Σημείωμα Εκδότη. Συνάδελφοι, Διονύσιος Κριάρης, Πρόεδρος της Ο.Δ.Ε.Ε. πόσο θα πληρώνομαι για την ηλεκτρονική επίδοση σιγομουρμούρησε

Σημείωμα Εκδότη Συνάδελφοι, T ους τελευταίους μήνες η Ελλάδα βρίσκεται σε μια ιστορική καμπή. Η οικονομική κρίση, σαφώς και προσδιορίζει τις ατομικές αλλά και συλλογικές συμπεριφορές. Είναι, όμως, πλέον σαφές και στον πιο ανυποψίαστο πως η κρίση εκτός από οικονομική είναι επίσης κοινωνική, πολιτική αλλά και πνευματική. Πνευματική, αφού έχουν πια αχρηστευθεί οι γνωστές και «ορθόδοξες» προσεγγίσεις και απαιτείται νέα σκέψη, τολμηρά βήματα, αυτοκριτική και αυτοαναίρεση. Οι εκτιμήσεις για το μέλλον είναι δυσοίωνες. Τα οικονομικά στοιχεία της χώρας διαρκώς επιδεινώνονται και έκδηλη πλέον είναι μία εμφυλιοπολεμική στάση μεταξύ πολιτών και κοινωνικών ομάδων, ένας εθνικός διχασμός. Η άποψη: «ο σώζων εαυτόν σωθήτο» δεν είναι ούτε η πρέπουσα ούτε η ενδεδειγμένη. Προφανώς η εξήγηση για αυτά τα φαινόμενα δεν είναι μία και δεν είναι απλή. Ωστόσο, στη ρίζα αυτού του ψυχικού διχασμού μεταξύ των Ελλήνων, υπάρχει ο φόβος της κατάρρευσης του παλαιού, του γνωστού, του οικείου, ασχέτως αν αυτό είναι καλό ή κακό, ψυχρό κι ανάποδο. Δεν έχει σημασία. Η παλαιά κατάσταση καταρρέει υπό το βάρος των αμαρτιών της και ο καθένας μας σπεύδει να προφυλαχθεί κρατώντας σφιχτά από μία εξήγηση. Φταίνε οι πολιτικοί, αυτό ή το άλλο κόμμα, αυτή ή η άλλη ιδεολογία, οι συνδικαλιστές. Όλες οι εξηγήσεις, έχουν δόση αληθείας αλλά αναφέρονται μόνο στο παρελθόν και μόνο στις ευθύνες των άλλων. Εμείς, ο καθένας ατομικά, είμαστε εκτός του κάδρου αυτού και αυτό μας σπρώχνει στον εξορκισμό του κακού και στο ανάθεμα, κρατώντας μας μακριά από το να λειτουργήσει η κρίση σαν εφαλτήριο για υπερπήδηση των δυσχερειών και δημιουργία. Η κρίση και ο φόβος παγώνουν τη σκέψη και πνίγουν τις δυνάμεις αναγέννησης. Στο προηγούμενο τεύχος είχα αναρωτηθεί αν η κρίση είναι η μητέρα των αλλαγών. Προφανώς και είναι. Προστίθεται, όμως, ακόμα μία παράμετρος, αυτή του χρόνου και αυτός τρέχει γρήγορα. Οι απαιτήσεις δε, εξαιρετικά μεγάλες. Αφουγκραζόμενοι προσεκτικά τις συζητήσεις γύρω μας, παρατηρούμε πως εμείς δεν τον ακολουθούμε. Στον παράλληλο, με το μικρόκοσμό μας, κόσμο συντελλούνται κοσμοϊστορικές αλλαγές. Οι απόψεις διακρίνονται σε πολλές κατηγορίες, Γι αυτές των κουτών, κυνικών, υποκριτών δεν θα μιλήσουμε. Γι αυτές των ζηλωτών οι οποίες κατατείνουν στο να αντισταθούμε σε αυτό που έρχεται αφού αυτό είναι καταστροφικό, προτείνοντας αυτή ή την άλλη λύση από τα αδιέξοδα, επιμένοντας πως είναι η μόνη λύση και πως εναλλακτική δεν υπάρχει, η εξήγηση είναι πως ο φόβος έχει παγώσει και μουδιάσει τη σκέψη τους, μην επιτρέποντάς τους να δουν τα πεντακάθαρα σημάδια και τους οιωνούς. Η αντίληψη αυτή οδηγεί στην αδράνεια και αυτή στο φόβο. Και τα δυο μαζί κινητοποιούν τον μηχανισμό της άρνησης του πραγματικού και της αναγόρευσης του παλιού σε ιδανικό. Στα του οίκου μας. Οι ζηλωτές πιστεύουν πως με τον ίδιο τρόπο σκέψης του παρελθόντος, με τα ίδια εργαλεία, με την ίδια άρνηση της όποιας αλλαγής και προόδου που μας οδήγησαν στο να είμαστε η χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τα λιγότερα τυπικά προσόντα, θα πρέπει να πορευτούμε. Αρνούνται πεισματικά να δεχθούν πως η απονομή της δικαιοσύνης αλλάζει δραματικά και αυτό γίνεται με καταιγιστικούς ρυθμούς. Εξήγηση: Φόβος και απάθεια. Τους είναι αδιανόητο να δεχθούν πως η επίδοση θα γίνεται ηλεκτρονικά. Computer και e-mail. «Ετούτοσες ο διάολος θα μας καταστρέψει. Θα μας εκάμει ούλους ίδιους». Αυτό λένε και ξαλάφρωσαν. Θυμούνται και την ένδοξη Ελληνική ιστορία, είμαστε έθνος ανάδελφο είπε κάποιος παραπέρα, πόσο θα πληρώνομαι για την ηλεκτρονική επίδοση σιγομουρμούρησε κάποιος άλλος και νάτη η αδράνεια και ο αφορισμός για αυτό που έρχεται. Κανείς δεν μπήκε στο δίλλημα «θα συνεχίσω να υπάρχω σαν δικαστικός επιμελητής αν δεν ακολουθήσω τις απαιτήσεις των καιρών;;». Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να πει «Το πρέπει να κάνω για να συνεχίσω να υπάρχω;;» Μίλησαν και για τις τροποποιήσεις του ΚΠολΔ. Όλοι στάθηκαν στη θυροκόλληση στην εξώθυρα (μεγάλη κατάκτηση) αλλά κανείς στη μείζονα επιτυχία της ηλεκτρονικής επίδοσης μόνο από τον κατά τόπο αρμόδιο δικαστικό επιμελητή. Ο φόβος και η αδράνεια τους οδηγεί να πιστεύουν πως αυτό δεν μας αφορά ή αν μας αφορά, αφορά τους νέους. Συνάδελφοι, Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και οι αλλαγές που θα γίνουν στα αμέσως επόμενα χρόνια είναι τέτοιες που δεν επιτρέπουν σε κανένα μας ούτε να φοβάται ούτε να αδρανεί. Το επάγγελμά μας, με τη μορφή που το ζούμε, θα αλλάξει δραματικά. Η ηλεκτρονική δικαιοσύνη είναι θέμα χρόνου. Η αναγκαστική εκτέλεση θα αλλάξει συθέμελα. Εμείς πρέπει να είμαστε παρόντες. Για να είμαστε παρόντες υπάρχει τίμημα. Ατομικό και συλλογικό. Σε ό,τι αφορά το συλλογικό, η Εκτελεστική Γραμματεία έχει αποφασίσει να κρατήσει τον Κλάδο στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων κάνοντας ό,τι είναι απαραίτητο προς την κατεύθυνση της αφύπνισης, του εμπλουτισμού των γνώσεων, της αναβάθμισης προς το ποιοτικότερο. Τίποτα δεν μας χαρίζεται, τίποτα δε μας δίνεται, όλα κατακτώνται. Αφού δε, είμαστε νομικό επάγγελμα, ό,τι πρέπει να κατακτήσουμε θα το κατακτήσουμε μόνο μέσω της ατομικής μας αναβάθμισης στον τρόπο σκέψης και γνώσης και όχι στα πεζοδρόμια κάνοντας επαναστατικές ακροβασίες ή στα περιστύλια διασπείροντας φήμες. Στην Ευρώπη όλο και περισσότερες χώρες οδεύουν στη θεσμοθέτηση εξαιρετικά αυστηρών ποιοτικών κριτηρίων για την άσκηση του επαγγέλματος του δικαστικού επιμελητή. Εμείς είμαστε εκείνοι που οφείλουμε να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς, προκειμένου να πείθουμε καθημερινά πως είμαστε χρήσιμοι στην κοινωνία και στην οικονομία. Εμείς πρέπει να τρέξουμε γρηγορότερα ή έστω στον ίδιο ρυθμό με το χρόνο, έχοντας όμως τα μάτια μας και το μυαλό μας ανοικτά στις απαιτήσεις των καιρών. Εμείς πρέπει, στην πράξη, να αποδείξουμε πως είμαστε δημόσιοι λειτουργοί. Η κρίση δεν πρέπει να κοιμίσει τη σκέψη και την κρίση μας. Δεν πρέπει να συνεχίσουμε να βαυκαλιζόμαστε με τσιτάτα και επιγραφές, με ταμπέλες και αυταρέσκειες. Πρέπει να αποβάλλουμε αγκυλώσεις και στρεβλώσεις, φοβίες και ξόρκια. Η μεταπολιτευτική ευημερία, η απάθεια, το τέλμα και οι φοβίες αλλαγών, ήταν ένα μακρύ διάλειμμα. Και τέλειωσε. Διονύσιος Κριάρης, Πρόεδρος της Ο.Δ.Ε.Ε.

Ισηγορία ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ Ομοσπονδία Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδας Καρόλου 28, Τ.Κ. 104.37 Αθήνα Τηλ.: 210 33.07.127, 210 33.07.128, 210.52.42.398 Fax: 210 33.06.109 E-mail: epimelites@odee.gr Ιστοσελίδα: www.odee.gr ΕΚΔΟΤΗΣ Διονύσιος Κριάρης, Πρόεδρος ΟΔΕΕ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Διονύσιος Κριάρης ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΥΛΗΣ Διονύσης Κριάρης Γεώριος Μήτσης Παύλος Γενναιόπουλος Ιωάννης Φλώρος Νικόλαος Αντωνίου Κώστας Παντουβέρης Ιωάννης Χαλκιαδάκης Έτος 7 ο - Τεύχος 28 Μάιος, Ιούνιος, Ιούλιος 2011 Τιμή τεύχους: 0,01 3 - Εαρινό Συμβούλιο στη Χάγη ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΝΟΜΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΑΕΒΕ Μαυρομιχάλη 23, Τ.Κ. 106 80 Τηλ. Κέντρο 210 36.78.800 www.nb.org, info@nb.org ΕΚΤΥΠΩΣΗ - ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑ ΦΩΤΟΛΙΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ - ΔΙΑΝΟΜΗ Εκδίδεται ανα τρίμηνο και διανέμεται δωρεάν Κωδικός εντύπου: 5607 - ISSN 1790-2398 5 6 11 14 - Π.Δ. 68/2011: Εξαίρεση του Δικαστικού Επιμελητή από την Απελευθέρωση των Επαγγελμάτων - N. 3994: Τροποποιήσεις Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας - Απαραίτητες Επισημάνσεις για την Αναγκαστική Εκτέλεση - Ονόματα και Βαθμολογία Επιτυχόντων

ΔΙΕΘΝΗ Εαρινό Συμβούλιο στη Χάγη Ο Πρόεδρος της ΟΔΕΕ Δ. Κριάρης κατά την παρέμβασή του Πραγματοποιήθηκε στις 22 & 23 Ιουνίου το Μόνιμο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (Εαρινό Συμβούλιο) της Διεθνούς Ένωσης Δικαστικών Επιμελητών στη Χάγη της Ολλανδίας με μεγάλη επιτυχία, όπως άλλωστε αναμενόταν. Τα θέματα που αναλύθηκαν ήταν οι δραστηριότητες της ΔΕΔΕ τον τελευταίο χρόνο στην Ευρώπη. Στα θέματα αυτά ο Πρόεδρός μας και μέλος του μονίμου γραφείου της ΔΕΔΕ Διονύσης Κριάρης ανέπτυξε: α) την σοβαρή επιτυχία της αναγνώρισης-αποδοχής της ΔΕΔΕ ως ιδρυτικού μέλους του νέου οργανισμού που δημιούργησε η Ευρωπαϊκή Ένωση με την επωνυμία «Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Δικαίου» (European Law Institute) στη συνεδρίασή του στο Σούνιο τον Απρίλιο, καθώς και πως ο εκάστοτε Πρόεδρος της ΔΕΔΕ θα είναι μέλος του Δ.Σ. του Οργανισμού αυτού. Περισσότερα αναφέραμε στο προηγούμενο τεύχος, β) Εξήγησε τη βούληση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην κατεύθυνση της κοινής Ευρωπαϊκής εκπαίδευσης όλων των νομικών επαγγελμάτων. Σε αυτή την επιτροπή μετέχει ο Πρόεδρός μας Διονύσης Κριάρης, αφού η Ελλάδα επελέγη να εκπροσωπήσει όλους του Ευρωπαίους Δικαστικούς Επιμελητές και γ) τοποθετήθηκε στο θέμα συζήτησης περί της διαχείρισης κρίσεων συγκρούσεων κατά την άσκηση των καθηκόντων μας και κυρίως στο επίπεδο της εκτέλεσης. Ένα θέμα που όλους μας απασχολεί και εκφράζονται, δικαιολογημένα, ανησυχίες πως, λόγω της εντεινόμενης οικονομικής κρίσης τα φαινόμενα αυτά θα αυξηθούν. Οι Ολλανδοί συνάδελφοι αλλά και μερίδα Γάλλων, φέρνοντας ακραία παραδείγματα που συνέβησαν στις χώρες τους, προχωρούν σε μελέτες-αναλύσεις γύρω από το ποιό επάγγελμα αντιμετωπίζει τα περισσότερα κρούσματα βίας. Ανέφεραν πως στην Ολλανδία μελέτη απέδειξε πως οι Δικαστικοί Επιμελητές είναι το τρίτο επάγγελμα, μετά τους φύλακες φυλακών και τους αστυνομικούς στα φαινόμενα βίας εναντίον τους, ο δε Γάλλος συνάδελφος αφηγήθηκε βίαιη επίθεση που δέχθηκε σε περιοχή-γκέτο της χώρας του. Προχώρησαν δε και σε κάποιες προτάσεις, προστασίας του δικαστικού επιμελητή, όπως να φέρει στο πέτο του σακακιού του μίνι κάμερα καταγραφής των γεγονότων, έτσι ώστε να αποδεικνύει το δίκιο του. Ο πρόεδρός μας Διονύσης Κριάρης αντιτάχθηκε στην προσέγγιση που έκαναν οι συνάδελφοι αυτοί λέγοντας πως δεν είναι ποτέ δυνατόν να συγκρίνονται οι δικαστικοί επιμελητές με φύλακες φυλακών ή αστυνομικούς αφού αυτοί αντιμετωπίζουν ποινικούς παραβάτες. Εξήγησε πως ο πολίτης-οφειλέτης δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται με σκέψεις Ποινικού Δικαίου, πως ο κάθε πολίτης και ιδιαίτερα στις σημερινές καταστάσεις οικονομικής δυσκολίας μπορεί να βρεθεί στη θέση του οφειλέτη και πως ο Δικαστικός Επιμελητής δεν πρέπει, σε καμία περίπτωση να χάσει το χαρακτήρα που έχει και να μετατραπεί σε πειθήνιο όργανο των οικονομικών συμφερόντων και των οικονομικά ισχυρών. Τέλος έθεσε όλους μας προ των ευθυνών τους, λέγοντας πως η μεγαλύτερη ευθύνη, συνήθως, για τη δημιουργία επεισοδίων ανήκει στο Δικαστικό Επιμελητή. Σε εμάς τους Δικαστικούς Επιμελητές εναπόκειται η ευθύνη της αποφυγής των έκρυθμων εντάσεων καθιστώντας σαφές στον οφειλέτη πως δεν είμαστε αντίπαλοί του ούτε βεβαίως εκτελεστές των Τραπεζών αλλά εκτελεστές του Νόμου. Στο συνέδριο εκτός του Προέδρου Διονυσίου Κριάρη, την ΟΔΕΕ εκπροσώπησαν ο Αντιπρόεδρος Παύλος Γενναιόπουλος, παρευρέθηκαν δε, με δικά τους έξοδα, ο πρώην Πρόεδρος Ευθύμιος Πρεκετές και αντιπρόσωπος, η αντιπρόσωπος Μαρία Γιαλελή, ο Γ.Γ. της ΟΔΕΕ Νίκος Αντωνίου και η συνάδελφος Μαρία Αντωνίου. Μόνιμο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ΧΑΓΗ 22 23 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011 Hilton The Hague Hotel Zeestraat 35 2518 AA La Haye ΑΤΖΕΝΤΑ (Μετάφραση μόνο από Γαλλικά σε Αγγλικά) I. Επίσημη Τελετή Έναρξης II. Πρόσκληση των αντιπροσωπειών III. Έγκριση του Προγράμματος - Ατζέντας IV. Έγκριση του PV του Ευρωπαίκού Συμβουλίου της Γλασκώβης 2010 V. Διεθνείς Οργανισμοί Ινστιτούτο Ευρωπαϊκού Δικαίου (Dionysios Kriaris) Forum για τη Δικαιοσύνη Συμβούλιο της Ευρώπης (Roger Dujardin) Συνέδριο της Χάγης (Mathieu Chardon) - Προβολή ταινίας Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Roger Dujardin) - Ομάδα εργασίας για την κατάσχεση ευρωπαϊκών λογαριασμών VI. Euromed (Françoise Andrieux) - Eurodanube - Euronord - Euroscandinavie VII. Δραστηριότητας της Διεθνούς Ένωσης UIHJ (Mathieu Chardon) Συνέδρια - Σεμινάρια 3

ΔΙΕΘΝΗ - ΝΕΑ Συνέδρια Υποδοχή Αντιπροσωπειών VIII. Παρουσίαση BERP IX. Ινστιτούτο Jacques ISNARD (Roger Dujardin) - Επιστημονικό Συμβούλιο - Παγκόσμιος Κώδικας εκτέλεσης (Françoise Andrieux) X. Εκπαίδευση: (Françoise Andrieux) Επιμορφωτική Ημερίδα στη Βουδαπέστη Έκθεση της επιτροπής εκπαίδευσης Ομάδα εμπειρογνωμόνων στη δικαστική εκπάιδευση στην Ευρώπη (Dionysios Kriaris) Παρουσίαση των αποτελεσμάτων των ευρωπαίκών ερωτηματολογίων σχετικά με την εκπάιδευση(κατάρτιση) XI. Μελέτες - Έργα (Έργασίες) Εργαστήριο: διαχείριση συγκρούσεων (Dionysios Kriaris) Τιμοκατάλογος (συγκριτική μελέτη) (Bernard Menut) XII. Επικοινωνία - Newsletter (Françoise Andrieux) - Juris-Union Ένωση Νομικών (με επιφύλαξη) (Mathieu Chardon) - Παγκόσμια Ημέρα Δικαστικού Επιμελητή(Louis- Raymond Maranda) - Περιοδικό - ιστοσελίδα Διεθνούς Ένωσης (UIHJ) (Mathieu Chardon) - Καινούργια Φυλλάδια (Mathieu Chardon) - Sponsoring (Sue Collins) XIII. Παρεμβάσεις των αρχηγών των αντιπροσωπειών και των μονίμων γραμματέων XIV. Άρθρα (Bernard Menut) XV. Οικονομικά (Dominique Abadie) - εισφορές - club Διεθνούς Ένωσης (UIHJ) XVI. Συνέδριο στο Cape Town 2012 (Mathieu Chardon) (Johan Fourie) XVII. Προοπτικές : OHADAC (Honoré Aggrey) XVIII. Επερχόμενες Εκδηλώσεις Χρονοδιάγραμμα των επόμεων εκδηλώσεων: - Euromed - Σεπτέμβριος 2011(Mohamed Cherif) - Euroscandinavie 31 Αυγούστου 1 και 2 Σεπτεμβρίου 2011 - Μόνιμο Συμβούλιο Παρίσι 24-25 Νοεμβρίου 2011 - Διορισμός για το επόμενο Ευρωπαίκό Συμβούλιο 2013 XIX. Διάφορα Nόμος 3986 (Φ.Ε.Κ. 152 Α/2011) Δημοσιεύθηκε και ισχύει από 1-7-2011 Ψηφίστηκε στις 30 Ιουνίου 2011, από την Ολομέλεια της Βουλής και στο σχέδιο νόμου «Επείγοντα μέτρα προσαρμογής Μεσοπροθέσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015» η ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙ- ΑΣΜΩΝ. Συγκεκριμένα στο άρθρο 46 αναφέρεται: Άρθρο 46 Αναστολή πλειστηριασμών 1. Αναστέλλονται από την 1η Ιουλίου 2011 έως την 31η Δεκεμβρίου 2011 οι πλειστηριασμοί, οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσόν των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες παροχής πιστώσεων και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών. 2. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 19 του ν. 3869/2010, όπως ισχύει, η φράση «μέχρι την 30ή Ιουνίου 2011» αντικαθίσταται από τη φράση «μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2011» και στο τέλος της παραγράφου προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο: «Η διάταξη εφαρμόζεται για κάθε φυσικό πρόσωπο ανεξαρτήτως αν στερείται πτωχευτικής ικανότητας.» 4 Ηθική και Παιδεία την πρώτη φάση του Πελοποννησιακού πολέμου, τον Αρχιδάμειο πόλεμο και κάτω από τις Σπαρτιατικές λεηλασίες στην Αττική γη, ο Περι- Σ κλής κατηγορήθηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους, στην εκκλησία του Δήμου, ότι τα κτήματα που ανήκαν στην κυριότητά του έμεναν ανέπαφα από τους επιδρομείς. Η αλήθεια είναι ότι ανάμεσα στον Περικλή και τον Αρχίδαμο βασιλιά της Σπάρτης είχε επιτευχθεί τελετουργική φιλία, προ του πολέμου. Σύμφωνα με αυτήν οι δύο άνδρες ακόμα και αν ανήκαν σε διαφορετικούς κόσμους, όφειλαν να τιμούν τον όρκο τον οποίο έπαιρναν και να τον τηρούν ακόμα και αν οι πόλεις τους βρίσκονταν σε διαμάχη. Πράγματι, ο Αρχίδαμος, πιστός στους όρκους που είχε πάρει, θεωρούσε ότι οι ιδιοκτησίες του Περικλή, έπρεπε να μείνουν ανέπαφες. Στη διαπίστωση ότι διαφέρει από τους άλλους συμπολίτες του και ότι στα δεινά των επιδρομών η περιουσία του παραμένει ανέπαφη, ο Περικλής παραχώρησε την ακίνητη περιουσία του στην πόλη - κράτος των Αθηνών, φροντίζοντας η είδηση να γίνει γνωστή σε ολόκληρο τον Ελληνικό κόσμο. Στον παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο και στις επιδρομές του Δ.Ν.Τ. και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην πατρίδα μας, πρώτα από όλους οι «άριστοι», πρέπει να δείξουν το δρόμο. Όλες οι συνδικαλιστικές δυνάμεις, οφείλουν έναντι της ιστορικής συνέχειας του Κλάδου να συσπειρωθούν γύρω από τον Κλάδο. Η περιχαράκωση του κλάδου, η αρετή και η τόλμη επαφίεται στον κάθε έναν από εμάς προσωπικά, όπως η εφαρμογή του Ελληνικού Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων. Η συνεκτική δύναμη της Ελληνικής Παιδείας είναι παγκόσμια συνισταμένη και απολαμβάνει σεβασμό από όποια οπτική γωνία και να την προσέξεις. Η ηθική για όσους ευτυχούν είναι στολίδι και για όσους δυστυχούν καταφύγιο. Αναστάσιος Τσούλος Δικαστικός Επιμελητής Πρωτοδικείου Αθήνας

ΝΕΑ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ Αρ. Φύλλου 153 1 Ιουλίου 2011 ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ ΑΡΙΘΜ. 68 Ρυθμίσεις για την πρόσβαση στο επάγγελμα του δικαστικού επιμελητή και την άσκησή του, σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 3 του ν. 3919/2011 «Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας, κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων» (Α 32). Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Έχοντας υπόψη: 1. Τις διατάξεις: α) Των άρθρων 1, 2, 3 και 10 του ν. 3919/2011 «Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας, κατάργηση αδικαιολόγη των περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων» (Α 32). β) Του ν. 2318/1995 «Κώδικας Δικαστικών Επιμελητών» (Α 126). γ) Του άρθρου 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα που κυρώθηκε με το π.δ. 63/2005 (Α 98). 2. Την ανάγκη εναρμόνισης με την αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας των όρων και των προϋποθέσεων για την πρόσβαση και την άσκηση του επαγγέλματος του δικαστικού επιμελητή, αλλά και διατήρησης συναφών περιορισμών με σκοπό την εξυπηρέτηση επιτακτικών λόγων δημοσίου συμφέροντος, ενόψει του ιδιαίτερου χαρακτήρα του δικαστικού επιμελητή ως αμίσθου δημοσίου λειτουργού και της φύσης του έργου του ως επικουρικού της απονομής δικαιοσύνης. Η διατήρηση, κατά τα ανωτέρω, των περιορισμών, των όρων και των προϋποθέσεων που προβλέπονται στο ν. 2318/1995 για την πρόσβαση στο επάγγελμα του δικαστικού επιμελητή και την άσκηση του επιβάλλεται από το χαρακτήρα αυτού ως αμίσθου δημοσίου λειτουργού, στοχεύει δε στην εξυπηρέτηση επιτακτικών λόγων δημοσίου συμφέροντος, όπως είναι, ιδίως, η διασφάλιση διαφάνειας και αξιοκρατίας κατά την πρόσβαση στο επάγγελμα, η ορθολογική κατανομή των δικαστικών επιμελητών στην επικράτεια και η αποτελεσματική οργάνωση και άσκηση του επαγγέλματος, το οποίο είναι στενά συνυφασμένο με την απονομή της δικαιοσύνης και την εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων. 3. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις του παρόντος δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προ ϋπολογισμού. 4. Τη με αριθμό 126/2011 γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας, μετά από πρόταση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Οικονομικών, αποφασίζουμε: Άρθρο 1 Εξαίρεση από τις ρυθμίσεις των άρθρων 2 και 3 του ν. 3919/2011 1. Το επάγγελμα του δικαστικού επιμελητή εξαιρείται από τη ρύθμιση του άρθρου 2 παρ. 1 του ν. 3919/2011, ενώ οι περιορισμοί που αφορούν την πρόσβαση και την άσκησή του και προβλέπονται στο ν. 2318/1995 διατηρούνται, στο σύνολό τους, σε ισχύ, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 2 του παρόντος. Οι διατηρούμενοι σε ισχύ περιορισμοί ως έχουν, σύμφωνα με την ειδική περί δικαστικών επιμελητών ανωτέρω νομοθεσία, αφορούν τις περιπτώσεις α, β, γ, ε, στ, ζ, η, θ και ι της παρ. 2 του άρθρου 2 του ν. 3919/2011. 2. Το επάγγελμα του δικαστικού επιμελητή εξαιρείται από τη ρύθμιση του άρθρου 3 παρ. 1 του ν. 3919/2011, ενώ διατηρείται η προβλεπόμενη από τις διατάξεις του ν. 2318/1995 απαίτηση για λήψη προηγούμενης διοικητικής άδειας προκειμένου για την άσκηση του επαγγέλματος. Άρθρο 2 Σύσταση Αστικών Εταιρειών Η σύσταση από τους δικαστικούς επιμελητές αστικών εταιρειών με σκοπό την από κοινού παροχή των υπηρεσιών τους είναι ελεύθερη. Στην αστική εταιρεία μπορεί να μετέχουν αποκλειστικά και μόνο δικαστικοί επιμελητές που ασκούν τα καθήκοντά τους στην περιφέρεια του ιδίου Πρωτοδικείου, εφαρμοζόμενης εν προκειμένω και της διατάξεως του άρθρου 1 παρ. 3 του ν. 2318/1995. Άρθρο 3 Έναρξη ισχύος Οι διατάξεις του παρόντος ισχύουν από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και πάντως πριν τη 2α Ιουλίου 2011. Στον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναθέτουμε τη δημοσίευση και εκτέλεση του παρόντος διατάγματος. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Αθήνα, 1 Ιουλίου 2011 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΓΡ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ 5

FOCUS N. 3994. Φ.Ε.Κ. 165 Α/25-7-2011 ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Σύντομο ιστορικό: Το έτος 2005 συστήθηκε η πρώτη επιτροπή για την αναμόρφωση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας υπό τον Καθηγητή Πολιτικής Δικονομίας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Νικόλαο Κλαμαρή και ύστερα από επανειλημμένες συνεδριάσεις και εντατικές προσπάθειες, η επιτροπή αυτή, κατέθεσε το καλοκαίρι του 2009 τις τελικές της προτάσεις. Στη συνέχεια συστήθηκαν δύο νέες επιτροπές υπό τους κ.κ. Παπανικολάου, τότε Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου και Νικολάο Νίκα, καθηγητή Πολιτικής Δικονομίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, οι οποίες κατέθεσαν με τη σειρά τους τις δικές τους προτάσεις. Εν τέλει και λόγω της απόκλισης των προτάσεων, μεταξύ των επιτροπών αυτών, ανατέθηκε από τον τότε Υπουργό κ. Χάρη Καστανίδη, σε υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και συγκεκριμένα, σε ειδικό σύμβουλο - Δικαστικό Λειτουργό - Εφέτη, η τελική επεξεργασία και σύνθεση όλων των κατατεθειμένων προτάσεων των νομοπαρασκευαστικών επιτροπών, σε συνδυασμό με τις κατατεθειμένες προτάσεις των εμπλεκομένων φορέων, έτσι ώστε να ψηφιστεί ένας, όσο το δυνατόν, αρτιότερος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας. Σε όλα αυτά τα χρόνια, αποδείχθηκε, πως ο Κλάδος με τις περισσότερες προτάσεις τροποποιήσεων ήταν ο κλάδος των δικαστικών επιμελητών. Προτάσεις, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία, έγιναν αποδεκτές και ενσωματώθηκαν στο τελικό κείμενο. Η αιτιολογική έκθεση του νόμου αυτού, στα περισσότερα άρθρα που μας αφορούν είναι πανομοιότυπη με την αιτιολογική έκθεση που καταθέσαμε εμείς. Οι τροποποιήσεις που αφορούν, άμεσα ή έμμεσα, τους δικαστικούς επιμελητές είναι οι κάτωθι: 1. Το άρθρο 14 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Στην αρμοδιότητα των ειρηνοδικείων υπάγονται: I. α). όλες οι διαφορές που μπορούν να αποτιμηθούν σε χρήματα και που η αξία του αντικειμένου τους δεν υπερβαίνει το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ, β). όλες οι διαφορές, κύριες ή παρεπόμενες, από σύμβαση μίσθωσης, καθώς και οι διαφορές του άρθρου 601 του Αστικού Κώδικα, εφόσον σε όλες τις περιπτώσεις αυτές το συμφωνημένο μηνιαίο μίσθωμα δεν υπερβαίνει τα εξακόσια (600) ευρώ. ΙΙ. Στην αρμοδιότητα των μονομελών πρωτοδικείων υπάγονται όλες οι διαφορές που μπορούν να αποτιμηθούν σε χρήματα και που η αξία του αντικειμένου τους είναι πάνω από είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ, δεν υπερβαίνει όμως τις εκατόν είκοσι χιλιάδες (120.000) ευρώ.» 2. α) Το πρώτο εδάφιο του άρθρου 16 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Στην αρμοδιότητα των μονομελών πρωτοδικείων υπάγονται, ακόμη και αν η αξία του αντικειμένου της διαφοράς υπερβαίνει τις εκατόν είκοσι χιλιάδες (120.000) ευρώ.» β) Ο αριθμός 10 του άρθρου 16 καταργείται. γ) Μετά το άρθρο 17 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται το άρθρο 17 Α ως εξής: «Άρθρο 17 Α: Στην αρμοδιότητα των μονομελών πρωτοδικείων υπάγονται και οι εφέσεις κατά των αποφάσεων των ειρηνοδικείων της περιφέρειάς τους. Στην περίπτωση αυτή τα μονομελή πρωτοδικεία συγκροτούνται από πρόεδρο πρωτοδικών ή πρωτοδίκη με πενταετή τουλάχιστον υπηρεσία, στην οποία συνυπολογίζεται και η υπηρεσία αυτού ως παρέδρου πρωτοδικείου και, σε περίπτωση που δεν υπηρετούν πρωτοδίκες με την πιο πάνω υπηρεσία ή αυτοί που υπηρετούν δεν επαρκούν, από τον αρχαιότερο κατά διορισμό πρωτοδίκη.» 3. α) Το άρθρο 18 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Στην αρμοδιότητα των πολυμελών πρωτοδικείων υπάγονται όλες οι διαφορές, για τις οποίες δεν είναι αρμόδια τα ειρηνοδικεία ή τα μονομελή πρωτοδικεία.» β) Το άρθρο 19 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Στην αρμοδιότητα των μονομελών εφετείων υπάγονται οι εφέσεις κατά των αποφάσεων των μονομελών πρωτοδικείων και στην αρμοδιότητα των τριμελών εφετείων υπάγονται οι εφέσεις κατά των αποφάσεων των πολυμελών πρωτοδικείων της περιφέρειάς τους.» 4. α) Το άρθρο 35 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Διαφορές από αδικοπραξία μπορούν να εισαχθούν και στο δικαστήριο του τόπου όπου συνέβη το ζημιογόνο γεγονός ή επίκειται η επέλευσή του.» β) Το άρθρο 40 Α καταργείται. 5. Μετά το άρθρο 39 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται άρθρο 39 Α του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ως εξής: «Άρθρο 39 Α: Ειδική δωσιδικία διατροφών Διαφορές που αφορούν αξιώσεις διατροφής μπορούν να εισαχθούν και στο δικαστήριο του τόπου όπου έχει την κατοικία του ή τη διαμονή του ο δικαιούχος της διατροφής.» 6. Το άρθρο 117 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «1. Ουσιώδη προαπαιτούμενα για κάθε έκθεση είναι: α) να συντάσσεται όταν γίνεται η πράξη με την παρουσία όσων συμπράττουν, β) να αναφέρει τον τόπο και το χρόνο που γίνεται η πράξη, το όνομα, το επώνυμο, το πατρώνυμο και την κατοικία κάθε προσώπου που είναι παρόν, 6

FOCUS γ) να διαβάζεται στους παρόντες διαδίκους και στα άλλα πρόσωπα που συμπράττουν και να επιβεβαιώνεται από αυτούς, δ) να υπογράφεται από το δικαστή ή δικαστικό υπάλληλο που τη συνέταξε, από το γραμματέα που συνέπραξε, από τους παρόντες διαδίκους και τα άλλα πρόσωπα που συνέπραξαν ή να αναφέρεται η άρνηση ή η αδυναμία τους να υπογράψουν. 2. Η σύνταξη της έκθεσης μπορεί να γίνεται και με ηλεκτρονικά μέσα.» 7. Στο άρθρο 119 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής: «4. Τα δικόγραφα είναι δυνατόν να υποβάλλονται και με ηλεκτρονικά μέσα, εφόσον φέρουν προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 του προεδρικού διατάγματος 150/2001 (Α 125). Το δικόγραφο που έχει υποβληθεί με ηλεκτρονικά μέσα θεωρείται ότι κατατέθηκε, εφόσον επιστραφεί στον αποστολέα του εγγράφου από το δικαστήριο ηλεκτρονική απόδειξη, που θα φέρει προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, κατά την άνω έννοια και θα περιέχει και την έκθεση κατάθεσης.» 8. Α. Οι παράγραφοι 2 και 3 του άρθρου 122 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίστανται ως εξής: «2. Οι επιδόσεις που γίνονται με την επιμέλεια του δικαστηρίου μπορούν να γίνουν και από ποινικό κλητήρα της περιφέρειας ή από όργανο της ελληνικής αστυνομίας ή της δασοφυλακής, ή από το γραμματέα του δήμου. 3. Αν δεν υπάρχει δικαστικός επιμελητής στον τόπο της επίδοσης ή αν κατά την κρίση του εισαγγελέα πρωτοδικών ή του ειρηνοδίκη της περιφέρειας όπου πρόκειται να γίνει η επίδοση είναι δύσκολη η μετάβαση του δικαστικού επιμελητή στον τόπο αυτόν, η επίδοση μπορεί να γίνει και από ποινικό κλητήρα της περιφέρειας ή από όργανο της ελληνικής αστυνομίας ή της δασοφυλακής ή από τον γραμματέα του δήμου που ορίζεται από τον προαναφερόμενο εισαγγελέα η ειρηνοδίκη.» Β. Στο άρθρο 122 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται παράγραφος 5 ως εξής: «5. Τα δικόγραφα είναι δυνατόν να επιδίδονται, σύμφωνα με την παράγραφο 1, και με ηλεκτρονικά μέσα, εφόσον φέρουν προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 του προεδρικού διατάγματος 150/2001. Το δικόγραφο που έχει επιδοθεί με ηλεκτρονικά μέσα θεωρείται ότι επιδόθηκε, εφόσον επιστραφεί στον αποστολέα του εγγράφου από τον παραλήπτη ηλεκτρονική απόδειξη, που θα φέρει προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, κατά την άνω έννοια και θα ισχύει ως έκθεση επίδοσης.» 9. Η παράγραφος 1 του άρθρου 125 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «1. Η επίδοση δεν επιτρέπεται να γίνει νύχτα, Σάββατο ή Κυριακή ή άλλη εορτή που ορίζεται από το νόμο ως αργία, χωρίς να συναινεί ο παραλήπτης ή χωρίς άδεια του αρμόδιου δικαστή στον οποίο εκκρεμεί η υπόθεση και, αν πρόκειται για πολυμελή δικαστήρια, του προέδρου τους. Αν δεν εκκρεμεί δίκη, η άδεια δίνεται από τον ειρηνοδίκη, στην περιφέρεια του οποίου πρόκειται να γίνει η επίδοση.» 10. 1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 128 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «1. Αν ο παραλήπτης δεν βρίσκεται στην κατοικία του, το έγγραφο παραδίδεται σε έναν από τους ενήλικους συγγενείς ή υπηρέτες που συνοικούν μαζί του. Αν απουσιάζουν ή δεν υπάρχουν και αυτοί, η παράδοση γίνεται σε έναν από τους άλλους ενήλικους συνοίκους που έχουν συνείδηση των πράξεών τους και δεν συμμετέχουν στη δίκη ως αντίδικοι του ενδιαφερομένου.» 2. Οι περιπτώσεις α β και γ της παραγράφου 4 του άρθρου 128 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίστανται ως εξής: «α) το έγγραφο πρέπει να κολληθεί στην πόρτα της κατοικίας και σε ενσφράγιστο φάκελο, επί του οποίου θα υπάρχουν μόνο τα στοιχεία του δικαστικού επιμελητή και του προς όν η επίδοση, μπροστά σε ένα μάρτυρα. Σε περιπτώσεις πολυκατοικιών, οι οποίες είναι κλειστές και δεν είναι δυνατόν να κολληθεί το έγγραφο στην πόρτα της κατοικίας, η επικόλληση μπορεί να γίνεται κατά τα ανωτέρω και στην κεντρική είσοδο της πολυκατοικίας, β) το αργότερο την επομένη εργάσιμη ημέρα μετά τη θυροκόλληση, αντίγραφο του εγγράφου, που συντάσσεται ατελώς, πρέπει να παραδοθεί στα χέρια του προϊσταμένου του αστυνομικού τμήματος ή σταθμού της περιφέρειας της κατοικίας και αν λείπει ο προϊστάμενος, στον αξιωματικό ή υπαξιωματικό υπηρεσίας ή στο σκοπό του αστυνομικού καταστήματος. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις η παράδοση βεβαιώνεται με απόδειξη που συντάσσεται ατελώς κάτω από την έκθεση της επίδοσης που αναφέρεται στο άρθρο 140 παράγραφος 1. Η απόδειξη αυτή πρέπει να αναφέρει την ημερομηνία που έγινε η παράδοση, και το ονοματεπώνυμο, καθώς και την ιδιότητα εκείνου που παρέλαβε το αντίγραφο, ο οποίος υπογράφει την απόδειξη και τη σφραγίζει με την υπηρεσιακή σφραγίδα. Το αντίγραφο που παραδόθηκε φυλάγεται σε ιδιαίτερο φάκελο στο υπηρεσιακό γραφείο, όπου υπηρετεί εκείνος που το παρέλαβε, γ) το αργότερο την επόμενη εργάσιμη ημέρα από την παράδοση, σύμφωνα με την περίπτωση β, εκείνος που ενήργησε την επίδοση του εγγράφου πρέπει να ταχυδρομήσει σε εκείνον προς τον οποίο απευθύνεται η επίδοση έγγραφη ειδοποίηση στην οποία πρέπει να αναφέρεται το είδος του εγγράφου που επιδόθηκε, η διεύθυνση της κατοικίας, όπου έγινε η θυροκόλλησή του, η ημερομηνία της θυροκόλλησης, η αρχή στην οποία παραδόθηκε το αντίγραφο, καθώς και η ημερομηνία της παράδοσης. Η ειδοποίηση ταχυδρομείται με έξοδα εκείνου που ζητεί να γίνει η επίδοση. Το γεγονός ότι ταχυδρομήθηκε η ειδοποίηση βεβαιώνεται με απόδειξη, την οποία συντάσσει και υπογράφει ατελώς, κάτω από την επιδοτήρια έκθεση της παραγράφου 1 του άρθρου 140, εκείνος που ενεργεί την επίδοση. Η βεβαίωση πρέπει να αναφέρει το ταχυδρομικό γραφείο, με το οποίο έστειλε την ειδοποίηση, και τον υπάλληλο που την παρέλαβε, ο οποίος προσυπογράφει τη βεβαίωση. Ύστερα από προφορική αίτηση του παραλήπτη, η αρχή στην οποία είχε παραδοθεί το αντίγραφο, σύμφωνα με την άνω περίπτωση β του παρόντος, του το παραδίδει, με έγγραφη απόδειξη που συντάσσεται ατελώς.» 11. Η παράγραφος 2 του άρθρου 130 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «2. Αν ο παραλήπτης της επίδοσης δεν έχει κατοικία, γραφείο, κατάστημα ή εργαστήριο και είτε αρνείται να παραλάβει το έγγραφο είτε δεν μπορεί ή αρνείται να υπογράψει την έκθεση της επίδοσης και η άρνηση του παραλήπτη ή η αδυναμία του βεβαιώνεται και από ένα μάρτυρα που προσλαμβάνεται από το όργανο της επίδοσης για το σκοπό αυτόν, το έγγραφο παραδίδεται στα χέρια των προσώπων που αναφέρονται στο άρθρο 128 παράγραφος 4 εδάφιο β.» 7

FOCUS 12. Στο άρθρο 144 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής: «3. Το Σάββατο θεωρείται για τον παρόντα Κώδικα εξαιρετέα και μη εργάσιμη ημέρα.» 13. Το άρθρο 147 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «1. Οι συντηρητικές αποδείξεις που έχουν επιτραπεί διεξάγονται σε όλη τη διάρκεια των διακοπών. 2. Το χρονικό διάστημα από 1 έως 31 Αυγούστου δεν υπολογίζεται για τις προθεσμίες των άρθρων 503, 518 παράγραφος 1, 545 παράγραφοι 1 και 2, 564 παράγραφοι 1 και 2, καθώς και των άρθρων 153, 632 παράγραφος 1, 633 παράγραφος 2, 652, 662 ΣΤ, 681 Δ παράγραφος 5, 715 παράγραφος 5, 729 παράγραφος 5, 847 παράγραφος 1, 926 παράγραφος 2, 934 παράγραφος 1 στοιχεία α και γ, 943 παράγραφος 4, 955, 959 παράγραφος 4 εδάφιο τρίτο, 960, 966 παράγραφοι 2 και 3, 971 παράγραφος 1, 972 παράγραφος 1 εδάφιο τρίτο, 973, 974, 979 παράγραφος 2, 985 παράγραφος 1, 986, 988 παράγραφος 1, 995, 998 παράγραφος 4 εδάφιο τρίτο και 999. 3. Το χρονικό διάστημα των δικαστικών διακοπών δεν υπολογίζεται στην προθεσμία του άρθρου 938 παράγραφος 4.» 14. Οι παράγραφοι 2 και 3 του άρθρου 254 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίστανται ως εξής: «2. Στην επαναλαμβανόμενη συζήτηση οι διάδικοι κλητεύονται τριάντα τουλάχιστον ημέρες πριν από αυτήν, με την εξαίρεση των περιπτώσεων ειδικών διαδικασιών, στις οποίες προβλέπεται συντομότερη προθεσμία κλητεύσεως. Οι διάδικοι μπορούν να καταθέσουν σημείωμα πέντε ημέρες πριν από τη δικάσιμο μόνο για τα θέματα που θα συζητηθούν. Η διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 237 εφαρμόζεται ανάλογα και για την επαναλαμβανόμενη συζήτηση. 3. Η κατά την προηγούμενη παράγραφο επαναλαμβανόμενη συζήτηση πρέπει να ορίζεται σε μία από τις πρώτες δικασίμους μετά την πάροδο της προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών από την κλήτευση. Η υπόθεση εκδικάζεται από τον ίδιο δικαστή και από την ίδια σύνθεση δικαστών επί πολυμελών δικαστηρίων, εκτός αν τούτο είναι για φυσικούς ή νομικούς λόγους αδύνατο.» 15. Η παράγραφος 4 του άρθρου 268 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «4. Η ανταγωγή ασκείται με χωριστό δικόγραφο, που επιδίδεται τριάντα τουλάχιστον ημέρες πριν από τη συζήτηση ενώπιον του πολυμελούς πρωτοδικείου και οκτώ τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες ενώπιον του μονομελούς πρωτοδικείου και του ειρηνοδικείου. Ασκείται επίσης με τις προτάσεις, που κατατίθενται τριάντα τουλάχιστον ημέρες πριν από τη συζήτηση ενώπιον του πολυμελούς πρωτοδικείου και οκτώ εργάσιμες ημέρες πριν από τη συζήτηση ενώπιον του μονομελούς πρωτοδικείου. Όπου η υποβολή προτάσεων δεν είναι υποχρεωτική, η ανταγωγή ασκείται και με τις τυχόν υποβαλλόμενες προτάσεις, ή και προφορικά κατά τη συζήτηση, οπότε και καταχωρίζεται στα πρακτικά.» 2. Η παράγραφος 5 του άρθρου 268 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας καταργείται. 16. Στο τρίτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 484 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας οι λέξεις «Στο πρόγραμμα» αντικαθίστανται με τις λέξεις «Στην έκθεση περιγραφής». 17. Η παράγραφος 4 του άρθρου 691 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που είχε προστεθεί με την παράγραφο 2 του άρθρου 3 του ν. 3327/2005 αντικαθίσταται ως εξής: «4. Για την έκδοση της προσωρινής διαταγής καλείται υποχρεωτικά ο αντίδικος πριν από είκοσι τέσσερις (24) ώρες, εκτός αν ο δικαστής ορίσει συντομότερη προθεσμία κλητεύσεως. Αν υφίσταται κίνδυνος βλάβης των δικαιωμάτων του αιτούντος, η προσωρινή διαταγή μπορεί να χορηγηθεί και χωρίς κλήτευση του αντιδίκου. Στην τελευταία περίπτωση, η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων πρέπει να συζητείται υποχρεωτικά εντός τριάντα (30) ημερών, άλλως παύει αυτοδικαίως η ισχύς της προσωρινής διαταγής. Σε κάθε περίπτωση ο αντίδικος διατηρεί το δικαίωμα να ζητήσει την ανάκληση της προσωρινής διαταγής.» 18. Στο άρθρο 691 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται παράγραφος 5 ως εξής: «5. Η προσωρινή διαταγή που έχει ως αντικείμενο την απαγόρευση μεταβολής της πραγματικής ή νομικής κατάστασης ακινήτου ή πλοίου ή αεροσκάφους επιδίδεται, μαζί με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων επί της οποίας εκδόθηκε, στην αρχή που είναι αρμόδια να τηρεί το βιβλίο κατασχέσεων ή το νηολόγιο ή το μητρώο, και εγγρά- φεται στο αντίστοιχο βιβλίο, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 713 και 714, οι οποίες εφαρμόζονται αναλόγως.» 19. Το άρθρο 693 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «1. Αν το ασφαλιστικό μέτρο έχει διαταχθεί πριν από την άσκηση της αγωγής για την κύρια υπόθεση, ο δικαστής που το διατάσσει μπορεί να ορίσει, κατά την κρίση του, προθεσμία για την άσκησή της, όχι όμως μικρότερη από τριάντα (30) ημέρες. 2. Αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία που έχει οριστεί κατά την παράγραφο 1, αίρεται αυτοδικαίως το ασφαλιστικό μέτρο, εκτός αν ο αιτών, μέσα στην προθεσμία αυτή, πέτυχε την έκδοση διαταγής πληρωμής. Υποβολή νέας αίτησης δεν αποκλείεται.» 20. Το άρθρο 699 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Αποφάσεις που δέχονται ή απορρίπτουν αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων ή αιτήσεις για ανάκληση ή για μεταρρύθμιση των μέτρων αυτών, δεν προσβάλλονται με κανένα ένδικο μέσο, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά.» 21. Το προτελευταίο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 943 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Πέντε (5) τουλάχιστον ημέρες πριν από την ημέρα του πλειστηριασμού γίνεται δημόσια κήρυξη στον τόπο του πλειστηριασμού και τηρούνται συνάμα οι διατάξεις του άρθρου 963.» 22. Στο άρθρο 943 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται παράγραφος 5 ως εξής: «5. Αναγκαστική εκτέλεση για απόδοση ακινήτου δεν επιτρέπεται να γίνει κατά το διάστημα: α) από 23 Δεκεμβρίου μέχρι 7 Ιανουαρίου του επομένου έτους, β) από τη Μεγάλη Δευτέρα μέχρι την Κυριακή του Θωμά και γ) την προηγουμένη και την επομένη εβδομάδα των εκλογών για την ανάδειξη βουλευτών, αντιπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Οργάνων Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η απαγόρευση αυτή ισχύει και για επαναληπτικές εκλογές και μόνο για τις περιφέρειες που διεξάγονται τέτοιες.» 8

FOCUS 23. Η παράγραφος 2 του άρθρου 959 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «2. Ο πλειστηριασμός γίνεται στο κατάστημα του ειρηνοδικείου στην περιφέρεια του οποίου έγινε η κατάσχεση, εργάσιμη ημέρα Τετάρτη. Αν τα κατασχεμένα πράγματα βρίσκονται στην περιφέρεια περισσότερων ειρηνοδικείων, ο πλειστηριασμός γίνεται στο κατάστημα του ειρηνοδικείου που ορίζει ο δικαστικός επιμελητής με την κατασχετήρια έκθεση. Αν ο πλειστηριασμός αφορά κινητά πράγματα ο πλειστηριασμός μπορεί να γίνει, κατά την κρίση του δικαστικού επιμελητή είτε στο ειρηνοδικείο του τόπου της εκτέλεσης είτε στον τόπο της κατάσχεσης είτε στον τόπο που φυλάσσονται τα πράγματα. Οι γραπτές και σφραγισμένες προσφορές, Στις 5 το απόγευμα και εφόσον δεν υπάρχει άλλος πλειοδότης, ο οποίος αναμένει να καταθέσει προσφορά, ο υπάλληλος του πλειστηριασμού κηρύσσει περαιωμένη τη διαδικασία συγκέντρωσης των προσφορών και αμέσως μετά προβαίνει δημόσια στην αποσφράγισή τους, καταχωρίζοντας το περιεχόμενό τους στην έκθεσή του. Αν υποβλήθηκε μία μόνο γραπτή προσφορά, τα πράγματα που πλειστηριάζονται κατακυρώνονται στο μοναδικό πλειοδότη, ακόμα και αν δεν παρευρίσκεται στον τόπο του πλειστηριασμού. Αν υποβλήθηκαν δύο ή περισσότερες γραπτές προσφορές ο πλειστηριασμός συνεχίζεται μέσω της υποβολής προφορικών προσφορών μόνο μεταξύ των δύο πλειοδοτών που προσέφεραν τη μεγαλύτερη τιμή με τις γραπτές προσφορές. Αν: α) δύο ή περισσότεροι πλειοδότες κατέθεσαν...» 24. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 960 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Απόσπασμα της περίληψης αυτής, που περιλαμβάνει τα ονοματεπώνυμα του υπέρ ου και του καθ ου η εκτέλεση, συνοπτική περιγραφή των κατασχεθέντων κινητών, την τιμή πρώτης προσφοράς, το όνομα και την ακριβή διεύθυνση του υπαλλήλου του πλειστηριασμού, καθώς και τον τόπο, την ημέρα και την ώρα του πλειστηριασμού, δημοσιεύεται δέκα (10) τουλάχιστον ημέρες πριν από την ημέρα του πλειστηριασμού σε Ιστοσελίδα Δημοσιεύσεων Πλειστηριασμών του Δελτίου Δικαστικών Δημοσιεύ-σεων του Τομέα Ασφάλισης Νομικών του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων, καθώς και σε κύριο φύλλο καθημερινής εφημερίδας που εκδίδεται στο δήμο όπου βρίσκεται ο τόπος του πλειστηριασμού και αν δεν εκδίδεται τέτοια εφημερίδα σε κύριο φύλλο καθημερινής εφημερίδας που εκδίδεται στην περιφερειακή ενότητα, διαφορετικά στην έδρα της περιφέρειας, όπου υπάγεται ο δήμος.» 25. Τα εδάφια τρίτο και τέταρτο της παραγράφου 2 του άρθρου 960 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας καταργούνται. 26. Το άρθρο 963 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Την ημέρα του πλειστηριασμού και αμέσως πριν αυτός αρχίσει πρέπει να γίνεται κήρυξη από κήρυκα στον τόπο του πλειστηριασμού και αυτό να αναφερθεί στην έκθεση του πλειστηριασμού.» 27. Στο άρθρο 983 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής: «4. Για την κατάσχεση στα χέρια πιστωτικού ιδρύματος ως τρίτου το έγγραφο επιδίδεται στην έδρα του ή σε οποιοδήποτε κατάστημά του.» 28. Μετά το άρθρο 991 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται άρθρο 991 Α ως εξής: «Άρθρο 991Α Αν αντικείμενο της κατάσχεσης είναι κινητές αξίες ή χρηματοπιστωτικά μέσα που τηρούνται σε άυλη μορφή και εκποιούνται σε χρηματιστήριο ή άλλη ρυθμιζόμενη αγορά που λειτουργεί στην ημεδαπή, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 983 επόμενα. Η κατάσχεση θεωρείται ως κατάσχεση πράγματος που βρίσκεται στα χέρια τρίτου. Η εκποίηση των κινητών αξιών ή των χρηματοπιστωτικών μέσων που κατασχέθηκαν γίνεται στο πλαίσιο δημόσιου αναγκαστικού πλειστηριασμού, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται σε αποφάσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.» 29. Μετά το άρθρο 991Α προστίθεται άρθρο 991 Β ως εξής: «Άρθρο 991Β Αν αντικείμενο της κατάσχεσης είναι μερίδια οργανισμών συλλογικών επενδύσεων, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 983 επόμενα. Η κατάσχεση θεωρείται ως κατάσχεση απαίτησης στα χέρια τρίτου και καταλαμβάνει την αξίωση του οφειλέτη για εξαγορά των μεριδίων. Ως τρίτος προς τον οποίον επιδίδεται το προβλεπόμενο στο άρθρο 983 έγγραφο νοείται η εταιρεία διαχείρισης που έχει εκδώσει τα μερίδια.» 30. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 998 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Ο πλειστηριασμός δεν μπορεί να γίνει πριν περάσουν σαράντα ημέρες από την ημέρα που έγινε η κατάσχεση, από την 1η Αυγούστου έως και τις 15 Σεπτεμβρίου, καθώς και την προηγουμένη και την επομένη Τετάρτη της ημέρας των εκλογών για την ανάδειξη βουλευτών, αντιπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Οργάνων Τοπικής Αυτοδιοίκησης.» 31. Μεταξύ του πρώτου και του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 4 του άρθρου 998 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής: «Η απαγόρευση αυτή ισχύει και για επαναληπτικές εκλογές και μόνο για τις περιφέρειες που διεξάγονται τέτοιες.» 32. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 999 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Απόσπασμα της περίληψης αυτής, το οποίο πρέπει να περιέχει τα ονοματεπώνυμα του υπέρ ου και του καθ ου η εκτέλεση, συνοπτική περιγραφή του ακινήτου κατά το είδος, τη θέση και την έκτασή του με τα συστατικά αυτού, μνεία του αριθμού των εγγεγραμμένων υποθηκών και προσημειώσεων, την τιμή της πρώτης προσφοράς, το όνομα και την ακριβή διεύθυνση του υπαλλήλου του πλειστηριασμού, καθώς και τον τόπο, την ημέρα και την ώρα του πλειστηριασμού, δημοσιεύεται σε Ιστοσελίδα Δημοσιεύσεων Πλειστηριασμών του Δελτίου Δικαστικών Δημοσιεύσεων του Τομέα Ασφάλισης Νομικών του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων, καθώς και σε κύριο φύλλο καθημερινής εφημερίδας που εκδίδεται στο δήμο όπου βρίσκεται ο τόπος του πλειστηριασμού και, αν δεν εκδίδεται τέτοια εφημερίδα, δημοσιεύεται σε κύριο φύλλο καθημερινής εφημερίδας που εκδίδεται στο δήμο όπου βρίσκεται ο τόπος του πλειστηριασμού και, αν δεν εκδίδεται τέτοια εφημερίδα, δημοσιεύεται σε κύριο φύλλο καθημερινής εφημερίδας, που εκδίδεται στην περιφερειακή ενότητα, διαφορετικά στην έδρα 9

FOCUS της περιφέρειας, όπου υπάγεται ο δήμος, δεκαπέντε (15) τουλάχιστον ημέρες πριν από την ημέρα του πλειστηριασμού.» 33. Τα εδάφια πέμπτο και έκτο της παραγράφου 3 του άρθρου 999 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας καταργούνται. 34. Το πρώτο εδάφιο του άρθρου 1021 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Όταν σύμφωνα με διάταξη νόμου ή με δικαστική απόφαση ή με συμφωνία των μερών γίνεται εκούσιος πλειστηριασμός ενώπιον συμβολαιογράφου, η διαδικασία αρχίζει με έκθεση περιγραφής, η οποία συντάσσεται από δικαστικό επιμελητή και περιέχει όσα ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 955, αν πρόκειται για κινητό, ή του άρθρου 995, αν πρόκειται για ακίνητο.» 35. Οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 1047 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αντικαθίστανται ως εξής: «1. Προσωπική κράτηση διατάσσεται, εκτός από τις περιπτώσεις που ορίζει ρητώς ο νόμος, και για απαιτήσεις από αδικοπραξίες. Η διάρκεια της προσωπικής κράτησης ορίζεται με την απόφαση, έως ένα έτος. Η αγωγή για απαγγελία προσωπικής κράτησης μπορεί να ασκηθεί και αυτοτελώς. Στην περίπτωση αυτή εκδικάζεται κατά το άρθρο 270 και υπάγεται στο μονομελές πρωτοδικείο. Η αγωγή αυτή, όταν ασκείται αυτοτελώς, εισάγεται είτε στο δικαστήριο της γενικής δωσιδικίας του εναγομένου, είτε στο δικαστήριο που είναι κατά τόπον αρμόδιο για την απαίτηση. Αίτηση απαγγελίας προσωπικής κράτησης που περιέχεται σε αγωγή για την απαίτηση εκδικάζεται κατά τη διαδικασία στην οποία υπάγεται η αγωγή. 2. Δεν διατάσσεται προσωπική κράτηση για απαίτηση δικαστικών εξόδων που επιδικάστηκαν από πολιτικό δικαστήριο ή για απαίτηση μικρότερη από τριάντα χιλιάδες (30.000) ευρώ. 36. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 1049 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθενται περιπτώσεις δ έως στ ως εξής: «δ) από 23 Δεκεμβρίου μέχρι 7 Ιανουαρίου του επόμενου έτους, ε) από τη Μεγάλη Δευτέρα μέχρι την Κυριακή του Θωμά και στ) την προηγούμενη και την επόμενη εβδομάδα των εκλογών για την ανάδειξη βουλευτών, αντιπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Οργάνων Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η απαγόρευση αυτή ισχύει και για επαναληπτικές εκλογές και μόνο για τις περιφέρειες που διεξάγονται τέτοιες.» 37. Μεταβατικές διατάξεις 1.. 2. Στις δίκες που κατά την εισαγωγή του παρόντος νόμου είναι εκκρεμείς στον πρώτο βαθμό, οι διαδικαστικές πράξεις ρυθμίζονται από τις διατάξεις του, όσες όμως είχαν ενεργηθεί πριν από την εισαγωγή του ρυθμίζονται από το προγενέστερο δίκαιο. 3. Οι διατάξεις των άρθρων 214Α και 233 παράγραφοι 2-4 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας εφαρμόζονται και στις αγωγές που ασκήθηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του και δεν έχουν ακόμη συζητηθεί. 4. Το παραδεκτό των ενδίκων μέσων, το επιτρεπτό των προβαλλόμενων λόγων και ο χρόνος της άσκησής τους κρίνονται σύμφωνα με το νόμο που ισχύει κατά το χρόνο που δημοσιεύεται η απόφαση. Στα ένδικα μέσα που είχαν ασκηθεί πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 2. 5. Οι σχετικές με την αναγκαστική εκτέλεση, διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται στις εκτελέσεις που αρχίζουν μετά την έναρξη της ισχύος του. Τα άρθρα 959 παράγραφος 2, 963 και 975 παράγραφος 3 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας εφαρμόζονται και επί πλειστηριασμών, που θα διενεργηθούν μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος. 6. Οι διατάξεις των άρθρων 960 παράγραφος 2 εδάφιο β και 999 παράγραφος 3 εδάφιο β του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας θα τεθούν σε εφαρμογή με προεδρικό διάταγμα που θα εκδοθεί με πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. 7... 8 9... 10. Η διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου 122 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας θα τεθούν σε εφαρμογή με προεδρικό διάταγμα που θα εκδοθεί με πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο οποίο θα ορίζονται οι ειδικότερες προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται. 11. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προσδιορίζεται ειδικότερα ο τρόπος καταβολής και είσπραξης τελών και ενσήμων για τα δικόγραφα που κατατίθενται και επιδίδονται ηλεκτρονικά. 12. Η παράγραφος 2 του άρθρου 1047 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας εφαρμόζεται και στις αγωγές που εκκρεμούν κατά τη δημοσίευση του παρόντος. 13. Στην αρμοδιότητα των μονομελών δικαστηρίων του άρθρου 19 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας υπάγονται οι εφέσεις που ασκούνται μετά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου. Κ.κ. Συνάδελφοι, με όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται, πέραν πάσης αμφιβολίας, πως ο Κλάδος των Δικαστικών Επιμελητών και θέλει και μπορεί να συμβάλει στην εύρυθμη λειτουργία του δικαιϊκού μας συστήματος. Είναι σε θέση, εμπεριστατωμένα, να προτείνει λύσεις σε προβλήματα που παρουσιάζονται στην καθημερινή εφαρμογή των κανόνων δικαίου, έτσι ώστε και η απονομή της δικαιοσύνης να επιταχύνεται αλλά ταυτόχρονα να μη χάνει κανένα στοιχείο της εγκυρότητας και αξιοπιστίας της. Η προσπάθεια των εκλεγμένων ήταν συνεχής τα τελευταία 10 χρόνια. Η παρούσα Εκτελεστική Γραμματεία και ο Πρόεδρός της, οι περισσότεροι από εμάς θητεύσαμε και στις προηγούμενες εκτελεστικές γραμματείες, συγκεντρώσαμε όλες τις εκφρασμένες θέσεις του Κλάδου, προσθέσαμε κάποιες και καταφέραμε να βρούμε τον ενδεδειγμένο τρόπο προσέγγισης των αρμοδίων νομοπαρασκευαστών, να τους πείσουμε για την ορθότητα των επιχειρημάτων μας και εν τέλει να ψηφιστούν και να αποτελούν νόμο του Κράτους όλα τα παραπάνω. 10

ΝΕΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ Α. Μετά την ισχύ του Ν. 3994/2011 και σύμφωνα με την τροποποίηση του άρθρου 691 ΚΠολΔ πολλά είναι τα ερωτήματα συναδέλφων σχετικά με την εφαρμογή της προσωρινής διαταγής περί απαγόρευσης της νομικής και πραγματικής κατάστασης περιουσίας του οφειλέτη. Κατ αρχήν, η μόνη διαφοροποίηση έγκειται στην υποχρέωση εγγραφής της προσωρινής διαταγής στα βιβλία κατασχέσεων του οικείου Υποθηκοφυλακείου και στην υποχρεωτικότητα προηγούμενης επίδοσης. Κατά τα λοιπά και σε ότι αφορά τη φύση και τις συνέπειες της προσωρινής διαταγής τα Ελληνικά Δικαστήρια όλων των βαθμίδων έχουν επισταμένως ασχοληθεί και νομολογήσει επί του θέματος και το ζήτημα αυτό θεωρείται λελυμένο. Το τελικό συμπέρασμα είναι πως: «κατά το χρόνο ισχύος μίας προσωρινής διαταγής δεν επιτρέπεται η επιβολή αναγκαστικής κατάσχεσης για τα πράματα για τα οποία απαγορεύθηκε η νομική ή πραγματική κατάσταση τους» ΑΝΑΛΥΣΗ, βάσει νομολογίας: 1) Σύμφωνα με τις υπ αριθμ.: 17/2009 απόφαση της Ολομελείας του Αρείου Πάγου, 557/2010 και 558/2010 αποφάσεις του Δ Τμήματος του Αρείου Πάγου προσδιορίζεται η φύση της προσωρινής διαταγής. Διευκρινίζεται, επίσης, πως η μεταβίβαση του ακινήτου παρά την ισχύ της προσωρινής διαταγής επιφέρει ακυρότητα, κατ άρθρο 176 ΑΚ, κατά αναλογία με τα όσα ορίζονται για τις δικαστικές αποφάσεις. 2) Σύμφωνα με τις υπ αριθμ. Αποφάσεις: α) 1688/1983 Ολομέλεια Αρείου Πάγου, β) 1306/2006 Άρειος Πάγος (Α Πολιτικό Τμήμα), γ)1424/2005 Άρειος Πάγος (Γ Πολ. Τμήμα), δ) 866/2004 (Ζ Πολιτικό Τμήμα) και ε) 468/2006 Εφετείο Λάρισας εξηγείται πλήρως η φύση του πλειστηριασμού:... «ο αναγκαστικός πλειστηριασμός αποτελεί πώληση υπό το κράτος της αρχής τελουμένην, εφ ης έχουν εφαρμογήν οι περί πωλήσεως κανόνες. Συνεπώς εφ όσον η διάθεσις αντικείμενου τινός όταν αυτή απαγορεύεται εκ του νόμου ή δικαστικής αποφάσεως είναι άκυρος,... δέον να γίνει δεκτόν ότι η τε κατάσχεσις και ο επακολουθήσας πλειστηριασμός είναι άκυροι, αφού προς δικαιοπρακτικήν διάθεσιν εξομοιούται και η διάθεσις πραγματοποιούμενη υπό των δανειστών δι αναγκαστικής κατασχέσεως» Από όλα αυτά προκύπτει ότι με την δικαιοπρακτική διάθεση εξομοιώνεται και αυτή που γίνεται από άλλο δανειστή του οφειλέτη με κατάσχεση (συντηρητική ή αναγκαστική) και πλειστηριασμό καθώς και η εγγραφή προσημείωσης ή υποθήκης από άλλο δανειστή (αν έχει εκδοθεί προσωρινή διαταγή περί απαγόρευσης μεταβολής (νομικής ή πραγματικής) και εφόσον έχει εγγραφεί αυτή στα βιβλία κατασχέσεων. Κατά ανάλογη εφαρμογή όλων των παραπάνω τα αυτά ισχύουν και για τα κινητά πράγματα. Αν λοιπόν, σε απόπειρα κατάσχεσης κινητών, μας επιδειχθεί εν ισχύ προσωρινή διαταγή περί απαγόρευσης νομικής ή πραγματικής μεταβολής των υπό κατάσχεση πραγμάτων, δεν επιτρέπεται η επιβολή κατάσχεσης. Β. Με τα άρθρα 54 παρ. 1 και 60 παρ. 1 του πιο πάνω νόμου τροποποιούνται τα άρθρα 960 παρ. 3 και 999 παρ. 2 του ΚΠολΔ και προβλέπεται πλέον πως απόσπασμα της περίληψης κατασχετήριας έκθεσης δημοσιεύεται σε ιστοσελίδα δημοσιεύσεων πλειστηριασμών του Ταμείου Νομικών καθώς και σε κύριο φύλλο καθημερινής εφημερίδας.. ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: α) σύμφωνα με το άρθρο 72 παράγραφος 6 του πιο πάνω νόμου ορίζεται ότι: «Οι διατάξεις των άρθρων 960 παρ. 2, εδ. β και 999 παρ. 3 εδ. β του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας θα τεθούν σε εφαρμογή με Προεδρικό Διάταγμα που θα εκδοθεί με πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και θα εξειδικεύει τους όρους δημιουργίας της κατάλληλης υποδομής της Ιστοσελίδας Δημοσιεύσεων Πλειστηριασμών, τις απαιτούμενες προϋποθέσεις και τις λοιπές λεπτομέρειες για τη δημοσίευση του αποσπάσματος της περίληψης κατασχετήριας έκθεσης.» Σύμφωνα με τα παραπάνω και μέχρι να εκδοθεί το σχετικό προεδρικό διάταγμα οι δημοσιεύσεις όλων των πλειστηριασμών γίνονται σε κύριο φύλλο ημερήσιας εφημερίδας που εκδίδεται στο δήμο όπου ο τόπος του πλειστριασμού και αν δεν εκδίδεται... ΕΞΑΙΡΕΣΗ: Σε ό,τι αφορά τους πλειστηριασμούς που διενεργούνται στο λεκανοπέδιο της Αττικής και στα νησιά του Αργοσαρωνικού οι δημοσιεύσεις συνεχίζουν να γίνονται ΜΟΝΟ στο Δελτίο Δικαστικών Δημοσιεύσεων του Ταμείου Νομικών, όπως ισχύει μέχρι σήμερα και λόγω υπάρξεως ειδικής νομοθετικής ρυθμίσεως από το 1986. β) στο άρθρο 15 παράγραφος 2 του πιο πάνω νόμου ορίζεται ότι το χρονικό διάστημα από 1 έως 31 Αυγούστου δεν υπολογίζεται στις προθεσμίες των.955,959...995, 999. γ) στο άρθρο 72 παρ. 5 εδ. πρώτο του παραπάνω νόμου ορίζεται ότι οι σχετικές με την αναγκαστική εκτέλεση διατάξεις εφαρμόζονται στις εκτελέσεις που αρχίζουν μετά την έναρξη της ισχύος του. δ) Στο άρθρο 50 του Εισαγωγικού Νόμου του ΚΠολΔ, ορίζεται πως εφαρμοστέο δίκαιο σε μία αναγκαστική εκτέλεση είναι αυτό του χρόνου της πρώτης πράξης εκτέλεσης (επίδοσης επιταγής προς πληρωμή) ακόμα και αν έχει εμφιλοχωρήσει τροποποιητικός της διαδικασίας νόμος. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο συνδυασμός των διατάξεων αυτών οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα πως τα παραπάνω τυγχάνουν εφαρμογής για τις εκτελέσεις εκείνες όπου η πρώτη πράξη εκτέλεσης (επίδοση επιταγής) έγινε μετά την ισχύ του νόμου. Δηλαδή για όσες εκτελέσεις στηρίζονται σε επίδοση του αντιγράφου εξ απογράφου που έγινε μετά τις 25-7-2011, αφού η επίδοση αυτή είναι η πρώτη πράξη εκτέλεσης. Άρα, σε παλιές εκτελέσεις ή εκτελέσεις που στηρίζονται σε επίδοση επιταγής που έγινε πριν από τις 25-7-2011 ακολουθείται η παλιά διαδικασία. Π.χ. Σε όλη την περιφέρεια (πλην του Λεκανοπεδίου Αττικής), σε αυτές τις περιπτώσεις, διενεργείται κήρυξη κλπ. 11

ΙΣΤΟΡΙΚΑ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ Άρειος Πάγος πήρε το όνομά του από το πρώτο δικαστήριο «αν-δροφονιών» (εγκλημάτων φόνου) κατά Ο τους χρόνους της βασιλείας του Κέκροπα και του Θησέα, με έδρα τον βραχώδη λόφο του θεού Άρη, βορει-οδυτικά της Ακροπόλεως των Αθηνών. Πάνω στoν λόφο αυτό, κατά την παράδοση, έγινε η πρώτη «φονική δίκη», κατά την οποία οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου δίκασαν τον Άρη, γιατί ο τελευταίος φόνευσε τον γιο του Ποσειδώνα, τον Αλιρρόθιο. Από εκείνους τους αρχαιοτάτους χρόνους, δη-μιουργήθηκε ένας από τους σημαντικότατους θεσμούς της αθηναϊκής πολιτείας, η «εξ Αρείου Πάγου βουλή», στον οποίο επέζησε η δύναμη και η λειτουργία του ομηρικού Συμβουλίου των Γερόντων, που πλαισίωνε, κατά την πρώιμη εποχή της αριστοκρατίας, τον βασιλιά στο έργο της διοί-κησης και της απονομής της δικαιοσύνης. Ο Άρειος Πάγος, ο οποίος αποτελούνταν από ισόβια μέλη, υπήρξε το ανώτατο και υπέρτατο ποινικό δικαστήριο της πολιτείας, και μέχρι τους κλασικούς χρόνους είχε τεράστιο κύρος και μεγάλη δύναμη. Κύριο έργο του ήταν η επίβλεψη της εφαρμογής των νόμων και γενικότερα η διαφύλαξη των πατρίων. Δίκαζε τους εκούσιους φόνους, τους εκ προνοίας τραυματισμούς, τις πυρκαγιές, την φαρμακεία, την προδοσία και γενικά όλα τα βαρύτατα εγκλήματα. Επίσης, είχε το δικαίωμα της επιβολής σω-ματικών και χρηματικών ποινών σε όλους εκείνους που δρούσαν ενάντια στην πατροπαράδοτη και καθεστηκυΐα τάξη. Φαίνεται όμως ότι στην πραγματικότητα διοικούσε και στις περισσότερες και σπουδαιότερες υπο-θέσεις του αθηναϊκού κράτους, υποδεικνύοντας διάφορους άρχοντες, κρί-νοντας προσφυγές πολιτών για άδικες πράξεις αρχόντων, συμβουλεύοντας τον Δήμο για σοβαρά θέματα, διαχειριζόμενος ακόμη και χρήματα. Με την δημοκρατική ανάπτυξη της αθηναϊκής πολιτείας, ο ρόλος και οι εξουσίες του Αρείου Πάγου στην δημόσια ζωή, σιγά σιγά, περιορί-σθηκαν. Μετά το 462 π.χ., μεγάλο μέρος των εξουσιών και των αρμοδιο-τήτων του Αρείου Πάγου περιήλθαν στην «Ηλιαία», την «Βουλή των Πε-ντακοσίων» και την «Εκκλησία του Δήμου». Παρά ταύτα, το κύρος του 12 ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ & ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗΣ Α-ρείου Πάγου και η επιρροή του στην αθηναϊκή πολιτεία παρέμειναν με-γάλες. Τα μέλη του, δοκιμασμένοι άρχοντες, έμπειροι πολίτες και ισόβιοι αρεοπαγίτες, ασκούσαν πάντα επιρροή στην πολιτική και κοινωνική ζωή της πόλης, χωρίς όμως να έχουν την παλαιότερη αίγλη τους, η οποία με τον χρόνο έφθινε. Αυτή η πτώση ακολουθούσε εξ ανάγκης την γενικότερη κατάπτωση των Αθηνών. Με το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου λοιπόν αρχίζει η απο-σύνθεση της Αθηναϊκής Ηγεμονίας στην Αρχαία Ελλάδα. Η παρακμή της πόλης του Περικλέους οριστικοποιήθηκε με την μάχη της Χαιρωνείας, η ισχύς δε και η ορμή του Αλεξάνδρου κατάφερε να μεταδώσει τα ελληνικά φωτά στην οικουμένη, ερήμην πλέον των Αθηνών. Στην Αγορά δεν ακούγονταν πια Σωκράτες, ούτε στην Πνύκα Δημοσθένεις, ούτε στο θέατρο Αισχύλοι, ούτε στον Άρειο Πάγο Λυσίες. Το αθηναϊκό πολίτευμα αποδυ-ναμώθηκε, η ελληνική θρησκεία νοθεύθηκε, η δημόσια ζωή μαράζωσε. Έτσι πέρασαν δύο φτωχοί αιώνες, μεταξύ ακμής και παρακμής, μέχρι την κατάληψή της από τους Ρωμαίους. Η πάλαι ποτέ κραταιά Αθήνα, στερη-μένη πάσης ισχύος, υπήρχε μόνο ως σχολείο φιλολογίας, φιλοσοφίας και καλλιτεχνίας, μεταδίδοντας τους προγονικούς της θησαυρούς στους κα-τακτητές της. Κατά το μεγάλο εκείνο διάστημα, ο Άρειος Πάγος, το ανώτατο δι-καστήριο της αθηναϊκής πολιτείας, ακολούθησε και αυτό την γενική κα-τάσταση των Αθηνών. Η αριστοκρατία, στην οποία όφειλε το μεγάλο του κύρος ο Άρειος Πάγος, είχε εξαφανισθεί, ενώ η δημοκρατία, στην οποία όφειλε το μεγάλο της κλέος η Αθήνα, είχε από καιρό εκπέσει. Οι αρχαίες έξεις των αρεοπαγιτών είχαν χαθεί, τα πατροπαράδοτα ήθη τους είχαν καμφθεί, η στεγανότητα των μελών διαρρηγνύονταν, τα δε ήθη τους χα-λάρωναν συνεχώς. Παρ όλα αυτά τα θλιβερά, μέχρι τους πρώτους χρι-στιανικούς χρόνους, το κύρος και η αίγλη του Αρείου Πάγου συνέχισε να παραμένει σε κάπως υψηλά επίπεδα. 42χρονος Παύλος, ρωμαίος πολίτης, ιουδαίος στην Ο καταγωγή και νεοφώτιστος χριστιανός, εκδιωχθείς από

ΙΣΤΟΡΙΚΑ την Βέροια, επιβιβάσθηκε σε πλοίο και έπλευσε προς την Αττική και τον λιμένα του Φαλήρου. Από εκεί μετέβη, το 52 μ.χ., στην λαμπρότερη, μετά την Ρώμη, πόλη της εποχής, την Αθήνα, η οποία καλλιεργούσε ακόμη τα γράμματα και τις τέχνες, δι-ατηρώντας τις αναμνήσεις της παλαιάς δόξας της. Εκεί ο Παύλος φαίνε-ται ότι δεν ενδιαφερόταν να διδάξει την νέα θρησκεία του χριστιανισμού, απόστολος της οποίας ήταν, αλλά μάλλον να περιμένει την άφιξη των συνοδοιπόρων του Τιμόθεου και Σίλα από την Μακεδονία. Όμως, η ορμή της νέας του θρησκείας και η θέα των ειδώλων που στόλιζαν την πόλη της Παλλάδος Αθηνάς οδήγησαν τον Παύλο να εκφράσει τις απόψεις του και στη συναγωγή των Ιουδαίων και σε όσους συναντούσε τυχαία. Μάλιστα, συναναστράφηκε και με μερικούς από τους Επικούρειους και Στωικούς φιλοσόφους της Αγοράς, συζητώντας μαζί τους. Ποιος ήταν λοιπόν αυτός ο ξένος. «Σαν τι θέλει ο φλύαρος αυτός να μας πεί;» ρωτούσαν. Και απαντούσαν οι παριστάμενοι ότι «είναι κήρυκας ξένων θεοτήτων» και ότι κάποιον «Ιησούν και την ανάσταση αυτού ευαγγε-λίζονταν». Οι Αθηναίοι, πιστοί στην πατρογονική θρησκεία τους, αλλά και καιόμενοι από επιθυμία για γνώση και αναζήτηση της αληθείας, οδήγη-σαν τον νεοφερμένο ξένο στον Άρειο Πάγο, όχι για να τον δικάσουν αλλά για να μάθουν από αυτόν τα πρωτάκουστα και πρωτοφανή διδάγματά του. Ο Παύλος λοιπόν, αφού στάθηκε στο μέσον του Αρείου Πάγου και αφού τον περικύκλωσε το πλήθος των Αθηναίων, είπε: «Άνδρες Αθηναίοι, σαν τους ευσεβέστερους από πολλούς άλλους σάς θεωρώ. Και το λέγω αυτό διότι διερχόμενος από τους δρόμους της πόλης σας και εξετάζοντας προσε-κτικά τα μνημεία σας, βρήκα και έναν βωμό στον οποίο υπήρχε η επιγραφή «στον άγνωστο θεό». Εκείνον λοιπόν τον θεό που εσείς, ενώ αγνοείτε, λα-τρεύετε, αυτόν εγώ σάς κηρύττω.». Ο Παύλος, απαγγέλλοντας ωραίο α-πολογητικό λόγο, ολοκλήρωσε με οίστρο το κήρυγμα της νέας θρησκείας, καταδεικνύοντας τον «άγνωστο θεό» και ορίζοντας την σχέση αυτού με τους ανθρώπους. Τότε ο Παύλος έγινε Έλληνας προς τους Έλληνες για να τους κερδίσει υπέρ του Ευαγγελίου. Τότε συνέβη η πρώτη σύγκρουση αλ-λά και η πρώτη σύζευξη της νέας διδασκαλίας με την ελληνική σοφία. Ο λόγος εκείνος είχε περισσότερο χαρακτήρα διδαχής προς τους πολίτες των Αθηνών και λιγότερο χαρακτήρα απολογίας προς τους δικαστές. Ε-κείνος ο νεοφανής λόγος προκάλεσε την χλεύη πολλών, αλλά και το ενδι-αφέρον άλλων. Μετά από αυτά, ο νεόκοπος εκείνος ξένος, αλλόθρησκος και αλλο-εθνής, επαγγελλόμενος μία νέα θρησκεία, αντί να κρατηθεί και να δικα-σθεί, όπως παλαιότερα ο δαιμόνιος Σωκράτης, αφέθηκε ελεύθερα να α-πομακρυνθεί από τον χώρο του Αρείου Πάγου. Μάλιστα, ο νεωτεριστής εκείνος απόστολος κατάφερε κατά την ανενόχλητη απομάκρυνσή του να έχει δίπλα του αρκετούς από το πλήθος που πίστεψαν στα λεγόμενά του. Μεταξύ αυτών ήταν και ένα μέλος του Αρείου Πάγου, ο σεβάσμιος αρεοπαγίτης Διονύσιος. Ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης είχε γεννηθεί στην Αθήνα και καταγό-ταν από αρχοντική οικογένεια της πόλης, έλαβε δε ελληνικότατη παιδεία. Σπούδασε τα ελληνικά στην Αθήνα και στη συνέχεια στην Ηλιούπολη της Αιγύπτου, υπήρξε δε άνδρας σοφότατος, γνώστης των φιλοσοφικών συστημάτων και εξαίρετος ρήτορας. Επίσης, διετέλεσε εξέχον μέλος του Α-ρείου Πάγου, πιστός στα πατροπαράδοτα της πολιτείας και της θρησκεί-ας. Πιστέψας όμως στις διδαχές του Παύλου, μεταστράφηκε προς τον χρι-στιανισμό, και αφού βαπτίσθηκε χριστιανός, έγινε ο πρώτος επίσκοπος των Αθηνών. Κατ άλλες πηγές, υπήρξε ο δεύτερος επίσκοπος των Αθη-νών, διαδεχθείς τον φίλο και διδάσκαλό του Ιερόθεο, πρώτο επίσκοπο Α-θηνών, ενώ σύμφωνα με μεταγενέστερες δυτικές πηγές, όχι ιδιαίτερα α-ποδεκτές, διετέλεσε ιδρυτής της Εκκλησίας των Παρισίων. Με την ανάρρησή του στον επισκοπικό θρόνο, ο Διονύσιος εργά-σθηκε δραστήρια για την διάδοση του χριστιανισμού. Οι πληροφορίες μας γι αυτόν τον μεγάλο άνδρα της χριστιανοσύνης είναι ελάχιστες, πολλοί όμως συναξαριστές δίνουν ένα πλήθος πληροφοριών, οι οποίες όμως ε-ντάσσονται αποκλειστικά και μόνο στον κύκλο της παράδοσης. Κατά τα τέλη του 5ου μ.χ. αιώνα εμφανίσθηκαν και κάποια συγγράμματα που α-ποδίδονταν σ αυτόν, μάλλον ψευδεπίγραφα, τα οποία όμως επηρέασαν βαθύτατα την πορεία της θεολογίας των μεσαιωνικών χρόνων, τόσο στην Ανατολή, όσο και στην Δύση. Ο Διονύσιος υπέστη μαρτυρικό θάνατο, επί της πυράς ή δια αποκεφαλισμού, επί Δομιτιανού και κατ άλλες πηγές επί Τραϊανού ή ακόμη και επί Αδριανού. Η προσέλευση του αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου στον χριστια-νισμό υπήρξε μέγα ιστορικό γεγονός, διότι από αυτόν, τον πολιτικό και θρησκευτικό άρχοντα της πόλης των Αθηνών, οδηγείται πλέον ο ελληνι-σμός επίσημα προς τη νέα θρησκεία, τον χριστιανισμό. Η μνήμη του, ο οποίος τιμάται και ως πολιούχος άγιος της Αθήνας, εορτάζεται στις 3 Ο-κτωβρίου και είναι επίσημη εορτή όλων των δικαστικών λειτουργών της χώρας. Εδώ και πολύ καιρό, όπως λέχθηκε παραπάνω, αν και στην Αθήνα συνέχιζαν να ακμάζουν τα γράμματα και οι τέχνες, αν και οι Ρωμαίοι αυ-τοκράτορες απένειμαν συνεχώς τιμές και δείγματα ευνοίας στην αρχαία πόλη του λόγου και της σοφίας, εντούτοις η ίδια η πόλη παρέμενε στάσι-μη κάτω από την ρωμαϊκή κατάκτηση. Έτσι και το κύρος του Αρείου Πά-γου βρισκόταν στο έσχατο σημείο, ακολουθώντας την πορεία της πόλης του. Κάθε Ρωμαίος αυτοκράτορας ή άλλος ισχυρός άνδρας ανακηρύσσο-νταν «Ευεργέτης» της πόλης ή «Στρατηγός» ή «Αρεοπαγίτης, ο δε Άρειος Πάγος τίποτε άλλο δεν έπραττε, παρά να αναγράφει τις στήλες του ευερ-γέτες και προστάτες. Η χιλιόχρονη πορεία του φθάνει πλέον στο τέλος της. Ο θνησιβιών Άρειος Πάγος κατάφερε να κρατήσει όρθιο το όνομά του μέχρι τα τέλη του 4ου μ.χ. αιώνα έκτοτε παύει να μνημονεύεται. Επειδή δεν υπάρχει κάποια καταγεγραμμένη μαρτυρία για συνε-δρίαση του Αρείου Πάγου, παρά εκείνη που συνέβη το 52 μ.χ., θεωρούμε αυτή ως την τελευταία. Σήμερα, η χιλιόχρονη πορεία του μεγάλου εκείνου δικαστηρίου της λαμπρής εποχής της αθηναϊκής πολιτείας, μαρτυρείτε από τον περίφημο γυμνό βράχο που βρίσκεται στην Αθήνα και το επίση-μο όνομα που απονεμήθηκε στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της πολι-τικής και ποινικής δικαιοσύνης της σύγχρονης Ελλάδας το 1834. ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΙΧ. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ Πρόεδρος Δικαστικών Επιμελητών Εφετείου Θράκης 13

ΝΕΑ ΤΑ ΚΑΙ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΩΝ κατά το διαγωνισμό της 27ης Μαΐου 2011 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ ΕΦΕΤΕΙΩΝ ΑΘΗΝΩΝ - ΠΕΙΡΑΙΑ - ΑΙΓΑΙΟΥ - ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ - ΛΑΜΙΑΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΑΣ ΝΑΤΣΗ ΜΑΡΙΑ 9,55 ΧΑΛΔΑΙΟΥ ΕΙΡΗΝΗ 9,47 ΓΡΑΜΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 9,37 ΒΡΕΝΤΑ ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ 9,33 ΚΟΠΑΝΙΤΣΑΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 9,29 ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 9,28 ΔΟΥΚΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ 9,22 ΦΡΑΝΤΖΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ 9,03 ΔΡΑΚΟΥ ΜΑΡΙΑ 8,96 ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΕΙΡΗΝΗ 8,89 ΝΤΙΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 8,55 ΚΟΤΡΟΤΣΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ 8,49 ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ 8,27 ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΡΝΑΣΣΙΔΑΣ (ΑΜΦΙΣΣΑ) ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 7,81 ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ ΓΟΥΛΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ 6,60 ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΩ ΤΣΟΛΙΑΚΟΥ ΠΟΛΥΞΕΝΗ 8,00 ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ ΖΩΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 8,88 ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΣ 7,97 ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΚΑΝΕΛΛΟΥ ΜΑΡΘΑ 9,34 ΑΡΣΛΑΝΙΔΗ ΑΝΝΑ 8,67 ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ 8,43 ΦΡΟΝΙΜΟΥ ΝΙΚΗ 8,15 ΡΙΖΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 8,14 ΚΑΡΑΤΩΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 8,10 ΚΑΣΙΔΟΚΩΣΤΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ 8,03 ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΡΟΔΟΥ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ 8,02 ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΣΑΜΟΥ ΚΟΛΛΙΝΙΑΤΗ ΕΛΕΝΗ 7,88 ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΧΑΛΚΙΔΑΣ ΠΑΟΥΡΗΣ ΜΙΧΑΗΛ-ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 7,92 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΙΚΑΔΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ 8,406 ΓΚΟΥΝΤΡΟΥΜΠΗΣ ΗΛΙΑΣ 8,344 ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ 8,334 ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΣΕΡΡΩΝ ΜΠΑΤΑΣΤΟΥΔΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΥΛΑ 8,688 ΣΑΜΑΡΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 8,188 ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 8,250 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ ΕΦΕΤΕΙΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΒΟΛΟΥ ΠΟΛΥΖΟΥ ΜΑΡΙΑ - ΔΗΜΗΤΡΑ 8,14 14

ΝΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ ΜΠΙΣΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ 7,36 ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΚΟΥΡΕΝΤΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ 8,77 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΠΑΤΡΑΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΗΛΕΙΑΣ ΤΣΙΡΩΝΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ 6,67 ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ ΚΟΥΤΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗ 7,40 ΚΑΤΡΙΒΕΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ 6,51 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΣΙΘΙΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 8,155 ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ 7,50 ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 8,035 ΤΣΕΤΣΕΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 7,447 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ ΕΦΕΤΕΙΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ - ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΜΠΟΡΟΔΗΜΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ 8,39 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ ΔΡΑΚΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 8,084 ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΏΝ πως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ξεκίνησαν και πραγματοποιούνται τα σεμινάρια των επιτυχόντων υποψηφίων Ό στο διαγωνισμό της 27ης Μαΐου 2011. Τα σεμινάρια πραγματοποιούνται στα γραφεία της Ομοσπονδίας μας και διδάσκοντες είναι: > Αστικό Δίκαιο: Δημήτριος Λιάπης, επίκουρος καθηγητής Αστικού Δικαίου του Νομικού Τμήματος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. > Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας: α) Γεώργιος Ορφανίδης, β) Δημήτριος Τσικρικάς, Καθηγητές του Νομικού Τμήματος της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και γ) Νικόλαος Κατηφόρης, Λέκτορας Νομικής Σχολής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. > Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας - ΕΠΙ- ΔΟΣΕΙΣ: Αντιγόνη Παπαγιάννη, Πρωτοδίκης. > Ποινικό Δίκαιο: Γεώργιος Τριανταφύλλου, επίκουρος Καθηγητής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. > Πρακτικές εφαρμογές: Θα τις διδάξουν οι Δικαστικοί Επιμελητές Διονύσιος Κριάρης, Γεώργιος Μήτσης, Παύλος Γενναιόπουλος, Ιωάννης Χαλκιαδάκης και Ευθύμιος Πρεκετές. Το μάθημα της επικοινωνίας θα διδάξει η κ. Francoise Andrieux, Δικαστική Επιμελήτρια στη Μασσαλία (Γαλλία) και Καθηγήτρια της Εθνικής Σχολής Δικονομίας των Παρισίων. Φέτος το κεφάλαιο «επιδόσεις» θα διδαχθεί, για πρώτη φορά, εκτός των υπολοίπων και από δικαστική λειτουργό, την κ. Αντιγόνη Παπαγιάννη. Μια δικαστή πρωτοδίκη, η οποία μας εξέπληξε ευχάριστα όταν πριν δύο χρόνια εξέδωσε βιβλίο με αποκλειστικό αντικείμενο τις επιδόσεις. Η προσέγγιση - ανάλυση γύρω από τα ανακύπτοντα ζητήματα των επιδόσεων είναι τόσο ενδελεχής που σε κανένα άλλο πόνημα δεν υπάρχει. Είναι χαρά και τιμή μας που δέχτηκε το αίτημα του Προέδρου μας να μοιραστεί τις γνώσεις της με τους νέους συναδέλφους μας. Τα σεμινάρια ξεκίνησαν στις 14 Ιουλίου, σε καθημερινή βάση και θα ολοκληρωθούν στις 9 Σεπτεμβρίου, όταν και θα απονεμηθούν τα διπλώματα στους νέους συναδέλφους σε τελετή που θα πραγματοποιηθεί σε κεντρικό ξενοδοχείο, κοντά στα γραφεία της Ομοσπονδίας. 15

ΝΕΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΕ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ Τ ην 29η Ιουλίου 2011 και ώρα 10.00 π.μ., πραματοποιήθηκε στην Αίθουσα Συνεδριάσεων του Δικηγορικού Συλλόγου Κομοτηνής, ευρεία σύσκεψη υπό την Προεδρεία του Υφυπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Γιώργου Πεταλωτής με φορείς του δικαστικού κλάδου της για θέματα της αρμοδιότητάς τους. Στην σύσκεψη κλήθησαν και παραβρέθηκαν η Πρόεδρος Εφετών Θράκης, ο Εισαγγελέ-ας Εφετών Θράκης, ο Πρόεδρος του Διοικητικού Εφετείου Θράκης, η Πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ο Πρόεδρος του Συμβ/κού Συλλό-γου Θράκης, ο Πρόεδρος των Δικαστικών Επιμελητών του Εφετείου Θράκης, η Πρόεδρος Πρωτοδικών Ροδόπης, ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Ροδόπης, ο Ιατροδικαστής Ροδόπης, ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλ-λόγου Κομοτηνής, ο Πρύτανης και Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, ο Διευθυντής των Δικαστικών Φυλακών Κομοτηνής και ο Πρόεδρος των Δικαστικών Υπαλλήλων Ρο-δόπης. Το θέμα της συνεδρίας ήταν η εξεύρεση τρόπων για την ταχύτερη και ποιοτικότερη απονομή δικαιοσύνης προς όφελος του πολίτη, αλλά και την βελτίωση του σωφρονιστικού συστήματος. Οι εκπρόσωποι των δικαστικών κλάδων εξέθεσαν στον κ. Υφυπουργό τις θέσεις τους και συ-ζητήθηκαν οι απόψεις τους. Μεγάλη αίσθηση προκάλεσε στους παρισταμένους η τοποθέτηση του Προέδρου των Δικαστικών Επιμελητών του Εφετείου Θράκης κ. Χρήστου Μιχαλόπουλου, ο οποίος, εκτός των άλλων, ζήτησε να φροντί-σει η πολιτεία για την μόρφωση των Δικαστικών Επιμελητών, οι οποίοι, αν και έχουν οπλισθεί για την εκτέλεση των καθηκόντων τους με μεγάλη εξουσία, εντούτοις παραμένουν ακόμη στο χαμηλώτερο μορφωτικό σκα-λοπάτι της Ευρώπης. Σε πρότασή του, παρόντος και του Πρύτανη Κα-θηγητή της Νομικής Σχολής του Δ.Π.Θ., για παρακολούθηση του 1ου έ-τους ή του 1ου και του 2ου έτους της Νομικής Σχολής, ή έστω κάποιων συγκεκριμένων μαθημάτων της σχολής ή τέλος για την ίδρυση κάποιου τμήματος Δικαστικών Επιμελητών της Νομικής, όπου θα χορηγήται πα-νεπιστημιακή βεβαίωση σπουδών, αν και συνάντησε την χαλαρή αντίθε-ση του κ. Πρύτανη, διότι δεν προβλέπεται συνταγματικά, εντούτοις δέ-χθηκε ευμενέστατα σχόλια και από τον κ. Υφυπουργο και απ όλους τους άλλους παρισταμένους. Μάλιστα, ο κ. Μιχαλόπουλος προχώρησε κι άλ-λο, κάνοντας μία τολμηρή πρόταση. Νωρίτερα είχε συζητηθεί ότι είναι απαραίτητη η αποσυμφώρηση των Δικαστηρίων και των δικαστικών λει-τουργιών. Πατώντας σ αυτό, ο κ. Μιχαλόπουλος, δείχνοντας την διάθε-ση των Δικαστικών Επιμελητών για την αναβάθμηση του κλάδου τους, πρότεινε, εφόσον η πολιτεία τους χορηγήσει κάποιο πανεπιστημιακό δί-πλωμα, μικρής έστω εμβέλειας ή κατάρτησης, να μπορούν οι Δικαστικοί Επιμελητές να εκδίδουν ακόμη και τις διαταγές πληρωμής, για την διευ-κόλυνση της λειτουργίας των Δικαστηρίων. Η πρόταση αυτή εντυπωσία-σε, αφού ήταν προτάκουστη σχεδόν σε όλους. Πάντως, δεν αποκρούσθηκε από κανέναν, απεναντίας ακούσθηκε με μεγάλη προσοχή, προκαλώ-ντας τεράστια εντύπωση, κυρίως στους Δικαστές. Φυσικά, συγχρόνως τούς έγινε γνωστό ότι οι Δικαστικοί Επιμελητές της Γαλλίας, οι οποίοι είναι πανεπιστημιακής μορφώσεως, προβαίνουν ήδη στην έκδοση των δ/γών πληρωμής. Η διάθεση των Δικαστικών Επιμελητών για μόρφωση, αναβάθμιση και παροχή υψηλών δικαιικών υπηρεσιών έγινε απολύτως κατανοητή και στον κ. Υφυπουργό και σ όλους τους παρισταμένους. Φυσικά, ο κ. Υφυπουργός, ο οποίος είναι γνώστης των προβλημά-των όλων των κλάδων, αφού είναι Νομικός και υπήρξε Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κομοτηνής, διαβεβαίωσε σε όλους τους παρι-σταμένους ότι η Κυβέρνηση θα προσπαθεί συνεχώς για την επίλυση ό-λων των θεμάτων που τους απασχολούν. Μετά το πέρας της συνεδρίας ακολούθησε δεξίωση και συζήτηση σε προσωπικό επίπεδο. 16

ΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Αναγκαστική εκτέλεση για την επιχείρηση πράξης που μπορεί να γίνει και από τρίτο και πράξης που μπορεί να γίνει μόνο από τον ίδιο τον οφειλέτη Οι διατάξεις των άρθρων 945 και 946 ΚΠολΔ ρυθμίζουν τα μέσα εκτελέσεως προς ικανοποίηση απαιτήσεων για πράξη, που μπορεί να γίνει και από τρίτο και πράξης που μπορεί να γίνει μόνο από τον ίδιο τον οφειλέτη, ως πράξεως θεωρούμενης τόσον της υλικής, όσον και της νομικής. Οι ενέργειες του οφειλέτη διακρίνονται στις περιπτώσεις αυτές, στις εξής κατηγορίες: α) Σε υλικές αντικαταστατές [ΚΠολΔ 945], δηλαδή σε ενέργειες που μπορούν να επιχειρηθούν και από άλλο πρόσωπο εκτός από τον συγκεκριμένο οφειλέτη και β) σε υλικές αναντικατάστατες [ΚΠολΔ 946], όταν η επιχείρηση αυτών προϋποθέτει ορισμένες ικανότητες ή ιδιότητες, τις οποίες μόνον ο οφειλέτης έχει. Κοινό χαρακτηριστικό αυτών είναι, το ότι δεν χωρεί άμεση εκτέλεση, γιατί δεν είναι νοητή η χρήση σωματικής βίας για να υποχρεωθεί ο οφειλέτης να ενεργήσει ορισμένη πράξη. ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΡΑΞΗΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟ ( ΑΡΘΡΟ 945 ΚΠΟΛΔ) Ι. Πράξεις που υπάγονται στη ρύθμιση της ΚΠολΔ 945 Σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 1 της ΚΠολΔ 945 «Aν ο οφειλέτης δεν εκπληρώνει την υποχρέωσή του να ενεργήσει πράξη που μπορεί να γίνει και από τρίτο πρόσωπο, ο δανειστής έχει δικαίωμα να επιχειρήσει την πράξη με δαπάνη του οφειλέτη». H παραπάνω διάταξη αναφέρεται στις υλικές αντικαταστατές πράξεις, δηλαδή αυτές που μπορούν να επιχειρηθούν και από άλλο πρόσωπο εκτός από τον συγκεκριμένο οφειλέτη, χωρίς να μειωθεί από οικονομική άποψη η αξία τους για τον δανειστή. (Π. Γέσιου-Φαλτσή «Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως-Ειδικό Μέρος», σελ. 49 επ.). Πότε μια πράξη μπορεί να γίνει και από τρίτο πρόσωπο, είναι ζήτημα πραγματικό, το οποίο υπόκειται στην κρίση του δικαστή, ο οποίος σε κάθε περίπτωση πρέπει να εξετάσει με κριτήρια αντικειμενικά, τη δυνατότητα να εκτελεστεί η πράξη από τρίτον, η οποία δυνατότητα, εξαρτάται από τη φύση της πράξεως, τις οικονομικές ή συναλλακτικές συνθήκες και τα μεταξύ των ενδιαφερομένων συμφωνηθέντα. (Γ.Χ.Νικολόπουλος, «Αναγκαστική Εκτέλεση», εκδ.2002, σελ.160). Εφαρμόζεται συνεπώς, σύμφωνα με αρνητική διατύπωση η ΚΠολΔ 945 όταν οι ενέργειες που πρέπει να λάβουν χώρα δεν είναι από εκείνες που δεν μπορούν να γίνουν από τρίτο πρόσωπο ούτε η επιχείρησή τους εξαρτάται αποκλειστικά από τη βούληση του οφειλέτη. (ΜΠρΑθ 3280/2001, ΕΔΠ 2001, 333). Πράξεις που μπορούν να επιχειρηθούν από τρίτο πρόσωπο, αποτελούν ενδεικτικά αυτές που προκύπτουν από σύμβαση εργασίας ή έργου, (Π.Γέσιου-Φαλτσή «Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως-Ειδικό Μέρος», σελ. 51), από τις υποχρεώσεις των συνιδιοκτητών από τη σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας, (ΜΠρΛαρ 145/2001 Δικογρ 2001, 349, ΜΠρΑθ 3280/2001 ΕΔΠ 2001, 333, ΕφΑθ 7978/2001 ΕΔΠ 2003, 276), από το εταιρικό δίκαιο (ΜΠρΒολ 30/2002 ΑρχΝ 2002, 196) κ.ά. ΙΙ. Διαδικασία εκτέλεσης Με την παρ. 1 του άρθρου 945 ΚΠολΔ παρέχεται το δικαίωμα στον δανειστή να επιχειρήσει την υλική πράξη, μετά τη μη εκπλήρωση της υποχρεώσεως του οφειλέτη, εφόσον αυτή μπορεί να γίνει και από τρίτο, με δαπάνη του οφειλέτη. (ΕφΑθ 9591/1987 ΕλλΔνη 30, 773, ΕφΑθ 7978/2001 ΕΔΠ 2003, 276). Ειδικότερα: Προκειμένου περί οποιουδήποτε άλλου, πλην δικαστικής αποφάσεως, εκτελεστού τίτλου, ο δανειστής κοινοποιεί επιταγή στον οφειλέτη, με την οποία τον επιτάσσει να προβεί στην διενέργεια της πράξης, ενώ αν ο τελευταίος δεν συμμορφωθεί εντός της τριημέρου προθεσμίας του άρθρου 926 παρ. 1, παρέχεται η ευχέρεια στον δανειστή, χωρίς προηγούμενη δικαστική παρέμβαση ή άδεια, να προχωρήσει στην διενέργεια της πράξεως με τρίτο πρόσωπο και να αναζητήσει τις δαπάνες. (ΜΠρΘηβ 340/2001 Δ 2002, 170). Αν πρόκειται για δικαστική απόφαση, καταδικάζεται ο οφειλέτης να επιχειρήσει την πράξη εντός ορισμένης προθεσμίας και συγχρόνως με την ίδια απόφαση, παρέχεται το δικαίωμα στον δανειστή να επιχειρήσει την πράξη με δαπάνη του οφειλέτη, αν παρέλθει άπρακτη η ταχθείσα προθεσμία ή αν στη διάρκεια αυτής ο οφειλέτης εκδηλώνει ρητά την άρνησή του για την εκπλήρωση της υποχρέωσής του. (ΕφΑθ 7636/1998 ΕλλΔνη β40, 1127). Δεν αποτελεί αναγκαίο στοιχείο της απόφασης, η παροχή της δυνατότητας στο δανειστή, προς επιχείρηση της πράξεως, καθόσον η δυνατότητα αυτή απορρέει απευθείας από την διάταξη της ΚΠολΔ 945, ώστε εφόσον ο οφειλέτης δεν συμμορφωθεί προς την υποχρέωση του ανωτέρω περιεχομένου, γεννάται αυτομάτως δικαίωμα του δανειστή να υποκαταστήσει τον οφειλέτη και να ενεργήσει αυτός την υλική πράξη. (ΕφΑθ 7636/1998 ΕλλΔνη 40, 1127). Ο δανειστής πρέπει και σ αυτήν την περίπτωση να κοινοποιήσει επιταγή στον οφειλέτη, με την οποία να τον επιτάσσει να προβεί στην πράξη. Μετά την πάροδο της προθεσμίας που τάχθηκε, η οποία αποδεικνύεται ημερολογιακά (άρθρο 915 εδ. β ), ο δανειστής δικαιούται να επιχειρήσει την πράξη χωρίς να προαποδεικνύει την μη συμμόρφωση του οφειλέτη. (Ι.Μπρίνιας «Αναγκαστική Εκτέλεσις», Τ.Β, εκδ.1979, 612 επ.). Αν δηλαδή το δικαστήριο απλώς καταδίκασε τον οφειλέτη να προβεί στην επιχείρηση της πράξης, μπορεί ο δανειστής να προβεί στην εκτέλεση, χωρίς να υποχρεούται να ζητήσει προς τούτο, την άδεια του δικαστηρίου. Η από τον δανειστή επιχείρηση της πράξης αποτελεί μορφή αναπληρωματικής εκτελέσεως, παρεχομένου από το νόμο του δικαιώματος στον δανειστή, να προβεί στην πράξη με δαπάνη του οφειλέτη, εφόσον ο τελευταίος, μετά την κοινοποίηση της επιταγής, δεν εκπληρώσει την υποχρέωσή του, ενώ αν ισχυρίζεται ότι συμμορφώθηκε προς την υποχρέωσή του, έχει δικαίωμα να προβάλει αντιρρήσεις κατά της εκτέλεσης του δανειστή, με ανακοπή (κατά την ΚΠολΔ 933 επ.). (ΕφΑθ 7636/1998 ΕλλΔνη 40, 1127). Η εκτέλεση στην περίπτωση της ΚΠολΔ 945, περατώνεται ως εξής: α) Αν ο καθού μετά την κοινοποίηση της επιταγής συμμορφωθεί, περατώνεται η εκτέλεση χωρίς να ακολουθήσει καμμία περαιτέρω ενέργεια. β) Αν ο καθού αρνείται να συμμορφωθεί, αυτή περατώνεται με την εκ μέρους του δανειστή ολοκλήρωση της πράξης, ανεξάρτητα από την καταβολή της δαπάνης εκτελέσεως, η πράξη δε αυτή, αποτελεί την πρώτη μετά την επιταγή, συγχρόνως δε και την τελευταία, πράξη εκτελέσεως, κατά την έννοια της ΚΠολΔ 934 παρ. 1. Από τότε αρχίζει και η εξάμηνη προθεσμία του άρθρου 934 παρ. 1 περ.γ, εντός της οποίας, ο καθού η εκτέλεση δικαιούται να προσβά- 17

ΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ λει την τελευταία ως άνω πράξη εκτελέσεως, με ανακοπή. (Ι.Μπρίνιας «Αναγκαστική Εκτέλεσις», Τ.Β, εκδ.1979, 613). ΙΙΙ. Δαπάνη εκτέλεσης Με την παρ.2 της ΚΠολΔ 945 ορίζονται τα εξής: «Το δικαστήριο, καταδικάζοντας τον οφειλέτη στην πράξη της παρ. 1, μπορεί, αν το ζητήσει ο δανειστής, να τον καταδικάσει ταυτόχρονα να προκαταβάλει το ποσόν της δαπάνης για να επιχειρηθεί η πράξη από το δανειστή, υπό τον όρο ότι ο οφειλέτης δεν θα εκπληρώσει την υποχρέωσή του να ενεργήσει την πράξη. Το δικαίωμα του δανειστή να απαιτήσει ποσό μεγαλύτερο από εκείνο που επιδικάστηκε, αν η δαπάνη για να επιχειρηθεί η πράξη ήταν μεγαλύτερη, δεν επηρεάζεται». Ειδικότερα: Με την παραπάνω διάταξη παρασχέθηκε η εξουσία στο δικαστήριο να καταδικάσει τον οφειλέτη με αίτηση του δανειστή και στην προκαταβολή του ποσού της δαπάνης, αν στην αγωγή περιέχεται το παρεπόμενο αυτό αίτημα, (ΕφΘεσ 2581/1989 Ερμ 1989, 857, ΕλλΔνη 1991, 1273) για το οποίο δεν απαιτείται καταβολή δικαστικού ενσήμου, ενώ η σχετική απόφαση, όταν τελεσιδικήσει, αποτελεί τίτλο εκτελεστό για την ικανοποίηση της χρηματικής απαιτήσεως του δανειστή, μετά όμως την πάροδο της ορισθείσας για την τέλεση της πράξεως από τον οφειλέτη, προθεσμίας, η οποία αποδεικνύεται ημερολογιακά. (Κ.Δ.Κεραμεύς/Δ.Γ.Κονδύλης/Ν.Θ.Νίκας «Ερμηνεία Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας» [Νικολόπουλος], σελ. 1818). Εξάλλου ο δανειστής στην περίπτωση αυτή, μπορεί να επιδιώξει την επιπλέον δαπάνη για την επιχείρηση της πράξεως, αν αυτή υπήρξε μεγαλύτερη από αυτήν που επιδικάστηκε, σύμφωνα με την ίδια διάταξη (ΚΠολΔ 945 παρ. 2 εδ. β ). (Π.Γέσιου-Φαλτσή «Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως-Ειδικό Μέρος», σελ. 53). Αν δεν έλαβε χώρα καταδίκη στην προκαταβολή, μπορεί ο δανειστής, μετά την επιχείρηση από αυτόν της πράξης, να ζητήσει με αυτοτελή αγωγή την καταδίκη του καθού η εκτέλεση στην καταβολή του ποσού που δαπάνησε για την επιχείρηση της πράξης. (ΕφΑθ 7636/1998 ΕλλΔνη 40, 1127, ΕφΑθ 7978/2001 ΕΔΠ 2003, 276). Σχετική απόφαση θα εκτελεστεί κατά τις διατάξεις που αφορούν την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων. Ειδικότερα, στην περίπτωση που ο οφειλέτης καταδικάζεται να προβεί σε πράξη που μπορεί να γίνει και από άλλον και συγχρόνως καταδικάζεται και σε προκαταβολή της δαπάνης που απαιτείται για να διενεργηθεί η πράξη, για την περίπτωση που δεν θα την εκτελέσει ο ίδιος ο οφειλέτης μέσα σε ορισμένη προθεσμία, η απόφαση κατά το τελευταίο σκέλος της αποτελεί εκτελεστό τίτλο για την ικανοποίηση χρηματικής απαίτησης και εκτελείται όταν παρέλθει η προθεσμία, ακόμα και αν ο οφειλέτης βρισκόταν σε ανυπαίτια αδυναμία να εκτελέσει ο ίδιος την πράξη. Για το ζήτημα αυτό δημιουργείται δεδικασμένο από την απόφαση που καταδίκασε τον οφειλέτη σε επιχείρηση της πράξεως και συνεπώς δεν μπορεί η ανυπαίτια αδυναμία προς εκτέλεση της πράξης να αποτελέσει λόγο ανακοπής. (ΕφΑθ 5213/1982 Αρμ 37,786). Εξάλλου, η φύση και η λειτουργία της κατ αυτόν τον τρόπο επιδικαζομένης δαπάνης, προσδίδει σ αυτήν την έννοια της αποζημιώσεως και όχι της ποινής για την αθέτηση από τον οφειλέτη της σχετικής υποχρεώσεώς του. (ΕφΑθ 7636/1998 ΕλλΔνη 40, 1127, ΕφΑθ 7978/2001, ΕΔΠ 2003, 276). IV. Αδυναμία έμμεσης εκτέλεσης Στις περιπτώσεις που εφαρμόζεται η ΚΠολΔ 945, όταν δηλαδή καταδικάζεται ο οφειλέτης να προβεί σε υλική πράξη που μπορεί να γίνει και από τρίτον, δεν μπορεί να απειληθεί χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση σε βάρος του. (ΕφΑθ 6588/1983 ΕλλΔνη 26, 225, ΜΠρΛαρ 145/2001 Δικογρ 2001, 349, ΕφΘεσ 2581/1989 Αρμ 1989, 857, ΕλλΔνη 1991, 1273). ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΡΑΞΗΣ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΦΕΙΛΕΤΗ (ΑΡΘΡΟ 946 ΠΑΡ.1 ΚΠΟΛΔ) Ι. Πράξεις που υπάγονται στη ρύθμιση της ΚΠολΔ 946 παρ. 1 Σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 1 της ΚΠολΔ 946 «αν ο οφειλέτης δεν εκπληρώνει την υποχρέωσή του να επιχειρήσει πράξη που δεν μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο και η επιχείρησή της εξαρτάται αποκλειστικά από τη βούληση του οφειλέτη, το δικαστήριο τον καταδικάζει να εκτελέσει την πράξη και στην περίπτωση που δεν την εκτελέσει τον καταδικάζει αυτεπαγγέλτως σε χρηματική ποινή έως πέντε χιλιάδες εννιακόσια (5900) ευρώ υπέρ του δανειστή και σε προσωπική κράτηση έως ένα έτος». Ειδικότερα, η διάταξη του άρθρου 946 παρ. 1 εφαρμόζεται, όταν ο οφειλέτης έχει υποχρέωση να προβεί σε υλική πράξη, της οποίας η επιχείρηση εξαρτάται αποκλειστικά από τη βούλησή του και η οποία, είτε λόγω ορισμένων ικανοτήτων ή ιδιοτήτων του μπορεί να γίνει μόνο από τον ίδιο ή διότι κατά τη συμφωνία των μερών, η πράξη αυτή, ως εκπλήρωση της παροχής, πρέπει να γίνει από τον συγκεκριμένο μόνον οφειλέτη. (Γ.Χ.Νικολόπουλος, «Αναγκαστική Εκτέλεση», εκδ.2002, σελ.161 επ.). Επειδή δε, απαραίτητη προϋπόθεση για να εφαρμοσθεί η παραπάνω διάταξη, είναι η εξάρτηση της πράξεως αποκλειστικά από τη βούληση του οφειλέτη, συνάγεται ότι, αποκλείεται η εφαρμογή της ΚΠολΔ 946, όταν η επιχείρηση της πράξης εξαρτάται από την αντιπαροχή του δανειστή. (Ι.Μπρίνιας «Αναγκαστική Εκτέλεσις», Τ.Β, εκδ.1979, 616). Συνεπώς, προϋποθέσεις εφαρμογής της διατάξεως του άρθρου 946 παρ. 1 ΚΠολΔ, οι οποίες τάσσονται αθροιστικώς και τις οποίες οφείλει να επικαλεσθεί και αποδείξει ο δανειστής, είναι αφενός μεν η υποχρέωση του οφειλέτη προς πράξη, η οποία δεν μπορεί να γίνει με τρίτο πρόσωπο, αφετέρου δε η εξάρτηση της επιχειρήσεως της πράξεως «αποκλειστικά» από τη βούληση του οφειλέτη. Πότε η επιχείρηση της πράξεως εξαρτάται μόνον από τη βούληση του οφειλέτη καθορίζει το ουσιαστικό δίκαιο ή η φύση της πράξεως, ή η ιδιαίτερη συμφωνία, ή οι ιδιαίτερες συνθήκες. (Π.Γέσιου-Φαλτσή «Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως-Ειδικό Μέρος», σελ. 59), γεγονός το οποίο θα κρίνει το δικαστήριο. (Κ.Ι.Κουτουρίσης, «Έμμεσος Εκτέλεσις [άρθρο 946 παρ.1 και 947 παρ.1 ΚΠολΔ]», ΑρχΝ 1985, 377). Συνεπώς η διάταξη εφαρμόζεται, όταν εκ των πραγμάτων, από συμβατικό όρο ή από το νόμο ο οφειλέτης υποχρεούται σε επιχείρηση υλικής πράξης, η οποία λόγω της φύσης της δεν μπορεί να εκτελεσθεί από τρίτον, ιδίως λόγω των ιδιαίτερων γνώσεων ή ικανοτήτων τις οποίες πρέπει να έχει όποιος θα την επιχειρήσει. (Κ.Δ.Κεραμεύς/Δ.Γ.Κονδύλης/Ν.Θ.Νίκας «Ερμηνεία Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας» [Νικολόπουλος], σελ. 1819). Δεν μπορεί να εφαρμοσθεί η διάταξη του άρθρου 946 παρ. 1, αν πρόκειται για πράξη που απαιτεί σωματική, οικονομική ή πνευματική συνδρομή ή συγκατάθεση και άλλων προσώπων [όπως λ.χ. η υποχρέωση του διευθυντή ενός διάσημου μουσικού συγκροτήματος για εμφάνιση του συγκροτήματος σε ορισμένο αριθμό συναυλιών ή ενός πράκτορα για εμφάνιση διάσημου μουσικού συγκροτήματος. (Π.Γέσιου-Φαλτσή «Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως-Ειδικό Μέρος», σελ. 59). Ενδεικτικά, μπορούν να αναφερθούν οι εξής πράξεις που εμπίπτουν στην εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 946 ΚΠολΔ: Η υποχρέωση εφημερίδας να δημοσιεύσει απόφαση που την καταδικάζει σε καταβολή χρηματικής ικανοποίησης, λόγω επιλήψιμου δημοσιεύματος. (ΑΠ 15/2000 ΝοΒ 2000, 1415). Η ίδια υποχρέωση του έχοντος προβεί σε παράνομη χρήση της ηλεκτρονικής διεύθυνσης (Domain Name) που ανήκει σε άλλη επιχείρηση, ο οποίος επίσης καταδικάστηκε σε καταβολή χρηματικής ικανοποίησης. (ΜΠρΑθ 5567/2001 ΔΕΕ 2002,600) Η υποχρέωση του δοσίλογου για καταβολή ορισμένου ελλείμματος [επί υποχρεώσεως για λογοδοσία]. Παρά το ότι όμως η συγκεκριμένη πράξη μπορεί να εξαναγκασθεί δυνάμει της ΚΠολΔ 946, διαφοροποιείται η περίπτωση αυτή ως προς τα μέσα εξαναγκασμού (απειλή χρηματικής ποινής, απαγγελία προσωπικής κράτησης) δεδομένου ότι η καταψηφιστική διάταξη για το έλλειμμα προσδιορίζεται χρονικά και τελεί υπό την αίρεση της μη εμπρόθεσμης κατάθεσης του λογαριασμού, χωρίς την πλήρωση της οποίας δεν οριστικοποιείται και έτσι δεν ενεργοποιείται η εκτελεστότητα της καταδίκης σε καταβολή του ελλείμματος. Με την πλήρωση της αιρέσεως αυτής δηλαδή την μη εμπρόθεσμη κατάθεση του λογαριασμού, ενεργοποιείται το διατακτικό της απόφασης ως προς την καταδίκη του δοσίλογου να καταβάλει το έλλειμμα, οπότε αν δεν ανταποκριθεί σ αυτό το δικονομικό βάρος, θα επέλθουν οι προβλεπόμενες έννομες συνέπειες (χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση). (ΑΠ 978/1997 ΕλλΔνη 1998, 110, ΕφΘεσ 185/1998 ΕλλΔνη 1998, 1130). 18

ΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Η υποχρέωση του εκμισθωτή να επανασυνδέσει το μίσθιο ακίνητο με το ηλεκτρικό ρεύμα από τον υποσταθμό που διατηρούσε στο κτίριο όπου υπήρχε το μίσθιο. (ΕφΑθ 1502/1998 ΕΔΠ 1998, 258). Η καταδίκη του εργοδότη να αποδέχεται την εργασία του μισθωτού. (ΕφΘες 2010/2001 Αρμ 2002, 1504). Ειδικά όμως, όσον αφορά το θέμα αν η υποχρέωση του εργοδότη για την αποδοχή της εργασίας του εργαζομένου αποτελεί πράξη αναντικατάστατη, που εντάσσεται στην εφαρμογή του άρθρου 946 ΚΠολΔ, υπήρξε διχογνωμία, υπό την έννοια ότι, κατά τη μία άποψη η υποχρέωση αυτή αποτελεί πράξη αναντικατάστατη, οπότε εφαρμόζεται η ΚΠολΔ 946, (ΑΠ 1167/1999 ΕλλΔνη 2000, 361, ΔΕΕ 2000, 1017, ΕΕΡΓδ 2001, 731) ενώ κατ άλλη άποψη πρόκειται για παράλειψη μη χρησιμοποιήσεως προσφερομένων υπηρεσιών, οπότε απειλούνται τα μέτρα που προβλέπονται από την ΚΠολΔ 947. (Π.Γέσιου-Φαλτσή «Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως-Ειδικό Μέρος», σελ. 55 επ.). Υπάρχει και η άποψη ότι είναι δυνατή η προσφυγή στα μέσα του άρθρου 946 ΚΠολΔ έμμεσα με την εφαρμογή της ΑΚ 57, χωρίς να αποκλείεται και η «in natura» αποζημίωση, που θα συνίσταται στην αποκατάσταση της προηγούμενης κατάστασης, η οποία θα συμπίπτει και θα ταυτίζεται με την πραγματική απασχόληση του εργαζομένου. (Στ.Βλαστός, «Η αναγκαστική εκτέλεση της αξίωσης του εργαζομένου για πραγματική απασχόληση», Δ 1987, 363). Έχει κριθεί σχετικά, ότι μπορεί ο μισθωτός, στα πλαίσια της ΑΚ 297 εδ. β, να ζητήσει κατά τον εργοδότη του την «in natura» αποκατάσταση, με την έννοια της καταδίκης αυτού στη δημιουργία της κατάστασης εκείνης, που θα εξελίσσονταν τα πράγματα οπωσδήποτε, αν δεν είχε μεσολαβήσει ως ζημιογόνο γεγονός η παράνομη πράξη ή παράλειψη σε βάρος του ίδιου του μισθωτού, η δε απόφαση που θα εκδοθεί σε μια τέτοια αποζημιωτική αγωγή ή αίτηση, για προσωρινή ρύθμιση της έτσι αναφυείσας κατάστασης, θα γίνει σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 946 ΚΠολΔ. (ΜΠρΑθ 19987/1996 ΕΕργΔ 1998, 16, παρατ. Στ.Βλαστού). ΙΙ. Διαδικασία εκτέλεσης Σύμφωνα με την εκτεθείσα ήδη διάταξη του άρθρου 946 παρ. 1, αν ο οφειλέτης δεν εκπληρώνει την υποχρέωσή του να επιχειρήσει πράξη που δεν μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο και η επιχείρησή της εξαρτάται αποκλειστικά από τη βούληση του οφειλέτη, το δικαστήριο τον καταδικάζει να εκτελέσει την πράξη και στην περίπτωση που δεν την εκτελέσει, τον καταδικάζει αυτεπαγγέλτως σε χρηματική ποινή έως (5900) ευρώ και σε προσωπική κράτηση έως ένα έτος. Συνεπώς, η έμμεση εκτέλεση του άρθρου 946 παρ. 1 μπορεί να υπάρξει μόνον αν εκδοθεί δικαστική καταψηφιστική απόφαση, ενώ οι άλλοι εκτελεστοί τίτλοι του άρθρου 904 παρ.2 δεν μπορούν να στηρίξουν την έμμεση αυτή εκτέλεση. (Π.Γέσιου-Φαλτσή «Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως-Ειδικό Μέρος», σελ. 59 επ.). Ο νόμος δηλαδή δεν εξοπλίζει τους άλλους εκτελεστούς τίτλους, ήτοι συμβολαιογραφικά έγγραφα κ.λπ. με τα μέσα εκτελέσεως του άρθρου 946 παρ. 1 ΚΠολΔ. Εξάλλου, η καταδίκη κατά την ΚΠολΔ 946 παρ. 1 είναι δυνατόν να γίνει από οποιοδήποτε δικαστήριο δικάζει την κυρία υπόθεση και με οποιαδήποτε διαδικασία δικάζεται η κυρία υπόθεση. (Κ.Ι.Κουτουρίσης, «Έμμεσος εκτέλεσις [άρθρα 946 παρ.1 και 947 παρ.1 ΚΠολΔ]», ΑρχΝ 1985, 377). Η καταδίκη σε χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση χωρεί αυτεπαγγέλτως, υποχρεωτικώς και αθροιστικώς, εφόσον αποδειχθεί η συνδρομή των προϋποθέσεων που τάσσει η παραπάνω διάταξη, ενώ η ευχέρεια του δικαστηρίου εξαντλείται στον καθορισμό του ποσού της χρηματικής ποινής και της διάρκειας της προσωπικής κράτησης. Ειδικότερα, τα μέσα αυτά εκτελέσεως (χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση) χωρούν αθροιστικώς, μέχρις ότου ο καθού εξαναγκαστεί να συμμορφωθεί προς το περιεχόμενο της αποφάσεως. ( ΜΠρΑθ 11936/1998 Δ 1998, 1196, ΝοΒ 1998, 1285 ). Η επιβολή των παραπάνω μέσων της έμμεσης εκτέλεσης της ΚΠολΔ 946 παρ. 1 χωρεί ως εξής: Ο δικαιούχος της απαιτήσεως υπέρ της οποίας έχουν διαταχθεί τα μέσα εξαναγκασμού του άρθρου 946 παρ. 1 ΚΠολΔ, αφότου η απόφαση καταστεί τίτλος εκτελεστός βάσει απογράφου θα κοινοποιήσει επιταγή προς εκτέλεση, υποχρεουμένου του καθού όπως, εντός του τριημέρου του άρθρου 926 παρ1 ΚΠολΔ, προβεί στην επιχείρηση της πράξης. (ΑΠΟλ 2/1995 ΑρχΝ 1995, 375, ΕλΔ 1995, 583, Δ 1995, 453). Μετά την άπρακτη πάροδο της προθεσμίας του άρθρου 926 παρ. 1, θα πρέπει ο δανειστής να κοινοποιήσει νέα επιταγή για την πληρωμή της χρηματικής ποινής ή την επιβολή της προσωπικής κράτησης, (Π.Γέσιου-Φαλτσή «Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως-Ειδικό Μέρος», σελ. 60 επ.). με την οποία αρχίζει η εκτέλεση και μετά την πάροδο του νέου τριημέρου του άρθρου 926 παρ. 1 ΚΠολΔ, ο δικαιούχος θα προβεί σε εκτέλεση βάσει των άρθρων 951 επ. ΚΠολΔ. (ΑΠ 15/2000 ΕλλΔνη 2000, 707, ΝοΒ 2000, 1415, ΕφΑθ 3155/1998 Δ 2001, 196). Αν όμως ο οφειλέτης πριν κοινοποιηθεί σ αυτόν η νέα επιταγή για την πληρωμή της χρηματικής ποινής ή κατά τη διάρκεια της αναγκαστικής εκτελέσεως συμμορφωθεί με την απόφαση, δηλαδή επιχειρήσει την πράξη στην οποία υποχρεώθηκε με την απόφαση, παύει η περαιτέρω διαδικασία της εκτελέσεως ως άνευ αντικειμένου και επομένως δεν μπορεί να λάβει χώρα, μετά τη συμμόρφωση αυτή του καθού, εξαναγκασμός του προς είσπραξη της χρηματικής ποινής από τον επισπεύδοντα δανειστή. (ΑΠ 15/2000 ΕλλΔνη 2000, 707, ΝοΒ 2000, 1415, ΑΠ 1360/1984 ΕΕΝ 52, 637). Ο δανειστής δικαιούται να χρησιμοποιήσει και τα δύο αυτά μέσα της έμμεσης εκτέλεσης ή οποιοδήποτε από αυτά, προς εξαναγκασμό του καθού, σεβόμενος όμως την αρχή της αναλογικότητας. Ειδικότερα, η διάταξη της αποφάσεως περί χρηματικής ποινής θα εκτελεστεί κατά τις διατάξεις των άρθρων 951 επ. περί εκτελέσεως προς ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων, η δε διάταξη περί προσωπικής κρατήσεως θα εκτελεστεί κατά τις διατάξεις των άρθρων 1047 επ. ΚΠολΔ. (Κ.Ι.Κουτουρίσης, «Έμμεσος εκτέλεσις [άρθρα 946 παρ.1 και 947 παρ.1 ΚΠολΔ]», ΑρχΝ 1985, 377). Στην περίπτωση που ο οφειλέτης είναι νομικό πρόσωπο, η προσωπική κράτηση απαγγέλλεται κατά του εκπροσώπου του και γι αυτόν τον λόγο η αγωγή πρέπει να στρέφεται ονομαστικά κατ αυτού, άλλως είναι απαράδεκτη. (ΑΠ 1618/1998 ΕλλΔνη 2001, 115). Όσον αφορά την χρηματική ποινή, είναι δυνατόν η σχετική διάταξη της αποφάσεως να κηρυχθεί προσωρινώς εκτελεστή, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις των άρθρων 907 επ., (Κ.Ι.Κουτουρίσης, «Έμμεσος εκτέλεσις [άρθρα 946 παρ.1 και 947 παρ.1 ΚΠολΔ]», ΑρχΝ 1985, 377) ενώ για την προσωπική κράτηση δεν χωρεί προσωρινή εκτέλεση, διότι η ΚΠολΔ 1049 απαιτεί τελεσιδικία της αποφάσεως. Όπως ήδη ελέχθη, η έμμεση εκτέλεση του άρθρου 946 παρ. 1 ΚΠολΔ μπορεί να υπάρξει, μόνον αν εκδοθεί δικαστική καταψηφιστική απόφαση, ενώ οι άλλοι εκτελεστοί τίτλοι του άρθρου 904 παρ. 2 δεν μπορούν να στηρίξουν την έμμεση αυτή εκτέλεση. Δεν επιτρέπει δηλαδή ο νόμος στην περίπτωση της υποχρέωσης για ενέργεια υλικής αναντικατάστατης πράξης, την υπαγωγή του οφειλέτη στην αναγκαστική εκτέλεση, χωρίς την προηγούμενη δικαστική διάγνωση της υποχρεώσεώς του. Αν επομένως, η υποχρέωση του οφειλέτη, που αρνείται να προβεί σε αναντικατάστατη ενέργεια, πηγάζει λ.χ. από συμβολαιογραφικό έγγραφο, ο δανειστής πρέπει να προσφύγει στο δικαστήριο για να επιτύχει την καταδίκη του σε χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση. (Π.Γέσιου-Φαλτσή «Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως-Ειδικό Μέρος», σελ. 60 επ.). Ο δικαιούχος της απαιτήσεως, υπέρ της οποίας διατάχθηκε σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 946 παρ. 1, ως μέσον εξαναγκασμού, η χρηματική ποινή και η προσωπική κράτηση, μετά την επίσπευση της εκτελέσεως και τη μη συμμόρφωση του υποχρέου, θέτει σε εφαρμογή τα προβλεπόμενα από το άρθρο 946 παρ. 1 ΚΠολΔ μέσα εκτελέσεως, τα οποία αποτελούν και την κύρια διαδικασία, της κατά την παραπάνω διάταξη έμμεσης εκτέλεσης. (ΜΠρΑθ 11936/1998 ΝοΒ 46, 1285, Δ 29, 1196, ΑΠΟλ 2/1995 ΕλλΔνη 36, 583). Όπως ήδη ελέχθη, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 946 παρ. 1 ΚΠολΔ, το δικαστήριο αυτεπαγγέλτως, χωρίς βέβαια να αποκλείεται και η διατύπωση σχετικού αιτήματος από τον ενάγοντα, καταδικάζει τον οφειλέτη σωρευτικά, σε χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση. Εάν το δικαστήριο παρέλειψε να προβεί σε τέτοια καταδίκη, δεν αποκλείεται η εφαρμογή του άρθρου 315 ΚΠολΔ προς διόρθωση της αποφάσεως, εφόσον όμως προκύπτει εμφανώς από τη δικογραφία ότι πρόκειται για παραδρομή του δικαστηρίου και όχι διαγνωστικό σφάλμα αυτού. Στην περίπτωση αυτή, δικαιούται ο αιτών-δανειστής να υποβάλει χωρίς χρονικό περιορισμό, αίτηση προς 19