη της χώρας μας. Η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων είτε σε επίπεδο χώρας είτε διεθνώς, είναι αυτή που υπαγορεύει την επιδείνωση των όρων ζωής της 2

εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών αγροτών. Αυτός ο ανταγωνισμός και η προσπάθεια επιβίωσης και κερδοφορίας των μονοπωλίων αναγορεύεται ως εθνικός στόχος από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που εξυπηρετούν πολιτικά τα συμφέροντά τους. Δείτε για παράδειγμα τη νέα συμφωνία της κυβέρνησης με τους «θεσμούς». Περιέχει αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που θα προστεθούν στα προηγούμενα και θα φέρουν νέα δεινά για τους εργαζόμενους: και άλλη μείωση του αφορολόγητου, άρα ακόμη μεγαλύτερο ψαλίδισμα στο εργατικό εισόδημα, νέο πετσόκομμα σε συντάξεις και παροχές, αυτόματο κόφτη πάνω από τα κεφάλια μας, απελευθέρωση των απολύσεων, κατάργηση των ΣΣΕ, επιδότηση του εργοδότη αντί του ανέργου, θέσπιση «ειδικών οικονομικών ζωνών». Τέτοια μέτρα, εξάλλου, προωθούνται σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες καθώς και στην Ε.Ε. Όμως τα μέτρα αυτά ποιόν εξυπηρετούν συνάδελφοι? Τίνος απαίτηση είναι? Της μεγαλοεργοδοσίας, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των βιομηχάνων. Για το λαό θα φέρουν μεγαλύτερη φτωχοποίηση και εξαθλίωση, πιο φθηνή εργατική δύναμη. Αλλά για να τα υλοποιήσουν θέλουν το λαό να «συμμερίζεται τον πόνο και την αγωνία τους», δηλαδή να υπομένει αγόγγυστα, ακόμη και να χειροκροτεί τις ανάγκες του κεφαλαίου και τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης. Αυτά είναι που βιώνει καθημερινά ο εργαζόμενος στους τόπους δουλειάς για ένα κομμάτι ψωμί: την εργοδοτική αυθαιρεσία, αλλά και το νόμιμο ξεζούμισμα κυρίως. Η μειωμένη οργάνωση της εργατικής τάξης σε ταξική κατεύθυνση δημιουργεί αρνητικές συνθήκες και αφήνει να ριζώνει ο φόβος της απόλυσης, η ηττοπάθεια, η ανάθεση σε δήθεν «σωτήρες» να λύσουν τα προβλήματά μας. Πολύ χειρότερο όλων είναι η διαμόρφωση συνείδησης στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα ότι τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με τα συμφέροντα αυτών που είναι οι ταξικοί μας αντίπαλοι: η αστική τάξη και τα μονοπώλιά της. 3

Η ανελέητη επίθεση που δεχόμαστε στην καθημερινότητά μας από τους κεφαλαιοκράτες και το πολιτικό τους προσωπικό παίρνει την πιο βάρβαρη και αποκρουστική μορφή της όταν οι ανταγωνισμοί, οι αντιπαραθέσεις και οι συγκρούσεις τους καταλήγουν σε πολεμικές επιχειρήσεις. Για το κυνήγι του κέρδους δεν διστάζουν να ισοπεδώσουν λαούς ολόκληρους, όπως στη Συρία, προωθώντας παράλληλα και τα επιχειρηματικά τους σχέδια. Η ελληνική αστική τάξη αξιοποιώντας τη γεωστρατηγική θέση της χώρας, θέλει να αναβαθμιστεί στην περιοχή, να διευρύνει τα πεδία κερδοφορίας της, να διεισδύσει σε νέες αγορές, να διαμορφώσει ευνοϊκότερους όρους για την περιβόητη «ανάπτυξη». «Ανάπτυξη» έτσι όπως αυτοί την εννοούν σημαίνει κέρδη για το κεφάλαιο, βάσανα και νέα δεινά για το λαό. Τα παραδείγματα που το αποδεικνύουν αυτό είναι πάρα πολλά. Οι εφοπλιστές επιδιώκουν αναβαθμισμένο ρόλο στην μεταφορά εμπορευμάτων. Τα μονοπώλια στον κλάδο της ενέργειας επιδιώκουν να πάρουν μέρος και να κλείσουν μεγάλες συμφωνίες με ισχυρά μονοπώλια του εξωτερικού. Τα μονοπώλια στις εφοδιαστικές αλυσίδες και στις μεταφορές θέλουν τον έλεγχο του βασικού όγκου μεταφοράς εμπορευμάτων και υπηρεσιών στο ελληνικό έδαφος. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες του φαρμάκου, αναζητούν νέα πεδία κερδοφορίας, αντιμετωπίζοντας ακόμα και τα τραγικά θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, ως μια «νέα αγορά φαρμάκου». Κλείνουν συμφωνίες προμήθειας φαρμάκων με το ΝΑΤΟ. Στο Ιράκ, στη Συρία, στην Ουκρανία, στη Β. Αφρική, σε χώρες που διαθέτουν κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου ή βρίσκονται στους δρόμους μεταφοράς τους, ο πόλεμος δεν έχει σταματήσει εδώ και πολλές δεκαετίες. Αντί να είναι ευλογία για το λαό αυτών των χωρών ο πλούτος της γης τους για να ζήσει πιο άνετα, έχει γίνει κατάρα αφού αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης των μονοπωλίων μια και είναι ιδιοκτησία τους. 4

Στις μέρες μας οι ανταγωνισμοί στο ευρύτερο πεδίο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου έχουν οξυνθεί. Με τις στρατιωτικές δυνάμεις που έχουν συγκεντρωθεί πλέον μυρίζει μπαρούτι και στη γειτονιά μας. Το Αιγαίο και τα Βαλκάνια είναι μερικές από τις πολλές περιοχές οι οποίες αποτελούν πιθανές εστίες για ένα «θερμό» επεισόδιο. Την ίδια στιγμή η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, επιδιώκει και μάλιστα διαφημίζει την παραπέρα εμπλοκή της χώρας σε αυτούς τους ανταγωνισμούς, με το κάλεσμα του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, τα συνεχή ταξίδια των υπουργών στις ΗΠΑ, τις προτάσεις για αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, στο πλαίσιο της ενίσχυσης της «στρατιωτικής συνεργασίας» με τις ΗΠΑ. Η πραγματικότητα είναι ότι αυτός ο στόχος για τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της Ελλάδας, την ανάδειξή της σε «ενεργειακό κόμβο» και διαμετακομιστικό κέντρο, αποτελεί πάγια στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου και δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα και τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Αντίθετα, όλη αυτή η προσπάθεια φέρνει τον ελληνικό λαό πιο κοντά σε κινδύνους λόγω της βαθύτερης εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Για παράδειγμα η χώρα δαπανά το ΑΕΠ 2% (που μπαίνε σαν στόχος από το ΝΑΤΟ) για στρατιωτικές δαπάνες, κόβοντας αυτά τα χρήματα από κοινωνικές παροχές και βάζοντας το λαό να τις πληρώνει με διαρκεί μέτρα. Η αντιπαράθεση μεταξύ των αστικών τάξεων της Ελλάδας και της Τουρκίας, είναι αντιπαράθεση για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, για τα συμφέροντα των πλουσίων. Αυτή η αντιπαράθεση εκφράζεται σε αυτήν τη φάση με την κλιμάκωση των προκλήσεων από την πλευρά της τυορκικής κυβέρνησης, για τα συμφέροντα της τούρκικης πλουτοκρατίας που διεκδικεί μεγαλύτερο μερίδιο στην τεράστια ενεργειακή «πίτα» της περιοχής. 5

Για παράδειγμα η προχθεσινή εξαγγείλει για δέσμευση περιοχών στο κεντρικό, ανατολικό Αιγαίο και την Κύπρο, για ασκήσεις έρευνας και διάσωσης, παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου και αποτελεί -σε συνδυασμό με τις πρόσφατες δηλώσεις για το Αγαθονήσιεπικίνδυνη τουρκική πρόκληση, σε συνθήκες όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην ευρύτερη περιοχή. Είναι ακόμα ένας κρίκος στην αλυσίδα των συνεχών παραβιάσεων, από την πλευρά της τουρκικής αστικής τάξης, οι οποίες απολαμβάνουν την επιδεικτική κάλυψη και ασυλία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Οι λαοί της Ελλάδας και Τουρκίας παρ όλα αυτά δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Αντίθετα, τους ενώνουν τα ίδια προβλήματα, οι ίδιες ανάγκες. Το ίδιο ισχύει για όλους τους λαούς στα Βαλκάνια, όπου οι αστικές τάξεις υποδαυλίζουν μίση, αλυτρωτισμούς και χύνουν εθνικιστικό δηλητήριο, εκμεταλλευόμενοι θρησκευτικές και φυλετικές διαφορές. Τι έχουμε να χωρίσουμε από τον συνάδελφο οικοδόμο μετανάστη ή τη συναδέλφισσα ξενοδοχοϋπάλληλο μετανάστρια που δουλεύουμε μαζί ή που τα παιδιά μας πάνε στο ίδιο σχολείο? Για να ζήσουμε τις οικογένειές μας και οι δύο δεν παλεύουμε? Γι αυτό δεν έφυγαν αυτοί από τις χώρες τους όπως τώρα τα δικά μας παιδιά, οι νέοι επιστήμονες για το εξωτερικό? Τι είχε να χωρίσει ο ελληνικός λαός από τον Γιουγκοσλάβικο που ισοπεδώθηκε και σφαγιάστηκε πριν χρόνια? Οι κατασκευαστικές που ανοικοδόμησαν τα Βαλκάνια πλούτισαν, όσοι έβγαλαν έξω τις επιχειρήσεις τους για ακόμη πιο φθηνά μεροκάματα. Τι έχουμε να χωρίσουμε με το Σύριο που ξεσπιτώθηκε από το θάνατο και τους βομβαρδισμούς και που αν γλυτώσει από εκεί πνίγεται στα νερά του Αιγαίου και της Μεσογείου αφού πρώτα τον εκμεταλλευτούν δουλέμποροι στην Τουρκία? 6

Και όμως ενώ οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, η χώρα μας στηρίζει ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις: στο Ιράκ, στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στην Συρία, στη Λιβύη. Από κοινού κάνει ασκήσεις με το Ισραήλ που αυτή τη στιγμή σφαγιάζει και φυλακίζει Παλαιστινίους. Πρωταγωνιστεί στην συγκρότηση ναυτικής δύναμης στο Αιγαίο. Από τη Σούδα φεύγουν τα βομβαρδιστικά για τη Συρία. Στον Πειραιά σταθμεύει ο 6 ο στόλος των ΗΠΑ. Το ΝΑΤΟ δεν αποτελεί δύναμη σταθερότητας αλλά κίνδυνο αστάθειας στο Αιγαίο, δεν αναγνωρίζει εθνικά σύνορα παρά μόνο επιχειρησιακές ζώνες. Γι αυτό πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι, όλοι οι λαοί της περιοχής να απομονώσουμε αυτούς που σπέρνουν το μίσος και τη μισαλλοδοξία. Να υψώσουμε μπλόκο στους ναζιστές εγκληματίες δολοφόνους της ΧΑ, οι οποίοι έχουν μίσος για τον ελληνικό λαό, για κάθε λαό που υποφέρει, ενώ δε χάνουν ευκαιρία να δείχνουν πόσο αφοσιωμένοι είναι στα μεγάλα αφεντικά και στους ιμπεριαλιστές. Κύριο συμπέρασμα όλων αυτών, που δεν πρέπει ούτε στιγμή να το ξεχνάμε, είναι ότι οι καπιταλιστές, αφού έχουν ξεζουμίσει την εργατική τάξη, μειώνοντας μισθούς και καταστρατηγώντας εργατικά δικαιώματα, για να εξασφαλίσουν την κερδοφορία τους, βάζουν τους εργαζόμενους να σκοτώνονται. Στον πόλεμο όμως συνάδελφοι δεν πάνε οι ίδιοι, ούτε στέλνουν τα παιδιά τους. Στο όνομα της εθνικής ενότητας, της εξωτερικής απειλής, στέλνουν την εργατική τάξη και τα παιδιά της να σκοτωθούν, να γίνουν κρέας για τα κανόνια, να θυσιαστούν για τα κέρδη τους. Η εργατική τάξη και ο λαός όπως σήμερα πρέπει να πουν ΟΧΙ στα ψίχουλα που μας «προσφέρει» η ειρήνη τους και να παλέψουν για ζωή με 7

δικαιώματα, έτσι πρέπει να πουν ΟΧΙ στη δυστυχία και στο θάνατο που σπέρνει ο πόλεμός τους. Το ΕΚΣ, τα σωματεία που συγκροτούν το ΠΑΜΕ υπερασπιζόμαστε καθημερινά τα συμφέροντα των εργαζομένων στη δουλειά, το μισθό, τη σύνταξη, την υγεία, την πρόνοια, την παιδεία, τον πολιτισμό και την ειρήνη και αυτό θα το πράξουμε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Γιατί συνάδελφοι λέμε ότι χαμένοι από τον πόλεμο είναι μόνο οι λαοί. Ο Μπρεχτ έλεγε και κάτι άλλο στο ίδιο ποίημα το οποίο αναφέραμε και πριν: Όταν τέλειωσε ο τελευταίος υπήρχαν νικητές και νικημένοι. Στους νικημένους, ο φτωχός λαός πέθαινε από την πείνα. Στους νικητές ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο. Αυτό το συμπέρασμα δίνει απάντηση στο ερώτημα γιατί το 2017 ξεριζώνονται ως πρόσφυγες πάνω από 65 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, από τους οποίους περισσότερα από 30 εκατομμύρια είναι παιδιά. Γιατί σήμερα στην Ελλάδα (σύμφωνα πάντα με τα επίσημα στοιχεία) βρίσκονται περίπου 62.000 πρόσφυγες, όπου από αυτούς, περίπου 24.000 πρόσφυγες μένουν σε καταυλισμούς και περίπου 4.000 είναι τα παιδιά που βρίσκονται σε σχολική ηλικία. Και φυσικά αν κάνουμε έναν απολογισμό από τη συμπλήρωση ενός περίπου χρόνου από τη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης - Τουρκίας για το Προσφυγικό, θα δούμε ότι χιλιάδες πρόσφυγες έχουν εγκλωβιστεί μόνιμα, πάρα την επιθυμία τους να πάνε σε άλλες χώρες, ζώντας σε άθλιες συνθήκες και συσσωρεύοντας μεγάλα προβλήματα σε νησιά και άλλες περιοχές της χώρας, ενώ χιλιάδες ακόμα που βρίσκονται στην Τουρκία γίνονται πιόνι των γεωπολιτικών παιχνιδιών και των αντιθέσεων ανάμεσα στην Τουρκία και την ΕΕ. 8

Και όλη αυτή η κατάσταση αξιοποιείται για να χυθεί πολύ ρατσιστικό δηλητήριο και αποτελεί «βούτυρο στο ψωμί», της Χ.Α. και διαφόρων ακροδεξιών και φασιστικών στοιχείων και στο νησί μας Από την πλευρά μας έχοντας στο μυαλό μας τις αιτίες του προβλήματος και βάζοντας ως βασικό ζήτημα πάλης την στάση της εργατικής τάξης και του λαού απέναντι στο ζήτημα του ιμπεριαλιστικού πόλεμο, στεκόμαστε ταξικά αλληλέγγυοι σε πρόσφυγες και μετανάστες. Συνάδελφοι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να σκεφτούν πολύ απλά ότι αυτός που μας κόβει το μεροκάματο και τη σύνταξη, αυτός που μας αφαιρεί εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, που μας απολύει και μας στέλνει στην ανεργία είναι ό ίδιος με αυτόν που μας στέλνει και στον πόλεμο: είναι τα μονοπώλια και ο ανταγωνισμός τους με άλλα μονοπώλια. Είναι ό ίδιος ο καπιταλισμός. Αυτός γεννάει μνημόνια και μέτρα, αυτός γεννάει και τον πόλεμο. Οι λαοί όλων των χωρών τον βασικό εχθρό τον έχουμε μέσα στην ίδια μας τη χώρα και αυτός ο εχθρός είναι κοινός: είναι οι αστικές τάξεις των χωρών μας που για τους ανταγωνισμούς τους μας σέρνουν στον πόλεμο. Απ αυτές πρέπει να ξεμπερδεύουμε. Σε αυτές πρέπει να στρέφουμε τα βέλη μας. Γιατί συνάδελφοι δεν είναι αήττητοι, όπως μας λένε για να υποταχθούμε. Η στάση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και της εργατικής τάξης είναι καταλύτης πάντα στις εξελίξεις και στις στροφές της ιστορίας. Έχουμε πείρα, για να τους αντιμετωπίσουμε, να μην μπει η εργατική τάξη κάτω από τις σημαίες των αφεντικών, να μη θυσιαστεί για τα συμφέροντά τους. Πάντα υπήρχαν κάποιοι που έλεγαν: «μα δεν γίνεται τίποτα» «είμαστε αδύναμοι», «αυτοί έχουν τα όπλα» «αυτοί έχουν την εξουσία». Το 40 έλεγαν ότι ο φασισμός του Χίτλερ είναι αήττητος, το 67 για τη χούντα το ίδιο. Και όμως ο λαός οργανώθηκε, αντιστάθηκε, πολέμησε και τελικά νίκησε. 9

Δεν είναι τυχαίο ότι το 43 αποφεύχθηκε η γενική επιστράτευση από τους Γερμανούς στη χώρα μας λόγω των διαδηλώσεων και της γενικής απεργίας, με την τεράστια συμβολή στην οργάνωσή της του Εργατικού ΕΑΜ. Ότι ο λαός σώθηκε από την πείνα και τις αρρώστιες σε πάρα πολλές περιπτώσεις λόγω της οργάνωσης της λαϊκής ταξικής αλληλεγγύης μέσα από τις Λαϊκές Επιτροπές, κύρια στις γειτονιές της Αθήνας. Αυτό συνάδελφοι δείχνει από την μια μεριά την αστείρευτη λαϊκή δύναμη. Ταυτόχρονα όμως μας βάζει και σε διαδικασία να θυμηθούμε, ή να γνωρίσουμε καλύτερα οι πιο νέοι, ότι σε περιόδους πολέμου, αλλά και πολύ πιο νωρίς, όσο τα μονοπώλια αρχίζουν και στριμώχνονται, πχ όπως σήμερα μέσα στην κρίση, αρχίζει η περιστολή εργασιακών δικαιωμάτων και συνδικαλιστικών ελευθεριών. Δείτε πόσα εμπόδια και δυσκολίες θέλουν να βάλουν τα αστικά κόμματα στη λειτουργία και τη δράση των σωματείων και αυτό επειδή τα μονοπώλια και οι κυβερνήσεις τους θέλουν ησυχία και την πολυδιαφημισμένη «εργασιακή ειρήνη». Ο καθένας λοιπόν ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Συνάδελφοι η φετινή Πρωτομαγιά μάς βρίσκει, λοιπόν, σε συνθήκες που η αδυναμία καπιταλιστικής ανάκαμψης και η ένταση της κυβερνητικής - εργοδοτικής επίθεσης στα εναπομείναντα εργασιακά μας δικαιώματα, συνοδεύεται από όξυνση των αναταραχών στην περιοχή μας. Επομένως η στάση, των συνδικάτων μας, του εργατικού λαϊκού κινήματος είναι εξόχως σημαντική. Πρώτα και κύρια σήμερα που η περιοχή μας βράζει και υπάρχει κίνδυνος γενικευμένης πολεμικής ανάφλεξης αλλά και αν οι συνθήκες αυτές γίνουν ακόμη πιο δύσκολες. Οφείλουμε να ορθώσουν από τώρα τείχος προστασίας της εργατικής τάξης, του λαού, σε κοινή δράση και αλληλεγγύη με την εργατική τάξη των χωρών της περιοχής. 10

Απέναντί μας δεν έχουμε μόνο την εργοδοσία, το κράτος της, τα κόμματά της, αλλά και τις δυνάμεις τους μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Όλους αυτούς τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, αλλά και πολλών εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών και σωματείων, που βάζουν πλάτη στη στήριξη του δήθεν «εθνικού συμφέροντος» των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, στον στόχο της ανάκαμψης και της γεωστρατηγικής αναβάθμισης. Οργανώνουμε την πάλη για όλα τα δικαιώματά μας, διεκδικώντας ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών των οικογενειών μας, κάτι που μπορεί να γίνει με βάση τις δυνατότητες που έχει δημιουργήσει η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνικής, αλλά το εμποδίζει η εργοδοσία με την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, το κυνήγι ολοένα και μεγαλύτερων κερδών, μαζί με την ΕΕ, τις κυβερνήσεις τους. Παλεύουμε ενάντια στην εκμετάλλευση και τους εκμεταλλευτές μας. Η πάλη αυτή στις σημερινές συνθήκες συνδέεται άρρηκτα με τον αγώνα για καμιά συμμετοχή της Ελλάδας στον όποιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο κάνουν οι εκμεταλλευτές μας, με την εξουσία τους, τις κυβερνήσεις τους και τις συμμαχίες τους, ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Γι' αυτό παλεύουμε: Ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου και την αντιλαϊκή πολιτική, για όλα τα εργασιακά μας δικαιώματα, για κάλυψη των απωλειών της περιόδου της κρίσης, κατάργηση των αντεργατικών, αντιλαϊκών νόμων, διεκδικώντας την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, ενάντια στην εκμετάλλευση. Καμία συμμετοχή, καμία εμπλοκή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που εξελίσσονται και σε αυτές που ετοιμάζονται. Να γυρίσουν πίσω πλοία, αεροπλάνα, στρατιωτικές αποστολές. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα. 11

Όχι δαπάνες πολεμικές για το ΝΑΤΟ, αλλά για τις ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και τα Βαλκάνια. Όχι στην αλλαγή των συνόρων και των συνθηκών που τα κατοχυρώνουν. Όχι στο μίσος των εθνικιστών. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και στους μετανάστες. Απομόνωση σε όλους τους εργασιακούς χώρους της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής. Να κλείσει η βάση της Σούδας. Έξω η Ελλάδα από ΝΑΤΟ και ΕΕ. Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με την εργατική τάξη άλλων χωρών, με τους άλλους λαούς. Έλληνες και Τούρκοι εργάτες δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Μπορούν με κοινή ταξική πάλη για τα συμφέροντα των εργατών, να ανατρέψουν τα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών, να καταργήσουν την εκμετάλλευση. Η εργατική τάξη, ο λαός, μέσα από τα σωματεία και την πάλη του, μπορεί και πρέπει να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις. Να μην μπει κάτω από τη σημαία των συμφερόντων των καπιταλιστών αλλά να παλέψει με υψωμένη τη σημαία των εργατικών λαϊκών συμφερόντων. Το επόμενο διάστημα καλούμε όλα τα σωματεία και τους μαζικούς φορείς του νησιού μας να συζητήσουν, να ανοίξουν το ζήτημα αυτό στους τόπους δουλειάς και σε συνελεύσεις. Να ενημερώσουν τον κόσμο. Να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να μαζικοποιηθούν τα σωματεία και να ανέβει η οργανωμένη δράση της εργατικής τάξης και του λαού. Να αποτελούν αποκούμπι και κάστρο αγώνα των εργαζομένων του κλάδου τους. 12

Με την πρωτοπορία του ΠΑΜΕ, τα συνδικάτα μας θα αναπτύξουνε πολύμορφη δράση. Με κοινό πλαίσιο πάλης-διακήρυξη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ συνυπογράφεται από συνδικάτα, της Ελλάδας, της Τουρκίας και των Βαλκανίων και θα διαβαστεί στις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις σε αυτές τις χώρες. Κορύφωση της δράσης μας θα είναι με το Φεστιβάλ Βαλκανικής Αντιπολεμικής και Αντιιμπεριαλιστικής Δράσης Συνδικάτων στην Κεντρική Μακεδονία και η μεγάλη διαδήλωση στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο της Θεσσαλονίκης το Σάββατο 24 του Ιούνη. Προετοιμαζόμαστε για πανελλαδική πανεργατική απεργία μπροστά στις 17 Μάη σε αντίθεση με την θέληση την κυβέρνησης και την πλουτοκρατίας να ψηφίσουν και 4 ο Μνημόνιο, απεργία που να μαστε ετοιμότητα ότι μπορεί να γίνει και πιο νωρίς. Συνάδελφοι Βάζουμε καλά στο μυαλό μας ότι όσο δεν οργανωνόμαστε, δεν αντιδρούμε μαζικά, δεν παλεύουμε μαζί με τα σωματεία μας, κυβέρνηση και κεφάλαιο λένε ότι συμφωνούμε με τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνουν. Αξιοποιούν το φόβο μας και την ηττοπάθειά μας για να πάρουν και άλλα χειρότερα μέτρα. Τις επόμενες δύο μέρες, με όλες μας τις δυνάμεις, δίνουμε τη μάχη για να έχουμε τη Δευτέρα στο Βαθύ την πιο μαζικής Πρωτομαγιάτικη Απεργιακή συγκέντρωσης που θα έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στο νησί μας. Δεν αφήνουμε ώρα να πάει χαμένη. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΖΗΤΩ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ ΠΑΛΕΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ, ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ! 13