Η ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΥΤΕΡΑ

Η ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΥΤΕΡΑ πα λος πόστολος ησο χριστο δι ϑελήµατος ϑεο κατ παγγε- 1 λίαν ω ς τ ς ν χριστ ησο. τιµοθέ γαπητ τέκν χάρις λεος 2 ε ρήνη π ϑεο πατρ ς κα χριστο ησο το κυρίου µ ν. χάριν 3 χω τ ϑε λατρεύω π προγόνων ν καθαρ συνειδήσει ς διάλειπτον χω τ ν περ σο µνείαν ν τα ς δεήσεσίν µου νυκτ ς κα µέρας. πιποθ ν σε δε ν µεµνηµένος σου τ ν δακρύων να χαρ ς πληρωθ. 4 πόµνησιν λαµβάνων τ ς ν σο νυποκρίτου πίστεως τις ν κησεν 5 πρ τον ν τ µάµµ σου λωΐδι κα τ µητρί σου υνείκ πέπεισµαι δ τι κα ν σοί. δι ν α τίαν ναµιµν σκω σε ναζωπυρε ν τ χάρισµα 6 το ϑεο στιν ν σο δι τ ς πιθέσεως τ ν χειρ ν µου. ο γ ρ 7 δωκεν µ ν ϑε ς πνε µα δειλίας λλ δυνάµεως κα γάπης κα σω- ϕρονισµο. µ ο ν παισχυνθ ς τ µαρτύριον το κυρίου µ ν µηδ 8 µ τ ν δέσµιον α το λλ συγκακοπάθησον τ ε αγγελί κατ δύναµιν ϑεο. το σώσαντος µ ς κα καλέσαντος κλήσει γί ο κατ 9 τ ργα µ ν λλ κα τ δίαν πρόθεσιν κα χάριν τ ν δοθε σαν µ ν ν χριστ ησο πρ χρόνων α ωνίων. ϕανερωθε σαν δ ν ν δι τ ς πιφα- 10 νείας το σωτ ρος µ ν ησο χριστο καταργήσαντος µ ν τ ν ϑάνατον ϕωτίσαντος δ ω ν κα φθαρσίαν δι το ε αγγελίου. ε ς τέθην γ 11 κ ρυξ κα πόστολος κα διδάσκαλος θν ν. δι ν α τίαν κα τα τα 12 πάσχω λλ ο κ παισχύνοµαι ο δα γ ρ πεπίστευκα κα πέπεισµαι τι δυνατός στιν τ ν παραθήκην µου ϕυλάξαι ε ς κείνην τ ν µέραν. ποτύπωσιν χε γιαινόντων λόγων ν παρ µο κουσας ν πίστει κα 13 γάπ τ ν χριστ ησο. τ ν καλ ν παρακαταθήκην ϕύλαξον δι 14 πνεύµατος γίου το νοικο ντος ν µ ν. ο δας το το τι πεστρά- 15 1 v.1 παυλος αποστολος ιησου χριστου ιησου δια ϑεληµατος ϑεου κατ επαγγελιαν ωης της εν χριστω ιησου. v.5 υποµνησιν λαβων λαµβανων της εν σοι ανυποκριτου πιστεως ητις ενωκησεν πρωτον εν τη µαµµη σου λωιδι και τη µητρι σου ευνικη ευνεικη πεπεισµαι δε οτι και εν σοι. v.9 του σωσαντος ηµας και καλεσαντος κλησει αγια ου κατα τα εργα ηµων αλλα κατα κατ ιδιαν προθεσιν και χαριν την δοθεισαν ηµιν εν χριστω ιησου προ χρονων αιωνιων. v.10 ϕανερωθεισαν δε νυν δια της επιφανειας του σωτηρος ηµων ιησου χριστου ιησου καταργησαντος µεν τον ϑανατον ϕωτισαντος δε ωην και αφθαρσιαν δια του ευαγγελιου. v.11 εις ο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολος και διδασκαλος εθνων. v.14 την καλην παραθηκην παρακαταθηκην ϕυλαξον δια πνευ- µατος αγιου του ενοικουντος εν ηµιν. v.15 οιδας τουτο οτι απεστραφησαν µε παντες οι εν τη ασια ων εστιν ϕυγελος ϕυγελλος και ερµογενης. 423

424 Η ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ 1:15 2:18 16 ϕησάν µε πάντες ο ν τ σί ν στιν ϕύγελλος κα ρµογένης. δ η λεος κύριος τ νησιφόρου ο κ τι πολλάκις µε νέψυξεν κα τ ν 17 λυσίν µου ο κ π σχύνθη. λλ γενόµενος ν ώµ σπουδαιότερον 18 ζήτησέν µε κα ε ρεν. δ η α τ κύριος ε ρε ν λεος παρ κυρίου ν κείν τ µέρ κα σα ν φέσ διηκόνησεν έλτιον σ γινώσκεις. 2 2 σ ο ν τέκνον µου νδυναµο ν τ χάριτι τ ν χριστ ησο. κα κουσας παρ µο δι πολλ ν µαρτύρων τα τα παράθου πιστο ς 3 νθρώποις ο τινες κανο σονται κα τέρους διδάξαι. σ ο ν κακο- 4 πάθησον ς καλ ς στρατιώτης ησο χριστο. ο δε ς στρατευόµενος µπλέκεται τα ς το ίου πραγµατείαις να τ στρατολογήσαντι ρέ- 5 σ. ν δ κα θλ τις ο στεφανο ται ν µ νοµίµως θλήσ. 6 7 τ ν κοπι ντα γεωργ ν δε πρ τον τ ν καρπ ν µεταλαµβάνειν. νόει α 8 λέγω δ η γάρ σοι κύριος σύνεσιν ν π σιν. µνηµόνευε ησο ν χριστ ν γηγερµένον κ νεκρ ν κ σπέρµατος δαβίδ κατ τ ε αγγέλιόν 9 µου. ν κακοπαθ µέχρι δεσµ ν ς κακο ργος λ λ λόγος το 10 ϑεο ο δέδεται. δι το το πάντα ποµένω δι το ς κλεκτούς να κα α το σωτηρίας τύχωσιν τ ς ν χριστ ησο µετ δόξης α ωνίου. 11 12 πιστ ς λόγος ε γ ρ συναπεθάνοµεν κα συζήσοµεν. ε ποµένοµεν 13 κα συµβασιλεύσοµεν ε ρνούµεθα κ κε νος ρνήσεται µ ς. ε πι- 14 στο µεν κε νος πιστ ς µένει ρνήσασθαι αυτ ν ο δύναται. τα τα ποµίµν σκε διαµαρτυρόµενος νώπιον το κυρίο µ λογοµαχε ν ε ς 15 ο δ ν χρήσιµον π καταστροφ τ ν κουόντων. σπούδασον σεαυτ ν δόκιµον παραστ σαι τ ϑε ργάτην νεπαίσχυντον ρθοτοµο ντα τ ν 16 λόγον τ ς ληθείας. τ ς δ εβήλους κενοφωνίας περιΐστασο π πλε ον 17 γ ρ προκόψουσιν σεβείας. κα λόγος α τ ν ς γάγγραινα νοµ ν 18 ξει ν στιν µέναιος κα ϕίλητος. ο τινες περ τ ν λήθειαν στόχησαν λέγοντες τ ν νάστασιν δη γεγονέναι κα νατρέπουσιν τήν τινων 19 πίστιν. µέντοι στερε ς ϑεµέλιος το ϑεο στηκεν χων τ ν σφραγ δα v.16 δωη ελεος ο κυριος τω ονησιφορου οικω οτι πολλακις µε ανεψυξεν και την αλυσιν µου ουκ επαισχυνθη επησχυνθη. v.17 αλλα γενοµενος εν ωµη σπουδαιως σπουδαιοτερον εζητησεν µε και ευρεν. 2 v.3 συγκακοπαθησον συ ουν κακοπαθησον ως καλος στρατιωτης ιησου χριστου ιησου. v.7 νοει ο α λεγω δωσει δωη γαρ σοι ο κυριος συνεσιν εν πασιν. v.8 µνηµονευε ιησουν χριστον εγηγερµενον εκ νεκρων εκ σπερµατος δαυιδ δαβιδ κατα το ευαγγελιον µου. v.9 εν ω κακοπαθω µεχρι δεσµων ως κακουργος αλλα αλλ ο λογος του ϑεου ου δεδεται. v.12 ει υποµενοµεν και συµβασιλευσοµεν ει αρνησοµεθα αρνουµεθα κακεινος αρνησεται ηµας. v.13 ει απιστουµεν εκεινος πιστος µενει αρνησασθαι γαρ εαυτον ου δυναται. v.14 ταυτα υποµιµνησκε διαµαρτυροµενος ενωπιον του ϑεου κυριου µη λογοµαχειν επ εις ουδεν χρησιµον επι καταστροφη των ακουοντων. v.18 οιτινες περι την αληθειαν ηστοχησαν λεγοντες [την] την αναστασιν ηδη γεγονεναι και ανατρεπουσιν την τινων πιστιν.

2:19 3:12 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΥΤΕΡΑ 425 ταύτην γνω κύριος το ς ντας α το καί ποστήτω π δικίας π ς νοµάζων τ νοµα χρισ του. ν µεγάλ δ ο κί ο κ στιν µόνον 20 σκεύη χρυσ κα ργυρ λλ κα ξύλινα κα στράκινα κα µ ν ε ς τιµ ν δ ε ς τιµίαν. ν ο ν τις κκαθάρ αυτ ν π τούτων σται 21 σκε ος ε ς τιµήν γιασµένον κα ε χρηστον τ δεσπότ ε ς π ν ργον γαθ ν τοιµασµένον. τ ς δ νεωτερικ ς πιθυµίας ϕε γε δίωκε δ 22 δικαιοσύνην πίστιν γάπην ε ρήνην µετ τ ν πικαλουµένων τ ν κύ- ιον κ καθαρ ς καρδίας. τ ς δ µωρ ς κα παιδεύτους ητήσεις 23 παραιτο ε δ ς τι γενν σιν µάχας. δο λον δ κυρίου ο δε µάχε- 24 σθαι λ λ πιον ε ναι πρ ς πάντας διδακτικόν νεξίκακον. ν πρ ότητι 25 παιδεύοντα το ς ντιδιατιθεµένους µήποτε δ α το ς ϑε ς µετάνοιαν ε ς πίγνωσιν ληθείας. κα νανήψωσιν κ τ ς το διαβόλου παγίδος 26 ζωγρηµένοι π α το ε ς τ κείνου ϑέληµα. το το δ γίνωσκε τι ν σχάταις µέραις νστήσονται καιρο χαλεποί. 3 σονται γ ρ ο νθρωποι ϕίλαυτοι ϕιλάργυροι λαζόνες περήφανοι 2 λάσφηµοι γονε σιν πειθε ς χάριστοι νόσιοι. στοργοι σπονδοι 3 διάβολοι κρατε ς νήµεροι φιλάγαθοι. προδόται προπετε ς τετυφω- 4 µένοι ϕιλήδονοι µ λλον ϕιλόθεοι. χοντες µόρφωσιν ε σεβείας τ ν 5 δ δύναµιν α τ ς ρνηµένοι κα τούτους ποτρέπου. κ τούτων γάρ 6 ε σιν ο νδύνοντες ε ς τ ς ο κίας κα α χµαλωτεύοντες τ γυναικάρια σεσωρευµένα µαρτίαις γόµενα πιθυµίαις ποικίλαις. πάντοτε µαν- 7 ϑάνοντα κα µηδέποτε ε ς πίγνωσιν ληθείας λθε ν δυνάµενα. ν 8 τρόπον δ άννης κα αµβρ ς ντέστησαν µωϋσε ο τως κα ο τοι ν- ϑίστανται τ ληθεί νθρωποι κατεφθαρµένοι τ ν νο ν δόκιµοι περ τ ν πίστιν. λλ ο προκόψουσιν π πλε ον γ ρ νοια α τ ν κδηλος 9 σται π σιν ς κα κείνων γένετο. σ δ παρηκολούθηκάς µου τ 10 διδασκαλί τ γωγ τ προθέσει τ πίστει τ µακροθυµί τ γάπ τ ποµον. το ς διωγµο ς το ς παθήµασιν ο ά µοι γένετο ν ντιο- 11 χεί ν κονί ν λύστροις ο ους διωγµο ς πήνεγκα κα κ πάντων µε ρρύσατο κύριος. κα πάντες δ ο ϑέλοντες ε σεβ ς ν ν χριστ 12 v.19 ο µεντοι στερεος ϑεµελιος του ϑεου εστηκεν εχων την σφραγιδα ταυτην εγνω κυριος τους οντας αυτου και αποστητω απο αδικιας πας ο ονοµαζων το ονοµα κυριου χριστου. v.21 εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εσται σκευος εις τιµην ηγιασµενον και ευχρηστον τω δεσποτη εις παν εργον αγαθον ητοιµασµενον. v.24 δουλον δε κυριου ου δει µαχεσθαι αλλα αλλ ηπιον ειναι προς παντας διδακτικον ανεξικακον. v.25 εν πραυτητι πραοτητι παιδευοντα τους αντιδιατιθεµενους µηποτε δωη δω αυτοις ο ϑεος µετανοιαν εις επιγνωσιν αληθειας. 3 v.6 εκ τουτων γαρ εισιν οι ενδυνοντες εις τας οικιας και αιχµαλωτιζοντες αιχµαλωτευοντες τα γυναικαρια σεσωρευµενα αµαρτιαις αγοµενα επιθυµιαις ποικιλαις. v.10 συ δε παρηκολουθησας παρηκολουθηκας µου τη διδασκαλια τη αγωγη τη προθεσει τη πιστει τη µακροθυµια τη αγαπη τη υποµονη.

426 Η ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ 3:13 4:13 13 ησο διωχθήσονται. πονηρο δ νθρωποι κα γόητες προκόψουσιν 14 π τ χε ρον πλαν ντες κα πλανώµενοι. σ δ µένε ν ο ς µαθες 15 κα πιστώθης ε δ ς παρ τίνος µαθες. κα τι π ρέφους τ ε- γράµµατα ο δας τ δυνάµενά σε σοφίσαι ε ς σωτηρίαν δι πίστεως 16 τ ς ν χριστ ησο. π σα γραφ ϑεόπνευστος κα φέλιµος πρ ς διδασκαλίαν πρ ς λεγχον πρ ς πανόρθωσιν πρ ς παιδείαν τ ν ν δι- 17 καιοσύν. να ρτιος το ϑεο νθρωπος πρ ς π ν ργον γαθ ν ξηρτισµένος. 4 διαµαρτύροµαι ο ν γ νώπιον το ϑεο κα το κυρίου ησο χριστο το µέλλοντος κρίνειν ντας κα νεκρούς κατ τ ν πιφάνειαν 2 α το κα τ ν ασιλείαν α το. κήρυξον τ ν λόγον πίστηθι ε καί- ως καίρως λεγξον πιτίµησον παρακάλεσον ν πάσ µακροθυµί 3 κα διδαχ. σται γ ρ καιρ ς τε τ ς γιαινούσης διδασκαλίας ο κ νέξονται λλ κατ τ ς πιθυµίας τ ς δίας αυτο ς πισωρεύσουσιν 4 διδασκάλους κνηθόµενοι τ ν κοήν. κα π µ ν τ ς ληθείας τ ν 5 κο ν ποστρέψουσιν π δ το ς µύθους κτραπήσονται. σ δ ν φε ν π σιν κακοπάθησον ργον ποίησον ε αγγελιστο τ ν διακονίαν σου 6 πληροφόρησον. γ γ ρ δη σπένδοµαι κα καιρ ς τ ς µ ς ναλύ- 7 σεώς φέστηκεν. τ ν γ να τ ν καλ ν γώνισµαι τ ν δρόµον τετέλεκα 8 τ ν πίστιν τετήρηκα. λοιπ ν πόκειταί µοι τ ς δικαιοσύνης στέφανος ν ποδώσει µοι κύριος ν κείν τ µέρ δίκαιος κριτής ο µόνον δ µο λλ κα πάσιν το ς γαπηκόσιν τ ν πιφάνειαν α το. 9 10 σπούδασον λθε ν πρός µε ταχέως. δηµ ς γάρ µε γκατέλιπεν γαπήσας τ ν ν ν α να κα πορεύθη ε ς ϑεσσαλονίκην κρήσκης ε ς γαλατίαν 11 τίτος ε ς δαλµατίαν. λουκ ς στιν µόνος µετ µο µ ρκον ναλαβ ν 12 γε µετ σεαυτο στιν γάρ µοι ε χρηστος ε ς διακονίαν. τυχικ ν δ 13 πέστειλα ε ς φεσον. τ ν ϕαιλόνην ν πέλιπον ν τρ άδι παρ κάρv.14 συ δε µενε εν οις εµαθες και επιστωθης ειδως παρα τινων τινος εµαθες. v.15 και οτι απο ρεφους [τα] τα ιερα γραµµατα οιδας τα δυναµενα σε σοφισαι εις σωτηριαν δια πιστεως της εν χριστω ιησου. v.16 πασα γραφη ϑεοπνευστος και ωφελιµος προς διδασκαλιαν προς ελεγµον ελεγχον προς επανορθωσιν προς παιδειαν την εν δικαιοσυνη. 4 v.1 διαµαρτυροµαι ουν εγω ενωπιον του ϑεου και του κυριου ιησου χριστου ιησου του µελλοντος κρινειν ωντας και νεκρους και κατα την επιφανειαν αυτου και την ασιλειαν αυτου. v.3 εσται γαρ καιρος οτε της υγιαινουσης διδασκαλιας ουκ ανεξονται αλλα κατα τας επιθυµιας τας ιδιας επιθυµιας εαυτοις επισωρευσουσιν διδασκαλους κνηθοµενοι την ακοην. v.6 εγω γαρ ηδη σπενδοµαι και ο καιρος της εµης αναλυσεως µου εφεστηκεν. v.7 τον αγωνα τον καλον αγωνα ηγωνισµαι τον δροµον τετελεκα την πιστιν τετηρηκα. v.8 λοιπον αποκειται µοι ο της δικαιοσυνης στεφανος ον αποδωσει µοι ο κυριος εν εκεινη τη ηµερα ο δικαιος κριτης ου µονον δε εµοι αλλα και πασι πασιν τοις ηγαπηκοσι ηγαπηκοσιν την επιφανειαν αυτου. v.13 τον ϕελονην Αφαιλονην ον απελιπον εν τρωαδι παρα καρπω ερχοµενος ϕερε και τα ιβλια µαλιστα τας µεµβρανας.

4:14 22 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΥΤΕΡΑ 427 π ρχόµενος ϕέρε κα τ ιβλία µάλιστα τ ς µεµβράνας. λέξανδρος 14 χαλκε ς πολλά µοι κακ νεδείξατο ποδ η α τ κύριος κατ τ ργα α το. ν κα σ ϕυλάσσου λίαν γ ρ νθέστηκεν το ς µετέροις 15 λόγοις. ν τ πρώτ µου πολογί ο δείς µοι συµπαρεγένετο λλ 16 πάντες µε γκατέλιπον µ α το ς λογισθείη. δ κύριός µοι παρέστη 17 κα νεδυνάµωσέν µε να δι µο τ κήρυγµα πληροφορηθ κα κούσ πάντα τ θνη κα ρρύσθην κ στόµατος λέοντος. κα ύσεταί µε 18 κύριος π παντ ς ργου πονηρο κα σώσει ε ς τ ν ασιλείαν α το τ ν πουράνιον δόξα ε ς το ς α νας τ ν α ώνων µήν. σπασαι 19 πρίσκαν κα κύλαν κα τ ν νησιφόρου ο κον. ραστος µεινεν ν 20 κορίνθ τρόφιµον δ πέλιπον ν µιλήτ σθενο ντα. σπούδασον πρ 21 χειµ νος λθε ν σπάζεταί σε ε βουλος κα πούδης κα λίνος κα κλαυδία κα ο δελφο πάντες. κύριος ησο ς χριστ ς µετ το πνεύ- 22 µατός σου χάρις µεθ µ ν µήν πρός τιµόθεον δευτέρ τ ς φεσίων κκλησίας πρ τον πίσκοπον χειροτονηθέντα γράφη πό ώµης τε κ δευτέρου παρέστη πα λος τ καίσαρί νέρωνι. v.14 αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα µοι κακα ενεδειξατο αποδωσει αποδωη αυτω ο κυριος κατα τα εργα αυτου. v.15 ον και συ ϕυλασσου λιαν γαρ αντεστη ανθεστηκεν τοις ηµετεροις λογοις. v.16 εν τη πρωτη µου απολογια ουδεις µοι παρεγενετο συµπαρεγενετο αλλα παντες µε εγκατελιπον µη αυτοις λογισθειη. v.17 ο δε κυριος µοι παρεστη και ενεδυναµωσεν µε ινα δι εµου το κηρυγµα πληροφορηθη και ακουσωσιν ακουση παντα τα εθνη και ερρυσθην εκ στοµατος λεοντος. v.18 και υσεται µε ο κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσει εις την ασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αµην. v.22 ο κυριος ιησους χριστος µετα του πνευµατος σου η χαρις µεθ υµων αµην.