«Η χρήση των γεωργικών και δασικών υπολειµµάτων ως πρώτη ύλη για την παραγωγή βιοκαυσίµων» Γεώργιος Νταλός 1 ΠΕΡΙΛΗΨΗ

«Η χρήση των γεωργικών και δασικών υπολειµµάτων ως πρώτη ύλη για την παραγωγή βιοκαυσίµων» Γεώργιος Νταλός 1 ΠΕΡΙΛΗΨΗ Για να γίνει ανάλυση του όρου «βιοκαύσιµα» θα πρέπει πρώτα να οριοθετηθεί ώστε να µπορεί κάθε στιγµή να ελέγχεται αν έχουµε ξεφύγει από αυτόν. Έτσι για τα βιολογικά καύσιµα µια αρκετά καλή προσέγγιση είναι ότι αφορά οποιαδήποτε καύσιµα που παράγονται από οργανισµούς που πρόσφατα διαβίωσαν ή τα µεταβολικά υποπροϊόντα τους, όπως το λίπασµα από τις αγελάδες. κλπ. Είναι µια ανανεώσιµη πηγή ενέργειας, αντίθετα από άλλους φυσικούς πόρους όπως το πετρέλαιο, ο άνθρακας και τα πυρηνικά καύσιµα. Στα πλαίσια της εργασίας αυτής γίνεται περιορισµός στα προϊόντα που εύκολα και χωρίς ριζικές αλλαγές µπορούν να εφαρµοστούν στην περιοχή της. Μακεδονίας όπου και εµφανίζεται αρκετά µεγάλη ανάγκη για θερµική ενέργεια λόγω των χαµηλών θερµοκρασιών που επικρατούν κατά την διάρκεια του χειµώνα. Τα προϊόντα αυτά είναι εκείνα που κατά κύριο λόγο έχουν µικρή αξία µεταποίησης και ταυτόχρονα αποξυλώνονται κατά την τελευταία περίοδο της ζωής τους, γεγονός που τους αποφέρει και µικρότερη υγρασία και µεγαλύτερη θερµογόνο δύναµη. Τέτοια υλικά κατά κύριο λόγο που καλλιεργούνται στην. Μακεδονία είναι το βαµβάκι, το καλαµπόκι, ο ηλίανθος αλλά και τα υπολείµµατα από κλαδέµατα τόσο οπωροφόρων δέντρων όσο και των αµπελιών. Τέλος εδώ θα πρέπει να συµπεριλάβουµε και τις µεγάλες ποσότητες των υπολειµµάτων κατεργασίας από τα πριστήρια που βρίσκονται στην περιοχή. Τα ξυλώδη υπολείµµατα των γεωργικών καλλιεργειών που προαναφέραµε στο κύριο τους µέρος αποτελούνται από λιγνινοκυτταρινική ύλη που οµοιάζει ως προς τη χηµική του σύσταση µε αυτή του ξύλου. Συµπερασµατικά η έρευνα µας οδηγεί ότι τα βιοκάυσιµα αποτελούν µια διέξοδο που θα δώσει λύση σε πολλά ενεργειακά προβλήµατα ιδιαίτερα της χώρας µας που παρουσιάζει έντονη εξάρτηση από τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες. SUMMARY In order to becomes analysis of term "biofuels" it will be supposed first it is delimited so that can each moment be checked that we have not escaped from this. Thus for the biological fuels a enough good approach is that it concerns any fuels that are produced by organisms that recently lived or their metabolic by-products, as fertilizer from the cows etc Is a renewable source of energy, contrary to other natural resources as oil, the coal and the nuclear fuels. In the frames of this work becomes restriction in the products that easily and without radical changes can be applied in the region of W. Macedonia where is also presented enough big need for thermic energy because the low temperatures that prevail at the duration of winter. This products are those that mainly have small value of transformation and simultaneously lignified at the last period of their life, make that them yields also smaller humidity and bigger thermic value. Such materials mainly that are cultivated in the W. Macedonia are the cotton, the maize, the sunflower but also the remains from prunnings of so much fruiterer trees as from vineyards. Finally here it will be supposed we have to include also big quantities of remains of treatment from sawing mills that are found in the region. The woody remains of agricultural cultures that we mentioned before are constituted by ljgnocelllulosic' matter that is similar as for his chemical constitution with that of timber. Deductively the research assume that biofuels are a solution that will particularly give solution in a lot of energy problems in our country which at the moment is dependent from the oil producing countries. 1 Αναπληρωτής Καθηγητής. Τµήµα Σχεδιασµού και Τεχνολογίας Ξύλου και Επίπλου. ΤΕΙ Λάρισας Παράρτηµα Καρδίτσας. Τέρµα Μαυροµιχάλη 43100. Καρδίτσα email gntalos@teilar.gr

2 ΕΙΣΑΓΩΓΗ Το ενεργειακό πρόβληµα το οποίο αντιµετωπίζουν σήµερα οι περισσότερες χώρες του κόσµου, γίνεται ακόµη πιο έντονο λόγω των διαρκώς αυξανόµενων τιµών του πετρελαίου διεθνώς, αλλά και λόγω των διαρκώς µειούµενων ποσοτήτων των µη ανανεώσιµων πηγών ενέργειας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, λιγνίτης κ.λ.π.) τις οποίες επιµένουµε πεισµατικά να χρησιµοποιούµε για την κάλυψη των ενεργειακών µας αναγκών. Όσον αφορά τη χώρα µας, καθηµερινά διαπιστώνουµε την έντονη ενεργειακή της εξάρτηση από το πετρέλαιο και τα ενεργειακά του παράγωγα, επιβαρύνοντας το φυσικό περιβάλλον µε τις εκποµπές καυσαερίων, αλλά και τον προϋπολογισµό της χώρας καθώς δαπανώνται κάθε χρόνο τεράστια ποσά για εισαγωγή πετρελαίου και τη χρήση ορυκτών καυσίµων. Επιπλέον, αποτελεί υποχρέωση και της χώρας µας, οι περαιτέρω µειώσεις των εκποµπών καυσαερίων που απαιτούνται για να επιτευχθεί ο µακροπρόθεσµος στόχος της σύµβασης-πλαισίου των Ηνωµένων Εθνών για την αλλαγή κλίµατος, που συνίσταται στη σταθεροποίηση των συγκεντρώσεων θερµοκηπιακών αερίων στην ατµόσφαιρα σε επίπεδο το οποίο θα απέτρεπε την επικίνδυνη ανθρωπογενή παρέµβαση στο κλίµα (Οδηγία 2006/32/ΕΚ). Ως εκ τούτου, απαιτούνται συγκεκριµένες πολιτικές και µέτρα. Στη συγκεκριµένη µελέτη έγινε συλλογή στοιχείων για τον προσδιορισµό των υπαρχόντων ποσοτήτων τόσο των γεωργικών υπολειµµάτων από τρείς συγκεκριµένες καλλιέργειες (Βαµβάκι, καλαµπόκι, ηλίανθος) όσο και των υπολειµµάτων ξύλου από υλοτοµίες αλλά και την κατεργασία του. Η περιοχή έρευνας περιορίστηκε στην. Μακεδονία όπου λόγο χαµηλών θερµοκρασιών όλο το χρόνο υπάρχει και µεγάλη ανάγκη για θερµική ενέργεια. Ιστορική αναδροµή Τα βιοκαύσιµα δεν είναι κάτι που ξαφνικά εµφανίστηκε στα χρόνια µας. Η εµφάνιση τους είχε πάντα να κάνει µε τις ενεργειακές κρίσεις και ιδίως αυτές του πετρελαίου. Ιστορικά οι πρώτες αναφορές γίνονται από την αρχή των ηµερών της αυτοκινητοβιοµηχανίας. Έτσι ο Nikolaus August Otto, ο γερµανός εφευρέτης της µηχανής εσωτερικής καύσεως, είχε στο µυαλό του η εφεύρεσή του να τρέχει µε βιοαιθανόλη. Ενώ ο Rudolf Diesel, ο γερµανός εφευρέτης της µηχανής diesel, είχε στο µυαλό του η µηχανή του να δουλεύει µε πετρέλαιο που θα παρήγαγε από φιστίκια. Το µοντέλο της FORD T που παραγόταν µεταξύ 1903 και 1926 χρησιµοποιούσε για να κινηθεί την βιοαιθανόλη. Όταν όµως άρχισε η τιµή του ακατέργαστου πετρελαίου να γίνεται φθηνότερη λόγο της εξαγωγής του από βαθύτερα σηµεία (χάρη στις νέες τεχνολογίες γεώτρησης που άρχισαν να χρησιµοποιούνται στο µέσο του 19ου αιώνα), τα αυτοκίνητα άρχισαν να χρησιµοποιούν για καύσιµο το πετρέλαιο. Παρόλα όµως αυτά, πριν από τον εύτερο παγκόσµιο πόλεµο τα βιολογικά καύσιµα θεωρήθηκε πως παρέχουν µια εναλλακτική λύση στο εισαγόµενο πετρέλαιο στις χώρες όπως η Γερµανία, η οποία έφτασε να πουλήσει ένα µίγµα βενζίνης µε οινόπνευµα που ζυµώθηκε από πατάτες µε το όνοµα Reichskraftsprit. Στη Μεγάλη Βρετανία, αντίστοιχα οινόπνευµα από σιτάρι συνδυάστηκε µε βενζίνη από τους ποτοποιούς Company Ltd µε το όνοµα Discol και πωλήθηκε µέσω της θυγατρικής εταιρείας Esso στο Κλήβελαντ. Στη σηµερινή όµως κατάσταση εκτός από τις αυξανόµενες τιµές του πετρελαίου, έρχεται να προστεθούν και οι ανησυχίες σχετικά µε τις εκποµπές αερίων που σχετίζονται µε το φαινόµενο θερµοκηπίου (παγκόσµια αύξηση της θερµοκρασίας) ενώ ταυτόχρονα η έλλειψη σταθερότητας στη Μέση Ανατολή ωθούν το ανανεωµένο ενδιαφέρον για τα βιολογικά καύσιµα. Φτάνουµε λοιπόν ο Πρόεδρος των Ηνωµένων Πολιτειών George Bush να πει σε φετινή του (2006) οµιλία, ότι θέλει για τις Ηνωµένες Πολιτείες, µέχρι το 2025, να αντικαταστήσει 75% του πετρελαίου που προέρχεται από τη Μέση Ανατολή. Είδη που χρησιµοποιούνται για παραγωγή βιοκαυσίµων Φτάσαµε λοιπόν στο σηµείο πολλά από τα γνωστά µας γεωργικά προϊόντα να καλλιεργούνται όχι για τους γνωστούς µέχρι σήµερα σκοπούς αλλά για τη χρήση ως βιολογικά καύσιµα. Βλέπουµε στις Ηνωµένες Πολιτείες την καλλιέργεια καλαµποκιού και σόγιας σε Ευρωπαϊκές περιοχές το λινάρι και το σινάπι, στην Βραζιλία το ζαχαροκάλαµο και στην Νοτιοανατολική Ασία την παραγωγή φοινικέλαιου. εν σταµατάµε όµως εκεί, βιοδιασπόµενα υπολείµµατα τόσο από βιοµηχανίες, αγροτικές καλλιέργειες, δασικές βιοµηχανίες αλλά και απευθείας από τα άση να χρησιµοποιούνται για την παραγωγή ενέργειας. Στα παραπάνω µπορούµε να συµπεριλάβουµε : Άχυρο, Πριονίδι, Φλοιό ρυζιού, Κλαδιά δέντρων, στελέχη βαµβακιού αµπελιού κλπ. Αλλά και Οικιακά απόβλητα. Γεωργικά υπολείµµατα και υπολείµµατα κατεργασίας ξύλου.

3 Η έρευνα περιορίστηκε στην περιοχή της. Μακεδονίας όπου λόγω των χαµηλών θερµοκρασιών που επικρατούν κατά το µεγαλύτερο διάστηµα του χρόνου υπάρχει και µεγάλη ανάγκη από θερµική ενέργεια. Τα υλικά στα οποία επικεντρώθηκε η έρευνα ήταν τα υπολείµµατα καλλιέργειας Βαµβακιού, Καλαµποκιού και Ηλίανθου. Τα υλικά αυτά είναι εκείνα που κατά κύριο λόγο έχουν µικρή αξία µεταποίησης και ταυτόχρονα αποξυλώνονται κατά την τελευταία περίοδο της ζωής τους, γεγονός που τους αποφέρει και µικρότερη υγρασία και µεγαλύτερη θερµογόνο δύναµη. Εκτός από τα παραπάνω µπορούµε σε αυτά να συµπεριλάβουµε και τα υπολείµµατα από κλαδέµατα τόσο οπωροφόρων δέντρων όσο και των αµπελιών. Τέλος εδώ θα πρέπει να συµπεριλάβουµε και τις µεγάλες ποσότητες των υπολειµµάτων κατεργασίας από τα πριστήρια που βρίσκονται στην περιοχή. Πληθώρα ερευνών είχαν και έχουν ως αντικείµενο την αξιοποίηση των γεωργικών υπολειµµάτων για την παραγωγή χαρτοπολτού (Κούκιος 1975,Οικονοµίδης 1977,Saied 1986, Selvan et all 1983), την παραγωγή γεωυφασµάτων (Geotextiles) δηλαδή υλικών για την κάλυψη γαιών µε σκοπό την προστασία τους (Dewey 1993), την κατασκευή φίλτρων και γενικά ως απορροφητικών υλών (Randall and Hautalla 1975, Langseth and Pflum 1994), την κατασκευή µονωτικών υλικών (Rowell 1995), κλπ.. Τα ξυλώδη υπολείµµατα των γεωργικών καλλιεργειών που προαναφέραµε στο κύριο τους µέρος αποτελούνται από λιγνινοκυτταρινική ύλη που οµοιάζει ως προς τη χηµική του σύσταση µε αυτή του ξύλου όπως φαίνεται στον Πίνακα 1 (Youngquist et al 1993). Αυτό έχει σαν αποτέλεσµα η αξιοποίηση των υπολειµµάτων αυτών σε αµιγή µορφή ή σε µίξη µε ξύλο να µην παρουσιάζει γενικά ιδιαίτερες δυσκολίες. Πίνακας 1. Χηµική σύνθεση επιλεγµένων λιγνινοκυτταρινικών υλικών (Youngquist et al 1993). Σύνθεση (%) Λιγνινοκυτταρινική ύλη Κυτταρίνη Α Λιγνίνη Ανόργανα συστατικά Πυρίτιο Στέλεχος ρυζιού 28-36 12-16 15-20 9-14 Άχυρο 38-46 16-21 5-9 3-7 Κέναφ 31-39 14-19 2-5 - Στελέχη βαµβακιού - 22 5 3 Κελύφη ρυζιού 38 22 20 19 Ξύλο κωνοφόρων 40-45 26-34 <1 αµελητέα ποσότητα Ξύλο πλατύφυλλων 38-48 23-30 <1 αµελητέα ποσότητα ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ Στην Ελλάδα παράγονται ετησίως σηµαντικές ποσότητες λιγνινοκυτταρινικής φύσεως υποπροϊόντων από διάφορες γεωργικές εκµεταλλεύσεις (άχυρα δηµητριακών, ξυλώδη στελέχη βαµβακιού, καπνού, ηλίανθου και αραβόσιτου, κλαδιά οπωροφόρων δένδρων και ελαιοπυρηνόξυλο) τα οποία σε µεγάλα ποσοστό παραµένουν αναξιοποίητα. Από τις πολυάριθµες ερευνητικές εργασίες που έγιναν διεθνώς ιδίως µετά το 1960 προκύπτει ότι ορισµένες κατηγορίες λιγνινοκυτταρινικής φύσεως υπολειµµάτων γεωργικών εκµεταλλεύσεων µπορούν αυτούσια ή σε µίξη µε το ξύλο διαφόρων δασικών ειδών ν αξιοποιηθούν επιτυχώς στην παραγωγή ξυλοπλακών. Ένας από τους κύριους ανασταλτικούς παράγοντες που δυσχεραίνει την αξιοποίηση των υπολειµµάτων αυτών είναι η εποχιακή διαθεσιµότητά τους η οποία οδηγεί σε µακρόχρονη αποθήκευση µε αποτέλεσµα την υποβάθµιση της ποιότητας τους λόγω προσβολών από µικροοργανισµούς. Το µειονέκτηµα αυτό µπορεί να αντιµετωπισθεί µε την οργάνωση κατάλληλων συνθηκών αποθήκευσης (αποφυγή επαφής µε το έδαφος, επαρκής αερισµός κ.α.) και χρήση εντοµοκτόνων και µυκητοκτόνων ουσιών. Ένας άλλος παράγοντας που επιβαρύνει µε πρόσθετο κόστος τη χρήση αυτών των υπολειµµάτων είναι το µικρό βάρος τους ανά χωρικό µέτρο το οποίο συνεπάγεται µεγάλα µεταφορικά έξοδα. Η σηµασία του µειονεκτήµατος αυτού µπορεί να µετριασθεί µε αύξηση του ειδικού βάρους των υπολειµµάτων κατόπιν κατάλληλης συµπίεσης και δεµατοποίησης προ της µεταφοράς τους. Στα υλικά αυτά έρχονται να προστεθούν και τα υπολείµµατα από µικρές και µεσαίες µονάδες κατεργασίας ξύλου που παράγουν κάθε χρόνο σηµαντικές ποσότητες υπολειµµάτων (πριονίδια, ροκανίδια, εξακρίδια, ξυλοτεµαχίδια, φλοιό, ξυλόσκονη). Μερικές από αυτές τις µονάδες/επιχειρήσεις µετατρέπουν την ποσότητα αυτή της βιοµάζας σε ατµό ή θερµική ενέργεια µε σκοπό να ικανοποιήσουν σε κάποιο βαθµό τις ανάγκες τους σε ενέργεια ή θέρµανση. Βέβαια,

4 σηµαντικό ποσοστό αυτών των υπολειµµάτων κατεργασίας του ξύλου διατίθεται δωρεάν ή πωλείται σε χαµηλές τιµές από µικρότερες επιχειρήσεις (συνήθως µικρές βιοτεχνίες ή πριστήρια) σε µεγαλύτερες, οι οποίες και τα εκµεταλλεύονται για την παραγωγή µοριοπλακών ή ινοπλακών. Ένα µικρότερο ποσοστό αυτών των υπολειµµάτων διατίθεται επίσης σε εκτροφεία πουλερικών ή χοίρων κυρίως από επιχειρήσεις που αντιµετωπίζουν προβλήµατα διάθεσης ή µόλυνσης από τη συσσώρευση µεγάλων ποσοτήτων υπολειµµάτων. Μονάδες ξύλου που αξιοποιούν τα υπολείµµατά τους κατά τη χειµερινή περίοδο για θέρµανση συνήθως χρησιµοποιούν κοινές σόµπες (άµεση καύση). Τα υπολείµµατα της κατεργασίας ξύλου είναι βέβαια λιγνινοκυτταρινικής φύσης υπολείµµατα και µπορεί να αποτελούνται τόσο από υπολείµµατα ξύλου όσο και φλοιού. Γενικά, οι ποσότητες των υπολειµµάτων κατεργασίας ξύλου που παράγονται σε µία µονάδα (βιοτεχνία, πριστήριο, βιοµηχανία) εξαρτάται από το είδος του ξύλου, το µέγεθος των κορµοτεµαχίων ή τις διαστάσεις της πριστής ξυλείας, την περιεχοµένη υγρασία του ξύλου και ακόµα πιο σηµαντικά από τον τύπο του µηχανικού εξοπλισµού. Τυπικά, όσο µικρότερο είναι το µέγεθος των κορµοτεµαχίων ή της πριστής ξυλείας που κατεργάζεται, τόσο µεγαλύτερες είναι οι ποσότητες των υπολειµµάτων. Εκτός από τα γνωστά καυσόξυλα, η χρήση της βιοµάζας γίνεται συνήθως µε την καύση θρυµµάτων ξύλου (wood chips) ή συσσωµατωµάτων (pellets, µικρά πεπιεσµένα κοµµάτια από σκόνη ξύλου ή αγροτικά παραπροϊόντα) σε σύγχρονους λέβητες υψηλής τεχνολογίας, µε αυτόµατη τροφοδοσία καυσίµου και ηλεκτρονικά ελεγχόµενη παροχή αέρα, οι οποίοι είναι σε θέση να αποδώσουν περισσότερο από το 90% της ενέργειας που περιέχεται στο ξύλο για θέρµανση. Οι σύγχρονοι λέβητες ξύλου δεν παράγουν ορατό καπνό και οι εκποµπές τους είναι πολύ χαµηλές (www.greanpeace.gr). Τα woodchips προέρχονται από υπολείµµατα δασοκοµικών επεµβάσεων ( µικρά κλαδιά, φλοιός, άχρηστα µέρη ) τα οποία κόβονται σε µηχανικούς κοπτήρες. Τα pellets ξύλου συγκρινόµενα µε τα υπόλοιπα καύσιµα αποτελούν µια νέα και ελκυστική µορφή καυσίµου. Τα pellets δηµιουργούνται από την συµπίεση των πριονιδιών σε πρέσες. Τα pellets από ξύλο έχουν αρκετά χαµηλό περιεχόµενο σε υγρασία ιδιότητα που τους προσδίδει υψηλότερη αξία καύσης από τα υπόλοιπα καυσόξυλα. Το γεγονός ότι πιέζονται (πρεσάρονται) σηµαίνει ότι καταλαµβάνουν λιγότερο χώρο, άρα έχουν περισσότερη ενέργεια ανά µονάδα όγκου (υψηλότερη ογκοµετρική ενέργεια). Η µείωση του όγκου συµβάλει και στην ευκολότερη και οικονοµικότερη αποθήκευση τους. Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήµατα εάν επιλέξει κάποιος τα pellets ως καύσιµη ύλη. Ποσότητες Υπολειµµάτων από γεωργικές καλλιέργειες, υλοτοµίες και κατεργασία του ξύλου. Η βιοµάζα είναι ένα χαρακτηριστικό µέγεθος ενός βιοτόπου. Εκφράζεται σε νωπό βάρος, ξηρό βάρος και σε τόνους ισοδύναµου πετρελαίου (tep=tonnes d equivalent petrole). Για τον υπολογισµό των ποσοτήτων για τα υπολείµµατα από διάφορες καλλιέργειες χρησιµοποιήθηκε η σχέση καρπού/φυτικών υπολειµµάτων ότι είναι για το καλαµπόκι 1,033, για τον ηλίανθο 2 και για το σιτάρι 1 (Μ. Αποστολάκης κ.α. 1987). Νοµός Γρεβενών Η συνολική παραγωγή δηµοσίων και µη δηµοσίων δασών του Ν.Γρεβενών ανέρχεται σε 32.564,11m3 από τα οποία τα 18.046,92m3 είναι τεχνική ξυλεία( Κων.+Πλατύφ. ) και τα 14.517,19m3 είναι βιοµηχανική ξυλεία(κων.+πλατύφ. ). Σύµφωνα µε την εκτίµηση του αρµόδιου γραφείου διαχείρισης δασών ένα ποσοστό 3-3,5% επί του συνολικού λήµµατος παραµένει ως υπόλειµµα στο δάσος( περίπου 952-1110m3 ). Κάνοντας κανείς την παραδοχή ότι η ποσότητα της τεχνικής ξυλείας που προηγουµένως καταγράφηκαν τελικά φτάνουν στις επιχειρήσεις αυτές και ότι γενικά και µόνο από την πρίση οι απώλειες στην καλύτερη περίπτωση είναι 30% αναλογίζεται την επίσης µεγάλη ποσότητα που προκύπτει. Στο νοµό Γρεβενών η µέση έκταση που καλλιεργήθηκε τη δεκαετία 1996-2005 µε καλαµπόκι ανέρχεται σε 22.490 στρέµµατα, µε ηλίανθο 2.311 στρέµµατα και µε σιτάρι 243.187 στρέµµατα. Η µέση στρεµµατική απόδοση των φυτικών υπολειµµάτων ανέρχεται 21.013 tn καλαµπόκι, 462 tn ηλίανθο και 59.295 tn σιτάρι. Νοµός Φλώρινας Από τα στοιχεία προκύπτει ότι η συνολική παραγωγή των δηµοσίων και µη δηµοσίων δασών του νοµού Φλώρινας για το έτος 2005 ανέρχεται στα 38.866,04m3 µε ποσοστό υπολειµµάτων υλοτοµιών( κλαδόξυλο ) της τάξεως του 5% περίπου( 1.943,302m3 ). Αντίστοιχα για το 2004 η συνολική παραγωγή είναι 47.033,14m3 µε ποσό υπολειµµάτων 2.351,657 m3. Για το έτος 2003 η παραγωγή δηµοσίων και µη δηµοσίων δασών είναι 40.304,58 m3 µε τα υπολείµµατα της τάξεως των 2.015,229 m3. Στο νοµό Φλώρινας η µέση έκταση που καλλιεργήθηκε τη δεκαετία 1996-2005 µε καλαµπόκι ανέρχεται σε 90.805 στρέµµατα, µε ηλίανθο 5 στρέµµατα και µε σιτάρι 126.678 στρέµµατα. Η µέση στρεµµατική απόδοση των φυτικών υπολειµµάτων ανέρχεται 91.595 tn καλαµπόκι, 1 tn ηλίανθο και 25.488 tn σιτάρι.

5 Νοµός Καστοριάς Για το έτος 2005 ο συνολικός όγκος µαύρης πεύκης είναι 5.808κ.µ., της ελάτης είναι 387,33κ.µ. και της δρυός 2.036,67κ.µ. και τα υπολείµµατα που παραµένουν στο δάσος κυµαίνονται από 232,32κ.µ.- 290,4κ.µ. για τη µαύρη πεύκη, για την ελάτη 15,49κ.µ.-19,36κ.µ. και για τη δρυ 40,73κ.µ.-61,10κ.µ. Στο νοµό Καστοριάς η µέση έκταση που καλλιεργήθηκε τη δεκαετία 1996-2005 µε καλαµπόκι ανέρχεται σε 8.485 στρέµµατα, µε ηλίανθο 21 στρέµµατα και µε σιτάρι 180.456 στρέµµατα. Η µέση στρεµµατική απόδοση των φυτικών υπολειµµάτων ανέρχεται 7.592 tn καλαµπόκι, 9 tn ηλίανθο και 48.115 tn σιτάρι. Στο νοµό Κοζάνης η µέση έκταση που καλλιεργήθηκε τη δεκαετία 1996-2005 µε καλαµπόκι ανέρχεται σε 53.177 στρέµµατα, µε ηλίανθο 19 στρέµµατα και µε σιτάρι 612.679 στρέµµατα. Η µέση στρεµµατική απόδοση των φυτικών υπολειµµάτων ανέρχεται 61.724 tn καλαµπόκι, 8 tn ηλίανθο και 139.128 tn σιτάρι. Συγκεντρωτικά θα µπορούσε κανείς να δει τις ποσότητες για τις τρεις καλλιέργειες αυτές σε πανελλαδικό επίπεδο στον Πίνακα 2. Πίνακας 2. Ποσότητες υπολειµµάτων ξυλωδών στελεχών που παράγονται από τα φυτά του αµπελιού, βαµβακιού, καλαµποκιού.(χιλίαδες τόνοι)* Κληµατσίδες αµπελιού Στελέχη καλαµποκιού Στελέχη βαµβακιού 673 932 1 534 380 2 125 468 *Οι τιµές του πίνακα προκύπτουν από την παραγωγή υπολειµµάτων που υπολογίζεται ανά στρέµµα στη µελέτη των Αποστολάκης κ.α (1986) προσαρµοσµένες όµως στις εκτάσεις του 2004. Μηχανικές και Χηµικές ιδιότητες των υπολειµµάτων Βαµβάκι. Στο φυτό αυτό µελετήθηκε η καταλληλότητα των στελεχών του µετά τη συγκοµιδή του βαµβακιού. Η ποικιλία που µελετήθηκε ήταν η Ακάλα-γ. Αµπέλι. Στο φυτό αυτό µελετήθηκε η καταλληλότητα των κληµατσίδων αµπελιού που προκύπτουν µετά το κλάδεµα την περίοδο του Φεβρουαρίου. Καλαµπόκι. Στο φυτό αυτό µελετήθηκε η καταλληλότητα των στελεχών που προκύπτουν µετά τη συλλογή των καρπών του. Επιλέχθηκε το πιο διαδεδοµένο υβρίδιο (Pioneer 514) του καλαµποκιού Zea mays που καλλιεργείται στον Ελλαδικό χώρο. Τα γεωργικά φυτά παρουσιάζουν το πρόβληµα της εποχικότητας. Τα στελέχη δεν είναι διαθέσιµα σε όλες τις εποχές του έτους αλλά είναι διαθέσιµα σε πολύ µεγάλες ποσότητες µόνο αµέσως µετά από τη συγκοµιδή των προϊόντων για τα οποία αυτά καλλιεργούνται και για πολύ λίγο χρόνο. Η συγκοµιδή πρέπει να είναι άµεση επειδή ο αγρότης θέλει σύντοµα να έχει στη διάθεση του την έκταση του αγρού απαλλαγµένου υπολειµµάτων για καλλιεργητικές εργασίες προετοιµασίας του εδάφους προ της επόµενης σποράς. Τα στελέχη των γεωργικών φυτών που συλλέχθηκαν χρησιµοποιήθηκαν ως πρώτη ύλη για την παραγωγή, µε τεχνικές θρυµµατισµού, κατάλληλων ξυλοτεµαχιδίων Η πρώτη συσκευή-µηχάνηµα θρυµµατισµού ή καλύτερα προθρυµµατισµού που χρησιµοποιήθηκε µετέτρεψε τα στελέχη σε τεµαχίδια µεγάλων διαστάσεων. Στη συνέχεια το υλικό που επελέγη οδηγήθηκε στη δεύτερη συσκευή θρυµµατισµού. Το υλικό που κάθε φορά προέκυπτε αξιολογούνταν µε κλασµατική ανάλυση. Τα ξυλοτεµαχίδια µετά το θρυµµατισµό ξηράθηκαν σε εργαστηριακό ξηραντήριο µέχρι υγρασίας 3%. Ποσοστό φλοιού - ξύλου - εντεριώνης Κατά τη µέτρηση των ποσοστών φλοιού, ξυλώδους µέρους και εντεριώνης προέκυψαν τα πιο κάτω αποτελέσµατα: Πίνακας 3. Ποσοστιαία αναλογία φλοιού-ξύλου-εντεριώνης ανά θέση (βάση, µέση, κορυφή) στα Αµπέλι (%) Βαµβάκι (%) Καλαµπόκι (%) Β Μ Κ Σ Β Μ Κ Σ Β Μ Κ Σ Φλοιός 11,9 7 10,6 9,7 10,9 22,0 0 25,7 42,5 25,98 - - - Ξύλο 83,8 0 83,1 2 83,1 1 83,2 0 74,1 4 68,7 2 47,5 67,57 83,6 71,89 85,18 80,23 Εντεριώνη 4,22 6,21 7,19 5,87 3,84 5,53 10,0 6,45 16,4 28,11 14,82 19,77 στελέχη των φυτών αµπελιού, βαµβακιού και καλαµποκιού* Β: Βάση Μ: Μέση Κ: Κορυφή Σ: Σύνολο

6 *Μέσος όρος 5 δειγµάτων ανά θέση Είναι φανερή η αύξηση του ποσοστού της εντεριώνης σε όλα τα φυτά στην κατεύθυνση της βάσης προς την κορυφή µε εξαίρεση το καλαµπόκι που στην κορυφή µειώνεται το ποσοστό. Μεγάλη αναλογία φλοιού παρατηρείται στην κορυφή του βαµβακιού. Σε σχετικές βιβλιογραφικές αναφορές των Watson and Ramstad 1986 και Rowell et al (1996) αναφέρονται επίσης υψηλά ποσοστά εντεριώνης στο καλαµπόκι µε 25% και 21% αντίστοιχα. Επίσης από µετρήσεις άλλων ερευνητών (Rowell et al 1996) που έγιναν στο φλοιό του βαµβακιού επιβεβαιώνεται το µεγάλο ποσοστό (33% ). Όπως δείχνεται στον Πίνακα 3 το ποσοστό του ξύλου των στελεχών στην κατεύθυνση βάση - κορυφή παραµένει αµετάβλητο στην περίπτωση του αµπελιού µειώνεται στην περίπτωση του βαµβακιού ενώ στην περίπτωση του καλαµποκιού τα µεγαλύτερα ποσοστά παρατηρούνται στη βάση και στην κορυφή. Υγρασία κατά τη συγκοµιδή Η υγρασία των στελεχών υπολογίστηκε στο στάδιο της συγκοµιδής και οι τιµές τους φαίνονται στον Πίνακα 4. Πίνακας 4. Περιεχόµενη υγρασία των στελεχών κατά τη συγκοµιδή. Είδος Υγρασία (%) Αµπέλι* 69,06 Βαµβάκι** 139,57 Καλαµπόκι** 350,4 * Μέσος όρος όλων των ποικιλιών (τρεις µετρήσεις κατά ποικιλία) **Μέσος όρος τριών µετρήσεων Πολύ µεγάλη ήταν η υγρασία των στελεχών του καλαµποκιού προφανώς λόγω του µεγάλου ποσοστού εντεριώνης η οποία περιέχει µεγάλο ποσοστό υγρασίας όπως δείχνεται και στον Πίνακα. 5 Πίνακας 5. Υγρασία του ξυλώδους µέρους και της εντεριώνης των στελεχών καλαµποκιού Μέρος του φυτού Υγρασία(%) Ξυλώδες 159,12 Εντεριώνη 430,30 *Μέσος όρος 5 µετρήσεων Αυτός ήταν και ο λόγος τοποθέτησης των στελεχών για µεγάλο χρονικό για ξήρανση. Προτείνεται η µεγαλύτερη παραµονή των υπολειµµάτων καλαµποκιού στο χώρο καλλιέργειας µετά τη συγκοµιδή του καρπού όταν η εποχή ευνοεί την απώλεια υγρασίας εφ όσον δεν υπάρχει κίνδυνος προσβολών από µύκητες και έντοµα. Αυτό δεν προτείνεται για το βαµβάκι για λόγους υποβάθµισης του υλικού από προσβολές µυκήτων και εντόµων αλλά και µετάδοσης των ασθενειών σε διπλανές καλλιέργειες. Σύµφωνα µε τον Rowell (1996) από προβλήµατα µυκήτων στα στελέχη βαµβακιού που υποβαθµίζουν σηµαντικά το υλικό (Nagieb et al. 1988) έκλεισε εργοστάσιο παραγωγής µοριοπλακών στο Ιράκ. Πυκνότητα Η απόλυτα ξηρή πυκνότητα των στελεχών όπως αυτή διαµορφώνεται στο κάθε είδος φαίνεται στον Πίνακα 6 Πίνακας 6.Απόλυτα ξηρή πυκνότητα ανά είδος και ποικιλία των στελεχών Είδος Πυκνότητα (g/cm3) Αµπέλι* 0,607 Βαµβάκι* 0,329 Καλαµπόκι* 0,150 *Μέσος όρος όλων των ποικιλιών (40 µετρήσεις ανά ποικιλία). Ο βαθµός συµπιεστικότητας (πηλίκο της πυκνότητας της µπρικέτας προς την πυκνότητα της πρώτης ύλης) των παραπάνω υλικών στην περίπτωση που κατασκευαστούν µπρικέτες µε ενδεικτική µε πυκνότητα 0,70g/cm3 είναι αυτός που δείχνεται στον Πίνακα 7. Πίνακας 7.Βαθµός συµπιεστικότητας ανά είδος Πρώτη ύλη Βαθµός συµπιεστικότητας Κληµατσίδες αµπελιού 1,15

7 Στελέχη βαµβακιού 2,12 Στελέχη καλαµποκιού 4,60 Η επιπλέον ανάλυση των στοιχείων της πυκνότητας σε βάση, µέση κορυφή και στα τρία φυτά µας δίνει τα πιο κάτω αποτελέσµατα. Οξύτητα (ph) Η τιµή του ph των διαφόρων στελεχών δείχνονται στον επόµενο Πίνακα 8. Πίνακας 8. Τιµές ph των διαφόρων ειδών* Είδος ph Αµπέλι 5,13 Βαµβάκι 5,84 Καλαµπόκι 5,99 Υλικό βιοµηχανίας 4,69 *Μέσος όρος δύο µετρήσεων Οι τιµές του ph των ξυλωδών στελεχών των φυτών που χρησιµοποιήθηκαν παρουσιάζουν παραπλήσιες τιµές ph µε αυτών των κωνοφόρων και πλατύφυλλων ειδών (Fengel and Wegener, 1984)(Πίνακας 9). Πίνακας 9. Τιµές ph διαφόρων δασοπονικών ειδών (Fengel and Wegener, 1984) Κωνοφόρα Τιµή ph Πλατύφυλλα Τιµή ph Picea abies 5.3 Carpinus betulus 5.2 Pinus resinosa 6.0 Fagus silvatica 5.4 Pinus silvestris 5.1 Fraxinus excelsior 5.8 Pinus strobus 4.9 Quercus petraea 3.9 Pseudotsuga menziensii 3.3 Ulmus sp. 6.4 Χηµικές ιδιότητες ιαλυτότητα των πρώτων υλών σε θερµό νερό (100 ο C) Τα ποσοστά των ουσιών των τεσσάρων υλικών που είναι διαλυτά σε θερµό νερό δίνονται στον πιο κάτω Πίνακα 10. Πίνακας 10. Εκχυλίσµατα διαλυτά σε θερµό νερό* Είδος (%) Αµπέλι 13,27 Βαµβάκι 10,19 Καλαµπόκι 18,34 Υλικό βιοµηχανίας 8,82 *Μέσος όρος δύο µετρήσεων Από τα παραπάνω αποτελέσµατα είναι φανερό ότι το ποσοστό των υδατοδιαλυτών ουσιών (ταννίνες, κόµεα, σάκχαρα, έγχρωµα συστατικά και άµυλα) στα τρία φυτά είναι αρκετά µεγαλύτερο από εκείνο του υλικού βιοµηχανίας. Μεγαλύτερη τιµή παρουσιάζουν τα στελέχη καλαµποκιού, µε το αµπέλι και το βαµβάκι να έπονται. Σε σχετικές βιβλιογραφικές αναφορές ο Χαρίτος (1994) αναφέρει για το βαµβάκι υδατοδιαλυτά εκχυλίσµατα σε ζεστό νερό 5,65% και ο Rowell et. al. (1996) για τα στελέχη καλαµποκιού ποσοστά 14,9%. ιαλυτότητα των πρώτων υλών σε µίγµα αλκόολης - βενζόλιου Τα ποσοστά των ουσιών που είναι διαλυτά σε µίγµα αλκοόλης - βενζολίου δίνονται στον πιο κάτω Πίνακα 11. Πίνακας 11. Εκχυλίσµατα διαλυτά σε µίγµα αλκοόλης - βενζολίου* Είδος (%) Αµπέλι 2,76 Βαµβάκι 2,92 Καλαµπόκι 8,07

8 Υλικό βιοµηχανίας 2,12 *Μέσος όρος δύο µετρήσεων Τα εκχυλίσµατα που είναι διαλυτά σε αλκοόλη και βενζόλιο είναι οι κηροί, λίπη, ρητίνες, έλαια, ταννίνες και άλλα συστατικά αδιάλυτα στον αιθέρα. Όπως προκύπτει από τα αποτελέσµατα τα στελέχη καλαµποκιού περιέχουν έως και το τετραπλάσιο ποσοστό απ ότι τα άλλα δυο είδη στελεχών όπως επίσης και από το υλικό της βιοµηχανίας. Το γεγονός αυτό συντελεί στην υπόνοια για ύπαρξη κηρών στην επιφάνεια του καλαµποκιού το οποίο έχει παρατηρηθεί και από άλλους ερευνητές (Winslow 1951). Σχετική βιβλιογραφία αναφέρει για το βαµβάκι ποσοστό 1,90% (Χαρίτος 1994) και για το καλαµπόκι 7% (Rowell et. al. 1996). Οι µετρήσεις των ερευνητών αυτών δεν απέχουν από τις µετρήσεις της παρούσας µελέτης. Λιγνίνη Η λιγνίνη αποτελεί εκείνο το χηµικό συστατικό που ξεχωρίζει το ξύλο από τις άλλες κυτταρινικές ύλες. Η απόθεση λιγνίνης στο κύτταρο γίνεται στα τελευταία στάδια εξέλιξης του κυττάρου και πριν το κύτταρο νεκρωθεί (αποξυλωθεί). Συναντάται πάντα στενά συνδεδεµένο µε την κυτταρίνη. Στα δασικά είδη κυµαίνεται από 18-40% (Φιλίππου 1986, Τσουµής 1999) και λειτουργεί σαν ο ενδιάµεσος κρίκος ανάµεσα στην κυτταρίνη και ηµικυτταρίνη. Συχνά αναφέρεται ότι αποτελεί τη συγκολλητική ουσία των κυτταρικών τοιχωµάτων (Rowell et al. 1996). Στον Πίνακα 12 παρατίθενται οι τιµές της ποσοστιαίας αναλογίας σε λιγνίνη των υλικών που θα χρησιµοποιηθούν για την κατασκευή των µπρικετών Πίνακας 12. Περιεκτικότητα σε λιγνίνη * Είδος (%) Αµπέλι 21,07 Βαµβάκι 27,11 Καλαµπόκι 15,75 Υλικό βιοµηχανίας 20,85 *Μέσος όρος δύο µετρήσεων Τα αποτελέσµατα δείχνουν ότι η τιµή περιεκτικότητας του αµπελιού σε λιγνίνη βρίσκεται πολύ κοντά µε την αντίστοιχη του υλικού βιοµηχανίας σε αντίθεση µε τα άλλα δύο φυτά. Το βαµβάκι παρουσιάζει τη µεγαλύτερη περιεκτικότητα ενώ αντίθετα το καλαµπόκι τη µικρότερη σε σχέση µε τα άλλα δύο υλικά. Μετρήσεις άλλων ερευνητών δείχνουν ότι η τιµή που προσδιορίστηκε για το βαµβάκι είναι παρόµοια µε αυτές που συναντώνται και σε άλλες γεωγραφικές περιοχές. Σύµφωνα µε σχετικές µελέτες η λιγνίνη των στελεχών βαµβακιού προσδιορίστηκε σε 29,2 % (Mobarak and Nada 1975) ενώ σύµφωνα µε τους Fadl et al. (1978) το ποσοστό λιγνίνης σε 22,38%. O Padney and Mehta (1979) αναφέρουν ποσοστό λιγνίνης 23 % ενώ σε άλλη δηµοσίευση τους ( Padney and Mehta 1980) ποσοστό λιγνίνης των στελεχών βαµβακιού 19 %. Ο Χαρίτος (1994) αναφέρει για το βαµβάκι ποσοστό λιγνίνης 23,8 %. Ο Chow (1976) αναφέρει τιµή 5% για τη λιγνίνη των στελέχων του καλαµποκιού ενώ οι Watson and Ramstad (1986) αναφέρουν ότι η λιγνίνη του καλαµποκιού υπολογίζεται σε 34,3 %. Ο Rowell et al.(1996) αναφέρει για το στέλεχος του καλαµποκιού τιµές από 14-16,7% για τη λιγνίνη οι οποίες συµφωνούν και µε την τιµή της λιγνίνης του καλαµποκιού που υπολογίστηκε στην παρούσα εργασία. Τέφρα Τα ποσοστά τέφρας δείχνονται στον ακόλουθο Πίνακα 13. Πίνακας 13. Ποσοστά ανόργανων συστατικών * Είδος (%) Αµπέλι 2,82 Βαµβάκι 3,43 Καλαµπόκι 6,01 Υλικό βιοµηχανίας 0,55 *Μέσος όρος δύο µετρήσεων Οι µετρήσεις δείχνουν µεγαλύτερη περιεκτικότητα και των τριών φυτών σε ανόργανα συστατικά σε σχέση µε το υλικό βιοµηχανίας. Τα στελέχη του καλαµποκιού περιέχουν το µεγαλύτερο ποσοστό ενώ

9 οι κληµατσίδες του αµπελιού το µικρότερο. Κατά τον Rowell et al.(1996) το ποσοστό των ανόργανων συστατικών του στελέχους του καλαµποκιού κυµαίνεται από 3,6 έως και 7%. Κατά τους Mobarak and Nada (1975) η περιεκτικότητα σε ανόργανα συστατικά των στελεχών βαµβακιού έφτασε το 3,8 % ενώ κατά τους Naim et al. (1978) σε 5,05 %. Ο Χαρίτος (1994) αναφέρει για το βαµβάκι περιεκτικότητα σε ανόργανα συστατικά 2,25%. Ιδιότητες των ξυλοτεµαχιδίων Χωρική Πυκνότητα Η χωρική πυκνότητα των διαφόρων ειδών δίνεται στον Πίνακα 14. Πίνακας 14. Χωρική πυκνότητα τεµαχιδίων των διαφόρων υλικών* Είδος g/cm3 Αµπέλι 0,162 Βαµβάκι 0,135 Καλαµπόκι 0,103 Υλικό βιοµηχανίας 0,149 *Μέσοι όροι 10 επαναλήψεων Σε σχετική έρευνα ο Chow (1975) υπολόγισε τη χωρική πυκνότητα των θρυµµατισµένων στελεχών καλαµποκιού σε 0,099g/cm3. Παραγωγή µπρικέτας Στη συνέχεια τα υλικά αυτά οδηγούνται στη συσκευή συµπίεσης η οποία λειτουργεί είτε υδραυλικά είτε µηχανικά και γίνεται η παραγωγή της µπρικέτας η οποία µπορεί να έχει υδραυλικό σύστηµα συµπίεσης η µηχανικό. Η όλη παραγωγή έγινε στις εγκαταστάσεις βιοµηχανίας ξύλου στο Νοµό Γρεβενών. Εκεί µεταφέρθηκαν ποσότητες από Βαµβάκι, Καλαµπόκι, Λιγνίτη, και Ξυλοκάρβουνο, όπως και υπολείµµατα κατεργασίας ξύλου από µονάδες του Νοµού Γρεβενών. Οι µίξης που επιχειρήθηκαν ήταν : α) Μπρικέτα µόνο µε υπολείµµατα κατεργασίας ξύλου από πριστήριο (Ελάτη 50%-Πεύκη 50%) β)μπρικέτα από υπολείµµατα κατεργασίας ξύλου (50%) και υπολείµµατα καλλιέργειας βαµβακιού (50%) (στελέχη) γ) Μπρικέτα από υπολείµµατα κατεργασίας ξύλου (50%) και υπολείµµατα καλλιέργειας καλαµποκιού (50%) (στελέχη) δ) Μπρικέτα από υπολείµµατα κατεργασίας ξύλου (50%) και λιγνίτη (50%) ε) Μπρικέτα από υπολείµµατα κατεργασίας ξύλου (50%) και ξυλοκάρβουνο (50%) δείγµατα από τις παραπάνω µπρικέτες εστάλεισαν σε εργαστήριο του Τµήµατος Χηµικών Μηχανικών για προσδιορισµό της θερµογόνου δύναµης των παρακάνω. Στη συνέχεια έγινε ο προσδιορισµός ιδιοτήτων των µπρικετών όπυ προσδιορίστηκαν η Υγρασία τους Α/Α Είδος Αρχική Μάζα (gr) Τελική Μάζα (gr) Υγρασία (%) 1 Ξυλοκάρβουνο- Ξύλο 42,76 39,57 8,061 2 Ξύλο 82,63 76,33 8,253 3 Κλαµπόκι Ξύλο 49,89 45,68 9,216 4 Βαµβάκι Ξύλο 47,91 44,35 8,027 5 Λιγνίτης - Ξύλο 62,93 55,09 14,231 όπως επίσης προσδιορίστηκε και η πυκνότητα τους. Α/Α Είδος Μάζα (gr) Όγκος (cm3) Πυκνότητα(gr/cm3 ) 1 2 Ξυλοκάρβουνο- Ξύλο Ξύλο 39.57 76.33 39.72 76.8 0.996 0.993 3 Κλαµπόκι Ξύλο 45.68 50.48 0.904 4 Βαµβάκι Ξύλο 44.35 40.85 1.085 5 Λιγνίτης - Ξύλο 55.09 54.13 1.032 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Οι ποσότητες που βρέθηκε ότι υπάρχουν στην Περιοχή της. Μακεδονίας από τα υπολείµµατα των τριών καλλιεργειών που µελετήθηκαν είναι σηµαντικές και σε συνδυασµό µε τις µεγάλες ποσότητες

10 των υπολειµµάτων από τις υλοτοµίες αλλά και από την κατεργασία στις επιχειρήσεις ξύλου µας δίνει µια ποσότητα βιοµάζας που σε καµία περίπτωση δεν πρέπει να µείνει αναξιοποίητη. Από την άλλη πλευρά οι ιδιότητες των υλικών αυτών αν εξαιρεθούν η µεγάλη υγρασία που απαιτεί ενέργεια για να φτάσει στα επιθυµητά επίπεδα όπως και η µικρή χωρική πυκνότητα δεν αποτελούν σηµαντικά προβλήµατα. Η αξιοποίηση λοιπόν των πιο πάνω υπολειµµάτων αποδεικνύεται άλλη µια πρόκληση που θα πρέπει να αξιοποιηθεί ιδίως στην περιοχή της. Μακεδονίας που η ανάγκες για ενέργεια είναι µεγάλες. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Chow, P. 1975. Dry formed composite board from selected agricultural fiber residues. Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO) world consultation on wood based panels. 1975 New Delhi India 8pp Chow, P. 1976.The use of crop residues for board-making. Environmental Conservation, Vol 3.No1 pp59-62 Dewey, C.S. 1993. Use of geotextiles on federal lands highway projects, Engineering Field Notes, 26, pp.17 Fadl, N.A., Sefain, M.Z., Rakha, M. 1978. Hardening of cotton Stalks Hardboard. Indian Pulp and Paper. August- Septemper 1978.pp3-4 Fengel, D., Wegener, G., 1984. Wood Chemistry, Ultrastructure, Reactions. Walter De Gruyter, Berlin. New York. Langseth,S., Pflum,D.1994. Weyerhauser tests large pilot biofilters for VOCs removal, PanelWorld, March 1994 Mobarak, F. And Nada, A.M., 1975 Fiberboard from Exotic raw materials II Hardboard from underbarked cotton stalks.journal of applied Chem. Biotechnology.(25) 659-662 Nagieb, Z.A., El-Meadaway, S.A. and El-Gammal, A.A. 1988.Chemical characterization of native and degraded lignins from both rice straw and cotton stalks decayed by white rot fungi. Holzforschung und Holzverwertung 40 (1988),2 pp33-37 Padney, S.N. and Mehta, A.K. 1979 Industrial utilization of agricultural waste products :Cotton Plant stalk. Research and Industry Vol. 24. June 1979, pp75-79 Padney, S.N. and Mehta, A.K. 1980. Particleboards from Cotton stalks. Research and Industry. Vol. 25. June 1980.pp 67-70 Randall, J., M., Hautala, E., I. 1975. Removal of heavy metal ions from waste solutions by contact with agricultural by products, In: Proceedings: Industrial Waste Conference, Purdue University Lafayette, IN, 30, 412. Rowell, R. 1995. A new generation of composite materials from Agro-Based fiber. In:Proceedings of the 3d International conference on frontiers of polymers and advance materials ; 1995 January 16-20; Kuata Lumpur, Malaysia. New York,NY:Plenum Press:659-6 Rowell, R. 1995. Composite Materials from Agricultural Resources. In : Olesen, Ole, Finn; Larsen,Jorgen, eds. Resesarch in industrial application of non food crops, I: plant fibers: Proceedings of a seminar, 1995 May; Copenhagen, Denmark. Lyngby, Denmar Shelvan, P.V., Ghose, T.K., Ghosh, P.1983. Catalytic Solvent Delignification of Agricultural Residues: Inorganic Catalysts. Process Biochemistry, May/June 1983 pp. 13-15 Watson, S.A., Ramstad, P.E., 1986.Corn: Chemistry and Technology. Published : American Association of Cereal Chemists Inc. St. Paul Minnesota, USA.pp590 Youngquist,J.A, B.E. English, H. Spelter, P. Chow, 1993. Agricultural fibers in composition panels Proceedings of the 27th international particleboard / composite materials symposium; 1993 March 30-31 Pullman WA. Pullman WA: 133-152 Αποστολάκης, Μ. Κυρίτσης,Σ., Σούτερ,Χ. 1986. Το ενεργειακό δυναµικό της βιοµάζας γεωργικών και δασικών υποπροϊόντων.(έρευνα στον Ελληνικό χώρο). ΕΛΚΕΠΑ. Αθήνα Κούκιος Μ. 1975.Η παραγωγή χαρτοπολτού σε συνδυασµό µε την παραλαβή ζυµώσιµων σακχάρων από τα ελληνικά άχυρα. ιδακτορική διατριβή. Αθήνα 1975.ΕΜΠ Οικονοµίδης,. 1977. Η παραλαβή ζυµώσιµων ζακχάρων εκ του αχύρου εν συνδυασµό προς την παραγωγή της χαρτοµάζης. ιδακτορική διατριβή Αθήνα 1977 ΕΜΠ. Τσουµής,Γ. 1986 Επιστήµη και Τεχνολογία του Ξύλου.Τόµος Α οµή και Ιδιότητες.Πρώτη έκδοση 1983. Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης. Υπηρεσία ηµοσιευµάτων. Φιλίππου,Ι. 1986. Χηµεία και Χηµική Τεχνολογία του Ξύλου. Εκδόσεις Γιαχούδη Γιαπούλη Θεσσαλονίκη.Σελ.357 Χαρίτος, Ν. 1994.Αξιοποίηση του ξύλου των στελεχών του βαµβακιού. Γεωργία και Ανάπτυξη. Μαίος 1994.Σελ. 99-109