Πολιτιστικό Πρόγραμμα «Το κουκί και το ρεβύθι Μενού και φαντασία» Σχ. έτος 2013-2014 Υπεύθυνος Εκπαιδευτικός:Παπαθεοδώρου Ελένη Συνεργαζόμενοι:Σερασίδη Δέσποινα Τάξη:Ολοήμερο νηπιαγωγείο Μιντιλογλίου
Ποιοι είμαστε Τα κουκιά και τα ρεβύθια, οι φακές και η φάβα σας καλωσορίζουν στα παραμυθομαγειρέματα, <<Μενού και Φαντασία>>. Μάγειρες εκλεκτοί από το Ολοήμερο τμήμα νηπιαγωγείου Μιντιλογλίου, γεμάτοι έμπνευση και φαντασία,ετοίμασαν παραμυθένιες γεύσεις. Χωρίστηκαν σε 4 ομάδες και ανέλαβαν τα καθήκοντα τους.λίγη μουσική για να ανοίξει η όρεξη.απολαύστε τους.
Ο Μάγειρας (κλικ εδώ) ÌÁÃÅÉÑÁÓ - ÌÁÑÉÏÓ ÖÑÁÃÊÏÕËÇÓ _ ÇËÉÁÓ ÌÁÌÁËÁÊÇÓ.mp4
Τα υλικά μας Κουκιά: Ελένη, Μαρινέλα, Βασίλης, Φαίη. Ρεβύθια:Βάλια, Άγγελος Κατερίνα Νίκος, Άννα. Φακές:Παναγιώτα, Γιώργος, Ανριάνα. Φασόλια:Ελένη Μαρία, Φωτεινή, Αλεξία, Σέργιος.
Εμπνευστήκαμε από το ποίημα: <<Δυο κουκιά, δυο κουκιά κι άλλα δυο ρεβύθια, στο καζάνι μια φορά λέγαν παραμύθια. Πέρασε και η φακή κάθησε κι εκείνη κι από πάνω ο μάγειρας το καπάκι κλείνει>>.
Η ομάδα μας
Πώς ξεκίνησαν όλα Η εκπόνηση του πολιτιστικού προγράμματος αποτελεί συνέχεια του προγράμματος αφιερωμένο στο λαϊκό παραμύθι. Εμπλέκεται στο Πολιτιστικό Δίκτυο με θέμα <<Τα Δώρα του παραμυθιού>>. Η αφορμή δόθηκε από τα ποιήματα έναρξης των παραμυθιών τα οποία χαρακτηρίστηκαν μαγικά κλειδιά που ξεκλειδώνουν τα παραμύθια. Τα παιδιά από πολύ νωρίς έμαθαν και χρησιμοποίησαν τα ποιήματα πριν την αφήγηση των παραμυθιών. Άφησαν την φαντασία τους ελεύθερη, διαμόρφωσαν τον δικό τους παραμυθόκοσμο και ξεκίνησαν ένα ταξίδι γεμάτο εκπλήξεις. Ξεκινήσαμε με τον καταιγισμό ιδεών θέτοντας την ερώτηση «Τι είναι παραμύθι;» Άρχισαν να ξεδιπλώνονται οι σκέψεις των παιδιών και η κόκκινη κλωστή ξεκίνησε Ιστορίες της γιαγιάς,οι Μύθοι του Αισώπου έκαναν την εμφάνισή τους.
Συνέντευξη των παιδιών.τα παιδιά αυτοπαρουσιάζονται και μοιράζονται εμπειρίες και βιώματα.
<<Ατομικό δελτίο συνέντευξης>> Τι είναι Παραμύθι; Ποιος σου διαβάζει Παραμύθια; Ποιο είναι το αγαπημένο σου Παραμύθι; Τα παιδιά με την τεχνική των ερωτήσεων εκφράζονται, εμείς καταγράφουμε τις απαντήσεις και χρησιμοποιούμε το δελτίο ως φύλλο αξιολόγησης, αφού το επαναλαμβάνουμε ανά διαστήματα.
Τα παιδιά απαντούν.
Ποιους στόχους βάλαμε; Οι στόχοι τους οποίους θέσαμε είναι: Να έρθουν σε επαφή τα παιδιά με το παραδοσιακό παραμύθι και να το ξεχωρίσουν από το εικονογραφημένο. Να εξασκηθούν στην αφήγηση και την παραγωγή προφορικού λόγου. Να συμβάλλουν στην σύνθεση δικών τους παραμυθιών και κατεπέκταση στην δημιουργία περιπετειακού μύθου. Να εξοικειωθούν με τους κανόνες του παραδοσιακού παραμυθιού και να καλλιεργήσουν την κριτική τους σκέψη. Να έρθουν σε επαφή και να αλληλεπιδράσουν με τους γονείς, άλλες και άλλες σχολικές μονάδες.
Το ταξίδι μας Το ταξίδι μας ξεκίνησε συστηματικά το Δεκέμβριο του 2013 και ολοκληρώθηκε το Μάιο του 2014. Ο καταιγισμός ιδεών, το ιστόγραμμα και το ατομικό δελτίο συνέντευξης έδωσαν το σημείο εκκίνησης. Σύνθεση ομάδας: Ο χωρισμός των ομάδων έγινε σε δύο επίπεδα.ορίστηκαν τέσσερις ομάδες, τα ονόματα των οποίων ήταν τα υποθέματα του προγράμματος. Οικογενειακές σχέσεις. Συναισθήματα και αξίες. Φυσικά στοιχεία. Στοιχεία λαϊκής τέχνης. Το σκεπτικό ήταν πως τα παιδιά των ομάδων θα εξοικειώνονταν πιο εύκολα με τις έννοιες, αφού για ένα διάστημα μετά την αφήγηση των παραμυθιών ιχνογραφούσαν και απομόνωναν τα στοιχεία που αντιπροσώπευε η ομάδα τους μέσα σε ανάλογο φάκελο.
Π.χ. Η ομάδα με τα στοιχεία λαϊκής τέχνης εντόπιζε στα παραμύθια αντικείμενα όπως καζάνι, πυροστιά, δικέλι, τα εικονογραφούσε και τα παρουσίαζε. Η ομάδα των οικογενειακών σχέσεων εντόπιζε σχέσεις και συναισθήματα π.χ. ο γάμος της θυγατέρας του βασιλιά με τον Πολυροβιθά, ο καλός και ο κακό ήρωας. Η τεχνική αυτή διευκόλυνε την ροή της μαθησιακής διαδικασίας γιατί τα παιδιά εμπλούτισαν το λεξιλογιό τους, όρισαν κανόνες εργασίας, αρμοδιότητες και υποχρεώσεις. Ο παρακάτω φάκελος ανήκει στην ομάδα που αντιπροσώπευε τα Ανικείμενα Λαικης Τέχνης. Ο μαθητής έχει στο ιχνογράφημά του απεικονίσει ξεκάθαρα την χρήση του δικελιού.
Δείγμα φακέλου ομάδας.οι δημιουργοί υπογράφουν.
Στην συνέχεια οι ομάδες ορίστηκαν με τα ονόματα των οσπρίων διότι ξεκίνησε μία άλλου τύπου διαθεματική προσέγγιση του θέματος. Διατηρήθηκαν μέχρι το τέλος ορίζοντας κάθε φορά διαφορετικό αρχηγό για την παρουσίαση εργασιών στην ολομέλεια.
Οργάνωση γωνιάς παραμυθιού και διάκοσμου χώρου. Η γωνιά βιβλιοθήκης φιλοξένησε εικονογραφημένα παραμύθια, μύθους του Αισώπου, λαϊκά παραμύθια αλλά και παραμύθια της ομάδας. Εντοπίσαμε διαφορές μεταξύ των παραμυθιών και ανάλογα τα τοποθετήσαμε μέσα στον χρόνο. Ορίστηκε η ιστορική γραμμή και η κατανομή των παραμυθιών. Δημιουργήσαμε ένα μεγάλο μεγέθους βιβλίο με: Εξώφυλλο Οπισθόφυλλο Σελίδες Τίτλο Σελιδοδείκτη Συγγραφείς.
Τοποθετήσαμε μαξιλάρια και στρωματάκια κάνοντας την γωνιά πιο φιλική στα παιδιά.το μπαούλο γέμισε με παραμύθια προσφορά των γονέων,τα οποία ήταν στην διάθεση των παιδιών. Ορίσαμε τους κανόνες του μικρού καλού αναγνώστη και τις υποχρεώσεις μας απέναντι στα βιβλία και κατ επέκταση στα παραμύθια. Διαπιστώσαμε πως τα παιδιά επισκέπτονταν την γωνιά με ευχαρίστηση και αναλάμβαναν τον ρόλο του αφηγητή.
Πλάι στην γωνιά βιβλιοθήκης δημιουργήσαμε το σκηνικό της παραμυθοχώρας μας το οποίο αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης των παραμυθιών μας.
Ωρα χαλάρωσης στην παραμυθοχώρα.όνειρο ή πραγματικότητα;ποιος ξέρει;...
Το μαγικό κλειδί και η κόκκινη κλωστή ξεκλείδωναν τα παραμύθια μας.
Τα παιδιά γυρίζουν την ανέμη και μαθαίνουν
Με την βοήθεια της φαντασίας μας και τον ήχο των μουσικών οργάνων,συνθέτουμε το πρώτο μας ποίημα δώρο για τα παραμύθια.το φωνάζουμε δυνατά και γιορτάζουμε. Παραμύθι-μύθι-μύθι Θα φωνάξει και την φάβα ξεκινά το παραμύθι. να κεράσει φασολάδα. Κάθε Τρίτη θα γιορτάζει Θα καλέσει το σπουργίτι Μιντιλόγλι θα φωνάζει. για να πάμε για το σπίτι. Θα φωνάξει την φακή Θα μας πει πολλά πολλά για να πάει λαϊκή. Ψέμματα και αληθινά. Θα φωνάξει το ρεβύθι ν αγοράσει κολοκύθι.
Αφιερώσαμε στο παραμύθι την ημέρα Τρίτη κάνοντας τα γενέθλια. Μια τούρτα με χρωματιστές γεύσεις, δεν θα μπορούσε να λείπει. Δοκιμάστε..
<< Παιδί και δημιουργική έκφραση>> Όταν η φαντασία των παιδιών αναπτύσσεται το αποτέλεσμα εντυπωσιάζει. Στην προσπαθειά μας να ολοκληρώσουμε την διαμόρφωση του περιβάλλοντος, στήσαμε το δικό μας τζάκι. Ιδέα των παιδιών να χρησιμοποιή σουμε τα ενσφηνώματα και τα τουβλάκια. Ντύσαμε με οικολογικό χαρτί, βάλαμε τα ξύλα και η ζεστή ατμόσφαιρα έτοιμη για την γιαγιά Ελευθερία και τους μικρούς παραμυθάδες.
Σαν το παλιό καλό καιρό. Στην γωνιά μας κόκκινο αναμμένο τζάκι Δεν ξεχνάμε και τα παιδικά μας τραγούδια.
<<Η γιαγιά και τα εγγονάκια>>
Άραγε πόσο όμορφα αιστάνθηκε η μικρή μου Αννούλα όταν πήρε την θέση της γιαγιάς; ΧΑΡΑ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΑΓΑΠΗ ΜΑΓΕΙΑ «Μήπως εισέπραξε μαζί με τους φίλους της τα Δώρα του παραμυθιού;»
Δραστηριότητες που ακολούθησαν. Πρόσκληση γιαγιάς παραμυθιούς στο νηπιαγωγείο μας. Συγκέντρωση υλικού, όπως μαλλιά πλεξίματος,,υφάσματα κουρέλια. Χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή, εμπλέκοντας μουσική και κίνηση. Επίσκεψη γιαγιάς: Τα παιδιά ετοίμασαν πρόσκληση για την γιαγιά Ελευθερία, η οποία ανταποκρίθηκε με ενδιαφέρον. Μας αφηγήθηκε παραμύθια σαν τον παλιό καλό καιρό, έπαιξε με τα παιδιά και τα κέρασε γλυκίσματα. Η αλληλεπίδραση της ομάδας ήταν εξαιρετική διότι κάθε παιδί εξέφρασε την επιθυμία του να φέρει την δικιά του γιαγιά που ξέρει να ράβει, να πλέκει και να μαγειρεύει. Η πόρτα εισόδου του νηπιαγωγείου μας ανοίγει στο κοινό.
Τα παιδιά ζωγραφίζουν την καλεσμένη τους.
Η κυρία Ελευθερία ανοίγει το μπαούλο των αναμνήσεων.
Η ξύλινη ανέμη με την κόκκινη κλωστή μπήκε στην παρέα μας και άρχισε να παίζει με την καλλιτεχνική μας διάθεση.
Τρόπος προσέγγισης,συγγραφής και επεξεργασίας των παραμυθιών. Αφού δημιουργήσαμε το κατάλληλο περιβάλλον αρχίσαμε την συστηματική επεξεργασία των λαϊκών παπαραμυθιών. Προσπαθούσαμε η επιλογή τους να ταιριάζει στην θεματολογία που επεξεργαζόμασταν.έτσι κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών, κέντριζε την προσοχή τους. Πχ.η αφήγηση του παραμυθιού <<Ήλιος και Φεγγάρι>>ταίριαξε με την θεματική ενότητα των φυσικών φαινομένων. Εντοπίζαμε τους ήρωες,σχολιάζαμε τις ενέργειες τους,προτείναμε λύσεις. Εντοπίζαμε και καταγράφαμε τα μαγικά στοιχεία. Διαχωρίζαμε το σωστό και το λάθος,το καλό και το κακό,το ψέμα και την αλήθεια. Βιώναμε τα συναισθήματα των ηρώων και ταυτιζόμασταν μαζί τους. Εικονογραφούσαμε τις αγαπημένες στιγμές. Δραματοποιούσαμε.
Σχεδιάζαμε κοστούμια, καπέλα,στεφανάκια για τα κεφαλάκια μας, από υφάσματα και άλλα υλικά. Όποτε μας δινόταν ευκαιρία παρουσιάζαμε στα κλασικά τμήματα και αλληλεπιδρούσαμε. Χρησιμοποιούσαμε τον Η.Υ και παρακολουθούσαμε παραλλαγές μύθων,ακούγαμε παραμύθια σε ψηφιακή μορφή. Αναλλάξαμε τα δικά μας παραμύθια και ηχογραφημένες αφηγήσεις με γειτονικές σχολικές μονάδες. Επκοινωνίσαμε μέσω δικτύου,εικονογραφίσαμε τα δικά τους παραμύθια, ανταλλάξαμε σκέψεις,μοιραστήκαμε παιχνίδια μέσω υπολογιστή. Προσκαλούσαμε στο νηπιαγωγείο μας κοινό.γετονικό νηπιαγωγείο,γονείς,παππούδες και γιαγιάδες μας θαύμασαν,τους συγκινήσαμε. Εμπνευστήκαμε και γίναμε συγγραφείς.
Το πρώτο μας παραμύθι
Η ομάδα των παραμυθάδων ξεκινά την συγγραφή του πρώτου παραμυθιού αφιερωμένο στα ζώα, με τίτλο: O σκαντζόχοιρος και η χελώνα. Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια χελώνα που ζούσε στο δάσος. Την έλεγαν Μίνη. Όταν ήρθε το φθινόπωρο ήθελε να φύγει από το Δάσος για να πάει σχολείο να μάθει να παίζει. Αποφάσισε να φύγει από την φωλιά της και να πάρει τον δρόμο για την πόλη. Εκεί συνάντησε στο δρόμο της έναν κήπο γεμάτο δένδρα, λουλούδια, πεταλούδες και πουλάκια. Μπροστά της εμφανίστηκε και ένας σκαντζόχοιρος που ήταν πολύ λυπημένος. Γιατί κλαις, τον ρώτησε η χελώνα.γιατί είσαι λυπημένος; Που είναι οι φίλοι σου; Ο σκαντζόχοιρος τότε ρώτησε την χελώνα ποιο είναι το ονομά της και που πηγαίνει. Της ζήτησε να γίνουν φίλοι και να μείνουν μαζί στον κήπο.o σκαντζόχοιρος ένοιωσε όμορφα όταν η χελώνα του είπε πως θα φτιάξουνε φωλία και θα μείνουνε μαζί. Έδιωξε την λύπη του και από εκείνη την στιγμή και μετά ήταν μαζί με την χελώνα φίλοι. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Συγγραφείς:Οι μαθητές του Ολοήμερου νηπιαγωγείου Μιντιλογλίου.
Το δεύτερο παραμύθι μας.
Τα παιδιά έχοντας μάθει τους κανόνες του λαικού παραμυθιού, συγγράφουν άλλο ένα παραμύθι με τίτλο «Το σποράκι και τα χρυσά μήλα» Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς φτωχός που δεν είχε τίοτα στον, εκτός από το παλάτι του. Τα χρήματά του τα είχε δώσει σε μία κακιά μάγισσα, που τον ξεγέλασε και του είπε ψέμματα. Η μοναδική του περιουσία ήταν ένας χώρος που του είχε δώσει η κακιά μάγισσα για αμοιβή. Ο βασιλιάς σκέφτηκε πως θα μπορούσε να φυτέψει τον σπόρο και να γίνει δένδρο μεγάλο γεμάτο καρπούς. Μια μέρα λοιπόν το φύτεψε στην γη. Πέρασαν ημέρες, νύχτες, μήνες και ο σπόρος έγινε μεγάλο δένδρο. Ήταν μια μηλιά που αντί για κόκκινα μήλα έκανε χρυσά. Ο βασιλιάς πήρε το καλάθι, μάζεψε τα μήλα και τράβηξε για το παλάτι. Ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά του η μάγισσα «Τι έχεις μέσα στο καλάθι», τον ρώτησε. «Έχω τα μήλα από τον σπόρο που μου έδωσες», απάντησε. «Ωραία, τότε νομίζω πως πρέπει να μου τα δώσεις.είναι δικά μου». Ο βασιλιάς έκανε το χατίρι της μάγισσας. Όταν όμως η μάγισσα πήρε το καλάθι έγινε κάτι φοβερό. Τα χρυσά μήλα μεταμορφώθηκαν σε μεγάλες φωτιές. Οι φωτιές έστησαν χορό γύρω από την μάγισσα, την έκαψαν, την τιμώρησαν και ο βασιλιάς έζησε πλούσια και καλά γιατί κάθε σπόρος που έπεφτε στην γη γινόταν και ένα δένδρο με χρυσούς καρπούς.
Από την γωνιά βιβλιοθήκης αρχίσαμε να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στα προτεινόμενα παραμύθια του δικτύου. Ήλιος και φεγγάρι Ο Σταχτοπούτης, Ο Πολυροβιθάς, Η Πούλια και ο Αυγερινός Ο Ποντικός και η θυγατέρα του, μας έκαναν συντροφιά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δημιουργήθηκε η σκέψη για την οργάνωση της δανειστικής βιβλιοθήκης. Τα παιδιά άρχισαν να δανείζονται λαϊκά παραμύθια και να τα επεξεργάζονται με τους γονείς. Στους γονείς δόθηκε σημείωμα με τον τρόπο επεξεργασίας τον παραμυθιών και ερωτηματολόγιο που μας βοήθησε σας φύλλο αξιολόγησης και διόρθωσης της διαδικασίας. Τα παιδιά εμπλάκισαν σε μία παιχνιδιώδη διαδικασία παρουσίασης των παραμυθιών χρησιμοποιώντας υλικά όπως κουκιά, ρεβύθια, κουμπιά, υφάσματα. Μεγάλη έμφαση δόθηκε στο παραμύθι «ο Πολυροβιθάς» το οποίο αποτέλεσε την αφορμή γα την δημιουργία του δικού μας περιπετειακού μύθου.
Πως επεξεργαστήκαμε το παραμύθι
Αρχικά αφηγήθηκα το παραμύθι,δίχως να ερμηνεύσω καμία λέξη. Τα παιδιά δυσκολεύτηκαν από το λεξιλόγιο,και κουράστηκαν από το μέγεθος του παραμυθιού. Όταν όμως δουλέψαμε πάνω στα πρόσωπα και τα γεγονότα,ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος. Λύναμε απορίες μέσα από λεκτικά παιχνίδια,μαντέματα. Εικονογραφούσαμε τα επεισόδια και καταγράφαμε στην μνήμη μας μαγικά στοιχεία. Εντοπίσαμε την λέξη κλειδί για τον περιπετειακό μας μύθο «Το Κουρέλι». Αποφασίσαμε να το παρουσιάσουμε στο κοινό. Φτιάξαμε κάθε τι που θα εξυπηρετούσε το στόχο μας. Αναρτήσαμε στην γωνιά καλλιτεχνικές δημιουργίες.
Δημιουργούμε με ένα κομμάτι κουρέλι.το κουρέλι μεταμορφώνεται σε μαμά που ποτίζει.
Τα Δώδεκα λόγια του Αράπη, στον κουρελιασμένο γέρο.
Τα παιδιά φτιάχνουν τα κουρελιασμένα σεντόνια.
Ο Πολυροβιθάς κοιμάται στα κουρελιασμένα σεντόνια.
Το κοινό μας.
«Παιδί και γλώσσα»
Γλωσσικά παιχνίδια ξεκούραζαν την ομάδα και βοηθούσαν τον εμπλουτισμό του λεξιλογίου, την αναγνώριση γραμμάτων και λέξεων.
«Η συνταγή των παραμυθιών»
<<Η ακροστοιχίδα του Παραμυθιού>> Π όπως.. ΠΑΡΑΜΥΘΙ
«Αντιστοίχιση λέξεων»
Πως έγινε η παρουσίαση του παραμυθιού στο χώρο του νηπιαγωγείου μας.
Προετοιμάσαμε ψυχοκινητικό παιχνίδι με μουσική από το YouTube Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι (Διονύσιος Τσακνής). Χρησιμοποιήσαμε μεγάλο ύφασμα και μπάλα. κλικ εδώ ÖôéÜîå êáñäéü ìïõ ôï äéêü óïõ ðáñáìýèé (Óôß ïé).mp4
Τα παιδιά ιχνογραφούν το τραγούδι όπως το βίωσαν με τα παιδιά που φιλοξενήσαμε.
Χορέψαμε το βαλσάκι μας ενδυναμώνοντας την ομάδα.
«Τα ζευγαράκια των δύο νηπιαγωγείων αυτοσχεδιάζουν χορεύοντας»
Τα παιδιά του νηπιαγωγείου που φιλοξενήσαμε παρουσιάζουν τα 12 λόγια του Αράπη μέσα από ιχνογράφημα.
Συνεργασία νηπιαγωγείου με την Α τάξη Δημοτικού σχ.παραλίας. Στα πλαίσια του προγράμματος είχαμε την ευκαιρία να συνεργαστούμε διαδυκτιακά με μαθητές Δημοτικού σχολείου,οι οποίοι μας παρουσίασαν το δικό τους περιπετειακό μύθο,τον οποίο εικονογραφήσαμε,τον δέσαμε σε βιβλίο και το στείλαμε ενθύμιο. «Ευχαριστούμε για την συνεργασία»
Συγγραφή Περιπετειακού μύθου. Μαγικό στοιχείο:το κουρέλι Που υπάρχει ένα κουρέλι; Κάτω από το κρεβάτι. Το φοράμε. Στην αποθήκη. Στις παλιές καρέκλες. Στα παλιά τραπέζια. Που δεν υπάρχει ένα κουρέλι; Στο βουνό. Στο χιόνι. Στο κάστρο. Στα παπούτσια μας. Στον κορμό ενός δέντρου.
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα κουρέλι, κρυμμένο κάτω από το κρεβάτι ενός ξεροκέφαλου παππού. Είχε βαρεθεί το σκοτάδι και ήθελε να βρει έναν τρόπο να φύγει μακρυά. Το βρήκα, είπε, θα μπω μέσα στο παπούτσι του παππού και μόλις βγει από την αποθήκη θα καταφέρω και εγώ να φύγω. Έτσι και έγινε. Ο παππούς μόλις σηκώθηκε πήγε να φορέσει τα παπούτσια. Όμως κάτι τον ενοχλούσε. Τι να δει; ένα κουρέλι είχε σφυνώσει μέσα και δίνει μία κλωτσιά και το πετάει έξω. Το κουρέλι σκάλωσε πάνω σε ένα μεγάλο δέντρο. -Για που το 'βαλες, το ρώτησε το δέντρο. -Το αφεντικό μου με πέταξε, ήμουν παλιό και βρισκόμουν σε μία χαλασμένη καρέκλα. -Και τώρα τι θέλεις; Η τύχη ενός κουρελιού -Θέλω τα ταξιδέψω μέχρι τον ουρανό, από εκεί θα βλέπω τα πάντα.
Το δέντρο άπλωσε το κλαδί του και έδιωξε το κουρέλι μακριά. Έφτασε μέχρι το βουνό που ήταν γεμάτο χιόνι. Πάγωσε το κουρέλι, έτρεμε και έγινε κουβάρι. Παγωμένο όπως ήταν κύλησε και έφτασε στην εξώπορτα ένος κάστρου. Το μάζεψε η πληγωμένη βασιλοπούλα, το πήρε στα χέρια της και σκούπισε τα δακρυά της. -Αχ πόσο θα θελα κι έγω να ήμουν σαν και εσένα. Και ξαφνικά φύσηξε τ' αγέρι, το πήρε μακρία, αλλά κοντά του πήρε και το δάκρυ της βασιλοπούλας. Κουρέλι και δάκρυ έβλεπαν τα πάντα από τον ουρανό. Κάθησαν να ξεκουραστούν πάνω σε ένα σύννεφο. Το σύννεφο γέμισε και ξέσπασε βροχή. Παρέσυρε το κουρέλι μαζί και το δάκρυ και έφτασαν μέχρι την αποθήκη του παππού. Το κουρέλι συντροφιά με το δάκρυ της βασιλοπούλας σύρθηκαν κάτω από το κρεβάτι του παππού και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Μετά την ολοκλήρωση της συγγραφής του περιπετειακού μύθου,ήρθε η στιγμή της επιβράβευσης. Συμμετείχαμε στην συνάντηση των σχολείων που ανήκαν στο δίκτυο Παραδοσιακού Παραμυθιού. «Τα παιδιά αφηγούνται» στην Αγορά Αργύρη τα δικά τους παραμύθια. Η μαγεία του χώρου,οι μικροί παρουσιαστές ρίχνουν την αυλαία έχοντας χτίσει το δικό τους μαγικό παλάτι, μέσα από το μακρινό ταξίδι τους στον κόσμο των παραμυθιών. Το μαγικό παλάτι θα στολίσει τον ατομικό φάκελο του κάθε παιδιού,κρατώντας αναλλοίωτες τις μνήμες από το μακρινό τους ταξίδι.
Εξώφυλλο και Τίτλος.
Τα παιδιά εικονογραφούν. Toκουρέλι πάνω στο βουνό. Το κουρέλι πάνω στο δέντρο.
Aτομικός φάκελος ποτιτιστικού προγράμματος.
Οι σεφ των παραμυθιών σας ευχαριστούν και σας λένε πως : «Ψέματα κι αλήθεια έτσι είν τα Παραμύθια»..Και ζήσαμε εμείς καλά κι εσείς καλύτερα.
Τι πετύχαμε; Με την ολοκλήρωση του προγράμματος τα παιδιά κατάφεραν να αποκτήσουν γνώσεις, να έρθουν σε επαφή με το λαϊκό παραμύθι, αλλά και το περιπετειακό μύθο. Με άνεση μπορούσαν να αφηγούνται, να δραματοποιούν, να ιχνογραφούν αλλά και να παρουσιάζουν τα παραμύθια. Απέκτησαν την ικανότητα επίδειξης των ικανοτήτων τους, ανάπτυξης της κριτικής τους σκέψη, την καλλιέργεια του προφορικού λόγου, καθώς επίσης και την άνεση στην θεατρική έκφραση. Κατάφεραν να αντιληφθούν ότι τα παραμύθια είναι ένα μέσο που καλύπτει την ανάγκη της επικοινωνίας, της ψυχαγωγίας, της έκφρασης, της αλληλεπίδρασης με την ομάδα αλλά και με τους ενήλικες. Βοήθησε τα παιδιά να κάνουν προβληματισμούς, να πλάθουν ιστοριές, να υποδύονται ρόλους, να ταυτίζονται με ήρωες και νααναγνωρίζουν το καλό απότο κακό.
Με την αφήγηση και την συγραφή παραμυθιών κατάφεραν να ξεπεράσουν φόβους προβολής προς το κοινό και να μπορέσουν να αλληλεπιδρούν με συμμαθητές ζώντας έντονες στιγμές αγωνίας, δράσης και ικανοποίησης. Το παραμύθι αποτέλεσε μαγικό στοιχείο χαλάρωσης, διασκέδασης για όλα τα παιδιά. Έγιναν συγγραφείς, συνθέτες, εικονογράφοι, αφηγητές, μικροί παραμυθάδες έτοιμοι να ανέβουν στην σκηνή και να παρουσιάσουν.εισέπραξαν δυνατό χειροκρότημα και δάκρυα συγκίνησης από γονείς, συμμαθητές και κοινό κατά την διάρκεια της παρουσίασης του δικού τους περιπετειακού μύθου, με τίτλο «Η τύχη ενός κουρελιού». Με το φύλλο αξιολόγησης που δόθηκε τα παιδιά κατέληξαν σε συμπέρασμα πως τα παραμύθια τελικά μπορούν, όχι μόνο να τα αφηγηθούνε, αλλά να τα
Τέλος θα πρέπει να αναφερθούμε και στην παρουσία των γονέων οι οποίοι τοποθετήθηκαν για την ποιότητα του προγράμματος, κατέγραψαν τις σκέψεις τους και τα συναισθήματά τους μετά την παρουσίαση μέσα στον χώρο του σχολείου, αλλά και στον χώρο Αγορά Αργύρη Σε φύλλο αξιολόγησης του προγράμματος, που τους δόθηκε, ανέφερε μπαμπάς μαθήτριας: Θέλοντας να δώσω ένα τίτλο σε αυτό που παρακολούθησα μέσα στην τάξη,θα ήταν: «Σαν να μην πέρασε μια μέρα.τα ίδια ακούσματα τις ίδιες λέξεις που άκουγα παιδί τις είδα να ζωντανεύουν μπροστά μου από τα παιδιά μας»
Ακούσαμε,ακούσαμε Ωραίο παραμύθι Πως μια φορά κι έναν καιρό Το κουκί και το ρεβύθι Oι μαθητές του Ολοήμερου τμήματος Νηπαγωγείου Μιντιλογλίου και Οι νηπιαγωγοί: Παπαθεοδώρου Ελένη Σερασίδη Δέσποινα.