Π Ρ Α Κ Τ Ι Κ Ο της με αριθμό 2/2014 τακτικής συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου Στην Θεσσαλονίκη και στην αίθουσα συνεδριάσεων της Π.Ε.Δ. Κ.Μ., σήμερα επτά (7) Μαρτίου 2014, ημέρα Παρασκευή και ώρα 15:00, συνήλθε σε τακτική συνεδρίαση το Διοικητικό Συμβούλιο της Π.Ε.Δ. Κ.Μ., ύστερα από την με αριθμό 247/5α/ΣΒ /28-2- 2014 έγγραφη πρόσκληση του Προέδρου του Δ.Σ., που έχει δοθεί σε κάθε μέλος του Συμβουλίου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 16 του Π.Δ.75/2011. Διαπιστώθηκε ότι υπάρχει η νόμιμη απαρτία, αφού σε σύνολο είκοσι πέντε (25) μελών βρέθηκαν παρόντα δεκαέξι (16). ΠΑΡΟΝΤΕΣ 1. Δανιηλίδης Σίμος, Δήμαρχος Συκεών 2. Παπαδόπουλος Θεόδωρος, Δήμαρχος Θέρμης 3. Κυρίζογλου Λάζαρος, Δήμαρχος Αμπελοκήπων-Μενεμένης 4. Κοτσακιαχίδης Κλεάνθης, Δήμαρχος Ηράκλειας 5. Λαφαζανίδης Ευστάθιος, Δήμαρχος Κορδελιού-Ευόσμου 6. Μπακογλίδης Θεοδόσιος, Δήμαρχος Καλαμαριάς 7. Στάμκος Γρηγόριος, Δήμαρχος Πέλλας 8. Γεράνης Μιχάλης, Δ.Σ.Πυλαίας-Χορτιάτη 9. Ζιγκερίδης Δημήτριος, Δ.Σ.Νεάπολης-Συκεών 10. Κωνσταντινίδης Μιχαήλ, Δ.Σ. Θεσσαλονίκης 11. Μηλιώτης Νικόλαος, Δ.Σ. Κατερίνης 12. Ξανθόπουλος Μιχάλης, Δ.Σ. Παύλου Μελά 13. Στεργίου Νικόλαος, Δ.Σ. Σερρών 14. Τερζίδης Δημήτριος, Δ.Σ. Κιλκίς 15. Τουλουπίδης Γεώργιος, Δ.Σ. Λαγκαδά 16. Χατζηβρέττας Δημήτριος, Δ.Σ.Κορδελιού-Ευόσμου ΑΠΟΝΤΕΣ 1. Παπαγιάννης Βασίλειος, Δήμαρχος Κασσάνδρας 2. Δημητριάδης Φώτιος, Δήμαρχος Αλεξάνδρειας 3. Καραμπατζός Αναστάσιος, Δήμαρχος Νάουσας 4. Μπαλάσκας Ευάγγελος, Δήμαρχος Κιλκίς 5. Παπαδόπουλος Διαμαντής, Δήμαρχος Παύλου Μελά 6. Πασόης Δημήτριος, Δήμαρχος Αλμωπίας 7. Χιονίδης Σάββας, Δήμαρχος Κατερίνης 8. Χοϊδης Γεώργιος, Δήμαρχος Σκύδρας 9. Ζέρζης Πέτρος, Δ.Σ. Αλμωπίας αν και κλήθηκαν νόμιμα. Η συνεδρίαση καταγράφεται με ηλεκτρονικά μέσα (ήχος/εικόνα). Ο Πρόεδρος, καλωσόρισε τα μέλη του Συμβουλίου και στη συνέχεια κήρυξε την έναρξη της συνεδρίασης και ανέγνωσε τα θέματα ημερήσιας διάταξης.
ΘΕΜΑ 5ο- Αριθ. απόφ. 43/2014 Αύξηση κονδυλίων για πλήρη κάλυψη των λειτουργικών δαπανών, δαπανών θέρμανσης και εκσυγχρονισμού του εξοπλισμού των σχολείων. Ο κ. Πρόεδρος δίνει τον λόγο στον κ. Γ. Θώμογλου, Πρόεδρο του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Γονέων. Ο κ. Γ. Θώμογλου ενημερώνει το Δ.Σ. ότι το Γονεϊκό κίνημα, στη Θεσσαλονίκη, ως τριτοβάθμια συνδικαλιστικό όργανο, αντιπροσωπεύει σήμερα 103.00 οικογένειες, 30 Ενώσεις Γονέων και 1010 πρωτοβάθμιους Συλλόγους Γονέων & Κηδεμόνων. Αντίστοιχα στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας αντιπροσωπεύει 423.000 οικογένειες, και 2.578 πρωτοβάθμιους Συλλόγους. Τα θεμελιώδη άλυτα προβλήματα των Σχολείων στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας σήμερα συνοψίζονται στα εξής 10 σημεία: (1).- Βρίσκονται σε διπλή βάρδια του 20% των Σχολείων, (2).- Παρατηρούνται σοβαρές ελλείψεις χώρων για στέγαση Σχολικών Μονάδων, τόσο στο κέντρο, όσο και στην περιφέρεια, (3).- Η στέγαση πολλών Σχολείων γίνεται με λυόμενες ακατάλληλες κατασκευές σε αποθήκες, αίθρια, διαδρόμους που έχουν κλειστεί σε γυψοσανίδες, (4).- Παρατηρούνται ελλείψειε σε προσωπικό σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ιδιαίτερα στα μουσικά, τα καλλιτεχνικά Σχολεία, και ΕΠΑΛ- ΕΠΑΣ, (5).- Η στέγαση πολλών Νηπιαγωγείων γίνεται σε ακατάλληλους ενοικιαζόμενους χώρους καταστημάτων, (6).- Η ταλαιπωρία με τις μετακινήσεις των μαθητών καλά κρατεί, (7).- Σοβαρές ελλείψεις στη φύλαξη των Σχολείων, (8).- Μειωμένα κατά 40% τα κονδύλια που αφορούν λειτουργικές δαπάνες, δαπάνες θέρμανσης, καθώς και δαπάνες για τον εκσυγχρονισμό των Σχολείων σε εξοπλισμό, εργαστήρια, κ.λπ., (9).- Η ενισχυτική διδασκαλία ουσιαστικά καταργήθηκε, άρα οι γονείς οδεύουν προς τα φροντιστήρια, (10).- Μηδαμινοί έλεγχοι στα σχολικά κυλικεία και τα προϊόντα τους. Παράλληλα, η χρηματοδότηση των λειτουργικών αναγκών των Σχολείων από τους ΚΑΠ βαίνει μειούμενη, και αν και μεταξύ 2012-2013 παρατηρήθηκε μια αύξηση, αυτή η αύξηση οπωσδήποτε δεν ισοφαρίζει τις πελώριες απώλειες των προηγούμενων ετών. Συγκεκριμένα, το έτος 2008 σε σύνολο ΚΑΠ 2.481.193.000,00, για τα λειτουργικά των Σχολείων διατέθηκαν 159.4000.000,00. Το 2009 σε σύνολο ΚΑΠ 3.019.750.000,00, για τα λειτουργικά των Σχολείων διατέθηκαν 179.301.000,00. Το 2010 σε σύνολο ΚΑΠ 2.106.358.590,00, για τα λειτουργικά των Σχολείων διατέθηκαν 98.740.716,00. Το 2011 σε σύνολο ΚΑΠ 3.113.185.000,00, για τα λειτουργικά των Σχολείων διατέθηκαν 110.000.000,00. Το 2012 σε σύνολο ΚΑΠ 2.295.924.240,00, για τα λειτουργικά των Σχολείων διατέθηκαν 60.000.000,00. Και το 2013 σε σύνολο ΚΑΠ 2.881.770.647,00, για τα λειτουργικά των Σχολείων διατέθηκαν 88.586.700,00. Η σύγχρονη πραγματικότητα αξιώνει όλοι οι πολίτες ενός Κράτους να ενθαρρύνονται διαρκώς, να διευκολύνονται με κάθε τρόπο να μαθαίνουν, να εκπαιδεύονται, ώστε να είναι σε θέση να προσαρμόζονται στις ραγδαίες εξελίξεις τόσο σε οικονομικό, τεχνικό και κοινωνικό επίπέδο. Το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να παρέχει σε όλους ίσες ευκαιρίες και δυνατότητες. Κατά γενική ομολογία το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι απαρχαιωμένο, συγκεντρωτικό, αναχρονιστικό και βρίσκεται σε διαρκή κρίση, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Ένα κατ επίφαση δωρεάν σύστημα παιδείας, που αποτελεί το κύριο δυσβάσταχτο βάρος στη συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών οικογενειών. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν μπορεί να παρακολουθήσει τις ανάγκες της κοινωνίας μας. Όσοι μπορούν, δυστυχώς, καταφεύγουν σε άλλες λύσεις και οδηγούνται στην ιδιωτική εκπαίδευση, την παραπαιδεία ή στο εξωτερικό, όπου κατά κοινή ομολογία «τα ελληνικά μυαλά 2
ανθούν», διαπρέπουν, αριστεύουν! Σήμερα η ουσιαστική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος αποτελεί ουσιώδη και αναγκαίο όρο για την κοινωνική επιβίωση και τη σοβαρότερη επένδυση για το μέλλον μας. Στις σύγχρονες, δημοκρατικές κοινωνίες η παιδείας δεν μπορεί να είναι ιδιωτικό ζήτημα (δηλαδή όποιος έχει χρήματα σπουδάζει) αλλά ζήτημα δημόσιου συμφέροντος. Η μόρφωση και κατ επέκταση η εκπαίδευση είναι ύψιστο δημόσιο αγαθό και κοινωνικό δικαίωμα που παρέχεται χωρίς προϋποθέσεις σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Η παιδεία και η μόρφωση πρέπει να δομούνται για τις ανάγκες του ανθρώπου και όχι αποκλειστικά της αγοράς. Οι διαδικασίες της παιδείας και μόρφωσης πρέπει να εμπνέονται από κοινές αξίες, πολυμορφία και διαφάνεια, με στόχο την προώθηση και ενδυνάμωση των δεσμών ανάμεσα στη βασική μόρφωση, την ακαδημαϊκή, την επαγγελματική δραστηριότητα, την προσωπική ολοκλήρωση και την κοινωνική συμμετοχή. Τα περισσότερα προγράμματα σπουδών δεν έχουν αναμορφωθεί, πολύ δε περισσότερο εναρμονιστεί με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Είναι προγράμματα διδασκόντων και όχι διδασκομένων, δομημένα έτσι ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες των προβλεπόμενων οργανικών θέσεων (όλων των βαθμίδων) των εκπαιδευτικών. Οι διαδικασίες των εξελίξεων λειτουργούν μόνο με κριτήρια την αρχαιότητα, την πολιτική τοποθέτηση και όχι την ικανότητα, τη γνώση, εμπειρία και αξιολόγηση. Η αξιολόγηση του μαθητή, τις περισσότερες των περιπτώσεων γίνεται με βάση το πόσο καλό και υπάκουο παιδί είναι (μερικές φορές και πόσο επώνυμο) και όχι στην κατεύθυνση του πόσο αφομοιώνει την ύλη, την επεξεργάζεται, τη συνδυάζει για να έχει το αποτέλεσμα του ζητούμενου κάθε φορά προβλήματος. Ο φόρτος εργασίας στη δημόσια εκπαίδευση κατά μέσο όρο δεν ξεπερνά το 1/3 του χρόνου παράδοσης, ενώ στην ιδιωτική τα 2/3. Με όλ αυτά το περιεχόμενο της μάθησης εμφανίζεται στα μάτια των παιδιών μας στεγνό, απόμακρο, αποστειρωμένο, αφού όλες οι δομές είναι γραφειοκρατικές και συγκεντρωτικές. Το Γονεϊκό κίνημα αγωνίζεται για: Να γίνει το Σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία, στη γειτονιά. Να γίνει ο καταλύτης στην επανασύνδεση του κατακερματισμένου κοινωνικού ιστού των σύγχρονων αστικών κέντρων, αλλά και καταλύτης στην αποτελμάτωση των μικρότερων κοινωνιών της περιφέρειας. Να γίνουν τα Σχολεία κέντρα πολιτιστικών, καλλιτεχνικών, αθλητικών, περιβαλλοντικών δραστηριοτήτων. Το Σχολείο να είναι το κέντρο καλλιέργεια, δράσης και διάδοσης των εθίμων και παραδόσεων και γενικότερα της πολιτιστικής κληρονομιάς κάθε περιοχής. Τα σχολεία να παρέχουν γνώση χωρίς στεγανά και στερεότυπα, να αναπτύσσουν κριτική πνεύμα, αλλά και κοινωνική ευαισθησία, παράλληλα να φωτίζουν και να θωρακίζουν, να καλλιεργούν και να εμπνέουν τις ψυχές των παιδιών μας. Θέλουμε Σχολείο χαρά και δημιουργίας και όχι άγχους. Το Σχολείο να ανήκει στα παιδιά και όχι στους εκπαιδευτικούς. Γι αυτό, προτείνουμε και αγωνιζόμαστε για: Την καθιέρωση 14χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης με δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα. Την αποσύνδεση του Λυκείου από το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ολοήμερα Σχολεία παντού, σύγχρονα και με καταρτισμένους εκπαιδευτικούς. Η διά βίου μάθηση να ξεκινά από τα Σχολεία και σε όσους υπηρετούν στο σύστημα εκπαίδευσης. Αξιολόγηση του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών με στόχο τη συνεχή βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Θέσπιση κανόνων κοινωνικής λογοδοσίας κάθε Σχολείου και όλων των συντελεστών του (διευθυντές, εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς, τοπικές αρχές). Ανοικτό Σχολείο στην τοπική κοινωνία με πλήρη αποκέντρωση των αποφάσεων που σχετίζονται με τη λειτουργία των Σχολείων. Η εξοικείωση με την επιστημονική σκέψη πρέπει να ξεκινά από το Γυμνάσιο, να συνεχίζει στο Λύκειο και να καταλήγει στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. 3
Ο κ. Πρόεδρος καλεί τα Μέλη να τοποθετηθούν, και διευκρινίζει πως η συζήτηση των δυο συναφών θεμάτων μπορεί να γίνει από κοινού, όμως οι σχετικές αποφάσεις και τα αιτήματα θα καταστρωθούν σε διαφορετικά πρακτικά (με κοινό το εισηγητικό σκέλος). Ο κ. Σ. Λαφαζανίδης παρατηρεί πως τα προβλήματα της σχολικής στέγης υπάρχουν σε πολλές περιοχές, οι οποίες δεν συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο των Σχολικών Μονάδων που η κατασκευή τους είχε ενταχθεί στα ΣΔΙΤ, και το ερώτημα είναι μήπως θα μπορούσε να εξεταστεί η εξεύρεση τρόπων χρηματοδότησης για κατασκευή Σχολείων και σε άλλες περιοχές. Ο κ. Πρόεδρος αναφέρει πως για το ζήτημα αυτό μπορούμε να καλέσουμε σε μια προσεχή συνεδρίασή μας την αρμόδια Διαχειριστική Αρχή του ΕΣΠΑ, της Περιφέρειάς μας, ώστε να μας ενημερώσει αναλυτικά για τις σχετικές δυνατότητες. Ο κ. Μ. Κωνσταντινίδης αναφέρει πως τα ΣΔΙΤ, ως μέθοδο εκτέλεσης δημοσίων έργων, αλλά και ως γενικότερη σύλληψη, δραστηριότητα και φιλοσοφία, διαφωνούμε πλήρης. Τα συμφέροντα που εκπροσωπούν, και οι στοχεύσεις τις οποίες υπηρετούν δεν μπορούν να έχουν αντιστοίχηση με τις πραγματικές ανάγκες του λαού. Προτεραιότητά τους είναι το κέρδος, κι αυτό αποδεικνύεται από την πολυετή εμπλοκή και καθυστέρηση στην υλοποίηση αυτού του προγράμματος μέσω του οποίου θα έπρεπε να είχαν κατασκευαστεί 16, απολύτως απαραίτητα για τον τοπικό πληθυσμό, σχολικά συγκροτήματα. Όμως, παρ όλες τις διαφωνίες και την ριζική αντίθεσή μας, θα συμφωνήσουμε με το αίτημα για την προώθηση των διαδικασιών για την κατασκευή αυτών των 16 Σχολείων. Σε ό,τι αφορά στην εισήγηση της Ένωσης Γονέων, πρέπει να πούμε ότι με αρκετά σημεία της θα μπορούσε να συμφωνήσει κανείς, καθώς περιγράφει αρκετά παραστατικά την υπάρχουσα ζοφερή πραγματικότητα, όμως υπάρχουν και ορισμένα σημεία, στα οποία έχουμε σαφώς διαφορετική θέση. Π.χ., η πρόταση για 14χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, έρχεται σε αντίθεση με την καθιερωμένη πάγια θέση για την 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Ο κ. Γ. Θώμογλου διευκρινίζει πως στο αίτημα της Ένωσης Γονέων για την 14χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση συνυπολογίζονται και τα δύο έτη της προσχολικής αγωγής (προνήπια-νήπια), που δεν είναι πάντα ένα αυτονόητο στάδιο, γι αυτό και διατυπώνεται το αίτημα για πλήρη, πρακτική και θεσμική, ενσωμάτωσή τους στην περίοδο της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Ο κ. Μ. Κωνσταντινίδης αναφέρει πως, εκτός απ αυτή, υπάρχουν και άλλες διαφωνίες, όπως, π.χ., για την ένταξη της διά βίου μάθησης στη σχολική κοινότητα, επειδή με τον τρόπο αυτό κυρίως εξυπηρετούνται ιδιωτικά συμφέροντα. Παράλληλα, διαφωνούμε και με την εισαγωγή της αξιολόγησης, για την οποία ήδη έχουν εκφράσει σοβαρές αντιρρήσεις, κοινωνικά αποδεκτές και επιστημονικά τεκμηριωμένες, οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί. Στο γενικότερο διεκδικητικό κομμάτι θα συμφωνούσαμε, όπως πάντα συμφωνούμε με τις διεκδικήσεις, όμως, έτσι όπως είναι διαμορφωμένες οι προτάσεις της Ένωσης Γονέων, δεν μας βρίσκουν σύμφωνους, γι αυτό, και ως προς το θέμα αυτό, δεν θα συνταχθούμε με την εισήγηση. Ο κ. Θ. Παπαδόπουλος επισημαίνει πως η πολυετής καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της, μέσω ΣΔΙΤ, κατασκευής 16 Σχολικών Μονάδων, είναι άλλο ένα δείγμα της αναξιοπιστίας του κεντρικού Κράτους. Η καθυστέρηση που παρατηρείται είναι απαράδεκτη, και πρέπει να απαιτήσουμε την άμεση ολοκλήρωση των σχετικών διαδικασιών, όπως επίσης πρέπει και να συνταχθούμε με τα αιτήματα της Ένωσης Γονέων για την λειτουργίας των Σχολείων και του εκπαιδευτικού μας συστήματος γενικότερα. 4
Το Δ.Σ., μετά από διαλογική συζήτηση, έχοντας υπόψη την εισήγηση της Ομοσπονδίας Γονέων, και τις απόψεις των Μελών του, Α π ο φ α σ ί ζ ε ι κ α τ ά π λ ε ι ο ψ η φ ί α 1.- Επισημαίνει τα θεμελιώδη άλυτα προβλήματα των Σχολείων στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας: (1).- Βρίσκονται σε διπλή βάρδια του 20% των Σχολείων, (2).- Παρατηρούνται σοβαρές ελλείψεις χώρων για στέγαση Σχολικών Μονάδων, τόσο στο κέντρο, όσο και στην περιφέρεια, (3).- Η στέγαση πολλών Σχολείων γίνεται με λυόμενες ακατάλληλες κατασκευές σε αποθήκες, αίθρια, διαδρόμους που έχουν κλειστεί σε γυψοσανίδες, (4).- Παρατηρούνται ελλείψεις σε προσωπικό σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ιδιαίτερα στα μουσικά, τα καλλιτεχνικά Σχολεία, και ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, (5).- Η στέγαση πολλών Νηπιαγωγείων γίνεται σε ακατάλληλους ενοικιαζόμενους χώρους καταστημάτων, (6).- Η ταλαιπωρία με τις μετακινήσεις των μαθητών καλά κρατεί, (7).- Σοβαρές ελλείψεις στη φύλαξη των Σχολείων, (8).- Μειωμένα κατά 40% τα κονδύλια που αφορούν λειτουργικές δαπάνες, δαπάνες θέρμανσης, καθώς και δαπάνες για τον εκσυγχρονισμό των Σχολείων σε εξοπλισμό, εργαστήρια, κ.λπ., (9).- Η ενισχυτική διδασκαλία ουσιαστικά καταργήθηκε, άρα οι γονείς οδεύουν προς τα φροντιστήρια, (10).- Μηδαμινοί έλεγχοι στα σχολικά κυλικεία και τα προϊόντα τους. 2.1.- Υπογραμμίζει πως η χρηματοδότηση των λειτουργικών αναγκών των Σχολείων από τους ΚΑΠ βαίνει μειούμενη, και αν και μεταξύ 2012-2013 παρατηρήθηκε μια αύξηση, αυτή η αύξηση οπωσδήποτε δεν ισοφαρίζει τις πελώριες απώλειες των προηγούμενων ετών. Συγκεκριμένα: Το έτος 2008 σε σύνολο ΚΑΠ 2.481.193.000,00, για τα λειτουργικά των Σχολείων διατέθηκαν 159.4000.000,00. Το 2009 σε σύνολο ΚΑΠ 3.019.750.000,00, για τα λειτουργικά των Σχολείων διατέθηκαν 179.301.000,00. Το 2010 σε σύνολο ΚΑΠ 2.106.358.590,00, για τα λειτουργικά των Σχολείων διατέθηκαν 98.740.716,00. Το 2011 σε σύνολο ΚΑΠ 3.113.185.000,00, για τα λειτουργικά των Σχολείων διατέθηκαν 110.000.000,00. Το 2012 σε σύνολο ΚΑΠ 2.295.924.240,00, για τα λειτουργικά των Σχολείων διατέθηκαν 60.000.000,00. Και το 2013 σε σύνολο ΚΑΠ 2.881.770.647,00, για τα λειτουργικά των Σχολείων διατέθηκαν 88.586.700,00. 2.2.- Ζητεί την ανάλογη αύξηση των διατιθέμενων κονδυλίων, προς πλήρη κάλυψη των λειτουργικών δαπανών, των δαπανών θέρμανσης και των δαπανών εκσυγχρονισμού του εξοπλισμού των Σχολείων. 3.- Θεωρεί πως η σύγχρονη πραγματικότητα αξιώνει όλοι οι πολίτες ενός Κράτους να ενθαρρύνονται διαρκώς, να διευκολύνονται με κάθε τρόπο να μαθαίνουν, να εκπαιδεύονται, ώστε να είναι σε θέση να προσαρμόζονται στις ραγδαίες εξελίξεις τόσο σε οικονομικό, τεχνικό και κοινωνικό επίπέδο. 5
Το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να παρέχει σε όλους ίσες ευκαιρίες και δυνατότητες. Κατά γενική ομολογία το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι απαρχαιωμένο, συγκεντρωτικό, αναχρονιστικό και βρίσκεται σε διαρκή κρίση, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Ένα κατ επίφαση δωρεάν σύστημα παιδείας, που αποτελεί το κύριο δυσβάσταχτο βάρος στη συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών οικογενειών. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που δεν μπορεί να παρακολουθήσει τις ανάγκες της κοινωνίας μας. Όσοι μπορούν, δυστυχώς, καταφεύγουν σε άλλες λύσεις και οδηγούνται στην ιδιωτική εκπαίδευση, την παραπαιδεία ή στο εξωτερικό, όπου κατά κοινή ομολογία «τα ελληνικά μυαλά ανθούν», διαπρέπουν, αριστεύουν! Σήμερα η ουσιαστική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος αποτελεί ουσιώδη και αναγκαίο όρο για την κοινωνική επιβίωση και τη σοβαρότερη επένδυση για το μέλλον μας. Στις σύγχρονες, δημοκρατικές κοινωνίες η παιδείας δεν μπορεί να είναι ιδιωτικό ζήτημα (δηλαδή όποιος έχει χρήματα σπουδάζει) αλλά ζήτημα δημόσιου συμφέροντος. Η μόρφωση και κατ επέκταση η εκπαίδευση είναι ύψιστο δημόσιο αγαθό και κοινωνικό δικαίωμα που παρέχεται χωρίς προϋποθέσεις σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Η παιδεία και η μόρφωση πρέπει να δομούνται για τις ανάγκες του ανθρώπου και όχι αποκλειστικά της αγοράς. Οι διαδικασίες της παιδείας και μόρφωσης πρέπει να εμπνέονται από κοινές αξίες, πολυμορφία και διαφάνεια, με στόχο την προώθηση και ενδυνάμωση των δεσμών ανάμεσα στη βασική μόρφωση, την ακαδημαϊκή, την επαγγελματική δραστηριότητα, την προσωπική ολοκλήρωση και την κοινωνική συμμετοχή. Τα περισσότερα προγράμματα σπουδών δεν έχουν αναμορφωθεί, πολύ δε περισσότερο εναρμονιστεί με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Είναι προγράμματα διδασκόντων και όχι διδασκομένων, δομημένα έτσι ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες των προβλεπόμενων οργανικών θέσεων (όλων των βαθμίδων) των εκπαιδευτικών. Οι διαδικασίες των εξελίξεων λειτουργούν μόνο με κριτήρια την αρχαιότητα, την πολιτική τοποθέτηση και όχι την ικανότητα, τη γνώση, εμπειρία και αξιολόγηση. Η αξιολόγηση του μαθητή, τις περισσότερες των περιπτώσεων γίνεται με βάση το πόσο καλό και υπάκουο παιδί είναι (μερικές φορές και πόσο επώνυμο) και όχι στην κατεύθυνση του πόσο αφομοιώνει την ύλη, την επεξεργάζεται, τη συνδυάζει για να έχει το αποτέλεσμα του ζητούμενου κάθε φορά προβλήματος. Ο φόρτος εργασίας στη δημόσια εκπαίδευση κατά μέσο όρο δεν ξεπερνά το 1/3 του χρόνου παράδοσης, ενώ στην ιδιωτική τα 2/3. Με όλ αυτά το περιεχόμενο της μάθησης εμφανίζεται στα μάτια των παιδιών μας στεγνό, απόμακρο, αποστειρωμένο, αφού όλες οι δομές είναι γραφειοκρατικές και συγκεντρωτικές. 4.- Τονίζει την ανάγκη: Να γίνει το Σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία, στη γειτονιά. Να γίνει ο καταλύτης στην επανασύνδεση του κατακερματισμένου κοινωνικού ιστού των σύγχρονων αστικών κέντρων, αλλά και καταλύτης στην αποτελμάτωση των μικρότερων κοινωνιών της περιφέρειας. 6
Να γίνουν τα Σχολεία κέντρα πολιτιστικών, καλλιτεχνικών, αθλητικών, περιβαλλοντικών δραστηριοτήτων. Το Σχολείο να είναι το κέντρο καλλιέργεια, δράσης και διάδοσης των εθίμων και παραδόσεων και γενικότερα της πολιτιστικής κληρονομιάς κάθε περιοχής. Τα Σχολεία να παρέχουν γνώση χωρίς στεγανά και στερεότυπα, να αναπτύσσουν κριτική πνεύμα, αλλά και κοινωνική ευαισθησία, παράλληλα να φωτίζουν και να θωρακίζουν, να καλλιεργούν και να εμπνέουν τις ψυχές των παιδιών μας. Θέλουμε Σχολείο χαρά και δημιουργίας και όχι άγχους. Το Σχολείο να ανήκει στα παιδιά και όχι στους εκπαιδευτικούς. 5.- Προτείνει: Την καθιέρωση 14χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης με δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα. Την αποσύνδεση του Λυκείου από το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ολοήμερα Σχολεία παντού, σύγχρονα και με καταρτισμένους εκπαιδευτικούς. Η διά βίου μάθηση να ξεκινά από τα Σχολεία και σε όσους υπηρετούν στο σύστημα εκπαίδευσης. Αξιολόγηση του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών με στόχο τη συνεχή βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Θέσπιση κανόνων κοινωνικής λογοδοσίας κάθε Σχολείου και όλων των συντελεστών του (διευθυντές, εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς, τοπικές αρχές). Ανοικτό Σχολείο στην τοπική κοινωνία με πλήρη αποκέντρωση των αποφάσεων που σχετίζονται με τη λειτουργία των Σχολείων. Η εξοικείωση με την επιστημονική σκέψη πρέπει να ξεκινά από το Γυμνάσιο, να συνεχίζει στο Λύκειο και να καταλήγει στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. 6.- Η απόφαση αυτή να σταλεί στους κ.κ. Υπουργούς Οικονομικών, Εσωτερικών, και Παιδείας & Θρησκευμάτων, και να κοινοποιηθεί στους κ.κ. Βουλευτές και τους κ.κ. Δημάρχους της Κεντρικής Μακεδονίας. Μειοψηφεί ο κ. Μ. Κωνσταντινίδης, για τους λόγους που αναφέρονται στην τοποθέτησή του.- Ο Πρόεδρος Δανιηλίδης Συμεών Δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών Ο Γραμματέας Παπαγιάννης Βασίλειος Δήμαρχος Κασσάνδρας ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ Θεσσαλονίκη, 7 Μαρτίου 2014 Η Αναπληρώτρια Διευθύντρια της Π.Ε.Δ Κ.Μ. Σιάμπαλια Σταματία 7