Μια επιστημονική προσέγγιση της δημιουργίας μέσα από τις πρώτες σειρές της Γένεσης ACSTAC 2012 Σεφεριάδης Βασίλειος Υπ. Καθηγητής: Σπύρος Χριστίδης Εκπαιδευτήρια Απόστολος Παύλος
ΓΕΝΕΣΗ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΑΝΟΙΧΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
ΓΕΝΕΣΗ Η Γένεση είναι το πρώτο από τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. Συγγραφέας της θεωρείται ο Μωυσής, περίπου το 1200 π.χ Το αρχαιότερο κείμενο που διασώζεται είναι η Ελληνική μετάφραση των Ο, του 1ου π.χ αιώνα. Βασική διδασκαλία: Α) Ο Θεός είναι ο Ποιητής των πάντων, Β) Ο άνθρωπος είναι το τελευταίο και τελειότερο δημιούργημα, πλασμένο κατ εικόνα και καθ ομοίωση Του.
Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ Ο Δαρβίνος διατύπωσε την θεωρία της εξέλιξης το 1859, με κυριότερους πυλώνες: Η ζωή εμφανίστηκε τυχαία από ανόργανα υλικά και από απλούς μονοκύτταρους οργανισμούς εξελίχθηκε στους πιο σύνθετους. Κάθε είδος προέρχεται απαραίτητα από κάποιο άλλο είδος που υπάρχει πριν από αυτό. Παράγοντες που τη δρομολογούν: Εξωτερικοί (περιβάλλον) και Εσωτερικοί (μικροεξέλιξη και μακροεξέλιξη). Βασικές αρχές: Α) Φυσική επιλογή, Β) Υπέρμετρα μακρύς χρόνος.
ΑΝΟΙΧΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ 1 Βίβλος Δυτικός- Ορθόδοξος Χριστιανισμός: «Ποιητική» προσέγγιση; «Κατά γράμμα» ή Θεωρία της Εξέλιξης Το αρχείο των απολιθωμάτων (Στάση & Ξαφνική εμφάνιση) Βιολογική έκρηξη του Καμβρίου Το φαινόμενο της μοριακής ισοαπόστασης (molecular equidistance) Πειραματική δυστοκία (βακτήριο E.coli & μικρόβιο της ελονοσίας P. Falciparum) Η προέλευση της ζωής και η πολυπλοκότητα του κυττάρου (ασυμφωνία με 2ο θερμοδυναμικό αξίωμα) Εκτίμηση χρόνου και χρονικών περιόδων (ραδιοχρονολόγηση και ιζηματοχρονολόγηση)
ΑΝΟΙΧΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ 2 Θρησκεία-Επιστήμη: Εχθροί ή Σύμμαχοι; Επιστήμη: Η απάντηση στο «πως» Θρησκεία: Η απάντηση στο «γιατί;» «Επιστήμη χωρίς θρησκεία είναι ανάπηρη, Θρησκεία χωρίς επιστήμη είναι τυφλή (Science without religion is lame, religion without science is blind)» (Α. Αϊνστάιν)
ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ-Ημέρα 1η «ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 2 ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. 3 καὶ εἶπεν ὁ Θεός γενηθήτω φῶς καὶ ἐγένετο φῶς. 4 καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους. 5 καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν καὶ τὸ σκότος ἐκάλεσε νύκτα. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία.» Σήμερα, είναι καθολικά παραδεκτή και επιστημονικά τεκμηριωμένη η θεωρία της «θερμής μεγάλης έκρηξης» («hot big-bang»). Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, τη στιγμή «μηδέν» έχουμε τη δημιουργία του χρόνου (ΕΝ ἀρχῇ), του χώρου (τὸν οὐρανὸν) και της ύλης (τὴν γῆν). Ο χρόνος ο χώρος και η υλενέργεια, σχηματίζουν μια καθολική και αδιάρρηκτη ενότητα, τον χωροχρόνο. Το νεογέννητο αυτό σύμπαν, ως μια χαοτική, άμορφη και σκοτεινή σφαίρα υλενέργειας (ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος) διαστέλλεται και ψύχεται αδιαβατικά, με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Και 400,000 χρόνια μετά, η θερμοκρασία του σύμπαντος-βρέφους από τα 100δις Κ «πέφτει» στους 3000 Κ, τα φωτόνια απελευθερώνονται από τα άτομα και ένα αστραφτερό φως γεμίζει το σύμπαν. «και εγένετο φως..» Η ημέρα-φάση εκείνη κράτησε για 10 εκατομμύρια χρόνια περίπου και το φως από κατάλευκο γινόταν όλο και πιο ερυθρό, ώσπου τελικά το σύμπαν ξανασκοτείνιασε «και εγένετο εσπέρα..».
ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ-Ημέρα 2η «6 Καὶ εἶπεν ὁ Θεός γενηθήτω στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατος καὶ ἔστω διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατος καὶ ὕδατος. καὶ ἐγένετο οὕτως. 7 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα, καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ ὕδατος, ὃ ἦν ὑποκάτω τοῦ στερεώματος, καὶ ἀναμέσον τοῦ ὕδατος τοῦ ἐπάνω τοῦ στερεώματος. 8 καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα οὐρανόν. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν, καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα δευτέρα.» Το νεαρό σύμπαν συνεχίζει να διαστέλλεται και το ασχημάτιστο νέφος ύλης με κυρίαρχο στοιχείο το υδρογόνο (ὕδατος) αρχίζει να συμπυκνώνεται κατά περιοχές (διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατος καὶ ὕδατος) σχηματίζοντας κβάζαρ, προ-άστρα και πρώτο-γαλαξίες (όπως ακριβώς ένα σύννεφο υδρατμών συμπυκνώνεται κατά περιοχές προς σχηματισμό σταγόνων, νιφάδων, βροχής). Σχηματίζονται τα στερεά ουράνια σώματα, τα ηλιακά συστήματα και οι γαλαξίες (γενηθήτω στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατος). Το αρχικό ασχημάτιστο νέφος ύλης «ύδατος», υποχωρεί προς χάριν του στερεώματος, δηλαδή των στερεών ουρανίων σωμάτων και των σχηματισμών τους, και τώρα μετατρέπεται σε ενδογαλαξιακή και μεσογαλαξιακή σκόνη. Το τέλος της 2ης ημέρας-φάσεως, δηλαδή δέκα δισεκατομμύρια χρόνια περίπου μετά τη μεγάλη έκρηξη, βρίσκει το σύμπαν με στερέωμα, και τον Μωυσή να «βλέπει» ουρανό. Η δε γη, είναι ένας νεογενής αλλά διάπυρος και γεμάτος μάγμα ημίρρευστος πλανήτης, με δηλητηριώδη αδιαφανή ατμόσφαιρα και καταιγισμό μετεωριτών στην επιφάνειά της.
ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ-Ημέρα 3η «9 Καὶ εἶπεν ὁ Θεός συναχθήτω τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς συναγωγὴν μίαν, καὶ ὀφθήτω ἡ ξηρά. καὶ ἐγένετο οὕτως. καὶ συνήχθη τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν, καὶ ὤφθη ἡ ξηρά. 10 καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὴν ξηρὰν γῆν καὶ τὰ συστήματα τῶν ὑδάτων ἐκάλεσε θαλάσσας. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν. 11 καὶ εἶπεν ὁ Θεός βλαστησάτω ἡ γῆ βοτάνην χόρτου σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος καὶ καθ ὁμοιότητα, καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπόν, οὗ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ κατὰ γένος ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ ἐγένετο οὕτως. 12 καὶ ἐξήνεγκεν ἡ γῆ βοτάνην χόρτου σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος καὶ καθ ὁμοιότητα, καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπόν, οὗ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ κατὰ γένος ἐπὶ τῆς γῆς. 13 καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα τρίτη.» Πριν 3.8δισεκατομμύρια χρόνια, η μαγματοειδής γη δέχεται καταιγισμό «υδάτων» (!), αρχίζει να ψύχεται, το μάγμα να στερεοποιείται και μέσα από τον ωκεανό μάγματος-νερού αναδύεται η στεριά «και ώφθη η ξηρά γη». Σχηματίζονται οι ωκεανοί «θαλάσσας», ενώ η ατμόσφαιρα είναι ακόμα αδιαφανής, μίγμα αμμωνίας, αζώτου, μεθανίου, διοξειδίου του άνθρακα και υδρατμών. Ταυτόχρονα εμφανίζονται τα φωτοσυνθετικά βακτήρια και κυανοφύκη, τα οποία παράγουν και απελευθερώνουν οξυγόνο στην ατμόσφαιρα. Η ανάπτυξη και εξάπλωση της αρχέγονης χλωρίδας (προκαρυωτικών βακτηριόφυτων), παράγει τεράστια ποσά οξυγόνου και τελικά το «Μεγάλο Συμβάν της Οξείδωσης», το οποίο είναι καθοριστικό για την επικείμενη ζωή. Αναπτύσσονται τα μεγάλα φυτά της προ-λιθανθρακοφόρου περιόδου, που φωτοσυνθέτουν υπό ασθενές φως. Το τέλος της 3ης ημέρας έλαβε χώρα πριν 500εκατομμύρια έτη.
ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ-Ημέρα 4η «14 Καὶ εἶπεν ὁ Θεός γενηθήτωσαν φωστῆρες ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰς φαῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς, τοῦ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τῆς ἡμέρας καὶ ἀνὰ μέσον τῆς νυκτός καὶ ἔστωσαν εἰς σημεῖα καὶ εἰς καιροὺς καὶ εἰς ἡμέρας καὶ εἰς ἐνιαυτούς 15 καὶ ἔστωσαν εἰς φαῦσιν ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ ἐγένετο οὕτως. 16 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τοὺς δύο φωστῆρας τοὺς μεγάλους, τὸν φωστῆρα τὸν μέγαν εἰς ἀρχὰς τῆς ἡμέρας καὶ τὸν φωστῆρα τὸν ἐλάσσω εἰς ἀρχὰς τῆς νυκτός, καὶ τοὺς ἀστέρας. 17 καὶ ἔθετο αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς 18 καὶ ἄρχειν τῆς ἡμέρας καὶ τῆς νυκτὸς καὶ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν. 19 καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα τετάρτη.» Μαζί με τη γη σχηματίζεται και όλο το ηλιακό σύστημα. Αρχικά ο προ-ήλιος είναι αχνός (φωτεινότητα < 70%) και αόρατος από την πυκνή ενδοαστρική ύλη και την ομιχλώδη γήινη ατμόσφαιρα. Ο ήλιος αρχίζει να αποκτά την λαμπρότητά του σχεδόν ταυτόχρονα με την δημιουργία της σελήνης (πριν 3δις χρόνια περίπου). Το Μεγάλο Συμβάν της Οξείδωσης καθαρίζει την ατμόσφαιρα της γης από το ομιχλώδες μίγμα των αναθυμιάσεων του μάγματος, ενώ η περαιτέρω ψύξη του πλανήτη υγροποιεί τα νέφη υδρατμών που τον είχαν σκεπάσει. Ο Μωυσής, πάνω στην επιφάνεια της γης, «βλέπει» την ατμόσφαιρα να καθαρίζει, να γίνεται διαφανής, και να προβάλουν στον ουρανό, με όλη τους τη μεγαλοπρέπεια, ο ήλιος, η σελήνη, και όλο το στερέωμα των άστρων. Το τέλος της 4ης ημέρας, έλαβε χώρα πριν από περίπου 500εκατομμύρια έτη και μέσα στη λιθανθρακοφόρο περίοδο.
ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ-Ημέρα 5η «20 Καὶ εἶπεν ὁ Θεός ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ. καὶ ἐγένετο οὕτως. 21 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ κήτη τὰ μεγάλα καὶ πᾶσαν ψυχὴν ζῴων ἑρπετῶν, ἃ ἐξήγαγε τὰ ὕδατα κατὰ γένη αὐτῶν, καὶ πᾶν πετεινὸν πτερωτὸν κατὰ γένος. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλά. 22 καὶ εὐλόγησεν αὐτὰ ὁ Θεός, λέγων αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὰ ὕδατα ἐν ταῖς θαλάσσαις, καὶ τὰ πετεινὰ πληθυνέσθωσαν ἐπὶ τῆς γῆς. 23 καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα πέμπτη.» «Πριν από περίπου 500 εκατομμύρια χρόνια εμφανίστηκαν κυριολεκτικά από το πουθενά, παράξενα πλάσματα στον πλανήτη μας. Με όρους και αναλογίες γεωλογικού χρόνου, τα πλάσματα αυτά εμφανίστηκαν «εν ριπή οφθαλμού». Η ζωή στη γη ήταν μια πραγματικότητα. Μάλλον, η έκρηξη της ζωής στη γη ήταν μια πραγματικότητα. Είναι μυστηριώδες το ότι όλα αυτά τα παράξενα πλάσματα εμφανίστηκαν μονομιάς και ταυτόχρονα σε όλους τους ωκεανούς μας.» (Desmond Collins, παλαιοντολόγος για το N. Geographic- Η Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Ζωής) Η ζωή ξεκίνησε στη θάλασσα «εξαγαγέτω τα ύδατα ψυχών ζωσών..» Τα πτηνά, (πριν 200εκατομμύρια χρόνια), παρουσιάζουν πολλές μορφολογικές ομοιότητες με τα ερπετά. Η ομάδα "σαυροψίδια" περιλαμβάνει και τα δύο είδη. Όμως τα πτηνά έχουν πιο αναπτυγμένο και τελειοποιημένο το νευρικό τους σύστημα. Η συγκριτική ανατομία και η παλαιοντολογία συμφωνούν ότι τα πτηνά προήλθαν από τα ερπετά, ενώ στην εποχή των δεινοσαύρων («τα κήτη τα μεγάλα») ζούσαν πολλά ιπτάμενα ερπετά. Το τέλος της 5ης ημέρας, έλαβε χώρα πριν από περίπου 70 εκατομμύρια έτη.
ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ-Ημέρα 6η «24 Καὶ εἶπεν ὁ Θεός ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένος, τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος. καὶ ἐγένετο οὕτως. 25 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος, καὶ τὰ κτήνη κατὰ γένος αὐτῶν καὶ πάντα τὰ ἑρπετὰ τῆς γῆς κατὰ γένος αὐτῶν. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλά. 26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ γῆς γῆς. 27 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. 28 καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεός, λέγων αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς καὶ ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς. 29 καὶ εἶπεν ὁ Θεός ἰδοὺ δέδωκα ὑμῖν πάντα χόρτον σπόριμον σπεῖρον σπέρμα, ὅ ἐστιν ἐπάνω πάσης τῆς γῆς, καὶ πᾶν ξύλον, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ καρπὸν σπέρματος σπορίμου, ὑμῖν ἔσται εἰς βρῶσιν 30 καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τῆς γῆς καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ παντὶ ἑρπετῷ ἕρποντι ἐπὶ τῆς γῆς, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ ψυχὴν ζωῆς, καὶ πάντα χόρτον χλωρὸν εἰς βρῶσιν. καὶ ἐγένετο οὕτως. 31 καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὰ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ ἰδοὺ καλὰ λίαν. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα ἕκτη.» 70 εκατομμύρια χρόνια πριν, εξαφανίζεται «ακαριαία» το 70% των ειδών, ενώ νέα είδη (πρωτεύοντα θηλαστικά) «τετράποδα» κυριαρχούν. Έχουμε θηλαστικά σαρκοφάγα («θηρία»), αλλά και φυτοφάγα («κτήνη»), ενώ συνυπάρχουν «ερπετά», «πτηνά», «ιχθείς», αλλά και «έρποντα ερπετά» (φίδια). Τελευταίος εμφανίζεται ο άνθρωπος, η κορωνίδα της δημιουργίας (ή της εξέλιξης), το μόνο «είδος» προικισμένο με «πνεύμα»..
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 1 Σύμφωνα με τη σύγχρονη επιστήμη, η σειρά εμφάνισης των κοσμολογικών συμβάντων παρουσιάζει απίστευτη ομοιότητα με την κοσμογονία της Γένεσης Ημέρες Φάσεις ή Κοσμογονία Γενέσεως Κοσμογονία Επιστήμης 1η Εν αρχή-ουρανός-γη-φως Χρόνος-Χώρος-Υλενέργεια-Φως 2η Ουράνιο στερέωμα Ουράνιο στερέωμα (ορατό σύμπαν) 3η Θάλασσα, γη, σπέρματα, βοτάνη χόρτου, ξύλον κάρπιμον Θάλασσα, ξηρά, (μικρά- μεγάλα) 4η Φωστήρες αστέρες, φωστήρα μέγα, φωστήρα ελάσσω, ημέρανύχτα Μεγάλο Συμβάν Οξείδωσης-διαφανής ατμόσφαιρα-άστρα, ήλιος, σελήνη, ορατά από τη γη 5η Ψάρια, ερπετά, πτηνά, κήτη Ψάρια, ερπετά, πτηνά, δεινόσαυροι 6η Τετράποδα, ερπετά, θηρία & κτήνη, άνθρωπος Ζώα ξηράς, εξελιγμένα ερπετά, θηλαστικά, σαρκοφάγα & φυτοφάγα, άνθρωπος φυτοβακτἠρια, φυτά
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 2 Τόσο η Γένεση, όσο και η θεωρία της εξέλιξης, τονίζουν τη διαδοχή στην εμφάνιση των δημιουργημάτων (έχοντας μια θαυμαστή αντιστοιχία), την μεγάλη βιοποικιλότητα, και την κοινή καταγωγή του ανθρώπου. Και τα τρία είναι πλήρως αποδεκτά από όλη την επιστημονική κοινότητα. Εντυπωσιακό επίσης είναι το γεγονός ότι ο Μωυσής μεγάλωσε και ανδρώθηκε με τις αντιλήψεις και την παιδεία των Αιγυπτίων, δηλαδή με μια κοσμογονία εντελώς διαφορετική από αυτήν που έγραψε. Σήμερα, φαίνεται η επιστήμη να επαληθεύει τη Γένεση. Και είναι ενδιαφέρον εάν σκεφθεί κάποιος ότι η «Γένεσις» έμεινε απαράλλακτη, ενώ η επιστήμη προσαρμόζεται συνεχώς στα νέα δεδομένα. Η πορεία της επιστήμης του 20ου μ.χ αιώνα μας δείχνει τα κείμενα του 12ου π.χ αιώνα..
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 3 Κάθε ένας που εμπλέκεται σοβαρά με την επιστήμη, πείθεται όλο και περισσότερο πως ένα πνεύμα, πολύ ανώτερο από αυτόν υπάρχει πίσω από τους νόμους του σύμπαντος. Ένα πνεύμα, μπροστά στο οποίο οφείλουμε να στεκόμαστε με ταπεινότητα. (Albert Einstein: Letter to Phyllis)
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Darwin C, The origin of species, (reprint), Avenel Books, Crown Publishers, N.Y 1979, p.292. Gould S.J, 1979, Evolution s Erratic Pace, Natural History, vol.86, May. Romer A.S, 1966, Vertebrate Paleontology, University of Chicago. Dawkins R, 1986, The Blind Watchmaker, p.229. Lewin R, 1988, Science, Vol. 241, 15 July, p.291. Dayhoff M.D, 1972, Atlas of Protein Sequence and Structure, National Biomedical Research Foundation, Silver Spring, Maryland. Lenski R.E, 2004, Phenotypic and genomic evolution during a 20000-generation experiment with the bacterium Escherichia coli, Plant Breeding Reviews, 24:225-65. Doug Craigen, PhD, Entropy and Evolution, http://www.dctech.com/physics/features/old/evolution.php http://www.ims.demokritos.gr/archae/c14webdoc.html http://en.wikipedia.org/wiki/creation%e2%80%93evolution_controversy http://en.wikipedia.org/wiki/social_darwinism Μεγάλου Βασιλείου: Ομιλία εις την Εξαήμερον Γούναρης Γ, έδρα θεωρητικής φυσικής Α.Π.Θ, 2011, Ημέρα Μία. http://en.wikipedia.org/wiki/galaxy_formation_and_evolution http://www.sciencemag.org/content/334/6054/316.summary http://en.wikipedia.org/wiki/silurian Sagan C, Mullen G (1972), Earth and Mars: Evolution of Atmospheres and Surface Temperatures. http://en.wikipedia.org/wiki/geological_history_of_oxygen http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/2541393.stm