ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΥΤΕΡΑ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΥΤΕΡΑ συµε ν πέτρος δο λος κα πόστολος ησο χριστο το ς σότιµον 1 µ ν λαχο σιν πίστιν ν δικαιοσύν το ϑεο µ ν κα σωτ ρος ησο χριστο. χάρις µ ν κα ε ρήνη πληθυνθείη ν πιγνώσει το ϑεο κα 2 ησο το κυρίου µ ν. ς πάντα µ ν τ ς ϑείας δυνάµεως α το τ 3 πρ ς ω ν κα ε σέβειαν δεδωρηµένης δι τ ς πιγνώσεως το καλέσαντος µ ς δι δόξης κα ρετ ς. δι ν τ µέγιστα µ ν κα τίµια 4 παγγέλµατα δεδώρηται να δι τούτων γένησθε ϑείας κοινωνο ϕύσεως ποφυγόντες τ ς ν κόσµ ν πιθυµί ϕθορ ς. κα α τ το το δ 5 σπουδ ν π σαν παρεισενέγκαντες πιχορηγήσατε ν τ πίστει µ ν τ ν ρετήν ν δ τ ρετ τ ν γν σιν. ν δ τ γνώσει τ ν γκράτειαν ν 6 δ τ γκρατεί τ ν ποµονήν ν δ τ ποµον τ ν ε σέβειαν. ν δ 7 τ ε σεβεί τ ν ϕιλαδελφίαν ν δ τ ϕιλαδελφί τ ν γάπην. τα τα 8 γ ρ µ ν πάρχοντα κα πλεονάζοντα ο κ ργο ς ο δ κάρπους κα- ϑίστησιν ε ς τ ν το κυρίου µ ν ησο χριστο πίγνωσιν. γ ρ µ 9 πάρεστιν τα τα τυφλός στιν µυωπάζων λήθην λαβ ν το καθαρισµο τ ν πάλαι α το µαρτι ν. δι µ λλον δελφοί σπουδάσατε εβαίαν 10 µ ν τ ν κλ σιν κα κλογ ν ποιε σθαι τα τα γ ρ ποιο ντες ο µ πταίσητέ ποτε. ο τως γ ρ πλουσίως πιχορηγηθήσεται µ ν ε σοδος 11 ε ς τ ν α ώνιον ασιλείαν το κυρίου µ ν κα σωτ ρος ησο χριστο. δι ο κ µελήσω µ ς ε ποµιµν σκειν περ τούτων καίπερ ε δότας 12 κα στηριγµένους ν τ παρούσ ληθεί. δίκαιον δ γο µαι φ 13 σον ε µ ν τούτ τ σκηνώµατι διεγείρειν µ ς ν ποµνήσει. ε δ ς 14 τι ταχινή στιν πόθεσις το σκηνώµατός µου καθ ς κα κύριος µ ν ησο ς χριστ ς δήλωσέν µοι. σπουδάσω δ κα κάστοτε χειν 15 µ ς µετ τ ν µ ν ξοδον τ ν τούτων µνήµην ποιε σθαι. ο γ ρ σεσο- 16 ϕισµένοις µύθοις ξακολουθήσαντες γνωρίσαµεν µ ν τ ν το κυρίου 1 v.1 σιµων συµεων,, πετρος δουλος και αποστολος ιησου χριστου τοις ισοτιµον ηµιν λαχουσιν πιστιν εν δικαιοσυνη του ϑεου ηµων και σωτηρος ηµων ιησου χριστου. v.3 ως παντα ηµιν της ϑειας δυναµεως αυτου τα προς ωην και ευσεβειαν δεδωρηµενης δια της επιγνωσεως του καλεσαντος ηµας ιδια δια,, δοξη δοξης,, και αρετη αρετης,,. v.4 δι ων τα τιµια, και µεγιστα,, ηµιν και,, µεγιστα τιµια, επαγγελµατα δεδωρηται ινα δια τουτων γενησθε ϑειας κοινωνοι ϕυσεως αποφυγοντες της εν τω κοσµω εν επιθυµια ϕθορας. v.12 διο µελλησω ουκ,, αµελησω,, υµας, αει υµας, υποµιµνησκειν περι τουτων καιπερ ειδοτας και εστηριγµενους εν τη παρουση αληθεια. 465

466 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΕΤΡΟΥ 1:17 2:10 µ ν ησο χριστο δύναµιν κα παρουσίαν λλ πόπται γενηθέντες 17 τ ς κείνου µεγαλειότητος. λαβ ν γ ρ παρ ϑεο πατρ ς τιµ ν κα δόξαν ϕων ς νεχθείσης α τ τοι σδε π τ ς µεγαλοπρεπο ς δόξης 18 ο τός στιν υ ός µου γαπητός ε ς ν γ ε δόκησα. κα ταύτην τ ν ϕων ν µε ς κούσαµεν ξ ο ρανο νεχθε σαν σ ν α τ ντες ν 19 τ ρει τ γί. κα χοµεν εβαιότερον τ ν προφητικ ν λόγον καλ ς ποιε τε προσέχοντες ς λύχν ϕαίνοντι ν α χµηρ τόπ ως ο 20 µέρα διαυγάσ κα ϕωσφόρος νατείλ ν τα ς καρδίαις µ ν. το το πρ τον γινώσκοντες τι π σα προφητεία γραφ ς δίας πιλύσεως ο 21 γίνεται. ο γ ρ ϑελήµατι νθρώπου νέχθη ποτέ προφητεία λ λ π πνεύµατος γίου ϕερόµενοι λάλησαν ο γιοι ϑεο νθρωποι. 2 γένοντο δ κα ψευδοπροφ ται ν τ λα ς κα ν µ ν σονται ψευδοδιδάσκαλοι ο τινες παρεισάξουσιν α ρέσεις πωλείας κα τ ν γο- άσαντα α το ς δεσπότην ρνούµενοι πάγοντες αυτο ς ταχιν ν πώ- 2 λειαν. κα πολλο ξακολουθήσουσιν α τ ν τα ς πωλείαις δι ο ς 3 δ ς τ ς ληθείας λασφηµηθήσεται. κα ν πλεονεξί πλαστο ς λόγοις µ ς µπορεύσονται ο ς τ κρίµα κπαλαι ο κ ργε κα πώλεια 4 α τ ν ο νυστάζει. ε γ ρ ϑε ς γγέλων µαρτησάντων ο κ φείσατο λλ σειρα ς όφου ταρταρώσας παρέδωκεν ε ς κρίσιν τετηρηµένους. 5 κα ρχαίου κόσµου ο κ φείσατο λλ γδοον ν ε δικαιοσύνης κήρυκα 6 φύλαξεν κατακλυσµ ν κόσµ σεβ ν πάξας. κα πόλεις σοδόµων κα γοµόρρας τεφρώσας καταστροφ κατέκρινεν πόδειγµα µελλόντων σε- 7 ε ν τεθεικώς. κα δίκαιον λ τ καταπονούµενον π τ ς τ ν θέσµων 8 ν σελγεί ναστροφ ς ρρύσατο. λέµµατι γ ρ κα κο δίκαιος γκατοικ ν ν α το ς µέραν ξ µέρας ψυχ ν δικαίαν νόµοις ργοις 9 βασάνιζεν. ο δεν κύριος ε σεβε ς κ πειρασµο ύεσθαι δίκους δ ε ς 10 µέραν κρίσεως κολαζοµένους τηρε ν. µάλιστα δ το ς πίσω σαρκ ς v.17 λαβων γαρ παρα ϑεου πατρος τιµην και δοξαν ϕωνης ενεχθεισης αυτω τοιασδε υπο της µεγαλοπρεπους δοξης ουτος,, εστιν,, ο υιος µου ο αγαπητος µου ουτος εστιν εις ον εγω ευδοκησα. v.18 και ταυτην την ϕωνην ηµεις ηκουσαµεν εξ ουρανου ενεχθεισαν συν αυτω οντες εν τω ορει,, τω,, αγιω ορει. v.21 ου γαρ ϑεληµατι ανθρωπου ηνεχθη ποτε,, προφητεια ποτε αλλα αλλ,, υπο πνευµατος αγιου ϕεροµενοι ελαλησαν απο οι αγιοι,, ϑεου ανθρωποι. 2 v.2 και πολλοι εξακολουθησουσιν αυτων ταις ασελγειαις, απωλειαις, δι ους η οδος της αλη- ϑειας λασφηµηθησεται. v.3 και εν πλεονεξια πλαστοις λογοις υµας εµπορευσονται οις το κριµα εκπαλαι ουκ αργει και η απωλεια αυτων ου νυσταξει νυσταζει,,. v.4 ει γαρ ο ϑεος αγγελων αµαρτησαντων ουκ εφεισατο αλλα σειραις οφου ταρταρωσας παρεδωκεν εις κρισιν τηρουµενους, τετηρηµενους,. v.5 και αρχαιου κοσµου ουκ εφεισατο αλλα, αλλ, ογδοον νωε δικαιοσυνης κηρυκα εφυλαξεν κατακλυσµον κοσµω ασεβων επαξας. v.6 και πολεις σοδοµων και γοµορρας τεφρωσας [καταστροφη] καταστροφη,, κατεκρινεν υποδειγµα µελλοντων σεβεσιν ασεβειν,, τεθεικως. v.9 οιδεν κυριος ευσεβεις εκ πειρασµων πειρασµου,, υεσθαι αδικους δε εις ηµεραν κρισεως κολαζοµενους τηρειν.

2:11 21 ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΥΤΕΡΑ 467 ν πιθυµί µιασµο πορευοµένους κα κυριότητος καταφρονο ντας τολµηταί α θάδεις δόξας ο τρέµουσιν λασφηµο ντες. που γγελοι 11 σχύϊ κα δυνάµει µείζονες ντες ο ϕέρουσιν κατ α τ ν παρ κυρί λάσφηµον κρίσιν. ο τοι δέ ς λογα α ϕυσικ γεγενηµένα ε ς 12 λωσιν κα ϕθοράν ν ο ς γνοο σιν λασφηµο ντες ν τ ϕθορ α τ ν καταφθαρήσονται. κοµιούµενοι µισθ ν δικίας δον ν γούµενοι 13 τ ν ν µέρ τρυφήν σπίλοι κα µ µοι ντρυφ ντες ν τα ς πάταις α τ ν συνευωχούµενοι µ ν. φθαλµο ς χοντες µεστο ς µοιχαλίδος 14 κα καταπαύστους µαρτίας δελεάζοντες ψυχ ς στηρίκτους καρδίαν γεγυµνασµένην πλεονεξίαις χοντες κατάρας τέκνα. καταλίποντες τ ν 15 ε θε αν δ ν πλανήθησαν ξακολουθήσαντες τ δ το αλα µ το οσόρ ς µισθ ν δικίας γάπησεν. λεγξιν δ σχεν δίας παρα- 16 νοµίας ποζύγιον φωνον ν νθρώπου ϕων ϕθεγξάµενον κώλυσεν τ ν το προφήτου παραφρονίαν. ο τοί ε σιν πηγα νυδροι νεφέλαι 17 π λαίλαπος λαυνόµεναι ο ς όφος το σκότους ε ς α να τετήρηται. πέρογκα γ ρ µαταιότητος ϕθεγγόµενοι δελεάζουσιν ν πιθυµίαις 18 σαρκ ς σελγείαις το ς ντως ποφύγοντας το ς ν πλάν ναστρεφο- µένους. λευθερίαν α το ς παγγελλόµενοι α το δο λοι πάρχοντες 19 τ ς ϕθορ ς γάρ τις ττηται τούτ κα δεδούλωται. ε γ ρ ποφυ- 20 γόντες τ µιάσµατα το κόσµου ν πιγνώσει το κυρίου κα σωτ ρος ησο χριστο τούτοις δ πάλιν µπλακέντες ττ νται γέγονεν α το ς τ σχατα χείρονα τ ν πρώτων. κρε ττον γ ρ ν α το ς µ πεγνωκέναι 21 τ ν δ ν τ ς δικαιοσύνης πιγνο σιν πιστρέψαι κ τ ς παραδοθείσης α το ς γίας ντολ ς. συµβέβηκεν δ α το ς τ τ ς ληθο ς παροιµίας 22 v.11 οπου αγγελοι ισχυι και δυναµει µειζονες οντες ου ϕερουσιν κατ αυτων παρα κυριου κυριω,, λασφηµον κρισιν. v.12 ουτοι δε ως αλογα ωα γεγεννηµενα ϕυσικα γεγενηµενα,, εις αλωσιν και ϕθοραν εν οις αγνοουσιν λασφηµουντες εν τη ϕθορα αυτων και ϕθαρησονται καταφθαρησονται,,. v.13 αδικουµενοι κοµιουµενοι,, µισθον αδικιας ηδονην ηγουµενοι την εν ηµερα τρυφην σπιλοι και µωµοι εντρυφωντες εν ταις απαταις αυτων συνευωχουµενοι υµιν. v.14 οφθαλµους εχοντες µεστους µοιχαλιδος και ακαταπαυστους αµαρτιας δελεαζοντες ψυχας αστηρικτους καρδιαν γεγυµνασµενην πλεονεξιας, πλεονεξιαις, εχοντες καταρας τεκνα. v.15 καταλειποντες καταλιποντες,, την, ευθειαν οδον επλανηθησαν εξακολουθησαντες τη οδω του αλααµ του οσορ ος µισθον αδικιας ηγαπησεν. v.17 ουτοι εισιν πηγαι ανυδροι και οµιχλαι νεφελαι,, υπο λαιλαπος ελαυνοµεναι οις ο οφος του σκοτους εις,, αιωνα,, τετηρηται. v.18 υπερογκα γαρ µαταιοτητος ϕθεγγοµενοι δελεαζουσιν εν επιθυµιαις σαρκος εν ασελγειαις τους ολιγως οντως,, αποφευγοντας αποφυγοντας,, τους εν πλανη αναστρεφοµενους. v.19 ελευ- ϑεριαν αυτοις επαγγελλοµενοι αυτοι δουλοι υπαρχοντες της ϕθορας ω γαρ τις ηττηται τουτω και,, δεδουλωται. v.20 ει γαρ αποφυγοντες τα µιασµατα του κοσµου εν επιγνωσει του κυριου [ηµων] και σωτηρος ιησου χριστου τουτοις δε παλιν εµπλακεντες ηττωνται γεγονεν αυτοις τα εσχατα χειρονα των πρωτων. v.21 κρειττον γαρ ην αυτοις µη επεγνωκεναι την οδον της δικαιοσυνης η επιγνουσιν υποστρεψαι επιστρεψαι,, εκ της παραδοθεισης αυτοις αγιας εντολης.

468 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΕΤΡΟΥ 2:22 3:14 κύων πιστρέψας π τ διον ξέραµα καί υς λουσαµένη ε ς κ λισµα ορβόρου. 3 ταύτην δη γαπητοί δευτέραν µ ν γράφω πιστολήν ν α ς διεγείρω 2 µ ν ν ποµνήσει τ ν ε λικριν διάνοιαν. µνησθ ναι τ ν προειρη- µένων ηµάτων π τ ν γίων προφητ ν κα τ ς τ ν ποστόλων µ ν 3 ντολ ς το κυρίου κα σωτ ρος. το το πρ τον γινώσκοντες τι λεύσονται π σχάτου τ ν µερ ν µπα κται κατ τ ς δίας α τ ν πιθυ- 4 µίας πορευόµενοι. κα λέγοντες πο στιν παγγελία τ ς παρουσίας α το φ ς γ ρ ο πατέρες κοιµήθησαν πάντα ο τως διαµένει π 5 ρχ ς κτίσεως. λανθάνει γ ρ α το ς το το ϑέλοντας τι ο ρανο σαν κπαλαι κα γ ξ δατος κα δι δατος συνεστ σα τ το ϑεο λό- 6, 7 γ. δι ν τότε κόσµος δατι κατακλυσθε ς πώλετο. ο δ ν ν ο ρανο κα γ α το λόγ τεθησαυρισµένοι ε σ ν πυρί τηρούµενοι 8 ε ς µέραν κρίσεως κα πωλείας τ ν σεβ ν νθρώπων. ν δ το το µ λανθανέτω µ ς γαπητοί τι µία µέρα παρ κυρί ς χίλια τη 9 κα χίλια τη ς µέρα µία. ο ραδύνει κύριος τ ς παγγελίας ς τινες ραδύτητα γο νται λλ µακροθυµε ε ς µ ς µ ουλόµενός 10 τινας πολέσθαι λλ πάντας ε ς µετάνοιαν χωρ σαι. ξει δ µέρα κυρίου ς κλέπτης ν νυκτ ν ο ο ρανο οιζηδ ν παρελεύσονται στοιχε α δ καυσούµενα λυθήσονται κα γ κα τ ν α τ ργα κατα- 11 καήσεται. τούτων ο ν πάντων λυοµένων ποταπο ς δε πάρχειν µ ς 12 ν γίαις ναστροφα ς κα ε σεβείαις. προσδοκ ντας κα σπεύδοντας τ ν παρουσίαν τ ς το ϑεο µέρας δι ν ο ρανο πυρούµενοι λυθή- 13 σονται κα στοιχε α καυσούµενα τήκεται. καινο ς δ ο ρανο ς κα γ ν καιν ν κατ τ πάγγελµα α το προσδοκ µεν ν ο ς δικαιοσύνη 14 κατοικε. διό γαπητοί τα τα προσδοκ ντες σπουδάσατε σπιλοι κα 15 µώµητοι α τ ε ρεθ ναι ν ε ρήν. κα τ ν το κυρίου µ ν µακροv.22 συµβεβηκεν δε,, αυτοις το της αληθους παροιµιας κυων επιστρεψας επι το ιδιον εξεραµα και υς λουσαµενη εις κυλισµον κυλισµα,, ορβορου. 3 v.2 µνησθηναι των προειρηµενων ηµατων υπο των αγιων προφητων και της των αποστολων υµων, ηµων, εντολης του κυριου και σωτηρος. v.3 τουτο πρωτον γινωσκοντες οτι ελευσονται επ εσχατων εσχατου,, των ηµερων [εν] εµπαιγµονη εµπαικται κατα τας ιδιας αυτων, επιθυµιας αυτων, πορευοµενοι. v.7 οι δε νυν ουρανοι και η γη τω,, αυτω, αυτου, λογω τεθησαυρισµενοι εισιν πυρι τηρουµενοι εις ηµεραν κρισεως και απωλειας των ασεβων ανθρωπων. v.9 ου ραδυνει ο,, κυριος της επαγγελιας ως τινες ραδυτητα ηγουνται αλλα µακροθυµει εις υµας ηµας,, µη ουλοµενος τινας απολεσθαι αλλα παντας εις µετανοιαν χωρησαι. v.10 ηξει δε η,, ηµερα κυριου ως κλεπτης εν νυκτι,, εν,, η οι ουρανοι οιζηδον παρελευσονται στοιχεια δε καυσουµενα λυθησεται λυθησονται,, και γη και τα εν αυτη εργα ευρεθησεται κατακαησεται,,. v.11 τουτων ουτως ουν,, παντων λυοµενων ποταπους δει υπαρχειν [υµας] υµας,, εν αγιαις αναστροφαις και ευσεβειαις.

3:15 18 ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΥΤΕΡΑ 469 ϑυµίαν σωτηρίαν γε σθε καθ ς κα γαπητ ς µ ν δελφ ς πα λος κατ τ ν α τ δοθε σαν σοφίαν γραψεν µ ν. ς κα ν πάσαις τα ς 16 πιστολα ς λαλ ν ν α τα ς περ τούτων ν ο ς στιν δυσνόητά τινα ο µαθε ς κα στήρικτοι στρεβλο σιν ς κα τ ς λοιπ ς γραφ ς πρ ς τ ν δίαν α τ ν πώλειαν. µε ς ο ν γαπητοί προγινώσκοντες ϕυ- 17 λάσσεσθε να µ τ τ ν θέσµων πλάν συναπαχθέντες κπέσητε το δίου στηριγµο. α ξάνετε δ ν χάριτι κα γνώσει το κυρίου µ ν 18 κα σωτ ρος ησο χριστο α τ δόξα κα ν ν κα ε ς µέραν α νος µήν. v.15 και την του κυριου ηµων µακροθυµιαν σωτηριαν ηγεισθε καθως και ο αγαπητος ηµων αδελφος παυλος κατα την αυτω,, δοθεισαν αυτω σοφιαν εγραψεν υµιν. v.16 ως και εν πασαις ταις,, επιστολαις λαλων εν αυταις περι τουτων εν αις οις,, εστιν δυσνοητα τινα α οι αµαθεις και αστηρικτοι στρεβλουσιν ως και τας λοιπας γραφας προς την ιδιαν αυτων απωλειαν. v.18 αυξανετε δε εν χαριτι και γνωσει του κυριου ηµων και σωτηρος ιησου χριστου αυτω η δοξα και νυν και εις ηµεραν αιωνος [αµην] αµην,,.