ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ Συλλογή τραγουδιών Ελλήνων συνθετών βασισμένων σε ποιήματα σπουδαίων Ελλήνων ποιητών. Εργασία των μαθητών του Ε1 στο πλαίσιο του μαθήματος της Μουσικής. Υπεύθυνη δασκάλα μουσικής: Τζίνα Σόκαλη Μαθητές: Αβντίου Αλμπέρτο, Γιάβορεκ Μάτσεϋ, Ισμαϊλάτι Δημήτρης, Μιχαλόπουλος Μάριος, Μπάκος Θάνος Μπαμπανιώτης Γιώργος. 1ο Δημ. Σχ. Πόρτο-Ράφτη 2015-2016
Του μαθητή Γιώργου Μπαμπανιώτη Ποιητής: Νίκος Γκάτσος Βιογραφία: Ο Νίκος Γκάτσος γεννήθηκε στην Ασέα Αρκαδίας από τους αγρότες Γεώργιο Γκάτσο και Βασιλική Βασιλοπούλου. Σε ηλικία πέντε ετών έμεινε ορφανός από πατέρα ο οποίος, από τους πρώτους μετανάστες στην Αμερική, πέθανε στο πλοίο και τον πέταξαν στον Ατλαντικό. Τελείωσε το δημοτικό στην Ασέα και το γυμνάσιο στην κοντινή Τρίπολη όπου γνώρισε τα λογοτεχνικά βιβλία, της μεθόδους αυτοδιδασκαλίας ξένων γλωσσών, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Έτσι, όταν το 1930 μετέβη στην Αθήνα για να εγγραφεί στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (διέκοψε μετά το 2 ο έτος) ήξερε αρκετά καλά Αγγλικά και Γαλλικά, είχε μελετήσει τον Παλαμά, τον Σολωμό αλλά και το δημοτικό τραγούδι και παρακολουθούσε τις νεωτεριστικές τάσεις στην ποίηση της Ευρώπης. Προτεινόμενα τραγούδια για ακρόαση: «Μάτια βουρκωμένα» σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου. https://www.youtube.com/watch?v=45to-clzfzq Κάτω στον Πειραιά στα Καμίνια φτώχεια καλή καρδιά μα και γκρίνια μάζεψα μια βραδιά τα σαΐνια κι ήρθα κρυφά τον παλιό μου καημό να σου πω Μάτια βουρκωμένα, παραπονεμένα δίχως αγάπη και πόνο κανένας δεν ζει μάτια βουρκωμένα πάρτε με κι εμένα πάρτε με τώρα να πάμε στο κόσμο μαζί. Κάτω στον Πειραιά στο μουράγιο είπα να σκοτωθώ μα τον άγιο μα έκανα υπομονή και κουράγιο κι ήρθα κρυφά τον παλιό μου καημό να σου πω.
Σταύρος Ξαρχάκος Έλληνας συνθέτης και πολιτικός, γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου του 1939 στην Αθήνα όπου και μεγάλωσε. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες συνθέτες. Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και συνέχισε στο Παρίσι και στο Julliard School of Music της Νέας Υόρκης. Έχει γράψει τραγούδια σε περισσότερους από 42 δίσκους, για 21 ταινίες και 15 τηλεοπτικές παραγωγές. Ακόμα έχει συνθέσει μουσική για Αρχαία Τραγωδία, δράματα και διεθνή μπαλέτα. «Μη μου χτυπάς τα μεσάνυχτα την πόρτα» σε μουσική Δήμου Μούτση. https://www.youtube.com/watch?v=aa4zjiqusmo Μη μου χτυπάς τα μεσάνυχτα τη πόρτα. Μη μου μιλάς, να σ ακούσω δεν μπορώ. Αν μ αγαπάς μην γυρίζεις πίσω άσε να κρατήσω τον πόνο συντροφιά. Όπου κι αν πας την αγάπη παίρνεις το σκοτάδι φέρνεις και τη συννεφιά.
Δήμος Μούτσης Γεννημένος στον Πειραιά και τελειώνοντας τις μουσικές του σπουδές από το Ωδείο Αθηνών με ένα πρώτο βραβείο, ο Δήμος Μούτσης ξεκινά την ανήσυχη και δημιουργική του διαδρομή στη Ελληνική μουσική προς τα τέλη της δεκαετίας του 60. Ύστερα από μια σειρά μεγάλων λαϊκών τραγουδιών, κάπου 32 τον αριθμό και 2 δίσκων («Κάποιο καλοκαίρι» και «Ένα χαμόγελο» με τη συμμετοχή γνωστών αλλά και πρωτοεμφανιζόμενων τραγουδιστών Μητσιάς / Γαλάνη ) φτάνει στο 1971 όπου με τον «Άγιο Φερουάριο» (Μητροπάνος- Σαλπέα), ένα πολύ σημαντικό έργο, τελειώνει νοηματικά και μορφολογικά όλη την πρώτη αυτή περίοδο, ανοίγοντας μάλιστα καινούριους δρόμους στη μετέπειτα Ελληνική δισκογραφία.
Του μαθητή Μάριου Μιχαλόπουλου Ποιητής : Γιάννης Ρίτσος Βιογραφία: Ο Γιάννης Ρίτσος (Μονεμβασιά 1 Μαΐου 1909- Αθήνα 11 νοεμβρίου 1990 ) ήταν ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές με διεθνή φήμη και ακτινοβολία. Ανήκε στην Αριστερά και συγκεκριμένα στο Κ.Κ.Ε. Πολλά έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Προτεινόμενο τραγούδι για ακρόαση: «ΕΔΩ ΤΟ ΦΩΣ» σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη. https://www.youtube.com/watch?v=r8hlibm-tsc Ο Μίκης Θεοδωράκης ( 29 Ιουλίου 1925) είναι Έλληνας συνθέτης Κρητικής καταγωγής. ΕΔΩ ΤΟ ΦΩΣ Σε τούτα δω τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει μηδ αλυσίδα στου Ρωμιού και στ αγεριού το πόδι. Εδώ το φως, εδώ γιαλός χρυσές, γαλάζιες γλώσσες στα βράχια ελάφια πελεκάν τα σίδερα μασάνε.
Του μαθητή Δημήτρη Ισμαϊλάτι Ποιητής: Γιώργος Σεφέρης Βιογραφία: Το πραγματικό του όνομα ήταν Γεώργιος Σεφεριάδης. Γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 13 Μαρτίου του 1900 και πέθανε στην Αθήνα στις 20 Σεπτεμβρίου του 1971. Ήταν Διπλωμάτης και Ποιητής. Το 1963 ήταν ο πρώτος Έλληνας ποιητής που βραβεύτηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Προτεινόμενα τραγούδια για ακρόαση: «Ο τόπος μας είναι κλειστός» σε μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου. https://www.youtube.com/watch?v=8aqxabeuvd0 Ο τόπος μας είναι κλειστός όλο βουνά που έχουν σκεπή τον χαμηλό ουρανό, μέρα και νύχτα. Δεν έχουμε ποτάμια, δεν έχουμε πηγάδια, δεν έχουμε πηγές μονάχα λίγες στέρνες, άδειες κι αυτές που ηχούν και που τις προσκυνούμε. Ήχος στεκάμενος, κούφιος, ίδιος με τη μοναξιά μας ίδιος με την αγάπη μας, ίδιος με τα σώματά μας. Μας φαίνεται παράξενο που κάποτε μπορέσαμε να χτίσουμε τα σπίτια τα καλύβια και τις στάνες μας. Κι οι γάμοι μας, τα δροσερά στεφάνια και τα δάχτυλα ανεξήγητα για την ψυχή μας πώς γεννήθηκαν, πώς δυναμώσανε τα παιδιά μας; Ο τόπος μας είναι κλειστός, τον κλείνουν οι δυο μαύρες Συμπληγάδες. Στα λιμάνια την Κυριακή σαν κατεβούμε ν ανασάνουμε, βλέπουμε να φωτίζουνται στο ηλιόγερμα σπασμένα ξύλα από ταξίδια που δεν τέλειωσαν, σώματα που δεν ξέρουν πια πώς ν αγαπήσουν.
«Λίγο ακόμα θα ιδούμε» σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη https://www.youtube.com/watch?v=8t9o1p7xi0c Λίγο ακόμα θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν ανθίζουν. Λίγο ακόμα θα ιδούμε τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο κι η θάλασσα να κυματίζει. Λίγο ακόμα να σηκωθούμε, λίγο ψηλότερα!
Του μαθητή Θάνου Μπάκου Ποιητής: Μιχάλης Γκανάς Βιογραφία: Ο Μιχάλης Γκανάς είναι Έλληνας ποιητής και στιχουργός. Γεννήθηκε στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας το 1944 και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Εργάστηκε ως βιβλιοπώλης, ως επιμελητής τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών και ως κειμενογράφος. Πολλά ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από σημαντικούς Έλληνες και ξένους μουσικοσυνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, o Ara Dinkjian, κ.ά. Το 1994 τιμήθηκε με το Α Κρατικό Βραβείο ποίησης. Προτεινόμενο τραγούδι για ακρόαση: «Λευκό μου γιασεμί» σε μουσική Παναγιώτη Καλαντζόπουλου https://www.youtube.com/watch?v=cinxzmbog-q Είναι φορές που χωρίς αφορμή, κάτι γιορτάζει βαθιά στο κορμί, και ξαναβλέπεις το φως σαν να 'σουν χρόνια τυφλός. Κι ένας αέρας ζεστός, γιασεμιά φορτωμένος φυσάει βουρκωμένος. Είναι φορές που δεν ξέρω γιατί κάτι νυχτώνει βαθιά και πενθεί και δε σου κάνει κανείς κι όπως γυρεύεις να βρεις λίγο λευκό να πιαστείς γιασεμί στο σκοτάδι σαν άστρο ανάβει. Λευκό μου γιασεμί μη νυχτώσεις Είναι φορές που χωρίς αφορμή, μέσα μου τρέμει μια ξένη φωνή, που μου θυμίζει στιγμές από παλιές μου ζωές και ένας αέρας ζεστός, γιασεμιά φορτωμένος φυσάει βουρκωμένος. Λευκό μου γιασεμί, μη νυχτώσεις...
Του μαθητή Μάτσεϋ Γιάβορεκ Ποιητής: Κώστας Βάρναλης Προτεινόμενο τραγούδι για ακρόαση: «Η μπαλάντα του Αντρίκου» σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη. https://www.youtube.com/watch?v=blsraueqzje Στο ποίημα του Κώστα Βάρναλη «Η μπαλάντα του Αντρίκου», ο ποιητής μιλάει για τον Αντρέα και την αγαπημένη του παρέα. Ο Αντρέας, αν και ταλαιπωρημένος από τη ζωή, νιώθει χαρούμενος και ξέγνοιαστος με την θάλασσα, τη βάρκα του και την παρέα του. Η ζωή και η φύση είναι όμορφες αξίζει να τις ζούμε με χαρά. Ο συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης έντυσε με χαρούμενη μουσική και χαρούμενες νότες το ποίημα και μας φτιάχνει την διάθεση και το κέφι. Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΡΙΚΟΥ Είχε την τέντα ξομπλιαστή η βάρκα του καμπούρη Αντρέα. Γυρμένος πλάι στην κουπαστή ονείρατα έβλεπεν ωραία. Η Κατερίνα κι η Ζωή, τ Αντιγονάκι κι η Ζηνοβία. Ω, τι χαρούμενη ζωή! Χτυπάς, φτωχή καρδιά, με βία. Τα μεσημέρια τα ζεστά τη βάρκα παίρνανε τ Αντρέα για να τις πάει στ ανοιχτά όλες μαζί, τρελή παρέα. Ήρθ ο χειμώνας ο κακός και σκόρπισε η τρελή παρέα και σένα βήχας μυστικός σ έριξε χάμω, μπάρμπα Αντρέα.
Του μαθητή και Αλμπέρτο Αβντίου ΠΟΙΗΤΗΣ: ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ Προτεινόμενο τραγούδι για ακρόαση: «Ο γλάρος» σε μουσική Μιχάλη Τρανουδάκη. https://www.youtube.com/watch?v=imzzt_wcg7u Ο Γλάρος Στο κύμα πάει να κοιμηθεί δεν έχει τί να φοβηθεί! Μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει γλάρος είναι και πηγαίνει. Από πόλεμο δεν ξέρει ούτε τί θα πει μαχαίρι. Ο Θεός του `δωσε φύκια και χρωματιστά χαλίκια. Αχ αλί κι αλίμονό μας μες στον κόσμο το δικό μας δε μυρίζουνε τα φύκια δε γυαλίζουν τα χαλίκια. Χίλιοι δυο παραφυλάνε σε κοιτάν και δε μιλάνε. Είσαι σήμερα μονάρχης κι ώσαμ αύριο δεν υπάρχεις.