Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Γ Τ Ω Ν Ν Η Σ Τ Ε Ι Ω Ν

Σχετικά έγγραφα
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Γ Τ Ω Ν Ν Η Σ Τ Ε Ι Ω Ν (Τ Η Σ Σ Τ Α Υ Ρ Ο Π Ρ Ο Σ Κ Υ Ν Η Σ Ε Ω Σ)

Figure 1: An Analogy to Assessments Of Hebrews Structure. Model A. Model B. Model C. Model D. Model E

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Η Τ Ο Υ Λ Ο Υ Κ Α

ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΦΟΡΑ. Γι αυτό και εμείς, ενωμένοι με τους Αγγέλους και τους αγίους, διακηρύττουμε τη δόξα σου αναφωνώντας και λέγοντας (ψάλλοντας):

Ακολουθίες στο Παρεκκλήσιο Αγίου Λουκά Κριμαίας

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Μ Ε Τ Α Τ Α Φ Ω Τ Α

Ακολουθίες στο Παρεκκλήσιο Αγίου Λουκά Κριμαίας

ΤΡΙΤΗ ΑΝΑΦΟΡΑ. Ας υψώσουμε τις καρδιές μας. Είναι στραμμένες προς τον Κύριο. Ας ευχαριστήσουμε τον Κύριο τον Θεό μας. Άξιο και δίκαιο.

Η Παύλεια Θεολογία. Χριστολογία. Αικατερίνη Τσαλαμπούνη Επίκουρη Καθηγήτρια Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογία

ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ!

ΛΕΟΝΤΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ

Κυριακή 3 Μαρτίου 2019.

Θεία Λειτουργία. Ο λαός προσφέρει τα δώρα Συμμετέχει ενεργητικά Αντιφωνική ψαλμωδία. Δρώμενο: Η αναπαράσταση της ζωής του Χριστού

Κυριακή 19 Μαΐου 2019.

Εἰς τήν Κυριακήν τοῦ Θωμᾶ.


πανέτοιμος για να έλθει είναι πολύ πρόθυμος και έτοιμος κάθε στιγμή με ευχαρίστηση, με χαρά, με καλή διάθεση, να έλθει να επισκιάσει και να βοηθήσει

1 1 παυλος και σιλουανος και τιμοθεος

1) Μες τους κάμπους τ αγγελούδια ύμνους ουράνιους σκορπούν κι από τα γλυκά τραγούδια όλα τριγύρω αχολογούν. Gloria in excelsis Deo!

Σε παρακαλούμε, λοιπόν, Κύριε: το ίδιο Πανάγιο Πνεύμα ας ευδοκήσει να αγιάσει τα δώρα αυτά, 118. Ενώνει τα χέρια, τα επιθέτει στα Δώρα και λέει:

Αι ιστορικαί χειροτονίαι των Γ.ΟΧ. υπό του αειμνήστου Επισκόπου Βρεσθένης κυρού Ματθαίου του Α’ το έτος 1948

Ο Σταυρός το καύχηµά µας

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η 2 Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Υ - Η Υ Π Α Π Α Ν Τ Η Τ Ο Υ Κ Υ Ρ Ι Ο Υ

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Ι Γ Τ Ο Υ Λ Ο Υ Κ Α

5 Μαρτίου Το μυστήριο της ζωής. Θρησκεία / Θεολογία. Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς ( 1979)

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Μ Ε Τ Α Τ Η Ν Υ Ψ Ω Σ Ι Ν. Η ηθική προσταγή Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Κυριακή 2 Ἰουνίου 2019.

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Γ Τ Ο Υ Μ Α Τ Θ Α Ι Ο Υ (Τ Τ Ω Ν Α Γ Ι Ω Ν Ν Ε Ο Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ω Ν)

Ο Γέροντας Ιωσήφ εμφανίσθηκε πολλές φορές μετά την κοίμηση του

«Προσκυνοῦμεν σου τά πάθη Χριστέ» Οδοιπορικό στη Μεγάλη Εβδομάδα. Διδ. Εν. 10

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΟΛΑΣΗ ΑΣΚΗΣΗ - ΣΩΤΗΡΙ

Στὴν ἀρχὴ ἦταν ὁ Λόγος. Ὁ Λόγος ἦταν μαζὶ μὲ

ΙΕΡΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΜΑΡΤΙΟΥ

Μαρτυρίες για τη προσωπικότητα του Γέροντα Αιμιλιανού

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Τ Ω Ν Ν Η Σ Τ Ε Ι Ω Ν (Α Γ Ι Ο Υ Ι Ω Α Ν Ν Ο Υ Τ Η Σ Κ Λ Ι Μ Α Κ Ο Σ)

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Τ Η Σ Α Π Ο Κ Ρ Ε Ω

«ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ» Γ. ΜΑΡΤΖΕΛΟΥ

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Π Ρ Ο Τ Η Σ Υ Ψ Ω Σ Ε Ω Σ. Θρησκεία νεκρών τύπων; Αρχιμ. Δανιήλ Γ. Αεράκη

Κυριακή 23 Ἰουνίου 2019.

Κυριακή 28 Ἰουλίου 2019.

ΛΕΟΝΤΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ

EDU IT i Ny Testamente på Teologi. Adjunkt, ph.d. Jacob P.B. Mortensen

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ Τ Τ Ο Υ Λ Ο Υ Κ Α

Ο άλλος, ο αδελφός μου

1-7 Ιανουαρίου 2018 Θεός

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Θ Τ Ο Υ Μ Α Τ Θ Α Ι Ο Υ

Μέτρο για όλα ο άνθρωπος; (Μέρος 2o)

Κυριακή 18 Αὐγούστου 2019.

Ποιος φταίει; (Κυριακή του Τυφλού)

ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΚΟΙΝΟ 1 Η αποκατάσταση των πάντων διά του Ιησού Χριστού

Λίγα λόγια για την προσευχή με το κομποσχοίνι.

31 Ιουλίου 6 Αυγούστου 2017 Πνεύμα

Και θα γίνει κατά τις έσχατες μέρες να εκχύσω ( αποστείλω ) το Πνεύμα σε κάθε άνθρωπο.

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Ηθικά Νικομάχεια Β 1,5-8

Ἡ ἐκ τάφου ἔνδοξος Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Λάβαρον, Μονὴ Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Ρίλας, Βουλγαρία.

ΤΟ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΑΣ

ΑΓΙΑΣ ΦΙΛΟΘΕΗΣ 19-21, ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ FAX: ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

«Έχουμε χρέος να συγχωρούμε τους συνανθρώπους μας»

ΤΟ ΚΉΡΥΓΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΘΑΎΜΑΤΑ ΜΈΣΑ ΑΠΌ ΤΗ ΛΑΤΡΕΊΑ

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2019.

ΑΓΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος (Κυριακή της Πεντηκοστής)

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 3: ελληνιστι

Εἰς τήν Κυριακήν τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. (Β Κυριακή τῶν Νηστειῶν).

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Π Ρ Ο Τ Η Σ Υ Ψ Ω Σ Ε Ω Σ

11. Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ 36. ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ E34ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

12 οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτό, οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ". ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΕΤΟΥΣ 2004 ΦΥΛΛΑ

Το θέλημα του Θεού και η ζωή μας

Η εκ νεκρών έγερσις του Αγίου Λαζάρου του τετραημέρου σύμβολο της κοινής Αναστάσεως

Κυριακή 17 Μαρτίου 2019.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Το Άγιο Πνεύμα και Πνευματικότητα

Θαύματα Αγίας Ζώνης (μέρος 4ο)

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Τ Ω Ν Π Α Τ Ε Ρ Ω Ν Τ Η Σ Δ Ο Ι Κ Ο Υ Μ Ε Ν Ι Κ Η Σ Σ Υ Ν Ο Δ Ο Υ

Εἰς τήν Κυριακήν τῶν Μυροφόρων.

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Α Τ Ω Ν Ν Η Σ Τ Ε Ι Ω Ν (Τ Η Σ Ο Ρ Θ Ο Ο Ξ Ι Α Σ)

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Μ Ε Τ Α Τ Η Ν Υ Ψ Ω Σ Ι Ν

Λόγοι για την παιδαγωγική της οικογένειας (Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης)

EISGCGSG Dò. «Ἡ Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ: Χθὲς καὶ σήμερον ἡ αὐτὴ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» Σάββατο, 22α Δεκεμβρίου 2012

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Β Τ Ω Ν Ν Η Σ Τ Ε Ι Ω Ν

Iohannes Damascenus - De theologia

Μητρ. Βεροίας: «Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγά πης τοῦ Χριστοῦ;»

ΚΑΝΟΝΙΟΝ ΕΤΟΥΣ 2013 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ΗΜΕΡΟΜ. ΗΧΟΣ ΕΩΘΙΝΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 6. Τῆς ἑορτῆς Ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ (Τίτ.

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ (Ιω. 9, 1-38)

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Μ Ε Τ Α Τ Α Φ Ω Τ Α

«Π ο ῦ β ρ ί σ κ ε τ α ι ἡ χ α ρ ά ;» πρωτοπρεσβυτέρου Στυλιανού Ανανιάδη

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΝΟΤΗΤΑ 4η

«Η λύση του Γόρδιου Δεσμού» αρχαία ελληνικά Α Γυμνασίου ενότητα 7

Cirillus Alexandrinus - De synagogae defectu

Η Ανάσταση και οι αληθινά Αναστάσιμοι άνθρωποι

ΚΕΡΚΥΡΑ: Της Σταυροπροσκυνήσεως και προσφορά αγάπης

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΗΘΙΚΗ. Ενότητα 14: ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΩΣ ΘΕΙΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ. ΜΑΡΙΑ Κ. ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ Τμήμα Ιερατικών Σπουδών

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Ι Γ Τ Ο Υ Λ Ο Υ Κ Α

Την περασμένη Κυριακή αρχίσαμε τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή με το Γάμο της Κανά, όπου το νερό μετατράπηκε σε κρασί.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΙΛΙΟΥ, ΑΧΑΡΝΩΝ ΚΑΙ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΜΑΘΗΜΑ 11 Ο Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Β Τ Ω Ν Ν Η Σ Τ Ε Ι Ω Ν

Αποστολικοί Πατέρες και Απολογητές. Tuesday, March 5, 13

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Θ Τ Ο Υ Λ Ο Υ Κ Α

Μητρ. Ναυπάκτου: «Ο Ευρίπου Βασίλειος ήταν το καύχημα αυτής της πόλεως».

β. έχει κατοχυρωμένο το απόρρητο και από την Εκκλησία και από την Πολιτεία

Transcript:

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Γ Τ Ω Ν Ν Η Σ Τ Ε Ι Ω Ν ( Σ Σ Π Σ Σ Ω Σ) Ο π ό ν ο ς Αρχιμ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου ΧΑΡ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ & Α. ΚΟΥΜΠΗ, ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ Τ. Κ. 19003 ΤΗΛ. ΚΑΙ FAX: 22990 40040, e-mail: ag.nikolaosmark@yahoo.gr ΙΣΤΟΣΕΛΙ Α ΝΑΟΥ: agnikmark.gr

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η 3 Α Π Ρ Ι Λ Ι Ο Υ 2 0 1 6 Νικήτα σίου τοῦ μολογητοῦ (824). ωσὴφ τοῦ μνογράφου. Ο π ό ν ο ς Εάν μας είπη τις να κρεμάσωμεν τον Χριστιανισμόν εις μίαν μόνην λέξιν, ώ- στε να έχωμεν ἐν αὐτῇ το παν και ἐν τῇ λέξει ταύτῃ να ίδωμεν την υπεροχήν αυτού έ- ναντι των άλλων θρησκειών και φιλοσοφικών συστημάτων, ποίαν λέξιν θα λάβωμεν; Ίσως είπη τις χαράν, αγάπην; Όχι! Αλλά τον πόνον. Μας το λέγει ρητώς ο απόστ. Παύλος: «Ἐμοί μή γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μή ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Γαλατ. 6,14). Ο Χριστός δηλ. πριν σταυρωθή είχε λόγια σοφά και έργα θαυμαστά, θαύματα. Μετά την σταύρωσίν Του είχε ανάστασιν και ανάληψιν. Ο Παύλος δεν καυχάται ούτε εις τα πρώτα ούτε εις τα δεύτερα, αλλά εις τον σταυρόν του Κυρίου. Διά τον πόνον ήλθεν ο Χριστός εις την γην και διά του πόνου Του ηθέλησε να κάψη όλους τους πόνους του ανθρώπου. Διά να πεισθώμεν δε ότι ο πόνος είναι το κεντρικώτερον σημείον του Χριστού και του Σύμπαντος, πρέπει να ίδωμεν αυτόν και συγκρίνωμεν προς παν ό,τι έχει αξίαν ή απαξίαν δι ημάς, προς παν ωραίον ή τρομερόν Πόνος και φιλοσοφία. Σκέπτομαι, άρα υπάρχω λέγει η φιλοσοφία διά του Καρτεσίου. Πάσχω, άρα υπάρχω, λέγει ο Κίρκεγκαρντ. Με τον πόνον συγκλονιζόμεθα και αισθανόμεθα την ύπαρξιν και όχι με την φιλοσοφίαν. Η φιλοσοφία αποτελείται από νοητικά κατασκευάσματα μακράν της ανθρωπίνης ρίζης, του πόνου. Η φιλοσοφία είναι κατά τον Κίρκεγκαρντ όνειρα χειμερινής νυκτός. Ο πόνος είναι η ξυπνητή ζωή. Όπως, όταν ξυπνάμε από το όνειρον, ευρισκόμεθα εις την πραγματικότητα της ζωής, ούτω όταν αντιμετωπίσωμεν τον πόνον, αναχωρούν τα ιδεαλιστικά φιλοσοφικά συστήματα. Ίσως όπως δεν μπορούμε να μη ονειρευώμεθα, όταν κοιμώμεθα, ούτω να μη δυνάμεθα να μη φιλοσοφώμεν, εφ όσον ζώμεν. Πάντως ο πόνος αποτελεί την πραγματικήν ζωήν. Τα μακράν του πόνου φιλοσοφικά συστήματα είναι αερολογήματα διά τον εξής λόγον: Ο πόνος λέγει ο Κίρκεγκαρντ είναι ο μεγαλύτερος παιδαγωγός όχι μόνον, διότι και ο ίδιος ο Χριστός «ἔμαθε ἀφ ὧν ἔπαθε» (Εβρ. 5,8) αλλά και ο άνθρωπος όλα τα άλλα, τα οποία διδάσκεται, τα μανθάνει στρεφόμενος προς τα έξω. Παρ όλας όμως τας εξωτερικάς αυτάς γνώσεις μας μπορεί ο εαυτός μας να μένη άγνωστος. Ο πόνος όμως στρέφει τον άνθρωπον προς τα μέσα. Ο πόνος είναι βαθμιαίος θάνατος, πλησιάζει την αιωνιότητα, η οποία υπάρχει μετά τον θάνατον, άρα ο πόνος είναι σχολή που μορφώνει διά την αιωνιότητα, λέγει ο Κίρκεγκαρντ. Κάτι παρόμοιον λέγει και ο Γκαίτε σε ένα τετράστιχόν του: «Όποιος ποτέ δεν έφαγε με δάκρυα το ψωμί του, όποιος δεν πέρασε ποτέ θλιμμένες νύχτες επάνω στο κρεββάτι του, αυτός δεν σας εγνώρισε, ω ουράνιες δυνάμεις». Τον πόνον εδέχθησαν οι παλαιοί στωϊκοί φιλόσοφοι και οι σημερινοί Βουδ-

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (Εβρ. δ 14 ε 6) Αδελφοί, ἔχοντες ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας. Προσερχώμεθα οὖν μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν. Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα προσφέρῃ δῶρά τε καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν, μετριοπαθεῖν δυνάμενος τοῖς ἀ- γνοοῦσι καὶ πλανωμένοις, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν καὶ διὰ ταύτην ὀ- φείλει, καθὼς περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτω καὶ περὶ ἑαυτοῦ προσφέρειν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν. Καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ Ἀαρών. Οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασε γενηθῆναι ἀρχιερέα, ἀλλ ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν Υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε καθὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει Σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. δισταί. Ἐν τούτοις τον εδέχθησαν με την γνωστήν απάθειαν μέχρι του σημείου να αρνηθούν την ζωήν, η οποία είναι γεμάτη από πόνον, να φθάνουν μέχρι αυτοκτονίας. Ο Χριστιανισμός όμως ἐν ἀντιθέσει προς τον Βουδδισμόν και τους Στωϊκούς φιλοσόφους αγκαλιάζει τον πόνον λέγων: «μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοί παρακληθήσονται», «μακάριοι οἱ κλαίοντες, ὅτι γελάσετε» και δεν τον απορρίπτει. Καταδικάζει ο Χριστός την αμαρτίαν και όχι την ζωήν, δέχεται την θυσίαν, όχι όμως και την αυτοκτονίαν. Ο πόνος γενικώς αναδεικνύει τον άνθρωπον ως πνευματικόν ον, διότι η κυριαρχία επάνω εις τον πόνον είναι η ωραιοτέρα κυριαρχία του πνεύματος, ο νικητής του πόνου είναι ο μεγαλύτερος ήρως. Διά τους Στωϊκούς η παρηγοριά του πόνου ευρίσκεται εις την φυσικότητα του πόνου και του θανάτου, είναι εγκόσμιόν τι. Διά τον Χριστιανισμόν η παρηγοριά του πόνου και του θανάτου ευρίσκεται εις την μεταφυσικότητα του πόνου και του θανάτου, έχει τα όρια όπως θα ίδωμεν πέραν του κόσμου τούτου. Ο Βούδδας θέλει να σε σώση από τον πόνον, ο Χριστός θέλει να σε σώση μέσω του πόνου. Ο Βούδδας θέλει να ναρκώση τον πόνον σου με την αιωνίαν νάρκην του ύπνου, με την παντοδυναμίαν του Νιρβάνα. Διά τούτο δεν δύναται ο Βούδδας να ονομασθή Σωτήρ. Ο Χριστός όμως ζητεί να σε ξυπνήση με τον πόνον σου, ο οποίος είναι το σάλπισμα της αιωνιότητος. Ο Χριστιανισμός σού ζητά να αρνηθής τα εγκόσμια όχι όμως και τον πόνον. Ο πόνος το πιο μεταφυσικόν γεγονός της ζωής γίνεται η πιο δημιουργική πηγή της ιστορίας. Ούτε η υπερηφάνεια ούτε η χαρά ούτε το μίσος ούτε το πάθος δημιουργούν εις την ιστορίαν ό,τι δημιουργεί ο πόνος. Ποίος δύναται να νικήση εκείνον που είναι αποφασισμένος να πονέση και δεν απελπίζεται όσον και να πονά; Πραγματική, λοιπόν, φιλοσοφία είναι η φιλοσοφία του πόνου και καλλίτερον του πονούντος Πόνος και ζωή. Διέρχεται ο πόνος την ζωήν, διότι αύτη από το κλάμα της

Μ Ε Τ Α Φ Ρ Α Σ Η Τ Η Σ Α Π Ο Σ Τ Ο Λ Ι Κ Η Σ Π Ε Ρ Ι Κ Ο Π Η Σ Αδελφοί, αφού έχομεν αρχιερέα μέγαν, ο οποίος έχει διέλθει τους ουρανούς, τον Ιησούν τον Υιόν του Θεού, ας κρατάμε στερεά την πίστιν που ομολογούμεν. Διότι δεν έχομεν αρχιερέα, που να μη μπορή να συμπαθήση εις τας αδυναμίας μας, αλλά έχομεν ένα που έχει δοκιμασθή καθ όλα, σύμφωνα με την ομοιότητά του μ εμάς, χωρίς να αμαρτήση. Ας προσερχώμεθα λοιπόν με πεποίθησιν ενώπιον του θρόνου της χάριτος, διά να λάβωμεν έλεος και να βρούμε χάριν όταν θα έχωμεν ανάγκην διά βοήθειαν. Διότι κάθε αρχιερεύς λαμβάνεται από ανθρώπους και εγκαθίσταται αρχιερεύς χάριν των ανθρώπων, διά να υπηρετή ενώπιον του Θεού, διά να προσφέρη δώρα και θυσίας διά τας αμαρτίας. Μπορεί να είναι υπομονητικός προς εκείνους οι οποίοι βρίσκονται εις άγνοιαν και πλάνην, διότι και αυτός περιβάλλεται από αδυναμίαν, λόγω της οποίας είναι υποχρεωμένος να προσφέρη θυσίας περί αμαρτιών και διά τον εαυτόν του όπως κάνει διά τον λαόν. Και κανείς δεν παίρνει μόνος του την τιμήν αυτήν, αλλά μόνον όταν καλήται από τον Θεόν, καθώς ακριβώς και ο Ααρών. Έτσι και ο Χριστός, δεν επήρε μόνος διά τον εαυτόν του την δόξαν να γίνη αρχιερεύς, αλλ έγινε αρχιερεύς από εκείνον που του είπε, Υιός μου είσαι συ, εγώ σήμερα σε εγέννησα, όπως και εις άλλο μέρος λέγει, Συ είσαι αιώνιος ιερεύς κατά την τάξιν του Μελχισεδέκ. (ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, έκδ. Απ. Δ.) γεννήσεως αρχίζει και εις το κλάμα του θανάτου τελειώνει. Ο πόνος είναι τόσον πλούσιος εις την ζωήν, ώστε αποτελεί την μόνην πραγματικότητα. Ερωτάται όμως: Ποίος ο σκοπός του πόνου ἐν τῇ ζωῇ; Είναι φρουρός της ζωής, λέγουν. Και όμως! Είναι τόσον άσκοπος πολλάκις, ώστε ουδένα φυσικόν επίγειον σκοπόν υπηρετεί. Διά την εξαγωγήν λ.χ. ενός οδόντος μου αισθάνομαι τον φοβερώτερον πόνον. Διά την φυματίωσιν ουδένα πόνον αισθάνομαι. Διά δε τον καρκίνον, ο πόνος έρχεται αργότερα, όταν είναι πλέον αργά. Διά μίαν πάθησιν του εγκεφάλου ή της καρδιάς μάς προειδοποιεί σπάνια ο πόνος (πάντως ποτέ ως πόνος του ιδίου του εγκεφάλου ή της ιδίας της καρδιάς), ενώ διά μίαν πάθησιν των οδόντων μάς προειδοποιεί πάντοτε. Επομένως, ουδένα σκοπόν εξυπηρετεί ο πόνος πολλάκις ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ. Ακόμη περισσότερον ουδένα επίγειον σκοπόν εξυπηρετεί ο πόνος μας ἐπί τῷ θανάτῳ προσφιλούς μας προσώπου. Τι είδους φρουρός της ζωής είναι ο πόνος, που καλεί εις συναγερμόν τας αισθήσεις μας, όταν ο κίνδυνος είναι μικρός και αδιαφορεί, όταν πλησιάζουν δυνάμεις ισχυραί που απειλούν την ζωήν μας; Τι γίνεται η θεωρία που λέγει, ότι αποστολή του πόνου είναι να προειδοποιή διά τον κίνδυνον που επέρχεται; Τι νόημα έχει η ειδοποίησις, όταν είναι πλέον περιττή, αργά; Αλλά και ο ψυχικός πόνος τι προειδοποιεί; Ο πόνος, λοιπόν, ξεπερνά την ζωήν, εξέρχεται του κόσμου τούτου, είναι σάλπισμα αιωνιότητος. Πόνος και αµαρτία. Ο πόνος έχει σχέσιν και με αυτήν την αμαρτία, όχι μόνον διότι είναι γέννημα, ποινή της αμαρτίας, αλλά και θεραπεία ταύτης. Όπως, όταν καή το χέρι σου και το θέσης πλησίον της φωτιάς η μία φωτιά βγάζει την άλλην, όπως οι ορροί των ιατρών είναι μικρόβια ασθενειών και δι αυτών πολεμάται η νόσος, κατά παρόμοιον τρόπον ο πόνος, φυσικός και ηθικός εκ της αμαρτίας, λέγει ο Κίρκεγκαρντ, θεραπεύεται δι άλλου πόνου, του ηθικού και ψυχικού, τον οποίον υπέστη ο Κύριος. Εάν

λάβωμεν μίαν επίτοκον γυναίκα πάσχουσαν εκ παραλυσίας εις την οποίαν η ελαχίστη κίνησις των μελών της προξενεί αφορήτους πόνους, αύτη κατά την ώραν του τοκετού ουδένα πόνον της παραλυσίας της αισθάνεται παρ όλην την διάτασιν των μελών της λόγω του τοκετού, διότι οι πόνοι του τοκετού είναι ισχυρότεροι όλων των άλλων πόνων. Παράλυτος πονούσα γυνή είναι η ανθρωπότης. Επίτοκος και ωδίνες τοκετού της ανθρωπότητος είναι η σταύρωσις του Θεανθρώπου. Όλοι οι πόνοι ημών, φυσικοί και ηθικοί, πνίγονται εις τας ωδίνας του τοκετού της απολυτρώσεως. Όπως μετά την γέννησιν του παιδιού λησμονούνται όλοι οι πόνοι, ούτω θεραπεύονται ἐν τῇ ἀπολυτρώσει όλοι οι άλλοι πόνοι, ηθικοί και φυσικοί. «Ἡ γυνή ὅταν τίκτῃ λύπην ἔχει, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα αὐτῆς, ὅ- ταν δέ γεννήσῃ οὐκέτι μνημονεύει τῆς θλίψεως διά τήν χαράν, ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς τόν κόσμον» (Ιωάν. 16,21) λέγει ο Κύριος διά τον σταυρικόν του θάνατον και την μετά ταύτα χαράν. Ο πόνος, λοιπόν, είναι αποτέλεσμα και θεραπεία της αμαρτίας. Πόνος και θάνατος. Ο πόνος έχει σχέσιν και με τον θάνατον, διότι ο πόνος είναι καθημερινός θάνατος. Ο θάνατος είναι αφηρημένος, ο πόνος όμως είναι συγκεκριμένος. Τον θάνατον τον φοβούμεθα, αλλά δεν τον ζούμε. Τον πόνον όμως τον ζούμε όλοι, μεγάλοι και μικροί. Η παρουσία του πόνου είναι τόσον άμεση που μας κάνει τόσον συχνά να κλαίμε, να κραυγάζωμεν, να δαγκάνωμεν τα χείλη μας. Ο μεγάλος πόνος κάμνει συχνά τον θάνατον επιθυμητόν και κάτι παραπάνω, τον κάμνει λυτρωτήν. Έτσι αναγκαζόμεθα μέσω του πόνου να σκεφθώμεν, ότι υπάρχει κάτι καλλίτερον από την ζωήν. Καμμία γνώσις δεν μπορεί να εμποδίση την μεταφυσικήν αυτήν νοσταλγίαν του πόνου. Ο πόνος ξέρει πιο πολλά από την γνώσιν. Επομένως, ο πόνος ενώπιον της ζωής και του θανάτου μάς βεβαιοί ότι εξέρχεται της παρούσης ζωής του κόσμου τούτου, είναι σάλπισμα, αντίλαλος, απόφωνον του αποκόσμου, της αιωνιότητος Αρχιμ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου, από το βιβλίο «Σταύρωσις και Ανάστασις του Χριστού», σελ. 6, 7-9 & 13-15 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ 1) ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ & ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΣΤΟΝ Τ. ΣΤΑΥΡΟ Σήμερα, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως 3 Απριλίου 2016 στις 5:30 μ.μ., Κατανυκτικός Εσπερινός στο Ναό μας & εν συνεχεία οι Χαιρετισμοί στον Τίμιο Σταυρό. 2) ΣΧΟΛΗ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΤΟ ΝΑΟ ΜΑΣ Σας καλούμε σήμερα, Κυριακή 3 Απριλίου 2016 στις 7:00 μ.μ. στη Σχολή Γάμου και Οικογένειας. Ομιλητής θα είναι ο π. Νικόλαος Δουληγέρης, εφημέριος Ι. Ν. Αγίου Νικολάου Πατησίων, με θέμα: «Ζευγάρια σε κοινωνία». Παράλληλα θα υπάρχει δημιουργική απασχόληση παιδιών. Σας περιμένουμε με χαρά! 3)AΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΗΣ Ε.Φ.Α. Η Ενοριακή Φιλόπτωχος Αδελφότητα του Ιερού Ναού μας διοργανώνει τη Δευτέρα 4 Απριλίου 2016 Απογευματινή Προσκυνηματική Εκδρομή στην Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης Σαλαμίνας για Μέγα Απόδειπνο. Ώρα αναχώρησης 3:00 μ.μ. από τον Άγιο Νικόλαο. Τιμή εισιτηρίου 15. ΧΑΡ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ & Α. ΚΟΥΜΠΗ, ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ Τ.Κ. 19003, ΤΗΛ. ΚΑΙ FAX: 22990 40040, e-mail: ag.nikolaosmark@yahoo.gr, ΙΣΤΟΣΕΛΙ Α ΝΑΟΥ: agnikmark.gr

2025 © DocPlayer.gr Πολιτική Απορρήτου | Όροι Χρήσης | Σχόλια