ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ 1 ποκάλυψις ησο χριστο ν δωκεν α τ ϑεός δε ξαι το ς δούλοις α το δε γενέσθαι ν τάχει κα σήµανεν ποστείλας δι το γγέλου 2 α το τ δούλ α το ωάνν. ς µαρτύρησεν τ ν λόγον το ϑεο κα 3 τ ν µαρτυρίαν ησο χριστο σα τε ε δεν. µακάριος ναγινώσκων κα ο κούοντες το ς λόγους τ ς προφητείας κα τηρο ντες τ ν α τ 4 γεγραµµένα γ ρ καιρ ς γγύς. ωάννης τα ς πτ κκλησίαις τα ς ν τ σί χάρις µ ν κα ε ρήνη π το ν κα ν κα ρχόµενος 5 κα π τ ν πτ πνευµάτων στιν νώπιον το ϑρόνου α το. κα π ησο χριστο µάρτυς πιστός πρωτότοκος κ τ ν νεκρ ν κα ρχων τ ν ασιλέων τ ς γ ς τ γαπήσαντι µ ς κα λούσαντι 6 µ ς π τ ν µαρτι ν µ ν ν τ α µατι α το. κα ποίησεν µ ς ασιλε ς κα ερε ς τ ϑε κα πατρ α το α τ δόξα κα τ κράτος 7 ε ς το ς α νας τ ν α ώνων µήν. δού ρχεται µετ τ ν νεφελ ν κα ψεται α τ ν π ς φθαλµ ς κα ο τινες α τ ν ξεκέντησαν κα κόψονται 8 π α τ ν π σαι α ϕυλα τ ς γ ς ναί µήν. γώ ε µι τ α κα τ ω ρχ κα τέλος λέγει κύριος ν κα ν κα ρχόµενος παντοκράτωρ. 9 γ ωάννης κα δελφ ς µ ν κα συγκοινων ς ν τ ϑλίψει κα ν τ ασιλεί κα ποµον ησο χριστο γενόµην ν τ νήσ τ καλουµέν πάτµ δι τ ν λόγον το ϑεο κα δι τ ν µαρτυρίαν ησο 10 χριστο. γενόµην ν πνεύµατι ν τ κυριακ µέρ κα κουσα 11 πίσω µου ϕων ν µεγάλην ς σάλπιγγος. λεγούσης γώ ιµι τ α 1 v.2 ος εµαρτυρησε εµαρτυρησεν τον λογον του ϑεου και την µαρτυριαν ιησου χριστου οσα ειδε τε ειδεν. v.4 ιωαννης ταις επτα εκκλησιαις ταις εν τη ασια χαρις υµιν και ειρηνη απο ϑεου του ο ων και ο ην και ο ερχοµενος και απο των επτα πνευµατων α [εστιν] εστιν ενωπιον του ϑρονου αυτου. v.5 και απο ιησου χριστου ο µαρτυς ο πιστος ο πρωτοτοκος εκ των νεκρων και ο αρχων των ασιλεων της γης τω αγαπωντι αγαπησαντι ηµας και λυσαντι λουσαντι, ηµας εκ απο, των αµαρτιων ηµων εν τω αιµατι αυτου. v.6 και εποιησεν ηµας ασιλειαν ασιλεις και ιερεις τω ϑεω και πατρι αυτου αυτω η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας [των των, αιωνων] αιωνων, αµην. v.8 εγω ειµι το αλφα α και το ω αρχη και τελος λεγει ο κυριος ο ϑεος ο ων και ο ην και ο ερχοµενος ο παντοκρατωρ. v.9 εγω ιωαννης ο και αδελφος υµων και κοινωνος συγκοινωνος εν τη ϑλιψει και εν τη ασιλεια και υποµονη εν χριστω ιησου χριστου εγενοµην εν τη νησω τη καλουµενη πατµω δια τον λογον του ϑεου και δια, την µαρτυριαν ιησου χριστου,. v.10 εγενοµην εν πνευµατι εν τη κυριακη ηµερα και ηκουσα ϕωνην οπισω µου ϕωνην µεγαλην ως σαλπιγγος. 482

1:11 2:1 ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ 483 κα τ ω πρ τος κα σχατος κα λέπεις γράψον ε ς ιβλίον κα πέµψον τα ς κκλησίαις τα ς ν σί ε ς φεσον κα ε ς σµύρναν κα ε ς πέργαµον κα ε ς ϑυάτειρα κα ε ς σάρδεις κα ε ς ϕιλαδέλφειαν κα ε ς λαοδίκειαν. κα πέστρεψα λέπειν τ ν ϕων ν τις λάλησεν µετ 12 µο κα πιστρέψας ε δον πτ λυχνίας χρυσ ς. κα ν µέσ τ ν πτ 13 λυχνι ν µοιον ι νθρώπου νδεδυµένον ποδήρη κα περιεζωσµένον πρ ς το ς µαστο ς ώνην χρυσ ν. δ κεφαλ α το κα α τρίχες 14 λευκα σει ριον λευκόν ς χιών κα ο φθαλµο α το ς ϕλ ξ πυρός. κα ο πόδες α το µοιοι χαλκολιβάν ς ν καµίν πεπυρωµένοι 15 κα ϕων α το ς ϕων δάτων πολλ ν. κα χων ν τ δεξι 16 α το χειρ στέρας πτά κα κ το στόµατος α το οµφαία δίστοµος ξε α κπορευοµένη κα ψις α το ς λιος ϕαίνει ν τ δυνάµει α το. κα τε ε δον α τόν πεσα πρ ς το ς πόδας α το ς νεκρός 17 κα πέθηκεν τ ν δεξι ν α το χε ρα π µ λέγων µοι µ ϕοβο γώ ε µι πρ τος κα σχατος. κα ν κα γενόµην νεκρ ς κα δού 18 ν ε µι ε ς το ς α νας τ ν α ώνων µήν κα χω τ ς κλε ς το δου κα το ϑανάτου. γράψον ε δες κα ε σ ν κα µέλλει γινέσθαι 19 µετ τα τα. τ µυστήριον τ ν πτ στέρων ν ε δες π τ ς δεξι ς 20 µου κα τ ς πτ λυχνίας τ ς χρυσ ς ο πτ στέρες γγελοι τ ν πτ κκλησι ν ε σιν κα α πτ λυχνίαι ς ε δες πτ κκλησίαι ε σίν. τ γγέλ τ ς φέσίνης κκλησίας γράψον τάδε λέγει κρατ ν το ς 2 πτ στέρας ν τ δεξι α το περιπατ ν ν µέσ τ ν πτ λυχνι ν v.11 λεγουσης εγω ειµι το α και το ω ο πρωτος και ο εσχατος και ο λεπεις γραψον εις ιβλιον και πεµψον ταις επτα, εκκλησιαις ταις εν ασια εις εφεσον και εις σµυρναν και εις περγαµον και εις ϑυατειρα και εις σαρδεις και εις ϕιλαδελφειαν και εις λαοδικειαν. v.12 και εκει επεστρεψα λεπειν την ϕωνην ητις ελαλει ελαλησεν µετ εµου και επιστρεψας ειδον επτα λυχνιας χρυσας. v.13 και εν µεσω των επτα, λυχνιων οµοιον υιον υιω, ανθρωπου ενδεδυµενον ποδηρη και περιεζωσµενον προς τοις µαστοις ωνην χρυσαν χρυσην,. v.14 η δε κεφαλη αυτου και αι τριχες λευκαι ως ωσει εριον λευκον ως χιων και οι οφθαλµοι αυτου ως ϕλοξ πυρος. v.15 και οι ποδες αυτου οµοιοι χαλκολιβανω ως εν καµινω πεπυρωµενης πεπυρωµενοι, και η ϕωνη αυτου ως ϕωνη υδατων πολλων. v.16 και εχων εν τη δεξια αυτου, χειρι αυτου αστερας επτα και εκ του στοµατος αυτου οµφαια διστοµος οξεια εκπορευοµενη και η οψις αυτου ως ο ηλιος ϕαινει εν τη δυναµει αυτου. v.17 και οτε ειδον αυτον επεσα προς τους ποδας αυτου ως νεκρος και εθηκεν εθηκε επεθηκεν την δεξιαν αυτου χειρα επ εµε λεγων µοι µη ϕοβου εγω ειµι ο πρωτος και ο εσχατος. v.18 και ο ων και εγενοµην νεκρος και ιδου ων ειµι εις τους αιωνας των αιωνων αµην, και εχω τας κλεις του ϑανατου αδου και του αδου ϑανατου. v.19 γραψον ουν α ειδες και α εισι εισιν και α µελλει γενεσθαι γινεσθαι, µετα ταυτα. v.20 το µυστηριον των επτα αστερων ους ων, ειδες επι της δεξιας µου και τας επτα λυχνιας τας χρυσας οι επτα αστερες αγγελοι των επτα εκκλησιων εισι εισιν και αι επτα, λυχνιαι αι επτα [ας ας ειδες] ειδες επτα εκκλησιαι εισι εισιν. 2 v.1 τω αγγελω της εν εφεσω εφεσινης εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο κρατων τους επτα αστερας εν τη δεξια αυτου ο περιπατων εν µεσω των επτα λυχνιων των χρυσων.

484 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 2:2 13 2 τ ν χρυσ ν. ο δα τ ργα σου κα τ ν κόπον σου κα τ ν ποµονήν σου κα τι ο δύν αστάσαι κακούς κα πειράσω το ς ϕάσκοντας ε ναι 3 ποστόλους κα ο κ ε σίν κα ε ρες α το ς ψευδε ς. κα βάστασας κα ποµον ν χεις κα δι τ νοµά µου κεκοπίακας κα ο κέκµηκας. 4, 5 λλ χω κατ σο τι τ ν γάπην σου τ ν πρώτην φ κας. µνηµόνευε ο ν πόθεν κπέπτωκας κα µετανόησον κα τ πρ τα ργα ποίησον ε δ µή ρχοµαί σοι τάχει κα κινήσω τ ν λυχνίαν σου κ το τόπου α τ ς 6 ν µ µετανοήσ ς. λλ το το χεις τι µισε ς τ ργα τ ν νικολαϊτ ν 7 κ γ µισ. χων ο ς κουσάτω τί τ πνε µα λέγει τα ς κκλησίαις τ νικ ντι δώσω α τ ϕαγε ν κ το ξύλου τ ς ω ς στιν ν µέσ το 8 παραδείσου το ϑεο. κα τ γγέλ τ ς κκλησίας σµυρναίων γράψον 9 τάδε λέγει πρ τος κα σχατος ς γένετο νεκρ ς κα ζησεν. ο δά σου τ ργα κα τ ν ϑλ ψιν κα τ ν πτωχείαν πλούσιος δ ε κα τ ν λασφηµίαν τ ν λεγόντων ουδαίους ε ναι αυτούς κα ο κ ε σ ν λλ 10 συναγωγ το σαταν. µηδ ν ϕοβο µέλλεις πάσχειν δού µέλλει άλειν ξ µ ν διάβολος ε ς ϕυλακ ν να πειρασθ τε κα ξετε ϑλ ψιν µερ ν δέκα γίνου πιστ ς χρι ϑανάτου κα δώσω σοι τ ν στέφανον 11 τ ς ω ς. χων ο ς κουσάτω τί τ πνε µα λέγει τα ς κκλησίαις 12 νικ ν ο µ δικηθ κ το ϑανάτου το δευτέρου. κα τ γγέλ τ ς ν περγάµ κκλησίας γράψον τάδε λέγει χων τ ν οµφαίαν τ ν 13 δίστοµον τ ν ξε αν. ο δα τ ργα σου κα πο κατοικε ς που ϑρόνος το σαταν κα κρατε ς τ νοµά µου κα ο κ ρνήσω τ ν πίστιν µου κα ν τα ς µέραις ν α ς ντιπ ς µάρτυς µου πιστός ς πεκτάνθη v.2 οιδα τα εργα σου και τον κοπον σου, και την υποµονην σου και οτι ου δυνη αστασαι κακους και επειρασας επειρασω τους λεγοντας ϕασκοντας εαυτους ειναι αποστολους ειναι και ουκ εισι εισιν και ευρες αυτους ψευδεις. v.3 και εβαστασας και υποµονην εχεις και εβαστασας δια το ονοµα µου κεκοπιακας και ουκ ου εκοπιασας κεκµηκας κεκοπιακες. v.4 αλλα αλλ εχω κατα σου οτι την αγαπην σου την πρωτην αφηκες αφηκας,. v.5 µνηµονευε ουν ποθεν πεπτωκας εκπεπτωκας και µετανοησον και τα πρωτα εργα ποιησον ει δε µη ερχοµαι σοι ταχυ, ταχει και κινησω την λυχνιαν σου εκ του τοπου αυτης εαν µη µετανοησης. v.7 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευµα λεγει ταις εκκλησιαις τω νικωντι δωσω αυτω ϕαγειν εκ του ξυλου της ωης ο εστιν εν τω παραδεισω µεσω, του, παραδεισου, του ϑεου µου. v.8 και τω αγγελω της εν σµυρνη εκκλησιας σµυρναιων γραψον ταδε λεγει ο πρωτος και ο εσχατος ος εγενετο νεκρος και εζησεν. v.9 οιδα σου τα, εργα, και, την ϑλιψιν και την πτωχειαν αλλα πλουσιος δε ει και την λασφηµιαν εκ των λεγοντων ιουδαιους ειναι εαυτους και ουκ εισιν αλλα συναγωγη του σατανα. v.10 µηδεν ϕοβου α µελλεις πασχειν ιδου δη µελλει αλλειν αλειν, εξ υµων ο διαβολος εξ υµων εις ϕυλακην ινα πειρασθητε και εξετε ϑλιψιν ηµερων δεκα γινου πιστος αχρι ϑανατου και δωσω σοι τον στεφανον της ωης. v.13 οιδα τα, εργα, σου, και, που κατοικεις οπου ο ϑρονος του σατανα και κρατεις το ονοµα µου και ουκ ηρνησω την πιστιν µου και εν ταις ηµεραις [εν] εν αις, αντιπας ο µαρτυς µου ο πιστος µου ος απεκτανθη παρ υµιν οπου κατοικει ο σατανας κατοικει.

2:14 24 ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ 485 παρ µ ν που κατοικε σαταν ς. λλ χω κατ σο λίγα τι χεις 14 κε κρατο ντας τ ν διδαχ ν αλαάµ ς δίδασκεν ν τ αλ κ αλε ν σκάνδαλον νώπιον τ ν υ ν σραήλ ϕαγε ν ε δωλόθυτα κα πορνε σαι. ο τως χεις κα σ κρατο ντας τ ν διδαχ ν τ ν νικολαϊτ ν µισ. 15 µετανόησον ε δ µή ρχοµαί σοι ταχύ κα πολεµήσω µετ α τ ν ν 16 τ οµφαί το στόµατός µου. χων ο ς κουσάτω τί τ πνε µα 17 λέγει τα ς κκλησίαις τ νικ ντι δώσω α τ ϕαγε ν π το µάννα το κεκρυµµένου κα δώσω α τ ψ φον λευκ ν κα π τ ν ψ φον νοµα καιν ν γεγραµµένον ο δε ς γνω ε µ λαµβάνων. κα τ γγέλ 18 τ ς ν ϑυατείροις κκλησίας γράψον τάδε λέγει υ ς το ϑεο χων το ς φθαλµο ς α το ς ϕλόγα πυρός κα ο πόδες α το µοιοι χαλκολιβάν. ο δά σου τ ργα κα τ ν γάπην κα τ ν διακονίαν 19 κα τ ν πίστιν κα τ ν ποµονήν σου κα τ ργα σου κα τ σχατα πλείονα τ ν πρώτων. λ λ χω κατ σο λίγα τι ς τ ν γυνα κα 20 εζάβηλ τ ν λέγουσαν αυτ ν προφ τιν διδάσκειν κα πλαν σθαι µο ς δούλους πορνε σαι κα ε δωλόθυτα ϕαγε ν. κα δωκα α τ χρόνον 21 να µετανοήσ κ τ ς πορνείας α τ ς κα ο µετενόησεν. δού γ 22 άλλω α τ ν ε ς κλίνην κα το ς µοιχεύοντας µετ α τ ς ε ς ϑλ ψιν µεγάλην ν µ µετανοήσωσιν κ τ ν ργων α τ ν. κα τ τέκνα α τ ς 23 ποκτεν ν ϑανάτ κα γνώσονται π σαι α κκλησίαι τι γώ ε µι ρευν ν νεφρο ς κα καρδίας κα δώσω µ ν κάστ κατ τ ργα µ ν. µ ν δ λέγω κα λοιπο ς το ς ν ϑυατείροις σοι ο κ χουσιν 24 v.14 αλλ εχω κατα σου ολιγα οτι εχεις εκει κρατουντας την διδαχην αλααµ ος εδιδαξε εδιδασκεν τον, εν Ατω αλακ αλειν σκανδαλον ενωπιον των υιων ισραηλ [και] ϕαγειν ειδωλοθυτα και πορνευσαι. v.15 ουτως εχεις και συ κρατουντας την διδαχην [των] των, νικολαιτων οµοιως ο µισω. v.16 µετανοησον ουν ει δε µη ερχοµαι σοι ταχυ και πολεµησω µετ αυτων εν τη οµφαια του στοµατος µου. v.17 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευµα λεγει ταις εκκλησιαις τω νικωντι δωσω αυτω ϕαγειν, [απο] απο του µαννα του κεκρυµµενου και δωσω αυτω ψηφον λευκην και επι την ψηφον ονοµα καινον γεγραµµενον ο ουδεις οιδεν εγνω ει µη ο λαµβανων. v.19 οιδα σου τα εργα και την αγαπην και την πιστιν διακονιαν και την διακονιαν πιστιν και την υποµονην σου και τα εργα σου και τα εσχατα πλειονα των πρωτων. v.20 αλλα αλλ, εχω κατα σου ολιγα οτι αφεις εας την γυναικα σου ιεζαβελ η ιεζαβηλ την λεγουσαν λεγει λεγουσα εαυτην προφητιν διδασκειν και διδασκει και πλανα τους πλανασθαι εµους δουλους πορνευσαι και ειδωλοθυτα ϕαγειν ειδωλοθυτα. v.21 και εδωκα αυτη χρονον ινα µετανοηση και ου ϑελει µετανοησαι εκ της πορνειας αυτης και ου µετενοησεν. v.22 ιδου εγω αλλω αυτην εις κλινην και τους µοιχευοντας µετ αυτης εις ϑλιψιν µεγαλην εαν µη µετανοησωσιν εκ των εργων αυτης αυτων. v.23 και τα τεκνα αυτης αποκτενω εν ϑανατω και γνωσονται πασαι αι εκκλησιαι οτι εγω ειµι ο εραυνων ερευνων, νεφρους και καρδιας και δωσω υµιν εκαστω κατα τα εργα υµων. v.24 υµιν δε λεγω τοις και λοιποις τοις εν ϑυατειροις οσοι ουκ εχουσι εχουσιν την διδαχην ταυτην και οιτινες ουκ εγνωσαν τα αθεα αθη του σατανα ως λεγουσιν ου αλλω αλω εφ υµας αλλο αρος.

486 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 2:25 3:8 τ ν διδαχ ν ταύτην κα ο τινες ο κ γνωσαν τ άθη το σαταν ς 25 λέγουσιν ο άλω φ µ ς λλο άρος. πλ ν χετε κρατήσατε χρις 26 ο ν ξω. κα νικ ν κα τηρ ν χρι τέλους τ ργα µου δώσω 27 α τ ξουσίαν π τ ν θν ν. κα ποιµανε α το ς ν άβδ σιδηρ ς τ σκεύη τ κεραµικ συντρίβεται ς κ γώ ε ληφα παρά το πατρός 28, 29 µου. κα δώσω α τ τ ν στέρα τ ν πρωϊνόν. χων ο ς κουσάτω τί τ πνε µα λέγει τα ς κκλησίαις. 3 κα τ γγέλ τ ς ν σάρδεσιν κκλησίας γράψον τάδε λέγει χων τ πνεύµατα το ϑεο κα το ς πτ στέρας ο δά σου τ ργα τι τ 2 νοµα χεις τι ς κα νεκρ ς ε. γίνου γρηγορ ν κα στήριξον τ λοιπ µ λλει ποθανε ν ο γ ρ ε ρηκά σου τ ργα πεπληρωµένα 3 νώπιον το ϑεο. µνηµόνευε ο ν π ς ε ληφας κα κουσας κα τήρει κα µετανόησον ν ο ν µ γρηγορήσ ς ξω π σέ ς κλέπτης κα ο 4 µ γν ς ποίαν ραν ξω π σε. χεις λίγα νόµατα κα ν σάρδεσιν ο κ µόλυναν τ µάτια α τ ν κα περιπατήσουσιν µετ µο ν λευκο ς 5 τι ξιοί ε σιν. νικ ν ο τος περιβαλε ται ν µατίοις λευκο ς κα ο µ ξαλείψω τ νοµα α το κ τ ς ίβλου τ ς ω ς κα ξοµολογήσοµαι τ νοµα α το νώπιον το πατρός µου κα νώπιον τ ν γγέλων α το. 6, 7 χων ο ς κουσάτω τί τ πνε µα λέγει τα ς κκλησίαις. κα τ γγέλ τ ς ν ϕιλαδελφεί κκλησίας γράψον τάδε λέγει γιος ληθινός χων τ ν κλε δα το δαβίδ νοίγων κα ο δε ς κλείει κα κλείει κα 8 ο δε ς νοίγει. ο δά σου τ ργα δού δέδωκα νώπιόν σου ϑύραν νε γµένην κα ο δε ς δύναται κλε σαι α τήν τι µικρ ν χεις δύναµιν 9 κα τήρησάς µου τ ν λόγον κα ο κ ρνήσω τ νοµά µου. δού v.25 πλην ο εχετε κρατησατε χρις αχρις, ου αν ηξω. v.27 και ποιµανει αυτους εν α- δω σιδηρα ως τα σκευη τα κεραµικα συντριβησεται συντριβεται ως καγω ειληφα παρα του πατρος µου. 3 v.1 και τω αγγελω της εν σαρδεσιν εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο εχων τα επτα, πνευµατα του ϑεου και τους επτα αστερας οιδα σου τα εργα οτι το ονοµα εχεις οτι ης και νεκρος ει. v.2 γινου γρηγορων και στηρισον στηριξον τα λοιπα α εµελλον εµελλες µελλει αποβαλλειν αποθανειν ου γαρ ευρηκα σου τα εργα πεπληρωµενα ενωπιον του ϑεου µου. v.3 µνηµονευε ουν πως ειληφας [και και ηκουσας και τηρει] τηρει και µετανοησον εαν ουν µη γρηγορησης ηξω επι, σε, ως κλεπτης και ου µη γνως ποιαν ωραν ηξω επι σε. v.4 αλλα αλλ εχεις ολιγα εχεις ονοµατα και εν σαρδεσιν α ουκ εµολυναν τα ιµατια αυτων και περιπατησουσι περιπατησουσιν µετ εµου εν λευκοις οτι αξιοι εισιν. v.5 ο νικων ουτως ουτος, περιβαλειται εν ιµατιοις λευκοις και ου µη εξαλειψω το ονοµα αυτου εκ της ιβλου της ωης και οµολογησω εξοµολογησοµαι το ονοµα αυτου ενωπιον του πατρος µου και ενωπιον των αγγελων αυτου. v.7 και τω αγγελω της εν ϕιλαδελφεια εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αγιος ο αληθινος ο εχων την κλειν κλειδα του, δαδ δαβιδ δαυιδ ο ανοιγων και ουδεις κλεισει αυτην ει µη ο ανοιγων κλειει και κλειει κλειων και ουδεις ανοιξει ανοιγει. v.8 οιδα σου τα εργα ιδου δεδωκα ενωπιον σου ϑυραν ηνεωγµενην ανεωγµενην, ην και ουδεις δυναται κλεισαι αυτην οτι µικραν εχεις δυναµιν και ετηρησας µου τον λογον και ουκ ηρνησω το ονοµα µου.

3:9 20 ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ 487 διδωµι κ τ ς συναγωγ ς το σαταν τ ν λεγόντων αυτο ς ουδαίους ε ναι κα ο κ ε σ ν λλ ψεύδονται δού ποιήσω α το ς να ξωσιν κα προσκυνήσωσιν νώπιον τ ν ποδ ν σου κα γν σιν τι γ γάπησά σε. τι τήρησας τ ν λόγον τ ς ποµον ς µου κ γώ σε τηρήσω κ 10 τ ς ρας το πειρασµο τ ς µελλούσης ρχεσθαι π τ ς ο κουµένης λης πειράσαι το ς κατοικο ντας π τ ς γ ς. δού ρχοµαι ταχύ 11 κράτει χεις να µηδε ς λάβ τ ν στέφανόν σου. νικ ν ποιήσω 12 α τ ν στ λον ν τ να το ϑεο µου κα ξω ο µ ξέλθ τι κα γράψω π α τ ν τ νοµα το ϑεο µου κα τ νοµα τ ς πόλεως το ϑεο µου τ ς καιν ς ερουσαλήµ καταβαίνουσα κ το ο ρανο π το ϑεο µου κα τ νοµά µου τ καινόν. χων ο ς κουσάτω 13 τί τ πνε µα λέγει τα ς κκλησίαις. κα τ γγέλ τ ς κκλησίας 14 λαοδικέων γράψον τάδε λέγει µήν µάρτυς πιστ ς κα ληθινός ρχ τ ς κτίσεως το ϑεο. ο δά σου τ ργα τι ο τε ψυχρ ς ε 15 ο τε εστός φελον ψυχρ ς ε ης εστός. ο τως τι χλιαρ ς ε κα 16 ο τε ψυχρός ο τε εστ ς µέλλω σε µέσαι κ το στόµατός µου. τι 17 λέγεις τι πλούσιός ε µι κα πεπλούτηκα κα ο δεν ς χρείαν χω κα ο κ ο δας τι σ ε ταλαίπωρος κα λεειν ς κα πτωχ ς κα τυφλ ς κα γυµνός. συµβουλεύω σοι γοράσαι παρ µο χρυσίον πεπυρωµένον κ 18 πυρ ς να πλουτήσ ς κα µάτια λευκ να περιβάλ κα µ ϕανερωθ α σχύνη τ ς γυµνότητός σου κα κολλούριον γχρ σον το ς φθαλµούς σου να λέπ ς. γ σους ν ϕιλ λέγχω κα παιδεύω ήλωσον 19 ο ν κα µετανόησον. δού στηκα π τ ν ϑύραν κα κρούω άν τις 20 v.9 ιδου διδω διδωµι, εκ της συναγωγης του σατανα των λεγοντων εαυτους ιουδαιους ειναι και ουκ εισιν αλλα ψευδονται ιδου ποιησω αυτους ινα ηξουσιν ηξωσι ηξωσιν και προσκυνησουσιν προσκυνησωσιν, ενωπιον των ποδων σου και γνωσιν οτι εγω ηγαπησα σε. v.11 ιδου ερχοµαι ταχυ κρατει ο εχεις ινα µηδεις λαβη τον στεφανον σου. v.12 ο νικων ποιησω αυτον στυλον εν τω ναω του ϑεου µου και εξω ου µη εξελθη ετι και γραψω επ αυτον το ονοµα του ϑεου µου και το ονοµα της πολεως του ϑεου µου της καινης ιερουσαληµ η καταβαινει, Ακαταβαινουσα εκ του ουρανου απο του ϑεου µου και το ονοµα [µου] µου το καινον. v.14 και τω αγγελω της εν λαοδικεια εκκλησιας λαοδικεων γραψον ταδε λεγει ο αµην ο µαρτυς ο πιστος και αληθινος η αρχη της κτισεως του ϑεου. v.15 οιδα σου τα εργα οτι ουτε ψυχρος ει ουτε εστος οφελον ψυχρος ης ειης η εστος. v.16 ουτως οτι χλιαρος ει και ουτε ου εστος ουτε ψυχρος ουτε εστος µελλω σε εµεσαι εκ του στοµατος µου. v.17 οτι λεγεις οτι πλουσιος ειµι και πεπλουτηκα και ουδεν ουδενος, χρειαν εχω και ουκ οιδας οτι συ ει ο ταλαιπωρος και ο ελεεινος και πτωχος και τυφλος και γυµνος. v.18 συµβουλευω σοι αγορασαι χρυσιον παρ εµου χρυσιον πεπυρωµενον εκ πυρος ινα πλουτησης και ιµατια λευκα ινα περιβαλη και µη ϕανερωθη η αισχυνη της γυµνοτητος σου και κολλουριον κολλυριον ινα εγχριση εγχρισαι κολλουριον εγχρισον τους οφθαλµους σου ινα λεπης. v.19 εγω οσους εαν ϕιλω ελεγχω και παιδευω ηλευε ηλωσον, ουν και µετανοησον. v.20 ιδου εστηκα επι την ϑυραν και κρουω εαν τις ακουση της ϕωνης µου και ανοιξη την ϑυραν [και] και εισελευσοµαι προς αυτον και δειπνησω µετ αυτου και αυτος µετ εµου.

488 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 3:21 4:8 κούσ τ ς ϕων ς µου κα νοίξ τ ν ϑύραν ε σελεύσοµαι πρ ς α τ ν 21 κα δειπνήσω µετ α το κα α τ ς µετ µο. νικ ν δώσω α τ καθίσαι µετ µο ν τ ϑρόν µου ς κ γ νίκησα κα κάθισα µετ 22 το πατρός µου ν τ ϑρόν α το. χων ο ς κουσάτω τί τ πνε µα λέγει τα ς κκλησίαις. 4 µετ τα τα ε δον κα δού ϑύρα νε γµένη ν τ ο ραν κα ϕων πρώτη ν κουσα ς σάλπιγγος λαλούσης µετ µο λέγουσα νάβα 2 δε κα δείξω σοι δε γενέσθαι µετ τα τα. κα ε θέως γενόµην ν πνεύµατι κα δού ϑρόνος κειτο ν τ ο ραν κα π το ϑρόνου 3 καθήµενος. κα καθήµενος ν µοιος ράσει λίθ άσπιδι κα σαρ- 4 δίν κα ρις κυκλόθεν το ϑρόνου µοιος ράσει σµαραγδίν. κα κυκλόθεν το ϑρόνου ϑρόνοι ε κοσι κα τέσσαρες κα π το ς ϑρόνους ε δον το ς ε κοσι κα τέσσαρας πρεσβυτέρους καθηµένους περιβεβλη- µένους ν µατίοις λευκο ς κα σχον π τ ς κεφαλ ς α τ ν στεφάνους 5 χρυσο ς. κα κ το ϑρόνου κπορεύονται στραπα κα ρονταί κα ϕωνα κα πτ λαµπάδες πυρ ς καιόµεναι νώπιον το ϑρόνου α ε σιν 6 τ πτ πνεύµατα το ϑεο. κα νώπιον το ϑρόνου ϑάλασσα αλίνη µοία κρυστάλλ κα ν µέσ το ϑρόνου κα κύκλ το ϑρόνου τέσ- 7 σαρα α γέµοντα φθαλµ ν µπροσθεν κα πισθεν. κα τ ον τ πρ τον µοιον λέοντι κα τ δεύτερον ον µοιον µόσχ κα τ τρίτον ον χον τ πρόσωπον ς νθρωπος κα τ τέταρτον ον µοιον ετ 8 πετωµέν. κα τέσσαρα α ν καθ αυτ ε χον ν πτέρυγας ξ κυκλό- ϑεν κα σωθεν γέµοντα φθαλµ ν κα νάπαυσιν ο κ χουσιν µέρας 4 v.1 µετα ταυτα ειδον και ιδου ϑυρα ανεωγµενη ηνεωγµενη εν τω ουρανω και η ϕωνη η πρωτη ην ηκουσα ως σαλπιγγος λαλουσης µετ εµου λεγων λεγουσα, αναβα ωδε και δειξω σοι α δει γενεσθαι µετα ταυτα. v.2 και, ευθεως εγενοµην εν πνευµατι και ιδου ϑρονος εκειτο εν τω ουρανω και επι τον του ϑρονον ϑρονου καθηµενος. v.3 και ο καθηµενος ην οµοιος ορασει λιθω ιασπιδι και σαρδιω σαρδινω και ιρις κυκλοθεν του ϑρονου οµοιως οµοια Αοµοιος ορασει σµαραγδινω. v.4 και κυκλοθεν του ϑρονου ϑρονους ϑρονοι, κδ εικοσι και τεσσαρες και επι τους ϑρονους ειδον τους, κδ εικοσι και τεσσαρας πρεσβυτερους καθηµενους περιβεβληµενους εν ιµατιοις λευκοις και εσχον επι τας κεφαλας αυτων στεφανους χρυσους. v.5 και εκ του ϑρονου εκπορευονται αστραπαι και ρονται και ϕωναι και ρονται και επτα λαµπαδες πυρος καιοµεναι ενωπιον του ϑρονου α αυτου αι, εισιν τα επτα πνευµατα του ϑεου. v.6 και ενωπιον του ϑρονου ως ϑαλασσα υαλινη οµοια κρυσταλλω και εν µεσω του ϑρονου και κυκλω του ϑρονου τεσσαρα ωα γεµοντα οφθαλµων εµπροσθεν και οπισθεν. v.7 και το ωον το πρωτον οµοιον λεοντι και το δευτερον ωον οµοιον µοσχω και το τριτον ωον εχων εχον, το προσωπον ως ανθρωπου ανθρωπος, και το τεταρτον [ ωον] ωον οµοιον αετω πετοµενω πετωµενω. v.8 και τα [τα] τεσσαρα ωα εν καθ εν εαυτο εχον ειχον αυτων εχων ανα πτερυγας εξ κυκλοθεν και εσωθεν γεµουσιν γεµοντα οφθαλµων και αναπαυσιν ουκ εχουσιν ηµερας και νυκτος λεγοντες λεγοντα αγιος αγιος αγιος κυριος ο ϑεος ο παντοκρατωρ ο ην και ο ων και ο ερχοµενος.

4:9 5:7 ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ 489 κα νυκτ ς λέγοντα γιος γιος γιος κύριος ϑε ς παντοκράτωρ ν κα ν κα ρχόµενος. κα ταν δώσουσιν τ α δόξαν κα τιµ ν 9 κα ε χαριστίαν τ καθηµέν π το ϑρόνου τ ντι ε ς το ς α νας τ ν α ώνων. πεσο νται ο ε κοσι κα τέσσαρες πρεσβύτεροι νώπιον το 10 καθηµένου π το ϑρόνου κα προσκυνο σιν τ ντι ε ς το ς α νας τ ν α ώνων κα άλλουσιν το ς στεφάνους α τ ν νώπιον το ϑρόνου λέγοντες. ξιος ε κύριε λαβε ν τ ν δόξαν κα τ ν τιµ ν κα τ ν δύναµιν 11 τι σ κτισας τ πάντα κα δι τ ϑέληµά σου ε σιν κα κτίσθησαν. κα ε δον π τ ν δεξι ν το καθηµένου π το ϑρόνου ιβλίον γε- 5 γραµµένον σωθεν κα πισθεν κατεσφραγισµένον σφραγ σιν πτά. κα 2 ε δον γγελον σχυρ ν κηρύσσοντα ϕων µεγάλ τίς στιν ξιος νο ξαι τ ιβλίον κα λ σαι τ ς σφραγ δας α το. κα ο δε ς δύνατο ν τ 3 ο ραν ο δ π τ ς γ ς ο δ ποκάτω τ ς γ ς νο ξαι τ ιβλίον ο δ λέπειν α τό. κα γ κλαιον πολλ τι ο δε ς ξιος ε ρέθη νο ξαι 4 κα ναγν ναι τ ιβλίον ο τε λέπειν α τό. κα ε ς κ τ ν πρεσβυτέ- 5 ων λέγει µοι µ κλα ε δού νίκησεν λέων ν κ τ ς ϕυλ ς ούδα ίζα δαβίδ νο ξαι τ ιβλίον κα λ σαι τ ς πτ σφραγ δας α το. κα 6 ε δον κα δού ν µέσ το ϑρόνου κα τ ν τεσσάρων ων κα ν µέσ τ ν πρεσβυτέρων ρνίον στηκ ς ς σφαγµένον χον κέρατα πτ κα φθαλµο ς πτά ο ε σιν τ πτ το ϑεο πνεύµατα τ πεσταλµένα ε ς π σαν τ ν γ ν. κα λθεν κα ε ληφεν τ ιβλίον κ τ ς δεξι ς το 7 καθηµένου π το ϑρόνου. κα τε λαβεν τ ιβλίον τ τέσσαρα α 8 v.9 και οταν δωσι δωσουσιν τα ωα δοξαν και τιµην και ευχαριστιαν τω καθηµενω επι τω του, ϑρονω ϑρονου, τω ωντι εις τους αιωνας των αιωνων. v.10 πεσουνται οι κδ εικοσι και τεσσαρες πρεσβυτεροι ενωπιον του καθηµενου επι του ϑρονου και προσκυνησουσιν προσκυνησουσι προσκυνουσιν τω ωντι εις τους αιωνας των αιωνων και αλουσιν αλουσι αλλουσιν τους στεφανους αυτων ενωπιον του ϑρονου λεγοντες. v.11 αξιος ει ο κυριος και ο ϑεος ηµων ο αγιος κυριε λαβειν την δοξαν και την τιµην και την δυναµιν οτι συ εκτισας [τα] τα παντα και δια το ϑεληµα σου ησαν εισι εισιν και εκτισθησαν. 5 v.1 και ειδον επι την δεξιαν του καθηµενου επι του ϑρονου ιβλιον γεγραµµενον εσωθεν και εξωθεν οπισθεν κατεσφραγισµενον σφραγισιν επτα. v.2 και ειδον αγγελον ισχυρον κηρυσσοντα εν ϕωνη µεγαλη τις εστιν αξιος εστιν ανοιξαι το ιβλιον και λυσαι τας σφραγιδας αυτου. v.3 και ουδεις εδυνατο ηδυνατο εν τω ουρανω [ανω] ουτε ουδε επι της γης ουτε ουδε υποκατω της γης ανοιξαι το ιβλιον ουτε ουδε λεπειν αυτο. v.4 και εγω, εκλαιον πολυ πολλα οτι ουδεις αξιος ευρεθη ανοιξαι και αναγνωναι το ιβλιον ουτε λεπειν αυτο. v.5 και εις εκ των πρεσβυτερων λεγει µοι µη κλαιε ιδου ενικησεν ο λεων ο ων εκ της ϕυλης ιουδα η ιζα δαυιδ δαδ δαβιδ ανοιξαι το ιβλιον και λυσαι τας επτα σφραγιδας αυτου. v.6 και ειδον και ιδου εν µεσω του ϑρονου και των τεσσαρων ωων και εν µεσω των πρεσβυτερων αρνιον εστηκος ως εσφαγµενον εχων εχον, κερατα επτα και οφθαλµους επτα α οι εισι εισιν τα [επτα] επτα, πνευµατα του ϑεου αποστελλοµενα πνευµατα τα απεσταλµενα απεσταλµενοι εις πασαν την γην. v.7 και ηλθε ηλθεν και ειληφεν το ιβλιον εκ της δεξιας του καθηµενου επι του ϑρονου.

490 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 5:8 6:3 κα ο ε κοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι πεσον νώπιον το ρνίου χοντες καστος κιθάρας κα ϕιάλας χρυσ ς γεµούσας ϑυµιαµάτων α ε σιν α 9 προσευχα τ ν γίων. κα δουσιν δ ν καιν ν λέγοντες ξιος ε λαβε ν τ ιβλίον κα νο ξαι τ ς σφραγ δας α το τι σφάγης κα γόρασας τ ϑε µ ς ν τ α µατί σου κ πάσης ϕυλ ς κα γλώσσης κα λαο 10 κα θνους. κα ποίησας µ ς τ ϑε µ ν ασιλε ς κα ερε ς κα α- 11 σιλεύσοµεν π τ ς γ ς. κα ε δον κα κουσα ϕων ν γγέλων πολλ ν κύκλοθεν το ϑρόνου κα τ ν ων κα τ ν πρεσβυτέρων κα χιλιάδες 12 χιλιάδων. λέγοντες ϕων µεγάλ ξιόν στιν τ ρνίον τ σφαγµένον λαβε ν τ ν δύναµιν κα πλο τον κα σοφίαν κα σχ ν κα τιµ ν κα δό- 13 ξαν κα ε λογίαν. κα π ν κτίσµα στιν ν τ ο ραν κα ν τ γ κα ποκάτω τ ς γ ς κα π τ ς ϑαλάσσης στίν κα τ ν α το ς πάντα κουσα λέγοντας τ καθηµέν π το ϑρόνο κα τ ρνί ε λογία 14 κα τιµ κα δόξα κα τ κράτος ε ς το ς α νας τ ν α ώνων. κα τ τέσσαρα α λεγον µήν κα ο ε κοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι πεσαν κα προσεκύνησαν ντι ε ς το ς α ωνας τ ν α ώνων. 6 κα ε δον τε νοιξεν τ ρνίον µίαν κ τ ν σφραγίδων κα κουσα ν ς κ τ ν τεσσάρων ων λέγοντος ς ϕων ς ροντ ς ρχου κα λέπε. 2 κα ε δον κα δού ππος λευκός κα καθήµενος π α τ χων τόξον 3 κα δόθη α τ στέφανος κα ξ λθεν νικ ν κα να νικήσ. κα τε νοιξεν τ ν δευτέραν σφραγ δα κουσα το δευτέρου ου λέγοντος v.8 και οτε ελαβε ελαβεν το ιβλιον τα τεσσαρα ωα και οι εικοσι κδ τεσσαρες εικοσιτεσσαρες πρεσβυτεροι επεσαν επεσον, ενωπιον του αρνιου εχοντες εκαστος κιθαραν κιθαρας και ϕιαλας χρυσας γεµουσας ϑυµιαµατων αι εισιν [αι] αι προσευχαι των αγιων. v.9 και αδουσιν ωδην καινην λεγοντες αξιος ει λαβειν το ιβλιον και ανοιξαι τας σφραγιδας αυτου οτι εσφαγης και ηγορασας τω ϑεω ηµας, εν τω αιµατι σου εκ πασης ϕυλης και γλωσσης και λαου και εθνους. v.10 και εποιησας αυτους ηµας τω ϑεω ηµων ασιλειαν ασιλεις, και ιερεις και ασιλευσουσιν ασιλευσοµεν επι της γης. v.11 και ειδον και ηκουσα ως ϕωνην αγγελων πολλων κυκλω κυκλοθεν του ϑρονου και των ωων και των πρεσβυτερων και ην, ο, αριθµος, αυτων, µυριαδες, µυριαδων, και, χιλιαδες χιλιαδων. v.12 λεγοντες ϕωνη µεγαλη αξιον εστι εστιν το αρνιον το εσφαγµενον λαβειν την δυναµιν και [τον] πλουτον και σοφιαν και ισχυν και τιµην και δοξαν και ευλογιαν. v.13 και παν κτισµα ο [εστιν] εστιν εν τω ουρανω και επι εν της τη γης γη και υποκατω της γης και επι της ϑαλασσης εστι α εστιν και τα εν αυτοις παντας παντα ηκουσα λεγοντας τω καθηµενω επι τω του, ϑρονω ϑρονου, και τω αρνιω η ευλογια και η τιµη και η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αµην. v.14 και τα τεσσαρα ωα λεγοντα το ελεγον αµην και οι εικοσιτεσσαρες πρεσβυτεροι επεσον επεσαν και προσεκυνησαν ωντι εις τους αιωνας των αιωνων. 6 v.1 και ειδον οτι οτε ηνοιξε ηνοιξεν το αρνιον µιαν εκ των επτα σφραγιδων και ηκουσα ενος εκ των τεσσαρων ωων λεγοντος ως ϕωνη ϕωνης ροντης ερχου και, ιδε λεπε. v.2 και ειδον και ιδου ιππος λευκος και ο καθηµενος επ αυτον αυτω εχων τοξον και εδοθη αυτω στεφανος και εξηλθε εξηλθεν νικων και ινα νικηση. v.3 και οτε ηνοιξε ηνοιξεν την σφραγιδα την δευτεραν σφραγιδα, ηκουσα του δευτερου ωου λεγοντος ερχου και λεπε.

6:4 12 ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ 491 ρχου κα λέπε. κα ξ λθεν λλος ππος πυρρός κα τ καθηµέν 4 π α τ δόθη α τ λαβε ν τ ν ε ρήνην π τ ς γ ς κα να λλήλους σφάξωσιν κα δόθη α τ µάχαιρα µεγάλη. κα τε νοιξεν τ ν τρίτην 5 σφραγ δα κουσα το τρίτου ου λέγοντος ρχου κα λέπε κα ε δον κα δού ππος µέλας κα καθήµενος π α τ χων υγ ν ν τ χειρ α το. κα κουσα ϕων ν ν µέσ τ ν τεσσάρων ων λέγουσαν χο νιξ 6 σίτου δηναρίου κα τρε ς χοίνικες κριθ ς δηναρίου κα τ λαιον κα τ ν ο νον µ δικήσ ς. κα τε νοιξεν τ ν σφραγ δα τ ν τετάρτην 7 κουσα ϕων ν το τετάρτου ου λέγουσαν ρχου κα λέπε. κα 8 ε δον κα δού ππος χλωρός κα καθήµενος πάνω α το νοµα α τ ϑάνατος κα δης κολούθει µετ α το κα δόθη α το ς ξουσία ποκτε ναι π τ τέταρτον τ ς γ ς ν οµφαί κα ν λιµ κα ν ϑανάτ κα π τ ν ϑηρίων τ ς γ ς. κα τε νοιξεν τ ν πέµπτην σφραγ δα 9 ε δον ποκάτω το ϑυσιαστηρίου τ ς ψυχ ς τ ν σφαγµένων δι τ ν λόγον το ϑεο κα δι τ ν µαρτυρίαν ν ε χον. κα κραζον ϕων 10 µεγάλ λέγοντες ως πότε δεσπότης γιος κα ληθινός ο κρίνεις κα κδικε ς τ α µα µ ν π τ ν κατοικούντων π τ ς γ ς. κα 11 δόθησαν κάστοις στολα λευκα κα ρρέθη α το ς να ναπαύσωνται τι χρόνον µικρόν ως ο πληρωσονται κα ο σύνδουλοι α τ ν κα ο δελφο α τ ν ο µέλλοντες ποκτείνεσθαι ς κα α τοί. κα ε δον 12 τε νοιξεν τ ν σφραγ δα τ ν κτην κα δού σεισµ ς µέγας γένετο v.4 και εξηλθεν αλλος ιππος πυρος πυρρος και τω καθηµενω επ αυτον αυτω εδοθη αυτω λαβειν την ειρηνην εκ απο της γης και ινα αλληλους σφαξουσιν σφαξωσι σφαξωσιν και εδοθη αυτω µαχαιρα µεγαλη. v.5 και οτε ηνοιξεν ηνοιξε την σφραγιδα την τριτην σφραγιδα ηκουσα του τριτου ωου λεγοντος ερχου και ιδε λεπε και ειδον και ιδου ιππος µελας και ο καθηµενος επ αυτον αυτω εχων υγον εν τη χειρι αυτου. v.6 και ηκουσα ως ϕωνην εν µεσω των τεσσαρων ωων λεγουσαν χοινιξ σιτου δηναριου και τρεις χοινικες κριθων κριθης, δηναριου και το ελαιον και τον οινον µη αδικησης. v.7 και οτε ηνοιξε ηνοιξεν την σφραγιδα την τεταρτην ηκουσα ϕωνην του τεταρτου ωου λεγοντος λεγουσαν ερχου και, ιδε λεπε. v.8 και ειδον και ιδου ιππος χλωρος και ο καθηµενος επανω αυτου ονοµα αυτω [ο] ο, ϑανατος και ο αδης ηκολουθει αυτω ακολουθει µετ αυτου και εδοθη αυτω αυτοις εξουσια αποκτειναι επι το τεταρτον της γης αποκτειναι εν οµφαια και εν λιµω και εν ϑανατω και υπο των ϑηριων της γης. v.9 και οτε ηνοιξε ηνοιξεν την πεµπτην σφραγιδα ειδον υποκατω του ϑυσιαστηριου τας ψυχας των εσφαγµενων δια τον λογον του ϑεου και δια την µαρτυριαν του αρνιου ην ειχον. v.10 και εκραξαν εκραζον ϕωνη µεγαλη λεγοντες εως ποτε ο δεσποτης ο αγιος και ο αληθινος ου κρινεις και εκδικεις το αιµα ηµων εκ απο των κατοικουντων επι της γης. v.11 και εδοθη αυτοις εκαστω στολη λευκη εδοθησαν εκαστοις στολαι λευκαι και ερρεθη αυτοις ινα αναπαυσονται αναπαυσωνται, ετι χρονον µικρον εως [ου] ου πληρωσωσι πληρωθωσιν πληρωσονται και οι συνδουλοι αυτων και οι αδελφοι αυτων [και] οι µελλοντες αποκτεννεσθαι αποκτενεσθαι αποκτεινεσθαι ως και αυτοι. v.12 και ειδον οτε ηνοιξε ηνοιξεν την σφραγιδα την εκτην και ιδου σεισµος µεγας εγενετο και ο ηλιος εγενετο µελας εγενετο ως σακκος τριχινος και η σεληνη ολη [ολη] εγενετο ως αιµα.

492 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 6:13 7:5 κα λιος γένετο µέλας ς σάκκος τρίχινος κα σελήνη γένετο ς 13 α µα. κα ο στέρες το ο ρανο πεσαν ε ς τ ν γ ν ς συκ άλλει 14 το ς λύνθους α τ ς π µεγάλου νέµου σειοµένη. κα ο ραν ς πεχωρίσθη ς ιβλίον ε λισσόµενον κα π ν ρος κα ν σος κ τ ν 15 τόπων α τ ν κινήθησαν. κα ο ασιλε ς τ ς γ ς κα ο µεγιστ νες κα ο πλούσιοι κα ο χιλίαρχοι κα ο δυνατο κα π ς δο λος κα π ς λεύθερος κρυψαν αυτο ς ε ς τ σπήλαια κα ε ς τ ς πέτρας τ ν 16 ρέων. κα λέγουσιν το ς ρεσιν κα τα ς πέτραιςµ πέσετε φ µ ς κα κρύψατε µ ς π προσώπου το καθηµένου π το ϑρόνου κα π 17 τ ς ργ ς το ρνίου. τι λθεν µέρα µεγάλη τ ς ργ ς α το κα τίς δύναται σταθ ναι. 7 κα µετ τα τα ε δον τέσσαρας γγέλους στ τας π τ ς τέσσαρας γωνίας τ ς γ ς κρατο ντας το ς τέσσαρας νέµους τ ς γ ς να µ πνέ 2 νεµος π τ ς γ ς µήτε π τ ς ϑαλάσσης µήτε π π ν δένδρον. κα ε δον λλον γγελον ναβάντα π νατολ ς λίου χοντα σφραγ δα ϑεο ντος κα κραξεν ϕων µεγάλ το ς τέσσαρσιν γγέλοις ο ς δόθη α - 3 το ς δικ σαι τ ν γ ν κα τ ν ϑάλασσαν. λέγων µ δικήσητε τ ν γ ν µήτε τ ν ϑάλασσαν µήτε τ δένδρα χρις ο σφραγίζωµεν το ς δούλους 4 το ϑεο µ ν π τ ν µετώπων α τ ν. κα κουσα τ ν ριθµ ν τ ν σφραγισµένων µ δ χιλιάδες σφραγισµένοι κ πάσης ϕυλ ς υ ν σ- 5 αήλ. κ ϕυλ ς ούδα ι β χιλιάδες σφραγισµένοι κ ϕυλ ς ουβ ν ι β 6 χιλιάδες σφραγισµένοι κ ϕυλ ς γ δ ι β χιλιάδες σφραγισµένοι. κ v.13 και οι αστερες του ουρανου επεσον επεσαν εις την γην ως συκη αλουσα αλλει τους ολυνθους αυτης υπο µεγαλου ανεµου µεγαλου σειοµενη. v.14 και ο ουρανος απεχωρισθη ως ιβλιον ελισσοµενον ειλισσοµενον και παν ορος και νησος εκ των τοπων αυτων εκινηθησαν. v.15 και οι ασιλεις της γης και οι µεγιστανες και οι πλουσιοι και οι χιλιαρχοι και οι πλουσιοι και οι ισχυροι δυνατοι και πας δουλος και [πας] πας ελευθερος εκρυψαν εαυτους εις τα σπηλαια και εις τας πετρας των ορεων. v.16 και λεγουσι λεγουσιν τοις ορεσι ορεσιν και ταις πετραις πεσετε εφ ηµας και κρυψατε ηµας απο προσωπου του καθηµενου επι του ϑρονου και απο της οργης του αρνιου. v.17 οτι ηλθεν η ηµερα η µεγαλη της οργης αυτων αυτου, και τις δυναται σταθηναι. 7 v.1 και, µετα τουτο ταυτα ειδον τεσσαρας αγγελους εστωτας επι τας τεσσαρας γωνιας της γης κρατουντας τους τεσσα- ας ανεµους της γης ινα µη πνεη ανεµος επι της γης µητε επι της ϑαλασσης µητε επι τι παν δενδρον. v.2 και ειδον αλλον αγγελον αναβαινοντα, αναβαντα απο ανατολης ηλιου εχοντα σφραγιδα ϑεου ωντος και εκραξε εκραξεν ϕωνη µεγαλη τοις τεσσαρσιν αγγελοις οις εδοθη αυτοις αδικησαι την γην και την ϑαλασσαν. v.3 λεγων µη αδικησητε την γην µητε την ϑαλασσαν µητε τα δενδρα αχρι αχρις, ου, σφραγισωµεν, σφραγιζωµεν τους δουλους του ϑεου ηµων επι των µετωπων αυτων. v.4 και ηκουσα τον αριθµον των εσφραγισµενων εκατον και τεσσαρακοντα τεσσερακοντα τεσσαρες µδ χιλιαδες εσφραγισµενοι εκ πασης ϕυλης υιων ισραηλ. v.5 εκ ϕυλης ιουδα δωδεκα ιβ χιλιαδες [εσφραγισµενοι] εσφραγισµενοι εκ ϕυλης ουβιµ ουβην ιβ, δωδεκα χιλιαδες εσφραγισµενοι εκ ϕυλης γαδ δωδεκα ιβ, χιλιαδες εσφραγισµενοι.

7:6 15 ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ 493 ϕυλ ς σ ρ ι β χιλιάδες σφραγισµένοι κ ϕυλ ς νεφθαλείµ ι β χιλιάδες σφραγισµένοι κ ϕυλ ς µανασσ ι β χιλιάδες σφραγισµένοι. κ 7 ϕυλ ς συµε ν ι β χιλιάδες σφραγισµένοι κ ϕυλ ς λευ ι β χιλιάδες σφραγισµένοι κ ϕυλ ς σαχάρ ι β χιλιάδες σφραγισµένοι. κ ϕυ- 8 λ ς αβουλ ν ι β χιλιάδες σφραγισµένοι κ ϕυλ ς ωσ φ ι β χιλιάδες σφραγισµένοι κ ϕυλ ς ενιαµ ν ι β χιλιάδες σφραγισµένοι. µετ 9 τα τα ε δον κα δού χλος πολύς ν ριθµ σαι α τ ν ο δε ς δύνατο κ παντ ς θνους κα ϕυλ ν κα λα ν κα γλωσσ ν στ τες νώπιον το ϑρόνου κα νώπιον το ρνίου περιβεβληµένοι στολ ς λευκάς κα ϕοίνικες ν τα ς χερσ ν α τ ν. κα κράζοντες ϕων µεγάλ λέγοντες 10 σωτηρία τ καθηµέν π το ϑρόνου το ϑεο µ ν κα τ ρνί. κα 11 πάντες ο γγελοι στήκεσαν κύκλ το ϑρόνου κα τ ν πρεσβυτέρων κα τ ν τεσσάρων ων κα πεσον νώπιον το ϑρόνου π πρόσωπον α τ ν κα προσεκύνησαν τ ϑε. λέγοντες µήν ε λογία κα δόξα 12 κα σοφία κα ε χαριστία κα τιµ κα δύναµις κα σχ ς τ ϑε µ ν ε ς το ς α νας τ ν α ώνων µήν. κα πεκρίθη ε ς εκ τ ν 13 πρεσβυτέρων λέγων µοι ο τοι ο περιβεβληµένοι τ ς στολ ς τ ς λευκ ς τίνες ε σ ν κα πόθεν λθον. κα ε ρηκα α τ κύριέ σ ο δας κα ε πέν 14 µοι ο τοί ε σιν ο ρχόµενοι κ τ ς ϑλίψεως τ ς µεγάλης κα πλυναν τ ς στολ ς α τ ν κα λεύκαναν στολ ς α τ ν ν τ α µατι το ρνίου. δι το τό ε σιν νώπιον το ϑρόνου το ϑεο κα λατρεύουσιν α τ 15 µέρας κα νυκτ ς ν τ να α το κα καθήµενος π το ϑρόνου v.6 εκ ϕυλης ασηρ δωδεκα ιβ, χιλιαδες εσφραγισµενοι εκ ϕυλης νεφθαλιµ νεφθαλειµ, δωδεκα ιβ, χιλιαδες εσφραγισµενοι εκ ϕυλης µανασση δωδεκα ιβ, χιλιαδες εσφραγισµενοι. v.7 εκ ϕυλης συµεων δωδεκα ιβ, χιλιαδες εσφραγισµενοι εκ ϕυλης λευι δωδεκα ιβ, χιλιαδες εσφραγισµενοι εκ ϕυλης ισσαχαρ ισαχαρ, δωδεκα ιβ, χιλιαδες εσφραγισµενοι. v.8 εκ ϕυλης αβουλων δωδεκα ιβ, χιλιαδες εσφραγισµενοι εκ ϕυλης ιωσηφ δωδεκα ιβ, χιλιαδες εσφραγισµενοι εκ ϕυλης ενιαµιν δωδεκα ιβ, χιλιαδες εσφραγισµενοι. v.9 µετα ταυτα ειδον και ιδου οχλος πολυς ον αριθµησαι αυτον ουδεις εδυνατο ηδυνατο εκ παντος εθνους και ϕυλων και λαων και γλωσσων εστωτας εστωτες ενωπιον του ϑρονου και ενωπιον του αρνιου περιβεβληµενους περιβεβληµενοι στολας λευκας και ϕοινικας ϕοινικες εν ταις χερσιν αυτων. v.10 και κραζουσιν κραζουσι κραζοντες ϕωνη µεγαλη λεγοντες η σωτηρια τω ϑεω, ηµων, τω, καθηµενω επι τω ϑρονω του ϑρονου του ϑεου ηµων και τω αρνιω. v.11 και παντες οι αγγελοι ειστηκεισαν εστηκεσαν κυκλω του ϑρονου και των πρεσβυτερων και των τεσσαρων ωων και επεσαν επεσον, ενωπιον του ϑρονου [αυτου] επι τα προσωπα προσωπον αυτων και προσεκυνησαν τω ϑεω. v.13 και απεκριθη εις εκ των πρεσβυτερων λεγων µοι ουτοι οι περιβεβληµενοι τας στολας τας λευκας τινες εισι εισιν και ποθεν ηλθον. v.14 και ειπον ειρηκα αυτω κυριε µου συ οιδας και ειπε ειπεν µοι ουτοι εισιν οι ερχοµενοι εκ της ϑλιψεως της µεγαλης και επλυναν τας στολας αυτων και ελευκαναν [αυτας] αυτας στολας αυτων εν τω αιµατι του αρνιου. v.15 δια τουτο εισιν ενωπιον του ϑρονου του ϑεου και λατρευουσιν αυτω ηµερας και νυκτος εν τω ναω αυτου και ο καθηµενος επι τω του ϑρονω ϑρονου σκηνωσει επ αυτους.

494 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 7:16 8:10 16 σκηνώσει π α τούς. ο πεινάσουσιν τι ο δ διψήσουσιν τι ο δ µ 17 πέσ π α το ς λιος ο δ π ν κα µα. τι τ ρνίον τ ναµέσον το ϑρόνου ποιµανε α τούς κα δηγήσει α το ς π ώσας πηγ ς δάτων κα ξαλείψει ϑε ς π ν δάκρυον π τ ν φθαλµ ν α τ ν. 8 κα τε νοιξεν τ ν σφραγ δα τ ν βδόµην γένετο σιγ ν τ ο ραν 2 ς µιώριον. κα ε δον το ς πτ γγέλους ο νώπιον το ϑεο στή- 3 κασιν κα δόθησαν α το ς πτ σάλπιγγες. κα λλος γγελος λθεν κα στάθη π τ ϑυσιαστήριον χων λιβανωτ ν χρυσο ν κα δόθη α τ ϑυµιάµατα πολλ να δώσ τα ς προσευχα ς τ ν γίων πάντων π 4 τ ϑυσιαστήριον τ χρυσο ν τ νώπιον το ϑρόνου. κα νέβη καπν ς τ ν ϑυµιαµάτων τα ς προσευχα ς τ ν γίων κ χειρ ς το γγέλου 5 νώπιον το ϑεο. κα ε ληφεν γγελος τ λιβανωτόν κα γέµισεν α τ κ το πυρ ς το ϑυσιαστηρίου κα βαλεν ε ς τ ν γ ν κα γέ- 6 νοντο ϕωνα κα ροντα κα στραπα κα σεισµός. κα ο πτ γγελοι 7 χοντες τ ς πτ σάλπιγγας τοίµασαν εα το ς να σαλπίσωσιν. κα πρ τος γγελος σάλπισεν κα γένετο χάλαζα κα π ρ µεµιγµένα α µατι κα βλήθη ε ς τ ν γ ν κα τ τρίτον τ ν δένδρων κατεκάη κα 8 π ς χόρτος χλωρ ς κατεκάη. κα δεύτερος γγελος σάλπισεν κα ς ρος µέγα πυρ καιόµενον βλήθη ε ς τ ν ϑάλασσαν κα γένετο τ 9 τρίτον τ ς ϑαλάσσης α µα. κα πέθανεν τ τρίτον τ ν κτισµάτων τ ν ν 10 τ ϑαλάσσ τ χοντα ψυχάς κα τ τρίτον τ ν πλοίων διεφθάρη. κα τρίτος γγελος σάλπισεν κα πεσεν κ το ο ρανο στ ρ µέγας v.16 ου πεινασουσιν ετι ουδε διψησουσιν ετι ουδ ου ουδε µη πεση επ αυτους ο ηλιος ουδε παν καυµα. v.17 οτι το αρνιον το ανα µεσον αναµεσον του ϑρονου ποιµανει αυτους και οδηγησει αυτους επι ωης ωσας πηγας υδατων και εξαλειψει ο ϑεος παν δακρυον εκ απο των οφθαλµων αυτων. 8 v.1 και οτε, οταν ηνοιξε ηνοιξεν την σφραγιδα την εβδοµην εγενετο σιγη εν τω ουρανω ως ηµιωριον. v.2 και ειδον τους επτα αγγελους οι ενωπιον του ϑεου εστηκασι εστηκασιν και εδοθησαν αυτοις επτα σαλπιγγες. v.3 και αλλος αγγελος ηλθε ηλθεν και εσταθη επι του το ϑυσιαστηριου ϑυσιαστηριον εχων λιβανωτον χρυσουν και εδοθη αυτω ϑυµιαµατα πολλα ινα δωσει δωση, ταις προσευχαις των αγιων παντων επι το ϑυσιαστηριον το χρυσουν το ενωπιον του ϑρονου. v.5 και ειληφεν ο αγγελος τον το λιβανωτον και εγεµισεν αυτον αυτο εκ του πυρος του ϑυσιαστηριου και εβαλεν εις την γην και εγενοντο ϕωναι και ρονται και ϕωναι και αστραπαι και σεισµος. v.6 και οι επτα αγγελοι οι, εχοντες τας επτα σαλπιγγας ητοιµασαν αυτους εαυτους, ινα σαλπισωσι σαλπισωσιν. v.7 και ο πρωτος αγγελος εσαλπισεν εσαλπισε και εγενετο χαλαζα και πυρ µεµιγµενα εν αιµατι και εβληθη εις την γην και το τριτον της γης κατεκαη και το τριτον των δενδρων κατεκαη και πας χορτος χλωρος κατεκαη. v.8 και ο δευτερος αγγελος εσαλπισε εσαλπισεν και ως ορος µεγα πυρι καιοµενον εβληθη εις την ϑαλασσαν και εγενετο το τριτον της ϑαλασσης αιµα. v.9 και απεθανε απεθανεν το τριτον των κτισµατων των εν τη ϑαλασση τα εχοντα ψυχας και το τριτον των πλοιων διεφθαρησαν διεφθαρη,. v.10 και ο τριτος αγγελος εσαλπισε εσαλπισεν και επεσεν εκ του ουρανου αστηρ µεγας καιοµενος ως λαµπας και επεσεν επι το τριτον των ποταµων και επι τας πηγας των υδατων.

8:11 9:6 ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ 495 καιόµενος ς λαµπάς κα πεσεν π τ τρίτον τ ν ποταµ ν κα π τ ς πηγ ς δάτων. κα τ νοµα το στέρος λέγεται ψινθος κα γίνεται 11 τ τρίτον ε ς ψινθον κα πολλο νθρώπων πέθανον κ τ ν δάτων τι πικράνθησαν. κα τέταρτος γγελος σάλπισεν κα πλήγη τ 12 τρίτον το λίου κα τ τρίτον τ ς σελήνης κα τ τρίτον τ ν στέρων να σκοτισθ τ τρίτον α τ ν κα µέρα µ ϕαίν τ τρίτον α τ ς κα ν ξ µοίως. κα ε δον κα κουσα ν ς γγέλου πετωµένου ν 13 µεσουρανήµατι λέγοντος ϕων µεγάλ ο α ο α ο α το ς κατοικο σιν π τ ς γ ς κ τ ν λοιπ ν ϕων ν τ ς σάλπιγγος τ ν τρι ν γγέλων τ ν µελλόντων σαλπίζειν. κα πέµπτος γγελος σάλπισεν κα ε δον στέρα κ το ο ρα- 9 νο πεπτωκότα ε ς τ ν γ ν κα δόθη α τ κλε ς το ϕρέατος τ ς βύσσου. κα νοιξεν τ ϕρέαρ τ ς βύσσου κα νέβη καπν ς κ το 2 ϕρέατος ς καπν ς καµίνου µεγάλης κα σκοτίσθη λιος κα ρ κ το καπνο το ϕρέατος. κα κ το καπνο ξ λθον κρίδες ε ς 3 τ ν γ ν κα δόθη α τα ς ξουσία ς χουσιν ξουσίαν ο σκορπίοι τ ς γ ς. κα ρρέθη α τα ς να µ αδικήσωσιν τ ν χόρτον τ ς γ ς ο δ 4 π ν χλωρ ν ο δ π ν δένδρον ε µ το ς νθρώπους µόνους ο τινες ο κ χουσιν τ ν σφραγ δα το ϑεο π τ ν µετώπων α τ ν. κα δόθη 5 α τα ς να µ ποκτείνωσιν α τούς λλ να ασανισθ σιν µ νας πέντε κα ασανισµ ς α τ ν ς ασανισµ ς σκορπίου ταν παίσ νθρωπον. κα ν τα ς µέραις κείναις ητήσουσιν ο νθρωποι τ ν ϑάνατον 6 κα ο χ ε ρήσουσιν α τόν κα πιθυµήσουσιν ποθανε ν κα ϕεύξεται v.11 και το ονοµα του αστερος λεγεται ο αψινθος και εγενετο γινεται το τριτον των, υδατων, εις αψινθον και πολλοι των ανθρωπων απεθανον εκ των υδατων οτι επικρανθησαν. v.12 και ο τεταρτος αγγελος εσαλπισε εσαλπισεν και επληγη το τριτον του ηλιου και το τριτον της σεληνης και το τριτον των αστερων ινα σκοτισθη το τριτον αυτων και η ηµερα µη ϕανη ϕαινη, το τριτον αυτης και η νυξ οµοιως. v.13 και ειδον και ηκουσα ενος αετου αγγελου πετοµενου πετωµενου εν µεσουρανηµατι λεγοντος ϕωνη µεγαλη ουαι ουαι ουαι τους τοις, κατοικουντας κατοικουσιν, επι της γης εκ των λοιπων ϕωνων της σαλπιγγος των τριων αγγελων των µελλοντων σαλπιζειν. 9 v.1 και ο πεµπτος αγγελος εσαλπισε εσαλπισεν και ειδον αστερα εκ του ουρανου πεπτωκοτα εις την γην και εδοθη αυτω η κλεις του ϕρεατος της αβυσσου. v.2 [και και ηνοιξε ηνοιξεν το ϕρεαρ της αβυσσου] αβυσσου και ανεβη καπνος εκ του ϕρεατος ως καπνος καµινου καιοµενης µεγαλης και εσκοτωθη εσκοτισθη, ο ηλιος και ο αηρ εκ του καπνου του ϕρεατος. v.4 και ερρεθη αυταις ινα µη αδικησουσιν αδικησωσι αδικησωσιν τον χορτον της γης ουδε παν χλωρον ουδε παν δενδρον ει µη τους ανθρωπους µονους οιτινες ουκ εχουσι εχουσιν την σφραγιδα του ϑεου επι των µετωπων αυτων,. v.5 και εδοθη αυτοις αυταις, ινα µη αποκτεινωσιν αυτους αλλ ινα ασανισθησονται ασανισθωσι ασανισθωσιν µηνας πεντε και ο ασανισµος αυτων ως ασανισµος σκορπιου οταν παιση ανθρωπον. v.6 και εν ταις ηµεραις εκειναις ητησουσιν οι ανθρωποι τον ϑανατον και ου µη ουχ ευρησουσιν αυτον και επιθυµησουσιν αποθανειν και ϕευγει ϕευξεται, ο ϑανατος απ αυτων ο ϑανατος.

496 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 9:7 18 7 ϑάνατος π α τ ν. κα τ µοιώµατα τ ν κρίδων µοια πποις τοι- µασµένοις ε ς πόλεµον κα π τ ς κεφαλ ς α τ ν ς στέφανοι µοιοι 8 χρυσ κα τ πρόσωπα α τ ν ς πρόσωπα νθρώπων. κα ε χον τρίχας 9 ς τρίχας γυναικ ν κα ο δόντες α τ ν ς λεόντων σαν. κα ε χον ϑώρακας ς ϑώρακας σιδηρο ς κα ϕων τ ν πτερύγων α τ ν ς ϕω- 10 ν ρµάτων ππων πολλ ν τρεχόντων ε ς πόλεµον. κα χουσιν ο ρ ς µοίας σκορπίοις κα κέντρα ν ν τα ς ο ρα ς α τ ν κα ξουσία 11 α τ ν δικ σαι το ς νθρώπους µ νας πέντε. κα χουσιν φ α τ ν ασιλέα τ ν γγελον τ ς βύσσου νοµα α τ βραϊστ βαδδ ν κα ν 12 τ λληνικ νοµα χει πολλύων. ο α µία π λθεν δού ρχονται 13 τι δύο ο α µετ τα τα. κα κτος γγελος σάλπισεν κα κουσα ϕων ν µίαν κ τ ν τεσσάρων κεράτων το ϑυσιαστηρίου το χρυσο το 14 νώπιον το ϑεο. λέγουσαν τ κτ γγέλ ς ε χε τ ν σάλπιγγα λ σον το ς τέσσαρας γγέλους το ς δεδεµένους π τ ποταµ τ µεγάλ 15 ε φράτ. κα λύθησαν ο τέσσαρες γγελοι ο τοιµασµένοι ε ς τ ν ραν κα µέραν κα µ να κα νιαυτόν να ποκτείνωσιν τ τρίτον τ ν 16 νθρώπων. κα ριθµ ς στρατευµάτων το ππικο δύο µυριάδες µυ- 17 ιάδων κα κουσα τ ν ριθµ ν α τ ν. κα ο τως ε δον το ς ππους ν τ ράσει κα το ς καθηµένους π α τ ν χοντας ϑώρακας πυρίνους κα ακινθίνους κα ϑειώδεις κα α κεφαλα τ ν ππων ς κεφαλα λεόντων κα κ τ ν στοµάτων α τ ν κπορεύεται π ρ κα καπν ς κα 18 ϑε ον. π τ ν τρι ν τούτων πεκτάνθησαν τ τρίτον τ ν νθρώπων κ το πυρ ς κα κ το καπνο κα κ το ϑείου το κπορευοµένου 19 κ τ ν στοµάτων α τ ν. α γ ρ ξουσίαι α τ ν ν τ στόµατι α τ ν v.7 και τα οµοιωµατα των ακριδων οµοια ιπποις ητοιµασµενοις εις πολεµον και επι τας κε- ϕαλας αυτων ως στεφανοι οµοιοι χρυσω χρυσοι και τα προσωπα αυτων ως προσωπα ανθρωπων. v.10 και εχουσιν ουρας οµοιας σκορπιοις και κεντρα και ην εν ταις ουραις αυτων εξουσιαν εχουσι του και η εξουσια αυτων αδικησαι τους ανθρωπους µηνας πεντε. v.11 και εχουσαι εχουσιν επ εφ αυτων ασιλεα επ αυτων τον αγγελον της αβυσσου ονοµα αυτω εβραιστι αββαδων αβαδδων και εν δε τη ελληνικη ονοµα εχει απολλυων. v.12 η ουαι η µια απηλθεν ιδου ερχεται ερχονται ετι δυο ουαι µετα ταυτα. v.13 και ο εκτος αγγελος εσαλπισε εσαλπισεν και ηκουσα ϕωνην µιαν εκ των [τεσσαρων] τεσσαρων, κερατων του ϑυσιαστηριου του χρυσου του ενωπιον του ϑεου. v.14 λεγοντα λεγουσαν, τω εκτω αγγελω ο εχων ος ειχε την σαλπιγγα λυσον τους τεσσαρας αγγελους τους δεδεµενους επι τω ποταµω τω µεγαλω ευφρατη. v.15 και ελυθησαν οι τεσσαρες αγγελοι οι ητοιµασµενοι εις την ωραν και [εις] την ηµεραν και µηνα και ενιαυτον ινα αποκτεινωσι αποκτεινωσιν το τριτον των ανθρωπων. v.16 και ο αριθµος των στρατευµατων του ιππου ιππικου δυο µυριαδες, δισµυριαδες µυριαδων και ηκουσα τον αριθµον αυτων. v.18 απο υπο των τριων πληγων τουτων απεκτανθησαν το τριτον των ανθρωπων απο εκ του πυρος και εκ του καπνου και εκ του ϑειου του εκπορευοµενου εκ των στοµατων αυτων.

9:19 10:6 ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ 497 ε σιν α γ ρ ο ρα α τ ν µοιαι φεσιν χουσαι κεφαλάς κα ν α τα ς δικο σιν. κα ο λοιπο τ ν νθρώπων ο ο κ πεκτάνθησαν ν τα ς 20 πληγα ς ταύταις ο τε µετενόησαν κ τ ν ργων τ ν χειρ ν α τ ν να µ προσκυνήσωσιν τ δαιµόνια κα ε δωλα τ χρυσ κα τ ργυρ κα τ χαλκ κα τ λίθινα κα τ ξύλινα ο τε λέπειν δύναται ο τε κούειν ο τε περιπατε ν. κα ο µετενόησαν κ τ ν ϕόνων α τ ν ο τε κ τ ν 21 ϕαρµακει ν α τ ν ο τε κ τ ς πορνείας α τ ν ο τε κ τ ν κλεµµάτων α τ ν. κα ε δον λλον γγελον σχυρ ν καταβαίνοντα κ το ο ρανο πε- 10 ιβεβληµένον νεφέλην κα ρις π τ ς κεφαλ ς κα τ πρόσωπον α το ς λιος κα ο πόδες α το ς στ λοι πυρός. κα ε χεν ν τ χειρ 2 α το ιβλαρίδιον νε γµένον κα θηκεν τ ν πόδα α το τ ν δεξι ν π τ ν ϑάλασσαν τ ν δ ε ώνυµον π τ ν γ ν. κα κραξεν ϕων 3 µεγάλ σπερ λέων µυκ ται κα τε κραξεν λάλησαν α πτ ροντα τ ς αυτ ν ϕωνάς. κα τε λάλησαν α πτ ρονταί τ ς ϕων ς 4 αυτ ν µελλον γράφειν κα κουσα ϕων ν κ το ο ρανο λέγουσαν µοι σφράγισον λάλησαν α πτ ρονταί κα µ τα τ γράψ ς. κα 5 γγελος ν ε δον στ τα π τ ς ϑαλάσσης κα π τ ς γ ς ρεν τ ν χε ρα α το ε ς τ ν ο ραν ν. κα µοσεν ν τ ντι ε ς το ς α νας 6 τ ν α ώνων ς κτισεν τ ν ο ραν ν κα τ ν α τ κα τ ν γ ν κα τ ν α τ κα τ ν ϑάλασσαν κα τ ν α τ τι χρόνος ο κ σται έτι. λλ 7 v.19 η, αι γαρ εξουσια, εξουσιαι των αυτων ιππων εν τω στοµατι αυτων εστι εισιν εστιν και, εν, ταις, ουραις, αυτων, αι γαρ ουραι αυτων οµοιαι οφεων οφεσιν εχουσαι κεφαλας και εν αυταις αδικουσι αδικουσιν. v.20 και οι λοιποι των ανθρωπων οι ουκ απεκτανθησαν εν ταις πληγαις ταυταις ουδε ου, ουτε µετενοησαν εκ των εργων των χειρων αυτων ινα µη προσκυνησουσιν προσκυνησωσι προσκυνησωσιν τα δαιµονια και τα ειδωλα τα χρυσα και τα αργυρα [και και τα χαλκα] χαλκα και τα λιθινα και τα ξυλινα α ουτε λεπειν δυνανται δυναται, ουτε ακουειν ουτε περιπατειν. v.21 και ου µετενοησαν εκ των ϕονων αυτων ουτε εκ των ϕαρµακων ϕαρµακειων, αυτων ουτε εκ της πορνειας αυτων ουτε εκ των κλεµµατων αυτων. 10 v.1 και ειδον αλλον αγγελον ισχυρον καταβαινοντα εκ του ουρανου περιβεβληµενον νεφελην και η ιρις επι της κεφαλης αυτου και το προσωπον αυτου ως ο ηλιος και οι ποδες αυτου ως στυλοι πυρος. v.2 και εχων ειχεν εν τη χειρι αυτου ιβλιον ιβλαριδιον ανεωγµενον, ηνεωγµενον και εθηκε εθηκεν τον ποδα αυτου τον δεξιον επι της την ϑαλασσης ϑαλασσαν τον δε ευωνυµον επι της την γης γην. v.3 και εκραξε εκραξεν ϕωνη µεγαλη ωσπερ λεων µυκαται και οτε εκραξεν ελαλησαν αι επτα ρονται τας εαυτων ϕωνας. v.4 και οτε ελαλησαν αι επτα ρονται τας ϕωνας εαυτων εµελλον, ηµελλον γραφειν και ηκουσα ϕωνην εκ του ουρανου λεγουσαν µοι σφραγισον α ελαλησαν αι επτα ρονται και µη αυτα ταυτα γραψης. v.5 και ο αγγελος ον ειδον εστωτα επι της ϑαλασσης και επι της γης ηρε ηρεν την χειρα αυτου την δεξιαν εις τον ουρανον. v.6 και ωµοσεν [εν] εν τω ωντι εις τους αιωνας των αιωνων ος εκτισε εκτισεν τον ουρανον και τα εν αυτω και την γην και τα εν αυτη και την ϑαλασσαν και τα εν αυτη οτι χρονος ουκετι ουκ εσται ετι.

498 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 10:7 11:5 ν τα ς µέραις τ ς ϕων ς το βδόµου γγέλου ταν µέλλ σαλπίζειν κα τελεσθ τ µυστήριον το ϑεο ς ε ηγγέλισεν το ς αυτο δούλοις 8 το ς προφήταις. κα ϕων ν κουσα κ το ο ρανο πάλιν λαλο σα µετ µο κα λέγουσα παγε λάβε τ ιβλαρίδιον τ νε γµένον ν τ 9 χειρ γγέλου το στ τος π τ ς ϑαλάσσης κα π τ ς γ ς. κα π λ- ϑον πρ ς τ ν γγελον λέγων α τω δός µοι τ ιβλαρίδιον κα λέγει µοι λάβε κα κατάφαγε α τό κα πικρανε σου τ ν κοιλίαν λλ ν τ στόµατί 10 σου σται γλυκ ς µέλι. κα λαβον τ ιβλαρίδιον κ τ ς χειρ ς το γγέλου κα κατέφαγον α τό κα ν ν τ στόµατί µου ς µέλι γλυκύ 11 κα τε φαγον α τό πικράνθη κοιλία µου. κα λέγει µοι δε σε πάλιν προφητε σαι π λαο ς κα θνεσιν κα γλώσσαις κα ασιλε σιν πολλο ς. 11 κα δόθη µοι κάλαµος µοιος άβδ λέγων γειραι κα µέτρησον τ ν να ν το ϑεο κα τ ϑυσιαστήριον κα το ς προσκυνο ντας ν α τ. 2 κα τ ν α λ ν τ ν σωθεν το ναο κβαλε ξω κα µ α τ ν µετρήσ ς τι δόθη το ς θνεσιν κα τ ν πόλιν τ ν γίαν πατήσουσιν µ νας τεσσα- 3 άκοντα δύο. κα δώσω το ς δυσ ν µάρτυσίν µου κα προφητεύσουσιν 4 µέρας χιλίας διακοσίας ξήκοντα περιβεβληµένοι σάκκους. ο τοί ε σιν α δύο λα αι κα δύο λυχνίαι α νώπιον το ϑεο τ ς γ ς στ - 5 σαι. κα ε τις α το ς ϑέλ δικ σαι π ρ κπορεύεται κ το στόµατος α τ ν κα κατεσθίει το ς χθρο ς α τ ν κα ε τις α το ς ϑέλ διv.7 αλλ αλλα εν ταις ηµεραις της ϕωνης του εβδοµου αγγελου οταν µελλη σαλπιζειν και ετελεσθη τελεσθη το µυστηριον του ϑεου ως ευηγγελισε ευηγγελισεν τους τοις εαυτου δουλους αυτου δουλοις τους τοις προφητας προφηταις. v.8 και η ϕωνη ην ηκουσα εκ του ουρανου παλιν λαλουσαν λαλουσα, µετ εµου και λεγουσαν λεγουσα, υπαγε λαβε το ιβλιον ιβλιδαριον ιβλαριδιον το ανεωγµενον ηνεωγµενον εν τη χειρι του αγγελου του εστωτος επι της ϑαλασσης και επι της γης. v.9 και απηλθα απηλθον, προς τον αγγελον λεγων αυτω δουναι δος µοι το ιβλιδαριον ιβλαριδιον και λεγει µοι λαβε και καταφαγε αυτο και πικρανει σου την κοιλιαν αλλ εν τω στοµατι σου εσται γλυκυ ως µελι. v.10 και ελαβον το ιβλιον ιβλαριδιον εκ της χειρος του αγγελου και κατεφαγον αυτο και ην εν τω στοµατι µου ως µελι γλυκυ και οτε εφαγον αυτο επικρανθη η κοιλια µου. v.11 και λεγουσιν λεγει, µοι δει σε παλιν προφητευσαι επι λαοις και επι εθνεσι εθνεσιν και γλωσσαις και ασιλευσι ασιλευσιν πολλοις. 11 v.1 και εδοθη µοι καλαµος οµοιος αβδω και ο αγγελος ειστηκει λεγων εγειρε εγειραι, και µετρησον τον ναον του ϑεου και το ϑυσιαστηριον και τους προσκυνουντας εν αυτω. v.2 και την αυλην την εξωθεν, εσωθεν του ναου εκβαλε εξωθεν εξω, και µη αυτην µετρησης οτι εδοθη τοις εθνεσι εθνεσιν και την πολιν την αγιαν πατησουσι πατησουσιν µηνας τεσσερακοντα τεσσαρακοντα, [και] και δυο. v.3 και δωσω τοις δυσι δυσιν µαρτυσι µαρτυσιν µου και προφητευσουσιν ηµερας χιλιας διακοσιας εξηκοντα περιβεβληµενοι σακκους. v.4 ουτοι εισιν αι δυο ελαιαι και αι, δυο λυχνιαι αι ενωπιον του κυριου ϑεου της γης εστωτες εστωσαι,. v.5 και ει τις αυτους ϑελει ϑελη αδικησαι πυρ εκπορευεται εκ του στοµατος αυτων και κατεσθιει τους εχθρους αυτων και ει τις ϑεληση ϑελει αυτους ϑελη αδικησαι ουτως δει αυτον αποκτανθηναι.

11:6 14 ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ 499 κ σαι ο τως δε α τ ν ποκτανθ ναι. ο τοι χουσιν ξουσίαν κλε σαι 6 τ ν ο ρανόν να µ ρέχ ετ ς ν µέραις α τ ν τ ς προφητείας κα ξουσίαν χουσιν π τ ν δάτων στρέφειν α τ ε ς α µα κα πατάξαι τ ν γ ν πάσ πληγ σάκις ν ϑελήσωσιν. κα ταν τελέσωσιν τ ν µαρ- 7 τυρίαν α τ ν τ ϑηρίον τ ναβα νον κ τ ς βύσσου ποιήσει πόλεµον µετ α τ ν κα νικήσει α το ς κα ποκτενε α τούς. κα τ πτ µατα 8 α τ ν π τ ς πλατείας πόλεως τ ς µεγάλης τις καλε ται πνευµατικ ς σόδοµα κα α γυπτος που κα κύριος µ ν σταυρώθη. κα 9 λέψουσιν κ τ ν λα ν κα ϕυλ ν κα γλωσσ ν κα θν ν τ πτώµατα α τ ν µέρας τρε ς κα µισυ κα τ πτ µατα α τ ν ο κ φήσουσιν τεθ ναι ε ς µν µατα. κα ο κατοικο ντες π τ ς γ ς χάρουσιν π 10 α το ς κα ε φρανθήσονται κα δ ρα πέµψουσιν λλήλοις τι ο τοι ο δύο προφ ται βασάνισαν το ς κατοικο ντας π τ ς γ ς. κα µετ τ ς 11 τρε ς µέρας κα µισυ πνε µα ω ς κ το ϑεο ε σ λθεν π α τούς κα στησαν π το ς πόδας α τ ν κα ϕόβος µέγας πεσεν π το ς ϑεωρο ντας α τούς. κα κουσαν ϕων ν µεγάλην κ το ο ρανο λέ- 12 γουσαν α το ς νάβητε δε κα νέβησαν ε ς τ ν ο ραν ν ν τ νεφέλ κα θεώρησαν α το ς ο χθρο α τ ν. κα ν κείν τ ρ γένετο 13 σεισµ ς µέγας κα τ δέκατον τ ς πόλεως πεσεν κα πεκτάνθησαν ν τ σεισµ νόµατα νθρώπων χιλιάδες πτά κα ο λοιπο µφοβοι γένοντο κα δωκαν δόξαν τ ϑε το ο ρανο. ο α δευτέρα π λθεν 14 δού ο α τρίτη ρχεται ταχύ. κα βδοµος γγελος σάλπισεν κα 15 v.6 ουτοι εχουσιν την εξουσιαν κλεισαι τον ουρανον ινα µη ρεχη υετος ρεχη εν τας ηµεραις ηµερας αυτων της προφητειας αυτων και εξουσιαν εχουσιν επι των υδατων στρε- ϕειν αυτα εις αιµα και παταξαι την γην εν παση πληγη οσακις εαν ϑελησωσι ϑελησωσιν. v.7 και οταν τελεσωσι τελεσωσιν την µαρτυριαν αυτων το ϑηριον το αναβαινον εκ της αβυσσου ποιησει πολεµον µετ αυτων πολεµον και νικησει αυτους και αποκτενει αυτους. v.8 και το τα, πτωµα πτωµατα, αυτων επι της πλατειας της πολεως της µεγαλης ητις καλειται πνευµατικως σοδοµα και αιγυπτος οπου και ο κυριος αυτων ηµων εσταυρωθη. v.9 και λεπουσιν λεψουσιν εκ των λαων και ϕυλων και γλωσσων και εθνων το τα πτωµα πτωµατα αυτων ηµερας τρεις και ηµισυ και τα πτωµατα αυτων ουκ αφιουσιν αφησουσι αφησουσιν τεθηναι εις µνηµα µνηµατα. v.10 και οι κατοικουντες επι της γης χαιρουσιν χαρουσιν επ αυτοις και ευφραινονται ευφρανθησονται, και δωρα δωσουσιν πεµψουσιν αλληλοις οτι ουτοι οι δυο προφηται εβασανισαν τους κατοικουντας επι της γης. v.11 και µετα τας τρεις ηµερας και ηµισυ πνευµα ωης εκ του ϑεου εισηλθεν εν εις επ αυτοις αυτους, και εστησαν επι τους ποδας αυτων και ϕοβος µεγας επεπεσεν επεσεν, επι τους ϑεωρουντας αυτους. v.12 και ηκουσα ηκουσαν ϕωνην, ϕωνης µεγαλην, µεγαλης εκ του ου- ανου λεγουσης λεγουσαν, αυτοις αναβατε αναβητε, ωδε και ανεβησαν εις τον ουρανον εν τη νεφελη και εθεωρησαν αυτους οι εχθροι αυτων. v.13 και εν εκεινη τη ηµερα ωρα εγενετο σεισµος µεγας και το δεκατον της πολεως επεσε επεσεν και απεκτανθησαν εν τω σεισµω ονο- µατα ανθρωπων χιλιαδες επτα και οι λοιποι εµφοβοι εγενοντο και εδωκαν δοξαν τω ϑεω του ουρανου. v.14 η ουαι η δευτερα απηλθεν και ιδου η ουαι η τριτη ιδου ερχεται ταχυ.