Τα κατεχόμενα χωριά μας Ο πατέρας μου κατάγεται από τον κατεχόμενο Μαραθόβουνο. Ο Μαραθόβουνος είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της Μεσαορίας. Λόγω της έλλειψης υπόγειων νερών οι κάτοικοι του ασχολούνταν με τη γεωργία και τη κτηνοτροφία. Ο άγιος του χωριού είναι ο προφήτης Ηλίας, ο άγιος της βροχής. Η εκκλησία του είναι κτισμένη σ ένα ύψωμα του χωριού. Οι κάτοικοι του πριν την τουρκική εισβολή ήταν τρεις χιλιάδες. Ήταν ένα πολύ φιλόξενο χωριό και ωραίο. Ονομάστηκε Μαραθόβουνος γιατί είχε πολλούς μάραθους. Εύχομαι σύντομα να ελευθερωθεί η Κύπρος μας και να γνωρίσω από κοντά τον Μαραθόβουνο. Αγγέλα Αντωνίου Η αξία του διαβάσματος Διαβάζω γιατί θέλω να βελτιώσω την ανάγνωσή μου. Διαβάζω γιατί θέλω να σπουδάσω. Διαβάζω γιατί θέλω να βρω δουλειά όταν μεγαλώσω. Διαβάζω γιατί θέλω να μάθω νέες λέξεις. Διαβάζω γιατί θέλω να πετύχω όλους τους στόχους μου. Διαβάζω γιατί θέλω να μάθω για τους ωκεανούς. Διαβάζω γιατί θέλω να μάθω για τα ζώα. Διαβάζω γιατί θέλω να μάθω για τη φύση. Διαβάζω γιατί θέλω να γίνω ένας μορφωμένος άνθρωπος. Γιούσεφ Κάρκας
Χριστουγενιάτικα έθιμα Κάθε χρόνο πριν τα Χριστούγεννα οι νοικοκυρές φτιάχνουν κουλούρια και διάφορα άλλα χριστουγεννιάτικα γλυκά. Το πρωί των Χριστουγέννων φορούμε τα καλά μας ρούχα και πηγαίνουμε στην εκκλησία για να κοινωνήσουμε. Το μεσημέρι μαζευόμαστε όλη η οικογένεια για να φάμε τη σούβλα και τη παραγεμιστή γαλοπούλα. Μετά το φαγητό οι μεγάλοι παίζουν χαρτιά και τα παιδιά γυρίζουν και τραγουδούν τα Κάλαντα από σπίτι σε σπίτι. Δημήτρης Δημητρίου Τα χέρια δεν είναι για να χτυπάμε Με τα χέρια γράφω. Με τα χέρια χαιρετώ τους φίλους μου από μακριά. Με τα χέρια ντύνομαι. Με τα χέρια φτιάχνω διάφορα πράγματα. Με τα χέρια τρώγω. Με τα χέρια χτενίζω τα μαλλιά μου. Με τα χέρια βοηθώ τη μαμά στις δουλειές. Έλενα Ιουλιανού
Η ακροστιχίδα του Αη-Βασίλη ΑΗ ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΤΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΑΓΓΕΛΟΙ ΕΨΑΛΛΑΝ ΥΜΝΟΥΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΦΑΤΝΗ ΣΜΥΡΝΑ, ΧΡΥΣΟ ΚΑΙ ΛΙΒΑΝΙ ΙΕΡΗ ΜΕΡΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΛΑΜΠΡΟ ΑΣΤΕΡΙ ΟΔΗΓΗΣΕ ΤΟΥΣ ΜΑΓΟΥΣ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΟΛΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ Έλενα Φωκά Ο εαυτός μου Ονομάζομαι Ηλιάνα. Είμαι εννιά χρονών. Έχω δύο αδελφές. Τη Χριστίνα που είναι οχτώ χρονών και τη Νικολέτα που είναι δώδεκα χρονών. Είμαι λεπτή με καστανά μαλλιά. Μου αρέσει η μουσική, η ζωγραφική και το παιχνίδι. Η καλύτερη μου φίλη είναι η Δέσποινα. Ηλιάνα Στέλιου
Ένα ατύχημα Πριν τέσσερα χρόνια βρισκόμουν με τον πατέρα μου στο αυτοκίνητο και πηγαίναμε στη θεία μου στη Λευκωσία. Καθώς προχωρούσαμε στον αυτοκινητόδρομο προς τη Λευκωσία μας προσπέρασε ένα αυτοκίνητο με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Ξαφνικά βλέπουμε το αυτοκίνητο να χάνει τον έλεγχό του και να κτυπά στα κάγκελα του αυτοκινητόδρομου. Όλα τα αυτοκίνητα αμέσως σταμάτησαν. Το ίδιο κάναμε και εμείς. Κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο κι αμέσως ο πατέρας μου πήρε τηλέφωνο το ασθενοφόρο. Ο οδηγός δεν μπορούσε να βγει από το αυτοκίνητο μέχρι που ήρθε η πυροσβεστική και το ασθενοφόρο και τον πήραν στο νοσοκομείο. Ήταν μια πολύ άσχημα εμπειρία που δεν θα την ξεχάσω ποτέ! Ιωάννης Μέλνιτσιουκ Τι δώρο θα έκανα στον Αϊ Βασίλη Στον Αϊ Βασίλη θα χάριζα μια μπάλα χριστουγεννιάτικη. Κάθε φορά που θα την κουνούσε θα έπεφταν ψεύτικα χιόνια. Επίσης θα του χάριζα και μια κάρτα για να του πω πολλά ευχαριστώ για τα τόσα δώρα που μου χάρισε. Κάτω από την κάρτα θα έγραφα: < Με αγάπη Κατερίνα>. Κατερίνα Ντάντο
Γράμμα από το μέτωπο Αγαπητή μου μητέρα, 30 Οκτωβρίου 1940 Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου πω ότι είμαι καλά και να μην ανησυχείς. Βρίσκομαι μαζί με άλλους φίλους μου στρατιώτες στα βουνά και πολεμούμε. Δεν έχουμε φαγητό και κάνει πολύ κρύο εδώ. Μητέρα σε πεθύμησα πολύ. Κάνε την προσευχή σου να νικήσουμε και να γυρίσουμε όλοι μας πίσω. Εσύ πώς είσαι; Περιμένω τα δικά σου νέα. Με αγάπη ο γιος σου Κριστιάν Ντονανιάν Χριστουγεννιάτικα έθιμα Κάθε χρόνο όταν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα οι νοικοκυρές αφού καθαρίσουν πρώτα το σπίτι στολίζουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο, φτιάχνουν μελομακάρονα, κουραμπιέδες, το χριστουγεννιάτικο κέικ, κουλουράκια, σοκολατάκια, μπισκοτάκια και άλλες λιχουδιές. Την μέρα των Χριστουγέννων μετά την εκκλησία οι συγγενείς μαζεύονται σε ένα σπίτι και ψήνουν σούβλα και παραγεμιστή γαλοπούλα. Το γλέντι και η διασκέδαση συνεχίζεται μέχρι αργά το απόγευμα. Κυριάκος Λουκαϊδης
Αύγουστος και θάλασσα Για δες ένα γλάρο Που πετάει πάνω απ το φάρο. Τα παιδάκια είναι χίλια και μαζεύουνε κοχύλια. Όμορφό μου καλοκαίρι Μοιάζεις σαν αστέρι. Χαρούμενα παιδιά παίζουνε στην αμμουδιά. Μέσα στη λιακάδα κάνουνε βαρκάδα. Μαρία Δημητρίου
Κυκλοφορώ με ασφάλεια Ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης Ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης είναι δυο όμορφα αγόρια. Ο Σταμάτης ο αυστηρός δε σ αφήνει να κάνεις βήμα μπρος. Αμέσως κοκκινίζει και όλους μας υπενθυμίζει να είμαστε προσεχτικοί. Ο Γρηγόρης ο καλός σ αφήνει να προχωρήσεις μπρος. Χαμογελάει, πρασινίζει και φωνάζει στα παιδιά να περάσουν προσεχτικά. Μηνάς Γεωργίου
Χριστουγενιάτικα έθιμα Το χριστουγεννιάτικο δέντρο Κάθε χρόνο λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα και αφού πρώτα καθαρίσουν το σπίτι οι νοικοκυρές στολίζουν το δέντρο. Συνήθως το στολίζουν στο σαλόνι με διάφορα χριστουγεννιάτικα στολίδια, χρωματιστές μπαλίτσες και λαμπάκια. Τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς ο Άγιος Βασίλης βάζει τα δώρα μας κάτω από το δέντρο. Παναγιώτης Κυριακού Γιαλούσα Τα κατεχόμενα χωριά μας Η μητέρα μου είναι πρόσφυγα και κατάγεται από την κατεχόμενη Γιαλούσα. Η Γιαλούσα είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της Καρπασίας. Είναι πριν το Ριζοκάρπασο. Κτίστηκε κατά τους βυζαντινούς χρόνους μετά το τέλος των αραβικών επιδρομών. Πριν το 1974 η Γιαλούσα είχε περίπου 2460 κατοίκους. Το χωριό ήταν χωρισμένο σε δύο ενορίες, του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και της Αγίας Μαρίνας. Τα κυριότερα προϊόντα της Γιαλούσας πριν το 1974 ήταν τα σιτηρά, ο καπνός, οι ελιές, λίγα εσπεριδοειδή και όσπρια. Μακάρι να ελευθερωθεί η Κύπρος μας και να πάμε ξανά στην όμορφη Γιαλόυσα! Παναγιώτης Παντελή
Χριστούγεννα Όλοι οι δρόμοι στολισμένοι Με κορδέλες και δεντράκια. Όλοι οι δρόμοι φωτισμένοι με λαμπιόνια και φωτάκια. Οι γιαγιάδες φτιάχνουν μελομακάρονα πολλά. Oι γιαγιάδες φτιάχνουν κουλουράκια και γλυκά Τα Κάλαντα τραγουδάνε όλα τα παιδιά και γεμίζει η γειτονιά από γέλια και χαρά. Παντελίτσα Ορθοδόξου
Γράμμα από το μέτωπο Αγαπητή μου μητέρα, 30 Οκτωβρίου 1940 Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου πω ότι είμαι καλά. Μην ανησυχείς για μένα, όλα θα πάνε μια χαρά. Βρίσκομαι μαζί με άλλους στρατιώτες πάνω στα βουνά. Γύρω μου υπάρχουν 10 σκοτωμένοι όμως είμαι καλά. Περιμένουμε τις γυναίκες να μας φέρουν φαγητό, ρούχα και πολεμοφόδια. Έχουμε παγώσει τόσο που δεν νιώθουμε τα πόδια μας. Μητέρα προσευχήσου να τελειώσουν σύντομα όλα αυτά. Σε αφήνω τώρα γιατί άρχισε επίθεση. Με αγάπη ο γιος σου Μάριος Σοφία Ελευθερίου Τα ξεροτήανα Χριστουγενιάτικα έθιμα Κάθε χρόνο την μέρα των Φώτων οι νοικοκυρές έφτιαχναν ξεροτήανα και έψηναν λουκάνικα τα οποία πετούσαν στη στέγη του σπιτιού τους για να φάνε οι Καλικάντζαροι. Καθώς τα πετούσαν έλεγα: Τιτσίν τιτσίν λουκάνικο, κομμάτι ξεροτήανο να φάσειν τζαι να φύουν. Σπυρούλα Λύμπουρα
Το Σπαθαρικό Το Σπαθαρικό είναι το κατεχόμενο χωριό της γιαγιάς μου. Βρίσκεται πολύ κοντά στην Αμμόχωστο. Πριν το 1974 είχε ένα σχολείο και δύο εκκλησίες. Η μια εκκλησία ήταν του Αποστόλου Λουκά και η άλλη η μικρότερη του Αγίου Γεωργίου. Οι κάτοικοι του ήταν περίπου 600 άτομα. Ο μισός πληθυσμός ασχολείτο με τη γεωργία και ο άλλος μισός πήγαινε για δουλειά στην Αμμόχωστο. Θέλω πολύ να γνωρίσω το Σπαθαρικό από κοντά. Μακάρι να ελευθερωθεί η πατρίδα μας και να γυρίσουμε όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια μας. Χριστίνα Καλογήρου Χριστούγεννα Γεννήθηκε στη γη και έφερε ζωή. Μας συμβούλεψε και μας έμαθε να είμαστε πιστοί. Είναι ο Χριστός ο Θεάνθρωπος ο καλός, που γεννήθηκε στη φάτνη κι έφερε την αγάπη. Χρυστάλλα Λουκά