ΒΑΘΜΟΝΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΣΕΙΣΜΙΚΩΝ ΒΛΑΒΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΣ (8/6/2008) ΜΕ ΔΥΟ ΚΛΙΜΑΚΕΣ ΒΛΑΒΗΣ

ΒΑΘΜΟΝΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΣΕΙΣΜΙΚΩΝ ΒΛΑΒΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΣ (8/6/2008) ΜΕ ΔΥΟ ΚΛΙΜΑΚΕΣ Α.Κ. Ελευθεριάδου 1, Α. Δ. Μπαλτζοπούλου 2, Θ.Χ. Ρουσάκης 1 Α.Ι. Καραμπίνης 1 1. Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Τομέας Δομικών Κατασκευών, Εργαστήριο Ωπλισμένου Σκυροδέματος, Βασιλίσσης Σοφίας 12, Ξάνθη 67100. 2. Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Τμήμα Αρχιτεκτόνων, Τομέας Δομικής Επιστήμης και Τεχνολογίας Πανεπιστημιούπολη Kιμμερίων, Ξάνθη, 67100 Email: aelefthe@civil.duth.gr, katebal@arch.duth.gr, trousak@civil.duth.gr, karabin@civil.duth.gr Περίληψη Η εργασία παρουσιάζει τα αποτελέσματα της επεξεργασίας που αφορούν στην βαθμονόμηση της σεισμικής βλάβης οικοδομικών κατασκευών και στην συγκριτική διερεύνηση της κατάταξης της βλάβης βάσει διαφορετικών μεθόδων. Για την υλοποίηση του στόχου χρησιμοποιήθηκαν στατιστικά στοιχεία με καταγραφές βλαβών σε πραγματικές κατασκευές που προήλθαν μετά το σεισμό της Ανδραβίδας (8-06- 2008). Διενεργήθηκαν επί τόπου αυτοψίες στους νομούς Αχαΐας Ηλείας εφαρμόζοντας μέθοδο Ταχέως Οπτικού Ελέγχου, η οποία χρησιμοποιείται προκειμένου να αποκτηθεί, από την μακροσκοπική επιθεώρηση του κτιρίου, μια άποψη σχετικά με την σεισμική του επάρκεια. Εφαρμόστηκαν δύο μέθοδοι αποτίμησης της βλάβης, αφενός μέσω των εντύπων που προτείνει ο ΟΑΣΠ και αφετέρου μέσω πρόσφατης προτεινόμενης κλίμακας βλαβών. Η κλίμακα αυτή επιτρέπει, πέρα από τον ποιοτικό χαρακτηρισμό κατά ΟΑΣΠ, τη βαθμονόμηση της βλάβης με έναν ποιοτικά μετρήσιμο δείκτη βλάβης ήδη από τον χώρο της διενέργειας αυτοψίας του κτιρίου. Η παρουσίαση του δομικού και οικονομικού δείκτη στην ίδια κλίμακα και η σχέση τους με την φυσική περιγραφή της βλάβης επιτρέπει την μεταξύ τους συσχέτιση. Εισαγωγή Ο συστηματικός μετασεισμικός έλεγχος των κατασκευών ωπλισμένου σκυροδέματος (ΩΣ) μετά τους τελευταίους σεισμούς (Βόλβη 1978, Αλκυονίδες 1981, Καλαμάτα 1986, Αίγιο 1995, Αθήνα 1999) δείχνει ότι υπάρχουν ορισμένοι τύποι βλάβης των ελληνικών κατασκευών ΩΣ που επαναλαμβάνονται συστηματικά και πιθανόν οφείλονται στα ίδια συστηματικά αίτια βλάβης. Τα αποτελέσματα της επεξεργασίας που παρουσιάζονται αφορούν στην πρόταση βαθμονόμησης της σεισμικής βλάβης οικοδομικών κατασκευών ΩΣ και στην συγκριτική διερεύνηση της κατάταξης της βλάβης βάσει διαφορετικών μεθόδων. Για την υλοποίηση του στόχου χρησιμοποιήθηκαν στατιστικά στοιχεία με καταγραφές βλαβών σε πραγματικές κατασκευές που προήλθαν από το σεισμικό γεγονός της Ανδραβίδας (8-06-2008), το οποίο σχετίζεται με τα σεισμολογικά δεδομένα και το σύστημα δόμησης του Ελλαδικού χώρου. Εφαρμόστηκαν δύο μέθοδοι αποτίμησης της βλάβης, αφενός μέσω των εντύπων που προτείνει ο ΟΑΣΠ και αφετέρου μέσω πρόσφατης προτεινόμενης κλίμακας βλαβών [Ελευθεριάδου 2009, Ελευθεριάδου & Καραμπίνης, 2010], η οποία επιτρέπει, πέρα από τον ποιοτικό χαρακτηρισμό κατά ΟΑΣΠ, τη βαθμονόμηση της βλάβης με έναν ποιοτικά μετρήσιμο δείκτη βλάβης ήδη από τον χώρο της διενέργειας αυτοψίας του κτιρίου. Η Κλίμακα ομογενοποιεί τις υφιστάμενες κλίμακες και ορίζει με περιγραφικούς όρους σε 7 επίπεδα

επιτελεστικότητας την δομική βλάβη, την οποία και βαθμονομεί, τόσο με βάση τον οικονομικό όσο και τον δομικό δείκτη βλάβης, ανάλογα με τη σοβαρότητα της. Επιπλέον, η διαβάθμιση της βλάβης σχετίζεται με την καμπύλη αντίστασης για τυπικές κατηγορίες κτιρίων και συγκρίνεται με τις στάθμες επιτελεστικότητας που ορίζει η FEMA 273. Κλίμακα Σεισμικών Βλαβών Η τυπική διαδικασία αποτίμησης της σεισμικής επάρκειας μιας υφιστάμενης κατασκευής προϋποθέτει αφενός τον ορισμό των επιπέδων σεισμικής έντασης, για τα οποία διεξάγονται οι έλεγχοι επιτελεστικότητας, και αφετέρου την εκτίμηση του σεισμικού κινδύνου σε όρους μετατοπίσεων. Η ετερογένεια των παραγόντων που επηρεάζουν τις κλίμακες βλάβης από χώρα σε χώρα καθιστά δυσχερή αφενός την μεταξύ τους σύγκριση και αφετέρου αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο συνδυασμού των στατιστικών στοιχείων μετασεισμικών ελέγχων που βασίζονται σε αυτές. Οι παράγοντες αυτοί αφορούν στον τρόπο εκτίμησης της βλάβης (ποιοτικά ή ποσοτικά), στην ιδιομορφία των τύπων των κατασκευών και των υλικών που χρησιμοποιούνται, στο σεισμικό κίνδυνο, στις εδαφικές συνθήκες και στην παράμετρο μέτρησης της εδαφικής κίνησης ή της εδαφικής διέγερσης, στους τύπους των κτιρίων και στους κανονισμούς σχεδιασμού, καθώς και στις στάθμες επιτελεστικότητας που τίθενται. Προκειμένου να υπάρξει ένας ενοποιημένος τρόπος καταγραφής των βλαβών, ο οποίος να συσχετίζει την ποιοτική περιγραφή της βλάβης με ένα μετρούμενο βαθμό βλάβης προτάθηκε η παρακάτω Κλίμακα βλάβης του Πίνακα 1 [Ελευθεριάδου 2009, Ελευθεριάδου & Καραμπίνης, 2010]. Στόχος της Κλίμακας ήταν να ποσοτικοποιήσει κατά το δυνατόν την μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενη ποιοτική ταξινόμηση της βλάβης (πράσινα-κίτρινα-κόκκινα) με κάποιον προσεγγιστικά μετρήσιμο βαθμό βλάβης εφαρμόζοντας μια ταχεία και αξιόπιστη μέθοδο. Η Κλίμακα αυτή δεν απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, ενώ σκόπιμα δεν αποκλίνει πολύ από τον μέχρι τώρα, συνήθη τρόπο αξιολόγησης της μετασεισμικής βλάβης. Συντείνει μάλιστα στην ενοποίηση και διεύρυνση της κρατούσας μεθόδου. Η καινοτομία που εισάγει έγκειται στην βαθμονόμηση της βλάβης ήδη από τον χώρο της διενέργειας αυτοψίας του κτιρίου, κάτι που απουσίαζε από τις υφιστάμενες Κλίμακες βλαβών. Διαχωρίζει τις κατασκευές ανά δομικό σύστημα και διακριτοποιεί την βλάβη ανά δομικό τύπο, παρεμβάλλοντας, εμμέσως, δύο παραμέτρους επιρροής στη σεισμική τρωτότητα: 1. το δομικό σύστημα και 2. την κανονιστική περίοδο σχεδιασμού (πλάστιμος & μη-πλάστιμος). Είναι σημαντικό, πως η εφαρμογή της είναι εύκολη και ταχεία, ενώ παράλληλα μπορούν να μετριαστούν οι χρονοβόροι κατοπινοί, δειγματοληπτικοί και διεξοδικότεροι έλεγχοι των σεισμόπληκτων κατασκευών. Συνίσταται η χρήση της κατά την 1 η φάση καταγραφής των βλαβών σε πολυπληθείς κατασκευές. Η Κλίμακα Βλαβών, διαιρείται σε επτά επίπεδα βλάβης, καθένα από τα οποία αναφέρεται σε όρους δομικής ή μη βλάβης, που ενδέχεται να παρουσιασθούν στις κατασκευές μετά από κάποιο τυχαίο σεισμό, ενώ αναφέρεται σε τέσσερις από τους πιο χαρακτηριστικούς τύπους κτιρίων που απαντώνται στην Νότια Ευρώπη. Προκειμένου να ληφθούν υπόψη τα διάφορα στάδια των βλαβών για καθορισμένα δομικά συστήματα ανάληψης των πλευρικών δυνάμεων, ώστε τα χαρακτηριστικά της καμπύλης να εξαρτώνται απ ευθείας από τον τύπο του κτιρίου, η κλίμακα βαθμονομείται με βάση τον δομικό δείκτη βλάβης, σε όρους σχετικής μετακίνησης των ορόφων, ανάλογα με τη σοβαρότητα της, που αντιστοιχεί βαθμιαία, ως προς τα επίπεδα επιτελεστικότητας, σε επίπεδο «καμιάς βλάβης» και «ς», αντίστοιχα. Τα όρια των κατωφλίων βλάβης για τα διάφορα επίπεδα επιτελεστικότητας έχουν υιοθετηθεί από πειραματικά

Πίνακας 1: Κλίμακα Βλάβης [Ελευθεριάδου 2009, Ελευθεριάδου & Καραμπίνης, 2010] [& σύγκριση με αυτή της FEMA 273 & του ΟΑΣΠ [1997-2001]. ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΚΛΙΜΑΚΑ ΟΙΚΟΝΟ- ΜΙΚΟΣ ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΛΛΑΔΑ FEMA ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ 0% Καμμία Καμμία Καμμία 0.0% Καμμία 0.0% Καμμία 0.00% Καμμία 0.00% Καμμία 0-1% Μηδαμινή Πράσινα Λειτουργικότητας <0.20% ΠΛΑΣΤΙΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΑΚΟΣ Ελαφριά τοιχοπλ. και επιχρισμάτων <0.10% ΔΟΜΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ ΩΣ ΜΗ-ΠΛΑΣΤΙΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΑΚΟΣ ΤΟΙΧΟΠΛ/ΝΟΣ ΠΛΑΙΣΙΑΚΟΣ Ελαφριά τοιχοπλ. και επιχρισμάτων <0.10% Ελαφριά τοιχοπλ. και επιχρισμάτων <0.20% ΜΙΚΤΟΣ Ελαφριά τοιχοπλ. και επιχρισμάτων 1-10% Μικρή Άμεσης Επανάχρησης 0.4% Τριχοειδείς ρωγμές σε δοκούς-υποστ. κοντά στους κόμβους (<1mm) 0.2% Τριχοειδείς ρωγμές σε δοκούςυποστ. κοντά στους κόμβους (<1mm) 0.20% Ρωγμές από την αλληλεπίδραση τοιχ.-πλαισίου, διαγώνιες ρωγμές των τοιχωμάτων, περιορισμένη θραύση τούβλων στους κόμβους Δ.-Υπ. 0.40% Τριχοειδείς ρωγμές τοιχωμάτων και συζευγμ. δοκών, έναρξη αποδιοργάνωσης σκυροδέματος Κίτρινα 10-30% Μέτρια Ασφάλειας Ζωής <1.00% Ρωγμές στην πλειονότητα Δ.- Υπ., διαρροή σε μικρό αριθμό Φ.Στ., μεγαλύτερες καμπτικές ρωγμές και έναρξη αποδιοργάνωσης σκυροδέματος <0.50% Καμπτικές & διατμ. ρωγμές στην πλειονότητα Δ.-Υπ., διαρροή σε μικρό αριθμό Φ.Στ., περιορισμένη διατμητ. και αποδιοργάνωση σκυροδέματος <0.40% Έντονη θραύση τούβλων στις συνδέσεις Δ.- Υπ., έναρξη της δομικής βλάβης, μερική διατμητική σε Δ.Στ. κυρίως των εξωτερικών πλαισίων <0.90% Ρωγμές στα περισσότερα τοιχώματα-κάποια φτάνουν στην ικανότητα διαρροής, αυξημένη διατμητική και αποδιοργάνωση σκυροδέματος στις γωνίες τοιχωμάτων 30-60% Εκτεταμένη >1.00% Κόκκινα Αποφυγή Κατάρρευσης Κάποια Φ.Στ. έχουν φτάσει το όριο αντοχής, μεγάλες καμπτικές ρωγμές, αποδιοργάνωση σκυροδέματος και λυγισμός των ράβδων, αστοχία κοντών Υπ. >0.50% Εξόλκευση ράβδων, θραυση συνδετήρων, λυγισμός κύριου οπλισμού, διατμητική αστοχία στοιχείων >0.40% Εκτεταμένη τοιχοποιίας, πτώση τούβλων, μερική αστοχία πολλών τοιχοποιιών, βαρύτερη βλάβη σε στοιχεία των πλαισίων, μερική διατμητική αστοχία >0.90% Τα περισσότερα τοιχώματα έχουν υπερβεί το όριο διαρροής-κάποια έχουν φτασει το όριο αντοχής, καταπόνηση περιμετρικών Φ.Στ., λυγισμός ράβδων, εκτεταμένη τοιχωμάτων, μερική διατμητική αστοχία 60-100% Μερική 1.8% Κατάρρευση μερικών Υπ., κλίση ορόφου ή κτιρίου 0.8% Διατμητική αστοχία πολλών Υπ., επικείμενη αστοχία μαλακού ορόφου 0.70% Διατμητική αστοχία Δ &/ή Υπ. προκαλώντας μερική, σχεδόν ολική αστοχία τοιχοποιίας 1.65% Αποδιοργάνωση δοκών σύζευξηςτοιχωμάτων και αστοχία κάποιων τοιχωμάτων 100% Κατάρρευση Μαύρα Κατάρρευση >3.00% Ολική ή επικείμενη >1.00% Ολική ή μαλακού ορόφου αστοχία ισογείου >0.80% Ολική ή επικείμενη >2.75% Ολική ή επικείμενη αποτελέσματα και θεωρητικές αναλύσεις Παράλληλα, η κλίμακα βαθμονομείται με τον οικονομικό δείκτη βλάβης, σε όρους κόστους απωλειών, και παρουσιάζεται στον ίδιο Πίνακα ώστε να μπορεί να γίνει η συσχέτιση με τον δομικό δείκτη βλάβης. Η περιγραφή των βλαβών σε κάθε επίπεδο επιτελεστικότητας βασίστηκε στις κυριότερες υφιστάμενες κλίμακες βλάβης. Οι μέθοδοι των μετασεισμικών ελέγχων που εφαρμόζονται στην χώρα μας, υιοθετήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις προτεινόμενες διαδικασίες που ισχύουν στις Η.Π.Α. Το ίδιο συμβαίνει αν παρατηρήσει κανείς, τις στάθμες βλαβών που καθορίζει ο ΟΑΣΠ [1984 & 1997-2001] και το ATC13 [1985]. Με αναγνώριση του δομικού συστήματος και την περιγραφή της βλάβης, είναι δυνατή η αναλυτική προσέγγιση οπτικά, για άμεση αποτίμηση, συνάγοντας το μέγεθος της σχετικής μετακίνησης των ορόφων. Παράλληλα, γίνεται αντιληπτό το

ΔΟΜΙΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ Sa V FEMA P.L.1 P.L.2 P.L.3 P.L.4 P.L.5 Προτεινόμενη Κλίμακα Βλάβης 0.0% <0.2% 0.4% <1.0% >1.0% 1.8% >3.0% V π u Δp BB Ku, eff P (Δ y / Δ u )/H ορ (Δ u / Δ u ) /H ορ (Δ/Δ u ) /H ορ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ 100% 60-100% 30-60% 10-30% 1-10% 0-1% 0% (Δ/Δ u ) /H ορ Σχήμα 1: Συσχέτιση των επιπέδων βλάβης της Κλίμακας βλαβών στην καμπύλη αντίστασης και στην πρωτογενή καμπύλη τρωτότητας [Ελευθεριάδου 2009, Ελευθεριάδου & Καραμπίνης, 2010]. σημείο του επιπέδου βλάβης πάνω στην καμπύλη απόκρισης. Η διαβάθμιση του βαθμού βλάβης (ΒΒ) βάσει της προτεινόμενης κλίμακας αναπαριστάται και σχετίζεται με την καμπύλη αντίστασης μιας κατασκευής (τέμνουσα βάσης V σχετική μετακίνηση ορόφου Δ/Ηορ), ορίζοντας πάνω σε αυτή τα επίπεδα βλάβης και παράλληλα συγκρίνεται με τις στάθμες επιτελεστικότητας (PL) που ορίζει η FEMA (Σχήμα 1). Παρατηρείται η διαβάθμιση της βλάβης για τον πλάστιμο πλαισιακό τύπο. Για τους υπόλοιπους δομικούς τύπους η διαβάθμιση της βλάβης ακολουθεί τα κατώφλια των τιμών των σχετικών μετακινήσεων των ορόφων. Ως καμπύλη αντίστασης έχει επιλεγεί αυτή του πλαισιακού φορέα. Η τιμή της μετατόπισης διαρροής Δy και αστοχίας Δu, όπως είναι φυσικό, διαφοροποιείται για κάθε δομικό τύπο. Τέλος, στο Σχήμα 1 παρουσιάζεται ενδεικτικά η συσχέτιση των επιπέδων βλάβης πάνω στην καμπύλη αντίστασης βάσει του δομικού δείκτη βλάβης και των επιπέδων βλάβης πάνω σε μια πρωτογενή καμπύλη τρωτότητας (primary vulnerability curve) βάσει του οικονομικού δείκτη βλάβης. Βαθμονόμηση της σεισμικής βλάβης από τον σεισμό της 8 ης -06-2008 στην Ανδραβίδα Ο σεισμός της 8 ης Ιουνίου 2008 με επίκεντρο την Ανδραβίδα και μέγεθος Mw = 6.4R προκάλεσε γενικά σημαντικές βλάβες σε περιορισμένο αριθμό κατασκευών ΩΣ και μια. Διενεργήθηκαν επί τόπου αυτοψίες στους νομούς Αχαΐας Ηλείας εφαρμόζοντας μέθοδο Ταχέως Οπτικού Ελέγχου του ΟΑΣΠ και συλλέχθηκαν στοιχεία σχετικά με την παρατηρούμενη σεισμική βλάβη στις κατασκευές με στόχο την διερεύνηση και εμπειρική αποτίμηση της σεισμικής τρωτότητας. Στα Σχήματα 2 έως 4

(α) (β) Σχήμα 2: Εκτίναξη σκυροδέματος & αποκάλυψη οπλισμού σε άνω (α) και κάτω (β) κόμβο υποστυλώματος. (α) Σχήμα 3: (α) Βλάβες σε τοίχωμα και τοιχοποιίες. (β) Βλάβη στον πόδα τοιχώματος. (β) (α) (β) Σχήμα 4: (α) Οριζόντια μετατόπιση κτιρίου και λυγισμός ράβδων κατακόρυφων δομικών στοιχείων. (β) Αποδιοργάνωση κόμβου τοιχώματος. παρουσιάζονται ενδεικτικά φωτογραφίες με τυπικές βλάβες σε κατασκευές, οι οποίες συλλέχθηκαν από τις επί αυτοψίες στους νομούς Αχαΐας - Ηλείας. Από την επεξεργασία των εντύπων με πληροφορίες δομικής και μη δομικής τρωτότητας για 31 κατασκευές ΩΣ προέκυψαν στοιχεία σχετικά με το είδος, την έκταση και τα πιθανά αίτια της σεισμικής βλάβης. Οι παράγοντες που επέδρασαν στην ανάπτυξη της σεισμικής βλάβης στα υπό έρευνα κτίρια και συσχετίζονται άμεσα με την σεισμική τρωτότητα παρουσιάζονται στο Σχήμα 5. Στις περισσότερες κατασκευές εμφανίστηκε ο ισόγειος όροφος με απουσία τοιχοπληρώσεων (pilotis) ενώ περίπου τα μισά κτίρια κατασκευάστηκαν χωρίς αντισεισμικό αρμό και εμφάνισαν κρούση με τις

25 20 20 ΠΛΗΘΟΣ ΚΤΙΡΙΩΝ 15 10 6 8 7 15 5 4 4 4 0 Pilotis Κοντά Υποστ/τα ΚανονικήΤοιχοπλ/ση 1 1 Ανευ Α.Κ Κακή κατάσταση Προηγ.επιβαρύνσεις Μεγάλο ύψος Μη κανονικότητα καθ ύψος Οριζόντια μη κανονικότητα Σχήμα 5: Παράγοντες που επιδρούν στην ανάπτυξη της σεισμικής βλάβης για τα υπό εξέταση κτίρια από τον σεισμό της 8 ης -06-2008 στην Ανδραβίδα [Ελευθεριάδου 2009, Ελευθεριάδου & Καραμπίνης, 2010]. παρακείμενες κατασκευές. Πολλά ακόμη κτίρια είχαν στοιχεία ασυμμετρίας ως προς την μόρφωσή τους (κυρίως οριζόντια μη κανονικότητα) και σε κάποια εμφανίστηκαν διαβρωμένοι οπλισμοί. Βαθμονομήθηκε το επίπεδο της βλάβης εφαρμόζοντας την Κλίμακα βλάβης του Πίνακα 1 (Σχήμα 6). Μετά την βαθμονόμηση προέκυψε πως η πλειονότητα των κατασκευών εμφάνισε μικρές και μέτριες βλάβες. Εντούτοις, υπήρχαν κτίρια στα οποία παρατηρήθηκαν σημαντικές βλάβες ενώ σημειώθηκε και μία (Σχήμα 7). Στρέψη 1 Κρούση 14 12 12 10 ΠΛΗΘΟΣ ΚΤΙΡΙΩΝ 8 6 8 5 4 3 2 0 0 Καμμία Μηδαμινή Μικρή Μέτρια Εκτεταμένη Μερική ΕΠΙΠΕΔΟ 2 1 Κατάρρευση Σχήμα 6: Βαθμονόμηση του επιπέδου της σεισμικής βλάβης για τα υπό εξέταση κτίρια από τον σεισμό της Ανδραβίδας (8-06-2008) σύμφωνα με την Κλίμακα βλάβης [Ελευθεριάδου 2009, Ελευθεριάδου & Καραμπίνης, 2010].

Σχήμα 7: Κατάρρευση κατασκευής ΩΣ στον σεισμό της Ανδραβίδας (8-06-2008). Από την συσχέτιση των επιπέδων βλάβης, με τις τιμές των κατωφλίων σε όρους σχετικής μετακίνησης των ορόφων ανά δομικό τύπο κτιρίου, πάνω στην καμπύλη αντίστασης βάσει του δομικού δείκτη βλάβης καθώς και των επιπέδων βλάβης και πάνω στην ενδεικτική καμπύλη τρωτότητας, βάσει του οικονομικού δείκτη βλάβης (Σχήμα 8) προκύπτει μια εικόνα από την άμεση αποτίμηση της αναπτυχθείσας βλάβης αναφορικά με τους δείκτες αυτούς. Συγκεκριμένα: 1) 12 κατασκευές εμφάνισαν μηδαμινό επίπεδο βλάβης με πιθανότητα απωλειών 0-1% βάσει του οικονομικού δείκτη βλάβης, 2) 8 κατασκευές εμφάνισαν μικρό επίπεδο βλάβης με πιθανότητα απωλειών 1-10%, 3) 3 κατασκευές εμφάνισαν μέτριο επίπεδο βλάβης με πιθανότητα απωλειών 10-30%, 4) 2 κατασκευές εμφάνισαν εκτεταμένη βλάβη με πιθανότητα απωλειών 30-60%, 5) 5 κατασκευές ήταν σε επίπεδο μερικής ς με πιθανότητα απωλειών 60-100% και 6) 1 κατασκευή κατέρρευσε με πιθανότητα απωλειών 100%. Σχήμα 8: Ποιοτική καμπύλη τρωτότητας με τον αριθμό των κτιρίων ανά επίπεδο αναπτυχθείσας βλάβης [Ελευθεριάδου 2009, Ελευθεριάδου & Καραμπίνης, 2010].

Συμπεράσματα Επιτεύχθηκε η σύγκριση του τρόπου κατάταξης της σεισμικής βλάβης σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και υπολογίστηκε ο βαθμός βλάβης, προκειμένου να διερευνηθεί και να συσχετισθεί η πρόσφατη προτεινόμενη Κλίμακα βλάβης με την μέθοδο Ταχέως Οπτικού Ελέγχου του ΟΑΣΠ που εφαρμόστηκε κατά την αποτίμηση της σεισμικής τρωτότητας στον σεισμό της Αθήνας (7-9-1999). Για την υλοποίηση του στόχου χρησιμοποιήθηκαν στατιστικά στοιχεία με καταγραφές βλαβών σε πραγματικές κατασκευές που προήλθαν από τον σεισμό της Ανδραβίδας (8-06-2008) στους νομούς Αχαΐας Ηλείας. Από τις επί τόπου αυτοψίες προέκυψαν τα παρακάτω: 1. οι περισσότερες κατασκευές εμφάνισαν μικρές και μέτριες βλάβες, ενώ υπήρχαν κτίρια στα οποία παρατηρήθηκαν εκτεταμένες βλάβες και υπήρξε, επίσης, μία. Από αυτές, οι κατασκευές με βιτρίνες στο ισόγειο ή pilotis ανέπτυξαν μέτριες ή εκτεταμένες βλάβες, 2. εκτεταμένες βλάβες εμφανίστηκαν σε τοιχοποιίες πληρώσεως και σε λοιπά αρχιτεκτονικά στοιχεία 3. οι πλέον συχνές παράμετροι τρωτότητας που απαντήθηκαν ήταν η στρέψη, η ύπαρξη pilotis, η κακή κατάσταση και η οριζόντια μη κανονικότητα,, 4. υπήρχε γενικά καλή συσχέτιση των κλιμάκων κατά την εκτίμηση του βαθμού βλάβης. Η εφαρμοζόμενη Κλίμακα βαθμονομεί προσεγγιστικά την βλάβη με έναν μετρήσιμο συντελεστή, ήδη από την διενέργεια της αυτοψίας, ενώ η χρήση της είναι ταχύτερη σε σύγκριση με άλλες μεθόδους κατάταξης της σεισμικής βλάβης παρέχοντας ταυτόχρονα παραπλήσια με αυτές αποτελέσματα. Επομένως αναδεικνύεται η αξιοπιστία και η δυνατότητα εφαρμογής της Κλίμακας αυτής. Προτείνεται η χρήση της σε πολυπληθείς κατασκευές κατά των 1 η φάση των μετασεισμικών ελέγχων, μετριάζοντας έτσι τους κατοπινούς διεξοδικότερους ελέγχους. Βιβλιογραφία ATC-13, Applied Technology Council, (1985). Earthquake Damage Evaluation Data for California. Redwood City, California. ATC-40, Applied Technology Council (1996). Seismic Evaluation and Retrofit of Concrete Buildings. Vol.I, Rep. SSC 96-01, Redwood City, California. Ελευθεριάδου, Α.Κ, (2009). Συμβολή στην Αποτίμηση της Σεισμικής Τρωτότητας Κατασκευών από Ωπλισμένο Σκυρόδεμα. Διδακτορική Διατριβή, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, ΔΠΘ, Ξάνθη. Ελευθεριάδου Α.Κ., Καραμπίνης, Α.Ι., (2010). Κλίμακες Σεισμικής Βλάβης σε Κατασκευές Ωπλισμένου Σκυροδέματος. Τεχνικά Χρονικά, Επιστημονική έκδοση ΤΕΕ, Τόμος 1, Αριθμ. Τεύχους 3/2010, σελ. 41-60. Ελευθεριάδου Α.Κ., Καραμπίνης, Α.Ι., (2011). Στοιχεία Βλαβών σε Κατασκευές από τον Σεισμό της 7 ης Σεπτεμβρίου στην Αθήνα. Τεχνικά Χρονικά, Επιστημονική έκδοση ΤΕΕ, Αριθμ. Τόμου 1/2011, σελ. 1-13. FEMA 273, (1997). NEHRP Guidelines for the Seismic Rehabilitation of Buildings, Funding by Federal Emergency Management Agency, Building Seismic Safety Council, Washington, D.C. Καραμπίνης Α.Ι., Ελευθεριάδου Α.Κ., (2006). Συσχέτιση και Ομογενοποίηση των Υφιστάμενων Κλιμάκων Βλάβης σε Κατασκευές Ωπλισμένου Σκυροδέματος. Πρακτικά 15 ου Συνεδρίου Σκυροδέματος, Αρ. Β3.25, Αλεξανδρούπολη, 2006. Καραμπίνης Α., Μπαλτζοπούλου Α., Ρουσάκης Θ. (2006). Ο σεισμός της Λευκάδας στις 14 Αυγούστου 2003. Διερεύνηση της σεισμικής τρωτότητας των κατασκευών. 15 ο Συνέδριο Σκυροδέματος, Βιβλίο Εισηγήσεων, Τόμος Β, 330-339, Αλεξανδρούπολη 25-27 Οκτωβρίου 2006

Ο.Α.Σ.Π.-Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ, (1984). Μετασεισμικός Έλεγχος Κτιρίων. Αθήνα. Ο.Α.Σ.Π., (1997). Οδηγίες και Έντυπα για τη Διενέργεια Άμεσου Πρωτοβάθμιου Μετασεισμικού ελέγχου Καταλληλότητας των Κτιρίων για Χρήση. Αθήνα. Ο.Α.Σ.Π-Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ., (2001). Συστάσεις για προσεισμικές και μετασεισμικές επεμβάσεις σε κτίρια. Αθήνα.